Vega(n) kookboeken in februari. Laten we deze maand eens vega(n) aftrappen met twee kookboeken, die al een tijdje op de rol stonden en waar GKT maar niet aan toekwam. De groene weken dienen zich aan op GKT. De lente staat voor de deur. Wat minder vlees en wat meer groenvoer eten kan geen kwaad. Tenminste, dat vind ik. Het is geen credo. Daarover kun je mijn LUBM blogpost nalezen!
foto: Paul Florizoone en cover No Meat no nonsense.
No meat no nonsense. Plantaardig eten hoeft helemaal niet moeilijk te zijn is het betoog van Greenway oprichter Paul Florizoone in zijn nieuwe boek No meat non nonsense. Op één van zijn reizen was de schrijver verstoken van vlees en dat vond hij uiteindelijk helemaal niet erg. Integendeel zelfs: zijn passie voor vegetarisch eten en plantbased koken werd aangewakkerd. Het leidde tot de oprichting van zijn bedrijf Greenway, dat in België plantbased food produceert. GKT kent de producten nog niet en is erg benieuwd naar de kwaliteit van zijn waar. (Ga er dit voorjaar eens naar op zoek) En heel belangrijk voor GKT: het aantal toegevoegde hulpstoffen. Want dat blijft toch een dingetje bij vleesvervangers uit de supermarkt. Maar voor nu wat voorbeelden uit dit vrolijke kookboek van Paul Florizoone. Köfte van jana met mojo verde, lekker pittig fingerfood. Beet balls met tzatziki. Vietnamese Banh mi. In de zomereditie van Gereons Mag eind juni keert een recept van Florizoone terug. Makkelijke en maakbare recepten voor iedereen, die eens een keer of altijd zonder vlees wil eten. Ik denk, dat het ook zo bedoeld is, want kant & klaar plantbased producten hebben niet als doelgroep de doorgewinterde culinaire vegan kok, maar de doorsnee supermarktklant. Geen vlees, gene zever!
Vega Blauw. Bij mij om de hoek in Amsterdam. (gek dat je dat na meer dan twee jaar nog steeds zegt) zit het Indonesische restaurant Blauw. Een fijne plek om te genieten van al het moois, dat de Gordel van Smaragd heeft te bieden. Blauw is bekend van wege de gerechten, die de chefs bereiden met originele Indonesische kruiden, kleuren en smaken. Maar daar stopt het niet bij, want ook de keuken van Blauw is continu in beweging. Een vega versie van het eerder verschenen kookboek moest derhalve niet ontbreken Zeventig originele plantbased recepten van de koks van Blauw, aan het papier toevertrouwd door vriendin en culinair schrijfster Joke Boon. Zij wist de vega gerechten uit de keuken te vertalen in leesbare receptuur. Tussen de recepten door wordt het team van Blauw voorgesteld, want zij zijn de koks, die alles maken. Vega gerechten uit de hele archipel van het Westen van Sumatra tot aan Timor, van Sulawesi tot het populaire Bali. Zoals Sop sayur santan, Terong kecap. Vega rendang. En… bami timun jepang, waarvan ik in de volgende editie van Gereons Mag het recept geef. Vega Blauw: nu ook om zelf thuis mee aan de slag te gaan. Kook eens op zijn Indonesisch 2.0!
Vega Blauw is een uitgave van Terra en is te koop voor. € 29,99
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Het plezier van echt goed koken. Wat is dat? Bij tijd en wijle verdwijnt het plezier in koken in GKT. Ik noem dat uitgekookt zijn of afgeblogd. Wat volgt is een tijdelijke ongeïnspireerde kookstaking. Op zulke momenten zijn boeken als het werk van Alice Zaslavsky meer dan welkom. Zij schreef een kookboek voor de enthousiaste thuiskok. Zaslavsky vraagt zich in haar inleiding af wat het betekent een “goede” kok te zijn. Is dat de juiste polsbeweging, waarmee je een snuif van dat en snufje van dit toevoegt? Zijn het je vlieguren in de keuken? Of ben je net als zij een ex deelnemer van Masterchef Australië? Zaslavsky bracht veel tijd met haar grootmoeder door, die haar de fijne keukenkneepjes leerde, daarna volgde een levenslange reis door smaak en koken. Keuzes maken en leren. In de ijskast kijken en ’s ochtends al bezig zijn met het diner van de avond. Allemaal elementen, die haar leven als keukenprinses beïnvloedden. Maar maakt dat haar een goede kok? In ieder geval een goede schrijfster van recepten en kookboeken. Zaslavsky probeert de blije thuiskok de 21e-eeuwse cuisine in te loodsen. Daarbij hoort flexibel zijn, georiënteerd zijn op groenten, oog hebben voor het milieu, maximale inspanning en een hoge opbrengst. Naast elk recept verwent de schrijfster je ook met extra’s in de vorm van tips, vervangers, variaties, no waste, gadgets in de schijnwerper en de categorie de moeite waard. Een hele berg aan informatie en vaardigheden staan in dit kookboek.
foto: cassoulet met broccoli.
Laten we gaan koken thuiskok! Het eerste deel heet uit de losse pols. Van alles en nog wat bij elkaar gegooid. GKT noemt dat normaliter assembleren. In het plezier van echt goed koken resulteert dit in o.a. een salade van venkel en citrus of een gerecht van druiven, feta en pasta uit de oven. Koken voor weekdagen komt voorbij, met zoals Alice zegt geweldige recepten voor doordeweeks. En dat zonder te hoeven nadenken. Ik vind het recept voor cassoulet met broccoli een vondst. Misschien eens op Occitaanse grond uitproberen? No waste koken speelt ook een grote rol in dit kookboek in de vorm van overschotten, meevallers en make-overs van restjes. Zaslavsky wijdt er een heel hoofdstuk aan. Dat levert leuke trouvailles op. Zoals een ajo blanco met bloemkool en amandelen. Een hoofdstuk wordt besteed aan weekend-koken, lekker aanrommelen en gasten ontvangen. Wat GKT betreft mag dat ook doordeweeks. Tot slot serieuze zalige zoetigheden, waarbij ik de Napoleon taart en bûche de Noël met kersen niet onvermeld wil laten.
foto: nowaste ajo blanco met bloemkool.
Het plezier spat eraf in dit boek van Alice Zaslavsky. Echt een kookboek om op een druilerige Hollandse winterdag in te gaan lezen en je blues als sneeuw voor de zon zien verdwijnen. Is het de Australische zon, die aanstekelijk werkt? Anyway, met dit vrolijke kookboek Het plezier van echt goed koken lokt Alice Zaslavsky Gereons Keuken Thuis direct de keuken weer in. Want uitgekookt of afgeblogd zijn is met dit boek verleden tijd.
BONUS recept: Pan confit tomate. Als bonus tref je een lekker zuiders recept aan voor brood met gekonfijte tomaat. Dit gerecht wordt geheid een hit in mijn Occitaanse keuken.
foto: pan confit tomate.
Nodig:
250 g verse, rauwe chorizo 125 ml olijfolie 1 rode ui, in ringen 400 ml droge appelcider snuf suiker 500 g cherrytomaten snuf zeezoutvlokken snuf versgemalen zwarte peper 430 g Turkse pide (of een ander langwerpig brood), in de lengte gehalveerd 1 – 2 tenen knoflook, gehalveerd 100 g manchego, of een andere stevige schapenkaas handvol fijngesneden bladpeterselie citroenpartjes, voor erbij
Bereiding:
Verwarm de oven voor tot 180 °C. Verwijder het vel van de chorizo, breek hem in stukken boven een grote koekenpan met dikke bodem en schenk een eetlepel olijfolie in de pan. Bak op laag vuur ongeveer een minuut, tot het vlammend rode vet uit de worst komt. Voeg de rode ui toe en fruit hem 6 tot 8 minuten tot hij zacht is. Schenk de appelcider erbij, strooi de suiker erover en hussel de tomaten erdoor. Breng de vloeistof aan de kook, draai het vuur laag tot de vloeistof pruttelt. Laat het tomaten-worstmengsel 25 tot 30 minuten pruttelen, tot het er stroperig uitziet en de olie bovenop drijft. Breng het tomaten-worstmengsel op smaak met zeezoutvlokken en versgemalen zwarte peper. Leg ondertussen de plakken brood op een bakplaat, leg een andere bakplaat op het brood om het plat te maken en te voorkomen dat de plakken brood omkrullen tot halvemanen. Rooster het brood 25 tot 30 minuten tot het brood goudbruin en zeer knapperig is. Check het brood regelmatig om te zorgen dat het niet te donker wordt. Wrijf de verse knoflook over de snijvlakken van het brood, leg het brood op een schaal en schenk het tomatenmengsel over het brood. Schaaf de manchego over het tomatenmengsel. Strooi de bladpeterselie en extra zeezoutvlokken en versgemalen zwarte peper erover. Besprenkel het tomatenmengsel met de overige olijfolie en serveer de pan confit tomate met de citroenpartjes ernaast.
foto: cover Het plezier van echt goede koken.
Het plezier van écht goed koken. Alice Zaslavsky (ISBN 9789461432841) is een kleurrijke uitgave van GoodCook en is te koop voor €35,00
Over de schrijver: Alice Zaslavsky is een nieuwe frisse wind in het culinair landschap. Als all time favorite Master Chef-winnaar in Australië, werd zij in 2021 wereldwijd bekend met Een ode aan groenten. Zaslavsky is culinair correspondent van ABC News Breakfast en ABC Radio en bedenker van Phenomenon, een gratis digitale toolbox voor scholen om dagelijks gezonde maaltijden te ontwikkelen voor leerlingen.
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Bistrotier. Le livre des joues rouges et des asiettes à saucer. De bistro, al sinds de 19e eeuw het kloppende hart van Franse steden. Van vroeg tot laat, voor een glas met quelque chose à grignoter of een fijn middagmaal. In Gereons kookboekenhoek stond al het rode boek A propos bistro waarin kok en kookboekenschrijver Stéphane Reynaud de essentie van het bistroleven en -eten uit de doeken doet. Onlangs verscheen bij Fontaine van zijn hand Bistrotier, de beroemde bistrokeuken voor bij je thuis, met tachtig bladzijden over drank en 400 pagina’s vol gerechten. En Reynaud zou Reynaud niet zijn als het geheel niet werd gelardeerd met productinformatie en verhalen. Want naast een goede kok is hij een uitstekend verhalenverteller en soms ook grapjas, zoals in zijn seizoensboek De lente op tafel. Toen GKT in 2015 de recensie hierover schreef was het snel gedaan met de op handen zijnde kookstaking. M.a.w. Stéphane Reynaud weet je altijd weer de keuken in te lokken.
Bistrotier. Het boek verwelkomt je op een plek, waar je even buiten de wereld van alledag wilt zijn. Een zaak als een vrolijke dinsdag, een soort huiskamer, waar je de tijd neemt om te genieten van wat de patron je voorschotelt. Van oudsher kwamen de schuiten met verse waar op maandag aan in Rungis. Dinsdag werden de fijne en verse producten van de tuinders geleverd. De aftrap voor een week vol lekkere gerechten in de bistro. De baas van de bistro schrijft zijn menu op het schoolbord. Sur l’ardoise. Zo gaat het al heel lang in Parijs en de rest van Frankrijk.
GKT wil niet blijven hangen in de geschiedschrijving van het fenomeen bistro op deze druilerige maandag, maar gaat kijken, wat Bistrotier Reynaud in petto heeft om de maagjes van klanten te vullen. Het boek start met het menu en de drankkaart (van Frankrijk) met daarop de gerechten , de wijnen en bieren, die de restaurateur verkoopt. Vanaf 7 uur in de ochtend ben je welkom voor een kop koffie of een simpel petit déjeuner. Dat kan een croissant au beurre met jam zijn of een omelet. En vergeet vooral het broodje met ham, kenmerkend voor Ile de France niet!
Om 12 uur, midi, is het tijd voor een kleine apéro, een glas wijn of aperitief met een stukje worst. Den k aan een glas Brouilly of Mâcon. Het hele boek staat vol met geslaagde wijn/spijs combinaties. Bijvoorbeeld voor bij de heerlijk brandade de morue of een hoemmoes van Puy linzen. Griekse tarama op een blini ontbreekt niet. De smaakpapillen zijn geopend voor de répas van de middag of de avond. Met uitleg over oesters, scheermessen en ander zeegrut. Als Bistrotier binnenkort met GKT meeverhuist naar de Languedoc, ga ik zeker te rade bij de lekkere zeevruchtenrecepten van Reynaud. Net als de terrines en charcuteriegerechten. Hierin verloochent Stéphane zijn afkomst als boerenzoon niet. Hij schreef hier eens het boek Van het varken over.
A table. Met vooraf een klassieker uit de Franse bistrokeuken: oeufs à la mayonnaise, eieren met mayo. Glaasje champagne of crémant erbij. Kikkerbillen uit de Dombes met een glas frisse Muscadet sur lie of voor in de winter een kloeke cassoulet, met erbij rode Fitou. En zo staat Bistrotier vol met allerlei fijne en lekkere, al dan niet klassieke Franse gerechten. We sluiten de maaltijd bij Reynaud af met een college over kaas. Daar zou je ook een hel avond mee kunnen vullen. Zoals de mooie Normandische kazen met een trou Normand, een klein glaasje Calvados. Goed gelaafd verlaat je het établissement.
Met Bistrotier is Stéphane Reynaud er wederom in geslaagd je een kijkje te laten nemen in zijn habitat: de bistro in al zijn facetten. Je krijgt er honger van als je de likkebaardend lekkere foto’s van Marie-Pierre Morel ziet en de recepten leest. Dit kookboek krijgt een mooie plek in Gereons Occitaanse kookboekenhoek en zal er weer vaak bij worden gepakt ter inspiratie. Wat nou kookstaking?
Bistrotier, de beroemde Franse bistrokeuken nu bij je thuis. Stéphane Reynaud. (ISBN 9789464042016) is een uitgave van Fontaine en is te koop voor € 44,99
Verklarende woordenlijst: Le livre des joues rouges et des asiettes à saucer: Het boek van rode wangen en borden vol saus. Quelque chose a grignoter: iets om erbij te knabbelen. Op het schoolbord: sur l’ardoise. Petit déjeuner: ontbijtje. Croissant au beurre: boterige croissant. Ile de France: de streek rond Parijs, het hart van Frankrijk. Apéro: drankje voor de maaltijd uit. Brandade de morue: stokvispuree uit de stad Nîmes. Tarama: viskuitdip uit Griekenland voor op een Russische blini. Répas: maaltijd. Midi: middaguur of Zuiden. Patron: de waard, baas van de bistro. Charcuterie: vleeswaren. A table: aan tafel. Crémant: mousserende wijn uit andere streken dan Champagne, denk aan Elzas, Loire of Bourgogne. Dombes: water- en kikkerrijke streek in het Saône dal tussen Bourg en Bresse en Lyon. Muscadet sur lie: witte frisse wijn uit Loire Atlantique, gemaakt van de melon de bourgogne druif. Cassoulet: het traditionele bonengerecht van Occitanië. Fitou: rode wijn uit de Languedoc. Trou normand: glaasje Calvados een appeldestillaat uit Normandië.
Stéphane Reynaud is een Franse chef-kok en kookschrijver. Reynaud komt uit een familie van slagers en varkenshouders in de Ardèche in Frankrijk. Hij woont in Parijs met zijn vrouw en drie kinderen. Hij schreef maar liefst 18 boeken, waarvan er velen door Fontaine met succes zijn vertaald.
N.B.: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Lekker. Vier vrienden besluiten rond de eeuwwisseling, om het geld dat ze in hun leven verdiend hebben, te verbrassen aan de meest exquise spijzen en dranken. Op Oudjaarsavond in Comme chez Soi, het Brusselse 3 sterrenrestaurant besluiten ze op reis te gaan naar nieuwe smaken en geneugten. Een trip vol sensaties is het gevolg. Niet per ongeluk, want aan het begin van dit millennium is de almacht van het Franse dictaat in de gastronomie net doorbroken. Denk aan de opkomst van de Catalaanse keuken met als vlaggendrager Ferran Adría van El Bullí in Roses. De opkomst van Baskische chefs. het Deense wonder NOMA (dat per 2025 ophoudt te bestaan), de tempel van nordisk mad. De inhaalbeweging, die de Angelsaksische chefs maakten. De opkomst van het influeren. Doen deze vier heren hier ook aan mee?
Kortom Bruno Vanspauwen schreef een gastronomische satire in 22 gangen. Over trends en hypes en hoe zij dit tijdens hun queeste hebben ervaren. De verschuiving van eten als voeding naar eten als spektakel in twee decennia eetgeschiedenis. De veranderingen in de keuken, de tafelmanieren, de gedronken wijnen en gerechten. En…. we zijn nog lang niet aan het einde van deze ontwikkeling.
Lekker is een boek, waarin Vanspauwen je mee op pad neemt door het landschap van de hedendaagse foodcult. Heerlijk om te lezen, om mee te lachen en een feest der herkenning. What’s next de komende 20 jaar?
Lekker, een gastronomische satire. Bruno Vanspauwen (ISBN 9789464369694) is een uitgave van Ertsberg en is te koop voor € 22,95
Over Bruno Vanspauwen: Vanspauwen (1959) is sinds 2002 culinair recensent en wijnschrijver voor de krant De Standaard. Hij publiceert ook over wijn en voeding in Knack Weekend en runt wijnkanaal.be.
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Fit op 50. Gezond eten en bewegen voor de bewuste man. Gereons Keuken Thuis is daar al heel wat jaren mee bezig. Dat was door de jaren heen vaker te lezen tijdens de #fitforfun weken op GKT. De coronapandemie deed ook een duit in het zakje en voedde mijn overtuiging dat veel bewegen en gezond eten de sleutel is tot meer weerstand. Alhoewel niet altijd, want ook ik werd in november geveld door griep. Was mij in 15 jaar tijd niet overkomen.
foto: Bewegen is een succesfactor.
Januari is begonnen dus gaan we weer met ons allen diëten, geen of minder alcohol drinken en stoppen met roken. Tijdens de kerstdagen heeft GKT zich verdiept in Fit op 50, het relaas van topdokter en androloog Guy T’Sjoen, die zich op vliegveld Zaventem realiseerde, dat hij graag zo wilde worden als de onberispelijke en fitte zakenman, die hij in de lounge zag zitten.. Rug echt, een gezonde uitstraling en fit. Want de dagelijkse praktijk van deze arts laat vaak anders zien. Dat zag hij aan zijn eigen houding achter zijn bureau op foto’s. Maar ook aan de mannen met obesitas, diabetes 2 en hartproblemen, die zijn spreekuur bezoeken. T’Sjoen schreef een leuk fitnessboek voor de bewuste man van boven de 50. Met veel motivatoren om je leefstijl te veranderen. GKT vindt het medische betoog en fitnessgedeelte heel interessant. En de laagdrempeligheid van Fit op 50 maakt dat dit programma voor iedere man te volgen is.
foto: eet lekker gevarieerd en gezond, elke dag.
Topdokter Guy T’Sjoen, in België bekender dan in Nederland (maar dat gaat veranderen) is hoogleraar aan de universiteit van Gent en verbonden als androloog (mannenarts) aan UZ Gent. Hij verkreeg bekendheid in Vlaanderen door de televisieseries Topdokter en Vrede op Aarde. De schrijver start zijn boek met de constatering dat de gemiddelde levensverwachting van mannen nog altijd achter loopt op vrouwen. Hij geeft hiervoor een aantal verklaringen, waaronder hormonen, “risico” gedrag, sociale verschillen, overgewicht en chromosomen. Ook speelt voeding een rol. Regelmatig ziet hij mannen in zijn praktijk, die met een kleine set aan hulpmiddelen groot resultaat boeken. Van onfit en oud, naar lichtgewicht en vitaal. De kern is motivatie en plezier. Niet per se wilskracht.
foto: train met weerstandsbanden, lekker in de buitenlucht.
In Fit op 50 gaat T’Sjoen in op het plannen van sporten en bewegen. Maak hier tijd voor! Het creatief omgaan en in balans brengen van je voeding. In het boek vind je een lekker menuplan voor 4 weken en makkelijke gezonde recepten. Daarnaast vertelt de schrijver over een work out met weerstandsbanden. Voor iedereen te doen. Binnen of buiten. Tot slot je slaapritme, want meer en meer ligt de kern van fit ouder worden in goed slapen, zodat je lichaam kan recupereren van alle actie op de dag. Hij sluit zijn betoog af met 10 waardevolle tips. Hierna kun je zelf aan de slag, al dan niet met de muziek-playlist, die je via een QR code in het boek kunt downloaden.
Fit op 50 biedt je een mooie set aan uitgangspunten, waarmee je elke dag kunt werken aan je conditie. Word een fitte vijftiger! Zeg nou zelf is dat niet leuk, als je man van boven de 50 bent, om resultaat te zien van je inspanningen? Gereons Keuken Thuis vindt van wel, zeker nu ik in 2023 de 57 ga aantikken. Dit fijne lifestyle boek voor dagelijks gebruik krijgt een prominente plek in mijn mini-gym.
foto: cover Fit op 50.
Fit op 50. Guy T’Sjoen (ISBN 9789401486941) is een uitgave van Lannoo en te koop voor € 26,99
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
De aftrap van 2023. Een nieuw jaar vol nieuwe plannen. Het voelt altijd pril aan die eerste en nieuwe ochtend van het nieuwe jaar hier aan zee. De kruitdampen zijn opgetrokken en door de wolken piepen de eerste zonnestralen van 2023. De eerste januari is voor Gereons Keuken Thuis een mooie dag om goede voornemens te maken en snode plannen te smeden. Met inbegrip van de bagage, die ik meeneem uit het jaar ervoor.
foto: des volets ouverts.
Wat ga ik doen in 2023?
Voor Gereons Keuken Thuis ben ik altijd op zoek naar gastbloggers, voor een leuk verhaal of voor een leuk recept.
Terroir blijft een grote rol spelen op Gereons Keuken Thuis en onder de hashtag #occitanie ga ik aan een nieuw Frans avontuur beginnen. Ook laat professeur Anatole Circonflexe regelmatig wat horen op zijn nieuwe eigen pagina op GKT.
Een nieuw jaar vol nieuwe plannen! Culinaire kennis en wijnkunde is in 2022 een beetje een ondergeschoven kindje geworden op mijn blog. Geïnspireerd door reizen en try outs ga ik 2023 kijken wat er beter kan in mijn gerechten. Er valt immers altijd wat te leren! Ik vind een groot nadeel van de bloggerswereld, dat er vaak 1000 in een dozijn recepten met supermarktingrediënten worden gepost. Gereons Keuken Thuis gaat zich weer meer richten op smaak, uitdaging en schwung in de keuken. Dat geldt ook voor wijnen. Want daar begon het tenslotte allemaal mee meer dan 16 jaar geleden. Tijd om in mijn nieuwe omgeving weer wijnen te gaan ontdekken.
#Nowaste, minder vlees, meer groente staan ook hoog op de agenda. Ik realiseerde me gisteren tijdens het koken, dat meer dan ooit het omgaan met resources een belangrijk onderdeel van mijn dagelijkse leven wordt. Net als een nieuw sportprojectje, want in 2022 sloeg de waan van de dag toe en werd mijn day to day sport-, zwem- en voedingsregime danig verwaarloosd.
Things will get edgier. In 2023 staat Gereons Keuken Thuis weer open voor kookboekrecensies, productreviews en event verslaggeving. Durf je het aan om je boek te laten recenseren, wil je je unieke product door mij laten testen of mij iets laten schrijven over je evenement? Be my guest. Gereons Keuken Thuis is altijd op zoek naar nieuwe input. Ik vermeld er wel bij dat ik strikter ga worden in mijn selecties en vooronderzoek.
Een spannend en uitdagend jaar 2023 ligt er dus voor Gereons Keuken Thuis in het verschiet. De aftrap van 2023, een nieuw jaar vol nieuwe plannen! Maar nu eerst nog een dagje uitbrakken.
Eindejaarsrally 2022.De kerstdagen zitten er weer op, de buikjes rond gegeten en we worden hier aan de Noordzee zee getrakteerd op een fijne eindejaarsstorm. Prima dag om bij te lezen en snode plannen te smeden voor het nieuwe jaar. Laat die zee buiten maar tekeer gaan. 2022 was een bijzonder jaar, met veel ups and downs. De derde lockdown eindigde in februari en op ons continent begon een oorlog, die iedereen nog steeds in meer of mindere mate raakt. We beleefden een mooie zomer en GKT maakte mooie reizen in het voor- en najaar. Lees meer.
Nu is de koek al weer bijna op voor 2022. Tijd om vooruit te kijken.
foto: cover De Druif
Er ligt sinds 10 december een mooi boek in GKT, de Druif, te wachten op bespreking, van de hand van Gianluca di Taranto, sommelier van The Jane in Antwerpen en Osteria Francescana in Modena. Een schrijver, die je aan de hand van verschillende druivensoorten van albariño tot zinfandel meeneemt in geur, kleur en smaak. Met de nodige anekdotes en humor.
foto: cover Fit op 50.
Januari komt eraan, dus gaan we weer met ons allen diëten, geen alcohol drinken en stoppen met roken. Tijdens de kerstdagen heb ik me verdiept in Fit op 50, het relaas van topdokter en androloog Guy T’Sjoen, die zich op Zaventem realiseerde, dat hij graag zo wilde worden als de onberispelijke en fitte zakenman, dei hij in de lounge zag zitten. Rug recht, een gezonde uitstraling en fit. Een uitdaging voor hemzelf en anderen,, want de dagelijkse praktijk van deze arts laat vaak anders zien. Mannen met obesitas, diabetes 2 en hartproblemen. T’Sjoen schreef een leuk fitnessboek voor de bewuste man van boven de 50. Met veel motivatoren om je leefstijl te veranderen. GKT vindt het medische betoog en fitnessgedeelte heel interessant, om te lezen. Een boek, waar je wat van opsteekt.
foto: tielles in Sète
Professeur Anatole Circonflexe, ja die van het carnet culinaire op Facebook gaat verhuizen, letterlijk en virtueel. In 2023 strijkt de professeur neer in Occitanië en virtueel verhuizen zijn postings naar GKT. Een hele verandering, maar in de loop van 2023 lezen jullie daar meer over. 2023 wordt ook een jaar, waarin ik andere foodies en bloggers van harte uitnodig eens een gastblog op GKT te schrijven. Of nog leuker zelf eens gast te zijn in mijn serie talk & table.
We gaan vegan koken, op zijn Indonesisch met het kakelnieuwe vegan kookboek van Blauw aan de Amstelveenseweg. En No Meat, no nonsense van Paul Florizoone Het format heb ik nog niet af maar het wordt een blog tijdens de groene weken van februari. Geen vlees, gene zever, heet dat.
foto: wijn van Vincente Gandia.
De wijntour komt in het voorjaar ook terug zij het in een ander jasje en een andere setting. We gaan bistro-koken met de Franse kok en schrijver Stéphane Reynaud. Tot slot verschijnt eind februari de vroege groene voorjaarseditie van Gereons Mag. Mocht je denken: ik wil ook een duit in het zakje doen? Dan ben je van harte welkom met je verhaal, product of iets, dat je bezighoudt.
video: throw back duik in de Noordzee.
Ik wens jullie allen een voorspoedige duik het nieuwe jaar in.
Gereons Mag de decembereditie 2022. Een aflevering in een iets ander jasje deze keer. GKT ging op zoek naar leuke dingen, om je deze wintermaand mee te verpozen. De echte kerstgerechten houden jullie nog tegoed tijdens de kerstrally 2022. Meerdere malen keek het doosje van The Glenlivet vol verwachting uit de foodybox herfst. Ik opende de spannende potjes met whisky. Van een Beekvlietgenoot ontving ik een kleurrijk boek. Het gaat over PIcardië, waarvan hij nu al heel wat jaren geleden zijn woonstee van maakte. Voor de donkere dagen van december is Lekker een aanrader, het boek waarin Bruno Vanspauwen je meeneemt in de tocht naar culinair hedonisme van vier vrienden. GKT verheugt zich al op 2023, want dan viert het Amsterdamse Van Gogh Museum zijn 50 jarig bestaan. Wat als… weduwe Jo Van Gogh-Bonger niet met de kunst van haar zwager aan de slag was gegaan? Parijs, dan denk ik vanaf nu Mara Grimm. Zij schreef Bon Appétit Paris. Met Mara in de hand struin je de ville lumière af langs alle culi adressen. Tot slot wat tips voor je apéro van Martini en Sergio Herman. Laat de donkere decembermaand maar beginnen.
foto: Full Scottish.
The Glenlivet. In de herfsteditie van de foodybox van Kroon op het werk zat een alleraardigst doosje met twee whisky capsules en een lepeltje. Laten we het een try out noemen van wat The Glenlivet hoopt te bereiken. Whisky is volgens hen niet alleen voor oude mannen in corduroy in rokerige ruimtes. Mix ermee is het credo. Zelfs Douwe Bob ontbreekt niet in de nieuwe campagne. So far so good. GKT struinde hun site af en vond deze Full Scottish cocktail. Een mooie rode cocktail voor onder de kerstboom en bij de haard. Al dan niet in kilt, waar overigens ook hele hippe modellen van bestaan. Eén opmerking: GKT vond het een beetje slordig op de pagina, dat de introductie van hun campagne in het Nederlands is en de recepten en rest van de informatie ineens in het Engels. Onderstaand mijn vertaling.
Nodig:
50 ml The Glenlivet van 15 jaar oud.
20 ml vers citroensap
15 ml ruby Port
5 ml suikersiroop
15 ml bittere sinaasappel marmelade.
Bereiding:
Doe alle ingrediënten in een cocktailshaker, ook de wat stevige marmelade. Schud de boel hard en schenk door een zeef uit in een tumbler met ijs. Garneer met dunne reepjes sinaasappelschil.
Nog meer winterse cocktails vind je in het rode boekje van Jassy Davis. Waarom zouden cocktails onlosmakelijk verbonden moeten zijn met zon, zee, strand en wuivende palmbomen? Een cocktailtje weghappen voor de brandende haard kan ook. Davis neemt je aan de hand vanaf de basis tot aan het eindresultaat in 60 recepten met klinkende namen als Falling leaves of Tokyo toddy. De schrijfster maakt alles zelf, basislikeuren en rode bietensap. Prima te doen voor op koude dagen. Zo vind ik de butternut bacon Bourbon wel een uitdaging voor de komende feestdagen. Lees meer. Uitgave van GoodCook.
foto: Kleurrijke zeehuizen in Picardië.
Het kleurrijke Picardië van Paul en Sabine. Onlangs plofte in GKT het kleurrijke reisboek van Paul en Sabine Janssen op de mat. Ik ken Paul van Beekvliet en was een paar jaar geleden aangenaam verrast, dat hij was neergestreken in deze bij Nederlanders wat minder bekende, maar niet minder aantrekkelijk streek. Paul en Sabine runnen een gite en chambres d’hote in dit stukje ruraal Frankrijk. Met veel geschiedenis en terroir. Wat te denken van de Baie de la Somme, maroilles kaas, de versterkte kerken van de Thiérache en champagne. In hun Kleurrijk PIcardië nemen de schrijvers je mee door alle vier de departementen van deze streek. En dat is een leuke reis kan GKT je nu al vertellen.
Kleurrijk Picardië, Paul & Sabine Janssen (ISBN 9789493259195) is een uitgave van Edicola en is te koop voor € 22.50
foto: cover Lekker van Bruno Vanspauwen.
Lekker. Lekker, het nieuwe aanstekelijke boek van culinair journalist Bruno Vanspauwen. Een fijn geschenk voor elke foodie voor de Kerst.
“Vier vrienden besluiten rond de eeuwwisseling om het geld dat ze in hun leven verdiend hebben, te verbrassen aan de meest exquise spijzen en dranken. Ze vertrekken op een ‘nooit eindigende queeste naar nieuwe smaaksensaties’. Net op dat ogenblik wordt de almacht van de Franse gastronomie doorbroken door een opeenvolging van nieuwe culinaire hypes en trends. Ze reizen door twee decennia van culinaire geschiedenis, waarin ze de meest kleurrijke personages ontmoeten, eindeloos mijmeren over de juiste cuisson en ideale combinatie, en obsessief op zoek gaan naar de nieuwste culinaire kick. Lekker beschrijft op amusante wijze de opkomst van een foodcultus waarbij eten niet meer dient om ons te voeden, maar ons te entertainen. En passant schotelt Vanspauwen de lezer smakelijke wetenswaardigheden voor over ingrediënten, gerechten, koks, wijnen en tafelmanieren.”
Lekker. Bruno Vanspauwen is een uitgave van Uitgeverij Ertsberg en kost € 22,95
foto: kalfskoteletjes à la George Sand
Het recept voor Mara Grimm. Voor Mara koos ik een recept voor kalfskoteletjes met een farce van kip en Parijse champignons. Erbij een rode Morgon uit de Beaujolais. Onlangs was Mara te gast in mijn serie Talk & table, om te vertellen over haar gedeelde leven tussen Amsterdam en Parijs. Ze schreef over de laatste stad het smakelijke boek Bon Appétit Paris.
Nodig:
4 kalfskoteletjes
400 g kipfilet in fijne reepjes
100 champignons de Paris
2 eieren
50 g boter
50 g gehakte peterselie
100 g paneermeel
zout & peper
takjes rozemarijn
bakpapier
Bereiding:
Maak eerst een farce. Doe blokje kipfilet, de champignons in kwarten, peterselie en een ei in een kom van een mixer. Voeg zout en peper toe. Mix het geheel op gemiddelde snelheid, zodat er wel enige structuur overblijft. George Sand noemt dat “coupé au couteau” Niet te fijn, niet te grof. Besmeer de koteletjes aan beide kanten met deze farce, klop de farce goed aan, zodat het stevig blijft zitten. Klop een ei los en haal de kalfskoteletjes erdoor. Doe daarna hetzelfde met de het paneermeel. Laat het geheel een uur in de ijskast rusten.
Verhit de boter en bak het vlees om en om aan. Verwarm de oven voor op 180 graden. Smeer vier velletjes bakpapier in met wat boter, Pak de kalfskoteletjes in met erop een takje rozemarijn. Draai het papier in één beweging dicht.. Leg de pakketjes op een ovenplaat en bak het geheel af in 20 minuten. Serveer op een bord verpakt in papier. Erbij een frisse salade van jonge bladsla met een kleine dash vinaigrette.
Denk je nu na het lezen van het interview met Mara Grimm: Dat wil ik ook!. Vertel me je bijzondere verhaal en GKT gaat aan de slag met een speciaal recept en wijn.
foto: sudderen in de tuinen van le Palais Royal.
NEW MAP Frankrijk. Zoek je nog een leuk decembercadeau? New Map Frankrijk. Van Herbert Ypma. Verborgen parels en onvergetelijke ervaringen. De zeshoek is bij uitstek het land, waarin je kunt rondzwerven en elke keer weer nieuwe plekken kunt ontdekken. Dat weet francofiele Gereons Keuken Thuis al heel lang. Of het nu om Normandië gaat, Lyon, de Camargue of Parijs? Frankrijk is gewoon een fotogeniek land. Dat maakt Ypma in dit boek wel duidelijk. Lees meer. Uitgave van Terra.
foto: mijn Gallische terrine.
We blijven in Gallische sferen. Deeg maken, vleesdeeg voor een terrine. Voor een echte terrine de campagne. Geen paté, want dat is smeuïger. Leuk karweitje voor de donkere decemberdagen. Lekker rustiek aan de slag met je handen, het vlees mengen. Dan in potten in laten koken. Ach, het zijn allemaal maar fantasieën. Ik zie het al voor me. Op mijn balkonnetje varkensvlees uitbenen en dan, zoals in de Auvergne verwerken tot terrines, worstjes en hammen. Het is gewoon een stoere mannendroom. Als een echte Galliër bij het buitenvuur.. Ik houd het gewoon simpel en maak een varkensvlees terrine in mijn oven.
We drinken er een stevige wijn bij. Een malbec uit Argentinië. Van het huis Gouguenheim, what’s in a name? Zij houden van kunst, de “arte” van het wijn maken. High altitude vineyards. Ook al zo’n stoere bezigheid daar hoog in de Andes, maar dat is weer een ander verhaal.
Nodig:
250 g schouderkarbonade zonder bot 500 g half om half gehakt 12 gedroogde pruimen 5 sneden oud brood zonder korst 2 tenen knoflook 1 glas cream sherry 1 dl slagroom 50 gram gepelde walnoten 200 g ontbijtspek 1 tl gedroogde tijm 2 eieren 1 tl chilipoeder zout en peper
Bereiding:
Snijd het vlees van de schouderkarbonade zo fijn mogelijk. Snijd de korstjes van het oude brood en week deze in een mengsel van room en eieren. Voeg de tijm, chilipoeder. peper en zout toe aan het brood/roommengsel. Doe het vlees en gehakt erbij en meng goed door elkaar. Week de gedroogde pruimen in de sherry. Snijd ze daarna in stukjes. Hak de walnoten (niet te) fijn. Meng de pruimen en walnoten door het vleesmengsel. Bekleed een vorm of patéschaal met de spek en laat deze iets over de rand hangen. Vul de vorm met het vleesmengsel en druk goed aan. Schud goed met de vorm om luchtgaten in de terrine te voorkomen. Dek af met de spek. Verwarm de oven op 180 graden. Vul de grote ovenschaal met heet water. Zet daarin de terrine. Bak het geheel in 50 minuten gaar. Haal op het einde het overtollige vet van de terrine. Laat de terrine afkoelen. Serveer in dikke plakken met bijvoorbeeld wat gebakken appels.
foto: een portret van de Van Goghs.
50 jaar Van Gogh Museum. 2023 wordt een feestelijk jaar in het Van Gogh Museum in Amsterdam. Het bestaat dan een halve eeuw. Het museum viert dat met een eerbetoon aan de familie van Vincent van Gogh. Zonder hun onvoorwaardelijke steun en inzet zou het museum niet hebben bestaan. Het jaar wordt ingeluid met de tentoonstelling Kiezen voor Vincent, portret van een familiegeschiedenis. Het vertelt het tot nu toe onderbelichte verhaal van de hele familie Van Gogh. Een leven vol ups en downs, succes en falen. Aan hand van topstukken en minder bekende parels is vanaf 10 februari te zien, hoe een familieverzameling uitgroeide tot een museum van wereldformaat. Je kunt je de vraag stellen: wat als Jo van Gogh-Bonger……? In februari lees je meer op GKT over 50 jaar Van Gogh Museum.
Nog tot en met 8 januari te zien in het Van Gogh Museum: Golden Boy Klimt.
foto: Glace à la Marie-Antoinette.
RECEPT IJS voor Marie Antoinette. Een dessert tussendoor uit het mooie Kunst en Koken, het mooie boek van Keramiekmuseum Princessehof. Heel feestelijk vindt GKT het recept voor glace à la Marie Antoinette, van de hand van Oekraïense beeldend kunstenaar Ola Lanko. Dit ijs wordt in het boek gepresenteerd op Loosdrechts porselein.
Glace à la Marie- Antoinette
Nodig:
300 ml volle melk
10 g vlindererwtbloemen, Clittoria ternetea, gedroogd.
5 g Earl Grey thee
4 eidooiers
100 g kristalsuiker
150 ml slagroom
100 ml kokosroom
2 citroenen, biologisch, zowel sap als rasp.
25 g gedroogde korenbloemen
25 g kristalsuiker
Bereiding:
Verwarm de melk in een kleine pan op halfhoog vuur en voeg de gedroogde vlindererwtbloemen en de theeblaadjes toe. Laat het geheel niet koken. Haal van het vuur als de melk begint te borrelen en laat afkoelen. Doe de eidooiers met de suiker in een steelpan en klop dit met een gaarde goed door tot een lichtgeel mengsel. Verwarm het melkmensgel opnieuw op halfhoog vuur en geit dit beetje bij beetje bij het eidooier-suikermengsel. Verwarm het geheel al roeren tot ongeveer 75 graden en haal van het vuur Laats de custard in een kom in de ijskast afkoelen.
Maak nu het ijs. Voeg de slagroom en de kokosroom toe aan de afgekoelde custard en zet het geheel een nacht in de ijskast om op smaak te komen. Giet het ijsmengsel de volgende ochtend door een zeef om aal thee en bloemblaadjes te verwijderen. Meng de citroenrasp door het mengsel en maak er in de ijsmachine ijs mee. Giet als het ijs bijna klaar is langzaam het citroensap erbij en laat nog 1 minuut draaien. Schep het ijs over in een vriesdoos en zet tot gebruik in de vriezer.
Doe de gedroogde korenbloemen met de suiker in een vijzel en stamp fijn tot de suiker blauw kleurt.. Dit kan ook op de manier waarop je lavendelzout maakt met de staafmixer (GKT) Haal het ijs 20 minuten voor serveren uit de vriezer en zet in de ijskast. Maak op elk antiek Loosdrechts bord twee quenelles met warme lepels en bestrooi met de koerenbloemsuiker.
Kunst en Koken, kookboek Keramiekmuseum Princessehof. (ISBN 9789056159603) is een uitgave van Noordboek HL en is te koop voor € 49.95
foto: Herman aan het werk voor de apéro van Martini.
Apéro met Martini & Sergio Herman. Tot slot in deze editie van Gereons Mag een prêt à porter cocktail, die sterrenchef Sergio Herman bedacht voor Martini & Rossi. Je weet wel zij van de vermout uit Turijn. Zijn idee was een drankje te maken voor je aperitivo. Spritzante is een cocktail voor die momenten waarbij, geheel op zijn Italiaans, vriendschap en de geneugten van het leven de boventoon voeren. Dat kan natuurlijk niet zonder lekkere antipasti van de hand van Herman, waarvan GKT hieronder een recept presenteert.
Nodig:
3 halve uitgeholde middendoor gesneden mini courgettes
1 el foreleitjes
2 el hamachi in fijne blokjes gesneden
1 tl gepekelde jalapeno
rasp van 1/6 limoen
sushiazijn
chardonnay azijn
olijfolie
kleine stukjes gebakken met olijfolie pana carasau
zwarte peper
fijn zeezout
fleur de sel
zure room
takjes citrus afrikaantje
enkele blaadjes goudsbloem
Bereiding:
Maak de hamachi aan in een mengkom -met sushiazijn, chardonnayazijn en olijfolie. -voeg de foreleitjes en de gepekelde jalapeno toe. – breng op smaak met zwarte peper, fijn zeezout en rasp van limoen. -marineer de mini courgettes met zwarte peper, fleur de sel, olijfolie en sushiazijn. -Verdeel de hamachi in de uitgeholde courgettes. Afwerking Werk de courgettes af met de stukjes pana carasua, de takjes citrus afrikaan en de goudsbloemblaadjes.
Maak er een feestelijke decembermaand van!
De volgende editie van Gereons Mag verschijnt eind februari 2023 met als thema: Spring is in the air!
Noot: De decembereditie 2022 van Gereons Mag werd mede mogelijk gemaakt door Terra Publishing,, Lannoo,, Van Gogh Museum Amsterdam, The Glenlivet, Kroon op het Werk, Paul & Sabine Janssen, Bruno Vanspauwen, Ertsberg, Edidola, Mara Grimm, Keramiekmuseum Princessehof, Herbert Ypma, GoodCook, Martini&Rossi, Sergio Herman, gereonskeukenthuis-archief en Gereons E&W.. Alle producten, boeken en andere zaken werden mij als samples gestuurd door de uitgeverijen, pr bureaus en producenten. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
foto; Hoe Parijs kun je het hebben, au bord de la Seine?
Talk & table 2022 met Mara Grimm. Ik lees elke week met veel plezier de restaurantreviews in Het Parool van Mara Grimm. Deze journaliste houdt in het hoofdstedelijke restaurantwezen de vinger aan de pols. Mara Grimm is een culischrijver, die al heel wat werken op haar naam heeft staan. Tijdens de Covid pandemie ging ze niet bij de pakken neerzitten, maar publiceerde ze in eigen beheer twee boeken: Crisiskoken en Eetiquette. Maar Mara is niet alleen actief op het Amsterdamse toneel. Zo gauw zij kan reist zij naar haar tweede woonplaats Parijs, om daar te genieten van de ontdekkingen, die zij doet op culinair gebied. Je raadt het al, een verslag in de vorm van haar nieuwe boek kon natuurlijk niet uitblijven. Eind november verscheen Bon Appétit Paris. Een boek vol Parijs en eten. Tijd dus om Mara uit te nodigen als #herfstgast. Ik wil alles van haar en haar projecten weten en beloon haar met een speciaal recept en bijpassende wijntip.
foto: Bon Appétit, à Paris on prend la mésure.
Wie is Mara Grimm? Vertel eens iets over jezelf en je interesse in eten en drinken? Er bestaat voor een schrijver geen beter onderwerp dan eten. Het is zoveel meer dan iets in je mond stoppen: eten is liefde, politiek, cultuur, mode, verlangen, alles. Van het recenseren van restaurants voor Het Parool tot het maken van culinaire reisreportages voor VOGUE… ik vind het allemaal even leuk. Het is bovendien een onderwerp dat met je meegroeit. In de jaren dat ik extreem veel reisde interviewde ik bijvoorbeeld de beste chefs ter wereld, toen mijn zoon een jaar of vijf was deed ik er een kinderkookrubriek bij, tijdens de corona-crisis maakte ik een boek over koken in lockdown. En in Parijs focus ik me meer op mode en eten… het houdt nooit op.
Wat doe je op dit moment? Wat houd je bezig, naast jedagelijkse leven in Parijs en Amsterdam? Vandaag ben ik hard aan het werk voor Het Parool. Naast mijn wekelijkse restaurantrecensie bereid ik een groot overzicht van de food trends van 2023 voor. Daar ben ik een paar jaar geleden mee begonnen en sindsdien is het een van mijn favoriete klussen van het jaar. Verder ga ik dit weekend vieren dat mijn nieuwe boek af is. In Parijs, dat spreekt.
Vertel eens iets over je interesse in Parijs? Hoe is die ontstaan? In Parijs ben ik op mijn plek, dat gevoel heb ik altijd gehad. Toen ik klein was nam mijn moeder me twee keer per jaar mee om me alle musea en restaurants te laten zien, me onder te dompelen in het Parijse leven. Toen wist ik al: ooit woon ik hier. Sinds een jaar of vijf verdeel ik mijn tijd over twee plekken: de ene week ben ik in Amsterdam, de andere week in Parijs.
foto: Mara aan de schrijf in haar Parijse habitat.
Wat zou je doen als je één keuze had tussen Amsterdam en Parijs? Een leuke vergelijking, die krom is. Wat was het dan geworden? Geen compromis mogelijk. Het idee van op één plek leven benauwd me, dus ik denk dat ik gek zou worden. Toch zou ik kiezen voor Amsterdam, want hier is mijn zoon geboren en woont onze familie. Bovendien heb ik hier mijn droombaan: restaurants recenseren voor Het Parool. Toen ik net begon met schrijven over eten droomde ik ervan ooit Johannes van Dam op te volgen, dus het voelt alsof de cirkel rond is. Proefwerk is een extreem goed gelezen rubriek en daarom een grote verantwoordelijkheid, maar het is vooral zo ongelooflijk leuk dat er weinig tegenop kan – zelfs Parijs niet.
Je hebt al aan heel wat kookboeken meegewerkt, o.a. voor Sergio Herman Kun je hierover wat meer vertellen? Met Sergio heb ik inderdaad veel gewerkt. We hebben exact dezelfde smaak, niet alleen qua eten en wijn, maar ook qua vormgeving. Een van de eerste boeken die we samen maakten was een verslag van zijn laatste jaar bij driesterrenrestaurant Oud Sluis. In die tijd leerde ik denken zoals hij, leefde ik in zijn hoofd. Die periode is me nog steeds zeer dierbaar. Ook daarna hebben we nog veel boeken gemaakt, dat vind ik nu eenmaal een van de leukste dingen die er zijn. Daarom geef ik sinds een paar jaar mijn eigen boeken uit. Ik hou van papier, van typografie, van beeld. Als ik niet was gaan schrijven, was ik vormgever of fotograaf geworden. Tijdens het maken van boeken komt het voor mij allemaal samen.
Wat is minst aantrekkelijke kant van leven in Parijs voor jou? Er wordt in Frankrijk volop gestreden voor het behoud van de eetcultuur. Dat is fantastisch, maar het heeft ook een zwarte kant. Rechtse politici vinden halalvlees bijvoorbeeld een bedreiging voor de landbouwtraditie. Sommige scholen weigeren varkensvleesvrije menu’s te serveren. En worst en rode wijn zijn populistische symbolen van het pure Frankrijk geworden. Afschuwelijk.
foto: uit het boek de iconische Isphahan van Pierre Hermé
En wat is de meest aantrekkelijke kant van wonen in Parijs voor jou? De eindeloze schoonheid; Parijs stopt nooit met mooi zijn. En de restaurants natuurlijk; uit eten gaan is in Parijs een essentieel onderdeel van het dagelijks leven. Ik leef in Parijs ook anders dan in Amsterdam. Hier is mijn agenda elke dag bomvol; in Parijs neem ik veel meer de tijd om te léven.
En hoe staat het met Amsterdam, dezelfde vragen? Amsterdamse chefs zijn vrijer dan hun Parijse collega’s, zitten minder in een keurslijf. Dat levert vaak een creatievere keuken op. Recenseren is hier daarom veel leuker dan het in Parijs zou zijn. Verder hou ik van het dorpse van Amsterdam – al is dat meteen ook het nadeel: ik wil me soms kunnen verliezen in een stad.
Ik ben benieuwd hoe jij te werk gaat voor proefwerk, want inmiddels zullen veel restaurateurs je wel kennen? Als ik voor de krant ga eten reserveer ik altijd onder een andere naam. Bij binnenkomst word ik inderdaad regelmatig herkend. Niet erg: ik weet dondersgoed wanneer ik een voorkeursbehandeling krijg en let uiteraard ook op wat er aan de tafels om me heen gebeurt.
Staan er nog andere spannende projecten op stapel dit jaar? Een ander boek? Er komt áltijd een nieuw boek, want boeken maken is een verslaving geworden. Zeker nu ik zelf uitgever ben. Mijn volgende onderwerp? Dat houd ik nog even voor me, maar een tweede Parijs-boek sluit ik niet uit.
foto: wat zou Parijs zijn zonder croissants?
foto: Mara en fruits de mers, match made in heaven.
Wat vind jij een goddelijke maaltijd? Voor schaal- en schelpdieren mag je me altijd bellen. Van pasta vongole tot chili crab en van oesters op de markt tot een enorm plateau fruits de mer in een grote brasserie… ik krijg er nooit genoeg van.
En natuurlijk welke wijn(en), ik weet dat één keuze niet mogelijk is? Ik heb ooit een dag mogen helpen met de oogst bij Romanée-Conti, een onvergetelijke ervaring. Hun Montrachet is de mooiste wijn die ik ooit heb gedronken. Sowieso heb ik een groot zwak voor bourgognes. Nog een grote liefde: champagne. De Roses de Jeanne van Cedric Bouchard is mijn alltime favourite. Maar goed, dat zijn allemaal geen wijnen voor elke dag. Thuis drink ik graag Brouilly van Lapalu.
Wat lust je echt niet en waarom niet? In principe eet ik alles, maar ik ben geen fan van zoetwatervis.
Wat is jouw favoriete plek in Parijs? Ik zal je verklappen, dat mijn favoriete plek de tuin van Palais Royal is.De tuin van Palais Royal is inderdaad prachtig. Ik heb sowieso een groot zwak voor Parijse tuinen. In die van het Musée de la Vie Romantique kom ik graag om te schrijven als het binnen te warm is. Ook een aanrader: de tuin van het huis van Balzac in het zestiende.
Wil je nog iets anders vertellen….delen? Ga naar Parijs! Dat is altijd het beste idee.
foto: gevulde kalfskoteletjes à la George Sand.
Het recept. Côtelettes de veau en papillottes.
Voor het recept voor Mara ging GKT te rade bij George Sand. Deze schrijfster organiseerde op haar buiten Nohant, maar ook in Parijs geweldige soirées met eten en drinken. Dat kwam haar uiteindelijk duur te staan, want tot haar dood moest ze in opdracht blijven schrijven om al dat lekkers te bekostigen. Als romantische ziel en épicurienne schreef zij ook alle gerechten op in schriften. Wat is er verandert in de tijd? Ttegenwoordig bloggen we, Deze recepten zijn bewaard door nazaat Christianne Sand en bewerkt naar de huidige tijd. Ik tikte het boek Les carnets de cuisine de George Sand op de kop in Châlon sur Saône. Een kook- en leesboek, dat je meevoert naar de tijd van de romantiek. Doordat Mara vertelde, dat zij regelmatig werkt in het Musée de la Vie Romantique was de keuze voor een recept op GKT zo gemaakt. En in zekere zin hebben Sand en Grimm wat gemeen. De romantiek van het wonen in Parijs, hun indépendance, het schrijven en het ETEN! Voor Mara koos ik een recept Kalfskoteletjes met een farce van kip en Parijse champignons. Erbij een rode Morgon uit de Beaujolais.
Nodig:
4 kalfskoteletjes
400 g kipfilet in fijne reepjes
100 champignons de Paris
2 eieren
50 g boter
50 g gehakte peterselie
100 g paneermeel
zout & peper
takjes rozemarijn
bakpapier
Bereiding:
Maak eerst een farce. Doe de blokjes kipfilet, de champignons in kwarten, peterselie en een ei in een kom van een mixer. Voeg zout en peper toe. Mix het geheel op gemiddelde snelheid, zodat er wel enige structuur overblijft. George Sand noemt dat “coupé au couteau” Niet te fijn, niet te grof. Besmeer de koteletjes aan beide kanten met deze farce. Klop de farce goed aan, zodat het stevig blijft zitten. Klop een ei los en haal de kalfskoteletjes erdoor. Doe daarna hetzelfde met de het paneermeel. Laat het geheel een uur in de ijskast rusten. Verhit de boter en bak het vlees om en om aan. Verwarm de oven voor op 180 graden. Smeer vier velletjes bakpapier in met wat boter, Pak de kalfskoteletjes in met erop een takje rozemarijn. Draai het papier in één beweging dicht.. Leg de pakketjes op een ovenplaat en bak het geheel af in 20 minuten. Serveer op een bord verpakt in papier. Erbij een frisse salade van jonge bladsla met een kleine dash vinaigrette.
foto: rood uit de Beaujolais, Morgon 2017
Erbij drinken we een Morgon uit 2017 van domaine de la Rizolière. Een robijnrode fonkelende gamay uit de Beaujolais, gemaakt door Didier en Marieke Canard, Drink deze iets koeler.
foto: cover Bon Appétit Paris.
Over Bon Appétit Paris: Waar koop je de beste croissants van Parijs? Wat is het verschil tussen een bistro en een brasserie? Hoe ga je om met Franse obers? Welk servies mag niet in je kast ontbreken? Hoe bemachtig je de meest gewilde tafels van de stad? Wat trek je aan naar een restaurant? En op welk moment van de dag eet je macarons? Kortom:
HOE EET JE ALS EEN PARIJZENAAR?
In deze culinaire stijlgids zoekt Mara Grimm het voor je uit. Ze woont al vijf jaar deels in Parijs, niet geheel toevallig om de hoek bij de beste bakker van de stad. In die vijf jaar verzamelde ze behalve eindeloos veel servies ook talloze verhalen over eten én de beste adressen. Mara vertelt je alles over het kontje van de baguette, het belang van boter, de heilige lunchcultuur en sporten met een glas wijn. Ook leert ze je hoe je thuis het perfecte Parijse diner geeft – en nee, daar hoef je absoluut niet goed voor te kunnen koken.
Kunst en Koken. In Gereons Keuken Thuis ligt al geruime tijd dit mooie boek klaar voor een review. Maar laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: een review zou te weinig aandacht zijn voor het project, dat Keramiekmuseum Princessehof ondernam met bijna 50 internationale chefs, bakkers, koks en culinair schrijvers. Karin Gaillard, conservator en samensteller van dit boek zag eens in Japan, hoe het MIHO museum, in de bossen buiten Kyoto. vol antiek aardewerk, een kookboek had gemaakt met het tentoongestelde aardewerk. Een idee was geboren. Dat zou Keramiekmuseum Princessehof ook eens moeten doen. Direct diende zich de vraag aan of dat überhaupt wel kon? Want het Japanse aardewerk museum toonde een particuliere collectie en de eigenaresse van het porselein vond het heel normaal ervan te eten en uit te drinken. Overigens een gedachte, die ik eerder hoorde bij verzamelaars: gewoon gebruiken. Het Keramiekmuseum is een rijksmuseum, dus dat gewoon gebruiken was een dingetje. Ten tweede de logistiek. Vijftig toonaangevende chef koks, culinair schrijvers, bakkers en andere foodies invliegen om een gerecht op een desbetreffend serviesstuk te bereiden was bijzonder tijdrovend en -onnodig te zeggen- heel duur geworden. Maar andersom was het ook geen idee om de stukken ter inspiratie op te sturen naar de chefs. Hulptroepen waren snel gevonden in de persoon van “grand lady of cooking” Jean Beddington. Zij kookte de uiteindelijke gerechten ter presentatie en fotografie voor het boek. Kunst en Koken is daardoor een echt kook- lees- en kijkboek geworden vol recepten uit alle hoeken van de wereld, met vlees en vis, plantbased, voorgerechten, echte pièces de résistance, desserts, koekjes en taart.
foto: interieur Princessehof Leeuwarden.
foto: glace onctueuse op Loosdrechts porselein.
De collectie van Keramiekmuseum krijgt door het live gebruik van servies een hele andere dimensie. De gerechten in Kunst en Koken plaatsen het aardewerk terug in hun tijd, maar ook naar waarvoor het gebruikt werd. Het was overigens niet de bedoeling historiserende gerechten te maken. Juist de receptuur van de 21e eeuw op oud aardewerk maakt het speciaal. Gereons Keuken Thuis vindt dat zeer inspirerend. Op 15 oktober jl. opende in het museum tevens de tentoonstelling FEEST. Aan de hand van twaalf zeer diverse feesten werd onderzocht hoe de feestgangers hun feest beleven en welk soort keramiek daar een rol bij speelt. Want feest eten en keramiek zijn een mooie drie-eenheid. Het boek sluit hierop mooi aan.
foto: verzamelaar Nanne Ottema (1912)
foto: gerecht op dezelfde schaal in 2022, op Valenciaanse schaal 1700-1750
Kunst en koken vertelt ook het verhaal van keramiekverzamelaar Nanne Ottema (1874-1955). Voor Friesland was deze vermogende notaris, politicus, kunsthistoricus, publicist en bestuurder een belangrijke man aan het begin van de 20e eeuw. Hij verzamelde zo’n dertig duizend kunstobjecten, waarvan een groot deel is te zien in het Keramiekmuseum Princessehof, dat hij oprichtte in 1917. Heden ten dage valt er nog steeds te genieten van de mooie objecten, die hij bij elkaar bracht. Waarschijnlijk zou hij het project wel geslaagd gevonden hebben, maar dat durft GKT niet met zekerheid te zeggen. Kunst en Koken bevat 45 recepten met een verhaal over het keramieken object, de bedenker van het recept en het eindresultaat op de gevoelige plaats. Een moeilijk punt was dat de gerechten niet direct, zeker niet op heel oud kwetsbaar keramiek, konden worden geserveerd. Een behoorlijk uitdaging voor het team, dat dit prachtige boek maakte. Heel feestelijk vond ik het recept voor glace à la Marie Antoinette, van de hand van Oekraïense beeldend kunstenaar Ola Lanko. Dit ijs wordt in het boek gepresenteerd op Loosdrechts porselein met korenbloemen. Het kan trouwens ook niet anders dan dat het boek veel Oosters georiënteerde gerechten bevat, omdat veel keramiek in het museum van Aziatisch/Chinese oorsprong is. Als laatste nogmaals een dessert van chocolade en mandarijn, gepresenteerd op een bordje van Plateelfabriek Rozenburg uit Den Haag. Een creatie van Dennis van den Beld van restaurant Het Roode Kooper in Ermelo. Het deed Gereons Keuken Thuis denken aan de assortie de quatre agrumes van Cas Spijkers, dat ik vele malen gemaakt heb. Dan gaat deze voor de kerstrally 2022 ook wel lukken.
video: the making of Kunst en Koken met Jean Beddington
Kunst en koken is een boek, dat je telkens weer neerlegt en oppakt. Het staat vol informatie over de collectie van Keramiekmuseum Princessehof, vol prachtige foto’s, geweldige recepten en verhalen. In een bijzondere setting. Een fijn boek voor winterdagen met een glas wijn. Of… en daar gaat Gereons Keuken Thuis in de nabije toekomst mee aan de slag: het verzinnen van recepten voor op oud servies, want daar heb ik zo her en der nog heel wat van staan en liggen. Kunst en koken is een mooi decembergeschenk!
foto: cover Koken en Kunst. Kookboek Keramiekmuseum Princessehof.
Kunst en Koken, kookboek Keramiekmuseum Princessehof. Karin Gaillaard met medewerking van Eline van den Berg, Teuntje Klinkenberg, Erik & Petra Hesmerg (foto’s). Bereiding gerechten door Jean Beddington. (ISBN 9789056159603) is een uitgave van Noordboek HL en is te koop voor € 49.95
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Reacties laden....
Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.
