Ragout op maandag.

  foto: ragout op maandag.

Ragout op maandag. Een hele boerenkip drie keer gebruiken. #nowaste  Zaterdag kocht ik een Franse label rouge kip. Altijd lekker om die in de oven te braden met wat aardappels, knoflook en Provençaalse kruiden. Meestal houd ik na zo’n feestmaal het karkas, een borstfilet en kippenbout over. Precies voldoende voor de volgende stap in het proces. Je zet het karkas met koud water op het vuur en laat het dan uren lang trekken, totdat je een stevige kippenbouillon hebt. Nu stond de zaterdag toch in het teken van bouillon trekken, want ik deed het zelfde met runderkluiven voor de groentesoep. Enfin daarover later meer. Laat de bouillon ’s nachts afkoelen. Dat kon gezien de “heerlijke” voorjaarstemperaturen prima op mijn Amsterdamse balkon. De volgende dag heb je dan een prima basis voor een ragout. Haal het karkas eruit, pluk de laatste restjes vlees eraf, schep het vet eraf en zeef de bouillon. Assembleren maar. Zo gebruik je één boerenkip drie maal. De rest van de bouillon vroor Gereons Keuken Thuis in voor risotto of een ander gerecht. We drinken een straffe trappist bij de ragout. Bijvoorbeeld de dubbel van Westmalle.

  foto: Assembleren maar!

Nodig:

3 kippenbouten

1 doosje champignons

75 g boter

bloem

peper en zout

snuifje nootmuskaat

1 teentje knoflook

fijngehakte peterselie

Bereiding:

Doe de kippenbouten in een pan met koud water met wat zout en peper. Breng aan de kook en laat circa 3 uur op laag vuur trekken. Haal de bouten eruit en pluk het vlees eraf. Zeef de bouillon. Zet apart. Borstel de champignons schoon en bak deze kort aan in weinig olie. Hak het teentje knoflook fijn en doe deze bij de champignons. Verhit de boter in een pan en voeg de bloem toe, bak deze tot er een klont ontstaat. Blijven roeren! Voeg beetje bij beetje de bouillon toe en klop met een garde tot gladde saus. Dit is precisiewerk waar je bij moet blijven. Voeg de stukjes kip en champignons toe en warm ze even mee. Roer als laatste de peterselie door de ragout. Maak op smaak met zout en peper en een snuifje nootmuskaat. Serveer met een vol au vent of wat gekookte rijst.

De smaak van België.

 foto: De smaak van België.

De polders in de Westhoek, garnalenvissers te paard in Oostduinkerke, steekspelen van Damme, de haven van Antwerpen, de Europese hoofdstad midden in het Brabantse, de Hoge Venen achter Spa, Limburgse stroop, wild uit de provincie Luxemburg en de Gilles van Binche. De smaak van België. een land, waar men drie talen spreekt, afgezet door grenzen. Maar één ding bindt de bewoners van dit land. Hun eten, hun passie daarvoor. Of het nu aan de Noordzeekust of hoog in de Ardennen is, een Belg houdt van eten. Misschien wel het best bewaarde geheim op ons continent, de smaak van België. Je kunt er niet om heen. Galliërs, Romeinen, Franken, Vikingen, Spanjaarden, Oostenrijkers, Fransen en Hollanders. Allen deden een duit in het zakje van deze melting pot. Noordse ingrediënten gaan hand in hand met voedsel, dat meekwam met de zuidenwind. Ik kan er uren over mijmeren, maar een feit is dat deze cross over keuken de rijkste van Europa mag heten.

Ruth van Waerebeek, kok, leerde de Smaak van België van drie belangrijke vrouwen, de stoere plattelandskeuken van haar overgrootmoeder Marie, Belgische boerenkost. De verfijnde en creatieve keuken van haar grootmoeder en kunstenares Jeanne. En de keuken van haar moeder Anny, stadsvrouw in hart en nieren. Dit maakte Ruth tot wat ze nu is kok en avontuurlijke geest. Avontuurlijk als ze is kwam ze in Chili terecht, maar dat is een ander verhaal. Laten we het nu over haar imposante boek De smaak van België hebben. 250 watertandend lekkere Bourgondische recepten. Te starten met asperges op Vlaamse wijze, een warme Luikse sla (hierover schreef Gereons Keuken Thuis één van de eerste blogs) Recepten met kervel ontbreken natuurlijk niet. En dat is nog maar het begin, de voorgerechten en hepkes. Tussendoor verhaalt Ruth over het fenomeen op café gaan, een instituut in België, de stad Gent en garnaalkroketten, emblematisch gerecht in Vlaanderen.

Eet elke dag soep, een mooie Belgische traditie.  Kippenbouillon, visbouillon en nog veel meer vormen de basis van een hoofdstuk vol soepen. Van hartverwarmende Brabantse witloofroomsoep tot hutsepotsoep, de meest traditionele Belgische soep. Ruth vertelt over de kruidenierswinkel in Ingelmunster, typisch voor het platteland.

Een apart hoofdstuk is ingeruimd voor vis en schaaldieren. België is een paradijs voor visliefhebbers. Ik zou bijna zeggen What else? De wereldberoemde mosselen in allerlei hoedanigheden. Paling in het groen van de Scheldeoevers of zeeduivel met geuzebier. Gevogelte en wild komen ruimschoots aan bod met waterzooi, Mechelse koekoek op zijn Brussels of fazant op zijn Brabants.

We gaan naar de vleesmarkt (en dan bedoel ik niet de Beenhouwersstraat in Brussel) Gentse hutsepot, de klassieke kalfsblanquette of varkensgebraad op zijn Ardeens uit de hoge heuvelen van het pays roman.Koken met bier, dat hoort bij de smaak van België. het is de nationale drank. De schrijfster vertelt over soorten, gisting en Vlaamse stoverij. Je krijgt er gewoon honger van zelfs op dit matinale uur, waarop ik dit schrijf. Bier is goed voor uw lichaam en ziel. En zo is het.

Een apart hoofdstuk over bijgerechten. Daar heeft België patent op. Groenten en vruchten van het seizoen. Asperges, hopscheuten, Brusselse spruitjes, kervel, witloof en waterkers. Te kust en te keur te bereiden. En laten we vooral de frieten met een hoofdletter F niet vergeten.Het boek sluit af met wafels en desserts vol van zo’n ander nationaal ingrediënt Chocola, maar daar zou je nog een hele blog aan kunnen wijden.

Hier eindigt de tocht door dit mooie land, het vlakke land met al zijn robuuste, maar ook verfijnde gerechten. De Smaak van België, we waren bijna echt vergeten, hoe schoon het leven hier kan zijn. Gereons Keuken Thuis is er dol op. België!!!!

De smaak van België, 250 bourgondische recepten, Ruth van Waerebeek (ISBN 9789045208459) is een uitgave van Karakter en kost € 29,95

Coq au vin.

 foto: deftige kippetjes in Mâcon.

Het februariweer vraagt erom, een stevig en hartverwarmend gerecht. Coq au vin uit de Auvergne. Het is tenslotte Valentijnsdag a.s. zondag. Ik kwam op het idee door Leo van Heereveld. Hij vroeg mij om het recept op Facebook, want hij had zin om coq au vin te maken dit weekend. Un coup de coeur. Ik speurde Gereons Keuken Thuis af en ontdekte dat ik nooit kip in rode wijn had gemaakt. Noch beschreven. Wel over Bressekip in roomsaus. Daar is het dus tijd voor. Ik dook in mijn all time favorite kookboek Cuisine du Terroir en vond daar een heel bewerkelijk recept voor coq au vin, met in citroen en suiker geglaceerde kleine uien en wat bloed van het dier voor de marinade. Ik denk niet dat dat is wat Leo voor ogen had. Ik ook niet. Vandaar een versimpelde versie. We drinken bij de coq au vin een stevige rode Cahors. Ook zo hartverwarmend. 

Nodig:


1 flinke kip in stukken 

1 fles Bourgogne rood

3 el zonnebloemolie

2 takjes tijm

1 laurierblad

3 takjes peterselie

1 tl grove zwarte peper

200 g gerookt spek in blokjes gesneden

75 g boter (geen margarine)

1 glas cognac of marc de Bourgogne

20 g bloem

3 tenen knoflook

zout en zwarte peper uit de molen

3 kleine uien in ringen

1 doosje champignons schoongeboend

 

Bereiding:

Snijd de kip in stukken. Doe in een grote schaal met de tijm,laurierblad, peterselie. zwarte peper. Giet de wijn eroverheen.  Laat 12 tot 15 uur in de ijskast staan. Snijd de spek in blokjes. Haal de kip uit de marinade, dep het vlees droog en bak de stukken aan in de hete olie en el boter om en om. Zeef de marinade en breng deze in een steelpan aan de kook. Haal de kip uit het vet en bak de spekjes kort aan. Voeg de uienringen toe en bak deze kort aan. Voeg de marc of cognac toe en flambeer. Voeg twee el bloem toe en bak deze goed mee ter voorkoming van een bloemsmaak.  Doe de kipdelen terug in de pan en giet beetje bij beetje de warme wijn erbij. Voeg als laatste de gehakte knoflook en wat zout en peper toen. Deksel erop en een uur zacht stoven. Bak de champignons 5 minuten aan en voeg deze de laatste 10 minuten toe aan het gerecht. Indien de saus wat te dun is kun je deze met wat klontjes boter gewenteld door de bloem binden. (beurre manié)

Gereons Kerstkeuken Thuis

 foto:  Gereons Kerstkeuken

Gereons Kerstkeuken Thuis  De laatste twee weken kwamen er negen menu’samuses, de spinaziesoep van Paul en tips voor gourmetpret voorbij. Ineens realiseerde ik me dat er in mijn kook- en leesboekje Gereons Keuken Thuis ook de nodige kerstpret valt te beleven. Je kunt het nog steeds scoren als Ebook zo vlak voor de kerstdagen. Een boekje met vlees, met vis, wat zoets of hartigs. Een cake van de monniken uit de Bourgogne, een amuse van twee haksels, stoofpotten met pittige boerenkool of gewoon confit in de choucroute Landaise. Ik snuffelde en snoof door de recepten in mijn boekske. Gereons Kerstkeuken Thuis is er nu klaar voor. Een menuutje voor de Kerst. Met wat wijnideetjes.

* Amuse van Noordzeeforel       met een Crémant de Bourgogne

Slaatje van peerkes en abdijkaas  met de witte Mâconnais

* Brabants reestoofpotje met hete bliksem met een rode Bourgogne passetoutgrain

Kleine Mont Blancs met een rode Banyuls

 foto: Van Gogh landschap.

Brabants reestoofpotje


Een stoofpot van het ree. Deze wordt gemaakt van een uitgebeende en in blokjes gesneden reebout. (Vraag dit aan je poelier, als je de reebout niet zelf achter in je keuken hebt afgehangen)  Homemade perenstroop is één van de geheime ingrediënten.

We drinken er een Caves de Mancey Passetoutgrain bij. Dat is in tegenstelling tot andere Bourgogne wijnen, een blend, namelijk van de pinot noir- en gamay druif.

Nodig:

1 kg uitgebeend en in blokjes gesneden reevlees

1 grote witte ui

1 middelgrote winterpeen

1 teen knoflook

250 gram witte champignons

3 sneetjes peperkoek

Ongeveer een halve liter rode wijn

perenstroop

Bereiding:

De ui en de wortel in ringen snijden, de champignons grof snijden, de knoflook persen. De wijn op een middel laag vuur warm laten worden. De reeblokjes aanbraden in boter, aan het eind bestuiven met een beetje bloem en door elkaar roeren tot ook de bloem bruin is.Ondertussen de uien, wortel en knoflook op een laag vuur ongeveer 8 minuten laten stoven tot de uien glazig zijn. Het vlees en de groenten in de rode wijn doen, het vlees moet onder staan. Ongeveer twee uur laten pruttelen, let op dat het vlees niet uit elkaar valt.

De champignons voorzichtig aanbakken, niet te lang. Het laatste kwartier, twee/ drie sneetjes peperkoek mee laten sudderen en afhankelijk van de smaak appel of perenstroop toevoegen. Als laatste de champignons 5 minuutjes mee laten sudderen.

 foto: de lage zon…van december.

Gereons Kerstkeuken Thuis wenst allen een mooi Kerstfeest! Geniet ervan.

PERU van Gastón Aucurio.

 foto: PERU hét kookboek.

Peru. De wouden van het Amazonegebied, de hoge bergen van de Andes, woestijn en de kust. Oude cultuur van de Inca’s, de invloed van de conquistadores, de erfenis van Afrikanen, de Italiaanse inbreng, de Chinese touch en Japanse invloed. Zal ik nog even doorgaan? Dat alles is beeldbepalend geweest voor de Peruaanse keuken. een keuken als een melting pot. Elke nieuwe inwoner van dit grote land bracht zijn ingrediënten mee. De ingrediënten van de Inca’s, zoals quinoa, pepers en de aardappel. Het maken van ceviches. De Moorse invloed , die werd meegebracht door de Spanjaarden. Het streetfood van de Afrikanen.De zwier van de Italianen en de Aziatische inbreng.

Peru, het boek van Gastón Aucurio is een naslagwerk van omvang. Aucurio heeft zelf 44 restaurants in Peru. Hij heeft een eigen televisieprogramma. Ik zag onlangs nog op 24Kitchen hoe hij voortvarend een stadspaleis in Lima om heeft gebouwd tot een verfijnde hotspot vol culinaire fusion. Casa Moreyra Want fusion kenmerkt de Peruaanse keuken. Spannende combinaties. De keuken van Peru is als zo’n veelkleurige Indiaanse deken, zoveel facetten. 

Na een korte inleiding over Peru start het kookboek  met een keur aan ceviches. De clasicó, de Nikkei (Japanse), zeeëgel ceviche en zelfs één van eend. natuurlijk komt ook de wereldberoemde leche de tigre, een marinade voor ceviche aan bod.Aucurio gaat vervolgens verder met voorgerechten, van aardappel of limabonen of wat te denken van escabeches? Of chicarrones de pollo? Spannend!

Een apart hoofdstuk gaat over het streetfood van Lima en Peru. Sommige dingen zoals de anticucho de corazón de res (spiesjes van runderhart) zijn niet voor de faint at heart. In Peru eten ze namelijk alles van het dier op. Een voortvloeisel uit de Creoolse keuken. Verder vind je op straat broodjes met gebakken vis, gevulde aardappelen en empanadas.De schrijver gaat verder met (maaltijd) soepen. Mosselsoep, Peruaanse minestrone uit de Italiaanse gemeenschap of Japanse zeevruchtensoep.

De Aziatische gemeenschappen leerden  de Peruanen wokken en roerbakken. Een hoofdstuk vol rijstgerechten met eend, rijst met quinoa of schotels tacu tacu, een gewoonte om restjes rijst en bonen te verwerken.Chili’s, stoofschotels en geroosterd vlees komen ook ruimschoots aan bod. Zoals carapulcra een stoofschotel van varkensribben en gedroogde aardappel, de Spaanse estofados of bonenschotels. stevige kost. Voor hoog in de bergen.

Nagerechten en gebak komen ook aan bod, gevulde limoenen, quinoapudding en de wereldberoemde suspiro de Limeña, de zucht van de vrouw uit Lima, een meringuepudding met port. Of wat te denken van de anijskoekjestaart van doña Pepa?Wat zou Peru zonder het nationale destillaat pisco zijn. In het hoofdstuk drankjes vertelt Aucurio van alles over limonades en cocktails. De Peruaanse Cosmopolitan, de Capítan en een Perú Libre. De Pisco Sour ontbreekt natuurlijk niet.

Het boek sluit af met basisrecepten voor pasta’s, purées en marinades. Onontbeerlijk in deze keuken, net als de hierboven vermelde leche de tigre.

Peru, het kookboek is een veelomvattend werk dat je meeneemt in alle facetten van deze caleidoscopische keuken. In ieder geval gaat Gereons Keuken Thuis voor de feestdagen aan de slag met een suspiro de Limeña als dessert. En vele andere nieuwe kennismakingen met onbekende gerechten zullen zeker volgen. Buen provecho!


Peru, hét kookboek, door Gastón Aucurio  (ISBN 9789045209937) is een uitgave van Karakter Uitgevers en is te koop voor € 39,95



Vegan Delight van Saskia Roeda

 foto: Vegan Delight

Bij nader inzien is deze week een beetje een “gezondheidsweek”geworden. Berichtte Gereons Keuken Thuis eerder over het Suiker Boek, vandaag wil ik hebben over Vegan Delight.  Gezondheid is vrijheid, volgens Saskia Roeda, de schrijfster. Als ervaringsdeskundige, Roeda kreeg rond haar dertigste darmproblemen, bedacht zij een unieke voedingswijze om deze problemen te lijf te gaan. En met succes. Ze voelt zich energieker, gezonder en stralender. Saskia Roeda geeft in het hele land speciale detox workshops waarin zij haar opgedane kennis deelt.

In het boek Vegan Delight wil Saskia laten zien, dat puur en plantaardig eten ook een bourgondische touch kan hebben. Zij begint de dag met een hennep-aardbeienshake, luncht met een groente sushi en eindigt met een taartje Daarbij drinkt ze lekkere stevige sappen gedurende de dag. Gerechten bomvol plantaardige ingrediënten en goed gekruid.

Het boek start met tien gouden regels en een detoxplan. De schrijfster vindt dat je eerst je lichaam grondig moet reinigen, om daarna verder te gaan met een nieuwe leefstijl. Het is volgens haar de manier om nieuwe energie te krijgen. Roeda doet dat op een niet drammerige manier. Je moet zo’n detox plan zien als verwennerij. Na allerlei praktische tips geeft zij 10 recepten voor shakes en sapjes. In Gereons Keuken Thuis staat nog een verweesde blender. Ik ga toch eens het stof eraf blazen en aan de slag. Met bijvoorbeeld Green Love, een shake met komkommer of een Bellini. (nee niet de Venetiaanse cocktail) Spannende combinaties.

Bij een goede start hoort een goed ontbijt. 10 recepten voor een stevige start, pannenkoekjes met kokos en banaan, havermout met vijgen of amandelmelk met geel fruit en munt. Genoeg energie dunkt me om mijn 1200 meter te kunnen zwemmen in de ochtend.

Lunch als rustmoment in de dag en om weer hernieuwde energie op te doen. Purple Rain rodebietensoep, cranberry pecannootsalade en een regenboogsalade met paarse hummus. Likkebaardend lekker gefotografeerd.

De avond start met een voedzaam en verwarmend diner. Recepten, die een weldaad voor lichaam en geest vormen. Saskia neemt je mee op reis, een avond in Marrakesh, quinoa met tuinbonen. Zoete aardappelsoep met meloen en linzentorentjes.

We sluiten af met dessert. 10 zoete creaties zoals kokosijsjes, een Bugs Bunny worteltaart  of een limoencrème met chia-frambozensaus. Spannende gerechten om de dag mee te eindigen.

Vegan Delight is een mooi boek. Het geeft goede basic tips om eens plantaardig te eten. Of eens een weekje te gaan detoxen. Niet om af te vallen, maar om weer eens te blaken -met blos op de wangen- van gezondheid.

Het kookboek wijst niet met een vingertje, is geen “gezondheids”bijbel. Dat spreekt mij aan. Het heeft Gereons Keuken Thuis geïnspireerd om mijn Bourgondische levensstijl eens te larderen met de plantaardige recepten van Saskia. Ik start eerst eens met een Bellini. (Nee niet die cocktail uit Venetië)

Vegan Delight van Saskia Roeda. (ISBN 9789059566521) is een uitgave van Fontaine uitgevers en is te koop voor € 19.95

Spuntino, Russell Norman

 foto: Spuntino

Iedereen die voor de eerste keer in Manhattan aankomt overkomt datzelfde gevoel. Van vreemd en herkenning, alsof je een film binnenstapt. Ik ken dat gevoel, Russell Norman ook. Toen hij in 1999 New York voor het eerst bezocht werd hij gegrepen door de dynamiek van de stad, het verticale en de filmische elementen. Andere bezoeken volgden en zijn view werd horizontaler, weg van de high rise buildings naar het niveau van de straat. Daar is zoveel te ontdekken. Op elke hoek wacht je een volgende verrassing. Voor Russell met name onder 14th Street, waar het rechte grid patroon van Manhattan plaatsmaakt voor wat bochtiger straten. The Village, Lower East Side en Meatpacking District.

Spuntino werd geboren!  Eerst in het hoofd van de schrijver en vanaf 2011 als restaurant in Soho, niet SOHO. Russell Norman wilde met Spuntino een stuk authentieke  NY beleving neerzetten in de frivole uitgaanswijk van Westminster. En dat is gelukt. Spuntino, hapje of bite in het Italiaans, is een New York style restaurant in het hart van de uitgaanswijk van Londen. In Gereons Keuken Thuis ligt nu Normans tweede Boek, SPUNTINO, een avontuurlijke culinaire tocht door de straten van Manhattan en Williamsburg.

Het boek start met brunch, een Engelse term uit 1859. Een mengeling van breakfast en lunch. Je hebt in ieder geval een excuus om een Bloody Mary tegen de kater van de nacht ervoor weg te tikken. En omdat de Big Apple nooit slaapt is brunchen elk moment van de dag mogelijk. Met in de hoofdrol eiergerechten, gezoet spek (niets voor de health freaks), eiertoast met truffel of de stevige Mac & Cheese, ontstaan in 1802 in het Witte Huis. ( president Thomas Jefferson wist wel van wanten)

Het volgende hoofdstuk, Spuntini , gaat over hapjes, barsnacks, ideaal om op te knabbelen of een maaltijd to go mee samen te stellen. Toast met bakkeljauw, gefrituurde olijven of crostini met cavolo nero, een boerenkoolvariant, die nu ook in Nederland furore maakt.

We gaan verder met de pizzette.  Er zijn ongeveer 2000 pizzatenten in New York. Er zijn zelfs New Yorkers, die menen dat de pizza in Litte Italy is uitgevonden door de familie Lombardi. (laat ze dat in Napoli maar niet lezen) In ieder geval is NY een pizzastad in vele gedaanten.  Russell Norman geeft in dit hoofdstuk naast de basis een keur aan recepten voor pizette. Met bloemkool en scamorza, met aardappel/ansjovis/brandnetel, met wilde paddenstoelen of met knoflook en geitenkwark. Eat your heart out, bedrijf van pizzakoeriers, dat de naam van deze stad voert. Dit is het echte werk.

Wat zou Amerika zijn zonder salades. alle varianten zijn mogelijk en komen ruimschoots aan bod in Spuntino. Gehakte salade, salade van eendenham, pecorino en munt, slaw of een salade van courgette, paardenbloem en lavas. Norman geeft ook de nodige dressings erbij. Echt heel New Yorks, waar de keuze eindeloos is, in ingrediënten, toppings en dressings.

De sliders, een soort mini hamburger, die voor het eerst in de jaren twintig furore maakte, toen een fastfoodrestaurant een simpele vierkante versie van de hamburger presenteerde. Al dan niet op een briochebroodje. Wat te denken van een slider met lamsgehaktballen? Of één met gepekeld rundvlees, dat je in elke deli van Manhattan vindt? Of een slider met gestoofde runderwang, knolselderij en chipotlpeper?

De Big Apple ligt aan zee en tot voor kort kwam een keur van vis binnen op Fulton Street, waar de Fish Market van New York zat. In Spuntino vind je een recept voor Soho chowder, soft-shell crab met tabasco mayo, zeebrasem met koolrabi en pijnboompitten. Of gewoon een Franse tong met kappertjes en bruine boter. In New York komen alle smaken van de wereld samen.

In de negentiende eeuw waren er op Manhattan ongeveer 250 slachterijen en vleesverwerkingsfabrieken, vooral tussen 14th Street en Gansevoort St. In de zeventiger jaren verdween deze handel van Manhattan. Tegenwoordig is het Meatpacking District een vrolijke woonwijk met designboetieks en restaurants. Het hoofdstuk Vleesgerechten in Spuntino gaat over gebakken kippenvleugels, kip met cornflakes, strozzapreti (priesterwurgers) en pittige worst, runderwang en ossenstaart met cavolo nero. Likkebaardend lekker allemaal.

Na al dit heerlijke eten geeft de schrijver toe dat ze bij SPUNTINO niet van plan waren een uitgebreide dessertkaart te maken. Het eten uit Spuntino is vooral hartig. Toch leverden enkele researchreisjes toch wat zoetigheden op voor het hoofdstuk desserts. Bijvoorbeeld Bourbonbrownies, een Dutch Baby of een, Amerikaanser kan haast niet, peanut butter & jelly sandwich. Het zijn allemaal “mannelijke” stevige toetjes.

Het boek sluit af met drankjes. Hoe kan het ook anders. Want het borreluur, soms compleet met sing a longs bij de piano in de Village, is een instituut in New York. Doe Gereons Keuken Thuis maar een perfecte Manhattan. Lekkere afsluiter na een dag rondstruinen over Manhattan, waar de schrijver verschillende wandelingen voor geeft.

Spuntino is een heerlijk down to earth boek, mannelijk met stevige gerechten in een modern jasje. Russell Norman neemt je mee op pad door de stad, die nooit slaapt. Langs heerlijke originele gerechten. Een heerlijk culinair avontuur door de straten van New York. What’s more to say?

Spuntino, een culinair avontuur door de straten van New York, door Russell Norman (ISBN 9789045211619) is een uitgave van Karakter Uitgevers en kost € 29,95

Kitchen Table Food.

 foto: cover Kitchen Table Food

A tale of two cities, laat ik het zo noemen. Beide steden zijn een federale hoofdstad. Beiden liggen aan een rivier. Allebei hebben een eigen (eet) cultuur. Ze liggen 4000 mijl van elkaar vandaan en er is zes uur verschil in tijd. Ik heb het over Berlijn en Washington DC. Twee aparte entiteiten op verschillende continenten. Met een aparte status in het land waar ze de hoofdstad van zijn. Berlijn is een apart Bundesland, Washington geen staat maar een district.

In deze steden wonen Tal Maes (Washington) en Petra den Hamer (Berlijn) Samen schrijven zij het blog kitchentablefood.com Een blog vol verhalen, recepten, maaltijden en genieten aan hun keukentafels. Ondanks de afstand. De dames bedachten Kitchen Table Food, het boek met 140 recepten, dat op deze grauwe dag klaarligt op de keukentafel in Gereons SeaSpot. Een boek vol verhalen en recepten over de eetcultuur van beide steden. Dat is lekker wakker worden met een flinke mok zwarte koffie. Sinds Tal Maes en Petra de Hamer verhuisden naar Berlijn en Washington, zijn ze steeds op zoek geweest naar lekkere lokale gerechten. Amerikaans en Duits.

Het begint met ontbijt. In Washington DC een zeer matineus en snel gebeuren, behalve in het weekend. In Berlijn de hele dag door mogelijk. Huevos rancheros, Eier im Glas, Hoppelpoppel of American pancakes. Allemaal vlotte recepten om de dag mee te starten.

Het kookboek vervolgt met salades en sandwiches. Tal Maes vertelt over het feit dat Amerikanen ons bammetje kaas maar iets karigs vinden. Op een sandwich gaat de Amerikaan los, er kan van alles op. Het populairste broodje in Berlijn is de hamburger in allerlei gedaanten en op allerlei plekken verkrijgbaar. Bijvoorbeeld Mustafa’s Gemüsekebab, een BLT met avocado- en knoflookmayonaise, de whole grain hype of dikke belegde sandwiches.

Beide eetculturen hebben gemeen, dat ze niet aan “settle for less” of “eine halbe Maßnahme” doen. Porties in de VS en Duitsland zijn groot, zeer groot. Dat was wennen voor beide dames. In Kitchen Table Food besteden ze aandacht aan kleine gerechten voor elk moment van de dag. Snelle mini-melanzane, artisjokken uit de oven, Thaise groene papajasalade en pink deviled eggs.

We gaan verder met bowls, met easy comfortfood. De bowl of Eintopf, Veel groenten. Een Oost Europese soljanka, knolselderijsoep, penne alla vodka met bacon & spinazie. (een favoriet van Gereons Keuken Thuis) en Käsespätzle. En als klap op de vuurpijl grits uit het Zuiden met garnalen.

Het einde van de dag nadert, dat betekent borrelen of buitenshuis of aan de keukentafel. Kitchen Table Food geeft recepten voor drankjes, hush puppies (geen schoenen) of oesters voor de Oscars. En pretzels kennen ze natuurlijk in beide steden.

We gaan feesten, Thanksgiving en Advent. Twee traditionele feesten met bijbehorende lekkernijen. Pecan pie of Kerststol?

In beide steden barst het van de bakkers en zoete lekkernijen. De dames wijden een hoofdstuk aan zoet. Kalter Hund, mulled apple cider, cowboy chocolade of Streuselkuchen. Een lekker moment voor bij de middagkoffie. Kitchen Table Food sluit af met basics.

Kitchen Table Food is een kookboek, dat mij erg aanspreekt door alle verhalen over deze twee ogenschijnlijk zeer verschillende keukens. Ik ben altijd fan van Duitse en Amerikaanse keuken geweest. Maak mij maar wakker voor schnitzels of jambalaya. De schrijfsters hebben vanaf hun keukentafels een mooie bloemlezing van deze twee keukens gemaakt. En zij verhalen erover. Het is niet een lijstje recepten. Maar een echt kook- en leesboek. met mooie sfeerfoto’s Gereons Keuken Thuis zou wel eens een keer willen aanschuiven bij de dames in deze twee steden. En nu…. is het tijd for breakfast oder Frühstück.

 foto: tale of two cities.

Kitchen Table Food van Tal Maes en Petra de Hamer (ISBN 9789059566446) is een uitgave van Fontaine Uitgevers, fontaineuitgevers.nl en is te koop voor € 24,95

 

NOPI

 foto: NOPI

In februari 2011 opende de brasserie NOPI in het Londense Soho, vlakbij de Westend theaters. Een langgekoesterde wens van Yotam Ottolenghi. Een geheel andere stijl van zaak dan de vermaarde Ottolenghi deli in Islington. In NOPI kun je formeel dineren alvorens naar een theater te gaan, maar aanschuiven voor lunch of aan de kachel kan ook. Het eten is ook anders, door de invloed van Ramael Scully, die in 2005 toetrad in het team van Ottolenghi.

Inmiddels ligt al weer het vijfde boek van de hand van Yotam Ottolenghi in mijn keuken, NOPI, geschreven samen met Scully zoals Ramael in de keuken wordt genoemd. Een geheel andere stijl van koken dan wij gewend zijn van Yotam. In Ottolenghi, het kookboek ging hij samen met Sami Tamimi de keuken in om de smaken van Oost en West Jeruzalem te combineren tot een fusion keuken. Instant succes, net als de bijbehorende deli. En de rest is geschiedenis. Deze moderne Midden Oosterse keuken veroverde Londen en de rest van de wereld.

Nu is er weer een kookboek als gevolg van een samensmelting van culturen en smaken. Ramael Scully, Australiër bracht smaken uit Zuidoost Azië mee. In het begin iets te heftig, vond Ottolenghi maar gaandeweg veroverden deze smaken een plaats in de gerechten van NOPI. En met succes, want wat je in het kookboek leest en ziet spoort aan tot meer. In het kookboek proef je de synthese van  twee denkpatronen, twee totaal andere wereldvisies. de visie van Sami en Yotam was altijd geweest om dingen zonder veel moeite op tafel te toveren. Scully als dare devil voegde daar dynamiek aan toe of royale hoeveelheden boter. In de jaren die volgenden onderhandelden de twee heel wat af en nu ligt daar het resultaat: NOPI. In tegenstelling tot de eerdere kookboeken een wat ingewikkelder boek, niet vanuit de thuiskookgedachte. NOPI is een kookboek voor de foody of hobbykok, die het restaurant eten van de heren wil proeven en maken. Met een beetje goede wil en fantasie zijn de recepten te behappen.

Het boek start met voorgerechten, gebakken mini artisjokken en aioli met roze peperkorrels, geblakerde bosuidip met boerenkool of paarse broccoleti me Griekse skordalia. En dan vergeet ik nog de polentafrites met truffel te noemen, een verrassing.

NOPI gaat verder met salades, een kenmerk van Ottolenghi. De bekende watermeloensalade, die vaak in Gereons Keuken Thuis op tafel staat. Maar nu met ingelegde citroen. Of wat te denken van tomaten met wasabi mascarpone en pijnboompitten.

Dan volgen de bijgerechten. Smeltendzachte koolraapgratin. Rijst met kardemon en kruidnagel. En paprikafrites uit de oven. De smaken knallen van de mooie foto’s af.

Vis neemt een hoofdstuk in beslag. Met een salade van kreeft, venkel en gegrilde druiven. Gestoomde schelvis met een gewaagde sesam bagna cauda. En ohlala, tarbot met oestermayonaise. Wat een combinaties. Ik moet nog heel wat oefenen.

Vlees is ook een uitdaging in NOPI. Gerookte lamskoteletjes of een hertenfilet met dadel labneh, bramen en pindacrumble. Ik verzin het niet. wat een smaakexplosies. En de prachtige geroosterde varkensbuik met geprakte flespompoen. Alle gerechten voorzien van duidelijke uitleg en de ontstaansgeschiedenis.

NOPI besteedt een hoofdstuk aan groenten. Pittige kikkererwtenburgers met kokos en kerrieblad. Hier zie je echt de fusie van smaken. Risotto van parelgort met waterkers. Groent kan mooi zijn en de heren laten dat zien.

Alvorens naar de desserts te gaan besteedt het boek aandacht aan de brunch, want dat kan ook bij NOPI.  Gegrilde grapefruit met steranijssuiker of courgettebeignets met manouri. Spannend om eens op een lazy Sunday te nuttigen.

Dan  komt er een kleine parade van desserts langs. Tapioca met kokosjam en gekaramelliseerde rumbananen. Financiers met pecan-koffiecrème. Aardbeienmengelmoes, waar je de Eton Mess in herkent.

Het boek geeft afsluitend nog wat cocktail recepten, ook belangrijk en basisideeën voor condimenten. De laatsten zijn natuurlijk belangrijk in het combineren van de wereldvisies van Scully en Ottolenghi en geven die daring touch aan de gerechten.

In dit korte bestek is het moeilijk alle details, alle zintuiglijke prikkelingen te beschrijven, die NOPI biedt. Het boek is prachtig vormgegeven en ik heb gesmuld van de foto’s. Het is voor mij meer een inspiratie- dan een kookboek. Zo’n boek dat je erbij pakt, als je een kook- of blogdip hebt.  Ik denk dat NOPI een klassieker gaat worden. En daarnaast veel kookplezier gaat geven aan de foody en hobbykok.

Ervaar het zelf, want dat is dit boek vooral. NOPI is een experience.

NOPI, van Yotam Ottolenghi en Ramael Scully (ISBN 9789059566149) is een uitgave van Fontaine Uitgevers, fontaineuitgevers.nl en is te koop voor € 34,95

NOPI is gevestigd op 21-22 Warwick Street W1B  5NE  London.

http://www.ottolenghi.co.uk/locations

Dag van de pompoensoep.

 foto: pompoensoep

Als ik iets over soep, velouté, potage of bouillon wil weten, ga ik altijd te rade bij mijn tante Doubs. Zij kan toveren met haar soepen en is voor mij als blogger een goede raadgeefster op dit gebied.

Zo ook voor deze eerste dag van oktober, dag van de #pompoensoep. Je raadt het al, op deze dag draait alles om pompoenen. Nou ja in de soep dan. Een korte coup de fil met mijn tante in de rokerige heuvels van de Morvan was snel gepleegd. En het wachten begon. Tante Doubs stuurt haar recepten namelijk niet per mail nog gewoon per post. Maar ruim op tijd lag haar brief met het recept voor een rokerige smoky pompoensoep op de deurmat. Aan de slag dus, voor de dag van de #pompoensoep. Pompoen halen in de tuinen van West. naar mijn favoriete groenteman op de Ten Katemarkt voor de garnituur. Een verse rookworst gehaald bij de slager. Klaar voor de start. Een smoky pompoensoep, met rookworst en pimentón de la Vera. (het gerookte paprikapoeder uit Spanje)

 foto: in de tuinen van West

Dat wordt het op deze 1 oktober, dag van de pompoensoep. En het  belooft een mooie dag te worden! Te meer, omdat ik niet alleen een pompoensoep bereid, maar ook mijn medebloggers en kornuiten, Antoinette, Marianne, Marleen, Sophie en Wendy. Dus ketels op het vuur en pompoensoep maken. We drinken er een lekker glas bokbier bij. Laat nu de herfst maar komen.

Meer pompoensoepen vind je vandaag bij:

Sophie van Eten maken, http://etenmaken.blogspot.nl/2015/09/dagvandepompoensoep.html

Marleen van Eten uit de Volkstuin, http://etenuitdevolkstuin.nl/2015/10/01/pompoensoep-met-kokosmelk/

Wendy van Foodiemoods, http://foodiemoods.nl/geroosterde-pompoensoep-met-dukkah/

Marianne van Home cooking dept, http://www.homecookingdept.com/herfstige-wortel-pompoensoep-met-geitenkaascreme-voor-luie-hobbykoks/

Antoinette van Italiaans koken met…, www.italiaanskokenmetantoinette.nl/2015/10/luie-pompoensoep-met-sumak-en-crackers.html

En natuurlijk op de speciale Facebookpagina: “Dag van de Pompoensoep” https://www.facebook.com/dagvandepompoensoep?fref=ts

 foto: easy ingrediënten

Nodig:

1 flessenhals pompoen

1 kleine oranje pompoen

2 zoete aardappelen

1 puntpaprika

worteltjes

citroensap

1 rode ui

1 el pimentón de la Vera

3 el ketchup

1,5 l runderbouillon (vers of van blokje)

1 rookworst

zout en peper

gehakte peterselie

Bereiding:

Was (indien nodig) en schil alle groente. Snijd de pompoenen, paprika, wortel, zoete aardappel in kleine stukken. Snijd de rode ui fijn. Verhit een eetlepel olie en fruit de ui kort aan. Voeg de groente toe en bak deze kort mee. Voeg de pimentón de la Vera toe en bak kort mee. Giet de warme runderbouillon erbij en de 3 eetlepels ketchup en breng het geheel aan de kook. Laat 40 minuten zacht sudderen. Wel in de tussentijd de rookworst in heet, maar niet kokend water. Als de groente zacht is gekookt pureer de soep dan met de staafmixer. Snijd de worst in plakjes en voeg deze toe. Maak het geheel op smaak met peper. zout en wat citroensap. Roer de gehakte peterselie er door.

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten