Alfresco weken au SUD. Un si grand soleil staat hoog aan de hemel en de temperaturen liegen er niet om de komende weken. Elke dag 35+ Celcius, je zou er zomaar van kunnen smelten. GKT moet er nog even aan wennen. Dat heb je als je Noordwest Europese bloed moet worden opgewarmd naar deze temperaturen. Wat bij aankomst in het Zuiden hier meteen opviel was, dat alles groener was dan vorig jaar aan het begin van de zomer. Een resultaat van de vele regenbuien in het voorjaar. De platanen langs de weg naar Béziers lijken ontploft, net als de in het gelid staande wijnranken. Het is allemaal van een kakelverse groenigheid. Maar nu de canicules hun vroege entrée hebben gemaakt zal het snel gedaan zijn. Dus overdag luiken dicht en vroeg op pad richting Mediterranée, waar je dan direct in duikt en niet meer uitkomt. Want de zee is heerlijk, net als het strand: dat verveelt nooit. Een andere methode is gewoon binnenblijven en bloggen. Of lekker tijdschriften lezen op het dakterras. afgewisseld door een frisse douche op het dak. Waarvan akte.
Alfresco weken au SUD. De alfresco weken en dito kookbewegingen lijden wel een beetje onder de braadtemperaturen. Want er dient wel een tropenrooster te worden gevolgd. Dat betekent op zondagochtend vroeg uit veren, om nog voor de warmte uit allerlei lekkers op markt in Saint Chinian te halen. Wat een keuze aan super rijpe kersen, abrikozen en tomaten. Echt snoepfruit. Vooruit ook nog een meloentje erbij. Verse sla, kruiden en een handvol mini worstjes. Daarna richting huis voor een lichte lunch. GKT heeft niet de moed om warm te eten rond de middag. Misschien een k&k maaltijd nog wel, maar koken, dat doe ik laat op de avond als de ramen open zijn en er wat koelte door de keuken waait. Glas koele rosé erbij. Na het avondmaal nog eenmaal onder de buitendouche. Het ritme van het Zuiden.
GKT probeert hier in le Sud, ondanks het warme weer, toch zoveel het mogelijk is in de pas te blijven met de dieet- zout- en vochtvoorschriften, die nu eenmaal een onderdeel van mijn leven zijn geworden. Het valt me erg mee en daar ben ik blij om. De hoeveelheden iets aangepast zonder merkbare verhoging van meetwaarden. Daar ben ik blij om. Het is prima te doen. Ook de zon vind ik geen storende factor. Het is gewoon een kwestie van plannen. Net zoiets als een nieuwe wasmachine kopen bij 34 graden. (de antieke Spaanse in de kelder was begin april ontploft)
Vandaag een korte fotoblog van de avonturen onder de Occitaanse zon. Easy does it koken.
