Fit en groen februari.

foto: fit en groen februari, wandelen in de mooie duinen.


Fit en groen Februari.
 Er gloort alweer wat licht aan de einder. Ondanks dat het winter is, voelen de temperaturen niet zo aan. Maar wat niet is, kan nog komen. Net als vorig jaar toen ineens op 8 februari de winterkou inviel. Toch gonst het in Gereons Keuken Thuis al van de lentegerichte activiteit. Met de blik op het aankomende voorjaar. De lockdown is deels voorbij, dat geeft wat lucht. Het winterstof kan worden weggeveegd. En voorzichtig piepen er al voorjaarsbodes uit de grond, zoals de gele narcissen, die ik eergisteren ontwaarde in Aerdenhout.

foto: een spannend gerecht uit TLV Vegan.

Februari met de blik vooruit. Halverwege de maand een nieuwe Gereons Mag, die de fit de lente in editie heb gedoopt. Lekker groen en fit bezig zijn. Met vegan recepten van onder andere Jigal Krant en Alexander Hershberg. Een alcoholvrij aperitief van URB. Het interessante boek Eat to beat PDS. Huttentutolie van Drentse bodem. Fitness  95/5 shorts voor in je thuisgym. Reistips uit De Smaak van Italië (met recept). Zwemmersgeluk. Tot slot de nieuwe tentoonstelling in het Van Gogh Museum, dat gelukkig weer open is. Februari staat ook in het teken van een heuse foodbloggersparade op Gereons Keuken Thuis. Zij deelden met mij hun fijnste fitte recepten en sporttips.

foto: maart is zeemaand, daar hoort ook witte wijn bij.

De blik vooruit betreft ook de lentemaand maart met aandacht voor de zee. Zilte groente van Waddeneiland Texel door Anette van Ruitenburg. De Zeeuwse broers Hendrik en Kamiel Buysse met hun voorliefde voor koken met ingrediënten uit de zee. Zij maakten het boek Eat this Fish. Herhaalrecepten vanuit SeaSpot. En de eerste wijntour van 2022.

foto: De Franse weken staan weer voor de deur, grand tour 2022

April 2022 wordt een heel ander verhaal: met Franse weken vanaf locatie. Waar? Dat vertel ik nu nog niet, maar de voorjaarseditie van Gereons Mag krijgt een Frans tintje. Vijf weken lang Bourgondische avonturen, terroirgerechten, wijnverhalen, foto’s en nog veel meer. Gereons Keuken en route heeft er nu al weer zin in.

foto: cover De verstandige kock.

Tussentijds liggen er in februari nog wat spannende boeken in het verschiet, zoals Enak! van Humphrey Ottenhof. Ik ga op pad met Tim Anderson langs Izakaya. De verstandige kock, smaken van de zeventiende eeuw, mooi boek van Marleen Willebrands. Een nieuwe maand februari; er is nog veel om naar uit te kijken, behalve het terugkerende licht aan de einder.

RECEPT.

Nu we toch een beetje in Franse sferen zijn: “oeufs en meurette” een Bourgondische klassieker van eieren gepocheerd in rode wijn met een rode wijnsaus. Deze saus combinatie van wijn, spek en uien. lang inkoken maakt de saus dikker. We drinken er een pinot noir uit de Bourgogne bij.

foto: Libelle vond mijn bourgondische eieren zo lekker, dat ze het plaatsten.

Nodig:

1 fles rode Bourgogne wijn

100 g spek in blokjes

6 sjalotjes

100 g boter

250 ml runderbouillon

8 sneden brood

2 tenen knoflook

50 ml wijnazijn

8 verse eieren

zout, peper

gehakte peterselie/bieslook

1 l heet water

Bereiding:

Snijd het spek in heel fijne kleine blokjes. Hak de sjalotjes fijn. Verhit ongeveer 20 g boter en bak  de spekblokjes en sjalotjes kort aan tot bruin. Giet er 500 ml rode wijn bij en de bouillon. Bewaar de rest van de wijn voor het pocheren. Kook dit onder telkens roeren voor de helft in zodat een dikke saus ontstaat. Rooster het brood en wrijf in met de knoflooktenen.

Giet in een pan de overige wijn, water en azijn en breng aan de kook. Let op dat het niet kookt maar borrelt. Breek de eieren één voor één in een kopje. Zet het vuur laag en roer het water kokende water zo dat er een kolk ontstaat. Voeg het ei toe en laat het 3 minuten pocheren. Schep eruit met schuimspaan. Doe dit ook met de andere eieren. Houd ze warm in een schaal met warm water. Snijd eventueel de randjes van de eieren bij. Als de saus goed is ingekookt, voeg dan peper en zout toe en de rest van de boter in blokjes om te binden. Niet meer verwarmen.

Leg het geroosterde brood op een schaal, en leg op elke snee een gepocheerd ei. Giet de saus erover en bestrooi met wat bieslook en peterselie.

Het Vlees Boek.

foto: kalfstartaar met oesters.

Het Vlees Boek. “Vleesch mevrouw, u weet best waarom.” In deze tijd een minder vanzelfsprekende kreet. Aan de ene kant terecht, gezien de vele misstanden in de vleessector, aan de andere kant niet, want er zijn heel veel slagers of moet ik zeggen beenhouwers, die werken met liefde voor het dier en product. Zo ook Luc De Laet. Deze slager en schrijver van Het Vlees Boek heeft een eigen methode van met vlees omgaan. Hij zet er graag zijn stempel op door te vernieuwen en met een eigen aanbod, dat nooit doorsnee is. Zoals zijn op speciale wijze gedroogd rundvlees voor een carpaccio. Vlees dat haaks staat op het industriële product. Een reden, waarom Gereons Keuken Thuis ook steeds kritischer wordt over zijn vleesconsumptie. Hij verkoopt bijvoorbeels lokaal gefokt mangalica varken, een oud Hongaars ras met krulletjes. De Laet probeert waar hij kan zijn ecologische voetafdruk te verkleinen. Het Vlees Boek moest er komen, om zijn visie op vlees en de heerlijkste bereidingen te delen. Van jongs af aan zit De Laet in het vlees. Op zijn dertiende begon hij met een slagersopleiding en hielp hij in zijn vrije tijd mee op de boerderij van oom Alois. Hij belandde op zijn 20e in de dorpsslagerij en breidde dit bedrijf alras uit tot het eerste slagerij met een restaurant van België. Met succes, want andere zaken volgden door de jaren heen.

foto: kalfsfricassee met truffel.
foto: fazant à la Brabançonne.

Het Vlees Boek is eenvoudig van opzet en behandelt per diersoort de speciale eigenschappen van het ras en het vlees. Want niet ieder ras of stuk vlees is geschikt voor elke bereiding. Hij beschrijft de onderdelen en versnijdingen en laat hierbij zien dat bijvoorbeeld een rund meer is dan alleen een kogelbiefstuk. Via tartaar, een millefeuille van de eerder genoemde carpaccio van gedroogd rundvlees en rosbief belanden we bij een ossenstaart parmentier. Het kalf komt aan bod voor bijvoorbeeld een fricassee met truffel en eekhoorntjesbrood of heel chique: kalfstartaar met oesters. Als kleine jongen herinnert Luc De Laet zich nog het buikspek, dat zijn moeder bereidde. Ingang voor vele lekkere toepassingen. Bij zuurkool of op brood met een lik mosterd. Beuling komt aan bod. Op 17 januari was het St Antonius, de patroonheilige van de slagers en daar hoort bloedworst, pens of beuling bij. Gereons Keuken Thuis kent beuling als typisch Bosch. Kipkap, Limburgse zultbereiding, prijkt in Het Vlees Boek. Allemaal ambachtelijk vlees en likkebaardend lekker op de gevoelige plaat gezet. Er is gevogelte, van oorsprong het domein van de poelier. Wat te denken van rillettes van hoevekip? Tot slot wild, niet per se een slagersding, maar in het huidig tijdsgewricht, waarin ook Nederlandse slagers geschoten wild als vleesoptie aanbieden, niet onlogisch. Konijn in bier en fazant à la Brabançonne, te zien op mooie foto’s in het boek, deden mij likkebaarden.  Komt snel eens op tafel in Gereons Keuken Thuis.

foto: rillette van konijn met kinnebakspek.

Het Vlees Boek biedt een kijkje in de slagerswereld van Luc De Laet en de kunstige gerechten, die hij hier mee maakt. Vlees zoals het heurt en mevrouw weet ook tegenwoordig best waarom. Een heerlijk naslag- en terroirboek!

Het Vlees Boek, de puurste kwaliteit en de heerlijkste bereidingen. Luc De Laet (ISBN 9789401468886) is een uitgave van Lannoo en is te koop bij je boekhandel voor € 39,99.

foto: cover Het Vlees Boek

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Kabbelmaand januari.

Kabbelmaand januari. Het nieuwe jaar 2022 schiet alweer aardig op. De kop is er in ieder geval alweer vanaf. De ideeën en snode plannen zijn nog steeds legio. Maar de eerste maand van 2022 betoont zich vooral kabbelend. Bruto lijkt het door de lockdown alsof de tijd eindeloos is, vooral de avonden, maar netto onder aan de streep vliegt deze juist om. Waarmee vraag ik me soms af?  Het is de week van blauwe maandag. het moment waarop bij velen de goede voornemens verdampen tot nul. Wat betreft sport kan dat niet het geval zijn, aangezien de sportscholen nu pas weer vier dagen open zijn. Inhaalslag maken zou ik zo zeggen. Roken dan? Welnee daaraan moet je nooit mee beginnen en als je ophoudt, is je verslaving gewoon binnen 5 dagen over. Minder eten? Nee hoor, in Gereons Keuken Thuis wordt hetzelfde régime aangehouden, met een kanttekening: het thuiskoken komt mij soms een beetje de neus uit. Snel weer die horeca open zou ik zeggen. Dit gezegd hebbende, ligt er mooie uitdaging, om na te denken hoe we weer wat “cookingvibes” in deze kabbelmaand en de tijd daarna gieten.

foto: de orangerie van Elswout in lockdownslaap.

Kabbelmaand januari. De lockdownweekberichten op mijn Facebookpagina gaan in ieder geval door tot de heer Rutte en consorten het licht weer op groen zetten. Gereons Keuken Thuis kijkt ernaar uit. Ik ga aan de slag met een recept voor bananenbrood à la Joke Boon. Ik ben niet zo’n bakker, dus daarin schuilt een mooi experiment. Er liggen nog wat kookboeken ter bespreking, zoals Plantaardig van Alexander Gershberg en ZILT van Anette van Ruitenburg. Daarover lezen jullie meer in februari. Ik heb deze maand de werktitel fit de lente in meegegeven. Gereons Mag verschijnt halverwege deze maand en staat bol van het groen(voer) en fitte, groene en nieuwe dingen voor de lente. Dus foodbloggers en andere scribenten, die dit lezen: doe een duit in het zakje! Reageren kun je onder aan deze blogpost. A.s. vrijdag ga ik het over vlees hebben en Belgische slager Luc de Laet. Een de laatste dagen van deze kabbelmaand staat in het teken van TLV Vegan van Jigal Krant. Een boek, dat hij al aankondigde in 2019, maar uiteindelijk in het najaar 2021 verscheen. Een verhaal over een stad zonder melk en honing. 

foto: frêle zon in de duinen.

De lente nadert en in Gereons Keuken Thuis staan verschillende thema’s te dringen. April wordt in ieder geval  de “Franse wekenmaand” vanaf locatie. Later lees je daar meer over. En voor maart heb ik nog geen idee. Hebben jullie nog suggesties?

RECEPT

Vandaag een recept voor winterrisotto ai funghi met truffelolie, dat soms tafel komt in de winter. een mooi kabbelmaandrecept. In deze risotto gaat geen kaas, dat zou de truffelsmaak verbloemen. En….. ik zou mijn lezers tekort doen als ik er geen wijntip bij geef. Bij deze risotto drink je een hartwarmend glas rood uit de Veneto, een Valpolicella Ripasso. Laat ik daar nog een fles van hebben liggen, over van de feestdagen.

foto: winterse risotto.

Nodig:

400 g risotto rijst
1 l  funghi porcini bouillon (van blokje) of zelf getrokken met de afsnijdsels van paddenstoelen/groente
1 bakje kastanje champignons
100 g andere paddenstoelen naar keuze, zoals oesterzwammen
veel roomboter
2 sjalotjes
1 middelgrote wortel
1/4 knolselderij
peterselie gehakt
peper en zout
1 glas rode wijn
3 el olijfolie

Bereiding:

Borstel de champignons en andere paddenstoelen goed schoon. Snijd de steeltjes eraf en trek hier al dan niet tezamen met een bouillonblokje een stevige bouillon van. Bak de paddenstoelen en champignons kort in een eetlepel olie met peper en zout. Verhit in een pan met dikke bodem 2 eetlepels olijfolie. Snipper de sjalotjes fijn. Verhit in een pan de olie en fruit de sjalot. Voeg de wortelblokjes toe en laat weer kort fruiten. Voeg de risotto rijst toe en bak deze mee totdat de rijst kleurt. Blus af met een glas rode wijn. Voeg beetje bij beetje de warme bouillon toe en blijf roeren totdat de rijst alles opneemt. Blijf de rijst tussentijds roeren. Na twintig minuten is de risotto klaar. Roer de paddenstoelen er doorheen. Maak de risotto af met wat boter, peterselie, peper en zout. Doe het deksel op de pan en laat 5 minuten nagaren. Serveer op borden met eventueel wat truffelolie en wat fijngehakte peterselie.

Buon appetito!

Wijntour 2021 finale.

Wijntour 2021 finale. De laatste fotoblog van 2021, met de wijnen die ik vanaf eind november opende en dronk. De wijntour voor dit jaar is gemaakt. Gereons Keuken Thuis is benieuwd welke wijnen zijn pad zullen kruisen in 2022. Eerste fotoblog begin maart 2022. Hebben jullie suggesties? Laat het weten in een reactie hieronder. Welkom wijntour 22!

Wijntour 2021, de finale!

foto: Montagny 1er cru, Bourgogne (Frankrijk)
foto: Beaujolais Nouveau, Veauxrenard. (Frankrijk)
foto: crémant de Bourgogne (Frankrijk)
foto: Sauvignon blanc Franz, Hessen. (Duitsland)
foto: Grande Alberone, Puglia (Italië)
foto: Pfaffmann grauburgunder, Pfalz. (Duitsland)
foto: Mapu Carmenère, Central Valley. (Chili)
foto: crémant de Bourgogne, Veauxrenard. (Frankrijk)
foto: Mesta verdejo, Rueda. (Spanje)
foto: Moët brut, Champagne. (Frankrijk)
foto: Morgon, Beaujolais, Veauxrenard (Frankrijk)
foto: Wijn uit Marknesse, NO-polder. (Nederland)
foto: Valpolicella Ripasso, Veneto. (italië)
foto: Rodet AOP Bourgogne. (Frankrijk)

Kerstrally 2021, het George Sand menu.

Kerstrally 2021, het George Sand menu. Deze keer is het tijdens de grand tour door Frankrijk niet van gekomen om langer in de Berry, midden Frankrijk, te vertoeven. Maar hoog op mijn lijstje staat ooit nog een bezoek aan Nohant Vic, de woonstede van George Sand. De Berry is een voormalig hertogdom in het hart van Frankrijk. Het is een dunbevolkte landelijke streek met even robuuste inwoners als keuken.

foto: portret George Sand.

De Berry is beschreven in vele romans champêtres, landelijke vertellingen van schrijfster George Sand, pseudoniem van barones Amandine Lucile Aurore Dudevant. Zij was een dekselse meid en feministe avant la lettre. Velen kennen haar van haar stormachtige romance met de componist Chopin. Nadat zij haar wilde haren kwijt raakte vestigde zij zich samen met hem weer in deze landelijke streek om te schrijven. En dat was meer dan nodig. George moest “brood” schrijven om de monden van de vele gasten te vullen op haar landgoed Nohant. Die kwamen af en aan en prikten allen een vorkje mee. Tot haar dood zou zij blijven schrijven. Meer dan honderd romans, tienduizend brieven en vele toneelstukken. Er is tegenwoordig een heel parcours door de streek uitgezet aan de hand van haar boeken. 

foto: cover Goerge Sand kookboek

Bij toeval kwam ik in Châlon sur Saône een heruitgave tegen van de cahiers van deze épicurienne. Eerder uitgegeven door Christiane Sand, een nazaat van de bekende Franse schrijver, nu opnieuw gestyled en voorzien van de recepten uit haar jeugd, de diners met beroemde negentiende-eeuwse kunstenaars, schrijvers, politici en componisten. En wat zij at samen met haar geliefde Fréderic. Een mooi boek. Ik zou wel eens willen aanschuiven in Nohant. Maar een fijn diner a deux uit dit kook- en leesboek maken voor de Kerstdagen is ook geen straf.

foto: potage de potiron.

Étude: potage à la purée de potiron et toasts de foie gras.

Nodig:

1,5  kg pompoen

150 g rondkorrelrijst

750 ml water of kippen/gevogeltebouillon

1 l volle melk

4 rietsuikerklontjes

200 g foie gras (mi cuit)

6 geroosterde sneetjes boerenbrood

nootmuskaat

peper & zout

Bereiding:

Schil de pompoen, haal de zaden eruit en snijd in blokjes. Verhit in een grote pan de bouillon of water met een snufje zout. Doe het deksel erop en laat op een zacht vuur 20 minuten koken. Roer van tijd tot tijd door. De pompoen is gaar, zodra hij makkelijk uit elkaar valt. Pureer met een staafmixer. Houd deze soep warm.

Spoel de rijst af en kook deze een half uur in de helft van de volle melk. Wanneer de rijst bijna gaar is voeg je de rest van de melk toe. Verwarm opnieuw en voeg de suikerklontjes toe. Roer deze riz au laut langzaam door de pompoensoep. Met een snuifje nootmuskaat. Maak op smaak met peper en zout. Giet de soep over in een mooie soepterrine. (vaak te vinden voor een prikkie op Franse brocantes of vide greniers) Rooster de sneden boerenbrood en  beleg elke toast royaal met een plak foie gras.

Wijn: Malvoisie, wit, van domaine Guindon in Ancénis. (Loire Atlantique)

foto: oeufs à la Norberts.

Prélude: Oeufs à la Norberts

Nodig:

4 grote eieren

250 ml bouillon

40 g bloem

40 g boter

sap van een halve citroen

1 el gehakte kervel

bieslook als garnering

peper & zout

Water met azijn om te pocheren.

Bereiding:

Pocheer de eieren gedurende 3 minuten. Maak intussen van de boter en bloem een beurre manié: meng hiervoor de boter en bloem tot een homogene pasta. Verwarm de bouillon zonder deze aan de kook te brengen. Voeg in kleine porties de beurre manié toe en roer het geheel tot een gladde saus ontstaat. Voeg eventueel een scheutje Noilly Prat toe. (toevoeging GKT) Voeg vlak voor het serveren de kervel en het citroensap toe. Giet de saus in een schaal en leg de gepocheerde eieren erin. Garneer met wat takjes bieslook.

Wijn: Mâcon Villages, witte chardonnay van de Caves de Lugny. (Bourgogne du Sud)

foto: poulet chasseur.

Opus: Poulet chasseur

Nodig:

1 ferme boerenkip (niet zo’n plofding)

500 g champignons of andere paddenstoelen

100 ml witte wijn

75 g boter

1 sjalot

2 el espagnolesaus of bruine fond

gehakte peterselie

6 knoflooktenen

nootmuskaat

peper & zout

Bereiding:

Knip of snijd de kip in gelijke delen. Wrijf de kipdelen in met nootmuskaat, peper en zout. Verhit in een diepe pan een flinke klont boeter, voeg de kipdelen toe en laat deze langzaam braden tot gaar. (ongeveer 20 minuten) Als de kipdelen goud bruin zijn haal je ze eruit en zetje ze warm weg (in oven) Voeg voor de saus de rest van de boter, de gehakte sjalot en witte wijn toe. Bak ondertussen de in stukjes gesneden champignons in een koekenpan. Kook het geheel van de saus iets in en voeg 2 el espagnole-saus (1) of bruine fond toe. Voeg de gehakte peterselie en tenen knoflook toe. Serveer de warme kip direct op een schaal met de saus en gebakken champignons. Serveer bij dit gerecht pommes Sarladaises.(2)

Wijn; Reuilly rood van gamay (Loire) 

foto: pommes cuites.

Finale: Pommes cuites.

Nodig:

6 mooie appels. Gebruik zoete appelrassen.

125 g rietsuiker

50 ml bruine rum

1 tl kaneelpoeder

2 kruidnagels

crème fraîche

Bereiding:

Schil de appels en haal met een appelboor de klokhuizen eruit. Leg de appels in een met boter ingevette ovenschaal. Bestrooi de appels met een mengsel van suiker en kaneel Voeg de kruidnagels toe, de rum en wat water. Verhit de oven op 150 graden Celsius. Bak de appels gedurende een half uur. Haal de ovenschaal uit de oven en laat de appels iets afkoelen. Serveer direct met flinke lepels crème fraîche en begiet met wat siroop uit de ovenschaal.

Wijn: Rivesaltes ambré (Pays d’Oc)

Les carnets de cuisine de George Sand, éditions Chêne 2013 (ISBN 978-2812307324)

Meer lezen over de Berry? In Beau Berry verhaalt schrijfster Rudi Wester over haar leven in deze streek en dat van George Sand. Prometheus 2005. (ISBN 978904460333)

Noot: alle recepten zijn voor zes personen en door Gerons Keuken Thuis vertaald in het Nederlands en hier en daar aangepast..

(1) bron espagnole saus: coquinaria.nl

(2) bron pommes Sarladaises: onnokleyn.nl

Wijntour 2021 (4)

Wijntour 2021, deel 4. Een blogpost zonder veel woorden, maar met foto’s van de wijnen, die Gereons Keuken Thuis dronk dit najaar tijdens en na de tour door Frankrijk. Als afsluiter van deze wijntour een recept van Marlena da Blasi, de worstjes van de wijnvrouw.

foto: In de keuken in Cahors drinkt men met vrienden.
foto: Bourgogne pinot noir, Caves de Mancey.
foto: Elzasser wit, pinot blanc.
foto: rogenerieke rosé uit de Languedoc
foto: Kriter brut crémant uit Nuits St, Georges.
foto: wit uit Bourgogne du Sud.
foto: vondsten bij Nicolas.
foto: Tourraine gamay.
foto: Bordeaux, Château Montfollet.
foto: Tarani rosé uit de Comté Toulousain.
foto: witte Rhône voor bij de truffels.
foto: wit uit Bourgogne.
foto: wit uit Gascogne van domaine Tariquet.
foto: rosé van het schiereiland van Saint Tropez.
foto: 18 november 2021, le Beaujolais Nouveau est arrivé!

RECEPT

Druiven oogsten is hard werken. Vandaag een stevig recept om er daarna weer tegenaan te kunnen: “Salsicce arrostite con uve al vinaio” In gewoon Nederlands geroosterde worstjes met druiven op de wijze van de wijnvrouw. We drinken bij dit gerecht natuurlijk een stevige rode Chianti

Nodig (voor 6 pers.)

150 ml olijfolie
2 el verse rozemarijnblaadjes gehakt
2 tl anijszaad
2 tl venkelzaad
gemalen peper
1 kg varkensworstjes
800 g druiven wit en blauw gemengd
250 ml rode wijn
peterselie

Bereiding:

Verwarm de olie in een steelpan op laag vuur. Voeg hieraan de rozemarijn, de anijs- en venkelzaden toe. Een flinke hoeveelheid gemalen peper. doe een deksel op pan en laat 15 minuten trekken. Je krijgt zo een aromatische olie. Prik met vork de varkensworstjes in en wel deze 5 minuten in niet kokend water.

Verwarm de oven voor op  200 graden. Doe de worstjes op een bakplaat en bestrijk deze met de aromatische olie, voeg de druiven toe. Rooster de worstjes 25 minuten in de oven, keer ze om. de druiven zullen barsten.

Als de worstjes gaar zijn kunnen ze van de bakplaat gehaald worden. Schraap de bakresten en de druiven van de bakplaat en doe deze in een pan. Voeg de rode wijn toe en kook deze saus iets in.

Serveer de worstjes in een schaal met de druivensaus eroverheen en wat gehakte peterselie. Geef bij dit gerecht een lauwwarm boerenbrood.

Het verhaal van Sinterklaas.

foto: Sint Nicolaas in Valenciennes, Hauts de France.

Covid-19, een demissionair kabinet, stikstofcrisis, hoge gasprijzen, wel of geen Zwarte Piet? Allemaal dingen, die komen en gaan. Een constante is elk jaar is de aankomst van Sinterklaas en zijn gevolg. Een tijd van vooruit kijken naar Pakjesavond. Ik vond het als kind heel spannend en eerlijkheidshalve gezegd nu ook nog steeds. Sinterklaas is een feest waar ik goede herinneringen aan heb. Zingen bij de piano, totdat een zwart gehandschoende hand pepernoten de kamer in strooide. Toevalligerwijs kwam direct hierna een vriendin van mijn moeder op bezoek. Een Piet was zij ook niet tegengekomen bij aankomst. Voor ons als kinderen een groot raadsel.

foto: het liedjesboek van St Nicolaas door H.A. Almoes.

Het Nederlandse Sinterklaasfeest is in de 19e eeuw vormgegeven door schoolmeesster Jan Schenkman, verhalenverteller. Hij publiceerde in 1850 het boek Sinterklaas en zijn knecht. Aan hem danken we de stoomboot en alles, wat om Sinterklaas heen hangt. Ik vond dit jaar tijdens het opruimen van het huis van mijn moeder nog de pianoboeken, waaruit zij gezongen moet hebben als kind en die in mijn kindertijd ook gebruikt werden. Mooie herinneringen.

foto: Sinterklaas ansichtkaart uit Frankrijk.

Er zijn niet veel legendes bekend over de heilige Nicolaas van Myra. Dat terwijl hij in veel landen een prominente heilige is. Van Rusland tot Spanje, van Amsterdam tot Bari. Nicolaas was een vermogend man, die ’s nachts op pad ging om arme mensen te helpen. Denk aan het verhaal van de drie dochters van een arme man. Sint Nicolaas strooide munten door het raam voor hun bruidsschat, zodat zij niet hoefden te vervallen tot prostitutie. Hier komt de strooitraditie vandaan en de netjes met chocoladegeld. Sinterklaas als beschermheilige van kinderen.

foto: Sinterklaas in Nancy.

In noord en oost Frankrijk kennen ze de goedheiligman ook. Ik vind het altijd leuk om te speuren naar ansichtkaarten en beeltenissen van Sinterklaas als ik in deze contreien ben. Er is een bekend verhaal over drie kinderen, die door een herbergier naar binnen werden gelokt, gedood en in een vat met pekel gestopt. Sint Nicolaas wekte de slachtoffers weer tot leven en vergaf de man en zijn vrouw hun daad, mits ze berouw toonden. Hoe de vegan versie van dit verhaal luidt? Dat antwoord moet ik nog schuldig blijven.  Maar die vegan versie zal er zeker eens komen. Niets is zo beweeglijk als het Sinterklaasfeest.

foto: St. Nicolaas in Lotharingen.

Elk jaar vindt in Nancy op 6 december de intocht plaats van Sinterklaas op zijn ezel. Anders dan de witte schimmel, die hij in Nederland berijdt. Kinderen krijgen snoep en het is de aftrap van de kerstmarkt op de Place Stanislas. Een groot spektakel. Sint Nicolaas wordt bijgestaan door père Fouettard, een chagrijnige boze mijnwerker met een rode baard. Stoute kinderen krijgen stukjes steenkool van hem en met de zweep. Geen fijne man dus. Dus makkers staakt uw wild geraas. Anders zwaait er wat.

foto: St. Nicolas de Port net buiten Nancy.

Net buiten Nancy ligt het stadje Saint Nicolas de Port, waar in een immense kathedraal, met twee torens van honderd meter hoog, de onderarm van de goedheiligman wordt bewaard. Een euro in de gleuf en het luikje gaat open. De arm is dan te aanschouwen. Een andere bijzonderheid in het dorp is het speciale postkantoor naast de kerk, waar alle wensen aan de Sint van groot en klein kunnen worden gepost. En worden door de Sint beantwoord!

foto: Middeleeuwse deur met Sint Nicolaas in Troyes

RECEPT

Het winterdrankje Beerenburger opwarmer is iets anders dan glühwein of gløgg. Het verwarmt de konen na een flukse winterwandeling. Of een tocht over de gladde daken.

Nodig:

1 sinaasappel

4 kruidnagels

1 kaneelstokje

3 stuks steranijs

300 ml Beerenburger

800 ml ongefilterd appelsap

Mijn toevoeging: een tl rommelkruid.

Bereiding:

Was de sinaasappel en snijd deze in plakken. Doe de specerijen, Boomsma Beerenburger, appelsap en sinaasappel in een pan en laat dit op een laag vuur zo’n half uur pruttelen, maar niet koken. Verdeel het drankje oever een aantal glazen theebekers en doe ik elk glas een plakje sinaasappel.

foto: Piet uit kindertheater.

TIP voor de Sinterklaasdagen. Onlangs kwam ik in contact met theatermaker Albert Barth. Hij is de bedenker van de site kindertheater. In deze tijd van het jaar reist hij langs scholen en andere plekken mijn zijn speciale en ook coronaproof Sinterklaasvoorstellingen en -shows voor kinderen. Gelukkig, maar dat hoort er in de Sinterklaastijd een beetje bij, gooide de huidige milde lockdown geen roet in het eten. Dat deed het wel tijdens de intochten vorige week. Van Albert begreep ik dat zijn kindertheater voorstellingen gewoon doorgaan en er nog enkele plekken vrij zijn in november en begin december. Dus schoolmeesters, ouders en ander gespuis, gezwind naar de website van kindertheater voor op school op thuis. (dat rijmt) 

Noot: deze tip werd mij  gestuurd door Albert Barth, theatermaker. Zijn verhaal stond gepland voor de feesteditie van Gereons Mag. Ik heb ervoor gekozen deze aanvullend te doen in deze blogpost. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

De keuken van France profonde.

foto: oud Cahors.

De keuken van France profonde. Het is zondagochtend en nevelig in de Quercy, de streek rond de stad Cahors, Steile kliffen aan de rivier de Lot, Eikenbossen, waarin wordt gejaagd met beagles en gezocht naar paddenstoelen en natuurlijk truffels. Het is herfst en de houtkachels snorren erop los. Die typische Franse lucht van rook in de ochtendmist. Huizen van gestapelde stenen. Gereons Keuken Thuis kan intens genieten van Asterix & Obelixland. Eendenvet om mee te braden, het angelus in een dorp, dat je aan de tafel maant. France profonde. Bestaat het nog wel of alleen in mijn fantasie? Ach, wat doet dat ertoe. Een week hier in Cahors is een eetfeest. Stevige kost, gekonfijte eendenbouten, al dan niet met truffel of een saus van ganzenlever. Gelukkig beweeg ik genoeg, want alleen maar eten zou je aanstonds kunnen veranderen in een Holle Bolle Gijs, niet alleen vanwege het stevige eten, maar ook de niet te versmaden taartjes en desserts. 

video: markt voor de kathedraal

Cahors is op het eerste gezicht een beetje een gesloten stad. Wie weet komt dat door de ligging in een dal als een soort schiereiland in de rivier. Een plaatje van een stad met Middeleeuwse huizen, een fijne markt en vriendelijke, wat verlegen, bewoners. Landelijk. De omgeving van deze stad is om van te smullen. De eindeloze bossen in “Indian summer” gewaad. De lege kronkelende wegen door nog legere dorpjes. Waar het lijkt lijkt alsof er helemaal geen Fransen bestaan. Iets wat mij elke keer verbaast in landelijke streken. Je ziet uren niemand en dan ineens, alsof ze het hebben afgesproken, zijn ze er allemaal tegelijkertijd: Fransen in hun autootjes en allemaal op weg. Daarna valt het leven weer stil achter de gesloten luikjes in France profonde.

foto: als een miraculeus fata morgana ontluikt Rocamadour na 13 kilometer slingeren over leg wegen.

De keuken van France profonde, stevige gerechten, om je maag goed te vullen na een dag op het land of in de wijngaard. Zoals la treuffe, een stevige Bourgondische aardappelkoek, pommes Sarladaises, een stevige pan stoofvlees, cassoulet, niet te vergeten en natuurlijk eend in al haar hoedanigheden.  Vandaag een bewerking van een recept dat ik al 8 jaar geleden schreef in mijn kook- en leesboek Gereons Keuken Thuis, een pastagerecht met eendenworstjes. Deze zijn hier in Cahors gewoon in de automatiek te koop. Omdat we in de Quercy zijn: voeg er wat pruimen, of als je in een chique bui bent, truffel aan toe.

foto: jardin secret in Cahors
foto: de automatiek van de boucher.

Penne met eendenworstjes uit de automaat.


Nodig:

8 eendenworstjes
400 g biologische penne
bakje paddenstoelen van de markt
1 rode ui in dunne ringen
2 tenen knoflook
4 el eendenvet
olijfolie
peterselie
2 el balsamico azijn
peper en zout
gehakte peterselie

Additioneel gewelde pruimen uit Agen of truffel.

Bereiding:

Verhit in een pan wat olijf olie en de helft van het eendenvet. Bak hierin kort de worstjes aan. Haal de worstjes uit de pan en zet ze opzij onder aluminiumfolie. Kook in een pan met ruim water de penne al dente. Bak de paddenstoelen kort aan in het bakvocht. Voeg daarna de rode ui in ringen roe en geperste knoflook. Snijd de worstjes in plakken en voeg toe. Blus het geheel af met balsamico. Maak op smaak met wat peper en zout. Voeg als laatste de rest van het eendenvet, de gewelde pruimen en de penne toe. Serveer in grote schaal bestrooid met wat gehakte peterselie. 

foto: paddenstolen op de markt.

We drinken bij dit gerecht een kloeke donkere Cahors, gemaakt van de lokale malbec druif.

La table de Caron.

foto: quenelles de brochet.


La table de Caron.
 Hij moest natuurlijk mee in de knapzak, tijdens de grand tour, die wij maken door de Hexagone. Het nieuwe boek van maître Alain Caron et fils. Alain vertrouwde mij eens toe, dat hij erg van koken houdt, maar om persoonlijke redenen nooit zelf een restaurant wilde beginnen. Twee zoons van hem wilden dat wel 5 jaar geleden en startten met Café Caron, maar niet zonder de hulp van hun vader in de cuisine. Dat was hun wens. En zo geschiedde. Inmiddels zijn de Carons op verscheidene adressen te vinden in de stad. Van Zoutkeetsgracht tot Pijp en op het Westergasterrein. Een behoorlijke défi (uitdaging) om op zoveel adressen de heerlijkste gerechten op tafel te zetten. Maar dat is deze mecs (jongens) wel toevertrouwd. Koken met Alain is altijd een feestje, wat een begeestering en plezier. Gereons Keuken Thuis heeft het meerder malen mogen smaken, als Alain kookte en ik de wijnen deed. Nooit een saai moment en wat zo leuk is aan Alain, dat hij heel goed kan improviseren. De essentie van de bistrokeuken voor Alain is de kip. Marga Grimm gaf in haar recensie voor het PS de Carons onlangs nog een 7,5 voor hun kip uit de oven. Een Franse kip wel te verstaan, niet zo’n ding uit de Hollandse supermarkt. Kip uit de oven à la façon française.

La table de Caron start met basisrecepten voor bouillons, kalfsfond, boterbereidingen, sauzen en vinaigrettes. Onontbeerlijk voor de bistrokeuken. De Carons laten ook een stukje Hollandse of moet ik zeggen Indische invloed zien in bijvoorbeeld de sambal vinaigrette. Niet onlogisch, want Alain vertelde mij eens, dat hij verrukt is van goede  Nederlandse producten. Dat zouden wij zelf ook wat meer moeten zijn.

foto: loempia boudin noir.

Les entrées. De voorgerechten. Een bloemkool-rôti met Parmezaansaus, mosselen in saffraansaus, een klassieke quenelles de brochet uit Lyon of een gefrituurd eendenei met doperwten en champignoncoulis. Mooie starters voor je Kerstdiner. Dit boek gaat zeker weer van de stapel worden gehaal tijdens het schrijven van de tien menu’s voor het einde van het jaar. Ook de paté en croùte ontbreekt niet.

Les plats. De hoofdgerechten, ik steek meteen van wal: millefeuille van vier soorten kool, kalfsentrecote met gekaramelliseerde witlof of loempia met boudin noir. De laatste een voorbeeld van de fusion, die de Carons toepassen. En de kip, coquelet à la Caron ontbreekt niet. Ik zit er hier nu al van te smullen in Cahors. Figuurlijk dan, want de kip moet nog gekocht en bereid worden.

foto: tarte Tatin met crème fraîche ijs.

Les desserts als finale. Van madeleines tot boterkoek, mousse au chocolat, klassieke tarte Tatin met als toegift crème fraîche ijs en niet te vergeten pommes au four. Deze at ik een week of wat geleden nog in Mâcon.

La table de Caron is een boek om je vingers bij af te likken, vol Franse recepten uit de bistrokeuken, maar met die eigen draai van de Carons. Eten zoals in Frankrijk, elke dag een klein feest. dat is deze heren wel toevertrouwd. Dit kookboek reist nog even mee met Gereons Keuken en Route. Cordialement Alain et fils du Lot!

foto: het kookboek sur ma table Cadurcienne.

La table de Caron, recepten uit onze bistrokeuken, Alain Caron & fils. (ISBN 9789048858064) is een uitgave van Carrera Culinair en kost € 33,99.

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Gereons Mag de Côte d’Azur editie.

video: wuivende palmen in Cannes

Gereons Mag, de Côte d’Azur editie. Het is alweer een tijdje geleden, dat Gereons keuken Thuis aan de Côte d’Azur verbleef. Persoonlijke redenen en Covid-19 stelden de reis telkens weer uit. Maar deze herfst is het goed toeven aan de blauwe Middellandse Zee. Over het weer valt al 14 dagen niets te klagen en het zeewater is heerlijk. Oktober in het toch nog drukke naseizoen is een feest. Maar de Côte d’Azur is meer dan zon, zee en strand. Het is fijn flaneren over de boulevard van Cannes, wandelen langs de gepoetste jachten in St. Tropez, struinen door de wijngaarden van Gassin, genieten van mooie musea, markten à la Provençale en het weelderige groen. Tot slot de rode kliffen van de Estérel, in elk seizoen een sprookje. Renée Vonks constatering dat de seizoenen aan de Côte d’Azur langer doorlopen lijkt helemaal waar. Er is in deze herfst genoeg reuring. Ik had eigenlijk geen editie van Gereons Mag gepland, maar deze keer leek me de moeite waard. Il vaut la peine! Lees en loop, eet en drink met Gereons Keuken Thuis langs de dreven  van de Côte.

foto: vieux Nice

Socca à la Niçoise Socca uit Nice tijdens deze lekkere warme dagen au bord de la mer. De makkelijke pannenkoek van kikkererwtenmeel à la Niçoise. In het Italiaans farinata geheten. (Overigens kenden de Romeinen ook al brood van kikkererwtenmeel) In Vieux Nice zie je socca overal in verschillende varianten. 

foto: socca bij Pelha Leva.

RECEPT:

Ik grill de socca na op mijn BBQ, beleg ze met wat rauwe groente, En zoals gezegd een lekkere dot aïoli. En glas frisse rosé erbij en je komt de dag wel door. Santé!

Nodig (10 stuks):

300 g kikkererwtenmeel

2 tl zout

3 tl ras al hanout

500 ml water

olie om in te bakken

Bereiding:

Doe het meel, het zout en de ras al hanout in een kom en voeg beetje bij beetje het lauwe water toe. maak er een mooi beslag. Zet het beslag zeker 2 uur in de ijskast. Er kunnen klontjes in ontstaan, maar die verdwijnen tijdens de rusttijd. Verhit wat olie in een koekenpan en doe een schep beslag in de hete olie. Bak de socca om en om en zet apart onder folie. Eet direct op of laat afkoelen.

foto: potret gemaakt door Paul Signac
foto: baadsters van Nadia Léger.
foto: Matisse in Musée de l’Annonciade
foto: pointilisme in paars.

Musée de l’Ánnonciade. Niet ver van het polyester jachtengeweld en brouhaha vind je een oase van rust in de haven van St Tropez. Het charmante Musée de l’Annonciade, een voormalige kapel, nu een mooi museum met werken van o.a. Paul Signac, Matisse en Kees van Dongen. Op de bovenverdieping is deze herfst een tentoonstelling met Sovjet Art van Nadia Lëger te zien. Kijk ook eens op de website van het museum.

foto: cover De Smaak van Italië

Un air d’Italie met het nieuwe nummer van de Smaak van Italië. That’s amore heet het nummer. Wist je dat vanaf de Côte d’Azur het een boogscheut is naar de heerlijke markten van bijvoorbeeld Ventimiglia of San Remo? Over het That’s amore nummer lees je meer in de volgende Gereons Mag, de WILD editie, eind november. 

foto: herfstige artichaut.

RECEPT. Artichauts à la barigoule Wijn erbij is een lichte rosé van het schiereiland van Saint Tropez.

Nodig: 

12 kleine artisjokken

4 tenen knoflook

1 glas witte wijn

gehakte peterselie

olijfolie

peper & zout.

Bereiding:

Verwijder de harde buitenste blaadjes van de artisjokken en snijd de toppen eraf. Snijd de artisjokken overlangs doormidden en schep het “hooi” eruit. Bak de vier ongepelde tenen knoflook in een pan met een beetje olijfolie, voeg de artisjokken toe en laat deze zachtjes bakken. Voeg de wijn en peterselie toe en laat het geheel zachtjes in koken. Maak op smaak met zeezout en peper uit de molen.

Flaneren op la Croisette. In een overhemd van hemd voor hem, het t-shirt seizoen is voorbij, maar op de boulevard de la Croisette is het goed toeven in dit witte overhemd van Profuomo. Fijn herfstgevoel.

video: flaneren op la Croisette.

Cocktailtime met een recept uit Winter Warmers:

Cinq à sept cocktail. Van de schrijfster van Winter Warmers, Jassy Davis mag een cocktailuur 120 minuten in beslag nemen. Na een drukke dag is het tijd voor old fashioned en ijskoude drankjes, zoals deze Cinq à Sept, een  mimosa-gele cocktail, die aan de Côte d’Azur van de roaring twenties niet zo hebben misstaan.

Nodig:

15 ml eenvoudige suikersiroop

60 ml gin

22 ml citroensap

8 ml gele Chartreuse

2 scheutjes tonic bitters

8 ml eiwit

citroenschilletje als garnering

Bereiding:

Zet een half uur van tevoren een coupe in de vriezer of vul deze met ijs. Schenk de gin, koude suikerstroop, de gele Chartreuse en citroensap in een schaker. Voeg 2 scheutjes tonicbitter toe en ijs. Schud de cocktail goed en schenk deze door een zeefje in een schoon glas, niet de coupe. Schenk het eiwit in de shaker, nadat je het ijs hebt weggegooid. Schenk de eerder gemaakte cocktail erbij en schud goed, totdat het geheel schuimt. Schenk de Cinq à sept door een zeefje in de ijskoude coupe en garneer met een citroenschilletje.

foto: BB a St Tropez.


Saint Tropez cooking.
 Natuurlijk bestaat er niet zo iets als een eigen keuken van dit kleine stadje op een schiereiland aan een turkooizen baai. Maar zeg Saint Tropez en iedereen heeft daar wel een voorstelling bij. Of het nu gaat om de verse vis die aan land wordt gebracht met de lokale pointus. Kleine vissersbootjes. Vis direct wordt verkocht onder de stadspoort aan de haven. Of de danseuses van het spektakel restaurant L’Opéra, die elke avond op de tafels tussen de gerechten hun kunsten tonen op een stevige beat. Of de beroemde panier met crudités en aïoli van Club 55, een emblematische beachclub in Ramatuelle.

foto: petites sardines

RECEPT: sardines met Antiboise.

Nodig:4 grote sardines schoongemaakt

1 citroen

zout

peper

1 el peterselie gehakt

aluminium folie

2 ontvelde tomaten

50 g gehakte zwarte olijven

3 el olijfolie

2 tenen knoflook

1 el kappers

1 el rode wijn azijn

2 el gehakte peterselie

Bereiding:Kruis de tomaten met een mesje in en leg in heet water. Daarna laten schrikken in koud water. Ontvel de tomaten en haal de zaadlijsten eruit. Snijd fijn. Hak de knoflooktenen fijn. Verhit wat olie en fruit de knoflook kort. laat niet aanbranden, want dan wordt de saus bitter. Voeg de tomaten toe en laat kort sudderen. Als laatste de olijven. Schep uit pan in kommetje voeg peper, zout, peterselie, kappertjes en rode wijn azijn toe.

Snijd de citroen in acht partjes. Houd vier partjes apart. Vul de buik van de sardines met een partje citroen, peterselie, zout en peper. Pak de sardines in folie en zet ze in oven van 180 graden. Na ongeveer een kwartier zijn ze klaar, al naar gelang de grootte van de vis. Serveer de vis met wat Antiboise saus en een partje citroen.

foto: haven van Saint Raphaël, VAR

Eind november een nieuwe Gereons Mag, de WILD editie.

NB: Deze Côte d’Azur editie van Gereons Mag werd mede mogelijk gemaakt door DSV Media, De Smaak van Italië, Côte & Provence Magazine, Renée Vonk-Hagtenius, Profuomo, Hemd voor hem, GoodCook, Jassy Davis, Musée de l’Annonciade, Estérel Cote d’ÁzurTourisme, Bauke Kramer en Gereons E&W. Alle producten, boeken en andere zaken werden mij als samples gestuurd door de uitgeverijen, pr bureaus en producenten. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten