Ugly Belgian Food. Laten we het eens over de Belgische keuken hebben op GKT. En dan vooral over de geschiedenis van lelijke, maar o zo lekkere Belgische klassiekers. Want wie zegt, dat eten er per se mooi uit moet zien om te smaken? Dat is een concept uit het smartphone tijdperk. Naast verfijning à la Française in de Belgische restaurantkeuken, kent men in België al sinds de Middeleeuwen echte gerechten, die er misschien qua styling niet uit zien, maar die het hart van elke Belg harder doen slaan. Fleur Willems, de schrijfster van Ugly Belgian Food dook in de culineuze geschiedenis van dit wonderbaarlijke voedsel. In haar optiek vertelt juist de lelijkheid het beste verhaal.
De geschiedenis van de Belgische keuken start met de invloeden van vele culturen door de eeuwen heen. België ligt op het kruispunt van verscheidene Europese cultuursporen. Niet voor niets gaf Jacques Brel elke windrichting een karakter in zijn lied Mijn vlakke land. Van Kelten via Romeinen tot Fransen, Duitsers en Nederlanders. Je ziet het terug in de huizen, de taal, tradities en natuurlijk de keuken. De rijkdom van middeleeuws Vlaanderen en Bourgondisch Brabant brachten luxe goederen uit het Oosten zoals specerijen, maar ook kookkennis. Het is heden ten dage nog steeds te zien in bepaalde gebaksoorten zoals kruidkoek, maar ook in stoverijen. De schrijfster vindt misschien het meest kenmerkende aan de Belgische keuken de gulheid van de gerechten. Kom daar maar eens om bij die zuinige Nederlanders. Een keuken zonder de frou frou van Frankrijk. Maar een keuken vol convivialité*, waarbij de buik en de ziel worden gevoed. (Dat zie je bij de ch’tis in Noord Frankrijk ook) Hartverwarmend eten en dat hoeft niet mooi te zijn in vorm. Laat het u smaken, voegt een bekende Belgische TV kok toe.
Het eten in Ugly Belgian Food. Wat is Belgisch eten? En wat is een maaltijd zonder een kloek glas bier? Een foodparade in 3 Engelstalige categorieën. Ugly, uglier en tot slot ugliest. In het taalpuristiche België is er gekozen om het in het Engels te doen, denk ik. (GKT had gekozen voor Nederlands, maar dat terzijde.) In het hoofdstuk Ugly ontbreken frieten met stoofvlees, waterzooi en fazant op Brabantse wijze niet. Let wel, Willems geeft geen recepten, het is geen kookboek. Uglier grossiert in paling in het groen, een klassieker uit het Scheldeland, de emblematische toast Kannibaal en vogelnestjes in tomatensaus. Echt goede burgerlijke keuken. Met erbij op elke foto een bijpassend bier. Tot slot ugliest, het lijkt wel het Euro-songcontest: de twaalf punten gaan naar matoufet, een kruising tussen pannenkoek en omelet. Op de foto ziet dit gerecht eruit als een bord gele brokjes. Maar het zal goed smaken, want er is ook een formele Confrèrerie du Matoufet.
Ugly Belgian Food is een fijn vormgegeven boek. Vol klassiekers uit de Belgische keuken, gefotografeerd in Technicolor kleuren. Bij elk gerecht ga je via het verhaal terug in de tijd. Een lekker leesboek over de geschiedenis van een keuken, die zoals gezegd, je buik en ziel voedt. Niet meer en niet minder.
Ugly Belgian Food. Een culinaire geschiedenis van lekker lelijke Belgische klassiekers. Fleur Willems. (ISBN 978943410350) is een uitgave van Borgerhoff-Lamberigts en is te koop voor € 24,99
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
*convivialité: gezelligheid, gemoedelijkheid, samen zijn.