Zes weken lockdown.

foto: kerstzeesterren op het strand.

Zes weken lockdown… Precies rond de feestdagen. Reden voor mij om weer te starten met een lockdownweekbericht op zaterdag. De weekberichten gaan binnenkort verder op mijn blog in plaats van Facebook. Ik ben nu aan het mindmappen over een format. Gelukkig is het einde van de pandemie nabij. Ik hoop dat snel  de nachthoreca open gaat en alle andere maatregelen van tafel zijn. Back to a normal future zou ik zeggen. En mocht er onverhoopt weer een lockdown aankomen, stof ik direct het Facebook lockdownweekbericht weer af en kruip in de pen op zaterdagochtend.

foto: geluksklaver voor 2022.

Een bloemlezing van zes weken lockdownweekberichten:

foto: Kerstmis at SeaSpot

Eerste Kerstdag 2021. Het is een zaterdag in december en lockdown. Voor de tweede maal Eerste Kerstdag in lockdown. Wie had dat nu kunnen bevroeden? 19 december werd het bewaarheid. Voor mij de kick off om mijn zaterdags lockdownweekbericht weer af te stoffen en te vergezellen van plaatjes van wat ik zoal doe. Het waren de laatste loodjes van de kerstrally 2021. Met een menu geïnspireerd op feestelijke maaltijden in Nohant Vic, het kasteel van schrijfster George Sand. Er was kaasfondue om de lockdown in te luiden, vergezeld van een heerlijke Duitse grauburgunder. (Die ga ik in 2022 weer bestellen) Ik schreef alvast de menu’s. Eigenlijk onzinnig, want niets is zo veranderlijk als Gereons Keuken Thuis bij het plannen van etentjes. Ik zwalkte van porc à la Dijonnaise via vissoep naar eend uit blik. Peertjes werden gestoofd met een bicolor effect voor de poire belle Hélène noire, dat als kerstdessert gaat fungeren. Want: “Sweet dessert are good for you”. Dank aan Jan-Simon Minkema voor deze wijze kreet. Er was undiepost van Hemd voor hem. En Huttentutolie uit Drenthe van Ons Land. Lieve kaarten van vrienden. En…,ondanks dat ik niet zo de mood was, werd er wat feestverlichting neergelegd. Het licht keerde terug op dinsdag en we werden beloond met twee koude edoch zonnige dagen. De Kerst werd op vrijdagavond afgetrapt met hertenbiefstuk, selderijpuree met truffel, peertjes en wat kaasjes toe. Rest mij iedereen een fijn kerstweekend te wensen en tot het volgende lockdownweekbericht op Nieuwjaarsdag.

foto: best nine 2021.

1 januari 2022. Nieuwjaarsdag 2022. Allereerst mijn beste wensen voor veel gezondheid, geluk en perspectieven in het aankomende jaar. Ik heb er heel veel zin in. Het is wederom een lockdown zaterdag in het nieuwe jaar, waarvan ik hoop, dat er voor velen meer horizonten te ontdekken zijn dan in de afgelopen twee jaar. De jaren 2020 en 2021 ga ik vandaag niet herhalen, maar comme d’habitude geef ik een kijkje in mijn keukentje in de laatste week van december. Ik fröbelde een perentaartje in elkaar. Tweede kerstdag stond in het teken van een klein, maar fijn easy does it diner in SeaSpot, dat uiteindelijk tot half twee ‘s nachts zou duren. Het gezelschap bestaande uit vier personen had aan tafel zoveel te vertellen, dat de gangen maar mondjesmaat doorkwamen. Het was fijn, om onder het genot van een Noordzeepalet, blinis, gekonfijte eend, gnocchi met truffel, een salade du Lot en een poire belle Hélène de rollercoaster van de laatste maand even te vergeten. En de lockdown. Want die lockdownavonden, dat vind ik een dingetje. Wij draaien hier de avonden maar om. Kijken eerst tot een uur of acht, half negen naar een Franse film of documentaire op TV5 en dan pas ga ik de keuken in, om vervolgens laat te eten. Heerlijk, hoef je ook niet dat talkshowgepraat op de Nederlandse TV te aanschouwen. Want daar word ik wel een beetje moe van. Het is kerstvakantie, normaliter gaat Gereons Keuken Thuis er dan op uit! Zo ook nu: deze week stond in het teken van twee ultieme uitjes. Een tripje naar Den Haag en een rondje Schiphol voor de boosterprik. Hebben we die ook weer binnen. De rest van de week vermaakte ik me met mindmappen, opruimen, foto’s selecteren en snode plannen voor het komende nieuwe jaar maken. En die laatste heb ik veel. Ik plantte vrolijke helleborus in windkracht 8 op het balkon. Schafte een geluksklavertje met schoorsteenveger aan. 2021 ging de archieven in. En Oudjaarsavond werd rustig beleefd met een diner à deux en een balkonscène met de buren. Vandaag ga ik uitbrakken. Morgen verloot ik twee boeken op Gereons Keuken Thuis. Fijn weekend en tot het volgende lockdownweekbericht.

foto: nieuwjaarsblog Anne-Wies

8 januari 2022. Lockdownweekbericht nummer 3, zaterdag 8 januari 2022. De kop is er weer af. Op zondag verblijdde Anne Wies mij en haar lezers met haar jaarlijkse vooruitzichtenblog met wensen en voornemens van mensen uit de wijnwereld. Gereons Keuken Thuis deed deze reis ook weer mee. Wat een inspanning heeft Anne-Wies zich ook dit jaar weer getroost. Er was tombola, waarbij Paul van den Hengel en Henk van Nieuwaal een leuk kookboek wonnen. Wil de laatstgenoemde zich nog even melden? Ik knutselde een best-ninetje in elkaar voor op Instagram, met verbluffend veel hemdvoorhem foto’s. Hetgeen ik maar zie als een vruchtbare samenwerking, ook het aankomende jaar. Lockdown of niet. De eerste boekrecensie was een feit. Kook dit Boek van Molly Baz. Uitgave van GoodCook. Je voelt gewoon de trend van het thuis beter leren of kunnen koken. Gingen we voorheen naar een restaurant, nu proberen we meer thuis. Met bijvoorbeeld dit boek of OTK shelf love van Yotam Ottolenghi c.s. Uitgave van Fontaine. Er werd natuurlijk heel wat afgewandeld langs het strand, maar voor het eerst sinds lange tijd ging ik weer eens naar het domein van de weduwe Borski in de duinen. Elswout, waar elk seizoen wel iets anders is te zien. De minigym in de hal wordt wat meer gefrequenteerd nu het zwembad alweer een tijdje op slot is. Voor je het weet staat het strandseizoen weer voor de deur. Op zes januari Driekoningen lag het strand bezaaid met zeesterren, een vaak voorkomend wintertafereel na en stormachtige dag. Door het koude water en oostenwind slaan deze diertjes los van de zeebodem. Ze gaan dan net als andere zeedieren drijven. Deze week stond er een stormachtige westenwind en werden de zeesterren massaal op het strand geworpen. Er werd deze week gekookknutseld in Gereons Keuken Thuis, kip à la Provençale met boontjes en aardappels uit de oven. Ik maakte een fles Vino Nobile open, roosterde amandelen met pimentón de la Vera en er staat een flukse chili con carne op de planning. Het weekend kan beginnen. Geniet ervan en tot mogelijk het laatste lockdownweekbericht volgende week zaterdag…. Of ben ik nu aan het dromen?

foto: tijd voor studentikoze chili con carne.

15 januari 2022. De vierde lockdownweek is inmiddels voorbij. Een week waarom het erom spande. Tenminste wat betreft lockdownperikelen. En daar zijn we nu van op de hoogte. Resultaat: Some are more equal than others, laten we het daarop houden. De rest van de week was een kabbelweek: zo’n januariweek zonder bijzondere Ereignisse, om het maar eens auf Deutsch te zeggen. De kerstbadgasten zijn vertrokken. Het strand een stuk leger. Echt zo’n week om maar binnen wat te peuzelen. Boeken proberen te lezen, plannen te maken en die direct weer door te schuiven. Ik noem dat uitgekookt en afbeblogd. Eigenlijk vind ik helemaal niet erg als het eventjes wat stiller is op Gereons Keuken Thuis. En het posten van #herhaalverhalen is ook leuk. Ook in de keuken geen hoogstandjes, gewoon chili con carne op studentenhuiswijze en zuurkoolstamppot Een vissoep van de markt en pizza al tonno. Uit Amsterdam nam ik een kunstwerkje van patisserie Linnick mee. Ik ontving eindelijk de memoires van Ahmad Joudeh. Het verhaal van een staatloze vluchteling, die in een paar jaar tijd internationale balletdanser werd. Alexander Gershberg verblijdde mij met zijn derde boek Plantaardig, één van de te bespreken kookboeken voor de aanstormende groene fit maand februari. 15 februari is het alweer tijd voor de eerste Gereons Mag van 2022. Net als ZILT, het nieuwe boek van Annette van Ruitenburg. Ik ging na weken harde wind en veel regen eens aan de slag met wat groen op het zeebalkon. Sporten doe ik al lange tijd thuis in mijn minigym. De dumbbells waren inmiddels wel aan vervanging en verzwaring toe. Dus de daad bij het woord gevoegd. Maar er gloort hoop, het zwembad gaat weer open! Nu nog de horeca. Een kabbelweek dus. Fijn weekend en tot het volgende lockdownweekbericht.

foto: plannen maken voor het voorjaar.
foto: hoemmoes bij de apéro.

22 januari 2022. Inmiddels is lockdownweek 5 weer voorbij. Een niet noemenswaardige week, ondanks de “versoepelingen” Het begint een beetje te voelen als de Vastentijd, waar je eens in de week een koekje of snoepje uit de trommel mocht en deze daarna weer achter slot en grendel ging. Ik maakte hoemmoes, die beter smaakte dan al het pakjesgeweld uit de supermarkt. We dronken een witte wijn uit Zuidwest Frankrijk van Domaine Tariquet, gekocht bij een mooie wijnwinkel in Bloemendaal, Vino Grigio. Aanrader. Het werd een plannenmaakweek, ondanks dat deze startte met de zogenaamde Blue Monday. De derde maandag in januari, waarop alle voornemens verdampen. Zo niet in Gereons keuken Thuis. Daar was werk aan de winkel. Het mindmappen van de aanstaande editie van Gereons Mag in februari, de groene fit de lente in editie. De planning van de Franse weken op locatie in april. Een recensie schrijven over Het Vlees Boek van Luc De Laet. Een plaatje van een kookboek, uitgegeven door Lannoo. Je kon worden geknipt en geschoren in het Van Gogh. Daar had ik mijn baard wel willen laten doen. Er werd een batch witte wijn gebracht. (niet gratis hoor) en GoodCook verblijdde mij met IZAKAYA van Tim Anderson, Japan adept pur sang. Een boek vol food uit authentieke Japanse eethuisjes> Maar de grootste gebeurtenis van deze week was: ZWEMMEN. Ja je leest het goed. De zwembaden zijn weer open. Gereons Keuken Thuis werd direct te water gelaten en boekingen voor vervolg gemaakt. Er werd wat basic gekookt, een boerenkoolstamppot, pastasaus, kapucijnerschotel en runderstoofvlees. Nu staat het weekend voor de deur. Geniet ervan en wellicht tot het volgende lockdownbericht.

foto: kalfstartaar met oesters uit Het Vlees Boek.

29 januari 2022. Bijna 6 weken lockdown zijn voorbij gevlogen. Vandaag, naar ik mag hopen, het laatste lockdownweekbericht van mijn hand op Facebook. Over een generiek weekbericht wordt driftig nagedacht in Gereons Keuken Thuis. Wellicht op Facebook, misschien op mijn website.  Het was de week waarin bijna alles weer tot 22 uur open mocht gaan. De horeca en cultuursector. Ik wens ze veel succes met de inhaalslag. Het nachtleven kan nog niet open. Dat is jammer voor veel mensen. Laten we hopen dat ook zij snel weer van start kunnen. De meeuwen op het strand genoten van een heus zeebanket van zeesterren, schelpen, krabbetjes en ander zeespul. De week begon grauw, maar gelukkig kon ik me in SeaSpot verdiepen in het zonnige vegan kook- en leesboek van Jigal Krant, TLV Vegan, boordevol recepten en verhalen uit het land zonder melk en honing. Zonnig eten in januari. Dinsdag deed ik een rondje leeg Amsterdam. Twee jaar heeft wel toegeslagen in het winkelbestand. Wie weet keert het tij snel. Bij Scheltema kon het grote kind in mij een alleraardigst Winnie the Pooh boekje niet laten liggen. Zwemmen op woensdag en op de mat plofte het heerlijke boek Zwemmersgeluk van Jim Jansen en Kjeld de Ruyter. Een boek over zwemmen en alles wat daar bij komt kijken. Uitgave van Fontaine. Er werd wat gekookt in mijn keukentje en een Loire chenin blanc kwam op tafel. Ik ontving ENAK! Een boek over het maken van een leuk en eigenzinnig kookboek, geschreven door Humphrey Ottenhof. Gereons Mag, de fit de lente in editie staat inmiddels in de steigers en noopte mij een niet nader te noemen PR bureau te manen geduld te hebben. In ieder geval tref je in deze editie van Gereons Mag een lekker recept uit PLANTAARDIG van Alexander Gershberg aan, dat ik deze week besprak en ik ga aan de slag met iets bijzonders uit TLV Vegan. Fijn weekend en stay safe!

foto: geroosterde spitskool uit TLV Vegan van Jigal Krant.
foto: beach life Tel Aviv.

Kerstrally 2021, het George Sand menu.

Kerstrally 2021, het George Sand menu. Deze keer is het tijdens de grand tour door Frankrijk niet van gekomen om langer in de Berry, midden Frankrijk, te vertoeven. Maar hoog op mijn lijstje staat ooit nog een bezoek aan Nohant Vic, de woonstede van George Sand. De Berry is een voormalig hertogdom in het hart van Frankrijk. Het is een dunbevolkte landelijke streek met even robuuste inwoners als keuken.

foto: portret George Sand.

De Berry is beschreven in vele romans champêtres, landelijke vertellingen van schrijfster George Sand, pseudoniem van barones Amandine Lucile Aurore Dudevant. Zij was een dekselse meid en feministe avant la lettre. Velen kennen haar van haar stormachtige romance met de componist Chopin. Nadat zij haar wilde haren kwijt raakte vestigde zij zich samen met hem weer in deze landelijke streek om te schrijven. En dat was meer dan nodig. George moest “brood” schrijven om de monden van de vele gasten te vullen op haar landgoed Nohant. Die kwamen af en aan en prikten allen een vorkje mee. Tot haar dood zou zij blijven schrijven. Meer dan honderd romans, tienduizend brieven en vele toneelstukken. Er is tegenwoordig een heel parcours door de streek uitgezet aan de hand van haar boeken. 

foto: cover Goerge Sand kookboek

Bij toeval kwam ik in Châlon sur Saône een heruitgave tegen van de cahiers van deze épicurienne. Eerder uitgegeven door Christiane Sand, een nazaat van de bekende Franse schrijver, nu opnieuw gestyled en voorzien van de recepten uit haar jeugd, de diners met beroemde negentiende-eeuwse kunstenaars, schrijvers, politici en componisten. En wat zij at samen met haar geliefde Fréderic. Een mooi boek. Ik zou wel eens willen aanschuiven in Nohant. Maar een fijn diner a deux uit dit kook- en leesboek maken voor de Kerstdagen is ook geen straf.

foto: potage de potiron.

Étude: potage à la purée de potiron et toasts de foie gras.

Nodig:

1,5  kg pompoen

150 g rondkorrelrijst

750 ml water of kippen/gevogeltebouillon

1 l volle melk

4 rietsuikerklontjes

200 g foie gras (mi cuit)

6 geroosterde sneetjes boerenbrood

nootmuskaat

peper & zout

Bereiding:

Schil de pompoen, haal de zaden eruit en snijd in blokjes. Verhit in een grote pan de bouillon of water met een snufje zout. Doe het deksel erop en laat op een zacht vuur 20 minuten koken. Roer van tijd tot tijd door. De pompoen is gaar, zodra hij makkelijk uit elkaar valt. Pureer met een staafmixer. Houd deze soep warm.

Spoel de rijst af en kook deze een half uur in de helft van de volle melk. Wanneer de rijst bijna gaar is voeg je de rest van de melk toe. Verwarm opnieuw en voeg de suikerklontjes toe. Roer deze riz au laut langzaam door de pompoensoep. Met een snuifje nootmuskaat. Maak op smaak met peper en zout. Giet de soep over in een mooie soepterrine. (vaak te vinden voor een prikkie op Franse brocantes of vide greniers) Rooster de sneden boerenbrood en  beleg elke toast royaal met een plak foie gras.

Wijn: Malvoisie, wit, van domaine Guindon in Ancénis. (Loire Atlantique)

foto: oeufs à la Norberts.

Prélude: Oeufs à la Norberts

Nodig:

4 grote eieren

250 ml bouillon

40 g bloem

40 g boter

sap van een halve citroen

1 el gehakte kervel

bieslook als garnering

peper & zout

Water met azijn om te pocheren.

Bereiding:

Pocheer de eieren gedurende 3 minuten. Maak intussen van de boter en bloem een beurre manié: meng hiervoor de boter en bloem tot een homogene pasta. Verwarm de bouillon zonder deze aan de kook te brengen. Voeg in kleine porties de beurre manié toe en roer het geheel tot een gladde saus ontstaat. Voeg eventueel een scheutje Noilly Prat toe. (toevoeging GKT) Voeg vlak voor het serveren de kervel en het citroensap toe. Giet de saus in een schaal en leg de gepocheerde eieren erin. Garneer met wat takjes bieslook.

Wijn: Mâcon Villages, witte chardonnay van de Caves de Lugny. (Bourgogne du Sud)

foto: poulet chasseur.

Opus: Poulet chasseur

Nodig:

1 ferme boerenkip (niet zo’n plofding)

500 g champignons of andere paddenstoelen

100 ml witte wijn

75 g boter

1 sjalot

2 el espagnolesaus of bruine fond

gehakte peterselie

6 knoflooktenen

nootmuskaat

peper & zout

Bereiding:

Knip of snijd de kip in gelijke delen. Wrijf de kipdelen in met nootmuskaat, peper en zout. Verhit in een diepe pan een flinke klont boeter, voeg de kipdelen toe en laat deze langzaam braden tot gaar. (ongeveer 20 minuten) Als de kipdelen goud bruin zijn haal je ze eruit en zetje ze warm weg (in oven) Voeg voor de saus de rest van de boter, de gehakte sjalot en witte wijn toe. Bak ondertussen de in stukjes gesneden champignons in een koekenpan. Kook het geheel van de saus iets in en voeg 2 el espagnole-saus (1) of bruine fond toe. Voeg de gehakte peterselie en tenen knoflook toe. Serveer de warme kip direct op een schaal met de saus en gebakken champignons. Serveer bij dit gerecht pommes Sarladaises.(2)

Wijn; Reuilly rood van gamay (Loire) 

foto: pommes cuites.

Finale: Pommes cuites.

Nodig:

6 mooie appels. Gebruik zoete appelrassen.

125 g rietsuiker

50 ml bruine rum

1 tl kaneelpoeder

2 kruidnagels

crème fraîche

Bereiding:

Schil de appels en haal met een appelboor de klokhuizen eruit. Leg de appels in een met boter ingevette ovenschaal. Bestrooi de appels met een mengsel van suiker en kaneel Voeg de kruidnagels toe, de rum en wat water. Verhit de oven op 150 graden Celsius. Bak de appels gedurende een half uur. Haal de ovenschaal uit de oven en laat de appels iets afkoelen. Serveer direct met flinke lepels crème fraîche en begiet met wat siroop uit de ovenschaal.

Wijn: Rivesaltes ambré (Pays d’Oc)

Les carnets de cuisine de George Sand, éditions Chêne 2013 (ISBN 978-2812307324)

Meer lezen over de Berry? In Beau Berry verhaalt schrijfster Rudi Wester over haar leven in deze streek en dat van George Sand. Prometheus 2005. (ISBN 978904460333)

Noot: alle recepten zijn voor zes personen en door Gerons Keuken Thuis vertaald in het Nederlands en hier en daar aangepast..

(1) bron espagnole saus: coquinaria.nl

(2) bron pommes Sarladaises: onnokleyn.nl

Met mes & stokjes.

foto: gevulde tomaten met riso uit Italië.

Met mes & stokjes. Ik ben nooit fysiek op bezoek geweest in haar Utrechtse keuken, maar de leuke kookboeken van Mascha Lammes geven je al bij de eerste blik een indruk hoe het gaat in haar domein. Verassend, veel en lekker eten met een twist en nooit een saai moment. In Gereons Keuken Thuis ligt alweer haar vierde kookboek Met mes & stokjes op de keukentafel. Mijn lezers weten zo onderhand, dat ik nooit recepten maak uit kookboeken, maar ze beschouw als leesvoer. Als een duik in het dagelijkse leven en kost van de schrijver. Mascha en haar man zijn bereisd te noemen. Naast Hollandse kost met een twist zoals een haringtartaar staan gerechten van all over the world in dit nieuwe boek, die net als in haar boek De wereld thuis, zijn aangepast aan wat er in huize Lammes/Giphart op tafel komt. 


Met mes & stokjes is ingedeeld aan de hand van het gereedschap, dat je gebruikt om al het lekkers van Mascha op te peuzelen. Met bestek. Soep eet je met een lepel, Aziatisch met stokjes. Een groot gedeelte van Mascha’s kookkunsten wordt gewoon met handen gegeten. Of gebruik eens een stuk brood. En het glas mag niet leeg zijn.

foto: de komkommers van Madeleine.

Met mes en vork eet je met rijst gevulde tomaten uit Italië  Of wat te denken van een deftige haringtartaar, een leuk voorgerecht voor het aanstaande feestgedruis. de schrijfster besteedt ook aandacht aan basisproducten en hun herkomst en gebruik, zoals tomatenpuree, Maggi of gecondenseerde melk. De laatste is vooral bekend door het gebruik in caramels en dulce de leche. Een leuk Utrechts gerecht vind ik komkommers à la Madeleine. Wie weet zie je die nog eens terug in de avonturen van mijn fictiefiguren op mijn andere blog. Met een lepel eet je natuurlijk soepen uit dit boek, zoals de bisque de crevettes. Soep van Hollandse garnalen. Prima in het seizoen nu, want hier voor de deur wordt momenteel dagelijks gevist op deze Noordzeerakkers. Dochter Tip tekende voor uiensoep. De tartaar van fuet in dit hoofdstuk is ook bijzonder: een  leuke
suggestie als amuse bij een wijnproeverij. Maar daarover later in december meer!

foto: Grieks partyfood, courgette keftedakia.

Ik sla de stokjes uit Met mes & stokjes over en beland in het pièce de résistance, dat eten met je handen heet. Kolokithokeftedes, courgettekoekjes, Grieks feest-eten, Telavivaanse sabich ontbreekt niet en sateetjes van Jan, een vrind van Mascha, die haar vaak voorziet van Nederlands Indische recepten. Tot slot haar recept simplifié voor een éclade de moules, zoals in de Charente. Misschien een idee om eens met de buren hier op het strand te doen? Uit de categorie brood wil ik nog de potted schrimps vermelden. Die komen zeker een keer op tafel.

foto: outside cooking éclade van mosselen.

Met mes & stokjes is een reis over de wereld, door de keuken van Mascha Lammes en doorspekt met fijne verhalen over ingrediënten. Ik zou zeggen verras je vrienden, ouders, buurman of -vrouw met dit fijne boek vol vrolijke dagelijkse kost. Dus in gezwinde spoed (iig voor 17.00uur) naar je lokale (kook) boekenhandel. Succes verzekerd!

Met mes & stokjes. Mascha Lammes. (ISBN 9789400407473) is een uitgave van Thomas Rap en is te koop voor € 29.99

foto: cover Met mes & stokjes.

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

LET OP: In de aankomende feestdageneditie van Gereons Mag vind je een recept uit Met mes & stokjes en een eindejaarsverrassing!

Pasta van mijn tante Canasta.

foto: easy does it ingrediënten.

Pasta van mijn tante Canasta. Regelmatig plaats ik op Gereons Keuken Thuis recepten als “soep van mijn tante Doubs” of “pasta van mijn tante Canasta”. Ik hoef niet te vermelden dat deze tantes fictieve dames zijn ontsproten aan mijn brein, tijdens het koken. In de keuken kan ik namelijk dromen, verhalen verzinnen of liedjes. Ja  liedjes, want ik zing en neurie heel wat af tijdens het kookproces. (zachtjes dan)

Vaak geven de thuis kokende dames een naam aan een gerecht zoals pasta van tante Canasta. Een easy tante, die Canasta Spirali, die altijd makkelijke gerechten maakt om de maag te vullen in haar Ligurische keukentje. Tante Canasta heeft altijd wat in huis, een restje spek, zongedroogde tomaatjes van de markt, wat uien, een zakje spinazie of veldsla. En pasta in allerlei vormen en maten.

foto: Pasta van mijn tante Canasta.

In een handomdraai tovert Canasta daarmee een maaltijd op tafel. Althans zo verbeeld ik me dat als ik in mijn eigen ijskast en groentela  tuur.  Deze week maakte ik ook een restjesrecept, want  #nowaste blijft belangrijk in Gereons Keuken Thuis. 


Spaghetti met geblancheerde spinazie, spekblokjes, paprika en  zongedroogde tomaatjes van de zondagse markt in Fréjus. Een flinke snuif peper en Provençaalse kruiden en een scheut olie van de markt. Plus wat verkruimelde geitenkaas.  En pronto is de pasta van mijn tante Canasta. Mangia bene stare bene! 

Schenk er een kloek glas rode Costières de Nîmes bij.

foto: cookingvibes met vondsten uit de groentela.

Nodig:

1 zak gewassen spinazie van de blauwe grootgrutter

10 zongedroogde tomaatjes, geweld in heet water

400 g spaghetti

3 tenen knoflook gehakt

1 rode ui gesnipperd

1 rode puntpaprika in ringetjes

blok spek in grove blokjes

olijfolie

peper & zout

Provençaalse kruiden van de markt

4 rondjes geitenkaas

Aanvullend kun je variëren met wat je in je groentela van de ijskast vindt.


Bereiding:

Snijd het blokje spek in grove blokjes en bak het uit. Verhit in een grote hapjespan wat olie en fruit de rode gesnipperde ui aan. Voeg de knoflook toe en de punt paprika. Doe beetje bij beetje de spinazie erbij en roer. Snijd de gewelde zongedroogde tomaatjes fijn en voeg deze toe. Laat het spek uitlekken en doe bij het groentemengsel. Strooi er wat provençaalse kruiden bij.

Kook de spaghetti volgens voorschrift in ruim kokend en gezouten water beetgaar en giet af. Bewaar wat kookvocht voor later. Meng de spaghetti door het spek- en groentemengsel en bind het geheel met wat pasta water. Maak het geheel op smaak met wat peper en zout. Serveer in grote schaal met de verkruimelde geitenkaas en een scheut olijfolie.

foto: Costiëres de Nîmes, le Pigeonnier.

Winter Warmers.

foto: cover Winter Warmers.

Winter Warmers. C’est le temps de l’apéro! Knusse cocktails voor koude dagen. En die schijnen er toch aan te komen aan het einde van deze week. Gereons Keuken Thuis heeft daar nog geen last van, want hier in Zuid Frankrijk regeert het Grand Bleu! Maar terug naar dit leuke rode boekje van Jassy Davis. Waarom zouden cocktails onlosmakelijk verbonden moeten zijn met zon, zee, strand en wuivende palmbomen? Een cocktailtje weghappen voor de brandende haard kan ook. Davis neemt je aan de hand vanaf de basis tot aan het eindresultaat in 60 recepten met klinkende namen als Falling leaves of Tokyo toddy. De schrijfster maakt alles zelf, basislikeuren en rode bietensap. Prima te doen voor op koude dagen. Zo vind ik de butternut bacon Bourbon wel een uitdaging voor de komende feestdagen editie van Gereons Mag en ben ik nog hard aan het nadenken welke cocktail er in de Côte d’Azur editie komt te staan. Ik denk de Cinq à Sept, want de essentie van het coktailuur is, dat het 120 minuten telt. Dat vonden de expats in de roaring twenties ook Eind oktober trekt Gereons Keuken Thuis weer langzaam noordwaarts. Dus nog tijd genoeg om een van de knusse cocktails te bereiden in Cahors of Rouen. 

Winter Warmers is een vrolijk geïlustreerd boekje, dat je deze herfst winter kunt inzetten voor je apéro of après le diner. Trek iets warms aan koel of verwarm de glazen en geniet. (avec modération)

Winter Warmers, Jassy Davis (ISBN: 9789461432629) is een uitgave van GoodCook en is te koop voor € 13,50.

PS: in de volgende editie van Gereons Mag staat een fijne cocktail uit dit boek.

Gekonfijte garnalen uit TIME.

foto: garnalenvisser aan zee.

Gekonfijte garnalen uit TIME. Noordoostenwind aan de kust en het frêle ochtendzonnetje schijnt op het strand. Herfst is de tijd, dat je hier in de branding mannen met grote sleepnetten garnalen ziet vangen. Om deze daarna thuis te koken en te pellen. Een delicatesse, zo vers uit de Noordzee.

Behalve garnalen koken, kun je ze ook konfijten. In het kookboek TIME, een jaar & een dag in de keuken staat een fijn recept om garnalen te conserveren. Een noodzaak, voordat er ijskasten waren. Gill Meller, de schrijver geeft in dit kookboek een recept voor je herfst-apéro. Glas rokerige whisky erbij of een wat rondere witte wijn, zoals een witte macabéo viñas viejas uit Catalayud.

foto: garnalenconfit uit TIME.

In vet gekonfijte garnalen.

Nodig vier kleine potjes:

175 g boter

geraspte schil van 1/2 onbespoten citroen

2 flinke snufjes gemalen foelie

2 flinke snufjes cayennepeper.

2 takje tijm

zout en versgemalen zwarte peper

200 g gekookte en gepelde Hollandse garnalen

Bereiding:

Smelt de boter in een pan op een laag vuur en laat zachtjes borrelen, maar let op, dat de boter niet verbrandt Haal de boter van het vuur zodra je de vaste melkbestanddelen bruin ziet worden en laat het geheel kort tot rust komen. Schenk de boter voorzichtig door een fijne zeef in een kom. Haal een stuk keukenpapier door de pan. Voeg twee derde van de boter toe, de geraspte citroenschil, de foelie, cayennepeper en tijm, Samen met een flinke Snuf zout en wat versgemalen zwarte peper. Laat de smaken 3 tot 4 minuten in de boter trekken. Haal de pan van het vuur en voeg de gepelde garnalen toe. Verwijder de tijmtakjes en verdeel de boter over 4 ramequins of kommetjes. Laat kort even opstijven in de ijskast en dek daarna af met het restant boter. Zet terug in de ijskast. Haal de potjes met gekonfijte garnalen ongeveer 30 minuten voor gebruik eruit. Serveer met geroosterd brood en een partje citroen.

foto: cover TIME, een jaar & een dag in de keuken.

Gereons Keuken Thuis over TIME: 

Time, een jaar & een dag in de keuken. In Gereons Keuken Thuis pruttelt het runderstoofvlees à la Provençale in de pan. Buiten heerst een herfstachtig grisaille. De tijd van  cocoonen breekt weer aan. Met dit wederom prachtige boek van “Gather” Gill Meller, time, een jaar & een dag in de keuken, gaat dat zeker lukken. Eén bonk terroir. Het herinnert mij, althans de foto’s van de keukens, aan de keukentafel van het ouderlijk huis in Brabant. Oud, doorleefd en kookplek, waar de tijd voortschrijdt. Of het roosteren van vlees in de haard in Bourgondië, fles lokaal rood erbij. Naast een citydweller ben ik nu eenmaal ook een campagnard. Basic geneugten, zou ik zeggen. De keuken als hart van je bestaan. River Cottage chef Meller vindt, dat je op deze plek zowel fysiek als mentaal veel tijd moet doorbrengen, op verschillende momenten van de dag. Dat doet hij al vanaf zijn prille jeugd. Zijn voorliefde voor koken en eten ontstond aan de keukentafel bij zijn ouders. En zelf zet hij deze traditie met zijn eigen jonge gezin voort. 

Time, een jaar & een dag in de keuken, Gill Meller (ISBN 9789460431967) is een uitgave van GoodCook en is te koop voor € 29,95


Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Ik eet zo graag.

foto: droog gegrilde zeebaars.

Ik eet zo graag. Het nieuwe kookboek van Pascale Naessens. Lekker, eenvoudig en gezond. Vorige week at Gereons Keuken Thuis onderweg een aantal keren buiten de deur. Hetgeen mij regelmatig niet goed bekomt. Want veel dingen, die je eet in sommige restaurants zijn vaak sous vide, processed food en staan bol van de suikers en vetten. En in mijn geval MSG. Misschien ben ik wel een oude zeur en vind ik dingen vaak niet lekker, misschien is dat het? Waar ligt dat toch aan? Ben ik door de jaren heen, met het koken met verse producten en bezig zijn met een gezond dieet zelf veranderd? Welnee!, luidt het antwoord van Pascale Naessens in haar nieuwe boek. Het heeft te maken met een equilibrium in je voedingspatroon. Zo kwam Pascale geen gram aan tijdens de corona pandemie. Ik zelf trouwens ook niet. Terwijl ze niet minder at of dronk. 

foto; tapas in het blauwe servies van Pascale.
foto: spitskoolrolletjes.

In Ik eet zo graag legt de schrijfster het allemaal uit. Geconcentreerd rond de hamvraag: wat is lekker eten? Voor de één is dat vaak het grote aanbod grab & go eten, dat ons dagelijks verleidt. Voor Pascale bestaat deze verleiding niet, want er zijn volgens haar een aantal basisregels. Eet onbewerkte voeding, maak geen gewoonte van snacken tussendoor en beweeg. Dat zijn volgens haar de grote drie knoppen, waar je aan moet draaien. Mag je dan nooit meer prefab food eten? Juist wel, een beetje prefab food is zelfs goed voor je. Het triggert je natuurlijke afweersysteem. Hermosis heet dat. Nu begrijpt Gereons Keuken Thuis, waarom ik niet een aantal dagen achter elkaar burgers met cheddar en frieten, mosterdsoep uit een pakje of kant en klare vegan producten moet eten. Een laatste boodschap van Naessens is: zoek je persoonlijke balans.

foto: hamburgers van doperwten.

Ik eet zo graag gaat hierna verder met de persoonlijke balans van Pascale, lekker en gezond eten. Zelf koken, zoals zij tijdens de lockdowns deed en genieten in een fijne ambiance. En daar is deze schrijfster een ster in. Zij kookt en dekt de tafel sfeervol op elke plek in het huis. Haar man Paul noemt dat nestjes bouwen. Voor de tapas & lunch, met rolletjes van spitskool, chique knolselderijpuree of een hamburger van doperwten. 

foto: easy does it Jakobsschelpen.

Pascale Naessens neemt altijd ruim de tijd voor het diner. Voor een hoofdgerecht, voor mooie klassiekers of ovenschotels. En heeft ze een dag geen zin in te koken? Dan maakt ze zin met easy does it recepten. Wat te denken van droog gegrilde zeebaars of  lamsrack met rode curry? Of in het kader van geen zin om te koken: Sint Jakobsvruchten met groene asperges in een sinaasappelsausje. Ik zal er deze week eens aan denken als ik uitgekookt ben!

foto: ontbijt van Griekse yoghurt met geroosterde vruchten.

Pascale Naessens houdt van rituelen. Het ontbijt is er één van. Ik eet zo graag grossiert in mooie suggesties voor je ontbijt. Van Griekse yoghurt met gebakken bessen, pistachenoten en rozemarijn. Of wat te denken van gebakken ananas met gekoelde bijenpollenroom. Het is allemaal weer één grote bom inspiratie wat Naessens ons voorschotelt. Je begrijpt direct waarom zij zo graag eet. Lekker, eenvoudig en gezond. And the rest comes …. naturally. Gereons Keuken Thuis gaat ermee aan de slag, want ook ik eet zo graag. Fijn weekend.

Ik eet zo graag, lekker, eenvoudig, gezond. Pascale Naessens (ISBN 9789401479783) is een uitgave van Lannoo en is te koop voor € 25,99

foto: cover Ik eet zo graag.

Meer over Pascale Naessens: https://www.purepascale.com/nl/recepten, https://www.purepascale.com/en & http://gereonskeukenthuis.nl/blog/talk-table-pascale-naessens/

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Ikaria.

Ikaria, een blauwe zone. Ικαρία is  een groen eiland zo’n 19 kilometer ten westen van Samos. Het eiland dankt zijn naam aan Ikaros, die samen met zijn vader trachtte te ontsnappen van Kreta. Vader Daidalos was de architect van het labyrinth, dat koning Minos liet bouwen voor zijn zoon/monster de Minotaurus, half mens, half stier. Minos hield vader en zoon gevangen, om te voorkomen, dat het raadsel van het labyritnth bekend zou worden. Om te vluchten hadden Daidalos en Ikoaros zelfgemaakte vleugels omgebonden, gemaakt van was en veren. Daidalos vermaande zijn zoon niet te dicht bij het water, noch te dicht bij de zon te vliegen. Want het water maakt de veren zwaar en de zon doet de was smelten. En dat laatste gebeurde, want in zijn jeugdige onbezonnenheid vloog Ikaros te hoog richting de warme zon. De was smolt en de jongen stortte in zee en verdronk. Nog steeds draagt de zee tussen Kreta zijn naam, Ikarische Zee. Ikaros werd begraven op het eiland en sindsdien draagt Doliche (Δολίχη) de naam Ikaria. Een bijzonder eiland.

foto: Daidalos en Ikaros door Charles-Paul Landon (1799)

Tot zover de mythologie voor vandaag, want ook heden ten dage is Ikaria een bijzondere plek. Een zogenaamde blauwe zone, met een opmerkelijk hoog aantal gezonde honderdjarigen. Eén op de drie inwoners wordt zelfs ouder dan 90. Een bijzonder fenomeen, dat wordt toegeschreven aan gezonde plant based voeding, peulvruchten & bonen, dagelijkse fysieke beweging, middagdutjes en heel belangrijk sociale cohesie. Dan Buettner onderzocht Ikaria en andere blue zones en schreef er een mooi kookboek over. Ik besprak dit boek vorig jaar op Gereons Keuken Thuis.

De keuken van Ikaria wordt getypeerd door de klassieke Griekse drie-eenheid van citroen, olijfolie en zelf geplukte kruiden uit het struweel van het eiland. Buettner ging op pad met de 103 jarige Eleni, een kwieke vrouw. De blauwe zone Ikaria kent vele topingrediënten: Bonen & peulvruchten, venkel (vers en zaad0, wilde groente, citroenen vol sap, heldergroene olijfolie van eigen bomen, verse oregano (wat zou de Griekse keuken zijn zonder), honing, rozemarijn en tot slot salie. Van dit laatste kruid maakt men de plaatselijke thee, die naar zeggen de reden is voor het niet dementeren van de ouderen op Ikaria.

foto: kikkererwtensoep uit het Blue Zones kookboek.

Uit het Blue Zones kookboek een klassiek gerecht dat bijna in alle tavernas van het eiland op de kaart staat. Kikkererwtensoep met citroen en kruiden. Een fijn gerecht voor herfstige dage, zoals vandaag hier aan zee. Je kunt dit basisgerecht van Dan Buettner maken met gedroogde kikkererwten of kikkererwten uit blik. En er dan zelf met andere peulvruchten en kruiden een draai aan geven.

Nodig:

450 g gedroogde kikkererwten, een nacht geweekt

of 4 blikken/potten kikkererwten, uitgelekt

1 middelgrote ui, grof gehakt

2 tenen knoflook (door mij toegevoegd, ontbreekt in het boek)

1 laurierblaadje

100 ml extra vergine olijfolie en wat extra om erbij te serveren

peper en zout

sap van 3 citroenen

verse tijm, oregano en rozemarijn en wat rucola (toevoeging van Gereons Keuken Thuis)

Bereiding:

Doe de kikkererwten in een grote pan, giet er zoveel water bij, dat ze er net mee worden bedekt en breng het geheel aan de kook. Haal de pan van het vuur. Laat de kikkererwten uitlekken, spoel ze af en doe ze in een schone pan. Voeg de ui, knoflook (deze ontbreekt in de ingrediëntenlijst in het boek), laurierblaadje en olijfolie toe. Giet er zoveel water bij dat het geheel onder komt te staan. Breng aan de kook en laat ze twee uur zachtjes doorkoken, totdat de kikkererwten gaar zijn. (Bij blikerwten heb je slechts een half uur nodig). Haal de pan van het vuur, verwijder het laurierblaadje en maak de soep op smaak met peper en zout. Voeg bij het serveren het citroensap toen een scheut olijfolie naar smaak.

Garneer de soep met wat kruiden of een handje rucola. Kαλή όρεξη!

foto: cover Blue zones kookboek.

Over Ikaria: Eiland in de diepblauwe Egeïsche Zee. De meltemi wind verkoelt op hete zomerse dagen. Kikkererwten worden bereid op diverse manieren. Dille, munt en andere vers geplukte kruiden vormen samen met citroen en knoflook het smaakpalet. Citroen in de tomaat en orzosoep, venkelpastei  en gevulde wijnbladeren ontbreken niet. Met avgolemono saus.  Bonensalades.  En voor de wintervoorraad. wordt alles gedroogd in de Helleense zon.

Blue Zones kookboek, 100 recepten om 100 mee te worden, Dan Buettner (ISBN 9789000371556) is een uitgave van Spectrum Lifestyle en is te koop voor € 25,00

Dan Buettner is ontdekkingsreiziger, fellow van National Geographic, prijswinnend journalist en auteur van meerdere New York Times-bestsellers. Zijn artikelen over de blue zones in The New York Times en National Geographicworden enorm goed gelezen. Inmiddels werkt hij met gemeentelijke organisaties en grote bedrijven in de VS om blue zones-projecten te initiëren, projecten met aandacht voor zowel een gezonde leefstijl als voeding. Hij was te gast bij The Today Show, Oprah, NBC Nightly News en Good Morning America, en keynote spreker bij TEDMED, Bill Clinton’s Health Matters Initiative en Google Zeitgeist. Zijn toespraak op het World Economic Forum in Davos in 2018 werd gekozen als ‘een van de beste van Davos’.

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Zomerstop 2021.

foto: zomers spelevaren, Broek in Waterland.


Zomerstop 2021
in Gereons Keuken Thuis. In de aanloop naar de volgende editie van Gereons Mag bespreek ik wat leuke dingen, die bleven liggen tijdens mijn lange zomerstop. De Franse weken gingen natuurlijk onverdroten voort. Volgende week met een heuse foodbloggersparade à la Française. Door afwezigheid van enthousiaste bijdragen aan de al fresco zomerreeks, is deze voortijdig gestopt. Komt in 2022 ook niet meer terug. Maar terug naar mijn zomerstop 2021. Die bevalt goed. Wat langer nadenken, wat je met al die producten kan doen of juist niet? Of wat ga ik schrijven over dat incidentele evenement? Wat hebben deze twee potjes met een boomstekje te maken met dat limoncelloflesje? Hoe snijd je een ragfijne tomaat voor de insalata caprese? Latalis heeft het antwoord. Gereons Keuken Thuis ging wandelen door mooi Amsterdam en smulde van heerlijke Italiaanse gerechten in het kader van true Italian table. Toen nog met het obligate mondkapje. En er werd wat afgeborrelplankt (hoge Scrabble woordwaarde) en GO Now gemberthee gemaakt in SeaSpot. Summertime and the livin is easy. Een fijne zomerstop 2021.

foto: fraaie herfstluchten domineren het zwerk.

Go Now gemberthee en -frisdrank. Boost je immuunsysteem staat er op de flesjes van dit biologische gember- of kurkumaconcentraat. En dat hebben we laatste 18 maanden verrekte vaak nodig gehad. Want weerstand beschermt je tegen virussen. GO Now is makkelijk in gebruik. Gewoon een scheutje in een glas, afvullen met bruiswater en je hebt een instant frisdrank. Of thee in de avond, in plaats van handgesneden gember een dash puur gembersap met heet water. Gereons Keuken Thuis verrijkte met een gembershot zijn matinale smoothie.

Latalis Pro serie santoku koksmes. Ragfijn dingen snijden, tomaten voor je insalata caprese, Fijngesneden ham voor bij de melone. Het gaat allemaal pico bello met het Pro serie santoku koksmes, dat Gereons Keuken Thuis kreeg opgestuurd van Latalis koksmessen, een webshop voor keukenmessen en aanverwante artikelen. Messen gemaakt van hoogwaardig roestvrij staal, die goed in de hand liggen. Een vlijmscherp lemmer van 20 cm doet de rest. En een mooi design. Gereons Keuken Thuis heeft er kort mee gewerkt en is er verguld mee. Het krijgt een heerlijk plaatsje in de SeaSpot keuken. Volgende etappe is een carpaccio of nog fijner gesneden groente voor mijn huisgemaakte tsukémono. 

foto: Italiaans eetwandelen in Amsterdam (dank aan Cora Meijer)

Italiaans eetwandelen in Amsterdam. Het was alweer een tijdje geleden, dat Gereons Keuken Thuis op pad was met culi-collega’s, om op uitnodiging van de Italiaanse Kamer van Koophandel te proeven van het moois, dat Italiaanse restaurants bieden in onze hoofdstad. Al lopend langs de gevels en grachten van Amsterdam ontdekten wij fijne wijn- en spijscombinaties, met liefde bereid door geselecteerde ondernemers. Het weer deed ook een duit in het zakje, want het was goed proeven onder het Mokumse of moet ik zeggen Italiaanse zonnetje.

foto: haltenummer één: Segugio

De true Italian table tour 2021 werd afgetrapt bij Segugio aan de Utrechtsestraat. Gereons Keuken Thuis werd verrast met, hoe zal ik het noemen, een Romeins kroketje van rijst, vleessaus, pecorino Romano en mozzarella. Suppli worden deze hapjes genoemd. Het woord is afkomstig van het Franse surprise. Als verrassing was er ook nog een vega lasagne, gevuld met biologische courgette en diverse Toscaanse sauzen. Het geheel werd vergezeld door een witte Verdicchio riserva.

Tweede halte was de Vijzelstraat, waar hard wordt gewerkt aan de rode loper. Desalniettemin had de eigenaar van Al Bàcaro zijn terras buiten staan en verblijdde de deelnemers met cicchetti, typisch Venetiaanse hapjes. Een peterseliebroodje met geklopte gezouten kabeljauw en baby octopus en een moderne versie van aardappelen, rijst en mosselen, dat oorspronkelijk gegeten werd in Bari. De wijnen waren een Malvasia en Piccola Nera.

foto: Eatmosfera

Op naar de Korte Reguliersdwarsstraat, bekend van Broodjessalon Van Dobben en café Bolle Jan. Het ging deze keer niet om deze gelegenheden, maar we proefden van de lekkere gerechtjes van het tegenover gelegen Eatmosfera, biologisch Italiaans eten optima forma. De kok had twee zuurdesem pizza’s gebakken. Eentje met mortadella, gesauteerde venkel en stracciatella en een hele basic met tomaaten, gezouten kappertjes en EV olijfolie. Erbij een witte frizzante van Casa Belfi, biowijn.

foto: de eigenaars van Pianeta Terra

Verder via de Herengracht en Koningsplein naar Pianeta Terra in de Beulingstraat. Een bekend Slow Food adres. Dit restaurant bestaat al heel lang en serveert hele originele gerechten en eigen import wijnen. We werden getrakteerd op een rode bieten tortelli gevuld met buffelmelk ricotta en Bronte pistachenoten. Erbij een witte Siciliaan, Longarico Nostrale.

foto: Quattro Gatti.

Als afsluiter van de culinaire wandeling, zoet uit Piëmonte. Een selectie van mignon Torinese bij patisserie Quattro Gatti. Gereons Keuken Thuis had dit adres nog nooit bezocht. De bakker serveerde zijn zoete gerechtjes van natuurlijk Turijnse hazelnoten en chocolade samen met een dessertwijn van Piasa Raschei. In Gereons Mag van half september vertel ik meer over deze wijn. 

Dank aan Nicoletta Brondi voor de ontvangst!

foto: de bonen van HAK en Boon.

Bonenrecept van Joke. Ding dong, de bel. De postbezorger staat voor de deur met een pakketje van HAK met erbij twee leuke BBQ & bonen recepten van #bonendiva Joke Boon. Geen onbekende op mijn blog. Onderstaand een eerder gepubliceerd recept uit haar kookboek De Vega Optie. Boon Appétit!

foto: vega burger uit De Vega Optie.

Saté-burger uit de Vega Optie.
Onderstaand recept is verrassend makkelijk en illustreert hoe je met bijvoorbeeld bonen een heerlijke vegetarische hamburger maakt voor op de BBQ of in je pannetje. Morgen ben ik jarig en staan er steevast satéballen op het menu. Deze editie dus een keer als Vega Optie! Glas koude rosé erbij en laat de zomer maar komen.

Ingrediënten voor 4 stuks:

75 gr gekookte kidneybonen, uitgelekt
1 ui, in stukken
1 teen knoflook, gepeld
150 gr gezouten pinda’s
15 gr havermout
1 ei
1/2 el sambal badjak (10 gr)
1/4 tl chilipoeder
1 tl gemalen komijn
1 tl gemalen koriander
1/2 tl vijfkruidenpoeder
1/2 tl gemberpoeder
olie om in te bakken

Bereiding:

Als je kidneybonen uit pot of blik gebruikt, doe ze dan in een bolzeef, spoel af onder de kraan en laat goed uitlekken. Doe ui, knoflook, pinda’s, bonen, havermout, ei, sambal en alle specerijen in de keukenmachine en draai tot een samenhangende massa. Vorm 4 burgers van het mengsel. Laat 15-30 minuten opstijven in de koelkast. je kunt ze hierna meteen bakken of tot gebruik bewaren in de koelkast. Invriezen kan ook. verhit 2-3 eetlepels olie in een koekenpan en bak de burgers in 5-7 minuten rondom bruin en krokant.

De Vega Optie, 50 homemade vleesvervangers, Joke Boon (ISBN 9789046824825) is een uitgave van NW_Adam en is on- en offline te koop voor € 20,99

foto: een incidentele zonsondergang.

De zomerstop 2021 gaat verder…….

foto: limoncello en mijn citroenboomstekjes.

Limone d’oro In de foodybox zomereditie trof ik twee koddige flesjes, rood en geel aan. Het ene gevuld met traditionele limoncello en een variant frambocello. Van Amsterdamse bodem. Gereons Keuken Thuis is er nog niet mee aan de slag gegaan, maar dat gaat zeker goed komen in Gereons Mag de nazomereditie. Overigens kun je met deze likeurtjes van Limone d’oro ook een prima zomerstop cocktails maken. Rood en geel voor tijdens de F1.

Limoncello tonic Vul een cocktailglas met veel ijs, 15 ml limoncello, 15 ml gin en vul aan met neutrale tonic. Garneer met een schijfje citroen.

Frambocello martini Vul een shaker met ijs, een deel frambocello, een deel wodka en sap van een halve limoen. Goed shaken en serveren in een martini cocktailglas.

Borrelplanken. Het weer is ballen deze zomer. Wisselvalligheid troef. Voor Gereons Keuken Thuis een mooie reden om in plaats van picknicks borrelplanken te assembleren. Eigenlijk heel retro, want in de seventies bestond bij mijn ouders het avondeten op zaterdag uit een borrelplank, Onlangs kwamen er vrienden uit Amsterdam op eetbezoek en kon ik mijn hernieuwde kunsten aan hen serveren in de vorm van een buffetje. Apéro at the beach. Ideaal, snel voor te bereiden en je staat zelf niet tijdens het bezoek in de keuken. Met borrelplanken knutsel je meteen je avondmaal in elkaar, om van die spaarzame avondzonmomentjes te genieten. Kommetje bouillabaisse van de markt in Zandvoort vooraf en smikkelen maar. 

foto: Apéro at the beach.

Fijne zomerstop en tot de volgende editie van Gereons Mag half september.

Video: summertime van Ella Fitzgerald.

NB: Deze zomerstop 2021 blog werd mede mogelijk gemaakt door De Kroon op het Werk, Italiaanse kamer van koophandel, Joke Boon, Latalis messen, Limone d’oro, Segugio, Al Bacaro, Eatmosfera, Pianeta Terra, Quattro Gatti, HAK, NW_Adam, Nicoletta Brondi en Gereons E&W. Alle producten, boeken en andere zaken werden mij als samples gestuurd door de uitgeverijen, pr bureaus en producenten. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

De mosselen van Dominique.

De mosselen van Dominique. Vorige week besprak ik op Gereons Keuken Thuis het fijne nieuwe boek van Onno Kleyn, Mijn Frankrijk, vol recepten en verhalen uit de Hexagone. Voor deze 14e juli, Quatorze Juillet, koos ik een recept  voor mosselen met pastis. Het mosselseizoen -hang- en bodemcultuur- is tenslotte weer begonnen.

foto: Bassin du Thau (office de tourisme Sète)

Tijdens één van zijn reizen door la douce France at Onno Kleyn de mosselen van Dominique in de Languedoc. De moed van de huizenjacht was het stel was in de schoenen gezakt en gelukkigerwijs waren daar de Franse vrienden van Nederlanders. Dominique en Marielle, die een DIY diner à la Française serveerden, inclusief plastic borden en bekers, paella van de traiteur en k&k sangria. Zonder enige culinaire geldingsdrang. Behalve het aperitief. Enorme mosselen uit Bouzigues, vlakbij Sète, werden pardoes aan een ijzeren haak in het hete vuur gehangen en geserveerd met een saus, die Dominique enige faam had bezorgd in de gehele omtrek. In Mijn Frankrijk is het recept door Onno Kleyn wat aangepast, om te maken in een wok. De meesten onder ons zullen niet de juiste smid kennen en aan een batch wijnrankhout kunnen komen.

Moules de Bouzigues zijn ook het hoofdingrediënt van moules à la Sètoise. Je vindt deze specialiteit overal aan de kust van de Languedoc. Vers of in potten, om mee naar Nederland terug te nemen. Met een gehaktmengsel en kruim gevulde mosselen in een  tomatensaus. 

foto: Moules de Bouzigues (escapadesir.com)

We drinken er, hoe kan het ook anders, een witte frisse picpoul de pinet bij. Van de wijnranken met les pieds dans le sable aan de boorden van het Bassin du Thau.

Nodig:

2 kilo grote mosselen

100 ml witte wijn

1 laurierblaadje

3 el pastis

1 dikke el scherpe mosterd

200 ml olijfolie

1 el herbes de Provence

zwarte peper uit de molen

Bereiding:

Controleer de mosselen, spoel ze even onder de koude kraan en gooi de exemplaren weg, die niet dicht zijn of sluiten. Doe de witte wijn in de pan met de mosselen en de laurier. Dek af en zet op een hoog vuur. Stoom de mosselen open in een minuut of 4. Schud af en toe de pan. Giet dan het mosselvocht af in een kom.

Klop alle resterende ingrediënten samen met 100 ml mosselvocht tot een saus. Doe dit in een steelpan en kook even hevig in, zeg tot de helft. Voeg de saus bij de mosselen en meng het geheel grondig.

Tip van Gereons Keuken Thuis: Overal in Zuid Frankrijk vind je verwilderde venkel langs de weg. Pluk wat takjes, was deze en garneer de mosselschotel hiermee. 

foto; cover Mijn Frankrijk.

Mijn Frankrijk, verhalen en recepten. Onno Kleyn. (ISBN 9789038809915) is een uitgave van Nijgh Cuisine en is te koop voor € 29,99

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten