Fit for fun tijdens corona.

foto: fit for fun tijdens de lock down.

Fit for fun tijdens corona. Gereons Keuken Thuis is benieuwd, jullie je coronakilootjes kwijtraken of proberen te voorkomen? Want zeg nu zelf, het sluipt er makkelijk in of moet ik zeggen aan. Overigens is voor Gereons Keuken Thuis niet deze coronatijd een periode van uitdijen, omdat ik meer beweeg, door het verhuizen en wandelen over het strand, maar juist de aanstormende zomer met alle geneugten. Dat vraagt om aanscherping van het régime. Ja zo streng kan ik zijn. Het halletje van SeaSpot is al ingericht als mini gym bij gebrek aan zwembadmogelijkheden. Gelukkig kun je vanaf deze week weer zwemuurtjes reserveren. Anyway, hoe blijf je fit tijdens corona? Ik vroeg een aantal foodbloggers om hun  #fitforfun recepten en tips?


Frits: Mijn man en ik lopen sinds februari 2019 bij diëtiste en beide 15 kg kwijt, door Corona nu helaas telefonisch consult (vrijdag weer). Ben vandaag 2 maanden thuis aan het werken. Was de eerste coronaweken 3 kilo aangekomen maar komt ook door comfort food als taarten bakken. Inmiddels die weer kwijt en een pond lichter dan voor Corona. Verder veel wandelen en fietsen (zelfs de boodschappen). Mijn man sport, als ik werk boven met oefeningen van zijn fitnessclub.


Sophie: Wat mij heel erg helpt is goed lunchen, maar dat doe jij al. Dus ik eet juist meer en lekkerder bij maaltijden. Maar ik was pre corona een stress-eter dus niet gek dat ik afval van lekker thuis zitten zonder werk (begin vrijdag aan nieuwe baan, maar was vijf weken vrij). Gisteren nog hollandse garnalen, verder zelfgemaakte hummus vaak met warme groenterest of met iets salade-achtigs (beetje van mijn radar door gebroken kaak, vraag maar niet verder), laatste heerlijke Kromme Rijn Rund-kroketten. Maar goed ik zoek het dus vooral in het eetpatroon, de verdeling over de dag, en niet in light snacks of zo. Lees meer van Sophie op Eten maken.

video: fit for fun met Diana Ross.


Cora: Wij eten elke ochtend divers vers fruit en nog steeds erg veel groenten en kruiden bij lunch en diner. Er komen best dikmakertjes bij zoals room en kaas, maar ik let erg op het zoutgehalte en serveer van meer machtige hapjes kleinere porties. Vlees en vis eten wij alleen mager en meestal bereid in de oven. Daarnaast breidde ik mijn bessen- en kruidentuin uit met groente moestuinbakken. Ik ben verzot op mijn Oost-Indische Kers pesto en kocht in Duitsland mooie zaden van vijf verschillende soorten. Die kwamen grotendeels op, erg geduldig ben ik nog niet, en ze zijn mijn overhangende rand opvulling geworden. Staat grappig en Bloeit straks ook lekker vrolijk. Er is andijvie, koolrabi, broccoli, twee soorten bietjes en eikenbladsla. In kleine hoeveelheden want mijn eerste try-out. Ik ben nog op zoek naar bio wortelen en een rode kool. Wij eten ook veel
noten, zaden en pitten maar allemaal ongebrand. Wel even geroosterd. De Ambachtelijke producten die ik gebruik hebben minder suikers en minder vet, dus dan is oppassen in groei redelijk goed te doen. En ook goed verdeeld over de dag. Wij wandelden echt veel maar onze uiterwaarden zijn langere tijd gesloten geweest door overtredingen naar planten en dieren. En in het bos werd het toen plotseling druk en dat neemt mijn wandellust weg. Maar met zoveel planten in groei en in bloei maak ik veel meters in mijn tuintje. En ik ga weer klussen bij een van de kinderen, die zijn zelf druk met werken en houden ons graag bezig. Kijk ook eens op cultfood, moeiteloos koken voor elke dag.


Anne Wies: k lees graag mee. Heb geen last van corona-kilootjes (maar worstel al vanaf mijn jeugd met mijn gewicht. Tijdens deze lock down ben ik in ons huis/ons boerderijtje in Roemenië, Transsylvanië. En ik kan je vertellen: het boeren buitenleven voorkomt extra kilo’s. Hout hakken om vuur te maken om te koken, moestuin inplanten en dagelijks bijhouden, rest van het ‘erf’ bijhouden. Bekijk AWenWvDinRoemenie maar eens. Gereons Keuken Thuis kent dit verschijnsel uit Bourgondië, waar ondanks de culinaire geneugten, het boerenleven de calorieën er voor zorgde, dat er geen gram aankwam.


Van al dat sporten krijg je ook behoefte aan een stevige maaltijd. Gereons keuken Thuis maakt daarom vaak gerechten uit Vélochef van Henrik Orre, zoals deze ontbijtpannenkoeken.

foto: cover Vélochef.



De perfecte ontbijtpannenkoek voor een fietser, zwemmer of loper! Hij bevat veel eiwit door het gebruik van de eieren en is zowel gluten- als lactosevrij. (als dat belangrijk voor je is) De blauwe bessenjam is suikervrij.

Nodig voor 6 stuks:

2 rijpe bananen

4 eieren

25 g rijstebloem

1 tl kaneel

1 tl kardemom

2 tl bakpoeder

kokoksolie

Bereiding:

Meng alle ingrediënten in een grote kom met de mixer tot een glad beslag. Bak de pannenkoeken – bij voorkeur in de kokosolie- goudbruin in een koekenpan.

Blauwe bessenjam:

Nodig:

1 vanillestokje

500 g blauwe bessen (bevroren)

100 ml agavesiroop

300 ml vloeibare pectine

Bereiding;

Schraap het merg uit het vanillestokje en zet weg. Breng de blauwe bessen, de agavesiroop en de vanille in een sauspan aan de kook en laat 10-15 minuten heel zachtjes koken. Voeg de pectine toe en breng nog eens aan de kook. Laat afkoelen en doe de jam over in een schone pot. De jam is gekoeld 3-4 weken houdbaar.

Gastblogger Nicole recenseert Bananenboek.

  foto: cover Bananenboek en bananacolada

Gastblogger van vandaag Nicole recenseert voor Gereons Keuken Thuis het Bananenboek. In  april maakte ik tijdens de culiperslunch kennis met het Bananenboek van Kim Waninge, een mono ingrediënt kookboek, zoals er ook kookboeken zijn over pindakaas, zoete aardappel en avocado. Een mooie gelegenheid om Nicole uit te nodigen haar licht erover te laten schijnen. En zo geschiedde. Nicole is mijn volgende gastblogger. Ik laat deze zomergast hieronder aan het woord.

 foto:  zomergast Nicole van Cookies & Carrotsticks.

Koken en bakken is mijn grote passie. Uren sta ik in de keuken om van alles te verzinnen en uit te proberen. Niet zo verwonderlijk voor een foodblogger natuurlijk. Zo’n tweeënhalf jaar geleden kreeg ik het lumineuze idee om de recepten, waar veel door vrienden en familie naar wordt gevraagd, te verzamelen op een blog. Want dan zet ik ze er eenmaal op en kan iedereen ze bekijken wanneer ze willen (little did I know). Het eerste jaar was het ook niet meer dan dat. Vorig jaar ben ik me echter serieuzer met het bloggen en ontwikkelen van nieuwe recepten bezig gaan houden en is het inmiddels een wat uit de hand gelopen hobby geworden. Maar eentje waar ik veel plezier aan beleef en ook weer veel energie uit haal. Op mijn blog Cookies & Carrot Sticks deel ik gezonde en minder verantwoorde recepten, die over het algemeen makkelijk en snel te bereiden zijn, en soms deel ik ook een stukje uit ons leven.

Maar dan nu het Bananenboek – een kookboek met in de hoofdrol: de banaan. Kim Waninge, de auteur van hét Bananenboek, kreeg wel meer dan eens de vraag: waarom een kookboek over bananen? Nou, omdat dat er nog niet was. Ah… ok. Nu zijn er vast nog meer ‘ingrediënten’ waar nog geen kookboek aan gewijd is. Een iets uitgebreider antwoord, waaruit misschien de ongekende passie voor deze tropische vrucht en zijn veelzijdigheid spreekt, had ik toch wat leuker en interessanter gevonden.

  foto: een heuse groene banaancurry.

Nou zijn bananen wel aan mij besteed, nochtans om er iets mee te bakken (gek genoeg eet ik nooit bananen zo). Ik was dan ook zeer verheugd dat ik dit boek door Gereon toegestuurd kreeg om mijn oordeel erover te vellen. Bakrecepten vond ik in dit geval minder interessant, ik heb inmiddels zelf al 15 recepten op mijn blog staan en er liggen er nog een paar om uitgewerkt te worden (ja, zo veelzijdig is banaan als bakingrediënt). Ik was vooral geïnteresseerd in de hartige recepten, want veel verder dan pisang goreng was ik eerlijk gezegd nog niet gekomen (wat overigens ook niet eens een hartig gerecht te noemen is, maar vaak bij een Indische rijsttafel wordt geserveerd).

Enthousiast begon ik gelijk door het boek te bladeren. Het boek is mooi vormgegeven en handig opgebouwd. Het begint met recepten voor ontbijt en brunch, om vervolgens zo door de diverse gangen te gaan. Achterin ook een handig register en bij elk recept staat een korte inleiding. Verder geeft Kim nog handige tips om een recept aan te passen of ingrediënten te wijzigen.

Wat mij opvalt is dat veel recepten van oorsprong Amerikaans zijn, zoals bijvoorbeeld Monkeybread, Hummingbird Cake, Fluffernutter S’Mores, Nicecream, Overnight Oats en bananen van de BBQ. Veel taalgebruik in de inleidingen is ook Engels/Amerikaans. Jammer genoeg kan ik echter nergens uit herleiden waar die invloed precies vandaan komt. Heeft Kim in Amerika gewoond? Is de voorliefde voor deze gerechten door buitenlandse reizen ontstaan of komt de inspiratie uit kookboeken of van het internet?

Zelf volg ik al jaren Amerikaanse foodblogs en ben dan ook meer dan bekend met veel van deze gerechten. In die zin weinig verrassend voor mij, maar ze passen wel mooi in dit boek. Ietwat teleurgesteld ben ik wel over het feit dat er bij nogal wat recepten niet gesproken kan worden van een hoofdrol van de banaan. Een fruithapje (gewoon gemengd fruit waar ook banaan tussen zit), een bagel met plakjes banaan (niet bepaald ‘recept’ te noemen maar eerder belegidee), garnering bij een pindasoep (toegegeven, wel lekker gebakken met kokos).

Gelukkig staan er ook nog voldoende recepten in die mij wel weten te verrassen. Voor de zuurkoolstamp met banaan vond ik het de afgelopen weken toch ietwat te warm, maar die staat nu wel op mijn lijst om in de wintermaanden eens te maken. Ik ging voor de Indiase curry variant, waarbij de ‘gehaktballen’ worden gemaakt van bakbanaan en aardappel.

Bakbananen zijn bij ons wat lastig te krijgen in de directe omgeving, dus ging ik voor onrijpe bananen zoals in het recept werd voorgesteld als alternatief. Alleen zijn die ook na slechts 10 minuten in de schil koken niet meer te ‘raspen’ maar waren eerder tot moes gereduceerd. Geen probleem, alleen (heel) wat extra bloem toevoegen om er toch nog ballen van te kunnen draaien. Aan de smaak deed het gelukkig niets af.

 foto: bananen cocktails voor de zomer.

Het is een zeer smaakvol gerecht. Wel wat bewerkelijk, dus niet voor een drukke doordeweekse dag, maar zeker de moeite waard. Zelfs de jongens vonden het superlekker en het verzoek om het nog eens te maken staat al genoteerd. Wel ga ik de volgende keer moeite doen om bakbananen hiervoor te krijgen. Wij serveerden het overigens met witte rijst en naan. Dit gerecht bewijst trouwens ook weer dat vegetarisch (of vegan als je de room door bijvoorbeeld kokosmelk vervangt) niet saai en flauw hoeft te zijn. Een verrassend recept.

Uit het hoofdstuk ‘diner’ maakt ik ook nog de witlofsalade. De inleiding quasi beloofde mij dat zelfs witlofhaters dit gerecht lekker zouden vinden. Niet zo letterlijk, maar zo vatte ik het toch op. En hoewel ik niet echt een hater ben, dit is de enige groente die ik echt niet lekker vind. Voor mij blijft de witlof te bitter (en nu niet gaan roepen: je moet wel het bittere hart eruit snijden, want dat weet en doe ik ook, maar dat mag echt niet baten). Mijn man was helemaal in zijn nopjes dat ik dit ging maken, aangezien hij dol is op witlof (en dat van mij dus nooit krijgt).

Het is, op de witlof na, een echt lekkere salade. De dressing ga ik nog eens maken, die is simpel maar lekker. En ook de combinatie van appel en banaan is top. Alleen die witlof, dat is een minpuntje (wat mij en de kinderen betreft dan). De 100 g walnoten is misschien ook wel wat teveel. De helft, en dan wat grof gehakt, was meer dan voldoende geweest. Maar, mijn man was meer dan happy. Die vond de salade echt g-wel-dig. De opmerking ‘die mag je nog eens maken’ heb ik maar even niet gehoord.

Zeker verrassend is het laatste hoofdstuk. Want: cocktails! Daar moest ik uiteraard ook wat van proberen. Gelukkig heb ik ook altijd bananen in de vriezer liggen voor smoothies en ijs, dus kon ik vrijwel meteen aan de slag met de drankjes. De Whanana, een cocktail met whisky, lieten we maar even zitten. Ik lust geen whisky (behalve in een Irish coffee) en voor mijn man is het pure heiligschennis (nochtans zouden de scheidingspapieren klaarliggen als ik één van zijn mooie whisky’s voor een bananencocktail zou gaan gebruiken).

 foto: witloof banaansalade.

Wel probeerden we de Frozen Banana Margarita (met tequila en triple sec) en de Banana Colada (met rum, kokosmelk en ananassap). Kan je vertellen, dat zijn cocktailtjes die mij wel wisten te bekoren. Gemaakt met bevroren banaan, dus eigenlijk een beetje smoothies voor volwassenen. De Frozen Banana Margarita was een stevige, die hakte er serieus in. Die kun je beter drinken als je geen verdere plannen hebt. In ieder geval heel erg lekker. Maar de Banana Colada is duidelijk mijn favoriet. Een heerlijke cocktail, niet te straf qua alcohol en ook niet te overheersend banaan. Zomers en lekker.

Al met al vind ik het wel een leuk kookboek. Toch een keer wat anders. Wat ik dus wel jammer vind is dat de banaan niet vaker een grotere rol in een recept aangemeten krijgt. In veel recepten is het toch meer een beetje een extra ingrediënt. En hoe verrassend zoiets ook kan zijn, van een boek met de titel ‘bananenboek’ zou ik misschien net iets meer verwachten. Desalniettemin staan er wel heel leuke en lekkere recepten in. Ik ga er ook zeker nog wat van maken.

Dank je wel voor deze leuke bijdrage Nicole!

  • Bananenboek, Kim Waninge (ISBN 9789492890023) is een uitgave van Loopvis en is te koop voor € 17,50

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten