Edelman van Goya #retratos.
Ik dwaal graag door musea met 17e Eeuwse schilderijen. De Eregalerij van het Rijksmuseum, de gildezaal in het Frans Halsmuseum of in het Amsterdam Museum. De gezichten van de gildemeesters of schouten bij nacht, die je aan kijken. Ik noem het selfies avant la lettre. Het was de beeldtaal van de Republiek. En nergens hadden mensen zoveel schilderijen in huis als in Amsterdam, constateerde een Franse reiziger al in het Amsterdam van de Gouden Eeuw. Op portretten worden hele verhalen verteld, over de mensen en hun leven. De blozende Hollandse koppen. De hipster, Hercules van Goltzius die ik fotografeerde in Haarlem of de edelman van Goya in het Rijksmuseum. Zij zijn soms de sterren van mijn serie #retratos op Facebook.
hipster Hercules van Goltzius
Ik fotografeer ook graag schilderijen met tafeltaferelen. Om te ontdekken, wat en hoe men at in de rijke Republiek. Vis, citroenen, maatjes peper, gerookte makreel, kreeft, Hollandse kazen en oesters. deze laatste als symbool van de zinnelijkheid of ondeugd in het land van Calvijn. Vandaag een foodparade, eten in de 17e eeuw. Nu doen we het met onze mobiel, destijds werden foodplaatjes geschoten met het penseel. Er is nog niet zoveel veranderd.
De tafel in de gilde zaal van het Frans Halsmuseum in Haarlem. De heren zaten aan aan wel gevulde schalen vol lekkernijen.
Een bacchanaal voor de god van de wijn. In het Nederland van de 18e eeuw dronk men graag wijn en zong daar “stoute liedjes” bij
Kaas, er was al zuivel in overvloed.
De heilige Laurens, patroon van de koks, die vraagt om gekeerd te worden op de grill, want zijn ene zijde is al gaar.
Een cornucopia van luxe en weelde op dit schilderij.
Citrusfruit, het zuur van het vlees en het pittige van de schil.
Krab uit de zee.
Nog meer moois uit de zee, gerookt of rauw, met hagelwit brood erbij.
Eén antwoord op “Foodparade, eten in de 17e Eeuw”