witte wijn Archives - Pagina 9 van 19

11/02/201711/02/2017

Op wijnreis door Catalunya.

foto: op wijnreis door Catalunya.

Op wijnreis in Catalunya, 300 wijnmakers ontvangen het hele jaar rond bezoekers op hun mooie bedrijven in Catalonië. Catalunya, een autonome regio in noordoost Spanje, bekend van haar hoofdstad, de bruisende metropool Barcelona, de stranden van de Costa Brava en Dorada, de Pyreneeën, de modernistische architectuur van Gaudí. Kunstenaars als Dalí en Picasso lieten hun artistieke sporen na. De andere steden zoals Girona, Tarragona en Lleida met 2500 jaar historie. Voor elk wat wils dus in deze regio. En wijn! Sinds de klassieke oudheid worden er wijnen gemaakt in deze streek. Topwijnen! Een reis door de wijngaarden, met een variëteit aan landschappen, druivenrassen en wijnen, verdeeld over 12 denominaci0nes de origen, de DO’s. (wij noemen dat een herkomstbenaming) Allemaal te ontdekken, als je toch een bezoek brengt aan Barcelona of even genoeg hebt van het luieren op het strand. In het bestek van deze blog voert het wat ver, om alle 12 gebieden te bespreken. Uitgebreide informatie vind je op de site van Generalitát de Catalunya. Zij wijzen je de weg naar de mooiste domeinen, de leukste logeeradressen, de lekkerste culinaire geneugten en nog veel meer.

foto: de kelders van Codorníu.

Op wijnreis door Catalunya betekent allereerst de DO Catalunya, de algemene appellatie van deze streek. Wijnbouw teruggaand tot de tijd van de Griekse stad Emporion, het huidige Empuriés. Het is de meest productieve en best verkopende denominacion van de deze streek. Rood, wit, rosé en wat te denken van de authentieke bubbel cava? Deze heeft zelfs een eigen DO gebaseerd op het suikergehalte, variërend van extra brut tot dolç. Zo’n 300 stadjes, 50 duizend hectare groot, met 35 toegestane druivenrassen, 200 geregistreerde kelders en 60 miljoen flessen per jaar vormen deze grootste appellatie. Er zijn overal het hele jaar door proeverijen, markten en festiviteiten te bezoeken Ga eens vanuit Barcelona op pad!

De Penedès is de volgende DO gelegen achter de Costa Dorada. Gereons Keuken en Route bezocht deze streek eens vanuit badplaats Sitges. Naar cava hoofdstad Sant Sadurní, waar bekende huizen zoals Codorníu hun wijnkathedralen hebben vol bubbels. Bezoek in Vilafranca ook eens het Vinseum. Maar de Penedès is niet alleen cava. De streek is ook een grote producent van stevig rood. In Vilafranca vind je ook de cellers van Torres, het bekendste wijnhuis van Spanje. Ik vind sowieso hun winkels in Spanje een beleving. Al vanaf de Romeinse tijd wordt er wijn verbouwd in de Penedès, voor transport over de Via Augusta. De jonge witte wijnen van deze streek worden, recht uit het vat, geserveerd bij Xató, een salade van groente vis en picada, de typische Catalaanse amandelsaus.

foto: de Penedès

Het laatste gebied op wijnreis door Catlunya is DO Priorat, een klein, maar fijn wijngebied, vlak achter Tarragona. De wijnbouw werd hier geïntroduceerd door monniken van het Kartuizer klooster van Escaladei. Mooie naam eigenlijk de trap van God, maar dat terzijde. De kartuizer kloosterlingen brachten de Franse wijze van wijn maken met zich mee. Hun orde leefde in stilte. Priorat is het Catalaanse woord voor priorij. De abt van het klooster bestierde de wijngaarden. Sinds de jaren 90 van de vorige eeuw werden er innovaties uitgevoerd en Priorat hoort tegenwoordig bij één van de meeste prestigieuze gebieden ter wereld. De monniken zijn er natuurlijk allang niet meer, maar hun rode wijnen (96% van de totale productie) leven voort. Gemaakt van garnatxa negra, carinyena of samso. Stevig rood. Een bezoek waard zijn de kleine dorpen van deze streek, gelegen in een bergachtig landschap. De tijd heeft stilgestaan. En nog steeds met de stilte van de Kartuizers.

Gereons Keuken en Route zou op deze zaterdag nog veel meer kunnen en willen vertellen. Maar beter is het nog om deze gevarieerde bestemming zelf eens te ontdekken. De wijnmakers staan klaar voor je. Net als alle leuke hotels en speciale restaurants. De toeristenorganisatie van Catalonië kent wel tien redenen om de wijngebieden te bezoeken. Waarschijnlijk zijn dit er veel meer. Want de regio Catalunya ademt gastronomie in al haar caleidoscopische facetten.

foto: cavaflessen.

¡Benvinguts! Op wijnreis door Catalunya.

04/02/2017

Zaterdag aan zee, schollen bakken.

foto: langs zee.

Zaterdag aan zee. Een vaal ochtendzonnetje piept boven de duinen uit en schrijnt zwakjes op de keukentafel in Gereons SeaSpot. Beker koffie, met stoere mannen van de zee erop, ooit gekregen van het Nederland Visbureau, bij de hand. Het is heerlijk wakker worden. Een beetje de social media afschuimen. Bedenken wat ik in mijn #winterparade van komende week ga stoppen? In ieder geval Boomsma Beerenburger recepten (want het wordt weer koud), brood van het Vlaamsch Broodhuys, dat 20 jaar bestaat en de dingen, die mijn lezers opsturen. Zaterdag aan zee, voor mij een moment om te reflecteren, een flukse strandwandeling te maken en wie weet in de middag nog wat vis te scoren bij Nico Waasdorp in IJmuiden.Wordt het makreel of schollen? Of allebei? De dag ligt nog voor me. Nader bericht over wat het is geworden volgt.

Maar eerst eens ontbijten dadelijk, een kom havermout, met wat goijibessen. Om de dag te beginnen. Dit zal veel van mijn lezers verbazen. Huh, Gereons Keuken Thuis was toch niet zo van de superfoods? Inderdaad, ik vind gojibessen gewoon lekker. Pittig zal ik maar zeggen. Een fijne start van de dag en het schijnt als man ook nog goed voor je te zijn ook. (las ik ergens) Maar dat terzijde.

Zaterdag aan zee. De hele dag ligt nog voor me en ik kan me nu al verkneukelen over de dis van vanavond,. Schollen, druipend van de boter zo uit de pan, met persillade erbij. En een fijn glas witte wijn.

foto: gebakken schol in SeaSpot

Nodig:

4 middelgrote schollen

2 el bloem

1 citroen in parten

1 el olie

boter

gehakte peterselie

2 gehakte tenen knoflook

peper en zout

Bereiding:

Meng op een bord de bloem met peper en zout en haal de schollen door dit mengsel. Verhit de boter in een grote pan en bak de schollen om en om. Schollen met vel zijn in 10 minuten klaar. Zet apart en houd warm. Doe een extra klont boter in de pan en voeg de knoflook en peterselie toe. Serveer de vissen direct met een schep boterjus en partje citroen.

31/01/201731/01/2017

Japanse risotto van Hanneke.

foto: Japanse risotto

Japanse risotto van Hanneke. Een spontane oproep voor gastbloggers en hun recepten op Gereons Keuken Thuis op Foodbloggers Benelux op Facebook leverde mij direct een spontane en snelle reactie op van Hanneke de Jonge. Zij stuurde hoezee, hoezee een fusion gerecht in “Japanse risotto met krokante zalm”. Een gewaagde combi, maar dat doet Tim Anderson ook in zijn kookboek Nanban. En aangezien ik aan het begin van deze maand in een blogpost tetterde, dat Japans het wel weer eens zou kunnen worden, is dit nog niet eens zo’n slechte keuze van haar. Als vis gebruikt zij zalm in haar recept. Ik zou als variatie makreel gebruiken in mooie filets. Laten we er vandaag eens een Riesling uit de Elzas bij drinken. Het liefst één uit 2015, het warmterecord jaar. (dank Niek Beute voor de tip)

Over Hanneke de Jonge:

Ik ben Hanneke de Jonge en ik ben een bevoorrecht mens. Mijn wieg heeft letterlijk en figuurlijk in een keuken gestaan. Namelijk in de keuken van het restaurant van mijn ouders. Mijn vader en moeder konden allebei heel goed koken en hebben ons de liefde voor lekker eten meegegeven. Van jongs af aan namen ze alle vijf(!) kinderen mee naar restaurants en nee …. geen kindermenuutje voor ons, maar lekker eten waar we zin in hadden. Mijn moeder pocht er nog over dat ik als driejarige peuter keurig met een lepeltje en vorkje een garnalencocktail zat te eten in een restaurant.Wij aten elke avond in het restaurant van mijn ouders. Als er een overschot aan bijvoorbeeld entrecote of kalfslever dreigde te ontstaan, dan stond dat bij ons op het menu. Zo is al heel vroeg ons smakenpalet ontwikkeld. Niet dat we alles lekker vonden, zo hield ik vroeger bijvoorbeeld helemaal niet van vis (nu ben ik er gek op) en lustte één van mijn zusjes geen lams- of orgaanvlees. Maar we moesten het wel allemaal proberen.

Mijn ouders hadden diverse horecabedrijven en vonden het logisch, dat de kinderen deze zouden overnemen. Daarom werkte ik in het restaurant, al jong in de spoelkeuken daarna in de keuken en op mijn veertiende ook in de bediening. Ik heb toen de benodigde horecadiploma’s gehaald maar op een gegeven moment ging het lange dagen werken zich opbreken en besloot ik te stoppen. Directiesecretaresse werd ik en heb dit 30 jaar gedaan.Maar toch jarenlang na kantoortijd kookcursussen en workshops gevolgd….tja het bloed kruipt waar het niet gaan kan.

Iedereen die bij mij kwam eten vroeg om recepten en deze heb ik op een gegeven moment op de Facebook pagina Smullen met Hanneke geplaatst.Maar het werd het tijd om het wat professioneler aan te pakken en mijn recepten op een website te gaan posten. Dit is Culinea geworden. Hier plaats ik de meeste recepten waar wij van genieten, fotografeer ze eerst en schrijf ze daarna uit. Ik ben opgegroeid met de klassieke Franse keuken, maar door het vele reizen kwam ik in aanraking met talrijke andere smaken. Ik ben gek op de Aziatische en Italiaanse keuken maar vooral de kruidige smaken uit het Midden Oosten hebben mijn voorkeur. Ik kook dagelijks vers en met zoveel mogelijk lokale ingrediënten van het seizoen.Welkom op mijn culinaire wereldreis.

Japanse risotto met krokante zalm en salade van erwten, peultjes en bonen

Een risotto met een Japanse twist.

Ingrediënten:

saus:

50 ml rijstwijn

50 ml sake

50 ml mirin

50 ml Japanse soyasaus

2 el suiker

risotto:

50 gram roomboter

2 sjalotjes, fijngesneden

2 tenen knoflook, fijngesneden

4 citroenblaadjes

350 g arboriorijst

100 ml witte wijn

600 ml groentebouillon, warm

zalm:

4 x 125 g zalmfilets

3 el gefruite uitjes

1 tl palmsuiker

1 tl zout

½ tl chilivlokken

wasabi

erbij:

150 g sugar snaps

150 g bimi

kiemgroente

Bereiding:

Verwarm de oven op 200 ̊C. Saus: verhit een pannetje en voeg de rijstwijn, sake, mirin, sojasaus en suiker toe en breng aan de kook. Laat een paar minuten zachtjes pruttelen tot de saus iets is ingedikt. Risotto: fruit de sjalotjes aan en voeg dan de knoflook in een grote pan met olijfolie en boter. Voeg de rijst toe en roer dit even door. Giet de wijn erbij en breng het aan de kook tot de wijn verdampt is.Voeg dan beetje bij beetje de warme bouillon toe en blijf regelmatig voorzichtig roeren, tot de rijst zacht is en de bouillon verdampt is.Voeg als laatste de saus toe en laat dit zachtjes 1-2 minuten koken tot alles geabsorbeerd is.

Zalm: meng de gefruite uitjes met de suiker, chilivlokken en zout in een blender en hak dit fijn (tot broodkruimels), strooi dit uit op een plat bord.Bestrijk de zalm aan een kant met een heel klein beetje wasabi en druk deze kant in de uitjes mix. Druk goed aan zodat er een krokant laagje ontstaat. Leg de zalm in een ovenschaal met de topping naar boven en laat deze ongeveer 8-10 minuten garen in de oven (afhankelijk van de dikte van de zalm). Zet eventueel de grill aan om de bovenkant nog krokanter te krijgen.

Blancheer ondertussen de sugar snaps en bimi. Serveer de risotto op het bord met daarop de krokante zalm erop en de groente eromheen. Strooi er wat kiemgroente overheen.

Heb jij ook een leuk verhaal, een spannend recept of anekdotes? Schroom niet en deel ze op Gereons Keuken Thuis. Be my guest!

24/01/201724/01/2017

Tasting’France, masterclass Vinoniek

foto: Tastin’France

Tastin’France. Op deze mistige middag in januari toog Gereons Keuken en Route naar zijn voormalige woonstede hotel Casa 400 in Amsterdam, alwaar Business France onder de naam Tastin’France hun jaarlijkse overzichtsproeverij van 50 producteurs uit 10 regio’s hield. Wijnen te kust en te keur, rood, wit, rosé en bubbels.
Onderdeel van deze leerzame middag was de masterclass milésimes van Vinoniek Niek Beute. In 45 minuten durende trip nam hij de toehoorders mee op een rondje zeshoek. Aan de hand van verschillende jaargangen. vergelijken dus. De tocht startte in de Elzas met rieslings uit 2015, het warmste jaar en 2016, het meest wispelturige jaar, qua klimaat dan. Dat is te merken! De 2015 toonde zich met het volle fruit, een perig zoetje een tegenhanger van de nieuweling uit 2016. Verder met de pinot gris van hetzelfde huis, dat fris tegenover fruitiger zette. Zo zie dat elk jaar een ander drinkmoment heeft. De pinot gris deed mij een beetje aan malvoisie denken.
Op naar de Bourgogne, een streek die heeft geleden onder vorst en hagel. Maar niet getreurd het gaat erom wat je er nog wel van kon maken, aldus Beute. We proefden een witte pinot noir uit de buurt van Beaune, een soort basis witte wijn voor crémant. Dampend zo voegde Niek eraan toe.
Vouvray, sec, demi sec en moelleux volgden. Eind april sloeg ook in de Loire de vorst toe. Gelukkig maakte de zomer alles goed.
Op naar het zonnige zuiden, de Provence, met een alcoholrijke rosé, die door de hete zomer alleen geperst was, niet gemacereerd. Bleekrose, beetje kattenpisluchtje. Maar dat komt goed.
Rood uit Saint Emilion uit 2014, het jaar zonder echte zomer, 2015 heel klassiek met een warme zomer en 2016 met weinig regen in het voorjaar en een veelbelovende nazomer. wat leidt dat tot smaakverschillen.
Op naar de Languedoc, de Crêtes de Montpellier met een match tussen 2012 en 2016. Een wijn bestaande uit 85% syrah, 12 % grenache en de rest mourvèdre. 1 jaar op staal, 1 jaar op hout en 1 jaar rijping op fles. Stevig rood, de 2012 iets te houterig, maar dat was een overgangsjaar naar macrobiotiek. 2016 is veelbelovend. Houd het in de gaten aldus Niek Beute. Met Languedoc eindigde de reis en kon Gereons Keuken en Route zijn weg hervatten richting het nog steeds mistige Amsterdam West. Tasting’France

12/12/201622/12/2016

Vins du Val de Loire voor kerst.

foto: vins du Val de Loire

Vins du Val de Loire voor kerst. Wijnen van beide oevers van Frankrijks langste rivier. Het derde wijngebied in grootte van het land en het grootste in de productie van witte wijnen. Vanaf de bron in de Ardèche tot aan het estuarium van Saint Nazaire en langs de oevers van de vele voedende zijrivieren vind je 70.000 hectare aan wijngaarden met 86 AOP’s Tijd om het gedeelte tussen Orléans en de Atlantische kust te verkennen.

Gereons Keuken Thuis was al bekend met de wijnen uit Val de Loire, doordat ik in 2006 kennis maakte met Pierre Guindon, die in “what’s in a name” het dorp sant Géréon, een groot gamma aan rood, wit en malvoisie maakte. Ik heb deze wijnen jaren met plezier geïmporteerd, verkocht en natuurlijk zelf gedronken. Nu is het tijd voor een hernieuwde kennismaking met dit diverse wijngebied.

In de streek rond de stad Nantes werd rond 313 na Chr. de eerste wijnstok aangeplant. Al snel volgde in het kielzog van het opkomende Christendom export naar Engeland en Vlaanderen. Wijn was miswijn in deze tijd, gedurende de hele Middeleeuwen het domein van de clerus. De komst van het koninklijk hof en de adel naar de oevers van de Loire zorgden in de 16e en 17e eeuw voor een gestage uitbreiding van de wijnbouw in dit gebied. Le Jardin de France, een lusthof met de bekende kastelen (Chambord, Blois of Chenonceaux), de beroemde potagers (moestuinen), de koninklijke jachtdomeinen vol zwijn en hert. Het moet er goed toeven zijn geweest, net zoals heden ten dage.

foto: crémant de Loire.

Een sprong naar de moderne tijd. Ook de Val de Loire zuchtte onder het juk van de phylloxera, de druifluis die in de 19e eeuw alle gaarden verwoestte. Het gebied recupereerde en in 1936 waren de gebieden Muscadet en Vouvray de eersten met een eigen AOP. Sinds WO II wordt er door de vele familiebedrijven hard gewerkt aan kwaliteit, met respect voor het milieu en aan betere vinificatiemethoden. Met succes kun je zeggen, want de wijnen uit de benedenloop van de Loire worden internationaal gekend. De muscadets uit het Pays Nantais met zijn bodem van vulkanisch gesteente. De Anjou voor rosé’s van lei- en zandsteenbodems. Saumur voor bubbels en Touraine voor wit met tuf- en vuursteen en kalkhoudende kleibodems. De witte druivenrassen melon de Bourgogne (muscadet), chenin blanc en sauvignon blanc zorgen voor frisse witte wijnen en crémants. De rode wijnen en rosé’s worden gemaakt van cabernet franc, gamay en grolleau. Wat een keuze en diversiteit.

Voor de kerstdagen maakte Gereons Keuken Thuis een selectie uit Val de Loire. Het aperitief is een

Saumur brut van Domaine de la Paleine, bubbels in je glas voor bij wat oesters of een mousse van Noordzeeforel.

foto: les blancs du Val de Loire

Een glas witte Touraine Chenonceaux blanc 2014 voor bij wat gougères of een rivierkreeftsoepje, voor een wat fluviatiele touch.

Cabernet d’Anjou 2014, Domaine de la Tuffière is een fijne begeleider voor bij een groentegerecht of een stukje eendenleverpaté. Om het in de stijl van de Loire te houden serveren we dit palet met een Barry, genoemd naar de dekselse maîtresse van koning Lodewijk XV.

foto: warm rood uit Bourgueil.

We eindigen deze wijn parade met een lekker hertenbiefstukje in rodewijnsaus. Erbij warm en biologisch rood. Saint Nicolas de Bourgueil 2014, La Mine van Domaine Amirault is een mooie begeleider.

Je vous souhaite un Bon Noël! Dat gaat zeker lukken met de wijnen du Val de Loire voor kerst.

22/10/201622/10/2016

Gegrilde makreel van Mikkel.

foto: Mikkel Karstad

Gegrilde makreel. Het is zaterdag, de laatste dag van de Scandinavische week. Twee weken geleden ging Gereons Keuken en Route naar de visafslag van IJmuiden voor de presentatie van Gone Fishing, het nieuwe kookboek van Mikkel Karstad. De kok/schrijver maakte live enkele visgerechten klaar uit zijn mooie onderkoelde boek. Vol smaak en Scandinavische accenten.

Want wij doen niet zoveel met bessen. De voor het kookboek van het jaar 2016 genomineerde Mikkel Karstad wel. Bessen voor in de pannenkoeken, maar ook gefermenteerd voor bij de vis. Zoute zwarte bessen. Ik ga het eens een keer proberen, alhoewel ik nog wel bij de schrijver ga navragen of er niet een doek op de pot moet. (tegen vliegjes en ander kruipend spul)

Op deze zonnige zaterdag @Gereons SeaSpot een recept uit Gone Fishing. Gegrilde makreelfilet met biet en bessen. Echt Nordisk Mad. ter afsluiting van de Scandinavische week. We drinken er een frisse sauvignon blanc uit Nieuw Zeeland bij.

foto: makreel met biet en bes.

Nodig:

2 hele makrelen of 4 filets

100 ml olijfolie

zout

10 takjes tijm

4 verse chioggiabietjes

200 ml gezouten zwarte bessen

zeezout en versgemalen peper

500 g zwarte bessen (vers of diepvries)

10 g zout

Bereiding:

Let erop dat de makrelen kakelvers zijn. (vraag de visboer ze zo nodig te fileren, al zullen de meeste dat al gedaan hebben) Marineer de filets 10 minuten in een beetje olijfolie met wat zout en tijm voor je ze gaat grillen.

Maak de chioggiabietjes schoon, snij ze in dunne plakjes met een mandoline en leg ze in een kom koud water. Meng in een andere schaal de gezoute zwarte bessen met wat van hun vocht en de olijfolie.

Gril de makreelfilets ongeveer 2 minuten op de huidzijde op een hete grill of in een grillpan, todat de huid krokant en goudbruin is. Keer de filets en gril ze nog 30 seconden, tot ze gaar zijn maar nog sappig vanbinnen.

Haal de filets van de grill of uit de grillpan en dien ze direct op met de plakjes chioggiabiet en zwarte bessen dressing. Strooi er wat tijm en zeezout over.

Gezouten zwarte bessen.

Doe de zwarte bessen en zout in een inmaakpot en roer goed. Laat de bessen zonder deksel op de pot 4-5 dagen op het aanrecht staan, tot ze gaan gisten.Roer de bessen elke dag even om, maar laat ze verder met rust.

Doe na 5 dagen het deksel op de bot en zet de zwarte bessen in de ijskast of op een koele plek. Ze zijn nu klaar voor gebruik.

24/09/201624/09/2016

Stuyvesant Wijnlokaal.

foto: interieur Stuyvesant

Stuyvesant Wijnlokaal. Goedgemutst en in goed gezelschap van Market&Grow stapte Gereons Keuken Thuis op een vrijdagavond in september Het West Indisch Huis aan de Haarlemmerstraat binnen. Sinds augustus zit in de voorzaal van dit historische pand Stuyvesant Wijnlokaal. De brique pluche banken, de gekozen oranje accenten, de koperen kroonluchters en de mooie foodkunst geven deze historische zaal een warme en toch ook retro touch. Volgens mij wil Stuyvesant Wijnlokaal meer zijn dan een typische wijnkelder in een historisch pand. Laten we zeggen dat de stoffigheid eraf is geblazen. Een wijnlokaal voor moderne tijden. (al is de muziek iets te overheersend jazzy)

We voelen ons direct welkom door de hartelijke ontvangst. Eenmaal aangeschoven in het pluche krijgen we de eerste mousserende wijn in geschonken, een blanquette uit Limoux, Diaphane, grasgroen, fris en licht. een mooie start van deze wineflight. Er is voor mooi glaswerk gekozen.

foto: de feestelijke blanquette de Limoux.

Voor de tweede wijn, Kiwi Cuvée, gemaakt op Corsica van de sauvignon druif schuift één van de hartelijke gastheren aan om ons iets over de wijn te vertellen. Stuyvesant Wijnlokaal vind het belangrijk, dat alle gasten, van hipster tot buurtbewoner, iets meer te weten komen over de wijn, die ze drinken. Wie weet komen ze de keer erop terug om iets heel anders te proberen van de meer dan 100 wijnen, die dit wijnlokaal schenkt. Stuyvesant staat voor beleving, je proeft, borrelt, gaat voor de kleine hapjes en er is een dagelijkse kaart met een vis-, vlees- en vegagerecht.

De volgende wijn is een chardonnay cépage, iets houtgerijpt, uit de Languedoc, la Vilette. Ik vind deze wijn bij doordrinken iets te wollig. De prijsstelling is goed te noemen, want deze wijn staat voor € 5,75 op de kaart. Stuyvesant betrekt o.a. wijnen bij wow-wine.nl vertelt de gastheer. Gereons Keuken Thuis gaat zeker eens kijken op deze site.

foto: de centrale bar.

Hierna brengt de gastheer ons een lekkere plank met wat bites, zoals een brie de Meaux, Tallegio, kalamata olijven, wat pickels en twee soorten ham. Een lekker intermezzo alvorens de laatste wijn van ons bezoek te proeven. Rood, vin naturel uit de Bordeaux. Een eigenzinnige cabernet sauvignon/merlot blend onder de naam Bad Boy. Deze wijn sluit helemaal aan bij de beleving, die Stuyvesant wil neerzetten. En dat is wat het is! Of je nu iets te vieren met een groep hebt of in je uppie komt voor een glas wijn of zoals wij na een middag trends spotten. Stuyvesant Wijnlokaal is hiervoor een leuke nieuwe plek. Gereons Keuken Thuis komt zeker nog eens kijken en vooral proeven.

foto: stevig rood van Bad Boy.

Stuyvesant Wijnlokaal, Haarlemmerstraat 75, 1013 EL Amsterdam, 020 5309848

20/09/201620/09/2016

Groen geluk.

foto: groen geluk.

Groen geluk, een kreet die je in zijn Engelse vertaling veel hoorde de laatste dagen. Gebezigd door twee Amsterdamse dames, die de wereld willen verbeteren door geen eieren, geen zuivel, geen vlees en vis meer te eten. Maar wel veel groente, avocado, olijfolie en noten. Ma non troppo, want anders ontstaat er file in je lichaam. Ik vraag me dan direct af of dat allemaal zo is? Ik kan me voorstellen, dat er een file in je lichaam ontstaat als je je volpropt met kant en klaar voedsel vol suikers en transvetten. Of voedsel dat vol ve-tsin of andere additieven zit. Allemaal dingen, die tot de dagelijkse verleidingen behoren..Veel belangrijker is, dat -denk ik- veel volgers van dit soort dieetadviezen een permanente file in hun hoofd hebben. Ze hebben een heul druk bestaan. Moeten op hun Babboe bakfiets door de stad crossen van de lactose-, gluten- en suikervrije crêche, naar het kantoor, dan lunchen met die gezellige collega’s, kroost ophalen, eten naar binnen proppen en dan Bikram yoga. Ik zie de opstoppingen in de hersenpan van deze doelgroep. (meestal jonge vrouwen). Het is een niets ontziend dagritme.

Een het antwoord daarop is Green Happiness. Want als je eenmaal al de tips en trucs van de oprichters van deze movement onder de knie hebt, heb je nooit meer last van hoofdpijn, obstipatie of een te strakke broekband. Een geweldige vorm van escapisme. Je hoeft namelijk niets aan de file in je hoofd te doen. Waar toeterend alle aandachtspunten, van werk, kinderen, relaties, liefde, familie, seks, uiterlijke onzekerheden tot image achter elkaar in de file staan. Groen geluk is hiervoor het tovermiddel. Gereons Keuken Thuis is voor deze movement niet in de wieg gelegd. Ik ben niet van het compensatie eten of de guilty pleasures, die daags daarna een penitentie verdienen. Gewoon genieten van wat je eet, hoe je dingen klaarmaakt volstaat. Voeding is namelijk geen wedstrijd. Alhoewel het er steeds meer op gaat lijken.Internet als een tempel vol hogepriesteressen van het gezonde eten. En de gelovigen, die het als een waar Lourdes aanschouwen.

Maar nu genoeg over dit onderwerp. Ik wil het vandaag hebben over groen geluk. Dat is voor mij in de ochtend wakker worden met een kop koffie tussen de planten op mijn balkon. De hommels zien vliegen van bloem naar bloem. De konijnen in het gras. De warme ochtendzon op mijn huid voelen. Dan ontbijt, een stevig uurtje zwemmen en aan de bak. Lunchen met wat brood, beleg en een smoothie. Dan weer aan de bak. In de middag met de handen in de aarde of een stevige wandeling door het groene park naar de markt, alwaar ik groente en vlees haal voor het avondmaal. Incidenteel een taartje bij een patissier. Inderdaad met suiker. De dag wordt besloten met een glas wijn en een lekkere maaltijd al fresco of aan tafel binnen. Dat noem ik groen geluk. En er ontstaat geen file in mijn lichaam, noch in mijn hoofd.

Vandaag een recept voor een groene en gelukkige soep vol groente en spekjes. (dank aan ds. Gremdaat), want die horen erbij. Erbij een fris glas vinho verde.

Nodig:

150 g spekblokjes

1,5 l kippenbouillon (vers of een blokje)

2 courgettes

2 sjalotjes

1 bosje peterselie

2 zakken spinazie (350 g)

1 tl pimentón de la Vera

2 tenen knoflook

3 el crème fraîche

zout en peper

olijfolie

Bereiding:

Bak de blokjes spek met wat pimentón de la Vera uit en laat deze uitlekken op wat keukenpapier. Snipper de sjalotjes. Snijd de courgette in stukjes. Was de spinazie en peterselie goed. Fruit de sjalotjes aan in wat olie en voeg de courgette roe. Voeg hierna de kippenbouillon toe. Breng het geheel aan de kook. Voeg de spinazie en peterselie toe en laat het geheel tien minuten doorkoken. Pureer de soep met de staafmixer. Maak op smaak met wat zout of peper. Voeg als laatste de crème fraîche toe. Serveer de groene soep in een kom met wat uitgebakken spekjes.

19/08/201619/08/2016

Spaghetti alla carbonara.

foto: spaghetti alla carbonara

Spaghetti alla carbonara. Op de wijze van de houtskoolstoker. De eerste keer dat ik dit gerecht at was bij Vesuvio in Cannes in 1981. Nu 35 jaar later kun je me er nog voor wakker maken. En is onze relatie nog steeds springlevend. Ik eet dit gerecht direct warm geserveerd met een extra eidooier of het restje koud direct uit de de ijskast. Ik maakte spaghetti alla carbonara vaak klaar in ons studentenhuis. In die tijd kende men alleen de pasta’s met rode sauzen het liefst uit een zakje van een Zaanse fabrikant. Spaghetti gemaakt van zachte estivum tarwe. En de saus was standaard bolognese. Andere bereidingen kende men niet. Grote ogen zette ik op toen huisgenoot B. naar de ijskast liep en de ketchupfles pakte. Full force ging deze over de carbonara. Heiligschennis!!! Maar ja het waren de eighties. De hogere pastakunde was nog niet uitgevonden.

Spaghetti alla carbonara, een klassieker, die volgens de mare is uitgevonden in het na-oorlogse Rome. Om de Amerikaanse soldaten hun scrambled eggs en bacon te serveren. Of dat zo is, weet ik niet maar het is een mooi verhaal.

Een ander heikel onderwerp is of carbonara met of zonder room, met of zonder champignons ( getuige het nieuwe product van een multinational, carbonara in 20 minuten) wordt gemaakt. Het antwoord hierop is driewerf NEE!

Spaghetti carbonara is een gerecht van spek ei en schapenkaas, eventueel een teentje knoflook en wat peterselie als garnering. Voor mij is het als niet ei liefhebber een van de enige gerechten waar er niet genoeg eidooier in kan zitten. dat maakt de pasta zo onctueux om maar eens een Franse term te nomen. Romig, gebonden…. Ik houd erover op, want het water loopt mij al in de mond. Spaghetti alla carbonara met een fris glas wit uit de Castelli Romani. En wat de twist betreft: natuurlijk bij puristen niet toegestaan. Ik voeg soms een dash cayennepeper en wat citroen rasp toe. (niet verder vertellen)

Nodig:

400 g biologische spaghetti

6 eieren

200 g kinnebakspek of anders gerookt spek.

100 g geraspte oude pecorino

olijfolie

peper en zout

3 gehakte tenen knoflook

gehakte peterselie

voor de twist:

een snuif cayennepeper

wat citroenrasp

Bereiding:

Snijd het spek in kleine blokjes en bak het uit in wat olie. Fruit de gehakte knoflook kort mee. Scheid de eieren en bewaar 4 dopjes voor de garnering. Kook in heet water de spaghetti gaar volgens gebruiksaanwijzing. Voeg wat kookvocht, peterselie en peper en zout toe aan de gebakken spek. Roer de afgegoten spaghetti erdoor. Daarna de geraspte kaas. Als laatste twee eidooiers, nadat de pasta iets is afgekoeld. Je wilt immers geen roerei. Serveer de spaghetti alla carbonara direct met voor ieder een dopje met eigeel erboven op.

18/08/201614/03/2022

Zeebaarsfilet met spek en gremolata.

foto: gebakken zeebaarsfilet.

Zeebaarsfilet met spek en gremolata. Het idee ervoor ontstond spontaan in Gereons SeaSpot, nadat ik twee knoeperds van zeebaarzen had gekocht in IJmuiden. De uitdaging was om er zelf filets van te maken. Dat viel nog behoorlijk tegen, want het waren taaie rakkers. Met andere woorden een scholletje is makkelijker te doen. Kan ook aan het gebruikte mes hebben gelegen. Maar het lukte. Op het aanrecht lagen twee mooie filets. De kop en resten kun je mooi verwerken tot een visbouillon, altijd handig. Echt SeaSpot food noem ik dat. Snel wat gremolata gemaakt van wat peterselie, knoflook en citroenrasp. Een paar plakjes spek uitgebakken als bodem. De zeebaars filets door zout, peper en bloem gewenteld. Het bakken kon beginnen. In de pan bruiste de roomboter. Om en om bakte ik de dubbelgevouwen filets. Ik haalde ze uit de pan en dekte ze af. Vlug de gremolata erbij en afblussen met een glas witte wijn. De vis nog even kort warmen en de borden konden naar buiten. We dronken er feestelijk glas Pouilly Fumé bij terwijl het aan de horizon leek of Engeland in vuur en vlam stond.

foto: klaar voor de start.

Nodig:

4 zeebaarsfilets met huid

2 tenen knoflook

peterselie

rasp van citroen

8 plakjes spek

bloem

zout en peper

boter

glas witte wijn.

Bereiding:

Maak van de zeebaars filets of laat je visman dit doen. Dep de filets droog en haal ze door een mengsel van bloem, zout en peper. Bak in een pan het spek uit en laat het uitlekken op keukenpapier. Verhit een ferme klont boter in een pan en bak de dubbelgevouwen filets om en om aan. Haal ze uit de pan en leg afgedekt opzij. Voeg de gremolata van gehakte knoflook, peterselie en citroenrasp toe en blus af met wat witte wijn. Laat kort sudderen. Doe de vis terug in de pan om op te warmen. Maak de borden op. Eerst het gebakken spek, daarop de gebakken zeebaarsfilet en een beetje saus. Serveer direct. Met wat gekookte tagliatelle en wat zeekraal.