Pappa al pomodoro. Een hoogzomergerecht tijdens de Italiaanse weken op GKT uit het Tuscan Sun Cookbook van schrijfster en vriendin Frances Mayes. Een simpele soep voor de tijd van het jaar, dat de tomatenplanten vol hangen met deze rode vrucht, die bij ons de status van groente verkreeg. Op 19 juli schreef Frances hierover: ” Een vrucht die zich verkleedt als groente. Volgens mij heb ik de les Latijn gemist, waarin de fruitsoorten werden besproken. Dan had ik geweten dat het woord pomum de Italianen een deel van de naam voor tomaat heeft gegeven: pomodoro, letterlijk betekent dat “gouden appel” Ik heb nooit de Nahuatl taal bestudeerd, maar had ik dat wel, dan had ik hun woord “tomatl” direct herkend als voorvader van het Spaanse tomate. Afhankelijk van de taal, waarin je eet, zeg je tomaat, of pummerola, of tomata, of pomid, of zwycajny of domates. Een reeks waarmee ik eindeloos door kan gaan. Maar noem de tomaat nooit bij zijn botanische naam: solanum hycpersicum, want dat kan je op een gefronste blik komen staan. Wanneer het leven je, laten we het tomaten noemen, geeft, maak dan het onderstaande recept, zoals ik gisteren deed. Beter nog de volgende dag en de dag erop.”  PAPPA al POMODORO* “De meest simpele soep, die ik ken en toch meer dan de optelsom van alle delen. Ik bestelde eens in een restaurant een kop van de ze soep en daarna nog ééntje. De rest van de maaltijd sloeg ik over.” Nodig: 2 witte uien in fijngesnipperd. 1 selderijstengel en wat blad, gehakt 1 wortel in blokjes 3 el extra vergine oijfolie 8 sneetjes oud boerenbrood 3/4 l groentebouillon 8 tot 10 tomaten zonder zaadlijst en in parten 15 basilicumblaadjes gescheurd. zout en peper Bereiding: Zet de uien, selderijstengel- en wortelblokjes aan in wat olijfolie in een pan op een middelhoog vuur. Wanneer het geheel iets gefruit is leg de sneetjes brood (zonder korstjes) er bovenop. Voeg één derde van de bouillon toe en prak met een vork het brood fijn. Laat sudderen tot het brood alle vocht heeft opgenomen. Voeg de rest van de bouillon toe, de tomaten, basilicum, zout en peper en laat het geheel een kwartier sudderen, tot de soep dik en fluwelig is. Serveer direct. Let op: in oktober start de 2022 oogst van olijven op Bramasole. Deze worden geperst tot een heerlijke olijfolie, Bramasole Olive Oil. De verzending begint in november, drie en een halve maand voordat je hem kunt gaan gebruiken! De 2021 oogst olijfolie, die een gouden medaille won op de NY international olive oil competition is nog beschikbaar, maar zal vanaf augustus niet meer te koop zijn.  * recept uit The Tuscan Sun Cookbook – Frances Mayes, Edward Mayes & Steven Rothfeld. (ISBN 9780307885289) is nog te koop bij bol.com. |
Italiaanse weken: tortelli met konijn.
Italiaanse weken: tortelli met konijn. Eind mei moest ik helaas verstek laten gaan bij het True Italian Taste evenement bij Mario in Neck. Onder leiding van een aantal koks kon je kennis maken met authentieke Italiaanse recepten en ze natuurlijk proeven. Deze middag had als doel de smaak van de Bel Paese te promoten en al het moois te laten zien wat er van de akker, de wijngaard en natuurlijk uit de keuken komt. Want misschien is de Italiaanse keuken tegenwoordig wel de meest gekopieerde, met namaakproducten, die niets van doen hebben met de “true Italian taste”. Nicoletta Brondi brengt namens de Italiaanse KVK in Nederland elk jaar een groep geïnteresseerden in de Italiaanse cucina bij elkaar. Om te proeven, te praten en genieten van al die mooie prodotti uit de laars.
Vandaag op GKT een recept voor tortelli met konijn, crème van pecorino geserveerd met tuinbonen (al dan niet dubbel gedopt) en kinnebakspek van Monique Posset, chef bij restaurant Schatull in Vaals. Een gerecht, geïnspireerd op traditionele gerechten uit de Mezzogiorno: ragu di coniglio e fave, een boerengerecht uit Sicilië: en pasta met fave, guanciale en pecorino uit Lazio, Monique Posset maakt hiervan een gerecht gerecht, waarbij de ragout van konijn als vulling dient voor de tortelli van durum tarwe. De fave en guanciale (kinnebakspek) als begeleiders en de pecorino als onderdeel van een crème, die alles verbindt.
Nodig voor de pasta:
400 g semola di grano duro
3 hele eieren
3 eidooiers
scheut EV olijfolie
zout
deegroller/ pastamachine en ronde uitsteek vormen.
Bereiding:
Maak een kuiltje in de meel maken en doe hierin de eieren zout en olie. Meng in het kommetjes de hele eieren en dooiers met de olie. Al draaiend neem je steeds meer mee. Dan kneden met de handpalm tot een homogene massa ontstaat. Laat dit op een koele plek minstens een half uur en maximaal 24 uur rusten, bedekt met folie. Let op: de maat van de eieren is belangrijk voor het goed slagen van de “impasto”. Bij te kleine eieren is het bijzonder moeilijk om naderhand ( halverwege ) nog een ei toe te voegen. Dan is het beter om aan het begin een ei meer te breken. Het is altijd gemakkelijker om meel toe te voegen dan een vloeibaar ingrediënt. Noot van Monique: Ik heb geen aantal personen aangegeven omdat deze hoeveelheid ( 400 gr. meel ) voor mij altijd werkt, de pasta klopt precies en als ik teveel heb kan ik hem invriezen. Buiten dat is de maat van de pasta altijd anders, groter, kleiner, dikker, dunner…..en afhankelijk van de saus of vulling.
Nodig voor de vulling:
konijnenbout,
kruidenmengsel van laurier
pimenton, en peperkorrels
Tropea ui I.G.P
Wijn ca. 150 ml (rood – effect meer bitter, wit meer friszuur)
zoveel water als nodig voor de snelkookpan.
peper en zout naar smaak
citroenrasp
Bereiding:
Ui, (cipolla di Tropea, altijd verkocht in bundel, gevlochten, rode schil) zacht garen in een koekenpan met olijfolie en daarna fijn hakken. De konijnenbout op een rooster leggen van de snelkookpan met eronder het kruidenmengsel, de wijn en water. Als de pan begint te “fluiten” ca. 30 minuten koken. Het vocht opvangen en nog laten trekken met de botten van de geplukte konijnenbouten voor de bouillon. Het konijn plukken als “pulled porc” (het mes niet teveel gebruiken) en mengen met de gegaarde Tropea ui, zout, peper en citroenrasp naar smaak. Het eerder gemaakte deeg vullen met de konijnragu en tortelli goed sluiten.
Aantekening: de bouten kunnen natuurlijk ook sous-vide gegaard dan wel in de oven of de koekenpan, sudderpan. Ieder zijn eigen keus.
Nodig garnituur:
tuinbonen
guanciale Amatriciano I.G.P
Bereiding: Tuinbonen doppen, blancheren en direct nogmaals doppen, zodat ze niet drogen (dan gaat de dubbele dop moeizaam tot niet). Guanciale in dunne plakjes snijden, uitbakken in koekenpan op laag vuur en deppen met keukenrol. De boontjes in het uitgebakken vet van de wangspek fruiten.
Nodig voor de crema / fonduta:
bouillon van het konijn
pecorino Romano D.O.P.
room en peper
Bereiding:
Verwarm 150 ml konijnbouillon, scheutje room, peper en meng met vers geraspte pecorino kaas. Laat inkoken tot de gewenste consistentie en smaak.
Eindbereiding: Tortelli koken in de konijnen bouillon met een beetje zout. Daarna kun je het gerecht gaan opmaken: onderin het bord een spiegel van kaassaus, hierop eerst de gekookte tortelli, decoreren met de dubbel gedopte tuinbonen en het uitgebakken wangspek er bovenop. Hierover nog wat pecorino raspen en direct serveren.
The True Italian Taste project is promoted and financed by the Italian Ministry of Foreign Affairs and International cooperation and implemented by Assocamerestero in collaboration with the Italian Chambers of Commerce abroad to enhance and support the authentic Italian food productions. #TrueItalianTaste is part of the program “The Extraordinary Italian Taste”
Met dank aan Frank en Shyama Hopman voor de mooie foto, https://www.shyamaculinair.nl/restaurants/fine-dining-allitaliana-ristorante-mario-shyama-culinair/.
Kook! Maarten van den Biggelaar.
Kook! Maarten van den Biggelaar. Een kook- en leesboek, dat als geroepen komt in Gereons Keuken Thuis in tijden van “uitgekookt en afgeblogd” zijn. Een dikke rode pil over koken. Met als ondertitel: Rust in je hoofd reuring aan tafel. We leven in een tijd, waarin alles steeds efficiënter moet en basic dingen zoals zelf koken het eerste sneuvelen. We bestellen ons het rambam. Waar pakweg 120 jaar geleden nog zes uur per dag aan het kopen en bereiden van een maaltijd werd besteed is dat nu nog minder dan een half uur. En dat vinden velen nog te veel. Maarten van den Biggelaar wil het tij keren. Want in zijn visie is niets zo heerlijk als zelf je boodschappen doen op de markt, voelen en ruiken aan de verse waar en dan als helend moment van de dag daarmee aan de slag in je keuken. Leren koken met vallen en opstaan. Je wordt er een vrolijker mens van. Doel: elke dag een heerlijke 3 gangen maaltijd om van te genieten met je gezin of vrienden. Lange leerzame gesprekken aan tafel. Dus niet hap, schrok weg en weer achter het aanlokkelijke scherm van de smartphone, om daar de kunsten van een virtuele kok te bekijken.
We kopen veel kookboeken, maken daar slechts twee recepten uit en het liefst in een zo kort mogelijke tijd. Zonde! Lekker koken met al je zintuigen kan een moment van ontspanning zijn. Zeker als je de weg volgt, die van den Biggelaar je aanreikt. Met twaalf smaken, goed gereedschap en vooral passie voor eten. Zo ontleedde Gereons Keuken Thuis deze week een currypakket en ontdekte, dat het makkelijk te doen is met zelf gekochte ingrediënten op de markt of in een winkel. Maar daarover later meer op GKT. Natuurlijk hoef je geen sterrenkok thuis te worden, dat is helemaal niet het pleidooi van de schrijver. Maar bewust bezig zijn met je dagelijkse maaltijd is naast zen, ook heel lonend voor je gezondheid. Want koken met verse ingrediënten bespaart je alle additieven, die door de wereldwijde voedselindustrie in producten worden gestoken. Want uiteindelijk blijft een mens een aapachtige, die verleid kan worden met zout, vet en suiker. Een leuk kleurstofje erbij en het feest is compleet.
Kook! is een vooral een boek vol aanstekelijke verhalen. Lekkere recepten uit de keuken van Maarten van den Biggelaar. De oprichter van Dansen bij Jansen (waar ik in mijn jeugd heel wat uurtjes heb doorgebracht) schreef met Kook! een pleidooi voor zelf koken met mooie producten. Waarom moet het zo snel allemaal? Wel een uur yoga in de ochtend, maar koken mag geen tijd kosten. Draai het eens om! Voor Gereons Keuken Thuis een heerlijk boek ter inspiratie deze zomer, want in de laatste turbulente jaren hebben de zen-momenten in mijn keukentje regelmatig onder druk gestaan. Tijd voor een revival. Kook!
Kook! Rust in je hoofd, reuring aan tafel. Maarten van den Biggelaar. (ISBN 9789463811347) is een uitgave van PODIUM en is te koop voor € 29,99.
P.S. Binnenkort tref je op GKT een leuk verhaal en recept aan uit Kook!
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Dag van de pastasalade 2022.
Dag van de pastasalade 2022. Het is zomer, terwijl ik dit schrijf. Een mooie slome warme avond. Wat het weekend gaat doen qua weer kan ik nu niet voorspellen, maar met een zomerse pastasalade haal je sowieso de zon in huis. De achtste keer alweer, dat ik voor de eerste julidag een recept voor pastasalade op GKT plaats. Deze reis speel ik een beetje vals, want voor de 2022 editie stof ik een eerder gepubliceerd recept af. Waarom niets nieuws? Dat antwoord moet ik schuldig blijven, maar laten we deze manoeuvre het uitgekookt en afgeblogd effect noemen. Ik heb zin in een lazy summer. Dus maak ik in handomdraai mijn pastasalade met pit en een beetje saudade. We drinken er een fijne Spaanse viognier & verdil blend bij, de speciale regenboog/pride editie van Neleman Wines. Net zo kleurrijk als de dag van de pastasalade.
Nodig:
400 penne of andere korte buispasta
1/2 potje groene olijven uitgelekt
3 tenen knoflook
1/2 potje zongedroogde tomaat op olie uitgelekt
1/ chorizo in blokjes
1/2 blik maiskorrels
bosje peterselie
1 tl pimentón de la Vera
1/2 potje zure augurkjes
olijfolie
1 el piri piri saus
1 citroen
Bereiding:
Kook de penne of buispasta beetgaar en laat deze snel afkoelen. Snijd de chorizo in blokjes, Snijd de uitgelekte zongedroogde tomaatjes in stukjes. Hak de tenen knoflook fijn. Hak de peterselie fijn. Snijd de kleine augurkjes in stukjes. Meng de olijven, augurkjes, tomaatjes, mais, chorizoblokjes, knoflook en afgekoelde penne door elkaar in een diepe schaal. Maak de pastasalade op smaak met wat zout en peper. Maak een dressing van 4 el olijfolie, een uitgeperste citroen, 1 tl pimentón de la Vera en 1 el piri piri saus. Meng de dressing door de salade en garneer het geheel met de gehakte peterselie. Zet het flesje piri piri saus ernaast voor de fans van extra pit.
Meer pastasalade?
Wat is jullie favoriete pastasalade? Deel deze op de speciale Facebook pagina o.v.v. pastasalade 2022
Word een serieuze burgerarchitect.
Word een serieuze burgerarchitect. In Gereons Keuken Thuis ligt Het Burger Boek van de Duitse kookboekschrijver Martin Kintrup. Van origine is Kintrup landbouwecoloog, maar duurzaam eten en foodstylen zijn grote passies van hem. Bij onze Oosterburen is Martin Kintrup geen onbekende auteur, Dat zou met dit origineel vormgegeven en geschreven kookboek ook bij ons weleens kunnen veranderen. Al 15 jaar lang hebben voor de schrijver streetfoodmarkten en foodtrucks een enorme aantrekkingskracht. Dus een boek over de hamburger moest er komen. Want zo stelt Kintrup: dit fastfood heeft zijn hap, slik en weg imago allang verloren. Van snelle hap tot eten met een twist. Het Burger Boek maakt van de burger-aficionado een heuse architect. In de steigers zetten dus die hap, (dat laatste is wat oneerbiedig) want de schrijver neemt je mee in 70 recepten met klinkende namen, wijn- en spijstips en de bijbehorende zelf te maken ingrediënten, waarmee je je burger aankleedt. Zie het als het bouwen van een huis. Eerst de fundering en het dak in de vorm van een broodje. Dan in de vorm saus de kit en vloerbedekking. Het interieur is de burger en tot slot de accessoires, zoals pickles, sla en uitjes om de burger op te leuken. Staat als een huis, leuk naambordje erop en je bent een echte architect van je homemade burgers.
Ik vind het een aantrekkelijke gedachte: “word je eigen burgerarchitect” Kintrup start met het leggen van de basis. Hij noemt dat de burgerformule. Niets geen ingewikkelde BBQ’s nodig, geen apparaten, maar direct DIY aan de slag met broodjes, vlees, vis of veggies en dan assembleren maar. Kennis is macht. De tips in het eerste gedeelte maken een novice op hamburger gebied in een oogwenk tot expert. Kintrup noemt dat de wetenschap van de hamburger. Met duidelijk instructies, bijvoorbeeld voor het maken van de essentiële ketchup. Of voor de constructie van geglazuurde bacon. De schrijver benadert het als kunde. Gereons Keuken Thuis ziet ook mogelijkheden voor het creëren van andere broodjes dan een burger. Daarover meer in de Noordzee-editie van Gereons Mag. Dat doet de schrijver in het boek ook geregeld, want hij schuwt ook andere ingrediënten niet, zoals pulled eendenvlees of een varkersburger. Burgers dus verdeeld in rund, varken, everzwijn, kip, eend, vis en groente. Voorzien van leuke anekdotes, tips en met kinkende namen. Zoals de Double Dutch runderburger, een Big BLT varkensburger. Een Magic Moroccan van kip en chermoula. Een hele luxe Versterland vis en zalmkuitburger voor bij je glaasje champagne op Sylt. Overigens mag deze ook met echte kaviaar, als je budget hiervoor toereikend is. Dan volgen de vegetarische en veganburgers, zoals de Chico Latino met gegrilde tempé en chipotlesalsa. En tot slot zoete burgers. Niet per se mijn ding, maar wel origineel. Het boek eindigtin het magazijn van deze meester burgerarchitect, een warenhuis vol basisburgers en burgermaatjes, de lijm en accessoires van je eigen gemaakte burger.
Word een serieuze burgerarchitect is geen gewoon BBQ boek, maar meer Martin Kintrup neemt je mee, als een volleerd docent, in de kunst van het hamburger conceptualiseren. Een boek vol inspiratie, met per recept fijne tips. Burgers, gefotografeerd door de bekende Duitse foodfotograaf Wolfgang Schardt. Ik voorspel een mooie zomer, met veel al fresco burgergenot, nadat ik de technieken van Het Burger Boek beheers. Aanrader!
Het Burger Boek. Martin Kintrup. (ISBN 9789401483544) is een uitgave van Lannoo en is te koop voor € 39,99
Over de schrijver: Martin Kintrup woont op een boerderij aan de rand van Münster. Omdat streetfoodmarkten en hamburgertenten een magische aantrekkingskracht op hem uitoefenen, wijdde Martin zich in zijn boeken met veel energie aan deze onderwerpen. Hij is al meer dan 15 jaar een succesvol auteur en foodstylist en schreef meer dan 30 kookboeken, waarvan verschillenden bekroond werden.
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Kip à la moutarde uit Lyon.
Kip à la moutarde uit Lyon. Ik vind het altijd een heerlijke stad om doorheen te rijden, langs de Rhône en het Confluence Museum. En daarna een korte bocht de stad in. Gelukkig heeft Gereons Keuken Thuis zo’n mooie paarse autoruitsticker van de Franse regering, waardoor het niet alleen bij langs Lyon heen rijden blijft. Want zeg nu zelf, hoe lekker is het om even te ankeren au bord de la Saône in Vieux Lyon? Om in één van de bouchons het menu van de dag op te eten. En daarna de stad te verkennen, met de funiculaire naar het Romeinse amfitheater of de basiliek van Nôtre Dame de Fourvière, met bij heldere dagen een spectaculair uitzicht op de al dan niet besneeuwde Alpen en witte Mont Blanc. Overigens loont het ook de moeite om alle trappen door de zijdeweverswijk te beklimmen om aan het einde van de Boulevard de la Croix Rousse te genieten, tussen de hipsters, van een petit café en wederom dat mooie uitzicht over stad en land. Door omstandigheden kwam het er niet van om deze keer aan te leggen in Lyon op weg terug naar Nederland. Vandaar op deze zaterdag een recept voor kip à la moutarde . Comfort food, daar heb ik nu zin in. Hartverwarmend eten. Doet het ook goed in ons koude kikkerland. We drinken er een rode Juliénas bij.
Kip à la moutarde uit Lyon, recept.
Nodig:
1 stevige Label Rouge/ Bresse kip kip in stukken gehakt.
2 el bloem
olijfolie & klontje boter
2 grote sjalotjes (gesnipperd)
4 teentjes knoflook (fijngehakt)
6 trostomaten (in kwarten)
1 glas droge witte wijn
50 ml witte wijnazijn
250 ml kippenbouillon
crème fraîche
2 el dijonmosterd van Fallot uit Beaune
3 laurierblaadjes
1 eetlepel gedroogde dragon zout & peper
Bereiding:
Verwarm de oven voor op 180ºC. Bestrooi de kipdelen met de bloem, zout en peper. Verhit een scheutje olijfolie en boter in de pan en bak hierin het vlees rondom goudbruin.
Verhit 1 eetlepel olijfolie in een koekenpan en fruit hierin de sjalotjes en knoflook. Schep de stukken tomaat erbij en bak deze 2 à 3 minuten. Giet de wijn en azijn erbij laat inkoken. Voeg de bouillon, mosterd, laurier en dragon toe. Als laatste voeg je de crème fraîche toe. Doe de kip in een ovenschaal en giet de saus erover. Laat de kip ongeveer 45 minuten nagaren in de oven, eventueel afgedekt met folie. Serveer de kip met saus en een groene salade van veldsla. En natuurlijk goed knapperig stokbrood.
Bon appétit!
Noot: je kunt deze kip natuurlijk ook maken met de Marne mosterd, die Gereons Keuken Thuis aantrof in de lente-editie van de foodybox van Kroon op het werk.
.
Mosselen op de wijze van Sète.
Mosselen op de wijze van Sète. Voor het eerst in 25 jaar weer een keer de havenstad Sète bezocht. De haven met zijn talrijke vissersboten, de ferry naar Ibiza. Rommelig met een gecombineerde lucht van zilte zee en dieseldamp. Een verkeersinfarct maakt de hernieuwde kennismaking er niet makkelijker op. Maar onder deze “voile” bevindt zich een hele charmante stad. Met visrestaurants vol verse vangst langs het in de 17e-eeuw gegraven Canal du Midi, het kanaal, dat de Atlantische Ocean verbindt met de Méditerranée. Brocantes op pleintjes en gezelligheid alom op de terrassen. De Sètois genieten duidelijk van hun zuiderse leven.
Sète: veel badgasten van de omliggende stranden struinen het stadje af. Op de kades felgekleurde bootjes, joutes geheten. Zij vullen het kanaal jaarlijks tijdens het spektakel, waarbij de verschillende confrèries vanaf de hoge boegtrap elkaar in het water moeten zien te duwen. De kers op de taart: zeevruchten uit het Bassin du Thau en vers gevangen vis uit zee. Want in Sète kunnen ze er wat van op culinair gebied. Tielles, hartige taartjes gevuld met lokaal geviste seiche (zeekat), de bekende vissoep à la Sètoise met rouille en natuurlijk moules farcies à la Sètoise. Hieronder een interpretatie van het recept, dat Gereons Keuken Thuis eens zag op TV5. De televisiekok maakte het met bravoure.
Moules farcies. In Sète zijn ze overal te koop. Grote potten met gevulde mosselen in tomatensaus. De oorsprong van dit beroemde gerecht is het bassin van Thau, waarin de mosselen en oesters worden gekweekt. Deze gevulde mosselen op de wijze van Sète zijn makkelijk te maken. Erbij kun je de lokale witte wijn drinken, Picpoul de Pinet.
Nodig:
20 grote schone mosselen
400 g half om half gehakt
peterselie fijngehakt
zout en peper
2 tenen knoflook
1 ei
1 blik gepelde tomaten
1 blikje tomatenpuree
3 dl witte wijn
2 dl water
citroenrasp
Bereiding:
Open de mosselen met een mes en geef een tegengestelde draai aan de sluitspier, zodat de mosselen tijdens het koken niet meer open gaan. Maak het gehakt aan met ei, zout, geperste knoflook en peterselie.
Vul de mosselen met gehakt en druk schelpen op elkaar. Leg de mosselen in een pan.
Verwarm in een pan de tomaten, tomatenpuree, de wijn en het water. Als de saus kookt, giet hem dan over de mosselen in de pan en laat dit 20 minuten sudderen totdat mossel en gehakt gaar zijn. Voeg eventueel nog wat vocht toe. Maak de saus af met wat citroenrasp, peper en zout.
Gruissan met gastblogger René.
Gruissan met gastblogger René. René Meesters is net als Gereons Keuken Thuis een groot liefhebber van de hexagoon. Hij reist er graag in rond en schrijft erover op zijn leuke en lezenswaardige frankrijkblog het eten is klaar. Vandaar dat ik hem regelmatig uitnodig als gastblogger. René schrijft mooie verhalen over zijn reizen zijn koken en kookboeken. Hoe toevallig was het dat hij een verhaal instuurde over Gruissan, een bijzonder Occitaans dorp aan zee, hier niet ver vandaan. Vandaag zijn relaas over daube de boeuf en Gruissan.
La tour, Le sel et la plage
Waarmee begint een blog over Frankrijk? Met het maken van een ferme pan daube de boeuf natuurlijk. Terwijl zich de geur daarvan door het huis verspreidt komen de ideeën voor het blog vanzelf omhoog en heb je nog steeds moeite met een definitieve keuze? Schenk jezelf een Pastis in en het toetsenbord begint als vanzelf woorden te spuwen. Toch? Al die mooie vakanties in Frankrijk schieten aan me voorbij. Van het meest zuidelijke puntje tot de absolute noordzijde bij Lille. Één die me is bijgebleven is die in de Lanquedoc-Rousillon, of beter Occitanië in de buurt van Narbonne. Het mediterrane weer in september speelde daarbij zeker een rol.
De grootste vakantiedrukte is voorbij en de avonden worden korter. In de smalle straatjes rondom La tour Barberousse in Gruissan gaan de luiken op tijd dicht. De warmte van de dag blijft zo langer in huis hangen. In de zomer is het omgekeerde ook waar. De luiken gaan dan helemaal niet open om de koelte binnen te houden. Bovendien hebben de Fransen niet zo’n behoefte aan pottenkijkers en die zijn er meer dan genoeg in de warme zomermaanden. In de lager gelegen bredere straten gaat de horeca gewoon door gelukkig. Dat maakt september hier zo heerlijk. De klim naar en de afdaling vanaf de tour zorgen ervoor dat het terras daar dan zeer verdient voelt. Een blond bier lacht me toe.
Buiten opstarten met een croissant, een vers stokbrood en koffie is geen straf. In tegendeel, het is een godsgeschenk. De kortere dagen komen voorlopig vooral door de zonsondergang, In de ochtend hebben we dus nog niets te klagen. Het bezoek aan Gruissan maakte ons nieuwsgierig naar de witte bergen die we op een afstandje zagen liggen. We besloten er heen te rijden. We kwamen uit bij de zoutwinning ‘Le Salin de Gruissan’. Een walhalla voor een foodblogger. De adembenemende wandeling tussen de zoutbassins en het bezoek aan de bijbehorende winkel annex museumpje maakte opnieuw dorstig en ja, ondanks dat het september was ook enigszins plakkerig. Het bijbehorende terras was helaas gesloten dus reden we naar die andere bijzondere locatie.
De kust van Gruissan is niet alledaags. In plaats van het aanleggen van een dijk om de achterliggende huizen te beschermen besloot men hier om de huizen op palen te zetten. Behalve de palen ziet de stadsplattegrond van Gruissan plage er bizar uit. Tien diagonaal geschakelde blokken met in ieder blok zo’n 100 paalwoningen. Lang geleden gebouwd voor toeristen die toen nog voornamelijk uit Frankrijk zelf kwamen. Erg uitnodigend om er doorheen te wandelen is het niet, maar het strand is er breed en we hadden nog steeds afkoeling nodig van onze wandeling bij de zoutbassins. Het was er perfect. Had ik al gezegd dat we er ook dorst van hadden gekregen? Deze keer geen bier maar een Sex on the beach bij restaurant les Chalets, typisch Frans. À votre santé!
Dank je wel René voor je gastblog!
RECEPT voor gastblogger René: daube de boeuf à la Provençale.
Nodig:
1,5 kilo runderstoofvlees
½ liter runderbouillon
2 grote wortels
4 tenen knoflook
2 grote tomaten
1 rode paprika
3 uien
1/2 Spaans pepertje
1 blikje tomatenpuree
1 glas rode wijn
olijfolie
peper en zout
2 el Dijon mosterd
zwarte pitloze olijven
3 tl paprikapoeder
bloem en boter voor beurre manié
2 laurierblaadjes
paar takjes verse tijm
4 tl Provençaalse kruiden
Bereiding:
Verhit een flinke scheut olijfolie in de braadpan en fruit hierin de ui, knoflook en Spaanse peper aan. Schep deze eruit en verhit weer olie in de pan. Bak dan ook het door wat bloem gewentelde rundvlees bruin in ongeveer 5 minuten. Voeg de wortel, paprika, tomaten en daarna de eerder gefruite uien, knoflook en Spaanse peper toe. Bak de tomatenpuree samen paprikapoeder kort in de braadpan mee. Blus af met een glas rode rode wijn en voeg de runderbouillon, mosterd, tijm, laurier en Provençaalse kruiden toe. Laat het geheel zo’n drie uur sudderen. Verwijder de laurier en tijmtakjes. Maak op smaak met peper en zout en bind het stoofgerecht met wat beurre manié. Voeg als laatste de zwarte olijven toe. Server de daube met een salade en stokbrood.
Over gastblogger René Meesters: René is afgestudeerd chemisch technoloog maar blogt al sinds 2010 op zijn website Het eten is klaar. Zijn passie voor koken ontstond echter al op de middelbare school. Dat hij geen kok is geworden komt apart genoeg door de chefkok bij wie René een weekendbaantje had in de keuken. Hij overtuigde hem er van dat het koksbestaan een hondenbaan is. Had hij gelijk? René zal het nooit weten. Hij bleef koken en ontdekte dat hij ook schrijven leuk vind. Dan is de combinatie snel gemaakt. Op zijn blog zien we vaak een relatie met vakanties in Europa met een voorkeur voor Frankrijk, maar ook Duitsland, Oostenrijk en zeker ook België (René woont tegen de grens aan) komen regelmatig in zijn blogs voor.
Colorful food. Koken met de seizoenen.
Colorful food. What’s in a name, want bij chef en schrijfster van dit vrolijke boek horen kleur en eten. Sharon de Miranda, bekend van het TV programma Binnestebuiten kookt con brio en met kleur. Eten was van jongs af aan haar passie en het is dus niet vreemd, dat zij uiteindelijk in de keuken belandde. Sharons keuken is een vrolijke mix van diverse keukens. Een vleugje Nederlands, een snuif Surinaams, een tikkeltje Antilliaans en een lepeltje Indisch. Dat is ook wat zij presenteert op de aankomende Floriade, waar zij de scepter zwaait over het foodgebeuren. Maar nu even terug naar Colorful Food. Voor Sharon is het belangrijk te koken met de seizoenen. Daarom begint het boek in de zomer en eindigt het in de lente. De Miranda geeft tips om seizoensgebonden en met kleur te koken. Het liefst lokaal geteeld. Goed voor het milieu, maar ook voor je portemonnee. Recepten voor alledag en feestelijke momenten.
Colorful food start met koken uit je voorraad, want dat is het halve werk. het vullen van je vriezer, het bewaren van pepers en kruiden, vervangen en combineren. Zo zet je in handomdraai een lekkere maaltijd op tafel. Met….. en dat is een handelsmerk van deze chef een lekker (smaak) watertje. Dat doet ze op TV, maar ook achter in het kookboek.
ZOMER. Dat vraagt om makkelijk buiten eten. Natuurlijk zijn de Hollandse zomers niet altijd je van het, maar bij mooi weer is het heerlijk buiten genieten van gerechten, die je tevoren klaarmaakt, zoals bruschette, kokossoep, zoete aardappelburgers of een soepje van rood fruit. Al deze gerechten werden op de gevoelige plaat vastgelegd door But first Salt, hetgeen mooie artistieke foto’s oplevert van gedefragmenteerde gerechten. Ooit zwevende gefrituurde aardappelpuree gezien. Het boek speelt niet alleen met je smaak maar ook met je blik!
HERFST betekent uiensoep voor Sharon de Miranda, Deze soep leerde ze als eerste maken in haar lange kookcarrière. Warmere troostende smaken voor als het sneller donker en kouder wordt. Dronken kip. De kleuren veranderen in Colorful Food van felle naar warme tinten. WINTER vraagt om warm eten. Zuurkoolsoep, hutspot maar dan anders, hete bliksem of zoete aardappeltaart. Sharon eet nooit gewone peren. Waarom zou je als je ze ook kunt stoven?
Tot slot LENTE, het seizoen dat nu net is gestart. Springrolls mogen niet ontbreken, asperges, biryani uit India, Waldorfsalade allemaal frisse smaken die een voorbode zijn voor wat gaat komen. Mueslirepen voor als je erop uit trekt.
Een vrolijk boek, net als de maakster zei ik al. Met niet te ingewikkelde recepten en onnodig lange ingrediëntenlijsten. Gereons Keuken Thuis gaat zeker naar de culikunsten van Sharon kijken tijdens de Floriade. Maar eerst trap ik deze week de lente af met ….Colorful Food.
Colorful Food, Sharon de Miranda met fotografie van But first Salt (ISBN 9789089898944) is een uitgave van Terra en is te koop voor € 29,99
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Plantaardig van Alexander Gershberg.
Plantaardig van Alexander Gershberg. Gereons Keuken Thuis herinnert zich nog de presentatie van het eerste kookboek, Vegan for Friends, van Gershberg in de Gerard Doustraat. Een wat schuchtere jongen stond te koken in de keuken van mevrouw Hamersma. Volgens mij vond hij het allemaal heel spannend. Alexander Gershberg kwam 15 jaar geleden naar Amsterdam, om aan de slag te gaan als balletdanser. Vanwege problemen met zijn gezondheid schakelde hij over op een plantaardig & macrobiotisch dieet. Veel was er op dat moment niet te vinden over plantaardig koken en door schade en schande werd hij wijzer op het gebied van plantaardig eten en de betekenis voor je alledaagse gezondheid en algehele welbevinden.
In zijn keukentjes in Mokum (Gershberg verhuisde regelmatig) kookte hij wat af, bakte in een gammel mini-oventje en wed alras een echt chef op vegan gebied. “Hoe deed hij dat toch?”, vroegen vrienden. Ik zelf ken dat fenomeen ook: wijnproeverijen voorbereiden met hapjes en wat gerechten op de gemiddelde 3 vierkante meter, die een gemiddelde Amsterdamse keuken meet. Gershberg ging kookworkshops geven en kookte voor vrienden en klanten. Nu is hij drie boeken verder, waaronder Energy & Vegan, en kun je de groei zien van deze autodidact. Want Gershberg is gegroeid, in zijn koken, maar ook zijn kookboeken.
In Gereons Keuken Thuis ligt nu het mooie kleurige kookboek PLANTAARDIG, gevuld met 80 voedzame en smakelijke recepten uit de keuken van Alexander Gershberg. Hij verraadt nooit zijn Russische en Israëlische roots, gemixt met Aziatische invloeden. Want door de macrobiotiek is de schrijver ook begeesterd geraakt van de Japanse keuken. Naast het koken van zijn plantaardige gerechten is het voor Gershberg ook heel belangrijk, wat deze met je doen. Sinds hij zelf plantaardig eet zit hij beter en soepeler in zijn vel, is hij minder vaak ziek en hervond de vreugde van het dansen. Ik weet, dat dit voor sommigen een brug te ver is in een kookboek, maar ik vind dit de essentie van zijn boeken. Hij startte met plantaardig koken om een doel te bereiken in in dit kleurrijke kookboek lees je hoe hij daarin slaagt.
PLANTAARDIG is opgebouwd volgens ingrediënten en de betekenis voor je welzijn. Volkoren granen voor kracht en helderheid. Denk eens aan een romige polenta met geroosterde paddenstoelen en spinazie. Bonen en proteïnen voor kracht een spieren. Eet eens een Jeruzalem salade na je workout. Wortelgroenten voor kracht en zekerheid. Ouderwetse schorseneren, gesauteerd in pittige miso met limoen-tomaatsalsa. En zo kan ik nog even doorgaan met PLANTAARDIG, een boek vol kleur en energie, mooi vormgegeven door Yannick van Leeuwaarde en Stukk Design.
Troostende ronde groenten, groene bladgroenten en zilte groenten komen aan bod in het boek. Elk met hun specifieke kenmerken. In PLANTAARDIG slaat Gershberg aan het fermenteren. Niet vreemd gezien zijn roots. denk een aan een cross over van Israëlische pickles met Indiase kruiden. Hij sluit zijn boek af met winkeltips in de stad. Fijne adressen, waar hij de ingrediënten voor zijn plant based kitchen scoort. En met een goed gevulde mand aan de slag kan in zijn Mokumse keukentje. Aan de slag dus, want met PLANTAARDIG zaait Alexander Gershberg het zaadje voor een heerlijke gerechten en een kleurrijk bestaan.
Let op: in de fit de lente in editie van Gereons Mag plaats ik een fijn recept uit dit boek.
PLANTAARDIG, Alexander Gershberg (ISBN 9789481562845) is een uitgave van Bertram + de Leeuw en is te koop voor € 29.95
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer