Als je op de A 31, Route du Soleil, richting Dijon rijdt, kom je op een gegeven moment langs een bord, waarop een Neptunus water twee kanten op laat stromen. Dit bord geeft de waterscheiding aan, die dwars door de Bourgogne loopt. In het noorden en westen zoeken de rivieren hun weg richting Atlantische Oceaan. In het oosten en zuiden is de Middellandse Zee het doel. Lange tijd was deze scheiding de reden dat er weinig handel via water mogelijk was. En de wijnen uit de Bourgogne maar mondjesmaat Parijs bereikten. Totdat in 1775 begonnen werd met het graven van het Canal de Bourgogne. Een kanaal dat de Saône met de Yonne verbindt. Het kanaal werd op 28 december 1832 in gebruik genomen. Vanaf dat moment was het mogelijk om van de Middellandse Zee naar Parijs te varen. Het Canal de Bourgogne bestaat uit een groot complex aan sluizen en een bijzondere watertunnel van ruim 3 kilometer lang. Hiermee werd de waterscheiding overwonnen. Lang gebruikt is het kanaal niet. Het watertransport werd al snel ingehaald door de trein. Tegenwoordig is het kanaal vooral een toeristische vaarroute.
Het recept van vandaag, forel uit de oven, is geïnspireerd op de waterlopen en kanalen van de Bourgogne, waar veel riviervis wordt gevangen en natuurlijk gegeten. Bij de forel met amandelen drinken we een witte wijn uit de Chablis streek.
Nodig 4 personen:
4 forellen
1 bosje peterselie gehakt
80 g roomboter
2 teentjes knoflook geperst
amandelschaafsel
walnoten
veldsla
notenolie
appelcider azijn
grof zout
peper
Bereiding:
Spoel de forellen af en dep ze droog met wat keukenpapier. Wrijf de binnenkant van de vis in met grof zout, wat peper en geperste knoflook. Vul daarna met wat boter en peterselie. Leg de vis met wat boter op een vel aluminium folie en pak in. Gaar de forellen in 20 à 25 minuten in de oven op 200 graden.
Rooster intussen in een droge pan de walnoten en het amandelschaafsel. Maak de veldsla aan met wat notenolie en appelcider azijn. Meng de walnoten erdoor. Eventueel nog wat zout en peper toevoegen.
Als de vis gaar is kunnen pakketjes geopend worden en met het geroosterde amandelschaafsel worden bestrooid. Serveer de vis in zijn folie met de salade.
Oh heerlijk, Gereon. Echt verse forel die net nog heeft liggen zwemmen. En dat recept klinkt ook zo vertrouwd. Die smaken. In de winter kregen we ze van onder het ijs, dan werden ze bij de keukendeur pas dood gemaakt. Zo stonden ze ook in het kookboek dat ik er laatst weer bij pakte: “Dood de forel” was de eerste stap.
Goedenmiddag Sophie.
Dank je wel voor je leuke reactie. Ik heb dood de forel stap niet opgenomen, omdat ik ze meestal dood koop.
Fijne dag Gereon
🙂 Nou wat het was, ik was weer eens gaan bladeren over het precieze verschil tussen meunière, bleu etc. En in mijn oude kookboeken begint het recept dus met een levende vis. Vanaf ‘La cuisine pour tous’, mijn dierbare Ginette Mathiot-paperbackje uit de zestiger jaren, is de vis al eehh het hoekie om.