Greek style kipfilet met yoghurt. De #alfresco zomer is weer begonnen op GKT. Gereons Keuken Thuis heeft er zin in deze zomer. De #alfresco zomer heeft als thema Modern Greek, een spannend thema om uit te weken. Ik hoop deze zomer een Griekse wijnmaker te mogen strikken voor talk & table. En begin juli is er een leuke nieuwe zomereditie van Gereons Mag. Maar dat komt later.
foto: ergens in Plaka Athene.
Zomaar een plaatje van een straatje in Athene. Op een rustige dag. De foto genomen van een ansichtkaart. Waarom komt Athene op mijn netvlies als het om het thema van de alfresco zomer gaat? YOGHURT. En…. yoghurt en Griekenland vormen in mijn ogen een natuurlijke eenheid. Ik ga me niet storten in de discussie of yoghurt Bulgaars, Turks of Grieks is. Het zuivelproduct wordt in ieder geval veel gebruikt in de keuken deze landen. Voor dips, zoals tzatziki, in salades, als ontbijt met honing en in vleesgerechten. Vandaag een recept voor Greek style kipfilet met yoghurt.
Een Greek style kipgerecht met prei, paprika en yoghurt. Een glas koude retsina erbij! Ik weet dat niet iedereen dat bekoort: in dat geval een glas chardonnay. Καλή όρεξη!
RECEPT.
Nodig:
4 kipfilets
80 g feta
4 tenen knoflook
1 el bloem
1 ei
1 prei in dunne ringetjes
1 rode paprika in blokjes
500 ml Griekse yoghurt
sap van halve citroen
1 el oregano
snuifje nootmuskaat
gehakte peterselie
peper en zout
olie
Bereiding:
Bestrooi de kipfilets met peper en zout. Bak ze kort aan in een koekenpan. Leg de gebruinde kipfilets in een ovenschaal. Fruit de gehakte knoflook aan in de pan, voeg de preiringen en blokjes paprika toe en zet deze kort aan. Voeg de prei en paprika toe aan de kip in de ovenschaal. Maak een mengsel van de yoghurt, verkruimelde fetakaas, citroensap, ei en bloem. Klop goed door. Voeg de oregano, een snuifje nootmuskaat, peper en zout toe. Stort dit mengsel over de kipfilet en groente. Zet de ovenschaal 30 minuten in een oven op 180 graden. Serveer dit gerecht bestrooid met wat gehakte peterselie als garnering.
Nu te lezen op het Seizoenenblog van Elsa: “Het favoriete seizoen van Gereon de Leeuw zijn er eigenlijk 2. Wil je weten welke het zijn? In dit artikel kun je het lezen. Gereon “ken” ik al een tijd, niet in echt maar virtueel en het is altijd leuk om zijn blog te volgen. Zijn manier van schrijven is heel bijzonder en super interessant om te lezen. Vooral als je van eten en wijn houdt, net als ik… haha … Voor nu heel veel leesplezier!”
Mijn favoriete seizoenen zijn de lente en de herfst. In de lente op pad naar de duinen achter Zandvoort om de eerste daslook te plukken, het licht aan zee te zien toenemen en de temperatuur te zien stijgen. Genieten van het aankomende seizoen, de komst van de eerst badgasten en de tulpenvelden achter de duinen. Ook geniet ik van de stad in het voorjaar. De terrassen gaan open, er is nieuwe mode en Amsterdam ontwaakt.
In Zuid Frankrijk is de lente geweldig, velden vol rode klaprozen, de wijngaarden botten uit en dat alles onder een strakblauwe hemel. Terwijl de Pyreneeën nog bedekt zijn met een laag sneeuw. Ik vind het dan heerlijk om erop uit te gaan door de velden. Moet altijd denken aan de verrassing, die Vincent van Gogh ervoer, toen hij uit het donkere Parijs per trein aankwam in Arles. Op een gegeven moment verandert het licht.
foto: cover George Sand et ses recettes gasconnes.
Een Gascoons recept van George Sand. Sissy Dudevant, schrijfster en nazaat van baron Casimir Dudevant, de echtgenoot van Aurore Dupin, later George Sand is opgegroeid in de epicurische traditie van deze familie in Gascogne. Een streek in zuidwest Frankrijk, waar het goed eten en drinken is. Uit diverse kookschriften en receptenboeken van haar grootmoeder madame Magné, de baron en George Sand stelde zij een kookboek samen. In de grote boekenzaak van Le Somail inde Aude vond GKT een kookboek met Gascoonse recepten van het echtpaar Dudevant, die haar grootmoeder zorgvuldig bewaard had. Sissy Dudevant ging ermee aan de slag. Het resultaat is een kookboek in 19e-eeuwse stijl met anekdotes en verhalen.
Vandaag een Gascoons recept, dat zij toeschrijft aan George Sand: duiven met verse erwtjes. Het is een stevig landelijk recept. Gereons Keuken Thuis heeft het vertaald en her en der iets aangepast.
foto: duif in het pannetje.
Nodig:
6 duifjes, schoongemaakt
150 g Bayonne ham met vet in reepjes gesneden.
1 kg gedopte lente-erwtjes
5 kleine sjalotjes
12 lente-uitjes, de bolletjes ervan
1 el aardappelzetmeel of maïzena
6 ongepelde knoflooktenen
2 gepelde knoflooktenen
1 el dragon
6 el gezouten boter
1 el olie
2 tl zout
2 tl gekneusde peperkorrels
2 el suiker (of minder als je niet zo van zoete erwtjes houdt)
4 el Armagnac
Bereiding:
Verwarm de oven voor op 220° Celsius. Vul de binnenkant van de duifjes met een mengsel van boter, zout, peperkorrels, gepelde en gehakte knoflook en dragon. Verwarm twee eetlepels boter en een el olie in een diepe pan en kleur de duifjes om en om bruin. Snijd de gepelde sjalotjes in kwarten. Voeg deze toe aan het braadvet. Voeg hierna de ongepelde tenen knoflook, Bayonne ham in blokjes en nog wat dragon toe. Bak alles kort aan en blus met 2 el Armagnac en wat water. Doe het deksel op de pan en zet hem in de oven .Laat de duiven ongeveer 25 minuten garen.
Hak de bollen van de lente ui in stukjes. Verhit wat boter in een pan en laat de uitjes snel wat kleuren. Voeg wat zout en peper toe en tot slot de erwtjes met een half glas water, eventueel wat suiker en een el aardappelzetmeel. Breng het geheel aan de kook en gaar de verse lente-erwtjes in ongeveer 10 minuten tot ze gaar zijn. Haal de duiven uit de panen leg deze op een schaal. Dek af om warm et houden. Haal de ongepelde knoflook uit de jus. Roer de gekookte lente erwtjes door de jus met de rest van de Armagnac. Serveer de duifjes direct op de schaal met de erwtjes of per persoon in een diep bord. Geef er stevig brood bij.
Wijntip: Een rode cabernet franc uit Chinon, Loire.
*George Sand et ses recettes gasconnes. Sissy Dudevant. Uitgave van Magasin Pittoresque.
Crème du Barry a la Catalana. Het is zaterdag in 40. GKT is druk in de weer, om alle indrukken en inspiratie te categoriseren voor toekomstige recepten en verhalen, want het was me het weekje wel. De week begon met een wandeling door de wijngaarden rond Cazouls lès Béziers, georganiseerd door Cathy van de aldaar gevestigde gîte Les Yuccas. Over haar gîte en chambre d’hôte was al vaker iets te lezen op GKT. We sloten deze wandeling af met een frisse duik in haar net gevulde zwembad, waarvan de temperatuur 20 graden was. Prima te doen voor ons Nederlanders uit het hoge Noorden Voor Fransen is het te koud.! Woensdagavond werden we door Nederlandse dorpsgenoten hier in 40 verwend met een heerlijk diner in hun fijne knalroze huis. Gastvrouw Asjha schrijft heerlijke verhalen over leven in Frankrijk en Ed is een bijzondere kok. Op het menu stonden gevulde en gebakken sardines, waarbij een fijn glas rosé werd gedronken. Als pièce de résistance was er er seiche à la Sètoise met couscous. Gestoofde pijlinktvis in een pittige mediterrane saus, Een fijn glas wit uit de Languedoc complementeerde het geheel. Na de kaasgang een een glas witte moelleux was het tijd voor de notentaart van de markt hier in 40. Een bijzondere avond om de week in tweeën delen. Op Hemelvaartsdag stapten we in de auto om naar het hoger gelegen Minerve te rijden, een Kathaars dorp met een verdrietige geschiedenis, want in 1210 werden alle inwoners vermoord door de katholieke furie. Ondanks deze vreselijke geschiedenis is de omgeving en het dorp een plaatje, want Minerve ligt als een adelaarsnest in de canyon vaan de rivier de Cesse. Een fijne plek om telkens terug te keren. Ook in de speciale theesalon annex boekenzaak, waar GKT regelmatig boeken en rare ansichtkaarten koopt. La Rayonnante stond vrijdag op het programma voor een foodtour. Perpinya, de Catalaanse stad van Zuid Frankrijk heeft een temperamentvol karakter. Alles aan deze stad is net iets Iberischer dan andere steden in Occitanië. Dat merk je aan de sfeer op straat, de Catalaanse vlaggen en de joie de vivre van de inwoners. En niet te vergeten: het eten! Het inspireerde mij tot onderstaand recept. GKT geeft aan een eerder in mijn kook- en leesboek verschenen crème du Barry een Catalaanse draai. Erbij een glaasje muskaatwijn uit het nabijgelegen Rivesaltes en het weekend kan beginnen. Bon Profit!
Nodig:
4 plakken rauwe ham
250 g aardappels
500 g bloemkoolroosjes
4 dl melk
1 l water
pimentón de la Vera
zwarte peper
zout
30 g boter
olijfolie
1 eidooier
Bereiding:
Kook de bloemkool en aardappels gaar in een liter heet water. Laat het geheel dertig minuten doorkoken. Giet af maar bewaar wat kookvocht. Pureer de bloemkool en aardappels met een staafmixer. Breng op smaak met peper en zout. Doe de crème terug in een pan en voeg de melk toe. Breng op nieuw aan de kook. Voeg de boter in blokjes en pimentón toe. Als de soep te dik wordt kun je nog wat kookvocht toevoegen. Maak op smaak met wat zout en zwarte peper. Leg de plakken Serrano ham op bakpapier en rooster kort in een hete oven. Laat de crème iets afkoelen en klop de eidooier erdoor. Serveer direct in diepe borden met de geroosterde ham en een scheut olijfolie als garnering.
Big Mamma in 30 minuten. De Franse facteur* had zorgvuldig het pakje in de typische Franse boîte à lettres gepropt. Het was een grote verrassing om een vrolijk kookboek van Big Mamma in het kastje aan te treffen. Italiaans koken in dertig minuten. Dat is aan GKT wel besteed ook hier in het zuiden van Frankrijk. En een fijne afwisseling op het menu. Gereons Keuken Thuis kende Big Mamma al van hun vorige boek Big Mamma’s cucina popolare Een verzameling bonte recepten alla Italiana, die door de hippe chefs worden geserveerd in de filialen van deze restaurantketen in o.a. Parijs en Londen. Even een kanttekening, voordat de serieuze Italo-adepten gaan schreeuwen: “Maar dit is helemaal niet echt Italiaans” Daar kunnen we later nog een boom over op zetten, want net als taal evolueert een keuken ook. En Big Mamma weet een grote doelgroep aan te spreken. Met Italiaans eten in een modern internationaal jasje. En ze brengen het met humor, getuige de fotografie en kleurstelling. GKT wordt hier vrolijk van onder de mediterrane zon.
foto: de favoriete wijnen van Big Mamma. inclusief sommelier.
Big Mamma bevat snelle recepten, die je in dertig minuten op tafel zet. Dat is fijn, want dan heb je ook nog tijd over om in bad te gaan voor je date verschijnt of je gasten komen. De tijdswinst kun je ook gebruiken, om je wijnkleder eens grondig te inspecteren op de te drinken wijnen bij de gerechten uit dit boek. En dat hoeven niet per se Italiaanse wijnen te zijn, getuige het ruime aanbod hier in Pays d’Oc. Wil je wel Italiaanse wijn, in het boek staan de 10 favoriete wijnen van de koks van Big Mamma.
foto: een chef van Big Mamma houdt zelfs tijd over om in bad te gaan.
Big Mamma in 30 minten volgt het stramien van de Italiaanse maaltijd. Dus tips voor de aperitivo, antipasti, pasta en rijst, hoofdgerechten en cotorni. Natuurlijk ontbreken de pizza’s niet, noch de dolci. Het boek sluit af met snelle basisbereidingen. De chefs vertellen hun geheimen, om tijd te winnen, geven tips over de keuze voor goede basisproducten en dan kun je aan de slag met de recepten, zoals arancini voor bij je aperitivo, kikkererwten beignets of een burratina turner, sexy gepaneerde burrata als antipasto. Ondertussen stappen de Big Mamma chefs ook nog in bad voor de foto en maken ze het recept van Filippo voor gegrilde prei met stracciatella. (recept vind je hieronder. Bij de pastagerechten mag de rigatoni all vodka anni 80 niet ontbreken en als secondo serveert Big Mamma scaloppine met fontina en gekookte ham. Dat is iets anders dan saltimbocca all Romana. Heel bijzonder vin dik de panna Wintour, een ode aan de wereldberoemde fashionista met de smaken van verveine en citrus. Dit dessert wordt geserveerd in een halve citroen.
Big Mamma in 30 minuten is en kleurrijk kookboek om vrolijk de zomer mee te starten. GKT gaat aan de slag met de antipasto van gegrilde preien. En alle tijd, die je overhoudt met deze snelle recepten, kun je gebruiken om op het strand te vertoeven. Of je kunt in bad gaan natuurlijk.
foto: prei grigliati met stracciatella als antipasto.
RECEPT: Prei grigliati met dressing en stracciatella.
Nodig:
4 middelgrote preien
125 g stracciatella, gescheurde mozzarella geklopt door room
50 g geroosterde hazelnoten
handvol verse kruidenblaadjes (kervel, munt, dille en basilicum
geraspte schil van een hele citroen
peper & zout
Voor de vinaigrette
20 ml extra vièrge olijfolie
2 el witte wijnazijn
dragon gehakt
1 tl grove mosterd
1 rode ui gesnipperd.
Bereiding:
Klop alle ingrediënten voor de vinaigrette in een kom krachtig tot een stabiele emulsie. Was de preien in koud water, leg ze op een bakplaat. (GKT gebruikt hiervoor Occitaanse plancha om te grillen)en bak ze voor minstens 20 minuten in een oven, die is voorverwarmd op 200° Celcius. Haal de preien uit de oven en laat ze 5 minuten afkoelen. Verwijder, zodra ze op kamertemperatuur zijn de buitenste laag van de preien. Maak in elke prei een inkeping over de volle lengte. Schenk hierin een laagje vinaigrette en voeg de stracciatella toe, Bestrooi met geroosterde hazelnoten. Garneer het geheel met de gehakte verse kruiden en citroenrasp.
foto: cover Big Mamma in 30 minuten.
BIG MAMMA in dertig minuten. De snelle Italiaanse keuken. (ISBN 9789461432957) is een uitgave van GoodCook en is te koop voor € 32,50
*facteur = postbode
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Découvertes in Pays d’Óc. De lente 2023 was druk voor Gereons Keuken Thuis.. Met het betrekken van een nieuw/oud dorpshuis in een mooi Occitaans dorp. Kennismaking met vele nieuwe mensen, Frans of uitwijkeling. Het ontbotten van de wijngaarden in de omgeving. Elke keer een heerlijk rit door een zee van jong groen. De velden staan vol klaprozen De hoge bergen in het achterland met het laatste restje sneeuw. Ontdekkingen in huis, die aandacht behoeven, omdat het nu eenmaal eeuwen oud is. GKT heeft heel wat brico’s* van binnen en buiten gezien. Verbazingwekkend hier in Sud de France is de vriendelijkheid en behulpzaamheid van de mensen. Dat uit zich in een praatje op straat of bij de bakker. Een mooi veldboeketje op de trap met een hartelijk briefje. Of een gezellige apéro*, waarvoor je spontaan wordt uitgenodigd. Heel aimabel, als de harde gesuikerde toplaag van de crème brûlée overgaat in de zachte vanillepudding eronder. Inburgeren is een makkie. De veel gehoorde slogan “Jammer dat er Fransen wonen” gaat helemaal niet op.
foto: een attentie van de buren uit Fontainebleau.
foto: zicht op Béziers van Gustave Fayet.
Ontdekkingen doet GKT hier dagelijks, onderweg naar Capestang voor de boodschappen, tijdens een bezoek aan een museum in Béziers, een hernieuwde kennismaking met de Catalaanse stad Perpignan of tijdens een gezellig diner met Franse vrienden. Het is een fijne vorm van inburgeren hier in de campagne. GKT bezocht de coöperatie van Saint Jean de Minervois, een dorp, dat bekend i som zijn dessertwijnen, gemaakt van muscat. Ook trof ik daar rood aan onder het label Patrick “born to be alive” Hernandez. Zijn tekst is omgezet in born to be a wine.
foto: de coöperatie van Saint Jean de Minervois.
foto: het plein voor de Sint Janskathedraal van Perpignan.
foto: kunst van MIRKO in musée Campo Santo.
Een heel speciale avond werd georganiseerd door Valérie Castan, een bio wijnproducent uit Cazouls les Béziers. Dit domaine timmert al dertig jaar aan de weg met biologische wijnen. Naast de cave bestaat het pand van Castan ook uit een museum, dat je mee op reis neemt door de jaarcyclus van de wijnboer. Tussen de museumstukken werden wit, rood en rosé geproefd, vergezeld van heerlijk lokaal en biologische eten, dat was klaargemaakt door een kok uit Béziers. De gezellige avond eindigde met een speciale cuvée*, de Cartagène uit hun eigen solera*. Valérie benadrukte, dat zij het belangrijk vindt, om onze planeet mooi door te geven aan volgende generaties. Zeker na deze droge winter en voorjaar belangrijk, want de wijnboeren krijgen het vanwege watergebrek moeilijk dit jaar. Mocht je deze zomer in de Languedoc verkeren, is een bezoek aan dit museum en wijnbedrijf een aanrader.
foto: het solera systeem voor de Cartagène.
foto: wijn spijs bij Castan.
foto; de vigneron van Castan aan het werk.
Het is lente, dus er zijn erwtjes. Net als asperges een lentegroente in Frankrijk. Vers verkrijgbaar op de markt van Quarante op woensdagochtend. Geteeld op biologische wijze door een jonge vrouw uit de omgeving. Verse erwtjes zijn in de regel van maart tot en met juni verkrijgbaar. In een Frans kooktijdschrift las ik een spread over de geneugten van deze kleine groene rakkers. Hieronder staat een recept voor erwtjes op zijn Frans.
foto: een bosje muguet* in Béziers, ça porte de bonheur.
RECEPT: petits pois à la française*
Nodig:
1,4 kg verse erwtjes in hun peul, levert ongeveer 500 g verse erwtjes op
2/3 lente uitjes, niet die dunne zoals in Nederland, maar met een duidelijke ui aan de onderkant
2 slaharten van romaine sla, in het Frans heten deze sucrine
80 g boter
2 dl gevogelte- of groentebouillon
4 takjes kervel
1 tl suiker
zout & peper
Dop de erwtjes en was ze. Haal de buitenste schil van de lente-uitjes en snijd het groen deze in ringetjes van ongeveer 2 cm. Snijd de bol in vier partjes. Snijd de slaharten in vier stukken. Verhit 80 gram boter in een pan, voeg de uien en slaharten toe en bak deze kort aan. Laat het geheel zo’n 5 minuten bakken. Blus af met de bouillon en voeg de erwtjes toe. Kook de erwtjes ongeveer 15 minuten. Maak op smaak met zout en peper. Haal met een schuimspaan de groente uit de pan en kook het vocht in. Voeg desgewenst nog wat boter toe. Verwarm de erwtje hierna nog even mee en serveer direct met gehakte kervel.
Bij deze traktatie drinkt GKT een witte IGP viognier uit de Pays d’Oc.
video: Born to be alive van Patrick Hernandez
Binnenkort meer découvertes in Pays d’Óc op GKT.
NB: Brico’s zijn bouwmarkten, apéro is een afkorting van appéritif, een borrel en cuvée de naam van een speciale tank of vat met een bijzondere wijn. Het solera systeem wordt gebruikt in Spanje om verschillende jaargangen van wijn te blenden. Muguet zijn lelietjes van dalen en brengen al sinds 1561 geluk op 1 mei. Het recept voor erwtjes vond ik in het mei/juni nummer het tijdschrift Régal.
Smaakpalet van de Lage Landen. In de herfst zou je eens een wandeling moeten maken over de grachten van Amsterdam. Tegen de schemering gaan in de grote huizen het licht aan en toont zich de splendeur van de 17e eeuw. GKT probeert zich dan altijd voor te stellen hoe dat 350 jaar geleden geweest moet zijn. Wie waren die mensen, hoe woonden ze, waardoor waren zij zo rijk geworden en wat aten zij? Beschilderde plafonds met allegorische taferelen, spiegels en veel kunst. Jazeker in deze gouden eeuw liet men graag zien, dat men goed aan de handel verdiende in Amsterdam. Deze stad en andere Nederlandse steden beleefden in de 17e eeuw een groeispurt door de economische wind, die de Hollanders meezat. Dat lieten zij graag zien. Een buitenlandse gast vermeldt, dat er geen stuk muur meer was te zien door de verzamelwoede. Alles hing vol met schilderijen er waren poppenhuizen voor de dames des huizes en mooi Delfts blauw servies, chine de commande.
Waar wil ik naartoe met deze inleiding? In deze eeuw ontstond er in de Lage Landen een genre stillevens, waarop de schilder in opdracht van de koopman een tafel of tableau maakte met de heerlijkste ingrediënten en spijzen. Schilderijen vol symboliek, die ons nu in de 21e eeuw een duidelijk beeld geven, van wat men at in de !7e eeuw. Janny van der Heijden, de schrijfster van dit mooie “must have” boek is altijd al gefascineerd geweest door deze “food” stillevens en ging op onderzoek uit. Vijf jaar werkte zij aan deze geschiedenis van de Nederlandse eetcultuur. Een melting pot, want behalve de verse waar, die dagelijks was te vinden op de verschillende markten in Amsterdam, brachten Joodse immigranten, Franse Hugenoten en andere inwijkelingen hun eetcultuur mee naar deze boomtown. Voeg daarbij de macht, die de VOC had, nadat zij de internationale specerijenhandel van de Portugezen hadden overgenomen en het beeld is compleet. Dat moesten de rijk geworden kooplui laten zien.
Smaakpalet van de Lage Landen neemt je mee in meer dan drie eeuwen geschiedenis. Janny van der Heijden wil in dit boek aantonen, dat wij in Nederland een indrukwekkende eetcultuur hadden, die na het begin van de 18e eeuw door economische malaise wat taande, maar desalniettemin doorleeft op de vele stillevens, die zijn overgebleven. Met oesters, als allegorie voor sensualiteit in het calvinistische Nederland. Groenten uit de eigen moestuin à la Française, want je kon simpelweg niet zonder buiten in de zomer wanneer de grachten stonken en de stad klef was. Naast alle algemene impressies gaat Janny in op het werk in de keuken (Ga eens kijken in de musea van Loon of Willet Holthuysen), de producten, het verschil tussen arm en rijk. (vergis je niet er was ook veel armoede en honger) en de handel. Er is een grote rol weggelegd voor specerijen. GKT kent een schilderij in het Rijksmuseum, waarop in krantenpapier gerolde maatjes peper zijn te zien. Een statussymbool. En zo danst Janny langs eten, kunst en art de vivre in 350 jaar Nederlandse geschiedenis.
Smaakpalet van de Lage Landen laat tevens zien, dat er in de zin van beeldcultuur niets nieuws onder de zon is. Food als lifestyle-bepaler, de influencers heden ten dage weten er met hun smartphone ook raad mee. (GKT incluis) Een soort ik eet, dus ik ben! (vrij naar Descartes) Is er iets veranderd? Welnee! En dit mooie boek van Janny van der Heijden neemt je mee terug in de tijd van de dis aan de grachten. Gereon Keuken Thuis zou zo willen aanschuiven als hij op een herfst avond in midden 17e eeuw kon aanschuiven. Smaakpalet van de Lage Landen is een cornucopia van wat er op Hollands eetgebied was en is te beleven. Een compendium, dat elke foodie, die geïnteresseerd is in geschiedenis, absoluut moet hebben. Het krijgt een fijne plek in Gereons Kookboekenhoek. Dat is zeker!
Smaakpalet van de Lage Landen. Janny van der Heijden. (ISBN 9789038807522) is een uitgave van Nijgh & Van Ditmar en is te koop voor € 49,99
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
De keuken van Guy de Maupassant. Normandië in de 19e eeuw. Een plek, waar schrijvers als Guy de Maupassant graag neerstreken in de zomer, om getuige te zijn van de pleziertjes van de beau monde, die badplaatsen als Cabourg, Trouville en Cherbourg bevolkte. In deze époque ontstond een verfijndere Normandische keuken. De Maupassant hield van de cuisine van zijn geboortestreek. Schrijver Gérard Bardon, chef van de Almanach Normand, stelde op basis van verschillen keukenschriften een boekje vol Normandische gerechten samen, die zomaar op tafel konden staan bij Guy de Maupassant en zijn tijdgenoten. Een boek vol traditionele smaken uit het land van zeevruchten, appels, room en calvados, die een bijdrage leveren aan het culinaire patrimonium van Frankrijk. GKT heeft een recept voor demoiselles de Cherbourg uit dit kookboekje vertaald en iets aangepast, want de ingrediëntenlijst klopte niet geheel. Daar moet je dan gewoon creatief mee omgaan.
GKT vond dit boekje op de leuke culinaire afdeling van de mega boekenzaak in het gehucht Le Somail aan het Canal du Midi. Een aanrader voor een uitstapje vanaf de stranden van de Languedoc.
RECEPT: Demoiselles de Cherbourg.
Nodig:
16 langoustines
75 cl droge witte wijn
1 blik tomaten blokjes
2 uien
50 g crème fraîche
1 takje tijm
2 laurierblaadjes
1 tl kerriepoeder
dille
zout en peper
Bereiding:
Maak een court bouillon van de witte wijn en een gelijke hoeveel water, waaraan de tomatenblokjes uit blik toevoegt. Voeg de gesnipperde uien toe, zout & peper, kerriepoeder, tijm, laurierblaadjes en dille. Laat het geheel zeker een half uur koken met een deksel op de pan. Roer de court bouillon regelmatig door. Voeg de langoustines toe en laat deze 10 minuten meekoken. Haal de langoustine hierna uit de pan en dek ze af om warm te houden. Zet het vuur hoger en kook de court bouillon in. Doe een halve liter jus in een kleine steelpan en roer de crème fraîche er doorheen.. Serveer de langoustines in een diep bord met de saus.
Gereons Mag art de vivre editie. GKT is neergestreken in een dorp de Hérault, een stukje Zuid Frankrijk met in het voorjaar velden vol rode klaprozen en ontbottende wijnstokken. Op elke hoek valt hier wat nieuws te ontdekken. Deze editie van Gereons Mag wil daar wat art de vivre aan toevoegen, met recepten van Marcelo Ballardin, Oded Oren en een feestelijke Napoléon taart. De dorstige mens wordt gelaafd met de bio rosé van Mouton Cadet. (die ik overigens ook hier bij de lokale supermarkt aantrof) Dit wil niet zeggen, dat er geen lokale wijnen worden gedronken, want de Hérault is het hart van het grootste wijngebied ter wereld, met een keur aan prachtige wijnen. Op 11 mei gaat GKT hiervoor naar domaine Castan, een bio wijnproducent, die in de zomermaanden speciale wijnspijsavonden organiseert. Dus mocht je in de buurt van hun domaine op vakantie zijn.
foto: les volet bleus in Cazouls.
De art de vivre editie staat ook in het teken van het voeden van de geest. Het mooie boek Smaakpalet van de Lage Landen van Janny van der Heijden ging mee op reis en ligt nu in afwachting van recensie op het nieuwe Franse werkbureau van GKT. Ik ging op bezoek in Cazouls, een heerlijk Occitaans dorp, centraal gelegen tussen de wijngaarden en de Middellandse Zee. Hier kun je verblijven in de gîte of de chambre d’hôtes van gastvrouw Cathy.
foto: Vermeer style door Vinissima.
Speciaal ter gelegenheid van de nieuwe tentoonstelling van Johannes Vermeer in het Rijksmuseum maakte Ingrid Larmoyeur van vinissima digitale schilderijen met behulp van kunstmatige intelligentie (AI art, ofwel artificial intelligence art). Zij zegt hierover: “Ik heb in dit geval naast wat trefwoorden als “green pink and purple”, “detailed” en “digital painting” als thema opgegeven: “A cosy dinner at home with two women, in the style of Johannes Vermeer”. Een leuk experiment, dat GKT ook een keer gaat proberen.
foto: cover OAK van Mercelo Balalrdin.
Recept uit OAK: Bloemkool met miso.
Dit bloemkoolgerecht is bij OAK een vegetarische klassieker geworden. Mensen verwachten niet , dat bloemkool een spannende groente is en zo vol smaak zit. Een prima gerecht om zelf thuis te maken.
Nodig:
1 bloemkool
350 g dashi:
2 l water 60 g gedroogde kombu ( Japans bruinwier)
50 g mirin
50 g rijstazijn
200 g boter
voor het misoglazuur:
100 g zoete miso
100 g sojasaus
100 g sake
100 g mirin
25 g suiker
Bereiding:
Maak eerst de dashi. Breng 2 liter water aan de kook in een grote pan naar een temperaturr van 70 graden. Leg vervolgens de kombu in het water en laat 45 minuten in het water van 70 graden weken. Giet de kombu door een zeef. Meet 250 ml van de vloeistof af. Voeg de mirin, rijstazijn en boter toe en mis alles tot een gladde massa. Laat de dashi afkoelen en bewaar deze in een afsluitbare pot in de ijskast.
Laat in een grote pan met voldoende water de bloemkool zachtjes koken tot hij zacht, maar niet helemaal gaar is. Haal de bloemkool uit de pan. Leg hem in een braadslee. Verwarm de oven voor op 200 graden en zet de braadslee met de bloemkool in de oven tot hij helemaal gaar is. Zet de bloemkool hierna apart.
Zet voor het garnituur een pan met de zoete miso, soyasaus, sake, mirin en suiker op een matig vuur. Roer goed door en zet het vuur lager totdat het mengsel een mooie glns heeft. Zet de bloemkool 8 minuten in de oven (nog steeds op 200 graden), om weer warm te worden en bdruip hem elke twee minuten met de warme misoglazuur. Leg de bloemkool daarna op een grote serveerschaal. Verwarm de eerder gemaakte dashi en geef deze bij de bloemkool.
foto: bloemkool met miso van OAK
foto: geitenbrie van Alphenaer uit de foodybox lente.
Wat doet kaas uit het Brabantse Alphen in de Languedoc? Onderweg naar het Zuiden neemt GKT altijd een picknick mee, om die tijdens de lunch te verorberen bij een mooie stek, zoals bij de brug van Eiffel in het departement Cantal. Gelukkigerwijs lag in de ijskast nog een stuk gietenbrie van Brabantse kaasmaker Alphenaer. Prima op brood. By the way, het laatste stukje diende bij aankomst in de Languedoc als afsluiting van de eerste maaltijd. Meer over de familie De Jong lees je hier.
video: grand site de France, Eiffelbrug over de Cantal.
In mijn ogen, de nieuwe dichtbundel van Jan- Simon Minkema. Creatieve duizendpoot Jan- Simon schreef een bundel, geïnspireerd op zijn muze George. Kan een man een muze zijn? “Jazeker!” De gedichten, die de schrijver wijdt aan zijn muze spreken voor zich. Een dichtbundel, zwarte kaft, met foto’s van zijn muze in pak en als bokser. Eén foto is van de hand van René Zuiderveld, de andere foto is van Hans Schellevis. Welke foto mogen jullie raden na lezing van de mooie gedichten.
foto: cover In mijn ogen, foto door Hans Schellevis.
GEDICHT uit In mijn ogen:
TEDERHEID.
Ik heb een woordje ingepakt
In kleurig cadeaupapier
Het straalt vooral bij oogcontact
Het schenkt liefde en plezier
Pak uit, deel uit, aan wie je wil
Mij heeft het dapper gediend
En is het leven koud en kil,
Houd dan tederheid te vriend.
foto: Napoleon taart uit Het plezier van echt goed koken.
Napoleon taart. GKT heeft het al enkele keren over het boek Het plezier van echt goed koken van Alice Zaslavsky gehad. GKT wil je dit recept voor een feestelijke mille feuille niet onthouden.
Nodig:
1 rol bladerdeeg van 375 g in delen geknipt
500 ml slagroom
100 g mascarpone
2 bakjes van ongeveer 150 g kant en klare caramel of caramel beurre salé de Bretagne uit een pot.
1 tl vanille pasta of essence
snuf sel de Guérande vlokken
geroosterd amandel schilfer
poedersuiker
Bereiding:
Verwarm de oven voor op 200 °C. Bekleed één of twee bakplaten met bakpapier en zet een of twee bakplaten als reserve opzij. Leg de uitgerolde plakken bladerdeel op de bakplaten, zonder dat ze elkaar overlappen. Prik met een vork gaatjes in het deeg. Leg een vel bakpapier en dek het bladerdeeg af met een bakplaat. Het bladerdeeg zal willen rijzen maar wordt hierdoor gehinderd en blijft plat.
Bak het bladerdeeg in het midden van de oven gedurende 30 minuten Haal de bovenste bakplaat en papier weg, Keer het bladerdeeg om en bak nog gedurende 10 minuten of tot je ziet, dat het helemaal goudbruin is gebakken. Haal het bladerdeeg uit de oven en laat het helemaal afkoelen.
Klop ondertussen de slagroom en mascarpone tot zachte pieken. Voeg hierna de caramel salé, vanillepasta en zout toe en klopt tot het mengsel stijf is. Snijd met een kartelmes zorgvuldig de randjes van het afgekoelde bladerdeeg af en snijd het bladerdeeg in drie gelijke stukken. Leg een stuk bladerdeeg op een platte schaal en schep hier iets minder dan de helft van de banketbakkersroom op. dek af met een tweede plak bladerdeeg en herhaal de laag banketbakkersroom end dek deze opnieuw af met bladerdeeg… Bewaar een beetje room voor een toplaagje. Rooster de amandelschilfers, laat afkoelen. Bestrijk het bovenste laag met wat banketbakkersroom en strooi hierover gelijkmatig de amandel bestrooi het geheel met poedersuiker. Zet de taart hierna minimaal een nacht in de ijskast.
foto: Mouton Cadet bio rosé tijdens de CPL 2023
Mouton Cadet, bio rosé, die ik proefde tijdens de culiperslunch. Van dit bekende huis uit de Bordeaux is nu ook in Nederland hun bio rosé te krijgen. Overigens spotte GKT deze rosé ook in de supermarkt in Capestang. Laat de zomer maar komen! Meer vind je op de site van Bordeaux wijnen.
video: Eén van de mooie 18e eeuwse salons van Musée hôtel Fayet in Béziers.foto: cover van het nieuwe boek Smaakpalet van de Lage Landen.
Smaakpalet van de Lage Landen. Janny van der Heijden dook in de wereld van stillevens en onze Nederlandse culinaire cultuur. Een boek waar zij jaren aan heeft gewerkt. Stel je voor de boomtown Amsterdam in de zeventiende eeuw. Het gonsde op markten, de grachten en in de pakhuizen. De burgerij werd rijker en rijker en liet dit graag zien aan anderen. Het genre stilleven van gedekte tafels met een keur aan heerlijk eten kwam à la mode. Ach, is er iets veranderd met alle influencers, die dagelijks hun maal posten op social media? Janny onderzocht de wereld van deze schilderijen en wat deze beelden zeggen over de Nederlandse culinaire cultuur. Een verrassing dit boek. Ook in de 17e eeuw kwamen producten van heinde en verre en dat liet de burgerij van Amsterdam graag zien. Er valt veel uit te leren en te verhalen, maar daarover in mei meer op GKT.
foto: salade met pitten van Good4U.
Saladepitten uit de foodybox. Het was handig gebleken, de pitten van Good 4 U mee op reis te nemen. Ideaal voor over een Occitaanse salade. GKT gebruikte Garlic & Herbs versie. Prima product voor luie momenten en om je salade aan te maken.
foto: chambre d’hôtes Les Yuccas in Cazouls lès Béziers.
foto: mairie de Cazouls.
Chambre d’hôtes les Yuccas. In het najaar van 2022 verbleef GKT een lange tijd in de charmante gite van gastvrouw pur sang Cathy in Cazouls lès Béziers in de Languedoc. Een petit coin du paradis, zoals je dat in mooi Frans zegt. In februari 2023 had GKT wederom deze gîte geboekt, maar helaas op de avond van aankomst was deze nog bezet. Pas de soucis, inmiddels heeft het huis van de gastvrouw ook een fijne gastenkamer, ingericht met smaak door een bevriende brocanteur uit Béziers. Na een copieuze fondue vigneronne, sliepen wij heerlijk in deze chambre d’hôtes. Een aanrader. Boeken kun je via Airbnb of Booking.
foto: presentatie wijn uit de Lage Landen tijdens de CPL 2023.
Wijn uit de Lage Landen. Een reis langs de wijnmakers van Friesland tot ver in het Vlaamse Heuvelland. Bevlogen producenten zijn dagelijks bezig om in de weerwil van de uitdagingen van het klimaat van de Lage Landen mooie en vooral drinkbare wijnen te maken. En dat doen ze niet zonder succes! Meta van den Boomen schreef er een boek over. Zij geeft een gezicht aan deze beroepsgroep en gaat in op de smaken van de wijnen uit de Lage Landen. Van wijngaard, terroir tot druivenras, duurzaam of niet en het proces van wijn maken in de kelders. Begin deze zomer lees je over dit boek meer op GKT.
foto: Lillet rosé meets Van Gogh at SeaSpot.
LILLET apéro. Met dit aperitief uit de Bordelais ging GKT aan de slag voor een cocktail à la pulpe de clémentine.
Nodig:
5 cl Lillet rosé
10 cl tonic (light)
1/2 mandarijn gepureerd en gezeefd
1/2 mandarijn rest in geschilde partjes
salie
Bereiding:
Pureer de halve mandarijn met de staafmixer en zeef het sap door een theezeefje. Goed doordrukken voor de vezels. Schep de puree in een glas en vul aan met ijsblokjes. Giet 5 cl Lillet rosé in het glas en schenk hierover de tonic light of wat GKT persoonlijk lekkerder vindt bruisend mineraalwater. Garneer met een takje salie uit het veld en een geschild partje mandarijn.
foto: chraim uit OREN
RECEPT:Chraime saus uit OREN.Libische smaakmaker. chraime is een traditioneel Libisch visgerecht. Het woord chraime betekent pittig en deze saus past bij alles wat gegrild is en bij wat structuur en een beet heeft.
Nodig:
3 ½ el plantaardige olie
20 g knoflooktenen geraspt
1 ½ el zoet paprikapoeder
1 el gemalen komijn
1 ½ gemalen karwijzaad
1 tl pittig chilipoeder
1 tl fijn zeezout
125 g tomaten puree
400 ml water
25 ml citroensap
Bereiding:
Verhit de olie 2 4 3 minuten in een pan op een matig vuur. Fruit hierin gedurende drieminuten de geraspte knoflook. Voeg de paprikapoeder, komijn, karwij, chilipoeder en zout toe en draai het uur laag. Bak 3 tot 4 minuten rustig door, terwijl je roert. Voeg de tomatenpuree toe en blijf nog 2 minuten roeren. Roer een derde van het water erdoor, dan nog een derde en tot slot de rest van het water. Laat de saus hierna 35 minuten koken, tot hij scherp en kruidig is en de specerijen niet meer rauw smaken. Draai het vuur uit en maak de saus af met het citroensap. Laat de saus afkoelen en schep om in een schone pot.
foto: Korenveld met kraaien (1890)
Tot slot in deze editie van Gereons Mag, art de vivre editie:
Een nieuwe tentoonstelling in Het Van Gogh Museum. In het museum, dat dit jaar zijn 50 jarig jubileum viert, is vanaf 12 mei een grote tentoonstelling te zien over de laatste maanden van het het leven van Vincent van Gogh, Hij woonde tot zijn dood in 1890 in Auvers sur Oise. Een hele productieve periode, waarin hij zijn grootste meesterwerken maakte, zoals het beroemde Korenveld met kraaien. Meer informatie vind je hier.
Van Gogh in Auvers. Zijn laatste maanden is te zien van 12 mei t/m 3 september 2023.
foto: gestileerde koe in kunststad Pézenas.
De volgende editie van Gereons Mag komt vanaf het Noordzeestrand, alwaar in juni de alfresco zomer van start gaat. Stay tuned!
foto: zomer aan het Hollandse strand.
.
Noot: De art de vivre editie van Gereons Mag werd mede mogelijk gemaakt door Terra Publishing, Lannoo,, Van Gogh Museum Amsterdam, Janny van der Heijden, Mouton Cadet, Jan-Simon Minkema, OAK, Kroonophetwerk,, GoodCook, chefkok Marcelo Ballardin, Côté SUD magazine, gite Les Yuccas, Cathy Baudet cuartero, Musée Fayet, Tourisme Béziers Méditerranée, gereonskeukenthuis-archief, Lillet, Pitch PR, Oded Oren, Ingrid Larmoyeur, Alice Zaslavsky en Gereons E&W.. Alle producten, boeken en andere zaken werden mij als samples gestuurd door de uitgeverijen, pr bureaus en producenten. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Reacties laden....
Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.
