Wereldgerechten zónder pakjes & zakjes van Koken met Karin. Het is kookboekenweek in Nederland. Onlangs plofte in GKT het alweer 20ste boek van Koken met Karin op de deurmat. De queeste van deze antipakjesenzakjesdiva moge inmiddels wel bekend zijn. Want loop maar eens binnen bij de grote blauwe grootgrutter of een andere supermarkt en je zult versteld staan van de grote hoeveelheid knutseleten en k&k pakketten, waaraan je zelf nog van alles dient toe te voegen. GKT begrijpt dat wel, want deze producten worden aangeprezen als gemak. Eigenlijk koop je vaak een recept en het idee, dat je lekker over de landsgrenzen gaat koken. De waarheid is dat je gewoon een zakje kruiden, bindmiddel en zout koopt. Karin probeert al jaren haar lezers aan het verstand te brengen, dat je deze pakjes & zakjes hellemaal niet nodig hebt, als je maar de basics begrijpt. Ze schreef over dit onderwerp al heel wat boeken, en was de initiator van de antipakjesavond daags voor Sinterklaas. Karin schrijft voor Trouw en op haar blog over dit thema. Want uiteindelijk is de crux, dat koken zönder een fluitje van een cent is, zodra je de kneepjes van het vak kent. Je gaat het pas zien als je het doorhebt, zullen we maar zeggen.
Dit gezegd hebbende, wil ik overschakelen naar de nieuwe boreling van Koken met Karin: . Wereldgerechten zonder pakjes & zakjes. Uitgegeven door uitgeverij ROOD. Welke kleur past er nu beter bij Karin. Zowel in haar kledij, als haar eigen illustraties. Alhoewel ze in haar vorige boek verkleurde naar groen. Maar dat was voor een vega boek. Wereldgerechten zonder pakjes & zakjes neemt je mee op wereldreis in wederom 115 originele recepten uit alle windstreken. Het is ingedeeld per regio en zo doorkruist Karin de wereld van Noord Amerika tot aan Zuidoost Azië. GKT denkt dat Oceanië ontbreekt, omdat , ik ken ze ook niet, er geen wereldgerechten in pakjes en zakjes vandaan komen in onze supers. Het is een mooie reis geweest, die Karin maakte. Bijvoorbeeld met vega jambalay uit de bayous van Noord Amerika. Ja ik weet het daar is ook een pakje van. Tropisch Frankrijk komt aan bod bij Midden Amerika. Dat vindt GKT heel erg leuk, want er staat een recept voor accras de morue in. Balletjes van Martinique , die GKT meestal k&k koopt in de supermarché in Frankrijk. Toch eens zelf maken voor een geslaagde apéro. Ook ontbreken de Zweedse kôttbullar niet in het boek, bekend van het blauw/gele meubelparadijs. En zo kan GKT nog wel even doorgaan op deze woensdagmorgen aan zee. Van de Mediterranée, via Italië, van Zuid Afrikaanse boboti tot Griekse kofta, waarvan GKT niet vaak genoeg kan zeggen, dat deze balletjes keftedes heten. Karin haalt deze gerechten uit elkaar en heeft ze gereconstrueerd voor dit fijne handzame boek In vlees, vis en vega.
GKT vindt Wereldgerechten zónder pakjes & zakjes een heel leuk kookboek, geheel in de stijl, die we van Koken met Karin gewend zijn. Het levert mooie handvatten voor kookadepten, die eens de blije wereldgerechtverpakkingen laten staan in de super. Aan de slag ermee!, zegt GKT.
Wereldgerechten zónder pakjes & zakjes. 115 heerlijke recepten uit alle windstreken. Karin Luiten, (ISBN 9789083334004) is een uitgave van Uitgeverij ROOD en is te koop voor € 26,99
Hopperdepop naar je favoriete kookboekenvakhandel voor dit leuke en nuttige decembermaandcadeau! Meer lees je in Gereons mag, de feestdageneditie!
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Leuke kookboeken voor de herfst. GKT trof bij terugkeer uit Occitanië een stapel kookboeken van allerlei pluimage aan op de keukentafel. Variërend van wereldse smaken, via Spaanse liefde voor tapas, Sinterklaassnoep tot wijn en meer klassieke recepten. Vandaag licht ik er drie uit, kookboeken met ieder een eigen thema: een boek van Vlaming Stijn Baert over steak frites, een reis van Hilal Kayis Sungur door de Turkse Keuken en tot slot, want hij komt bijna aan in ons kikkerland, een boek vol Sinterklaaslekkernijen van Antje Scheper.
foto: Stijn Baert eet steak frites.
Steak met Stijn, 100 Vlaamse resto’s en hun keukengeheimen. In Frankrijk ontkom je er niet aan. Naast de “burgur”, die door een ober in Aix en Provence de essentie van Franse keuken werd genoemd, staat steak frites op een goede tweede plaats in de Hexagone. Niet altijd even geweldig, want in sommige dorpsrestaurants of langs de weg krijg je een taaie schoenzool met een grote heuvel slappe frites. Een reden voor GKT, om dit gerecht in Frankrijk zo min mogelijk te bestellen. Maar er gloort licht aan de horizon. althans in Vlaanderen. Stijn Baert dook in het voedsel, dat bij hem thuis op woensdag en zondag op het menu stond. Steak met frieten. Een ogenschijnlijk makkelijk gerecht, want iedereen kan frieten in het ossenwit gooien en een biefstuk bakken. Daar draai je je hand niet voor om, zou je denken. Maar de realiteit is anders. Baert heeft een grote liefde voor dit gerecht en ging op pad langs de dreven van gewest Vlaanderen. Waar vind je het lekkerste vlees? Wie serveert fijne sauzen? Welk deel van het rund maakt een steak frites? Heel belangrijk: maak je mayonaise met of zonder citroen? Allemaal zeer plausibele vragen, als je net als Stijn fervent liefhebber bent van dit gerecht. Het werd een smakelijke tocht, waarvan de schrijver op spitse wijze verslag doet. Met leuke keukengeheimen en vrolijke verhalen. GKT neemt het boek mee zuidwaarts en zal de Franse restaurateurs erover verhalen. Steak met Stijn is een heerlijk herfstboek.
Steak met Stijn, 100 resto’s en hun keukengeheimen. Stijn Baert (ISBN 9789464750317) is een uitgave van Ertsberg en is te koop voor € 27,50.
Over de schrijver: Stijn Baert (1983) is burgerlijk ingenieur en economist. Hij werkt als voltijds professor in de arbeidseconomie aan de UGent. Hij behoort zowel qua internationale wetenschappelijke impact als qua invloed op het maatschappelijke debat tot de strafste economen in België. Dit boek schrijven brengt hem op het kruispunt van zijn drie kernwaarden: loyaliteit, humor en echtheid.
foto: cover Het lekkerste uit Turkije.
Het lekkerste uit Turkije. Uitgeverij Fontaine trapt deze herfst af met een geheel nieuwe serie. Een reis door de keukens van diverse landen. Het spits wordt afgebeten door Hilal Kayis Sungur. Deze schrijver maakt een reis door Turkije in 60 “must eat” gerechten. Eerlijkheidshalve moet GKT zeggen dat hij niet veel kaas heeft gegeten van de keuken van dit grote land aan de Middellandse Zee. Mijn focus lag altijd en ligt nog steeds op de keuken van grote tegenpool Griekenland. Noem dat maar jeugdsentiment. Maar onbekend maakt onbemind en GKT dook in dit fraai vormgegeven boek. Hilal trapt af met het Turkse woord bereket, wat letterlijk in overvloed betekent, want naast het voeden staat ook gastvrijheid, verbinding en saamhorigheid hoog in het vaandel in de Turkse keuken. Lekker met elkaar aan een goed gevulde dis. Het is een beeld, dat ik heb van de Turkse keuken. Een mooi begin. De Turkse keuken kent een lange geschiedenis en is een kruisbestuiving van vele culturen. Vanaf de 11e eeuw verplaatsten de Turkse steppenvolkeren zich richt Zwarte en Middellandse Zee. Hun originele keukens vermengden zich met de met Levantijnse melting pot keuken van Byzantium. De nu wereldberoemde Turkse keuken was geboren. En waar uit zich dat in? Natuurlijk het Turkse ontbijt, een kleurrijke tafel vol gerechten, Met natuurlijk thee. Een Turkse traditie, waarmee je de dag goed van start laat gaan. Niet voor niets is de Amsterdamse De Vlugtlaan een mekka voor liefhebbers van dit ontbijt. Soepen ontbreken niet in het boek, net als meze, bôrek en salades. Sungur veblijdt je met recepten voor gôzleme en lachmacum. Op Amsterdamse markten zie je soms Anatolische dames deze gerechten uitrollen en bakken. Gevulde wijnbladeren en groenten ontbreken niet, net als stoofgerechten en de emblematische kebabs en kôfte, bekende Turkse vleesbereidingen. Het boek schotelt diverse varianten voor, die GKT nog niet kende. Tot slot een vermelding van zoetigheden. Lokum, Turks fruit, van sinaasappel en fruit, baklava en siropen, die allen als afsluiter van dit boek aan je verhemelte blijven plakken. Gerechten om thuis te maken, zeker nu de herfst zijn intrede doet. Haal de Turkse bereket in huis!
Het lekkerste uit Turkije, 60 must eat gerechten. Hilal Kayis Sungur. (ISBN 9789064042634) is een uitgave van Fontaine en te koop voor € 29,99
NB: in januari verschijnt bij Fontaine een tweede deel in deze reeks. Dan is de Zweedse keuken het thema.
Over de schrijver: Hilal Kayis Sungur. is meer dan alleen een kenner van de Turkse keuken. Als ondernemer heeft ze haar culinaire kunsten bewezen als chef-kok van twee Turkse restaurants op topniveau in Rotterdam. Tegenwoordig geeft ze kookworkshops, is ze SvH-leermeester en conceptontwikkelaar in de horeca. Na de ramp in Turkije zette ze binnen enkele uren de actie #1000bordjeshulp op, waarbij ze aanzienlijke bedragen inzamelde om getroffenen te helpen en vervangende woonruimte in te richten.
foto: cover Van banketstaaf tot pepernoot.
Van banketstaaf tot pepernoot. Hij komt, hij komt die beste goede Sint. Elk jaar is dat een constante in GKT. Anders dan de Kerstman is de goedheiligman een figuur, waarnaar elk jaar reikhalzend naar wordt uitgezien . De mythe van de Turkse bisschop uit Myra, patroonheilige van zeevaarders en kinderen en tegenwoordig residerend in Spanje. Gezien het weer zou GKT gewoon daar blijven, maar toch getroost de Sint zich elk jaar de moeite om half november in te schepen en naar Nederland te reizen. Om zo aan de vooravond van zijn verjaardag op 6 december kinder- en grotemensenharten te verblijden met cadeautjes en snoep. Want wie zoet is, krijgt lekkers! De roede laat ik maar even achterwege. Antje Scheper dook in de eeuwenoude traditie van specifieke Sinterklaaslekkernijen. Hoe Hollands wil je het hebben? Suikergoed en specerijen. Dit tweetal is verantwoordelijk voor die typisch Nederlandse geur in december. Marsepein, met de vermaning, dat we deze eerlijk zullen delen. Borstplaat, een favoriet van GKT, eens een zoet medicijn van de apotheker, die voorheen ook uitstekende suikerwerker was, omdat in tegenstelling tot koken, patisserie en zoetigheden vragen om juist afgewogen hoeveelheden. En de apotheker had daarvoor de techniek in huis.. Speculaas en taaitaai, ook zulke klassiekers in de Sinterklaastijd. Onlangs was er op de Franse TV een documentaire over wafels en speculaas te zien, waarbij voor het Franse gemak eraan werd voorbijgegaan, dat deze twee gerechten toch wel hun oorsprong vinden in de feesttradities van de Lage Landen. Strooigoed, Sint Pieter (de Sinterklaas van Grouw) en natuurlijk letters van banket en chocolademunten, alles komt aan bod in dit rode boekje van Antje Scheper. Tenminste als je Sinterklaasadept bent zoals GKT of braaf een wortel voor het paard in je schoen hebt gedaan.
Van banketstaaf tot pepernoot. De geschiedenis van Sinterklaaslekkernijen. Antje Scheper. (ISBN 9789492821263) is een uitgave van Het Zwarte Schaap en is te koop voor € 15,95
NB: aan het einde van de maand november vind je op Gereons Keuken Thuis twee leuke recepten uit dit lekkere feestboek. Vergeet ook niet te kijken op de site van de uitgeverij, waar je, behalve dit Sinterklaasboek, meer leuke boeken en traditioneel Nederlandse recepten aantreft.
Noot: deze boeken werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverijen. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Van aardappel tot zeewier. De kunst van lekker koken is schrijvers Annemarie Coopman en Eke Mariën wel toevertrouwd. In hun Kookkantoor creëren de (levens)partners lekkere gerechten en recepten, mooie boeken en andere foodcontent. Doel van de twee is maximale smaak uit de beste ingrediënten te halen, door kennis van de juiste bereidingstechnieken. GKT volgde eens een vegan workshop van Eke, waarin hij liet zien, dat plantaardig koken helemaal geen laffe toestand is. Ook tijdens de presentatie van Het Keukenlab schuwde het Kookkantoor het experiment niet. Veel ingrediënten komen aan bod in dit nieuwe mooi vormgegeven boek. Van aardappel tot zeewier. Allerlei technieken, uitleg en tips passeren de revue. Wist je dat om meer smaak te geven aan je pasta, je deze kort kunt roosteren alvorens deze in bouillon te koken? Maillard reactie kunstenaar Eke legt het uit. De schrijvers zijn ervan overtuigd, dat als je weet wat er in je pannen gebeurt, je ook een betere kok wordt. En….. niet geheel onbelangrijk ook meer proeft. Een boek dus vol informatie over beter en lekkerder koken.
Van aardappel tot zeewier neemt je mee op reis langs de belangrijkste productgroepen, zoals aardappelen, pasta, noedels, rijst, quinoa, couscous, bulgur, peulvruchten, groenten, paddenstoelen, eieren, tempé, tofu, seitan en zeewier. Annemarie en Eke leggen je de specifieke eigenschappen uit, vermelden een groot scala aan bereidingen en tot slot zijn er de mooi gefotografeerde recepten, waarmee je het gelezene direct in de praktijk kunt brengen. En… voor de schrijvers heel belangrijk, waarbij je vlees en vis niet mist. In van aardappel tot zeewier kiest het tweetal kiezen overigens niet voor een 100% plantbased keuken, maar een vegetarische invulling met gebruik van eieren, kaas en zuivel. Deze brengen wat structuur in de gerechten. Zodoende zijn de gerechten ook geschikt voor de aspirant flexitatriër en de niet diehard vegan, waar GKT zich ook onder schaart. Want een cold turkey overstap van dierlijk naar plantaardig is niet voor iedereen de juist keuze. Daarmee willen de schrijvers rekening houden en je laten groeien.
Van aardappel tot zeewier laat zien hoe je met de juiste bereiding en liefde voor koken en eten je uit deze ingrediënten de mooiste gerechten op tafel zet. Coopman en Mariën zijn erin geslaagd om in heldere taal en mooi beeld aan de lezer uit te leggen. Een boek dat gezien de hoge vleesconsumptie van GKT in Occitanië een zet in een andere richting kan geven. Gezien andere boeken van het Kookkantoor verwachtte GKT niet anders. Bij terugkeer in herfstig Nederland gaat Gereons Keuken Thuis ermee aan de slag.
Van aardappel tot zeewier, de kunst van lekker koken. Annemarie Coopman & Eke Mariën. (ISBN 9789461563156) is een uitgave van Bertram & de Leeuw en is te koop voor € 29,95
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
365 tips voor een groenere wereld. GKT schrikt soms weleens van al zijn afval, het vele watergebruik en het niet duurzaam zijn van zijn keukentje. In het Occitaanse dorp zie je vaak voor huizen allerlei “afgedankte” dingen staan, bakken vol troep, die wij in Nederland allang naar het vuilnis hadden verwezen. Zo anders is dat hier, de lokale biologische bloemenkweker kan oude potjes altijd gebruiken. De kattendame van het dorp weet wel raad met oud beddengoed. Vide greniers en brocantes zijn in elk dorp doodgewoon en altijd vindt iemand daar wel iets van zijn of haar gading. Zo wordt er ongemerkt heel wat gerecycled en duurzaam hergebruikt door de bewoners. Een ander onderwerp in deze streek is water. Er heerst al sinds de winter droogte en veel regen valt er ook nu (nog) niet in de herfst. De plaatselijke rivier staat droog en iedereen wordt gemaand spaarzaam om te gaan met water. Een Franse vriendin met een chambre d’hôtes vraagt haar gasten om het eerst koude water tijden het open van de douchekraan op te vangen in een emmer. Daarmee kunnen dan weer de planten worden water gegeven.
Gezien het voorgaande was het boekje 365 dagen voor een groenere wereld meer dan welkom in GKT. Niet per se vanwege de ecologische of milieu-impact, maar als sportieve uitdaging. Een lokroep om bewuster om te gaan gedurende het jaar met je afval, water en andere zaken. In 365 topics laat schrijfster Georgina Wilson Powell zien hoe je met simpele middelen en zonder impact op je dagelijkse routines allerlei verduurzamingen kunt bewerkstelligen. Naast de tip zelf laat zij in haar boek ook de besparing en impact zien voor het milieu. Zoals een veel door GKT gehanteerde tip om uitgeperste citroenen samen met kruidnagels in te zetten tegen westen en muggen. Of maak eens een bouillon van je gewassen groenteschillen. Sommige dingen zijn heel praktisch, maar andere tips daarentegen weer niet en rieken een beetje naar sponsoring van “groene” merken. En vaak is dat een duurdere keuze, die niet voor iedereen is weggelegd. Maar de dagelijkse tips zijn zeer bruikbaar voor GKT. Ik ga er hier in de Hérault mee aan de slag en houd jullie op de hoogte. Meer in de aankomende editie van Gereons Mag.
365 tips voor een groenere wereld. Georgina Wilson-Powell (ISBN 9789461433039 ) is een uitgave van GoodCook en is te koop voor € 15,00
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Wijn van Kleyn. Het moest er eens van komen! Een nieuw boek, dat vandaag op 19 september verschijnt. Na de Grote Kleyn, de Italiaanse verhalen en zijn werk over Frankrijk, bedacht Onno Kleyn, dat de tijd rijp was voor een boek over wijn. Een toverdrank, die je meeneemt naar andere oorden, mensen en verhalen. GKT verkeert momenteel in Occitaanse sferen en nam het nieuwe boek (de virtuele versie) van rasverhalenverteller Kleyn mee. Buiten ronken de motoren van de karretjes vol druiven op weg naar de cave coopérative. Waarschuwingsborden staan langs de wegen. C’est le temps des vendanges. Een mooie setting om aan mijn Franse keukentafel de nieuweling van Kleyn over wijn door te snuffelen. Voor Onno Kleyn kleeft geen betekenis aan gedestilleerde drank, maar vanaf jongs af aan, zijn vader was een groot aficionado, is hij begeesterd door deze drank, Het liefst uit landen, waarvan hij de taal en cultuur begrijpt. En de keuken kent. Wijn van Kleyn vertelt over zijn kennismaking met deze drank en alle avonturen, die tot op heden volgden.
Wijn van Kleyn, het begint allemaal in de Auvergne. In de tijd, dat op tafel in Frankrijk nog grote flessen wit en rood op tafel stonden tijdens de dagelijkse déjeuner. Voor bij het ménu du jour,, jet plastic doppen. Die zie je niet zoveel meer. Er wordt tegenwoordig minder gedronken en veelal is in Frankrijk de doppenfles vervangen door une caraffe d’eau. En wijn uit de BIB, bag in box, dat op tafel komt in een klein karafje van 25 cl. In ieder geval zette Onno zijn eerste stappen op wijngebied tijdens die reis naar de Auvergne. Later in Amsterdam, toen het virus zich had genesteld in zijn aderen, kookte hij een coq au vin in een rijke Bourgogne uit Vosne Romanée. Dat zou je heden ten dage niet meer in je hoofd halen. Het recept vind je bij dit verhaal.
GKT maakt een stap, want om in dit korte bestek alle veerhalen te vertellen zou tot niets leiden. Onno Kleyn is namelijk een chroniqueur. Een (wijn)vat vol met eten, wijn en verhalen, die hij zich zowel in geode gezelschap van zijn echtgenote als op allerlei persreizen eigen maakte. Hoe meng je rosé? Een experiment dat GKT eens op jeugdige leeftijd uitvoerde in een Spaans hotel, waar ook doppenflessen op tafel stonden. De beloning was een ferme (eerste) dronkenschap. Rosé doen ze nergens, behalve in de Champagnestreek. Hoe word je wijnschrijver? Hoe maak je als Toscaan een wijn, zonder dat je nog een cent hebt om te investeren? Je huwt een rijke vrouw. Het terroir van Malta en château Amsterdam, met een accent circonflexe. Wijn maken van niet inheemse druiven. De (re)naissance van de Nederlandse wijnbouw in Limburg, GKT noemt al deze onderwerpen overigens in een volstrekt willekeurige volgorde,
Wijn van Kleyn….. Wijn in je glas, de warmte van de Occitaanse zon gebotteld. Niet voor niets vertelt, aldus Onno Kleyn elke fles zijn eigen verhaal. De geur van het gerijpte fruit, het veld bloemen, de inspanning in de wijngaarden, die je hier ziet bij 30+ graden De geur van de cave coopérative “s avonds als de pulp ligt uit te dampen, om later te worden te worden verwerkt tot een destillaat. Met Wijn van Kleyn en zijn verhalen, kennis en recepten beleef je de cornucopia van het fenomeen wijn. En de veelzijdigheid en interesses van Kleyn. Gereons Keuken Thuis kam niet wachten tot hij bij terugkeer in Nederland zich verder kan storten op dit mooie boek.
Wijn van Kleyn, verhalen voor de wijnliefhebber. (ISBN 9789038813189) is een uitgave van Nijgh Cuisine en is on- en offline te koop voor € 29,99
In de volgende editie van Gereons Mag meer over wijn en een recept van Onno.
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Chez Pascale. Gereons Keuken Thuis zou graag eens aanschuiven in het restaurant, dat Pascale Naessens denkbeeldig al zo’n 20 jaar runt. Een restaurant voor elk moment van de dag met de signatuur van deze bezige bij. Een echt restaurant zal er wel niet komen. Zeg overigens nooit nooit! Maar Pascale heeft weer veel tijd en energie gestoken in 80 recepten, die je zomaar op de menukaart van haar restaurant zou kunnen tegen komen. Eten is voor dit kookboekenkanon een belangrijk onderdeel van het leven. Dat doe je in gezelschap en je maakt je voeding van mooie verse waar. Dit is een gegeven in alle boeken van de schrijfster tot nu toe. Chez Pascale is een vrolijk boek en als toegift kun je via een QR code jezelf inkopiëren, om zodoende een persoonlijke Chez …. uithangbord voor jezelf te maken.
Chez Pascale start met de wijze, waarop Pascale kookt en hoe zij tracht verbinding te maken via haar gerechten. Deze zijn altijd eenvoudig, edoch chique. Het ontbijt is een feestelijk begin van de dag. GKT voelt wel wat om te starten met een courgettewafel met zure room en zalm of grapefruit met cashewnoten en platte kaas uit de oven. Deze ga ik snel eens uitproberen, want elke dag yoghurt met fruit en havervlokken wordt ook wat saai. Lunchen, het liefst al fresco is een feestje bij Pascale. Ik teken direct voor de geroosterde kropje sla, Noordzee garnaal en pijnboompitjes. Doeltreffend eenvoudig. Of ik hier in Occitanië Noordzee garnaal kan vinden?
foto: vrolijke glaasjes voor je apéro.
De afdeling apéro is een belangrijke, want hier in Frankrijk is het heel gewoon vrienden en buren uit te nodigen voor een glaasje met wat hapjes, al dan niet dînatoire. Pimientos de Padrón, gerookte aubergine of geblakeerde prei. Er staat veel groens op tafel. Fijn in een tijd, waarin toch velen liever (te veel) vlees laten staan. Haar restaurant moest niet te saai worden, dus koos de schrijfster voor een hoofdstuk Trendy, verleg je grenzen in de keuken. Tegenover dit moderne geweld zet zij een klassiek repertoire met een vleugje nostalgie. In een Vlaams restaurant mag natuurlijk waterzooi niet ontbreken. GKT maakt een sprongetje naar de feesttafels van Chez Pascale, want ook in haar restaurant worden de mooie dingen des levens gevierd met buffetten in mediterrane stijl en in Midden Oosterse sferen. En wat te denken van een heus Balinees feest. Die laatste moet GKT eens uitproberen tijdens een apéro met Occitaanse gasten. Desserts ontbreken niet voor de liefhebber. Tot slot zwaait Chez Pascale haaar agsten uit met een stevig betoog over ultrabewerkte voeding. Koop zoveel mogelijk onbewerkte en verse voeding en maak bewuste keuzes is haar credo.
Chez Pascale, een fysiek restaurant is het niet, maar met dit kookboek weet Pascale je mee te nemen in het restaurant, dat zij zou willen runnen. Dus aan de slag in je eigen resto met deze heerlijke recepten.
foto: cover Chez Pascale.
Chez Pascale, Pascale Naessens. Geniet van 80 nieuwe recepten. (ISBN 9789401493123) is een uitgave van Lannoo en is te koop voor € 29,99
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
foto: in geitenmelk bereide Hollandse aardappel met gerookte forelkuit.
Signature Dishes. Een boek met vijftig bekende chef koks, die hun geheime recept verklappen. Geheim kun je het dan ook niet meer noemen, maar wie weet hebben sommigen nog een ander geheimpje in de pantry liggen. Any way in Gereons Keuken Thuis ligt een mooi vormgegeven boek, waarin Amélie, The Foodalist, Vincent op zoek gaat naar de absolute signature dish van de chefs, die in haar kaartenbak zitten. Laten we beginnen, met wat een signature dish is. Het is het vlaggenschip, een mooi opgemaakt bord, een geweldig gerecht of het product van de creativiteit van gerenommeerde chefs. In deze context maakte Massimo Bottura eens het boek Brood is GOUD, waarbij hij veel gerenommeerde chefs uitnodigde iets met (oud) brood te maken. Paul Bocuse werd wereldberoemd met zijn soep met truffel in een bladerdeegkorst. Deze stond regelmatig op het menu bij mijn ouders. In zijn restaurant OAK defragmenteerde Marcelo Ballarin de Ceasar Salad, nog steeds een show’s topper op zijn kaart. Maar ik wijd uit. Een signature dish is natuurlijk het gerecht waarin de je de maítre herkent en Vincent gaat ermee aan de slag in dit boek. Het ontrafelen van culinaire geneugten en de geheimen van chefs is een tweede natuur van de schrijfster. Eerder besprak ik al het boek van Amélie Vincent, waarin zij 150 restaurants wereldwijd bezocht en deze tipt als plek, waar je ooit moet hebben gegeten. Try before you die, 150 Restaurants,
foto: Zeeuwse mosselen van Sergio Hermans.
GKT schreef hierover: “Het nieuwe boek van influencer en tastehunter The Foodalist alias de in Brussel woonachtige Amélie Vincent. Juriste van opleiding -wat ruilen toch veel juristen hun carrière in voor een foodbestaan- , maar tegenwoordig baasje van haar eigen bureau, dat gespecialiseerd is in wereldwijde gastronomie, mensen en culturen. Vincent heeft zich altijd aangetrokken gevoeld door mensen. Als kind wilde ze verpleegster of sociaal werkster worden. Eigenlijk is ze dat uiteindelijk geworden als The Foodalist. Behalve dat zij in haar dagelijks bestaan niet te maken krijgt met patiënten of cliënten, maar wereldwijd de vinger aan de pols houdt in restaurants en bij chefs. Met het boek 150 Restaurants, you need to visit before you die wil ze een hommage brengen aan al die fijne en leuke mensen, die zij ontmoette all over the world. Ik noem het een privilege,”
foto: Mexicaanse smaken van Jorge Vallejo uit Distrito Federal.
Voor het kookboek Signature Dishes interviewde Amélie Vincent 50 chefs over hun emblematische gerecht. Wat is typisch voor hun keuken? Wat betekent het gerecht voor hun? Zou je je geheim willen verklappen? Ook komt het geboorteproces van een signature dish aan bod. Het vinden van inspiratie, de liefde voor eten. En natuurlijk het uiteindelijke resultaat. Een boek, dat is bedoeld om te lezen en uit te koken. Wie weet inspireert het je, om zelf een signature dish te maken? Inspiratie genoeg van Bilbao tot Sydney en van de Faeröer eilanden tot Antwerpen. Zo komt de liefde van Sergio Herman voor Zeeuwse waar aan bod. Mexicaanse smaken met avocado en kruidenchips van Jorge Vallejo uit Mexico City. Een Australische kok, die gefermenteerde Hollandse aardappels pocheert in geitenmelk en combineert met gerookte forelkuit. Allemaal lekkere en spannende experimenten van deze chefkoks.
foto: tastehunter Amélie Vincent.
Signature Dishes van Amélie Vincent is een stijlvol gemaakt kookboek, dat je meeneemt in de wereld van The Foodalist en de keukens van 50 topchefs, die niet schroomden hun perfecte en geheime signature dish te delen met de schrijfster. Gereons Keuken Thuis plaatst deze keer geen recept, want anders is het niet geheim meer. Ik raad je aan Signature Dishes zelf te lezen en zo zelf deze gerechten te ontrafelen.
foto: cover Siganture dishes.
Signature Dishes, 50 chefs share their secret recipe. Amélie, The Foodalist, Vincent. (ISBN 9789401488303 ) is een Engelstalige uitgave van Lannoo en is te koop voor € 55,00
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Ansjovis, kleine vis met een groot verhaal. Je kunt het je anno 2023 niet voorstellen, maar in het tegenwoordig zoete water van het IJsselmeer wemelde het zo’n honderd jaar geleden van de haring en ansjovis. Er werd driftig op gevist door de vissers uit de Zuiderzeestadjes. Het was het vet op de botten. De Afsluitdijk en verzoeting van het water maakte een einde aan deze paaigronden, waar het voor deze kleine reizende vis goed toeven was. De ansjovis, zo schrijft Petra Possel, bekend van Radio Mangiare, is een aparte snuiter in het vissenbestand. Zeer gevoelig voor klimatologische veranderingen en een fijnproever in zijn dieet. Daarnaast kun je deze kleine vis een Olympisch kampioen lange afstand zwemmen noemen, want het diertje reist wat af. Reden voor de schrijfster van dit leuke vakantieboek om deze kleine rakker door Europa te gaan volgen. Het verhaal begint in Harderwijk, geboorteplaats van Possel en destijds centrum van de vismeelindustrie, op wiens fundamenten later het Dolfinarium zou ontstaan. Via Hoorn en godsvruchtig en belastingplichtig Spakenburg, bezoekt de schrijfster haar oude woonbuurt in Amsterdam, waar zij verhaalt over de kwestie Broodje Martino. Op naar het buitenland, Bretagne, Pyrenées Orientales en Catalunya. GKT gaat niet alle details vermelden bij deze plekken, want het is juist fijn om in dit boekje meegenomen te worden langs de vele gedaanten en verhalen van het fenomeen ansjovis. Zoals het verhaal van Gerhardus (toevallig mijn doopnaam, maar dat terzijde) Bloem, de Baskische ansjoviszouter. In Malaga heten ansjovisjes boquerones, nog steeds een gerecht waar je mij voor wakker kunt maken. Jeugdsentiment. Petra legt uit waarom zelfs de voetbalspelers deze erenaam dragen. Italië komt aan bod en dan mogen de alici van Cetara niet ontbreken. De reis eindigt in het Brabantse Bergen op Zoom, waar weervissers nog steeds ansjovis uit het water van de Oosterschelde halen, zij het duur betaald.
Ansjovis, kleine vis, groot verhaal is een ode aan deze kleine trekvis, die overal in Europa was te vinden. GKT kijkt nu met hele andere ogen naar deze vis bij het eten van boquerones in Roses of pissaladière in een Occitaanse badplaats. Een fijn zomerboek om mee op reis te nemen en van te smullen.
Ansjovis, kleine vis, groot verhaal. Petra Possel. (ISBN 9789465811750) is uitgegeven door PODIUM en is te koop voor € 22,99
RECEPT: pissaladière van bladerdeeg met vijgen en ansjovis.
Pissaladière is van oorsprong een uientaart met ansjovis uit Nice. Wij maken hem nu van bladerdeeg belegd met vijgen en ansjovis. We drinken er koele rosé uit de Provence bij.
Nodig 4 personen:
4 plakken bladerdeeg 4 verse vijgen 3 rode uien in ringen 8 ansjovisfilets 3 el olijfolie 1 el balsamicoazijn peper tijmblaadjes 1 tl suiker
Bereiding:
Rol de plakken bladerdeeg uit op een bakplaat bekleed met bakpapier. Bak het bladerdeeg krokant in ongeveer 20 minuten op 180 ° Celsius. Verhit 2 el olie en fruit hierin de in ringen gesneden rode ui. Blus af met wat balsamicoazijn en voeg de suiker toe. Laat de uien licht karamelliseren. Dep de ansjovisfilets droog. Als ze te zout zijn leg ze dan even in wat melk. Snijd de vijgen in partjes. Bestrijk het bladerdeeg met het uienmengsel, leg hierop de ansjovis en de stukken vijg. Bestrijk de rand met wat olijfolie. Strooi wat tijmblaadjes erover heen en plaats het geheel nog 10 minuten in de hete oven. Maak af met wat verse zwarte peper.
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Is dit een kookboek? Heston Blumenthal beleeft nieuwe avonturen in zijn keuken. Vanuit een ander perspectief. Hij wil per gerecht en recept zijn beleving beschrijven. Geïnspireerd door de kwantumtheorie* ging hij filosoferen over zijn rol in de keuken. Iets wat zijn grote liefde is, maar om de zoveel tijd een nieuwe impuls nodig heeft. Hoe uitte zich dat bij Blumenthal? Daarover gaat zijn nieuwe boek Is dit een kookboek? De altijd aanwezige paradox in de keuken. Aan de ene kant is er het timen, opletten afwegen en berekenen. Aan de andere kant is er voor Blumenthal in de keuken zijn eigen ervaring, dat je niet kun kwalificeren of kwantificeren. Dat is de optelsom van geuren, proeven smaken en uiteindelijk fysiek genot. De schrijver nam de proef op de som. Hij zette het boek zo op, dat het rekening houdt met dit kwantumonderscheid, dat je tegenkomt als je kok bent. Je handelen is het culinaire werk met alle restricties en geboden. De tegenpool hiervan is het mens zijn juist met alles wat ons mens maakt. Je creativiteit, je belevingsvermogen en niet te vergeten je emoties.
foto: cover Is dit een kookboek?
Heston Blumenthal wil afstappen van het geijkte recept als leidraad. Probeer eens een boterham met kaas of een ander beleg te proeven terwijl je let op merites als structuur, de smaak van de kaas en vergeet daarbij niet de omgeving. Vaak zijn gerechten plaats- en herinneringsbepaald. Voor Blumenthal is het eten van een boterham met kaas zoveel meer als hij dat in Hyde Park doet i.p.v. van achter zijn bureau. Het laatste was tot kort verboden in Frankrijk op je werkplek. Dezelfde deeltjes in een andere setting. Net als het experiment met een vliegtuigmaaltijd. Benader deze eens zoals de schrijver een keer deed in het vliegtuig en gegarandeerd heb je een andere beleving. Tot zover de kwantumtheorie.
Menselijk handelen versus menselijk zijn? Dit is het centrale thema in dit mooi vormgegeven kookboek vol leuke illustraties. Elke linkerpagina bevat een handleiding , het recept. Op de rechterpagina maak Blumenthal aan- en opmerkingen. GKT vindt dit een hele leuke vondst, omdat je ermee je vreugde in de keuken terugvindt. Maak bijvoorbeeld eens een broodje erwtensoep of pan bagnat. Vind je zen-momenten terug in de keuken. Tijdens het ontbijt of bij de soep. Wees eens lief voor je darmen, eet bietensoep! Mindful koken, wat doe je en niet alleen waarom, want dat is mechanisch, maar waartoe? En zo doende gaat Blumenthal verder met een foerageer salade, want zeg nu zelf: het plukken is toch het of leukst? Wat te denken van chili con carne met chocola. Voor GKT komen er in dit boek heel wat leuke varianten op het geijkte stramien boven tafel. Alles is het waard en voorzien van een kwantum mechanisch stempel.
Is dit een kookboek? Hoe moet je deze vraag beantwoorden? Ik moet het antwoord schuldig blijven, omdat Heston Blumenthal wel degelijk recepten opschrijft. Maar de aantekeningen en het plaatsen in een andere context vergulden het recept met het plezier, dat je in de keuken moet beleven. Zet je zintuigen aan en ga aan de slag met dit kookboek. Een heerlijk kook- en leesboek!
Is dit een kookboek? Avonturen in de keuken. Heston Blumenthal (ISBN 9789464041866) is een uitgave van Fontaine en is te koop voor € 32,99
Over de schrijver: Heston Blumenthal is de meest vooruitstrevende chef-kok van zijn generatie. In 2004 won hij de felbegeerde drie Michelinsterren voor zijn restaurant The Fat Duck. Hij behaalde die onderscheiding in recordtijd. In 2005 riep een internationaal panel van 500 culinair deskundigen zijn restaurant uit tot het beste restaurant ter wereld. Hij is ook eigenaar van Dinner, een restaurant met twee Michelinsterren in Londen en twee pubs in Bray, Berkshire. Ook won hij een aantal prijzen gewonnen voor zijn restaurants, tv-shows en boeken, en in 2006 ontving hij een OBE voor zijn bijdragen aan de Britse gastronomie.
*kwantumtheorie of kwantummechanica gaat ervanuit dat verschillende subatomen gelijk zijn, maar op verschillende plaatsen een ander connotatie krijgen. Ons lichaam zit op het werk aan het bureau, maar onze geest is afgedwaald naar Ibiza. Zijn tranen op een gezicht tranen van verdriet of vreugde? Zonder onderzoek en meer informatie accepteren wij beiden als juist.
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Wijn in de Lage Landen. Dat is weer eens iets heel anders dan de Occitaanse wijnstreken waarin Gereons Keuken Thuis regelmatig verkeert. Bij terugkeer uit Frankrijk lag dit heerlijke boek, uitgave van Terra, over het wel en wee van de Nederlandse en Vlaamse wijnproductie op de mat. Wijndame Meta van den Boomen bezocht de mooiste wijndomeinen in Nederland, proefde en schreef het in klare taal op, zoals Onno Kleyn het in het voorwoord zegt. Want er is in de laatste decennia veel gebeurd op wijngebied in de Lage Landen. Jaarlijks worden er inmiddels zowel in Nederland als Vlaanderen één miljoen flessen wijn geproduceerd door ongeveer 170 commerciële wijndomeinen, Van Friesland tot beide Limburgen, van Twente tot West Vlaanderen. In Nederland beslaat het areaal 280 hectare, in België, het snelst groeiende wijnland van Europa zo’n slordige 615 hectare. Nu hoor ik iedereen al denken. Da’s toch niets vergeleken bij Frankrijk. Dat klopt, maar vanuit de zuidelijk gelegen wijngebieden kijkt men toch noordwaarts, zeker nu de klimaatverandering toeslaat in het zuiden van Europa. M.a.w. wijn verbouwen wordt steeds lucratiever in de Lage Landen. Laat dat nu een voordeel zijn van de opwarming van de aarde. De laatste 20 jaar nam de wijnbouw een enorme vlucht, wijnbouwers verenigden zich, er kwamen betere druivenrassen geschikt voor de wijnbouw in ons klimaat en wijngaarden gingen zich inzetten op oenotoerisme. Lekker op pad door de wijngaarden en luisteren naar de verhalen van de producenten. Dat is wat Van den Boomen ook gedaan heeft voor dit boek. Van Noord naar Zuid door Nederland en van Oost (Limburg) via Antwerpen naar West (Vlaanderen) door België.
foto: druif aan de wijnrank, oogst.
foto: het eindproduct in de fles.
Noord Nederland. Een nieuw wijngebied, zonder de emblematische heuvels, pittoreske dorpjes, maar uitgestrekte polders of het landschap van de Friese wouden. De schrijver laat zien , dat het er helemaal niet te nat en te koud is met haar bezoeken aan Noord Hollandse en Friese wijnmakers. Het Midden en Oosten van Nederland, zeer divers, op het platteland van Twente, tussen het fruit van de Betuwe en aan de rand van de Veluwe en in het Rijk van Nijmegen. Mooie verhalen van wijnmakers tekende Van den Boomen op over vinificatie, bestrijdingsmiddelen en de uitdagingen, die zij tijdens het proces tegenkomen. Zuid Nederland, Zeeland met de Kleine Schorre, Brabantse wijn uit Sint Michielsgestel en Chaam en tot slot Limburg, met Thorn, het witte stadje. Tot slot de oervaders van de Nederlandse wijnproductie De Apostelhoeve en St Martinus. Zuid Limburg heeft ook een eigen BOB Mergelland. (beschermde oorsprongbenaming)
foto; wijngaard in de Voerstreek
Vlaanderen van oost naar west. Meta van den Boomen stelt: hoe zuidelijker hoe Bourgondischer. Het Vlaamse land grossiert in prachtig gelegen wijndomeinen, soms met een licht mediterrane touch aan de Maas, een club van Antwerpse vrienden, die aan de slag ging met wijn en heuse Belgische bubbels. Net als Nederland blaakt de Vlaamse wijnbouw van enthousiasme. Wijn in de Lage Landen gaat niet alleen in op de kenmerken van de domeinen, de schrijver verweeft in elk bezoek een specifieke wijnterm, zoals terroir bij Wijndomein Aldeneyck, wijnaroma’s komen aan bod bij Clos d’Ópleeuw. Dat geeft een extra dimensie aan dit mooi vormgegeven boek.
foto: cover Wijn in de Lage Landen.
Wijn in de Lage Landen is behalve een reisgids, die je verlokt om op pad te gaan langs nationale wijndomeinen, ook een boek vol persoonlijke verhalen oven een sector, waar we in de Lage Landen best trots op mogen zijn. Een prettige mix van wijnreizen en thematische informatie per bezocht wijndomein. Een wijnleesboek vol nieuwe prachtige plekken in Nederland en België. Verhalen gelardeerd met prachtige landelijke fotografie. Dat smaakt naar meer.
Wijn in de Lage Landen, Meta van den Boomen (ISBN 9789089899248) is een uitgave van Terra en is te koop voor € 34,99
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Reacties laden....
Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.
