Scallops van Crook’s Corner. In Gereons kookboekenhoek staat al jaren het boek Seasoned in the South van Amerikaanse kok Bill Smith. Hij runt een restaurant in studentenstad Chapel Hill in North Carolina. Toevalligerwijs leerde ik Bill via plaatsgenoot Frances Mayes kennen. Zij komt zelf ook uit het Zuiden en was dol op zijn keuken. En zijn kamperfoeliebloemensorbet. Het leuke aan de keuken van de zuidelijke staten is dat zij een geheel eigen signatuur heeft. Maïspap of grits als ontbijt, veel deep fried kipgerechten, natuurlijk de Cajun keuken, BBQ pork, jambalaya en seafood. Vandaag begin een nieuwe serie op Gereons Keuken Thuis met recepten uit minder bekende kookboeken. North Carolina, waar scallops, wij noemen deze St Jakobsschelpen basic winterfood waren, maar overbevissing maakte daar een einde aan. Smith gebruikt de schelpen samen met hominy, ontvelde en ontkiemde maiskorrels, die veel in North Carolina worden gegeten. Een fijne combinatie. Hominy zijn te koop bij Tjin’s in de Pijp. Het lijkt een beetje op parelgort, maar dan van maïs en wordt overal voor gebruikt.
Scallops with spinache & hominy
Nodig:
125 g gezeefde bloem
1 tl mosterdpoeder
2 tls zout
1 tl gemalen zwarte peper uit de molen
900 g kleine Jakobsschelpen (vriezer Turkse winkel), droog gedept
50 g boter, geklaard
250 g hominy, Smith gebruikt de pittige Mexicaanse ( anders wat cayennepeper toevoegen)
300 g spinazieblaadjes, gewassen
citroen in partjes
Bereiding:
Meng de bloem met mosterdpoeder, zout en peper. Proef of het pittig genoeg is, voordat je de schelpen erdoor wentelt. Dep de verse of ontdooide Jakobsschelpen droog en meng deze met de bloem. Leg ze in een zeef. Schud de overtollige bloem eraf. Verhit de geklaarde boter. Leg ze één voor één in de pan om klonteren van de bloem en boter te voorkomen. Laat de schelpen snel bruinen aan een kant en draai voorzichtig om. Werk snel, want scallops garen vlug. Voeg de hominy toe en schud met de pan. Voeg handje voor handje de spinazieblaadjes toe. Blijf schudden zodat alles goed mengt. Eigenlijk is het gewoon roerbakken. Ga door tot spinazie gaar is maar niet doorgekookt. Serveer dit gerecht direct in een diep bord met een schijf citroen en wat groene Tabasco voor de liefhebber.
video: Bill plukt kamperfoeliebloemen voor sorbet.
Noot: ik heb hier een daar de bereiding iets aangepast.
SLOW van Louise Franc. “Slow down brother, slow down brother…” Elke keer als Gereons Keuken Thuis de sneeuwvlok op de cover van dit boek ziet, zingt in zijn hoofd Douwe Bob. Want zeg nu eerlijk, lekker sudderen is toch helemaal da bomb….. Lekker binnen je potten op het vuur of in de oven. Australo-française Louise Franc weet er wel raad mee. Slow food, daar is Gereons Keuken Thuis ook zo dol op. Zeker nu de decembermaand zich aandient en we node zijn opgehokt. En we geen groots kerstgedruis kunnen verwachten. De geur van een gebraden kip, een rundergoulash, romige viscurry of bonensoep. De geur van de winter. De temperaturen dalen en het is binnen lekker aanschuiven aan de gedekte tafel. Vandaar ook die warme cover met sneeuwvlok. (ik denk dat je sneeuw niet vaak ziet Down Under) Franc houdt het in dit boek simpel, geen lange inleidingen, maar kort en bondig over kookgerei, de basics van gevogelte- en vleesbereiding.
SLOW. En dan kunnen we aan de slag met soepen, met een klassieke Franse uiensoep, vissoep met pappardelle of wat te denken van een hartverwarmende cannellinibonensoep? Groenten komen aan bod, curry van pompoen, langzaam gegaarde bonen of , hoe leuk voor Kerstmis, een Wellington met paddenstoelen & wintergroenten. Visgerechten ontbreken niet. Gekonfijte zalm of vis met tomaten & chorizo uit de oven. Gevogelte komt aan bod, zoals een klassieke dragonkip uit de oven of kip gebraden op z’n Frans. Franc blijft natuurlijk Française. Ze schuwt ook exotische variaties niet zoals kip in kokosmelk. Tevens maken gans, kwartel en kalkoen hun opwachting. En wat in een winters sudderboek niet mag ontbreken: cassoulet met eend en varkensworstjes. Varkensvlees voor een lasagne met buikspek of taco’s met pulled pork & ananassalsa. Een knaller voor Oudjaarsavond. Rundvlees in de vorm van osobuco. Lamsvlees ontbreekt niet, het blijft een Australisch boek, in de vorm een Griekse lamsschouder of West Indische lamscurry met kokosrijst. Franc haalt haar inspiratie overal vandaan. Het boek sluit af met SLOW bijgerechten en desserts.
SLOW, meer dan 140 recepten voor langzaam gegaard comfort food, is een boek wat Gereons Keuken Thuis een spekkie voor zijn bekkie noemt. Sudderen, stoven en gerechten uit de oven zijn de essentie van de winter. Het boek SLOW draagt daar instant aan bij. Er zal tijdens de ophok nog heel wat afgeprutteld worden in SeaSpot. Laat de meteorologische winter maar beginnen morgen!
foto: gereoosterde rodekool.
Geroosterde rodekool met een vijgenglaze.
Nodig:
100 g gedroogde vijgen, fijngehakt 2 el rode wijnazijn 125 ml zoete sherry (liefst Pedro Ximénez (PX) of een andere zoete sherry van goede kwaliteit) een paar takjes rozemarijn, naaldjes eraf gehaald ½ rodekool, in 4-6 parten 2 teentjes knoflook, fijngehakt 125 ml olijfolie
Bereiding:
Meng voor de glaze de vijgen, rode wijnazijn, sherry, rozemarijn en 60 ml water in een kleine steelpan en voeg zout en versgemalen zwarte peper toe. Kook dit 10 tot 12 minuten op middelhoog vuur, tot het is ingedikt tot een siroop. Zet opzij. Verwarm intussen de oven voor tot 160 °C. Bekleed een grote bakplaat met aluminiumfolie. Leg de parten rodekool op de bakplaat. Bestrooi ze met de knoflook, sprenkel de olijfolie erover en strooi er zout en peper over. Rooster ze 10 tot 15 minuten, of tot de randen knapperig worden. Draai de koolparten om en schep de vijgenglaze erover. Zet ze weer in de oven en rooster ze nog 10 tot 15 minuten, of tot de kool gaar is en de glaze borrelt. Serveer warm.
Meer SLOW recepten vind je half december in mijn Kerstmenu uit kookboeken parade.
SLOW, 140 recepten voor langzaam gegaard comfort food. Louise Franc (ISBN: 9789461432469) is een uitgave van GoodCook en is nog voor de winter start te koop voor € 32,50
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Maandag, een recept uit het grote Kookmutsjes kook- en bakboek. Vorige week besprak ik het leuke kookboek van Najat en Nadia, de dames van de site Kookmutsjes. Vandaag, op maandag een recept uit dit leuke boek. Tonijnharcha. Harcha is een Marokkaans griesmeelbroodje. De schrijvers van dit kookboek doen er iets speciaals mee en vullen de broodjes met tonijn. Prima voor de apéro. We schenken er een koud glas Provençaalse rosé bij.
foto: tonijnharcha uit het Kookmutsjesboek.
Nodig (10 stuks):
Voor het deeg:
400 g fijne griesmeel
8 g bakpoeder
5 g zout
10 g kristalsuiker
50 ml olijfolie
200 ml melk
50 g fijne griesmeel extra
Voor de vulling:
1 grote gele ui
1/2 rode paprika
1 blik tonijn in zonnebloemolie
40 g groene olijven
20 ml olijfolie
1 mespunt zout
1 tl zwarte peper
2 tl paprikapoeder*
75 g geraspte kaas
30 g ketchup
* door Gereons Keuken Thuis aangevuld: 2 tl paprika poeder. Stond niet in lijst.
Bereiding:
Snipper de gele ui en snijd de paprika in blokjes. Laat de tonijn uit blik uitlekken. Snijd de groene olijven in plakjes. Verhit de olijfolie in een koekenpan op middelhoog vuur. Voeg de ui, paprika, het zout, de zwarte peper en het paprikapoeder toe. Haal de pan van het vuur en voeg de olijven en ketchup toe. Meng goed en laat het groentemengsel afkoelen.
foto: de stap voor stap methode van Najat en Nadia
Doe voor het deeg de fijne griesmeel in een diepe kom Voeg het bakpoeder, zout en de kristalsuiker toe. Meng goed. Voeg de olijfolie en melk toe. Kneed alle ingrediënten 2 minuten. Laat het deeg hiena 5 minuten rusten en kneed vervolgens nog 3 minuten tot een samenhangend deeg. Verdeel het deeg in tien stukken van 50 gram elk rol met een deegroller uit tot een cirkel met een doorsnede van 9 cm. lege r 40 gram van het tonijnmengsel op. Neem nog een stuk deeg en rol het goed uit. Leg het bovenop het tonijnmengsel Druk de zijkanten met je vingertoppen goed dicht. Duw met een glas of een kommetje met een doorsnede van 8 centimeter een cirkel uit. Herhaal deze hele werkwijze met het overige deeg en vulling.
Bedek de binnenkant van een deksel van een pot (bijvoorbeeld pindakaas) met plasticfolie. Leg de gevulde tonijn harcha erin. Druk de harcha heel goed aan. Haal de harcha uit het deksel. Doe de overige griesmeel in een kom en wentel de harcha’s er doorheen.
Verhit een pan met een dikke bodem op middelhoog vuur Bak de harcha’s aan beide zijden in 4 tot 5 minuten goudbruin en gaar. Serveer de tonijnharcha’s warm.
foto: cover Het grote Kookmutsjes kook- en bakboek.
Het grote Kookmutsjes kook- en bakboek. In juni 2018 leerde ik tijdens een bloggerdiner in het Amsterdamse Amstel Hotel de charmante zusjes Najat en Nadia kennen. Zij vielen als tafeldames direct op door hun weelderige Diana Ross hairdo. Stiekem dacht Gereons Keuken Thuis nog, dat zij zouden gaan zingen later op de avond. In eerste instantie verstonden mijn tafelgenoten en ik niet wie zij waren. Wij begrepen, dat zij de kookwitches heetten. Niets was minder waar, deze twee zussen uit een groot gezin zijn de oprichters van het grote foodplatform Kookmutsjes. Dat was de juiste naam. Vanaf begin af aan een groot succes. Een website in het Nederlands, Engels en Frans, gevolgd door vele liefhebbers. Najat is degene, die kookt, recepten ontwikkelt en deze op de gevoelige plaat vastlegt. Nadia, de contentmaker, is degene, die alles op hun website zet. Een mooi stel, deze twee dames uit Groningen. Dat er na al hun succes met de website en op social media een kook- en bakboek moest komen met 80 recepten stond buiten kijf. Tijdens de Culiperslunch van 28 september jl. werd het tijd voor een hernieuwde kennismaking met de twee. Zij het dat de dames hun weelderige lokken hadden ingeruild voor een strak kapsel.
Noot: hier staat geen foto meer, omdat één van de dames tegenwoordig een hoofddoek draagt en mij verzocht de originele foto te verwijderen.
Het grote Kookmutsjes kook- en bakboek is een kookboek, dat je niet snel zult verwachten op Gereons Keuken Thuis. Er werd in het grote gezin van Najat en Nadia volop gekookt, makkelijke easy does it food en traditionele gerechten. Hun moeder was van de onvervalste Marokkaanse pot, maar de schrijfsters kennen geen grenzen, van pasta tot een Big Mac pizza, broodjes, maar ook een serieuze tonijnharcha, een griesmeelkoek. Moeilijk te maken? Welnee! De portee van het boek is heel simpel, want deze dames illustreren elke kookstap met een foto. Ik vind dat een leuk format, omdat niet iedereen behept is met het visualiseren van een gerecht en de bereidingsstappen. Het kookboek is verdeeld in hartig en (veel) zoet, een kook- en een bak gedeelte. Sommige recepten komen recht uit hun native keuken en zijn best bewerkelijk, andere recepten vergen nauwelijks moeite. Tot slot is er een feestgedeelte. Ook delen de mutsjes ook hun favoriete ingrediënten. Daar zitten wel wat verrassingen bij. Vergeet niet, dat zij ook een heel eigen lijn kruiden en specerijen hebben. Ze zitten dus niet stil.
foto: cover het grote Kookmutsjes kook- en bakboek.
Het grote Kookmutsjes kook- en bakboek is geen culinaire encyclopedie, maar een boek dat je als ouders, ik bedoel Sinterklaas, mooi in de schoen kunt stoppen van zoon of dochter, die nog de eerste schreden in de keuken moeten zetten. In die opzet zijn de beide zussen geslaagd. En kom je er niet uit dan kun je altijd nog te rade gaan op hun website Kookmutsjes.
Het grote Kookmutsjes kook- en bakboek. Najat en Nadia Yachou. (ISBN 9789021577647) is een uitgave van Kosmos en is te koop voor € 20,99
Volgende week plaatst Gereons Keuken Thuis een bijzonder recept uit dit boek.
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Eenvoudige Spaanse stoofpot van Gaz Oakley. Vorige week besprak ik het boek Plants only Kitchen van avantgarde vegan chef Gaz Oakley. Dat hij van spicy eten houdt is te proeven in deze eenvoudige Spaanse linzenschotel. Nu de dagen korter worden en de temperaturen dalen een hartverwarmend gerecht na een fikse strandwandeling. We drinken er Chileens rood bij.
Nodig:
plantaardige olie om in te bakken
2 rode uien grof gesnipperd
3 teentjes knoflook geperst
2 stengels bleekselderij grof gehakt
1 rode paprika, in blokjes
4 tl gerookte paprikapoeder
1 tl cayennepeper
2 Maris Piper aardappels of anders iets kruimige aardappels in blokjes
1/2 bloemkool in roosjes
1 onbespoten citroen
1 laurierblaadje
300 g rode linzen, afgespoeld
2 blikken tomatenblokjes
240 ml groentebouillon
1 tl zeezout
1 tl gekneusde zwarte peper
Garnering:
plantaardige zure room
gehakte verse peterselie
Bereiding:
Verhit wat plantaardige olie in een grote pan op laag vuur. Voeg de ui, de knoflook, de bleekselderij, de rode paprika, het gerookte paprikapoeder en de cayennepeper toe en bak het een paar minuten. Ik voeg de specerijen graag al aan het begin toe, zodat ze op de bodem van de pan kunnen roosteren.
Voeg de aardappels en de bloemkool toe en bak het geheel met een deksel op de pan. Tien minuten, tot de aardappel zachter is geworden. Roer af en toe door, zodat er niets aanbrandt. Dankzij het deksel op de pan ontstaat er stoom, waardoor alles perfect gaar wordt.
Snijd de citroen doormidden, pers het sap in de pan erbij en voeg ook de gehalveerde citroen zelf toe. Geen zorgen, ik verwacht niet dat je deze opeet, maar hij geeft tijdens het garen wel een lekkere smaak af. Je kunt de citroen vlak voor het garneren eruit halen. Voeg het laurierblaadje, de rode linzen, de tomatenblokjes en de bouillon toe. (Gereons Keuken Thuis voegt ook wat witte wijn toe) en roer alles goed door.
Breng het geheel op smaak met het zeezout en zwarte peper en laat met een deksel op de pan 20 tot 25 minuten zachtjes pruttelen. Roer om de paar minuten even door. Serveer zodra de saus is ingedikt en heerlijk ruikt. Ik serveer mijn stoofschotel met wat plantaardige zure room (GKT: of crème fraiche, als je geen hard core vegan bent) en verse peterselie.
video: Oakley is een ster in vegan one pot cooking.
Meer koken en lezen: Plants only Kitchen, Gaz Oakley. (ISBN 9789461432407) is een uitgave van GoodCook en is te koop voor € 25,95.
foto: uit Bish Bash BOSH, Texaanse aardappelsalade.
Texaanse aardappelsalade. Vorige week dook ik opnieuw in het boek van BOSH boys Henry Firth en Ian Theasby, de vegan artiesten uit de UK. Uit hun tweede kookboek Bish Bash Bosh kwam een plantbased Ibiza sunset burger met rode uien-relish en de succesvolle saus van deze twee lads. Bij zo’n burger uit de oven past, tenminste dat vindt Gereons Keuken Thuis, een Texaanse aardappelsalade met veel groene kruiden, vegan mayo en nieuwe aardappelen. Oorspronkelijk een bijgerecht, dat werd bedacht bij hun Wild West wings, die ze maken van seitan of paddenstoelen. Ik gebruikte voor de Texaanse aardappelsalade kleine krieltjes in de schil. Aardappelsalade vegan of niet is een prima gerecht om te maken met deze zonnige dagen of wanneer je zoals ik bezig bent met verhuisbewegingen. Deze vegan variant kan overal bij, ja ook bij vlees of om het echt Texaans te houden een tomahawksteak van de BBQ. De Texaanse aardappelsalade gaf ik een lichte twist door het gebruik van kleine Amsterdamse uitjes in plaats van kappertjes en een schepje Ton’s truffelmayo (niet vegan), die ik ontving van Kroon op het Werk. We drinken er een glas koud tripelbier bij. Bijvoorbeeld die van de Koninck, triple d’Anvers.
Texaanse aardappelsalade.
Nodig:
900 g nieuwe aardappelen of kriel.
2 stengels bleekselderij
1 rode paprika
8 lente-uitjes
8 kleine augurkjes
4 el kappertjes (ik gebruikte 16 gehalveerde kleine Amsterdamse uitjes)
1 citroen
10 g verse dille
10 g verse peterselie
10 g verse munt
10 g verse koriander
125 g vegan mayonaise (ik gebruikte 100 g gewone mayonaise en 1 el truffelmayo)
snufje zout en wat zwarte peper uit de molen
Bereiding:
Doe de aardappelen of kriel in een pan, vul hem met water en voeg een flinke snuif zout toe. Zet de pan op hoog vuur en breng aan de kook. Kook de aardappelen in 15 tot 20 minuten gaar en zacht. Snijd de bleekselderij in dunne plakjes. Snijd de paprika doormidden, verwijder de zaadjes en snijd deze in kleine blokjes. Maak de lente-uitjes schoon en snijd deze in klein ringetjes. Snijd de augurkjes in plakjes. Halveer de Amsterdamse uitjes. Hak de kruiden fijn en rasp wat citroenschil. Meng alles door elkaar in een kom en knijp de citroen erboven uit. (Vang eventuele pitten op in de hand) Giet de aardappels af en laat ze onder koud stromend water afkoelen. Snijd ze in blokjes. Meng de aardappels door de gehakte kruiden en groente met de al dan niet vegan mayonaise. De Texaanse salade is klaar om te serveren. YEE HA!
video: meer sexy aardappelgerechten van BOSH
Noot: Gereons Keuken Thuis is wederom enthousiast dit boek van deze vegan heren, die laten zien, hoe je een plantaardig dieet makkelijk en zonder gezeur kunt implementeren. Ik begrijp dat contract voor 4 boeken wel, want deze twee hebben een duidelijke missie en zijn nog lang niet uitgekookt. BISH, BASH, BOSH.
foto: cover Bish, Bash, BOSH.
Bish, Bash, BOSH, jouw favorieten geheel plantaardig, Henry Firth & Ian Theasby (ISBN 9789059569973) is een uitgave van Fontaine en kost € 27,00.
Volgende week een vegan tip van de Happy Pears uit Ierland, stay tuned!
De Wereld Thuis. Een mooiere titel had je in deze tijd van ophokplicht niet kunnen bedenken. Als je de wereld niet in kunt, haal je hem met alle riemen, die je hebt in huis. In hun nieuwe kookboek doen Ronald Giphart en Mascha Lammes dat con brio. Van Griekenland tot Japan, van Donostia tot Tel Aviv. Doorspekt met verhalen en route. In binnen- en buitenland. Zo beleven beide auteurs de keukens, die op hun pad kwamen, nadat ze in 1995 vals waren gestart met ongekookte boerenkool met scherpe randjes. Maar al gaandeweg ontdekten zij De Wereld Thuis met geneugten uit alle windstreken. En de lol is, dat je daar tegenwoordig helegaar niet voor hoeft te reizen. Je vindt alle ingrediënten om de hoek, te beginnen bij de supermarkt, Indische en Aziatische smaken bij de toko en Polska sklep bij de Pool. Wat een keuze en dat maakt het leven zo fijn, aldus Ronald en Mascha.
Helaas kon Gereons Keuken Thuis 4 maart jl niet aanschuiven bij het stel, om te proeven van hun gerechten, maar ik begreep van collega culischrijvers, dat het een feest was. De gerechten en de natuurwijnen. Vandaag doe ik het dus met een korte tour door het boek, dat naast recepten ook leuke anekdotische verhalen bevat. Zoals gezegd begon de reis om de wereld van de twee vrij blanco. Zij konden namelijk niet koken. Mascha maakte nog wel eens een mosselschotel en Ronald een lasagne uit een pakje, waarbij hij rode wijn extra toevoegde. Inmiddels is het stel 25 jaar verder en is er veel veranderd.
Het eerste deel van De Wereld Thuis staat in het teken van ontdekken. Door op pad te gaan, te reizen, toko’s en markten te bezoeken breid je je repertoire uit. Met bijvoorbeeld pintxos met ham en huisgemaakte aioli, sperziebonen op zijn Telavivaans met za’atar of pulled chicken à la Jigal Krant. Azië wordt ook niet overgeslagen in de vorm van Koreaanse bibimbap en feestelijke Chinese eend. In de tijd, waarin we nu verkeren hebben mensen richtingpalen nodig. Thuis zitten in social distance is geen makkie. Mascha en Ronald vertellen in hun boek dat naast ontdekken, ook de ontmoetingen van anderen een grote rol speelden in hun kookavonturen. Samen eten met inspirerende mensen. Dat is op dit moment wel hetgeen Gereons Keuken Thuis het meest mist. Mensen, die je inwijden in de culinaire wereld, chefs, lekkerbekken en andere culi-schrijvers. Het leverde het stel de curry van Mamasan uit India op, de kunsten van meneer Adrià uit Roses of Mexicaanse carne quisada van Britse Rick Stein.
Onthouden is ook belangrijk, want geur en smaak brengen je terug naar herinneringen, het maakt endorfines aan. Een rijpe perzik zegt je op het eerste oog niets, het is de geur en smaak, die je herinnering voedt. Zacusca van de Balkan of Zweedse köttbullar, nee niet die van de meubelgigant, maar homemade. Pierogi uit Polen en oeufs en cocotte à la Française. Ontsnappen, reizen, een manier om je leven te herijken. Dat missen we momenteel, maar zo gauw de wereld weer open is, is het heerlijk om nieuwe paden te betreden. De Wereld Thuis sluit af met ontzettend lekker, noem het de showstoppers van dit werk. Want het moge duidelijk zijn: De Wereld Thuis is een 25 jarige queeste naar recepten van all over de world, gelardeerd met fijne anekdotes en verhalen. Heerlijk lees- en kookboek om mee op reis te gaan en eten te maken tijdens de ophok. Laat ik het “onthokken” noemen.
De Wereld Thuis, Mascha Lammes & Ronald Giphart (ISBN 9789400405806) is een uitgave van Thomas Rap en is off- en online te koop voor € 24,99
Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Sous-vide van Bas Robben. Na VET en ZUUR, zijn debuut, verscheen er van de hand van de jeune premier van Nederlands kookboekenland een boek over sous-vide techniek. Het in een warm waterbad garen van ingrediënten, hetgeen de smaak intenser maakt en waardoor textuur mooi blijft behouden. 85 recepten om te oefenen en daarna van te smullen. Geschreven in de stijl, die we inmiddels van Bas kennen. Speciaal voor Gereons Keuken Thuis ging culi-collega René Meesters aan de slag met het kookboek. In deze gastblog vind je zijn recensie.
foto: dille zalm net citroensaus uit Sous-Vide.
René Meesters over Sous-Vide:
Ik schat dat het zo’n beetje in de zomer van 2016 is geweest dat ik op een terras zat in Walldorf, een plaatsje in Baden Württemberg, niet zo heel ver van Heidelberg. Stiekem ben ik er een beetje verliefd op geworden. Eigenlijk gebruikten we de plaatselijke camping, met de toepasselijke naam Astoria, in eerste instantie alleen als doorreiscamping naar Oostenrijk of Italië. De omgeving bleek dermate leuk dat we er inmiddels een keer een hele week geweest zijn én dat we er op doorreis regelmatig een paar dagen zijn blijven hangen op heen- of terugreis. Een onderschat gebied!
Goed, daar gaat het nu niet om. Waar het wél om gaat is het terras van hotel-restaurant Erbprinz in de Hauptstrasse. Of eigenlijk de hanenborst die ik daar at. Kipfilet, in mijn beleving. Heerlijk geserveerd met Bospaddenstoelensaus en rijst. Vooraf natuurlijk de enige echte Duitse salade met kruidenazijn. Een goed restaurant? Ik weet het niet. Niets bijzonders. Wél bijzonder was de hanenborst, want wat was die mals en sappig. Zo kende ik kipfilet helemaal niet. Natuurlijk zijn er allerlei manieren om te zorgen dat ze niet al te droog worden. Maar dit? Nee.
Pas later kwam ik er achter dat deze hanenborst wel sous-vide gegaard moest zijn. Sous-vide! Ik kende het alleen maar uit het programma Masterchef waarbij de techniek soms werd gebruikt. Voor mij leek het iets chemisch omdat ik in eerste instantie ‘sulfide’ verstond. Als chemisch technoloog lag dat dichter bij mijn belevingswereld op dat moment.
Sous-vide heeft natuurlijk niets met chemie te maken. Bij sous-vide worden levensmiddelen, vlees, groenten, eigenlijk kan het van alles zijn, onder vacuüm gegaard. De producten worden met een (eenvoudige) vacuümmachine in plastic gevacumeerd. In de horeca gaat het daarna vaak in een stoomoven. Voor thuisgebruik zijn er handige verwarmingselementen die kunnen worden gedompeld in een waterbak. De temperatuur is zo tot op een tiende graad nauwkeurig in te stellen. Dat is belangrijk.
foto: baharat lamsrack met peterseliesalade en citroentahini.
Eerder recenseerde ik het boek ‘Sous vide’ van Thomas Keller. Een grootheid op dat gebied. Maar zijn boek is geschreven voor de horeca en absoluut niet praktisch voor thuisgebruik. Daarom was ik enorm blij met het boek van Bas Robben. Dat was ik trouwens ook al met zijn boeken ‘Zuur’ en ‘Vet’. Sous-vide helpt je op weg in de wereld van het garen onder vacuüm. Op weg naar dat hanenborstje op het terras in Duitsland. Want, beaamt ook Bas Robben, als er één stuk vlees is wat zich leent voor sous-vide dan is het wel kipfilet. Maar dat is niet het enige. Sous-vide is onderverdeeld in 11 hoofdstukken, waarvan meer dan de helft gaat over vlees. Alle soorten vlees: rund, kip, varken, wild en lam. Belangrijk dat ze allemaal een eigen hoofdstuk hebben. Ieder vlees heeft zijn eigen ideale temperatuur en bereidingstijd. Al is voor de bereidingstijd vooral de minimale tijd belangrijk. Een bijkomend voordeel is namelijk dat het meestal niet uitmaakt of vlees één, twee of drie uur in het waterbad verblijft. Absoluut een voordeel wanneer je niet precies weet op welk moment je aan het gerecht toe bent.
Bij mijn eigen sous-vide staaf kreeg ik een overzicht met standaardtemperaturen en verblijftijden. Inmiddels ben ik volledig gaan vertrouwen op de temperaturen van Bas Robben. Bavette (1 uur op 54 graden, heerlijk!), varkenswang, maar ook op de huid gebakken zalm. Sous-vide gegaard mislukt het niet en Bas Robben maakt er de lekkerste gerechten van. Maar ook bijgerechten als aardappelpuree met knoflookboter (ook sous-vide bereid) en hazelnoot-tijm topping, of allerlei soorten groenten. De mogelijkheden zijn onbeperkt en ik begrijp heel goed dat je er, net als de schrijver, verslaafd aan kan raken. Een van die mogelijkheden waar ik nog niet aan gedacht had is infusie. Daarbij worden smaken toegevoegd aan een vloeistof. Dat gaat beter bij warme vloeistoffen. Bij Bas Robben zijn dat vaak alcoholische drankjes, zoals speculaas-rum, aardbeien-wodka of Campari met tijm en grapefruit. Maar ook je eigen yoghurt maken behoort tot de mogelijkheden.
Je zult het inmiddels welk begrijpen. Sous-vide van Bas Robben is voorlopig mijn bijbel in de wereld van bereiden onder vacuüm. Ik ben er van overtuigd dat ik hiermee veel vrienden ga overhalen ook een sous vide staaf en vacuümmachine aan te schaffen. Behalve dan die vrienden bij wie ik de temperatuur van de biefstuk 10 graden te hoog had ingesteld. Dan wordt het een droge bedoening. Maar dat lag zeker niet aan Bas Robben!
foto: cover Sous-Vide van Bas Robben.
Sous-Vide, Bas Robben (ISBN 9789461432230) is een uitgave van GoodCook en kost € 30,95
foto: culi-collega en gastblogger René Meesters.
Over de gastblogger: René Meesters is afgestudeerd chemisch technoloog maar blogt al sinds 2010 op zijn website het eten is klaar Zijn passie voor koken ontstond echter al op de middelbare school. Dat hij geen kok is geworden komt apart genoeg door de chefkok bij wie René een weekendbaantje had in de keuken. Hij overtuigde hem er van dat het koksbestaan een hondenbaan is. Had hij gelijk? René zal het nooit weten. Hij bleef koken en ontdekte dat hij ook schrijven leuk vind. Dan is de combinatie snel gemaakt. Op zijn blog zien we vaak een relatie met vakanties in Europa met een voorkeur voor Frankrijk, maar ook Duitsland, Oostenrijk en zeker ook België (René woont tegen de grens aan) komen regelmatig in zijn blogs voor.
Dank aan René voor deze mooie gastblog en recensie van Sous-vide!
foto: cover Beiroet, verhalen en recepten uit een mediterrane stad.
BEIROET, verhalen en recepten uit een mediterrane stad. Gereons Keuken Thuis start het nieuwe decennium in, of beter gezegd, met Beiroet. Eten en drinken onder de mediterrane zon. Het nieuwe kookboek vol verhalen en recepten van Merijn Tol, die we kennen als afficionado van de mediterraan/arabische keuken. En in welke stad tref je die cuisine nu in optima forma aan? Juist in de hoofdstad van Libanon. Van kinds af aan was Tol begeesterd door deze stad, nadat haar grootvader haar het verhaal vertelde over de ceder op de Libanese vlag. Libanon vervulde Merijn met dromen. Zij moest en zou er eens naartoe. Ze reide er naartoe. Ging er wonen. Inmiddels is Merijn Tol al vele malen in Beiroet (terug) geweest. Ze schreef vele boeken over de Levantijnse kookkunsten en beschouwt deze stad als haar tweede thuis. Dat een kookboek over Beiroet er moest komen was derhalve geen of, maar meer een wanneer.
Van oudsher hebben Libanon en Beiroet een sterke culinaire cultuur. La mama, de moeders, net als in Italië zwaait de scepter in de keuken. Tel hierbij de tomeloze gastvrijheid van de Libanezen op en voor je het weet zit je aan een rijk gevulde tafel vol mezze al dan niet met een glas thee of arak. Het leven in Beiroet moet worden gevierd, ondanks de weerbarstige politieke en oorlogsgeschiedenis van het land. En hoe het Beiroet van vandaag het leven savoureert laat Tol per wijk zien. Yalaaaaa! voegt zij er aan toe. Ontmoet Beiroet, na enkele algemene kenmerken van de Libanese keuken en de ingrediënten volgt een stuk geschiedenis van deze wat schizofrene stad, die gek, chaotisch en onmogelijk is, maar ook warm, gastvrij en kleurrijk. Contrasten, ook in het eten. Een melting pot van Oost en West, waarin elke passant een duit in het zakje deed. Labneh, de romigheid van het Libanese menu ontbreekt niet. Fattoush, de salade, waarmee de mezzetafel start. Niet te vergeten tabouleh! Kibbeh van Georgina el Bayeh, die Merijn als eerste de fijne kneepjes van de Beiroeti cuisine bijbracht.
BEIROET. We struinen verder met Tol naar de wijk Ashrafieh, het bourgeois hart van de stad. De schrijfster laat deze wijk zien door de ogen van twee creatieve vrouwen en vertelt over de bijzondere eet- en drinkadressen. Elders in het boek tref je die ook per wijk aan. Gevulde wijnbladeren komen aan bod en zoete dadelvla van Huda’s moeder. Ik hoop dat je de smaak al wat te pakken hebt op deze donderdag. Beiroet is inmiddels, hoe kan het ook anders, verhipsterd. Koffietentjes en streetfood galore. Easy does it, zoals een sandwich met geroosterde bloemkool. Armeens eten speelt een belangrijke rol in de stad. Armeense vriendin Tamar laat de invloed van deze “Indo’s” van Libanon op het eten zien. Denk aan Armeense auberginestoof of heel Kaukasisch walnoot & paprikadip. Via downtown met het leven van de souks en andere wijken belandt Merijn op de Corniche, waar, zo citeert zij, de geur van de zon, zee, rook en citroenen laten weten dat je in BEIROET bent beland. Met zicht op de blauwe Mediterrannée. Een heerlijke stadstrip met kleurrijke gerechten. Een heerlijk kook- en leesboek op deze grijze januaridag. Gereons Keuken Thuis dompelt zich nog even onder. Yalaaaa!
BEIROET, verhalen en recepten uit een mediterrane stad. Merijn Tol (ISBN 9789038806969) is een uitgave van Nijgh Cuisine en is te koop voor € 34,99.
Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Tafels vol liefde. Zo vlak voor deze vijfde december plofte er bijzondere #culipost op de mat in Gereons Keuken Thuis. Het kookboek van Thuis in Oss, een groep, die sociale coherentie tussen Ossenaren en nieuwkomers wil bewerkstelligen. Schrijvers Manjo van Boxtel en Kitty Schaap zetten zich daar graag voor in. Want zeg nu zelf, de herkomst en achtergrond van vele nieuwkomers mag dan wat verder weg gelegen zijn, maar Oss met zijn industrie heeft altijd nieuwkomers gekend. Van Scheveningen tot Angola en van Friesland tot Suriname. En wat verbindt deze mensen het meest? Juist samen aan tafel met elkaar, eten. Niets nieuws volgens de burgemeester van Oss, die zegt dat juist aan tafel riten ontstaan, ongeacht je religieuze of andersoortige afkomst. Zo was de burendag in ons Amsterdamse gebouw dit jaar een groot succes mede door de inbreng van allerlei nieuwe exotische gerechten van alle expats. Deze gedachte gaf voor Manjo en Kitty de doorslag om aan de slag te gaan met dit boek vol verhalen en recepten van over de hele wereld. En verdient vandaag, ondanks mijn kookboekenreviewreces aandacht.
Tafels vol liefde, de reden dat ik er tijdens mijn kerstrally over begin is, dat het een echt kerstboek is. Net zoals in veel plaatsen in Nederland leidt de globalisering van de wereld, al dan niet in positieve zin, van expat millennials tot oorlogsvluchteling tot een zekere weerstand. Dat is zeker zo als de lokale inwoners het als een bedreiging zien. Niets nieuws onder de zon, dat was in deze periode van het jaar iets meer dan 2000 geleden hetzelfde -toen koning Herodes een volkstelling uitschreef- en is een menselijke reactie op het onbekende. Onbekend kan onbemind maken. Tafels vol liefde wil het omgekeerde bewerkstelligen, daarmee sluit dominee Gereon vandaag zijn preek af: vrede begint aan tafel en begrip met een volle maag. Let’s eat!
Manjo van Boxtel en Kitty Schaap gingen niet over één nacht ijs. Beide dames zijn journalisten met een passie voor koken en helpen vanaf het eerste moment onbezoldigd mee aan de projecten van Thuis in Oss. En met succes, want het bleek een leuke wijze om elkaar te leren kennen en samen te zijn. De gastvrijheid van andere culturen speelt daarbij, naast lekker eten, een grote rol. Maar ook de recepten, ik noem Marokkaanse bisarra, Scheveningse scharrolletjes, Amerikaanse chicken pot pie of Sallandse kniepertjes. Vergeet ik nog de Griekse pastitsio, die gisteren op tafel stond in Gereons Keuken Thuis. Hartverwarmende winterkost. Ik heb genoten van de liefde, waarmee dit boek is geschreven, bij elkaar gekookt en op de gevoelige plaat is gezet. Een treffer voor de komende kerstdagen. Act global!
Gereons Keuken Thuis hoopt dat de Sint vandaag nog gezwind langsdraaft bij boekhandel Derijks in Oss of op de site van Thuis in Oss. Tafels vol liefde is een boek, waarmee je thuis kunt komen en niet alleen in het Osse. Ik wens allen een fijne pakjesavond.
Tafels vol liefde, kookboek van Thuis in Oss. Manjo van Boxtel en Kitty Schaap (ISBN 9789090320175) is een uitgave van Thuis in Oss en voor € 14,95 te koop bij boekhandel Derijks in Oss.
Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.
