Roussillon met een recept van René Meesters.

 foto: leven in een ansichtkaart

Rousillon met een recept van- mannelijke foodblogger- René Meesters. Roussillon, ook wel Frans Catalonië genoemd ligt tegen de Pyreneeën aan. Nog even je bent op het Iberisch schiereiland. Zo voelt de sfeer ook aan in deze streek. Catalaans! De zinderende stad Perpinyà. (warmste stad van Frankrijk) Stad van de rugbyploeg, de Arléquins, die meerdere keren nationaal Frans kampioen werden. Dan wordt er meteen gefeest. Het schilderachtige Collioure, plaats van Matisse en consorten. Een explosie van kleur. De mooie brede stranden met zicht op het gebergte. De Mont Canigou als top erboven uit stekend. De heilige berg van alle Catalanen aan beide zijden van de grens. 

 foto: Collioure.



Alles onder de mediterrane zon. De Britse schrijfster Rosemary Bailey schreef ooit een ode op dit gebied in haar boek “Leven in een ansichtkaart”, dat ik een paar keer herlas. Zij restaureerde een oud klooster en bouwde een leven op boven op de berg en met de bewoners. Sterk, zoals zij de streek typeert. Ruig en tegelijkertijd verwelkomend. Kleurrijk zijn ook de producten van deze streek. De Roussillon wijnen, als droge variant in wit rood en rosé, maar ook versterkt en zoet zoals de Banyuls en Muscat de Rivesaltes. Zon gebotteld in een fles. De ansjovis van Collioure, kersen uit Ceret (hier streek Picasso neer) en slakken uit de bergen. Het beste van mar i muntanya zoals dat in mooi Catalaans heet. Een aanstekelijk vakantiegebied, niet alleen in de zomer. Eigenlijk heeft  Roussillon in elk jaargetijde iets te bieden.

 foto: wijnstad Banyuls


De gastblogger van vandaag, René Meesters, gaat ook graag op pad door dit gebied. Lekker op vakantie in campingrijk Argelès sur Mer, struinen door Perpignan en dagje de grens over naar het wat rommeliger “Spaanse” Catalonië, met o.a. Figueres, waar Dalí zijn sporen en museum naliet. Het inspireerde René om voor de Franse zomerweken een recept voor “boles de picolat” te sturen.

 foto: Perpinyà la Catalana

René Meesters, schrijver van het eten is klaar maakte voor de Franse zomerweken op Gereons Keuken Thuis een streekgerecht uit Roussillon. Eigenlijk een Frans-Catalaanse tapa. Op veel menukaarten van restaurants komt dit gerecht terug. Ook in de plaatselijke supermarkt is het kant en klaar te koop. Maar zelf maken is niet moeilijk. Hij heeft dan ook verschillende recepten gevonden. Hieronder zijn eigen versie. Het bevat in ieder geval gehakt (half-om-half), olijven, eekhoorntjesbrood en een pittige tomatensaus.

 foto: boles de picolat

Boles de Picolat (Catalaanse gehaktballetjes)

​​
Nodig:

700 g gehakt (half-om-half)
1 ei
50 gram bloem
2 uien
2 teentjes knoflook
1/2 bosje verse koriander of platte peterselie
250 gram groene olijven
100 gram eekhoorntjesbrood (of gedroogd eekhoorntjesbrood of champignons)
tomatenpuree, olijfolie, zout, peper.


Bereiding:

Reinig het eekhoorntjesbrood of week ze als ze gedroogd zijn.
Hak één ui zeer fijn samen met een teentje knoflook en de koriander (of peterselie). Voeg zout en peper toe en meng met het gehakt en het ei.
Maak kleine balletjes, Rol door de bloem en bak bruin in olijfolie. Houd warm.
Snipper ook de overgebleven ui en de knoflook en fruit dit aan in olijfolie. Doe ook de tomatenpuree en een half glas water in de pan. Laat gedurende 15 minuten sudderen (voeg eventueel een kleingesneden winterwortel toe). Voeg dan de gehaktballetjes, het eekhoorntjesbrood en de groene olijven toe. Doe er zoveel water bij dat de balletjes net onder staan, voeg zout en peper toe, doe de deksel op de pan en laat dit gedurende 45 minuten stoven. Doe er naar smaak kruiden bij.

Wijntip: Jonge rode Côtes du Roussillon AOP.

 foto: je eet boles de picolat met witte bonen.

Meer leuke verhalen over de Franse avonturen van René Meesters vind je op Het eten is klaar

1 juli 2017, dag van de pastasalade.

 foto: banner dag van de #pastasalade



1 juli 2017, dag van de pastasalade, alweer de derde editie. In 2015 maakte ik een funky versie en vorig jaar ging ik voor Portugese pit. Dit jaar ga ik voor een pastasalade met de Franse slag. Het zijn tenslotte de #Franse #zomerweken op mijn blog. Ik wist echter niet of den Fransman ook pastasalades maakt en eet. Eigenlijk heb ik er nooit zo op gelet in de hypermarchés. Tja, ik kocht vaak Piëmontaise, tabouleh of een rijstsalade. Maar pastasalade kwam niet in mij op. Misschien bedacht ik, dat het een echte Nederlandse uitvinding was? Want wij zijn dol op kliederen met kliekjes. En wat blijkt? Na een tocht over de dreven van het wereldwijde réseau: Fransen zien de pastasalade als een goede methode om te besparen en voor restverwerking. En ze variëren er eindeloos mee. Een idee was geboren voor deze dag van de pastasalade. Een basissalade van volkoren penne met een stukje terroir. En toen begon het zwalken: Maak ik hem met appel, camembert, waterkers, bieslook en wat crème fraîche, zoals in Normandië?

 foto: Normandische pastasalade.

Gaan door de afgekoelde pasta, ansjovis uit Collioure, geroosterde courgette, zongedroogde tomaatjes en herbes de Provence? Maak ik een Baskische pastasalade en assembleer ik mijn penne met jambon de Bayonne en lauwe piperade?  Gebruik ik de drie-eenheid ham, peterselie en aspic om een pasta “jambon persillé” salade te maken, met een hint cassis-mosterd van Fallot uit Beaune?

 foto: Collioure.

Allemaal prachtige ideeën voor deze zaterdag, 1 juli 2017, dag van de pastasalade. Het werd uiteindelijk een half warme pastasalade, van volkoren penne, sinaasappel, noten, een dressing van rode wijnazijn en notenolie en snel gegrilde eendenborst, sur un lit de mâche (op een bedje van veldsla). We drinken er een licht gekoelde gamay uit de Loire bij.  Een rode zomerwijn van Domaine Pierre Guindon uit Ancénis. (44150)

 foto: pastasalade canard à l’orange

Nodig 4 personen:

300 g volkoren penne, gekookt en goed gekoeld.

1 sinaasappel in dunne plakjes

1 eendenborst

4 el rode wijnazijn

3 el notenolie

handje gehakte hazelnoten, kort geroosterd

4 handjes veldsla

gehakte peterselie

peper uit de molen

zout

Bereiding:

Maak inkepingen in het vel van de eendenborst. Verhit een grillpan en bak de huid krokant. Draai daarna om en bak de eendenborst rosé. Haal hem uit de pan en leg weg onder aluminiumfolie. Grill de dunne plakken sinaasappel met schil om en om en leg apart. Voeg twee eetlepels rode wijnazijn toe aan  het vrijgekomen vet in de grillpan en laat kort deglaceren.

Meng in een kom de penne met 3 el notenolie, 2 el rode wijnazijn, gegrilde sinaasappel (met of zonder schilletje), peterselie en de gehakte hazelnoten. Maak op smaak met zwarte peper en zout. Leg op elk bord een handje veldsla, schep hierop de penne en maakt het af met vers gesneden, nog warme, eendenborst. Besprenkel de salade met wat eendenjus uit de pan.

Je vous souhaite une belle journée pleine de salade aux pâtes!

Koken met Vélochef.

 foto: cover Vélochef.

Koken met Vélochef. De Tour de France gaat weer van start, drie weken lang rijden wielrenners door de heuvels, door de dalen, over de bergen en de vlaktes van la Douce France tot de finish op de Champs Elysées. Mooie plaatjes en sportieve prestaties. Voor, tijdens en na al dat gefiets krijg je honger. Hier begint het verhaal van Henrik Orre, zijn ode aan de wielersport en eten. Want dat loopt als een rode draad door het leven van deze Noorse kok. Fietsen is een gezonde bezigheid (zwemmen en lopen trouwens ook), een mooie vorm van bewegen, maar vergt ook de nodige energie. Met name profwielrenners zijn voor hun prestaties afhankelijk van goed gedoseerd en energierijk voedsel. Daarom kookt kok Henrik Orre graag voor de jongens en meiden van het team SKY. Pré vélo, bij de start, voor de trek tijdens de etappe en Après vélo, om weer op krachten te komen. In mei van dit jaar besprak ik zijn boek al, dat boordevol krachtvoer recepten staat. Op mijn vraag of het alleen recepten waren voor duursporters, mailde Orre me terug, dat elk gerecht ook door gewone stervelingen kan worden gegeten. Wielrenners eten gewoon drie porties en doen dat na de koers nog een dunnetjes over.

 foto: route van de Tour 2017

Gereons Keuken Thuis vond, dat tijdens de Tour en de Franse zomerweken en pré en après vélorecept niet mochten ontbreken. Koken met Vélochef.

Pré Vélo, bananen pannenkoeken met blauwe bessenjam.

 foto: le départ.

De perfecte ontbijtpannenkoek voor een fietser! Hij bevat veel eiwit door het gebruik van de eieren en is zowel gluten- als lactosevrij. (als dat belangrijk voor je is) De blauwe bessenjam is suikervrij.

Nodig voor 6 stuks:

2 rijpe bananen

4 eieren

25 g rijstebloem

1 tl kaneel

1 tl kardemom

2 tl bakpoeder

kokoksolie

Bereiding:

Meng alle ingrediënten in een grote kom met de mixer tot een glad beslag. Bak de pannenkoeken – bij voorkeur in de kokosolie- goudbruin in een koekenpan.

Blauwe bessenjam:

Nodig:

1 vanillestokje

500 g blauwe bessen (bevroren)

100 ml agavesiroop

300 ml vloeibare pectine

Bereiding;

Schraap het merg uit het vanillestokje en zet weg. Breng de blauwe bessen, de agavesiroop en de vanille in een sauspan aan de kook en laat 10-15 minuten heel zachtjes koken. Voeg de pectine toe en breng nog eens aan de kook. Laat afkoelen en doe de jam over in een schone pot. De jam is gekoeld 3-4 weken houdbaar.

Après Vélo, pizza met Pavé de Roubaix

 foto: l’arrivée.

Als je een boek over eten en fietsen maakt kun je de kaas Pavé de Roubaix niet overslaan Hij heeft dezelfde vorm als de kasseien van Noord Frankrijk, waarover jaarlijks de wielerwedstrijd Paris-Roubaix, de Hel van het Noorden, wordt gereden. Pavé de Roubaix wordt gemaakt van koemelk en heeft iets weg van Edammer. Door toevoeging van caroteen krijgt hij zijn typische oranje kleur. In plaats van tomaat gebruikt Orre crème fraîche. (Noot van mij: ik vind het meer op flammenkuchen lijken)

Nodig voor twee pizza’s:

180 g melk

10 g verse gist

320 g roggebloem

1/2 tl zout

300 ml crème fraîche

300 g Pavé de Roubaix (of Edammer)

2 uien

bosje tijm

Bereiding:

Verwarm de melk in een pan tot 40 graden C. Het is fijn als je daarvoor een thermometer hebt. Laat de gist oplossen in de melk. Meng het zout door de bloem in een keukenmachine met deeghaken. Voeg de melk toe. Laat het geheel 5 minuten kneden. Laat het deeg onder een vochtige theedoek rijzen tot het in omvang is verdubbeld. Verwarm de oven voor op 230 graden C. Halveer het deeg. Rol het uit tot twee dunne pizza’s. Spreid de crème fraîche erover uit en bestrooi met lekker veel Pavé de Roubaix kaas. Snijd de uien in dunne ringen, beleg de pizza’s ermee en bestrooi met tijm. Bak 7-8 minuten in de oven.

Vélochef, Henrik Orre (ISBN 9789038803982) is een uitgave van Nijgh & van Ditmar en is te koop in de (online) boekhandel voor € 29,99

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Vakantiekookboek Frankrijk.

 foto: cover vakantiekookboek Frankrijk.

Vakantiekookboek Frankrijk, when in France, do as the French do. Dat geldt evenzeer voor Italië en Spanje, want de vakantiekookboeken van Onno Kleyn, groen, geel en rood voor Frankrijk zijn opnieuw verschenen. Geen excuus meer om geen Frans eten te koken op de camping of in je huurhuisje. Laat de aardappels, pindakaas, ketjap, sambal en rookworsten maar thuis. Want Frankrijk biedt schier aan mogelijkheden om een snelle maaltijd op de campingtafel te zetten. Inderdaad met één pitje van  je camping-gaz, je skottelbraai of de barbecue. Alles wat je nodig hebt is een plank, een goed mes, een goede pan met deksel. (en een slaapzak voor het nagaren) Onno legt het allemaal duidelijk uit. Nee, geen vermaarde casserolles of ovengerechten, dat ligt nu eenmaal buiten bereik, maar een leuk menu met lokale waar is zo gemaakt.

Vakantiekookboek Frankrijk start met de basics van Frans koken op de camping, met nadruk op het authentieke Franse eten. Je zult in het boek geen eenpansgerecht met een flinke scheut ketjap aantreffen. Daar zijn andere kookboekjes voor. Onno Kleyn neemt je aan de hand langs alle verse waar van de zeshoek. Hij doet boodschappen in de hypermarché of grande surface. Dat is een grote hobby van Gereons Keuken en Route. Aan mij is eens gevraagd, waarom ik geen tentje opzette in de hyper, dan kon ik nog wat dagen langer blijven ronddwalen. Hij verkent de markt voor groenten, vaak lokaal geproduceerd en knijtervers. Charcuterie, kaas, gevogelte, vis en het heerlijke meerdere malen per dag gebakken stokbrood. Vlees vraagt om wat behendigheid. Zeg wat je gaat maken, de slager helpt je dan aan het juiste vlees. En voor degene, die echt niet wil koken. Traiteurs genoeg in elk stadje. Ik kan in Mâcon likkebaardend voor zo’n etalage vol kunstwerkjes staan. Denk eens aan tabouleh. Dat is vaak een lekker picknick gerecht voor op het strand of en route. Wijn mag natuurlijk niet ontbreken. Kleyn geeft tips voor aankoop bij de producent en de consumptie voor je tentje. Het koelen van wit vergt een zekere handigheid.  Ook wijdt hij een apart hoofdstuk aan zelf zoeken en verzamelen. Daar zijn Fransen wel mee behept.

We gaan koken en beginnen met salades. Een vakantieganger kan niet zonder en met deze menugang kan men eindeloos variëren. Een schaal crudités is zo gemaakt. Naast basic salades geeft Onno recepten voor regionale salades, uit de Périgord met walnoten, uit de Auvergne met blauwe kaas of de bekende met gepocheerd ei, lardons en croutons uit de Beaujolais. De laatste aangepast aan je camping-gaz. Koude voorgerechten, zoals de rouleaux de jambon à la russe, radijsjes met boter of jambon persillé uit Bourgondië.

Omeletten te kust en te keur, een handig en smakelijk gerecht voor op de camping, waarmee je eindeloos kunt variëren. Soepen, “tent”gemaakt of artisanaal uit potten. Let bij de laatste goed op de ingrediëntendeclaratie. Al is pasta dan niet van origine Frans Onno besteedt er wel aandacht aan. Prima vakantie-eten!

Vis, in de binnenlanden zoetwatervis zoals forel aan de kust een caleidoscopisch aanbod. Rog met beurre noisette of een eclade de moules uit Poitou Charantes. We gaan verder met gevogelte en konijn. Koop eens een poulet fermier bij de rotisserie op de markt en ga daags erna aan de slag met de kiprestjes. Of wat te denken van een kwarteltje op de grill?

Vlees is het volgende hoofdstuk, met entrecote, gegrilde lamskarbonaadjes met herbes de Provence of kalfsvlees met groene paprika uit Baskenland. Groenten erbij en we sluiten af met wat van die overheerlijke kaas en als er nog ruimte over is wat zoete desserts. Zo zijn de buikjes weer gevuld en kunnen we verder met vakantie vieren.

Als toegift heeft Onno Kleyn een uitgebreide woorden- en begrippenlijst toegevoegd, wel zo handig als je Frans niet meer zo up to date is. Vakantiekookboek Frankrijk in het rood kan prima mee op de achterbank naast die andere rode restaurantknakker. When in France do as the French do.

 foto: vakantiekookboeken.

De vakantiekookboeken zijn er ook in de smaken Italië (groen) en Spanje (geel) dus vanaf nu geen excuus meer voor meegesleepte waar.

Vakantiekookboek Frankrijk, Onno Kleyn (ISBN 978903880430) is een uitgave van Nijgh & Van Ditmar en is te koop voor € 16,50

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Franse zomerweken.

 foto: marché de Metz

De Franse zomerweken, in juli en augustus gaat Gereons Keuken en Route, van Dieppe naar Collioure en van Bayonne naar Metz. Le marché couvert sera ouvert. Vol verse waar van de Franse markten. Struinen naar groente, vlees, vis en kaasjes, recht van de producteur. Zomerse weken met recepten uit alle hoeken van de hexagone, een parade van mijn favoriete Franse kookboeken, tips van Onno Kleyn om eens echt Frans te koken uit zijn vakantiekookboek Frankrijk, dat onlangs opnieuw verscheen en koken in een Franse keuken en wie kan dat nu beter dan Susan “on rue tatin” Herrmann Loomis? De Tour de France start begin juli, wat kookt Sky team kok Henrik Orre voor de renners.

 foto: fraicheur de la mer!

Dat is bij lange na niet alles, want via verschillende Facebookgroepen heb ik andere bloggers opgeroepen hun Franse trouvailles in te zenden voor de Franse zomerweken. Ik weet zeker dat het een bonte parade op gaat leveren van al hetgeen er te vinden is in de grootste provisiekast van Europa. Frankrijk en haar keuken vervelen immers nooit. Of je nu gaat voor klassiekers uit de burger- en restaurantkeuken, de boerensmaken van de moeders à la campagne of meer eigentijds de gerechten van Valentin Néraudeau.

 foto: parmentier met confit de canard

Ook wijnen ontbreken niet tijdens de Franse zomerweken, voor bij de maaltijd of als apéro. Wit, rood rosé uit de wijngaarden van la douce France. Wat verrines of wat gougères erbij en borrelen maar, een hele zomer lang. Vandaag trappen we af met wat makkelijke hapjes voor bij een glas wijn. Je vous souhaite un bel été en vooral niet vergeten om als reactie je favoriete Franse gerecht of recept te posten!

 foto: le temps de l’apéro

Bladerdeeghapjes met zalm, geitenkaas en bieslook

Nodig voor 12 hapjes:

100 g geitenkaas

200 gerookte zalm

3 plakjes bladerdeeg (diepvries)

peper

zout

gehakte bieslook

1 eidooier

Bereiding:

Snijd de zalm in kleine stukjes. Verbrokkel de geitenkaas. Meng zalm, bieslook en kaas in kom door elkaar. Voeg wat peper en zout toe. Rol de plakjes bladerdeeg dun uit en snijd ze in vieren. Leg op elk stuk bladerdeeg wat vulling en vouw dicht. je kunt hierbij je eigen fantasie gebruiken voor de vorm. Verwarm de oven voor op 200 graden. Bestrijk je flapjes met wat eidooier. Zet de flapjes in de oven en laat 20 minuten bakken totdat ze goudbruin zijn.

Drink er een fris glas sauvignon blanc bij.

Garnalenballetjes met koriander:

Nodig voor 12 balletjes:

200 g garnalen

3 sjalotjes gesnipperd

1 el gehakte koriander

1 eiwit

50 cl zonnebloemolie

1 el bloem

zout

peper

1/2 Spaans pepertje in ringetjes

1 teen knoflook

1/2 el  witte wijnazijn

Bereiding:

Maal in de keukenmachine of met de staafmixer de garnalen, sjalotjes, knoflook en Spaanse peper fijn. Voeg de bloem, azijn, koriander, peper, zout en eiwit toe en maak er een deeg van.  Draai er kleine balletjes van. Verhit in een wok de olie en frituur de balletjes 4 a 5  minuten. Laat ze uitlekken op keukenpapier. Serveer de balletjes met wat partjes limoen.

Deze balletjes vormen een lekkere combinatie met een glas viognier uit de Languedoc.

De Zilveren Lepel, Napels.

 foto: cover Napels.

De Zilveren Lepel, Napels en de Amalfikust. Dat het goed toeven was op de hellingen van de machtige Vesuvius en aan de azuurblauwe wateren van Capri en Ischia wisten de keizers en nobilitas van Rome al voor onze jaartelling. Campania Felix was een geliefd vakantieoord om de volle stad Rome in de zomer te ontvluchten. Er waren villa’s, er was vruchtbare grond, lokale wijn en verse vis uit de Thyrreense Zee. Zo was het en zo is het gebleven. Campania, de streek rond koninklijke stad Napels, een geliefd oord voor jonge schrijvers op hun “Sehnsucht” tours in de achttiende eeuw. Eerst Napels zien en dan sterven. Zo’n mooi schilderij troffen Goethe en consorten aan. En nog steeds vormen Napels en de Amalfikust een mooi decor voor de geneugten des levens. Eten is daar één van. het nieuwste deel uit de reeks De Zilveren Lepel neemt je mee op pad langs al het lekkers, dat de provincies Napoli, Caserta, Salerno, Avellino en Benevento je hebben te bieden. Vruchtbare vulkanische bodem, mooie vergezichten, knalgele citroenen uit Sorrento, de bekende mozzarella van buffelmelk en de enige echte pizza Napoletana. Zal ik nog even doorgaan?

foto: in de straten van Napels.

De tour start in koninklijke stad Napels, waar allerlei culturen hun sporen achterlieten. Onder de rook van de vulkaan. Grieken, Byzantijnen, Spanjaarden en Fransen deden een duit in het culinaire zakje van deze zinderende stad. De eerder genoemde pizza Napoletana, de oer-pastasaus salsa Genovese, een timbaal van rigatoni (bekend geworden door chefkok Don Alfonso als een Vesuvio van rigatoni), de gefrituurde pizza, de sartù di riso, een adellijk gerecht uit de Franse keukens van de Bourbons, dat ik ooit nog ga assembleren en Baba au rhum. Napels is van alle smaken thuis. Ook met onvergetelijke koffie!

We verlaten de stad en gaan de streek rond koninklijke stad Caserta aan de voet van de Apennijnen in. Een stad van ambachtslieden. De streek is de bakermat van de mozzarella da buffala, artisjokken en wild. De mozzarella doet het uitstekend in een caprese. Lasagne van artisjokken, gestoofd varkensvlees van Casertano varken. Stevige bergbewonerskost.

 foto: Salerno.

We rijden langs de Amalfikust, alwaar naast de alle citrusbomen, de turkooizen Thyrreense Zee lonkt met vis- en zeevruchtengerechten, zoals cozze gratinate of inktvis alla Sorrentina. Kastanjesoep, colatura di alici of een heuse citroensalade. De zomerse sfeer spat ervan af. De maaltijd sluit je af met een glaasje homemade limoncello.

We gaan weer het binnenland in naar de steden Avellino en Benevento, de laatstgenoemde liggend in een groene vallei, die van oudsher diende als vestingstad van de Romeinen. Overal zijn hiervan nog de sporen te vinden. Avellino ligt ook in een groene streek, met als bijnaam “het groene Irpinia“. Avellino is een populaire vakantiebestemming. De keukens van beide streken zijn geënt op lams– en varkensvlees. Er is sinds de oudheid veel landbouw. Ook vind je nog steeds Griekse invloeden in het dagelijkse menu. Mooi basic eten zoals de zuppa Santé, tortelloni in brodo, aardappeltaart of andijviepizza. Prima boerenkost.

De Zilveren Lepel Napels en Amalfikust leest weg als een  full colour reisbrochure, met watertandend lekkere recepten, gedegen productinformatie en dito fotografie. Gereons Keuken krijgt direct zin om en route te gaan of #alfresco thuis te genieten wat dit kookboek allemaal biedt.

De Zilveren Lepel, Napels en Amalfikust. (ISBN 9789000355679) is een uitgave van Unieboek/HetSpectrum en is te koop voor € 35,00.

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Zomers eten, ras al hanout burgers.

 foto: summervibes.

Zomers eten, ras al hanout burgers. Soms weet je ’s ochtends al waar je trek in hebt. Ik althans wel! Kwam op een idee tijdens mijn matineuze wandeling over de boulevard. Het is zomer. Bij de rode discounter nam ik het supermarktblaadje mee, dat in het teken staat deze maand van Arabische BBQ. Niet verwonderlijk, als je weet dat het komend weekend Suikerfeest is. Een blaadje vol mezze,  kebabs, geroosterde kikkererwten, fatoush en ander Midden Oosters eten. Helemaal in de mode. Denk eens aan het mooie kookboek Souq, tafels vol mezze van Merijn Tol en Nadia Zerouali. Maar dat terzijde. Vandaag is het de langste dag van het jaar, de bedden staan uitnodigend klaar op het strand en als het zonnetje schijnt lijkt iedereen er zin in te hebben. Ik word daar vrolijk van.

Hopperdepop naar het strand, al dan niet met je picknickmand, de wegwerp BBQ of gewoon gezellig een visje prikken bij Captain Cod, beneden op het strand @GereonsSeaspot. Laten we het summervibes noemen. Anyway, vandaag dus een Midden Oosters getint recept voor ras al hanout burgers, die ik voor de gelegenheid vul met feta. Met gegrilde puntpaprika op met knoflookolie ingesmeerde kaiserbrötchen (die zijn gezien de vele Duitse badgasten in het dorp ruim verkrijgbaar), wat veldsla en een lik pure Griekse yoghurt. Fris en pittig tegelijk. We drinken er een zwoele Catalaanse bio witte wijn bij, gemaakt van muscat, gewürztraminer en sauvignon blanc, met de mooie naam Gessami van wijnhuis – artesans del temps- Gramona uit Sant Sadurní.

 foto: zwoel wit uit Catalunya.

Nodig:

350 g biologisch rundergehakt

stukje feta van 100 g

2 el ras al hanout (Volkskruidentuin)

4 tenen knoflook

4 kaiserbrötchen

veldsla

2 puntpaprika’s

zout en peper

olijfolie

1 el bloem

Bereiding:

Meng 1 el ras al hanout, 2 geperste tenen knoflook en peper en zout door het gehakt. Maak er vier burgers van. Druk een kuiltje in het midden en leg hierin een blokje feta. Vouw de hamburgers goed dicht. Meng 1 el bloem met 1 el ras al hanout op een bord. Wentel de burgers er doorheen. Was en snijd de puntpaprika’s in stukken. Snijd de broodjes doormidden en smeer ze in met wat olie en geperste knoflook. Verhit een grillpan en rooster de broodjes, paprika’s en burgers. Natuurlijk kan dit ook buiten op de barbecue. Serveer de ras al hanout burgers direct op een broodje met wat veldsla, de gegrilde puntpaprika en een dot Griekse yoghurt.

Saint Tropez cooking, een voorproefje.

 foto: kleuren van St. Tropez

Saint Tropez cooking, een voorproefje. Ik weet niet of zoiets bestaat, maar ken wel het gevoel. De radiant blauwe lucht boven je, de azuren zee en de koperen ploert hoog aan de hemel. Tijd voor: -dan gebruik ik maar de Italiaanse term- “dolce far niente” Lekker buiten onder de pergola van het huurhuisje of op één van de campings in de baai van St. Tropez. Dat vraagt om vindingrijk vakantiekoken. In 1996 schreef Onno Kleyn hier al drie gidsjes over. Gereons Keuken Thuis ontving vorige week de editie Frankrijk 2.0, aangepast naar het jaar 2017! Onno Kleyn laat hierin zien, hoe makkelijk je met beperkte middelen gerechten uit de keuken van je vakantieland kunt bereiden. Over dit boekje later meer tijdens de Franse weken op mijn blog. Maar nu even terug naar dat Saint Tropez koken. Zo gauw het weer het toelaat ben ik te vinden op mijn Amsterdamse balkon. De grill kan aan, de aioli staat geklopt in de ijskast. De groenten zijn alvast voorgesneden voor de apéro. Eventueel al wat socca’s voorbereid en het diner al fresco kan beginnen. Een grote inspiratiebron is hierbij het kookboek van Nina Parker, waarin zij alle hoeken en gat waarin zij alle hoeken en gaten op culinair gebied van het schiereiland van Saint Tropez laat zien.

Je zou zo in je 2CV springen om over de weggetjes tussen de wijngarden te gaan racen. Maar nu het eten van vanavond op mijn Amsterdamse balkon. Gegrilde kipdijen in een marinade, van te voren een panier des légumes (een mandje vol groente) met aioli à la Club 55 de emblematische strandclub. Caviar d’aubergine, socca in plaats van brood en een frisse salade. Wat is het leven toch fijn als de zon schijnt. Een kloek glas rosé van Minuty uit Gassin erbij.  Een mediterraan  voorproefje van de Franse zomerweken, die op maandag 26 juni beginnen op Gereons Keuken Thuis.

 foto: knal-paarse aubergines




Caviar d’aubergine


Nodig:

2 flinke aubergines

6 teentjes knoflook

2 takjes rozemarijn

2 el olijfolie

1 uitje gesnipperd

zeezout en zwarte peper

dressing van 1 el rode wijnazijn, 3 el olijfolie, peper en zout.

2 tl Provençaalse kruiden

1/2 pakje boter

bieslook

zwarte olijven zonder pit

Bereiding:

Verwarm de oven voor op 200 graden. Snijd de aubergines in de lengte doormidden. Bestrooi de delen met wat zeezout. Laat de aubergines een kwartiertje staan. dep ze daarna droog met papier. Maak een ruitpatroon in het vruchtvlees. Snijd de teentjes knoflook in stukjes en doe deze tussen de inkepingen. Doe hetzelfde met de naalden van de rozemarijn. Voeg zout en peper toe en schenk er wat olijfolie overheen. Wikkel de aubergines in aluminiumfolie en bak ze 45 tot 50 minuten in de oven tot het vruchtvlees helemaal zacht is.

Haal de pakketjes uit de oven en laat iets afkoelen. Hak het vruchtvlees van de aubergines, de knoflooktenen en rozemarijn fijn en doe in een kom. Laat de caviar d’aubergine afkoelen in de ijskast. Snipper een uitje en meng dit door de caviar d’aubergine, Maak een dressing van azijn, olijfolie, peper en zout en roer deze door de pasta. Hak de bieslook fijn en roer deze samen met een el grof zeezout door een half pakje zachte boter. Serveer de caviar d’aubergine op vers stokbrood met de boter en olijven.

De keuken in met whisky.

 foto: cover De keuken in met whisky



De keuken in met whisky. Met wijn- en spijscombinaties is Gereons Keuken Thuis wel behept, maar dat je ook een heel diner kunt componeren rond het destillaat whisky wist ik niet. Eigenlijk nog niet eens zo gek. Want net als bij wijn kent een whisky een caleidoscopisch palet aan nuances, waarbij je de mooiste gerechten kunt creëren. Whisky in de keuken heeft een enorme vlucht genomen. Kenner Hans Offringa ging aan de slag samen met Jonnie en Thérèse Boer, het gastronomisch duo van de Librije in Zwolle. En zo ontstond het idee voor dit nieuwe kookboek. De keuken in met whisky. Offringa is schrijver en fotograaf met een indrukwekkende staat van dienst all over the world. Hij schreef 50 boeken, waarvan er 20 over zijn passie, whisky, gaan. Deze man ademt whisky in al zijn publicaties.

Voor dit boek selecteerden “the whisky couple” Hans en Becky Offringa ruim twintig excellente whisky’s. Ze daagden het “gastronomy couple” Jonnie en Thérèse Boer uit hierbij evenveel passende gerechten te verzinnen/vinden. Het resultaat mag er zijn. Eens een keer iets anders dan wine and food pairing. Een uitdagend boek voor de whiskyliefhebber en gevorderde thuiskok met een voorwoord van Felix Wilbrink, die verhaalt over zijn eerste whiskydiner, met als resultaat een houten hoofd. Hij leerde wel dat lopende brie een goede match is met Cutty Sark.

Nu is het tijd voor whisky in de keuken 2.0.  Sinds jaren ontbreekt op geen enkel whiskyfestival een whisky diner. Een goede malt whisky laat zich pellen als een ui. Steeds nieuwe lagen komen naar boven. De primaire smaken als zoet, zuur, zout bitter en umami. Het mondgevoel, coating, verwarmend, strak, dun vet en droog. En het olfactorische effect zoals prikkelend, scherp verwarmend of droog. Vanuit deze basis kun je aan de hand van specifieke kenmerken een hele waaier opzetten aan smaken en combinatiemogelijkheden. Offringa legt het allemaal uit. Daarna geeft hij wat basisregels voor verschillende voedingsmiddelen en whisky. Welke kaas, chocolade, welk vlees of vis past bij whisky? En welke vega gerechten?

Genoeg theorie, aan de slag! Er wordt bij elke whisky een proefnotitie gegeven en een suggestie voor een gerecht van de Librije. De whisky’s Octomore Edition 06.1 en Bowmore 18 year old vechten en vrijen met een Zeeuwse platte. De eerste geeft een beestachtig luctor&emergo feeling door zijn rokerigheid. De zachte fruitige Bowmore gaat voor de verleiding van de oester. Wat een idee om een verse oester te dopen in een whisky. Na elke creatie van de Librije volgt tekst en uitleg over het whiskyhuis.

Vetzoet, een pairing van soepel aromatische Dalwhinnie 15 jaar oud met heide en turfrook. Drink deze bij rivierkreeftjes met ganzenlever en blauwe bes. wat een combinatie. En wat te denken van een oerhollandse langoustine met kombucha en gerookte ui? Voor bij een Dewar’s 18 year old blended whisky? Zoet en soepel met honing, toffee, butterscotch en amandel. Geparfumeerd. En zo gaat het door, wat niet zo verwonderlijk is als je een topkok en whiskyspecialist aan het werk zet. Alles voorzien van mooie receptuur en dito fotografie. Gereons Keuken Thuis had er wel bij willen zijn om als dit schoons te proeven. Ook desserts kun je pairen met whiskey. onder het kopje: “Beter dan de finale van 74” creëren de twee duo’s ijskoffie met kardemom (en dan gaat het niet om een kopje koffie) voor bij een 21 jaar oude Glennfiddich. een vleugje rook, eikenhout, limoen en gember. Tot slot wordt er nagetafeld met een kloeke sigaar en een geselecteerde whisky. Het diner is compleet.

De keuken in met whisky is een boek voor de whiskyliefhebber, die van koken houdt en de thuischef, die graag whisky drinkt. Het koppelt smaken aan gerechten en dat vind ik heel inspirerend. Recepten en combinaties om eens te proberen. Er is in het boek goed nagedacht over bereiding en presentatie. Een fijn geschenk voor aanstaande Vaderdag of gewoon voor jezelf als whisky afficionado.

De keuken in met whiskey, Hans Offringa in samenwerking met de Librije (ISBN 9789045214320) is een uitgave van Karakter en is te koop voor € 29,99

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Zin en onzin in de supermarkt.

 foto: cover Zin en onzin in de supermarkt.

Zin en onzin in de supermarkt, een boek over kopen en eten. Want dat doet iedere Nederlander zijn of haar voedsel bij elkaar scharrelen bij de blauwe grootgrutter, de rode knaller of de gele discounter. Loethe Olthuis ging op pad en ontrafelde de zin en onzin van alle producten, die wij in deze retail-paleizen aantreffen. De vele keuzemomenten waar de hedendaagse consument voor staat. Wat is gezond, wat is beter en wat het gezondst? Veel supermarkten verkopen voedsel naar aanleiding van de vraag van de consument of de aangeprate behoefte. Denk aan bijvoorbeeld het boek Broodbuik van William Davis, waarin de laatstgenoemde slim inspeelt op allerlei gezondheidsangsten en frustraties over uiterlijk. Skip het brood en je leeft nog lang en gelukkig. Olthuis beweert het tegendeel. Een gewone Hollandse boterham met kaas, daar is nog nooit iemand slechter van geworden. Brood levert je vitamines en jodium.

We kennen Loet Olthuis allemaal van haar stukken in de Volkskrant en haar onderzoek en schrijverij voor Radar+. Loethe weet zoveel over voedsel te vertellen. Ze ging aan de slag nadat Willemijn Visser van uitgeverij NwAdam haar overtuigd had deze kennis te delen. In boekvorm, drie jaar werk met hulp van voedingsdeskundige Sytske de Waart als kennischecker. Het aanbod van voedsel in de supermarkt wijzigt steeds. Pakweg twintig jaar geleden had je nog geen Griekse yoghurt in de schappen, laat staan Skyr uit IJsland. Van superfoods had nog nooit iemand gehoord. Tel daarbij de vele kant- en klaarproducten en je hebt een woud aan keuzes, gezond of niet. Zin en onzin in de supermarkt is geen pleidooi tegen het bezoeken van deze winkels. Het is een boek dat je ogen wil openen en vragen stelt. Het is ook niet geheel objectief, meldt Loethe Olthuis, want zij is geen fan van instant eten en vindt dat alles wat op pootjes loopt ook een dierwaardig leven dient te hebben, alvorens het in onze keukens verdwijnt.

Het boek begint met vlees en vleesvervangers. Zij behandelt hierin vele kanten van vlees, het leven van dieren, antibiotica, het vermijden van kiloknallervlees, besteedt aandacht aan bijvoorbeeld knakworstjes en AH rookworst, als voorbeeld van #nowaste separatorvlees. Hierna volgt een hoofdstuk over vis, de vraag wat beter of gezonder is, kweek of wilde vis? Een blok met goede vis in Nederland. Allemaal mooie vragen om na te slaan of terug te lezen. Groente mag niet ontbreken en de schrijfster duikt in de claims van supermarkten, die zeggen dat zij de beste groenteleverancier zijn. De vraag of groenten vroeger gezonder waren? Brood, granen, pasta en rijst komen aan bod, duidelijk uitgelegd aan de hand van vragen. Je kunt veel over voedsel leren door de etiketten goed te lezen.

Hoofdstuk 5 gaat over olie, margarine en boter. Ook zo’n wirwar van feiten en meningen. Over dik worden van vet, cholesterol en toegevoegde vitamine D. Zuivel mag niet ontbreken, daar de meeste zuivel via de supermarkt wordt verkocht. Is zuivel diervriendelijk? Een bijproduct van de gigantische zuivelindustrie levert ook veel kalfjes, geitenbokjes en mannelijke kuikentjes op. In die zin werkt paradoxaal genoeg een vegetarisch dieet mee aan een vleesoverschot. Dan zouden we allemaal puur vegan moeten gaan eten. Zuivel wordt gevolgd door kaas, waar de schappen mee vol liggen. En eieren… In deze korte bespreking van dit boek vol kennis kan ik niet op alle details in gaan, zoveel kennis staat er per hoofdstuk in.

De categorieën, vol suikers, van broodbeleg, snoep en tussendoortjes ontsnapten ook niet aan de aandacht van Loethe. Juist bij dit soort kant- en klaarproducten loont het om goed op de declaraties te kijken. Vruchtenrepen bomvol suikers, chips light of snacks met varkenspoeder i.p.v. E621, glutamaat Het hoofdstuk besluit met wat tips voor gezonde tussendoortjes.

Dranken mogen niet ontbreken. Bestaat er gezonde koffie? Ja koffie staat gewoon in de schijf van vijf. Is kruidenthee gezonder dan gewone thee? En vruchtensap? Of vitaminewater, wat door Olthuis wordt beschreven als onzinproduct. Ook wijn, duur of goedkoop en bier passeren de revue. Tot slot besteedt de schrijfster nog hoofdstukken aan smaakstoffen, keurmerken en oh oh heel heikel de gevreesde E nummers.

Zin en onzin in de supermarkt is een gedegen onderzocht en geschreven boek, dat je veel handvatten aanreikt en je bewuster door de gangpaden met verlokkingen van de supermarkt leidt. Het is meer een naslagwerk van een dikke 430 pagina’s, dat je per onderwerp ter hand neemt. En je bewust maakt van wat je elke dag koopt, kookt en eet. Zeker als je zoals Gereons Keuken Thuis kookt en blogt en net iets dieper op een onderwerp in wilt gaan. Voor dat soort gevallen grijp ik dan voortaan naar dit boek. Of ik ga gewoon boodschappen doen à la Loethe.

Zin en onzin in de supermarkt, Loethe Olthuis (ISBN 9789046822487) is een uitgave van NwAdam en is te koop voor € 24,99

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten