Gereons Mag, de alfresco editie ’24.

foto: de alfresco zomer 2024 is begonnen.

Gereons Mag, de alfresco editie 2024. Het is juli, een echte zomermaand en voor velen staat de zomervakantie voor de deur. Dat kan een actief gebeuren zijn, een stedentrip of gewoonweg se lézarder* op één van de mediterrane stranden. GKT nam een voorproefje tijdens zijn Franse voorzomer en genoot van al het moois en lekkers, dat de Languedoc heeft te bieden. GKT las diverse boeken, zoals een sportvoedselboek, dat elke klimmer, die deze zomer de Ventoux gaat doen, zou moeten proberen. Overigens finisht de Tour de France niet in Parijs, maar in Nice. Houd daar rekening mee met je vakantiereis. GKT was op zoek naar zoutarme ideeën voor deze editie, maar moet helaas bekennen dat die gecrasht zijn. In Nederland is men gewoonweg niet zo behept met fantasierijk zoutarm koken is de conclusie. De queeste wordt vervolgd. Met boeken over Champagne & Kaas of een voedselbos in je eigen tuin. Leuke combinaties voor deze zomer. GKT heeft het over Béziers in deze zomerse editie, recepten voor je alfresco lunch of diner, een bijzonder ondergoedmerk uit Parijs en tot slot een lekker recept van Bas van Montfrans. In deze zomereditie wederom geen boekverloting, gezien de geringe inzendingen tijdens de vorige edities . Anyway maak er een mooie alfresco zomer van.

foto: plaattaart van Bas van Montfrans.

RECEPT met inspiratie van Bas van Montfrans. GKT vond dit gerecht op de Facebook pagina van de Gay cooking club. Een zomerse al fresco plaattaart.

1 rol kant-en-klaar bladerdeeg

 1/2 tube tomaten verdure

 1 kleine courgette, in dunne plakjes

 1 rode ui, in dunne ringen

 1 rode paprika, in reepjes

 1 tomaat, in plakjes

 150 g feta

 1 el kruidenmix (bijv. tijm, basilicum) • Zout en peper naar smaak.

Bereiding:

Verhit de oven voor op 180­° C. ­ Rol de lap bladerdeeg uit op een bakplaat en prik de bodem in met een vork. Smeer de bodem in met wat tomaten pasta. Snijd de courgette in dunne plakjes, de tomaat in dunne plakjes, de rode ui in dunne ringen en de paprika in reepjes. Verbrokkel de feta. Bekleed de taartbodem met de ingrediënten, betrooi met gedroogde kruiden (in het geval van GKT herbes de Provence) en bak het geheel in 25 minuten af.

Dank aan Bas voor dit zomerse recept.

foto: cover de Voedselbostuin.

Ontwerp je eigen voedselbostuin. Zou het niet heerlijk zijn om elke dag naar buiten te gaan in je eigen plukoase, vol eetbare dingen, die op natuurlijke wijze zijn gegroeid en elkaar duurzaam in stand houden? Een Romeinse lusthof, waar het elke dag feest is voor plant, mens en dier. Weg met die geplaveide tuinen en kale balkons. Maar veel groen om je heen en je kunt het nog gebruiken in de keuken ook. Dat zou voor GKT een win/win situatie zijn. Helaas blijft het, vanwege klimatologische omstandigheden, voor GKT bij het lezen van het boek van Evelyn De Bruecker, die je op speelse wijze inwijdt in het hoe en wat van het voedselbostuinieren, ook op je balkon. In haar boek Ontwerp je eigen  voedselbostuin neemt de schrijfster je mee door het proces van het aanleggen en onderhouden van zo’n tuin. 

Na het lezen van dit groenboek jeuken de groene vingers van GKT. De Bruecker heeft een makkelijk leesbaar boek geschreven, waarmee je op een kleine oppervlakte direct aan de slag kunt. Dus direct die tegels wippen vandaag, voor je het weet heb je je eigen voedselparadijs binnen handbereik. Daar kan geen Romeinse lusthof tegenop. Uitgave van Sterck & De Vreese. Lees meer

foto: kookboek/standaardwerk over de Zuidwest Franse keuken.
foto: bezoek de Périgord.

RECEPT: Salade met gésiers de canard.

Nodig:

75 g spekblokjes

1 el eendenvet

200 g gésiers vers of uit blik

300 g gemengde eikenblad/friséesla

3 tenen knoflook fijngehakt

50 g gehakte walnoten

fijngesneden cornichons

1 tl mosterd

2 el olijfolie

1 el rode wijnazijn

peper uit de molen

gehakte peterselie

Bereiding:

Verwarm een eetlepel eendenvet in een pan en bak de spekjes rustig uit. Als ze mooi krokant zijn kun je ze laten uitlekken op wat keukenpapier. Hak de walnoten “niet te “fijn. Verdeel de gewassen salade over 4 borden. Maak van de olie, azijn en mosterd een vinaigrette en verdeel deze over de sla. Voeg de fijngesneden augurkjes, noten en spekjes toe en meng. Snijd de gésiers in dunne plakjes en garneer de salade ermee. Bestrooi met wat verse fijngehakte peterselie. Serveer direct met stokbrood en desgewenst boter.

foto: de feria is dit jaar van 14 t/m 18 augustus.
foto: Béziers aan de Orb.

Béziers. Er waait een frisse wind door de stad Béziers. GKT ziet de laatste jaren, dat men overal in het stadscentrum aan het werk is. De openbare ruimte wordt aangepakt. De hoofdader Allées Paul Riquet is totaal vernieuwd, de markthallen worden gerenoveerd en er openen weer nieuwe winkels. Dat was enkele jaren geleden nog anders. Door de bouw van het grote winkelcentrum Polygone, dat overigens de moeite waard is, verpauperde het centrum van de oudste stad van Frankrijk. Leegstand, criminaliteit en vervuiling. De huidige burgemeester heeft er abrupt een einde aan gemaakt. Béziers ligt er weer opgepoetst bij, om Franse en internationale gasten te ontvangen. GKT vindt het altijd leuk om beneden op het nieuw aangelegde parkeerterrein in de faubourg te parkeren (gratis) en dan via een wandeling over de gerestaureerde Pont Vieux naar de bovenstad te lopen. Een behoorlijke klim via de trappen, ware het niet dat er ook voor de luiere of mindere mobiele mens liften zijn. In mum van tijd sta je op het kathedraalsplein met een magnifiek uitzicht over Béziers, de Audevlakte en in de winter bij helder weer de besneeuwde Pyreneeën. Van hieruit kun je via de gezellige straatjes wandelen naar het plein voor het stadhuis en de nabijgelegen hallen. Op dit plein vind je het Office de Tourisme, die je graag vertellen, wat er zoals valt te beleven in deze stad. Dus ben je het strand een dagje zat, trek dan je citygear aan en bezoek deze wat minder bekende zuiderse en temperamentvolle stad. A suivre!

foto: cover Grieks!

Recept uit GRIEKS! Recepten voor elke dag. Niet dat GKT nu in Griekenland vertoeft, maar hij verkeert wel in mediterrane sferen. De hemel is blauw en de witte muren van de tropézienne* weerkaatsen het licht van zon. Het is, weliswaar in de schaduw van een grote parasol, goed lunchen of dineren op het dak. En zeg nou zelf, daar past Grieks eten toch prima bij? Vrolijke gerechten voor elke dag. Het kookboek Grieks van Georgina Hayden komt daarbij prima van pas. Zij kookt, zoals ze het zelf zegt Grieksachtig. Ik noem dat Grieksig eten. Van de grill, groentegerechten en vis. Zomers eten alfresco. Uitgave van GoodCook.

foto: Grieksige kleverige garnalen.

Kleverige garnalen met honig/vissaus.

Nodig:

500 g rauwe gepelde gamba’s

1 kleine groene chilipeper

2 rode uien

1 bosje verse oregano

3 el olijfolie

2 el vissaus

2 el honing

versgemalen peper

sap van een halve citroen en wat partjes ter garnering

Bereiding:

Pel de uien en hak deze fijn. Halveer de groene chilipeper en verwijder de zaadjes. Snijd in dunne ringetjes. Maak de garnalen schoon, verwijder eventueel het darmkanaal. Ris de blaadjes oregano van de takjes. Verhit de olijfolie in een koekenpan en fruit de gesnipperde uien aan. Voeg de rauwe gamba’s en ringetjes chilipeper toe. Bak het geheel  kort aan en voeg hierna de oregano, vissaus en honing toe. Maak op smaak met een draai zwarte peper. Knijp tenslotte het sap van een halve citroen erboven uit en laat nog kort sudderen. Serveer direct met wat partjes citroen en een stukken Turks sesambrood.

foto: schilderij van Slapende Clovis.

Aankoop Van Gogh Museum. De collectie van het Van Gogh Museum in Amsterdam is uitgebreid met een belangrijk werk van Paul Gauguin, het schilderij Slapende Clovis. Een portret met een diepere betekenislaag, die de aanzet vormde tot zijn latere werken in symbolisme.

Zoon van Gauguin: “Het jongetje met de lange blonde haren is Clovis, de zoon van Gauguin. Liefdevol portretteerde de kunstenaar zijn vijfjarige oogappel in diepe slaap. Naast het kind staat een grote Noorse pul. Wat dit schilderij zo bijzonder maakt, is dat Gauguin Clovis en de pul naar de waarneming schilderde, maar dit vermengde met het imaginaire. Het decoratieve motief op de achtergrond suggereert namelijk de droomwereld van Gauguins slapende zoontje. Dit geeft het werk symboliek, ambiguïteit en mysterie.”  

Door een droom van zijn kind als thema te schilderen wilde de schilder duidelijk maken, waarover kunst volgens hem zou moeten gaan. Een wereld vol ideeen en fantasie. Zo zette Guaguin zich af tegen obeservatie als startpunt voor kunst  en nam hij afstand van zijn Franse leermeesters. Tijdens de productie van dit werk woonden Clovis en zijn broertje bij hun vader, terwijl hun moeder en de andere kinderen in Kopenhagen waren. Later nam Gauguin zijn livelingszoon mee naar Parijs, alwaar het kind terecht kwam in een te duur kosthuis. Gauguin vestigde zich in Pont Aven. Daar schilderde hij vele meesterwerken. Guaguin werd later een goede vriend van Vincent van Gogh en samen betrokken zij het gele huis in Arles. Het was niet altijd pais en vree, omdat de uitgangspunten van de twee, waarnemening versus verbeelding niet altijd strookten. Clovis overleed op 21 jarige leeftijd, hij had zijn vader nooit meer gezien. Die wooonde in de Stille Zuidzee op Tahiti.  

foto: de jonge Clovis.

Slapende Clovis is nu te zien in het Van Gogh Museum en een bijzondere aanwinst binnen de collectie.  

 

foto: een champagne line up.

Champagne & Kaas. Champagne en kaas, een mooi stel. Een gewaagde combinatie, maar ook weer niet zo’n hele vreemde. Dit vertelde één van de gasten, afkomstig uit Troyes, bij een BBQ ook aan GKT. In de Champagnestreek heel gewoon. Dat vinden de schrijvers van het boek Champagne en Kaas, Peter Doomen en topsommelier Tom Ieven ook. Zij proefden zich een weg door de wereld van champagnes en kaas. A la recherche naar de mooiste combinaties met dagelijkse en heel bijzondere wijnen. GKT vrindt het wel het proberen waard, zeker in de Franse voorzomer. Maar vlak ook de aankomende tijd van de vendanges niet uit. Wordt vervolgd in het najaar. Champagne & Kaas is een uitgave van Bogerhoff & Lamberigts. Ik zou zeggen: verras je zomergasten eens en zet ze een champagne/kaascombinatie uit dit fijne boek voor. Meer hier.

foto: cover Champagne & Kaas
foto: Monsieur by FM in Parijs.

Monsieur by FM. Via Instagram maakte GKT kennis met het Parijse herenmodemerk Monsieur by FM, dat mooi passend en klassiek kwaliteitsondergoed ontwerpt voor elke man. Alleen in zwart en wit, gemaakt van bio katoen. En voor elke man, dun, dik, gespierd, kaal, behaard, zwart, wit, met, stoer of juist verfijnd. Alle smaken tellen. GKT vindt dit vanuit bodypositivity oogpunt wel sympathiek, want we leven in een visueel georiënteerd tijdperk, waarbij weleens wordt vergeten, dat niet iedere man een  alpha male is met een sixpack. Monsieur by FM speelt hier mooi op in vanuit Parijs. Basic wear gemaakt van 100% gecertificeerd katoen. Ben benieuwd wanneer dit merk gaat landen in Nederland?

foto: aubergines op de markt.

RECEPT. Caviar d’aubergine.

Nodig:

2 flinke aubergines

6 teentjes knoflook

2 takjes rozemarijn

2 el olijfolie

1 uitje gesnipperd

zeezout en zwarte peper

dressing van 1 el rode wijnazijn, 3 el olijfolie, peper en zout

2 tl Provençaalse kruiden

1/2 pakje boter

bieslook

zwarte olijven zonder pit

Bereiding:

Verwarm de oven voor op 200 graden. Snijd de aubergines in de lengte doormidden. Bestrooi de delen met wat zeezout. Laat de aubergines een kwartiertje staan. dep ze daarna droog met papier. Maak een ruitpatroon in het vruchtvlees. Snijd de teentjes knoflook in stukjes en doe deze tussen de inkepingen. Doe hetzelfde met de naalden van de rozemarijn. Voeg zout en peper toe en schenk er wat olijfolie overheen. Wikkel de aubergines in aluminiumfolie en bak ze 45 tot 50 minuten in de oven tot het vruchtvlees helemaal zacht is.

Haal de pakketjes uit de oven en laat iets afkoelen. Hak het vruchtvlees van de aubergines, de knoflooktenen en rozemarijn fijn en doe in een kom. Laat de caviar d’aubergine afkoelen in de ijskast. Snipper een uitje en meng dit door de caviar d’aubergine, Maak een dressing van azijn, olijfolie, peper en zout en roer deze door de pasta. Hak de bieslook fijn en roer deze samen met een el grof zeezout door een half pakje zachte boter. Serveer de caviar d’aubergine op vers stokbrood met de boter en olijven.

foto: kunstenaarshuisje bij Villa Antonine.
foto: sculptuur van Injalbert in de tuin van Villa antonine.

Ecluses de l’art. Een organisatie, die regelmatig leuke kunstzinnige evenementen organiseert in Villa Antonine, een jaren 20 buitenhuis in de buurt vlak achter de Arènes van de stad Béziers. Het was het buitenhuis van de vader van beeldhouwer Injalbert, die in de zomer het nog steeds op het terrein staande atelier gebruikte voor zijn monumentale werken. Tegenwoordig is Villa Antonine, althans de tuinen ervan, opengesteld als parkje en worden het huis en bijgebouwen uitgeleend door de stichting Ecluses de l’art aan kunstenaars en andere typjes met artistieke aspiraties. GKT zou ook wel op zo’n plek willen werken.

foto: Schotse paella van Alan Murchison.

RECEPT: Schotse paella voor 1 persoon uit De cycling chef on the go. Een easy does it recept van Alan Murchison. Lees hier meer over het leuke boek. Uitgave van LUCHT.

Nodig;

1 el olijfolie

60 g gerookte chorizo in blokjes

50 g diepvries doperwten

snuifje pimentón de la Vera (gerookt paprikapoeder)

snuifje gemalen kurkuma

250 g panklare voorgekookte rijst met een smaakje. (GKT gebruikt espagnole mélange van Ducros of anders Al Andalus uit de Jonnie Boer lijn Beiden geschikt voor zoutarm dieet)

Bereiding:

Verhit de olijfolie in een koekenpan op middelhoog vuur en bak de chorizo gedurende twee minuten. Voeg de doperwten, kurkuma en pimentón de la Vera toe en bak één minuute mee. Voeg de voorgekookte koude rijst met een smaakje toe en bak gedurende twee minuten mee op een hoof vuur. Blijf ondertussen roeren.zodat de Schotse paella niet aan de bodem van de pan plakt. Easy does it à la Murchinson, alles klaar in vijf minuten.

foto: Du Barry à la Catalane.

RECEPT Crème du Barry à la catalane

Nodig:

4 plakken rauwe ham

250 g aardappels

500 g bloemkoolroosjes

4 dl melk

1 l water

pimentón de la Vera

zwarte peper

zout

30 g boter

olijfolie

1 eidooier

Bereiding:

Kook de bloemkool en aardappels gaar in een liter heet water. Laat het geheel dertig minuten doorkoken. Giet af, maar bewaar wat kookvocht. Pureer de bloemkool en aardappels met een staafmixer. Breng op smaak met peper en zout. Doe de crème terug in een pan en voeg de melk toe. Breng op nieuw aan de kook. Voeg de boter in blokjes en pimentón toe. Als de soep te dik wordt kun je nog wat kookvocht toevoegen. Maak op smaak met wat zout en zwarte peper. Leg de plakken serrano ham op bakpapier en rooster kort in een hete oven. Laat de crème iets afkoelen en klop de eidooier erdoor. Serveer direct in diepe borden met de geroosterde ham en een scheut olijfolie als garnering. Erbij een glas muskaatwijn uit  Rivesaltes en het feest kan beginnen. Bon Profit!

foto: GKT in zijn Occitaanse keuken.

Foodybox zomer. Geen aandacht voor de foodybox in deze editie. GKT begreep van de special reporter, die de doos in ontvangst nam, dat de box nogal gemankeerd was afgeleverd. Dat leverde op korte termijn geen leuke plaatjes op voor de social media en deze editie van Gereons Mag. In juli meer hierover.

foto: zelfporttret Rosa Bonheur.

Vooruitkijken: Rosa Bonheur in de Collectie Mesdag. Dit najaar is er voor het eerst in Nederland een tentoonstelling te zien van de werken van Rosa Bonheur. (1822-1899) De Mesdag Collectie presenteert haar monumentale dierenschilderijen, waarmee zij uitgroeide tot één van de beroemdste kunstenaars uit haar tijd. Ze ontving hiervoor zelfs een prijs van keizerin Eugénie. Saillant detail: Bonheur hoefde daarvoor niet naar het paleis, maar de vorstin kwam de prijs zelf brengen. Rosa Bonheur was de eerste Franse vrouw, die een Légion d’honneur verwierf. Ze raakte in de 20e eeuw wat in de vergetelheid. Maar tegenwoordig is ze weer alom aanwezig in de werld van de kunst. Het Franse TV programma Secrets d’histoire wijdde een lange documentaire aan haar leven en werk. Ook werd niet lang geleden haar landgoed bij Fontainebleau in oude glorie hersteld. Daar leefde Bonheur gelukkig met haar vriendinnen Nathalie Micas en later de Amerikaanse Anna Klumpke.

‘Rosa Bonheur was in Frankrijk een belangrijk boegbeeld voor vrouwen in de kunst, net zoals Sientje Mesdag-van Houten dat was in Nederland. Hoewel Bonheurs kunst diepgeworteld is in de 19de eeuw, is het interessant om via haar werk te reflecteren op het heden.’  Aldus Renske Suijver, conservator van De Mesdag Collectie

Rosa Bonheur. De kracht van het dier is vanaf 20 september 2024 tot en met 19 januari 2025 te zien in De Mesdag Collectie in Den Haag.

video: de mooie aflevering van Secrets d’histoire over het leven van Bonheur.
foto: het wordt een vrolijke alfresco zomer.

De volgende editie van Gereons Mag staat in het teken van vendanges, de wijnoogst.

foto: de druiven hebben er dit jaar zin in.

*se lézarder betekent als een hagedis de warme zomerzon opzuigen en is een andere term vorm voor zonnebakken.

*tropézienne is een andere term voor dakterras.

Noot: de lente-editie 2024 van Gereons Mag werd mede mogelijk gemaakt door Bas van Montfrans, Tourisme Béziers Mediterranée, GoodCook, De Mesdag Collectie, Monsieur by FM, Van Gogh Museum, uitgeverij LUCHT, Kroon op het Werk, Ecluses de l’art, Secrètes d’histoire, Sterck & De Vreese, gereonskeukenthuis-archief en Gereons E&W. Alle producten, boeken en andere zaken werden mij als samples gestuurd door de uitgeverijen, pr bureaus en producenten De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Grieks! Georgina Hayden.

GRIEKS! Recepten voor elke dag. Niet dat GKT nu in Griekenland vertoeft, maar hij verkeert wel in mediterrane sferen. De hemel is blauw en de witte muren van de tropézienne weerkaatsen het licht van zon. Het is weliswaar in de schaduw van een grote parasol goed lunchen of dineren op het dak.En zeg nou zelf, daar past Grieks eten toch prima bij? Vrolijke gerechten voor elke dag. Het kookboek Grieks van Georgina Hayden komt daarbij prima van pas. Zij kookt, zoals ze het zalf zegt Grieksachtig. Ik noem dat Grieksig eten. Van de grill, groente gerechten en vis. Zomers eten al fresco.

foto: cover Grieks in Gereons Occitaanse keuken.

GRIEKS! Voor dit boek heeft deze Londense schrijfster van Grieks-Cypriotische afkomst haar favoriete dagelijks recepten gebundeld. Eenvoudig te bereiden en instant smaken van de Levant. Het moesten vooral makkelijke recepten zijn, voor mensen met een druk leven. GKT noemt dat Grieks op de manier van citydwellers. Mijn tip zou zijn een keer tijd te nemen, om langzaam te koken en vooral tijd te nemen om aan tafel te genieten van je maaltijd. Dat is wat ik ga doen met de recepten uit dit boek. Een deel van de voorpret is het bij elkaar scharrelen van de ingrediënten, eraan ruiken, erin knijpen en keuren. Dan alles uitstallen in je keuken en aan de slag met de verse waar.

GRIEKS! begint met een goed begin, het ontbijt. Geen mediterrane gewoonte, maar gezien de woonplaats van Hayden een logische keuze. Warme hartige en zoete gerechten om de dag te starten. In het dagritme van GKT zou de yoghurt met pasteli, Grieks-Cypriotische koekjes met sesamzaad, wel een plekje kunnen vinden. Mezedes kleine hapjes voor bij een glaasje ouzo komen aan bod, tzatziki-varianten, vegetarische keftedakia en inktvisringen met honing. (volgens mij is dat veel te zoet, maar het proberen waard.) Natuurlijk ontbreekt tiropita niet en  halloumi-bereidingen, om te fituren en bakken.

Dagelijkse helden is het volgende hoofdstuk. Een deel vol makkelijke gerechten, zoals soepen, hartige taarten, pasta’s en kleverige garnalen met honing. Het moge duidelijk zijn Hayden houdt van zoet, wellicht haar egzin ook. Maar ja, die honing kun je ook weglaten. GKT vindt de lamsgehaktballetjes met kikkererwten er smakelijk uitzien. Het past ook prima in een zoutarm dieet. Verder gaat het met feestmaaltijden. Volgens mij vieren Griekse emigranten met meer passie hun feesten dan eilandbewoners in de Egeïsche Zee. Ik begrijp dat wel, het is een ode aan hun roots. Een apart hoofdstuk is gewijd aan bijgerechten. Denk aan salades en groenten.  De watermeloensalade met feta ontbreekt niet.  Ottolenghi zorgde voor de proliferatie van dit zomergerecht. Kleverige aubergines, hierin merkt GKT de Angelsaksische touch. Tot slot wijdt Hayden een hoofdstuk aan Griekse zoetigheden.

GRIEKS! Is een vrolijk zomers boek, waarmee je prima, ook hieri n de Hérault, de voorzomer kunt aftrappen. Dat het Grieks-achtig is, zoals Georgina Hayden het noemt, begrijpt GKT wel. Want de indeling via ontbijt snacks, hoofdgerechten en dessert verraadt Westerse invloed. Grieken eten veelal op de wijze van de service française, waarbij alles tegelijkertijd op tafel komt. Iedereen een bordje en smullen maar. Als je snel wil koken door je stadse bestaan is dat niet feasible. GRIEKS! Is een mooie handleiding voor een vrolijke zomerse keuken thuis en daarin ligt de charme.

GRIEKS! Recepten voor elke dag. Georgina Hayden (ISBN 9789461433138) is een uitgave van GoodCook en is te koop voor € 27,50

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Ansjovis.

foto: cover Ansjovis. Kleine vis, groot verhaal.

Ansjovis, kleine vis met een groot verhaal. Je kunt het je anno 2023 niet voorstellen, maar in het tegenwoordig zoete water van het IJsselmeer wemelde het zo’n honderd jaar geleden van de haring en ansjovis. Er werd driftig op gevist door de vissers uit de Zuiderzeestadjes. Het was het vet op de botten. De Afsluitdijk en verzoeting van het water maakte een einde aan deze paaigronden, waar het voor deze kleine reizende vis goed toeven was. De ansjovis, zo schrijft Petra Possel, bekend van Radio Mangiare, is een aparte snuiter in het vissenbestand. Zeer gevoelig voor klimatologische veranderingen en een fijnproever in zijn dieet. Daarnaast kun je deze kleine vis een Olympisch kampioen lange afstand zwemmen noemen, want het diertje reist wat af. Reden voor de schrijfster van dit leuke vakantieboek om deze kleine rakker door Europa te gaan volgen. Het verhaal begint in Harderwijk, geboorteplaats van Possel en destijds centrum van de vismeelindustrie, op wiens fundamenten later het Dolfinarium zou ontstaan. Via Hoorn en godsvruchtig en belastingplichtig Spakenburg, bezoekt de schrijfster haar oude woonbuurt in Amsterdam, waar zij verhaalt over de kwestie Broodje Martino. Op naar het buitenland, Bretagne, Pyrenées Orientales en Catalunya. GKT gaat niet alle details vermelden bij deze plekken, want het is juist fijn om in dit boekje meegenomen te worden langs de vele gedaanten en verhalen van het fenomeen ansjovis. Zoals het verhaal van Gerhardus (toevallig mijn doopnaam, maar dat terzijde) Bloem, de Baskische ansjoviszouter. In Malaga heten ansjovisjes boquerones, nog steeds een gerecht waar je mij voor wakker kunt maken. Jeugdsentiment. Petra legt uit waarom zelfs de voetbalspelers deze erenaam dragen. Italië komt aan bod en dan mogen de alici van Cetara niet ontbreken. De reis eindigt in het Brabantse Bergen op Zoom, waar weervissers nog steeds ansjovis uit het water van de Oosterschelde halen, zij het duur betaald.

Ansjovis, kleine vis, groot verhaal is een ode aan deze kleine trekvis, die overal in Europa was te vinden. GKT kijkt nu met hele andere ogen naar deze vis bij het eten van boquerones in Roses of pissaladière in een Occitaanse badplaats. Een fijn zomerboek om mee op reis te nemen en van te smullen. 

Ansjovis, kleine vis, groot verhaal. Petra Possel. (ISBN 9789465811750) is uitgegeven door PODIUM en is te koop voor € 22,99 

RECEPT: pissaladière van bladerdeeg met vijgen en ansjovis.

Pissaladière is van oorsprong een uientaart met ansjovis uit Nice. Wij maken hem nu van bladerdeeg belegd met vijgen en ansjovis. We drinken er koele rosé uit de Provence bij. 

Nodig 4 personen:

4 plakken bladerdeeg
4 verse vijgen
3 rode uien in ringen
8 ansjovisfilets
3 el olijfolie
1 el balsamicoazijn
peper
tijmblaadjes
1 tl suiker

Bereiding:

Rol de plakken bladerdeeg uit op een bakplaat bekleed met bakpapier. Bak het bladerdeeg krokant in ongeveer 20 minuten op 180 ° Celsius. Verhit 2 el olie en fruit hierin de in ringen gesneden rode ui. Blus af met wat balsamicoazijn en voeg de suiker toe. Laat de uien licht karamelliseren. Dep de ansjovisfilets droog. Als ze te zout zijn leg ze dan even in wat melk.
Snijd de vijgen in partjes. Bestrijk het bladerdeeg met het uienmengsel, leg hierop de ansjovis en de stukken vijg. Bestrijk de rand met wat olijfolie. Strooi wat tijmblaadjes erover heen en plaats het geheel nog 10 minuten in de hete oven. Maak af met wat verse zwarte peper.

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Crème du Barry a la Catalana.

Crème du Barry a la Catalana. Het is zaterdag in 40. GKT is druk in de weer, om alle indrukken en inspiratie te categoriseren voor toekomstige recepten en verhalen, want het was me het weekje wel. De week begon met een wandeling door de wijngaarden rond Cazouls lès Béziers, georganiseerd door Cathy van de aldaar gevestigde gîte Les Yuccas. Over haar gîte en chambre d’hôte was al vaker iets te lezen op GKT. We sloten deze wandeling af met een frisse duik in haar net gevulde zwembad, waarvan de temperatuur 20 graden was. Prima te doen voor ons Nederlanders uit het hoge Noorden Voor Fransen is het te koud.! Woensdagavond werden we door Nederlandse dorpsgenoten hier in 40 verwend met een heerlijk diner in hun fijne knalroze huis. Gastvrouw Asjha schrijft heerlijke verhalen over leven in Frankrijk en Ed is een bijzondere kok. Op het menu stonden gevulde en gebakken sardines, waarbij een fijn glas rosé werd gedronken. Als pièce de résistance was er er seiche à la Sètoise met couscous. Gestoofde pijlinktvis in een pittige mediterrane saus, Een fijn glas wit uit de Languedoc complementeerde het geheel. Na de kaasgang een een glas witte moelleux was het tijd voor de notentaart van de markt hier in 40. Een bijzondere avond om de week in tweeën delen. Op Hemelvaartsdag stapten we in de auto om naar het hoger gelegen Minerve te rijden, een Kathaars dorp met een verdrietige geschiedenis, want in 1210 werden alle inwoners vermoord door de katholieke furie. Ondanks deze vreselijke geschiedenis is de omgeving en het dorp een plaatje, want Minerve ligt als een adelaarsnest in de canyon vaan de rivier de Cesse. Een fijne plek om telkens terug te keren. Ook in de speciale theesalon annex boekenzaak, waar GKT regelmatig boeken en rare ansichtkaarten koopt. La Rayonnante stond vrijdag op het programma voor een foodtour. Perpinya, de Catalaanse stad van Zuid Frankrijk heeft een temperamentvol karakter. Alles aan deze stad is net iets Iberischer dan andere steden in Occitanië. Dat merk je aan de sfeer op straat, de Catalaanse vlaggen en de joie de vivre van de inwoners. En niet te vergeten: het eten! Het inspireerde mij tot onderstaand recept. GKT geeft aan een eerder in mijn kook- en leesboek verschenen crème du Barry een Catalaanse draai. Erbij een glaasje muskaatwijn uit het nabijgelegen Rivesaltes en het weekend kan beginnen. Bon Profit!

Nodig:

4 plakken rauwe ham

250 g aardappels

500 g bloemkoolroosjes

4 dl melk

1 l water

pimentón de la Vera

zwarte peper

zout

30 g boter

olijfolie

1 eidooier

Bereiding:

Kook de bloemkool en aardappels gaar in een liter heet water. Laat het geheel dertig minuten doorkoken. Giet af maar bewaar wat kookvocht. Pureer de bloemkool en aardappels met een staafmixer. Breng op smaak met peper en zout. Doe de crème terug in een pan en voeg de melk toe. Breng op nieuw aan de kook. Voeg de boter in blokjes en pimentón toe. Als de soep te dik wordt kun je nog wat kookvocht toevoegen. Maak op smaak met wat zout en zwarte peper. Leg de plakken Serrano ham op bakpapier en rooster kort in een hete oven. Laat de crème iets afkoelen en klop de eidooier erdoor. Serveer direct in diepe borden met de geroosterde ham en een scheut olijfolie als garnering.

Wijntour 2022, de zomerwijnen.

Wijntour 2022, de zomerwijnen. Alweer de derde editie van Wijntour 2022 op GKT. Een blogpost zonder tekst maar met foto’s van de door Gereons Keuken Thuis gedronken en geproefde zomerwijnen. De zomer staat voor de deur. Vandaag een selectie vrolijke wijnen voor zomerse dagen. Voor ieder wat wils. Geniet ervan!

foto: Pinkgall, DO Navarra, rosado. Gallina de Piel, Catalonië, Spanje.
foto: Montagny 1er cru wit, Stéphane Aladame, Bourgogne, Frankrijk.
foto: Les Pinèdes rosé, vignerons St. Louis Brignoles, Provence, Frankrijk.

foto: Tempranillo, rood, Finca del Mar. Vincente Gandia, Communitat Valenciana, Spanje.
foto: Rosé domaine de la Jasse, Languedoc, Frankrijk.
foto: Easy cava brut van Gran Livenza, bubbels uit Catalonië, Spanje.
foto: Ikigall, wit uit de Penedès van Gallina de Piel, Catalonië, Spanje.
foto: rosé de la Mëditerranée, vin de Pays d’Oc, Frankrijk.
foto: Free White, de Tom of Finland editie. Californië, USA.
foto: Mucho mas, rosado, Felix Solis, Spanje.
foto: Roca del Crit, rood uit de Empordan, Catalonië, Spanje.
foto: Rosé du Var, St. Tropez, Frankrijk.
foto: Neleman bio verdil, viognier, pride edition. Ctat. Valenciana Spanje.

 In september/oktober een nieuwe wijntour, dan met al het moois uit Occitanië.

Gruissan met gastblogger René.

Gruissan met gastblogger René. René Meesters is net als Gereons Keuken Thuis een groot liefhebber van de hexagoon. Hij reist er graag in rond en schrijft erover op zijn leuke en lezenswaardige frankrijkblog het eten is klaar. Vandaar dat ik hem regelmatig uitnodig als gastblogger. René schrijft mooie verhalen over zijn reizen zijn koken en kookboeken. Hoe toevallig was het dat hij een verhaal instuurde over Gruissan, een bijzonder Occitaans dorp aan zee, hier niet ver vandaan. Vandaag zijn relaas over daube de boeuf en Gruissan.

foto: les toits de Gruissan.

La tour, Le sel et la plage

Waarmee begint een blog over Frankrijk? Met het maken van een ferme pan daube de boeuf natuurlijk. Terwijl zich de geur daarvan door het huis verspreidt komen de ideeën voor het blog vanzelf omhoog en heb je nog steeds moeite met een definitieve  keuze? Schenk jezelf een Pastis in en het toetsenbord begint als vanzelf woorden te spuwen. Toch? Al die mooie vakanties in Frankrijk schieten aan me voorbij. Van het meest zuidelijke puntje tot de absolute noordzijde bij Lille. Één die me is bijgebleven is die in de Lanquedoc-Rousillon, of beter Occitanië in de buurt van Narbonne. Het mediterrane weer in september speelde daarbij zeker een rol.

De grootste vakantiedrukte is voorbij en de avonden worden korter. In de smalle straatjes rondom La tour Barberousse in Gruissan gaan de luiken op tijd dicht. De warmte van de dag blijft zo langer in huis hangen. In de zomer is het omgekeerde ook waar. De luiken gaan dan helemaal niet open om de koelte binnen te houden. Bovendien hebben de Fransen niet zo’n behoefte aan pottenkijkers en die zijn er meer dan genoeg in de warme zomermaanden. In de lager gelegen bredere straten gaat de horeca gewoon door gelukkig. Dat maakt september hier zo heerlijk. De klim naar en de afdaling vanaf de tour zorgen ervoor dat het terras daar dan zeer verdient voelt. Een blond bier lacht me toe.

foto: zout het goud uit de Languedoc.

Buiten opstarten met een croissant, een vers stokbrood en koffie is geen straf. In tegendeel, het is een godsgeschenk. De kortere dagen komen voorlopig vooral door de zonsondergang, In de ochtend hebben we dus nog niets te klagen. Het bezoek aan Gruissan maakte ons nieuwsgierig naar de witte bergen die we op een afstandje zagen liggen. We besloten er heen te rijden. We kwamen uit bij de zoutwinning ‘Le Salin de Gruissan’. Een walhalla voor een foodblogger. De adembenemende wandeling tussen de zoutbassins en het bezoek aan de bijbehorende winkel annex museumpje maakte opnieuw dorstig en ja, ondanks dat het september was ook enigszins plakkerig. Het bijbehorende terras was helaas gesloten dus reden we naar die andere bijzondere locatie.

foto: de paalwoningen van Gruissan.

De kust van Gruissan is niet alledaags. In plaats van het aanleggen van een dijk om de achterliggende huizen te beschermen besloot men hier om de huizen op palen te zetten. Behalve de palen ziet de stadsplattegrond van Gruissan plage er bizar uit. Tien diagonaal geschakelde blokken met in ieder blok zo’n 100 paalwoningen. Lang geleden gebouwd voor toeristen die toen nog voornamelijk uit Frankrijk zelf kwamen. Erg uitnodigend om er doorheen te wandelen is het niet, maar het strand is er breed en we hadden nog steeds afkoeling nodig van onze wandeling bij de zoutbassins. Het was er perfect. Had ik al gezegd dat we er ook dorst van hadden gekregen? Deze keer geen bier maar een Sex on the beach bij restaurant les Chalets, typisch Frans. À votre santé!

Dank je wel René voor je gastblog!

foto: couleurs du Sud.

RECEPT voor gastblogger René: daube de boeuf à la Provençale.


Nodig:

1,5 kilo runderstoofvlees
½ liter runderbouillon
2 grote wortels
4 tenen knoflook
2 grote tomaten
1 rode paprika
3 uien
1/2 Spaans pepertje
1 blikje tomatenpuree
1 glas rode wijn
olijfolie
peper en zout
2 el Dijon mosterd
zwarte pitloze olijven
3 tl paprikapoeder
bloem en boter voor beurre manié
2 laurierblaadjes
paar takjes verse tijm
4 tl Provençaalse kruiden

Bereiding:

Verhit een flinke scheut olijfolie in de braadpan en fruit hierin de ui, knoflook en Spaanse peper aan. Schep deze eruit en verhit weer olie in de pan. Bak dan ook het door wat bloem gewentelde rundvlees bruin in ongeveer 5 minuten. Voeg de wortel, paprika, tomaten en daarna de eerder gefruite uien, knoflook en Spaanse peper toe. Bak de tomatenpuree samen paprikapoeder kort in de braadpan mee. Blus af met een glas rode rode wijn en voeg de runderbouillon, mosterd, tijm, laurier en Provençaalse kruiden toe. Laat het geheel zo’n drie uur sudderen. Verwijder de laurier en tijmtakjes. Maak op smaak met peper en zout en bind het stoofgerecht met wat beurre manié. Voeg als laatste de zwarte olijven toe. Server de daube met een salade en stokbrood.

foto: gastblogger René Meesters.

Over gastblogger René Meesters: René is afgestudeerd chemisch technoloog maar blogt al sinds 2010 op zijn website Het eten is klaar. Zijn passie voor koken ontstond echter al op de middelbare school. Dat hij geen kok is geworden komt apart genoeg door de chefkok bij wie René een weekendbaantje had in de keuken. Hij overtuigde hem er van dat het koksbestaan een hondenbaan is. Had hij gelijk? René zal het nooit weten. Hij bleef koken en ontdekte dat hij ook schrijven leuk vind. Dan is de combinatie snel gemaakt. Op zijn blog zien we vaak een relatie met vakanties in Europa met een voorkeur voor Frankrijk, maar ook Duitsland, Oostenrijk en zeker ook België (René woont tegen de grens aan) komen regelmatig in zijn blogs voor.

Teruglezen 2021.

foto: terugkijken en -lezen 2021

Teruglezen 2021. Nog vier dagen te gaan en dan is het jaar weer om. Ik geraak daar altijd in een wat melancholische, maar ook gehaaste bui van. De eerste, omdat ik nog veel meer had willen toevoegen en verbeteren aan mijn verhalen van dit jaar. De tweede als rush het nieuwe jaar in; wat ben ik allemaal van plan? Je hinkt dus het oude jaar uit op twee benen. En daar horen lijstjes bij, de beste, leukste en slechtste blog. Het lekkerste recept van 2021 of juist niet. Je kunt alle kanten op. Ik heb vandaag zin om wat terug te lezen. Mijn blogposts, de lockdownweekberichten -waarvan ik hoop dat ze weldra tot het verleden behoren- en andere uitingen. Ik ga proberen een lijn te ontdekken in mijn blogs van 2021. Een jaar dat begon in een lange lockdown en eindigde in een nieuwe lockdown in december. Het Heintje Davids effect. Alleen de variant had een ander naampje. Nu genoeg aangekondigd; aan de slag! Vamos a ver*, zoals dat in mooi Spaans heet, wat er in 2021 te lezen viel op Gereons Keuken Thuis. Teruglezen!

foto: cover Het mediterrane dieet, uitgave van Lannoo.

Januari stond in het teken van een nieuwe balans na rollercoasterjaar 2020.

Het jaar 2020 was voor Gereons Keuken Thuis een soort rollercoaster van gebeurtenissen met daarbovenop alle perikelen van de Covid 19 pandemie, die ons nu ook nog in de greep houdt. Hoe lang het gaat duren deze wedstrijd, met al weer een verlenging weet ik op deze dinsdagmorgen aan zee niet. Je moet je er maar naar schikken. Deze periode had wel tot gevolg, in tegenstelling tot vele anderen, dat ik zelf mijn plezier in koken en eten een beetje ben kwijtgeraakt. Veel dingen smaken me niet. Ik ben uitgekeken op al het supermarkt en k&k (kant en klaar) voer en ben een beetje mijn dagelijkse ritme van bloggen kwijtgeraakt. Laten we zeggen dat de balans eruit is. Sporten daarentegen gaat me prima af, net als wandelen. Dat is mijn punt niet. Laten we mogelijkheden voor balans eens bekijken, zoals het mediterrane dieet. Lees meer.

foto: cover Het Mafia kookboek uit 1970.

Februari had een duidelijk historische hint, met recepten uit oude kookboeken, zoals het Mafia Kookboek. Of ik deze cyclus in 2022 ga herhalen, kan ik nu nog niet zeggen.

Het Mafia Kookboek start met het verhaal van het inwijdingsdiner:

“Mijn inwijding vond plaats in New York City in de herfst van 1911 in de wijk Little Italy. Men bracht mij naar een restaurant, waar vrienden al op mij zaten te wachten. De “stoppagilero” (de man die belast is met het inwijdingsritueel) prikte mij met en naald in de top van mijn middelvinger, om er zoveel bloed uit te persen als nodig was om een kleine papieren beeltenis van Santa Rosalia te doordrenken. Mijn peetvader stak het papier vervolgens in brand en met de as in mijn hand moest ik de volgende eed zweren: Ik zweer trouw te zullen zijn aan mijn broeders, hen nimmer te verraden, hen altijd te helpen en zo mocht ik falen tot as verbrand te zullen worden zoals de as van deze beeltenis.”

Dit citaat vind ik een mooi stukje filmische nostalgie, à la The Godfather en ik denk dat dit boekje ook zo is bedoeld. Als gekkigheidje, maar dan met serieuze Siciliaanse kost. Lees meer.

foto: dorp in baai van Asturië.

Maart was de maand van de Spaanse weken. Gastbloggers Anke Morreel en Cora Meijer vertelden over hun Spanje.

Tijdens de Spaanse weken liet Gereons Keuken Thuis Cora aan het woord:

Trekkend langs de Noordkust van Spanje,

van de Ria de Pasaia naar het Fort van Ferrol,

van musea naar estuaria,

over rotsen en door bergen,

door een visafslag en in havens,

op een feestdag met inktvissen in koperen potten,

in steden met allure,

op zoek naar Spaanse authenticiteit. Lees meer.

foto: lenteschilderij van Grant Wood.

April, de maand van de groene weken. Mijn lentevingers kriebelden en het eerste loof diende zich aan.

Ik noem het groene weken. Nee, dat groen heeft niets met CO2 uitstoot, windmolens of meer van dit soort klimaatproblematiek te maken. Het zijn groene weken op micro niveau. Tot en met de IJsheiligen van mei. Hoe je je leefomgeving vergroent, lekker in de keuken aan de slag gaat met groenten en je moestuin een boost geeft. Of guerrilla-tuinieren met de zaden, die ik ophaalde bij het Zandvoorts Museum. Dat bedoelt Gereons Keuken Thuis met groene weken. Zelf ga ik aan de slag met mijn moestuintjes van de blauwe grootgrutter en een plan maken voor wat balkonbeplanting voor mijn balkon aan zee. Want dat vergt nog wat aanpassing in verband met wind en zilte lucht. Lees meer.

foto: Joke Boon en haar nieuwe boek.

Mei was de maand van #bonendiva, #linzenlady, #reukprofesseur  en vriendin Joke Boon. Zij schreef Eerste hulp bij reukverlies. Een boek dat velen na een Covid 19 besmetting wel konden gebruiken.

Eerste hulp bij reukverlies. De nieuwe Joke Boon. Het nieuwe boek van bonendiva, kleurenkookster, linzenlady en vriendin Joke Boon, die zich met recht een non-olfactorisch genie mag noemen. Ze at een jaar bonen, kookte met kleuren, werd een vega-ontdekster en maakte vorig jaar een linzenboek. En dat, terwijl ze niets kan ruiken sinds haar prille jeugd! Anosmie heet dat. Ik vind het bijzonder hoe je dan zo lekker weet te te koken zonder dat je iets ruikt? Gereons Keuken Thuis doet het haar niet na. Reukverlies is een ding, waar velen mee worden geconfronteerd door/ na een Covid-19 besmetting. Hoe actueel is dit onderwerp wel niet? Joke klom in de pen en schreef er dit fijne boek over. Lees meer.

foto: zomer, al fresco tijd.

Juni. De wereld werd wat vrijer en we verheugden ons op een feestelijke zomer, die lang zou gaan duren. 

Gereons Mag al fresco-editie 2021. Zomer is in het land. Laat je inspireren! De al fresco zomer gaat weer van start op Gereons Keuken Thuis, met lange avonden, waarop we weer van het buitenleven kunnen genieten. Buiten koken en eten. Fijne wijn, al dan niet uit Amsterdam, nieuwe CK trunks en fijn zomers leesvoer. Deze editie van Gereons Mag staat bol van de leuke ideeën om deze eindelijk vrije zomer te beleven. Musea zoals het Van Gogh zijn weer open, de horeca opent meer en meer. Flaneren dus. En de vakanties staan voor de deur. Have fun en geniet van het al fresco leven. Lees meer.

foto: Bassin du Thau, Bij Sête.

Juli, reismaand, live of met het fijne Frankrijkboek van Onno Kleyn.

Tijdens één van zijn reizen door la douce France at Onno Kleyn de mosselen van Dominique in de Languedoc. De moed van de huizenjacht was het stel was in de schoenen gezakt en gelukkigerwijs waren daar de Franse vrienden van Nederlanders. Dominique en Marielle, die een DIY diner à la Française serveerden, inclusief plastic borden en bekers, paella van de traiteur en k&k sangria. Zonder enige culinaire geldingsdrang. Behalve het aperitief. Enorme mosselen uit Bouzigues, vlakbij Sète, werden pardoes aan een ijzeren haak in het hete vuur gehangen en geserveerd met een saus, die Dominique enige faam had bezorgd in de gehele omtrek. In Mijn Frankrijk is het recept door Onno Kleyn wat aangepast, om te maken in een wok. De meesten onder ons zullen niet de juiste smid kennen en aan een batch wijnrankhout kunnen komen. Lees meer

foto: herfstluchten boven zee in augustus.

Augustus stond in het teken van de zomerstop op Gereons Keuken Thuis. En de alfresco zomer werd na jaren een hit geweest te zijn gestopt.

Zomerstop 2021 in Gereons Keuken Thuis. In de aanloop naar de volgende editie van Gereons Mag bespreek ik wat leuke dingen, die bleven liggen tijdens mijn lange zomerstop. De Franse weken gingen natuurlijk onverdroten voort. Volgende week met een heuse foodbloggersparade à la Française. Door afwezigheid van enthousiaste bijdragen aan de al fresco zomerreeks, is deze voortijdig gestopt. Komt in 2022 ook niet meer terug. Maar terug naar mijn zomerstop 2021. Die bevalt goed. Wat langer nadenken, wat je met al die producten kan doen of juist niet? Lees meer.

September, dan zeg je Culiperslunch. Na maanden zonder leuke evenementen, het uitje van het jaar. Ook meteen het laatste van 2021. (zie foto-impressie)

Wat een happening was het weer op deze maandag 27 september in Duivendrecht. De twaalfde editie van de jaarlijkse Culiperslunch, een event voor allerlei foodpluimage, waar merken, uitgevers en koks hun kunsten en producten tonen. Eén groot feest en dit jaar te meer, omdat we na een lange Covid-19 periode eindelijk eens live weer konden proeven van al het lekkers en bijkletsen met alle culi-collegae. Want dat was nodig! Lees meer.

foto: pointilisme in Saint Tropez.
foto: Rocamadour.

Oktober. Een lang geplande reis, de grand tour door de Hexagone startte op 30 september in Maastricht en eindigde op 13 november, net op tijd voor de persconferentie in Valenciennes. Zes diverse weken inspiratie opdoen in Frankrijk.

Vanuit Tournus, Bourgondië een selectie van foto’s van wijnen, die Gereons Keuken Thuis , bij producenten zelf en in de wijnwinkel tegenkwam. En vanzelfsprekend dronk. Wit en rood uit de Bourgogne en Beaujolais met een uitstapje naar de wijnen uit de petites récoltes serie van Nicolas. Wijnen, die de moeite waard zijn om eens te proberen. Lees meer.

foto: hoekje in Cahors.
foto: delicatessenautomaat.

November. De wilde maand. Bij terugkomst uit Frankrijk was de milde lockdown een feit. Dat weerhield Gereons Keuken niet om eens aan de slag te gaan met wild en wijn. En de keuken van la France profonde.

Het is zondagochtend en nevelig in de Quercy, de streek rond de stad Cahors, Steile kliffen aan de rivier de Lot, Eikenbossen, waarin wordt gejaagd met beagles en gezocht naar paddenstoelen en natuurlijk truffels. Het is herfst en de houtkachels snorren erop los. Die typische Franse lucht van rook in de ochtendmist. Huizen van gestapelde stenen. Gereons Keuken Thuis kan intens genieten van Asterix & Obelixland. Eendenvet om mee te braden, het angelus in een dorp, dat je aan de tafel maant. France profonde. Bestaat het nog wel of alleen in mijn fantasie? Ach, wat doet dat ertoe. Een week hier in Cahors is een eetfeest. Stevige kost, gekonfijte eendenbouten, al dan niet met truffel of een saus van ganzenlever. Gelukkig beweeg ik genoeg, want alleen maar eten zou je aanstonds kunnen veranderen in een Holle Bolle Gijs, niet alleen vanwege het stevige eten, maar ook de niet te versmaden taartjes en desserts. Lees meer.

foto: bubbels voor het nieuwe jaar.

December 2021. Het jaar is omgevlogen. En nu? Perspectief wordt er nog niet geboden. Maar één ding weet ik zeker. Er valt in 2022 weer heel wat te beleven en vertellen. Bijvoorbeeld in Gereons Mag!

2021, een turbulent jaar, waarin we een lange lockdown meemaakten, die begon op 15 december 2020 en duurde tot ver in het voorjaar. In de zomer mochten we wat vrijer bewegen  De Grand Prix hier op het dorp ging zelfs door. We werden gevaccineerd en hoopten op een summer of joy. Gereons Keuken Thuis maakte een mooie grand tour door Frakrijk en kwam vol inspiratie terug. De droom werd alras verstoord in het najaar met een lockdown mild en een intens verdrietig overlijden. Nu is het bijna Kerstmis en staan de toch wat uitgeklede feestdagen voor de deur. Weinig bezoek, de steden leeg in de avonden. Hoe het zich gaat ontwikkelen weet ik nu niet, maar  één ding was wel de moeite waard: deze feestdageneditie van Gereons Mag te maken. Met leuke dingen, die mijn pad kruisten. Een spannende cocktail, een amuse van Mascha Lammes, nieuwe boeken, kaarsen van Yvonne en Marcel uit Uithoorn en een winactie daags na Nieuwjaarsdag. Op naar 2022, waarvan ik hoop, dat alles weer het oude wordt. Lees meer.

Gereons Keuken Thuis wenst jullie een mooie Oudejaarsavond en een fijne start van 2022.

laten we kijken.

De mosselen van Dominique.

De mosselen van Dominique. Vorige week besprak ik op Gereons Keuken Thuis het fijne nieuwe boek van Onno Kleyn, Mijn Frankrijk, vol recepten en verhalen uit de Hexagone. Voor deze 14e juli, Quatorze Juillet, koos ik een recept  voor mosselen met pastis. Het mosselseizoen -hang- en bodemcultuur- is tenslotte weer begonnen.

foto: Bassin du Thau (office de tourisme Sète)

Tijdens één van zijn reizen door la douce France at Onno Kleyn de mosselen van Dominique in de Languedoc. De moed van de huizenjacht was het stel was in de schoenen gezakt en gelukkigerwijs waren daar de Franse vrienden van Nederlanders. Dominique en Marielle, die een DIY diner à la Française serveerden, inclusief plastic borden en bekers, paella van de traiteur en k&k sangria. Zonder enige culinaire geldingsdrang. Behalve het aperitief. Enorme mosselen uit Bouzigues, vlakbij Sète, werden pardoes aan een ijzeren haak in het hete vuur gehangen en geserveerd met een saus, die Dominique enige faam had bezorgd in de gehele omtrek. In Mijn Frankrijk is het recept door Onno Kleyn wat aangepast, om te maken in een wok. De meesten onder ons zullen niet de juiste smid kennen en aan een batch wijnrankhout kunnen komen.

Moules de Bouzigues zijn ook het hoofdingrediënt van moules à la Sètoise. Je vindt deze specialiteit overal aan de kust van de Languedoc. Vers of in potten, om mee naar Nederland terug te nemen. Met een gehaktmengsel en kruim gevulde mosselen in een  tomatensaus. 

foto: Moules de Bouzigues (escapadesir.com)

We drinken er, hoe kan het ook anders, een witte frisse picpoul de pinet bij. Van de wijnranken met les pieds dans le sable aan de boorden van het Bassin du Thau.

Nodig:

2 kilo grote mosselen

100 ml witte wijn

1 laurierblaadje

3 el pastis

1 dikke el scherpe mosterd

200 ml olijfolie

1 el herbes de Provence

zwarte peper uit de molen

Bereiding:

Controleer de mosselen, spoel ze even onder de koude kraan en gooi de exemplaren weg, die niet dicht zijn of sluiten. Doe de witte wijn in de pan met de mosselen en de laurier. Dek af en zet op een hoog vuur. Stoom de mosselen open in een minuut of 4. Schud af en toe de pan. Giet dan het mosselvocht af in een kom.

Klop alle resterende ingrediënten samen met 100 ml mosselvocht tot een saus. Doe dit in een steelpan en kook even hevig in, zeg tot de helft. Voeg de saus bij de mosselen en meng het geheel grondig.

Tip van Gereons Keuken Thuis: Overal in Zuid Frankrijk vind je verwilderde venkel langs de weg. Pluk wat takjes, was deze en garneer de mosselschotel hiermee. 

foto; cover Mijn Frankrijk.

Mijn Frankrijk, verhalen en recepten. Onno Kleyn. (ISBN 9789038809915) is een uitgave van Nijgh Cuisine en is te koop voor € 29,99

De Smaak van Italië meinummer.

foto: de mooiste dorpen in het Noorden.

De Smaak van Italië meinummer. Zonnige vooruitzichten aan zee. Dat is vandaag at SeaSpot ook het geval. Maar we willen gaan reizen. Was het maar weer codice giallo. Dan konden we op pad naar de Bel Paese. Hoofdredacteur van de Smaak van Italië Esther Sikkink kan ook niet wachten. Gelukkig kunnen zij, de redactie en schrijvers voor de Smaak ook met de pen vooruitreizen. En dat is dan weer heel fijn voor de lezer. Alvast ideeën opdoen voor de aanstormende zomer. Plannen maken en kijken wat voor leuke plekjes De Smaak nu weer in spe heeft. Hoe gaat de wereld eruit zien? Gaan we aan de slow travel? Deze keer is het thema zee. Daar heb je voldoende van in Italië.  Het magazine maakt een rondje.

foto: het speciale Livorno.

Het mei/juninummer start in het Livorno, het Napoli van Toscane. Het magazine laat de bewoners van deze Stad aan het woord over de mooiste plekjes, over de band met de zee, de markt en de joviale Livornesi. Een andere Toscaanse stad komt aan bod: Florence, maar dan vanuit hipster optiek. Want zeg nu zelf: al die Renaissance dingen zijn  mooi, maar in Oltrarno vind je ook het hedendaagse Firenze. 

foto: Florentijnse hipperds.

CAPRI, het eiland in de golf van Napels. Ik schrijf het in hoofdletters, omdat alles aan dit eiland bijzonder is. Al vanaf de Romeinse tijd brengt de happy few zijn vrije tijd door op deze idylle in zee. Met de hoogste celeb-dichtheid ter wereld.

foto: Capri nel blu.

We gaan naar het noorden. De Smaak van Italië selecteerde de 22 borghi piú belli, die de moeite waard zijn van Val d’Aosta tot Friuli. De mooiste dorpen, met voor iedere reiziger wat unieks. Onno Kleyn schrijft over water en Italianen. Een mooi stel. We dalen af naar de Abruzzo, ongerepte bergen vlak bij zee. Wolven, wild life en een prachtige scenery. Een streek waar het leven lijkt stil te staan.

foto: de stille Abruzzo.

En ook in dit meinummer is er food. Thuis lentepasta’s koken met een New Yorkse journaliste en variaties op de torta della nonna. De klassieker, die oma zo tijdens de pranzo op zondag zou serveren. Tot slot ontrafelt De Smaak van Italië de geheimen van de Dom van Milano.

Veel reisplezier deze keer en laten we hopen, dat we het snel weer zelf kunnen gaan ervaren. Voor nu is het vast vooruit genieten van de zee. Ga ik hier vandaag ook weer doen. Arrivederci! 

foto: de azuren cover van De Smaak van Italië.

De Smaak van Italië neemt je mee op pad. De Smaak van Italië is on- en offline te koop voor € 6,99

foto: ricotta met espresso.

RECEPT.

Ricotta al caffè. Een eenvoudig dessert geïnspireerd op een lief, klein recept uit Italiaans eten van Elizabeth David uit 1954.

Nodig:

250 g riccota

80 g witte basterdsuiker

2 tl sterke espresso

klein scheutje rum

100 g zachte eenvoudige biscuits

100 ml room, geklopt

20 g pure chocolade, geraspt.

Bereiding

Klop de ricotta met een garde ( als je liever alle karakteristieke klontjes van de ricotta wilt verwijderen, kun je hem perfect glad maken door hem met een siliconen spatel door een zeef te halen) Voeg de espresso, rum en suiker toe en klop het geheel tot een gladde massa. Verkruimel de koekjes en verdeel de helft van deze crumble over 4 glazen. Verdeel de helft van het ricottamengsel erover. Voeg opnieuw een laagje verkruimelde koekjes toe en de rest van het ricottamengsel. Laat de glazen een uur afkoelen in de ijskast. Schep er voor het serveren een dot slagroom op en garneer met geraspte chocolade.

Dit recept vind je in Torta della nonna van Emiko Davies, een uitgave van Hardie Grant Books.

Noot: dit magazine werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Balans. Het mediterrane dieet.

Balans. Het mediterrane dieet. Het laatste jaar was voor Gereons Keuken Thuis een soort rollercoaster van gebeurtenissen met daarbovenop alle perikelen van de Covid 19 pandemie, die ons in de greep houdt. Hoe lang het gaat duren deze wedstrijd, met al weer een verlenging weet ik op deze dinsdagmorgen aan zee niet. Je moet je er maar naar schikken. Deze periode had wel tot gevolg, in tegenstelling tot vele anderen, dat ik zelf mijn plezier in koken en eten een beetje ben kwijtgeraakt. Veel dingen smaken me niet. Ik ben uitgekeken op al het supermarkt en k&k (kant en klaar) voer en ben een beetje mijn dagelijkse ritme van bloggen kwijtgeraakt. Laten we zeggen dat de balans eruit is. Sporten daarentegen gaat me prima af, net als wandelen. Dat is mijn punt niet. Laten we mogelijkheden voor balans eens bekijken, zoals het mediterrane dieet.

Enige tijd geleden ontving ik het kookboek Het mediterrane dieet van Wilma van Grinsven-Padberg. Zij is olijfoliesommelier en weet alles van de baten van het mediterrane dieet en het gebruik van diverse soorten olijfolie. Leven zoals onze zuiderburen en daar bedoelt zij niet de Belgen mee, maar de zuiderse lui van het Middellandse Zeebassin. Met hun gezonde keuken, de blue zones Sardinië en Ikaria. En minder hart- en vaatziekten. Dat laatste is niet helemaal waar, want de gemiddelde Italiaan of Spanjaard eet in de weerwil van ons verzonnen ideaalbeeld, net zo veel, zo niet meer fast- en prefabfood als wij i n het noordwesten van het continent. Leven zoals onze zuiderburen en daarmee 100 of ouder worden is gebaseerd op de traditionele voedingspatronen. Het is geen dieet, maar een levenswijze, waarbij je jezelf afvraagt, wat je eet. Vaak een kwestie van gezond verstand. Ter illustratie introduceert de schrijfster een voedingsdriehoek, bestaande uit weinig vlees, maar meer vis. Veel groente en olijfolie. En heel belangrijk, veel sociale contacten en interactie. Gereons  Keuken Thuis besprak dit ook al in de review van het Blue Zones kookboek. Sociale interactie moeten we nu al 10 maanden ontberen. Wie weet ligt daar de crux van het ontbreken van balans.

Hierna gaat het verder met de verschillende elementen van je voeding, koolhydraten, vetten, eiwitten, vitamines en mineralen. In een goede balans dragen deze bij aan weerstand en gezondheid. Tot slot, voordat Van Grinsven-Padberg aan de recepten begint een praktische gids om deze theorie in de praktijk te brengen. Het mediterrane dieet is een mooi basic kookboek om in deze januarimaand mee in balans te komen. En… the rest comes naturally. 

Het mediterrane dieet. Wilma van Grinsven-Padberg. (ISBN 9789481453171) is een uitgave van Lannoo en is te koop voor € 24,99

Vandaag een vrolijk recept uit Het mediterrane dieet voor een zoete Griekse lekkernij: bougatsa. Erbij een zoet glaasje wit zoet van Samos.

Nodig:

130 g suiker

85 g griesmeel

1/2 liter volle melk

2 vellen bladerdeeg

Bereiding:

Verwarm de oven voor op 200 graden. Doe de suiker griesmeel en volle melk in een pan, verhit en klop tot een romig mengsel. (notitie: in het recept in het boek wordt niet gesproken van verhitten, dat maakt het onduidelijk) Laat mengsel afkoelen. Leg een vel uitgerold bladerdeeg op een bakplaat en giet hierop de helft van het mengsel. Vouw dicht en druk goed aan met vork. Prik gaatjes in de bovenste laag bladerdeeg. Leg een nieuw vel bladerdeeg op de eerste en herhaal het proces. Bak het geheel gedurende 40 minuten af en bestrooi de bougatsa met rietsuiker en kaneel.

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Over de schrijfster: Wilma Van Grinsven-Padberg is een olijfolie expert en kwam daardoor in contact met het fenomeen ‘de mediterrane keuken’. Ze neemt je mee in de geheimen van de mediterrane levensstijl. Ze gaat te rade bij verschillende experts en ze legt de levensstijl haarfijn uit. 

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten