Kerstrally 2022 met wijnen van Argento. Over een dag of tien begint het Kerstweekend, Voor velen dagen om eens uit te pakken met wijn en spijs. In de zestien jaar dat GKT nu over eten en drinken blogt ontbrak er nooit een kerstwijnspecial. Na Spaans, Bourgondisch en Occitaans is het dit jaar tijd voor biologisch Argentijns van Bodega Argento. De meest bekende druivensoort van Argentinië is de malbec, die we ook rond het Franse Cahors aantreffen. Wijndrinkers denken vaak, dat het bij Argentijnse wijnen alleen gaat om BBQ wijn. Niets is minder waar, want dat de wijnen van Argento het ook prima doen bij groentegerechten, was te proeven eind november in het Amsterdamse restaurant De Kas. (dat binnenkort overigens tijdelijk zijn deuren sluit). Argento is één van de meest duurzame wijnproducenten van Zuid Amerika en het is hun er alles aan gelegen, om hun productie in overeenstemming met natuur en milieu te houden.
foto: witte malbec bij een makreelcreatie van De Kas.
Argento presenteerde behalve rode malbec varietals ook een aantal witte wijnen, waaronder een witte malbec. Heel bijzonder, want door precies en voorzichtig te persen maken zij een witte wijn van dit rode druivenras. Biologisch. De smaak van deze witte wijn is fris, crsip en fruitig. De Kas serveerde er een verfijnd voorgerecht bij op basis van makreel met komkommer, koolrabi en dille. GKT denkt, dat deze witte malbec het ook goed zal doen bij je huisgemaakte Japanse pickles, tsukémono. Kijk hiervoor eens in het kookboek van Peter van Berckel.
foto: restaurant De Kas in Watergraafsmeer.
Bodega Argento werkt duurzaam en doet constant onderzoek naar de impact van hun teelt op de biodiversiteit, de grond en hun productie. Tussen de wijnranken worden bloeiende planten geplant. Dat oogt heel vrolijk, maar heeft als doel insecten te lokken of juist te weren. De bloemenstruiken dienen ook als detector voor ziektes en schimmels.
foto: Argento rosado en malbec at SeaSpot.
Argento produceert een heel assortiment biologische rode malbecs, maar ook wijnen, gemaakt van cabernet franc, zijn vertegenwoordigd. Mooie rijpe wijnen met veel fruit en afgeronde tannines. Probeer thuis eens uit of je deze wijnen met vleesgerechten of met wat steviger plant based eten combineert. Een leuke uitdaging voor aan de kerstdis. En de verkrijgbaarheid? Nou dat is makkelijk. Je vindt Argento wijnen bij je lokale Gall & Gall filiaal of online. Zij zijn in elke prijsrange te krijgen. De witte Artesano de Argento kost € 9.29, de Argento single vineyard cabernet franc bio is € 15,99 en de de topwijn Argento single block malbec bio (93 punten) is verkrijgbaar voor € 21,99. Meer wijnen van Argento vind je hier.
foto: rode malbec, echt Argentijns.
Feliz Navidad. Aan het einde van het jaar staat het slot van de wijntour 2022 online op GKT.
Dank aan Ghislaine Melman van Melman Communications voor het sturen van de wijnen en het fotomateriaal.
Gereons Mag de decembereditie 2022. Een aflevering in een iets ander jasje deze keer. GKT ging op zoek naar leuke dingen, om je deze wintermaand mee te verpozen. De echte kerstgerechten houden jullie nog tegoed tijdens de kerstrally 2022. Meerdere malen keek het doosje van The Glenlivet vol verwachting uit de foodybox herfst. Ik opende de spannende potjes met whisky. Van een Beekvlietgenoot ontving ik een kleurrijk boek. Het gaat over PIcardië, waarvan hij nu al heel wat jaren geleden zijn woonstee van maakte. Voor de donkere dagen van december is Lekker een aanrader, het boek waarin Bruno Vanspauwen je meeneemt in de tocht naar culinair hedonisme van vier vrienden. GKT verheugt zich al op 2023, want dan viert het Amsterdamse Van Gogh Museum zijn 50 jarig bestaan. Wat als… weduwe Jo Van Gogh-Bonger niet met de kunst van haar zwager aan de slag was gegaan? Parijs, dan denk ik vanaf nu Mara Grimm. Zij schreef Bon Appétit Paris. Met Mara in de hand struin je de ville lumière af langs alle culi adressen. Tot slot wat tips voor je apéro van Martini en Sergio Herman. Laat de donkere decembermaand maar beginnen.
foto: Full Scottish.
The Glenlivet. In de herfsteditie van de foodybox van Kroon op het werk zat een alleraardigst doosje met twee whisky capsules en een lepeltje. Laten we het een try out noemen van wat The Glenlivet hoopt te bereiken. Whisky is volgens hen niet alleen voor oude mannen in corduroy in rokerige ruimtes. Mix ermee is het credo. Zelfs Douwe Bob ontbreekt niet in de nieuwe campagne. So far so good. GKT struinde hun site af en vond deze Full Scottish cocktail. Een mooie rode cocktail voor onder de kerstboom en bij de haard. Al dan niet in kilt, waar overigens ook hele hippe modellen van bestaan. Eén opmerking: GKT vond het een beetje slordig op de pagina, dat de introductie van hun campagne in het Nederlands is en de recepten en rest van de informatie ineens in het Engels. Onderstaand mijn vertaling.
Nodig:
50 ml The Glenlivet van 15 jaar oud.
20 ml vers citroensap
15 ml ruby Port
5 ml suikersiroop
15 ml bittere sinaasappel marmelade.
Bereiding:
Doe alle ingrediënten in een cocktailshaker, ook de wat stevige marmelade. Schud de boel hard en schenk door een zeef uit in een tumbler met ijs. Garneer met dunne reepjes sinaasappelschil.
Nog meer winterse cocktails vind je in het rode boekje van Jassy Davis. Waarom zouden cocktails onlosmakelijk verbonden moeten zijn met zon, zee, strand en wuivende palmbomen? Een cocktailtje weghappen voor de brandende haard kan ook. Davis neemt je aan de hand vanaf de basis tot aan het eindresultaat in 60 recepten met klinkende namen als Falling leaves of Tokyo toddy. De schrijfster maakt alles zelf, basislikeuren en rode bietensap. Prima te doen voor op koude dagen. Zo vind ik de butternut bacon Bourbon wel een uitdaging voor de komende feestdagen. Lees meer. Uitgave van GoodCook.
foto: Kleurrijke zeehuizen in Picardië.
Het kleurrijke Picardië van Paul en Sabine. Onlangs plofte in GKT het kleurrijke reisboek van Paul en Sabine Janssen op de mat. Ik ken Paul van Beekvliet en was een paar jaar geleden aangenaam verrast, dat hij was neergestreken in deze bij Nederlanders wat minder bekende, maar niet minder aantrekkelijk streek. Paul en Sabine runnen een gite en chambres d’hote in dit stukje ruraal Frankrijk. Met veel geschiedenis en terroir. Wat te denken van de Baie de la Somme, maroilles kaas, de versterkte kerken van de Thiérache en champagne. In hun Kleurrijk PIcardië nemen de schrijvers je mee door alle vier de departementen van deze streek. En dat is een leuke reis kan GKT je nu al vertellen.
Kleurrijk Picardië, Paul & Sabine Janssen (ISBN 9789493259195) is een uitgave van Edicola en is te koop voor € 22.50
foto: cover Lekker van Bruno Vanspauwen.
Lekker. Lekker, het nieuwe aanstekelijke boek van culinair journalist Bruno Vanspauwen. Een fijn geschenk voor elke foodie voor de Kerst.
“Vier vrienden besluiten rond de eeuwwisseling om het geld dat ze in hun leven verdiend hebben, te verbrassen aan de meest exquise spijzen en dranken. Ze vertrekken op een ‘nooit eindigende queeste naar nieuwe smaaksensaties’. Net op dat ogenblik wordt de almacht van de Franse gastronomie doorbroken door een opeenvolging van nieuwe culinaire hypes en trends. Ze reizen door twee decennia van culinaire geschiedenis, waarin ze de meest kleurrijke personages ontmoeten, eindeloos mijmeren over de juiste cuisson en ideale combinatie, en obsessief op zoek gaan naar de nieuwste culinaire kick. Lekker beschrijft op amusante wijze de opkomst van een foodcultus waarbij eten niet meer dient om ons te voeden, maar ons te entertainen. En passant schotelt Vanspauwen de lezer smakelijke wetenswaardigheden voor over ingrediënten, gerechten, koks, wijnen en tafelmanieren.”
Lekker. Bruno Vanspauwen is een uitgave van Uitgeverij Ertsberg en kost € 22,95
foto: kalfskoteletjes à la George Sand
Het recept voor Mara Grimm. Voor Mara koos ik een recept voor kalfskoteletjes met een farce van kip en Parijse champignons. Erbij een rode Morgon uit de Beaujolais. Onlangs was Mara te gast in mijn serie Talk & table, om te vertellen over haar gedeelde leven tussen Amsterdam en Parijs. Ze schreef over de laatste stad het smakelijke boek Bon Appétit Paris.
Nodig:
4 kalfskoteletjes
400 g kipfilet in fijne reepjes
100 champignons de Paris
2 eieren
50 g boter
50 g gehakte peterselie
100 g paneermeel
zout & peper
takjes rozemarijn
bakpapier
Bereiding:
Maak eerst een farce. Doe blokje kipfilet, de champignons in kwarten, peterselie en een ei in een kom van een mixer. Voeg zout en peper toe. Mix het geheel op gemiddelde snelheid, zodat er wel enige structuur overblijft. George Sand noemt dat “coupé au couteau” Niet te fijn, niet te grof. Besmeer de koteletjes aan beide kanten met deze farce, klop de farce goed aan, zodat het stevig blijft zitten. Klop een ei los en haal de kalfskoteletjes erdoor. Doe daarna hetzelfde met de het paneermeel. Laat het geheel een uur in de ijskast rusten.
Verhit de boter en bak het vlees om en om aan. Verwarm de oven voor op 180 graden. Smeer vier velletjes bakpapier in met wat boter, Pak de kalfskoteletjes in met erop een takje rozemarijn. Draai het papier in één beweging dicht.. Leg de pakketjes op een ovenplaat en bak het geheel af in 20 minuten. Serveer op een bord verpakt in papier. Erbij een frisse salade van jonge bladsla met een kleine dash vinaigrette.
Denk je nu na het lezen van het interview met Mara Grimm: Dat wil ik ook!. Vertel me je bijzondere verhaal en GKT gaat aan de slag met een speciaal recept en wijn.
foto: sudderen in de tuinen van le Palais Royal.
NEW MAP Frankrijk. Zoek je nog een leuk decembercadeau? New Map Frankrijk. Van Herbert Ypma. Verborgen parels en onvergetelijke ervaringen. De zeshoek is bij uitstek het land, waarin je kunt rondzwerven en elke keer weer nieuwe plekken kunt ontdekken. Dat weet francofiele Gereons Keuken Thuis al heel lang. Of het nu om Normandië gaat, Lyon, de Camargue of Parijs? Frankrijk is gewoon een fotogeniek land. Dat maakt Ypma in dit boek wel duidelijk. Lees meer. Uitgave van Terra.
foto: mijn Gallische terrine.
We blijven in Gallische sferen. Deeg maken, vleesdeeg voor een terrine. Voor een echte terrine de campagne. Geen paté, want dat is smeuïger. Leuk karweitje voor de donkere decemberdagen. Lekker rustiek aan de slag met je handen, het vlees mengen. Dan in potten in laten koken. Ach, het zijn allemaal maar fantasieën. Ik zie het al voor me. Op mijn balkonnetje varkensvlees uitbenen en dan, zoals in de Auvergne verwerken tot terrines, worstjes en hammen. Het is gewoon een stoere mannendroom. Als een echte Galliër bij het buitenvuur.. Ik houd het gewoon simpel en maak een varkensvlees terrine in mijn oven.
We drinken er een stevige wijn bij. Een malbec uit Argentinië. Van het huis Gouguenheim, what’s in a name? Zij houden van kunst, de “arte” van het wijn maken. High altitude vineyards. Ook al zo’n stoere bezigheid daar hoog in de Andes, maar dat is weer een ander verhaal.
Nodig:
250 g schouderkarbonade zonder bot 500 g half om half gehakt 12 gedroogde pruimen 5 sneden oud brood zonder korst 2 tenen knoflook 1 glas cream sherry 1 dl slagroom 50 gram gepelde walnoten 200 g ontbijtspek 1 tl gedroogde tijm 2 eieren 1 tl chilipoeder zout en peper
Bereiding:
Snijd het vlees van de schouderkarbonade zo fijn mogelijk. Snijd de korstjes van het oude brood en week deze in een mengsel van room en eieren. Voeg de tijm, chilipoeder. peper en zout toe aan het brood/roommengsel. Doe het vlees en gehakt erbij en meng goed door elkaar. Week de gedroogde pruimen in de sherry. Snijd ze daarna in stukjes. Hak de walnoten (niet te) fijn. Meng de pruimen en walnoten door het vleesmengsel. Bekleed een vorm of patéschaal met de spek en laat deze iets over de rand hangen. Vul de vorm met het vleesmengsel en druk goed aan. Schud goed met de vorm om luchtgaten in de terrine te voorkomen. Dek af met de spek. Verwarm de oven op 180 graden. Vul de grote ovenschaal met heet water. Zet daarin de terrine. Bak het geheel in 50 minuten gaar. Haal op het einde het overtollige vet van de terrine. Laat de terrine afkoelen. Serveer in dikke plakken met bijvoorbeeld wat gebakken appels.
foto: een portret van de Van Goghs.
50 jaar Van Gogh Museum. 2023 wordt een feestelijk jaar in het Van Gogh Museum in Amsterdam. Het bestaat dan een halve eeuw. Het museum viert dat met een eerbetoon aan de familie van Vincent van Gogh. Zonder hun onvoorwaardelijke steun en inzet zou het museum niet hebben bestaan. Het jaar wordt ingeluid met de tentoonstelling Kiezen voor Vincent, portret van een familiegeschiedenis. Het vertelt het tot nu toe onderbelichte verhaal van de hele familie Van Gogh. Een leven vol ups en downs, succes en falen. Aan hand van topstukken en minder bekende parels is vanaf 10 februari te zien, hoe een familieverzameling uitgroeide tot een museum van wereldformaat. Je kunt je de vraag stellen: wat als Jo van Gogh-Bonger……? In februari lees je meer op GKT over 50 jaar Van Gogh Museum.
Nog tot en met 8 januari te zien in het Van Gogh Museum: Golden Boy Klimt.
foto: Glace à la Marie-Antoinette.
RECEPT IJS voor Marie Antoinette. Een dessert tussendoor uit het mooie Kunst en Koken, het mooie boek van Keramiekmuseum Princessehof. Heel feestelijk vindt GKT het recept voor glace à la Marie Antoinette, van de hand van Oekraïense beeldend kunstenaar Ola Lanko. Dit ijs wordt in het boek gepresenteerd op Loosdrechts porselein.
Glace à la Marie- Antoinette
Nodig:
300 ml volle melk
10 g vlindererwtbloemen, Clittoria ternetea, gedroogd.
5 g Earl Grey thee
4 eidooiers
100 g kristalsuiker
150 ml slagroom
100 ml kokosroom
2 citroenen, biologisch, zowel sap als rasp.
25 g gedroogde korenbloemen
25 g kristalsuiker
Bereiding:
Verwarm de melk in een kleine pan op halfhoog vuur en voeg de gedroogde vlindererwtbloemen en de theeblaadjes toe. Laat het geheel niet koken. Haal van het vuur als de melk begint te borrelen en laat afkoelen. Doe de eidooiers met de suiker in een steelpan en klop dit met een gaarde goed door tot een lichtgeel mengsel. Verwarm het melkmensgel opnieuw op halfhoog vuur en geit dit beetje bij beetje bij het eidooier-suikermengsel. Verwarm het geheel al roeren tot ongeveer 75 graden en haal van het vuur Laats de custard in een kom in de ijskast afkoelen.
Maak nu het ijs. Voeg de slagroom en de kokosroom toe aan de afgekoelde custard en zet het geheel een nacht in de ijskast om op smaak te komen. Giet het ijsmengsel de volgende ochtend door een zeef om aal thee en bloemblaadjes te verwijderen. Meng de citroenrasp door het mengsel en maak er in de ijsmachine ijs mee. Giet als het ijs bijna klaar is langzaam het citroensap erbij en laat nog 1 minuut draaien. Schep het ijs over in een vriesdoos en zet tot gebruik in de vriezer.
Doe de gedroogde korenbloemen met de suiker in een vijzel en stamp fijn tot de suiker blauw kleurt.. Dit kan ook op de manier waarop je lavendelzout maakt met de staafmixer (GKT) Haal het ijs 20 minuten voor serveren uit de vriezer en zet in de ijskast. Maak op elk antiek Loosdrechts bord twee quenelles met warme lepels en bestrooi met de koerenbloemsuiker.
Kunst en Koken, kookboek Keramiekmuseum Princessehof. (ISBN 9789056159603) is een uitgave van Noordboek HL en is te koop voor € 49.95
foto: Herman aan het werk voor de apéro van Martini.
Apéro met Martini & Sergio Herman. Tot slot in deze editie van Gereons Mag een prêt à porter cocktail, die sterrenchef Sergio Herman bedacht voor Martini & Rossi. Je weet wel zij van de vermout uit Turijn. Zijn idee was een drankje te maken voor je aperitivo. Spritzante is een cocktail voor die momenten waarbij, geheel op zijn Italiaans, vriendschap en de geneugten van het leven de boventoon voeren. Dat kan natuurlijk niet zonder lekkere antipasti van de hand van Herman, waarvan GKT hieronder een recept presenteert.
Nodig:
3 halve uitgeholde middendoor gesneden mini courgettes
1 el foreleitjes
2 el hamachi in fijne blokjes gesneden
1 tl gepekelde jalapeno
rasp van 1/6 limoen
sushiazijn
chardonnay azijn
olijfolie
kleine stukjes gebakken met olijfolie pana carasau
zwarte peper
fijn zeezout
fleur de sel
zure room
takjes citrus afrikaantje
enkele blaadjes goudsbloem
Bereiding:
Maak de hamachi aan in een mengkom -met sushiazijn, chardonnayazijn en olijfolie. -voeg de foreleitjes en de gepekelde jalapeno toe. – breng op smaak met zwarte peper, fijn zeezout en rasp van limoen. -marineer de mini courgettes met zwarte peper, fleur de sel, olijfolie en sushiazijn. -Verdeel de hamachi in de uitgeholde courgettes. Afwerking Werk de courgettes af met de stukjes pana carasua, de takjes citrus afrikaan en de goudsbloemblaadjes.
Maak er een feestelijke decembermaand van!
De volgende editie van Gereons Mag verschijnt eind februari 2023 met als thema: Spring is in the air!
Noot: De decembereditie 2022 van Gereons Mag werd mede mogelijk gemaakt door Terra Publishing,, Lannoo,, Van Gogh Museum Amsterdam, The Glenlivet, Kroon op het Werk, Paul & Sabine Janssen, Bruno Vanspauwen, Ertsberg, Edidola, Mara Grimm, Keramiekmuseum Princessehof, Herbert Ypma, GoodCook, Martini&Rossi, Sergio Herman, gereonskeukenthuis-archief en Gereons E&W.. Alle producten, boeken en andere zaken werden mij als samples gestuurd door de uitgeverijen, pr bureaus en producenten. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Kunst en Koken. In Gereons Keuken Thuis ligt al geruime tijd dit mooie boek klaar voor een review. Maar laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: een review zou te weinig aandacht zijn voor het project, dat Keramiekmuseum Princessehof ondernam met bijna 50 internationale chefs, bakkers, koks en culinair schrijvers. Karin Gaillard, conservator en samensteller van dit boek zag eens in Japan, hoe het MIHO museum, in de bossen buiten Kyoto. vol antiek aardewerk, een kookboek had gemaakt met het tentoongestelde aardewerk. Een idee was geboren. Dat zou Keramiekmuseum Princessehof ook eens moeten doen. Direct diende zich de vraag aan of dat überhaupt wel kon? Want het Japanse aardewerk museum toonde een particuliere collectie en de eigenaresse van het porselein vond het heel normaal ervan te eten en uit te drinken. Overigens een gedachte, die ik eerder hoorde bij verzamelaars: gewoon gebruiken. Het Keramiekmuseum is een rijksmuseum, dus dat gewoon gebruiken was een dingetje. Ten tweede de logistiek. Vijftig toonaangevende chef koks, culinair schrijvers, bakkers en andere foodies invliegen om een gerecht op een desbetreffend serviesstuk te bereiden was bijzonder tijdrovend en -onnodig te zeggen- heel duur geworden. Maar andersom was het ook geen idee om de stukken ter inspiratie op te sturen naar de chefs. Hulptroepen waren snel gevonden in de persoon van “grand lady of cooking” Jean Beddington. Zij kookte de uiteindelijke gerechten ter presentatie en fotografie voor het boek. Kunst en Koken is daardoor een echt kook- lees- en kijkboek geworden vol recepten uit alle hoeken van de wereld, met vlees en vis, plantbased, voorgerechten, echte pièces de résistance, desserts, koekjes en taart.
foto: interieur Princessehof Leeuwarden.
foto: glace onctueuse op Loosdrechts porselein.
De collectie van Keramiekmuseum krijgt door het live gebruik van servies een hele andere dimensie. De gerechten in Kunst en Koken plaatsen het aardewerk terug in hun tijd, maar ook naar waarvoor het gebruikt werd. Het was overigens niet de bedoeling historiserende gerechten te maken. Juist de receptuur van de 21e eeuw op oud aardewerk maakt het speciaal. Gereons Keuken Thuis vindt dat zeer inspirerend. Op 15 oktober jl. opende in het museum tevens de tentoonstelling FEEST. Aan de hand van twaalf zeer diverse feesten werd onderzocht hoe de feestgangers hun feest beleven en welk soort keramiek daar een rol bij speelt. Want feest eten en keramiek zijn een mooie drie-eenheid. Het boek sluit hierop mooi aan.
foto: verzamelaar Nanne Ottema (1912)
foto: gerecht op dezelfde schaal in 2022, op Valenciaanse schaal 1700-1750
Kunst en koken vertelt ook het verhaal van keramiekverzamelaar Nanne Ottema (1874-1955). Voor Friesland was deze vermogende notaris, politicus, kunsthistoricus, publicist en bestuurder een belangrijke man aan het begin van de 20e eeuw. Hij verzamelde zo’n dertig duizend kunstobjecten, waarvan een groot deel is te zien in het Keramiekmuseum Princessehof, dat hij oprichtte in 1917. Heden ten dage valt er nog steeds te genieten van de mooie objecten, die hij bij elkaar bracht. Waarschijnlijk zou hij het project wel geslaagd gevonden hebben, maar dat durft GKT niet met zekerheid te zeggen. Kunst en Koken bevat 45 recepten met een verhaal over het keramieken object, de bedenker van het recept en het eindresultaat op de gevoelige plaats. Een moeilijk punt was dat de gerechten niet direct, zeker niet op heel oud kwetsbaar keramiek, konden worden geserveerd. Een behoorlijk uitdaging voor het team, dat dit prachtige boek maakte. Heel feestelijk vond ik het recept voor glace à la Marie Antoinette, van de hand van Oekraïense beeldend kunstenaar Ola Lanko. Dit ijs wordt in het boek gepresenteerd op Loosdrechts porselein met korenbloemen. Het kan trouwens ook niet anders dan dat het boek veel Oosters georiënteerde gerechten bevat, omdat veel keramiek in het museum van Aziatisch/Chinese oorsprong is. Als laatste nogmaals een dessert van chocolade en mandarijn, gepresenteerd op een bordje van Plateelfabriek Rozenburg uit Den Haag. Een creatie van Dennis van den Beld van restaurant Het Roode Kooper in Ermelo. Het deed Gereons Keuken Thuis denken aan de assortie de quatre agrumes van Cas Spijkers, dat ik vele malen gemaakt heb. Dan gaat deze voor de kerstrally 2022 ook wel lukken.
video: the making of Kunst en Koken met Jean Beddington
Kunst en koken is een boek, dat je telkens weer neerlegt en oppakt. Het staat vol informatie over de collectie van Keramiekmuseum Princessehof, vol prachtige foto’s, geweldige recepten en verhalen. In een bijzondere setting. Een fijn boek voor winterdagen met een glas wijn. Of… en daar gaat Gereons Keuken Thuis in de nabije toekomst mee aan de slag: het verzinnen van recepten voor op oud servies, want daar heb ik zo her en der nog heel wat van staan en liggen. Kunst en koken is een mooi decembergeschenk!
foto: cover Koken en Kunst. Kookboek Keramiekmuseum Princessehof.
Kunst en Koken, kookboek Keramiekmuseum Princessehof. Karin Gaillaard met medewerking van Eline van den Berg, Teuntje Klinkenberg, Erik & Petra Hesmerg (foto’s). Bereiding gerechten door Jean Beddington. (ISBN 9789056159603) is een uitgave van Noordboek HL en is te koop voor € 49.95
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Het Oester Boek. Je zou het aan het uiterlijk van het dier niet zeggen, maar de oester kent vele kanten. In de eerste plaats als delicatesse, warm of koud. Een heerlijke hap proteïne, zink en smaak uit zilte wateren. Maar ook historisch en cultureel heeft de oester vele verhalen te vertellen. Op 22 september jl. werd in Yerseke het oesterseizoen geopend. De Oosterschelde is het epicentrum van de Nederlandse oesterteelt. Tegenwoordig kweekt men het oesterbroed op het land, waarna het op banken wordt uitgezet of aan draden opgehangen. (de zogenaamde hangcultuur) Een mooi en ambachtelijk proces, waar we in Nederland best trots op mogen zijn. Oesters zijn lekker, gezond en kennen vele toepassingen in de keuken.
foto: oester creatie van Nick Bril.
In Het Oester Boek gaan de schrijvers Aad Smaal, Gees van Hemert en Margot Verhaagen in op alle aspecten van deze Zeeuwse delicatesse. Oesters vormden al een bron van proteïne in de prehistorie. De oude Romeinen lustten er ook wel pap van. Apicius vermeldt de oester al in zijn Re coquinaria. In de 17e eeuw werden, in de calvinistische Republiek, oesters de zinnebeelding van erotiek en oh la la. Daarover vertelde GKT al jaren geleden in Wild Edibles van Amerikaanse schrijver Jeffrey Greene. Goed opletten dus in de eregalerij van het Rijksmuseum. Oesters zijn door de eeuwen heen beschouwd als magisch en er worden bepaalde krachten aan toegekend. Giacamo Casanova was daarvan overtuigd. Een interessante geschiedenis. Gereons Keuken Thuis is wel wat verbaasd, dat behalve in restaurants oesters tegenwoordig niet meer als street food worden aangeboden. Dat was voorheen anders, toen deze delicatesse nog gewoon volksvoedsel was.
foto: oester creatie van Syrco Bakker.
In Het Oester Boek vind je behalve verhalen ook recepten van negen veelal Zeeuwse en Vlaamse keukentoppers. Zij gingen in hun keukens aan de slag met dit emblematische product. Warme en koude bereidingen van deze zeevrucht. Syrco Bakker met een imperial oester met venkel, algen en kruiden, Nick Bril maakte oester met tonijn, koolrabi en karnemelk. Of een oester met beurre blanc, prei en kaviaar van Thijs Meliefste. Vergeet vooral niet de oesters puur natuur te eten! Met liefde voor dit oerproduct.
foto: cover Het Oester Boek.
Het Oester Boek bevat eigenlijk een te uitgebreid repertoire en te veel lagen om een korte recensie op deze dinsdag over te plaatsen. De schrijvers zijn diep in de zilte wereld van de oester gedoken. En visten daarbij de mooie verhalen voor dit mooie boek als parels uit de schelpen. Een feestelijk boek vol anekdotes en heerlijk zilte oestergerechten. GKT komt er tijdens de kerstrally 2022 op terug met een heus oestermenu.
Het Oester Boek. Aad Smaal, Gees van Hemert & Margot Verhaagen. (ISBN 9789401481137) is een uitgave van Lannoo en is te koop voor € 39,99
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Bonen! in Occitanië. Als je over één bekend gerecht met peulvruchten uit Occitanië praat, dan heb je het natuurlijk over cassoulet. De naam komt van het woord caçola, de typische aardewerk pan met een email laag, waarin dit gerecht wordt bereid. Gerons Keuken Thuis kende het woord cazuela uit het Spaans. Leer ik via dit gerecht mijn eerste Occitaanse woorden. Cassoulet, althans de basis, bestaat uit gedoogde, meestal witte, bonen en diverse vleessoorten, die in deze caçola worden gegaard.
foto een caçola met cassoulet.
Volgens een legende ontstond cassoulet in het stadje Castelnaudary tijdens de Honderdjarige Oorlog in de 14e eeuw. Toen de Engelsen Catelnaudary belegerden waren de bewoners aangewezen op het eten, dat er nog te vinden was in de stad, gedroogde bonen en al dan niet gezouten vlees. Het werd overal ingezameld. Hiervan maakten zij een gigantische ragout of estofat, om de eigen soldaten te voeden en zo de Engelsen te verjagen. Of dit waar is weet GKT niet, maar het is en mooi staaltje regionaal chauvinisme. GKT gaat snel Castelnaudary eens bezoeken!
Over regionaal gesproken: cassoulet profileerde zich in verscheidene gedaanten. Elke plaats in Occitanië kent een eigen versie. Natuurlijk de originele versie uit Castelnaudary met witte bonen uit de Lauragais, ganzenvet, varkensschouder, zwoerd en worstjes, gekookt in bouillon van een gevogeltekarkas, duivenvlees, varkensbotten, ui, wortel. Voorheen werd de cassoulet afgebakken in de oven van de bakkers in de Montagne Noire.
foto: Occitaans straatje.
foto: burcht van Carcassonne
De cassoulet-versie van de stad Carcassonne kan naast bovengenoemde ingrediënten ook nog schapenvlees en patrijs bevatten. Tot slot de versie uit la ville rose Toulouse met gekonfijte eendenbout en natuurlijk saucisse de Toulouse. In Toulouse vogen ze tevens wortel toe en een ui, waarin wat kruyidnagels zijn gestoken. In Toulouse bedekt men de cassoulet meestal met een laagje paneermeel om een korstje te krijgen in de oven.
Bonen! in Occitanië. Cassoulet kent vele gedaanten. Vandaag een recept uit Bonen! Het mooie kookboek vol peulvruchten van Joke Boon. Zij maakt het je wat makkelijker, met haar versie met kievietsbonen, dan alle andere stevige recepten, die ik hier in de Languedoc vond. Le vrai cassoulet Boonais!
foto: cassoulet Boonais uit Bonen!
Cassoulet met kievietsbonen. uit het boek Bonen!
Nodig:
200 g kievitsbonen of andere witte bonensoort, 6 tot 12 uur geweekt in koud water.
2 laurierblaadjes
plantaardige olie
2 uien gesnipperd
2 teentjes knoflook gehakt
300 g dunne speklapjes
1 klein blikje tomatenpuree
1 tomaat fijngesneden
3 takjes tijm
250 ml witte wijn of groentebouillon
100 g gerookt ontbijtspek in plakjes
250 g varkensbraadworst, 2 à 3 stuks
65 g gr4of paneermeel
25 g boter in blokjes
3 el gehakte peterselie
zout en versgemalen peper
Bereiding:
Breng de bonen aan de kook met het weekwater en de laurierblaadjes. Laat ze in 45-60 minuten gaar koken. Controleer door er een te proeven. Kook zo nodig langer. Verwarm de oven voor op 160 graden. Verhit een scheut olie in een koekenpan en fruit daarin de ui en knoflook gedurende 5 minuten. Snijd de speklapjes in dobbelstenen en kruid deze met zout en peper. Doe de blokjes bij de uien en bak ze al omscheppend een paar minuten mee tot het vlees begint te kleuren. Voeg de tomatenpuree toe en bak even mee, zodat de puree kan ontzuren. Voeg de fijngesneden tomaat, de takjes tijm en 150 ml van de wijn of groentebouillon toe en laat 10 minuten zachtjes pruttelen.
Verhit in een andere koekenpan een scheut olie. Snijd het gerookte ontbijtspek in stukjes en de worsten in plakken. Bak het spek en de worst in circa 6-8 minuten bruin. Laat nu de bonen uitlekken, maar houd de laurierblaadjes bij de bonen. Neem een ovenschaal of braadpan. Doe eerst de helft van de bonen erin, dan de helft van het vlees tomatenmengsel en de helft van het spek- en worstmengsel Bestrooi met de helft van het paneermeel en giet de resterende wijn of groentebouillon erbij. Herhaal deze laagjes maar voeg geen wijn meer toe. Leg wat klontjes boter op het laagje paneermeel en schuif de ovenschotel in het midden van de warme oven. Laat 1 1/2 à 2 uur stoven Schep tussendoor één of twee keer het geroosterde korstje door de bonen. Of zeven of acht keer! Serveer de cassoulet in diepe borden bestrooi met gehakte peterselie.
Wijn erbij: een donkerrode Cahors!
foto: cover Bonen!
Over Bonen!: Joke Boon stelde zich tot doel elke dag iets met bonen te eten. In haar geval geen straf, want Joke is dol op bonen. Altijd al geweest. Hierin schuilt een soort “nomen est omen”. Dat geldt niet voor alle Nederlanders. De peulvrucht is een beetje in het verdomhoekje geraakt door de jaren heen. Maar als gevolg van kennismaking met andere culturen zit de boon weer in de lift. En Joke draagt hier haar steentje aan bij met het boek Bonen! Elke maand 12 verrassende recepten met bonen.
Bonen! door Joke Boon (ISBN 9789048829606) is een uitgave van Carrera en kost € 29,99
Bougnettes Albigeoises. Gereons Keuken Thuis vond een lekker recept voor gehaktballetjes uit de stad Albi in het departement Tarn. Stad van de bekende schilder en socialite Toulouse Lautrec. Je leest veel over het departement en de stad Albi op de leuke site van Tarn Coeur d’Occitanie. Ook leer je via deze website wat Occitaanse woorden. Onder het mom: “Vous parlez Occitan sans le savoir.” worden hedendaagse uitdrukkingen in het standaard Frans gekoppeld aan de magie van de Occitaanse taal. Een beetje chauvinisme kan geen kwaad.
Uit het hart van Occitanië een recept voor bougnettes Albigeoises, balletjes van fijngemalen en in vet gegaard vlees van een varkenshoofd. Bewaard in stenen potten onder een laag reuzel. Je verwarmt ze nadien in hete soep of in het vet zelf.
Het recept.
Nodig:
300 g broodkruim
melk
6 eieren
1,5 kg vet en mager vlees van een varkenshoofd of ander gemalen vlees.
4 tenen knoflook fijngehakt
6 takjes peterselie gehakt
peper & zout
2 tl quatre épices (Ducros)
brede stukken spekvet
50 g reuzel
Bereiding:
Week het broodkruim in melk en klop de eieren erdoor. Laat een paar uur rustig staan in de ijskast. Maal het varkenshoofdvlees fijn en meng dit gehakt door het melk-, broodkruim- en eierenmengsel. Voeg de fijngehakte knoflook toe, de peterselie, peper & zout en de quatre épices. Maak het geheel goed op smaak. Week het vetspek in warm water en rek het uit. Snijd het in 12 stukken. Maak twaalf platte balletjes en rol deze in het uitgerekte spekvet. Smelt 50 g reuzel in een gietijzeren pan en leg hierin de bougnettes naast elkaar met nog wat extra reuzel erboven op. Bak de balletjes in 40 minuten gaar in de oven op middelhoge temperatuur. Keer ze halverwege om. Laat daarna rustig afkoelen. Doe de bougnettes in aardenwerk potten of in gesteriliseerde glazen potten met genoeg reuzel om ze volledig te bedekken. Op deze wijze zijn de balletjes nog lang te bewaren.
Drink bij de bougnettes Albigeoises een rode Fronton of rood uit het naburige Cahors.
foto: Tarn het hart van Occitaniè.
Noot: dit recept vond GKT in het kookboek Cuisine du Terroir,, the lost domain of French cooking dat ik in de jaren tachtig van de vorige eeuw op de kop tikte. Het recept heb ik vertaald en bijgewerkt.
Wijntour 2022 vendanges. Je ontkomt er niet aan hier in Cazouls lès Béziers, net als in andere dorpen. Het is de tijd van vendanges in Pays d’Oc. Overal rijden kleine tractoren af en aan. Gevuld met rode of witte druiven. Hop snel naar de coöperatie voor verwerking. GKT struinde in het kader van de #occitaanseweken wat rond op het terrein en in de hallen van La Cazouline. Een terrein waar je bijna dronken zou kunnen worden van de lucht van geperst druivensap. Een kennismaking met een heuse wijnfabriek. Je bent tenslotte in het grootste wijngebeid van Frankrijk. Vandaag een foto- en videoverslag.
foto: wijnfabriek La Cazouline.
video: druiven zijn afgeleverd.foto: kleurrijke gevel van de coöperatie in Cazouls.
foto: en weer een batch druiven.
foto: druiven klaar om geperst te worden.video: de druiven worden gestort en gekneusd.
foto: wachtend op de volgende batch.
foto: de persen staan klaarvideo: persen maar, al het sap eruit.
foto: de most kan gaan fermenteren
video; de persinstallatie van La Cazouline.foto: de rest van de pulp gaat naar de destilleerderij.
foto: Buvez avec modération.
De volgende wijntour staat op GKT in november met een fijne selectie rood!
De smaak van het BOS. Het is bijna herfst en het badseizoen begint voorbij te geraken. Na de buien van gisterenavond is de droogte eraf en kan Gereons Keuken Thuis de humusgeur van de bossen achter de duinen gaan opsnuiven. Dat doet Bernadette Wörndl in het boek De smaak van het BOS het gehele jaar door. Een echte bosadept als zij is. Een boek doorspekt met de Duitse voorliefde “für den Wald”.
foto: ricotta gnudi met zelfgeplukte paddenstoelen en salieboter.
“Als ik naar het bos of over de velden kijk, op een zonnige herfstdag het kleurenspel bewonder of door het bos loop en het geritsel van de bladeren hoor, dan maakt mijn hart een sprongetje.”, schrijft Wörndl als openingszin. Jezelf, zoals in Japan wordt beweerd en aangeraden, onderdompelen in het bos. Naar de natuur en jezelf luisteren. Iets wat ook nog steeds in Nederland kan, mits je de weekenden mijdt en vooral de naschoolse tijdstippen, wanneer het kroost wordt uitgelaten. Mijmerend kijken, zoals GKT dat regelmatig doet over een met dennenbomen omzoomd duinmeertje, in de hoop grazende wisenten te spotten. Je hoort niets! Zo stil kan het zijn in bos en duin. Voor Bernadette Wörndl is het bos ook kindergeluk, hout sprokkelen voor de haard, bramen en bessen plukken, foerageren in de wijngaard van haar grootvader en koken met al het moois, dat het bos haar biedt.
foto: bramen en bessen uit het bos.
Een groot genot, naast het verzamelen van voedsel in het bos, is het maken van eten ermee. Probeer eens een keer bramenjam te maken van zelf geplukte bramen of bessen. Je wil nooit iets anders meer. Of kook met producten van een goede kwaliteit. Je merkt instant het verschil, luidt het credo van Bernadette. Alles direct uit de natuur en dat stukje “je ne sais quoi” uit haar jeugd maken dit boek tot een sprookje. De smaak van het BOS gaat over verzamelen, beleven, ontdekken en genieten. Vier seizoenen met elk hun heerlijke pluksels en recepten. Wat te denken van daslook, klaverzuring en dennentoppen in de lente. Let bij de laatstgenoemde wel op , dat je de boom niet geheel kaalplukt. Anders wordt het jaar erop een kale toestand. Recepten, geïllustreerd met uitleg over de geplukte ingrediënten en voorzien van mooie tekeningen Likkebaardend lekkere foto’s van de gerechten door Kathrin Gollackner.
foto: eendenconfit met dennennaalden
Ik sla de zomer even over, die hebben we zojuist gehad en duik direct het hoofdstuk over de herfst in, met fijne wild- en bosrecepten. Wat te denken van ricotta gnudi met gebakken paddenstoelen en salieboter? Of gebakken eendenborst met sjalotjes, morellen (of ander fruit) en knapperige veldsalie? Een belangrijke tip van Wörndl is om je eigen vondsten en draai aan de gerechten toe te voegen, al naar gelang het seizoen en je humeur. Smullen is het van de reebout op een heus bosbedje of eenden-confit, huisgemaakt met selderijpuree en dennennaalden. Wat Gereons Keuken Thuis betreft mag de herfst beginnen!
foto: eendenborst met morellen en sjalotjes.
Wat een heerlijk sprookjeskookboek. Waan je een soort Roodkapje of Klein Duimpje, al wandelend door het bos, om je maaltje bij elkaar te scharrelen. Het is het verhaal van deze schrijfster en haar habitat: het bos en haar keuken. Het bos als inspiratiebron voor alle lekkere recepten in dit kookboek. De geuren van het bos en de gerechten in De smaak van het BOS doen Gereons Keuken Thuis direct verlangen naar een heerlijk maal met een stevig glas rode wijn. Voor GKT is dit kookboek de aftrap van een smakelijk en warm herfstseizoen.
foto: cover De smaak van het BOS.
De smaak van het BOS. Bernadette Wörndl (ISBN 9789056159191) is een uitgave van Sterck & De Vreese Het kookboek is off- en online te koop voor € 24,95
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Masters of Tonewood, Ik ben een heel bijzonder boek aan het lezen, geschreven door Jeffrey Greene , poëet en vorser tegelijkertijd. Ik leerde de boeken van Greene kennen, doordat ik in Mancey (Saône et Loire) zijn liefdesverklaring las aan een oude pastorie in Bourgogne. Een maison d’esprit vol verhalen en lagen. Juist daarin is Greene meester. Hij schreef een boek, The Wild Boar, over everzwijnen, gewoon omdat deze dieren hem aanspraken. Zo toog deze professor naar Amsterdam om een bootje te kopen de kick off van een tour door de wereld voor het boek Wild Edibles. Gereons Keuken Thuis werkte graag aan dit laatste boek mee. Jeffrey gaat in zijn nieuwe boreling op pad door de zeven bossen, waar het mooiste hout groeit voor snaarinstrumenten. Waarom slechts in deze zeven streken? En wat is het mooiste klankhout? Een nieuwe reis van deze originele schrijver, die nooit terugdeinst voor een nieuwe queeste.
Masters of Tonewood. Het hout, dat meester instrumentbouwers gebruiken om de mooiste snaarinstrumenten te maken vind je op een zevental mythische plekken in Europa. In zijn boek neemt Green je mee door deze bijzonder bossen en naar verloren gewaande werkplekken van snaarinstrumentmakers. Dit alles om et alten zien, dat het naast mooi en beroemde instrumenten ook kunstwerken an sich zijn. Van een bijzondere fa- of herkomst. Masters of Tonewood gaat dieper in op het verborgen leven van het snaarinstrument. Te beginnen met het unieke hout, dat wordt gebruikt voor klankkasten. Dit wordt op zeer precieze wijze geselecteerd in de eerder genoemde bossen. Hout, dat elk instrument zijn eigen klankkleur geeft. Jeffrey Greene reisde hiervoor door Italië. Frakrijk, Zwitserland, Oostenrijk, Roemenië, Polen en Tsjechië. Het dennenhout van Stradivarius komt aan bod en wat doet esdoornhout min het proces van het maken van een hoog kwalitatief snaarinstrument? Greene bezocht ateliers van Spanje tot in de VS. Hij absorbeerde en vertelt in het boek de ervaringen van alle mensen, die werkzaam zijn in de snaarinstrumentindustrie. Van houtvester, instrumentmaker tot uiteindelijke bespeler. Ook stipt hij de zorgen aan van deze industrie, die wordt bedreigd door milieuproblemen. Zeker in een ambacht, dat afhankelijk is van het mooiste hout uit de schoonste bossen.
Masters of Tonewood is een ode aan een ambacht, de natuur en de klanken, die de uiteindelijke bespeler eruit haalt. En wie kan dat beter vertellen dan Jeffrey Greene?Heerlijk zomers leesvoer.
RECEPT
Om toch in de houtsfeer te blijven een recept voor gerookte zalmforel.
Houtmot om mee te roken. Zelf zalmforel roken. Hiervoor heb ik zelf een rookstation geassembleerd. Van een oude vleespan met een stoomrooster van een groot Zweeds meubelhuis. Geeft meteen dat vrije Nordische easy does it gevoel. Een lekker voorgerecht voor de schrijver en fourageur Greene. Erbij een witte wijn uit de Châlonnais op hout gelagerd natuurlijk. Ma non troppo! (om in muzieksferen te blijven)
Nodig:
4 dikke zalmforel filets 1/2 citroen 2 tl zout 3 el houtmot olijfolie peper 1 teen knoflook takje rozemarijn
Bereiding:
Bekleed de bodem van de pan met aluminium folie en schep hierop 3 el houtmot. Zet het stoomrekje erop. leg de zalmfilets op een bord, voeg een takje rozemarijn en wat gehakte knoflook toe. Bestrooi met zout. Voeg wat citroensap toe en zet 10 minuten in ijskast. Haal de zalmforelfilet uit de ijskast. Verwarm de pan op een elektrische kookplaat buiten totdat het gaat roken. Rook de filets ongeveer 10 à 12 minuten met het deksel op de pan. Laat hierna afkoelen. Serveer met partje citroen.
Masters of Tonewood, Jeffrey Greene ( ISBN 9780813947464) is een uitgave van University of Virginia Press en is te koop voor ongeveer € 30,00 via bol.com
Meer over Jeffrey Greene: lees zijn relaas in mijn talk&table gesprek.
Klein Korea. In de Amsterdamse Kinkerstraat zit een Koreaanse take away, Seoul. Een toonbank vol exotische gerechten, kleur en geur. Verder gaat mij kennis niet van deze grote Aziatische keuken. Wel ooit geproefd door Gereons Keuken Thuis en uitgeprobeerd thuis met home made kim chi en bulgogi varkensvlees. Maar verder gaat mijn kunde niet. Dat gold ook voor Billy Law, schrijver van het kookboek Klein Korea. Hij werd gevangen door de smaken en sensatie van Koreaans eten toen hij voor de eerste keer in een BBQ restaurant aan de slag ging. Hij was direct verkocht. Met tien personen rond de BBQ, een uitgebreide keuze aan vlees en groenten. En dan die bijgerechten. Het kon niet op. Zijn vuurdoop in de Koreaanse was een waar eetfestijn.
foto: geroosterd rundvlees, bulgogi.
De Koreaanse keuken is grotendeels gebaseerd op de drie-eenheid vlees, rijst en groenten. Daarnaast is het de traditie om bij elke maaltijd een reeks aan bijgerechten te servereen. Banchan heten deze. De bekendste hiervan bij ons is natuurlijk kim chi, pittige en zure gerfermenteerde groenten. Een methode, die door de Koreanen is geperfectioneerd om voedsel langer te bewaren. Bovendien is kimchi heel gezond. Overigens geldt hetzelfde voor Japanse tsukémono, dat regelmatig in GKT op tafel komt.
foto: kim chi van lente-ui
foto: stapsgewijs kim chi maken.
Klein Korea bevat 70 iconische recepten en start hoe kan het ook anders met kim chi, zuur voor aan tafel. Stap voor stap doet Law uit de doeken, hoe je deze zuren maakt. Ik vind de kim chi van lente-ui heel apart. Binnenkort eens in mijn pickle-pers maken. Hierna volgen de bijgerechten (banchan), een essentieel onderdeel van de Koreaanse maaltijd, als dan niet gestoomd, gewokt, gemarineerd of gebakken in een pan. Een feestelijke Koreaanse maaltijd kent wel 12 banchan. Pannenkoeken, gevuld met van alles en beignets, denk aan tempura ontbreken niet. Gemaakt met typische Koreaanse pannenkoekenmix. er is ruimte voor vlees, zoals vurige kip met kaas. Koreanen houden wel van een paar calorieën meer! En natuurlijk bulgogi, geroosterd rundvlees. Want er wordt wat “af gebarbecued” binnen- en buitenshuis in Korea.
foto: bibimbap, #nowaste rijstgerecht.
Rijst en noedels mogen natuurlijk niet ontbreken in Klein Korea. Zoals de bibimbap, gemengde rijst. Een mooi methode van #nowaste restverwerking in een bowl. Er wordt gestoofd, gesmoord en gestoomd. Tot slot zijn er desserts, alhoewel die traditioneel nooit op het Koreaanse menu stonden. Het kookboek besluit met de smaakmakers, die essentieel zijn voor de smaakexplosies van de Koreaanse keuken. Ik moet zeggen, dat dat mijn meevalt. Want normaliter deinst GKT een beetje terug voor de ellenlange ingrediëntenlijsten bij Oosterse gerechten. Klein Korea houdt het simpel. Buikspekje voor mijn bekje.
foto: de rijke keuze aan banchan.
Klein Korea van Billy Law is een vrolijk kookboek, dat novices inwijdt in de keuken van een voor GKT wat onbekendere, maar niet minder beminde keuken. Alleen al het kijken naar de foto’s zou je verslaafd kunnen maken aan Koreaans eten. Het gaat een mooi plekje vinden in de Aziatische sectie van Gereons kookboekenhoek.
Klein Korea. meer dan 70 iconische recepten. Billy Law (ISBN 9789461432797) is een uitgave van Good Cook en is te koop voor € 22.50
foto: cover Klein Korea.
Over Billy Law: de schrijver van Klein Korea is een Australisch-Maleisische foodblogger, fotograaf en voormalig Masterchef Australia deelnemer. Op zijn foodblog A Table For Two geeft hij de lekkerste adressen in Sydney en van overal op deze planeet. Likkebaardend lekkere foodfotografie is zijn handelsmerk.
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Reacties laden....
Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.
