De smaak van België.

 foto: De smaak van België.

De polders in de Westhoek, garnalenvissers te paard in Oostduinkerke, steekspelen van Damme, de haven van Antwerpen, de Europese hoofdstad midden in het Brabantse, de Hoge Venen achter Spa, Limburgse stroop, wild uit de provincie Luxemburg en de Gilles van Binche. De smaak van België. een land, waar men drie talen spreekt, afgezet door grenzen. Maar één ding bindt de bewoners van dit land. Hun eten, hun passie daarvoor. Of het nu aan de Noordzeekust of hoog in de Ardennen is, een Belg houdt van eten. Misschien wel het best bewaarde geheim op ons continent, de smaak van België. Je kunt er niet om heen. Galliërs, Romeinen, Franken, Vikingen, Spanjaarden, Oostenrijkers, Fransen en Hollanders. Allen deden een duit in het zakje van deze melting pot. Noordse ingrediënten gaan hand in hand met voedsel, dat meekwam met de zuidenwind. Ik kan er uren over mijmeren, maar een feit is dat deze cross over keuken de rijkste van Europa mag heten.

Ruth van Waerebeek, kok, leerde de Smaak van België van drie belangrijke vrouwen, de stoere plattelandskeuken van haar overgrootmoeder Marie, Belgische boerenkost. De verfijnde en creatieve keuken van haar grootmoeder en kunstenares Jeanne. En de keuken van haar moeder Anny, stadsvrouw in hart en nieren. Dit maakte Ruth tot wat ze nu is kok en avontuurlijke geest. Avontuurlijk als ze is kwam ze in Chili terecht, maar dat is een ander verhaal. Laten we het nu over haar imposante boek De smaak van België hebben. 250 watertandend lekkere Bourgondische recepten. Te starten met asperges op Vlaamse wijze, een warme Luikse sla (hierover schreef Gereons Keuken Thuis één van de eerste blogs) Recepten met kervel ontbreken natuurlijk niet. En dat is nog maar het begin, de voorgerechten en hepkes. Tussendoor verhaalt Ruth over het fenomeen op café gaan, een instituut in België, de stad Gent en garnaalkroketten, emblematisch gerecht in Vlaanderen.

Eet elke dag soep, een mooie Belgische traditie.  Kippenbouillon, visbouillon en nog veel meer vormen de basis van een hoofdstuk vol soepen. Van hartverwarmende Brabantse witloofroomsoep tot hutsepotsoep, de meest traditionele Belgische soep. Ruth vertelt over de kruidenierswinkel in Ingelmunster, typisch voor het platteland.

Een apart hoofdstuk is ingeruimd voor vis en schaaldieren. België is een paradijs voor visliefhebbers. Ik zou bijna zeggen What else? De wereldberoemde mosselen in allerlei hoedanigheden. Paling in het groen van de Scheldeoevers of zeeduivel met geuzebier. Gevogelte en wild komen ruimschoots aan bod met waterzooi, Mechelse koekoek op zijn Brussels of fazant op zijn Brabants.

We gaan naar de vleesmarkt (en dan bedoel ik niet de Beenhouwersstraat in Brussel) Gentse hutsepot, de klassieke kalfsblanquette of varkensgebraad op zijn Ardeens uit de hoge heuvelen van het pays roman.Koken met bier, dat hoort bij de smaak van België. het is de nationale drank. De schrijfster vertelt over soorten, gisting en Vlaamse stoverij. Je krijgt er gewoon honger van zelfs op dit matinale uur, waarop ik dit schrijf. Bier is goed voor uw lichaam en ziel. En zo is het.

Een apart hoofdstuk over bijgerechten. Daar heeft België patent op. Groenten en vruchten van het seizoen. Asperges, hopscheuten, Brusselse spruitjes, kervel, witloof en waterkers. Te kust en te keur te bereiden. En laten we vooral de frieten met een hoofdletter F niet vergeten.Het boek sluit af met wafels en desserts vol van zo’n ander nationaal ingrediënt Chocola, maar daar zou je nog een hele blog aan kunnen wijden.

Hier eindigt de tocht door dit mooie land, het vlakke land met al zijn robuuste, maar ook verfijnde gerechten. De Smaak van België, we waren bijna echt vergeten, hoe schoon het leven hier kan zijn. Gereons Keuken Thuis is er dol op. België!!!!

De smaak van België, 250 bourgondische recepten, Ruth van Waerebeek (ISBN 9789045208459) is een uitgave van Karakter en kost € 29,95

2 antwoorden op “De smaak van België.”

  1. We groeien op met “witloof in de oven” en biefstuk friet, stoverij…klassiekers die alle veranderingen in de keuken overleven. Ik at vroeger thuis inderdaad altijd eerst een kom soep, maar dat is het enige dat ik niet meer doe. Op café gaan ook niet, maar daar ben ik nu eenmaal het type niet voor. We hebben onze eigen “gandaham” en ook 1000 den soorten kaas…we kunnen er inderdaad ongelooflijk trots op zijn 🙂 …

Geef een reactie

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten