Tequila & Mezcal, de complete gids.

 foto: Tequila & Mezcal

De staat Jalisco, de baai van Banderas. Uitzicht op de hoge golven van de Stille Oceaan. Einde van de dag De zon gaat onder. Warm zand aan de voeten en een koele Margarita in de hand. Wat is Mexico toch een paradijs. Zou er zo weer eens heen willen. E viva Mexico. Land van zon, kleuren, heerlijk eten, vrolijke mensen. Komt dat door de mezcal of tequila? Wie zal het zeggen, maar beide dranken zijn gedestilleerd zonnelicht in een fles. Van de agave, die je overal in Mexico aantreft.

Om dit zonnige gevoel te versterken ligt er in Gereons Keuken Thuis de complete gids Tequila & Mezcal. Move over gin & tonic. Er komt een nieuwe drank aan voor je cocktail.

Tequila & Mezcal is geschreven door gin adept Isabel Boons, freelance foodwriter en Kobe Desmet, de eerste West Europese tequila maestro.

De schrijvers hebben met Tequila & Mezcal een complete gids geschreven. Ze nemen je mee op reis langs de agave velden, de geschiedenis van deze Mexicaanse dranken. Vertellen het verhaal over de adelaar op de cactus. Deze plant als troost voor de ziel. Ze leggen uit dat tequila een mezcal is. Daarentegen is mezcal geen tequila. Ben ik nog te volgen? En de worm komt aan de orde.

Het boek gaat verder met het productieproces. De reglementeringen. De types tequila en mezcal. Daarna volgen twee hoofdstukken over tequila- en mezcal merken.

Na deze parade gaan we over op de praktijk. Hoe drink je tequila, puur of als cocktail? Of in een sangrita. Kobe Desmet en Isabel Boons geven leuke recepten voor cocktails. Met mooie namen als Reconquistador of The Mexican Espresso.Natuurlijk ontbreekt de Margarita niet.

De inwendige mens wordt ook niet vergeten. De schrijvers geven een aantal heerlijke recepten.

Het boek besluit met een lijst van tequila bars around the world. In Amsterdam is dat Los Pilones in de Kerkstraat.

Tequila & Mezcal is een leuk boek voor lezers die wat meer willen weten over dit klassieke product. Of eens iets anders willen dan gin and tonic. Het is een handzame en complete gids om mee op reis te gaan door de wondere wereld van deze Mexicaanse drank. En gezien het weer van deze mooie kletsnatte donderdag in september het zonnetje in Gereons Keuken Thuis. Mexico lindo…..

Tequila & Mezcal, de complete gids, door Isabel Boons en Kobe Desmet (ISBN 9789401426954) is een uitgave van Terra Lannoohttp://terralannoo.nl/tequila-mezcal en kost € 24,99

PS. Als je hongerig wordt van deze tequila verhalen is er altijd het lekkere recept  voor Mexicaanse pulled pork.van Miss Foodiehttp://foodiemoods.nl/pulledpork-op-znmexicaans/

Delicious, proef de wereld!

 foto: Proef de wereld!

Het septemberzonnetje schijnt op het Amsterdamse balkon van Gereons Keuken Thuis. Ik ga op reis. Op mijn buitentafel ligt het nieuwe kookboek van Delicious, proef de wereld! De schrijfster, Valli Little, van dit boek, nummer 5 al weer uit de Delicious serie, neemt de lezer en kok mee op een wereldreis van gemakkelijke en heerlijke gerechten.

Valli Little groeide op in Groot Brittannië in een milieu van restaurateurs en culi’s. Ze volgde een opleiding aan de wereldvermaarde kookschool Cordon Bleu. Alles aan haar ademt een passie voor eten. Voor lekker eten. De schrijfster is inmiddels 14 jaar food director van het Australische zusje van Delicious, waar zij tal van recepten voor schreef. Daarnaast is ze een geziene radiogast en auteur van talrijke kookboeken. Valli woont in Sydney en als het even kan kookt ze de sterren van de hemel voor haar man en inmiddels volwassen zoons, die graag een vorkje mee komen  prikken,

En wat voor een vorkje. In Proef de wereld laat Valli Little ons kennismaken met 120 recepten uit verschillende keukens. Makkelijk te bereiden voor de kok, die in het weekend aan de slag wil.

Het boek start in de Bel Paese met een keur aan Italiaanse regionale recepten in een modern jasje, zoals Piëmonte paprika’s, die Valli haar cursisten laat maken tijden haar kooklessen in Piëmonte.

Een echt weekendgerecht als Romeinse kip met een romige polenta. Om te besluiten met minimisus (kleine tiramisus) met zoete Marsala.

We gaan naar Spanje, dat volgens Valli een rijk verleden weerspiegelt. Ham, saffraan, pimentón, groente en fruit uit de Vega. Kroketjes met ham en manchegokaas, natuurlijk paella en een crema Catalana.

We gaan naar Down Under. Een smeltkroes van smaken. En verschillende klimaten, die zorgen voor een verrassende uitgebreide keuze aan ingrediënten. En spannende nieuwe gerechten als broodjes worst van de bbq met bier-uienmarmelade, oven gebakken zeebaars en mini pavlova’s. Modern eten, fusion.

Valli Little reist verder naar het kleurrijke India. Tandoori zwaardvis met pilaf, garnalen als in Kasjmir en een curry van kokos en rundvlees ontbreken niet in dit hoofdstuk.

We gaan naar het land van Uncle Sam, waar een aantal verrassingen op het menu staan. De emblematische Maryland crabcakes, een Sloppy Joe. Gefrituurde kip uit het Zuiden en de Mississippi mud pie. Lekkere Amerikaans, vol met smaken.

Het volgende hoofdstuk behandelt Azië, in een nutshell.  Tom yam gebakken rijst, gesmoorde varkensbuik met zwarte azijn en chiliperen. Dit hoofdstuk is niet het meest uitgebreide ten opzichte van de andere werelddelen.

Volgende halte is Latijns Amerika, van Patagonië tot Mexico met empanada’s, ceviche met kokos en mango. Een matambre met chimichurri van de pampa’s. Om te eindigen met feestelijke Mexicaanse ijslolly’s, natuurlijk met tequila.

La France, het volgende land, hierin verraadt de schrijfster haar opleiding. Klassiek in een nieuw jasje. Warme geitenkaas fondue met primeurs, een tarte tatin van tomaten, gekonfijte eend met aardappels op de wijze van Sarlat. Als dessert crêpes Suzette.

Het op één na laatste hoofdstuk gaat over de keuken van Little’s moederland. Brits eten. Rarebit met ei. Vis in bierbeslag en bubble& squeak. Of wat te denken van een banoffee taart voor bij je kop thee. Alles Britser dan Brits in dit hoofdstuk.

Het boek besluit met wat gerechten uit het Midden Oosten, wat wederom vrij breed is. Van kofta op de wijze van Ottolenghi tot pavlova met Truks fruit.

Delicious, proef de wereld leest als een magazine.De snelle overgang van het ene naar het andere continent, de prachtige foto’s. Je merkt duidelijk de tijdschrift achtergrond van de schrijfster. Proeft haar voorliefde voor de Europees getinte keuken. De keukens van Azië, Latijns Amerika en Midden Oosten staan wat minder in de picture. Misschien ook wel niet de bedoeling van dit boek.

Proef de wereld is een boek van deze tijd voor beginnende koks, die graag wat mee willen pikken vanuit allerlei culturen zonder te veel moeite. Daarin is het boek geslaagd te noemen, ook in de productinformatie, die Valli Little per recept geeft.

Minder geslaagd vind ik dat de schrijfster bij sommige onderdelen van de  recepten verwijst naar een website. Niet echt handig als je in de keuken staat. Ik had dan het basisrecept ook opgenomen.

Maar op de keper beschouwd is dit vijfde boek van Delicious een mooi boek voor de beginnende weekendkok of foodblogger. Vol inspiratie vanuit alle hoeken van de wereld. Delicious, proef de wereld! Daarmee eindigt de reis.

Delicious, Proef de wereld! door Valli Little (ISBN 9789059566170) is een uitgave van Fontaine Uitgevers, fontaineuitgevers.nl en is te koop voor € 27,95

 

Als een vis in het water, vis en Rueda.

 foto: vis uit de Noordzee

 

Als een vis in het water, vis moet zwemmen. Je kon deze kreten bijna letterlijk nemen op deze vrijdagmiddag op het Bacchus wijnfestival in het Amsterdamse Bos. De weergoden hadden besloten wat water bij de wijn te doen en trakteerden de early birds op het wijnfestival met flinke buien. Alras stonden de bezoekers, ook Gereons Keuken Thuis, tot aan de enkels in het water. Maar dat mocht de pret niet drukken. In één van de tenten werden we aan mooi gedekte tafel verwelkomd voor een vis- en wijnproeverij.

Een proeverij van verse Noordzeevis in combinatie met de speciale witte wijnen uit de Rueda, een streek in het noordwesten van Castillië. Wijn gemaakt van de sauvignon blanc en nog belangrijker de verdejo druif.

 foto: de uitnodigend gedekte tafel in de tent.

Namens het Nederlands Visbureau trapte Peter Koelewijn af. Hij is een visman in hart en nieren en vertelde uitgebreid over de rijkdom die de Noordzee aan vis biedt. Over de opmerkelijk lage visconsumptie in Nederland. Over het MSC keurmerk*. De naar links gedraaide tarbot en griet en de rechts gedraaide schol. (ik maak geen grapje) Hij fileerde een schol en legde uit hoe mooie kabeljauw filets te maken.

Niek Beute, ex sommelier van restaurant Vermeer, vermaakte de gasten met een presentatie van witte wijnen uit de Rueda. Zijn liefde voor dit gebied. En zijn slogan, dat wijn ook iets onaangenaams mag hebben, waar door je de smaak blijft herinneren. Niek houdt wel van wat straffigheid, een soort 50 tinten verdejo. Over appelpitten bitter en koele vinificatie. Rueda wijnen zijn voornamelijk wit. En smaakten uitstekend bij het menu van de middag. Vis en Rueda een mooi stel.

 foto: parade van Rueda’s

Comfortabel schuilend voor de regen, startte het menu met een klassieke garnalencocktail. Hollandse garnalen, zo van de kust. Vol smaak. Er wordt hard aan gewerkt om een MSC keurmerk te koppelen aan de Hollandse garnaal. De cocktail werd begeleid door twee sauvignon blancs uit de Rueda. Ik vond het niet de beste combinatie, gezien het sterke kruid, dat in de salade bij de garnalen was verwerkt.

Het tweede gerecht was een ceviche van schol met een gazpacho van paprika. De schol had iets dunner en gaarder gemogen, maar de koks lieten zien dat er hele mooie en hippe bereidingen mogelijk zijn met deze platvis.  Nederlanders eten vis aan de kraam, gebakken in olie of in een restaurant. De koks deze middag lieten zien dat je in een handomdraai een leuk gerecht maakt. Bij de ceviche dronken we twee witte Rueda’s, van de verdejodruif, waarvan de Castelo de Medina uit 2014 de beste keus was. Wederom het bitter van de appelpit tegenover het zuur in de ceviche. Misschien is dat wel de reden waarom Rueda zo populair aan het worden is. Het Spaanse zomergevoel in je glas.

Een bouillabaisse volgde. Deze keer met Noordzeevis. De soep warmde de aanwezigen op, want Neptunus en de zijnen hadden er nog steeds lol in om bakken vol hemelwater op het tentdoek te laten neerkomen.

 foto: gerecht van kabeljauw.

Het maal werd besloten met een kabeljauwfilet met wat pastinaakpuree, snijboon, gele biet en gomazio, een mélange van zout en zwarte sesam. Een mooi gerecht met spannende smaken. Hierbij werd wat mij betreft de topper van de verdejo’s geschonken, een houtgelagerde Macén Barrel fermented.

En zo kwam er een einde aan een middag, waar Gereons Keuken Thuis zich als een vis in het water voelde. De gedegen viskennis van Peter Koelewijn en de enthousiaste presentatie van Niek Beute. Ik wil hem een wijnverteller noemen. Na het afscheid en met een hoofd vol inspiratie waadde ik naar de inmiddels verdronken auto.

Op de site van het Nederlands Visbureau vind je heerlijke recepten met Noordzeevis of neem hun Visculinair magazine mee bij je visman. visrecepten.nl Wil je ook meer over wijn of specifiek Rueda weten bezoek dan eens de site van Niek vinoniek.nl

* Alles over het MSC, duurzame visserij keurmerk vind je op de site van het Nederlands Visbureau visbureau.nl

Zonnebloemen en aardappeleters.

zonnebloemen foto: Een Provençaals veld….

Een dinsdagochtend op het Museumplein. Het gonst van de activiteit. Het geweld van de Uitmarkt is net geluwd. En er wordt al weer iets opgebouwd. Een veld van zonnebloemen. 125.000 stuks in dit van Gogh jaar. Zij vormen een labyrint van bloemen, vol verrassingen. Om het publiek te laten zien hoe het Van Gogh Museum de twee gebouwen aan elkaar heeft gesmeed. Een nieuwe entree, gericht op de toekomst. Bijna geheel van glas,  vol nieuwe technieken, onder de lage Hollandse luchten op deze septemberdag. Een blije directeur Axel Rüger vertelt dat dit huzarenstukje in 16 maanden werd voltooid. En nu is het zover. Vanaf  5 september a.s. worden alle bewonderaars van Van Gogh verwelkomd in dit nieuwe gebouw. Ik ga snel weer eens kijken. Zonnebloemen en aardappeleters.

gebouw  foto: onder de lage luchten.
Een nieuw gebouw vraagt ook om een modernere styling, nieuwe producten. Noem het maar Van Gogh souvenirs 2.0 met een knipoog naar Dutch design, een hoger segment. Helemaal voor de 21e eeuw.  Gereons Keuken en Route ontwaarde zelfs mooie blauwe Provençaalse potten, aardappeleters op borden en wijn. Wat wil een mens nog meer? Zomerse kleuren onder de grijze luchten. Er waren zelfs chips voor de aardappeleter of moet ik zeggen coach potato van deze tijd.

provence  foto: zomerse tinten

In ieder geval Het Van Gogh Museum is er klaar voor en voor de gelegenheid vandaag een, hoe kan het ook anders, aardappelgerecht. Een gratin, die ook in mijn kook- en leesboek Gereons Keuken Thuis staat. Er bij een glas witte viognier uit de Rhône.

aardappeleters  foto: een gratin op deze borden?

Nodig:

1 kg vastkokende aardappelen

2 tenen knoflook

50 g boter

Zout en peper

½ tl nootmuskaat

slagroom (hoeveelheid hangt van de ovenschaal af)

geraspte Gruyère

Bereiding:

Schil de aardappels, was ze en snijd in dunne plakken. Vet de ovenschaal in met wat boter. Leg de aardappels dakpansgewijs in de schaal. Bestrooi  met wat zout, peper en nootmuskaat. Verdeel de rest van de boter en gehakte knoflook tenen over de aardappels. Giet de room erover en plaats de schaal in oven op 150 graden. Laat de aardappels circa 1 uur garen in de oven. Voeg als laatste de geraspte kaas toe en zet de oven op 180 graden. Laat de kaas even smelten.

The Sketch- Book Cook.

foto: the Sketch- Book Cook

In 2010 richtten een broer en zus Nate Padavick en Salli SwindellThey draw & cook“, theydrawandcook.com op. Een site met de grootste collectie geïllustreerde recepten gemaakt door kunstenaars van over de hele planeet.

Door de jaren hebben hebben vele tekenaars op deze site een mooi portfolio opgebouwd. Hier wilden Nate en Salli iets mee doen. Ze hebben een aantal tekenaars geselecteerd. Van deze tekenaars verschijnen kleine handzame boekjes met dertig recepten.

Een van de bijzondere tekenaars is Dorine van der Vloodt, schoolvriendin van mij op Beekvliet. Ik had al vaker tekeningen van haar gezien op Facebook. Maar nu is er dan het Engelstalige The Sketch- Book Cook

Dorine groeide op verschillende plekken op deze aardbol op. De Canarische Eilanden, Afrika en Nederland. Zij begon te tekenen op jonge leeftijd. Ze verraste vrienden en familie met haar creaties. De geur van kleurpotloden en geïllustreerde boeken gaven haar de inspiratie.

Dorine studeerde af als kunsthistorica. Voor een museum zette ze de gehele collectie middeleeuwse juwelen op papier. Ze nam tekenlessen en tegenwoordig gaat Dorine nergens meer naartoe zonder schetsboek en potloden. Gepakt door het tekenvirus.

De tekenares brengt graag haar tijd door in haar keuken- en tekenatelier. Op deze wijze bereidt ze de maaltijden voor haar gezin en legt deze meteen vast in haar schetsboek. Dit alles onder het toeziend oog van kat Sam(bal).

Haar liefde voor lekker eten, vreemde invloeden en gezelligheid vormen de basis voor The Sketch- Book Cook. In mooie kleuren deelt Dorine haar favoriete recepten, een heerlijke lente salade, groens al het gras. Een auberginesalade met makreel, Vichysoisse met wortel. Pasta met artisjok. Zomaar wat vrolijke gerechten uit dit boekje.

Op een van de laatste bladzijden het bananenbrood. Die kende ik nog van zo’n 33 jaar geleden in huize van der Vloodt. Nostalgie dus.

Het boekje sluit af met omrekentabellen. Handig voor de Amerikaanse lezers.

Nu nog wachten op de Nederlandse versie.

The Sketch- Book Cook (ISBN 978151514219) 30 illustrated recipes by Dorine van der Vloodt is een productie van Studio SSS, LLC  en is te koop voor $ 14,00 op www.amazon.com/Sketch-Book

 

Spelt pasta op de wijze van Canasta.

 foto: spelt pasta al fresco.

De voordeurbel gaat en van de goedlachse pakketjesjongen ontvang ik een doosje. #Culipost. Een doosje waarin ik twee pastavarianten aantref. Gemaakt van spelt door Grand Italia. Een spaghetti en een zak penne. Spelt pasta met dezelfde kookeigenschappen en een lichte notensmaak. Stevig. Meer en meer kom je pastavarianten tegen, die niet van de bekende durum tarwe worden gemaakt, maar van iets anders. Zelfs quinoa en andere exotische granen zag ik onlangs in een artikel voorbij fietsen. Maar nu op deze augustusdag dus een spelt pasta en waarom da niet eens op de wijze van mijn tante Canasta. Zij tovert met restjes van wat ze ook maar ze in de ijskast vindt zo een grote schaal pasta op tafel om de hongerige buikjes te vullen. Ik weet zeker dat tante Canasta zou glunderen als ze gevraagd werd te koken op één van de tallships dezer dagen tijdens SAIL Amsterdam. De scheepskornuiten zouden hun buikjes rond eten. Eens iets anders dan scheepsbeschuit. De spelt pasta op de wijze van Canasta is snel klaar. Zeker handig dit weekend als je een ferme wandeling door de feestelijke haven van de stad achter de rug hebt. We drinken bij de pasta een verkoelend glas witte pinot grigio bij uit de Veneto.

Tip: koop eens spek aan het stuk op de markt of bij een goede slager. Veel meer smaak dan die kant en klare sliertjes spek van de grootgrutters. En minder vocht bij het uitbakken.

foto: zomaar wat ingrediënten bij elkaar gescharreld.

Nodig 4 personen:

1 pak spelt spaghetti van Grand Italia

1 pak biologische spinazie

rasp van 1/2 citroen

1 rode paprika

4 tenen knoflook

2 takjes basilicum

1/2 bosje platte peterselie

350 gram gerookt spek aan het stuk

1 tl pimentón de la Vera

1 tl chilipoeder

zout en peper

olijfolie

Bereiding:

Snijd het spek in grote blokjes. Verhit een pan en bak het spek uit. Haal eventueel overtollig vet uit de pan. Voeg een lepel olie toe en fruit de pimentón de la Vera kort met het spek mee. Snijd de paprika in blokjes en voeg deze toe. Laat het geheel kort meebakken. Breng water aan de kook. Voeg zout toe en kook de pasta al dente. Verwarm intussen de spinazie. Hak de basilicum en peterselie fijn. Als de spelt pasta gaar is giet, deze af. Meng de pasta, spek paprika en spinazie door elkaar. Roer de basilicum, peterselie en citroenrasp er door. Doe het geheel in een mooie schaal en giet er nog wat extra vergine olijfolie over.  (Denk eens aan de mooie EVOO van Bramasole)

 foto: de gremolata.

NB: deze blogpost staat bol van gesponsorde onderdelen!

 

Foodparade, l’heure de l’apéro.

 foto: een aperitief paradijs op een Franse markt.

Zet een bankje of wat stoelen buiten, nodig je buren eens uit voor een borrel op straat. Je leert elkaar kennen en daar kunnen mooie dingen uit voortkomen. Dit stond in het krantje van de gemeente Amsterdam. Gezamenlijk een aperitief drinken verhoogt de sociale cohesie. Er bestaan al heel wat van deze clubjes en initiatieven in de stad. In Frankrijk kennen ze dit  fenomeen al wat langer, er is zelfs een speciale dag aan gewijd. Le jour de l’apéro, Een evenement à la Burendag in Nederland. Maar dan wat Bourgondischer. Met een hapje en een drankje in plaats van alleen een kopje troost uit Joure. Getriggerd door de #culipost, die ik ontving van Bommels Conserven, vandaag een foodparade, l’heure de l’apéro. In het teken van hapjes bij je borrel. Wat te denken van little gem blaadjes met wat tabouleh of een gezellig bord met verse Canteloup  meloen, jambon de Bayonne en basilicum of kiovleugeltjes met wasabi room. http://gereonskeukenthuis.nl/blog/kipvleugeltjes-met-wasabislagroom/  Naast een glas rosé. Want rosé mag weer voor mannen. Move over IPA bieren en gin tonic.

 Je kunt je apéro opluisteren met de lekkere producten van Bommels Conserven. http://www.bommelsconserven.nl/ Marc en Dineke van Bommel zijn echte levensgenieters en zij importeren de lekkerste en mooiste dingen. Ik schreef al eerder over hun blikjes van La Belle Iloise, hun punch créole en het zout van de salines van Ibiza. Deze twee ondernemers hebben een neus voor lekker trouvailles. Te koop in hun webshop of bij geselecteerde delicatessenwinkels.

Maak een een taboulé van Jean Martin en serveer deze op een blaadjes little gem sla.

 Of serveer bij een glas witte San Gimignano van fattoria la Vialla  bij de meloen met jambon de Bayonne.

Brosé met uitzicht op zee, fin de la journée. Dat rijmt.

 Anchoïade van Jean Martin. Vive la Provence!

 Crudités op een zonnige namiddag.

Een glas cabernet van  Wild Pig wineries.

 Rillettes daar doe je Gereons Keuken Thuis een plezier mee, Zoals deze 01 rillettés met sel de Guérande van Bommels Conserven. Warm stukje stokbrood erbij voor naast je glas Westmalle of la Trappe trappistenbier. Ik schreef onlangs nog over deze tien speciale bieren. http://gereonskeukenthuis.nl/blog/trappist-de-tien-heerlijke-bieren/

En voor de liefhebber van een cocktail tijdens de apéro is er spekkoek likeur van Sayah. www.sayah.nl Twee ondernemers maakten vonden een recept voor deze likeur in een oud notitieboekje van hun grootmoeder. Zij perfectioneerden de likeur. In plaats van troebele spekkoek likeur bedachten zij een methode om deze helder te  krijgen. Ze wonnen er zelfs een internationale prijs mee. Een tempo doeloe drankje of misschien juist voor in je hippe lounge cocktail. Een ticket to Bali cocktail, http://sayah.nl/serving-tips/ticket-2-bali-cocktail Zo duurt de zomer wat langer.

Een foodparade, l’heure de l’apéro En die zon hier zie ik aan het eind van de dag wel terug keren. Met hoop ik zicht op de tall ships voor de rede op weg naar SAIL 2015.

NB: er kunnen gesponsorde onderdelen in deze blogpost zitten..

 

De Griekse Eilanden

 foto: De Griekse Eilanden.

Ik heb een speciaal plekje in mijn hart voor Griekenland. Sthn kardia mou, zo’n uitdrukking die in heel veel Griekse liedjes terugkomt.  In het verre verleden heb ik een tijdje Nieuw Grieks gestudeerd aan de UVA. Wat ik er vooral aan overhield is mijn liefde voor de Griekse keuken. En muziek. In Gereons Keuken Thuis staan met de regelmaat van de klok Griekse gerechten op tafel, sto trapezi. Maar nu houd ik op met overal het Griekse woord achter zetten. Ik wil het hebben over de Griekse Eilanden, het nieuwe boek van Rebecca Seal en haar man Steve Joyce, die de sfeerfoto’s maakte. De Britse schrijfster schuimde de Dodekanesos, de Cycladen en Sporaden af en kwam terug met een boek vol recepten, die ze ter plaatse proefde. Ze vroeg raad aan de koks, die haar verwezen naar hun moeder, want h mhtera zwaait de scepter op de eilanden. Baksels, vele mezedes, vis, pasta, vlees en een keur aan zoetigheden. De hoorn des overvloeds van de Egeïsche Zee. En de vindingrijkheid van de bewoners van de eilanden, omdat niet altijd alles voorhanden is. Roeien met de riemen, die je hebt. Rebecca Seal tekende het allemaal op in de Griekse Eilanden. Alle invloeden komen terug in de keuken van deze eilanden, Venetiaans, Ottomaans en vooral Grieks. Een kookboek met moderne recepten uit de Griekse keuken. Met recepten van Milos, Kreta, Rhodos. Eilanden met hun eigen cultuur en karakter, trots op hun culinaire tradities. Het boek start met wat basis opmerkingen over de ingrediënten. In het eerste hoofdstuk gaat het over broden en pasteitjes. Iets waar Griekenland patent op heeft. Gevulde flapjes met kaas en groenten. In de ochtend gemaakt om op te peuzelen op het land of tijdens de visvangst. Kaaspasteitjes uit Alonissos, waarvan het nabijgelegen Skopelos claimt ze bedacht te hebben. Het Griekse debat. Een recept voor basic Griekse platbroden voor bij de souvlaki..

Het volgende hoofdstuk gaat over mezedes en salades. Een tafel vol kleine hapjes voor bij de ouzo. Op de Griekse eilanden vullen de bewoners graag hun maag ermee. Er bestaan honderden recepten van., zoals erwtendip van Santorini. Reuzenbonen uit de oven, Taramasalata en een bietensalade. Stel je het einde van de middag voor op een terras en de eigenaar van de taverna serveert dit naast je aperitief.  Een klein feestje.

De Griekse Eilanden gaat verder met vis. Vers gevangen door de vissers van de eilanden. Ingrediënt voor een visserspasta of bakkeljauwbeignets met aardappelskordalia. 

Veel mensen denken dat er weinig vlees wordt gegeten, maar niets is minder waar. Rebecca seal geeft heerlijke recepten voor lam, geit en zelfs hert. Het bekende lamsvlees gegaard in heet vulkanisch zand van chef kok Stella Tseroni op Milos. Dit geserveerd met de beroemde ei/citroen saus. Moussaka ontbreekt niet en natuurlijk de kleftiko, een gerecht dat zijn naam dankt aan de opstandelingen van de negentiende eeuw. Of langzaam gegaard lamsvlees met kikkerererwten.

Vervolgens komen er enkele vegetarische gerechten aan bod, want daar weet de Griekse mhtera wel raad mee. Eten van seizoensgroenten uit de eigen tuin.

Het boek sluit af zoetigheden. Galaktoboureko, een naar citrus geurend custardgebak. Of wat te denken van watermeloentaart? Een passende afsluiter van een mooie maaltijd met vrienden in de schaduw. Een stevige kop koffie erbij en misschien is er wel een koffiedikkijkster in de buurt die je zielenroerselen wil blootleggen. Maar nu dwaal ik af. dat heb je met een kookboek dat je mee op reis neemt. De recepten zijn heerlijk en eerlijk. De omzettingen van Grieks naar Latijns schrift zijn goed gedaan. Gaat soms wel eens mis. En de fotografie nodigt uit tot dromen over de blauwe zee, de luchten erboven en de smaken van het eten van de Griekse Eilanden. Kalh Orech, eet smakelijk!


De Griekse Eilanden van Rebecca Seal (ISBN 9789045211817) is een uitgave van Karakter Uitgevers, karakteruitgevers.nl en is te koop voor € 24,99

 

Foodparade, Italië.

De zomervakanties lopen voor velen ten einde. Terug naar huis en aan het werk.. Aan de slag met hun klanten. Weer naar college. Met in het achterhoofd de Bel Paese, waar ze naartoe scheurden in hun machina, Naar de camping in Limone sul Garda. Naar die leuke agroturismo vlakbij Todi. Of dat 19e eeuwse pand in Varazze, met  bloemetjes behang op het plafond. Waar heeft Gereons Keuken Thuis het over? Inderdaad een foodparade, Italie als thema op deze woensdag. De groenten van de markt in Ventimiglia. Mijn avonturen lange tijd geleden in Rome,. Ricordi e Ricette van Sofia Loren. Het kwam me op een afstraffing te staan van een scribent, omdat Italianen geen spaghetti eten bij een secondo.Wij eten sowieso geen secondi in Nederland. Maar nu de foodparade, Italië, dacht ik als kick off. Met plaatjes van Italo eten. Glas Chianti erbij en de zomer opnieuw beleven.

 In de oven gaan geurige bruschette in de kleuren van de Italiaanse vlag.

Ik kocht het boek van deze diva in 1999 toen ik stage liep in Rome. http://gereonskeukenthuis.nl/blog/uit-ricordi-e-ricette-kalfsfilets-alla-pizzaiola/

 Ik werd verwend door een vriendin met deze heerlijke radicchio vers meegebracht uit de Veneto. Voor in de risotto.

 Vis te kust en te keur in Ventimiglia.

Het huisje van Luigi Spirali, één van mijn sprookjes- figuren. http://gereonsverhalen.blogspot.nl/2013/01/luigispirali-en-de-lichtgevende.html

 Erbe, erbe, aromatische kruiden.

 Courgettes of moet ik zeggen zuchini en de bloemen om te vullen of frituren.

 Mijn scaloppine al limone, zomer op je bord. http://gereonskeukenthuis.nl/blog/scaloppine-al-limone-voor-radio-noord-holland/

 Tomaten in de pot gehakt, zo bewaar je de smaak van de zomer achter glas. Voor bij je pasta of in de soep.

 

Foodparade, eten in de 17e Eeuw

 Edelman van Goya #retratos.

Ik dwaal graag door musea met 17e Eeuwse schilderijen. De Eregalerij van het Rijksmuseum, de gildezaal in het Frans Halsmuseum of in het Amsterdam Museum. De gezichten van de gildemeesters of schouten bij nacht, die je aan kijken. Ik noem het selfies avant la lettre. Het was de beeldtaal van de Republiek. En nergens hadden mensen zoveel schilderijen in huis als in Amsterdam, constateerde een Franse reiziger al in het Amsterdam van de Gouden Eeuw. Op portretten worden hele verhalen verteld, over de mensen en hun leven. De blozende Hollandse koppen. De hipster, Hercules van Goltzius die ik fotografeerde in Haarlem of de edelman van Goya in het Rijksmuseum. Zij zijn soms de sterren van mijn serie #retratos op Facebook.

 hipster Hercules van Goltzius

Ik fotografeer ook graag schilderijen met tafeltaferelen. Om te ontdekken, wat en hoe men at in de rijke Republiek. Vis, citroenen, maatjes peper, gerookte makreel, kreeft, Hollandse kazen en oesters. deze laatste als symbool van de zinnelijkheid of ondeugd in het land van Calvijn. Vandaag een foodparade, eten in de 17e eeuw. Nu doen we het met onze mobiel, destijds werden foodplaatjes geschoten met het penseel. Er is nog niet zoveel veranderd.

 De tafel in de gilde zaal van het Frans Halsmuseum in Haarlem. De heren zaten aan aan wel gevulde schalen vol lekkernijen.

 Een bacchanaal voor de god van de wijn. In het Nederland van de 18e eeuw dronk men graag wijn en zong daar “stoute liedjes” bij

Kaas, er was al zuivel in overvloed.

 De heilige Laurens, patroon van de koks, die vraagt om gekeerd te worden op de grill, want zijn ene zijde is al gaar.

 Een cornucopia van luxe en weelde op dit schilderij.

 Citrusfruit, het zuur van het vlees en het pittige van de schil.

Krab uit de zee.

 Nog meer moois uit de zee, gerookt of rauw, met hagelwit brood erbij.

 

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten