Talk and table X mas edition, Kim Sunee, her story and recipe.

 kim suneepicture: Kim Sunee, nytimes

I invited Kim Sunée to join in in my blog series “gesprekken en gerechten”  Korean born, American raised  Kim Sunée is the author of  the best selling book “A Trail of Crumbs” Hunger, love and the search for home. (2008). Kim is a multitalented woman. She ate her way around Europe for ten years, being a food editor. She produced a lot of publications. She worked together with Frances and  Ed  Mayes on the `Tuscan Sun Cookbook” That is the way I got to know her. She is the creator of many original recipes on her blog. And I hope she is a wine lover. Currently she works on a new cookbook, to be published in May 2014. My curiosity gets even bigger!  Time to send her some questions. To meet in my series Talk and table. Kim will be rewarded a customized recipe. To pair with a wonderful wine.

Who is Kim Sunée and what would you like to share with us?
I’m a writer, passionate cook, and traveler/wanderer.  I always have a passport in hand and a menu to plan.
You come from Korea , can you give a description of that special country?
I was born there but left at the approximate age of 3.  I was adopted by an American family and did not return to South Korea until 1995.  That journey was diffiicult for many reasons (I write about it in my first book, Trail of Crumbs) but my most recent journey back was in 2008.  There’s a documentary of that time (http://kimsunee.com/video-clips/) .  It was overwhelming and amazing.  The people were very warm and welcoming and I rediscovered a cuisine full of flavor and love.
You ate yourself around Europe being a food editor, can you tell something on that period?
I became a food editor after coming back from Europe.  I was in Europe for most of my twenties, ten years of eating and learning and traveling; it was an amazing time in my life where I got to try so many delicious and new foods.
 Your blog on speaks to the imagination, recipes, wines, travel, certainly to me. How do you do that?
I wish I had more time to devote to my blog on kimsuee.com.  I try to include recipes that we test in the test kitchens and that have been inspired from a recent trip.  For example, I was just in Seattle and Portland and tasted so many amazing foods and wines; I’m now in the process of recreating some of those favorite flavors to offer up to my readers.
My parents were/are very French food oriented. The last two decades there has been a shift from French to a more international cuisine, certainly in my generation. Do you notice that  too?
I agree that we are turning towards other cuisines, whether influenced from South America or Asia.  In the U.S., there is always the question of what is “American” food?  Luckily, we have so many different cultures to draw from and that together make a national/international cuisine.
What is your favorite cuisine?
I guess it’s something simple and made with local, fresh ingredients.  When I find myself in need of some comfort, I seem to go Italian and reach for pasta, olives, anchovies or I make a pot of gumbo or jambalaya or a bowl of steamed rice with hot spicy Korean-style beef or fish.
What  would  you like to tell on your book “Trail of Crumbs” ? We do not know this book in The Netherlands
I had the title, Trail of Crumbs, in my heart before I even wrote the book.  It comes from the  Grimm Brother’s fairytale about trying to find our way back home through food.  In many ways, the book is about finding a place to call home, a search for self and identity told through the adventures of my very flawed twenties while living in Europe.
For me as a French wine man, I would like to ask you: what do you think on French wines?
I learned about wine from tasting and from a wise oenologist who was from Burgundy and of course favored  his beloved region.  I love the wines of Bordeaux and Burgundy, and the smaller finds like a wonderful Rivesaltes ambré or a Condrieu.  And Champagne is always my go-to drink.
Do you know anything about the Dutch cuisine?
Not much, I’m sad to report, but I would love to taste a typical meal from your area.  I remember an Indonesian influence in some of the cuisine I tasted while in Amsterdam, as well as sausages and lots of fresh vegetables and stews.
Tons of food are wasted every day in Western societies. Can you tall us something about your ”foodprint” ?
I hate wasting food in any way, so I am often recreating dishes from scraps and leftovers.  I also cook a lot and often call up my neighbors who have been so wonderful to happily come and eat or take home whatever I might be testing/cooking.
You are currently working on a new cookbook, to be ventured in May 2014. What is the topic?
My new book, A Mouthful of Stars, (http://kimsunee.com/books/) is a compilation of my favorite recipes from my world travels, and includes poems, snapshots, and stories of wonderful cooks and people I’ve encountered along the way, including a piece about my visit to Tuscany with Frances Mayes.  Frances, who is so generous and inspiring, wrote the foreword to the book.
If you were to start all over in the Netherlands, what would you want to teach us? I know this is a tough question.
Starting over for me is more about learning than teaching.  I’m sure I’d arrive and want to go to all the local markets and vendors and eat and cook with locals; I’d want to immerse myself in your food and wine and culture. If I were to teach anyone anything, it might be a few recipes from places like New Orleans.
Last but not least, do you want to share anything else in my blog? Please be welcome
 I’m just grateful for your interest in my books and writing and I hope your readers continue to enjoy the good work you do.  Thank you very much.  I’m open if anyone wants to share recipes with me that I can make and feature on my blog, www.kimsunee.com

trail of crumbs picture: bookcover Trail of Crumbs

The recipe

Kim likes local ingredients and is eager to try something Dutch. My reward recipe for Kim is a typical festive dish from the Low Countries. A dish my mother used to make for Christmas every year. The dish is called “hazenpeper” or spicy hare stew. This dish will fill your kitchen with the smell that belongs to this time of year. You experience the scents of spices, a typical Dutch way of cooking. With cloves, cinnamon, nutmegg and all spice. Of course you need a wine to pair this hearty dish. I’d choose a Crozes Hermitage, spicy red syrah from the Northern Rhône Valley.

Spicy stew of hare

Ingredients:

1 hare in pieces
1 chili pepper cut in fine rings
2 red onions
4 cloves
2 bay leaves
1 ts nutmeg
1 tbs of thyme leaves
1 tbs red wine vinager
1 bottle red wine
butter
3 oz/ 100 g diced bacon
3 tbs plain flour
1 can of concentrated tomato purée
2 big slices of gingerbread
salt & pepper

1/2 celeriac
2 lbs/1 kg potatoes
milk
butter
salt & pepper
nutmeg
1 lb/ 450 g of Brussels sprouts

Preparation:

Mix the chili pepper, onion, cloves, nutmeg, thyme and bay leaves and one tea spoon of salt in a big bowl. Pour in the wine and vinager. Put the pieces of hare in this marinade. Put the bowl in the refrigerator for at least eight hours. Get the meat out of the bowl and dry the pieces with some kitchen towel.
Melt and heat somebutter in a big casserole. Fry the peices of hare until brown. Get the meat out and leave the pieces to rest under  some foil. Fry the dices of bacon, put in the tomato purée and plain flour. Leave to simmer for a short while. Then add the marinade and bring to a boil. Add the gingerbread and the meat. Leave the dish to stew for about two hours on a low fire.
Peel the potatoes and celeriac. Cut in pieces and bring to a boil with some salt. When the potatoes and celeriac are done make a mash of them by adding some butter and milk. Give it a dash of nutmeg. Clean the sprouts and cook them for only eight minutes until “al dente”.
Serve the pieces of hare with some sauce. Put potato and celeriac mash and the sprouts on the side.

Merry Christmas first of all to Kim Sunee and all readers of “Talk and table”

Natale facile, ingezonden antipasti

foto: de antipasti van Marty

Gereons Keuken Thuis maakt het zich makkelijk deze decembermaand. Niente gedoe in de keuken, niente pijn in de hersenpan over wat te serveren met de Kerst of op Oudejaarsavond. Het eerste deel van de makkelijke feestdagen is verzorgd door de lezers van mijn blog. Ik stelde de vraag welke antipasti zij  favoriet noemen. Dat leverde een schat aan recepten en ideeën op. Uiteindelijk won Stefan de tombola, maar ik wil de resultati niet onvermeld laten. Eén antipasto per inzender. Er ontstaat al een heel buffet.

Marielle likkebaardt van met ricotta gevulde courgettebloemen in een jasje. De smaakpapillen van Marion openen zich bij stengeltjes Japanse duizendknoop met hele verse geitenkaas. Misschien niet Italiaans, maar wel lekker zegt ze erbij. Agnes uit de Bourgogne gaat voor blokjes gegrilde tonijn. Alexandra houdt het bij crostini met leverpaté uit Toscane, de crostini neri. Marty watertandt bij een rijk gevulde schotel met tomaatjes, gedroogd en vers, salumi, worst en olijven met geroosterde ciabatta. Wendy wordt blij van jonge pecorino met peperonicijam. Stefan, de winnaar van de tombola rijdt graag naar Borgo San Lorenzo (de beschermheilige van de koks) voor de antipasto, waar hij een foto van instuurde. Ben wil graag iets met room en rucola. En als laatste kookgek Wilma maak je wakker voor vitello tonnato.

 foto: inzending van Stefan

Wat en buffet wordt dat op Kerstavond. Lekker onderuit op de bank of hangend in je stoel aan tafel. De glazen gevuld met koele prosecco of zoals één van de lezers meldde een Spritz. Andiamo, de makkelijke decembermaand is begonnen.

Code rood, salade met peperbiefstuk

 foto: weeronline.nl

Code rood beheerst de gemoederen in het land op deze vijfde december. Het scharlaken rood van de mantel van de Sint. Het vermanende rood van het KNMI vanwege de storm. Rood alom. Het zal voor velen een spannende avond worden. Gaan de treinen op tijd? De storm zal de pret niet drukken. Met rode koontjes zitten de kinderen te wachten op hun pakjes. Zou de goede Sint nog komen, nu hij het weer zo lelijk vindt? Ja inderdaad een regel uit het meest geciteerde lied van vandaag. Code rood. Wat zal het (sinterklaas) journaal vanavond veel te melden hebben. Buiten raast de wind langs de daken. Een bliksemschicht en een donderklap. Ik hoop dat de Sint weer en wind trotseert. Ach, dat komt al eeuwenlang goed. Binnen is het warm. Rode wijn in mijn glas, een warme teug uit de Chianti. Rood vlees, peperbiefstuk-reepjes op een salade met walnoten, geitenkaas en gefruite sjalotjes. Vandaag was het rood.

Nodig 4 personen:

2 grote biefstukken à 150 g
1 geitenkaasje
1 kop gepelde walnoten
200 g rucola
2 sjalotjes
peper en zout
zwarte peper uit de molen
olijfolie
rode wijnazijn

Bereiding:

Maal op een bord een flinke hoeveelheid zwarte peper en wentel de biefstukken erdoor. Verhit in een pan de olie met een klont boter. Als het vet bruin is, bak dan de beide biefstukken om en om in enkele minuten mooi bruin en krokant. Haal het vlees uit de pan. Snipper de sjalotjes. Fruit kort de sjalotten aan, schep uit het vet en zet apart. Rooster in een droge koekenpan de noten. Maak de rucola aan met wat olie en rode wijn azijn. Verkruimel de geitenkaas erdoor. Voeg de geroosterde walnoot toe Bestrooi de biefstukken met wat zout en snijd in hele dunne plakjes. Verdeel de salade over de borden, leg de dunne plakjes vlees erop. Garneer met de kort aangefruite sjalotjes. Serveer direct.

Antipakjes matinee

 foto: tomatensaus in mijn keuken

Wat een gezellige middag, de eerste dag van december, aan de Veemkade. Bepakt en bezakt waren alle deelnemers aangekomen bij restaurant Fifteen. Met als doel hun potjes, pakjes, zakjes en gerechten te delen met anderen. Ik vind het wel wat hebben zoveel liefde voor echt eten! De zelfgemaakte bonbons en appelgelei van Sonja Vetter, de mosterd en piccalilly van blogster Esmée Scholte, de gevulde speculaas van Tessa Zijlstra, de uitleg van Lizet Kruyff over pepersoorten en de verkoop van oerkoekjes door Jongsma junior. Deze jonge ondernemer is ook goed in recycling. Hij bood vijf lege glazen potjes aan voor slechts één Euro. Inmakers aller landen konden bij hem nieuwe verpakkingen halen. En dan de hertenstoof, een heerlijk bakje gestoofd hertenvlees, waarvan de makers vertelden dat zij hiervoor op het idee waren gekomen in Schotland. En passant ook nog een zuurkool taartje verorberd.
Al met al een evenement, neergezet door Karin Luiten, dat in mijn ogen niet beperkt zou moeten worden tot eenmaal per jaar. Nee, zelfgemaakte dingen eet je het hele jaar door! De pakjes en de zakjes worden bijzaak. Op deze maandag, bevlogen in de pot hakker die ik ben, een makkelijk recept voor Gereons tomatensaus met basilicum. Potten steriliseren, tomaten in de pan hakken en voor je het weet staan er op je plank basic sauzen voor pasta, stoverijen en soep te prijken. Binnenkort maak ik er eens ossobuco mee.

Ingrediënten:

2 kg tomaten in blokjes
1 takje rozemarijn
4 takjes basilicum
2 rode uien
2 tenen knoflook
1 glas rode wijn
1 blikje tomatenpuree
2 tl gedroogde oregano
1 el suiker
peper en zout
olijfolie

Bereiding:

Steriliseer de potten in kokend water. Hak de tomaten in stukjes. Snijd de uien in ringen, pel de knoflooktenen. Rits de rozemarijn af en scheur de basilicum fijn. Verhit wat olie in een diepe pan en fruit de ui. Voeg de tomaten toe, de rode wijn, de kruiden en wat zout en peper. Breng aan de kook. Laat het geheel een half uur sudderen op laag vuur. Haal de pan van het vuur en pureer de saus met de staafmixer. Vul de potten af, deksel erop en zet ze in een pan kokend water. Laat de potten een kwartier koken.
Pronto is je saus!

Bitterzoet wintereten, speklapjes in abrikozenjus

foto meeuwengrijs door Elsbeth de Leeuw

Storm en regen  op de laatste vrijdag van november. In Nederland is de herfst vaak grijs en nat. De regen tikt tegen het raam. Het waait net stevig genoeg om de dag een winters tintje te geven. De kolkende zee is hier uit het raam niet meer te zien, maar valt weg in het grote grijswit. De kleur van een zeemeeuw. Binnen is het warm, weg van de elementen. Bitterzoet wintereten.De winter is in aantocht. Vol verwachting kloppen vele harten. Alsof dat met het oog op a.s. donderdag de vijfde december al niet het geval was. Krijgen we een echte winter? Wie zal het zeggen. Winter nodigt wel uit tot eten, warm, zoet en een beetje bitter. En het gebruik van specerijen. Iets waar wij Hollanders patent op hebben. Vandaag een ouderwets stukje vlees, de doorregen speklap. Met een bitterzoete jus van abrikozen en een beetje sinaasappel. Erbij serveren we een stamppotje met spruitjes en en snufje nootmuskaat. Ter variatie drinken we er eens een Extra Stout bier van de Jopen brouwerij uit Haarlem bij. Bittertje bij het zoet.

Nodig 4 personen:

500 g speklapjes
150 g gedroogde abrikozen
1 glas medium sherry
2 kruidnagels
1 tl kaneel
rasp van sinaasappel
peper en zout
boter
1 kg aardappels
500 g spruitjes
1/2 dl warme melk
nootmuskaat

Bereiding:

Wrijf de speklapjes in met peper, zout en wat kaneel. Verhit de boter en braad de lapjes aan. Snijd de gedroogde abrikozen in kleine stukjes en laat even wellen in de sherry. Haal de speklapjes uit de pan en blus de jus met wat water. Voeg de abrikozen, sherry, kruidnagel en sinaasappelrasp toe en laat even sudderen. Doe de speklapjes terug in de pan. Voeg eventueel nog wat boter toe.
Schoon de spruitjes en snijd ze doormidden. Blancheer ze kort in heet water. Kook de aardappels. Als deze gaar zijn, voeg dan wat boter en warme melk toe en maak er een puree van. Voeg een snuifje nootmuskaat toe. Meng de puree met de spruitjes en maak een stamppotje. Serveer de speklapjes met wat abrikozenjus en stamppot op een bord.

Foodblogevent november, Libanese Kibbeh als gehaktschotel.

 foto: Bekaa Vallei (internet)

De Arabische wereld? Is dat de wereld van de Britse held Lawrence of Arabia, trekkend over het schiereiland, langs wadi’s en rustend bij bedoeïenen? Is het de ultra moderne wereld van de Emiraten, met hoogbouw langs de kusten van de golf? Is de Arabische wereld Mekka, met de miljoenen pelgrims die langs de zwarte Ka’aba trekken? Of Egypte, bakermat van eeuwenoude cultuur en de Arabische Lente? Zijn het de sprookjes van duizend- en één nacht? Ik kan nog wel even doorgaan, denk ik dan.
Het thema van het foodblogevent november is de Arabische of Turkse keuken? Een spannende opdracht, omdat je jezelf daar vele vragen bij kunt stellen. Wordt bedoeld de keuken van de bedoeïenen op het schiereiland?  De rijke keuken van de kalifaten? De swingende mezze van Beyrouth? De keuken van de Maghreb, de avondlanden? Ik heb het dan nog niet eens over de keukens van de sultans in Istanbul, die deels de Byzantijnse traditie op kookgebied voortzetten.
Dat er kruisbestuiving plaatsvond is zeker. De Arabieren brachten specerijen mee uit Azië en Oost Afrika. De Ottomanen, eens heerser over een groot deel van het Midden Oosten het roosteren en de yoghurt. In het Midden Oosten leefden alle tradities en volkeren naast elkaar onder de vlag van de sultan. Het heden is anders, gezien de dagelijkse beelden uit dat gebied, maar daar wil ik het nu niet over hebben. Wat nog bindt is de keuken. Ik ga vandaag voor het gerecht kibbeh. gevulde balletjes uit Libanon. Ik ben verzot op de lichte en fantasierijke Levantijnse keuken. Ik maak in plaats van balletjes een ovengerecht van lamsgehakt en bulgur. Het wordt geserveerd met een yoghurtsaus. Erbij drinken we een rosé uit de Bekaa Vallei, een Chateau Musar Jeune, vol en zacht met tonen van framboos, amandel en rode appelschil.

Ingrediënten 4 personen:

100 g bulgur
400 g kalfsgehakt
1 roze ui gesnipperd
1 el olijfolie
boter
peper en zout

voor de vulling:

2 el olijfolie
1 ui gesnipperd
200 g lamsgehakt
50 g pijnboompitten
50 g  witte amandelen
1/2 tl chilipoeder

voor de saus;

500 g Griekse yoghurt
3 tenen knoflook geperst
2 el gehakte munt

Bereiding:

Meng de bulgur, het kalfsgehakt, de fijn gesnipperde ui en een el olie goed door in een kom. Maak op smaak met wat peper en zout.
Verhit in een pan de olie en fruit daarin de ui. Voeg het lamsgehakt toe en bak het rul en bruin. Voeg als laatste de pijnboompitten en walnoten toe. Maak op smaak met chilipoeder, peper en zout.
Vet een ovenschaal in met wat boter en leg onderin een laag van het kalfsgehakt. Schep daarop de vulling en sluit het geheel af met nog een laagje van het kalfsgehakt. Bak het geheel in 40 minuten af in een oven op 180 graden. Aan het einde kun je de kibbeh schotel bestrijken met boter.
Meng de yoghurt, knoflook en munt tot een gladde saus.
Snijd de gehaktschotel in repen en serveer in een broodje met de saus.

De keuken van de vendanges

 foto de heuvels bij Veauxrenard

Deze week krijg ik ze binnen, mijn portie Beajolais wijnen van dit jaar. Een Juliénas, de Nouveau en de Villages vieilles vignes. Het gonsde weer van de activiteit op domaine la Rizolière in Veauxrenard. Een dorpje in de groene heuvels van de Beaujolais. Didier en Marieke Canard waren weer begonnen met de jaarlijkse druivenpluk. In enkele dagen moeten alle druiven van de ranken. Druiven waarvan dit echtpaar een grote verscheidenheid aan wijnen maakt. Een rode Beaujolais Villages, een ferme Juliénas, een sprankelende witte wijn van de chardonnay druif, een  Morgon en hun elegante Fleurie. Het is elk jaar weer hard werken, maar de resultaten mogen er dan ook zijn. Dit jaar was de oogst op 8 oktober binnen. Als je hun domaine bezoekt vertellen ze er graag over! Nu natuurlijk niet want er moest eerst geoogst worden. Naast het plukken is de van oorsprong Drentse Marieke ook gastvrouw voor de plukkers. Dat betekent er naast de verzorging van een slaapplaats ook gezorgd wordt voor de inwendige mens. En dat op Franse wijze met tweemaal per dag een warme maaltijd. Nieuwsgierig naar het menu mailde ik Marieke. Zij vertelt dat er in de middag vooral stevige potten op tafel staan, de boeuf Bourguignon, blanquette de veau en poulet à la Provençale. Vooraf natuurlijk de heerlijke charcuterie uit deze streek en we sluiten af met kaas en dessert. En daarna weer plukken…., plukken. Tot het avondmaal. Dan doet Marieke het dunnetjes over, zij het met een  lichtere maaltijd. Groentesoep met daarna een quiche, gevulde pannenkoeken of een visschotel. Eén recept wil ze me niet onthouden, haar saucisson brioché, gekookte worst  in een deegkorst, dat zij serveert met een frisse salade. de basis voor dit gerecht is de kookworst die je veel vindt in deze contreien. In Nederland is hij waarschijnlijk verkrijgbaar bij Alain Bernard in Amsterdam of bij ambachtelijke slagers. Kun je deze worst niet vinden kun je het altijd proberen met sausijsjes. Wat drinken we erbij? Ik adviseer een koel glas rosé van de hand van Didier en Marieke, fruitig en licht bij dit stevige gerecht en beloning na de gedane arbeid in de velden. Kijk voor alle wijnen eens op de site van deze kanjers. www.larizoliere.com

Nodig 4 personen:

1 grote kookworst of 4 saucijzen
250 g meel
200 ml slagroom
3 eieren
gist
snufje zout

Bereiding:

Kook de worst in 15 minuten gaar. Maak met de meel, room eieren en gist een beslag. Vet een cakevorm in  en doe hierin de worst. dek af met een laag beslag. Bak de saucisson brioché in 30 minuten goudbruin in een oven van 180 graden. Serveer dit gerecht in plakken met een frisse tomaten salade met bieslook.

Bonenschotel met gekonfijte eendenbout

foto herfstlicht op deur

 

Wij Nederlanders eten weinig bonen, waarom zou ik niet weten. Gedroogde, ingeblikte of opgepotte bonen vormen niet een uitdaging om eens iets mee te maken. Hoe anders is dat in Frankrijk of Italië waar bonen vaak een groot bestanddeel zijn van het hoofdgerecht. Ja, maar wij eten in Nederland chili con carne!  Klopt als een bus, vooral gemaakt met een zakje van een kruidenboer. Er is, laten we die chili con carne maar snel vergeten, eindeloze variatie mogelijk met bonen. Zo zet je zo, zonder zakjes een heerlijke warme maaltijd op tafel. Ik had nog een blik confît de canard staan, een verplichte aankoop, als ik in Frankrijk kom. Gewoonlijk geef ik bij deze eendenbouten wat tagliatelle. Maar vandaag maak ik eens een witte bonenschotel  bij de eend. Cassoulet? Nou nee, ik zou het niet zo durven noemen, maar meer een simpele bonenschotel met worstjes en het vet van de eend uit het blik. Snel klaar. Bij dit stevige herfstgerecht drinken we een  rode Cahors.

 

Nodig 4 personen:

 1 blik confît de canard

2 grote potten witte bonen uitgelekt

1 winterwortel

1 rode paprika

1 tl tijm gedroogd

2 rode uien

2 tenen knoflook

2 tl paprikapoeder

1tl cayennepeper

25 cl witte wijn

3 varkensworstjes

peper en zout

gehakte peterselie

schone pot

 

Bereiding:

Haal de eendenbouten voorzichtig uit het blik en leg ze in een ovenschaal. Verwarm de oven op 180 graden en zet de eendenbout er een kwartier in. Eventueel kun je ze insmeren met wat vet uit het blik.

Snijd de ui, wortel en paprika in kleine blokjes. Snijd de knoflook fijn. Verwarm 1 el olijf olie inde pan en bak de varkensworstjes aan. Haal de worstjes als ze gaar zijn uit de pan en laat uitlekken op papier. Voeg daarna 2 el eendenvet toe aan de pan en fruit hierin de groenten en knoflook. De knoflook als laatste, want deze mag niet aanbranden. Voeg de tijm, paprikapoeder en cayennepeper toe. Daarna de uitgelekte bonen. Snijd de worstjes in stukjes en doe terug in pan. Giet het glas wijn erbij en laat het geheel nog 20 minuten sudderen. Voeg eventueel wat extra peper en zout toe. Serveer de bonenschotel  in een schaal er bovenop met de warme eendenbouten. Bestrooi het geheel met wat peterselie. Geef bij het gerecht wat stokbrood.

 Waarom staat bij de benodigdheden een schone pot? Een tip die ik eens van culinair schrijver Onno Kleyn kreeg is om het vet  uit het blik apart te bewaren in een potje. Het vet blijft lang goed in de ijskast en is heerlijk om aardappels of groenten mee te bakken.

La treuffe, een Bourgondische aardappelkoek

foto: de luiken gaan toe.

De mist dwarrelt vanaf de Saônevlakte naar de heuvels. De wijngaarden van de Mâconnais verkleuren van groen naar allerlei tinten rood, bruin en geel. Het landschap wordt een groot schilderij. De oogst is binnen. De wijn gaat rusten in de kelder. Net als deze dromerige streek. En ook de wijnboer. De luiken gaan toe. Boven alle wijngaarden torent de rots van Solutré uit. Hij zal deze winter een oogje op de velden houden. Binnen wordt de haard aangestoken en schenkt men een glas in. Een mooie Viré of een Pouilly om maar eens wat te noemen. Of rood uit de kelders van Mancey. En er moet gegeten worden. Stevige kost. Een aardappelkoek.
La treuffe is een aardappelgerecht uit Bourgondië. Een lekker hartverwarmende aardappelkoek. Zeker na het werk in de wijngaard gaat dat er wel in.

Nodig:

500 g aardappels
3 grote eieren
2 el bloem
500 witte verse kaas, bijv.. ricotta
2 el crème fraîche
olie om te bakken

Bereiding:

Schil en kook de aardappels. Laat ze iets afkoelen verbrokkel ze in een kom. Breek de eieren en klop deze door de aardappel. Voeg 2 el bloem, de crème fraiche, peper, zout ende ricotta toe. Roer de massa tot een beslag. Verhit in een pan wat olie en giet het mengsel erin. Bak kort op hoog vuur en laat de koek daarna 15 minuten rustig garen onder een deksel. Keer met behulp van een groot bord de aardappelkoek om en bak de andere kant in korte tijd krokant.
Serveer de treuffe met een salade van veldsla en gebakken hazelnoten.

Ballekes in roomsaus van bij ons.

 foto: Brueghels bruiloftsmaal (internet)

Ik kijk altijd graag naar Dagelijkse Kost op EEN. Jeroen Meus zijn keuken is aanstekelijk. Met zijn Zuid Nederlandse accent en dito gerechten. Zoals spieringskes (procureurlapjes) met fricassee. Een stuk varkensvlees met appels uit het Hageland. Rillettes met gueuze. Allemaal makkelijk te maken. Het opent mijn Gallische hart. En iedereen weet wat Julius Caesar zei over de Belgen. Misschien dat ik daarom zo van deze eerlijke keuken houd. Met mooie producten uit zee, van het land en uit het woud. Ik krijg spontaan zin in gehaktballetjes in room saus. Niet in een jus maar in een roomsaus. Een variant op zo een andere klassieker bij onze zuiderburen de koninginneragout. Vandaag geen wijn, maar een lekker glas Leffe Radieuse. Fonkelrood bier Warme smaak voor bij de ballekes van bij ons.

Nodig:

1 pond kalfsgehakt
1 bakje champignons
1 rode ui
1 glas witte wijn
knoflook
peper en zout
tijm
peterselie
1 el Dijonmosterd
crème fraîche
olie
boter

Bereiding:

Maak kleine balletjes van het kalfsgehakt. Bak ze aan in wat olie en boter. Leg ze op een bord en houd warm onder folie. Snijd de ui en champignons en knoflook fijn. Bak deze aan het vet van het gebakken gehakt. Voeg een glas witte wijn toe en laat sudderen. Doe de balletjes terug in het vocht en laat garen. Voeg op het laatst de kruiden mosterd en room toe. Serveer direct

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten