retro Archives - Pagina 5 van 5 - Gereons Keuken Thuis

17/03/2017

Lente in de keuken.

foto: ontluikend lentegevoel.

Lente in de keuken. Het nakende voorjaar betekent voor mij lucht en ruimte. Opruimen, zowel fysiek als in mijn hoofd. Plannen maken voor mijn blog. Welke recepten ga ik delen, welke producten vind ik interessant, welke kookboeken ga ik dit seizoen recenseren? Het leidt allemaal tot een draaikolk in mijn hoofd. Zoveel plannen. Het omgekeerde effect ontstaat. Ik ga procrastinatie gedrag vertonen. Ik verzin alles om niet iets op papier of in het huidig tijdsgewricht in mijn laptop te stoppen. Ik ga me ergeren aan troep, aan onbestendige potjes, die me aankijken en boeken ter recensie, die lonken. Dat remt mij in mijn creativiteit. En geeft geen luchtig lentegevoel. Een probaat middel is dan opruimen, inventariseren en vooral dingen wegmikken of beter weggeven. (Bij ooievaars zie je dat ook, het mannetje keert eerder terug van overwinteren om het nest te kuisen.) Noem het een tour de cuisine. Je kruidenkast eens updaten, de vriezer leegeten en onbestemde restjes in de vuilnisbak gooien. Dat ruimt op en geeft lucht. Inmiddels is mijn kledingkast op orde en is er een bezem door mijn kookboekenhoek en mijn keukenkastjes gegaan. Ik vind het een feest. Ook het lichaam was aan een beurt toe en dat uitte zich in een maand geen alcohol tot mij nemen. Niet het dagelijkse gewoontewijntje. Het is mij prima bevallen en voor herhaling vatbaar. Het wordt een jaarlijks terugkerend festijn in Gereons Keuken Thuis. Maar nog even over mijn tour de cuisine. Mijn keuken moet in lente-stand en gisteren kreeg ik gezien de temperaturen bijna zin om het #alfresco gebeuren vast op te starten. maar je moet realist blijven. We leven in Nederland en een koutje is zo gevat terwijl je buiten aan het koken bent. Eenmaal opgeruimd kan het brainstormen beginnen. Wat worden de thema’s dit voorjaar? In ieder geval start begin mei mijn jaarlijkse #alfresco actie. Er ligt al een leuk kookboek klaar voor de meest originele inzending. Begin april is het tijd voor een “lente” foodparade. met allerlei nieuwigheidjes en ,hoop ik, veel inzendingen. Er verschijnen weer veel leuke boeken, waarvan ik jullie op de hoogte ga houden. Ik ga Gereons kookboekenhoek reorganiseren en heel wat pareltjes weggeven. (ophalen kan altijd) Kortom er is veel te doen in Gereons Keuken Thuis. Vandaag ga ik aan de slag met salie, een voorbode van de lente bij de Romeinen. Ik gebruik het in een klassiek gerecht uit Rome, een in de mond springende saltimbocca alla Romana. Erbij een glas wit uit Castelli Romani. En de lente in mijn keuken is compleet.

Nodig:

4 dunne kalfsschnitzels of platgeslagen kalfsoesters

4 plakken parmaham

salieblaadjes

bloem

50 g boter

1 glas witte wijn

peper en zout.

Bereiding:

Leg op elk stuk vlees een plak parmaham en één of twee blaadjes salie. Vouw dicht en zet vast met een prikker. Bestrooi het vlees met peper en zout en wentel het door de bloem. verhit de boter en bak snel aan. Laat het vlees kort garen en haal het uit de pan. Leg op een bord en dek af met aluminium folie. Giet het glas wijn in de pan en laat de jus iets inkoken. Serveer de saltimbocca direct met wat jus.

28/02/201704/04/2024

Gereons goulash.

foto: Gereons goulash

Gereons goulash. Het schoot me deze week ineens te binnen. Lang niet gemaakt, Het stond als gerecht op mijn thuisafgehaald menu. (Overigens nooit opgehaald, maar dat geeft niets) Goulash of zoals deze stoofpot in mooi Hongaars heet: pörkölt, want gulyas is een soort soep. Gestoofd vlees met de vrucht van het Hongaarse land de paprika, rood, geel of groen. Nederland maakte via pakjes en zakjes kennis met goulash in de seventies.

