reviews Archives - Pagina 56 van 62

03/01/201505/01/2015

Visculinair kookboek

foto: een fris en praktisch boek

Een boek, dat je niet koopt in de boekhandel of via het web. Het ligt in de vishandel, de nieuwste loot van Visculinair magazine. Gereons Keuken Thuis trof het aan in de #allyouneedisfood box, die hij kreeg van De Kroon op Het Werk.

Het Nederlands Visbureau startte in 2013 met het kwartaalmagazine Visculinair. Ik neem het regelmatig mee bij de vis handel. Boordevol recepten met vis. Achter elke vissoort schuilt een verhaal. Een verhaal, dat ondanks dat ons kikkerlandje aan zee ligt, vaak weinig bekend is bij veel mensen. je zou toch verwachten, dat wij Hollanders veel meer vis zouden eten en veel meer van vis zouden weten. Er is nog veel werk te doen.

En dat werk doet dit nieuwe boek “Visculinair kookboek“. Het start met een verhaal over vis en onze visserij. Geeft tips voor basisbereidingen, het kopen, bewaren en fileren van vis. Ook komt vis en gezondheid aan bod. Vis is een echte Omega 3 bom. Dus goed voor lijf en leden.

Hoofdstuk 2 bespreekt de platvis, een oude bekende uit de Noordzee. Sliptong, scharretjes, schol en tarbot. Zo van de zanderige bodem van onze zee, verwerkt in leuke moderne recepten.

Daarna gaan we in hoofdstuk drie aan de rondvis. Ik zie vaak vissers op de pier van IJmuiden harder en makrelen vangen. Ben altijd benieuwd wat zij er mee koken.In dit hoofdstuk komen de schelvis, kibbeling, haring en makreel aan bod. Ook is er een rol voor kabeljauw en schelvis.

Het volgende hoofdstuk gaat over andere soorten vis. De rog, forel, pijlinktvis en paling. In dit hoofdstuk wordt ook de grijze garnaal besproken, technisch gezien geen vis. Ik maakte met garnalen in 2014 al toast Le Zoute.http://gereonskeukenthuis.nl/blog/toast-met-noordzee-garnalen-le-zoute/ En rogvleugel is een favoriet van Gereons Keuken Thuis.

Het boek besluit met een overzicht van bereidingstijden. Handig voor de minder ervaren kok of de foody die eens aan de vis wil. Ik weet dat ik voorlopig aan de vis blijf. Het boekje heeft een mooie plaats gekregen in de keuken van Gereons Sea Spot. Kunnen mijn gasten er ook mee aan de slag.

Het Visculinair kookboek is een uitgave van het Nederlands Visbureau. Voor meer informatie kun je op hun site kijken www.visrecepten.nl

Dit leuke en informatieve boek is te koop bij viswinkels en -kramen voor € 8,95.

02/01/201506/01/2016

Detox, ontgiften en afslanken

foto: Scaloppine light

We leven inmiddels al weer twee dagen in 2015. Op Nieuwjaarsdag is nog net die laatste oliebol weggewerkt. Die kon er nog net bij. Dan begint het te knagen. De broek of rok zit te strak. Als kometen vliegen de woorden detox, ontgiften en afslanken voorbij. Want dit jaar gaan we het anders doen. Veel water drinken, detoxsappen slurpen en kauwen op droge bessen, Aan de slag met ons collectieve schuldgevoel. Weg met die pondjes als gevolg van dat copieuze diner op derde Kerstdag. (Kerstmis zelf laat ik even buiten beschouwing) Ik zie de ene blog na de andere de revue passeren met sappen, met voornemens en met gezonde tips. Ik vraag me dan af of het allemaal wel helpt? Zelfs het winkelblad van de grote blauwe grootgrutter doet er aan mee. Met een recept voor mannen, die wat kilootjes kwijt willen. Al doen die dat schijnbaar op een andere manier dan het vrouwelijke deel der natie. Daar geen sappen en superfoods, maar stoer eten. Voor echte kerels met baarden.

Al deze voornemens hebben een THT datum. Dit jaar is dat 19 januari, de derde maandag in de maand. Dan heeft iedereen genoeg van detox, ontgiften en afslanken. En beginnen de hersenen zachtjes te kreunen naar guilty pleasures, naar suiker, naar gluten en vet. Als sneeuw voor de zon verdwijnen alle goede voornemens. En het cirkeltje begint weer van voor af aan.

In Gereons Keuken Thuis dus geen detox, ontgiften of afslanken in deze eerste maand van het jaar. Maar het hele jaar op je voeding letten en vooral veel bewegen. Dat is mijn methode. Ik raakte er in één jaar zo’n 15 kilo’s en mijn steeds dikker wordende buik mee kwijt. In de ochtend 50 sit ups voor je buikspieren. Een glas citroensap om wakker te worden. Daarna ontbijten met een warme kom havermout of een bakje yoghurt met muesli. Twee à drie keer in de week een stevig uurtje zwemmen. Uitgebreid lunchen, de ene keer met iets warms, de andere keer met broodjes. Fruit toe. Zo veel mogelijk de auto laten staan.

’s Middags een stevige wandeling langs het strand, in de duinen of naar de Dam en terug.

Geen gesnack tussendoor, niet lopend eten. Consumeren met aandacht. Een avondje in de week yoga voor wat rek en strekoefeningen. En ’s avonds een lekkere maaltijd met wijn. (Tja dat hoort erbij in Gereons Keuken Thuis) Zo nu en dan een of twee lekkere taartjes van Kuyt. Deze methode kost mij geen moeite en is zelfs tijdens feestdagen vol te houden. Scheelt je ook de frustratie als het in januari allemaal niet lukt. Ik miste met Kerst de stol niet eens.

Een ayatollah van gezond leven ben ik niet, noch de prediker van gebalanceerde dieten. Ik ben en blijf een Bourgondisch type. En guilty pleasures ken ik niet. Plezier in eten en drinken wel, want daar gaat het om. Voel ik me niet schuldig over. Met deze mindset is al het gedetox helemaal niet nodig. Dat is mijn overtuiging.

Vandaag een recept uit mij kook- en leesboek, dat ik op Tweede Kerstdag maakte. Een beetje zon op je bord, Scaloppine al limone. Deze keer met kalkoenfilets. Wat pasta erbij en een goed glas witte wijn. Pronto, We zijn helemaal klaar voor de start van dit jaar.

Nodig 4 personen:

4 kalkoenfilets, overdwars doorgesneden en plat geslagen tussen folie.

1 citroen

gehakte peterselie

glas witte wijn

peper

zout

basilicum

1 teen knoflook fijn gehakt

80 g boter

5 el bloem

olijfolie

Bereiding:

Was de citroen goed schoon en rasp van de schil ongeveer 1 el zest af. Pers het sap uit. Je hebt ongeveer 3 el nodig. Sla de kalkoenfilets met een pan plat tussen plastic folie. Wentel de stukjes vlees door de bloem, gemend met peper en zout. Verhit de olie met een klein klontje boter. Bak de schnitzels kort aan en zet even apart onder folie of in lauwe oven. Fruit snel de knoflook in de pan en blus af met glas wijn. Voeg de citroenrasp en het sap toe en laat kort sudderen. Voeg de peterselie toe. leg het vlees terug in de pan. Verspreid de rest van de boter in kleine klontje en laat smelten. Serveer de scaloppine met saus erover. Bestrooi met basilicumblaadjes. Eventueel nog wat peper uit de molen. Erbij gekookte spaghetti.

28/12/201430/12/2014

Laatste zondag van 2014.

foto: collectie Sanders in Stedelijk.

Het is een prachtige winterzondag, De laatste zondag van 2014. Weer een jaar om bedacht ik op weg naar het zwembad door het koude park. Ik ga nu niet zeuren, dat het snel is gegaan, maar terugblikken en vooruit kijken. Het jaar begon met het event van Robert Kroon in Zaandam, met vele andere foodbloggers. Ik bezocht de top wijnproducenten uit de Veneto in het Hilton. Het voorjaar stond in het teken van wijn en spijs bij het Grachtenatelier. Proeven op zondagen van fijne wijnen met dito hapjes. Ik kookte pittig varkensvlees voor Winfried Baijens in zijn woonkamer op 23 april. De zomer brak aan in Scheveningen met het eerste vaatje haring. Het thema Gereons Keuken al fresco leverde vele mooie verhalen en recepten op. Rienk Andriessen won het BBQ boek van Paul Svensson. We brachten een warme en lome middag door in de groententuin van Marleen van Es. We proefden van de heerlijke meegebrachte gerechten. Ik voorspelde een nieuwe trend met keukenrolgerechten. Gasten kwamen en gingen in Gereons Sea Spot aan het strand deze warme zomer. Nieuwe en mooie boeken van Fontaine Uitgevers en Koken met Karakter belandden in Gereons Keuken Thuis ter recensie. Er is weer heel wat moois verschenen in 2014. De weekendochtenden brak ik mijn hoofd over de avonturen van mijn sprookjesfiguren. In het najaar schoof ik aan bij Martin Morales, voor een Peruaans diner onder de warme lage luchten van Amsterdam West. Er werd gekookt, gegeten, gedronken in het najaar. Ik besloot mezelve geen foodblogger meer te noemen na het Hema foodbloggersevent. Ik gebruik mijn blog nog wel om te schrijven. Zie het als pen en papier. In 2014 kwam regelmatig de foodbloggersdiscussie voorbij op verschillende fora. Wat zijn zij en wat is hun status? Waarom nemen zij zomaar producten aan? Het blijft een terugkerend topic.

Ik verzorgde wijnproeverijen bij vrienden thuis en kookte een private dinner in Woerden. Mensen verwennen, daar is het me om te doen. Gereons Eatery haakte aan bij Lekker Tafelen. December stond in het teken van Dali. Hij ontdooide zowaar in de Piloersemaborg en Dick Soek fêteerde de gasten op een lunch in de stijl van Gala. Een gezellig jaar was 2014, met veel nieuwe indrukken en kennismakingen. Het was een contactrijk gebeuren. Dat ga ik zeker voortzetten.

Vooruit kijkend gaan er ook wat dingen sneuvelen in 2015. Mijn trouwe deelname aan het foodblogevent zet ik stop. Het aantal inzendingen is laag en de thema’s zijn niet altijd even prikkelend. Ach, alles heeft zo zijn tijd. De ACBM liet het laatste jaar weinig van zich oren en dat blijft zo in 2015. We lijken de ergste roze cupcakegolf te hebben gehad. Maar reanimatie van de ACBM blijft altijd mogelijk. Talk and table wordt vervangen door een nieuwe serie “In de keuken van…” Ik heb al een aantal leuke culinaire en creatieve personen op het oog. Pelle, Knøbbig, Madeleine, Luigi, Brodgøde en Bart gaan samen met meneer Zimbo weer de nodige avonturen beleven. In 2015 komen zij regelmatig langs op Facebook en mijn sprookjesblog. Mijn tweede kookboek Gereons keuken en Route staat al stevig in de steigers. Nu nog een uitgever zien te vinden. Het borrelt en bruist dus in Gereons Keuken Thuis. In januari meteen aan de slag met een private dinner, thema pittig en spannend. In het voorjaar lonkt de foodbloggers wijnwandeling. Kunst gaat een grotere rol spelen op mijn blog. En tenslotte foodbloggersdiscussie of niet. Deze culineuze en vinaire scribent blijft producten aannemen en er bij vlagen over schrijven, #spon of niet…..

Op deze laatste zondag van 2014 wens ik allen alvast een sprankelend en fortuinlijk 2015.

17/12/201414/12/2024

Les diners de Gala

Een waddenoester op schuim van aardpeer, zilt en aards. Een groentemousse met spelt, een krokant balletje van kabeljauw, een amuse van kippenlever. Dat waren nog maar de amuses voorafgaand aan de de lunch van Gala. Gereons Keuken Thuis was te gast bij de Piloersmaborg http://www.piloersema.nl/ in Den Ham, gelegen in de fraaie Groningse ommelanden, Op deze zondagmiddag zou de kunstenaar Dali herleven en kookte Dick Soek uit het kookboek “Les diners de Gala”.

We werden ontvangen in de borg door een charmante gids, die zoals later bleek onderdeel van het toneelstuk was. Zij vertelde ronduit over de borg en de mensen, die er woonden. In de keuken werd ondertussen hard gewerkt. Na de bezichtiging begon het spektakel. In een zaal stond een grote vrieskist, waarin zich het lichaam van Salvador Dali bevond. Door wat miscommunicatie en de eerder genoemde gids en een personeelslid van het restaurant ging de kist open en herrees de grote kunstenaar. Zomaar in een zaaltje in een borg op het Groningse platte land. De gids bleek niet alleen een kenner van de borg. Zij bleek ook nog een grote fan van de kunstenaar en nam in het toneelstuk het leven van hem door in beelden, tekst en muziek. Een aanrader deze voorstelling Zie Dali. Kijk voor meer speeldata op bijzondere plekken op http://astridwarntjes.wix.com/stichtingmetafora

Na het stuk was het tijd voor een stukje eten. Gereons keuken Thuis had aan de patron twee boeken geleend, waaruit hij een lunch had samengesteld. Les diners de Gala. Een lunch gebaseerd op de gerechten en wijn van de grote liefde van Dali Gala. we namen plaats aan één van de tafels, die her en der in de mooie borg stonden op gesteld en de lunch kon beginnen. het ijs met de andere disgenoten was snel gebroken. De tafelgenoten hadden elkaar veel te vertellen, verrassende verhalen.

Na de eerder genoemde amuses was het tijd voor de mousse van langoustines met een saus Nantua. De langoustines komen van de UK158 en waren verwerkt in een heerlijk taart. Bedoeld als foodsharing om een lekker bordje van op te scheppen. De kop was er af, Als wijn was er gekozen voor een witte albariño van Fulget uit de rias Baixas in Noordwest Spanje

Het hoofdgerecht bestond uit een luxe hotdog gemaakt van varkenspoot en ham, geserveerd met wintertruffel en een roos van bloemkool in een zachte roqufortsaus. wat een spannend gerecht. Erbij een rode merlot van Chateau Musset uit Lalande de Pomerol. Als bijgerecht een verse salade volgens Alexrande Dumas, met een bijzondere saus van kabeljauwlever, ansjovis, eieren en sojasaus. Deze saus ga ik nog eens een keer maken in Gereons Keuken Thuis voor bij de crudités.

De kaasgang bestond uit de favoriete kaas van de kunstenaar, camembert met warme appel en een glas appelcider uit Normandië van Ferme de la Sapinière, het lievelingsdrankje van Dick Soek.

De lunch werd afgesloten met de boezem van Venus, romige borstjes van Génoise cake en perenijs. De middag was om, Het begon te schemeren in de ommelanden. Verzadigd door de indrukken van de borg, het toneelspel, de copieuze lunch en de gesprekken aan tafel, keerden we westwaarts in de laatste streepjes zonlicht.

12/12/201412/12/2014

All you need is food

foto: Laguiole messen

Een december middag in Koog aan de Zaan. Gereons Keuken Thuis was op bezoek bij De Kroon op het Werk voor het jaarlijkse all you need is food evenement. Een mooi gelegenheid om kennis te maken met de smaken van producten, te luisteren naar leuke lezingen en andere foodbloggers te ontmoeten. Dat organiseert Robert Kroon op een leuke manier. Afgetrapt werd in het restaurant De Vijfde Smaak. Ik ken dit oord als de Waakzaamheid, maar dat terzijde. We kregen de in en outs te horen over authentiek Chinees koken met een nieuwe productenlijn van Lee Kum Kee. Gevolgd door wat uitleg van Esmée Scholte over het gebruik van Pinterest. Ik heb inmiddels begrepen dat zij volgende jaar de pin up is. Daarna vertrokken we naar het gezellige kantoor van Robert voor de lezingen. Eén over nieuwe trends in de keuken door chef kok Pjotr Rentinck, Een andere lezing over vloggen door Daan Sip van Social Influencers. Gereons Eatery and Winery vermaakte op de eerste verdieping het luisterend publiek met een aantal wijnweetjes. Voor bloggers. Want wijn is net als een recept. Je maakt een register voor jezelf van smaken, zo ben je altijd voorzien van een passende wijn bij je blog. Makkelijker kan ik het niet maken. Als dank kreeg ik van Robert een mooie set Laguiole messen. Of dolken zoals ze in Gereons Keuken Thuis worden genoemd.

Na het informatieve gedeelte kon er geproefd worden. Buiten in tentjes stonden de producenten klaar met hun smaakvolle producten. Onder het genot van een drankje was het goed proeven en toeven op deze markt. Geheel in de foodhallen trend.

Het Nederlands Visbureau verblijdde de bloggers met een zalmbonbon, die ook is terug te vinden in hun leuke Visculinair kookboek. Artisan Grains vertelde alles over hun granen. Ik heb hier al eerder dit jaar een post over geschreven. Er was puur Appelaere sap te proeven van Zeeuwse bodem. Binnen in de keuken verraste Cow Under de gasten met sappig Australisch vlees. Simply Spices was ook van de partij met hun mooie kruiden melanges. Olijfolie van Liquido d’Óro geïmporteerd door entrepreneur Ridder Drost. De Kleinste Soepfabriek ontbrak niet met hun soep en een speltpannenkoekje. En Lee Kum Kee voorzag de bloggers van Chinese suggesties.

Bepakt en bezakt met de foodybox en nieuwe ideeën toog ik huiswaarts. Het borrelt en bruist nu in Gereons Keuken Thuis. Blini’s van speltpannenkoekenmeel. Een droomtomaatsalade met gebakken Australisch Angus en olijfolie. Een gin of moet ik zeggen jenever tonic als apéro. Appelsap met een tikje agave siroop inkoken als begeleider voor terrine de campagne. Hete sambal van Hottie voor bij het broodje kaas. Honingmosterd voor bij de jambon persillé. Et finalement truffelmayonaise voor bij de rare gebakken groente. Ik borrel en bruis nog even door.

27/11/2014

Liever lokaal, 365 dagen per jaar.

foto: Liever Lokaal

Texel, het Noordhollandse Waddeneiland, land van melk en honing, voor de kok die liever lokaal product gebruikt. Lokaal betekent voor de kok, dat je weet wanneer ze in het seizoen zijn. Je koopt lekkere verse aardbeien direct bij de kweker, In de vroege zomer vind je veel producten langs de weg met rabarber of radijsjes. Alles direct van het land. Knisperend vers. Soms moet je ook wachten, als het voorjaar koud is, dan is het even geduld voor je kunt genieten van verse asperges. Appels zo van de boom geplukt. Dat is lekker lokaal.

Annette van Ruitenburg, René Zanderink en Elsje Bruijnesteijn zijn de schrijvers/ bedenkers en kokers van het lijvige boek Liever Lokaal, 365 dagen per jaar. Een bijzonder boekproject, waar meer dan 3 jaar aan is gewerkt. Een basisboek over koken met lokale producten en over duurzame voeding. Geheel passend in de filosofie van de Slow Food beweging. In het boek lees je het verslag van jaren koken met al het moois dat in je directe omgeving is te vinden. het houdt rekening met de tijd van het jaar, feestdagen en bijzondere momenten in de streek waar de schrijvers wonen.

De schrijvers vinden lokaal eten van groot belang voor de leefomgeving. Evenals het onderhouden van het landschap en de natuur om hen heen. De makers van dit boek willen erbij zeggen, dat het hun bedoeling niet is om de alom aanwezige wereldkeuken af te vallen. Zij willen juist laten zien, dat je heel goed kunt koken met lokale bronnen. In het boek worden zoveel mogelijk lokale producten gebruikt, met uitzondering van bijvoorbeeld olijfolie en citroenen. Deze producten horen tegenwoordig ook bij de Nederlandse keuken. Het resultaat is dit bijna encyclopedische werk met fotografie van Ruth de Ruwe. Met een voorwoord van Carlo Petrini, de oprichter van de Slow Food beweging. het is het eerste boek dat de Nederlandse situatie beschrijft.

Het boek is ingedeeld in 12 maanden. Januari praat over fazant, schorseneer, Driekoningen. elk recept wordt kort ingeleid. In februari komen de ui en runderwang aan bod. En lees je en recept voor lokale kerrie. In maart steken de eerste hopscheuten hun kopje boven het hoofd. er zijn wilde ganzeneieren en langzaam komen de eerste lente gerechten op tafel.

April met verse heilbot, sardientjes en molsla. Mei de warme lentemaand ansjovis, waterkers en vlierbloesem, dat tegenwoordig heel populair is. Juni is de tijd voor Opperdoezer ronde, tuinbonen en rabarber. Juli de volle zomer, er is in deze tijd te veel om op te noemen. Augustus, de spreekwoordelijke oogstmaand, inmaken, rog en tomaten. in september start de herfst met witte bonen, gerookte vis en wild konijn. Oktober geeft ons piccalilly, scholletjes en bockbier. Warme smaken. November de laatste herfstmaand met pompoen, boeren Goudse oplegkaas en regenboogforel. En dan de laatste maand van het jaar, december, winter- en feestmaand met worst, feestelijke gerechten en bijvoorbeeld palmkool. Zo is het jaar in Liever Lokaal rond en dan heb ik slechts een kleine overview gegeven. Naast een kookboek is het ook een weetjesboek. Gereons Keuken Thuis heeft nooit geweten dat er zoveel rondom huis te genieten en te gebruiken is. Met Liever Lokaal hebben Annette, Elsje, René en fotografe Ruth een standaardwerk over Slow Food voor in elke keuken neergezet. Chapeau. Maar lees en gebruik het allen zelf!

Liever Lokaal, 365 dagen per jaar (ISBN 9789059564893) is een uitgave van Fontaine Uitgevers, http://www.fontaineuitgevers.nl/ en kost € 34,95

19/11/201419/11/2014

Foodblogevent, het maken van een mooie creatie.

Daar gaat het deze maand om in het Foodblogevent: ‘het zelf maken van een mooie creatie’. Angélique Schmeinck is er meester in: ‘Impress your friends’. De sterrenkoks zijn naast kok ook kunstenaar. Het gaat hier dus zeker niet om het meest ingewikkelde recept! In tegendeel zou ik zeggen. Het ogenschijnlijk meest eenvoudige maar op bijzondere wijze gepresenteerde gerecht wint deze maand het foodblogevent. Het kan van alles zijn. Voor-, hoofd, of nagerecht, bijgerecht, patisserie. Gebruik je kleuren? Vormen? Spannende ingrediënten? Technieken? It’s all yours, als het maar imponeert!

Waar zal ik toch beginnen deze maand, met dit prachtige thema voor het foodblogevent november? Imponeren willen we allemaal, met plaatjes en schrijfsels van onze kooksels en baksels. Degene, die dat ontkent, kan maar beter stoppen met bloggen. Of voortaan alles in een schriftje noteren en onder zijn of haar bed leggen. We leven nu eenmaal in een visuele maatschappij. Vorige maand won René Meesters http://hetetenisklaar.com/ met zijn wildzwijnragout het foodblogevent. Hij host het foodblogevent november en kwam met het hierboven beschreven thema op de proppen. Ik vind het spannend, omdat je erover moet nadenken. Het is nu eens niet een receptje erin knallen en hupsakee. Het maken van een mooie creatie. Een uitdagend thema. De eendenborst met pittige sinaasappelgelei hierboven maakte ik voor een wijnproeverij in september. Wat paarse basilicum erbij en klaar is Kees.

In de zin van deze opdracht ben ik een beetje een vreemde eend in de bijt. Ik plaats nooit foto’s van gerechten bij mijn blogs, maar sfeerplaatjes. Het is mijn wijze om te imponeren. Net zoals ik kook. Ik verzin meestal de recepten achteraf en toets ze in de grote aantallen kookboeken, die ik bezit. Deze methode is ontstaan toen ik startte me wijn- en spijsavonden. Achteraf kreeg ik vaak het verzoek om recepten van de hapjes. Nu heb ik een heel slecht korte termijn geheugen. Ik wist gewoonweg niet meer wat ik gemaakt had. Stond ik gewoon de volgende dag de hapjes opnieuw te bedenken. Ik maak wel graag foto’s van eten, van markten vol fruit en vis. Soms ook van mijn eigen try outs. Mijn techniek is de producten buiten te zetten op mijn balkonnetje en dan op de gevoelige plaat vastleggen. Daarna kleur ik het geheel iets bij of maak het sepia, al naar gelang mijn bui. Gereons Keuken Thuis plaatst vaak rustieke plaatjes, zoals deze van een terrine de campagne, bij zijn blogs.

Voor mij bestaat het maken van een mooie creatie uit vier elementen. In de eerste plaats het gerecht zelf, de ingrediënten, In tweede instantie de mooi gedekte tafel of het gezellige buffet. Ten derde de wijnen, die het eten afmaken. Of de hapjes, die de wijnen begeleiden. En als laatste het gezelschap. Het meest belangrijke van de vier. Eten is een sociale gebeurtenis. Moet je niet alleen doen, want dan wordt het een instrumenteel iets. Ja om je te voeden, je hebt ook brandstof nodig. Maar een creatie is pas imposant als alle vier deze elementen samen komen. Vooral in goed gezelschap en bij mooie verhalen. Je hebt dan geen plaatje meer nodig…. Het geheel zal in je geheugen achterblijven. Als een filmpje. Een laat ik nu een heel goed lange termijn geheugen hebben.

19/11/2014

Koken voor kleine en grote eenden.

foto: koken voor kleine eenden

Koken voor kleine en grote eenden. Met tips van oma Duck. Op het aanrecht van Gereons keukentje ligt de heruitgave van het Donald Duck kookboek. Eerder verschenen in 2005. En nu opnieuw verschenen. koken met Donald Duck en al zijn vrienden. Spannende en vrolijke recepten voor grote en kleine kinderen. Zelf recepten maken en aan je familie voorzetten, daar gaat het over. Mooie hoogstandjes.

Het kookboek start met de keukengeheimen van Oma Duck. Zij legt van alles uit over snijden (pas op!), wegen, invetten, pannen, raspen pasta koken, slagroom kloppen en schoonmaken, dat hoort er ook bij.

Daarna volgt het hoofdstuk voorafjes. Oma’s aardappelsalade, beerlijke tomatensoep en een boterhamtoren of Kwik, Kwek en Kwakworsten. Allemaal zelf te maken. Bij elk recept staan vier plaatjes. De kookwekker geeft aan hoe lang het duurt om een recept te maken. De sterren geven de moeilijkheidsgraad aan. Een weegschaal zegt iets over de calorieën. De tandenborstel zegt dat je goed je tanden moet poetsen.

Dan begint het echte werk in de keuken van Donald, de hoofdgerechten. deze zijn iets moeilijker, maar als de grote eenden de kleine eendjes een handje helpen komt het helemaal goed. Er zijn recepten voor kaasfondue met tomaat, pittige kipkluifjes, minipizza’s met zalm en de spaghetti bolognese. Wie kent niet de scene uit Lady en de vagebond? Una bella notte.

Toetjes horen er ook bij vindt Donald. dus een speciaal hoofdstuk erover. Met aardbeiensoep, chocolademodder van Gijs Gans en ovenheerlijke perziken. Laat dat maar aan Knabbel en Babbel over.De inwoners van Duckstad gaan ook nog bakken. Vijgenflapjes van dombo, torteltaart van Katrien en hoe toepasselijk in deze tijd van het jaar kruidnootjes. Het boek sluit af met drankjes. Shakes en smoothies. Lekker gezond.

Het Donald Duck kookboek is een leuk en vrolijk boek, waarmee kinderen kennis maken met koken. Voor de grote eenden onder ons is het vooral nostalgie. De recepten zijn duidelijk en speels. Alhoewel er veel gebruikt wordt gemaakt van kant en klare producten. Ik las pakjes aardappelpuree, bladerdeeg, knakworstjes, potjes appelmoes en tacosaus. Dat kan beter Donald! Daar kunnen de grote eenden misschien een handje helpen. Iets meer vers gemaakte ingrediënten. Het Donald Duck kookboek is in ieder geval een leuk decembercadeau voor kleine en grote eenden.

Het Donald Duck kookboek (ISBN 9789085749318) is een uitgave van Unieboek/het Spectrum http://www.unieboekspectrum.nl/ en kost € 11,95

15/11/2014

Wijnkenner word je zo.

foto: c’est pas sorcier

Op tien december a.s gaat Gereons Keuken Thuis op pad naar Zaandam. Naar De Kroon op het Werk. Om de daar aanwezige foodbloggers het één en ander wijs te maken over wijn. Wijs maken? Ja want wijnkenner word je zo. Daar hoeven we helemaal niet moeilijk over te doen, het is allemaal niet zo zwaar. Des te vreemder is het dat ik bij veel foodbloggers nooit eens een wijnweetje tegenkom. Gemiste kans. Op de deurmat trof ik het boek Wijnkenner word je zo aan. Geschreven door wijnblogster Ophélie Neiman, beter bekend als Parisienne, die wijn drinkt @missglouglou op Twitter. Een stevig boek, dat ingaat op alle praktische aspecten van wijn drinken, proeven, produceren, wijngaarden bezoeken en natuurlijk wijn kopen. Zonder te vervallen in middelbare mannentaal. Wijn 2.0 voor beginners en gevorderden met leuke tekeningen van illustrator Yannis Varoutsikos.

In het boek spelen vijf vrienden de hoofdrol, Julia geeft een feestje, Pascal leert wijn proeven, Tom gaat helpen bij de oogst, Emma gaat op reis en bezoekt de wijngaarden en Paul vertelt over de ins en outs van wijn kopen. In het voorwoord doet Thérèse Boer, zelf vinoloog, uit de doeken waarom wijn zo leuk is. Het is geen wiskunde, vin c’est pas sorcier (geen tovenarij, de Franse titel van het boek) Natuurlijk is wijn een veelomvattend iets met veel aspecten, maar van wijn moet je vooral genieten. Of de wijn een jonkie is of een bedaagde weggelegde fles van 20 jaar oud. Thérèse vindt dat Ophélie je daarin goed de weg wijst.

Maar zoals gezegd vijf vrienden gaan op zoek. Julia wil een feestje geven. In het eerste hoofdstuk vind je tips voor glazen en kurkentrekkers. Welke wijnen passen bij je feestje? Snel koelen. Wijn spijs combinaties. Dodelijke combinaties. Hoe bewaar je restjes? Wat als er een ongelukje gebeurd met kleding? En tenslotte, de behandeling van een kater.

In hoofdstuk twee neemt Pascal je mee op reis langs de kleuren, de aroma’s en geuren van de wijn. Wat er gebeurt in je mond. Hoe vind je de wijn van je dromen? Kleur en intensiteit, leren kijken. Aromagroepen in dit hoofdstuk voorzien van duidelijke tekeningen van Yannis. tegenslagen bij het proeven, de wijn stinkt of je bent verkouden. De smaken, Een kijkje in je mond-, keel- en neusholte. Na de uitleg van Pascal ben je op gebied van wijn goed organoleptisch uitgerust.

Daarna komt de productie van wijn, Tom helpt bij het oogsten. hij laat alles zien over de druiven, de rassen. Blauw of wit. Het leven van de wijnstok. De term terroir. Wanneer te oogsten? Het productieproces komt aan bod en de opvoeding van wijn. Want wijnen worden naast gemaakt ook opgevoed, net kinderen. Het is en blijft mensenwerk.

Emma gaat in het vierde hoofdstuk in op het terroir. Ze gaat op reis langs de wijn streken van Frankrijk. Ze bespreekt de gaarden van Bourgondië, de witte wijnen van de Elzas en de vallei van de Rhône. Veel aandacht voor Frankrijk. Logisch het is in eerste instantie een Frans boek. En in Frankrijk staan de wijnschappen toch vol met Franse wijnen. In Nederland zijn we inmiddels veel mondiale gebruikers geworden. Toch komen de andere Europese wijnen aan bod en de Nieuwe Wereld.

Als laatste geeft Paul tips over de aankoop van wijn. In het restaurant. Op internet, bij de boer of de supermarkt. Wat zegt het etiket? Paul rekent af met speciale benamingen zoals tête de cuvée en Grand vin de. Hij leert de lezer de juiste kwalificaties. Hij gaat in op de flessen en hun design. En tenslotte het aanleggen van een collectie in misschien wel je eigen kelder? Het boek sluit af met spiekbriefjes. Makkelijk als je vertwijfeld voor het schap staat of op pad gaat, de wijngaarden in.

Wijnkenner word je zo is een luchtig boek, een mini wijncursus voor iedereen, die wat meer wil weten van wijn. Het is duidelijk, zonder brouhaha, zoals de Fransen dat zeggen. en daar draait het om bij wijn, het is een alledaags artikel om dagelijks van te genieten. Een must voor foodbloggers, die eens wat wijnkennis naast al hun kookboeken in de kast willen hebben. Ik ga het boek zeker gebruiken op 10 december.

Wijnkenner word je zo (ISBN 9789461431080) is een uitgave van GoodCook uit Hilversum, www.goodcook.nl en kost € 22,50

10/11/201410/11/2014

Het Wilde Eten van Jacques Hermus.

foto: Het Wilde Eten in mijn zeekeukentje.

Een woensdagmiddag, bij boekhandel de Vries aan de Oude Gedempte Gracht in Haarlem. Het boek Het Wilde Eten ziet het levenslicht. En wat voor een boek. Jacques Hermus groeide op in de Noordoostpolder, op een boerderij. Een plek van vele herinneringen. Aan een donzig en mank eendenkuiken, dat later geslacht door vader, als Brabants gerecht in de pan belandde. Herinneringen van een boerenzoon in de houten boerderij. Het pionieren van zijn ouders. mooie verhalen. Jacques als boer.

In hoofdstuk 1 gaat het over het heden. de blije moestuin, waar het goed toeven is in de pipowagen en daarbuiten tussen de ingezaaide bedden. Jacques, als boer, geeft praktische tips vanaf domein Vrijheid blijheid. En dat stralen de foto’s ook uit. De schrijver geeft tips over de aanleg van een kleine moestuin, of een moesbalkon? want zelf je groenten en fruit kweken kan overal. Hij kookt ook uit de moestuin met venkel in deeg en een spannend gerecht met het paarse hooi van een artisjok. Aangestoken door zijn enthousiasme ben ik al aan het plannen voor volgend jaar. Zou best graag een kijkje willen nemen in zijn moestuin.

Jacques vertelt uitgebreid over het houden van kippen. Dat kan Gereons Keuken Thuis niet op zijn Amsterdamse balkonnetje. Dankbare dieren. Hij geeft een lekker recept voor bierkip. Na uitleg over eieren volgt het vee van de boer, het rund, het varken en het lam. De hele veestapel komt voorbij met lekkere recepten en uitleg. En Jacques vertelt waarom je vlees niet vers moet zijn.Van de akker is ook een mooi onderdeel in dit eerste hoofdstuk. Het verhaal van de kleigrond, de aardappel. Een recept voor aligot. Heftige kaaspuree uit de Auvergne. De uien, het graan van de weidse akkers. Met de klei er nog aan. Hierna verlaat de schrijver het erf en gaat foerageren. Scharrelen rondom de boerderij. Noten, zuring, thee uit de natuur, vlierbes. Op de heide, in de bossen en langs de akkers. Overal is wel iets eetbaars te vinden.

Na een eerste hoofdstuk volgt meestal een tweede. En dat gaat over de man als visser. Jacques Hermus als zoetwatervisser, met een jeugdherinnering aan zijn trofee waterbewoner de paling. Hij geeft een recept voor gerookte paling met linzen. Hij vertelt over de ins en outs van het hengelen. Hij trekt naar de kust, voor schelpen, Oesters, pêche à pied, krabben en kreeft en hoe Hollands de grijze garnaal. En passant vertelt hij over spannende zeegroenten.Hierna vaart hij uit met zijn hengel de zee op. Of met zijn hengel aan de kust. Gebakken harder of makreel op het strand. Niets is te gek voor deze visser. in dit korte bestek zijn alle tips gewoon te veel om op te noemen. Er wordt gerookt onder het genot van een glas whisky. En dan bedoel ik geen tabak.

In het derde en laatste deel van het boek gaat Jacques jagen. De jager wordt in hem wakker. Het wilde eten. Het waarom van de jacht. Het hoe te jagen. De bereiding van wild eten. Het leest als een jongensboek. wat te denken van gebraden reekoteletten met eekhoorntjesbrood. juist ja ook al vers geplukt.

Het Wilde Eten van Jacques Hermus is een prachtig geschreven en vormgegeven (kook)boek. De schrijver verhaalt, neemt je mee op avontuur. A la recheche du goût perdu zal ik maar zeggen. Het doet mij allemaal denken aan de verhalen van een goede schoolvriend, die op een Brabantse boerderij opgroeide en later zelf schrijver werd. Maar nog steeds met zijn poten in de klei staat en op pad gaat in het bos. Zo leest het boek of beter gezegd voelt het boek. Ik weet zeker dat de #wildeweken nog niet voorbij zijn in Gereons Keuken Thuis, aan zee of in de stad. Het Wilde Eten is een aanwinst. Er valt voor mij weer heel wat de te doe het zelven. Mooi gedaan Jacques!

Het Wilde Eten (ISBN 9789059564824) is een uitgave van Fontaine Uitgevers, www.fontaineuitgevers.nl en is te koop voor € 29,95