Gereons Mag, de herfsteditie 2023.

foto: zonnig Montpellier.

Gereons Mag, de herfsteditie 2023. Het is herfst en er staat veel op de rol op GKT, die nu nog in Occitaanse sferen verkeert. Midden tussen de wijngaarden van de Languedoc, las GKT de wijnverhalen van Onno Kleyn. Ik verheug me al op de nieuwe tentoonstelling in het Van Gogh Museum. Wat is Frankrijk zonder een apéro,? Voor deze editie van Gereons Mag ging ik aan de slag met hapjes voor je uitgebreide borrel. Herfst in de Corbières met een recept voor varkenswangen van chef Gilles Goujon. Roberto’s in het Amsterdamse Hilton viert zijn dertigste verjaardag met leuke activiteiten najaar. Een eyecatcher was een boek over duurzamer omgaan met je resources. Iets wat je veel ziet hier in de dorpen op het Franse platteland. Overal zie voor huizen en in schuren rommel, die nog altijd van pas kan komen. GKT vind dat wel inspirerend. Want als ik de berg zie, die hier dagelijks de deur verlaat als vuilnis. Eke Mariën en Annemieke Coopmans maakten een mooi nieuw boek Van aardappel tot zeewier, over de kunst van plantaardig koken. De foodybox van Kroon op het Werk arriveerde, zij het een dagje later. Deze editie van Gereons Mag sluit af met en gejodeerd Bretons recept uit het nieuwe boek van Anouck en Joris Delanghe, de uitbaters van B&B la maison blanche aux volets bleus.

foto: Van Gogh aan de Seine.

Van Gogh aan de Seine. Asnières is een plaats net buiten Parijs aan de Seine. Tot ongeveer 1850 was het een idyllische groene voorstad waar de Parijzenaars graag hun vrije tijd doorbrachten. Dat veranderde in de tweede helft van de 19de eeuw door de industrialisatie. De omgeving van Asnières veranderde. Het veranderende landschap en de goede bereikbaarheid per trein vanuit Parijs was een magneet voor vijf ambitieuze kunstenaars, Van Gogh, Seurat, Signac, Bernard en Angrand. Aan de oevers van de rivier schilderden zij de veranderende omgeving. Al doende ontwikkelden zij ook ook nieuwe kleur- en schildertechnieken. Asnières werd een belangrijke factor voor de ontwikkeling van deze vijf kunstenaars.

Het Van Gogh Museum in Amsterdam sluit het jubileumjaar af met de tentoonstelling Van Gogh aan de Seine. Een unieke tentoonstelling, die laat zien hoe Van Gogh en anderen hun artistiek ontwikkeling te danken hebben aan het gebied rondom Asnières en de  veranderende oevers van de Seine. De tentoonstelling wordt georganiseerd samen met The Art Institute of Chicago en is te zien van 13 oktober 2023 tot en met 14 januari 2024.

Meer informatie en kaartjes vind je hier.

foto: cover van Aardappel tot Zeewier.

Van aardappel tot zeewier. Van aardappel tot zeewier. De kunst van lekker koken is schrijvers Annemarie Coopman en Eke Mariën wel toevertrouwd. In hun Kookkantoor creëren de (levens)partners lekkere gerechten en recepten, mooie boeken en andere foodcontent. Doel van de twee is maximale smaak uit de beste ingrediënten te halen, door kennis van de juiste bereidingstechnieken. GKT volgde eens een vegan workshop van Eke, waarin hij liet zien, dat plantaardig koken helemaal geen laffe toestand is. Ook tijdens de presentatie van Het Keukenlab schuwde het Kookkantoor het experiment niet.  Lees meer.

Van aardappel tot zeewier is een uitgave van Bertram + de Leeuw

foto: Paolo’s place.
foto: bloemkoolcurry van Pascale.

Recept uit Chez Pascale. Sommige klassiekers worden hip als je ze wat pimpt. De kurkuma geeft dit gerecht een diepgele kleur en een warme smaak. Het is één van mijn favoriete kruiden in de keuken, zegt Pascale Naessens over de bloemkoolcurry met kippengehaktballetjes uit haat nieuwste boek Chez Pascale. Hier lees je meer.

RECEPT voor 2 personen.

Nodig:

300 g kippengehakt

200 g bloemkool in roosjes

200 verse spinazie

250 ml kokosmelk

1 ui gesnipperd

koriander gehakt

3 el kerriepoeder

1 tl kurkuma voor de kleur

boter om te bakken

olijfolie

25 g gehakte pinda’s

peper & zout

Bereiding:

Hak de koriander fijn. Meng de helft van het kerriepoeder en de koriander door het kippengehakt en maak op smaak met peper en zout. Rol met natte handen kleine balletjes van het gehaktmengsel. Bak de gehaktballetjes bruin in hete boter. Giet in een ander pan een scheutje olijfolie en fruit de gesnipperde ui aan tot deze glazig, maar niet bruin is. Snijd de bloemkool in kleine roosjes en roerbak deze kort, zo’n 5 minuten, mee. Giet de kokosmelk in de pan en voeg de rest van het kerriepoeder en de kurkuma toe. Laat het geheel sudderen tot de bloemkool gaar is. Voeg de spinazie als laatste toe en laat deze slinken. Schep de curry in diepe borden en leg de balletjes erin. Garneer het gerecht met gehakte pinda’s.

Chez Pascale is een uitgave van Lannoo.

foto: een suggestie uit Cuisine et Vins de France.

Astuces voor je herfstapéro. Organiseer eens een apéro dinatoire bij je thuis. Dat is wat anders dan borrelen, want in Frankrijk betekent dat een avondvullend programma met drankjes, hapjes en veel gezelligheid. Meestal brengen de gasten iets te eten mee of zorgen voor de wijn. De tafel is gedekt met glazen, bordjes en servetjes, de hapjes staan klaar. Voor GKT was dit een mooie manier van inburgeren in ons dorp. Met een fijn gezelschap van Franse vrienden en expat buurtgenoten.

Tomates cérises au caramel de sésame.

Was 150 g tomaatjes en rits ze van het takje af. Rooster in een droge pan 100 g sesamzaadjes en laat deze afkoelen in een diep bord. Verhit in een steelpan 20 cl honing en 100 g suiker totdat er een fijne karamel ontstaat. Haal de pan van het vuur en haal, geprikt aan een stokje één voor é’n de tomaatjes door de warme karamel en daarna door de sesamzaadjes.

Cake au chorizo et olives noires.

Verwarm de oven voor op 180° Celcius. Klop 6 eieren en 300 gram bloem met een zakje gist door elkaar. Voeg 10 cl room en tachtig gram gesmolten boter toe. Roer het cakebeslag goed door. Voeg in stukjes gesneden chorizo en fijngehakte zwarte olijven toe. Roer nogmaals goed door, maak op smaak met zwarte peper en zout. Stort het geheel in een beboterde cakevorm. Bak de cake af in circa 35 minuten. Laat de cake afkoelen en serveer in dunne plakken.

Brick de chèvre au lard.

Rol een stukje geitenkaas in een plakje pancetta. Leg het geheel op een vel Tunesisch brickdeeg. Giet er een lepel honing over en wat geritste tijm. Vouw het brickdeeg in een driehoekje dicht. Herhaal dit tot je het gewenste aantal hapjes hebt. Verwarm de oven voor op 180 ° C. en bak de brickdeeg met geitenkaas en pancetta in ongeveer 15 minuten af.

foto: c’est le temps de l’apéro.
foto: cover Wijn van Kleyn.

Wijn van Kleyn  het begint allemaal in de Auvergne. In de tijd, dat op tafel in Frankrijk nog grote flessen wit en rood op tafel stonden tijdens de dagelijkse déjeuner. Voor bij het ménu du jour,, jet plastic doppen. Die zie je niet zoveel meer. Er wordt tegenwoordig minder gedronken en veelal is in Frankrijk de doppenfles vervangen door une caraffe d’eau. En wijn uit de BIB, bag in box, dat op tafel komt in een klein karafje van 25 cl. In ieder geval zette Onno zijn eerste stappen op wijngebied tijdens die reis naar de Auvergne. Later in Amsterdam, toen het virus zich had genesteld in zijn aderen, kookte hij een coq au vin in een rijke Bourgogne uit Vosne Romanée. Dat zou je heden ten dage niet meer in je hoofd halen. Lees meer

Wijn van Kleyn is een uitgave van Nijgh Cuisine.

foto: bomen vol olijven in ons dorp.

Herfst in de Corbières  Varkenswangen met olijven uit de Languedoc. Gilles Goujon (Bourges 1961) is de eigenaar en chef een hotel en restaurant in Fontjouconde, 33 kilometer ten westen van Narbonne, in het hart van de Corbières. Het heet Auberge du Vieux Puits. Goujon belandde al jong in de horeca. In 1978 werd hij al de “meillieur apprenti” van Frankrijk en stages en werkervaring bij verscheidene gerenommeerde Michelin zaken volgenden. Op zijn 31e kocht hij Auberge du Vieux Puits en ging aan de slag. Het leverde hem in 1997 zijn eerste Michelinster op, gevolgd door nummer twee in 2001, in het jaar,dat hij de auberge uitbreidde met hotelaccommodatie. De bekroning kwam in 2010, toen dit adres getooid werd met 3 Michelinsterren en sindsdien is het restaurant van Gilles Goujon niet meer weg te denken in de Aude.

Auberge du Vieux Puits, 5 Avenue St Victor, 11360 Fontjouconde (Aude)

RECEPT: GKT kwam op het spoor van een recept voor varkenswangen met Lucques olijven, de lokale groene variant. Gilles Goujon kookt het in het groot met zeker 12 varkenswangen. Voor Gereons Mag paste ik de hoeveelheden en receptuur iets aan.

Nodig:

6 varkenswangen met been

75 g wortel in blokjes

75 g selderij in blokjes

2 rode uien in ringetjes

olijfolie

75 g geplette Lucques olijven

500 g tomaten in blokjes

4 tenen knoflook

½ l witte wijn

½ l kalfsfond

2 laurierblaadjes, takjes tijm en rozemarijn als bouquet garni

peper en zout

Bereiding:

Bestrooi de varkenswangen met peper en zout. Verhit de olie en braad de wangen ome en om aan, to ze mooi bruin zijn. Haal het vlees eruit en zet afgedekt apart. Voeg de uienringen, knoflook en groenten toe en bak deze kort aan aan. Wanneer je klaar bent met het fruiten van de groenten voeg je de groene olijven toe en de tomaten toe. Bak kort aan op hoog vuur Blus het geheel af met de wijn en voeg de warme fond en bouquet garni toe Kook het geheel iets in en voeg de varkenswangen toe. Doe het deksel op de pan en zet deze in een voorverwarmede oven van 100 graden. Laat de stoofpan daarin 2 uur staan. Kijk bij tijd en wijle naar de garing en roer. Serveer de wangen met de jus en brood.

Wijntip: rode Corbières.

foto: feest bij Roberto’s in Amsterdam.

Een stukje Italië in Amsterdam: restaurant Roberto’s viert 30ste verjaardag.  Aan de Amsterdamse Apollolaan vind je het Italiaanse restaurant Roberto’s, dat zijn 30-jarig bestaan viert. Dat doen ze door middel van een ode aan de pure cucina Italiana, geïnspireerd op de Italiaanse spaghettiwestern Il buono, il brutto & il cattivo van Sergio Leone. De komende tijd neemt het team van Roberto’s de gasten mee op reis door langs de parel van de Italiaanse keuken, een schatkamer vol verrassingen, al dan niet in een modern jasje.

“Puur en lekker! Doordat gastronomie wordt beïnvloed door culturele veranderingen en trends, kunnen gerechten hun authenticiteit verliezen. Bij Roberto’s streven wij er juist naar om de traditionele waarden die de Italiaanse keuken zo uniek maken, te bewaren. Gastronomie is wie we waren, wie we zijn en wie we zullen zijn. Dat maakt Roberto’s al 30 jaar succesvol”

Culinaire reis door Italië. Roberto’s verwent de komende maanden zijn gasten op een avontuurlijke manier. De reis begint in oktober in Garfagnana, Midden-Italië. Chef-kok Aurelio Barattini van het eeuwenoude restaurant Antica Locanda di Sesto neemt je mee in de keuken van zijn regio en deelt zijn stoere gerechten. Van half november tot eind december staat Roberto’s in het teken van de beste wijnen van de wijnfamilie Dogliani uit Piëmonte.. Wijn om te drinken bij typisch Piëmontese gerechten waarin natuurlijk de tartufo bianco (witte truffel) een hoofdrol speelt. Dat wordt smullen in het Amsterdamse Hilton.

Kijk voor het volledige programma op de site van Roberto’s

foto: cover 365 tips voor een groenere wereld.

Tips om groener te leven. GKT schrikt soms weleens van al zijn afval, het vele watergebruik en het niet duurzaam zijn van zijn keukentje. In het Occitaanse dorp zie je vaak voor huizen allerlei “afgedankte” dingen staan, bakken vol troep, die wij in Nederland allang naar het vuilnis hadden verwezen. Zo anders is dat hier, de lokale biologische bloemenkweker kan oude potjes altijd gebruiken. De kattendame van het dorp weet wel raad met oud beddengoed. Vide greniers en brocantes zijn in elk dorp doodgewoon en altijd vindt iemand daar wel iets van zijn of haar gading. Zo wordt er ongemerkt heel wat gerecycled en duurzaam hergebruikt door de bewoners. Een ander onderwerp in deze streek is water. Er heerst al sinds de winter droogte en veel regen valt er ook nu (nog) niet in de herfst. De plaatselijke rivier staat droog en iedereen wordt gemaand spaarzaam om te gaan met water. Een Franse vriendin met een chambre d’hôtes vraagt haar gasten om het eerst koude water tijden het open van de douchekraan op te vangen in een emmer. Daarmee kunnen dan weer de planten worden water gegeven. Meer hier.

365 tips voor een groenere wereld is een uitgave van GoodCook.

foto: Côté OUEST besteedt aandacht aan de gerechten van Joris & Anouck.

Bretagne Iodé. De Vlamingen Anouck en Joris Delanghe streken neer in een Bretons dorp in de Morbihan, waar zij nu al heel wat jaren B&B la maison blanche aux volets bleus runnen. Op Gereons Keuken Thuis was regelmatig al iets te lezen over hun avonturen. Naast de Bretonse is de Baskische keuken ook favoriet bij het koppel. In hun nieuwe boek Tapas & Pintxos de Bretagne mengen zij deze twee keukens, die als overeenkomst het jodiumrijke zout uit de zee hebben. Een hommage aan terre en mer met recepten uit het Zuiden en Armorica.

Tapas & Pintxos de Bretagne is een uitgave van Snoek.

RECEPT: pintxos van geroosterde brioche met sardine en ingelegde komkommer. Gereons Keuken Thuis las dit recept in het magazine Côté OUEST en gaf er een eigen draai aan.

Nodig:

½ brioche brood in dunne plakken.

1 komkommer zonder zaadlijsten in blokjes

2 blikjes sardines uitgelekt

1 citroen uitgeperst

zout & peper

dille

1 klein potje crème fraiche

Piment d’Espelette

Bereiding:

Snijd het brioche brood in mooie dunne lange repen en rooster het om en om op de plancha. Snijd de komkommer in blikjes en zet deze een half uur part, bestrooid met zout  in een zeef, die je boeven een kom plaatst. Pers de citroen uit. Laat de sardines uitlekken en verwijder de graatjes. Maak van de sardines mooie reepjes. Meng een paar lepels crème fraiche met wat zout en piment d’Espelette en besmeer hiermee de briocheplakken. Meng door de uitgelekte komkommer wat dille en citroensap en beleg elke canapé met de komkommer. Tot slot leg je op elk plakje een reepje van de sardines. Garneer met een dun takje dille.

foto: de foodybox van Kroon op het Werk. Met lila aubergines.

Daar was ie weer, een dagje later dan gepland. De herfsteditie van de foodybox van Kroon op het werk. De special reporter van GKT in Zandvoort ging er direct mee aan de slag. Overleg volgde en een recept is bedacht. Met de lila aubergines, die minder bitter zijn, doordat ze minder pitjes bevatten. Een foodybox met een Hollands tintje. Marne mosterd, Opperdoezer ronde, Old Amsterdam en drie soorten pepernoot. Het Franse tintje vind je in de produits van Bonne Maman De potjes van dit confiture merk gooit GKT nooit weg, want gerecycled fleuren zij de Occitaanse keuken op. Tot slot wafels van Céréal. De lila aubergine van Nederlandse teelt is uiterst geschikt voor een Zuid Franse klassieker. Caviar d’aubergine au lila!

RECEPT. Caviar d’aubergine

Nodig:

3 lila aubergines

6 teentjes knoflook

2 takjes rozemarijn

2 el olijfolie

1 uitje gesnipperd

zeezout en zwarte peper

dressing van 1 el rode wijnazijn, 3 el olijfolie, peper en zout.

2 tl Provençaalse kruiden

1/2 pakje boter

bieslook

zwarte olijven zonder pit

Bereiding:

Verwarm de oven voor op 200° C. Snijd de aubergines in de lengte doormidden. Bestrooi de delen met wat zeezout. Laat de aubergines een kwartiertje staan. dep ze daarna droog met papier. Maak een ruitpatroon in het vruchtvlees. Snijd de teentjes knoflook in stukjes en doe deze tussen de inkepingen. Doe hetzelfde met de naalden van de rozemarijn. Voeg zout en peper toe en schenk er wat olijfolie overheen. Wikkel de aubergines in aluminiumfolie en bak ze 45 tot 50 minuten in de oven tot het vruchtvlees helemaal zacht is. Haal de pakketjes uit de oven en laat iets afkoelen. Hak het vruchtvlees van de aubergines, de knoflooktenen en rozemarijn fijn en doe in een kom. Laat de caviar d’aubergine afkoelen in de ijskast. Snipper een uitje en meng dit door de caviar d’aubergine, Maak een dressing van azijn, olijfolie, Provençaalse kruiden, peper en zout en roer deze door de pasta.

Hak de bieslook fijn en roer deze samen met een el grof zeezout door een half pakje zachte boter. Serveer de caviar d’aubergine op vers stokbrood met de boter en olijven.

foto: nazomeren Nina Parker in St. Tropez.

Het kookboek Nina St. Tropez met meer lekkere ideeën voor je apéro! “Elke keer als wij de grote rotonde van de D98 oprijden, met in het midden de grote Géant Casino, vertel ik het zelfde verhaal. Over de indrukken als kind. We waren er bijna, geen slaapplek meer te krijgen in het stadje. Dus dan maar tussen de wijnranken bij de boer. (met alleen een wasbak) Mijn broertje claimde de tent voor zichzelf, Ik werd  voor twee weken verbannen naar de achterbank van de auto. Maar dat mocht de pret niet drukken. We waren in Saint Tropez. Dat was de eerste keer zo’n 45 jaar geleden. Sindsdien ben ik er regelmatig terug geweest in elk jaargetijde. En ik ben nog steeds fan van het stadje en de omgeving.” Lees meer

Nina Saint Tropez is een uitgave van Karakter uitgevers.

foto: David Charles Terry en zijn man schilderij, hangend op de bank.

Gastbloggers gezocht!!!! Wees geen couch potato, maar schrijf eens een gastblog voor GKT of een bijdrage voor de volgende editie van Gereons Mag. Ik ben altijd benieuwd naar jullie verhalen, recepten of trouvailles.

De volgende editie van Gereons Mag verschijnt half december en staat in het teken van de eindejaarsfeesten! GKT is benieuwd naar jullie input!

foto: De Dam in kersttooi.

Noot: De herfsteditie 2023 van Gereons Mag werd mede mogelijk gemaakt door Van Gogh Museum Amsterdam Lannoo,,  Kroon op het Werk, Pascale Naessens , Annemarie Coopman & Eke Mariën, Bertram & de Leeuw, Trudie Dütting, Cuisine et Vins de France, Onno Kleyn, Nijgh Cuisine, Roberto’s, Hilton Amsterdam. Joris & Anouck Delanghe, Gilles Goujon, Intermarché, David Charles Terry, Côté OUEST, GoodCook, Snoek uitgevers, Paolo Sacca, gereonskeukenthuis-archief en Gereons E&W. Alle producten, boeken en andere zaken werden mij als samples gestuurd door de uitgeverijen, pr bureaus en producenten De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

365 tips voor een groenere wereld..

foto: cover 365 tips voor een groenere wereld.

365 tips voor een groenere wereld. GKT schrikt soms weleens van al zijn afval, het vele watergebruik en het niet duurzaam zijn van zijn keukentje. In het Occitaanse dorp zie je vaak voor huizen allerlei “afgedankte” dingen staan, bakken vol troep, die wij in Nederland allang naar het vuilnis hadden verwezen. Zo anders is dat hier, de lokale biologische bloemenkweker kan oude potjes altijd gebruiken. De kattendame van het dorp weet wel raad met oud beddengoed. Vide greniers en brocantes zijn in elk dorp doodgewoon en altijd vindt iemand daar wel iets van zijn of haar gading. Zo wordt er ongemerkt heel wat gerecycled en duurzaam hergebruikt door de bewoners. Een ander onderwerp in deze streek is water. Er heerst al sinds de winter droogte en veel regen valt er ook nu (nog) niet in de herfst. De plaatselijke rivier staat droog en iedereen wordt gemaand spaarzaam om te gaan met water. Een Franse vriendin met een chambre d’hôtes vraagt haar gasten om het eerst koude water tijden het open van de douchekraan op te vangen in een emmer. Daarmee kunnen dan weer de planten worden water gegeven.

Gezien het voorgaande was het boekje 365 dagen voor een groenere wereld meer dan welkom in GKT. Niet per se vanwege de ecologische of milieu-impact, maar als sportieve uitdaging. Een lokroep om bewuster om te gaan gedurende het jaar met je afval, water en andere zaken. In 365 topics laat schrijfster Georgina Wilson Powell zien hoe je met simpele middelen en zonder impact op je dagelijkse routines allerlei verduurzamingen kunt bewerkstelligen. Naast de tip zelf laat zij in haar boek ook de besparing en impact zien voor het milieu. Zoals een veel door GKT gehanteerde tip om uitgeperste citroenen samen met kruidnagels in te zetten tegen westen en muggen. Of maak eens een bouillon van je gewassen groenteschillen. Sommige dingen zijn heel praktisch, maar andere tips daarentegen weer niet en rieken een beetje naar sponsoring van “groene” merken. En vaak is dat een duurdere keuze, die niet voor iedereen is weggelegd. Maar de dagelijkse tips zijn zeer bruikbaar voor GKT. Ik  ga er hier in de Hérault mee aan de slag en houd jullie op de hoogte. Meer in de aankomende editie van Gereons Mag.

365 tips voor een groenere wereld. Georgina Wilson-Powell (ISBN 9789461433039 ) is een uitgave van GoodCook en is te koop voor € 15,00

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Chez Pascale.

foto: welkom chez Pascale.

Chez Pascale. Gereons Keuken Thuis zou graag eens aanschuiven in het restaurant, dat Pascale Naessens denkbeeldig al zo’n 20 jaar runt. Een restaurant voor elk moment van de dag met de signatuur van deze bezige bij. Een echt restaurant zal er wel niet komen. Zeg overigens nooit nooit! Maar Pascale heeft weer veel tijd en energie gestoken in 80 recepten, die je zomaar op de menukaart van haar restaurant zou kunnen tegen komen. Eten is voor dit kookboekenkanon een belangrijk onderdeel van het leven. Dat doe je in gezelschap en je maakt je voeding van mooie verse waar. Dit is een gegeven in alle boeken van de schrijfster tot nu toe. Chez Pascale is een vrolijk boek en als toegift kun je via een QR code jezelf inkopiëren, om zodoende een persoonlijke Chez …. uithangbord voor jezelf te maken.

Chez Pascale start met de wijze, waarop Pascale kookt en hoe zij tracht verbinding te maken via haar gerechten. Deze zijn altijd eenvoudig, edoch chique. Het ontbijt is een feestelijk begin van de dag. GKT voelt wel wat om te starten met een courgettewafel met zure room en zalm of grapefruit met cashewnoten en platte kaas uit de oven. Deze ga ik snel eens uitproberen, want elke dag yoghurt met fruit en havervlokken wordt ook wat saai. Lunchen, het liefst al fresco is een feestje bij Pascale. Ik teken direct voor de geroosterde kropje sla, Noordzee garnaal en pijnboompitjes. Doeltreffend eenvoudig. Of ik hier in Occitanië Noordzee garnaal kan vinden?

foto: vrolijke glaasjes voor je apéro.

De afdeling apéro is een belangrijke, want hier in Frankrijk is het heel gewoon vrienden en buren uit te nodigen voor een glaasje met wat hapjes, al dan niet dînatoire. Pimientos de Padrón, gerookte aubergine of geblakeerde prei. Er staat veel groens op tafel. Fijn in een tijd, waarin toch velen liever (te veel) vlees laten staan. Haar restaurant moest niet te saai worden, dus koos de schrijfster voor een hoofdstuk Trendy, verleg je grenzen in de keuken. Tegenover dit moderne geweld zet zij een klassiek repertoire met een vleugje nostalgie. In een Vlaams restaurant mag natuurlijk waterzooi niet ontbreken. GKT maakt een sprongetje naar de feesttafels van Chez Pascale, want ook in haar restaurant worden de mooie dingen des levens gevierd met buffetten in mediterrane stijl en in Midden Oosterse sferen. En wat te denken van een heus Balinees feest. Die laatste moet GKT eens uitproberen tijdens een apéro met Occitaanse gasten. Desserts ontbreken niet voor de liefhebber. Tot slot zwaait Chez Pascale haaar agsten uit met een stevig betoog over ultrabewerkte voeding. Koop zoveel mogelijk onbewerkte en verse voeding en maak bewuste keuzes is haar credo.

Chez Pascale, een fysiek restaurant is het niet, maar met dit kookboek weet Pascale je mee te nemen in het restaurant, dat zij zou willen runnen. Dus aan de slag in je eigen resto met deze heerlijke recepten.

foto: cover Chez Pascale.

Chez Pascale, Pascale Naessens. Geniet van 80 nieuwe recepten. (ISBN
9789401493123) is een uitgave van Lannoo en is te koop voor € 29,99

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Ansjovis.

foto: cover Ansjovis. Kleine vis, groot verhaal.

Ansjovis, kleine vis met een groot verhaal. Je kunt het je anno 2023 niet voorstellen, maar in het tegenwoordig zoete water van het IJsselmeer wemelde het zo’n honderd jaar geleden van de haring en ansjovis. Er werd driftig op gevist door de vissers uit de Zuiderzeestadjes. Het was het vet op de botten. De Afsluitdijk en verzoeting van het water maakte een einde aan deze paaigronden, waar het voor deze kleine reizende vis goed toeven was. De ansjovis, zo schrijft Petra Possel, bekend van Radio Mangiare, is een aparte snuiter in het vissenbestand. Zeer gevoelig voor klimatologische veranderingen en een fijnproever in zijn dieet. Daarnaast kun je deze kleine vis een Olympisch kampioen lange afstand zwemmen noemen, want het diertje reist wat af. Reden voor de schrijfster van dit leuke vakantieboek om deze kleine rakker door Europa te gaan volgen. Het verhaal begint in Harderwijk, geboorteplaats van Possel en destijds centrum van de vismeelindustrie, op wiens fundamenten later het Dolfinarium zou ontstaan. Via Hoorn en godsvruchtig en belastingplichtig Spakenburg, bezoekt de schrijfster haar oude woonbuurt in Amsterdam, waar zij verhaalt over de kwestie Broodje Martino. Op naar het buitenland, Bretagne, Pyrenées Orientales en Catalunya. GKT gaat niet alle details vermelden bij deze plekken, want het is juist fijn om in dit boekje meegenomen te worden langs de vele gedaanten en verhalen van het fenomeen ansjovis. Zoals het verhaal van Gerhardus (toevallig mijn doopnaam, maar dat terzijde) Bloem, de Baskische ansjoviszouter. In Malaga heten ansjovisjes boquerones, nog steeds een gerecht waar je mij voor wakker kunt maken. Jeugdsentiment. Petra legt uit waarom zelfs de voetbalspelers deze erenaam dragen. Italië komt aan bod en dan mogen de alici van Cetara niet ontbreken. De reis eindigt in het Brabantse Bergen op Zoom, waar weervissers nog steeds ansjovis uit het water van de Oosterschelde halen, zij het duur betaald.

Ansjovis, kleine vis, groot verhaal is een ode aan deze kleine trekvis, die overal in Europa was te vinden. GKT kijkt nu met hele andere ogen naar deze vis bij het eten van boquerones in Roses of pissaladière in een Occitaanse badplaats. Een fijn zomerboek om mee op reis te nemen en van te smullen. 

Ansjovis, kleine vis, groot verhaal. Petra Possel. (ISBN 9789465811750) is uitgegeven door PODIUM en is te koop voor € 22,99 

RECEPT: pissaladière van bladerdeeg met vijgen en ansjovis.

Pissaladière is van oorsprong een uientaart met ansjovis uit Nice. Wij maken hem nu van bladerdeeg belegd met vijgen en ansjovis. We drinken er koele rosé uit de Provence bij. 

Nodig 4 personen:

4 plakken bladerdeeg
4 verse vijgen
3 rode uien in ringen
8 ansjovisfilets
3 el olijfolie
1 el balsamicoazijn
peper
tijmblaadjes
1 tl suiker

Bereiding:

Rol de plakken bladerdeeg uit op een bakplaat bekleed met bakpapier. Bak het bladerdeeg krokant in ongeveer 20 minuten op 180 ° Celsius. Verhit 2 el olie en fruit hierin de in ringen gesneden rode ui. Blus af met wat balsamicoazijn en voeg de suiker toe. Laat de uien licht karamelliseren. Dep de ansjovisfilets droog. Als ze te zout zijn leg ze dan even in wat melk.
Snijd de vijgen in partjes. Bestrijk het bladerdeeg met het uienmengsel, leg hierop de ansjovis en de stukken vijg. Bestrijk de rand met wat olijfolie. Strooi wat tijmblaadjes erover heen en plaats het geheel nog 10 minuten in de hete oven. Maak af met wat verse zwarte peper.

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Pasta Veloce. Frances Mayes & Susan Wyler.


Pasta Veloce. Frances Mayes & Susan Wyler. Onweerstaanbare recepten van onder de Toscaanse zon. Frances Mayes en haar long time culipartner in crime Susan Wyler nemen je in dit mooie nieuwe kookboek mee door hun fast pasta kitchen. De twee schrijvers kennen elkaar al sinds ze ooit in de Provence een kookcursus volgden. Daarna verloren ze elkaar uit het oog, maar sinds beiden in North Carolina wonen, trekken ze weer gezamenlijk op. De lockdowns hielpen daar een handje bij, want de dames voorzagen elkaar regelmatig van lekkere pastagerechten, die ze telkens op de veranda’s van elkaar zetten. Zo ontstond het idee om Pasta Veloce te schrijven. Geen boek vol fast food, zoals een reactie op Facebook veronderstelde. Want één van de deugden van pasta is, dat het in een handomdraai klaar is te maken en de variaties eindeloos zijn. Degelijk eten voor elke dag. Zeker voor Italianen, die zich volgens het nieuws onlangs geconfronteerd zien met torenhoge prijzen voor pasta, een product waar elke Italiaan zo’n 23 kilo per jaar van verorbert. Een kookboek voor elke dag met vele klassieke en nieuwe recepten, makkelijke sauzen en lekkere pesto’s. Pasta Veloce is een fijn zomerboek en de plaatjes geschoten door Steven Rothfeld maken, dat je je direct in zonnig Italië waant.

 RECEPT uit Pasta Veloce: Spaghetti met venusschelpen in rode saus met chilivlokken.

Nodig:

350 g spaghetti

EV olijfolie

1 el chilivlokken

1 tl gedroogde oregano

120 ml droge vermout of Noilly Prat

200 ml passata of een blik bio tomaten blokjes

1 kg venusschelpen of kokkels Laat deze een dag goed ontzanden in water.

2 tenen knoflook gehakt

peper & zout

gehakte platte peterselie

additioneel wat partjes citroen

Bereiding:

Breng in een grote pan ruim water aan de kook met wat zout en kook de spaghetti in tien minuten al dente. Giet af en zet apart, maar bewaar ongeveer 250 ml kookvocht voor later. Fruit de knoflook in wat olie aan in een hapjespan op middelhoog vuur, gedurende 2 à 3 minuten, Doe de chilivlokken erbij, 1 tl oregano en giet de vermout erbij. Kook het geheel iets. Doe hierna de passata of tomatenblokjes erbij en de schelpen. Breng aan de kook en kook het geheel iets door gedurende 53 tot 5 minuten. Doe het mengsel in een grote dieps schaal, roer de spaghetti en wat kookvocht er goed doorheen. Maak op smaak met peper en zout en een scheutje EV olijfolie. Garneer tot slot met wat gehakte platte peterselie en wat partjes citroen. Serveer direct

Wijntip: een koele witte chardonnay van Sicilië.

Pasta Veloce. Irresisibly fast recipes from under the Tusacan sun. Frances Mayes & Susan Wyler (ISBN 978141976344) is een uitgave van Abrams en is in NL te koop voor € 28,09 via bol.com of je eigen boekhandel.

Noot: De bespreking van dit kookboek op GKT is mijn eigen mening. Ik word hiervoor niet betaald. Lees ook de disclaimer

The Grand Blogger Dinner 2023.

foto; een warm welkom op deze lustrumeditie.

The Grand Blogger Dinner 2023. Vrijdag 30 juni, zomer in Amsterdam. Gereons Keuken Thuis ging naar een oude en bijzondere plek in de stad voor de lustrumeditie van The Grand Blogger Dinner, dat, ik weet niet of het toeval is, plaatsvond in The Grand, een hotel tussen de twee Burgwallen. Plek van het voormalige stadhuis van Amsterdam ,maar tegenwoordig een onderdeel van de Sofitel Legend hotelserie. Een mooie plek om te gaan genieten van al het lekkers en moois, dat Alwin Jâger van Mister Goodiebag en zijn team voor ons in petto had. De lustrumeditie was te meer bijzonder, omdat de vorige keer al weer 4 jaar geleden was. Wat vliegt de tijd voorbij. Een opmerking, die ik van diverse oude en nieuwe bekenden hoorde.

foto: onderdeel van de art déco muurschilderingen in de trouwzaal.
foto’s pioenen en hortensias op tafel van Floral designers.

We werden ontvangen in de trouwzaal eerste klasse, een pareltje van art déco, dat de cycli van het leven verbeeldt. Een rondedans tot aan het huwelijk met als apotheose het glas in loodraam achter de trouwtafel. In honderd jaar heeft deze zaal niets van zijn oorspronkelijke charme verloren. Het wijnhuis Villa Maria verblijdde de gasten met een cocktail op basis van hun sauvignon blush wijn, licht sprankelend, als dan niet met framboos en munt. GKT proefde de wijn zonder deze toevoegingen. Villa Maria is opgericht door Kroatische migranten, die ongekend emoelijkheden zagen om in dit nieuwe land en klimaat wijnen te gaan produceren. Niet zonder resultaat. Tegenwoordig kun je Villa Maria een iconisch wijnhuis noemen. De daad werd bij het woord gevoegd door de wijnselectie tijdens het diner.

foto; de eerste gang van gerookte forel.

Via de gangen van het hotel bereikten we de voormalige raadszaal van de gemeente Amsterdam, een pareltje van bouwmeester Hildo Krop. De manager van Sofitel The Grand antwoordde op mijn vraag, dat de emblematische liftjes helaas vanwege veiligheid niet meer aanwezig waren. gesneuveld tijdens de verbouwing. Wijlen burgermeester Van der Laan heeft nog getracht deze omissie recht te zetten. In deze zaal waren de tafels uitnodigend gedekt en gedecoreerd met prachtig bloemwerk van Floral designers. Het Sofitel hotel gaat voor duurzaam en echt, dus kosten noch moeite worden gespaard om alles zo natuurlijk mogelijk te houden. Van zeepjes tot bloemen.

foto: pinot grigio BIN van Villa Maria.
foto: bisque van langoustines met Hollandse garnaalen.

GKT vond snel zijn plek, waar een heerlijke beautybag stond te wachten van Clarins. (meer daarover in de volgende editie van Gereons Mag) Het smikkelen van de gerechten van de chefs van Bridges en Oriole Garden Bistro kon beginnen. Afgetrapt werd met gerookte forel met komkommer, yoghurtdressing en bloemen uit de eigen tuin. Een rol in het gerecht was weggelegd voor groene olijfolie uit Puglia van Guglielmi. Erbij dronken  we een sauvignon blanc van Villa Maria. Naar de smaak van GKT niet per se een match made in heaven. Restaurant Bridges tekende voor een bisque van langoustines en Hollandse garnalen. Een echt WOW factor gerecht met als wijn een private Bin pinot grigio, die eigenlijk niet bedoeld was door de sommelier bij deze gang, maar wel een beste keuze bleek. De geplande chardonnay schoof door naar het derde gerecht, kabeljauw met Antiboise en een puree van Boursin en bloemkool. Een mooie combinatie. 

foto: kabeljauw met Antiboise en bloemkool-Boursin puree.
foto: five spices duck.
foto: Villa Maria pinot noir organic.

Verder met een spicy touch explosion, eendenborst met een saus van vijf kruiden van Verstegen, geserveerd met witte asperges en tartaar van knolselderij. De wijnkeuze voor pinot noir toonde zich een mooie match. Waar de wat koele bio pinot noir bij de eerste slok wat strak overkwam, smaakte hij bij dit gerecht heel goed. Het dessert werd verzorgd met de koekjes van het Belgische Lotus. Ja zij uit Lembeke, die de wereld veroverden met hun koffiekoekjes en speculoospasta. Een zoet Lotus Biscoff gebak met custard, Lotus speculoos pasta en ijs van melk. Wel wat zoet na het overdadige menu. De wijn was een dessertwijn van riesling. Deze heb ik overgeslagen.

foto: Het Lotus uit Lembeke dessert.
foto: genieten in goed gezelschap.

En zo vloog de laatste vrijdag van juni om met goed eten, fijne wijnen en dito gezelschap. Dank aan Alwin Jâger, het team van Mister Goodiebag, de chefs van The Grand en Sofitel Legend voor deze mooie avond. Met een voldane glimlach op het gezicht en een mooie goodiebag in de hand vertrok  Gereons Keuken Thuis weer Noordzeewaarts.

Tot volgend jaar bij de volgende editie van The Grand Blogger Dinner!

Dag van de pastasalade 2023.

Dag van de pastasalade 2023. Ondanks de wat tanende populariteit van deze feestelijke dag op 1 juli, kan Gereons Keuken Thuis het niet nalaten om een lekker pastasalade recept te plaatsen. Met de hoop dat velen met mij dat doen op deze dag. Voor op het strand, tijdens het spelevaren of voor de picknick in het park. Want pastasalade kan altijd, zij het met vis,  zij het met spekjes of geheel bio en vegan. Anything goes, dat is de reden, waarom er veel valt te beleven in deze editie van de dag van de pastasalade. Kijk eens op de speciale Facebook pagina voor alle ideeën, recepten en verhalen. Vandaag maak ik een recept voor een zomerse frisse pastasalade met erwtjes, sla en burrata. Eten voor zwoele avonden op je stadsbalkon. We drinken er een witte viognier uit de Languedoc bij van bio domaine Casatan in  Cazouls les Béziers.

Pastasalade met geroosterde mini romaine, tuinerwtjes, basilicum en romige burata.

300 g farfalle

750 gram tuinerwtjes (diepvries

paar takjes basilicum

citroenrasp/ sap av halve citroen

2 lente-uitjes

2 stronkjes mini romaine

1 burata

geroosterde walnoten

knoflook

peper & zout

olie & witte wijnazijn

Bereiding:

Kook de farfalle volgens de aanwijzingen op de verpakking en giet af. Spoel na met koud water en laat afkoelen. Blancheer de tuinerwtjes kort in komend water, 1 à 2 minuten. Spoel ze daarna af met koud water. Snijd de lente-ui in ringetjes. Rasp wat schil af van een schoongeboende citroen. Scheur de basilicum blaadjes i fijne stukjes. Verwarm een grillpan en rooster de doormidden gesneden mini romaine sla met wat  peper en zout om en om. Snijd deze hierna in fijne reepjes. Maal de helft van de erwtjes fijn met wat citroensap, knoflookteen en olie en maak er een mooie dressing van. Maak deze dressing op smaak met peper en zout. Rooster de walnoten en hak ze fijn. Meng de farfalle, tuinerwtjes, gegrilde sla, citroenrasp en noten door elkaar in een kom. Serveer de salade op borden met een scheutje dressing en in stukken gesneden burrata. Voeg eventueel nog wat citroensap en olie toe.

Meer pastasalades:

2015, funky pastasalade.

2016, pastasalade met pit

2017, Franse pastasalade

2018, pastasalade al fresco

2019, pastasalade lustrumeditie

 2020, nowaste pastasalade

2021, pastasalade met geroosterde paprika

en tot slot 2022, een valsspeel pastasalade.

Tot de volgende editie in 2024.

Moderne Griekse keuken.

foto: zomerse koffie op Santorini.

Moderne Griekse keuken. Lange tijd bestond er een beeld van de Griekse keuken van tavernas met parafernalia uit de Oudheid, koperen wijnkaraffen, ouzo, moussaka, tztatziki en bergen gegrild vlees. Niets mis mee, want GKT kon daar altijd erg van genieten. Glas retsina erbij. (niet voor ieders smaak weggelegd, maar in mijn geval acquired taste) Maar de laatste jaren laten Griekse koks in Nederland en daarbuiten zien, dat er meer valt te beleven in de Griekse keuken. Een keuken gebaseerd op traditie maar met lichte en fijne smaken. Precies wat je verwacht van een zomerkeuken. Fris, meer groenten en oog voor detail, dat is de nieuwe keuken. En de pers is er juichend over. Dus  tijd voor GKT om een te kijken, wat deze  moderne Griekse keuken behelst. En wat ik er zelf mee kan tijdens de #alfresco zomer.

foto: homemade tzatziki.

Tegenwoordig dagen Griekse koks zichzelf, maar ook de thuiskok uit door af te stappen van de stevige kost uit de oven en de bergen gegrild vlees. Minder bechamelsaus, minder kaas en minder volvet filodeeg. Allemaal pijlers, waar voorheen de easy does it Griekse keuken op steunde. Wat te denken van een gedefragmenteerde moussaka of pita gyros van ander vlees dan varkensvlees met lichtere saus of zelfs in een vegan variant? Een andere benadering van het bereiden van vis is aan het ontstaan. Liever rauwe of gegrilde pijlinktvis dan gefrituurde.

foto: aubergine gratin al fresco.

Inmiddels zijn er al meerdere restaurants te vinden, voornamelijk in de Randstad, waar je een meergangen-diner kunt eten met mooie wijnen van het schiereiland of de eilanden. ELEA in Rijswijk is hiervan een voorbeeld, maar ook gastronomische Griek KAIA in Amsterdam timmert aan de weg met nieuwe bereidingen. Een mooie ontwikkeling.

foto: wortelen met geklopte feta

Geklopte feta is ook een hit in de modern Griekse keuken. Niet geheel nieuw, GKT vond het recept in het boek GREEK van George Calombaris. Hieronder vind je een recept voor wortelen uit de oven met geklopte feta, dat ik enigszins heb aangepast.

Nodig:

2 bossen oranje wortels

2 bossen anderskleurige wortels

1 teen knoflook

60 ml EV olijfolie

zoutvlokken en peper uit de molen

oregano, toevoeging van GKT, want die smaak mag niet ontbreken in de Griekse keuken

50 gram gehakte en geroosterde walnoten

dille

200 g feta

3 el volle melk

Voor de dressing; 

1 el honing, additioneel

citroensap

1 tl oregano

peper &zout

Bereiding:

Verwarm oven voor op 180° Celsius. Snijd het loof van de stelen, maar houd er een stukje groen aan van ongeveer 1 cm. Was de wortels. Pers de knoflook uit en meng deze met de olie, oregano, peper en zoutvlokken. Haal de wortels door het oliemengsel. Verdeel de wortelen over een bakplaat en rooster ze gedurende 20 minuten in de hete oven. Doe intussen de melk en feta in de blender en mis deze op hoge stand tot een gladde emulsie. Zet in de ijskast tot gebruik. Haal de wortels uit de oven en leg deze op een schaal. Vergeet niet de de olie een aanbaksels te bewaren voor de dressing. Maak deze door citroensap, de bakolie, honing, oregano en desgewenst wat zout en peper door elkaar te roeren. Maak het niet te zoet. Maak een schaal op met geklopte feta, doe daarop de wortels en schenk de dressing erover. Garneer met de geroosterde walnoten en wat dille. Kαλή όρεξη

Wijntip: retsina, maar indien dit niet je smaak is stel ik een chardonnay/viognier blend voor uit Pays d’Oc. Bijvoorbeeld die van Alma Cercius.

video: Ah as borousa, kon ik je maar vergeten van Glykeria.

Noot: GREEK is een vrolijk vormgegeven boek met spannende recepten. En hele mooie fotografie. De schrijver neemt je mee in zijn Australische keuken met een Helleens hart. Een fijn boek voor deHollandse zomer. Dan maar binnen #alfresco aan de slag. Met een buffetje of zo! Uitgave van GoodCook.

Binnenkort in de zomereditie van Gereons Mag Greek style bietenballen van Paul Florizoone.

Is dit een kookboek? Heston Blumenthal.

Is dit een kookboek? Heston Blumenthal beleeft nieuwe avonturen in zijn keuken. Vanuit een ander perspectief. Hij wil per gerecht en recept zijn beleving beschrijven. Geïnspireerd door de kwantumtheorie* ging hij filosoferen over zijn rol in de keuken. Iets wat zijn grote liefde is, maar om de zoveel tijd een nieuwe impuls nodig heeft. Hoe uitte zich dat bij Blumenthal? Daarover gaat zijn nieuwe boek Is dit een kookboek? De altijd aanwezige paradox in de keuken. Aan de ene kant is er het timen, opletten afwegen en berekenen. Aan de andere kant is er voor Blumenthal in de keuken zijn eigen ervaring, dat je niet kun kwalificeren of kwantificeren. Dat is de optelsom van geuren, proeven smaken  en uiteindelijk fysiek genot. De schrijver nam de proef op de som. Hij zette het boek zo op, dat het rekening houdt met dit kwantumonderscheid, dat je tegenkomt als je kok bent. Je handelen is het culinaire werk met alle restricties en geboden. De tegenpool hiervan is het mens zijn juist met alles wat ons mens maakt. Je creativiteit, je belevingsvermogen en niet te vergeten je emoties.

foto: cover Is dit een kookboek?

Heston Blumenthal wil afstappen van het geijkte recept als leidraad. Probeer eens een boterham met kaas of een ander beleg te proeven terwijl je let op merites als structuur, de smaak van de kaas en vergeet daarbij niet de omgeving. Vaak zijn gerechten plaats- en herinneringsbepaald. Voor Blumenthal is het eten van een boterham met kaas zoveel meer als hij dat in Hyde Park doet i.p.v. van achter zijn bureau. Het laatste was tot kort verboden in Frankrijk op je werkplek. Dezelfde deeltjes in een andere setting. Net als het experiment met een vliegtuigmaaltijd. Benader deze eens zoals de schrijver een keer deed in het vliegtuig en gegarandeerd heb je een andere beleving. Tot zover de kwantumtheorie.

Menselijk handelen versus menselijk zijn? Dit is het centrale thema in dit mooi vormgegeven kookboek vol leuke illustraties. Elke linkerpagina bevat een handleiding , het recept. Op de rechterpagina maak Blumenthal aan- en opmerkingen. GKT vindt dit een hele leuke vondst, omdat je ermee je vreugde in de keuken terugvindt. Maak bijvoorbeeld eens een broodje erwtensoep of pan bagnat. Vind je zen-momenten terug in de keuken. Tijdens het ontbijt of bij de soep. Wees eens lief voor je darmen, eet bietensoep! Mindful koken, wat doe je en niet alleen waarom, want dat is mechanisch, maar waartoe? En zo doende gaat Blumenthal verder met een foerageer salade, want zeg nu zelf: het plukken is toch het of leukst? Wat te denken van chili con carne met chocola. Voor GKT komen er in dit boek heel wat leuke varianten op het geijkte stramien boven tafel. Alles is het waard en voorzien van een kwantum mechanisch stempel.

Is dit een kookboek? Hoe moet je deze vraag beantwoorden? Ik moet het antwoord schuldig blijven, omdat Heston Blumenthal wel degelijk recepten opschrijft. Maar de aantekeningen en het plaatsen in een andere context vergulden het recept met het plezier, dat je in de keuken moet beleven. Zet je zintuigen aan en ga aan de slag met dit kookboek. Een heerlijk kook- en leesboek! 

Is dit een kookboek? Avonturen in de keuken. Heston Blumenthal (ISBN 9789464041866) is een uitgave van Fontaine en is te koop voor € 32,99

Over de schrijver: Heston Blumenthal is de meest vooruitstrevende chef-kok van zijn generatie. In 2004 won hij de felbegeerde drie Michelinsterren voor zijn restaurant The Fat Duck. Hij behaalde die onderscheiding in recordtijd. In 2005 riep een internationaal panel van 500 culinair deskundigen zijn restaurant uit tot het beste restaurant ter wereld. Hij is ook eigenaar van Dinner, een restaurant met twee Michelinsterren in Londen en twee pubs in Bray, Berkshire. Ook won hij een aantal prijzen gewonnen voor zijn restaurants, tv-shows en boeken, en in 2006 ontving hij een OBE voor zijn bijdragen aan de Britse gastronomie. 

*kwantumtheorie of kwantummechanica gaat ervanuit dat verschillende subatomen gelijk zijn, maar op verschillende plaatsen een ander connotatie krijgen. Ons lichaam zit op het werk aan het bureau, maar onze geest is afgedwaald naar Ibiza. Zijn tranen op een gezicht tranen van verdriet of vreugde? Zonder onderzoek en meer informatie accepteren wij beiden als juist.

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Het favoriete seizoen van Gereon de Leeuw.

Nu te lezen op het Seizoenenblog van Elsa: “Het favoriete seizoen van Gereon de Leeuw zijn er eigenlijk 2. Wil je weten welke het zijn? In dit artikel kun je het lezen. Gereon “ken” ik al een tijd, niet in echt maar virtueel en het is altijd leuk om zijn blog te volgen. Zijn manier van schrijven is heel bijzonder en super interessant om te lezen. Vooral als je van eten en wijn houdt, net als ik… haha … Voor nu heel veel leesplezier!”

Mijn favoriete seizoenen zijn de lente en de herfst. In de lente op pad naar de duinen achter Zandvoort om de eerste daslook te plukken, het licht aan zee te zien toenemen en de temperatuur te zien stijgen. Genieten van het aankomende seizoen, de komst van de eerst badgasten en de tulpenvelden achter de duinen. Ook geniet ik van de stad in het voorjaar. De terrassen gaan open, er is nieuwe mode en Amsterdam ontwaakt.

In Zuid Frankrijk is de lente geweldig, velden vol rode klaprozen, de wijngaarden botten uit en dat alles onder een strakblauwe hemel. Terwijl de Pyreneeën nog bedekt zijn met een laag sneeuw. Ik vind het dan heerlijk om erop uit te gaan door de velden. Moet altijd denken aan de verrassing, die Vincent van Gogh ervoer, toen hij uit het donkere Parijs per trein aankwam in Arles. Op een gegeven moment verandert het licht.

Hier lees je alles over het favoriete seizoen van Gereon de Leeuw.

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten