foto: schilderij van Emmanuel Flipo in de abdij van Valmagne.
Mindmapping in november. Nog één week en dan is deze derde herfstmaand alweer finito. Voorbijgevlogen. Ja zelfs zo rap, dat de lancering van de Beaujolais Nouveau ook aan GKT is voorbijgegaan. Zo zit je op 1 november nog op het mediterrane strand, vandaag staar ik vanuit mijn raam op een grijze en kolkende Noordzee. De wind giert om het raam. Niet getreurd, zulke meteoroligische dagen zijn uiterst geschikt om te mindmappen. Al dan niet snode plannen smedend voor de decembermaand, want in het hoofd van GKT staat er nogal wat op de rol. Voornemen één is de kerstboom. Ijs en weder dienende schaft GKT, na zeven jaar afwezigheid, een boom aan. Hoe dat gaat aflopen lees je waarschijnlijk half december, als het ding staat. Ik doe namelijk niet mee aan de trend van het plaatsen van een boom ver voordat de Sint is aangekomen in het land. Dat schijnt tegenwoordig bon ton te zijn. Kun je net zo goed al op 1 februari de paastak neerzetten, loopt het mooi in elkaar over.
Wat gaat er in december, de winter- en feestmaand dan wel gebeuren? In ieder geval besteed ik aandacht aan het heerlijke kookboekje Brabant. Als uitwijkeling uit deze provincie voor mij een feest der herkenning, want zeg nu zelf, wie is er niet groot geworden met een sjeklade bol on the go? GKT is een aflevering van de wijntour aan het assembleren, thema feestwijnen. Dus mochten jullie nog een tip hebben? Er liggen twee hele verschillende kerstkookboeken te wachten, Feest van Jeroen Meus en A very vegan Christmas van Sam Dixon. Inspiratie voor de volgende editie van Gereons Mag. In Den Haag, bij De Mesdag collectie loopt nog steeds de tentoonstelling van Rosa Bonheur. In december gaat GKT zeker tijd vrij maken, om deze te bezoeken. De in Frankrijk aangeschafte kookmagazines staren GKT aan. Eens kijken, wat voor een leuke astuces voor de feestdagen hierin staan?
Genoeg input, om de maand december door te komen en binnen de elementen buiten te trotseren. Stay tuned. GKT mindmapt nog even door.
foto: recept van Bas van Montfrans.
RECEPT
Zuurkooltaart Bas van Montfrans. Een gezellig winterrecept van Bas, een fervent lid van de Gay Cooking Club op Facebook. Proef eens zijn zuurkooltaart. Warme kost voor gure dagen.
Nodig:
500 gram zuurkool
1 ui, fijngehakt
200 gram spekjes
200 gram geraspte kaas
4 eieren
200 ml zure room
zout en peper naar smaak
1 ongebakken taartbodem
Bereiding:
Verwarm de oven voor op 180°C. Bak de spekjes in een koekenpan tot ze knapperig zijn. Voeg de fijngehakte ui toe en bak tot de ui zacht is. Laat de zuurkool uitlekken en druk het vocht er zoveel mogelijk uit. Meng de zuurkool met de gebakken spekjes en ui. Verdeel het zuurkoolmengsel gelijkmatig over de ongebakken taartbodem. Klop de eieren en zure room samen in een kom. Voeg zout en peper toe naar smaak. Giet het eimengsel over de zuurkool. Strooi de geraspte kaas over de bovenkant. Bak de quiche in de voorverwarmde oven gedurende ongeveer 30-35 minuten, of tot de bovenkant goudbruin en de vulling stevig is. Haal de quiche uit de oven en laat hem een paar minuten rusten voordat je hem aansnijdt. Serveer direct.
foto: het dorpsleven in de heuvels doet denken aan de Joseph Guy reclame uit de jaren zeventig.
Fotorondje door de Languedoc met recept. Veel mensen, ook Fransen, kennen de Languedoc van de stranden, het campingleven en zomervakantie. In juli en augustus zijn de stations balnéaires bomvol met zontoeristen. Een fenomeen, dat aan de kusten van de drie mediterrane Occitaanse provincies in gang is gezet in de sixties. De Franse werknemer kreeg vakantie in augustus en trok naar de Midi voor zon, zee en strand. Dat is te zien aan de duizend in een dozijn badplaatsarchitectuur. Inmiddels leven we zo’n zestig jaar later en lijkt dit fenomeen allemaal wat achterhaald. Natuurlijk bedienen de twee grootste badplaatsen aan de Golfe du Lion, Argelès sur Mer en Cap d’Agde nog steeds de zonzoekers, maar de moderne reiziger wil tegenwoordig meer. Stedelijk vertier, rurale genoegens en cultuur. De stad Béziers zet sinds kort in op de citytripper, Cap d’Agde profileert zich meer en meer als 4 seizoenen oord. (voorheen was alles van eind september tot april dichtgetimmerd) en wijndomaines in het achterland laten zich meer en meer als plek zien, waar meer te beleven valt. Van museale attracties tot wellness. Diversificatie. Het maakt deze streek sprankelender. Er is zoveel te ontdekken in deze mooie regio. De hoge bergen, de heuvels vol wijngaarden en de kustvlakte met, naast toerisme, zoutpannen en oesterteelt. In de étangs van de Narbonnaise is het goed (kite)surfen door de valwinden uit de bergen. De sfeer is wat gemoedelijker en simpeler te noemen dan in die andere Zuid Franse regio PACA*. Dorpen ogen wat rommeliger in de Midi, het tempo is lager en soms lijkt de tijd wel te hebben stilgestaan. GKT houdt hier wel van en probeert telkens wat nieuws te ontdekken buiten zijn eigen dorp in de heuvels. En….. daar ben ik nog lang niet mee klaar. Vandaag een foto- en videoreportage van deze fijne streek, met als uitsmijter een recept voor moules farcies à la Sètoise.
foto: de vulkanische kaap van Agde, één van de oudste steden van Frankrijk.
foto: het roze water en zout van de salins bij Gruissan.
video: De koks zijn druk aan het werk in de keuken van Les Grands Buffets de Narbonne, dat moet je een keer beleven.foto: Toerisme zonder reuzenrad bestaat niet. In de haven van Cap dÁgde hebben ze een fijn exemplaar.
foto: Béziers aan de Orb in de herfst. Deze stad is het bezoeken waard. De laatste jaren wordt de oudste stad van Frankrijk steeds mooier en leuker.
video: Een vissserskotter vaart de Hérault op in Grau d’Ágde.foto: In het begin van de 20e eeuw kocht een rijke mecenas de vervallen abdij van Fontfroide. Een prachtige plek om van de stilte te genieten vlak buiten Narbonne.video: Wie Languedoc zegt, zegt wijn! Elke plaats heeft wel een eigen wijnfrabriek. Stap daar eens binnen in september als ze op volle toeren draaien.
foto: GKT koopt graag wijn bij de leuke winkel van de coöperatie van Cessenon.
foto: In de feaubourg van Béziers zit een hele fijne hal vol brocante. Matthieu wijst je graag de weg.foto: Het kaasbuffet vol tommes bij Les Grands Buffets.video: De rivier Orb bij het pittoreske dorp Roquebrun in de Haut Languedoc.foto: In het dal van de Cesse ligt het Kathaarse dorp Minerve verscholen. Een must visit.
RECEPT:Mosselen op de wijze van Sète. De havenstad Sète bezocht. De haven met zijn talrijke vissersboten, de ferry naar Ibiza. Rommelig met een gecombineerde lucht van de zilte zee en dieseldamp. Een verkeersinfarct maakt de kennismaking er niet makkelijker op. Maar onder deze “voile” bevindt zich een hele charmante stad. Met visrestaurants vol verse vangst langs het in de 17e-eeuw gegraven Canal du Midi, het kanaal, dat de Atlantische Ocean verbindt met de Méditerranée. Brocantes op pleintjes en gezelligheid alom op de terrassen. De Sètois genieten duidelijk van hun zuiderse leven.
Moules farcies. In Sète zijn ze overal te koop. Grote potten met gevulde mosselen in tomatensaus. De oorsprong van dit beroemde gerecht is het bassin van Thau, waarin de mosselen en oesters worden gekweekt. Deze gevulde mosselen op de wijze van Sète zijn makkelijk te maken. Erbij kun je de lokale witte wijn drinken, Picpoul de Pinet.
Nodig:
20 grote schone mosselen 400 g half om half gehakt peterselie fijngehakt zout en peper 2 tenen knoflook 1 ei 1 blik gepelde tomaten 1 blikje tomatenpuree 3 dl witte wijn 2 dl water citroenrasp
Bereiding:
Open de mosselen met een mes en geef een tegengestelde draai aan de sluitspier, zodat de mosselen tijdens het koken niet meer open gaan. Maak het gehakt aan met ei, zout, geperste knoflook en peterselie. Vul de mosselen met gehakt en druk schelpen op elkaar. Leg de mosselen in een pan. Verwarm in een pan de tomaten, tomatenpuree, de wijn en het water. Als de saus kookt, giet hem dan over de mosselen in de pan en laat dit 20 minuten sudderen totdat mossel en gehakt gaar zijn. Voeg eventueel nog wat vocht toe. Maak de saus af met wat citroenrasp, peper en zout.
video: verse vis komt aan wal in havenstad Sète.
* PACA = de afkorting voor regio Provence, Alpes, Côte d’Azur.
Cuisine Atlantique. GKT reisde onlangs noordwaarts en na de buitenring A86 van Parijs te hebben gerond, was het tijd voor een kop koffie bij een tankstation. Meestal kan GKT het dan niet laten even te snuffelen in de rekken met Franse ramsj, kookboekjes per regio, cultuur- en geschiedeniswerken en andere hebbedingen. Meestal vind ik wel iets van mijn gading, zoals op deze Allerheiligendag een boekje over de keuken van de Atlantische kust. Een breed begrip. Want de Franse Atlantische kust loopt zo’n beetje van van Hendaye aan de Spaanse grens tot aan tot aan kaap Finistère in Bretagne. Een boekje dat niet mag ontbreken in de kookboekenhoek van SeaSpot. Het kookboekje past prima bij mijn eerdere vondsten, en route, zoals het Kathaarse kookboek dat ik in de Aude opduikelde of een boekje over de echte Normandische keuken, dat mij aankeek bij een tankstation aan de A42 bij Lyon. Uit deze werkjes haal ik altijd leuke recepten, om te delen op GKT, zoals dit recept voor gezouten klipvis op de wijze van Pyrénées Atlantiques, het departement, dat samenvalt met Frans Baskenland.
Morue aux haricots blancs secs des Pyrénées Atlantiques
Nodig
1 kg morue gezouten klipvis of bakkeljauw
200 g gedroogde witte bonen
2 uien
2 kruidnagels
75 g boter
6 knoflooktenen
tijm
peper & zout
gehakte peterselie
1 laurierblaadje
1 el bloem om te binden
Toevoeging van GKT: 1 tl piment d’Espélette en een glas witte wijn.
Bereiding:
Zet de avond tevoren de bonen en klipvis in aparte kommen met water om voor te weken in de ijskast. Breng de volgende ochtend de bonen in ruim gezouten water aan de kook en laat deze in anderhalf uur gaarkoken met erbij de ui met de kruidnagels erin gestoken en wat tijm en een laurierblaadje. In een ander pan dompel je de morue, klipvis, onder in koud water en breng dit rustig aan de kook. Zo gauw de eerste belletjes verschijnen draai je het vuur laag en laat je de vis ongeveer 10 minuten garen. Giet de vis af, verwijder het vel en de graten en zet apart. Verhit in een pan wat boter en fruit hierin de tweede gesnipperde ui. Voeg de bloem en het glas witte wijn toe en roer glad, Voeg hierna de bonen, piment d’Espélette , gehakte tenen knoflook, peper en wat zout toe. Verwarm het geheel goed door. Meng de stukken vis door de bonen en serveer direct op een schaal gegarneerd met fijngehakte peterselie.
Wijntip: witte Muscadet de Sèvre et Maine sur lie of anders droge Baskische cider.
Gereons Mag, de herfsteditie 2023. Het is herfst en er staat veel op de rol op GKT, die nu nog in Occitaanse sferen verkeert. Midden tussen de wijngaarden van de Languedoc, las GKT de wijnverhalen van Onno Kleyn. Ik verheug me al op de nieuwe tentoonstelling in het Van Gogh Museum. Wat is Frankrijk zonder een apéro,? Voor deze editie van Gereons Mag ging ik aan de slag met hapjes voor je uitgebreide borrel. Herfst in de Corbières met een recept voor varkenswangen van chef Gilles Goujon. Roberto’s in het Amsterdamse Hilton viert zijn dertigste verjaardag met leuke activiteiten najaar. Een eyecatcher was een boek over duurzamer omgaan met je resources. Iets wat je veel ziet hier in de dorpen op het Franse platteland. Overal zie voor huizen en in schuren rommel, die nog altijd van pas kan komen. GKT vind dat wel inspirerend. Want als ik de berg zie, die hier dagelijks de deur verlaat als vuilnis. Eke Mariën en Annemieke Coopmans maakten een mooi nieuw boek Van aardappel tot zeewier, over de kunst van plantaardig koken. De foodybox van Kroon op het Werk arriveerde, zij het een dagje later. Deze editie van Gereons Mag sluit af met en gejodeerd Bretons recept uit het nieuwe boek van Anouck en Joris Delanghe, de uitbaters van B&B la maison blanche aux volets bleus.
foto: Van Gogh aan de Seine.
Van Gogh aan de Seine. Asnières is een plaats net buiten Parijs aan de Seine. Tot ongeveer 1850 was het een idyllische groene voorstad waar de Parijzenaars graag hun vrije tijd doorbrachten. Dat veranderde in de tweede helft van de 19de eeuw door de industrialisatie. De omgeving van Asnières veranderde. Het veranderende landschap en de goede bereikbaarheid per trein vanuit Parijs was een magneet voor vijf ambitieuze kunstenaars, Van Gogh, Seurat, Signac, Bernard en Angrand. Aan de oevers van de rivier schilderden zij de veranderende omgeving. Al doende ontwikkelden zij ook ook nieuwe kleur- en schildertechnieken. Asnières werd een belangrijke factor voor de ontwikkeling van deze vijf kunstenaars.
Het Van Gogh Museum in Amsterdam sluit het jubileumjaar af met de tentoonstelling Van Gogh aan de Seine. Een unieke tentoonstelling, die laat zien hoe Van Gogh en anderen hun artistiek ontwikkeling te danken hebben aan het gebied rondom Asnières en de veranderende oevers van de Seine. De tentoonstelling wordt georganiseerd samen met The Art Institute of Chicago en is te zien van 13 oktober 2023 tot en met 14 januari 2024.
Van aardappel tot zeewier.Van aardappel tot zeewier. De kunst van lekker koken is schrijvers Annemarie Coopman en Eke Mariën wel toevertrouwd. In hun Kookkantoor creëren de (levens)partners lekkere gerechten en recepten, mooie boeken en andere foodcontent. Doel van de twee is maximale smaak uit de beste ingrediënten te halen, door kennis van de juiste bereidingstechnieken. GKT volgde eens een vegan workshop van Eke, waarin hij liet zien, dat plantaardig koken helemaal geen laffe toestand is. Ook tijdens de presentatie van Het Keukenlab schuwde het Kookkantoor het experiment niet. Lees meer.
Van aardappel tot zeewier is een uitgave van Bertram + de Leeuw
foto: Paolo’s place.
foto: bloemkoolcurry van Pascale.
Recept uit Chez Pascale. Sommige klassiekers worden hip als je ze wat pimpt. De kurkuma geeft dit gerecht een diepgele kleur en een warme smaak. Het is één van mijn favoriete kruiden in de keuken, zegt Pascale Naessens over de bloemkoolcurry met kippengehaktballetjes uit haat nieuwste boek Chez Pascale. Hier lees je meer.
RECEPT voor 2 personen.
Nodig:
300 g kippengehakt
200 g bloemkool in roosjes
200 verse spinazie
250 ml kokosmelk
1 ui gesnipperd
koriander gehakt
3 el kerriepoeder
1 tl kurkuma voor de kleur
boter om te bakken
olijfolie
25 g gehakte pinda’s
peper & zout
Bereiding:
Hak de koriander fijn. Meng de helft van het kerriepoeder en de koriander door het kippengehakt en maak op smaak met peper en zout. Rol met natte handen kleine balletjes van het gehaktmengsel. Bak de gehaktballetjes bruin in hete boter. Giet in een ander pan een scheutje olijfolie en fruit de gesnipperde ui aan tot deze glazig, maar niet bruin is. Snijd de bloemkool in kleine roosjes en roerbak deze kort, zo’n 5 minuten, mee. Giet de kokosmelk in de pan en voeg de rest van het kerriepoeder en de kurkuma toe. Laat het geheel sudderen tot de bloemkool gaar is. Voeg de spinazie als laatste toe en laat deze slinken. Schep de curry in diepe borden en leg de balletjes erin. Garneer het gerecht met gehakte pinda’s.
Chez Pascale is een uitgave van Lannoo.
foto: een suggestie uit Cuisine et Vins de France.
Astuces voor je herfstapéro. Organiseer eens een apéro dinatoire bij je thuis. Dat is wat anders dan borrelen, want in Frankrijk betekent dat een avondvullend programma met drankjes, hapjes en veel gezelligheid. Meestal brengen de gasten iets te eten mee of zorgen voor de wijn. De tafel is gedekt met glazen, bordjes en servetjes, de hapjes staan klaar. Voor GKT was dit een mooie manier van inburgeren in ons dorp. Met een fijn gezelschap van Franse vrienden en expat buurtgenoten.
Tomates cérises au caramel de sésame.
Was 150 g tomaatjes en rits ze van het takje af. Rooster in een droge pan 100 g sesamzaadjes en laat deze afkoelen in een diep bord. Verhit in een steelpan 20 cl honing en 100 g suiker totdat er een fijne karamel ontstaat. Haal de pan van het vuur en haal, geprikt aan een stokje één voor é’n de tomaatjes door de warme karamel en daarna door de sesamzaadjes.
Cake au chorizo et olives noires.
Verwarm de oven voor op 180° Celcius. Klop 6 eieren en 300 gram bloem met een zakje gist door elkaar. Voeg 10 cl room en tachtig gram gesmolten boter toe. Roer het cakebeslag goed door. Voeg in stukjes gesneden chorizo en fijngehakte zwarte olijven toe. Roer nogmaals goed door, maak op smaak met zwarte peper en zout. Stort het geheel in een beboterde cakevorm. Bak de cake af in circa 35 minuten. Laat de cake afkoelen en serveer in dunne plakken.
Brick de chèvre au lard.
Rol een stukje geitenkaas in een plakje pancetta. Leg het geheel op een vel Tunesisch brickdeeg. Giet er een lepel honing over en wat geritste tijm. Vouw het brickdeeg in een driehoekje dicht. Herhaal dit tot je het gewenste aantal hapjes hebt. Verwarm de oven voor op 180 ° C. en bak de brickdeeg met geitenkaas en pancetta in ongeveer 15 minuten af.
foto: c’est le temps de l’apéro.
foto: cover Wijn van Kleyn.
Wijn van Kleyn het begint allemaal in de Auvergne. In de tijd, dat op tafel in Frankrijk nog grote flessen wit en rood op tafel stonden tijdens de dagelijkse déjeuner. Voor bij het ménu du jour,, jet plastic doppen. Die zie je niet zoveel meer. Er wordt tegenwoordig minder gedronken en veelal is in Frankrijk de doppenfles vervangen door une caraffe d’eau. En wijn uit de BIB, bag in box, dat op tafel komt in een klein karafje van 25 cl. In ieder geval zette Onno zijn eerste stappen op wijngebied tijdens die reis naar de Auvergne. Later in Amsterdam, toen het virus zich had genesteld in zijn aderen, kookte hij een coq au vin in een rijke Bourgogne uit Vosne Romanée. Dat zou je heden ten dage niet meer in je hoofd halen. Lees meer
Wijn van Kleyn is een uitgave van Nijgh Cuisine.
foto: bomen vol olijven in ons dorp.
Herfst in de Corbières Varkenswangen met olijven uit de Languedoc. Gilles Goujon (Bourges 1961) is de eigenaar en chef een hotel en restaurant in Fontjouconde, 33 kilometer ten westen van Narbonne, in het hart van de Corbières. Het heet Auberge du Vieux Puits. Goujon belandde al jong in de horeca. In 1978 werd hij al de “meillieur apprenti” van Frankrijk en stages en werkervaring bij verscheidene gerenommeerde Michelin zaken volgenden. Op zijn 31e kocht hij Auberge du Vieux Puits en ging aan de slag. Het leverde hem in 1997 zijn eerste Michelinster op, gevolgd door nummer twee in 2001, in het jaar,dat hij de auberge uitbreidde met hotelaccommodatie. De bekroning kwam in 2010, toen dit adres getooid werd met 3 Michelinsterren en sindsdien is het restaurant van Gilles Goujon niet meer weg te denken in de Aude.
Auberge du Vieux Puits, 5 Avenue St Victor, 11360 Fontjouconde (Aude)
RECEPT: GKT kwam op het spoor van een recept voor varkenswangen met Lucques olijven, de lokale groene variant. Gilles Goujon kookt het in het groot met zeker 12 varkenswangen. Voor Gereons Mag paste ik de hoeveelheden en receptuur iets aan.
Nodig:
6 varkenswangen met been
75 g wortel in blokjes
75 g selderij in blokjes
2 rode uien in ringetjes
olijfolie
75 g geplette Lucques olijven
500 g tomaten in blokjes
4 tenen knoflook
½ l witte wijn
½ l kalfsfond
2 laurierblaadjes, takjes tijm en rozemarijn als bouquet garni
peper en zout
Bereiding:
Bestrooi de varkenswangen met peper en zout. Verhit de olie en braad de wangen ome en om aan, to ze mooi bruin zijn. Haal het vlees eruit en zet afgedekt apart. Voeg de uienringen, knoflook en groenten toe en bak deze kort aan aan. Wanneer je klaar bent met het fruiten van de groenten voeg je de groene olijven toe en de tomaten toe. Bak kort aan op hoog vuur Blus het geheel af met de wijn en voeg de warme fond en bouquet garni toe Kook het geheel iets in en voeg de varkenswangen toe. Doe het deksel op de pan en zet deze in een voorverwarmede oven van 100 graden. Laat de stoofpan daarin 2 uur staan. Kijk bij tijd en wijle naar de garing en roer. Serveer de wangen met de jus en brood.
Wijntip: rode Corbières.
foto: feest bij Roberto’s in Amsterdam.
Een stukje Italië in Amsterdam: restaurant Roberto’s viert 30ste verjaardag. Aan de Amsterdamse Apollolaan vind je het Italiaanse restaurant Roberto’s, dat zijn 30-jarig bestaan viert. Dat doen ze door middel van een ode aan de pure cucina Italiana, geïnspireerd op de Italiaanse spaghettiwestern Il buono, il brutto & il cattivo van Sergio Leone. De komende tijd neemt het team van Roberto’s de gasten mee op reis door langs de parel van de Italiaanse keuken, een schatkamer vol verrassingen, al dan niet in een modern jasje.
“Puur en lekker! Doordat gastronomie wordt beïnvloed door culturele veranderingen en trends, kunnen gerechten hun authenticiteit verliezen. Bij Roberto’s streven wij er juist naar om de traditionele waarden die de Italiaanse keuken zo uniek maken, te bewaren. Gastronomie is wie we waren, wie we zijn en wie we zullen zijn. Dat maakt Roberto’s al 30 jaar succesvol”
Culinaire reis door Italië. Roberto’s verwent de komende maanden zijn gasten op een avontuurlijke manier. De reis begint in oktober in Garfagnana, Midden-Italië. Chef-kok Aurelio Barattini van het eeuwenoude restaurant Antica Locanda di Sesto neemt je mee in de keuken van zijn regio en deelt zijn stoere gerechten. Van half november tot eind december staat Roberto’s in het teken van de beste wijnen van de wijnfamilie Dogliani uit Piëmonte.. Wijn om te drinken bij typisch Piëmontese gerechten waarin natuurlijk de tartufo bianco (witte truffel) een hoofdrol speelt. Dat wordt smullen in het Amsterdamse Hilton.
Kijk voor het volledige programma op de site van Roberto’s
foto: cover 365 tips voor een groenere wereld.
Tips om groener te leven. GKT schrikt soms weleens van al zijn afval, het vele watergebruik en het niet duurzaam zijn van zijn keukentje. In het Occitaanse dorp zie je vaak voor huizen allerlei “afgedankte” dingen staan, bakken vol troep, die wij in Nederland allang naar het vuilnis hadden verwezen. Zo anders is dat hier, de lokale biologische bloemenkweker kan oude potjes altijd gebruiken. De kattendame van het dorp weet wel raad met oud beddengoed. Vide greniers en brocantes zijn in elk dorp doodgewoon en altijd vindt iemand daar wel iets van zijn of haar gading. Zo wordt er ongemerkt heel wat gerecycled en duurzaam hergebruikt door de bewoners. Een ander onderwerp in deze streek is water. Er heerst al sinds de winter droogte en veel regen valt er ook nu (nog) niet in de herfst. De plaatselijke rivier staat droog en iedereen wordt gemaand spaarzaam om te gaan met water. Een Franse vriendin met een chambre d’hôtes vraagt haar gasten om het eerst koude water tijden het open van de douchekraan op te vangen in een emmer. Daarmee kunnen dan weer de planten worden water gegeven. Meer hier.
365 tips voor een groenere wereld is een uitgave van GoodCook.
foto: Côté OUEST besteedt aandacht aan de gerechten van Joris & Anouck.
Bretagne Iodé. De Vlamingen Anouck en Joris Delanghe streken neer in een Bretons dorp in de Morbihan, waar zij nu al heel wat jaren B&B la maison blanche aux volets bleus runnen. Op Gereons Keuken Thuis was regelmatig al iets te lezen over hun avonturen. Naast de Bretonse is de Baskische keuken ook favoriet bij het koppel. In hun nieuwe boek Tapas & Pintxos de Bretagne mengen zij deze twee keukens, die als overeenkomst het jodiumrijke zout uit de zee hebben. Een hommage aan terre en mer met recepten uit het Zuiden en Armorica.
Tapas & Pintxos de Bretagne is een uitgave van Snoek.
RECEPT: pintxos van geroosterde brioche met sardine en ingelegde komkommer. Gereons Keuken Thuis las dit recept in het magazine Côté OUEST en gaf er een eigen draai aan.
Nodig:
½ brioche brood in dunne plakken.
1 komkommer zonder zaadlijsten in blokjes
2 blikjes sardines uitgelekt
1 citroen uitgeperst
zout & peper
dille
1 klein potje crème fraiche
Piment d’Espelette
Bereiding:
Snijd het brioche brood in mooie dunne lange repen en rooster het om en om op de plancha. Snijd de komkommer in blikjes en zet deze een half uur part, bestrooid met zout in een zeef, die je boeven een kom plaatst. Pers de citroen uit. Laat de sardines uitlekken en verwijder de graatjes. Maak van de sardines mooie reepjes. Meng een paar lepels crème fraiche met wat zout en piment d’Espelette en besmeer hiermee de briocheplakken. Meng door de uitgelekte komkommer wat dille en citroensap en beleg elke canapé met de komkommer. Tot slot leg je op elk plakje een reepje van de sardines. Garneer met een dun takje dille.
foto: de foodybox van Kroon op het Werk. Met lila aubergines.
Daar was ie weer, een dagje later dan gepland. De herfsteditie van de foodybox van Kroon op het werk. De special reporter van GKT in Zandvoort ging er direct mee aan de slag. Overleg volgde en een recept is bedacht. Met de lila aubergines, die minder bitter zijn, doordat ze minder pitjes bevatten. Een foodybox met een Hollands tintje. Marne mosterd, Opperdoezer ronde, Old Amsterdam en drie soorten pepernoot. Het Franse tintje vind je in de produits van Bonne Maman De potjes van dit confiture merk gooit GKT nooit weg, want gerecycled fleuren zij de Occitaanse keuken op. Tot slot wafels van Céréal. De lila aubergine van Nederlandse teelt is uiterst geschikt voor een Zuid Franse klassieker. Caviar d’aubergine au lila!
RECEPT. Caviar d’aubergine
Nodig:
3 lila aubergines
6 teentjes knoflook
2 takjes rozemarijn
2 el olijfolie
1 uitje gesnipperd
zeezout en zwarte peper
dressing van 1 el rode wijnazijn, 3 el olijfolie, peper en zout.
2 tl Provençaalse kruiden
1/2 pakje boter
bieslook
zwarte olijven zonder pit
Bereiding:
Verwarm de oven voor op 200° C. Snijd de aubergines in de lengte doormidden. Bestrooi de delen met wat zeezout. Laat de aubergines een kwartiertje staan. dep ze daarna droog met papier. Maak een ruitpatroon in het vruchtvlees. Snijd de teentjes knoflook in stukjes en doe deze tussen de inkepingen. Doe hetzelfde met de naalden van de rozemarijn. Voeg zout en peper toe en schenk er wat olijfolie overheen. Wikkel de aubergines in aluminiumfolie en bak ze 45 tot 50 minuten in de oven tot het vruchtvlees helemaal zacht is. Haal de pakketjes uit de oven en laat iets afkoelen. Hak het vruchtvlees van de aubergines, de knoflooktenen en rozemarijn fijn en doe in een kom. Laat de caviar d’aubergine afkoelen in de ijskast. Snipper een uitje en meng dit door de caviar d’aubergine, Maak een dressing van azijn, olijfolie, Provençaalse kruiden, peper en zout en roer deze door de pasta.
Hak de bieslook fijn en roer deze samen met een el grof zeezout door een half pakje zachte boter. Serveer de caviar d’aubergine op vers stokbrood met de boter en olijven.
foto: nazomeren Nina Parker in St. Tropez.
Het kookboek Nina St. Tropez met meer lekkere ideeën voor je apéro! “Elke keer als wij de grote rotonde van de D98 oprijden, met in het midden de grote Géant Casino, vertel ik het zelfde verhaal. Over de indrukken als kind. We waren er bijna, geen slaapplek meer te krijgen in het stadje. Dus dan maar tussen de wijnranken bij de boer. (met alleen een wasbak) Mijn broertje claimde de tent voor zichzelf, Ik werd voor twee weken verbannen naar de achterbank van de auto. Maar dat mocht de pret niet drukken. We waren in Saint Tropez. Dat was de eerste keer zo’n 45 jaar geleden. Sindsdien ben ik er regelmatig terug geweest in elk jaargetijde. En ik ben nog steeds fan van het stadje en de omgeving.” Lees meer
Nina Saint Tropez is een uitgave van Karakter uitgevers.
foto: David Charles Terry en zijn man schilderij, hangend op de bank.
Gastbloggers gezocht!!!! Wees geen couch potato, maar schrijf eens een gastblog voor GKT of een bijdrage voor de volgende editie van Gereons Mag. Ik ben altijd benieuwd naar jullie verhalen, recepten of trouvailles.
De volgende editie van Gereons Mag verschijnt half december en staat in het teken van de eindejaarsfeesten! GKT is benieuwd naar jullie input!
foto: De Dam in kersttooi.
Noot: De herfsteditie 2023 van Gereons Mag werd mede mogelijk gemaakt door Van Gogh Museum Amsterdam Lannoo,, Kroon op het Werk, Pascale Naessens , Annemarie Coopman & Eke Mariën, Bertram & de Leeuw, Trudie Dütting, Cuisine et Vins de France, Onno Kleyn, Nijgh Cuisine, Roberto’s, Hilton Amsterdam. Joris & Anouck Delanghe, Gilles Goujon, Intermarché, David Charles Terry, Côté OUEST, GoodCook, Snoek uitgevers, Paolo Sacca, gereonskeukenthuis-archief en Gereons E&W. Alle producten, boeken en andere zaken werden mij als samples gestuurd door de uitgeverijen, pr bureaus en producenten De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Nu te lezen op het Seizoenenblog van Elsa: “Het favoriete seizoen van Gereon de Leeuw zijn er eigenlijk 2. Wil je weten welke het zijn? In dit artikel kun je het lezen. Gereon “ken” ik al een tijd, niet in echt maar virtueel en het is altijd leuk om zijn blog te volgen. Zijn manier van schrijven is heel bijzonder en super interessant om te lezen. Vooral als je van eten en wijn houdt, net als ik… haha … Voor nu heel veel leesplezier!”
Mijn favoriete seizoenen zijn de lente en de herfst. In de lente op pad naar de duinen achter Zandvoort om de eerste daslook te plukken, het licht aan zee te zien toenemen en de temperatuur te zien stijgen. Genieten van het aankomende seizoen, de komst van de eerst badgasten en de tulpenvelden achter de duinen. Ook geniet ik van de stad in het voorjaar. De terrassen gaan open, er is nieuwe mode en Amsterdam ontwaakt.
In Zuid Frankrijk is de lente geweldig, velden vol rode klaprozen, de wijngaarden botten uit en dat alles onder een strakblauwe hemel. Terwijl de Pyreneeën nog bedekt zijn met een laag sneeuw. Ik vind het dan heerlijk om erop uit te gaan door de velden. Moet altijd denken aan de verrassing, die Vincent van Gogh ervoer, toen hij uit het donkere Parijs per trein aankwam in Arles. Op een gegeven moment verandert het licht.
Het Oester Boek. Je zou het aan het uiterlijk van het dier niet zeggen, maar de oester kent vele kanten. In de eerste plaats als delicatesse, warm of koud. Een heerlijke hap proteïne, zink en smaak uit zilte wateren. Maar ook historisch en cultureel heeft de oester vele verhalen te vertellen. Op 22 september jl. werd in Yerseke het oesterseizoen geopend. De Oosterschelde is het epicentrum van de Nederlandse oesterteelt. Tegenwoordig kweekt men het oesterbroed op het land, waarna het op banken wordt uitgezet of aan draden opgehangen. (de zogenaamde hangcultuur) Een mooi en ambachtelijk proces, waar we in Nederland best trots op mogen zijn. Oesters zijn lekker, gezond en kennen vele toepassingen in de keuken.
foto: oester creatie van Nick Bril.
In Het Oester Boek gaan de schrijvers Aad Smaal, Gees van Hemert en Margot Verhaagen in op alle aspecten van deze Zeeuwse delicatesse. Oesters vormden al een bron van proteïne in de prehistorie. De oude Romeinen lustten er ook wel pap van. Apicius vermeldt de oester al in zijn Re coquinaria. In de 17e eeuw werden, in de calvinistische Republiek, oesters de zinnebeelding van erotiek en oh la la. Daarover vertelde GKT al jaren geleden in Wild Edibles van Amerikaanse schrijver Jeffrey Greene. Goed opletten dus in de eregalerij van het Rijksmuseum. Oesters zijn door de eeuwen heen beschouwd als magisch en er worden bepaalde krachten aan toegekend. Giacamo Casanova was daarvan overtuigd. Een interessante geschiedenis. Gereons Keuken Thuis is wel wat verbaasd, dat behalve in restaurants oesters tegenwoordig niet meer als street food worden aangeboden. Dat was voorheen anders, toen deze delicatesse nog gewoon volksvoedsel was.
foto: oester creatie van Syrco Bakker.
In Het Oester Boek vind je behalve verhalen ook recepten van negen veelal Zeeuwse en Vlaamse keukentoppers. Zij gingen in hun keukens aan de slag met dit emblematische product. Warme en koude bereidingen van deze zeevrucht. Syrco Bakker met een imperial oester met venkel, algen en kruiden, Nick Bril maakte oester met tonijn, koolrabi en karnemelk. Of een oester met beurre blanc, prei en kaviaar van Thijs Meliefste. Vergeet vooral niet de oesters puur natuur te eten! Met liefde voor dit oerproduct.
foto: cover Het Oester Boek.
Het Oester Boek bevat eigenlijk een te uitgebreid repertoire en te veel lagen om een korte recensie op deze dinsdag over te plaatsen. De schrijvers zijn diep in de zilte wereld van de oester gedoken. En visten daarbij de mooie verhalen voor dit mooie boek als parels uit de schelpen. Een feestelijk boek vol anekdotes en heerlijk zilte oestergerechten. GKT komt er tijdens de kerstrally 2022 op terug met een heus oestermenu.
Het Oester Boek. Aad Smaal, Gees van Hemert & Margot Verhaagen. (ISBN 9789401481137) is een uitgave van Lannoo en is te koop voor € 39,99
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Kookboeken top vijf 2022. GKT kan gewoonweg niet achterblijven. Het is november en we hebben alle wedstrijdjes voor gouden en geliefde kookboeken weer achter de rug. In de aanloop naar de kerstrally struin ik dan altijd door Gereons kookboekenhoek en bekijk dan welke boeken ik dit jaar de moeite waard vond. Zo komt in willekeurige volgorde onderstaand lijstje tot stand met vijf mooie boeken en twee runners up, die ik dit jaar nog wil bespreken.
foto: cover Kook!
Kook! van Maarten van den Biggelaar. Kook! is een vooral een boek vol aanstekelijke verhalen. Lekkere recepten uit de keuken van Maarten van den Biggelaar. De oprichter van Dansen bij Jansen (waar ik in mijn jeugd heel wat uurtjes heb doorgebracht) schreef met Kook! een pleidooi voor zelf koken met mooie producten. Waarom moet het zo snel allemaal? Wel een uur yoga in de ochtend, maar koken mag geen tijd kosten. Draai het eens om! Voor Gereons Keuken Thuis een heerlijk boek ter inspiratie deze zomer, want in de laatste turbulente jaren hebben de zen-momenten in mijn keukentje regelmatig onder druk gestaan. Tijd voor een revival. Kook! Lees meer.
foto: cover Natuurlijk Oostenrijk.
Natuurlijk Oostenrijk van Laura de Grave. Natuurlijk Oostenrijk, wat een culinair feest is dit kook- en leesboek weer geworden. Laura onderzocht en ervoer al eerder Amsterdamse specialiteiten op de fiets, toerde langs de dreven van Nederland om lokale gerechten te ontdekken. En nu opent ze het voor velen onbekende terrein van Oostenrijk in al zijn culinaire facetten. Natuurlijk Oostenrijk is een reis an sich door dit mooie land met prachtig fotowerk van Hans de Kort. Ga het lezen en op pad met Laura. Een boek en land om van te smullen of moet ik naschen zeggen? Lees meer.
Für deutschsprachigen ist das Buch auch auf Deutsch erhâltlich.
foto: cover Verstandige kock.
De verstandige kock van Marleen Willebrands. Net als het eerder vermelde Carolus Battus kookboek is De verstandige kock weer een voltreffer voor diegenen, die net als Gereons Keuken Thuis likkebaardend langs de 17e-eeuwse schilderijen van food lopen in de Nederlandse musea. Proef die eeuw zou ik zeggen op deze dinsdag! Lees meer.
foto: cover GROENTEN>
GROENTEN van Mari Maris. Groenten, wat kun je er nog meer over vertellen? Gereons Keuken denkt nog veel meer, maar eerst duik ik vandaag in SeaSpot op de bank met deze dikke pil. Een mooi methode om aanstormende Eunice te doorstaan. GROENTEN is een aanwinst voor je keuken, als naslagwerk en inspiratiebron. In zoverre is de titanenklus, die het schrijven geweest moet zijn, geen verspilde energie geweest. Chapeau! Lees meer.
foto: cover TLV Vegan.
Tot slot: TLV Vegan van Jigal Krant. TLV Vegan. Land zonder melk en honing. Je kunt concluderen dat de united colors of veganism zich bundelen in dit wervelende kook- en leesboek. Jigal Krant schreef een caleidoscoop vol kleuren, geuren en smaken Meer kan ik er op deze grauwe Hollandse maandag niet aan toevoegen.. Lees en kook het zelf! Lees meer.
foto: cover Het Oester Boek.
Runners up: Het Oester Boek & Kunst en Koken.
Het Oester Boek van Aad Smaal, Gees van Hemert & Margot Verhagen, een uitgave van Lannoo Het verscheen tijdens de opening van het oesterseizoen op 22 september en gaat over de magie van de oester in al haar facetten.Kunst en koken, dat een uitgave is van Noordboek/HL Books i.s.m. Keramiekmuseum Princessehof in Leeuwarden. In de laatste is nu de mooie tentoonstelling FEEST te zien. Het boek beschrijft wat er gebeurt als je toonaangevende chefs, culischrijvers, bakkers en ander bevlogen foodies vraagt om een gerecht te creëren op eeuwenoud porselein, dat normaliter alleen in een museum is te bewonderen. Het resultaat is verbluffend en op de agenda voor de kerstmenu-rally van GKT staat het plan een menu samen te stellen met recepten uit dit boek en Het Oester Boek. Dat wordt nog een puzzel, zeker wat betreft de wijnen, maar daarvoor ga ik onder andere te rade bij de Amsterdamse Wijnwinkel en Okhuysen uit Haarlem.
foto: cover Kunst en koken.
Noot: deze boeken werden mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
No waste GROENTEN. Op de keukentafel van Gereons Keuken Thuis ligt een kookboek, dat mijn tante Doubs, van de no waste velouté, uit de Morvan zou verslinden tot op de draad. Een groentenboek, dat je in zes seizoenen meeneemt van wortel tot loof? Zes seizoenen zagen we al eens eerder bij Joshua McFaddden en er zit een kern van logica in, want de voorzomer biedt nu eenmaal andere groente- en fruitsoorten dan de nazomer. En in het midden van de winter is het anders koken met groente dan in de vroege lente. No waste GROENTEN van Sophie Gordon bevat meer dan 130 smakelijke plantbased recepten. En het is nog duurzaam ook, want deze schrijfster ge- en herbruikt alles. Daar moet je juist bij GKT mee aankomen. Tevens goed voor de portemonnee. Want zuinigheid met vlijt…
foto: een chique pastinaak-notenpaté
Maak groenten het middelpunt van je maaltijd is de gedachte van Gordon en gooi niets weg. Tante Doubs knikt nu instemmend mee. Want weggooien is zonde. Nu heeft de schrijfster een voorsprong, want zij staat bekend om haar goedgevulde groentelade en het feit, dat ze van elk onderdeel iets weet te maken. Koken volgens de seizoenen is het credo in No waste groenten. Het begint met orde op zaken stellen. Maak een planning voor je ijs- en voorraadkast. Let op wat je inkoopt en de THT en TGT informatie. Plan vooruit (iets waar GKT een broertje aan dood heeft in de keuken), doe slim boodschappen (dat doe ik dan weer wel) en kijk hoeveel en wanneer je wat gebruikt. Je kunt dan direct aan de slag met het koken in zes seizoen à la Gordon. Aucun gaspillage! Geen verspilling. Taal naar het hart van GKT en zijn tante uit de Morvan.
foto: koken in de herfst.
Via de lente, de vroege- en midzomer beland ik in het seizoen waar we nu nu leven: DE HERFST. Het seizoen, waar de vruchten worden geplukt van een jaar telen. het favoriete seizoen van Sophie Gordon en voor haar een begin van nieuwe culinaire avonturen. Bieten, pastinaak, boerenkool en pompoen zijn de runners up in dit seizoen. Voor taco’s gevuld met bieten en witte bonen, heel spannend: een pastinaak-noten paté (die komt terug tijdens de kerstrally 2022 op GKT), palm- en boerenkool recepten. als aanloop naar de vroege winter. Elk recept en onderwerp gaat vergezeld van no waste tips.
No waste GROENTEN is een boek, dat je niet snel even uitleest. Vanwege de vele lagen. Het is een kookboek, dat je telkens weer pakt bij een bepaalde groente, om zo de mogelijkheden te ontdekken, die elke soort biedt. Daar is Sophie Gordon in geslaagd. Als een echte tante Doubs gaat dit fijne kookboek door Gereons Keuken Thuis nog heel wat geraadpleegd worden in mijn Occitaanse keuken. In elk van de zes seizoenen.
foto: cover No waste Groenten.
No waste GROENTEN. Van wortel tot loof in 6 seizoenen. Sophie Gordon. (ISBN 9789461432865) is een plantbased uitgave van uitgeverij GoodCook en is te koop voor € 32,50
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
De grote Van Gogh Atlas. Eind september werd de junior editie van deze atlas ten doop gehouden in het Amsterdamse Van Gogh Museum. Helaas was GKT hier niet bij, maar als “groot” klein kind was ik verheugd dit mooie boek op de deurmat aan te treffen. De grote Van Gogh Atlas volgt het leven van de in Zundert geboren Vincent vanaf zijn schooltijd tot aan zijn overlijden in Auvers sur Oise. Vincent leidde een kort, maar turbulent leven. Dat hij anders was dan andere kinderen wist hij al vroeg. Zwervend over de Brabantse dreven en velden. Hij reisde via/door Den Haag, Londen, Drenthe, Parijs, de Provence en deed daar zijn inspiratie op voor zijn vele beroemde werken, waarvan er velen zijn te zien in Amsterdam en Otterlo. (dankzij mevrouw Kröller Muller, die een fan van Vincent van Gogh was). Een bont geïllustreerde reis door het leven van deze beroemde schilder.
foto: illustratie uit de atlas.
In de Grote Vincent van Gogh Atlas junioreditie volg je de schilder langs alle plekken, waar hij woonde. Vincent van Gogh reisde veel per boot en trein door heel Europa. Hij vertelde hierover in zijn brieven aan familie en vrienden. Vooral aan zijn broer Theo. Door de laatste weten we veel over Vincent van Gogh. De schilder zelf gooide de brieven, die hij van Theo ontving, altijd weg. Deze leuke atlas laat op speelse wijze zien, hoe deze kunstenaar de wereld om hem heen zag. Een mooi nieuw boek voor groot en klein. Een bewerking van de volwassen editie van De Grote Van Gogh Atlas, die inmiddels in zeven talen vertaald is. Een samenwerking van Nienke Denekamp, René van Blerk en Geert Gratama. En natuurlijk het Van Gogh Museum.
Lekkere lees- en kijktip voor de herfst! Voor jong en oud.
foto: cover De grote Van Gogh Atlas.
De grote Vincent van Gogh Atlas, junioreditie. Nienke Denekamp, René van Blerk & Geert Gratama (ISBN 9789047629917) is een uitgave in NL/ EN van Uitgeverij Rubinstein i.s.m. Van Gogh Museum.
Het boek is te koop voor € 19,99 bij de museumwinkel en in je favoriete boekhandel.
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Tips uit de foodybox herfst. Elk seizoen staat er weer eentje voor de deur. De foodybox van Kroon op het werk, vol nieuwe en proevenswaardige producten, waarover GKT zijn licht kan laten schijnen. Door mijn ambulante bestaan en zes Occitaanse weken nam special reporter T. uit Zandvoort voor mij de honneurs waar en ging aan de slag met de herfsteditie van de foodybox. Bij terugkomst in Nederland trof GKT een leuke selectie uit de herfstbox aan, om terstond uit te proberen. Een selectie.
foto: Villa Massa amaretto.
Villa Massa Amaretto een likeur van hoog kwalitatieve Siciliaanse amandelen. Het grote eiland onderaan de Laars heeft een goede mix van warmte en zonneschijn. Voeg daaraan toe de vruchtbare lavagronden en je hebt een idee, waarom deze amaretto zo goed smaakt. Een prima likeur aan het eind van je pranzo of cena, maar ook te gebruiken in een feestelijke tiramisú, in plaats van de Siciliaanse Marsala, of in je gebak alle mandorle. Meer over Villa Massa Amaretto lees je hier.
foto: vrolijk foodybag van De Pindakaaswinkel.
De Pindakaaswinkel. Een winkel vol pinda’s en pindakaas. Waarschijnlijk is GKT de enige Nederlander, die niet groot is geworden met dit spul. Ik lust namelijk geen pindkaas! Nou ja in pindasaus dan bij saté’s. De pindakaaswinkel koestert drie elementen: gezondheid, mens en natuur. Hun producten bestaan louter uit pinda’s en wat kokosolie. Zonder suiker en zout. Een prima basis voor een lekker Indische pindasaus met santen, trassi en (Zaanse) sambal. Naast basic pindakaas trof special reporter T. ook appeltaart-pindakaas aan. GKT kan zich hier niet zoveel bij voorstellen en doet nu een oproep: laat in de reactie onder deze blog je leukste idee achter voor deze appeltaart-pindakaas. Wie weet neem ik dat idee dan mee tijdens de aanstaande kerstrally 2022 in december.
foto: Goud is het nieuwe zout van Verstegen.
Goud is het nieuwe zout. We eten allemaal te veel suiker, zout en vet. Eigenlijk komt dat door de globale voedselindustrie. Daar wil GKT het nu niet over hebben. Dat deed ik gisteren al in mijn bespreking van Het grote groenteboek van Alice Hart. We eten allemaal te veel zout, althans volgens het Voedingscentrum. GKT vindt het moeilijk, om daar de vinger op te leggen, want telt deze organisatie ook alle verborgen zouten mee? Maar alle beetjes helpen, dus is het nieuwe product van Verstegen meer dan welkom. Verstegen gaat voor extra umami-smaken door toevoeging van kruiden, specerijen en miso. Een stevig antwoord op het normale tafelzout. En alle beetjes helpen toch?*
foto: smørgasbod van Leksands.
Leksands Knâckebröd is een Zweeds product gemaakt van de beste ingrediënten. Een knapperige broodvervanger in puntjes. Uiterst geschikt voor je smørgasbord. Glaasje aquavit of een bubbel erbij en je apéro is compleet. De nieuwe generatie Leksands gingen aan de slag met deze traditional uit Småland en je vindt bij de blauwe grootgrutter deze traktatie in veel (nieuwe) smaken. (en deze week in de bonus)
foto: The Glenlivet new non age generation.
The Glenlivet heeft een nieuwe campagne opgezet: “Original by Tradition” Breek met je vooroordelen, over hoe een whisky moet smaken. Het hoeft niet allemaal rokerig en oud te zijn. Dit doet The Glenlivet met een nieuwe generatie “non age statement” whisky’s. En het leuke is dat je in twaalf geselecteerde bars op vrijdag 11 november, Sint Maarten, deze drank zonder glas kunt proeven. Voor een deelnemend adres in je buurt kijk je hier.
foto: Good4U salad toppers.
Good4U Salad Topper. Een nieuwe serie saladetoppers, gemaakt met diverse natuurlijke ingrediënten. Mix van pompoenzaden, zonnebloempitten en groene erwten. Prima te gebruiken in je salades, je bowls of bij de no waste velouté van mijn tante Doubs uit de Morvan. Krokant, zonder toegevoegde suikers en een extra touch aan je maaltijd. Of gewoon als handje tussendoor, als je in een grazing mood bent. De drie varianten vind je hier.
* noot: de beschrijving van Goud is zout houdt geen bindend dieetadvies in.
Noot: Alle producten werden mij als samples gestuurd door pr bureau Kroon op het werk. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Reacties laden....
Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.