Paprika, vers of in allerlei varianten poeders. Ga eens kijken op de centrale markt van Boedapest vlakbij de Kettingbrug en je ziet het rode goud in allerlei gedaanten. Dan weet je ook waarom mensen, die werken in een paprikapoederfabriek rode kleding dragen. Een witte overall zou niet lang zijn maagdelijke kleur behouden.

Goulash, het liefst zou ik het eens maken als heiduken doen op de uitgestrekte poesta. In een keteltje hangende aan een driepoot boven een houtvuur. Is dat niet instant mannelijke foodbloggers porn. Zo van je paard, je tent net opgezet, hout gesprokkeld en stoven maar. Past zo in de wilde weken, waar ik al eerder blogs over schreef.

Maar nu naar Gereons goulash, juist ja, die van thuisafgehaald. Ik vind het een gerecht, dat deze grauwe dagen opvrolijkt. Wat pit in den donder geeft. En hoe langer het op het vuur staat, des te steviger de pittigheid van de rode paprika en het vlees zich vermengen. Dat deed ik afgelopen zaterdag ook. Op zaterdagochtend gingen, met muzak van Yonderboi op de achtergrond, alle ingrediënten in de pan om twee stoofsessies van 3 uur verder op zondagavond te worden op gesmikkeld Gereons goulash met een stevig glas rood stierenbloed uit Eger. Jô êtvágyat!

foto: klaar voor de start.

Nodig:

1 kg runder riblappen

3 rode uien

1 stevige winterwortel

3 rode paprika’s

4 tenen knoflook

2 tl tijm

1 tl chilipoeder

2 el paprikapoeder

2 dl runderfond

1 glas rode wijn

1 klein blikje tomatenpuree

peper en zout

2 el bloem

50 g boter

extra water

Bereiding:

Was de rode paprika’s en snijd deze in stukken. Schrap de wortel en snijd in blokjes. Snijd de rode uien, maar niet te fijn. Hak de tenen knoflook in stukjes. Snijd het vlees in blokjes en bestrooi met bloem zout en peper. Voeg als laatste een el paprikapoeder toe. verhit de boter en braad het vlees om en om aan. Blus af met wat rode wijn. Fruit in een andere pan de uien aan en voeg deze toe aan het vlees. Zet de paprika en wortel even aan in dezelfde pan samen met de tomatenpuree. Voeg de fond, een el paprika poeder, tl chilipoeder, gehakte knoflook en tijm toe en verwarm. Giet dit mengsel over het vlees, zodat het onderstaat en voeg eventueel wat water toe. Het vlees moet onderstaan. Laat het geheel op laag vuur en een sudderplaatje minimaal 3 uur stoven. (Ik deed er 6 uur over) Voeg tussentijds nog wat vocht toe. Serveer de goulash uit de pan met stevig zuurdesembrood of heel retro met gekookte rijst en erwtjes. Dat laatste deed Gereons keuken thuis op zondagavond. (niets wilds aan)

16/01/201717/01/2017

Foodblogevent januari 2017: trends

foto: de Kanarie Club

Het foodblogevent januari 2017: trends. Wat een leuk onderwerp om het jaar mee te starten. Ondanks dat we nu al halverwege zijn. Blue Monday, overigens nog letterlijk ook, want de goudgele bol scheen aan het blauwe zwerk, dat het een lust was. Maar vandaag hebben we het noch over Blue Monday noch over het weer. Serieuze kost deze reis. Trends! Wat wordt dit jaar de grote foodtrend en wat niet? Een mooi thema voor het foodblogevent januari. Dank aan diva van Villa vinissima Ingrid Larmoyeur.

Mijn hersenen kraakten, ik bezocht twee dagen de Horecava op jacht naar nieuwe trends of trouvailles. Met het volgende relaas: wat in ieder geval niet meer kan in 2017 zijn #greenhappiness (alleen als het om tuinieren gaat), foodtrucks (misschien dan nog wel degenen zonder AH logo), hamburgertenten op elke straathoek, foodhallen (in elk gehucht), ceviche en nonsens. De lol hiervan is dat ik dit allemaal gewoon uit mijn duim zuig, behalve dan die foodtrucks, want het is toch jammer dat grootgrutters nu ook mobiel gaan. Had dat aan de hipsters met hun baard en knot gelaten.

Wat wordt in Gereons Keuken Thuis dan trend in 2017? In mijn keuken eerlijk gezegd niets, maar als ik mijn neus achterna loop voorzie ik een terugkeer van Japans eten (geen sushi), de opmars van de tosti, de nieuwe hangout Kanarie Club, taco’s en dan met name die van Corria Houthuizen en haar man (hoewel er al meerdere adressen in West openden in een kort tijdsbestek), seventies lounge met zacht fluweel en gewoonweg basic. Niet meer en niet minder.

Een heerlijk jaar dus met, oh la la, de terugkeer van de tosti, mijn inzending voor het foodblogevent januari 2017. Een recept voor een volkoren tramezzino al al formaggio dal prato, met andere woorden een lekkere volkorentosti met graskaas. Nu nog zo’n Sponge Bob tosti-ijzer scoren, dat ik voorbij zag fietsen op Facebook.

Nodig:

8 sneden volkorenbrood zonder korst.

8 plakken jonge graskaas

boter

Bereiding:

Snijd de korsten van het brood. Besmeer de sneetjes met wat boter en beleg royaal met kaas. Snijd de boterhammen overdwars door en serveer koud of warm uit het tosti-ijzer. Variatietip: doe er een plak ananas uit blik tussen. Dan heet het ding ineens een tosti Hawaii.

14/01/201714/01/2017

Het verleden op je bord.

foto: cover Het verleden op je bord.

Het verleden op je bord. Nederland kende tussen de 15e en 19e eeuw een mooie eetcultuur. Wie daar een einde aan maakte, daarover gaat het verhaal vandaag niet. Vijf eeuwen receptuur uit de culinaire collectie van de KB in Den Haag. Christianne Muusers, culinair historica, onderzocht culinair materiaal in de KB en maakte een reis door 5 eeuwen eten en drinken in de Lage Landen. Met 45 recepten, in eigentijdse vormgeving (de originelen staan achter in het boek). Gezien het stigma van aardappels, groente, vlees, snert of stamppot verwacht je niet dat er op culinair gebied veel te ontdekken was in voorgaande eeuwen.

Het boek start met recepten uit de vijftiende en zestiende eeuw. Veel mensen hebben met name door films een stereotiep beeld van deze tijd. Ridders die grote kluiven van een schaal graaien. Het vet druipt van hun kinnen. Niets is minder waar. De middeleeuwen kenden een mooie en verfijnde eetcultuur met smakelijke gerechten. Artsen hielpen de koks om er gezondheidsadviezen bij te geven, zodat de mensen die het konden betalen gezond aten. Zelfs de handen werden ritueel voor de maaltijd gewassen. Er waren tal van kookboeken en boeken over tafelmanieren, waarvan één van Erasmus uit 1530. In de vijftiende en zestiende eeuw deed ook de kerk een duit in het zakje met voedingsregels, geboden en verboden. Als je in deze tijd genoeg geld hebt koop je gedroogde zuidvruchten en amandelen om de Grote Vastentijd door te komen. Eieren waren tijdens het vasten taboe. Het inspireerde mensen tot trouvailles, zoals nepeieren, waarvan Muusers een recept geeft. Het hoofdstuk gaat verder met sauzen, de menu’s en humeurenleer. Met inspirerende recepten voor gevulde salieblaadjes of een rundertongpastei met wijnsaus.

De Gouden Eeuw breekt aan. De Nederlanden worden een wereldmacht. De economie zwelde aan en dat kon je merken in de keuken. ( En op schilderijen uit de zeventiende eeuw in het Rijks) Met zorg worden buitenplaatsen en moestuinen aangelegd voor het mooiste fruit, de lekkerste groenten. Paradoxaal neemt het gebruik van specerijen iets af in de zeventiende eeuw. In deze tijd wemelt het van de Franse kookboeken, dankzij de luxe hofcultuur van Lodewijk XV. Dat wilden de rijke burgers van Holland ook wel. Franse soep zoals de Jacobijnensoep, pekelharing op zijn Frans, Spaanse olipodrigo, een populair gerecht met bijvoorbeeld kalfsgehaktballetjes. Sperziebonen uit de Nieuwe Wereld maken hun opgang. Salades met bloemen. Het kon gewoon niet op in de Gouden Eeuw. Het is smullen om dit te lezen. Limonade en chocolade deden hun intree.

In de achttiende eeuw verschijnt het fenomeen keukenmeid. In 1746 verschijnt het kookboek “De volmaakte Hollandse keukenmeid” Ontstaan door de receptenschriften van keukenmeiden, die bij rijke mensen de scepter zwaaiden over het dagelijks voedsel. Soep vooraf, zoals koningssoep, zalm met aalbessen, erwtjes en worteltjes worden een hit. En Indische recepten weten hun weg naar de Nederlandse tafels te vinden. Er is veel over te vertellen.

In de negentiende eeuw moet het allemaal soberder. De keukenmeid moet zuinig aandoen en de huisvrouw budgettair leren koken. De kookjuf neemt de plaats in van de keukenmeid. Soep zonder sop, gortsoep. Alles goed gekookt en zuinig. dat is het nieuwe credo. De service à la Française wordt à la Russe. Voortaan worden de gangen afzonderlijk opgediend. Kerriesoep, gado gado en nasi goreng met vette kip. De stamppot boerenkool ziet het levenslicht in 1803. Het waren barre tijden. Het verleden op je bord besluit met de originele recepten. Voor de echte dare devils.

Christianne Muuser slaagt erin met dit boek in kort bestek een stuk geschiedschrijving te doen van vijf eeuwen Nederlandse eetcultuur. Gewoon door al het bestaande materiaal te bestuderen in de KB. Saskia Lelieveld maakte de foto’s en Marianne Snel deed de styling van deze oude gerechten. Het voelt eigentijds aan. Plaatst de Nederlandse cuisine in een nieuwe context. Het verleden op je bord noem ik met recht een moderne aanwinst in Gereons Keuken Thuis.

Het verleden op je bord, Christianne Muusers. (ISBN 9789045210360) is een uitgave van Karakter en is te koop voor € 29,99

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

12/01/2017

De kop is er weer af!

foto: virtueel wijnproeven

De kop is er weer af! Blue Monday dient zich weer aan. De fameuze derde maandag in januari, waarop alle voornemens verdampt zijn tot nul, de weegschaal nog steeds hetzelfde getal aangeeft en er toch weer een sigaretje wordt opgestoken. Ach who cares, je kunt het alsnog proberen! Er blijven nog 349 dagen over om opnieuw te starten, met voornemens of daden. En afslanken kan ook nog wanneer de strandtemperaturen wat beter worden. Eigenlijk zou je dat ieder jaar moeten doen. En alleen genieten van het nieuws dat 2017 de eerste weken te bieden heeft. Zo ging Gereons Keuken Thuis deze week op pad naar de Horecava, die dit jaar in het teken stond van 4 steekwoorden: Food, duurzaamheid, innovatie en beleving. Mooie woorden zo aan het begin van het jaar, maar waar zag ik ze voorbijkomen? Maandag stond in het teken van innovatie. Pitch PR nam Gereons Keuken Thuis en enkele anderen mee op een rondje langs innovatieve stands. Zoals de ovens van Levens. Entertainer Guy Weyts legde uit wat deze oven 2.0 allemaal kan en welke voordelen Wifi heeft voor de programmering, onderhoud en het schoonmaken. Vergeet ik nog bijna te zeggen dat er ook recepten mee kunnen worden opgeslagen. Thuis vanuit je luie stoel. De Leventi oven doet alleen de (af) was nog niet. “Complete control at your fingertips” noemen ze het. Via keukenhelden en een zelftappende bierinstallatie kwamen we aan bij een virtuele wijnproeverij van wijnen uit de Communitat Valenciana. Hier is behalve innovatie een stuk beleving te beleven via een virtuele bril. De wijnboer neemt je mee op pad de heren schenken je de bijpassende wijn in. Proeven maar.

foto: gepassioneerd over de 2.0. oven, Guy Weyts

De maandag eindigde op het huiswijnpaviljoen van Pitch PR waar onder het genot van geselecteerde wijnen van diverse aanbieders werd nagepraat over de toekomst. Met een rol voor innovatie. En een stuk beleving.

Gisteren op woensdag ging ik zelf struinen door de hallen van de RAI. Kijken wat de Horecava 2017 nog meer had te bieden. Hierbij kwamen vooral Food en duurzaamheid aan bod. De dames en heren van In Stock cooking stonden met hun truck en een nieuw bier, genaamd pieperbier. In een kas stond Larisse van der Haar-Buijze bijzondere groenten te verwerken tot heerlijke hapjes. Groente mag meer op het menu, ook op de Horecava, vertelde Maurice Wubben van het Versplein. De tosti wordt het helemaal in 2017. Move over burgers, hier is de Happy tosti. En dan ook nog gemaakt vanuit maatschappelijk oogpunt. Van bron tot bord, een mooi paviljoen vol terroir producten, met bekenden als landgoed Mariënwaerdt en minder bekenden zoals de dame uit Drenthe en haar 300 waterbuffels. Voor de kaas en mozzarella productie in eigen land.

Ik eindigde bij de stand van Ouwe Taart, appeltaart op grootmoeders wijze met een maatschappelijk oogpunt. Voorkoming van eenzaamheid onder ouderen.

foto: kookdiva Larisse

Een rondje design en inrichting maakte ik als laatste en het is leuk te ontdekken, dat het hipster ruige design weer plaats maakt voor zachtere vormen en stoffen. Seventies design met fluweel, leer op de wand. Iets meer glamour. De grote commerciële organisaties hebben zich gestort op het fenomeen foodtrucks. Zoals de AH foodtruck. Tja, wat moet je er van vinden? Hiermee is deze trend nu echt voorbij. Of misschien juist niet in een ander jasje. Uitdaging dus voor de foodtruckers van het eerste uur.

Het waren twee leuke en leerzame dagen, waarin ik veel gezien heb. Ik verwacht dan ook voor 2017, dat er een symbiose gaat ontstaan tussen technische mogelijkheden en het kop tot kont duurzame principe. Het cirkeltje is rond. Techno meets terroir. Een foodtruck met instock duurzaam eten en een zelfdenkende oven. Je programmeert alles vanuit je luie stoel en rijdt de volgende ochtend vrolijk naar de plek waar je staat. Of ben ik nu te optimistisch? De kop is er weer af!

03/01/2017

Winterdip.

foto: het eerste licht van 2017

Je had er een winterdip van kunnen krijgen. De mist teisterde het strand tussen Kerst en Oudjaarsdag. Le grand gris zullen we maar zeggen. Een wit canvas vanuit het raam van Gereons SeaSpot. Met het optrekken de kruitdampen van het vuurwerk (waarvan de resten en troep vrolijk op het strand zijn achtergelaten door de afstekers) liet ook de zon zich weer zien boven de zee. Het eerste licht van het nieuwe jaar. Weg met de winterdip. Of moet ik juist zeggen welkom? Want met alle voornemens om gezonder te gaan eten is een winterse dip met groenten altijd een graag geziene gast. En makkelijk te maken na alle obligate huzarenstukjes van de voorbije decembermaand. Ik oefende deze winterdip alvast op Eerste Kerstdag en met succes. Instant green happiness. De hummus, tzatziki en groenten vielen in de smaak als voorgerecht. Een light voorafje voordat de aanwezigen werden gefêteerd op een stevige boeuf Bourguignon en hete bliksem. Winterdip, we drinken er een vrolijk glas rosé uit de Gard bij.

Nodig:

voor de dips;

2 potten kikkererwten

1 beker Griekse yoghurt

2 rode bieten

1/2 komkommer

knoflook

komijnpoeder

chilipoeder

2 citroenen

olijfolie

bosje peterselie

dille

zout en peper

voor de groenteschotel:

1 gele paprika

1 rode paprika

2 wortels

1/2 bloemkool

4 stengels bleekselderij

bosje radijs

1 komkommer

Bereiding:

Was de groenten, schil ze indien nodig en snijd ze in mooie repen. Haal bij de komkommer de zaadlijsten eruit. Was de radijs en verwijder het blad. (later nog te gebruiken voor een romig soepje). Maak roosjes van de bloemkool. Leg alles in een mooie kleurige waaier op een grote schaal of hipsterplank.

Laat de kikkererwten uitlekken. Voor de groene hummus pureer je 1 pot kikkererwten 3 tenen knoflook, 2 tl komijnpoeder, 1 tl chilipoeder, sap van een citroen, olijfolie, een bos peterselie en zout met de staafmixer tot een gladde groene dip.

Voor de knalroze hummus pureer je 2 rode bieten, een pot kikkererwten, 2 tl komijnpoeder, 2 tenen knoflook, sap van een citroen, olijfolie. peper en zout tot een mooie homogene massa.

Snijd voor de tzatziki een komkommer in fijne reepjes en zet de reepjes in een zeef met zout erover gestrooid apart. Meng de uitgelekte komkommer met de yoghurt, 2 uitgeperste tenen knoflook, dille, zwarte peper en wat olijfolie door elkaar. Voeg eventueel nog wat zout toe.

22/12/2016

Kerstlikeur.

foto: kerstlikeur.

Kerstlikeur. Ach, in Gereons Keuken Thuis wordt wel eens een flesje limoncello gemaakt, maar nooit een speciale likeur voor het kerstgedruis. Waarom zou je ook? Twee maanden geleden postte Mikkel Karstad zijn recept voor een kerstlikeur op Facebook. Hij was op jacht geweest naar dennetoppen in het Deense land, voegde hier wat zoethout aan toe en een flinke scheut Cherry Heering voor de kleur. Dan aanvullen met aquavit en je schnaps voor kerst is klaar. Trekken maar. Dit ga ik volgend jaar proberen.

Geïnspireerd door dit verhaal ging ik ook eens foerageren door mijn keukenkastjes. Dennetoppen had ik niet voorhanden, wel een doosje Perzische gedroogde sinaasappelschillen van de Volkskruidentuin in de Kinkerstraat. Ook vond ik nog wat kaneelstokjes en rommelkruid in mijn keukenkast. Voilá mijn kerstlikeur was geboren. Ik had in de vriezer nog een fles jenever liggen uit één de boxen van Kroon op het Werk, Aan de slag dus met de kerstlikeur to be. Twee schone weckpotten werden gevuld met kaneelstokjes, een theelepel rommelkruid en handje gedroogde sinaasappelschilletjes. So far so good, dat was eind oktober. De potten werden weggezet in het donker en regelmatig geschud.

Begin december werd het tijd om er wat zoet aan toe te voegen. Voor de kerstlikeur maakte ik een suikersiroop en voegde deze aan de potten met drank toe. Het rook allemaal al veelbelovend. Weer wat weekjes wachten.

Op 21 december, de kortste dag van dit jaar, was het zover, het goedje zag er veelbelovend uit en kon worden gefilterd en in schone flessen gebotteld. Kannen en filters klaargezet, flessen gesteriliseerd en zeven maar. Toen gebeurde er iets onfortuinlijks.. Terwijl de kerstlikeur stond te filteren op het aanrecht viel er een fles om in de spoelbak. Dit veroorzaakte een dominoeffect. Eén van de kannen viel om en een heerlijk geur alsmede de plakkerige vloeistof droop van het aanrecht via de keukenkastjes op de vloer. Gelukkigerwijs kon ik nog wat redden, zodat er voor deze kerst een bijna volle fles kerstlikeur valt te proeven. Skol!

foto: de tussenfase.

Ingrediënten:

1 liter jenever of wodka

500 g suiker

1/2 liter water

6 kaneelstokjes

1/2 bakje sinaasappelschilletjes (gedroogd)

2 tl rommelkruid

Bereiding:

Verdeel de schilletjes, rommelkruid en kaneel over twee weckpotten van een liter. Giet per pot een halve fles jenever erover en sluit goed af. Laat een aantal weken staan en schud regelmatig. Drie weken voor het bottelen maak je van een halve liter water en suiker een siroop. Breng aan de kook en laat de suiker al roerend op lossen. Als de siroop is afgekoeld kan deze bij de weckpotten worden gedaan. Laat nog 2 à 3 weken trekken. Zeef hierna de likeur en bottel deze in gesteriliseerde flessen.

07/11/201607/11/2016

PX sherry, un vino de Jerez.

foto: PX sherry.

PX sherry, un vino de Jerez. Het is internationale week van de sherry. Mondiaal vinden vele evenementen plaats rond deze wijn uit het zuidwesten van Andalusië. In de streek rond Jerez de la Frontera worden de palomino en Pedro Ximénez druif verbouwd. Van deze druiven worden versterkte wijnen gemaakt variërend van zilt en beendroog tot knijterzoet. Dit heeft alles te maken met welke atmosfeer er heerst in de bodega’s. Flor ( een soort schimmel) zorgt ervoor dat sherry het predicaat fino krijgt, beendroog en zelfs zilt als het om een manzanilla gaat. Heerlijk bij mijn gazpacho helado con gambas picantes De wijnen die niet gevoelig zijn voor flor worden oloroso genoemd en hebben een hoger suiker gehalte. Dat is de basis van de PX.

Naast de natuurlijke omstandigheden hebben de keldermeesters ook wat werk te doen. Sherry is altijd een blend van verschillende jaren. Dit krijgt zijn beslag in het zogenaamde solera systeem. Dit bestaat uit drie lagen tonnen, waarin de sherry rijpt. In de onderste zit de oudere wijn, in de bovenste de nieuwe oogst. Hiervan wordt elk jaar een blend gemaakt.

foto: PX solera 1941.

Ik dronk eens bij Josephine en Paul Spaan een PX sherry, waarvan de solera gestart was in 1941. Bijzonder, gemaderiseerd en zoet. Een sherry voor bij het, door Paul vervaardigde, funky dessert van een warme custard met kokos, bramen, popcorn en roomijs.

Maar nu voldoende theorie. Het gaat om de PX sherry. Mijn eerste kennismaking met deze heerlijke stroperige traktatie was bij de Bokkendoorns in Overveen ( zal zo’n 15 jaar geleden zijn). Als afsluiting van de maaltijd werd een simpel doch doeltreffend dessert van ananas en hele donkere chocolade geserveerd. Ik heb deze drie-eenheid van smaken altijd onthouden. Een recept kon ik niet een, twee, drie meer vinden. Maar waar een wil is, is een weg.

Voor bij de PX in deze internationale sherry week bedacht ik geroosterde ananas mat amandelen, donkere chocola en een vleug chilipeper. Spannende smaken uit de nieuwe wereld voor bij een wijn uit de oude….

Laat ik het een pintxo de piña con salsa de chocolate picón, een geroosterd ananasspiesje met een pittige chocoladesaus, noemen. Voor bij de PX sherry, un vino de Jerez. ¡Disfrutalo!

Nodig:

1 ananas in blokjes

2 el amandelschaafsel licht geroosterd

150 donkere pure chocola (72%)

1 tl chilipoeder

2 el rietsuiker

Bereiding:

Snijd de ananas in blokjes en rijg de stukjes aan satéprikkers. Rol de spiesjes door de rietsuiker en gril ze direct in een hete grillpan. Laat de ananas en suiker iets karamelliseren. Smelt de chocolade au bain marie en voeg naar smaak de chilipoeder toe. Indien de chocolade te dik blijft kun je wat warme lepels water toevoegen. Serveer deze pintxos direct met een beetje chocoladesaus. Garneer met wat geroosterd amandelschaafsel.

Meer informatie over sherrywijnen, recepten en alle activiteiten rond deze wijn, die deze week plaatsvinden vind je op http://sherry.wine/nl

26/09/201626/09/2016

Raya’s makkelijke maandag

foto: cover Raya’s Makkelijke Maandag.

Raya’s Makkelijke Maandag. Onlangs trof ik bij de kringloopwinkel dit leuke retro kookboek aan. Het is van de hand van Raya Lichansky, die begin jaren negentig de lekkerste recepten presenteerde voor RTL4. Raya kookte destijds makkelijke recepten voor mensen met en druk programma. Hoe vaak ik niet naar haar rubrieken heb gekeken in de jaren negentig. Naar Koken met Sterren, Raya in Koffietijd en de 5 Uurshow. Er is sindsdien heel wat veranderd. Begin jaren negentig had je geen internet, geen bloggers. noch vloggers. Commerciële televisie was een noviteit, net als Raya’s makkelijke maandag. Out of the box Raya’s keuken is makkelijk, de gerechten zijn snel klaar, met verse ingrediënten en smakelijk. Het is leuk om door dit boek te grasduinen. Want wat aten we eigenlijk in de jaren negentig? In het boek tref je allerlei gerechten aan, waar je nu niet zo snel aan zou denken. Waarom eigenlijk niet? Zo zie je dat er degelijk evolutie is in koken. En modes. Want de recepten kunnen nu ook zo op tafel. Tijdens het lezen kwam ik erge leuke dingen tegen, zoals granita van tomaat, een lekkere makreelmousse als voorgerecht. Portugese boerenkoolsoep of bospeentjessoep met dille.Visgerechten zoals een garnalenragout of viscurry zonder kerrie. Allerhande vleesgerechten, aardappels, pasta, noedels en rijst. Groentegerechten zoals gestoofde bleekselderij met gorgonzolasaus. Spannende salades. Een apart hoofdstuk over eieren. hartig bakwerk, zoete toetjes, zoete baksels en verrassend fruit. Een erg gevarieerd boek niet alleen voor de maandag dus. Raya’s makkelijke maandag maakt vers koken makkelijk. Vandaag een recept uit dit leuke boek op Gereons Keuken Thuis voor Portugese boerenkoolsoep, dat ik ken als caldo verde. Een mooie start van de week. En een hartverwarmende herfstsoep. We drinken er een rode wijn uit Alentejo bij.

Nodig:

1 ongesneden boerenkool

1 el olijfolie

3 uien in ringen

2 tenen knoflook, gehakt

150 g runderpoelet in blokjes

1 l runderbouillon

1 grote rookworst

1 tl gedroogde tijm

4 vastkokende aardappels

2 vleestomaten

1 kleine groene paprika in reepjes

zout en versgemalen peper

Bereiding:

Stroop de bladeren van de kool, was e en droog ze in een schone theedoek. Rol de bladeren stevig op en snijd ze met een scherp mes in heel dunne repen. Fruit in een grote soeppan in hete olie de ui en knoflook licht aan en bak het poelet kort mee. Giet de bouillon erbij en laat de soep met het deksel op de pan 45 minuten zachtjes koken. Snijd de rookworst in dunne schuine plakjes. Voeg na 30 minuten kooktijd de kool, de rookworst en de tijm toe. Kook de aardappels in de schil gaar, laat ze 10 minuten afkoelen en pel ze. Ontvel en ontpit de tomaten en snijd ze in plakken. Laat 10 minuten voor het opdienen de aardappels, tomaat en groene paprika heet worden in de soep. Breng de soep op smaak met zout en versgemalen peper.

Tip: je kunt ook een tl pimentón de la Vera, gerookte paprikapoeder toevoegen. Dat geeft deze soep een licht rokerige smaak.