ambachtelijk Archives - Pagina 48 van 54

02/09/201510/02/2017

The Sketch- Book Cook.

foto: the Sketch- Book Cook

In 2010 richtten een broer en zus Nate Padavick en Salli Swindell “They draw & cook“, theydrawandcook.com op. Een site met de grootste collectie geïllustreerde recepten gemaakt door kunstenaars van over de hele planeet.

Door de jaren hebben hebben vele tekenaars op deze site een mooi portfolio opgebouwd. Hier wilden Nate en Salli iets mee doen. Ze hebben een aantal tekenaars geselecteerd. Van deze tekenaars verschijnen kleine handzame boekjes met dertig recepten.

Een van de bijzondere tekenaars is Dorine van der Vloodt, schoolvriendin van mij op Beekvliet. Ik had al vaker tekeningen van haar gezien op Facebook. Maar nu is er dan het Engelstalige The Sketch- Book Cook

Dorine groeide op verschillende plekken op deze aardbol op. De Canarische Eilanden, Afrika en Nederland. Zij begon te tekenen op jonge leeftijd. Ze verraste vrienden en familie met haar creaties. De geur van kleurpotloden en geïllustreerde boeken gaven haar de inspiratie.

Dorine studeerde af als kunsthistorica. Voor een museum zette ze de gehele collectie middeleeuwse juwelen op papier. Ze nam tekenlessen en tegenwoordig gaat Dorine nergens meer naartoe zonder schetsboek en potloden. Gepakt door het tekenvirus.

De tekenares brengt graag haar tijd door in haar keuken- en tekenatelier. Op deze wijze bereidt ze de maaltijden voor haar gezin en legt deze meteen vast in haar schetsboek. Dit alles onder het toeziend oog van kat Sam(bal).

Haar liefde voor lekker eten, vreemde invloeden en gezelligheid vormen de basis voor The Sketch- Book Cook. In mooie kleuren deelt Dorine haar favoriete recepten, een heerlijke lente salade, groens al het gras. Een auberginesalade met makreel, Vichysoisse met wortel. Pasta met artisjok. Zomaar wat vrolijke gerechten uit dit boekje.

Op een van de laatste bladzijden het bananenbrood. Die kende ik nog van zo’n 33 jaar geleden in huize van der Vloodt. Nostalgie dus.

Het boekje sluit af met omrekentabellen. Handig voor de Amerikaanse lezers.

Nu nog wachten op de Nederlandse versie.

The Sketch- Book Cook (ISBN 978151514219) 30 illustrated recipes by Dorine van der Vloodt is een productie van Studio SSS, LLC en is te koop voor $ 14,00 op www.amazon.com/Sketch-Book

21/08/2015

Foodblogevent augustus, schaamteloos genieten.

foto: la Poema de la Tierra.

Wat dat toch is in de Nederlandse cultuur? Dat er voor het werkwoord genieten altijd schaamteloos wordt geplakt. Geniet gewoon eens van wat je in je mond stopt, zonder je ervoor te schamen. Ach, het zal wel 400 jaar calvinisme zijn. Niet voor niets hadden in de zeventiende eeuw, onze Gouden Eeuw, schilderen met eten verborgen metaforen voor (zinnelijk) genot. Mijn vriend Jeffrey Greene wijdt er zelfs een heel hoofdstuk aan in zijn nieuwe boek. “The wild edibles” Genieten dient voorop te staan, niet de schaamte. Of je moet genieten van je schaamteloosheid, maar dat is weer een ander onderwerp. Niet het thema van het foodblogevent van deze maand augustus. Dat gaat gewoon over desserts. En als we het dan toch over schaamteloze desserts hebben. Eén van de leukste desserts, die ik mocht proeven waren de borsten van Venus uit het Dali kookboek. Les diners de Gala. Voor de gelegenheid presenteerde chefkok Dick Soek van de Piloersemaborg deze attributen van de godin als afsluiting van een Dali lunch op 10 december 2014. http://gereonskeukenthuis.nl/blog/les-diners-de-gala/

Maar nu terug naar het foodblogevent. In Gereons Keuken Thuis worden wel desserts bereid voor gasten, maar zelf ben ik niet van de zoete afsluiting. Ik schreef hier al eens een heel verhaal over op mijn blog en in mijn kook- en leesboek Gereons Keuken Thuis. Daaruit haalde ik ook mijn inzending voor deze maand. Monte Bianchini, kleine bergjes van kastanjemeel met room. Als knipoog naar de komende herfst. En je moet er gewoon van genieten. Vooral niet met mate of schaamte, als je een zoetekauw bent.

Nodig (4-6 personen):

500 g ongepelde kastanjes

1 eetlepel venkelzaad

4 el warme melk

2 el suiker

3 el cognac of rum

4dl slagroom

1/2 eetlepel poedersuiker

cantucini

Bereiding:

Kerf de kastanjes in met een mesje. Breng een pan water aan de kook met een snufje zout en het venkelzaad. kook de kastanjes in een uur gaar. Giet de kastanjes af en laats ze afkoelen. pel de kastanjes en verwijder ook de vliesjes.Pureer de kastanjes met een fijne draaizeef of in de keukenmachine. Voeg de warme melk, suiker en cognac of rum toe.

Klop de slagroom met de poedersuiker lobbig.Vul de glazen onderin met 1 of 2 cantucini koekjes. Schep het kastanje mengsel erop en garneer met een flinke schep slagroom.

Ook kun je op een bodem van de koekjes er één berg van maken en er bovenop een flinke dot slagroom. Een echte Monte Bianco

20/08/2015

Spelt pasta op de wijze van Canasta.

foto: spelt pasta al fresco.

De voordeurbel gaat en van de goedlachse pakketjesjongen ontvang ik een doosje. #Culipost. Een doosje waarin ik twee pastavarianten aantref. Gemaakt van spelt door Grand Italia. Een spaghetti en een zak penne. Spelt pasta met dezelfde kookeigenschappen en een lichte notensmaak. Stevig. Meer en meer kom je pastavarianten tegen, die niet van de bekende durum tarwe worden gemaakt, maar van iets anders. Zelfs quinoa en andere exotische granen zag ik onlangs in een artikel voorbij fietsen. Maar nu op deze augustusdag dus een spelt pasta en waarom da niet eens op de wijze van mijn tante Canasta. Zij tovert met restjes van wat ze ook maar ze in de ijskast vindt zo een grote schaal pasta op tafel om de hongerige buikjes te vullen. Ik weet zeker dat tante Canasta zou glunderen als ze gevraagd werd te koken op één van de tallships dezer dagen tijdens SAIL Amsterdam. De scheepskornuiten zouden hun buikjes rond eten. Eens iets anders dan scheepsbeschuit. De spelt pasta op de wijze van Canasta is snel klaar. Zeker handig dit weekend als je een ferme wandeling door de feestelijke haven van de stad achter de rug hebt. We drinken bij de pasta een verkoelend glas witte pinot grigio bij uit de Veneto.

Tip: koop eens spek aan het stuk op de markt of bij een goede slager. Veel meer smaak dan die kant en klare sliertjes spek van de grootgrutters. En minder vocht bij het uitbakken.

foto: zomaar wat ingrediënten bij elkaar gescharreld.

Nodig 4 personen:

1 pak spelt spaghetti van Grand Italia

1 pak biologische spinazie

rasp van 1/2 citroen

1 rode paprika

4 tenen knoflook

2 takjes basilicum

1/2 bosje platte peterselie

350 gram gerookt spek aan het stuk

1 tl pimentón de la Vera

1 tl chilipoeder

zout en peper

olijfolie

Bereiding:

Snijd het spek in grote blokjes. Verhit een pan en bak het spek uit. Haal eventueel overtollig vet uit de pan. Voeg een lepel olie toe en fruit de pimentón de la Vera kort met het spek mee. Snijd de paprika in blokjes en voeg deze toe. Laat het geheel kort meebakken. Breng water aan de kook. Voeg zout toe en kook de pasta al dente. Verwarm intussen de spinazie. Hak de basilicum en peterselie fijn. Als de spelt pasta gaar is giet, deze af. Meng de pasta, spek paprika en spinazie door elkaar. Roer de basilicum, peterselie en citroenrasp er door. Doe het geheel in een mooie schaal en giet er nog wat extra vergine olijfolie over. (Denk eens aan de mooie EVOO van Bramasole)

foto: de gremolata.

NB: deze blogpost staat bol van gesponsorde onderdelen!

18/08/2015

Foodparade, l’heure de l’apéro.

foto: een aperitief paradijs op een Franse markt.

Zet een bankje of wat stoelen buiten, nodig je buren eens uit voor een borrel op straat. Je leert elkaar kennen en daar kunnen mooie dingen uit voortkomen. Dit stond in het krantje van de gemeente Amsterdam. Gezamenlijk een aperitief drinken verhoogt de sociale cohesie. Er bestaan al heel wat van deze clubjes en initiatieven in de stad. In Frankrijk kennen ze dit fenomeen al wat langer, er is zelfs een speciale dag aan gewijd. Le jour de l’apéro, Een evenement à la Burendag in Nederland. Maar dan wat Bourgondischer. Met een hapje en een drankje in plaats van alleen een kopje troost uit Joure. Getriggerd door de #culipost, die ik ontving van Bommels Conserven, vandaag een foodparade, l’heure de l’apéro. In het teken van hapjes bij je borrel. Wat te denken van little gem blaadjes met wat tabouleh of een gezellig bord met verse Canteloup meloen, jambon de Bayonne en basilicum of kiovleugeltjes met wasabi room. http://gereonskeukenthuis.nl/blog/kipvleugeltjes-met-wasabislagroom/ Naast een glas rosé. Want rosé mag weer voor mannen. Move over IPA bieren en gin tonic.

Je kunt je apéro opluisteren met de lekkere producten van Bommels Conserven. http://www.bommelsconserven.nl/ Marc en Dineke van Bommel zijn echte levensgenieters en zij importeren de lekkerste en mooiste dingen. Ik schreef al eerder over hun blikjes van La Belle Iloise, hun punch créole en het zout van de salines van Ibiza. Deze twee ondernemers hebben een neus voor lekker trouvailles. Te koop in hun webshop of bij geselecteerde delicatessenwinkels.

Maak een een taboulé van Jean Martin en serveer deze op een blaadjes little gem sla.

Of serveer bij een glas witte San Gimignano van fattoria la Vialla bij de meloen met jambon de Bayonne.

Brosé met uitzicht op zee, fin de la journée. Dat rijmt.

Anchoïade van Jean Martin. Vive la Provence!

Crudités op een zonnige namiddag.

Een glas cabernet van Wild Pig wineries.

Rillettes daar doe je Gereons Keuken Thuis een plezier mee, Zoals deze 01 rillettés met sel de Guérande van Bommels Conserven. Warm stukje stokbrood erbij voor naast je glas Westmalle of la Trappe trappistenbier. Ik schreef onlangs nog over deze tien speciale bieren. http://gereonskeukenthuis.nl/blog/trappist-de-tien-heerlijke-bieren/

En voor de liefhebber van een cocktail tijdens de apéro is er spekkoek likeur van Sayah. www.sayah.nl Twee ondernemers maakten vonden een recept voor deze likeur in een oud notitieboekje van hun grootmoeder. Zij perfectioneerden de likeur. In plaats van troebele spekkoek likeur bedachten zij een methode om deze helder te krijgen. Ze wonnen er zelfs een internationale prijs mee. Een tempo doeloe drankje of misschien juist voor in je hippe lounge cocktail. Een ticket to Bali cocktail, http://sayah.nl/serving-tips/ticket-2-bali-cocktail Zo duurt de zomer wat langer.

Een foodparade, l’heure de l’apéro En die zon hier zie ik aan het eind van de dag wel terug keren. Met hoop ik zicht op de tall ships voor de rede op weg naar SAIL 2015.

NB: er kunnen gesponsorde onderdelen in deze blogpost zitten..

14/08/2015

De Griekse Eilanden

foto: De Griekse Eilanden.

Ik heb een speciaal plekje in mijn hart voor Griekenland. Sthn kardia mou, zo’n uitdrukking die in heel veel Griekse liedjes terugkomt. In het verre verleden heb ik een tijdje Nieuw Grieks gestudeerd aan de UVA. Wat ik er vooral aan overhield is mijn liefde voor de Griekse keuken. En muziek. In Gereons Keuken Thuis staan met de regelmaat van de klok Griekse gerechten op tafel, sto trapezi. Maar nu houd ik op met overal het Griekse woord achter zetten. Ik wil het hebben over de Griekse Eilanden, het nieuwe boek van Rebecca Seal en haar man Steve Joyce, die de sfeerfoto’s maakte. De Britse schrijfster schuimde de Dodekanesos, de Cycladen en Sporaden af en kwam terug met een boek vol recepten, die ze ter plaatse proefde. Ze vroeg raad aan de koks, die haar verwezen naar hun moeder, want h mhtera zwaait de scepter op de eilanden. Baksels, vele mezedes, vis, pasta, vlees en een keur aan zoetigheden. De hoorn des overvloeds van de Egeïsche Zee. En de vindingrijkheid van de bewoners van de eilanden, omdat niet altijd alles voorhanden is. Roeien met de riemen, die je hebt. Rebecca Seal tekende het allemaal op in de Griekse Eilanden. Alle invloeden komen terug in de keuken van deze eilanden, Venetiaans, Ottomaans en vooral Grieks. Een kookboek met moderne recepten uit de Griekse keuken. Met recepten van Milos, Kreta, Rhodos. Eilanden met hun eigen cultuur en karakter, trots op hun culinaire tradities. Het boek start met wat basis opmerkingen over de ingrediënten. In het eerste hoofdstuk gaat het over broden en pasteitjes. Iets waar Griekenland patent op heeft. Gevulde flapjes met kaas en groenten. In de ochtend gemaakt om op te peuzelen op het land of tijdens de visvangst. Kaaspasteitjes uit Alonissos, waarvan het nabijgelegen Skopelos claimt ze bedacht te hebben. Het Griekse debat. Een recept voor basic Griekse platbroden voor bij de souvlaki..

Het volgende hoofdstuk gaat over mezedes en salades. Een tafel vol kleine hapjes voor bij de ouzo. Op de Griekse eilanden vullen de bewoners graag hun maag ermee. Er bestaan honderden recepten van., zoals erwtendip van Santorini. Reuzenbonen uit de oven, Taramasalata en een bietensalade. Stel je het einde van de middag voor op een terras en de eigenaar van de taverna serveert dit naast je aperitief. Een klein feestje.

De Griekse Eilanden gaat verder met vis. Vers gevangen door de vissers van de eilanden. Ingrediënt voor een visserspasta of bakkeljauwbeignets met aardappelskordalia.

Veel mensen denken dat er weinig vlees wordt gegeten, maar niets is minder waar. Rebecca seal geeft heerlijke recepten voor lam, geit en zelfs hert. Het bekende lamsvlees gegaard in heet vulkanisch zand van chef kok Stella Tseroni op Milos. Dit geserveerd met de beroemde ei/citroen saus. Moussaka ontbreekt niet en natuurlijk de kleftiko, een gerecht dat zijn naam dankt aan de opstandelingen van de negentiende eeuw. Of langzaam gegaard lamsvlees met kikkerererwten.

Vervolgens komen er enkele vegetarische gerechten aan bod, want daar weet de Griekse mhtera wel raad mee. Eten van seizoensgroenten uit de eigen tuin.

Het boek sluit af zoetigheden. Galaktoboureko, een naar citrus geurend custardgebak. Of wat te denken van watermeloentaart? Een passende afsluiter van een mooie maaltijd met vrienden in de schaduw. Een stevige kop koffie erbij en misschien is er wel een koffiedikkijkster in de buurt die je zielenroerselen wil blootleggen. Maar nu dwaal ik af. dat heb je met een kookboek dat je mee op reis neemt. De recepten zijn heerlijk en eerlijk. De omzettingen van Grieks naar Latijns schrift zijn goed gedaan. Gaat soms wel eens mis. En de fotografie nodigt uit tot dromen over de blauwe zee, de luchten erboven en de smaken van het eten van de Griekse Eilanden. Kalh Orech, eet smakelijk!

De Griekse Eilanden van Rebecca Seal (ISBN 9789045211817) is een uitgave van Karakter Uitgevers, karakteruitgevers.nl en is te koop voor € 24,99

12/08/2015

Foodparade, Italië.

De zomervakanties lopen voor velen ten einde. Terug naar huis en aan het werk.. Aan de slag met hun klanten. Weer naar college. Met in het achterhoofd de Bel Paese, waar ze naartoe scheurden in hun machina, Naar de camping in Limone sul Garda. Naar die leuke agroturismo vlakbij Todi. Of dat 19e eeuwse pand in Varazze, met bloemetjes behang op het plafond. Waar heeft Gereons Keuken Thuis het over? Inderdaad een foodparade, Italie als thema op deze woensdag. De groenten van de markt in Ventimiglia. Mijn avonturen lange tijd geleden in Rome,. Ricordi e Ricette van Sofia Loren. Het kwam me op een afstraffing te staan van een scribent, omdat Italianen geen spaghetti eten bij een secondo.Wij eten sowieso geen secondi in Nederland. Maar nu de foodparade, Italië, dacht ik als kick off. Met plaatjes van Italo eten. Glas Chianti erbij en de zomer opnieuw beleven.

In de oven gaan geurige bruschette in de kleuren van de Italiaanse vlag.

Ik kocht het boek van deze diva in 1999 toen ik stage liep in Rome. http://gereonskeukenthuis.nl/blog/uit-ricordi-e-ricette-kalfsfilets-alla-pizzaiola/

Ik werd verwend door een vriendin met deze heerlijke radicchio vers meegebracht uit de Veneto. Voor in de risotto.

Vis te kust en te keur in Ventimiglia.

Het huisje van Luigi Spirali, één van mijn sprookjes- figuren. http://gereonsverhalen.blogspot.nl/2013/01/luigi–spirali-en-de-lichtgevende.html

Erbe, erbe, aromatische kruiden.

Courgettes of moet ik zeggen zuchini en de bloemen om te vullen of frituren.

Mijn scaloppine al limone, zomer op je bord. http://gereonskeukenthuis.nl/blog/scaloppine-al-limone-voor-radio-noord-holland/

Tomaten in de pot gehakt, zo bewaar je de smaak van de zomer achter glas. Voor bij je pasta of in de soep.

05/08/201531/07/2018

Easy paella

Easy paella op deze woensdag.

foto: de bedwelmende geur van azahar, citrusbloesem.

Nodig: 6 personen:

4 grote tomaten
4 tenen knoflook
1 envelopje saffraan
8 ontbeende kipdijen in stukjes
1,5 dl milde olijfolie
zout en peper
500 g diepvriesgarnalen ontdooid en droog gedept.
3,5 dl kip bouillon/fond
3,5 dl vis bouillon/fond
wat extra water
1 zak diepvrieserwten
400 risotto- of paellarijst
500 g gekookte mossel in schelp
2 tl pimentón de la Vera

Snijd de ontvelde tomaten fijn, pers de knoflook, voeg enkele lepels olie toe en de saffraan en 1 tl pimenton. Roer tot een gladde saus. Eventueel enkele lepels water.

Snijd de kipdijen fijn, verhit alle olie in een paellapan op hoog vuur. Bestrooi de kip met nog wat pimentón en weinig zout en bak deze snel aan. Voeg hierna de garnalen toe en bak deze tot ze roze zijn. Schenk de tomaten saus erbij en fruit deze mee. Voeg de vis en kip bouillon/fond toe Breng aan de kook voeg de erwtjes toe en de rijst zorg dat alles onder water staat. Laat het geheel nu minimaal 20 minuten zachtjes pruttelen tot alle vocht verdampt is. Niet roeren. Controleer of de rijst gaar is. Voeg de mosselen toe en dek het geheel af met alufolie. Laat 15 minuten staan. Garneer met gehakte peterselie en citroen. En decoreer de paella met mooie bloemen zoals ik eens in Andalusië zag.

04/08/2015

Foodparade, eten in de 17e Eeuw

Edelman van Goya #retratos.

Ik dwaal graag door musea met 17e Eeuwse schilderijen. De Eregalerij van het Rijksmuseum, de gildezaal in het Frans Halsmuseum of in het Amsterdam Museum. De gezichten van de gildemeesters of schouten bij nacht, die je aan kijken. Ik noem het selfies avant la lettre. Het was de beeldtaal van de Republiek. En nergens hadden mensen zoveel schilderijen in huis als in Amsterdam, constateerde een Franse reiziger al in het Amsterdam van de Gouden Eeuw. Op portretten worden hele verhalen verteld, over de mensen en hun leven. De blozende Hollandse koppen. De hipster, Hercules van Goltzius die ik fotografeerde in Haarlem of de edelman van Goya in het Rijksmuseum. Zij zijn soms de sterren van mijn serie #retratos op Facebook.

hipster Hercules van Goltzius

Ik fotografeer ook graag schilderijen met tafeltaferelen. Om te ontdekken, wat en hoe men at in de rijke Republiek. Vis, citroenen, maatjes peper, gerookte makreel, kreeft, Hollandse kazen en oesters. deze laatste als symbool van de zinnelijkheid of ondeugd in het land van Calvijn. Vandaag een foodparade, eten in de 17e eeuw. Nu doen we het met onze mobiel, destijds werden foodplaatjes geschoten met het penseel. Er is nog niet zoveel veranderd.

De tafel in de gilde zaal van het Frans Halsmuseum in Haarlem. De heren zaten aan aan wel gevulde schalen vol lekkernijen.

Een bacchanaal voor de god van de wijn. In het Nederland van de 18e eeuw dronk men graag wijn en zong daar “stoute liedjes” bij

Kaas, er was al zuivel in overvloed.

De heilige Laurens, patroon van de koks, die vraagt om gekeerd te worden op de grill, want zijn ene zijde is al gaar.

Een cornucopia van luxe en weelde op dit schilderij.

Citrusfruit, het zuur van het vlees en het pittige van de schil.

Krab uit de zee.

Nog meer moois uit de zee, gerookt of rauw, met hagelwit brood erbij.

24/07/2015

Saint Tropez cooking, kabeljauwpakketjes.

foto: Saint Tropez

Het is vrijdag tijd voor Saint Tropez cooking. Een licht gerecht van venkel en kabeljauw. De frisse anijsachtige smaak van de groente, die je aan de Zuid Franse ook overal in het wild vindt langs de kust. Ik pluk dan regelmatig wat takken af en wrijf het in mijn handen. Je ruikt direct anijs. Overigens tref je behalve venkel ook selderij, tijm en rozemarijn op je sentier littoral, je pad langs de kust. Langs de wegen in de heuvels achter Saint Tropez. Waar het kalme leven gewoon doorgaat. De tuinders in Cogolin, de groei van de druiven voor de rosé uit Gassin. Daarin ligt volgens mij de aantrekkingskracht van dit schiereiland. Het glamoureuze van de kust, de flaneurs in de haven. De petanque spelende bewoners op de Place des Lices. En het rurale achterland van het Massif des Maures, met zijn spectaculaire uitzichten. Voor ieder wat wils. En elke dag wat anders.

Saint Tropez cooking #alfresco vandaag met kabeljauwpakketjes. Uit de oven met venkel en een dash ingemaakte citroen. Fris en licht. Net als de rosé van Château Minuty, de cuvée Bailly. Bleekroze en fris na je tocht over het schiereiland.

Nodig:

3 venkelknollen.

2 tenen knoflook

1 grote ui

2 gekonfijte citroenen

3 el olie

4 kabeljauwmoten van 150 g

zout en peper

klontje boter

Bereiding:

Snijd de achterkant van de venkel en het groen eraf. Snijd de venkel in tweeën en haal de harde kern eruit. Hak in fijne reepjes daarna. Snipper de ui fijn en hak de knoflook fijn. Snijd de gekonfijte citroenen in kleine blokjes. Verhit wat olie in een pan en fruit de ui en knoflook zachtjes aan. Voeg de venkel en citroen toe en bak deze kort mee. Voeg wat water toe en laat het geheel met een deksel op de pan ongeveer 20 minuten smoren. Verwarm de oven voor op 180 graden. Leg 4 vellen op maat geknipt bakpapier klaar op een ovenschaal. Leg hierop de kabeljauwmoten en bestrooi deze met wat zout en peper. Schep op de vis een flinke schep van het venkelmengsel. Leg op elke vismoot een klein klontje boter en bind de pakketjes dicht met keukentouw. Zet de bakplaat in de oven en laat de vis in 20 minuten garen.

22/07/201522/07/2015

Ei, de beste recepten.

foto: Ei, de beste recepten

Breek de dag, tik een eitje! Een ei hoort erbij! Bekende slogans ter promotie van een alledaags voedingsmiddel, dat multi-inzetbaar is. Behalve dan voor mijzelf. want alhoewel er heel wat eieren in Gereons Keuken Thuis worden gebruikt en bereid. Niet één daarvan wordt door mij zelf opgegeten. Ik lust namelijk geen eieren in hun solitaire staat. Een gekookt of gebakken eitje is aan mij niet besteed. Een grote uitzondering is de eidooier rauw door de carbonara. Tot zover mijn eierfobie.

De te leuker is het om een boek op de deurmat te vinden, dat over eieren gaat. Culinair journaliste en kok Blanche Vaughan schreef Ei, de beste recepten. Een kookboek vol recepten met eieren.

De schrijfster vertelt in haar inleiding dat een zojuist gelegd ei één van de lekkerste dingen is die je kunt eten. Ze houdt een pleidooi voor zo vers mogelijke eieren. Eieren zijn vaak de ster van de show in hun eenvoud of als geweldig bindmiddel. Wat te denken van ei in al je baksels voor de lunch of bij de thee. En passant bestrijdt ze ook de mythes rond een te hoog cholesterol gehalte van het ei. Een bevlogen dame dus deze schrijfster als het op kippeneieren aankomt.

Het boek gaat verder met de basis van het bereiden van eieren. gekookt, gebakken of gepocheerd. Of als perfect klaringsmiddel van je bouillon.( dat weten wijnboeren ook bij wijn).

Blanche gaat verder met ontbijtrecepten, zoals het modieuze “eieren in een nestje met paprikapoeder en za’atar” of het meer klassieke ontbijtje van “gepocheerde eieren op tomatentoast met bacon” Ze gebruikt ei in haar brioche en maakt zigeunertoast, een afgeleide van wentelteefjes.

In Ei, de beste recepten is ook een ferme plaats voor lunchgerechten. Eieren zijn altijd handig voor een warm lunchgerecht, zoals mozzarella in carozza, een snelle roerei met tomaten en sojasaus of Italiaanse eierdruppelsoep.

foto: Ei op mijn balkon.

We stevenen af op theetijd (hieraan zie je de Britse roots van het boek) Veel cakes, madeleines en appeldraken. Gemaakt met verse eieren. Voor bij de high of misschien wel low tea.

Dan krijgen we het avondeten. Met een recept voor groenten à la grecque. De mooie wijnrode oeufs en meurette uit de Bourgogne, hetgeen overigens een lunchgerecht is, maar niet voor deze schrijfster. En de keuze in het boek voor mooi gefotografeerde oeufs en gelée. Blanche heeft in dit hoofdstuk een duidelijke voorkeur voor klassiek. Zelfs een rogvleugel komt voorbij.

Daarna komen de toetjes aan bod met îles flottantes en zabaglione.. (dat lust ik wel) Het boek sluit af met nog wat sausrecepten en drankjes.

Ei, de beste recepten is een mooi boek met veelal klassieke recepten. Met goede basisrecepturen. Zelfs een niet eierminnend type als ik kan er wat mee. Al was het alleen al om het thuisfront te verblijden met een nieuwe variatie van een eigerechtje. Een nadeel vind ik de vele zoete recepten. Er wordt erg veel gebakken. Zowel in het hoofdstuk theetijd als bij toetjes. Daarnaast had ik de sauzen in het hoofdstuk avondeten opgenomen. Ik begrijp dat de schrijfster de Britse eetmomenten heeft aangehouden, maar een wat sinpeler indeling was handiger geweest. De fotografie is prachtig en afwisselend. Ei, de beste recepten staat voortaan voorbeeldig in Gereons kookboekenhoek.

Ei, de beste recepten, Blanche Vaughan (ISBN 9789045209814) is een uitgave van Karakter Uitgevers, karakteruitgevers.nl en is te koop voor € 24,99