Kerstrally 2024: de 40 banketten van Astérix. In Gallië is het de goede gewoonte, om na gedane arbeid of een geslaagd avontuur gezamenlijk de tafel te delen voor een heuse grande bouffe. Lekker smullen van allerlei gerechten in goed gezelschap en heel belangrijk: elkaar verhalen vertellen. Dat zonder gestoord te worden door muziek van een Gallische bard of een aandacht vragende smartphone. Dat is en was zo. In de veertig albums van Asterix komt elke keer deze Gallische gewoonte als hekkensluiter voorbij. Des te blijer was GKT, dat hij van de goedheiligman het fijne boek Astérix, les 40 banquets cadeau kreeg, waarin 40 vooraanstaande chefs hun recept voor een heus Gallisch banket delen. Want eten doe je niet alleen, dat doe je samen. Partager is het toverwoord, beter gezegd de toverdrank. Want een banket: dat maakt de Galliër echt onoverwinnelijk. En…. niet om Obelix teleur te stellen, een banket is meer dan enkel everzwijn. GKT koos voor de kerstrally een fijn recept van Gilles Goujon, chef uit de Aude.
RECEPT: Salade de pommes de terre à la Bitteroise van oma Lulu. GKT paste de receptuur wat aan, waar nodig, want niet iedereen heeft tijd om eieren gedurende 40 minuten op precies 62° C. te garen. Hetzelfde geldt voor de adviestemperatuur van het spekschuim uit de kidde. Deze bewerkingen laat ik aan maestro Goujon over in zijn *** restaurant in de Aude.
Nodig:
200 g gerookt spek in blokjes
6 grote aardappelen
6 eieren
2 gele uien
50 g gekonfijte trostomaatjes uit de oven. (noot: Goujon geeft in het boek geen recept hiervoor)
bundeltje bosuitjes
balsamico azijn
300 ml room
een scheutje EV olijfolie
zeezout en zwarte peper uit de molen
Voor de mayonaise:
3 eidooiers
2 el citroensap
2 tl Dijon mosterd
200 ml zonnebloemolie
1/2 tl zout (dit laat GKT afwezig)
Bereiding
Bak de blokjes spek uit en laat deze als ze bruin zijn uitlekken op wat papier. Giet het vet uit de pan, voeg de room en spekjes toe en laat het geheel 40 minuten zacht trekken. Haal hierna de spekje eruit en zet apart. Zeef de room en doe deze in een kidde. Voeg twee gaspatronen toe en probeer het roommengsel au bain marie op 62° C te houden. Kook de eieren zoals je bent gewend en laat ze schrikken in koud water. Pel ze hierna voorzichtig, om de eieren heel te houden. Zet de eieren apart. Kook de aardappelen in de schil gaar en laat afkoelen. Snijd de aardappelen in fijne blokjes. Snijd de gele uien in dunne rinegtjes. Hetzelfde doe je met de bosuitjes. Halveer de gekonfijte tomaatjes. Meng alle ingrediënten in een slakom door elkaar. Maak met de eidooiers, mosterd en citroensap een glad mengsel, giet hier straaltje voor straaltje de zonnebloemolie door totdat er een fijne mayonaise ontstaat.
Schep in een diep bord de gemengde salade en schenk hierover wat een klein beetje balsamico en olijfolie. Roer er wat zelf gemaakte mayonaise door en maak af met wat zout en een draai zwarte peper. Leg er een doorgesneden ei op. Spuit op het ei de licht lauwe spekroom uit de kidde en garneer het geheel met wat drooggedepte spekjes.
Een “easy does it” Gallisch recept. Niet uit het Astérix kookboek, maar uit de Morvan, het land van Vercingetorix. Je verschalkt niet elke dag een wild zwijn in het bos.
Wild zwijn? Op GKT vertelde ik over de jagers, die ik tegenkwam in de heuvels van de Maconnais. Mannen in oranje hesjes, die op zaterdag een robbertje achter de wilde zwijnen aan gaan rennen. In de hoop, als waren zij Asterix en Obelix, een wild zwijn te verschalken. Ik vroeg me direct af of Théo erbij was? Die oranje hesjes zijn er voor het geval ze elkaar per ongeluk in de bil schieten. Het is geen demonstratie. Uitstappen uit de auto voor foto’s was derhalve geen optie. Het bracht me meteen op het idee, om weer een karbonaadjes te maken met een wildsmaak. Het verschil tussen varken en zwijn is dat de laatste erop los scharrelt en veel meer dingen zoals jeneverbessen, wilde kruiden en ander natuurlijk spul eet. En…, voegde een Facebook vriendin, die voorheen in de Bourgogne woonde, eraan toe, veel meer spiermassa heeft. Dus roder vlees. Natuurlijk is het geen wild zwijn, maar niet getreurd, met kruiden en specerijen in een marinade kun je een heuse wilde stoof van varkensvlees maken. Dat leerde ik van mijn tante Doubs, juist ja, die van de soep, uit de Morvan. Lekker stevig glas rood erbij en smikkelen maar.
Nodig:
1,5 kg schouderkarbonaden
2 sjalotten
1 prei in ringen
1 winterwortel
1 tak rozemarijn geritst
2 laurierbladeren
3 tenen knoflook
genoeg rode wijn om het vlees onder te laten staan
2 cm gember
8 kruidnagels
15 gekneusde jeneverbessen
1 el Dijon mosterd
bloem
peper en zout
boter
Bereiding:
Maak een marinade van de wijn, grof zout peper, mosterd, gehakte knoflook, gember in dunne reepjes, de jeneverbessen, laurier en rozemarijnnaalden. Leg de ontbeende schouderkarbonaden in deze marinade en dek af. Laat het geheel minimaal 24 uur in de ijskast staan. Haal het vlees uit de marinade, dep het droog en haal het door de bloem met wat zout en peper. Verhit boter en bak het varkensvlees aan. Snijd ondertussen de prei, sjalot en wortel fijn. Breng in een steelpan de marinade aan de kook. Haal de karbonades uit het vet en zet apart. doe de groenten in de pan en zet ze kort aan. Blus af met de warme en gezeefde marinade. Doe de karbonaden terug en laat het geheel een uur stoven op heel zacht vuur. Bind de saus met wat beurre manié.
Serveren met fluffy aardappelpuree en geroosterde pompoen uit de oven en je banket is compleet.
Sinterklaas 2024. De Sint en zijn Pieten, in alle kleuren van de regenboog, zijn weer in ons land. Wij beschouwen de Sinterklaas traditie als echt Nederlands. Niets is minder waar. In Vlaanderen, Nord/Pas de Calais, Tirol & Alto Adige, Franche Comté, Luxemburg en Grand Est (Lotharingen en Elzas) weten ze rond 5 en 6 december ook van wanten. Iedere streek met eigen tradities, maar het gaat altijd om de overwinning van het licht op het donker, van het goed op het kwaad. Geen gekke gedachte, wanneer de dagen korter worden. De donkere dagen van december, iedereen hunkert naar wat licht en warmte. Gezellig toch! Want dat moet het vooral zijn, in welke gedaante dan ook. Laat de goede Sint maar komen…..
Innsbruck. Tussen de besneeuwde Alpentoppen van Tirol ligt de stad Innsbruck, al eeuwen op het kruispunt van de routes van Noord naar Zuid Europa. Een stad, waar de Sint een welkome gast is. Dat wordt elk jaar gevierd met een parade van de goedheiligman met engelen en zijn in het zwarte Tiroolse kostuum gestoken helpers. (lijkt op de traditionele schoorsteenvegersoutfit) Zijn komst betekent voor de Tirolers het begin van de Kerstperiode met traditionele lekkernijen als peperkoek, beignets met zuurkool, chocolade en schnaps.
Een dag voor de intocht van Sinterklaas en zijn engelen op de kerstmarkt van Innsbruck, vindt ook de traditionele Krampusläufe plaats. Deze duivelse figuren met hun houten maskers zoeken schreeuwend hun weg door de stad. De Krampussen hebben lange horens en maken veel lawaai met hun ketttingen en bellen. Op 4 december overvallen zij Innsbruck, als metgezellen van Sinterklaas. Een dag later op 5 december arriveert de goedheiligman met cadeautjes voor de kinderen. Sint Nicolaastradities draaien vaak om goed en kwaad, braaf versus stout of licht en donker. In Tirol hebben ze er een spectaculaire mix van gemaakt.
RECEPT Roomborstplaat van Cees Holtkamp. De bekende Amsterdamse banketbakker vertelde aan de schrijfster van het fijne Sinterklaasboekje Van banketstaaf tot pepernoot, dat hij dit kleine recept al gebruikt sinds zijn bakkerij bestaat. Een echte traktatie voor het zoete avondje, dat eraan staat te komen.. Vol verwachting klopt mijn hart…. al dan niet van borstplaat.
Nodig:
200 g kristalsuiker
80 g slagroom
40 g water
merg van een half vanillestokje
40 g fondant
Bereiding:
Voeg de suiker, slagroom, water, en het merg van een half vanillestokje samen in een pan met dikke bodem. breng dit mengsel aan de kook to 115 ° C. leg in een schaal de fondant en giet hierover de hete siroop. Roer alles goed door met een houten spatel. Heen en weer. Dit heet tableren. Giet als het geheel emulgeert en dikker wordt de siroop in een trechter en vul hiermee de borstplaatvormjes. Laat de roomborstplaat afkoelen en verwijder de vormpjes.
Nancy Lorraine. Voor de Lotharingers is 6 december een belangrijke feestdag. Schutspatroon Nicolaas en zijn metgezel Père Fouetard tekken door de hoofdstad Nancy. Groot feest op de Place Stanislas. In 1477 vond het beroemde beleg van Nancy plaats. De voormalige heerser, de hertog van Bourgondië was juist overleden en de stad werd belegerd. Hertog René van Lotharingen plaatste zijn 20 duizend manschappen onder de protectie van de Heilige Maagd en Sint Nicolaas, nadat hij het stadje Saint Nicolas de Port, vlak buiten Nancy, had ingenomen. GKT heeft in eens in de kathedraal van Saint Nicolas de Port, à raison van één euro, kort de onderarm mogen bewonderen van de Sint. Nancy kwam na het beleg in het bezit van de hertog. Sindsdien zijn de banden tussen Sinterklaas en Lorraine nooit meer verbroken.
Elk jaar worden de goedheiligman en zijn helper ingehaald met een grote magische parade. Eén van de legendes rond de Sint is het weer tot leven wekken van geslachte kinderen. De slager speelt dan ook een grote rol in de parade en is overal in Nancy te zien. Père Fouettard bekommert zich om de stoute kinderen. Hij is de spreekwoordelijke boeman. Met zijn gesel. Dus een reden te meer om braaf te zijn!
Bonhomme. In Grand Est, de oostelijke regio van Frankrijk krijgen de kinderen een bonhomme Saint Nicolas, een brioche broodje in de vorm van een mannetje als traktatie. Hieronder een recept uit de Elzas.
RECEPT om warm te blijven op het dak. Het winterdrankje Beerenburger opwarmer is iets anders dan glühwein of gløgg. Het verwarmt de konen na een flukse winterwandeling. Of een tocht over de gladde daken.
Nodig:
1 sinaasappel
4 kruidnagels
1 kaneelstokje
3 stuks steranijs
300 ml Beerenburger
800 ml ongefilterd appelsap
Mijn toevoeging: een tl rommelkruid.
Bereiding:
Was de sinaasappel en snijd deze in plakken. Doe de specerijen, Boomsma Beerenburger, appelsap en sinaasappel in een pan en laat dit op een laag vuur zo’n half uur pruttelen, maar niet koken. Verdeel het drankje oever een aantal glazen theebekers en doe ik elk glas een plakje sinaasappel.
Het Nederlandse Sinterklaasfeest is in de 19e eeuw vormgegeven door schoolmeesster Jan Schenkman, verhalenverteller. Hij publiceerde in 1850 het boek Sinterklaas en zijn knecht. Aan hem danken we de stoomboot en alles, wat om Sinterklaas heen hangt. Ik heb nog steeds de pianoboeken van mijn moeder, waaruit zij gezongen moet hebben als kind en die in mijn kindertijd ook gebruikt werden. Mooie herinneringen.
RECEPTvoor een geslaagde gourmetavond. Yep, da’s pas leuk, gourmetten op Pakjesavond. Gourmetten met groente. Nu weet ik dat sommigen dat beneden hun stand vinden, maar gourmetten is gewoon leuk en gezellig. Dat vindt Jeroen Meus ook. In zijn nieuwe boek FEEST! wijdt hij er een heel hoofdstuk aan Een dansje tussendoor, dan weer de pannetjes vullen en je hebt een geslaagde avond Afstoffen dus dat gourmetstel, dat al jaren ergens op zolder staat!
Geïnspireerd door een vegawijnwandeling jaren geleden in SeaSpot kiest GKT tijdens deze keer voor gourmetten met groenten. Gebakken venkel met wat kummel. Geroosterde paprika in een pannetje met wat pimentón de la Vera. Een witte bonenpannetje met wat kappertjes. Gebakken artisjokharten met wat zongedroogde tomaatjes. Een mini linzenburgertje, zoals we tijdens de vegawijnwandeling aten. Bagna cauda uit mijn kook- en leesboek Gereons Keuken Thuis. Gebakken kwarteleitjes. Ga dus naar je favoriete groenteman en koop een flinke berg aan verse waar. Snijd het in lekkere stukjes (blancheer de harde groenten kort) en zet het in bakjes klaar. Samen met wat kruiden. Met vers en warm brood met aioli, à la Nina Parker uit Saint Tropez. Ter ere van de Sint drinken we er een witte Rueda bij.
RECEPT: bagna cauda.
Nodig:
50 g boter,
2,5 dl extra vergine olijfolie,
5 tenen knoflook in dunne plakjes,
100 g gezouten ansjovisfilet in stukjes.
wat melk.
Bereiding: Fruit de knoflook in de boter. Giet er telkens al roerend de olijfolie bij en roer tenslotte de ansjovis erdoor zodat er een romige saus ontstaat. Roer wat eetlepels melk erdoor. Laat deze saus een half uur sudderen, maar niet koken. Giet saus over in een aardewerk pot en plaats op rechaud of in een (chocolade)fonduesetje.
Saint Nicolas de Port. Net buiten Nancy ligt het stadje Saint Nicolas de Port, waar in een immense kathedraal, met twee torens van honderd meter hoog, de onderarm van de goedheiligman wordt bewaard. Een euro in de gleuf en het luikje gaat open. De arm is dan te aanschouwen. Een andere bijzonderheid in het dorp is het speciale postkantoor naast de kerk, waar alle wensen aan de Sint van groot en klein kunnen worden gepost. En worden door de Sint beantwoord!
Mindmapping in november. Nog één week en dan is deze derde herfstmaand alweer finito. Voorbijgevlogen. Ja zelfs zo rap, dat de lancering van de Beaujolais Nouveau ook aan GKT is voorbijgegaan. Zo zit je op 1 november nog op het mediterrane strand, vandaag staar ik vanuit mijn raam op een grijze en kolkende Noordzee. De wind giert om het raam. Niet getreurd, zulke meteoroligische dagen zijn uiterst geschikt om te mindmappen. Al dan niet snode plannen smedend voor de decembermaand, want in het hoofd van GKT staat er nogal wat op de rol. Voornemen één is de kerstboom. Ijs en weder dienende schaft GKT, na zeven jaar afwezigheid, een boom aan. Hoe dat gaat aflopen lees je waarschijnlijk half december, als het ding staat. Ik doe namelijk niet mee aan de trend van het plaatsen van een boom ver voordat de Sint is aangekomen in het land. Dat schijnt tegenwoordig bon ton te zijn. Kun je net zo goed al op 1 februari de paastak neerzetten, loopt het mooi in elkaar over.
Wat gaat er in december, de winter- en feestmaand dan wel gebeuren? In ieder geval besteed ik aandacht aan het heerlijke kookboekje Brabant. Als uitwijkeling uit deze provincie voor mij een feest der herkenning, want zeg nu zelf, wie is er niet groot geworden met een sjeklade bol on the go? GKT is een aflevering van de wijntour aan het assembleren, thema feestwijnen. Dus mochten jullie nog een tip hebben? Er liggen twee hele verschillende kerstkookboeken te wachten, Feest van Jeroen Meus en A very vegan Christmas van Sam Dixon. Inspiratie voor de volgende editie van Gereons Mag. In Den Haag, bij De Mesdag collectie loopt nog steeds de tentoonstelling van Rosa Bonheur. In december gaat GKT zeker tijd vrij maken, om deze te bezoeken. De in Frankrijk aangeschafte kookmagazines staren GKT aan. Eens kijken, wat voor een leuke astuces voor de feestdagen hierin staan?
Genoeg input, om de maand december door te komen en binnen de elementen buiten te trotseren. Stay tuned. GKT mindmapt nog even door.
RECEPT
Zuurkooltaart Bas van Montfrans. Een gezellig winterrecept van Bas, een fervent lid van de Gay Cooking Club op Facebook. Proef eens zijn zuurkooltaart. Warme kost voor gure dagen.
Nodig:
500 gram zuurkool
1 ui, fijngehakt
200 gram spekjes
200 gram geraspte kaas
4 eieren
200 ml zure room
zout en peper naar smaak
1 ongebakken taartbodem
Bereiding:
Verwarm de oven voor op 180°C. Bak de spekjes in een koekenpan tot ze knapperig zijn. Voeg de fijngehakte ui toe en bak tot de ui zacht is. Laat de zuurkool uitlekken en druk het vocht er zoveel mogelijk uit. Meng de zuurkool met de gebakken spekjes en ui. Verdeel het zuurkoolmengsel gelijkmatig over de ongebakken taartbodem. Klop de eieren en zure room samen in een kom. Voeg zout en peper toe naar smaak. Giet het eimengsel over de zuurkool. Strooi de geraspte kaas over de bovenkant. Bak de quiche in de voorverwarmde oven gedurende ongeveer 30-35 minuten, of tot de bovenkant goudbruin en de vulling stevig is. Haal de quiche uit de oven en laat hem een paar minuten rusten voordat je hem aansnijdt. Serveer direct.
Wijntour 2024, de Franse voorzomer. Het is juni, binnenkort bereiken de temperaturen mediterrane zomerwaarden en kunnen de al beginnende druiventrossen zich laven aan de zonneschijn en zich vol sap zuigen. Maar nu eerst nog een korte wijntour van geproefde en gedronken wijnen tijdens de Occitaanse voorzomer.
De zomer staat voor de deur, als deze in Nederland eindelijk eens wil starten. Welke wijnen missen jullie in de wijntour? GKT is erg benieuwd naar wat jullie kiezen en drinken met zomerse temperaturen.
De Voedselbostuin. Zou het niet heerlijk zijn om elke dag naar buiten te gaan in je eigen plukoase, vol eetbare dingen, die op natuurlijke wijze zijn gegroeid en elkaar duurzaam in stand houden. Een Romeinse lusthof, waar het elke dag feest is voor plant, mens en dier. Weg met die geplaveide tuinen en kale balkons. Maar veel groen om je heen en je kunt het nog gebruiken in de keuken ook. Dat zou voor GKT een win/win situatie zijn. Helaas blijft het, vanwege klimatologische omstandigheden, voor GKT bij het lezen van het boek van Evelyn De Bruecker, die je op speelse wijze inwijdt in het hoe en wat van het voedselbostuinieren, ook op je balkon. In haar boek Ontwerp je eigen voedselboektuin neemt de schrijfster je mee door het proces van het aanleggen en onderhouden van zo’n tuin. Voor 2015 was dat nog nooit in haar opgekomen, maar nu is het tijd haar ervaringen wereldkundig te maken. En dat doet ze met verve. Wat GKT een verrassing vindt, is, dat je ook kunt voedselbostuinieren in potten op je stadse balkon. Dus citydwellers: aan de slag. Of een voedselbostuin zou slagen hier op het dak in Occitanië betwijfel ik, daar de zomerzon funest is voor alles wat groeit en bloeit en het zou erg veel kraanwater vergen. Een duur goedje hier in Zuid Europa. Maar een voedselbostuin in ons eigen kikkerland is geen slecht idee, alleen al vanwege het watermanagement met alle regen van dit voorjaar.
Klimaatbewust en bio divers. Mooi hoor, die voedselbossen, maar waar komt het idee vandaan? Een voedselbos is een term, die in de jaren tachtig van de vorige eeuw in Engeland is bedacht, een klein eetbaar bos in je eigen kleine tuin. Bedacht door Robert Hart, die wilde onderzoeken, hoe je op een klein oppervlak zelf eten kon produceren in een natuurlijk equilibrium. De man had hiermee een goed punt: het werkte! Tegenwoordig zijn overal dit soort zelfonderhoudende tuinen en parken te vinden. In 2009 werd het eerste voedselbos ontworpen. Ketelbroek. In het boek geeft De Bruecker verscheidene voorbeelden. En als je geen genoeg van de ontstaansgeschiedenis kunt krijgen, dan scan je gewoon de QR code, die ze bij de voorbeelden meegeeft. Of nog leuker: ga eens op bezoek in een voedselbos. GKT bezocht er eens eentje in de Tuinen van West.
Aan de slag. Dat vraagt natuurlijk om wat algemene kennis van zaken, zoals bodem, ligging van je voedselbostuin, de link met permacultuur en ook de dingen, die je juist moet laten. Daarna kun je beginnen met de opbouw, maar wees daarbij niet te ongeduldig. Maak plaats voor allerleiplanten, die elkaar in evenwicht houden en creëer een aangenaam bijenterritoir. Hierna begint de daadwerkelijke aanleg, zij het in potten op je balkon of in de volle grond. Al naar gelang je project doet de schrijfster dat voor je uit de doeken. Net als het vermeerderen van planten, onderhoud en het voorkomen van ziekten en plagen in je eigenbos. Het resultaat zou moeten zijn: een rijke oogst. Want daar deed je het toch voor. Ontwerp je eigen voedselbostuin sluit af met een plantenlijst.
Ontwerp je eigen voedselbostuin. Na het lezen van dit groenboek jeuken de groene vingers van GKT. De Bruecker heeft een makkelijk leesbaar boek geschreven, waarmee je op een kleine oppervlakte direct aan de slag kunt. Dus direct die tegels wippen vandaag, voor je het weet heb je je eigen voedselparadijs binnen handbereik. Daar kan geen Romeinse lusthof tegenop.
Ontwerp je eigen voedselbostuin. Evelyn De Bruecker (ISBN 9789464711592) is een uitgave van Sterck & De Vreese en is te koop voor € 27,90
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Gereons zoutarme Keuken Thuis. Een half jaar geleden sloeg letterlijk en figuurlijk de angst mij om het hart. GKT had een week doorgebracht op een fijne afdeling van het ziekenhuis en de conclusie was niet mis. Ik kreeg een berg medicijnen mee om de pompfunctie van mijn hart te verbeteren en een hele set leefregels, zoals vochtbeperking, geen tot weinig alcohol en een zoutbeperkt dieet. De paniek sloeg toe, want hoe ga je dat in je dagelijks bestaan incorporeren? Stap maar eens een gemiddelde supermarkt binnen en kijk op de declaraties van het gemiddelde product. Alles zit bomvol zout. Ja, dat maakt het lekker! Daar is de mensheid op geconditioneerd. Nu is het zo, dat het niet om zout maar om natrium gaat. Dat is 0,4 gram per gram tafelzout. (natriumchloride) En het is de bedoeling om niet meer dan 5 à 6 gram zout per dag binnen te krijgen. Of 2 tot 2,4 gram natrium. Overigens is dat niet alleen een advies, dat voor GKT geldt, maar voor elke Nederlander. Die eet gemiddeld 9 à 10 gram zout per dag. Het rekenen kon beginnen. Horendol kon ik ervan worden. En in het begin vooral bozig.
We zijn nu een half jaar verder in Gereons zoutarme Keuken Thuis en mijn conclusie is dat het allemaal wel meevalt. Natuurlijk kan het verlangen naar een haring op de boulevard, een kipsateetje of zelfs een bitterbal buitensporige proporties aannemen. Maar dat gevoel is vaak van korte duur. GKT kwam er zelfs achter dat de moeilijkheid van zoutarm koken niet in het koken zelf zit. De warme maaltijd is een makkie. Ik kwam erachter, dat ik nooit zo zout at. Ook buiten de deur eten gaat prima, mits je bij je bestelling aangeeft, dat je zoutloos wilt eten. De rest hangt af van je “zout” management. Per dag bepalen en bekijken, hoe je de balans vindt. Nu houdt GKT van bezig zijn met getallen. Het meest vervelende aan dit dieet is de Nederlandse lunch met boterhammen en beleg. Eén snee brood bevat 0,35 g zout. Als je drie sneden eet zit je dus al op 1/5 van je dagtotaal aan zout. Dan tel ik het beleg niet mee, want vleeswaren en kaas zijn verleidelijke doch bremzoute producten. Eieren lust GKT niet en de meeste Hollandse vis, zoals haring en gestoomde makreel, is ook een no go. De adviezen van het voedingscentrum helpen ook niet mee. GKT is niet gebouwd om boterhammen met Hüttenkâse of sesampasta te eten. En….. fruit en groenten at ik sowieso al bij de lunch. En om nu zout te gaan compenseren met veel zoete troep. De lunch blijft dus een dingetje. Dat is de reden, dat ik me verheug op de aanstormende Franse voorzomerweken. In de Hexagone ontbreekt ten ene male aan die boterhammencultuur.
Gereons zoutarme Keuken Thuis. Het koken is zoals gezegd geen probleem. Ga eens naar de blauwe grootgrutter voor de mixen van Jonnie Boer. Zoutloos en in een handomdraai maak je lekkere gehaktballetjes of een pastagerecht. Eén van mijn favorieten is de funghi trifolati. De lol ervan is dat ik hiermee ben geslaagd een zoutarme carbonara te maken. Nee, niet met pecorino, maar met gruyère, dat minder zout bevat dan andere kazen. Kijk eens tijdens je vakantie op markten of ga voor de kruiden van de Spaanse keten Mercadona. Schaf een elektrische plancha aan en ga grillen. Werk met verse groenten, EV olijfolie, pepervarianten of de combinatie kerrie/kokosmelk voor een bloemkoolcurry. En zo kent de creativiteit geen grenzen. Ik zou er een kookboek over kunnen maken. Wie weet gaat dat eens gebeuren. Maar nu eerst de lunch nog tackelen.
Voorjaar in GKT, lente 2024. Het lekkere weer van vandaag kondigt het al aan, het voorjaar staat in de steigers. Dat betekent, dat onze Duitse badgasten weer naar de bollen in de “Koikenhoof” kunnen gaan kijken, Op Schiphol weer kisten vol low budget toeristen landen, om Amsterdam onveilig te maken, dat terwijl het erotisch attractiepark van de burgemeester van Amsterdam nog niet eens in aanbouw is. Druk wordt het ook aan de kust met strandgangers en op de fietspaden met kekke senioren, die hun elektronische fiets hebben afgestoft voor een lentetochtje. Eigenlijk zijn dit allemaal voorbodes van de lente van 2024. Die eraan staat te komen, althans volgens de weerpersonen. Dat betekent doorpakken, ook voor GKT. Want flierefluitend is het een seizoen vol nieuwe smaken.
Wat gaat GKT allemaal doen dit voorjaar? Er is zeker een groene component, want het moet nu eens uit zijn met dat wind-, zout- en zandgestraalde balkon aan zee. De potten uit Empuriès staan al klaar om gevuld te worden met bloeiend goed. Enwie weet kan er vandaag al al fresco worden geluncht in det zonnetje. Er staan kookboeken op de rol, Chez Bijdendijk, de nieuwe boreling van Joris Bijdendijk, die je in 70 recepten leert koken à la française. Mooie klassiekers in een Parijse setting in dit blauwe kookboek.
De mosterd van Meus, daar kijkt GKT naar uit. Jeroen ging voor de VRT op pad en verzamelde dagelijkse kost recepten van over de hele wereld. Een dikke pil over de Italiaanse keuken, Proven van Italië van François Régis Gaudry. Ik zag dit lijvige boek, althans de Franse versie al liggen bij Cultura in Béziers Het nodigt GKT meteen uit om eens een Italiaans rondje te maken op GKT.
GKT gaat aan de slag met een recept uit het Avenue retro boek, geschreven door grand culi lady Wina Born. Eén van de leden van de Facebook groep Gay cooking club stuurde dit op. GKT gaat zich verder verdiepen in de zoutarme keuken. De wijntour ziet het licht in mei. Een beeldblog met gedronken en geproefde wijnen. Catalaanse bouillon voor fidéua uit de foodybox Pasen. Daar moet GKT nog achteraan. Inspiratie opdoen in de keuken van Joan Roca. GKT kocht in Girona het leuke kookboek La cuina de meva mare. Dit vormt de bais van zijn succesvolle restauarant El Celler de Can Roca, waar overigens in het centrum van Girona een leuke dependance zit, NORMAL. Er zijn asperges van Limburgese telers, die deze week op de deurmat ploften.
Tot slot kijkt GKT alvast vooruit naar de Occitaanse voorzomer. Aan de slag dus….met het voorjaar in GKT. Fijn weekend! Geniet van het lenteweer.
RECEPT: chuletas Madrileñas.
Karbonaadjes a la Madrileña, chuletas de cerdo in een krokant korstje. Zouden de Habsburgers hierop patent hebben? Immers ook in Wenen en Milaan wordt er wat af gepaneerd en niet alleen karbonades, maar ook schnitzels, scaloppine of escalopes. In Spanje meestal gemaakt van varkensvlees of speenvarken. Bij een slager in Oud West koop ik regelmatig speenvarkenkarbonaadjes, met een lekkere dikke rand spek eraan. Voor op de BBQ, of in de grillpan. Of om te paneren op één van de hierboven beschreven methodes, daar wil ik vanaf zijn. Vandaag chuletas, karbonaadjes a la Madrileña. Ik meng door de bloem een flinke snuif pimentón de la Vera en een mix van ajo & pejeril van de Mercadona, lekker pittig en rokerig. Geen zout nodig dus. Serveer de chuletas met een witte bonen- en tomatensalade. We drinken er een jong rood uit Valdepeñas bij.
Nodig:
4 schouder- of speenvarkenkarbonades zonder bot
1 ei, losgeklopt
2 el bloem
2 tl pimentón de la Vera
2 tl ajo & pejeril van Mercadona
zout en peper, naar smaak en behoefte
paneermeel
olie om te bakken
gehakte peterselie ter garnering
2 tenen knoflook gehakt
Bereiding:
Meng 2 eetlepels bloem, 1 theelepel pimenton, knoflook peterseliepoeder, eventueel peper en zout op een bord door elkaar en haal de karbonades erdoor. Klop het ei los en haal het vlees erdoor. Paneer de chuletas. Verhit olie in een pan en bak de karbonades om en om aan. Hak de peterselie en knoflook fijn. Haal het vlees uit de pan en giet de overtollige olie weg. Fruit kort een theelepel pimentón de la Vera, peterselie en knoflook aan en garneer de karbonaadjes hiermee. Serveer de chuletas direct met deze garnituur.
Dit was 2023! 2024 komt eraan. Het jaar is weer bijna om. het aftellen naar het nieuwe jaar en de oversteek naar Occitanië is begonnen. GKT kan er niet op wachten, want met name de verrassende apotheose van het jaar 2023 kwam na een jaar van plannen maken en nieuwe horizonten als een donderslag bij heldere hemel. Maar daar heb ik inmiddels genoeg over verteld. Vandaag een terugblik op 2023. De meest heugelijke gebeurtenis was in februari de sleuteloverdracht van het huis in een heerlijk dorp in het zuiden van Frankrijk. Vijf heerlijke maanden volgden. Aan de slag, er een eigen nest van maken, wennen aan de Franse mores, gezellige apéro’s en voor GKT heel belangrijk koken in de andere keuken en het inrichten van een wijnruimte in de grote kelder. Mission acclomplished. Met een tevreden blik keek GKT het Franse huis in de rondte. Mijn blog werd ook niet vergeten en GKT struinde zowel door het Occitaanse land als over de Hollandse dreven naar leuke dingen voor den mensch, om over te berichten. Hieronder vind je een volstrekt willekeurige bloemlezing per maand.
Een nieuw jaar dient zich aan, 2024. GKT is al stevig aan het mindmappen over de content. Gereons Mag gaat in het nieuwe jaar niet verdwijnen. As we speak staat de nieuwe wintereditie al in de steigers voor eind januari vanuit de Midi. Even geduld dus nog. De fit for fun weken gaan op een laag pitje, niet persoonlijk in mijn mini gym of buiten op het dak, maar wel op mijn blog. Dat stokje draag ik over aan andere fitgirls en -boys. Verder is 2024 op GKT een blanco canvas, dat gevuld gaat worden met nieuwe avonturen en trouvailles uit het Franse land, koken met minder zout, wijntours met tips voor, al dan niet alcoholvrije, wijnen en een vleug kunst & cultuur. Want GKT weet zeker, dat er weer heel wat paden worden gebaand. Dit was 2023! 2024 komt eraan.
JANUARI.No of low in januari? Steeds meer mensen houden een maand lang Dry January na het feestgedruis van december, dat veelal is overgoten met alcohol. Niet drinken in januari is voor velen een vaste parameter geworden in de voornemens voor het nieuwe jaar, net als het stoppen met roken, meer sporten en afvallen. Het past in een meer bewuste en gezonde leefstijl. Helemaal niets mis mee, maar het werpt direct de vraag op: Wat drink je dan een maand lang? Want niet iedereen houdt van frisdranken en fruitsappen, met als bijkomend nadeel de verhoogde suikerinname. En 31 dagen aan de thee en het water is ook weer zo saai. Een leuk dilemma om te tackelen zo aan het begin van 2023. Lees meer.
FEBRUARI. Kiezen voor Vincent. Het Amsterdamse Van Gogh Museum bestaat dit jaar 50 jaar. Dat is niet in de laatste plaats te danken aan de familie van Vincent van Gogh, die met hun collectie aan de wieg stonden van dit unieke museum. Op 10 februari opent de tentoonstelling Kiezen voor Vincent, een portret van een familiegeschiedenis. Het persoonlijke verhaal van allen rond Vincent van Gogh. Een verhaal van twijfel tegenslag, trots en uiteindelijk triomf. Met grote dilemma’s, die worden gezien door de ogen van de schilder Vincent, zijn broer kunsthandelaar Theo, de vrouw van Theo: Jo en hun zoon Vincent, die was vernoemd naar zijn beroemde oom. Een tentoonstelling, waarin je de familie van Vincent van Gogh leert kennen. Hoe? Door te kijken, te luisteren en te doen! Lees meer
MAART. Hameau du Somail Begin maart bezocht GKT het slaperige Le Somail aan het Canal du Midi. Een pleisterplaats voor schepen met reizigers in de 17e eeuw, maar ook nog tegenwoordig. In le Somail vind je diverse adressen om je te laven en te restaureren. Dat is niet veranderd sinds de dagen, dat het Canal du Midi door 12.000 man sterk werd gegraven. In amper 13 jaar. De geestelijk vader van dit 240 kilometer lange kanaal is Pierre Paul Riquet. Van hem staat een groot standbeeld op de naar hem vernoemde Allées Riquet in de stad Béziers. Behalve belastinginner op zout voor de Zonnekoning, omringde Riquet zich met ingenieurs, wetenschappers, geografen en landmeters. Hij werd uiteindelijk de bouwmeester voor Lodewijk XIV, die het Etang du Thau verbond met de Garonne. Zo onstond het Canal Royal du Languedoc, dat je van Sète naar de monding van de Gironde bracht. Een slingerend meesterwerk met bruggen, sluizen en zelfs een tunnel (Malpas) die onder de heuvel van Ensérune doorloopt. Lees meer
APRIL.Gereons Mag, art de vivre editie. GKTis neergestreken in een dorp de Hérault, een stukje Zuid Frankrijk met in het voorjaar velden vol rode klaprozen en ontbottende wijnstokken. Op elke hoek valt hier wat nieuws te ontdekken. Deze editie van Gereons mag wil daar wat art de vivre aan toevoegen, met recepten van Marcelo Ballardin, Oded Oren en een feestelijke Napoléon taart. De dorstige mens wordt gelaafd met de bio rosé van Mouton Cadet. (die ik overigens ook hier bij de lokale supermarkt aantrof) Dit wil niet zeggen, dat er geen lokale wijnen worden gedronken, want de Hérault is het hart van het grootste wijngebied ter wereld, met een keur aan prachtige wijnen. Op 11 mei gaat GKT hiervoor naar domaine Castan, een bio wijnproducent, die in de zomermaanden speciale wijnspijsavonden organiseert. Dus mocht je in de buurt van hun domaine op vakantie zijn. Lees meer
MEI. Big Mamma in 30 minuten. De Franse facteur* had zorgvuldig het pakje in de typische Franse boîte à lettres gepropt. Het was een grote verrassing om een vrolijk kookboek van Big Mamma in het kastje aan te treffen. Italiaans koken in dertig minuten. Dat is aan GKT wel besteed ook hier in het zuiden van Frankrijk. En een fijne afwisseling op het menu. Gereons Keuken Thuis kende Big Mamma al van hun vorige boek Big Mamma’s cucina popolareEen verzameling bonte recepten alla Italiana, die door de hippe chefs worden geserveerd in de filialen van deze restaurantketen in o.a. Parijs en Londen. Even een kanttekening, voordat de serieuze Italo-adepten gaan schreeuwen: “Maar dit is helemaal niet echt Italiaans” Daar kunnen we later nog een boom over op zetten, want net als taal evolueert een keuken ook. En Big Mamma weet een grote doelgroep aan te spreken. Met Italiaans eten in een modern internationaal jasje. En ze brengen het met humor, getuige de fotografie en kleurstelling. GKT wordt hier vrolijk van onder de mediterrane zon. Lees meer.
JUNI. Te lezen op het Seizoenenblog van Elsa: “Het favoriete seizoen van Gereon de Leeuw zijn er eigenlijk 2. Wil je weten welke het zijn? In dit artikel kun je het lezen. Gereon “ken” ik al een tijd, niet in echt maar virtueel en het is altijd leuk om zijn blog te volgen. Zijn manier van schrijven is heel bijzonder en super interessant om te lezen. Vooral als je van eten en wijn houdt, net als ik… haha … Voor nu heel veel leesplezier!”
Mijn favoriete seizoenen zijn de lente en de herfst. In de lente op pad naar de duinen achter Zandvoort om de eerste daslook te plukken, het licht aan zee te zien toenemen en de temperatuur te zien stijgen. Genieten van het aankomende seizoen, de komst van de eerst badgasten en de tulpenvelden achter de duinen. Ook geniet ik van de stad in het voorjaar. De terrassen gaan open, er is nieuwe mode en Amsterdam ontwaakt. Lees meer
JULI. Welkom aan boord…. een nieuwe editie van Gereons Mag, met een verzameling leuke zomerse zaken. Kook- en leesboeken, van ansjovis tot een huis in Frankrijk. Een editie vol lekkere recepten, al dan niet plant based. Een koekjesdessert van Lotus zonder oven. Fijne tentoonstellingen in het Van Gogh Museum en De Balie. Bier met als doel schonere zeeën. Een gezondheidsdrankje voor je huid uit de foodybox van Kroon op het Werk. Mosselpakketjes, want het Zeeuwse mosselseizoen is weer begonnen. Snelle citrus-pesto van Frances Mayes. Nederlands zomerfruit op je bord. Het is zomer laat je inspireren! Lees meer
AUGUSTUS. VROEM VROEM….. Als Gereons Keuken Thuis uit het raam richting de anders zo stille duinen kijkt, ziet hij de laatste weken een ander tafereel, want er wordt af en aan gereden met Boels lorries, er worden hekken geplaatst, bruggen gebouwd en tenten opgezet. Met als klap op de vuurpijl gisteren een heus knipperend reuzenrad, gesponsord door de gele supermarktreus uit Veghel. Vooruit nog één rondje dan is de slogan. Ook in het dorp is het een drukte van belang overal wapperen guirlandes met oranje en zwartwitgeblokte vlaggetjes, er staat een 1/2/3 podium op het Raadhuisplein en op de boulevard is een bolide achter glas te bewonderen. VROEM VROEM …. het kan je gewoon niet ontgaan in Zandvoort, het drie dagen durende festival gaat van start: The Dutch Grand Prix 2023. Heel het dorp staat op zijn kop. De middenstand wrijft in zijn handen en het gonst onder de bewoners. Gevels van huizen worden versierd en de BBQ’s alvast klaargezet. Lees meer
SEPTEMBER. Wijn van Kleyn. Het moest er eens van komen! Een nieuw boek, dat op 19 september verscheen. Na de Grote Kleyn, de Italiaanse verhalen en zijn werk over Frankrijk, bedacht Onno Kleyn, dat de tijd rijp was voor een boek over wijn. Een toverdrank, die je meeneemt naar andere oorden, mensen en verhalen. GKT verkeert momenteel in Occitaanse sferen en nam het nieuwe boek (de virtuele versie) van rasverhalenverteller Kleyn mee. Buiten ronken de motoren van de karretjes vol druiven op weg naar de cave coopérative. Waarschuwingsborden staan langs de wegen. C’est le temps des vendanges. Een mooie setting om aan mijn Franse keukentafel de nieuweling van Kleyn over wijn door te snuffelen. Voor Onno Kleyn kleeft geen betekenis aan gedestilleerde drank, maar vanaf jongs af aan, zijn vader was een groot aficionado, is hij begeesterd door deze drank, Het liefst uit landen, waarvan hij de taal en cultuur begrijpt. En de keuken kent. Wijn van Kleyn vertelt over zijn kennismaking met deze drank en alle avonturen, die tot op heden volgden. Lees meer
OKTOBER.Gereons Mag, de herfsteditie 2023. Het is herfst en er staat veel op de rol op GKT, die nu nog in Occitaanse sferen verkeert. Midden tussen de wijngaarden van de Languedoc, las GKT de wijnverhalen van Onno Kleyn. Ik verheug me al op de nieuwe tentoonstelling in het Van Gogh Museum. Wat is Frankrijk zonder een apéro,? Voor deze editie van Gereons Mag ging ik aan de slag met hapjes voor je uitgebreide borrel. Herfst in de Corbières met een recept voor varkenswangen van chef Gilles Goujon. Roberto’s in het Amsterdamse Hilton viert zijn dertigste verjaardag met leuke activiteiten najaar. Een eyecatcher was een boek over duurzamer omgaan met je resources. Iets wat je veel ziet hier in de dorpen op het Franse platteland. Overal zie voor huizen en in schuren rommel, die nog altijd van pas kan komen. GKT vind dat wel inspirerend. Want als ik de berg zie, die hier dagelijks de deur verlaat als vuilnis. Eke Mariën en Annemieke Coopmans maakten een mooi nieuw boek Van aardappel tot zeewier, over de kunst van plantaardig koken. De foodybox van Kroon op het Werk arriveerde, zij het een dagje later. Deze editie van Gereons Mag sluit af met en gejodeerd Bretons recept uit het nieuwe boek van Anouck en Joris Delanghe, de uitbaters van B&B la maison blanche aux volets bleus. Lees meer
NOVEMBER. Struck by lightning. Nieuws op GKT. Zo ben je nog in een klein Occitaans dorp aan het donderstraaljagen met DaPeppa en OINK. ’s Anderendaags bevind je je in een kuuroord op een mooie kamer met uitzicht richting Amsterdam. Je eten wordt gebracht, je wordt goed verzorgd en je maakt leuke excursies naar plekken waar je nog nooit geweest bent, waarbij je vrolijk wordt rondgereden.
Vandaar deze kort nieuwsflits, zonder tot in den treure in te gaan op alle fysieke en medische details. Een chronische hartaandoening noopt GKT voorlopig tot een pauze. Lees meer
DECEMBER. Kerstmis 2023, de recepten. GKT kan het toch niet laten, om als afsluiting van de kerstrally 2023, te duiken in het archief op zoek naar leuke kerstrecepten. Al dan niet zoutarm, want dat is sinds november de realiteit in mijn keukentje. Het was een turbulente herfst, met veel onverwachte dingen, die het pad kruisten. Geheel gelaafd en doorzond terug uit het Occitaanse land, nam het dagelijkse leven in GKT een wending van 360 graden. Het dreunt hier nog steeds na. Met een nieuwe scope op eten & drinken, veel medicijnen en vooral veel vragen. Dit proces gaat nog zeker maanden, zo niet jaren duren, dus de realiteit van GKT diende drastisch te worden aangepast. De ene keer lukt dat heel goed, maar er zijn ook dagen, dat je vreselijk uitgekookt en afgeblogd bent. Met de handen in het haar speuren naar varianten op eerder gepubliceerde thema’s. Zo verging het GKT ook in de maand december. Aanvankelijk was elke motivatie weg. Lees meer
GKT wenst jullie allen een gezonde en sprankelende duik in het nieuwe jaar 2024!
Wereldgerechten zónder pakjes & zakjes van Koken met Karin. Het is kookboekenweek in Nederland. Onlangs plofte in GKT het alweer 20ste boek van Koken met Karin op de deurmat. De queeste van deze antipakjesenzakjesdiva moge inmiddels wel bekend zijn. Want loop maar eens binnen bij de grote blauwe grootgrutter of een andere supermarkt en je zult versteld staan van de grote hoeveelheid knutseleten en k&k pakketten, waaraan je zelf nog van alles dient toe te voegen. GKT begrijpt dat wel, want deze producten worden aangeprezen als gemak. Eigenlijk koop je vaak een recept en het idee, dat je lekker over de landsgrenzen gaat koken. De waarheid is dat je gewoon een zakje kruiden, bindmiddel en zout koopt. Karin probeert al jaren haar lezers aan het verstand te brengen, dat je deze pakjes & zakjes hellemaal niet nodig hebt, als je maar de basics begrijpt. Ze schreef over dit onderwerp al heel wat boeken, en was de initiator van de antipakjesavond daags voor Sinterklaas. Karin schrijft voor Trouw en op haar blog over dit thema. Want uiteindelijk is de crux, dat koken zönder een fluitje van een cent is, zodra je de kneepjes van het vak kent. Je gaat het pas zien als je het doorhebt, zullen we maar zeggen.
Dit gezegd hebbende, wil ik overschakelen naar de nieuwe boreling van Koken met Karin: . Wereldgerechten zonder pakjes & zakjes. Uitgegeven door uitgeverij ROOD. Welke kleur past er nu beter bij Karin. Zowel in haar kledij, als haar eigen illustraties. Alhoewel ze in haar vorige boek verkleurde naar groen. Maar dat was voor een vega boek. Wereldgerechten zonder pakjes & zakjes neemt je mee op wereldreis in wederom 115 originele recepten uit alle windstreken. Het is ingedeeld per regio en zo doorkruist Karin de wereld van Noord Amerika tot aan Zuidoost Azië. GKT denkt dat Oceanië ontbreekt, omdat , ik ken ze ook niet, er geen wereldgerechten in pakjes en zakjes vandaan komen in onze supers. Het is een mooie reis geweest, die Karin maakte. Bijvoorbeeld met vega jambalay uit de bayous van Noord Amerika. Ja ik weet het daar is ook een pakje van. Tropisch Frankrijk komt aan bod bij Midden Amerika. Dat vindt GKT heel erg leuk, want er staat een recept voor accras de morue in. Balletjes van Martinique , die GKT meestal k&k koopt in de supermarché in Frankrijk. Toch eens zelf maken voor een geslaagde apéro. Ook ontbreken de Zweedse kôttbullar niet in het boek, bekend van het blauw/gele meubelparadijs. En zo kan GKT nog wel even doorgaan op deze woensdagmorgen aan zee. Van de Mediterranée, via Italië, van Zuid Afrikaanse boboti tot Griekse kofta, waarvan GKT niet vaak genoeg kan zeggen, dat deze balletjes keftedes heten. Karin haalt deze gerechten uit elkaar en heeft ze gereconstrueerd voor dit fijne handzame boek In vlees, vis en vega.
GKT vindt Wereldgerechten zónder pakjes & zakjes een heel leuk kookboek, geheel in de stijl, die we van Koken met Karin gewend zijn. Het levert mooie handvatten voor kookadepten, die eens de blije wereldgerechtverpakkingen laten staan in de super. Aan de slag ermee!, zegt GKT.
Wereldgerechten zónder pakjes & zakjes. 115 heerlijke recepten uit alle windstreken. Karin Luiten, (ISBN 9789083334004) is een uitgave van Uitgeverij ROOD en is te koop voor € 26,99
Hopperdepop naar je favoriete kookboekenvakhandel voor dit leuke en nuttige decembermaandcadeau! Meer lees je in Gereons mag, de feestdageneditie!
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Cuisine Atlantique. GKT reisde onlangs noordwaarts en na de buitenring A86 van Parijs te hebben gerond, was het tijd voor een kop koffie bij een tankstation. Meestal kan GKT het dan niet laten even te snuffelen in de rekken met Franse ramsj, kookboekjes per regio, cultuur- en geschiedeniswerken en andere hebbedingen. Meestal vind ik wel iets van mijn gading, zoals op deze Allerheiligendag een boekje over de keuken van de Atlantische kust. Een breed begrip. Want de Franse Atlantische kust loopt zo’n beetje van van Hendaye aan de Spaanse grens tot aan tot aan kaap Finistère in Bretagne. Een boekje dat niet mag ontbreken in de kookboekenhoek van SeaSpot. Het kookboekje past prima bij mijn eerdere vondsten, en route, zoals het Kathaarse kookboek dat ik in de Aude opduikelde of een boekje over de echte Normandische keuken, dat mij aankeek bij een tankstation aan de A42 bij Lyon. Uit deze werkjes haal ik altijd leuke recepten, om te delen op GKT, zoals dit recept voor gezouten klipvis op de wijze van Pyrénées Atlantiques, het departement, dat samenvalt met Frans Baskenland.
Morue aux haricots blancs secs des Pyrénées Atlantiques
Nodig
1 kg morue gezouten klipvis of bakkeljauw
200 g gedroogde witte bonen
2 uien
2 kruidnagels
75 g boter
6 knoflooktenen
tijm
peper & zout
gehakte peterselie
1 laurierblaadje
1 el bloem om te binden
Toevoeging van GKT: 1 tl piment d’Espélette en een glas witte wijn.
Bereiding:
Zet de avond tevoren de bonen en klipvis in aparte kommen met water om voor te weken in de ijskast. Breng de volgende ochtend de bonen in ruim gezouten water aan de kook en laat deze in anderhalf uur gaarkoken met erbij de ui met de kruidnagels erin gestoken en wat tijm en een laurierblaadje. In een ander pan dompel je de morue, klipvis, onder in koud water en breng dit rustig aan de kook. Zo gauw de eerste belletjes verschijnen draai je het vuur laag en laat je de vis ongeveer 10 minuten garen. Giet de vis af, verwijder het vel en de graten en zet apart. Verhit in een pan wat boter en fruit hierin de tweede gesnipperde ui. Voeg de bloem en het glas witte wijn toe en roer glad, Voeg hierna de bonen, piment d’Espélette , gehakte tenen knoflook, peper en wat zout toe. Verwarm het geheel goed door. Meng de stukken vis door de bonen en serveer direct op een schaal gegarneerd met fijngehakte peterselie.
Wijntip: witte Muscadet de Sèvre et Maine sur lie of anders droge Baskische cider.
Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.