Het grandioze groenteboek. 90 nieuwe vegetarische recepten van Britse groentenkookster Alice Hart, die we kennen van haar eerdere boeken Vegalicious en Het grote groenteboek. Een boek met een zomerse cover. “Dat belooft veel”, dacht GKT al bladerend door het boek. Hart kookt graag klassieke gerechten met een eigen twist. Het ene recept is geschikt voor de totaalvegan, het andere weer voor een startende flexitariër. Haar idee is je te voorzien van een kookboek, dat je gaat beduimelen en dat het vegetarische kookboek van jouw keuken wordt. GKT vindt dit allemaal wat slogantaal. De bedoeling is goed, Hart wil mensen op het goede vegetarische been zetten met haar kennis als voedingsdeskundige en haar vegetarische kookrepertoire. Maar dat lukt niet telkens. Daarin is dit boek maar ten dele geslaagd te noemen.
foto: de zomerse cover van Het grandioze groenteboek.
Brunch en lunch is de kick off van de grandioze groente-avontuureis van Hart. Recepten voor avocadotoast (is dat nog wel hip?), kaastosti’s en boekweitcrêpes met bietjes. Het hoofdstuk sluit af met shakshuka met linzen en spinazie. Shakshuka mag van GKT vanaf nu worden verboden in boeken. Redacties let daarop!. Deze aftrap deed GKT het ergste vrezen, maar de schrijver revancheert zich met haar hoofdstuk Kleine gerechten. Pikilakia, mezze, voor bij een apéro. Een originele Griekse salade met knapperig dakos beschuit, dat bijna verloren was gewaand. een prachtige spliterwtenpuree en een soep van geroosterde bloemkool. Laten we die laatste een crème du Barry à la végétarienne noemen. Tot slot de fritters van wortelsoorten. De originaliteit, die ontbrak bij lunch & brunch is ineens weer lees- en kookbaar door dit hoofdstuk.
De avondmaaltijd. Een sterk basic hoofdstuk voor vegetarische, weinig avontuurlijke avondmaaltijden, zonder echte uitschieters, maar wel maakbaar voor de beginnende vega. Dolmades met bietentaztziki, een Thaise salade, hartige taart of pasta met verse tomaten en geroosterde paprika. Erg doordeweekse kost. Net zoals de nasi goreng van zilvervliesrijst. Gevolgd door de bijgerechten, die echt leuk zijn te noemen, zoals de citroenige voorjaarsgroenten, shiitakespiesjes of geblakerde groene apserges. Dit kookboek gaat als een achtbaan heen en weer, want met de bijgerechten toont Hart wederom haar creativiteit.
Sauzen. Alice Hart heeft helemaal gelijk, als ze vertelt, dat sauzen in de vegetarische keuken vaak een ondergeschoven kindje zijn. In het boek geeft ze suggesties hoe je thuis mooie sauzen ter begeleiding van haar gerechten maakt. Roze pickles, chili-paprikajam, pesto van zomerkruiden en pistou, een heerlijke Provençaalse smaakmaker. Via de desserts beland je bij de menusuggesties. GKT vindt dit een mooie aanvulling van het hiervoor beschrevene. Als Hart al wil dat je telkens teruggrijpt naar dit boek, zijn het naast de kleine gerechten, bijgerechten en sauzen, deze menusuggesties, voor als je met je handen in het kookhaar zit. Niet meer en niet minder. Het grandioze groenteboek had op sommige plekken wel wat grandiozer gekund, maar is desalniettemin een fijn vega startersboek.
Het grandioze groenteboek. 90 vegetarische klassiekers met een verrassende twist. Alice Hart. (ISBN 9789089899828) is een uitgave van Terra en kost € 32,50
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
foto: albondigas voor de apéro met de kruiden van Jonnie Boer.
Zoutarm koken. Een natriumbeperkt dieet volgen, het is me allemaal wat, als GKT de verhalen op de social media mag geloven. Mensen, die met handen in het haar zitten, wat te maken, het gemis van smaak en flauw eten. GKT heeft er ook aan moeten wennen. Inmiddels ben ik 9 maanden verder en merk ik het zoutloze niet meer. Maar de queeste naar origineel eten blijft. Al dan niet met een beetje zout. GKT struinde het internet af en kwam tot de conclusie, dat het met name in Nederland belabberd is gesteld met natriumbeperkt eten en zoutarm koken. Het paradoxale daaraan is dat dit niets met het gemis aan zout heeft te maken, maar met de lokale eetgewoonten. Die zijn op zijn Hollands gezegd: “doe maar gewoon” Gevolg daarvan is dat GKT niet uit de voeten kon met het lijstje, dat de diëtiste van het ziekenhuis had opgesteld. Want 85% van de daar genoemde voedingsmiddelen komen hier nooit op tafel. Empirisch onderzoek in de supermarktkar van de boodschappen doende mens liet zien, dat Nederland massaal verslaafd is aan processed food, dus….. ZOUT! Dan wordt het inderdaad moeilijk om natriumbeperkt voedsel te bereiden.
foto; easy does is chicken salad.
foto: farfalle alla carbonara zoutbeperkt.
Zoutarm koken. Op internet vond GKT een alleraardigst document van een schrijver, die, bravo voor het monnikenwerk, een lijvig werk had geschreven over natriumarm koken, met veel recepten. GKT had direct het idee, dat dit zou kunnen aanslaan en niet alleen bij hartpatiënten. Echter op mijn vraag of ik eens wat aandacht aan de recepten mocht besteden kreeg ik een hartgrondig NOPE* als reactie, want de schrijver vond GKT te “commercieel”. Zo kom je dus niet veel verder. Hoe anders is het op buitenlandse sites. In Frankrijk trof ik aardige en maakbare recepten “pauvre en sel”. Daarnaast is het eetritme in dit land anders. Natuurlijk proppen ook de Fransen zich vol met pizza’s en fastfood. Maar de basics van het Franse menu: licht ontbijt, warme lange lunch en ’s avonds een lichte maaltijd lijken GKT een goede methode, om schwung te geven aan een natriumbeperkt dieet.
foto; roosteren maar in de oven!
foto: pasta met vis! als lunchsuggestie.
Zoutarme lunch. Weg met de “tussen de middag boterhammen” vol natrium en belegd met zout beleg. Natuurlijk kun je dat vervangen door zoet beleg of zoals een vrolijke diëtiste op internet suggereert door rijstwafels met sesampasta. Ga daar maar aanstaan! Of nog viezer: Hüttenkäse!!! Driewerf bah en wederom een staaltje van de Hollandse houding ten opzichte van eten. Vooral niet van genieten, het is maar maagvulling. GKT is benieuwd naar de natriumwaardes van Bix-korrels? Maar alle gekheid op een stokje, er is veel te beleven in de wereld van de zoutarme keuken. Tenminste, dat ondervond GKT al doende. Maak salades, al dan niet met rijst en pasta. Zet voor de zoutadepten gewoon een goed vaatje Camargue zout op tafel, gebruik de fijne mixen van Jonnie Boer, zoutloos, voor je bereidingen, schaf een plancha aan en gebruik eendenvet! Koop geen voorbewerkt (BBQ) vlees en grill je groenten met herbes de Provence. Zomers en alfresco eten zonder te veel fratsen en natrium.
foto: burgers van de plancha.
foto: zoutarme aligot.
Be smart! Ook na de zomer kun je prima koken zonder teveel aan zout, gebruik gruyère in plaats van volvette Cantalkaas in je aligot*, maak zelf je sauzen en vegetarische lasagne in de oven. Konijn kan ook de oven in met wat rode wijn en veel groen uit de maquis. En trakteer je zelf zo nu en dan eens op een spaghetti alla carbonara met zoutarme spekjes en extra eidooiers. Helaas zonder pecorino, maar verdiep je in wat minder zoute kaassoorten. En kom je er helemaal niet uit en mis je bepaalde dingen: eet die dan een keer met mate en houd de volgende dag een balansdag. Be smart, dat is veel fijner dan alle lijstjes op internet.
*NOPE als vervanging van Njet in het huidige tijdsgewricht.
*aligot is een stevige aardappelpuree uit de Aveyron met kaas en knoflook.
Gereons Mag, de alfresco editie 2024. Het is juli, een echte zomermaand en voor velen staat de zomervakantie voor de deur. Dat kan een actief gebeuren zijn, een stedentrip of gewoonweg se lézarder* op één van de mediterrane stranden. GKT nam een voorproefje tijdens zijn Franse voorzomer en genoot van al het moois en lekkers, dat de Languedoc heeft te bieden. GKT las diverse boeken, zoals een sportvoedselboek, dat elke klimmer, die deze zomer de Ventoux gaat doen, zou moeten proberen. Overigens finisht de Tour de France niet in Parijs, maar in Nice. Houd daar rekening mee met je vakantiereis. GKT was op zoek naar zoutarme ideeën voor deze editie, maar moet helaas bekennen dat die gecrasht zijn. In Nederland is men gewoonweg niet zo behept met fantasierijk zoutarm koken is de conclusie. De queeste wordt vervolgd. Met boeken over Champagne & Kaas of een voedselbos in je eigen tuin. Leuke combinaties voor deze zomer. GKT heeft het over Béziers in deze zomerse editie, recepten voor je alfresco lunch of diner, een bijzonder ondergoedmerk uit Parijs en tot slot een lekker recept van Bas van Montfrans. In deze zomereditie wederom geen boekverloting, gezien de geringe inzendingen tijdens de vorige edities . Anyway maak er een mooie alfresco zomer van.
foto: plaattaart van Bas van Montfrans.
RECEPT met inspiratie van Bas van Montfrans. GKT vond dit gerecht op de Facebook pagina van de Gay cooking club. Een zomerse al fresco plaattaart.
1 rol kant-en-klaar bladerdeeg
1/2 tube tomaten verdure
1 kleine courgette, in dunne plakjes
1 rode ui, in dunne ringen
1 rode paprika, in reepjes
1 tomaat, in plakjes
150 g feta
1 el kruidenmix (bijv. tijm, basilicum) • Zout en peper naar smaak.
Bereiding:
Verhit de oven voor op 180° C. Rol de lap bladerdeeg uit op een bakplaat en prik de bodem in met een vork. Smeer de bodem in met wat tomaten pasta. Snijd de courgette in dunne plakjes, de tomaat in dunne plakjes, de rode ui in dunne ringen en de paprika in reepjes. Verbrokkel de feta. Bekleed de taartbodem met de ingrediënten, betrooi met gedroogde kruiden (in het geval van GKT herbes de Provence) en bak het geheel in 25 minuten af.
Dank aan Bas voor dit zomerse recept.
foto: cover de Voedselbostuin.
Ontwerp je eigen voedselbostuin. Zou het niet heerlijk zijn om elke dag naar buiten te gaan in je eigen plukoase, vol eetbare dingen, die op natuurlijke wijze zijn gegroeid en elkaar duurzaam in stand houden? Een Romeinse lusthof, waar het elke dag feest is voor plant, mens en dier. Weg met die geplaveide tuinen en kale balkons. Maar veel groen om je heen en je kunt het nog gebruiken in de keuken ook. Dat zou voor GKT een win/win situatie zijn. Helaas blijft het, vanwege klimatologische omstandigheden, voor GKT bij het lezen van het boek van Evelyn De Bruecker, die je op speelse wijze inwijdt in het hoe en wat van het voedselbostuinieren, ook op je balkon. In haar boek Ontwerp je eigen voedselbostuin neemt de schrijfster je mee door het proces van het aanleggen en onderhouden van zo’n tuin.
Na het lezen van dit groenboek jeuken de groene vingers van GKT. De Bruecker heeft een makkelijk leesbaar boek geschreven, waarmee je op een kleine oppervlakte direct aan de slag kunt. Dus direct die tegels wippen vandaag, voor je het weet heb je je eigen voedselparadijs binnen handbereik. Daar kan geen Romeinse lusthof tegenop. Uitgave van Sterck & De Vreese. Lees meer
foto: kookboek/standaardwerk over de Zuidwest Franse keuken.
foto: bezoek de Périgord.
RECEPT: Salade met gésiers de canard.
Nodig:
75 g spekblokjes
1 el eendenvet
200 g gésiers vers of uit blik
300 g gemengde eikenblad/friséesla
3 tenen knoflook fijngehakt
50 g gehakte walnoten
fijngesneden cornichons
1 tl mosterd
2 el olijfolie
1 el rode wijnazijn
peper uit de molen
gehakte peterselie
Bereiding:
Verwarm een eetlepel eendenvet in een pan en bak de spekjes rustig uit. Als ze mooi krokant zijn kun je ze laten uitlekken op wat keukenpapier. Hak de walnoten “niet te “fijn. Verdeel de gewassen salade over 4 borden. Maak van de olie, azijn en mosterd een vinaigrette en verdeel deze over de sla. Voeg de fijngesneden augurkjes, noten en spekjes toe en meng. Snijd de gésiers in dunne plakjes en garneer de salade ermee. Bestrooi met wat verse fijngehakte peterselie. Serveer direct met stokbrood en desgewenst boter.
foto: de feria is dit jaar van 14 t/m 18 augustus.
foto: Béziers aan de Orb.
Béziers. Er waait een frisse wind door de stad Béziers. GKT ziet de laatste jaren, dat men overal in het stadscentrum aan het werk is. De openbare ruimte wordt aangepakt. De hoofdader Allées Paul Riquet is totaal vernieuwd, de markthallen worden gerenoveerd en er openen weer nieuwe winkels. Dat was enkele jaren geleden nog anders. Door de bouw van het grote winkelcentrum Polygone, dat overigens de moeite waard is, verpauperde het centrum van de oudste stad van Frankrijk. Leegstand, criminaliteit en vervuiling. De huidige burgemeester heeft er abrupt een einde aan gemaakt. Béziers ligt er weer opgepoetst bij, om Franse en internationale gasten te ontvangen. GKT vindt het altijd leuk om beneden op het nieuw aangelegde parkeerterrein in de faubourg te parkeren (gratis) en dan via een wandeling over de gerestaureerde Pont Vieux naar de bovenstad te lopen. Een behoorlijke klim via de trappen, ware het niet dat er ook voor de luiere of mindere mobiele mens liften zijn. In mum van tijd sta je op het kathedraalsplein met een magnifiek uitzicht over Béziers, de Audevlakte en in de winter bij helder weer de besneeuwde Pyreneeën. Van hieruit kun je via de gezellige straatjes wandelen naar het plein voor het stadhuis en de nabijgelegen hallen. Op dit plein vind je het Office de Tourisme, die je graag vertellen, wat er zoals valt te beleven in deze stad. Dus ben je het strand een dagje zat, trek dan je citygear aan en bezoek deze wat minder bekende zuiderse en temperamentvolle stad. A suivre!
foto: cover Grieks!
Recept uit GRIEKS! Recepten voor elke dag. Niet dat GKT nu in Griekenland vertoeft, maar hij verkeert wel in mediterrane sferen. De hemel is blauw en de witte muren van de tropézienne* weerkaatsen het licht van zon. Het is, weliswaar in de schaduw van een grote parasol, goed lunchen of dineren op het dak. En zeg nou zelf, daar past Grieks eten toch prima bij? Vrolijke gerechten voor elke dag. Het kookboek Grieks van Georgina Hayden komt daarbij prima van pas. Zij kookt, zoals ze het zelf zegt Grieksachtig. Ik noem dat Grieksig eten. Van de grill, groentegerechten en vis. Zomers eten alfresco. Uitgave van GoodCook.
foto: Grieksige kleverige garnalen.
Kleverige garnalen met honig/vissaus.
Nodig:
500 g rauwe gepelde gamba’s
1 kleine groene chilipeper
2 rode uien
1 bosje verse oregano
3 el olijfolie
2 el vissaus
2 el honing
versgemalen peper
sap van een halve citroen en wat partjes ter garnering
Bereiding:
Pel de uien en hak deze fijn. Halveer de groene chilipeper en verwijder de zaadjes. Snijd in dunne ringetjes. Maak de garnalen schoon, verwijder eventueel het darmkanaal. Ris de blaadjes oregano van de takjes. Verhit de olijfolie in een koekenpan en fruit de gesnipperde uien aan. Voeg de rauwe gamba’s en ringetjes chilipeper toe. Bak het geheel kort aan en voeg hierna de oregano, vissaus en honing toe. Maak op smaak met een draai zwarte peper. Knijp tenslotte het sap van een halve citroen erboven uit en laat nog kort sudderen. Serveer direct met wat partjes citroen en een stukken Turks sesambrood.
foto: schilderij van Slapende Clovis.
Aankoop Van Gogh Museum. De collectie van het Van Gogh Museum in Amsterdam is uitgebreid met een belangrijk werk van Paul Gauguin, het schilderij Slapende Clovis. Een portret met een diepere betekenislaag, die de aanzet vormde tot zijn latere werken in symbolisme.
Zoon van Gauguin: “Het jongetje met de lange blonde haren is Clovis, de zoon van Gauguin. Liefdevol portretteerde de kunstenaar zijn vijfjarige oogappel in diepe slaap. Naast het kind staat een grote Noorse pul. Wat dit schilderij zo bijzonder maakt, is dat Gauguin Clovis en de pul naar de waarneming schilderde, maar dit vermengde met het imaginaire. Het decoratieve motief op de achtergrond suggereert namelijk de droomwereld van Gauguins slapende zoontje. Dit geeft het werk symboliek, ambiguïteit en mysterie.”
Door een droom van zijn kind als thema te schilderen wilde de schilder duidelijk maken, waarover kunst volgens hem zou moeten gaan. Een wereld vol ideeen en fantasie. Zo zette Guaguin zich af tegen obeservatie als startpunt voor kunst en nam hij afstand van zijn Franse leermeesters. Tijdens de productie van dit werk woonden Clovis en zijn broertje bij hun vader, terwijl hun moeder en de andere kinderen in Kopenhagen waren. Later nam Gauguin zijn livelingszoon mee naar Parijs, alwaar het kind terecht kwam in een te duur kosthuis. Gauguin vestigde zich in Pont Aven. Daar schilderde hij vele meesterwerken. Guaguin werd later een goede vriend van Vincent van Gogh en samen betrokken zij het gele huis in Arles. Het was niet altijd pais en vree, omdat de uitgangspunten van de twee, waarnemening versus verbeelding niet altijd strookten. Clovis overleed op 21 jarige leeftijd, hij had zijn vader nooit meer gezien. Die wooonde in de Stille Zuidzee op Tahiti.
foto: de jonge Clovis.
Slapende Clovis is nu te zien in het Van Gogh Museum en een bijzondere aanwinst binnen de collectie.
foto: een champagne line up.
Champagne & Kaas. Champagne en kaas, een mooi stel. Een gewaagde combinatie, maar ook weer niet zo’n hele vreemde. Dit vertelde één van de gasten, afkomstig uit Troyes, bij een BBQ ook aan GKT. In de Champagnestreek heel gewoon. Dat vinden de schrijvers van het boek Champagne en Kaas, Peter Doomen en topsommelier Tom Ieven ook. Zij proefden zich een weg door de wereld van champagnes en kaas. A la recherche naar de mooiste combinaties met dagelijkse en heel bijzondere wijnen. GKT vrindt het wel het proberen waard, zeker in de Franse voorzomer. Maar vlak ook de aankomende tijd van de vendanges niet uit. Wordt vervolgd in het najaar. Champagne & Kaas is een uitgave van Bogerhoff & Lamberigts. Ik zou zeggen: verras je zomergasten eens en zet ze een champagne/kaascombinatie uit dit fijne boek voor. Meer hier.
foto: cover Champagne & Kaas
foto: Monsieur by FM in Parijs.
Monsieur by FM. Via Instagram maakte GKT kennis met het Parijse herenmodemerk Monsieur by FM, dat mooi passend en klassiek kwaliteitsondergoed ontwerpt voor elke man. Alleen in zwart en wit, gemaakt van bio katoen. En voor elke man, dun, dik, gespierd, kaal, behaard, zwart, wit, met, stoer of juist verfijnd. Alle smaken tellen. GKT vindt dit vanuit bodypositivity oogpunt wel sympathiek, want we leven in een visueel georiënteerd tijdperk, waarbij weleens wordt vergeten, dat niet iedere man een alpha male is met een sixpack. Monsieur by FM speelt hier mooi op in vanuit Parijs. Basic wear gemaakt van 100% gecertificeerd katoen. Ben benieuwd wanneer dit merk gaat landen in Nederland?
foto: aubergines op de markt.
RECEPT. Caviar d’aubergine.
Nodig:
2 flinke aubergines
6 teentjes knoflook
2 takjes rozemarijn
2 el olijfolie
1 uitje gesnipperd
zeezout en zwarte peper
dressing van 1 el rode wijnazijn, 3 el olijfolie, peper en zout
2 tl Provençaalse kruiden
1/2 pakje boter
bieslook
zwarte olijven zonder pit
Bereiding:
Verwarm de oven voor op 200 graden. Snijd de aubergines in de lengte doormidden. Bestrooi de delen met wat zeezout. Laat de aubergines een kwartiertje staan. dep ze daarna droog met papier. Maak een ruitpatroon in het vruchtvlees. Snijd de teentjes knoflook in stukjes en doe deze tussen de inkepingen. Doe hetzelfde met de naalden van de rozemarijn. Voeg zout en peper toe en schenk er wat olijfolie overheen. Wikkel de aubergines in aluminiumfolie en bak ze 45 tot 50 minuten in de oven tot het vruchtvlees helemaal zacht is.
Haal de pakketjes uit de oven en laat iets afkoelen. Hak het vruchtvlees van de aubergines, de knoflooktenen en rozemarijn fijn en doe in een kom. Laat de caviar d’aubergine afkoelen in de ijskast. Snipper een uitje en meng dit door de caviar d’aubergine, Maak een dressing van azijn, olijfolie, peper en zout en roer deze door de pasta. Hak de bieslook fijn en roer deze samen met een el grof zeezout door een half pakje zachte boter. Serveer de caviar d’aubergine op vers stokbrood met de boter en olijven.
foto: kunstenaarshuisje bij Villa Antonine.
foto: sculptuur van Injalbert in de tuin van Villa antonine.
Ecluses de l’art. Een organisatie, die regelmatig leuke kunstzinnige evenementen organiseert in Villa Antonine, een jaren 20 buitenhuis in de buurt vlak achter de Arènes van de stad Béziers. Het was het buitenhuis van de vader van beeldhouwer Injalbert, die in de zomer het nog steeds op het terrein staande atelier gebruikte voor zijn monumentale werken. Tegenwoordig is Villa Antonine, althans de tuinen ervan, opengesteld als parkje en worden het huis en bijgebouwen uitgeleend door de stichting Ecluses de l’art aan kunstenaars en andere typjes met artistieke aspiraties. GKT zou ook wel op zo’n plek willen werken.
foto: Schotse paella van Alan Murchison.
RECEPT: Schotse paella voor 1 persoon uit De cycling chef on the go. Een easy does it recept van Alan Murchison. Lees hier meer over het leuke boek. Uitgave van LUCHT.
Nodig;
1 el olijfolie
60 g gerookte chorizo in blokjes
50 g diepvries doperwten
snuifje pimentón de la Vera (gerookt paprikapoeder)
snuifje gemalen kurkuma
250 g panklare voorgekookte rijst met een smaakje. (GKT gebruikt espagnole mélange van Ducros of anders Al Andalus uit de Jonnie Boer lijn Beiden geschikt voor zoutarm dieet)
Bereiding:
Verhit de olijfolie in een koekenpan op middelhoog vuur en bak de chorizo gedurende twee minuten. Voeg de doperwten, kurkuma en pimentón de la Vera toe en bak één minuute mee. Voeg de voorgekookte koude rijst met een smaakje toe en bak gedurende twee minuten mee op een hoof vuur. Blijf ondertussen roeren.zodat de Schotse paella niet aan de bodem van de pan plakt. Easy does it à la Murchinson, alles klaar in vijf minuten.
foto: Du Barry à la Catalane.
RECEPT Crème du Barry à la catalane
Nodig:
4 plakken rauwe ham
250 g aardappels
500 g bloemkoolroosjes
4 dl melk
1 l water
pimentón de la Vera
zwarte peper
zout
30 g boter
olijfolie
1 eidooier
Bereiding:
Kook de bloemkool en aardappels gaar in een liter heet water. Laat het geheel dertig minuten doorkoken. Giet af, maar bewaar wat kookvocht. Pureer de bloemkool en aardappels met een staafmixer. Breng op smaak met peper en zout. Doe de crème terug in een pan en voeg de melk toe. Breng op nieuw aan de kook. Voeg de boter in blokjes en pimentón toe. Als de soep te dik wordt kun je nog wat kookvocht toevoegen. Maak op smaak met wat zout en zwarte peper. Leg de plakken serrano ham op bakpapier en rooster kort in een hete oven. Laat de crème iets afkoelen en klop de eidooier erdoor. Serveer direct in diepe borden met de geroosterde ham en een scheut olijfolie als garnering. Erbij een glas muskaatwijn uit Rivesaltes en het feest kan beginnen. Bon Profit!
foto: GKT in zijn Occitaanse keuken.
Foodybox zomer. Geen aandacht voor de foodybox in deze editie. GKT begreep van de special reporter, die de doos in ontvangst nam, dat de box nogal gemankeerd was afgeleverd. Dat leverde op korte termijn geen leuke plaatjes op voor de social media en deze editie van Gereons Mag. In juli meer hierover.
foto: zelfporttret Rosa Bonheur.
Vooruitkijken: Rosa Bonheur in de Collectie Mesdag. Dit najaar is er voor het eerst in Nederland een tentoonstelling te zien van de werken van Rosa Bonheur. (1822-1899) De Mesdag Collectie presenteert haar monumentale dierenschilderijen, waarmee zij uitgroeide tot één van de beroemdste kunstenaars uit haar tijd. Ze ontving hiervoor zelfs een prijs van keizerin Eugénie. Saillant detail: Bonheur hoefde daarvoor niet naar het paleis, maar de vorstin kwam de prijs zelf brengen. Rosa Bonheur was de eerste Franse vrouw, die een Légion d’honneur verwierf. Ze raakte in de 20e eeuw wat in de vergetelheid. Maar tegenwoordig is ze weer alom aanwezig in de werld van de kunst. Het Franse TV programma Secrets d’histoire wijdde een lange documentaire aan haar leven en werk. Ook werd niet lang geleden haar landgoed bij Fontainebleau in oude glorie hersteld. Daar leefde Bonheur gelukkig met haar vriendinnen Nathalie Micas en later de Amerikaanse Anna Klumpke.
‘Rosa Bonheur was in Frankrijk een belangrijk boegbeeld voor vrouwen in de kunst, net zoals Sientje Mesdag-van Houten dat was in Nederland. Hoewel Bonheurs kunst diepgeworteld is in de 19de eeuw, is het interessant om via haar werk te reflecteren op het heden.’ Aldus Renske Suijver, conservator van De Mesdag Collectie
Rosa Bonheur. De kracht van het dier is vanaf 20 september 2024 tot en met 19 januari 2025 te zien in De Mesdag Collectie in Den Haag.
video: de mooie aflevering van Secrets d’histoire over het leven van Bonheur.foto: het wordt een vrolijke alfresco zomer.
De volgende editie van Gereons Mag staat in het teken van vendanges, de wijnoogst.
foto: de druiven hebben er dit jaar zin in.
*se lézarder betekent als een hagedis de warme zomerzon opzuigen en is een andere term vorm voor zonnebakken.
*tropézienne is een andere term voor dakterras.
Noot: de lente-editie 2024 van Gereons Mag werd mede mogelijk gemaakt door Bas van Montfrans, Tourisme Béziers Mediterranée, GoodCook, De Mesdag Collectie, Monsieur by FM, Van Gogh Museum, uitgeverij LUCHT, Kroon op het Werk, Ecluses de l’art, Secrètes d’histoire, Sterck & De Vreese, gereonskeukenthuis-archief en Gereons E&W. Alle producten, boeken en andere zaken werden mij als samples gestuurd door de uitgeverijen, pr bureaus en producenten De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
foto: wat is lekkerder dan zelf frambozen oogsten, om van te snoepen?
De Voedselbostuin. Zou het niet heerlijk zijn om elke dag naar buiten te gaan in je eigen plukoase, vol eetbare dingen, die op natuurlijke wijze zijn gegroeid en elkaar duurzaam in stand houden. Een Romeinse lusthof, waar het elke dag feest is voor plant, mens en dier. Weg met die geplaveide tuinen en kale balkons. Maar veel groen om je heen en je kunt het nog gebruiken in de keuken ook. Dat zou voor GKT een win/win situatie zijn. Helaas blijft het, vanwege klimatologische omstandigheden, voor GKT bij het lezen van het boek van Evelyn De Bruecker, die je op speelse wijze inwijdt in het hoe en wat van het voedselbostuinieren, ook op je balkon. In haar boek Ontwerp je eigen voedselboektuin neemt de schrijfster je mee door het proces van het aanleggen en onderhouden van zo’n tuin. Voor 2015 was dat nog nooit in haar opgekomen, maar nu is het tijd haar ervaringen wereldkundig te maken. En dat doet ze met verve. Wat GKT een verrassing vindt, is, dat je ook kunt voedselbostuinieren in potten op je stadse balkon. Dus citydwellers: aan de slag. Of een voedselbostuin zou slagen hier op het dak in Occitanië betwijfel ik, daar de zomerzon funest is voor alles wat groeit en bloeit en het zou erg veel kraanwater vergen. Een duur goedje hier in Zuid Europa. Maar een voedselbostuin in ons eigen kikkerland is geen slecht idee, alleen al vanwege het watermanagement met alle regen van dit voorjaar.
foto: alsof je in je iegen canvas stapt.
foto: kir van eigen cassisbessen.
Klimaatbewust en bio divers. Mooi hoor, die voedselbossen, maar waar komt het idee vandaan? Een voedselbos is een term, die in de jaren tachtig van de vorige eeuw in Engeland is bedacht, een klein eetbaar bos in je eigen kleine tuin. Bedacht door Robert Hart, die wilde onderzoeken, hoe je op een klein oppervlak zelf eten kon produceren in een natuurlijk equilibrium. De man had hiermee een goed punt: het werkte! Tegenwoordig zijn overal dit soort zelfonderhoudende tuinen en parken te vinden. In 2009 werd het eerste voedselbos ontworpen. Ketelbroek. In het boek geeft De Bruecker verscheidene voorbeelden. En als je geen genoeg van de ontstaansgeschiedenis kunt krijgen, dan scan je gewoon de QR code, die ze bij de voorbeelden meegeeft. Of nog leuker: ga eens op bezoek in een voedselbos. GKT bezocht er eens eentje in de Tuinen van West.
foto: voldaan na de oogst.
foto: appels te kust en te keur.
Aan de slag. Dat vraagt natuurlijk om wat algemene kennis van zaken, zoals bodem, ligging van je voedselbostuin, de link met permacultuur en ook de dingen, die je juist moet laten. Daarna kun je beginnen met de opbouw, maar wees daarbij niet te ongeduldig. Maak plaats voor allerleiplanten, die elkaar in evenwicht houden en creëer een aangenaam bijenterritoir. Hierna begint de daadwerkelijke aanleg, zij het in potten op je balkon of in de volle grond. Al naar gelang je project doet de schrijfster dat voor je uit de doeken. Net als het vermeerderen van planten, onderhoud en het voorkomen van ziekten en plagen in je eigenbos. Het resultaat zou moeten zijn: een rijke oogst. Want daar deed je het toch voor. Ontwerp je eigen voedselbostuin sluit af met een plantenlijst.
Ontwerp je eigen voedselbostuin. Na het lezen van dit groenboek jeuken de groene vingers van GKT. De Bruecker heeft een makkelijk leesbaar boek geschreven, waarmee je op een kleine oppervlakte direct aan de slag kunt. Dus direct die tegels wippen vandaag, voor je het weet heb je je eigen voedselparadijs binnen handbereik. Daar kan geen Romeinse lusthof tegenop.
foto: cover Voedseltuinbos.
Ontwerp je eigen voedselbostuin. Evelyn De Bruecker (ISBN 9789464711592) is een uitgave van Sterck & De Vreese en is te koop voor € 27,90
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
GRIEKS! Recepten voor elke dag. Niet dat GKT nu in Griekenland vertoeft, maar hij verkeert wel in mediterrane sferen. De hemel is blauw en de witte muren van de tropézienne weerkaatsen het licht van zon. Het is weliswaar in de schaduw van een grote parasol goed lunchen of dineren op het dak.En zeg nou zelf, daar past Grieks eten toch prima bij? Vrolijke gerechten voor elke dag. Het kookboek Grieks van Georgina Hayden komt daarbij prima van pas. Zij kookt, zoals ze het zalf zegt Grieksachtig. Ik noem dat Grieksig eten. Van de grill, groente gerechten en vis. Zomers eten al fresco.
foto: cover Grieks in Gereons Occitaanse keuken.
GRIEKS! Voor dit boek heeft deze Londense schrijfster van Grieks-Cypriotische afkomst haar favoriete dagelijks recepten gebundeld. Eenvoudig te bereiden en instant smaken van de Levant. Het moesten vooral makkelijke recepten zijn, voor mensen met een druk leven. GKT noemt dat Grieks op de manier van citydwellers. Mijn tip zou zijn een keer tijd te nemen, om langzaam te koken en vooral tijd te nemen om aan tafel te genieten van je maaltijd. Dat is wat ik ga doen met de recepten uit dit boek. Een deel van de voorpret is het bij elkaar scharrelen van de ingrediënten, eraan ruiken, erin knijpen en keuren. Dan alles uitstallen in je keuken en aan de slag met de verse waar.
GRIEKS! begint met een goed begin, het ontbijt. Geen mediterrane gewoonte, maar gezien de woonplaats van Hayden een logische keuze. Warme hartige en zoete gerechten om de dag te starten. In het dagritme van GKT zou de yoghurt met pasteli, Grieks-Cypriotische koekjes met sesamzaad, wel een plekje kunnen vinden. Mezedes kleine hapjes voor bij een glaasje ouzo komen aan bod, tzatziki-varianten, vegetarische keftedakia en inktvisringen met honing. (volgens mij is dat veel te zoet, maar het proberen waard.) Natuurlijk ontbreekt tiropita niet en halloumi-bereidingen, om te fituren en bakken.
Dagelijkse helden is het volgende hoofdstuk. Een deel vol makkelijke gerechten, zoals soepen, hartige taarten, pasta’s en kleverige garnalen met honing. Het moge duidelijk zijn Hayden houdt van zoet, wellicht haar egzin ook. Maar ja, die honing kun je ook weglaten. GKT vindt de lamsgehaktballetjes met kikkererwten er smakelijk uitzien. Het past ook prima in een zoutarm dieet. Verder gaat het met feestmaaltijden. Volgens mij vieren Griekse emigranten met meer passie hun feesten dan eilandbewoners in de Egeïsche Zee. Ik begrijp dat wel, het is een ode aan hun roots. Een apart hoofdstuk is gewijd aan bijgerechten. Denk aan salades en groenten. De watermeloensalade met feta ontbreekt niet. Ottolenghi zorgde voor de proliferatie van dit zomergerecht. Kleverige aubergines, hierin merkt GKT de Angelsaksische touch. Tot slot wijdt Hayden een hoofdstuk aan Griekse zoetigheden.
GRIEKS! Is een vrolijk zomers boek, waarmee je prima, ook hieri n de Hérault, de voorzomer kunt aftrappen. Dat het Grieks-achtig is, zoals Georgina Hayden het noemt, begrijpt GKT wel. Want de indeling via ontbijt snacks, hoofdgerechten en dessert verraadt Westerse invloed. Grieken eten veelal op de wijze van de service française, waarbij alles tegelijkertijd op tafel komt. Iedereen een bordje en smullen maar. Als je snel wil koken door je stadse bestaan is dat niet feasible. GRIEKS! Is een mooie handleiding voor een vrolijke zomerse keuken thuis en daarin ligt de charme.
GRIEKS! Recepten voor elke dag. Georgina Hayden (ISBN 9789461433138) is een uitgave van GoodCook en is te koop voor € 27,50
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
De Franse voorzomer op GKT. De kruitdampen van het jaarlijkse gillendekeukenmeidenfestival zijn opgetrokken, de Italiaanse weken zijn voorbij. Tijd om met uitzicht op het grote blauw wat te mindmappen over de aanstaande Franse voorzomermaanden. En plannen daarvoor heeft GKT genoeg. Allereerst liggen er drie leuke kookboeken klaar van diverse pluimage. Grieks van Georgina Hayden, een kookboek vol daily food op Griekse wijze. Traditionele gerechten met een twist, waarmee GKT prima uit de voeten in zijn Occitaanse keuken.
foto: Ontwerp je eigen voedselbostuin.
Van een heel ander kaliber is het originele boek van Evelyn De Bruecker: Ontwerp je eigen voedselbostuin. Overigens kan dat ook op je balkon. De schrijfster neemt je aan de hand door haar eigen project. Met een flinke dosis humor. Een groenboek, dat ik tijdens de Franse voorzomer met plezier ga lezen. Het derde boek gaat over een combinatie, waar je niet snel aan zou denken. Champagne & Kaas, dat is gewijd aan de eindeloze combinaties, die je kunt maken met dit edel vocht en Franse kaas. Peter Doomen en Tom Ieven waagden de stap, die zo’n tien jaar geleden helemaal niet logisch was.
foto: cover Champagne & Kaas.
Tot zover de kook- en leesboeken. Maar er valt meer te beleven op GKT, want de Frans-mediterrane voorzomer staat voor de deur. Snuffelen aan onbekende producten, nieuwe wijnen ontdekken voor de wijntour zomer 2024 en er staat een nieuwe editie van Gereons Mag in de steigers. Met allerlei onderwerpen van dichtbij en van verre. Eten, drinken en cultuur. Natuurlijk ontbreekt een recept van easy cook Bas van Montfrans niet. Aan het thema voor deze zomereditie van Gereons Mag wordt hard gewerkt. Dat betekent, dat GKT openstaat voor jullie leuke bijdragen in de vorm van verhalen, recepten en producten. Heb je wat leuks te melden? Laat het GKT dan weten. En…. in tegenstelling tot het eerder genoemde festival wordt niemand zomaar uitgesloten. GKT is benieuwd naar jullie bijdragen.
foto: cover Grieks! van Georgina Hayden.
RECEPT: pink sangria à la Jeff. Puerto de Indias.Sevilla, de stad van waaruit de Spanjaarden de Nieuwe Wereld ontdekten. De haven van India. Dat dacht men namelijk in 1492 ontdekt te hebben. De brug naar Amerika. Een gouden toren houdt al eeuwen de wacht over deze zinderende stad. En vormt een Sevillaans embleem op de fles met van de speciale met wilde aardbeide gemaakte gin uit deze stad.
Met deze gin dacht ik eerst mijn succesrecept voor gazpacho helado con gambas piquantes af te stoffen, maar het werd een pink Pride sangria met rosado, sandia (watermeloen), uvas (druiven) en fresas.
foto: Varken Jeff en Las Indias pink gin, een mooie roze koppel.
Pink sangria à la Jeff.
Nodig:
een flinke scheut Las Indias strawberry gin fles Spaanse rosé bronwater gehalveerde pitloze rode druiven gehalveerde aardbeien blokjes watermeloen ingevroren klein kneepje limoen
Bereiding:
Doe alle gewassen fruit in een kan, schenk er een flinke scheut gin op en daarna de rosé en wat bronwater. Roeren en je pink fiësta kan beginnen.
foto: GKT verheugt zich nu al op het maken van aioli en deze fijne salade in zijn Occitaanse keuken.
Toegift: video van de Kroatische inzending op het gillendekeukenmeidenfestival, dat sinds deze week in het hoofd van GKT doorzingt. Een vrolijk nummer.
foto: cover Mangiamo! met QR code voor een maand Cheflix.
Mangiamo! all’Italiana. GKT kent Sarah Puozzo al een lange tijd uit het culibloggers circuit. Zij is een Italo-Belgische bezige bij op het gebied van eten en drinken. Zo is er haar kleurrijke website South & Pepper vol Italiaans lekkers, Sarah doet TV werk en schrijft over de Italiaanse keuken in al haar hoedanigheden. Een kookboek van haar hand, waarin ze je meeneemt door de Laars, kon dan ook niet uitblijven. Op reis met Sarah Puozzo. Een kook- en leesboek, met behalve 66 recepten ook een QR code van Cheflix, die je leidt naar een playlist, podcast en vlogs, waarmee je de reis van Puozzo zelf kunt ervaren. Daaraan zie je dat de schrijfster door haar online magazine is behept met nieuwe vormen van communicatie, die de Italië experience completer maken. Overigens, naast de recepten is ook een aantal verhalen over wijn en producten, leestips voor boeken, muziekideeën en films in Mangiamo! te vinden. Dat maakt het een naast een kookboek, ook een belevenis.
Mangiamo! Het eten is gerangschikt per regio. Sarah Puozzo trapt af in de Veneto, waar haar roots liggen. Deze regio met als centrale stad Venetië ligt haar nauw aan het hart. Koken met de famiglia, pasta met sardines, een easy does it recept, Pedrocchi koffie met munt uit Padua en Vivaldi’s risi e bisi. Wijn uit de lagune erbij en je Venetinaanse maaltijd is compleet. We gaan richting Friuli- Venzia Giulia, waar oom Armando vandaan komt. Eens onderdeel van het Habsburgse Rijk, nu culinair kruispunt van Oostenrijk, Slovenië en de Bel Paese. De regio van San Daniele ham, prosecco en Triëst. GKT reist verder met Mangiamo! naar Liguria met als centrum La Superba, Genua. Ligurië betekent groenten, olijven en wijn, die zich loesteren in de mediterrane zon. Natuurlijk pesto en farinata, wat velen van jullie kennen als socca uit Nice. Wis ook de focaccia niet uit, in Mangiamo! tref je een fijn recept aan. Wat Puozzo niet schuwt is om bij de recepten ook een wijnadvies te doen. Iets, wat GKT niet vaak ziet in kookboeken, maar zijns inziens wel bijdraagt aan de gehele ervaring.
Toscane komt aan bod. Lazio met het ultieme recept voor spaghetti alla carbonara. Over elk gerecht weet de schrijfster te verhalen en de via de foto’s smikkel je mee. We gaan naar het zuiden, Campania met pizzahoofdstad Napels en het eiland, of moet ik zeggen continent Sicilië. Daar eindigt de reis met een pasta alla norma, dat bij wijnproeverijen van GKT ook regelmatig op tafel komt. Een ideaal vega en zomers gerecht. Daar sluit het vrolijk kook- en leesboek Mangiamo! all”Italiana mee af. Voor GKT begint het nu pas, want aangespoord door de mooie foto’s en heerlijke recepten zal er tijdens de al fresco zomer nog heel wat lekkers uit Italië en dit boek op tafel komen. Beleef het zelf!
Over de schrijver: De Belgisch-Italiaanse Sarah Puozzo is het gezicht achter het online magazine Sarahpuozzo.com. Daarnaast is ze te zien op njam! (In the mix en Open vuur) en Cheflix. Ze heeft een achtergrond in communicatie en foodjournalistiek en volgde koksopleidingen bij gerenommeerde scholen in Parijs en Italië. In 2020 behaalde ze de ‘Master of Pasta’-titel in Italië en startte ze de eerste Pasta Academy in België en Nederland.
Mangiamo! all’Italiana. Sarah Puozzo. 66 recepten en verhalen. (ISBN 9789401496179) is een uitgave van Lannoo en is te koop bij je favoriete kookboekenvakman voor € 34,99
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Proeven van Italië. GKT zag in en grote boekhandel in Béziers dit vuistdikke werk al een keer liggen tussen de andere boeken van François Régis Gaudry over Parijse eetaangelegenheden en Franse cuisine. Mooi verzorgde en uitgebreide kookboeken, die geen onderwerp onbesproken laten. Zo ook de Italiaanse editie, die je meeneemt op pad door de veelzijdige keuken van de Bel Paese. Geen enkel onderwerp wordt door Gaudry en zijn Italiaanse vrienden vergeten. Van de op tarwe gebaseerde oorsprong van deze keuken , via koffie, pasta en natuurlijk de maaltijden all’Italiana. Een uitgebreid thema om op GKT te bespreken, zij het dat de Italiaanse weken dit jaar maar 14 dagen duren. GKT vreest dus , dat het onmogelijk is om het hele boek met meer dan 400 pagina’s, honderden producten, emblematische recepten en hoofdrolspelers van de cucina Italiana door te worstelen en beschrijven. Een boek vol trivia, weetjes, regionale eigenaardigheden, gelardeerd met tekeningen, kaartjes en zo kenmerkend voor Gaudry en ook andere Franse culischrijvers: kleine grapjes. Kortom, alles wat de rechtgeaarde Italo-adept dient te weten over zijn/haar lievelingskeuken. En dat is nogal wat. Andiamo!
Proeven van Italië gaat kris kras door de Laars, het start met gele bladzijden vol basisinformatie over de Italiaanse keuken en eetgewoonten. Geschiedenis, meelsoorten, de uitdrukking cucina povera wordt uigelegd (tegenwoordig een veel gehoorde kreet als het om de Italiaanse keuken gaat), het keukengerei en de maaltijd. En…. natuurlijk: “ork ork ork….. spaghetti eet je als Italiaan zonder lepel!” Heb je eenmaal deze basis onder de knie, dan is het een kleine stap om alles in de cornucopia, die tegenwoordig Italië heet te gaan proeven.: koffie uit een moka van Bialetti, in de pot gehakte tomatensoorten, de co(s)toletta alla Milanese, risotto, patisserie uit Napels, hazelnoten uit Piëmonte, bittere salades, wijn, de familie spaghetti en tot slot de van oorsprong Pools/Franse babà. Zo gaat het het hele dikke boekwerk door. Een ideaal naslagwerk voor avondje culinaire Italiaanse trivia uitwisselen aan tafel, onder het genot van één van de smakelijke gerechten uit het boek.
Wat valt er nog meer te zeggen van Proeven van Italië? Nou niets of juist heel veel. François Régis Gaudry en zijn vrienden hebben wederom kosten nog moeite gespaard, om een vuistdik standaardwerk over deze intens populaire keuken te maken. Een boek, net als andere werken van deze schrijver om te verslinden. Een absolute must voor elke Italo-adept!
foto; het verhaal van macco di fave uit Zuid Italië.
RECEPT: Macco di fave uit het Zuiden van Italië. GKT koos dit recept uit de vele gerechten, die je vindt in dit kook- en leesboek. Een gerecht geworteld in de boerencultuur van het Zuiden, met drie basisingrediënten. Deze maken er een consistente puree van. Helemaal vegan te maken.
Nodig:
500 g gedroogde tuinbonen
1 gele ui
EV olijfolie, bij voorkeur intens met fruitige en kruidige tonen
1 teentje knoflook
6 of 7 kleine takjes wilde venkel
zout & peper
Bereiding:
Spoel de gedroogde bonen zonder dop af, doe ze in eengrote bak, bedek met heet water en laat ongeveer 8 uur weken. Verhit twee eetlepels olie in een braadpan (bij voorkeur van aardewerk. GKT gebruikt een cazuela*), fruit de gesnipperde ui en knoflook en voeg dan de geweekte en afgespoelde bonen toe. Laat het geheel bruin worden op een middelhoog vuur. Voeg ongeveer een halve liter heet water toe en wat zout. Dek af en laat op een laag vuur sudderen Verwijder met een schuimspaan beetje bij beetje het schuim. Roer regelmatig, om de bonen zacht te laten worden en voeg meer heet water toe als het mengsel te dik wordt. De macco is gaar na ongeveer 1 uur, wanneer de bonen zijn fijngestampt tot een grove puree. Als het gerecht gaar is, voeg je de peper en fijngehakte wilde venkel toe. Roer de macco nog een paar minuten door en serveer direct op een bord met een eetlepel EV olijfolie.
François Régis Gaudry is culinair journalist, presentator van Franse kookprogramma’s op radio en televisie en host van de in Frankrijk bekende podcast On va déguster. Meer informatie op Instagram @frgaudry
Over Bon Appétit: Wat een hoeveelheid aan diverse onderwerpen. François Régis Gaudry somt ze met behulp van zijn vrienden op. Kennis, gelardeerd met vrolijke illustraties en 250 recepten. Gebardeerd met een flinke dot humor, die je vaak ziet bij Franse culi schrijvers. (Ik denk aan Stéphane Reynaud) Bon Appétit heeft een goed thuis gevonden in mijn keukentje. Een aanwinst voor mij als foodblogger. Eruit koken, maar vooral reciteren. dat ga ik vaker doen, nadat ik dit boek heb verslonden!
Proeven van Italië, François Régis Gaudry & vrienden. (ISBN 9789401497206) is een uitgave van Lannoo en is on- en offline verkrijgbaar voor € 59,99
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
De mosterd van Meus. Alhoewel Jeroen Meus nog niet Abraham heeft gezien, leek het hem toch tijd om vanuit zijn dagelijkse kost keuken op reis te gaan en te bezien waar hij de mosterd vandaan kon halen. Eens wat anders dan de normale solitaire uitzendingen, die wij van hem zijn gewend. Met een ploeg trok Jeroen voor de VRT de wereld rond en dat leverde mooie plaatjes op van onbekende culturen en hun nationale eetcultuur. Een fijne TV serie vindt GKT. Overigens zijn er ook querulanten, getuige reacties op Facebook, die dat niet vinden. Jammer voor hen. Op zoek naar dagelijkse kost belandde Meus onder andere in Georgië, de neus van de Italiaanse Laars en Turkije. Hij ging koken in de High;lands, pakte het zuiden van Zweden mee en arriba, arriba, Mexico lonkte, met name de staat Oaxaca. Zoveel plekken zoveel smaken.
foto: cover De mosterd van Meus.
Georgië, in het huidig tijdsgewricht een moeilijke bestemming. De bakermat van de wijnbouw en een onontdekte parel, volgens Meus. Bij elk land geeft Jeroen de typische ingrediënten en gaat daarmee aan de slag. Voor Georgië resulteert dat in exotische gerechten met namen als pkhali, chirbuli en adjaruli khachapuri. De spannende smaken van deze Kaukasusstaat. Calabria, de Zuiditaliaanse streek van veel met weinig. Cucina povera. Een stevige boerse keuken, waarvoor Meus Max Mariola aan de tand voelde. In het kader van de aanstormende Italiaanse weken op GKT vind je een lekker lenterecept van deze kok. Via de Schotse keuken, in het boek zie je Meus niet in kilt, belandt de schrijver in het gastvrije Anatolië. De pure eenvoud van Zuid Zweden komt aan bod, knäckebrød, bessen, verse haring en het nationale kruid van de Zweden: dille. Ook de wereldberoemde gehaktballetjes, hier gemaakt van elandvlees ontbreken in dit deel niet. Tot slot Oaxaca, deelstaat in Mexixo, kleurrijk en vurig. De keuken met ingrediënten van de Maya cultuur, pepers, cacao, mais en mezcal, gemaakt van agaves.
De mosterd van Meus. Lekkere dagelijksekost recepten, die geheel in de trant van Meus voor iedereen zijn te maken. Vrolijke ontmoetingen. Zo is het plaatje van wereldse keuken vol dagelijkse kost van Jeroen rond. Wat GKT betreft mag Meus nog eens een reisje maken. Ben benieuwd welke plekken we dan krijgen te zien en vooral te proeven?
De mosterd van Meus, op zoek naar dagelijkse kost in de wereld. Jeroen Meus. (ISBN 9789022341148) is een uitgave van Manteau en is te koop voor € 29,99
foto: lentepasta uit Calabrië
In het kader van nakende Italiaanse weken een recept uit Calabrië: pasta Max Mariola met erwtjes, tuinbonen en groene asperges.
Nodig:
4 eieren 400 g 00-bloem 1 kg verse tuinbonen 1 bos fijne groene asperges 2 jonge uien 2 teentjes knoflook 1 kg verse erwtjes 200 g geraspte pecorino olijfolie enkele takjes verse oregano chilivlokken zout
Bereiding:
Kluts de eieren los en voeg de bloem en een snuif zout toe. Kneed tot een stevig deeg en laat minstens een uur rusten onder een theedoek. Breng een pot gezouten water aan de kook en blancheer de tuinbonen. Dubbeldop de bonen vervolgens: verwijder eerst de peulen en dan de grijze vliesjes. Snijd de topjes van de asperges en hak de stengels fijn. Snijd de uien in fijne ringen en plet de knoflook. Fruit de ui en knoflook in een grote pan met olijfolie en doe er de erwtjes bij. Laat even stoven. Giet een scheutje water bij de groenten en voeg er de fijngesneden aspergestengels aan toe. Laat een beetje stoven en doe er ten slotte de aspergepuntjes en de tuinbonen bij. Strooi wat bloem op het werkvlak en rol het pastadeeg dun uit. Rol het pastavel op en snijd het in repen. Strooi wat extra bloem over de pasta, schud even uit en kook de pasta in enkele minuten gaar in gezouten water. Hak wat oregano fijn en strooi die met wat chilivlokken over de groenten. Schep de gare pasta erbij met een lepel kookwater en de helft van de kaas. Meng alles goed en schep de pasta in borden. Werk af met de resterende pecorino.
Koken uit de AVENUE. Het is 1985: GKT ging studeren en op kamers wonen in Amsterdam. Eén van de dingen, die meeverhuisde was een geel schriftje, dat zijn ouders ooit meebrachten van Ibiza. Een kookschrift met daarin lijstjes, knipsels en natuurlijk veel “handige” recepten. GKT heeft het nog steeds. Inmiddels is dat schrift zo’n 42 jaar oud, maar het tovert nog regelmatig een glimlach op zijn gezicht. En… het is een graadmeter, van wat er zoal veranderd is op culinair gebied de laatste 4 decennia. In het gele schriftje zitten ook uitgeknipte receptkaarten uit het tijdschrift AVENUE*, zoals een quattro dessert van De Swaen in Oisterwijk of Schotse soep met prei en pruimen van een ander restaurant. Het bekende lifestyle magazine grossierde, onder aanvoering van de grande dame van culi Nederland, Wina Born, in recepten van sterrenchefs.
foto: Reebiefstukjes met basilicum van Villa Rozenrust. Oh la la.
foto: Tijd voor gevogeltemousse van de Oude Geleerde Man.
Bij terugkeer uit het Occitaanse land werd GKT blij verrast met een presentje van Joan de Vries, één van de leden van de gay cooking club op Facebook. Hij had nog een kookboek over uit 1985. Het AVENUE kookboek van Wina Born. Of ik dat wilde hebben? Daar zei GKT natuurlijk geen NEE tegen. De keuken van AVENUE laat perfect de tijdgeest van begin jaren tachtig zien. Fotografie was analoog en producten, zoals basilicum waren echte exoten . Men at nog geen pesto per kilo. Basilicum zo las GKT was voorbehouden aan de chefs, die er verfijnde dingen mee maakten. Italiaans eten stond nog helemaal niet op de kaart. En oh la la, saffraan en paprika, daar wijdt la Born een heel hoofdstuk aan! Alles wat chefkoks maakten was Frans georiënteerd. Met nadruk op veel “luxe”vlees, mousses van o.a. zalm en kippenlevertjes, luxeproducten zoals foie gras. Vegan moest nog worden uitgevonden. Wat zijn wij heden ten dage veel gewend op gebied van producten uit welke culinaire cultuur dan ook. Aziatische invloeden kwamen mondjesmaat op. Met dank aan Jean Beddington. Het boek geeft een mooi beeld, hoe in de keukens van gerenommeerde restaurants werd gekookt. De recepten vergen wel basiskennis, iets wat tegenwoordig uitvoerig in kookboeken uit de doeken wordt gedaan. Anyway. De keuken van AVENUE is voor GKT terug naar de tijd, dat ik de culinaire wereld nog moest ontdekken en tovert een blik van herkenning op zijn gezicht. Het boek geeft een mooi tijdsbeeld van de eighties en vormt een uitdaging om er iets mee te doen op zijn 21e eeuws. Bijvoorbeeld met onderstaande terrine van wijlen John Halvemaan, in wiens restaurant in Buitenveldert GKT ooit at om zijn afstuderen te vieren.
foto: Terrine van aardappel met spek. Wat doen die truffels daar nu?
RECEPT: terrine van aardappelen met spek.
Nodig:
350 g aardappelpuree**
350 g kalfsfricandeau
650 g spek in dunne plakken
4 eieren
1 dl room
3 grote aardappelen in de schil gekookt
materiaal: een terrine met inhoud van 1,2 l
Bereiding:
Het kalfsvlees in repen snijden en samen met de aardappel tot moes verwerken in de keukenmachine. De eieren toevoegen en de machine nog even laten draaien (niet langer dan 1 minuut) Laat het mengsel goed koelen en voeg er een beetje voor beetje de room aan toe. Schild de grote gekookte aardappelen en snijd ze in dunne lange plakken Bekleed de terrine met plakken spek, leg hierop een laagje farce***, vervolgens met de plakken aardappel en daarop een laagje spek. Begin hierna weer met een laagje farce en ga zo door met spek en aardappel tot de terrine vol is. Bak de terrine au bain marie gedurende een uur in een oven van 180 °C en laat onder druk afkoelen snijd plakken van de terrine en garneer met wat vinaigrette, waaran eventueel wat truffel is toegevoegd. (nu snapt GKT de truffel op het bord, want deze kwam niet voor in de ingrediënten-declaratie)
GKT gaat snel deze terrine eens uitproberen in Occitanië maar dan als truffelterrine. Wordt vervolgd!
foto: cover De keuken van AVENUE.
Dank aan Joan de Vries voor het opsturen van dit leuke retro kookboek!
* AVENUE was jarenlang een toonaangevende glossy in Nederland met mode, cultuur en culinaire artikelen.
** In het kookboek gaan ze ervan uit, dat je precies weet hoe je aardappelpuree maakt. Hoe anders dan tegenwoordig, waar in elk kookboek basisrecepten staan.
*** GKT heeft wat dingen in de bereiding aangepast en aangevuld, omdat die ontbraken.
Reacties laden....
Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.
