De nomadische keuken van Raïnaraï

 foto: Raïnaraï

Natuur, warmte, traditie, avontuur, geloof, muziek en plezier. De zeven elementen waarop Laurent Med Khellout zich baseert in zijn kookkunsten. Niet geheel toevallig is zeven een magisch getal en het geluksnummer van de schrijver. De nomadische keuken van Raïnaraï, een cornucopia van vis- en groentegerechten. Gebaseerd op de tradities van de Algerijnse nomaden. Met verse en simpele ingrediënten maakt hij de mooiste gerechten. De koninklijke tomaat naast de aubergine met prinsessenstatus. Verse vis onder de nomadentent. Buiten koken midden in hartje Amsterdam. Het straalt allemaal plezier uit. Als cateraar of restaurateur tovert hij met de smaken van de Maghreb de mooiste nomadische gerechten tevoorschijn. Ook in zijn inmiddels tweede boek De Nomadische Keuken van Raïnaraï gaat het om de betovering van de Algerijnse keuken. Gelardeerd met persoonlijke verhalen van het spannende leven, dat Laurent leidt.

Het boek begint met Natuur waaraan al het eten ontspruit. Gevulde avocado, salade van tarwekorrels en gevuld artisjok met tomaat, canellinibonen en tomberry’s Alles vers gegeven door de Natuur.

Laurent vertelt verder in het hoofdstuk Warmte. Warmte kun je ondergaan, voelen, maar ook geven. Laurent kookt graag buiten op open vuur vanwege de warmte die het geeft. Het symboliseert voor hem koken met je hart. Buiten kookt hij mooie soepen met gember en zoete aardappel of auberginesoep. Het lijkt in het boek of je zo kunt aanschuiven.

Traditie het derde element vormde deze kok. De tradities van nomaden, het reizen door Europa met als als inmiddels tien jaar Raïnaraï. Wat te denken van een tajine van tarbot of een taboulehcouscous met pompoen. Warme traditionele recepten met een moderne touch.

Avontuur is het vierde element. Daar houdt Laurent van. Erop uittrekken, dingen bedenken voor zijn keuken. Het niet stilstaan. Hij gaat elke dag op avontuur in  zijn keuken.

Geloof het vijfde hoofdstuk gaat over het geloof dat je in je naaste hebt. het vertrouwen in anderen. de schrijver gelooft in de symboliek van het getal zeven. daar put hij kracht uit. in dit hoofdstuk vindt je serene vegetarische gerechten, zoals jonge tuinbonen in de peul met spinazie, taugé en geitenkaas, gecaramelliseerd witlof met honing. Basic maar vol smaak.

Muziek neemt je mee naar zijn verleden. En het heden. Laurent kan niet zonder muziek Het zet hem aan tot koken.

En als laatste Plezier. Met plezier bereik je veel. Het geeft dingen een belangrijke plek in je leven. Koken is plezier, de natuur en alles wat je met passie doet vormen de basis voor een hoofdstuk vol zoetigheden, filodeeg met amandelen en honing en een Raï cocktail.

De Nomadische keuken is een mooi vormgegeven boek vol kleur, couleur locale en makkelijke recepten. Het leest als een sprookjesboek. dat komt door de persoonlijke hint die eraan is gegeven. De herinneringen en verhalen van Laurent. Het is een boek om lekker mee te gaan zitten en je te laten meevoeren in zijn wereld. Dat vind ik het leukste aan het boek. Een aanrader nu de dagen korter worden. Het contrasteert wel een beetje met de easy recepten. En koken op vuur, helaas mag dat niet op het Amsterdamse balkonnetje van Gereons Eatery. Maar met een elektrisch pitje kom je ook een heel eind. Ik ga het zeker allemaal proberen.

De Nomadische keuken van Raïnaraï (ISBN 978 90 5956 584 1)is een uitgave van Fontaine Uitgevers, www.fontaineuitgevers.nl en Raïnaraï www.rainarai.nl en kost € 24,95

 

Merlot van Barefoot

 foto: merlot van Barefoot

Een instapmodelletje rood, de merlot van Barefoot. Rood vol sap van kersen en pruimedanten. Een hintje chocola en milde tannines. Californische smaken, een dosis zon voor elk moment van de dag. Bij veel gerechten of zomaar als glas wijn to go. Tijden het Lifstyle Lab van 9 oktober jl. aan de Prinsengracht proefde ik de pinot grigio van deze wijnmakers. Licht en knisperend. Appel en peer, florale hints. Laid back wit op zijn Californisch. Geniet van het moment, voor ieder wat wils. Dat is ook de filosofie van Barefoot wines. Blootsvoets in het leven staan. Gericht op de startende wijndrinker. Op festivals, in de LGBT scene. Daar zijn de wijnen van Barefoot te vinden. Be yourself and discover your own taste. En dat kan met hun grote gamma aan wijnen.

Barefoot is daarnaast ook begaan met het milieu. Je wilt toch graag met je blote voeten de mooie stranden verkennen. Barefoot wijnmaakster Jennifer Wall maakte in 2012 samen met Surfrider 45 kilometer Hollandse kust schoon. Om weer blootsvoets te kunnen genieten. De dag werd feestelijk afgesloten met een glas wijn. What else?

Maar even terug naar de merlot van dit merk. Gereons Keuken Thuis schonk een glas in, proefde de kersentonen, de pruimen en de Californische zon. Een echte merlot. Voor vele doeleinden inzetbaar. Licht te koelen.Ik denk dat ook dat hintje chocolade aan zal slaan bij jongeren, vrolijk op hun festival of in de branding van het Bloemendaalse strand. Of voor hipsters tijdens hun barbecue in het park en dat kan ook in de winter tegenwoordig. Of tijdens Gay Pride. Een regenboog aan kleuren en smaken, die Barefoot biedt. Daar lijkt deze wijn van de merlotdruif voor gemaakt. Persoonlijk vind ik deze merlot iets te fruitig, dat terzijde. Barefoot, http://barefootwine.com/ heeft nog genoeg nadere varietals in hun collectie. Allemaal instapmodellen. De wijnen van Barefoot zijn te koop bij geselecteerde supermarkten en slijters.

 

In de keuken van Heremijntijd.

 foto: een mooi object van Heremijntijd

Op een van de oudste plekken van Amsterdam  bezocht Gereons Keuken Thuis twee bijzondere mannen. Henk Visser en Jos Euwema van Heremijntijd. Deze bevlogen antiquairs wonen in een oud zoutpakhuis aan de Oudezijdskolk. Tijd om eens hun keuken daar te bezoeken. En wat voor ééntje, gemetseld in landelijke stijl en met mooie koperen pannen. Henk houdt van koken, dat is te zien. voor mij geen verrassing, want hij laat dit regelmatig weten op Facebook. Maar de keuken van Henk en Jos is niet de enige reden om  deze heren te bezoeken. Hun hele verdieping staat vol met zoals ik het zou noemen objets du désir. Voorheen hadden beide mannen een antiekzaak in de Jordaan, tegenwoordig zijn hun trouvailles gewoon bij hun thuis en op op hun mooie site te bewonderen. Heremijntijd grossiert in meubelen, decoratieve stukken, verlichting, beelden, volkskunst en nog veel meer. Henk kan er mooi over vertellen, gezeten met pup Tirza aan de keukentafel. Over het menselijke bekken, dat hij zojuist had verkocht of een grote opgezette schildpad. De objecten van Heremijntijd hebben allemaal een eigen verhaal. En worden voor  hun website prachtig op de gevoelige plaat vastgelegd door Jos. Want de heren cateren niet alleen in eigen land, maar ook uit Engeland, Canada en de VS weten liefhebbers de heren te vinden. Smakelijke verhalen, zoals gezegd en mooie beelden. Het is een feest om rond te dwalen door het zoutpakhuis, terwijl Henk vertelt over hun interieurprojecten, de vogelkooi, die hij uitleende aan een groot warenhuis. Verhalen te over. Maar beter nog is kijken op de website van Heremijntijd, http://www.heremijntijd.nl Of beter nog eens op bezoek gaan bij deze gastvrije mannen. Ik ga zeker nog eens een kijkje nemen in hun keuken. Geïnspireerd door de objecten een receptje voor gegratineerde oesters uit mijn kook- en leesboek Gereons Keuken Thuis *. Die zouden zeker mooi tot hun recht komen op de tinnen schaal, waar we over spraken. Met een vrolijk glas rosé uit de Golf van Saint Tropez erbij.

Nodig 4 personen:

1 dozijn oesters
3 sjalotjes
bosje peterselie fijngehakt
100 g boter
peper
zout
1/2 Spaans pepertje
2 el paneermeel

Bereiding:

Snipper de sjalotjes fijn. Snijd het Spaanse pepertje in hele kleine stukjes. Meng de peterselie, Spaanse peper en sjalot door de boter. Voeg weinig peper en zout toe. Leg de oesters op een met aluminium folie bedekte bakplaat. Verwarm de oven op 180 graden en zet de plaat erin. Haal de oesters eruit als ze open zijn en haal de bovenste schelp eraf. Kijk hierbij uit dat je jezelf niet brandt!!
Vul de schelpen met het botermengsel en strooi er wat paneermeel over. Zet hierna nog enkele minuten onder hete grill. Serveer daarna direct.

* Gereons Keuken Thuis is nog steeds als Ebook te verkrijgen.

Back to Basics van Sacha de Boer en Jacob-Jan Boerma

 foto; Back to Basics

Slechts een paar ingrediënten zijn er nodig om je gasten dat Wow gevoel te geven. Dat ze tegen je zeggen: “Ik heb heerlijk bij je gegeten.” Lekker koken met mooie en simpele ingrediënten. Hiermee is de strijd in de keuken voor 95% gewonnen. Met deze woorden trappen Sacha de Boer en Jacob-Jan Boerma hun tweede boek Back to Basics af. Het is Down to Earth 2.0, zo luidt de titel van de inleiding. Terug naar de basis, met beide benen op de grond is de insteek voor ook dit tweede boek van dit team, dat elkaar aanvult. Jan Jacob kookt en arrangeert de borden. Sacha is een fantastische fotograaf en legt deze creaties vast. Een belangrijk onderdeel van haar foodfotografie is dat je ziet wat er in het gerecht zit. Jan Jacob vindt dat een foto moet uitnodigen om direct bestek te pakken en aan te vallen. Zo ook de receptuur van de gerechten in dit boek.

Er is LUNCH met smoothies, een salade aarde en zee, een homemade wrap (jammer dat bij smeerkaas een merk wordt genoemd, maar dat terzijde) en een drie *** hamburger. Jacob-Jan laat zien dat hij lekkere lunches kan bereiden.

Het hoofdstuk VOOR Een maaltijd kan niet zonder voorgerecht. Dit is de prelude op wat komen gaat vinden Sacha en Jacob-Jan. Tartaar van avocado, ravioli en artisjokken à la Barigoule. Allemaal gefotografeerd om van te watertanden.

We belanden bij HOOFD. Het belangrijkste gerecht van het menu. Heilbot in peterseliejus, aardappelgnocchi met ham-preisaus, gehaktballetjes met rode biet, een klassieke cordon bleu en heel spannend een stamppot met krokante rookworst.

Het hoofdstuk NA, het zegt het al geeft recepten voor toetjes. Nooit te veel, maar net goed. Dat spreekt mij als niet zoetekauw aan. De clafoutis ontbreekt niet, een icetea granité met agavesiroop. Ik weet ineens wat ik ga maken van die pakken thee, die maar in de voorraadkast staan te verstoffen. Simpel en doeltreffend. En voor de chocoholics een chocoladetruffel.

Als toegift is er het hoofdstuk FEEST. Mooie recepten voor feestelijke momenten. Minipizza, gegratineerde bleekselderij, wafels met parmaham. Leuke voorstellen als je entertaint.

Back to Basics is een mooi vormgegeven boek, met smakelijke recepten en prachtig gefotografeerde gerechten. Je kunt zien dat de kok Jacob-Jan en de fotografe Sacha elkaar goed aanvoelen en aanvullen. Een minpuntje vind ik de vele momentopnamen met blije mensen. Deze foto’s leiden een beetje af van waarom het draait in het boek. De kracht ligt in de basis en de foodfotografie. Maar dat mag de pret niet drukken. Back to Basics is wat het is. Koken volgens de basis maar zonder te vergeten er een spannende draai aan te geven. Daarin zijn Sacha de Boer en sterrenkok Jacob-Jan in geslaagd. het wachten is op Down to Earth 3.0.

Back to Basics (ISBN 9789000343195) is een uitgave van uitgeverij Unieboek/Het Spectrum, www.unieboekspectrum.nl en kost € 25,00

Meer zien van de kok en de fotografe. Kijk een op hun sites; www.restaurantdeleest.nl en www.beeldagent.nl

Lifestyle Lab in Amsterdam

foto: fruits de mer

Als uit de aarde ontsproten stonden daar alle producten op de Lifestyle Lab aan de Prinsengracht. We PR en MissPublicity organiseerden op deze donderdag in september wederom dit laboratorium van noviteiten. Gereons Keuken Thuis nam een kijkje op dit leuk vormgegeven evenement. Ik sprak met de eigenaresse van Kookpunt, die de mooie gietijzeren pannen van het Amerikaanse merk Lodge presenteerde. Onverwoestbaar en value for money begreep ik. Daarna was het de beurt aan de dames van restaurant Toujours met hun smakelijke plateaus van zeevruchten en vleeswaar, of moet ik zeggen fruits de mer et charcuterie. Ik ga dit restaurant in Haarlem snel eens bezoeken. Ik proefde een stukje rundvlees van Koop een Koe. Leuk initiatief, om samen met anderen een koe te kopen en het vlees te delen. Er was chocola. Er stond een bed opgemaakt van het Bilderberg Parkhotel, uitnodigend om eens in Rotterdam te gaan logeren. Kun je meteen door naar de tentoonstelling 1001 Invention in het oude postkantoor. Want Rotterdam heeft tegenwoordig veel te bieden. En passant maakte ik, hoe ontzettend on ACBM een zeepje, geholpen door de dames van de tentoonstelling. Ik bewonderde de flessen wodka van New Amsterdam en zag uit de zakken aarde de flessen Canei groeien. Nieuwe teelt zal ik maar zeggen. Nieuwe smaken, want daar gaat het om. Denk aan de wijnen van Barefoot. Ik proefde hun pinot grigio ter plekke en nam bij afscheid een fles merlot mee. Hierover eens meer op Gereons Keuken Thuis. Vol nieuwe indrukken stapte ik op mijn fiets richting de wijnproeverij, met mij als gastheer. Het was weer een mooie donderdagmiddag in oktober. Dank aan We PR en MissPublicity.

foto: koop eens een koe

Ceviche, de keuken van Peru.

 foto: Ceviche, de keuken van Peru.

Kleurrijk en fantasievol eten uit Peru. Geuren en smaken verenigd. Al millennia lang. Van de kust van de Stille Oceaan, in de straten van Lima, in het hooggebergte van de Andes en de wouden van de Amazone. Dat is de rijke keuken van Peru. De Inca’s aten al quinoa, physalis (goudbes) en een vorm van de emblematische ceviche. Grootmoeders in de bergen hielden cavia’s in hun keuken. De conquistadores brachten knoflook, citrusvruchten en gember mee. De Afrikanen hun voedsel, zoals de spiesjes van runderhart. Veel gegeten streetfood in Lima. De Italianen kwamen met pasta en wijn. De Chinese arbeiders leerden Peru wokken. En de Japanners vervolmaakten de bereidingen van vis in de Peruaanse keuken. Ik kan er nog heel veel meer over vertellen.

Maar nog beter kun je Martin Morales, veelzijdige man, laten praten over zijn passie. De keuken van zijn geboorteland. En praten kan hij over food. Niet vreemd als je bedenkt, dat de vorige carrière van deze man in de entertainment business lag. Maar zijn Peruaanse bloed kroop waar het niet gaan kon. Al sinds zijn elfde. Hij startte een restaurant met de klassieker van dit mooie land. Ceviche. In dit restaurant kookt Martin Morales puur soulfood, natuurlijk gebruik makend van de rijkdommen van Peru.

Deze kok heeft een missie, het delen van zijn passie en koken con cariño, met zorgzaamheid. Na een pisco sour cocktail van de maestro lonkten de tafels.We mochten het allemaal proeven onder de warme luchten van Amsterdam. Martin Morales kwam zijn kunsten vertonen en zijn boek Ceviche presenteren in het Rijk van de Keizer. Verse zeebaars verwerkte hij live tot Don ceviche. Het zuur van de limoen en pepers garen de vis. Hij serveerde een timbaaltje van quinoa en verscheidene groenten met een mangodressing. Daarna een escabeche van makreel. Dat is een soort zoet zure vis. Die kun je warm, lauw of koud serveren. Wat een smaken.

 foto: timbaaltjes van quinoa

Het diner eindigde met een meringue van port op een Peruaanse dulce de leche, vergezeld van een homemade likeur. Met goudbes? Dit mooie zoete nagerecht wordt de zucht van de vrouw uit Lima genoemd. Hoe dichterlijk kan je een dessert vernoemen?

Martin Morales bundelde al deze mooie gerechten in het boek Ceviche, de keuken van Peru. Het staat vol met heerlijkheden en achtergronden van deze verfijnde keuken. Van ceviches, via straatvoedsel, vis uit de Stille Oceaan, vlees (nee geen cavia), vegetarisch, salades en desserts. Alle componenten van deze boeiende keuken komen aan bod. Ten slotte besteedt de schrijver ook nog aandacht aan de Peruaanse voorraadkast.

Ik ben betoverd, door deze entertainer, door de keuken van zijn geboorteland en zijn prachtig vormgegeven kookboek. In Gereons Keuken Thuis gaat dit zeker navolging vinden. Ik heb Martin Morales al uitgenodigd voor gesprekken en gerechten. Hij beantwoordt mijn vragen en krijgt zijn reward dish. Dat wordt dus oefenen uit Ceviche.

Ceviche de keuken van Peru (ISBN 978 90 7790 213 4)  is een uitgave van Fontaine uitgevers, http://www.fontaineuitgevers.nl/ en is te koop voor € 29,95

Weg van de supermarkt

Nederlanders zijn dol op (weg van) de supermarkt. Hun dagelijkse voedsel komt hier vandaan. Supermarkten beheersen de smaakpapillen van ons land. Ik ben een bevoorrechte man, ontdekte ik, tijdens het lezen van Weg van de supermarkt. Vanuit Gereons Keuken Thuis is het drie minuten lopen naar de straat, alwaar zich een blauwe grootgrutter en gele Duitse discounter tegenover elkaar bevinden. Om de hoek zit in een stal een goede visman. Op vier fietsminuten afstand kan ik mijn hart ophalen bij een filiaal van een Turkse supermarktketen, diverse groenteboeren, Marokkaanse slagerijen, Bulgaarse kruideniers en Indiase groothandels. In mijn buurt is elke woensdag markt en de andere Amsterdamse dagmarkten liggen op een steenworp afstand. Moet ik nog even doorgaan?

Hoe anders is het in Almere, waar culinair schrijver Gerrit Jan Groothedde zich tot doel stelde om zes maanden supermarktloos te eten. Door de grote invloed van de supermarkt is Nederland vergeten, hoe dingen kunnen smaken, stelt hij.  Een interessant project, een half jaar geen supermarkteten. Zijn queeste faalt regelmatig, bijvoorbeeld door tijdgebrek en de afstand, die je moet afleggen om verse zuivel te kopen. Daarop lijken de grote retailers monopolie te hebben, de zuiveldistributie. Ook hoor je de geïnterviewden in het boek zeggen, dat zij niet zonder de supermarkt kunnen. De supermarkt is gemak en tijdswinst. G.J. Groothedde betwijfelt dat in zijn boek. Hij stelt, dat Nederlanders wel twee uur per dag op het internet zitten. Een uurtje extra boodschappen doen kan er dan toch wel van af.

In Weg van de supermarkt doet de schrijver het systeem van de drie grote spelers in Nederland uit de doeken. Hun distributiemethode, hun assortiment. Hij maakt een vergelijking met het buitenland. met de fraaie hypermarchés in Frankrijk, waar plaats is voor lokaal product. Met het fenomeen farmers market in de Verenigde Staten, de bakermat van de supermarkt. Alhoewel ik vrij bekend ben met de werkwijzen van de grote retailers, vat de Gerrit Jan Groothedde het in het boek mooi samen. De eetschrijver, www.eetschrijver.nl verhaalt vervolgens over initiatieven in Nederland, over boerenmarkten en over coöperatieve inkoopmethoden. Allemaal alternatieven om weg van de supermarkt te blijven.In dit lijvige boek staan veel leuke voorbeelden hoe het anders kan. Moet vind ik een te groot woord. Maar als de lezer er een beetje oog voor heeft is het mogelijk om dol op en weg van de supermarkt te blijven. Ook buiten de grote steden. In die zin vind ik Weg van de supermarkt verplichte kost voor mensen, die met eten bezig zijn, aspirant bloggers en de klagers, die vaak zeggen dat ze niets kunnen krijgen in hun woonstede. Het boek geeft vele handvatten. Verhaalt over producten en hun makers. Te veel om in deze korte blog te vertellen. Lees het zelf.

En de supermarkt? Ja die blijft een onderdeel van het dagelijks bestaan in Gereons Keuken Thuis. Ik vind namelijk niets leuker dan alles bij de diverse retailers te vergelijken. En ik ben dol op commercie. In die zin ben ik weg van de supermarkt.

Weg van de supermarkt (ISBN 978 90 00 34093 4) is een uitgave van Unieboek/ Het Spectrum, www.unieboekspectrum.nl en kost € 17,99

Bon Appétit, genieten van de Franse keuken.

 foto: Bon Appétit

Op het nazomerbalkon van Gereons Keuken Thuis ligt een sfeervol kookboek. Bon Appétit van 24Kitchen kok John Gerdsen. Hij staat stralen op de cover van zijn nieuwe kookboek. Het lijkt alsof hij wil zeggen tegen zijn disgenoten: “Geniet van de Franse keuken!” John Gerdsen houdt van Frankrijk, reist er graag doorheen en geniet van de joie de vivre. Fransen nemen nog de tijd om met elkaar van eten te genieten. Dat wil de schrijver van dit boek meegeven, in de sfeer en in de gekozen recepten. Een feest van herkenning. Klassiekers waar Joh zelf een twist aan geeft, om van te genieten met je gasten.

Een ander feest van herkenning zijn voor Gereons Keuken Thuis de foto’s in het boek. John poserend voor een muurschildering in Chalon sur Saône, bij de rots van Solutré, tussen de wolken van koeien in de Charolais, bij de fontein voor het stadhuis van Lyon en met een wijnproducent bij de emblematische molen van Moulin à Vent in de Beaujolais. Ik ben grote liefhebber van dit stuk Frankrijk, de zuidelijke Bourgogne en de Lyonnais.

En dan de recepten in het boek, beginnend met entrées en amuses. Oesters mogen niet ontbreken, net als de coquilles, crudités en een salade van kwartel. Allemaal mooie voorgerechten, makkelijk te maken. Van verse ingrediënten. In dit hoofdstuk misstaat het recept voor céviche een beetje, omdat dit geen Frans gerecht is.

John Gerdsen besteedt in zijn tweede hoofdstuk aandacht aan potages en consommés. Dat vind ik erg goed gevonden, omdat bij het tegenwoordige beeld van Frankrijk la soupe een beetje op de achtergrond is geraakt. Terwijl dit land juist bekend is om soepen en sauzen. John gaat voor kalfsbouillon, de traditionele uiensoep, een zuidelijke venkelsoep met Pernod en natuurlijk ontbreekt de bisque met kreeft niet.

Dan de plats, de hoofdgerechten, les plats. Fijne recepten met vis, vlees en wild. Krokant gebakken schar, het plateau met zeevruchten, de magret de canard, eendenborst met dadeljus en blanquette de veau. John Gerdsen staat op de foto in St. Christophe, de grootste koeienmarkt van Frankrijk en poseert met een mooie dame uit de Bresse, die later in de witte wijnsaus verdwijnt. Smaakvolle recepten, die je instant doen verlangen naar Frankrijk.

De kok sluit af met de vierde gang, kaas en desserts. Hij geeft heerlijke recepten voor zoetigheden en patisserie. De kazen komen er ietwat bekaaid vanaf, maar de crème van Epoisses, de Bourgondische kaas, mag er zijn. Evenals de tarte tatin, deze keer met abrikoos. Bon Appétit!

John Gerdsen sluit af met wat basic keukentermen. dat vind ik leuk, omdat deze vaak worden vergeten. Zeker de keukentermen, die in Frankrijk een bijna academische status hebben. Hij vertelt over vlees, soepen en sauzen, snijtechnieken en het who is who in de keukenbrigade.

Bon Appétit is een leuk kookboek voor de keukenprins of prinses, die wordt afgeschrokken door ingewikkelde recepten. Dat straalt dit boek in alles uit. Frans eten is niet moeilijk. Duidelijke en makkelijke recepten uit la douce France. Niet te veel foto’s van de gerechten zelf. Het is een sfeerboek, neemt je op reis door de keuken van dit land. John Gerdsen geeft wat achtergronden over de producten. het vlees, de kip, de markten en wijn. Ik had het leuk gevonden als hij bij zijn recepten ook een wijnsuggestie had gegeven. Dat had het boek compleet gemaakt. Bon Appétit is een welkome aanvulling voor de jongere kookgek en zet Frans eten weer op terug de kaart.

Bon Appétit, genieten van de Franse keuken  ISBN 978 90 452 0656 1 is een uitgave van Karakter Uitgevers www.karakteruitgevers.nl en kost € 24.95

Alles voor de doe-het-zelver in de keuken

 foto: Ambachtelijk Culinair

Ik sta al een aantal dagen in de doe-het-zelver modus, grapte ik op Facebook. Ik had daags ervoor een batch tomatensaus gemaakt, een kilo of wat peren in de pot gehakt met riesling en was nog van plan een ciabatta te bakken en likeur te maken. Immers alles wat je zelf maakt smaakt beter. En meer nog: het geeft je voldoening!
Zouten, drogen roken, karnen, bakken en stoken. Alles voor de doe-het-zelver in de keuken. Met een dikke streep onder doe het en keuken. Dat is de ondertitel van het boek Ambachtelijk Culinair van Tim Hayward. En gelijk heeft deze culinaire schrijver, uitgever en radiomaker. We zijn aan het vergeten hoe we dingen moeten doen in de bereiding van voedsel. En als je het dan zelf gaat doen, geeft het voldoening en levert het kennis op. Daar gaat dit boek over.
Tim Hayward wil de kennis delen met de lezer. Niet alleen mooie recepten. Nee juist de wijze van het produceren van voedsel. En betrek zo jong mogelijk je kinderen erbij. Dan leren zij ook hele waardevolle dingen in de keuken. Ook klungelen, daar is de schrijver voorstander van, lekker prutsen in de tuin met een rookoven van kartonnen dozen. Of snel met diepvrieszakken wat bacon pekelen.
Dit is niet tegen dovemansoren gezegd in Gereons Keuken Thuis. Ik rookte al eens zalmforel op mijn Amsterdamse balkonnetje, maakte terrines in mijn kleine keukentje en liet likeuren in potten trekken in de berging. Mijn buren zouden eens moeten weten. Het geeft me dat instant padvinders gevoel. En dat straalt dit boek ook uit.
Ambachtelijk Culinair neemt de lezer aan de hand, geeft uitleg over wegen en meten, vertelt de verschillende achtergronden van culinaire technieken. Dat doet de schrijver heel uitvoerig en het boek leest als een trein.
Achtereenvolgens behandelt Tim Hayward het zouten van vlees en vis, zowel nat als droog. Hij geeft een recept voor guanciale, het kinnebakspek voor de carbonara.
Hij doet zijn verhaal over inleggen en inmaken. wat te denken van zure haring. Hij gaat in op het koud en warm roken. Bakken en fermentatie, waarbij hij uitleg geeft over de hogere broodkunde. Taarten en hoe Brits pasteien passeren de revue. Conserveren. ik ga zeker zijn easy confit de canard eens maken. En dan helemaal in Gereons Keuken al fresco’s straatje: Buiten Koken. En dat is niet alleen barbecueën.Ten slotte komen vleesbewerking, doe-het-zelf fast food en zuivel aan bod.
Al met al heel wat nieuwe dingen om mee aan de slag te gaan. Ik krijg het nog druk. Buiten en binnen, wanneer de dagen korter worden. Weet niet waar ik mee moet beginnen, maar dat zal zich wel gaan ontwikkelen. Ik vind dit boek een aanwinst. Het bezorgt je ook dat “scheikundedoos gevoel” uit je jeugd.   Niet per se om de recepten, maar om de kennis die wordt gedeeld. Dat maakt het Ambachtelijk Culinair een boek dat je moet hebben. Je leert er wat van en het is prettig geschreven. En het is leuk om te doen. Ik heb besloten mezelf voortaan geen foodie meer te noemen, maar aspirant doe-het zelver in mijn keuken.

Ambachtelijk Culinair, alles voor de doe-het-zelver in de keuken(ISBN 9789045206462) is een mooi verzorgde uitgave van Karakter Uitgevers, www.karakteruitgevers.nl en is te koop voor € 29,95.

Boeken en wijnen, najaar 2014

001 foto: de cover van Ammanitis boek.

Boeken en wijnen. Lezen en drinken. Twee passies van mij. Momenteel ben ik weer verschillende boeken  aan het lezen op mijn zomerbalkon. Een wederom draconisch boek van Niccoló Ammaniti, een boek over het ontstaan van de Nederlandse taal en het nieuwe kookboek van Tim Hayward, die alles zelf tracht te maken. Geïnspireerd door een blogpost van vriendin en schrijfster Frances Mayes over haar boeken- en wijnkamer bedacht ik in 2012 een actie voor het najaar. Ik startte een serie over boeken en wijnen. Mijn bloglezers stuurden mij de titel van een boek dat zij aan het lezen zijn, waar het over gaat, wat zij ervan vinden. Ik koos er dan (wekelijks) één inzending uit zal dan bedenken welke wijn en welk klein hapje erbij kan. Dat kan leuke en/of spannende combinaties gaan opleveren. Dit najaar ga ik het weer doen. De actie start na 15 september. Dus laat me weten wat je leest en wat je van het boek vindt. Kijk nu al uit naar de reacties. Reageren kan via Twitter @gereon_DL, Facebook of mail vinsdegereon@hotmail.com. Of natuurlijk gewoon in een reactie op deze blog.

 

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten