Gereons Mag, de greenvibes-editie. De lente zit in de lucht, althans in het hoofd van GKT, want gezien de temperaturen en grisaille hier in de Languedoc kan er wel een tandje bij. De amandelbomen bloeien wel, elk jaar een voorbode van de aanstormende lente. Remedie tegen het grijze weer is de nieuwe editie van Gereons Mag, die ik de greenvibes-editie heb gedoopt. Met een recept van Bas van Montfrans, Oekraiense honing van de Bijen Familie en het moestuinboek van Koken met Karin. GKT struinde langs brocanteurs in Pézenas, verdiepte zich in het zelfvoorzienend tuinieren en geeft tips voor tentoonstellingen. De centerpiece van deze editie is het nieuwe boek van Joke Boon: Eten en leven met kanker, waarin zij haar ervaringen en lekkere recepten deelt. Een mooie steun in de rug. Haar boek verschijnt eind februari. Laat de lente maar komen!
Romige boerenkool-pasta met geitenkaas. Bas van Montfrans, inmiddels geen onbekende bijdrager, grossiert in originele recepten. Voor deze editie van Gereons Mag een pastarecept met boerenkool en geitenkaas op het breukvlak van winter en lente.
Nodig:
350 g fusilli, rigatoni of een andere pasta naar keuze
200 g boerenkool
200 ml slagroom
150 g zachte geitenkaas
2 teentjes knoflook
1 ui
2 el olijfolie
50 g Parmezaanse kaas
peper en zout naar smaak
Bereiding:
Kook de pasta. Breng een ruime pan met gezouten water aan de kook en kook de pasta al dente volgens de verpakking. Giet af en bewaar een kopje van het kookwater. Bereid de boerenkool. Verhit 1 el olijfolie in een grote pan of wok. Voeg de boerenkool toe en roerbak 3-5 minuten tot het slinkt en zacht wordt. Haal uit de pan en zet apart. Maak de saus. Verhit opnieuw een eetlepel olijfolie in de pan en fruit de ui en knoflook op een laag vuur tot ze zacht en glazig zijn. Voeg de room toe en breng zachtjes aan de kook. Roer de geitenkaas door de saus tot deze volledig gesmolten is. Voeg de boerenkool toe aan de saus en meng goed. Breng op smaak met peper en zout. Voeg de afgegoten pasta toe en roer alles goed door elkaar. Als de saus te dik is, voeg je een beetje van het achtergehouden pastawater toe om het smeuïg te maken. Serveer direct.
Bijen Familie. Onlangs werd GKT blij verrast met culipost van Monique Meulendijks. Zij importeert namelijk honing uit het al drie jaar door oorlog getroffen Oekraïne. Bijen Familie, de honing, is het verhaal van bijenvolken en imkerfamilies in Oekraïne. Samen vormen deze nijvere dieren en hun imkers een goed team. Voor de toekomst van de landbouw en imkers in dit getergde land is het belangrijk dat hun bijenteelt kan overleven. En dat zij ondanks de oorlog hun bijenvolken in stand kunnen houden. De bij is immers van groot belang voor de voortgang van de natuur en het leven. Daarin speelt dit gedomesticeerde kleine dier een grote rol. Bij aankoop van elke pot honing van Bijen Familie betaalt u één euro extra op de verkoopprijs. Deze komt ten goede aan de imkers in Oekraïne, om zo hun werk te kunnen voortzetten. Een win win situatie: zij kunnen hun werk doen en u heeft er een heerlijke pot honing voor terug in drie verschillende smaken: lente, zomer en boekweit.
Koken met Karin, van moestuin tot maaltijd. Een nieuw boek van de hand van de antipakjes & zakjeskoningin. In eerste instantie als kinderboek geschreven, maar dat weerhoudt het grote kind in mij niet er zelf mee aan de slag te kunnen. Je hoeft hiervoor geen groene vingers noch een grote moestuin te hebben. Een stadsbalkon volstaat. Karin begon ooit vier hoog in Amsterdam met een ieniemienie smulbalkon. Ze keek tuinvlogs, experimenteerde erop los en op een zeker moment ontsteeg ze het niveau van de klunzige tuinamateur. Tegenwoordig zaait en plant ze haar groente in haar Normandische moestuin. Een boek was geboren. Een vrolijk handzaam boek met ideeën en recepten voor elke moestuinliefhebber dat je nu kunt vinden in je boekhandel of online. Uitgave van Ploegsma.
Brocante in Pézenas. De grote stroom toeristen is er nog niet, dus je kunt aan de Avenue Aristide Briand heerlijk inspiratie opdoen bij de aldaar gevestigde brocanteurs en antiquairs. De geboden waar in Pézenas isw el wat aan de prijs voor het budget van GKT, maar ik kom altijd thuis met nieuwe ideeën. En in de directe omgeving zijn er immers genoeg vide greniers en rommelmakten en -winkels, waar je voor een habbekrats je hart kunt ophalen. Zoals een oude soepterrine, die nog ontbrak in de collectie van GKT, gescoord voor slechts 9 euri in een koopjeshal. Erbij een fijn boekje over de eerste keizer van Frankrijk en je keert als een blij kind huiswaarts. Zo vond GKT in het najaar een portret van een cherubijntje, dat inmiddels Grumpy Trumpy is gedoopt.
RECEPT: oeufs en meurette. Nu we toch in Franse sferen zijn: “oeufs en meurette” een Bourgondische klassieker van eieren gepocheerd in rode wijn met een rode wijnsaus. De gepocheerd ei met saus combinatie van wijn, spek en uien uit mijn kook- en leesboek Gereons Keuken Thuis. Lang inkoken maakt de saus dikker. We drinken er een pinot noir uit de Bourgogne bij.
Nodig:
1 fles rode Bourgogne wijn
100 g spek in blokjes
6 sjalotjes
100 g boter
250 ml runderbouillon
8 sneden brood
2 tenen knoflook
50 ml wijnazijn
8 verse eieren
zout, peper
gehakte peterselie/bieslook
1 l heet water
Bereiding:
Snijd het spek in heel fijne kleine blokjes. Hak de sjalotjes fijn. Verhit ongeveer 20 g boter en bak de spekblokjes en sjalotjes kort aan tot bruin. Giet er 500 ml rode wijn bij en de bouillon. Bewaar de rest van de wijn voor het pocheren. Kook dit onder telkens roeren voor de helft in zodat een dikke saus ontstaat. Rooster het brood en wrijf in met de knoflooktenen.
Giet in een pan de overige wijn, water en azijn en breng aan de kook. Let op dat het niet kookt maar borrelt. Breek de eieren één voor één in een kopje. Zet het vuur laag en roer het water kokende water zo dat er een kolk ontstaat. Voeg het ei toe en laat het 3 minuten pocheren. Schep eruit met schuimspaan. Doe dit ook met de andere eieren. Houd ze warm in een schaal met warm water. Snijd eventueel de randjes van de eieren bij. Als de saus goed is ingekookt, voeg dan peper en zout toe en de rest van de boter in blokjes om te binden. Niet meer verwarmen.
Leg het geroosterde brood op een schaal, en leg op elke snee een gepocheerd ei. Giet de saus erover en bestrooi met wat bieslook en peterselie.
De zelfvoorzienende tuin. Onlangs zag GKT op M6 een programma over creatief met je resources omgaan. Eén van de onderwerpen was de uitdaging van een stel vlakbij Grenoble, dat ernaar streefde nog maar twee keer per jaar in een grote supermarkt te komen voor hun voedsel. En dat lukte zowaar. Met zelf gemalen meel, groenten uit de tuin, jacht en ruilvlees. Een mooi project. Bij Good Cook verscheen onlangs een boek van Huw Richards en kok Sam Cooper. Over de aanleg en onderhoud van een zelfvoorzienende tuin. Is het moeilijk om zo’n tuin aan te leggen? Kost het je veel tijd? En wat als de oogst tegenvalt. De schrijvers trokken er twee jaar voor uit. Een boek dat hun reis beschrijft. Een bewijs dat met inzet en creativiteit het goed zelfvoorzienend tuinieren is. Een praktisch boek moest er dus komen voor alle tuinadepten met dezelfde wens. Vol met makkelijke tips, lekkere recepten en een plan. Sam, de andere schrijver voegt eraan toe, dat het wel planning vergt. Hoeveel tuiniers blijven niet zitten met kilo’s courgette of bergen boontjes. Een belangrijk onderdeel is dus het bewaren van je oogst, zodat je de hele winter blijft genieten van je inzet. Een boek dus met kweekinzichten en de ervaringen van een chef kok. In te passen in je drukke day tot day sitydwellers-bestaan. Een vrolijk boek om de lente mee te starten. Uitgave van Good Cook.
Eten en leven met kanker. Een nieuw bijzonder en persoonlijk boek van bonendiva en vriendin Joke Boon. Bij haar werd zo’n twee jaar geleden darmkanker geconstateerd. Een rollercoaster, die haar leven volledig veranderde. Allereerst het behandeltraject, maar ook de impact op haar eetlust. Joke voelde zich vaak moe en beroerd, maar wilde toch genieten van haar eten. In Eten en leven met kanker lees je naast algemene informatie en interviews met deskundigen 80 recepten, om je eetlust niet te verliezen. Want behalve, dat je goed beroerd bent van de behandelingen, er een aanslag wordt gepleegd op je optimisme, is ook het verlies van eetlust en misselijkheid geen sinecure bij darmkanker. Joke weet als geen ander positief te blijven en schreef een boek, net als haar columns in Trouw, waarin ze op positieve wijze haar ervaringen deelt en elke keer een troostend recept, waarmee je de dag doorkomt. Een fijne houvast voor zowel degene, bij wie darmkanker wordt geconstateerd, als de omgeving. Want als je samen geniet kom je snel een stuk verder. Binnenkort een review op GKT. Eten en leven met kanker is een uitgave van Becht.
Anselm Kiefer in het Van Gogh Museum. Sag mir wo die Blumen sind is één tentoonstelling in twee Amsterdamse musea, Het Van Gogh en het Stedelijk Museum presenteren van 7 maart tot 9 juni 2025 het werk van Anselm Kiefer. Voor het eerst zijn zijn schilderijen te zien in het Van Gogh Museum, terwijl het Stedelijk Museum een retrospectief samenstelt van werken, die tot de collectie behoren. Ook zal er nieuw, nog nooit getoond werk van Kiefer zijn te zien, waaronder het immense titelwerk Sag mir wo die Blumen sind. Het beslaat de hele muur bij de hoofdtrap van het Stedelijk Museum. De titel van het schilderij verwijst naar een belangrijk anti-oorlogslied, dat grote bekendheid kreeg in de Duitse vertolking door Marlene Dietrich.
Een deel van de tentoonstelling reist door: in samenwerking met het Van Gogh Museum zal Kiefer/Van Gogh van 28 juni tot 26 oktober 2025 te zien zijn in de Royal Academy of Arts in Londen.
RECEPT: les inhocs à la sauce verte. Het mag inmiddels bekend zijn, dat Gereons Keuken Thuis een voorliefde heeft voor de Franse keuken. En dan ook nog eens voor vintage kookboeken, die ik her en der oppik. Zoals dit werk van Brigitte Tilleray, dat ik vond in de kringloopwinkel. Spekkie voor mijn bekkie. Het heet de Traditionele Franse keuken en staat vol landelijke recepten. Opgetekend uit de monden van boerinnen en huisvrouwen. Op Corsica, in de Ardennen, de Sud Ouest en Vogezen. Stevige kost, veel wild. Ach eigenlijk staat er van alles in uit de grote provisiekast, die men Frankrijk noemt. Tilleray beschrijft alle recepten heel beeldend. Je waant je bij wijze van spreken gewoon in dat Bourgondische klooster of op die alpenwei. En dat maakt het koken uit dit soort werken een feest. Zoals het onderstaande recept. Pasta met groene saus, les inhocs. Provencaalse pasta, om zelf thuis te maken. Een van origine boerenrecept. De schrijfster gebruikt eendeneieren, ik kippenei. Serveer les inhocs met sauce verte van grand mère Chaix. We drinken er een rode marselan bij van Domaine Castan.
Nodig:
500 g bloem
2 eieren
2 el olijfolie
3 el lauw water
zout en zwarte peper
gemalen Gruyère
voor de saus van grand mère Chaix:
handvol gehakte peterselie, 2 blaadjes munt fijngehakt, 2 tenen knoflook gehakt, 2 tl grof zeezout, 3 el geuerige olijfolie en 3 el kookwater van de pasta. Ter ganering wat daslookblaadjes als je die kan vinden.
Bereiding:
Zeef de bloem in een grote kom en druk er een kuiltje in. Klop de eieren, de olie en water door elkaar en geit in het kuiltje. Meng alles goed door elkaar tot er een stevig deeg ontstaat. Bestrooi het werkblad met wat bloem en rol de pasta dun uit. Laat de pasta 30 minuten drogen en rol deze op en snijd in dunne linten. Kook de pasta enkele minuten in ruim kokend water. Als de pasta al dente is meng deze dan met de saus van kruiden, olie en wat lepels kookvocht. Direct serveren met gemalen gruyère en een draai zwarte peper.
365 tips voor een groenere wereld. GKT schrikt soms weleens van al zijn afval, het vele watergebruik en het niet duurzaam zijn van zijn keukentje. In het Occitaanse dorp zie je vaak voor huizen allerlei “afgedankte” dingen staan, bakken vol troep, die wij in Nederland allang naar het vuilnis hadden verwezen. Zo anders is dat hier, de lokale biologische bloemenkweker kan oude potjes altijd gebruiken. De kattendame van het dorp weet wel raad met oud beddengoed. Vide greniers en brocantes zijn in elk dorp doodgewoon en altijd vindt iemand daar wel iets van zijn of haar gading. Zo wordt er ongemerkt heel wat gerecycled en duurzaam hergebruikt door de bewoners. Een ander onderwerp in deze streek is water. Er heerst al sinds de winter droogte en veel regen valt er ook nu (nog) niet. De plaatselijke rivier staat droog en iedereen wordt gemaand spaarzaam om te gaan met water. Een Franse vriendin met een chambre d’hôtes vraagt haar gasten om het eerst koude water tijden het open van de douchekraan op te vangen in een emmer. Daarmee kunnen dan weer de planten worden water gegeven. 365 tips voor een groenere wereld is een uitgave van GoodCook.
Daslook uit de duinen. Het groeit op een chique landgoed in de duinen. Ik weet daar een plekje, waar door de vochtige bodem en kalkrijke grond in het voorjaar veel daslook staat. Lekker goedje om te gebruiken in dips en salades. Maar met een waarschuwing. Daslook, althans het blad ervan lijkt op lelietjes van dalen. En laten die laatste nu zo giftig als wat zijn. En lelietjes van dalen ruiken niet naar knoflook. Niet voor consumptie geschikt dus. Aan de slag dus, de paden op om wild te plukken: het is tenslotte daslookseizoen. En dan vrolijke recepten maken met vers geplukt groen of verse groente. Hoe greenvibes wil je het hebben?
De Mesdag collectie, nieuwe tentoonstelling. Als beeldend kunstenaar legt Anne Geene (1983) de verborgen schoonheid van het alledaagse in de natuur vast. In de tentoonstelling ‘Anne Geene. Buitengewoon’ onderzoekt zij de natuur rondom het Haagse museum De Mesdag Collectie, van de monumentale tuin tot de Scheveningse kust. Te zien van 21 maart tot en met 27 juli 2025 in de Mesdag Collectie.
De volgende editie van Gereons Mag staat in het teken van reizen en verschijnt rond 20 mei.
Noot: de greenvibes-editie van Gereons Mag werd mede mogelijk gemaakt door Bas van Montfrans, Bijen Familie, Koken met Karin, Ploegsma, Huw Richards, Sam Cooper, GoodCook, Van Gogh Museum Amsterdam, Seconde Main in Colombiers, Becht, Joke Boon, Mesdag Collectie. gereonskeukenthuis-archief en Gereons E&W. Alle producten, boeken en andere zaken werden mij als samples gestuurd door de uitgeverijen, pr bureaus en producenten De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer