Categorie: Italiaans

Geplaatst op

Spelt pasta op de wijze van Canasta.

 foto: spelt pasta al fresco.

De voordeurbel gaat en van de goedlachse pakketjesjongen ontvang ik een doosje. #Culipost. Een doosje waarin ik twee pastavarianten aantref. Gemaakt van spelt door Grand Italia. Een spaghetti en een zak penne. Spelt pasta met dezelfde kookeigenschappen en een lichte notensmaak. Stevig. Meer en meer kom je pastavarianten tegen, die niet van de bekende durum tarwe worden gemaakt, maar van iets anders. Zelfs quinoa en andere exotische granen zag ik onlangs in een artikel voorbij fietsen. Maar nu op deze augustusdag dus een spelt pasta en waarom da niet eens op de wijze van mijn tante Canasta. Zij tovert met restjes van wat ze ook maar ze in de ijskast vindt zo een grote schaal pasta op tafel om de hongerige buikjes te vullen. Ik weet zeker dat tante Canasta zou glunderen als ze gevraagd werd te koken op één van de tallships dezer dagen tijdens SAIL Amsterdam. De scheepskornuiten zouden hun buikjes rond eten. Eens iets anders dan scheepsbeschuit. De spelt pasta op de wijze van Canasta is snel klaar. Zeker handig dit weekend als je een ferme wandeling door de feestelijke haven van de stad achter de rug hebt. We drinken bij de pasta een verkoelend glas witte pinot grigio bij uit de Veneto.

Tip: koop eens spek aan het stuk op de markt of bij een goede slager. Veel meer smaak dan die kant en klare sliertjes spek van de grootgrutters. En minder vocht bij het uitbakken.

foto: zomaar wat ingrediënten bij elkaar gescharreld.

Nodig 4 personen:

1 pak spelt spaghetti van Grand Italia

1 pak biologische spinazie

rasp van 1/2 citroen

1 rode paprika

4 tenen knoflook

2 takjes basilicum

1/2 bosje platte peterselie

350 gram gerookt spek aan het stuk

1 tl pimentón de la Vera

1 tl chilipoeder

zout en peper

olijfolie

Bereiding:

Snijd het spek in grote blokjes. Verhit een pan en bak het spek uit. Haal eventueel overtollig vet uit de pan. Voeg een lepel olie toe en fruit de pimentón de la Vera kort met het spek mee. Snijd de paprika in blokjes en voeg deze toe. Laat het geheel kort meebakken. Breng water aan de kook. Voeg zout toe en kook de pasta al dente. Verwarm intussen de spinazie. Hak de basilicum en peterselie fijn. Als de spelt pasta gaar is giet, deze af. Meng de pasta, spek paprika en spinazie door elkaar. Roer de basilicum, peterselie en citroenrasp er door. Doe het geheel in een mooie schaal en giet er nog wat extra vergine olijfolie over.  (Denk eens aan de mooie EVOO van Bramasole)

 foto: de gremolata.

NB: deze blogpost staat bol van gesponsorde onderdelen!

 

Geplaatst op

Foodparade, Italië.

De zomervakanties lopen voor velen ten einde. Terug naar huis en aan het werk.. Aan de slag met hun klanten. Weer naar college. Met in het achterhoofd de Bel Paese, waar ze naartoe scheurden in hun machina, Naar de camping in Limone sul Garda. Naar die leuke agroturismo vlakbij Todi. Of dat 19e eeuwse pand in Varazze, met  bloemetjes behang op het plafond. Waar heeft Gereons Keuken Thuis het over? Inderdaad een foodparade, Italie als thema op deze woensdag. De groenten van de markt in Ventimiglia. Mijn avonturen lange tijd geleden in Rome,. Ricordi e Ricette van Sofia Loren. Het kwam me op een afstraffing te staan van een scribent, omdat Italianen geen spaghetti eten bij een secondo.Wij eten sowieso geen secondi in Nederland. Maar nu de foodparade, Italië, dacht ik als kick off. Met plaatjes van Italo eten. Glas Chianti erbij en de zomer opnieuw beleven.

 In de oven gaan geurige bruschette in de kleuren van de Italiaanse vlag.

Ik kocht het boek van deze diva in 1999 toen ik stage liep in Rome. http://gereonskeukenthuis.nl/blog/uit-ricordi-e-ricette-kalfsfilets-alla-pizzaiola/

 Ik werd verwend door een vriendin met deze heerlijke radicchio vers meegebracht uit de Veneto. Voor in de risotto.

 Vis te kust en te keur in Ventimiglia.

Het huisje van Luigi Spirali, één van mijn sprookjes- figuren. http://gereonsverhalen.blogspot.nl/2013/01/luigi–spirali-en-de-lichtgevende.html

 Erbe, erbe, aromatische kruiden.

 Courgettes of moet ik zeggen zuchini en de bloemen om te vullen of frituren.

 Mijn scaloppine al limone, zomer op je bord. http://gereonskeukenthuis.nl/blog/scaloppine-al-limone-voor-radio-noord-holland/

 Tomaten in de pot gehakt, zo bewaar je de smaak van de zomer achter glas. Voor bij je pasta of in de soep.

 

Geplaatst op

Zomerse kookboeken parade.

001 Zomerse kookboeken op mijn buitentafel.

Ik heb er echt zin in. Zomerse kookboeken op een stapeltje op mijn balkontafel. Reizen via allerlei recepten en verhalen door heel Europa en daarbuiten. Instant vakantiegevoel. En herinneringen aan de gerechten, die ik maakte uit deze boeken. De mooie gesprekken met sommige schrijvers. Zomerse kookboeken.

 Heerlijk Rome van Sara Manuelli.

Dit leuke boek over de keuken van Rome, met recepten per buurt. Dwalend langs de zeven heuvelen aan de Tiber. Langs al het moois en lekkers wat deze stad heeft te bieden. En een uitstapje naar de Castelli Romani. Deed ik ook eens toen ik stage liep bij de Banca d’Ítalia in de Eeuwige Stad. http://gereonskeukenthuis.nl/blog/uit-ricordi-e-ricette-kalfsfilets-alla-pizzaiola/

 Griekenland Thuis, Theodore Kyriakou

Een heerlijk kookboek voor binnen en buiten. De keuken van de Griekse moeders. Vol smaak, per seizoen. Een inspiratie voor het buitenleven, die zomerse kookboek. Grillen tussen de planten. http://gereonskeukenthuis.nl/blog/lams–keftedakia-met-rozemarijn/

 Eten uit de Volkstuin door Marleen van Es

In de zomer wordt er in Gereons Keuken al fresco veel gekookt en geassembleerd met alles, wat ik heb gezaaid en geplant op mijn Amsterdamse balkon. Een grote inspiratiebron is het mooie boek van mijn vriendin Marleen van Es. Zij verhaalt over haar werk en haar passie in de volkstuin. http://gereonskeukenthuis.nl/blog/eten-uit-de-volkstuin-marleen-van-es/

 De zomer op tafel van Stéphane Reynaud.

Stéphane Reynaud kookt zomers in zijn tweede deel uit de 365 dagen almanak. Vrolijk eten, Leuke anekdotes en weetjes. Vers eten. En de hilarische avonturen van Marie en Léon Vachecrot. http://gereonskeukenthuis.nl/blog/de-zomer-op-tafel-stephane–reynaud/

 Echt Eten Jonathan Karpathios

Hoewel het geen zomer meer was, koester ik nog altijd blije herinneringen aan de BBQ bij Jonathan en zijn vrouw Willeke. Op een mooie Indian Summermiddag, grilden we verse prei, die we eerder op deze dag hadden geoogst. We aten een heerlijke salade van de laatste zomerbloeiers.Het is altijd feest bij Vork&Mes  http://gereonskeukenthuis.nl/blog/gesprekken-gerechten-jonathan-karpathios-bevlogen-kok/ 

 De smaken van Bretagne.

De Vlaamse schrijvers van dit zilte zomerse kookboek bestieren een bed and breakfast in Bretagne. Zij koken met passie voor hun gasten. Doe ik ook graag in de zomer, zowel in de stad als aan zee.

 Nina’s Saint Tropez

Saint Tropez kan natuurlijk niet ontbreken in deze zomerse kookboeken parade. Ik schreef er al menig maal over. Oesters uit de oven, koude soep ter verkoeling van alle brouhaha. Dit jaar nam ik onder mijn arm Saint Tropez van Nina Parker mee op reis. En verkende al kokend deze heerlijke plaats. Ik kom er op terug nog deze zomer met St. Tropez #cookingvibes op mijn blog.                                           http://gereonskeukenthuis.nl/blog/saint–tropez-komkommersoep/

 Ceviche van Martin Morales

Een boek mag natuurlijk niet ontbreken. Een boek vol ongekende zomerse smaken, die ik proefde on de de warme zomerhemel van Amsterdam Nieuw West. Ceviche van Martin Morales. DJ, entertainer, kok. wat eigenlijk niet. Hij is net zo divers als de keuken van zijn land Peru.                                                                                  http://gereonskeukenthuis.nl/blog/talk-table–martin–morales/

 Tuscan Sun Cookbook van Frances Mayes

Het laatste boek mag zeker niet ontbreken. Al meer dan 25 jaar verhaalt mijn vriendin Frances Mayes over haar bijzondere leven met Ed in de Toscaanse heuvelen. Er wordt getuinierd, verbouwd en ook de inwendige mens wordt niet vergeten. Een van mijn favoriete zomerse kookboeken is het Under the Tuscan Sun Cookbook.  La casa aperta.Vol smaken uit Cortona en verhalen van deze twee levensgenieters.               http://gereonskeukenthuis.nl/blog/gesprekken-en-gerechten-frances–mayes–and-her-recipe/

Natuurlijk is deze lijst nimmer compleet, maar voorlopig kan ik weer even vooruit. Zomerse kookboeken, zomerse gedachten. Summer galore!

 

Geplaatst op

Socca à la Niçoise

 foto: vieux Nice

Socca op deze lekker warme vrijdag. De makkelijke pannenkoek van kikkererwtenmeel à la Niçoise. In het Italiaans farinata geheten. (Overigens kenden de Romeinen ook al brood van kikkererwtenmeel) In Vieux Nice zie je socca overal in verschillende varianten. Belegd of onbelegd. Glutenvrij, dat zeker, maar daar gaat het mij niet om. Niet voor niets is er sinds kort de #LUBM. Ik donder de socca gewoon op de BBQ. Of maak er een wrap van met dat restje Provençaalse kip of koude ratatouille. Flinke dot aioli erbij. Socca, ook Nina Parker uit St. Tropez heeft het in haar boek staan. Met allerlei smaakjes. Ik gebruik gewoon alleen wat zout en een dosis komijn door het beslag. Ga het vandaag eens uitproberen met wat ras al hanout. Smaakte ook prima in de funky #pastasalade op de Dag van de Pastasalade. Ras al hanout koop ik altijd bij  De Volkskruidentuin in de Kinkerstraat. Een paradijs vol geuren en kleuren. Daar haalde ik ook het kikkerwtenmeel.

Ik grill de socca na op mijn BBQ, beleg ze met wat rauwe groente, En zoals gezegd een lekkere dot aioli. En glas frisse rosé erbij en je komt de canicules, hondsdagen wel door. Santé!

Nodig (10 stuks):

300 g kikkererwtenmeel

2 tl zout

3 tl ras al hanout

500 ml water

olie om in te bakken

Bereiding:

Doe het meel, het zout en de ras al hanout in een kom en voeg beetje bij beetje het lauwe water toe. maak er een mooi beslag. Zet het beslag zeker 2 uur in de ijskast. Er kunnen klontjes in ontstaan, maar die verdwijnen tijdens de rusttijd.

Verhit wat olie in een koekenpan en doe een schep beslag in de hete olie. Bak de socca om en om en zet apart onder folie. Eet direct op of laat afkoelen.Je kunt de socca dan ’s avonds gebruiken bij de BBQ.

 

Geplaatst op

Al fresco 2015, spiedini van Rick

 foto: Ricks spiedini

Hij is binnen, de eerste inzending voor Gereons Keuken al fresco 2015. All the way from the States! Rick Amatulli uit Massapequa Park, Long Island (NY) zond zijn recept voor spiedini in. Zijn zomerse maaltijd. Het is een recept uit de Siciliaanse tak van zijn familie. Van zijn zia Nina. Zij is behalve een gracieuze Italiaanse verschijning ook een spectaculaire kok. Spiedini kun je ruim te voren maken, zodat ze daarna snel buiten op de grill kunnen worden bereid. Rick maakt ze van bavette. (steak van de vangen/flanken van het rund) Maar spiedini kunnen van elk soort vlees worden gemaakt. Een snel en makkelijk recept  met dank aan deze Italië adept. We drinken er een fles rode sangiovese bij. Tondo Tondo uit de Tuscan Sun Wines collectie van onze wederzijdse vriendin Frances Mayes.

Nodig (6 spiezen):

700 g bavette (flanksteak)

150 ml olijfolie

3 sneden oud brood verkruimeld

1 tl oregano

2 tenen knoflook

50 g Parmezaanse kaas geraspt

2 grote uien

12 jonge laurierblaadjes

peper en zout

Bereiding:

Snijd het bavette vlees in blokjes. Bestrooi met wat peper en zout. Doe het vlees in een kom en giet de olijfolie erbij. Maak kruim van het oude brood, voeg de knoflook, oregano, peper, zout en Parmezaanse kaas toe. Meng dit goed door het vlees. laat de smaken even intrekken.

Snijd de uien in “blaadjes”. Rijg eerst een jong laurierblaadje daarna om en om vlees en uiblaadje aan een spies. Sluit af met een laurierblaadje Grill de spiezen op de barbecue 2 à 3 minuten totdat ze medium zijn. Serveer direct.

Rick Amatulli serveert deze spiedini met gevulde artisjokken en een lichte zomerse salade. Buon appetito.

Geplaatst op

Pasta van tante Canasta.

 foto: pasta van tante Canasta

Regelmatig plaatst Gereons Keuken Thuis recepten als “soep van mijn tante Doubs” of “pasta van mijn tante Canasta”op Twitter en Facebook. Natuurlijk zijn deze tantes fictieve dames. Ontsproten aan het proces, dat tijdens het koken ontstaat. In de keuken kan ik namelijk dromen, verhalen verzinnen of liedjes. Ja  liedjes, want ik zing en neurie heel wat af tijdens het kookproces. (zachtjes dan)

Zoals sommigen weten leiden deze dromerijen tot een keur aan sprookjesfiguren. Pelle, maître Ronsard, Knøbbig, Madeleine, meneer Zimbo, Brodgøde en Luigi Spirali. Zij beleven allemaal spannende avonturen op gereonsverhalen.blogspot.nl  En vaak geven ze een naam aan een gerecht zoals pasta van tante Canasta. Een easy tante, die Canasta Spirali, die altijd makkelijke gerechtjes maakt om de maagjes te vullen in Gereons Keuken Thuis.

Tante Canasta heeft altijd wat in huis, een restje spek, zongedroogde tomaatjes, wat uien, een zakje spinazie of veldsla. En pasta. In een handomdraai tovert Canasta daarmee een schotel op tafel. Althans zo verbeeld ik me dat als ik in mijn eigen ijskast tuur.

Vandaag dus een restjes recept, want #nowaste blijft nog steeds belangrijk in Gereons Keuken Thuis. Macaroni met geblancheerde spinazie, spekblokjes, paprika en tomaat. Een flinke snuif peper en Provençaalse kruiden en een dash Ligurische olie van de markt in Ventimiglia. (daar komt de familie Spirali vandaan)  En pronto is de pasta van tante Canasta. Mangia bene stare bene! Een glas syrah rosé erbij van Wild Pig wineries.

Nodig:

1 blok gerookt spek van 250 g

1 paprika

200 g spinazie

12 zongedroogde tomaatjes

2 takjes basilicum

400 g macaroni

1 ui

4 tenen knoflook

extra vergine olijfolie

1 el provençaalse kruiden

zout en zwarte peper uit de molen.

Bereiding:

Wel de zongedroogde tomaatjes in wat warm water (1/2 uur). Snijd de ui, rode paprika in blokjes. Hak de tenen  knoflook fijn. Snijd de spek in grote blokjes. Breng water aan de kook en blancheer de spinazie kort. Giet af en laat de spinazie uitlekken. Bak de spek uit en laat deze op vel keukenrol uitlekken. Bewaar wat van het spekvet. Doe een eetlepel olie in de pan en fruit de ui, paprika en knoflook kort aan. Voeg de spek weer toe. Kook intussen de macaroni beetgaar, giet af en voeg toe aan de spek, paprika en ui. Doe de spinazie erbij en de gescheurde basilicum blaadjes. Maak het geheel op smaak met de provençaalse kruiden, zout en flinke draai zwarte peper. Roer een flinke scheut extra vergine olie door het gerecht. Serveer de pasta in een schaal.

 

Geplaatst op

Easy Monday, ciabatta uit de oven.

 foto: gorgonzola boekje

Het is de eerste maandag van maart. Een makkelijke maandag. Ik ga vandaag assembleren, niet koken. Easy Monday, ciabatta uit de oven. Soms heb je van die periodes, opgeslokt door belastingaangifte, instanties en mobiele providers, dat koken een sluitpost wordt. Om maar in boekhoudtermen te blijven.  Gelukkig kreeg ik vorige week tijdens een etentje met lieve vrienden een leuk boekje over gorgonzola. De sticker voor wie het bestemd was hadden zij er al op geplakt. Want met dit soort boekjes doe je Gereons Keuken Thuis een  groot plezier. Inspiratie genoeg voor een witloof van bij ons met gorgonzola, een zondagse salade met resten kip, spinata, ansjovis en gorgonzola. #nowaste  En op deze maandag een belegde ciabatta uit de oven. Biertje erbij pronto!

Nodig 4 personen:

1 ciabatta

100 g salami of spinata Romana

1 bol mozzarella

1 stuk gorgonzola

1 blikje tomatenpuree

2 tl gedroogde oregano

zakje rucola

zwarte peper uit de molen

balsamico azijn

olijfolie

Bereiding:

Snijd de ciabatta in vier stukken. Meng 2 el tomatenpuree met de olijfolie en smeer dit op het brood. Verwarm de oven voor op 180 graden. Beleg de stukken ciabatta met mozzarella, salami en brokjes pittige gorgonzola. Bestrooi het geheel met wat oregano en zwarte peper. Laat het geheel 15 minuten bakken in de oven. Serveer direct op een bordje met een handje rucola en een drupje balsamico azijn.

 

Geplaatst op

De wijnen van Tenuta del Fontino.

 foto: de wijnen van Tenuta del Fontino

Maremma, een streek in het zuidwesten van Toscane. Ik ken de tot voor kort deze streek alleen uit de boeken van Frances Mayes en David Leavitt. De laatste woont er ook daadwerkelijk. Maremma, voorheen een onherbergzaam moerasgebied. Nu een mooi nationaal park. (het eerste van Italië) Een streek bekend om zijn wilde paarden, everzwijnen en runderen. De butteri, cowboys van deze streek. De resten van het Etruskisch erfgoed vind je overal.  Stadjes gebouwd van en op tufsteen, zoals Pitigliano. De warmwaterbronnen van Saturnina. Een dan de kust, lange brede stranden aan de Middellandse Zee. Geen wonder dat de Oranjes zo graag verbleven in Porto Ercole.

Er is dus veel te beleven in Maremma. Dat werd mij wel duidelijk tijdens een presentatie van de Italiaanse kamer van koophandel. Samen met Roberto Payer organiseerden zij een aperitivo, om kennis te maken met dit wat onbekender stuk Toscane.Gereons Keuken Thuis kwam voor de wijnen. Ik kende uit de provincie Grosetto de Morellino de Scansano en de Montecucco. Maar dat veranderde snel. Tijdens de aperitivo raakte ik in gesprek met Sabina van agriturismo Tenuta del Fontino, www.tenutafontino.it. Zij vertelde mij over hun mooie landhuis, waar het heerlijk toeven is. Hun appartement, waar je lekker vakantie kunt vieren. Hun boerderij met landelijke producten. En natuurlijk hun wijnen. Als ik zin had was ik van harte welkom om te komen proeven.

Enkele dagen later werd ik verrast door #culipost of moet ik zeggen #vinopost?  In een pakket ontving ik drie wijnen van Tenuta del Fontino. De agriturismo is lid van het Consorzio Strada del Vino di Massa Marittima. Zij maken rode en witte wijnen op verschillende percelen rond hun bedrijf.Gereons Keuken Thuis proefde een Castel Diruto DOC, een blend van sangiovese en de lokale cilegiolo– en canaiolo druiven. Een granaatrode wijn vol donker fruit, tannine met veel body. Te drinken bij de lokale everzwijngerechten uit de Maremma.Folavento IGT is een andere rode wijn van dit huis.Gemaakt van sangiovese, cielegiolo en een tikkeltje cabernet sauvignon.  Robijnrood met  rijp fruit, een tikkeltje bos en kruiden. Ik zie deze wijn zo een geroosterde bistecca vergezellen. Dat zullen de butteri zeker met mij eens zijn.Cabernet franc is de druif van Optimus IGT. Bijzonder, omdat deze wijndruif niet echt Toscaans is te noemen. Een stevige wijn met fonkelende kleur. Vol rood fruit, peper en een hint van kruidnagel. Dikke, doch zachte tannines. Een feestelijke wijn. Voor bij een coq au vin. Verwarmend.

De wijnen van Tenuta del Fontino zijn zeer de moeite waard. Sabina had niets te veel gezegd. De wijnen zijn (nog) niet te koop in Nederland. De agriturismo verkoopt ze via hun site.

Geplaatst op

Grandma’s Boy, risotto met paddenstoelen

 foto: risotto ai funghi.

Ik kijk met grote regelmaat naar 24 Kitchen, de TV zender, die over eten gaat, over koken, over bakken. Wijnen mis ik soms. Met veel ingekochte producties, zoals laat op de avond een Portugese kok in het programma “Market Flavors”. Gerechten vers van de markt, om van te smullen en duidelijk uitgelegd. Zonder poespas. Heerlijk saudade. Met programma”s zoals “Tales of the bush larder” van mijn vriend Kiran Jethwa, kok uit Kenia. Ik heb hem al eens te gast gehad in mijn blogserie Talk and Table. Over hem ga ik nu niet uitweiden.

En Annabel Langbein, Jamie & Jimmy. Doldwaze avonturen in de wildernis van Canada ’s avonds om half elf. Ik kan nog wel even doorgaan. Heerlijke producties allemaal.

Maar één programma spant toch wel de kroon. “Grandma’s boy” En dat bedoel ik nu eens niet positief. Clichés tuimelen over je heen. Italië uit de folder. De Ierse culi-schrijver Donal Skehan reist door Italië en kookt en passant voor de nonne of grandma’s een favoriet gerecht. So far so good. Het zijn heerlijke recepten met veel lokale producten. Totdat de laatste scène aan tafel voorbij komt. Donal zet zijn schotel op tafel en er valt een grote stilte. Oma kijkt meewarig. Hij bijt op zijn lip. La nonna neemt een hap. Nog grotere stilte. Zelfs de andere gasten houden hun adem in. “Zou het la nonna behagen, zijn gerecht?” Dan wordt de stilte doorbroken. Grandma zegt: Buonissimo!” Iedereen slaakt een zucht van verlichting. En de grootmoeder krijgt twee stevige pakkerds.

Ik bemerk dat ik stiekem hoop dat de dame in kwestie een keer een volmondig bah of gatsie laat horen. Dat zou de boel opschudden in dit programma. Helaas werkt het niet zo. Ik zal dat er maar zelf bij moeten verzinnen. Dat blijf ik dan ook doen.

Ik troost me vandaag met een risotto met paddenstoelen. Een prima gerecht voor het herfstige weer van vandaag. Als wijn bij dit gerecht vandaag een Côtes de Nuits Villages van Domaine Petitoit in Corgoloin, rood als herfstbladeren. Pinot noir. Net dat tikkeltje fruit met wat nat hout.


Nodig 4 personen:

400 g risotto rijst
1 l  funghi porcini bouillon (van blokje) of zelf getrokken van de afsnijdsels
1 bakje kastanje champignons
200 g cantharellen
100 paddenstoelen
roomboter
2 sjalotjes
peterselie gehakt
peper en zout
1 glas rode wijn
3 el olijfolie

Bereiding:

Borstel de champignons en cantharellen goed schoon. Snipper de sjalotjes fijn. Verhit in een pan de olie en fruit de sjalot. Voeg de rijst toe en bak deze mee totdat de rijst kleurt. Blus af met de rode wijn. Voeg beetje bij beetje de warme bouillon toe en blijf roeren totdat de rijst alles opneemt. Bak in andere pan in een klont boter alle paddenstoelen aan met wat peper en zout. Blijf de rijst tussentijd roeren. Na twintig minuten is de rijst klaar. Roer de paddenstoelen er doorheen. Maak de risotto af met wat boter, peterselie, peper en zout. Serveer op borden met eventueel wat truffelolie.

Geplaatst op

De easy Vegeterranean.

 foto: cover De easy Vegeterranean

 
 

Gereons Keuken Thuis verzorgt al jaren kookworkshops overal in Nederland. Het valt me vaak op dat binnen de menu’s en workshops vegetariërs er bekaaid vanaf komen. Zeker als van te voren niet bekend, is, dat een gast geen vlees eet. Er moet dan worden geïmproviseerd. Het resultaat is dan matig te noemen. Obligate courgette, kaas en noten. Eventueel wat tomaat. Dat is jammer, zeker in een tijd, waarin steeds mensen ervoor kiezen wat minder vlees te eten. En er genoeg nieuwe granen en groentes zijn te ontdekken.

Maar er is meer. Inspiratie uit het mooie kookboek De easy Vegeterranean. Geschreven door Albert Musacchio en Malu Simões. Het easy zusje van het in 2008 verschenen werk The Vegeterranean. Albert en Malu runnen een guesthouse in de Umbrische heuvels. County House Montali, gelegen bij het Trasimeense meer. Het bijzondere aan hun 9 kamers tellende resort is dat de gasten geen vlees geserveerd krijgen. Alles is vegetarisch en wordt tot in de puntjes verzorgd. Dat resulteerde in hun eerste boek The Vegeterranean (2008). Voor de leek een mooi, maar niet praktisch boek. Een uitdaging werd geboren.. De gerechten van Malu en Alberto moesten geschikt worden gemaakt voor de kok, die na een drukke werkdag iets lekkers op tafel wil zetten. In de zomer van 2013 schreven zij De easy Vegeterranean, terwijl de keukenbrigade de schouders eronder zette om de gasten te blijven verwennen.
Het boek gunt ons een kijkje in het leven van County house Montali. Het bevat mooie foto’s van mensen, die bevlogen met vegetarisch koken bezig zijn. het vertelt het verhaal over service, over het personeel, het eten, de tradities en Italië. Het voorwoord en enkele bijdragen in de Nederlandse versie zijn geschreven door Antoinette Hertsenberg. Als gast raakte zij betoverd door de keuken van Malu en Alberto. Dat wilde ze thuis ook kunnen maken.
Want oogstrelend zijn de gerechten in dit kind van dit Italiaans Braziliaanse koppel. Dapper om juist in Italië een fusion keuken te ontwikkelen en dan ook nog zonder vlees. Antipasti zoals suppli di riso, rijstkroketjes of een sinaasappel gazpacho. Er wordt gebroken met de traditie. Dit zijn nieuwe gerechten. bij de primi vind je een klassiekers als risotto met radicchio of de Toscaanse ribollita. Ook de caldo verde ontbreekt niet. Verder gaat het met de hoofdgerechten zoals knoedels, canederli van de tante van Alberto. of een kaastaart. Alle recepten stralen je tegemoet door de prachtige fotografie. Ik zit hier op deze zomerse zondag ochtend te watertanden. En dan de desserts, daarvoor moet je in Brazilie zijn. De Portugezen brachten de mooiste pasteis mee naar dit land. De quindim, Portugese flan of tapioca al vino. Wat een plaatjes.
Ik ben op slag verliefd. (woorden uit de mond van een verstokte carnivoor) Verleid door de gerechten uit dit mooie kookboek. De easy Vegeterranean laat zien dat je ook zonder vlees met mooie producten spectaculaire gerechten kunt maken. Geschikt voor elke dag of in Gereons Keuken al fresco. Ik ben een keukenterm rijker “vegeterraan koken”. Het zou verplicht studiemateriaal moeten zijn voor iedereen, die kook workshops ontwikkelt en geeft. Fatto bene, bem acabado Malu en Alberto!
De easy Vegeterranean (ISBN 9789045205052) is een uitgave van Karakter Uitgevers en kost € 24,95.
Meer kook- en ook andere boeken vind je op www.karakteruitgevers.nl

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten