Crème du Barry a la Catalana.

Crème du Barry a la Catalana. Het is zaterdag in 40. GKT is druk in de weer, om alle indrukken en inspiratie te categoriseren voor toekomstige recepten en verhalen, want het was me het weekje wel. De week begon met een wandeling door de wijngaarden rond Cazouls lès Béziers, georganiseerd door Cathy van de aldaar gevestigde gîte Les Yuccas. Over haar gîte en chambre d’hôte was al vaker iets te lezen op GKT. We sloten deze wandeling af met een frisse duik in haar net gevulde zwembad, waarvan de temperatuur 20 graden was. Prima te doen voor ons Nederlanders uit het hoge Noorden Voor Fransen is het te koud.! Woensdagavond werden we door Nederlandse dorpsgenoten hier in 40 verwend met een heerlijk diner in hun fijne knalroze huis. Gastvrouw Asjha schrijft heerlijke verhalen over leven in Frankrijk en Ed is een bijzondere kok. Op het menu stonden gevulde en gebakken sardines, waarbij een fijn glas rosé werd gedronken. Als pièce de résistance was er er seiche à la Sètoise met couscous. Gestoofde pijlinktvis in een pittige mediterrane saus, Een fijn glas wit uit de Languedoc complementeerde het geheel. Na de kaasgang een een glas witte moelleux was het tijd voor de notentaart van de markt hier in 40. Een bijzondere avond om de week in tweeën delen. Op Hemelvaartsdag stapten we in de auto om naar het hoger gelegen Minerve te rijden, een Kathaars dorp met een verdrietige geschiedenis, want in 1210 werden alle inwoners vermoord door de katholieke furie. Ondanks deze vreselijke geschiedenis is de omgeving en het dorp een plaatje, want Minerve ligt als een adelaarsnest in de canyon vaan de rivier de Cesse. Een fijne plek om telkens terug te keren. Ook in de speciale theesalon annex boekenzaak, waar GKT regelmatig boeken en rare ansichtkaarten koopt. La Rayonnante stond vrijdag op het programma voor een foodtour. Perpinya, de Catalaanse stad van Zuid Frankrijk heeft een temperamentvol karakter. Alles aan deze stad is net iets Iberischer dan andere steden in Occitanië. Dat merk je aan de sfeer op straat, de Catalaanse vlaggen en de joie de vivre van de inwoners. En niet te vergeten: het eten! Het inspireerde mij tot onderstaand recept. GKT geeft aan een eerder in mijn kook- en leesboek verschenen crème du Barry een Catalaanse draai. Erbij een glaasje muskaatwijn uit het nabijgelegen Rivesaltes en het weekend kan beginnen. Bon Profit!

Nodig:

4 plakken rauwe ham

250 g aardappels

500 g bloemkoolroosjes

4 dl melk

1 l water

pimentón de la Vera

zwarte peper

zout

30 g boter

olijfolie

1 eidooier

Bereiding:

Kook de bloemkool en aardappels gaar in een liter heet water. Laat het geheel dertig minuten doorkoken. Giet af maar bewaar wat kookvocht. Pureer de bloemkool en aardappels met een staafmixer. Breng op smaak met peper en zout. Doe de crème terug in een pan en voeg de melk toe. Breng op nieuw aan de kook. Voeg de boter in blokjes en pimentón toe. Als de soep te dik wordt kun je nog wat kookvocht toevoegen. Maak op smaak met wat zout en zwarte peper. Leg de plakken Serrano ham op bakpapier en rooster kort in een hete oven. Laat de crème iets afkoelen en klop de eidooier erdoor. Serveer direct in diepe borden met de geroosterde ham en een scheut olijfolie als garnering.

Big Mamma in 30 minuten.

foto: Big Mamma’s scloppine.

Big Mamma in 30 minuten. De Franse facteur* had zorgvuldig het pakje in de typische Franse boîte à lettres gepropt. Het was een grote verrassing om een vrolijk kookboek van Big Mamma in het kastje aan te treffen. Italiaans koken in dertig minuten. Dat is aan GKT wel besteed ook hier in het zuiden van Frankrijk. En een fijne afwisseling op het menu. Gereons Keuken Thuis kende Big Mamma al van hun vorige boek Big Mamma’s cucina popolare Een verzameling bonte recepten alla Italiana, die door de hippe chefs worden geserveerd in de filialen van deze restaurantketen in o.a. Parijs en Londen. Even een kanttekening, voordat de serieuze Italo-adepten gaan schreeuwen: “Maar dit is helemaal niet echt Italiaans” Daar kunnen we later nog een boom over op zetten, want net als taal evolueert een keuken ook. En Big Mamma weet een grote doelgroep aan te spreken. Met Italiaans eten in een modern internationaal jasje. En ze brengen het met humor, getuige de fotografie en kleurstelling. GKT wordt hier vrolijk van onder de mediterrane zon.

foto: de favoriete wijnen van Big Mamma. inclusief sommelier.

Big Mamma bevat snelle recepten, die je in dertig minuten op tafel zet. Dat is fijn, want dan heb je ook nog tijd over om in bad te gaan voor je date verschijnt of je gasten komen. De tijdswinst kun je ook gebruiken, om  je wijnkleder eens grondig te inspecteren op de te drinken wijnen bij de gerechten uit dit boek. En dat hoeven niet per se Italiaanse wijnen  te zijn, getuige het ruime aanbod hier in Pays d’Oc. Wil je wel Italiaanse wijn, in het boek staan de 10 favoriete wijnen van de koks van Big Mamma.

foto: een chef van Big Mamma houdt zelfs tijd over om in bad te gaan.

Big Mamma in 30 minten volgt het stramien van de Italiaanse maaltijd. Dus tips voor de aperitivo, antipasti, pasta en rijst, hoofdgerechten en cotorni. Natuurlijk ontbreken de pizza’s niet, noch de dolci. Het boek sluit af met snelle basisbereidingen. De chefs vertellen hun geheimen, om tijd te winnen, geven tips over de keuze voor goede basisproducten en dan kun je aan de slag met de recepten, zoals arancini voor bij je aperitivo, kikkererwten beignets of een burratina turner, sexy gepaneerde burrata als antipasto. Ondertussen stappen de Big Mamma chefs ook nog in bad voor de foto en maken ze het recept van Filippo voor gegrilde prei met stracciatella. (recept vind je hieronder. Bij de pastagerechten mag de rigatoni all vodka anni 80 niet ontbreken en als secondo serveert Big Mamma scaloppine met fontina en gekookte ham. Dat is iets anders dan saltimbocca all Romana. Heel bijzonder vin dik de panna Wintour, een ode aan de wereldberoemde fashionista met de smaken van verveine en citrus. Dit dessert wordt geserveerd in een halve citroen.

Big Mamma in 30 minuten is en kleurrijk kookboek om vrolijk de zomer mee te starten. GKT gaat aan de slag met de antipasto van gegrilde preien. En alle tijd, die je overhoudt met deze snelle recepten,  kun je gebruiken om op het strand te vertoeven. Of je kunt in bad gaan natuurlijk.

foto: prei grigliati met stracciatella als antipasto.

RECEPT: Prei grigliati met dressing en stracciatella.

Nodig:

4 middelgrote preien

125 g stracciatella, gescheurde mozzarella geklopt door room

50 g geroosterde hazelnoten

handvol verse kruidenblaadjes (kervel, munt, dille en basilicum

geraspte schil van een hele citroen

peper & zout

Voor de vinaigrette

20 ml extra vièrge olijfolie

2 el witte wijnazijn

dragon gehakt

1 tl grove mosterd

1 rode ui gesnipperd.

Bereiding:

Klop alle ingrediënten voor de vinaigrette in een kom krachtig tot een stabiele emulsie. Was de preien in koud water, leg ze op een bakplaat. (GKT gebruikt hiervoor Occitaanse plancha om te grillen)en bak ze voor minstens 20 minuten in een oven, die is voorverwarmd op 200° Celcius. Haal de preien uit de oven en laat ze 5 minuten afkoelen. Verwijder, zodra ze op kamertemperatuur zijn de buitenste laag van de preien. Maak in elke prei een inkeping over de volle lengte. Schenk hierin een laagje vinaigrette en voeg de stracciatella toe, Bestrooi met geroosterde hazelnoten. Garneer het geheel met de gehakte verse kruiden en citroenrasp.

foto: cover Big Mamma in 30 minuten.

BIG MAMMA in dertig minuten. De snelle Italiaanse keuken. (ISBN 9789461432957) is een uitgave van GoodCook en is te koop voor € 32,50

*facteur = postbode

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Découvertes in Pays d’Oc.

foto: de wijngaarden rondom Quarante in de lente.

Découvertes in Pays d’Óc. De lente  2023 was druk voor Gereons Keuken Thuis.. Met het betrekken van een nieuw/oud dorpshuis in een mooi Occitaans dorp. Kennismaking met vele nieuwe mensen, Frans of uitwijkeling. Het ontbotten van de wijngaarden in de omgeving. Elke keer een heerlijk rit door een zee van jong groen. De velden staan vol klaprozen De hoge bergen in het achterland met het laatste restje sneeuw. Ontdekkingen in huis, die aandacht behoeven, omdat het nu eenmaal eeuwen oud is. GKT heeft heel wat brico’s* van binnen en buiten gezien. Verbazingwekkend  hier in Sud de France is de vriendelijkheid en behulpzaamheid van de mensen. Dat uit zich in een praatje op straat of bij de bakker. Een mooi veldboeketje op de trap met een hartelijk briefje. Of een gezellige apéro*, waarvoor je spontaan wordt uitgenodigd.  Heel aimabel, als de harde gesuikerde toplaag van de crème brûlée overgaat in de zachte vanillepudding eronder. Inburgeren is een makkie. De veel gehoorde slogan “Jammer dat er Fransen wonen” gaat helemaal niet op.

foto: een attentie van de buren uit Fontainebleau.
foto: zicht op Béziers van Gustave Fayet.

Ontdekkingen doet GKT hier dagelijks, onderweg naar Capestang voor de boodschappen, tijdens een bezoek aan een museum in Béziers, een hernieuwde kennismaking met de Catalaanse stad Perpignan of tijdens een gezellig diner met Franse vrienden. Het is een fijne vorm van inburgeren hier in de campagne. GKT bezocht de coöperatie van Saint Jean de Minervois, een dorp, dat bekend i som zijn dessertwijnen, gemaakt van muscat. Ook trof ik daar rood aan onder het label Patrick “born to be alive” Hernandez. Zijn tekst is omgezet in born to be a wine.

foto: de coöperatie van Saint Jean de Minervois.
foto: het plein voor de Sint Janskathedraal van Perpignan.
foto: kunst van MIRKO in musée Campo Santo.

Een heel speciale avond werd georganiseerd door Valérie Castan, een bio wijnproducent uit Cazouls les Béziers. Dit domaine timmert al dertig jaar aan de weg met biologische wijnen. Naast de cave bestaat het pand van Castan ook uit een museum, dat je mee op reis neemt door de jaarcyclus van de wijnboer. Tussen de museumstukken werden wit, rood en rosé geproefd, vergezeld van heerlijk lokaal en biologische eten, dat was klaargemaakt door een kok uit Béziers. De gezellige avond eindigde met een speciale cuvée*, de Cartagène uit hun eigen solera*. Valérie benadrukte, dat zij het belangrijk vindt, om onze planeet mooi door te geven aan volgende generaties. Zeker na deze droge winter en voorjaar belangrijk, want de wijnboeren krijgen het vanwege watergebrek moeilijk dit jaar. Mocht je deze zomer in de Languedoc verkeren, is een bezoek aan dit museum en wijnbedrijf een aanrader.

foto: het solera systeem voor de Cartagène.
foto: wijn spijs bij Castan.
foto; de vigneron van Castan aan het werk.

Het is lente, dus er zijn erwtjes. Net als asperges een lentegroente in Frankrijk. Vers verkrijgbaar op de markt van Quarante op woensdagochtend. Geteeld op biologische wijze door een jonge vrouw uit de omgeving. Verse erwtjes zijn in de regel van maart tot en met juni verkrijgbaar. In een Frans kooktijdschrift las ik een spread over de geneugten van deze kleine groene rakkers. Hieronder staat een recept voor erwtjes op zijn Frans.

foto: een bosje muguet* in Béziers, ça porte de bonheur.

RECEPT: petits pois à la française*  

Nodig:

1,4 kg verse erwtjes in hun peul, levert ongeveer 500 g verse erwtjes op

2/3 lente uitjes, niet die dunne zoals in Nederland, maar met een duidelijke ui aan de onderkant

2 slaharten van romaine sla, in het Frans heten deze sucrine

80 g boter

2 dl gevogelte- of groentebouillon

4 takjes kervel

1 tl suiker

zout & peper

Dop de erwtjes en was ze. Haal de buitenste schil van de lente-uitjes en snijd het groen deze in ringetjes van ongeveer 2 cm. Snijd de bol in vier partjes. Snijd de slaharten in vier stukken. Verhit 80 gram boter in een pan, voeg de uien en slaharten toe en bak deze kort aan. Laat het geheel zo’n 5 minuten bakken. Blus af met de bouillon en voeg de erwtjes toe. Kook de erwtjes ongeveer 15 minuten. Maak op smaak met zout en peper. Haal met een schuimspaan de groente uit de pan en kook het vocht in. Voeg desgewenst nog wat boter toe. Verwarm de erwtje hierna nog even mee en serveer direct met gehakte kervel.

Bij deze traktatie drinkt GKT een witte IGP viognier uit de Pays d’Oc.

video: Born to be alive van Patrick Hernandez

Binnenkort meer découvertes in Pays d’Óc op GKT.

NB: Brico’s zijn bouwmarkten, apéro is een afkorting van appéritif, een borrel en cuvée de naam van een speciale tank of vat met een bijzondere wijn. Het solera systeem wordt gebruikt in Spanje om verschillende jaargangen van wijn te blenden. Muguet zijn lelietjes van dalen en brengen al sinds 1561 geluk op 1 mei. Het recept voor erwtjes vond ik in het mei/juni nummer het tijdschrift Régal.

Gereons Mag art de vivre editie.

foto: vue sur Béziers, musée Fayet.

Gereons Mag art de vivre editie. GKT is neergestreken in een dorp de Hérault, een stukje Zuid Frankrijk met in het voorjaar velden vol rode klaprozen en ontbottende wijnstokken. Op elke hoek valt hier wat nieuws te ontdekken. Deze editie van Gereons Mag wil daar wat art de vivre aan toevoegen, met recepten van Marcelo Ballardin, Oded Oren en een feestelijke Napoléon taart. De dorstige mens wordt gelaafd met de bio rosé van Mouton Cadet. (die ik overigens ook hier bij de lokale supermarkt aantrof) Dit wil niet zeggen, dat er geen lokale wijnen worden gedronken, want de Hérault is het hart van het grootste wijngebied ter wereld, met een keur aan prachtige wijnen. Op 11 mei gaat GKT hiervoor naar domaine Castan, een bio wijnproducent, die in de zomermaanden speciale wijnspijsavonden organiseert. Dus mocht je in de buurt van hun domaine op vakantie zijn.

foto: les volet bleus in Cazouls.

De art de vivre editie staat ook in het teken van het voeden van de geest. Het mooie boek Smaakpalet van de Lage Landen van Janny van der Heijden ging mee op reis en ligt nu in afwachting van recensie op het nieuwe Franse werkbureau van GKT. Ik ging op bezoek in Cazouls, een heerlijk Occitaans dorp, centraal gelegen tussen de wijngaarden en de Middellandse Zee. Hier kun je verblijven in de gîte of de chambre d’hôtes van gastvrouw Cathy.

foto: Vermeer style door Vinissima.

Speciaal ter gelegenheid van de nieuwe tentoonstelling van Johannes Vermeer in het Rijksmuseum maakte Ingrid Larmoyeur van vinissima digitale schilderijen met behulp van kunstmatige intelligentie (AI art, ofwel artificial intelligence art). Zij zegt hierover: “Ik heb in dit geval naast wat trefwoorden als “green pink and purple”, “detailed” en “digital painting” als thema opgegeven: “A cosy dinner at home with two women, in the style of Johannes Vermeer”. Een leuk experiment, dat GKT ook een keer gaat proberen.

foto: cover OAK van Mercelo Balalrdin.

Recept uit OAK: Bloemkool met miso.

Dit bloemkoolgerecht is bij OAK een vegetarische klassieker geworden. Mensen verwachten niet , dat bloemkool een spannende groente is en zo vol smaak zit. Een prima gerecht om zelf thuis te maken.

Nodig:

1 bloemkool

350 g dashi:

2 l water 60 g gedroogde kombu ( Japans bruinwier)

50 g mirin

50 g rijstazijn

200 g boter

voor het misoglazuur:

100 g zoete miso

100 g sojasaus

100 g sake

100 g mirin

25 g suiker

Bereiding:

Maak eerst de dashi. Breng 2 liter water aan de kook in een grote pan naar een temperaturr van 70 graden. Leg vervolgens de kombu in het water en laat 45 minuten in het water van 70 graden weken. Giet de kombu door een zeef. Meet 250 ml van de vloeistof af. Voeg de mirin, rijstazijn en boter toe en mis alles tot een gladde massa. Laat de dashi afkoelen en bewaar deze in een afsluitbare pot in de ijskast.

Laat in een grote pan met voldoende water de bloemkool zachtjes koken tot hij zacht, maar niet helemaal gaar is. Haal de bloemkool uit de pan. Leg hem in een braadslee. Verwarm de oven voor op 200 graden en zet de braadslee met de bloemkool in de oven tot hij helemaal gaar is. Zet de bloemkool hierna apart.

Zet voor het garnituur een pan met de zoete miso, soyasaus, sake, mirin en suiker op een matig vuur. Roer goed door en zet het vuur lager totdat het mengsel een mooie glns heeft. Zet de bloemkool 8 minuten in de oven (nog steeds op 200 graden), om weer warm te worden en bdruip hem elke twee minuten met de warme misoglazuur. Leg de bloemkool daarna op een grote serveerschaal. Verwarm de eerder gemaakte dashi en geef deze bij de bloemkool.

foto: bloemkool met miso van OAK
foto: geitenbrie van Alphenaer uit de foodybox lente.

Wat doet kaas uit het Brabantse Alphen in de Languedoc? Onderweg naar het Zuiden neemt GKT altijd een picknick mee, om die tijdens de lunch te verorberen bij een mooie stek, zoals bij de brug van Eiffel in het departement Cantal. Gelukkigerwijs lag in de ijskast nog een stuk gietenbrie van Brabantse kaasmaker Alphenaer. Prima op brood. By the way, het laatste stukje diende bij aankomst in de Languedoc als afsluiting van de eerste maaltijd. Meer over de familie De Jong lees je hier.

video: grand site de France, Eiffelbrug over de Cantal.

In mijn ogen, de nieuwe dichtbundel van Jan- Simon Minkema. Creatieve duizendpoot Jan- Simon schreef een bundel, geïnspireerd op zijn muze George. Kan een man een muze zijn? “Jazeker!” De gedichten, die de schrijver wijdt aan zijn muze spreken voor zich. Een dichtbundel, zwarte kaft, met foto’s van zijn muze in pak en als bokser. Eén foto is van de hand van René Zuiderveld, de andere foto is van Hans Schellevis. Welke foto mogen jullie raden na lezing van de mooie gedichten.

foto: cover In mijn ogen, foto door Hans Schellevis.

GEDICHT uit In mijn ogen:

TEDERHEID.

Ik heb een woordje ingepakt

In kleurig cadeaupapier

Het straalt vooral bij oogcontact

Het schenkt liefde en plezier

Pak uit, deel uit, aan wie je wil

Mij heeft het dapper gediend

En is het leven koud en kil,

Houd dan tederheid te vriend.

foto: Napoleon taart uit Het plezier van echt goed koken.

Napoleon taart. GKT heeft het al enkele keren over het boek Het plezier van echt goed koken van Alice Zaslavsky gehad. GKT wil je dit recept voor een feestelijke mille feuille niet onthouden.

Nodig:

1 rol bladerdeeg van 375 g in delen geknipt

500 ml slagroom

100 g mascarpone

2 bakjes van ongeveer 150 g kant en klare caramel of caramel beurre salé de Bretagne uit een pot.

1 tl vanille pasta of essence

snuf sel de Guérande vlokken

geroosterd amandel schilfer

poedersuiker

Bereiding:

Verwarm de oven voor op 200 °C. Bekleed één of twee bakplaten met bakpapier en zet een of twee bakplaten als reserve opzij. Leg de uitgerolde plakken bladerdeel op de bakplaten, zonder dat ze elkaar overlappen. Prik met een vork gaatjes in het deeg. Leg een vel bakpapier en dek het bladerdeeg af met een bakplaat. Het bladerdeeg zal willen rijzen maar wordt hierdoor gehinderd en blijft plat.

Bak het bladerdeeg in het midden van de oven gedurende 30 minuten Haal de bovenste bakplaat en papier weg, Keer het bladerdeeg om en bak nog gedurende 10 minuten of tot je ziet, dat het helemaal goudbruin is gebakken. Haal het bladerdeeg uit de oven en laat het helemaal afkoelen.

Klop ondertussen de slagroom en mascarpone  tot zachte pieken. Voeg hierna de caramel salé, vanillepasta en zout toe en klopt tot het  mengsel stijf is. Snijd met een kartelmes zorgvuldig de randjes van het afgekoelde bladerdeeg af en snijd het bladerdeeg in drie gelijke stukken. Leg een stuk bladerdeeg op een platte schaal en schep hier iets minder dan de helft van de banketbakkersroom op. dek af met een tweede plak bladerdeeg en herhaal de laag banketbakkersroom end dek deze opnieuw af met bladerdeeg… Bewaar een beetje room voor een toplaagje. Rooster de amandelschilfers, laat afkoelen. Bestrijk het bovenste laag met wat banketbakkersroom en strooi hierover gelijkmatig de amandel bestrooi het geheel met poedersuiker. Zet de taart hierna minimaal een nacht in de ijskast.

foto: Mouton Cadet bio rosé tijdens de CPL 2023

Mouton Cadet, bio rosé, die ik proefde tijdens de culiperslunch. Van dit bekende huis uit de Bordeaux is nu ook in Nederland hun bio rosé te krijgen. Overigens spotte GKT deze rosé ook in de supermarkt in Capestang. Laat de zomer maar komen! Meer vind je op de site van Bordeaux wijnen.

video: Eén van de mooie 18e eeuwse salons van Musée hôtel Fayet in Béziers.
foto: cover van het nieuwe boek Smaakpalet van de Lage Landen.

Smaakpalet van de Lage Landen. Janny van der Heijden dook in de wereld van stillevens en onze Nederlandse culinaire cultuur. Een boek waar zij jaren aan heeft gewerkt. Stel je voor de boomtown Amsterdam in de zeventiende eeuw. Het gonsde op markten, de grachten en in de pakhuizen. De burgerij werd rijker en rijker en liet dit graag zien aan anderen. Het genre stilleven van gedekte tafels met een keur aan heerlijk eten kwam à la mode. Ach, is er iets veranderd met alle influencers, die dagelijks hun maal posten op social media? Janny onderzocht de wereld van deze schilderijen en wat deze beelden zeggen over de Nederlandse culinaire cultuur. Een verrassing dit boek. Ook in de 17e eeuw kwamen producten van heinde en verre en dat liet de burgerij van Amsterdam graag zien. Er valt veel uit te leren en te verhalen, maar daarover in mei meer op GKT.

foto: salade met pitten van Good4U.

Saladepitten uit de foodybox. Het was handig gebleken, de pitten van Good 4 U mee op reis te nemen. Ideaal voor over een Occitaanse salade. GKT gebruikte Garlic & Herbs versie. Prima product voor luie momenten en om je salade aan te maken.

foto: chambre d’hôtes Les Yuccas in Cazouls lès Béziers.
foto: mairie de Cazouls.

Chambre d’hôtes les Yuccas. In het najaar van 2022 verbleef GKT een lange tijd in de charmante gite van gastvrouw pur sang Cathy in Cazouls lès Béziers in de Languedoc. Een petit coin du paradis, zoals je dat in mooi Frans zegt. In februari 2023 had GKT wederom deze gîte geboekt, maar helaas op de avond van aankomst was deze nog bezet. Pas de soucis, inmiddels heeft het huis van de gastvrouw ook een fijne gastenkamer, ingericht met smaak door een bevriende brocanteur uit Béziers. Na een copieuze fondue vigneronne, sliepen wij heerlijk in deze chambre d’hôtes.  Een aanrader. Boeken kun je via Airbnb of Booking.

foto: presentatie wijn uit de Lage Landen tijdens de CPL 2023.

Wijn uit de Lage Landen.  Een reis langs de wijnmakers van Friesland tot ver in het Vlaamse Heuvelland. Bevlogen producenten zijn dagelijks bezig om in de weerwil van de uitdagingen van het klimaat van de Lage Landen mooie  en vooral drinkbare wijnen te maken. En dat doen ze niet zonder succes! Meta van den Boomen schreef er een boek over. Zij geeft een gezicht aan deze beroepsgroep en gaat in op de smaken van de wijnen uit de Lage Landen. Van wijngaard, terroir tot druivenras, duurzaam of niet en het proces van wijn maken in de kelders. Begin deze zomer lees je over dit boek meer op GKT.

foto: Lillet rosé meets Van Gogh at SeaSpot.

LILLET apéro. Met dit aperitief uit de Bordelais ging GKT aan de slag voor een cocktail à la pulpe de clémentine.

Nodig:

5 cl Lillet rosé

10 cl tonic (light)

1/2 mandarijn gepureerd en gezeefd

1/2 mandarijn rest in geschilde partjes

salie

Bereiding:

Pureer de halve mandarijn met de staafmixer en zeef het sap door een theezeefje. Goed doordrukken voor de vezels. Schep de puree in een glas en vul aan met ijsblokjes. Giet 5 cl Lillet rosé in het glas en schenk hierover de tonic light of wat GKT persoonlijk lekkerder vindt bruisend mineraalwater. Garneer met een takje salie uit het veld en een geschild partje mandarijn.

foto: chraim uit OREN

RECEPT: Chraime saus uit OREN. Libische smaakmaker. chraime is een traditioneel Libisch visgerecht. Het woord chraime betekent pittig en deze saus past bij alles wat gegrild is en bij wat structuur en een beet heeft.

Nodig:

3 ½ el plantaardige olie

20 g knoflooktenen geraspt

1 ½ el zoet paprikapoeder

1 el gemalen komijn

1 ½ gemalen karwijzaad

1 tl pittig chilipoeder

1 tl fijn zeezout

125 g tomaten puree

400 ml water

25 ml citroensap

Bereiding:

Verhit de olie 2 4 3 minuten in een pan  op een matig vuur. Fruit hierin gedurende drieminuten de geraspte knoflook. Voeg de paprikapoeder, komijn, karwij, chilipoeder en zout toe en draai het uur laag. Bak 3 tot 4 minuten rustig door, terwijl je roert. Voeg de tomatenpuree toe en blijf nog 2 minuten roeren. Roer een derde van het water erdoor, dan nog een derde en tot slot de rest van het water. Laat de saus hierna 35 minuten koken, tot hij scherp en kruidig is en de specerijen niet meer rauw smaken. Draai het vuur uit en maak de saus af met het citroensap. Laat de saus afkoelen en schep om in een schone pot.

foto: Korenveld met kraaien (1890)

Tot slot in deze editie van Gereons Mag, art de vivre editie:

Een nieuwe tentoonstelling in Het Van Gogh Museum. In het museum, dat dit jaar zijn 50 jarig jubileum viert, is vanaf 12 mei een grote tentoonstelling te zien over de laatste maanden van het het leven van Vincent van Gogh, Hij woonde tot zijn dood in 1890 in Auvers sur Oise. Een hele productieve periode, waarin hij zijn grootste meesterwerken maakte, zoals het beroemde Korenveld met kraaien. Meer informatie vind je hier.

Van Gogh in Auvers. Zijn laatste maanden is te zien van 12 mei t/m 3 september 2023.

foto: gestileerde koe in kunststad Pézenas.

De volgende editie van Gereons Mag komt vanaf het Noordzeestrand, alwaar in juni de alfresco zomer van start gaat. Stay tuned!

foto: zomer aan het Hollandse strand.

.

Noot: De art de vivre editie van Gereons Mag werd mede mogelijk gemaakt door Terra Publishing, Lannoo,, Van Gogh Museum Amsterdam, Janny van der Heijden, Mouton Cadet, Jan-Simon Minkema, OAK, Kroonophetwerk,, GoodCook, chefkok Marcelo Ballardin, Côté SUD magazine, gite Les Yuccas, Cathy Baudet cuartero, Musée Fayet, Tourisme Béziers Méditerranée, gereonskeukenthuis-archief, Lillet, Pitch PR, Oded Oren, Ingrid Larmoyeur, Alice Zaslavsky  en Gereons E&W.. Alle producten, boeken en andere zaken werden mij als samples gestuurd door de uitgeverijen, pr bureaus en producenten. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Alice Zaslavsky in Occitanië.

foto: Quarante in de ochtend

Alice Zaslavsky in Occitanië. Binnenkort is deze kookboekauteur te vinden in Nederland. GKT is hierbij niet aanwezig wegens andere bezigheden, zoals het maken van cassoulet in mijn Occitaanse keuken. Ik weet niet of het hier in de Languedoc vloeken in de kerk is, met de verscheidene cassoulets, die je vindt hier, maar het recept met broccoli van Alice Zaslavsky wil ik je zeker niet onthouden op deze zaterdagmorgen. Zij noemt deze cassoulet zelf een stevige bekleder van je kishke (Jiddisch voor je ingewanden. GKT ging aan de slag met het recept uit haar leuke kookboek Het plezier van echt goed koken.

foto: cassoulet à la Zaslavsky.

RECEPT voor cassoulet met broccoli.

Nodig:

4 el olijfolie

100 g eendenvet, schmaltz (ook uit dit boek) of boter. GKT gaat voor eendenvet.

1 grote ui in dunne ringen gesneden

1 bleekselderijstengel in dunne reepjes

15 g spek of ontbijtpek in reepjes

1 hele bol knoflook, gepeld en grof gehakt

2 takjes tijm

2 laurierblaadjes

1 tl tomatenpuree

1 tl pimentón de la Vera

60 ml witte Oc wijn

500 ml kippen- of groentenbouillon

3 stronkjes broccoli, roosjes afgesneden en steel geschild en in stukjes

400 g Limabonen of witte bonen uit blik uitgelekt

Voor de cröute:

100 g vers paneermeel of panko

50 g geraste harde kaas, Parmezaanse of Gruyère

een dash gehakte peterselie

1/4 tl pimentón de la Vera

peper en zout

Bereiding:

Verwarm je oven voor op 200 °Celcius. Verhit de helft van de olijfolie en het eendenvet in een pan met een dikke bodem of een gietijzeren Franse Pan op een matig vuur. Bak de ui, de bleekselderij en spek gedurende 10 tot 15 minuten tot de ui zacht is en het spek goudkleurig wordt en begint te krullen. Op een gegeven moment zal alles eruit gaan zien als een zwetend rommeltje, maar blijf bij de les. Zodra de vloeistof verdampt en het spekvet smelt gaat het helemaal goed. (de woorden van Zaslavsky) Voeg de bol knoflook, tijm, laurierbladeren, tomatenpuree en de pimentón toe en roer goed. (en snuif de geur goed op, ooooh yeah) Blus het geheel af met de wittewijn en voeg de bouillon, de bonen en brocoolisteeltjes toe. Laat het geheel 8 minuten sudderen, of tot de vloeistof nadat hij aan de kook is gekomen met een derde is ingekookt. Zaslavsky raadt je aan het gas hoger te draaien als je het proces wilt versnellen.

Meng ondertussen de ingrediënten voor de cröute in een kom met wat olijfolie en eendenvet. Hussel de broccoliroosjes door wat olijfolie tot ze goed omhuld zijn. Profe de cassoulet nadat je de broccoli erdoor heb gemengd en maak op smak met wat zout en peper. Om een GKT onduidelijke reden laat Alice Zaslavsky zout en peper weg?  Doe het gerecht in een caçola. Strooi het paneermeel/kaasmengsel eroverheen en en bak de cassoulet gedurende 35 minuten in de oven.

Serveer deze cassoulet met brood en een stevig glas rode Faugères

Het plezier van écht goed koken. Alice Zaslavsky (ISBN 9789461432841) is een kleurrijke uitgave van GoodCook en is te koop voor  €35,00

Lente 2023.

foto: de lente is weer in het land.


Lente 2023. Het lekkere weer van deze week kondigde het al aan, het voorjaar komt eraan. Dat betekent, dat onze Duitse badgasten weer naar de bollen in de “Koikenhoof” kunnen gaan kijken. Op Schiphol weer kisten vol low budget toeristen landen voor het Paasweekend en dat terwijl het erotisch attractiepark van de burgemeester van Amsterdam nog niet eens in aanbouw is. Druk is het ook aan de kust met strandgangers en op de fietspaden met kekke senioren, die hun elektronische fiets hebben afgestoft voor de lente. Eigenlijk zijn dit allemaal lange zinnen om aan te kondigen, dat de lente van 2023 eraan staat te komen, ook op GKT.

foto: cover bundel In mijn ogen van Jan-Simon Minkema, muze gefotografeerd door Hans Schellevis
foto: wat doet een cassoulet van Australische Alice Zaslavsky in Quarante?

Wat ga ik doen in de lente 2023? De maanden april en mei staan in het teken van de “art de vivre” weken op locatie. GKT gaat de Occitaanse paden en dreven verkennen. Lekkere wijnen en fijn eten proeven en koken in de nieuwe keuken. Het thuisfront wordt ook niet vergeten, want in mijn knal oranje werktas gaan een aantal al voorbereide items van Hollandse bodem mee , om uit te werken. Zoals de voorjaarseditie van Gereons Mag, die in het teken staat van art de vivre, met recepten, een gedicht van Jan-Simon Minkema uit zijn nieuwe bundel In mijn ogen en virtuele aandacht voor Ingrid Larmoyeur. Deze ochtend ontving ik het nieuwe boek van Janny van der Heijden, Smaakpalet van de Lage Landen, een recensie met een Occitaans sausje volgt. Veel te doen dus op GKT deze lente.

foto: bootjes op het strand van Stes. Maries de la Mer, door Vincent van Gogh 1888.
foto: bootjes op het stand van Stes. Maries de la Mer in Quarante.

Terroir blijft een grote rol spelen op Gereons Keuken Thuis en onder de hashtag #occitanie ga ik aan een nieuw Frans avontuur beginnen. Ook laat professeur Anatole Circonflexe regelmatig wat horen op zijn nieuwe eigen pagina. Gereons Keuken Thuis gaat zich weer meer richten op smaak, uitdaging en schwung in de keuken. Dat geldt ook voor wijnen. Want daar begon het tenslotte allemaal mee meer dan 16 jaar geleden. Tijd om in mijn nieuwe omgeving weer wijnen te gaan ontdekken. Maar jij kunt ook meedoen: Voor Gereons Keuken Thuis ben ik altijd op zoek naar gastbloggers, voor een leuk verhaal of voor een leuk recept.

foto: cover Smaakpalet van de Lage Landen van Janny van der Heijden.
foto: een taart voor Koningsdag.

No waste, minder, maar beter vlees en meer groente staan ook hoog op de agenda in de lente. Ik realiseerde me gisteren tijdens het koken, dat meer dan ooit het omgaan met resources een belangrijk onderdeel van mijn dagelijkse leven wordt. Zo werden de schillen van de asperges, die GKT ontving van het Aspergecentrum verwerkt tot bouillon. Tante Douds uit de Morvan waardig.

Tot slot: Things will get edgier. Ook in de lente en zomer van 2023 staat GKT open als podium voor kookboekrecensies, productr-eviews en evenemnt verslaggeving. Durf je het aan om je boek te laten recenseren, wil je je unieke product door mij laten testen of mij iets laten schrijven over je evenement? Be my guest. Ik ben altijd op zoek naar nieuwe input. Maar niet à tout prix. Ik GKT gaat strikter worden in voorselectie en vooronderzoek.

foto: Paashazen bij Menno Kroon in de Cornelis Schuytstraat.

Lente 2023, GKT heeft er nu al zin in. Ik wens jullie een fijn Paasweekend!

video: Voyage voyage.

Hameau du Somail aan het Canal du Midi.

foto: au bord du Canal, hameau du Somail.

Hameau du Somail Begin maart bezocht GKT het slaperige Le Somail aan het Canal du Midi. Een pleisterplaats voor schepen met reizigers in de 17e eeuw, maar ook nog tegenwoordig. In le Somail vind je diverse adressen om je te laven en te restaureren. Dat is niet veranderd sinds de dagen, dat het Canal du Midi door 12.000 man sterk werd gegraven. In amper 13 jaar. De geestelijk vader van dit 240 kilometer lange kanaal is Pierre Paul Riquet. Van hem staat een groot standbeeld op de naar hem vernoemde Allées Riquet in de stad Béziers. Behalve belastinginner op zout voor de Zonnekoning, omringde Riquet zich met ingenieurs, wetenschappers, geografen en landmeters. Hij werd uiteindelijk de bouwmeester voor Lodewijk XIV, die het Etang du Thau verbond met de Garonne. Zo onstond het Canal Royal du Languedoc, dat je van Sète naar de monding van de Gironde bracht. Een slingerend meesterwerk met bruggen, sluizen en zelfs een tunnel (Malpas) die onder de heuvel van Ensérune doorloopt.

foto: Béziers: Allées Pierre Paul Riquet in de winter.
foto: le tunel de Malpas.

Le Somail is in alles een pleisterplaats. Je vindt naast de brug een mooie kapel voor een kort schietgebed, er zijn auberges en chambres d’hôtes. In het dorp staat nog steeds de grote ijstoren, la Glacière, waarin ijs uit de Montagne Noire werd bewaard, om in de zomer de gasten te kunnen verblijden met gekoelde waar. Ook nu nog voorziet de lokale parlevinker de bootmensen van eten en drinken.

foyo: hoekje in Le Trouve tot du Livre.
foto: een oude wijnloods als boekenwalhalla.

Le Trouve tout du Livre. Dit is voor GKT misschien wel de grootste attractie van dit gehucht. Een voormalige opslag van wijnvaten aan het water werd omgetoverd tot een walhalla voor de boekensnuffelaar met maar liefst 50.000 titels aan boord. Uit allerlei tijdperken. Op elk gewenst gebied valt er een boek te ontdekken. In 1980 werd de uit Parijs afkomstige Madame Gourgues verliefd op le Somail, vestigde zich er en begon deze bijzondere boekenzaak. Een oude overkapte wijnloods, die tot op vandaag fungeert als pleisterplaats voor een boekenwinkel met meer dan 50.000 boeken, aangeboden aan lezers, toeristen en schrijvers, die er elkaar kruisen. Zij het via land, zij het via het Canal. Een niet te missen hot spot in dit prachtige gehucht. GKT zal hier nog vaak zijn te vinden.

foto: compleet oeuvre van Jules Verne uit de 19e eeuw.

LE TROUVE TOUT DU LIVRE. 28 Allée de la Glacière, LE SOMAIL 11120 SAINT-NAZAIRE-D’AUDE · +33 4 68 46 21 64

video: rondje boekenzaak in le Somail.
foto: confit de celeri van Pierre.

RECEPT: Confit de celeri van kok en boekenschrijver Pierre Winkler.

“Jullie kennen de gekonfijte eendenbout (confit de canard) waarschijnlijk wel. Lekker, gewoon met wat groenten erbij en aardappel in de vorm naar keuze. Maar je kunt dat ook omdraaien en de groente konfijten op de manier van de eend, en er dan eenvoudig gebakken eend bij geven. Dit herken je niet, maar het is gekonfijte bleekselderij. Echt goddelijk, en je verrast er iedereen mee. Supersimpel te maken ook. Moet je geprobeerd hebben. Als je niet van eend houdt kan je ook biefstuk doen of entrecote, of lamsbout. Of je houdt het lekker vega. Goed, hierbij het recept van wat er op onze bordjes lag”

Nodig:

2 struiken bleekselderij

1 fles rode wijn (ik had een goedkope merlot gescoord bij de Deka)

2 tl kruidnagelpoeder

2 tl kaneelsap en rasp van 1 sinaasappel

4 el rodewijnazijn

3 el suiker

50 gr boter

Bereiding:

Snijd de bleekselderij in heel dunne plakjes (0,5 cm). Doe samen met alle andere ingrediënten in een pan en breng aan de kook. Zet dan het vuur op een laag pitje en laat helemaal zacht en gaar worden en tegelijk inkoken totdat de bleekselderijstukjes door een filmlaag van de ingedikte saus omhuld worden. Je kunt de confit van bleekselderij eventueel nog versieren met een beetje fijngesneden bladpeterselie of rucola.

P.S van Pierre: Als je er eendenborst bij geeft, snij dan de velkant kruislings in, droog aan beide zijden met keukenpapier goed af en zout en peper de vleeskant. Verhit boter of olie in een pan en bak eerst de velkant goudbruin (ca. 3 minuten). Draai om en bak de andere kant ook nog even kort (2 a 3 minuten). Eend moet van binnen echt rosé/rood blijven, dan is ie het lekkerst. (Haal de eend dus ook ruim van tevoren uit de koelkast zodat ie op kamertemperatuur is als je hem gaat bakken)

foto: cover De Winkler keukenprins.

Lees hier meer over Keukenprins Pierre Winkler.

Wijntour 2023, lente in de Languedoc.

Wijntour 2023, lente in de Languedoc. GKT is neergestreken tussen de wijngaarden van de Languedoc. Een korte fotoparade van de geproefde en gedronken wijnen uit deze mooie en gevarieerde wijnstreek.

foto: Réserve de l’Auzine, Fitou.
foto: Chateau Roc de Cayols, Faugères.
foto: cabernet sauvignon, generieke Pays d’Oc.
foto: bubbels uit Limoux, blanquette brut.
foto: Les Aumônières, blend van chardonnay en rolle.
foto: Domaine Castan, marsellan.
foto: Saint Chinian bio rosé, Bergerie des Schistes.
foto: syrah merlot blend van Alma Cercius.

Gereons Mag, de groene editie.

foto: lente in Grau d’Agde, Hérault.

Gereons Mag, de groene editie. Het is eind februari en in Quarante hangt de lente al in de lucht. De lucht is blauw en de zon is warm. Het groen schiet uit de grond en GKT is druk doende zijn nieuwe Occitaanse keuken in te richten, voor nieuwe avonturen en gerechten. Het zijn de groene weken, met aandacht voor vega recepten van BLAUW en de boys van BOSH, een fijn tuinverhaal uit Amsterdam en een sprookje -is het echt allemaal gebeurd?- over een beest uit Lozère, Slim tuinieren komt aan bod, de  deelname van GKT aan I’m Possible Amsterdam en nieuwe kookboeken zoals OAK en Moro thuis. Deze twee boeken zet ik in het zonnetje tijdens de kunstmaand maart. Het Van Gogh Museum in Amsterdam bestaat vijftig jaar, mede dankzij de inzet en het geloof in Vincent van zijn familie. Het museum wijdt er een speciale tentoonstelling aan. We koken vegan. Bretonse aardappel/pastinaaksoep, een recept dat ik vond in Côté OUEST magazine. Gereons Mag sluit af met een heerlijk recept van Anke uit Andalusië. Het voorjaar kan wat Gereons Keuken Thuis betreft beginnen. 

foto: cover Vega Blauw.

Recept uit Vega Blauw. Bami Timun Jepang, vegan bami van courgette. Kok Michel E. Saleh zegt hierover: “Tot slierten gesneden courgette kun je ook klaarmaken als bamigerecht”

foto: courgette bami uit Vega Blauw.

Nodig:

2 courgettes

2-3 el olie

6 blaadjes djeruk purut (citroenblad0

2 el groentebouillon

sojasaus

peper en zout

1 el fijngehakte peterselie

2 lente-uitjes, in ringetjes gesneden

1 ei per persoon, gekookt of gebakken (het gerecht wordt dan vegetarisch)

Voor de bumbu:

2 uien gepeld en grofgesnipperd

8 teentjes knoflook, gepeld

4 rode lombok in stukjes

100 g gember, geschild en in stukken

Bereiding:

Hak de ingrediënten voor de bumbu tot een fijne pasta in de keukenmachine of met een vijzel. Maak met behulp van een spiraalsnijder op bami lijkende sliertjes van de courgettes. Verhit de olie in een wok en fruit de bumbu al omscheppend aan. Voeg na drie minuten de courgette en djeruk purut toe. Bak het geheel gedurende twee minuten al omscheppend. Breng het gerecht op smaak met de groentebouillon, sojasaus, peper en zout. Zet het vuur uit en garneer met de gehakte peterselie en lente-ui ringetjes. Serveer de bami eventueel met een gekookt of gebakken ei. Voor GKT hoeft dat niet, ik blijf bij de ei-loze vegan versie.

Uitgave van Terra. Receptuur van Joke Boon.

foto: de fazant Trudy en twee kippen.

Trudy de fazant. Onlangs plaatste ik op Facebook een oproep voor leuke verhalen voor de groene editie van Gereons Mag.  Gastblogger Rinze de Vries stuurde mij een verhaal uit zijn Amsterdamse tuin. Over Trudy, een tuinbewoonster, waarvan Rinze eerst dacht, dat zij een fazant was.

Trudy, de fazant. In mei 2002 woonde ik in een huis met een grote achtertuin in Amsterdam. Het stel dat er voor ons woonde was al oud en had lang niets meer aan de tuin gedaan. Die verwilderde tuin trok, tot onze verrassing, veel vogels, kikkers en op een middag zelfs een konijn. In het najaar zag ik een grote vogel hoog in één van de bomen zitten. Het leek wel een fazant. Grappig vond ik het wel. In Amsterdam zoveel natuur. Later zaten we aan de koffie en bleek die fazant een kip te zijn. Tevreden scharrelde zij door de tuin.” Lees meer

foto: het gevreesde beest van de Gévaudan.

Culinair Lozère. Tijdens de regeringsperiode van Lodewijk XV werden er in de Gévaudan (het tegenwoordige departement Lozère) vooral meisjes en jonge vrouwen aangevallen en gedood door een wild beest, dat huishield in deze Zuid Franse agrarische steek. Vreemd, want kinderen in deze streek waren gewend wolven en ander gespuis op afstand te houden tijdens het bewaken van het vee in de weiden. Geen enkele jager wist het beest te vangen of te doden. De lokale bevolking was radeloos. De kranten stonden er vol van. De mare bereikte zelfs het hof in Versailles en zelfs koning Lodewijk XV, die overging tot actie. Want het zou (internationaal) gezichtsverlies zijn als “le roi de France” niet in staat was hier iets aan te doen. Hij stuurde zijn beste manschappen naar de Gévaudan, zonder resultaat. Uiteindelijk wist een lokale jager het gevreesde beest te doden. Koning blij, bevolking blij! Maar was dit het beest wel? Tot op heden is het beest van de Gévaudan een mysterie in Frankrijk en duiken er met regelmaat van de klok weer nieuwe verhalen op.

Culinair is er ook het één en ander te beleven in deze streek. Kijk eens op deze sites: Lozère gourmande en mende- coeur de lozëre.

foto: stoere aligot uit de bergen op de markt van Narbonne.

RECEPT voor stoere aligot, want van dat jagen op vreemde wolfachtige beesten krijg je stevige trek

Nodig:

1 kg kruimige aardappels
2 tenen knoflook
150 ml zure room
125 g gemalen Cantal of Gruyère
1 dl halfvolle melk
zout en peper uit de molen

Bereiding:

Schil de aardappels en breng ze met wat zout aan de kook. Kook de aardappels in 20 minuten gaar en giet ze af. Pel de knoflook en hak deze fijn. Verwarm in een pannetje de knoflook en de zure room. Voeg de aardappels toe en maak met de stamper een puree. Meng de kaas en melk er door heen en klop het geheel tot een mooie smeuïge en luchtige puree. Op smaak brengen met zout en peper.

foto’s: gemaakt door Alphons Nieuwenhuis.

I’m Possible Amsterdam. In januari ging ik naar Amsterdam Zuid voor een bijzondere fotoshoot met Alphons Nieuwenhuis en Michel Bouquet. Zij zijn samen met Stefanie Swinkels de initiators van het bijzondere project I’m Possible Amsterdam. Een document en ode aan de stad en haar bewoners, niet alleen die van de vervlogen 750 jaar, maar ook gericht naar de toekomst. Ik vond het een heel geslaagde middag. Ben jij ook een (ex) Amsterdammer, ben je in de stad geboren, of studeerde je er…? Heb je een bijzonder beeld van de komende 750 jaar Amsterdam? Meld je dan aan bij deze fijne mensen. Foto’s zijn gemaakt door Alphons Nieuwenhuis waarvoor mijn dank.

Ook meedoen aan dit bijzondere project? Meld je snel aan en doe mee! https://impossible.amsterdam/tips-contact/

foto: een koolraap ontluikt.

Texaanse aardappelsalade. Vorige week dook ik opnieuw in het boek van BOSH boys Henry Firth en Ian Theasby, de vegan artiesten uit de UK. Uit hun tweede kookboek Bish Bash Bosh kwam een plantbased  IBIZA sunset burger met rode uien-relish en de succesvolle saus van deze twee lads. Bij zo’n burger uit de oven past, tenminste dat vindt Gereons Keuken Thuis een Texaanse aardappelsalade met veel groene kruiden, vegan mayo en nieuwe aardappelen. Oorspronkelijk een bijgerecht, dat werd bedacht bij hun Wild West wings, die ze maken van paddenstoelen. Ik gebruikte hiervoor kleine krieltje in de schil. Aardappelsalade vegan of niet is een prima gerecht om te maken met deze zonnige dagen of wanneer je zoals ik bezig bent met Occitaanse verhuisbewegingen. Deze vegan variant kan overal bij, ja ook bij vlees of om het echt Texaans te houden een tomahawksteak van de BBQ. De Texaanse aardappelsalade gaf ik een lichte twist door het gebruik van kleine Amsterdamse uitjes in plaats van kappertjes en een schepje Belgische mayo van Colruyt uit Troyes (niet vegan). We drinken er een glas koude viognier van Alma Cercius bij.

Uitgave van Fontaine.

foto: Texaanse aardappelsalade.


RECEPT: Texaanse aardappelsalade.

Nodig:

900 g nieuwe aardappelen of kriel.
2 stengels bleekselderij
1 rode paprika
8 lente-uitjes
8 kleine augurkjes
4 el kappertjes (ik gebruikte 16 gehalveerde kleine Amsterdamse uitjes)
1 citroen
10 g verse dille
10 g verse peterselie
10 g verse munt
10 g verse koriander
125 g vegan mayonaise (ik gebruikte 100 g gewone mayonaise en 1 el truffelmayo)
snufje zout en wat zwarte peper uit de molen

Bereiding:

Doe de aardappelen of kriel in een pan, vul hem met water en voeg een flinke snuif zout toe. Zet de pan op hoog vuur en breng aan de kook. Kook de aardappelen in 15 tot 20 minuten gaar en zacht. Snijd de bleekselderij in dunne plakjes. Snijd de paprika doormidden, verwijder de zaadjes en snijd deze in kleine blokjes. Maak de lente-uitjes schoon en snijd deze in klein ringetjes. Snijd de augurkjes in plakjes. Halveer de Amsterdamse uitjes. Hak de kruiden fijn en rasp wat citroenschil. Meng alles door elkaar in een kom en knijp de citroen erboven uit. (Vang eventuele pitten op in de hand) Giet de aardappels af en laat ze onder koud stromend water afkoelen. Snijd ze in blokjes. Meng de aardappels door de gehakte kruiden en groente met de al dan niet vegan mayonaise. De Texaanse salade is klaar om te serveren. YEE HA!

foto: cover OAK.

OAK, het mooi vormgegeven boek van autodidact-chefkok Marcelo Ballardin over de keuken van zijn Gentse restaurant. Wat GKT opviel aan dit mooie zwarte boek van deze wereldburger is de liefde voor zijn vak, maar ook voor zijn geliefde. Dit bracht hem via vele omzwervingen, via Rome en Londen naar Gent, alwaar hij OAK opende.

OAK, Hoogstraat 167/001, 9000 GENT. +32 (0) 09 353 90 50, https://oakgent.be/

Uitgave van Lannoo.

foto: Van Gogh als playmobil mannetje at SeaSpot.
foto: vier familieportretten.

Van Gogh Museum 50 jaar. Kiezen voor Vincent. Het Amsterdamse Van Gogh Museum bestaat dit jaar 50 jaar. Dat is niet in de laatste plaats te danken aan de familie van Vincent van Gogh, die met hun collectie aan de wieg stonden van dit unieke museum. Tot en met 10 april is de tentoonstelling Kiezen voor Vincent te zien: een portret van een familiegeschiedenis. Het persoonlijke verhaal van allen rond Vincent van Gogh. Een verhaal van twijfel tegenslag, trots en uiteindelijk triomf. Met grote dilemma’s, die worden gezien door de ogen van de schilder Vincent, zijn broer kunsthandelaar Theo, de vrouw van Theo Jo en hun zoon Vincent, die was vernoemd naar zijn beroemde oom. Een tentoonstelling, waarin je de familie van Vincent van Gogh leert kennen. Hoe? Door te kijken, te luisteren en te doen! GKT ging op 8 februari alvast kijken. Lees meer.

foto: fijn hoekje uit slim tuinieren doe je zo!

Slim tuinieren doe je zo! GKT kijkt nu al weer naar het komende voorjaar, want er zit verandering in de lucht. Zeker, wat balkontuinieren en beplanten betreft. Een nieuwe uitdaging dient zich aan in zowel Zandvoort als op het Occitaanse platteland. Daarbij kan het boek Slim tuinieren doe je zo! van RHS uitkomst bieden. Ik heb nu al zin in het voorjaar. Slim tuinieren doe je zo! De verhuizing van Amsterdam naar Zandvoort in 2020 heeft plant- en tuintechnisch gesproken de nodige uitdagingen opgeleverd. Aan de kust moet je meer rekening houden met de elementen: wind, regen, zout en zon. Een mooie reden voor GKT, om eens het nieuwe RHS boek Slim tuinieren doe je zo! te raadplegen. Want één is duidelijk: een zeebalkon is minder permanent te beplanten dan mijn voormalige stek in Amsterdam. Inmiddels heb ik al vele malen de planten af- en aangesleept, gezien de meteorologische condities. En op het Occitaanse platteland is de droogte een ware uitdaging! Er valt nog heel groens wat te doen dit voorjaar.

Uitgave van GoodCook.

foto: vegan Bretonse pastinaaksoep.

Vegan koken in Frankrijk? In het Franse woon-magazine Côté OUEST kwam ik een recensie tegen van een vegan kookboek, dat Franse klassiekers op plantaardige wijze bereidt. Gereons Keuken Thuis ging aan de slag met een aardappel/pastinaak velouté uit Bretagne.

Nodig:

2 kruimige aardappels

350 g pastinaak

1 middelgrote ui

2 appels

3 el gehakte hazelnoten

tijm

zout & peper

1 l groentebouillon

olijfolie

Bereiding:

Verhit wat olie in een koekenpan en rooster de hazelnoten kort tot ze licht bruin zijn. Hak ze hierna fijn. Verwarm wat olie in een pan en fruit de gesnipperde ui kort aan, voeg de in blokjes gesneden aardappel en pastinaak toe. Voeg de bouillon toe en breng het geheel aan de kook. Laat ongeveer 20 minuten sudderen. Voeg als laatste de tijm en appels in stukjes toe. Pureer het geheel met de staafmixer. Maak op smaak met wat peper & zout. Serveer direct met de geroosterde hazelnoten.

foto: Spring Town van Grant Wood 1941.
foto: zuiderse courgettes op de markt.
foto: kuko kadoo van Anke Morreel

RECEPT Kuku kadoo. Een Perzische courgette-fritatta van Donna Caramella. Kuku kadoo of Perzische courgette fritatta is een heerlijk lunchgerechtje dat je zowel koud als warm kan eten. En het is een ideale manier om courgette te verwerken. Recept vind je hier: Kuko Kadoo

foto: cover Moro thuis.

Moro thuis. Chef-koks Sam & Sam Clark doken in de keukens van Andalusië en de Maghreb. De basis voor hun dagelijkse keuken. Stevige smaken uit een cross over keuken, die zij, na de sluiting van hun  Londense restaurant, naar hun eigen thuiskeuken vertaalden Het eten moest eenvoudig te bereiden zijn en de signatuur behouden van MORO. Meer over dit kookboek lees je in maart.

Uitgave van GoodCook

foto: kunststad Pézenas in de Hérault.

De maart/april editie van Gereons Mag staat in het teken van KUNST.

Noot: De groene editie van Gereons Mag werd mede mogelijk gemaakt door Terra Publishing, Lannoo,, Van Gogh Museum Amsterdam, Blauw, Joke Boon, Fontaine uitgevers, Anke Morreel, OAK, Alphons Nieuwenhuis, Michel Bouquet, Stefanie Swinkels, GoodCook, chefkok Marcelo Ballardin, Côté OUEST magazine, I’m Possible Amsterdam, Tourisme Lozère, Rinze de Vries, gereonskeukenthuis-archief  en Gereons E&W.. Alle producten, boeken en andere zaken werden mij als samples gestuurd door de uitgeverijen, pr bureaus en producenten. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Bistrotier.

foto: cover Bistrotier.

Bistrotier. Le livre des joues rouges et des asiettes à saucer. De bistro, al sinds de 19e eeuw het kloppende hart van Franse steden. Van vroeg tot laat, voor een glas met quelque chose à grignoter of een fijn middagmaal. In Gereons kookboekenhoek stond al het rode boek A propos bistro waarin kok en kookboekenschrijver Stéphane Reynaud de essentie van het bistroleven en -eten uit de doeken doet. Onlangs verscheen bij Fontaine van zijn hand Bistrotier, de beroemde bistrokeuken voor bij je thuis, met tachtig bladzijden over drank en 400 pagina’s vol gerechten. En Reynaud zou Reynaud niet zijn als het geheel niet werd gelardeerd met productinformatie en verhalen. Want naast een goede kok is hij een uitstekend verhalenverteller en soms ook grapjas, zoals in zijn seizoensboek De lente op tafel. Toen GKT in 2015 de recensie hierover schreef was het snel gedaan met de op handen zijnde kookstaking. M.a.w. Stéphane Reynaud weet je altijd weer de keuken in te lokken.

Bistrotier. Het boek verwelkomt je op een plek, waar je even buiten de wereld van alledag wilt zijn. Een zaak als een vrolijke dinsdag, een soort huiskamer, waar je de tijd neemt om te genieten van wat de patron je voorschotelt. Van oudsher kwamen de schuiten met verse waar op maandag aan in Rungis. Dinsdag werden de fijne en verse producten van de tuinders geleverd. De aftrap voor een week vol lekkere gerechten in de bistro. De baas van de bistro schrijft zijn menu op het schoolbord. Sur l’ardoise. Zo gaat het al heel lang in Parijs en de rest van Frankrijk.

GKT wil niet blijven hangen in de geschiedschrijving van het fenomeen bistro op deze druilerige maandag, maar gaat kijken, wat Bistrotier Reynaud in petto heeft om de maagjes van klanten te vullen. Het boek start met het menu en de drankkaart (van Frankrijk) met daarop de gerechten , de wijnen en bieren, die de restaurateur verkoopt. Vanaf 7 uur in de ochtend ben je welkom voor een kop koffie of een simpel petit déjeuner. Dat kan een croissant au beurre met jam zijn of een omelet. En vergeet vooral het broodje met ham, kenmerkend voor Ile de France niet!

Om 12 uur, midi, is het tijd voor een kleine apéro, een glas wijn of aperitief met een stukje worst. Den k aan een glas Brouilly of Mâcon. Het hele boek staat vol met geslaagde wijn/spijs combinaties. Bijvoorbeeld voor bij de heerlijk brandade de morue of een hoemmoes van Puy linzen. Griekse tarama op een blini ontbreekt niet. De smaakpapillen zijn geopend voor de répas van de middag of de avond. Met uitleg over oesters, scheermessen en ander zeegrut. Als Bistrotier binnenkort met GKT meeverhuist naar de Languedoc, ga ik zeker te rade bij de lekkere zeevruchtenrecepten van Reynaud. Net als de terrines en charcuteriegerechten. Hierin verloochent Stéphane zijn afkomst als boerenzoon niet. Hij schreef hier eens het boek Van het varken over.

A table. Met vooraf een klassieker uit de Franse bistrokeuken: oeufs à la mayonnaise, eieren met mayo. Glaasje champagne of crémant erbij. Kikkerbillen uit de Dombes met een glas frisse Muscadet sur lie of voor in de winter een kloeke cassoulet, met erbij rode Fitou. En zo staat Bistrotier vol met allerlei fijne en lekkere, al dan niet klassieke Franse gerechten. We sluiten de maaltijd bij Reynaud af met een college over kaas. Daar zou je ook een hel avond mee kunnen vullen. Zoals de mooie Normandische kazen met een trou Normand, een klein glaasje Calvados. Goed gelaafd verlaat je het établissement.

Met Bistrotier is Stéphane Reynaud er wederom in geslaagd je een kijkje te laten nemen in zijn habitat: de bistro in al zijn facetten. Je krijgt er honger van als je de likkebaardend lekkere foto’s van Marie-Pierre Morel ziet en de recepten leest. Dit kookboek krijgt een mooie plek in Gereons Occitaanse kookboekenhoek en zal er weer vaak bij worden gepakt ter inspiratie. Wat nou kookstaking?

Bistrotier, de beroemde Franse bistrokeuken nu bij je thuis. Stéphane Reynaud. (ISBN 9789464042016) is een uitgave van Fontaine en is  te koop voor € 44,99

Oui mon général. 14, Rue du général Bertrand. 75007 Paris http://www.oui-mon-general.fr/

Verklarende woordenlijst:
Le livre des joues rouges et des asiettes à saucer: Het boek van rode wangen en borden vol saus.
Quelque chose a grignoter: iets om erbij te knabbelen.
Op het schoolbord: sur l’ardoise.
Petit déjeuner: ontbijtje.
Croissant au beurre: boterige croissant.
Ile de France: de streek rond Parijs, het hart van Frankrijk.
Apéro: drankje voor de maaltijd uit.
Brandade de morue: stokvispuree uit de stad Nîmes.
Tarama: viskuitdip uit Griekenland voor op een Russische blini.
Répas: maaltijd.
Midi: middaguur of Zuiden.
Patron: de waard, baas van de bistro.
Charcuterie: vleeswaren.
A table: aan tafel.
Crémant: mousserende wijn uit andere streken dan Champagne, denk aan Elzas, Loire of Bourgogne.
Dombes: water- en kikkerrijke streek in het Saône dal tussen Bourg en Bresse en Lyon.
Muscadet sur lie: witte frisse wijn uit Loire Atlantique, gemaakt van de melon de bourgogne druif.
Cassoulet: het traditionele bonengerecht van Occitanië.
Fitou: rode wijn uit de Languedoc.
Trou normand: glaasje Calvados een appeldestillaat uit Normandië.

Stéphane Reynaud is een Franse chef-kok en kookschrijver. Reynaud komt uit een familie van slagers en varkenshouders in de Ardèche in Frankrijk. Hij woont in Parijs met zijn vrouw en drie kinderen. Hij schreef maar liefst 18 boeken, waarvan er velen door Fontaine met succes zijn vertaald.

N.B.: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten