ambachtelijk Archives - Pagina 51 van 54

08/05/2015

Mijn Keuken, Mimi Thorisson.

foto: Mijn Keuken

Gereons Keuken Thuis houdt van la France profonde. Dat mag inmiddels wel bekend zijn. Ik ben gek op de keuken van de perfecte zeshoek en heb daar al heel wat blogs aan gewijd. Nu ligt er een boek voor me, dat één en al France profonde uitademt. Mijn Keuken van Mimi Thorisson. In tegenstelling tot wat ik in mijn vorige blog meldde, maak ik vandaag toch een kleine tour du terroir.

Mimi groeide op in Hong Kong, alwaar haar Engelse vader haar ’s avonds mee aan de arm nam om te gaan snacken van alle dingen die op straat werden verkocht. Door haar Franse moeder bracht Mimi heel wat vakanties door in Frankrijk, waar zag hoe haar grootmoeder als een echte voedselfilosofe elke artisjok behandelde als een schat. Haar tante Francine, ook een begenadigde kok, was de hoofduitvoerder van vele maaltijden. De schrijfster zal nooit de tuinbonensoep vergeten.

Mimi Thorisson ging studeren in Engeland en Frankrijk en belandde in Parijs. Samen met haar man Oddur schreef ze culinaire gidsen.

Op een dag bevonden Mini, haar man en 5 kinderen zich op de pont van Royan naar het schiereiland Médoc in de Bordelais. Een vrij ongerept stuk Frankrijk, bekend om zijn wijnen. Niet in de eerste plaats om de bossen, het wild, de campagne en de zee. Beiden zochten meer ruimte. Voor de kinderen en de honden. In tegenstelling tot het haute de gamme appartement in het 7e arrondissement kozen Mimi en haar man een boerenwoning. Ze werden campagnards. Mimi ging bloggen op haar blog http://mimithorisson.com/ In Parijs had ze nooit veel gekookt, maar hier in de Médoc maakte ze alles goed. Zo ontstond het idee voor Mijn Keuken, vier seizoenen koken met oogstrelende foto’s van haar man Oddur.

Mimi is een aanhanger van de kreet van Alain Passard: “Tomaten in december, dat is niet normaal” en probeert te koken met wat er per seizoen voorhanden is. Uit haar tuin of op de markt. Bij de slager of vishandelaar.

Het voorjaar start met de tuinbonensoep van tante Francine, eendenconfit parmentier en bugnes. Stevige kost met de lichtheid van de lente.

In de zomer speelt ze vaak het spelletje eten met beroemdheden. Ze stelt zich dan voor wat ze la Loren voor zou zetten of Woody Allen. Deze sterren worden getrakteerd op soep met pistou, langoustines met Armagnac en kersenclafoutis. Ik hoop dat ik eens mag aanschuiven. (maar ik ben niet beroemd)

De herfst, wijnoogst, cèpes, terrines en vijgen. De oogst is binnen en op tafel tovert Mimi met deze producten. Oogstsoep, een gegrilde entrecôte à la bordelaise en peren zoals in de Médoc. De laatste moet ik als Beaujolais adept eens proberen.

Winter, het schiereiland komt tot rust. Er wordt gejaagd. Mimi krijgt allerlei schepsels uit het bos. Daar moet mee worden gekookt. Gougères met roquefort, garbure en Sarah Bernard koekjes. In het gezin van Mimi wordt stevig gesmikkeld en gesmuld.

Ondanks dat haar leven in Hong Kong ver achter haar ligt, viert Mimi nog altijd Chinees Nieuwjaar. Zo krijgen haar Franse kinderen een stukje Oosten mee. In Mijn Keuken vind je als toegift wat recepten voor dit speciale feest. Wonton soep, thee-eieren en mangopudding.

En zo is het jaar rond in Mijn Keuken. Een jaar op het Franse platteland. Mijn Keuken is een boek voor de liefhebber van de Franse plattelandskeuken. Het nodigt uit zelf een maaltijd aan te richten, zelfs als je in de stad woont zoals Gereons Keuken Thuis. Ik ga zeker deze zomer al fresco koken uit dit boek.

Mijn Keuken, een jaar koken op het Franse platteland. (ISBN 97890595655944) is een uitgave van Fontaine Uitgevers, fontaineuitgevers.nl en kost € 29,95

14/04/2015

Easy does it, salade campagnarde.

foto: la campagne

Wat heerlijk de campagne in de lente. De zon komt op en groet het verse groen op heuvels van de Vogezen, de ooievaars hebben hun nest opgeruimd. Zij zijn weer klaar voor een nieuw seizoen. Koolzaad kleurt de flanken geel. Het platteland ontwaakt. Een stevige wandeling door de natuur en de lunch lonkt. Een stevige salade met spek en een gepocheerd ei. Dat ei geef ik altijd aan een tafelgenoot, maar dat is een detail. Drink bij deze salade campagnarde met een jonge pinot noir uit Bourgondië. Easy does it.

Nodig:

200 g gerookt spek in grove blokjes

1 grote krop bindsla

1 rode ui fijngehakt

4 eieren

3 sneden oud brood

2 tenen knoflook

1 el Dijon mosterd

gehakte bieslook

gehakte peterselie

6 el olijfolie

2 el rode wijn azijn

zout en peper

Bereiding:

Snijd de bindsla in grote stukken, was de sla en laat uitlekken. Snijd het gerookte spek in grote blokjes en bak deze krokant. Schep het spek uit het vet en laat uitlekken. Voeg wat olie toe en fruit de gehakte knoflook kort aan. Bak hierna het oude brood in blokjes mee tot ze krokant zijn. Scheur vier velletjes folie af en doe deze in een kopje. Bestrijk de binnenkant met olie. Breek in elk kopje een vers ei en bind de folie dicht met een draadje. Breng een pan water aan de kook en pocheer de eitjes 3 à 4 minuten. Maak van de olie, azijn en mosterd een vinaigrette. Maak deze op smaak met wat peper en zout. meng deze door de sla. Hussel de spekjes, croutons, peterselie en bieslook door de sla. Verdeel de salade over 4 borden en leg het uitgepakte gepocheerde ei erbovenop.

11/04/201512/04/2015

Eten uit de volkstuin, Marleen van Es.

foto: Eten uit de Volkstuin

Op een boogscheut van het centrum van Utrecht ligt een idyllisch stekkie, een echte trésor caché. Het is midden juli en misschien wel de warmste dag als een groep van foodbloggers en ik aanschuiven aan de tafel van Marleen van Es. We brachten allen een gerechtje mee voor deze middag à la campagne. Marleen had de witte wijn al gekoeld. (in de kruiwagen natuurlijk) Want zij bestiert deze verborgen schat. Al acht jaar, met vallen en opstaan, heeft zij een weelderige volkstuin, die haar en haar gezin jaarrond van de mooiste groente en fruit voorziet. Het is de passie van Marleen, zij is graag dicht bij de aarde.

Maar er is meer. Marleen is fotografe en vormgever en weet op een aantrekkelijke wijze de producten en gerechten te vereeuwigen. Het resultaat hiervan is te zien op haar blog etenuitdevolkstuin.nl Zij deelt hier haar ervaringen, tips, foto’s en recepten. Marleen heeft een scherp oog voor alles wat haar volkstuin biedt. En daar doet ze heel veel aan, zoals ze me eens toevertrouwde. Zo klimt ze rustig op een keukentrapje om toch wat meer perspectief te krijgen in een foto van een groentebed. Maar dat terzijde.

En nu is daar Eten uit de Volkstuin, het boek, uitgegeven door Nieuw Amsterdam. Een project, dat als vanzelfsprekend volgde op alle activiteiten van Marleen. Een kleurig en mooi vormgegeven boek, waarin zij de lezer meeneemt door de seizoenen van haar tuin. Met inspirerende tips voor je moestuin, en met heerlijke gerechten. Zonder vlees en een enkel recept met vis. Want groente is multi inzetbaar.

Het tuinjaar van Marleen start in de lente, de plantenvakken klaar maken, zaaien en het eten van jong groen. Eventueel een glaasje homemade vlierchampagne erbij. Frisse smaken in een doperwtensoep met erwtenscheuten of lekker rinse kruisbessenjam met vlierbloesem.

Zomer, Marleen fietst nog net niet blootsvoets naar haar weelderige tuin. Alles groeit en bloeit, courgettes, fruit, bonen etc.. Tijd om te oogsten en in te maken. En te genieten aan de tafel naast de druif. met artisjoktaartjes, courgettecake met citroen en lavendel en snijbietpakketjes. Marleen geeft veel diverse courgetterecepten, omdat de oogst van deze vrucht elk jaar weer groter dan groot is.

Herfst, de groentevakken worden kaler, maar er is nog veel te genieten van al het eetbaars, Oost-Indische kersbloemen, pompoen, uien en look. Voor in een salade Niçoise, een linzenburger en een spicy pompoensoep. Alles direct uit haar volkstuin.

Dan komt de winter en gaat de tuin van Marleen rusten. Ze geeft tips voor bodembedekking en hergebruik van resten voor compost. Ze beschermt de fruitbomen tegen vraatzuchtige konijntjes. Er staat nog wat boerenkool. Tijd voor wintergroenten, zoals rodekool met sinaasappel, een borlottibonenburger en voor het zoet peren-notentaartjes.

Het jaar is rond in het boek Eten uit de Volkstuin van Marleen van Es. Een boek vol verhalen, vol ideeën, gerechten en smakelijke fotografie. Een aanwinst in Gereons Keuken Thuis en wellicht op mijn Amsterdamse balkonnetje. Want, mijn handen jeuken na het lezen van alle moestuin ervaringen. Ik ga er meteen mee aan de slag. Well done, Marleen!!!

Eten uit de Volkstuin van Marleen van Es (ISBN 9789046819005) is een uitgave van Nieuw Amsterdam, nieuwamsterdam.nl en kost € 24,95

08/04/2015

Tour du terroir, piperade

foto: Biarritz 1275 km

Vandaag vervolgt Gereons Keuken Thuis zijn Tour du terroir. (in verband met het Paasgedruis even uitgesteld) De streken Béarn en Baskenland vormen samen het departement Pyrénées Atlantiques. De samenvoeging van deze streken in een provincie maakte een einde aan de discussies over welke baret superieur was, de rode Baskische of de zwarte uit Béarn. Een streek vol contrasten, de hoge toppen van de bergen, de blauwe Atlantische Oceaan. Traditionele cultuur en mondaine badplaatsen zoals Biarritz.

Frans Baskenland, in het meest zuidwestelijke puntje van Frankrijk. Een gebied met een eeuwenoude taal, Euskara en gebruiken, zoals pelota. Béarn, het land van sappige groene weiden, transhumance en herders. Beide gebieden hebben een hele eigen keuken. In Baskenland domineert vis vers uit de golf van Biskaje, ham gedroogd uit de Adour vallei en pepers, de piment d’Espelette, vastgebonden te drogen gehangen aan de balkons van de witte Baskische huizen. Surf en turf. Béarn met zijn kazen als Tomme, forel uit de koude bergrivieren, kastanjes, kool en omeletten. Stevige kost voor de winters hoog in de bergen. En alles wordt weggespoeld met cider. De Béarnaise saus komt helaas niet in het verhaal voor. Dat is een uitvinding van een kok in een voorstad van Parijs. Pyrénées Atlantique, verse smaken, pittige Baskische gerechten. Zoals vandaag een piperade. Een pittig eiergerecht zo vlak na Pasen. We drinken er een Iroulégy rosé bij, de enige wijn uit dit gebied. Maar cider uit een drinkzak kan ook.

Nodig:

100 g gekookte ham

3 el olijfolie

3 grote uien in ringen

3 grote groene paprika’s

1 kg tomaten

4 tenen knoflook

8 eieren

peper en zout

gehakte peterselie.

Bereiding:

Snijd de ham in kleine blokjes en bak deze kort in een el olijfolie. Voeg de uienringen toe en laat deze langzaam mee smoren met de deksel op de pan. Roer regelmatig. Was de paprika’s, haal de zaadjes eruit en snijd in dunne ringen. Verhit wat olie in een andere pan en bak de paprikaringen langzaam om en om. Voeg als de uien gaar zijn de groene paprika’s en gepelde tomaten zonder zaadlijsten in blokjes toe. Hak de knoflook fijn en voeg toe. Maak het geheel op smaak met zout en peper. Klop de eieren met een vork en giet bij de piperade. Het gerecht is klaar als de eieren gestold zijn. Haal de piperade uit de pan en serveer direct met wat gehakte peterselie.

01/04/201501/04/2016

Lekker en gezond, kinoupaté.

foto: verse kinoupaté

Een week of twee geleden ontving ik het leuke boek De lente op tafel van Stéphane Reynaud. Een recensie kun je lezen op mijn blog. Stéphane is net als ik een creatieve kok. In het boek geeft hij per lentedag een recept. Zo ook op deze mooie woensdag. Een spannend en exotisch recept voor een kinoupaté met agretes. Lekker en gezond, een echt terroirgerecht. Stéphane besteedt in zijn boek veel aandacht aan de jacht op de kinou, die net als bij de dahut uit de Savoye wordt gelokt door kinou kinou te roepen. Een flinke tik met een knuppel is dan voldoende. Wat agretes erbij en je hebt een heerlijke maaltijd. Een waarschuwing is wel op zijn plaats. Agretes worden niet gevangen maar losgerukt. (kunnen beter geen kleine kinderen bij zijn) Voor het gerecht maak je de agretes dan klaar in een mengsel van merguezworstjes, een stukje Franse kaas en wat banaan.

Het werd een echte uitdaging om deze speciale ingrediënten te vinden, maar uiteindelijk slaagde ik bij een kleine Ghanese winkel op de Cuyp. De man vertelde vrolijk hoe hij genoot van kinoupaté. Aan de slag dus, ik geef hierbij het integrale recept van Stéphane Reynaud met wat toevoegingen van mijzelf. Ik vind de agretes erg lekker met wat zure haringsnippers erbij. Je keuken is na de bereiding wel een slagveld, maar dat moet je ervoor over hebben. Het is lekker en gezond, kinoupaté

Nodig:

1,2 kg kinou (of 2 kg magere kabeljauwham)

12 liter slagroom

6 goed gesloten agretes (de mollige zijn te zacht)

1 banaan

1 boeren Saint Nectaire

3 merguezworstjes

zout en peper

4 zure haringen (gehakt), eigen toevoeging

Bereiding:

Leg de avond van tevoren de kinou in de 12 liter slagroom. (kinou wordt moddervet gegeten) Timmer de agretes op hun kop, hak ze op de bekende manier en zet ze opzij. De kinou is klaar als hij alle room heeft opgezogen. Vermeng de agretes met de banaan en de Saint Nectaire en kruid het geheel met zout en peper. Breek de kinou open, leg er rustig de agretefarce in, druk hem in een terrinevorm en druk alles goed aan zodat het past. Garneer met de rauwe merguez en sluit de terrine. Verhit de terrine op een hoog vuur tot de kinou ontploft. Eet hem goed heet. Serveer er de gehakte zure haring bij.

* De lente op tafel van Stéphane Reynaud (ISBN9789059566002) is een uitgave van Fontaine Uitgevers, www.fontaineuitgevers.nl en kost € 14,95

23/03/2015

Tour du terroir, Auvergne.

foto: Vulkanen *

In het hart van het Centraal Massief ligt de ruige streek Auvergne. Tour du terroir gaat langs de vulkanen van Puy-de-Dôme, de waters van kuurstad Vichy, de oude pelgrimsroutes naar Santiago. Dwars door deze hoge bergen, door het onherbergzame gebied. Natuur, die zich niet snel laat beteugelen. De beroemde messen uit Laguiole. De zwarte stad Clermont Ferrand. De bandenstad St. Etienne.

Mooie producten zijn er ook te vinden. De Auvergnat eet stevige kost, zoals aligot van aardappels uit de vulkaangrond, linzen en varkensvlees. Aligot met harde Cantalkaas en knoflook. Saint Nectaire kaas met een mollige binnenkant. Van de melk van de rode koeien die op de weilanden grazen. Stevige smaken. Linzen van Puy, uit de Haute Loire. Met die typische eigen kleur en uit 88 aangewezen plaatsen. Deze groene linzen profiteren van het landklimaat in het Centraal Massief. Veel zon in de zomer en ze trotseren de koude van de winter. Vandaag een bekend gerecht uit de Auvergne, petit salé aux lentilles. stevige bergkost. Ik maak deze schotel met karbonades in plaats van gezouten varkensvlees. Het is een stevig gerecht waar heel wat Auvergnats mee groot zijn geworden. We drinken er een stevige rode Bergerac bij.

Nodig:

400 g Puy linzen

4 karbonades

1 liter bouillon (evt. van groentebouillonblokje)

2 sjalotten

1 kleine winterwortel

1 rode paprika

3 laurierbladeren

2 kruidnagels

10 jeneverbessen

3 tenen knoflook

3 tl gedroogde tijm

peper en zout

olie

klont boter

Bereiding:

Pel en hak een teen knoflook fijn. Kneus de jeneverbessen. Meng in olie de jeneverbes, knoflook, zout peper en twee theelepels tijm. Bestrijk de karbonades met dit mengsel en zet weg in de ijskast.

Pel en snijd de sjalotten en andere twee tenen knoflook fijn. Snijd de paprika en wortel in kleine blokjes. Fruit de sjalot en knoflook kort aan, voeg de wortel en paprika toe. Voeg de gewassen linzen toe en laat 2 minuten meebakken. Overgiet het geheel met de warme bouillon. Voeg peper, de rest van de tijm, laurier en kruidnagels toe. Kook de linzen in 40 minuten gaar. Verhit een klontje boter in een diepe pan en bak de karbonades om en om aan tot mooi bruin. Verwijder de laurier en kruidnagels uit de linzen en giet af. Bewaar iets van de bouillon. Haal de karbonades uit de pan en dek ze af. Voeg de linzen toe aan het braadvet en bak kort. Voeg eventueel iets bouillon toe. Serveer de linzen in een schaal met bovenop de karbonades.

* bron foto:.http://int.rendezvousenfrance.com/

19/03/201519/03/2015

Leermeestersdag, lekker en leerzaam.

foto: gin van V2C

Leuk lekker en leerzaam. Of moet ik deze drie woorden andersom schrijven in deze blog. Het maakt eigenlijk niet uit , want de Leermeestersdag 2015 was het allemaal. Gereons Keuken Thuis sprong maandag op zijn fiets in de richting van Galenstraat. Einddoel De Kweker, een horecagroothandel, die is gevestigd in de spreekwoordelijke buik van Amsterdam, Ik noem het nog steeds de Centrale Markthallen. Het kloppende foodhart in west. Niet te verwarren met de hipster foodhallen in de Kinkerbuurt. Nee, vanuit hier wordt de horeca in Amsterdam bediend. Een mooi locatie om bijgepraat te worden over de trends in de horeca, ster koks in spe en hun leermeesters te leren kennen en te proeven.

Deze middag werd georganiseerd door het ROCvA, een podium voor gastronomisch talent, zoals ze zelf zeggen. En dat willen ze delen. Na de ontvangst trapte Hans Steenbergen van Food Inspiration Magazine de middag af met een presentatie over trends in het foodlandschap. In aansprekende sheet liet hij allerlei ontwikkelingen de revue passeren. De staat van de technologie, nieuwe kookprocedés, die bijvoorbeeld door Jonnie Boer en René Redzepi (NOMA) worden ontwikkeld. de aandacht voor (on)gezondheid met een stuitend voorbeeld van een hamburger van 8000 Kcal. De reactie hierop in de purify food trend, puurder en eerlijker eten. Geen processed food meer, want dat begint zo langzamerhand de grootste vijand van de mensheid te worden. Eerlijk en gezond. Vooral weer zelf koken. Andere en meer eetmomenten. De horeca zal zich deze dingen eigen moeten maken. Want de wereld verandert snel. Een mooie taak dus voor de komende generatie koks.

Hans besteedde ook nog aandacht aan ambacht, aan de nieuwe agrarische wereld. Zelf verbouwen en het verkopen in een hippe setting. Ambachtelijke bieren drukken de grote speler uit het schap. De boer wordt de held van de toekomst. En samen een koe delen, waarom niet? Een andere trend is de feminisering, de vervrouwelijking van food. Aparte chocolademelkbarretjes, lichtere porties, het 80/20 principe. De spreker besloot met een verhaal over story telling. Een illustratieve foto van de inauguratie van de paus in 2005 en 2013 liet duidelijk zien dat de wereld er steeds meer bij is. Dus daar moet de horeca op inspelen. Food 2.0

Na deze inspirerende woorden was het tijd om te gaan proeven in de hallen van De Kweker. Onder leiding van Alice Reemst en Wil Kauffman (bekijk zijn filmpje onder aan deze blog) bezochten we enkele workshops met mooie producten.

We proefden witte wijnen van Wijnhoeve De Kleine Schorre, pinot blanc, gris, auxerrois en rivaner. Een mooi Nederlands product dat niet zou misstaan in de Nederlandse horeca. Via een omweggetje met bio wijnen uit Zuid Afrika belandden we bij de gin van V2C. Een ambachtelijk product in mooi varianten. De jongens zijn net gestart en hun product heeft potentie.

We dronken thee met fruit onder een theelaagje, gemaakt door ster leerlingen van ROCvA. We proefden Reypenaar kazen in combinatie met whiskey’s. Een leuk gevonden concept. Daar kan Gereons Eatery & Winery ook wel iets mee.We proefden mooie eendenborst en een kieken. En werden getrakteerd op Spaans varkensvlees en serranoham.

Het was een lekker en leerzaam programma. Georganiseerd voor en door enthousiaste leermeesters en hun leerlingen. dat belooft nog wat in de toekomst van food 2.0 Ik heb veel opgestoken. Je zou bijna zeggen dat er ook voor foodbloggers (in spe) opleidingen zouden moeten komen, maar dat is volgens mij de toekomst van food 3.0

https://www.youtube.com/watch?v=eFtB_o2TL10

12/03/201513/03/2015

De lente op tafel, Stéphane Reynaud

foto: Poissons d’avril

Het is lente, de bollen steken hun kopje uit de grond, het zonnetje schijnt en de vogels fluiten hun eerste liederen. Voor mij ligt het vrolijke boek De lente op tafel, seizoensgerechten uit de fameuze culinaire almanak 365. De schrijver en restaurateur uit Montreuil bij Parijs, behoeft voor mij geen introductie. Ik heb al enkele mooie boeken van hem op de plank staan, zoals Van het varken, A propos Bistro en Pastei en Paté. Ik ben fan. Fan van zijn manier koken en de je ne sais quoi jongensachtigheid, die uit zijn boeken straalt. Ambacht met een knipoog. Goed gedocumenteerd met een achtergrond verhaal. Vooral zelf aan de slag.

Reynaud begint het boek met de kalender van maart, de producten van deze maand staan ernaast. De lente begint op 1 maart met een recept voor een uienquiche met bieslook, halverwege de maand maakt Stéphane Reynaud gebraden kip met geitenkaas en via een klassieke canneloni sluit hij de maand af met klassieke slakken op de 31e. Na het verhaal van Marie en Léon te hebben verteld. Zij gingen op slakkenjacht.

April start met een kinoupaté, gemaakt van een lelijk wild dier. In Frankrijk is dit een logische keuze want 1 april wordt gevierd door bij een ander een papieren vis op de rug te plakken. Poissons d’avril. In ieder geval moet je de kinou verhitten tot het dier ontploft. Veel succes.

“April doet wat hij wil. Maar er zijn grenzen” De rest van de maand april is serieuzer, een kiptajine met citroen. De emblematische Franse lente erwten met ham en aardbeiengebak. Na de winter krijg ik gewoon trek in al die verse dingen.

Mei start met een paella demonstratie, koolvis met spinazie en eindigt met artisjok à la Barigoule, een echt lente gerecht. Reynaud vermeldt erbij dat de paarse artisjok is als een lichte vrouw, je kleedt haar uit en dan ga je ermee aan de slag. (ohlala).

Ik vind Lente op tafel een vrolijk boek, met leuke anekdotische verhalen over Léon en Marie, mooie spreuken, veel informatie en mooie fotografie. Stéphane weet serieus koken vrolijk te brengen.

Er was sprake van een kookstaking in Gereons Keuken Thuis, maar De Lente op tafel laat dit voornemen als sneeuw voor de zon verdwijnen.

foto: De lente op tafel

De lente op tafel van Stéphane Reynaud (ISBN9789059566002) is een uitgave van Fontaine Uitgevers, www.fontaineuitgevers.nl en kost € 14,95

09/03/201509/03/2015

Tour du terroir, Bourgondië

foto: Dijon

Als witte wolken staan ze in de groene weilanden tussen Montagny en Cluny. Mijn favoriete vee, het Charolais rund. In het Noorden tref je vakwerkdorpen, na Châlon verandert de leistenen dakbedekking in de ronde Romeinse dakpan. Het Zuiden lonkt. Tour du terroir is beland in Bourgondië, het grote hertogdom, waar wij Nederlanders ook nog een tijdje deel van uitmaakten. Culinair kruispunt. Wijnregio par excéllence, Van de witte wijnen uit de Chablis via de crus van de Côte d’Or naar de gaarden van de Châlonnais om aan te komen bij de rots van Solutré, die als een schip in een zee van groene wijngaarden ligt. Bourgondië en lekker eten zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Het land van chardonnay en pinot noir. De vis uit de rivier de Saône, kikkerbillen uit de kreken van de Grosne, de adellijke kip uit Louhans in de Bresse bourguignonne. Het rundvlees voor de stoofpot. En niet te vergeten de wijngaardslak. Symbool van de keuken van deze Franse regio.

Ik probeer me altijd voor te stellen hoe de keukens van de hertogen eruit zagen. Met hun banketten vol lekkers dat het omringende land bood. De wijnen gemaakt op de kleine percelen. Het moet zeker een feest geweest zijn. Dat is het tegenwoordig nog. In het stadje Tournus wemelt het van de (Michelin) sterren. In Bourgondië moet je je best doen om vies te eten. Althans dat is de ervaring van Gereons Keuken Thuis. Van gewone dagelijkse kost tot een waaier van eend met cassisbessen in Dijon. Ik schreef er al vaker over op mijn blog en in mijn kook- en leesboek. Voor meer bourgondisch genot verwijs ik naar dit werkje, dat nog steeds als E book is te krijgen. Op deze maandag een klassiek recept uit deze streek Bourgondische runderstoofpot, beter bekend als Boeuf Bourguignon. We drinken er voor de gelegenheid een warme Ladoix bij, gemaakt door domaine Petitot uit Corgoloin.

Nodig 4 personen:

1 kg rundvlees

3 el cognac, marc of armagnac

1 bouquet garni van tijm, peterselie en 2 laurierblaadjes

15o g kleine witte champignons

2 el extra vièrge olijfolie

60 g boter

1 fles Bourgogne passetoutgrain

150 gram gerookt spek in stukjes

3 tenen knoflook fijngesneden

150 g sjalotten

2 el bloem

zout en peper

Bereiden:

Braden 3 uur/marineren 1 dag

Snijd het vlees in grove stukken. Doe het in een kom. Voeg zout, peper, knoflook en een bouquet garni toe en overgiet het met een fles wijn. Laat de kom in de ijskast 1 dag intrekken. Bak in 1 el olijfolie de gesneden spek stukjes net niet knapperig. Zet de spekjes apart in een kommetje. Verhit in dezelfde pan opnieuw 1 el olijfolie en bak de sjalotten mooi bruin. Voeg deze daarna toe aan het kommetje met spekjes.

Haal het vlees uit de marinade en dep het droog. Verhit 20 g boter (één derde) in de kookpan en bak het vlees rondom bruin. Blus af met de cognac of marc en flambeer snel. Zeef de marinade en giet deze bij het vlees. Laat het vlees 3 uur sudderen op laag vuur. Voor extra smaak voeg je nog het bouquet garni uit de marinade toe.

Verhit weer één derde van de boter, 20 g, en bak snel de champignons bruin. Voeg de sjalotten en spekjes toe.Haal het vlees en bouquet garni uit de pan en zet even apart. Breng de jus in de pan aan de kook en laat kort inkoken. Meng de rest van de boter en de bloem in een kommetje en voeg toe aan de saus. Breng opnieuw aan de kook. De saus gaat nu binden.Voeg opnieuw het vlees, de champignons en sjalotten en spek toe en verwarm deze nog even mee.

Serveren met verse haricots verts en een kruimig aardappeltje.

23/02/2015

Tour du terroir, Champagne-Ardenne.

foto: de Franse slager.

Als je de regio Champagne Ardenne bezoekt stap je full force de Franse geschiedenis binnen. Deze Tour du terroir begint voor de imposante façade van de kathedraal van Reims. De kerk waar de eerste koning van alle Franken, Clovis werd gekroond. Vele volgden tot 1789. Als een kroon rondom Reims liggen de middeleeuwse steden en versterkte dorpen, zoals Sedan, Langres en Troyes. Ook is deze regio de meest bloemrijke van Frankrijk.

Allereerst de godendrank die wordt gemaakt in deze streek met haar glooiende wijngaarden. kilometers door de Romeinen uitgehouwen kelders vol wijn, een koninklijke wijn. Een abt van een klooster, Dom Pérignon wordt beschouwd als de uitvinder van de Champagne, feestdrank bij uitstek. Van stille wijnen uit deze streek worden na een tweede gisting, de méthode champenoise, de champagnes gemaakt. De rémueur draait ze nog eens, de wijn wordt gebotteld en gaat op transport naar alle hoeken van de wereld. Van de rode loper in LA tot op de glimmende jachten van de Côte d’Azur

Een ander product zijn de roze biscuits van Reims, gekleurd met karmozijn, Koekjes voor bij de champagne, gemaakt volgens een speciaal procedé. Sinds 1691 koken de bakkers het speciale deeg voordat ze het in de oven laten drogen. Maison Fossier maakte er een groot succes van. Je ziet in Reims geen bakker zonder deze roze biscuit.

Al laatste emblematisch product kan ik de andouillette de Troyes niet onbesproken laten. Andouillette is een witte worstsoort gemaakt van varkensingewanden. De andouillette van Troyes is de meest beroemde en heeft zelfs een AOP. Veel buitenlanders denken met worst te doen van hebben, maar de smaak en bite is geheel anders. Het is een verworven smaak. Ik ben er niet dol op, maar de Fransen des te meer. Er worden door de andouillette associatie zelfs predicaten uitgereikt al naar gelang de kwaliteit. Dus iets bijzonders is het wel.

Vandaag een receptje voor andouillette en crôute. Ik vervang de worst met zijn typische smaak voor gekruide worstjes. Maar de dare devil, die het eens wil proberen raad ik aan goede andouillettes te kopen. Vraag er eens naar bij de Franse slager Alain Bernard op de Albert Cuyp.

Nodig:

4 andouillettes de Troyes of varkensworstjes.

4 plakjes bladerdeeg

2 pittige rode uien

1 eigeel

2 el rode wijnazijn

1 el suiker

boter

olie

peper en zout

Bereiding:

Pel en snipper de uien. Verhit wat boter en bak de uien kort. Voeg de azijn en een lepel suiker toe en laat de uien zacht nog een kwartiertje sudderen. Verwarm de oven op 180 graden. Verhit wat olie in een pan en bak de andouillettes of worstjes kort aan. Rol de bladerdeeg plakken dun uit. leg op elk vel een schep van het uienmengsel en een worst. Vouw het deeg dicht. Betsrijk het deeg met wat eigeel en plaats in de oven. Bak het geheel in 20 minuten af tot het goudbruin is. Serveer de rolletjes met wat veldsla.

Volgende keer gaat Tour du terroir naar het Oosten, Lotharingen en de Elzas.