Rosé uit de Provence en astuces….. De bakermat van rosé, dat kun je de Provence wel noemen. De wijnbouwers van de Provence hebben een grote expertise op het gebied van de productie van deze wijnsoort opgebouwd. Niet zo verwonderlijk: er is een groot scala aan druivenrassen, het terroir is excellent en marketingtechnisch gesproken zwijmelt de hele wereld bij het “provencegevoel” Wijn tussen de ansichtkaartbeelden van lavendel, de Mont Ventoux, dromerige dorpjes en het getsjirp van de cicaden. Daar past idealiter een mooi fris glas rosé bij. Het ultieme zomergevoel. Maar niet alleen in de zomer kun je rosé drinken. Dat weet GKT al heel lang. Rosé is in mijn keuken in alle seizoenen een geliefd aperitief. Zo ook de premium rosé’s, die GKT onlangs mocht proeven.
“Plus qu’une mode : la tendance. En 30 ans, le vin rosé est devenu incontournable” In Frankrijk is men de laatste 25 jaar 3 maal zoveel rosé’s gaan drinken. Eén op de drie flessen verkochte wijn is een roséwijn.
De wijnbouw in het mediterrane bekken van Frankrijk is al heel oud. Kolonisten zoals de Grieken en Phoeniciërs namen de wijnstok mee en plantten deze in het zuiden. Het klimaat is ook heel aangenaam voor wijnbouw. Alhoewel de klimaatveranderingen van de laatste tijd wijnbouwers vanwege de droogte heel wat nieuwe uitdagingen opleveren. De Provence kent een uitgekiend AOP systeem. Drie AOP’s te weten, Côtes de Provence, Coteaux d’Aix en Provence enn tot slot de Coteaux de Varois. Over de laatste AOP heeft GKT al heel wat geschreven . De Provence is daarnaast de enige regio ter wereld, die zich voor 90% toelegt op de productie van rosé’s. Dat is bijzonder.
Rosé wijnen uit de Provence worden gemaakt volgens de hoogste normering in druivenrassen. Dit levert een topproduct op. Maar hoe je het ook wendt of keert, het begint allemaal met de teelt van hoogwaardige druiven. Dankzij de goede omstandigheden en het terroir parfait is de teelt van druiven in de Provence van zeer hoog niveau. En maakt het daarom voor de producent mogelijk, om (premium) rosé’s te maken, die hun gelijke niet kennen. De drie belangrijkste druivenrassen voor roséwijnen zijn Grenache, Cinsault en Syrah. Het blenden van wijnen is traditie in deze regio. Dat geeft structuur en balans in de wijn. Van witte wijntonen tot zwoel fruit. Met eeuwenoude expertise weten de vignerons de Provence wijnen te maken voor elk smaakgevoel.
GKT proefde twee wijnen:
Cuvée rosé Fleuri. AOP Coteaux d’Aix en Provence 2023. Domaine du Château Barbe belle. Een vrolijke fles rosé, etiket met een hipster met baard, luisterend naar de naam Barbebelle. GKT las par accident Barbarella, maar dat is iemand anders. Een gedistingeerde rosé uit het wijngebied rond de chique stad Aix. Duurzaam gemaakt van 60% grenache, 20 % cinsault en 20% syrah voor de pit. Laten we deze druivenblend de heilige drieëenheid van de Provençaalse rosé nomen. Dat neemt niet weg dat er ook nog vele andere combinaties mogelijk zijn. Deze rosé wordt biologisch geproduceerd op temperatuur gecontroleerde stalen tanks. De kleur is licht zalmroze, de neus wordt gevormd door tonen van framboos en amandel. De smaak is snoepjesachtig, denk aan die gestreepte zuurtjes, qua fruit proef je witte perzik, abrikoos en wilde aardbei. Cuvée rosé Fleuri is zeer geschikt als apéro, maar ook bij grillades en carpaccio.
Estandon Lumière. Een rosé uit Brignoles in de VAR. Een Agri-Confiance gecertificeerde AOP Coteaux Varois. Dit label staat voor duurzame en gecontroleerde teelt. Estandon kent een uniek terroir. GKT gaat nu niet alle geografische aspecten belichten. Nachtpluk voor de nodige fraîcheur en zeer korte maceratie. Daarna temperatuur gecontroleerde fermentatie op staal en aansluitend een malo. Gemaakt van grenache, cinsault en syrah. De kleur van deze rosé is bleekroze comme d’habitude in de Provence. Een expressieve neus, weelderige smaken van exotische fruit en citrus. De eind-etappe en bouche is elegant te noemen.
Astuces:
RECEPT voor een “lost in France” burger. GKT vond inspiratie in het heerlijke kookboek van burgerarchitect Kintrup. Een ober in Aix en Provence serveerde mij eens een “burgeur”gemaakt van varkensvlees, met de woorden: “Et voilà, l’essentiel de la cuisine française: le burger”
Nodig:
4 harde volkorenbroodjes met havervlokken
4 el gekonfijte sjalotten uit een potje
8 el kruidenmayonaise, zelf maken met gedroogde persillade en Lesieur mayonnaise.
4 mediterrane burgers gemaakt van HOH gehakt.
radicchio slablaadjes, gewassen.
plakjes geitenkaas of voor de liefhebber Munsterkaas.
vijgen in plakjes
olijfolie
Bereiding:
Snijd de broodjes door en rooster ze op de plancha. Maak van mayonaise en gedroogde persillade een kruidenmayonaise. Besmeer de broodje met deze mayo. Maak het HOH gehakt aan met twee tenen geperste knoflook, paprikapoeder, zout naar wens, peper en provençaalse kruiden. Vorm er hamburgers van en grill deze op de plancha tot ze gaar zijn. Ga nu de burgers assembleren. Leg op de broodjes wat radicchio, plaats hierop de burger van de grill en top deze af met de dungesneden geitenkaas of Munster. Maak het geheel af met een lepel gekonfijte sjalotten en twee plakjes vijg. Dek af met de andere helft van het broodje. Bon appétit.
Noot: dit verhaal over Provençaalse rosé werd mede mogelijk gemaakt door Pitch PR, Conseil Interprofessionel de Vins de Provence, Lannoo, Martin Kintrup, foto van Pauline Chardin, Vins Estandon domaine Barbebelle, gereonskeukenthuis-archief en Gereons E&W. Alle producten, boeken en andere zaken werden mij als samples gestuurd door de uitgeverijen, pr bureaus en producenten De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Wijntour 2024 summertime. Het is bijna augustus en de Nederlandse kust en badgasten worden zowaar beloond met een weekje zomerweer. Tijd dus voor een wijntour met zomerse, al dan niet nolo, wijnen in de hoofdrol. Summertime galore!
De volgende wijntour staat gepland voor eind september vanuit de Occitaanse wijnvelden.
Gereons Mag, de alfresco editie 2024. Het is juli, een echte zomermaand en voor velen staat de zomervakantie voor de deur. Dat kan een actief gebeuren zijn, een stedentrip of gewoonweg se lézarder* op één van de mediterrane stranden. GKT nam een voorproefje tijdens zijn Franse voorzomer en genoot van al het moois en lekkers, dat de Languedoc heeft te bieden. GKT las diverse boeken, zoals een sportvoedselboek, dat elke klimmer, die deze zomer de Ventoux gaat doen, zou moeten proberen. Overigens finisht de Tour de France niet in Parijs, maar in Nice. Houd daar rekening mee met je vakantiereis. GKT was op zoek naar zoutarme ideeën voor deze editie, maar moet helaas bekennen dat die gecrasht zijn. In Nederland is men gewoonweg niet zo behept met fantasierijk zoutarm koken is de conclusie. De queeste wordt vervolgd. Met boeken over Champagne & Kaas of een voedselbos in je eigen tuin. Leuke combinaties voor deze zomer. GKT heeft het over Béziers in deze zomerse editie, recepten voor je alfresco lunch of diner, een bijzonder ondergoedmerk uit Parijs en tot slot een lekker recept van Bas van Montfrans. In deze zomereditie wederom geen boekverloting, gezien de geringe inzendingen tijdens de vorige edities . Anyway maak er een mooie alfresco zomer van.
RECEPT met inspiratie van Bas van Montfrans. GKT vond dit gerecht op de Facebook pagina van de Gay cooking club. Een zomerse al fresco plaattaart.
1 rol kant-en-klaar bladerdeeg
1/2 tube tomaten verdure
1 kleine courgette, in dunne plakjes
1 rode ui, in dunne ringen
1 rode paprika, in reepjes
1 tomaat, in plakjes
150 g feta
1 el kruidenmix (bijv. tijm, basilicum) • Zout en peper naar smaak.
Bereiding:
Verhit de oven voor op 180° C. Rol de lap bladerdeeg uit op een bakplaat en prik de bodem in met een vork. Smeer de bodem in met wat tomaten pasta. Snijd de courgette in dunne plakjes, de tomaat in dunne plakjes, de rode ui in dunne ringen en de paprika in reepjes. Verbrokkel de feta. Bekleed de taartbodem met de ingrediënten, betrooi met gedroogde kruiden (in het geval van GKT herbes de Provence) en bak het geheel in 25 minuten af.
Dank aan Bas voor dit zomerse recept.
Ontwerp je eigen voedselbostuin. Zou het niet heerlijk zijn om elke dag naar buiten te gaan in je eigen plukoase, vol eetbare dingen, die op natuurlijke wijze zijn gegroeid en elkaar duurzaam in stand houden? Een Romeinse lusthof, waar het elke dag feest is voor plant, mens en dier. Weg met die geplaveide tuinen en kale balkons. Maar veel groen om je heen en je kunt het nog gebruiken in de keuken ook. Dat zou voor GKT een win/win situatie zijn. Helaas blijft het, vanwege klimatologische omstandigheden, voor GKT bij het lezen van het boek van Evelyn De Bruecker, die je op speelse wijze inwijdt in het hoe en wat van het voedselbostuinieren, ook op je balkon. In haar boek Ontwerp je eigen voedselbostuin neemt de schrijfster je mee door het proces van het aanleggen en onderhouden van zo’n tuin.
Na het lezen van dit groenboek jeuken de groene vingers van GKT. De Bruecker heeft een makkelijk leesbaar boek geschreven, waarmee je op een kleine oppervlakte direct aan de slag kunt. Dus direct die tegels wippen vandaag, voor je het weet heb je je eigen voedselparadijs binnen handbereik. Daar kan geen Romeinse lusthof tegenop. Uitgave van Sterck & De Vreese. Lees meer
RECEPT: Salade met gésiers de canard.
Nodig:
75 g spekblokjes
1 el eendenvet
200 g gésiers vers of uit blik
300 g gemengde eikenblad/friséesla
3 tenen knoflook fijngehakt
50 g gehakte walnoten
fijngesneden cornichons
1 tl mosterd
2 el olijfolie
1 el rode wijnazijn
peper uit de molen
gehakte peterselie
Bereiding:
Verwarm een eetlepel eendenvet in een pan en bak de spekjes rustig uit. Als ze mooi krokant zijn kun je ze laten uitlekken op wat keukenpapier. Hak de walnoten “niet te “fijn. Verdeel de gewassen salade over 4 borden. Maak van de olie, azijn en mosterd een vinaigrette en verdeel deze over de sla. Voeg de fijngesneden augurkjes, noten en spekjes toe en meng. Snijd de gésiers in dunne plakjes en garneer de salade ermee. Bestrooi met wat verse fijngehakte peterselie. Serveer direct met stokbrood en desgewenst boter.
Béziers. Er waait een frisse wind door de stad Béziers. GKT ziet de laatste jaren, dat men overal in het stadscentrum aan het werk is. De openbare ruimte wordt aangepakt. De hoofdader Allées Paul Riquet is totaal vernieuwd, de markthallen worden gerenoveerd en er openen weer nieuwe winkels. Dat was enkele jaren geleden nog anders. Door de bouw van het grote winkelcentrum Polygone, dat overigens de moeite waard is, verpauperde het centrum van de oudste stad van Frankrijk. Leegstand, criminaliteit en vervuiling. De huidige burgemeester heeft er abrupt een einde aan gemaakt. Béziers ligt er weer opgepoetst bij, om Franse en internationale gasten te ontvangen. GKT vindt het altijd leuk om beneden op het nieuw aangelegde parkeerterrein in de faubourg te parkeren (gratis) en dan via een wandeling over de gerestaureerde Pont Vieux naar de bovenstad te lopen. Een behoorlijke klim via de trappen, ware het niet dat er ook voor de luiere of mindere mobiele mens liften zijn. In mum van tijd sta je op het kathedraalsplein met een magnifiek uitzicht over Béziers, de Audevlakte en in de winter bij helder weer de besneeuwde Pyreneeën. Van hieruit kun je via de gezellige straatjes wandelen naar het plein voor het stadhuis en de nabijgelegen hallen. Op dit plein vind je het Office de Tourisme, die je graag vertellen, wat er zoals valt te beleven in deze stad. Dus ben je het strand een dagje zat, trek dan je citygear aan en bezoek deze wat minder bekende zuiderse en temperamentvolle stad. A suivre!
Recept uit GRIEKS! Recepten voor elke dag. Niet dat GKT nu in Griekenland vertoeft, maar hij verkeert wel in mediterrane sferen. De hemel is blauw en de witte muren van de tropézienne* weerkaatsen het licht van zon. Het is, weliswaar in de schaduw van een grote parasol, goed lunchen of dineren op het dak. En zeg nou zelf, daar past Grieks eten toch prima bij? Vrolijke gerechten voor elke dag. Het kookboek Grieks van Georgina Hayden komt daarbij prima van pas. Zij kookt, zoals ze het zelf zegt Grieksachtig. Ik noem dat Grieksig eten. Van de grill, groentegerechten en vis. Zomers eten alfresco. Uitgave van GoodCook.
Kleverige garnalen met honig/vissaus.
Nodig:
500 g rauwe gepelde gamba’s
1 kleine groene chilipeper
2 rode uien
1 bosje verse oregano
3 el olijfolie
2 el vissaus
2 el honing
versgemalen peper
sap van een halve citroen en wat partjes ter garnering
Bereiding:
Pel de uien en hak deze fijn. Halveer de groene chilipeper en verwijder de zaadjes. Snijd in dunne ringetjes. Maak de garnalen schoon, verwijder eventueel het darmkanaal. Ris de blaadjes oregano van de takjes. Verhit de olijfolie in een koekenpan en fruit de gesnipperde uien aan. Voeg de rauwe gamba’s en ringetjes chilipeper toe. Bak het geheel kort aan en voeg hierna de oregano, vissaus en honing toe. Maak op smaak met een draai zwarte peper. Knijp tenslotte het sap van een halve citroen erboven uit en laat nog kort sudderen. Serveer direct met wat partjes citroen en een stukken Turks sesambrood.
Aankoop Van Gogh Museum. De collectie van het Van Gogh Museum in Amsterdam is uitgebreid met een belangrijk werk van Paul Gauguin, het schilderij Slapende Clovis. Een portret met een diepere betekenislaag, die de aanzet vormde tot zijn latere werken in symbolisme.
Zoon van Gauguin: “Het jongetje met de lange blonde haren is Clovis, de zoon van Gauguin. Liefdevol portretteerde de kunstenaar zijn vijfjarige oogappel in diepe slaap. Naast het kind staat een grote Noorse pul. Wat dit schilderij zo bijzonder maakt, is dat Gauguin Clovis en de pul naar de waarneming schilderde, maar dit vermengde met het imaginaire. Het decoratieve motief op de achtergrond suggereert namelijk de droomwereld van Gauguins slapende zoontje. Dit geeft het werk symboliek, ambiguïteit en mysterie.”
Door een droom van zijn kind als thema te schilderen wilde de schilder duidelijk maken, waarover kunst volgens hem zou moeten gaan. Een wereld vol ideeen en fantasie. Zo zette Guaguin zich af tegen obeservatie als startpunt voor kunst en nam hij afstand van zijn Franse leermeesters. Tijdens de productie van dit werk woonden Clovis en zijn broertje bij hun vader, terwijl hun moeder en de andere kinderen in Kopenhagen waren. Later nam Gauguin zijn livelingszoon mee naar Parijs, alwaar het kind terecht kwam in een te duur kosthuis. Gauguin vestigde zich in Pont Aven. Daar schilderde hij vele meesterwerken. Guaguin werd later een goede vriend van Vincent van Gogh en samen betrokken zij het gele huis in Arles. Het was niet altijd pais en vree, omdat de uitgangspunten van de twee, waarnemening versus verbeelding niet altijd strookten. Clovis overleed op 21 jarige leeftijd, hij had zijn vader nooit meer gezien. Die wooonde in de Stille Zuidzee op Tahiti.
Slapende Clovis is nu te zien in het Van Gogh Museum en een bijzondere aanwinst binnen de collectie.
Champagne & Kaas. Champagne en kaas, een mooi stel. Een gewaagde combinatie, maar ook weer niet zo’n hele vreemde. Dit vertelde één van de gasten, afkomstig uit Troyes, bij een BBQ ook aan GKT. In de Champagnestreek heel gewoon. Dat vinden de schrijvers van het boek Champagne en Kaas, Peter Doomen en topsommelier Tom Ieven ook. Zij proefden zich een weg door de wereld van champagnes en kaas. A la recherche naar de mooiste combinaties met dagelijkse en heel bijzondere wijnen. GKT vrindt het wel het proberen waard, zeker in de Franse voorzomer. Maar vlak ook de aankomende tijd van de vendanges niet uit. Wordt vervolgd in het najaar. Champagne & Kaas is een uitgave van Bogerhoff & Lamberigts. Ik zou zeggen: verras je zomergasten eens en zet ze een champagne/kaascombinatie uit dit fijne boek voor. Meer hier.
Monsieur by FM. Via Instagram maakte GKT kennis met het Parijse herenmodemerk Monsieur by FM, dat mooi passend en klassiek kwaliteitsondergoed ontwerpt voor elke man. Alleen in zwart en wit, gemaakt van bio katoen. En voor elke man, dun, dik, gespierd, kaal, behaard, zwart, wit, met, stoer of juist verfijnd. Alle smaken tellen. GKT vindt dit vanuit bodypositivity oogpunt wel sympathiek, want we leven in een visueel georiënteerd tijdperk, waarbij weleens wordt vergeten, dat niet iedere man een alpha male is met een sixpack. Monsieur by FM speelt hier mooi op in vanuit Parijs. Basic wear gemaakt van 100% gecertificeerd katoen. Ben benieuwd wanneer dit merk gaat landen in Nederland?
RECEPT. Caviar d’aubergine.
Nodig:
2 flinke aubergines
6 teentjes knoflook
2 takjes rozemarijn
2 el olijfolie
1 uitje gesnipperd
zeezout en zwarte peper
dressing van 1 el rode wijnazijn, 3 el olijfolie, peper en zout
2 tl Provençaalse kruiden
1/2 pakje boter
bieslook
zwarte olijven zonder pit
Bereiding:
Verwarm de oven voor op 200 graden. Snijd de aubergines in de lengte doormidden. Bestrooi de delen met wat zeezout. Laat de aubergines een kwartiertje staan. dep ze daarna droog met papier. Maak een ruitpatroon in het vruchtvlees. Snijd de teentjes knoflook in stukjes en doe deze tussen de inkepingen. Doe hetzelfde met de naalden van de rozemarijn. Voeg zout en peper toe en schenk er wat olijfolie overheen. Wikkel de aubergines in aluminiumfolie en bak ze 45 tot 50 minuten in de oven tot het vruchtvlees helemaal zacht is.
Haal de pakketjes uit de oven en laat iets afkoelen. Hak het vruchtvlees van de aubergines, de knoflooktenen en rozemarijn fijn en doe in een kom. Laat de caviar d’aubergine afkoelen in de ijskast. Snipper een uitje en meng dit door de caviar d’aubergine, Maak een dressing van azijn, olijfolie, peper en zout en roer deze door de pasta. Hak de bieslook fijn en roer deze samen met een el grof zeezout door een half pakje zachte boter. Serveer de caviar d’aubergine op vers stokbrood met de boter en olijven.
Ecluses de l’art. Een organisatie, die regelmatig leuke kunstzinnige evenementen organiseert in Villa Antonine, een jaren 20 buitenhuis in de buurt vlak achter de Arènes van de stad Béziers. Het was het buitenhuis van de vader van beeldhouwer Injalbert, die in de zomer het nog steeds op het terrein staande atelier gebruikte voor zijn monumentale werken. Tegenwoordig is Villa Antonine, althans de tuinen ervan, opengesteld als parkje en worden het huis en bijgebouwen uitgeleend door de stichting Ecluses de l’art aan kunstenaars en andere typjes met artistieke aspiraties. GKT zou ook wel op zo’n plek willen werken.
RECEPT: Schotse paella voor 1 persoon uit De cycling chef on the go. Een easy does it recept van Alan Murchison. Lees hier meer over het leuke boek. Uitgave van LUCHT.
Nodig;
1 el olijfolie
60 g gerookte chorizo in blokjes
50 g diepvries doperwten
snuifje pimentón de la Vera (gerookt paprikapoeder)
snuifje gemalen kurkuma
250 g panklare voorgekookte rijst met een smaakje. (GKT gebruikt espagnole mélange van Ducros of anders Al Andalus uit de Jonnie Boer lijn Beiden geschikt voor zoutarm dieet)
Bereiding:
Verhit de olijfolie in een koekenpan op middelhoog vuur en bak de chorizo gedurende twee minuten. Voeg de doperwten, kurkuma en pimentón de la Vera toe en bak één minuute mee. Voeg de voorgekookte koude rijst met een smaakje toe en bak gedurende twee minuten mee op een hoof vuur. Blijf ondertussen roeren.zodat de Schotse paella niet aan de bodem van de pan plakt. Easy does it à la Murchinson, alles klaar in vijf minuten.
RECEPT Crème du Barry à la catalane
Nodig:
4 plakken rauwe ham
250 g aardappels
500 g bloemkoolroosjes
4 dl melk
1 l water
pimentón de la Vera
zwarte peper
zout
30 g boter
olijfolie
1 eidooier
Bereiding:
Kook de bloemkool en aardappels gaar in een liter heet water. Laat het geheel dertig minuten doorkoken. Giet af, maar bewaar wat kookvocht. Pureer de bloemkool en aardappels met een staafmixer. Breng op smaak met peper en zout. Doe de crème terug in een pan en voeg de melk toe. Breng op nieuw aan de kook. Voeg de boter in blokjes en pimentón toe. Als de soep te dik wordt kun je nog wat kookvocht toevoegen. Maak op smaak met wat zout en zwarte peper. Leg de plakken serrano ham op bakpapier en rooster kort in een hete oven. Laat de crème iets afkoelen en klop de eidooier erdoor. Serveer direct in diepe borden met de geroosterde ham en een scheut olijfolie als garnering. Erbij een glas muskaatwijn uit Rivesaltes en het feest kan beginnen. Bon Profit!
Foodybox zomer. Geen aandacht voor de foodybox in deze editie. GKT begreep van de special reporter, die de doos in ontvangst nam, dat de box nogal gemankeerd was afgeleverd. Dat leverde op korte termijn geen leuke plaatjes op voor de social media en deze editie van Gereons Mag. In juli meer hierover.
Vooruitkijken: Rosa Bonheur in de Collectie Mesdag. Dit najaar is er voor het eerst in Nederland een tentoonstelling te zien van de werken van Rosa Bonheur. (1822-1899) De Mesdag Collectie presenteert haar monumentale dierenschilderijen, waarmee zij uitgroeide tot één van de beroemdste kunstenaars uit haar tijd. Ze ontving hiervoor zelfs een prijs van keizerin Eugénie. Saillant detail: Bonheur hoefde daarvoor niet naar het paleis, maar de vorstin kwam de prijs zelf brengen. Rosa Bonheur was de eerste Franse vrouw, die een Légion d’honneur verwierf. Ze raakte in de 20e eeuw wat in de vergetelheid. Maar tegenwoordig is ze weer alom aanwezig in de werld van de kunst. Het Franse TV programma Secrets d’histoire wijdde een lange documentaire aan haar leven en werk. Ook werd niet lang geleden haar landgoed bij Fontainebleau in oude glorie hersteld. Daar leefde Bonheur gelukkig met haar vriendinnen Nathalie Micas en later de Amerikaanse Anna Klumpke.
‘Rosa Bonheur was in Frankrijk een belangrijk boegbeeld voor vrouwen in de kunst, net zoals Sientje Mesdag-van Houten dat was in Nederland. Hoewel Bonheurs kunst diepgeworteld is in de 19de eeuw, is het interessant om via haar werk te reflecteren op het heden.’ Aldus Renske Suijver, conservator van De Mesdag Collectie
Rosa Bonheur. De kracht van het dier is vanaf 20 september 2024 tot en met 19 januari 2025 te zien in De Mesdag Collectie in Den Haag.
De volgende editie van Gereons Mag staat in het teken van vendanges, de wijnoogst.
*se lézarder betekent als een hagedis de warme zomerzon opzuigen en is een andere term vorm voor zonnebakken.
*tropézienne is een andere term voor dakterras.
Noot: de lente-editie 2024 van Gereons Mag werd mede mogelijk gemaakt door Bas van Montfrans, Tourisme Béziers Mediterranée, GoodCook, De Mesdag Collectie, Monsieur by FM, Van Gogh Museum, uitgeverij LUCHT, Kroon op het Werk, Ecluses de l’art, Secrètes d’histoire, Sterck & De Vreese, gereonskeukenthuis-archief en Gereons E&W. Alle producten, boeken en andere zaken werden mij als samples gestuurd door de uitgeverijen, pr bureaus en producenten De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Wijntour 2024, de Franse voorzomer. Het is juni, binnenkort bereiken de temperaturen mediterrane zomerwaarden en kunnen de al beginnende druiventrossen zich laven aan de zonneschijn en zich vol sap zuigen. Maar nu eerst nog een korte wijntour van geproefde en gedronken wijnen tijdens de Occitaanse voorzomer.
De zomer staat voor de deur, als deze in Nederland eindelijk eens wil starten. Welke wijnen missen jullie in de wijntour? GKT is erg benieuwd naar wat jullie kiezen en drinken met zomerse temperaturen.
De Voedselbostuin. Zou het niet heerlijk zijn om elke dag naar buiten te gaan in je eigen plukoase, vol eetbare dingen, die op natuurlijke wijze zijn gegroeid en elkaar duurzaam in stand houden. Een Romeinse lusthof, waar het elke dag feest is voor plant, mens en dier. Weg met die geplaveide tuinen en kale balkons. Maar veel groen om je heen en je kunt het nog gebruiken in de keuken ook. Dat zou voor GKT een win/win situatie zijn. Helaas blijft het, vanwege klimatologische omstandigheden, voor GKT bij het lezen van het boek van Evelyn De Bruecker, die je op speelse wijze inwijdt in het hoe en wat van het voedselbostuinieren, ook op je balkon. In haar boek Ontwerp je eigen voedselboektuin neemt de schrijfster je mee door het proces van het aanleggen en onderhouden van zo’n tuin. Voor 2015 was dat nog nooit in haar opgekomen, maar nu is het tijd haar ervaringen wereldkundig te maken. En dat doet ze met verve. Wat GKT een verrassing vindt, is, dat je ook kunt voedselbostuinieren in potten op je stadse balkon. Dus citydwellers: aan de slag. Of een voedselbostuin zou slagen hier op het dak in Occitanië betwijfel ik, daar de zomerzon funest is voor alles wat groeit en bloeit en het zou erg veel kraanwater vergen. Een duur goedje hier in Zuid Europa. Maar een voedselbostuin in ons eigen kikkerland is geen slecht idee, alleen al vanwege het watermanagement met alle regen van dit voorjaar.
Klimaatbewust en bio divers. Mooi hoor, die voedselbossen, maar waar komt het idee vandaan? Een voedselbos is een term, die in de jaren tachtig van de vorige eeuw in Engeland is bedacht, een klein eetbaar bos in je eigen kleine tuin. Bedacht door Robert Hart, die wilde onderzoeken, hoe je op een klein oppervlak zelf eten kon produceren in een natuurlijk equilibrium. De man had hiermee een goed punt: het werkte! Tegenwoordig zijn overal dit soort zelfonderhoudende tuinen en parken te vinden. In 2009 werd het eerste voedselbos ontworpen. Ketelbroek. In het boek geeft De Bruecker verscheidene voorbeelden. En als je geen genoeg van de ontstaansgeschiedenis kunt krijgen, dan scan je gewoon de QR code, die ze bij de voorbeelden meegeeft. Of nog leuker: ga eens op bezoek in een voedselbos. GKT bezocht er eens eentje in de Tuinen van West.
Aan de slag. Dat vraagt natuurlijk om wat algemene kennis van zaken, zoals bodem, ligging van je voedselbostuin, de link met permacultuur en ook de dingen, die je juist moet laten. Daarna kun je beginnen met de opbouw, maar wees daarbij niet te ongeduldig. Maak plaats voor allerleiplanten, die elkaar in evenwicht houden en creëer een aangenaam bijenterritoir. Hierna begint de daadwerkelijke aanleg, zij het in potten op je balkon of in de volle grond. Al naar gelang je project doet de schrijfster dat voor je uit de doeken. Net als het vermeerderen van planten, onderhoud en het voorkomen van ziekten en plagen in je eigenbos. Het resultaat zou moeten zijn: een rijke oogst. Want daar deed je het toch voor. Ontwerp je eigen voedselbostuin sluit af met een plantenlijst.
Ontwerp je eigen voedselbostuin. Na het lezen van dit groenboek jeuken de groene vingers van GKT. De Bruecker heeft een makkelijk leesbaar boek geschreven, waarmee je op een kleine oppervlakte direct aan de slag kunt. Dus direct die tegels wippen vandaag, voor je het weet heb je je eigen voedselparadijs binnen handbereik. Daar kan geen Romeinse lusthof tegenop.
Ontwerp je eigen voedselbostuin. Evelyn De Bruecker (ISBN 9789464711592) is een uitgave van Sterck & De Vreese en is te koop voor € 27,90
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Wijntour mei 2024. De meimaand staat weer voor de deur, met de alle vrije dagen, lange weekends en voor velen vakantie. Nu nog het weer, zodat we buiten van een lekker glas wijn kunnen genieten, al dan niet met iets lekkers van de borrelplank of BBQ. Vandaag op GKT een fotoblog zonder tekst van de geproefde en gedronken wijnen tijdens de minder mooie dagen dit voorjaar. De volgende editie, vol zomerse rosé’s, van wijntour 2024 staat begin juli op GKT! Stay tuned.
De mosterd van Meus. Alhoewel Jeroen Meus nog niet Abraham heeft gezien, leek het hem toch tijd om vanuit zijn dagelijkse kost keuken op reis te gaan en te bezien waar hij de mosterd vandaan kon halen. Eens wat anders dan de normale solitaire uitzendingen, die wij van hem zijn gewend. Met een ploeg trok Jeroen voor de VRT de wereld rond en dat leverde mooie plaatjes op van onbekende culturen en hun nationale eetcultuur. Een fijne TV serie vindt GKT. Overigens zijn er ook querulanten, getuige reacties op Facebook, die dat niet vinden. Jammer voor hen. Op zoek naar dagelijkse kost belandde Meus onder andere in Georgië, de neus van de Italiaanse Laars en Turkije. Hij ging koken in de High;lands, pakte het zuiden van Zweden mee en arriba, arriba, Mexico lonkte, met name de staat Oaxaca. Zoveel plekken zoveel smaken.
Georgië, in het huidig tijdsgewricht een moeilijke bestemming. De bakermat van de wijnbouw en een onontdekte parel, volgens Meus. Bij elk land geeft Jeroen de typische ingrediënten en gaat daarmee aan de slag. Voor Georgië resulteert dat in exotische gerechten met namen als pkhali, chirbuli en adjaruli khachapuri. De spannende smaken van deze Kaukasusstaat. Calabria, de Zuiditaliaanse streek van veel met weinig. Cucina povera. Een stevige boerse keuken, waarvoor Meus Max Mariola aan de tand voelde. In het kader van de aanstormende Italiaanse weken op GKT vind je een lekker lenterecept van deze kok. Via de Schotse keuken, in het boek zie je Meus niet in kilt, belandt de schrijver in het gastvrije Anatolië. De pure eenvoud van Zuid Zweden komt aan bod, knäckebrød, bessen, verse haring en het nationale kruid van de Zweden: dille. Ook de wereldberoemde gehaktballetjes, hier gemaakt van elandvlees ontbreken in dit deel niet. Tot slot Oaxaca, deelstaat in Mexixo, kleurrijk en vurig. De keuken met ingrediënten van de Maya cultuur, pepers, cacao, mais en mezcal, gemaakt van agaves.
De mosterd van Meus. Lekkere dagelijksekost recepten, die geheel in de trant van Meus voor iedereen zijn te maken. Vrolijke ontmoetingen. Zo is het plaatje van wereldse keuken vol dagelijkse kost van Jeroen rond. Wat GKT betreft mag Meus nog eens een reisje maken. Ben benieuwd welke plekken we dan krijgen te zien en vooral te proeven?
De mosterd van Meus, op zoek naar dagelijkse kost in de wereld. Jeroen Meus. (ISBN 9789022341148) is een uitgave van Manteau en is te koop voor € 29,99
In het kader van nakende Italiaanse weken een recept uit Calabrië: pasta Max Mariola met erwtjes, tuinbonen en groene asperges.
Nodig:
4 eieren 400 g 00-bloem 1 kg verse tuinbonen 1 bos fijne groene asperges 2 jonge uien 2 teentjes knoflook 1 kg verse erwtjes 200 g geraspte pecorino olijfolie enkele takjes verse oregano chilivlokken zout
Bereiding:
Kluts de eieren los en voeg de bloem en een snuif zout toe. Kneed tot een stevig deeg en laat minstens een uur rusten onder een theedoek. Breng een pot gezouten water aan de kook en blancheer de tuinbonen. Dubbeldop de bonen vervolgens: verwijder eerst de peulen en dan de grijze vliesjes. Snijd de topjes van de asperges en hak de stengels fijn. Snijd de uien in fijne ringen en plet de knoflook. Fruit de ui en knoflook in een grote pan met olijfolie en doe er de erwtjes bij. Laat even stoven. Giet een scheutje water bij de groenten en voeg er de fijngesneden aspergestengels aan toe. Laat een beetje stoven en doe er ten slotte de aspergepuntjes en de tuinbonen bij. Strooi wat bloem op het werkvlak en rol het pastadeeg dun uit. Rol het pastavel op en snijd het in repen. Strooi wat extra bloem over de pasta, schud even uit en kook de pasta in enkele minuten gaar in gezouten water. Hak wat oregano fijn en strooi die met wat chilivlokken over de groenten. Schep de gare pasta erbij met een lepel kookwater en de helft van de kaas. Meng alles goed en schep de pasta in borden. Werk af met de resterende pecorino.
Koken uit de AVENUE. Het is 1985: GKT ging studeren en op kamers wonen in Amsterdam. Eén van de dingen, die meeverhuisde was een geel schriftje, dat zijn ouders ooit meebrachten van Ibiza. Een kookschrift met daarin lijstjes, knipsels en natuurlijk veel “handige” recepten. GKT heeft het nog steeds. Inmiddels is dat schrift zo’n 42 jaar oud, maar het tovert nog regelmatig een glimlach op zijn gezicht. En… het is een graadmeter, van wat er zoal veranderd is op culinair gebied de laatste 4 decennia. In het gele schriftje zitten ook uitgeknipte receptkaarten uit het tijdschrift AVENUE*, zoals een quattro dessert van De Swaen in Oisterwijk of Schotse soep met prei en pruimen van een ander restaurant. Het bekende lifestyle magazine grossierde, onder aanvoering van de grande dame van culi Nederland, Wina Born, in recepten van sterrenchefs.
foto: Reebiefstukjes met basilicum van Villa Rozenrust. Oh la la.
foto: Tijd voor gevogeltemousse van de Oude Geleerde Man.
Bij terugkeer uit het Occitaanse land werd GKT blij verrast met een presentje van Joan de Vries, één van de leden van de gay cooking club op Facebook. Hij had nog een kookboek over uit 1985. Het AVENUE kookboek van Wina Born. Of ik dat wilde hebben? Daar zei GKT natuurlijk geen NEE tegen. De keuken van AVENUE laat perfect de tijdgeest van begin jaren tachtig zien. Fotografie was analoog en producten, zoals basilicum waren echte exoten . Men at nog geen pesto per kilo. Basilicum zo las GKT was voorbehouden aan de chefs, die er verfijnde dingen mee maakten. Italiaans eten stond nog helemaal niet op de kaart. En oh la la, saffraan en paprika, daar wijdt la Born een heel hoofdstuk aan! Alles wat chefkoks maakten was Frans georiënteerd. Met nadruk op veel “luxe”vlees, mousses van o.a. zalm en kippenlevertjes, luxeproducten zoals foie gras. Vegan moest nog worden uitgevonden. Wat zijn wij heden ten dage veel gewend op gebied van producten uit welke culinaire cultuur dan ook. Aziatische invloeden kwamen mondjesmaat op. Met dank aan Jean Beddington. Het boek geeft een mooi beeld, hoe in de keukens van gerenommeerde restaurants werd gekookt. De recepten vergen wel basiskennis, iets wat tegenwoordig uitvoerig in kookboeken uit de doeken wordt gedaan. Anyway. De keuken van AVENUE is voor GKT terug naar de tijd, dat ik de culinaire wereld nog moest ontdekken en tovert een blik van herkenning op zijn gezicht. Het boek geeft een mooi tijdsbeeld van de eighties en vormt een uitdaging om er iets mee te doen op zijn 21e eeuws. Bijvoorbeeld met onderstaande terrine van wijlen John Halvemaan, in wiens restaurant in Buitenveldert GKT ooit at om zijn afstuderen te vieren.
foto: Terrine van aardappel met spek. Wat doen die truffels daar nu?
RECEPT: terrine van aardappelen met spek.
Nodig:
350 g aardappelpuree**
350 g kalfsfricandeau
650 g spek in dunne plakken
4 eieren
1 dl room
3 grote aardappelen in de schil gekookt
materiaal: een terrine met inhoud van 1,2 l
Bereiding:
Het kalfsvlees in repen snijden en samen met de aardappel tot moes verwerken in de keukenmachine. De eieren toevoegen en de machine nog even laten draaien (niet langer dan 1 minuut) Laat het mengsel goed koelen en voeg er een beetje voor beetje de room aan toe. Schild de grote gekookte aardappelen en snijd ze in dunne lange plakken Bekleed de terrine met plakken spek, leg hierop een laagje farce***, vervolgens met de plakken aardappel en daarop een laagje spek. Begin hierna weer met een laagje farce en ga zo door met spek en aardappel tot de terrine vol is. Bak de terrine au bain marie gedurende een uur in een oven van 180 °C en laat onder druk afkoelen snijd plakken van de terrine en garneer met wat vinaigrette, waaran eventueel wat truffel is toegevoegd. (nu snapt GKT de truffel op het bord, want deze kwam niet voor in de ingrediënten-declaratie)
GKT gaat snel deze terrine eens uitproberen in Occitanië maar dan als truffelterrine. Wordt vervolgd!
foto: cover De keuken van AVENUE.
Dank aan Joan de Vries voor het opsturen van dit leuke retro kookboek!
* AVENUE was jarenlang een toonaangevende glossy in Nederland met mode, cultuur en culinaire artikelen.
** In het kookboek gaan ze ervan uit, dat je precies weet hoe je aardappelpuree maakt. Hoe anders dan tegenwoordig, waar in elk kookboek basisrecepten staan.
*** GKT heeft wat dingen in de bereiding aangepast en aangevuld, omdat die ontbraken.
La cuina de la meva mare. De keuken van mijn moeder. Begin maart was GKT in Girona, een mooie stad met gekleurde façades, zo’n honderd kilometer boven Barcelona. In de nucli antic (oude centrum) loop je over keienstraatjes omhoog naar de kathedraal, vanwaar je een mooi uitzicht hebt op de besneeuwde Canigou. In de Middeleeuwen had Girona één van de grootste Joodse wijken van Europa. Nog steeds zijn hier de sporen van te vinden, net als van een oud Arabisch badhuis. Een melting pot dus in die tijd. Nu trouwens nog, want tot mijn grote verrassing is Girona een magneet voor millennials op stedentrip. Dat doet wel wat af aan de authenticiteit. Veel wafels, churros en inwisselbare koffietenten. In de oude stad zit ook NORMAL, ontdekte GKT, het bistrozusje van El Celler de Can Roca, het wereldberoemde restaurant van Joan Roca en zijn broer. Normal staat gepland voor het volgende bezoek aan Girona.
foto: cover La cuina de la meva mare.
Toevalligerwijs stuitte GKT op een alleraardigst kookboekje, in het Catalaans, La cuina de la meva madre. Het was de moeder van de gebroeders Roca, die hun passie voor het koken aanwakkerde in het etablissement, dat hun ouders bestierden in de buitenwijk Taialà. In het boek vertelt Joan Roca over de favorite recepten van zijn moeder Motserrat Fontané, die jarenlang de scepter over de keuken zwaaide. In 1986 namen Joan en zijn broers Josep en Jordi El Celler de Can Roca over en wisten zich naar 3 Michelinsterren te koken en de status van beste restaurant ter wereld.
La cuina de la meva mare is het verhaal van de traditionele Catalaanse keuken, met de tomatensaus sofregit, picada van pijnboompitten en namandel, sauzen als allioli en romesco, geroosterd speenvarken, slakken, eend, botifarra worst en de mar i muntanya combinaties. De basis van de keuken van Roca. Er wordt in deze keuken veel gekookt en gestoofd in varkensvet. Verse vis uit de Middellandse Zee ontbreekt niet. De keuken van Roca’s moeder is een stevige boerenkeuken met mediterrane trekjes.
RECEPTvoor Sopa de rap. Soep van zeeduivel met verse picada.
Vissoep, sopa de peix, is in Catalonië een klassieker. Net als in heel de mediterrane bocht, die loopt van Livorno tot aan Valencia.** In Catalonië wordt deze gemaakt met wit- of klipvis en vaak gevuld met schaaldieren. Een uitzonderlijk fijne soep is volgens Joan Roca, sopa de rap, gemaakt met het fijne vlees van zeeduivel. Je maakt deze soep enkel met zeeduivel, dit geeft een verfijnde smaak. Drink er een koel glas witte Penedès bij.
Nodig:
1 kg zeeduivel.
1 1/2 l water, Roca gebruikt mineraalwater, gezien de kwaliteit van het Spaanse water.
2 middelgrote uien, gesnipperd
2 grote sappige tomaten
peterselie
4 knoflooktenen
een handje amandelen
1 snee oud brood, het kruim
zout & peper
olijfolie
Bereiding:
Maak de zeeduivel schoon, verwijder ingewanden, schubben en huid. Snijd de vis in 4 grote stukken en doe deze met koud water in een pan. Breng aan de kook en laat het geheel een half uur koken op zacht vuur. Verwarm wat olie in een andere diepe pan en fruit daarin de gesnipperde uien kort aan. Voeg als de uien mooi glazig bruin zijn de tomaten in stukjes toe en roer totdat de tomaat is opgelost. Haal de stukken vis uit de bouillon, zeef de bouillon en voeg toe aan de pan met het tomaat/ui mengsel. Pluk het visvlees van de graten en voeg deze toe aan de soep.. Maak de soep op smaak met wat peper en zout. Hak de amandelen en peterselie fijn, snijd de knoflooktenen in stukjes en verkruimel het brood. Maak hiervan in een vijzel of met de staafmixer de picada voor in de sopa. Voeg als vocht een lepel soep toe. Serveer de sopa de rap direct op een bord of in een kom een schep picada.
BON PROFIT!
foto: NORMAL van El Celler de Can Roca.
El Celler de Can Roca, Carrer de can Sunyer 48, 17007 Girona.
NORMAL, Plaça de l’Oli 1, 17004 Girona.
La cuina de la meva mare*, Joan Roca. (ISBN 9788499301761) is een uitgave van La Butxaca en is te koop voor € 9,95
Aspergefestival 2024. Tot en met 24 juni, Sint Jansdag, zijn ze er weer volop. De koningin der groenten van de zandgronden in het Zuiden. De één noemt het Limburgs goud, de volgende categoriseert het onder de drie A’s van Bergen op Zoom en GKT heeft vooral de herinnering van de eerste dikke asperges in Liempde eind maart. Onlangs plofte de eerste portie van het jaar op de mat hier in Zandvoort, met dank aan het Aspergecentrum, dat jaarlijks zich inzet voor de proliferatie van deze groente, met name onder jongeren. Tenslotte is het schillen en bereiden een karweitje. Iets, wat voor veel citydwellers, gewend aan restaurants en take away wel een dingetje is. GKT zou zeggen: “Doe eens raar, sla een yogaklasje over en ga aan de slag in je keuken. Dan kun je die grote lichtroze Le Creuset pan ook eens aan het werk zetten op je volautomatische inductieplaat.” Maar alle gekheid op een stokje, asperges zijn gewoon lekker. GKT at ze onlangs a la flamenca, zoutarm, met ensaladilla Rusa, ik zag een gerennomeerd culischrijver er iets Thais mee maken en een foodblogger uit Den Haag ging creatief aan de slag met bakjes gevuld met de verse asperges. Genoeg variatie dus, doe er je voordeel mee. Voor deze blogpost dook GKT in de archieven en vond een aantal recepten.
foto: cover Bier & Food van Puck Kerkhoven.
Asperges van Puck met bier. Uit het boek Bier & Food van deze culi schrijfster komt een klassieke bereiding met een biertip. In haar bierboek gaat zij dieper in op bier en spijs. Leuk, zeker in deze tijd, waarin speciaalbieren zo langzamerhand een zekere culinaire waarde krijgen naast wijn. Verras iemand eens met dit originele boek. Omdat het apsergeseizoen al flink van start is gegaan een recept uit Bier & Food. de bereiding van asperges op Hollandse wijze. Voor de verandering drinken we er geen witte wijn bij maar een witbier bij de asperges à a la Puck Kerkhoven. Leve de lente!
Hollandse asperges met boerenham.
Nodig:
1600 g witte asperges
1 suikerklontje
1 mespunt zout
1 klontje boter
125 g boerenachterham (biologisch)
1 gekookt ei, fijngehakt
1 el verse peterselie
extra roomboter en zeezout voor het botersausje
vers geraspte nootmuskaat, naar keuze
Bereiding:
Schil de asperges zorgvuldig. Breek de achterkant van de asperge (niet snijden!), zo bepaalt de asperge zelf vanaf waar hij sappig genoeg is om te worden gegeten. Leg hem dwars voor je, houd de stengel vast bij de kop. Schil met een dunschiller vanaf 2 cm onder de kop tot onderaan, draai steeds een slagje en zorg dat de schilbanen elkaar overlappen. Valt er zonlicht op je handen, dan zie je gelijk waar je bent gebleven. Geschild glinstert de stengel, niet geschild is hij dof. Je kunt het ook voelen met je vingertoppen. Reken 400 gram witte asperges per persoon. Leg de geschilde asperges in een grote kookpan met ruim koud water. Leg de schillen en de kontjes bovenop – zo geven ze smaak af en met hun gewicht drukken ze de asperges onder water. Voeg zout en suiker toe. Laat aan de kook komen en kook 8 minuten Zet het vuur uit, do ehet deksel op de pan en laat de asperges circa 10 minuten in het kookvocht nagaren. Check of de asperges soepel zijn maar nog wel beet hebben. Snijd ondertussen de boerenham in dunne repen of snippers, of maak rolletjes Smelt de roomboter (niet bruin laten worden.) Schik de hete asperges op een voorverwarmde schaal, leg er dwars overheen een band peterselie, een band gehakt ei en een band hamsnippers. Serveer met gekookte nieuwe aardappels bestrooid met peterselie. Zet een kommetje gesmolten roomboter met zout op tafel. Rasp er, naar smaak, nootmuskaat over.
Bieradvies van Puck: Een veilige keuze is witbier, bijvoorbeeld Hoegaarden of Mongozo Buckwheat White. Maar probeer ook eens een lentebockbier en verbaas je over de krachtige combinatie.
Bier & Food, Puck Kerkhoven met illustraties van Daan Brand. (ISBN 9789401604147) is een uitgave van Xander en kost € 22,95
foto: spicy duck met witte asperge tijdens het Grand Blogger Dinner.
foto: pinot noir uit Nieuw Zeeland.
Verder met een spicy touch explosion, eendenborst met een saus van vijf kruiden van Verstegen, geserveerd met witte asperges en tartaar van knolselderij. De wijnkeuze voor pinot noir toonde zich een mooie match. Waar de wat koele bio pinot noir bij de eerste slok wat strak overkwam, smaakte hij bij dit gerecht heel goed.
foto: aspergesoep au bord de la mer.
Sea Spot Fun zo noemt GKT deze aspergesoep, die ik in elkaar knutselde van aspergebouillon en stukjes asperge. Lekker roeien met de riemen die je hebt. En hij werd rustiek, want een staafmixer had Gereons Keuken Thuis even niet bij de hand. (terwijl GKT het ding wel helemaal meesleepte naar de Languedoc) Het werd een geplette soep met de pureestamper. De smaak was er niet minder om. Door de touch van pimentón de la Vera en het koele glas viognier werd het maaltijd als vanouds in Sea Spot. Lang leve de voorzomer en aspergesoep.
Nodig:
750 g asperges
2 sjalotjes
1 teen knoflook
2 kruimige aardappels (1 als het een grote is)
1 tl pimentón de la Vera
2 bouillonblokjes
1 liter water
2 el olie
3 el crème fraîche
zwarte peper
gehakte peterselie
Bereiding:
Schil de asperges met de dunschiller en snijd de houtachtige delen weg. Snipper de sjalotjes en hak de look fijn. verhit olie in de pan en fruit de sjalotjes, knoflook en pimentón kort aan. Voeg 1 liter water en de bouillonblokjes toe. Doe de schillen in de pan. Breng aan de kook en laat zeker een half uur trekken. Schil de aardappel en snijd deze in kleine blokjes. Snijd de geschilde asperges in korte stukjes. Hak de peterselie. Als de bouillon getrokken is, verwijder je de schillen. Voeg de aardappel en asperges toen en laat nog 15 minuten koken.Als alles gaar is, kun je de helft van de asperges stukjes er uithalen. Pureer de rest met de staafmixer tot een gladde soep. (in mijn geval gebruikte ik de pureestamper en werd het geheel wat rustieker). Voeg als laatste de stukjes asperge, de peterselie en crème fraîche toe. Serveer direct.
foto: asperges met ensaladilla rusa.
Het is weer aspergetijd! GKT eet asperges graag op klassieke wijze, met boter, ham en een aardappeltje. Geen ei, want dat lust ik niet, alleen in mayonaise en carbonara. Maar je kunt ook creatief aan de kook met asperges. En met daslook, dat ik normaliter in de duinen pluk of op mijn balkon plant. oor recepten met asperges ging ik ten rade in mijn blogarchief en in het leuke EEN KOOKBOEK van Seppe Nobels. Zo vond ik bij deze chefkok een heerlijk recept voor een lauwwarme Mechelse andijviesalade met asperges, daslook en buffelmozzarella. Toevalligerwijs had ik deze ingrediënten in huis, behalve de andijvie, in huis. Maar wel pluksla, dus ik kan aan de slag. In mijn blogarchief vond ik ook een heerlijk aspergegerecht, dat Guillaume Beer van BREDA eens maakte voor bij de niet te versmaden witte Lugana. En zo kan ik nog wel eventjes doorgaan.
foto: recept van Seppe Nobels.
RECEPT Seppe Nobels: Gestoofde andijvie met asperges, lente-uien en buffelmozzarella.
Nodig:
1 bussel Mechelse asperges, mogen natuurlijk ook uit Limburg komen.
1 bussel lente-uien
25 ml lokale honing, bijv. van Kees van de Laar uit Liempde
1 struik andijvie
1 lange sjalot, fijngesnipperd
2 el daslookolie
10 gram verse daslook
1 rode ui
peper & zout
2 bollen buffelmozzarella
1 bakje tuinkers
Bereiding:
Schil de asperges en verwijder het vezelige uiteinde. Kook ze in 3 minuten beetgaar in gezouten water. Maak de lente-uien schoon en blancheer deze 2 minuten in kokend water. Snijd ze overlangs in tweeën en gril ze zonder vetstof in een pan met antiaanbaklaag. Besprenkel met de honing. Was de andijvie en verwijder de buitenste bladeren. Stoof de sjalot kort in de daslookolie Doe er de gesneden andijvie en resterende daslook bij. Breng op smaak met peper en zout. Snijd de rode ui in halvemaantjes. Leg de gestoofde andijvie in een schaal met de asperges, de lente-uien, de rode ui, gescheurde buffelmozzarella en de tuinkers. Werk af met wat daslookolie en breng op smaak met versgemalen peper en zout.
EEN KOOKBOEK, 450 klassiekers van Seppe Nobels. (ISBN 9789481474830) is een uitgave van Lannoo en is te koop voor € 45,00.
foto: smullen uit de box van het Aspergecentrum.
Dank aan het Aspergecentrum voor de asperges, tot volgend jaar!
Aspergefestival 2024 werd mede mogelijk gemaakt door Het Nederlands Aspergecentrum, De Kroon op het Werk, Puck Kerkhoven, Uitgeverij Xander, Lannoo, Lurpak Nederland, Seppe Nobels, Guillaume de Beer, archief GKT en Gereons E&W. Alle producten, boeken en andere zaken werden mij als samples gestuurd door de uitgeverijen, pr bureaus en producenten. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Reacties laden....
Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.