reviews Archives - Pagina 49 van 62

25/02/201629/02/2016

Onze Koreaanse keuken

Nico foto: Onze Koreaanse Keuken

De Koreaanse keuken. Een bij ons niet zo bekende Aziatische keuken, zeker als je deze cuisine met de Japanse of Chinese keuken vergelijkt. Een hele rijke en traditionele keuken. Ierse chefkok Jordan Bourke en zijn vrouw Rejina Pyo, een mode ontwerpster zijn verliefd op elkaar en op de keuken van haar geboorteland. Hun kookboek Onze Koreaanse keuken is de vrucht van deze passie. In hun Londense keuken wordt Koreaans gekookt en hoe.

Als je in Korea wilt weten hoe het gaat met iemand, vraag je: “Bab mogosoyeo?” vertaald: “Heb je rijst gegeten?” Hierachter schuilt de gedachte, dat als je goed hebt gegeten, het ook goed met je gaat.

Onze Koreaanse Keuken begint met de basics van de eetcultuur. De wijze van serveren heet in het Koreaans “bap sang”. Dit zouden wij vertalen als rijsttafel. Alle gerechten komen tegelijkertijd op tafel met een kom rijst als basis. De schrijvers vertellen verder over de Koreaanse voorraadkast, met naast rijst, ook noedels, specerijen en chili- en bonenpasta’s.Een belangrijke rol is weggelegd voor bouillon. Dat geeft alle Koreaanse gerechten net dat beetje extra. Jina en Jordan geven ook nog wat menusuggesties. Want hoe bouw je een “bap sang” op?

Dan kan het koken beginnen. Met rijst en hartige pap. Een rijstsalade met rauwe vis of een rijstpap met pompoen. Korea is een land van soepen en stoofschotels, een bouillon met visspiesjes, een runderribsoep of een pittige stoofschotel met groenten. De schrijvers besteden veel aan dacht aan deze gerechten. De foto’s erbij zien er uitnodigend uit.

Het bekendste gerecht in het Westen is natuurlijk kimchi, ingemaakte en gefermenteerde groenten. Gemaakt van kool, daikon, komkommer, you name it. In de Koreaanse keuken wordt veel gebruik gemaakt van deze smaakmakers. Die eerste prikkel van kimchi in je neus, zoals Jordan het omschrijft. Hierna volgen de pannenkoeken, hapjes en tofugerechten. Natuurlijk met kimchi of gemaakt van mungobonen.

De reis gaat verder met noedels, koud, van boekweit of als glasnoedel. Ook staan er gerechten met vis op het menu, rauwe tonijn met chilisaus of krab in een sojamarinade. In het hoofdstuk vlees wordt een speciaal gedeelte gereserveerd voor feestdagen. want dan komt er een uitgebreide bap sang op tafel met kipstoofschotels en dumplings. Het ziet er allemaal feestelijk uit. Samen eten is ook samen delen, dat maakt dat je je goed voelt. Het boek besluit met wat nagerechten. Hierbij vraag ik me af of die nog nodig zijn na het genot van zoveel verscheidenheid.

Onze Koreaanse Keuken is een boek dat je alle facetten van de keuken van het geboorteland van modeontwerpster Rejina Pyo laat zien en hoe zij en haar man daar een draai aan hebben gegeven in hun Londense keuken. Het boek legt nadruk op de verschillende smaken. In ruim 100 recepten, sommige vind ik een beetje te uitgebreid, verwennen zij de ogen en smaakpapillen.De Koreaanse keuken is zeker geschikt voor de flexitariër, want vlees en vis spelen niet een prominente hoofdrol. Een nieuwe uitdaging dus in Gereons Keuken Thuis. Nu nog op jacht naar wat Koreaanse waar.

Onze Koreaanse Keuken, Jordan Bourke en Rejina Pyo (ISBN 9789045210438) is een uitgave van Karakter Uitgevers en is te koop voor € 24,99

18/02/201619/02/2016

Lichte Zeden in het Van Gogh Museum.

foto: bed van courtisane als eyecatcher.

Lichte Zeden! Gereons Keuken Thuis bezocht in het Van Gogh Museum de caleidoscopische wereld van schilders en hun modellen in het Parijs van de 19e eeuw. Niet zomaar modellen maar de wereld van de prostituee in al haar verschijningen. Schilderijen van keurige dames, zwoele courtisanes, tippelaarsters of wasvrouwen aan de Seine. Baudelaire inspireerde de schilders met zijn oproep dat kunst het moderne leven zou moeten weerspiegelen. Vele schilders gaven hieraan gehoor, ieder op zijn eigen manier. Zo zijn er op deze tentoonstelling heroïsche beelden te zien van een prostituee als mythische vrouw, gezeten op een kar getrokken door de mannen, die zij in haar ban heeft. Statige portretten van hippe en deftige courtisanes. Bewust geposeerd naakt. En de wereld van Toulouse Lautrec, die de rauwe kantjes van het uitgaans– en hoerenleven in Montmarte in zijn kunst ving. Niets glamoureus aan. Lichte Zeden schetst een beeld van de maatschappelijke discussies rond dit beroep. Weliswaar was prostitutie toegestaan (met een vergunning) in Frankrijk, maar het kon voorkomen dat vrouwen door de politie op straat werden opgepakt zonder enige reden. Zij werden dan naar de Saint Lazare gevangenis gebracht. Dit leidde vaak tot onverkwikkelijke taferelen. Ook gewone huismoeders konden zomaar van de straat worden geplukt, omdat het onderscheid tussen een prostituée en een burgervrouw vaak niet was te maken. De tentoonstelling laat dan ook de schemerzijde zien. het was niet alleen Wein, Weib und Gesäng. Naast de glamour en rijkdom, die sommige vrouwen verwierven, was er de misère, ziekte en grote armoede. Iedere kunstenaar verbeeldt dit op zijn eigen manier. Je moet deze vie en rose in het museum gewoon binnenstappen! Want naast dat het een mooi beeld schept van de laatste decades van de 19e eeuw schetst het ook een heel actueel beeld. Ik denk hierbij meteen aan de censuur van Facebook over kunstwerken in onze tijd. Niets nieuws onder de zon dus en dat maakt deze tentoonstelling een aanrader.

Lichte Zeden, prostitutie in de Franse kunst van 1850-1910, met ruim 100 kunstwerken van onder andere Dégas, Van Gogh, Picasso en Toulouse Lautrec is te zien van 19 februari tot en met 19 juni in het Van Gogh Museum in Amsterdam.

Bij lichte zeden hoort een pikante pasta. Er bereikten mij vele antwoorden op de sociale media. Een recept voor spaghetti alla puttanesca (hoerenpasta) kan als hartverwarmertje niet ontbreken na het bezichtigen van de tentoonstelling. Ik ging te rade bij Italiaans koken met Antoinette. zij geeft een recept voor deze pikante pasta, waar naar verluidt de klanten naar de case rosse werden gelokt. Zou dat in Parijs ook zo zijn geweest? We drinken een stevig glas Ciró bij, donker en zwoel rood uit Calabrië.

Nodig:

400 gram spaghetti
500 gram verse gepelde tomaten of 1 blik gepelde tomaten
1 gedroogd rood pepertje
ansjovis, 8 filets
1 flinke teen knoflook
3 eetlepels olijfolie
1 eetlepel kappertjes
1 ons zwarte olijven
2 eetlepels gehakte peterselie
zout naar smaak

Bereiding:

Zet een grote pan met water op voor de spaghetti.
Zet een kleine pan met water op voor de verse tomaten.
Was de tomaten en snijd met een scherp mes een kruis aan de bovenkant en aan de onderkant.
Houd de tomaten enkele seconden in het kokend hete water, giet het water af en zet de tomaten apart.
Hak het pepertje fijn.
Spoel de ansjovis af onder de lopende kraan en dep ze droog.
Snijd de ansjovis in grote stukken.
Kneus de knoflook.
Pel de tomaten, verwijder de zaadlijsten en snijd de tomaten in blokjes.
Doe de olijfolie in een pan en bak hierin de ansjovis, de knoflook en het pepertje.
Doe de olijven en kappertjes erbij en bak ze 2 minuten mee.
Doe de tomaten erbij en laat de saus ongeveer een kwartier pruttelen. Doe er tegen het einde van de kooktijd 1 eetlepel peterselie bij en roer dit goed door.
Zout het kokende water en doe de spaghetti erin. Kook de spaghetti volgens de aanwijzingen op de verpakking.
Doe de saus bij de spaghetti al dente (of andersom) en roerbak kort.
Serveer meteen met Parmezaanse kaas en verdeel de rest van de peterselie over de borden.

08/02/201609/02/2016

Gij zult goed eten. Mac van Dinther

foto: Gij zult goed eten.

Gij zult goed eten. Dat is natuurlijk heel belangrijk, goed en lekker eten. Maar in de veelheid van het aanbod, de verschillende meningen per doelgroep staat de etende consument vaak maar wat aan de zijlijn. Want elk predikt zijn mening over goed eten vanuit de eigen hoek of eigen parochie. Reden voor Mac van Dinther om hieraan een rubriek te wijden in de Volkskrant. En een boekje, dat hier in Gereons Keuken ligt. De schrijver poogt de lezer de weg te wijzen door middel van tien geboden. Zullen we er maar meteen mee beginnen?

De geboden: Gij zult lokaal eten. De laatste jaren ligt er veel nadruk op lokaal produceren en lokaal vermarkten van je waar. Een terecht en nobel streven. Mac van Dinther laat zien dat het allemaal niet zo makkelijk is. In logistiek opzicht en qua vervuiling. Hij bekijkt de voors en tegens van het lokale eten.

Gij zult biologisch eten. Biologisch is hot en als je beseft door dit gebod dat niet biologisch pas de norm is sinds de jaren vijftig van de vorige eeuw. Pesticiden en kunstmest maakten schaalvergroting mogelijk in de voedselvoorziening.

Gij zult minder vlees eten. Hoe vlees van een luxeartikel een bulk artikel werd en wat eraan te doen.

Gij zult geen E nummers eten. De schrijver biedt de lezer een doosje aan gevuld met een product dat bestaat uit E621. E160a, E160d, E101, E300, E330 en E296. Wat het is? Een tomaat! Dit gebod laat zien waar de afkeer van E nummers vandaan komt en hoe onjuist dat kan uitpakken.

Gij zult meer betalen is nummer vijf. Nummer zes is Gij zult zelf koken. De mens is in zijn evolutie gesteund door de magnetronrevolutie. Hoe waar en herkenbaar om te lezen.

Net als Gij zult zelf telen. Voorheen bloemen en planten, nu gaat d city dweller voor homegrown groenten! Nummer acht: Gij zult niets weggooien. Gebod 9 Gij zult niet lijnen. De zin en onzin van het diëten

Het laatste en tiende gebod Gij zult lekker eten. Want daar draait het toch om. Om smaak. Mac van Dinther gaat op smaakjacht, naar voorkeuren. Hoe leer je je kinderen van lekker eten te houden. En smaak als social glue. Daarmee zijn de tien geboden opgesteld.

Ik vind Gij zult goed eten een informatief boek over onderwerpen waar je als consument mee te maken krijgt. Door gedegen onderzoek en door een vlotte schrijfstijl informeert de schrijver de consument over de achtergronden van het dagelijks eten. Gereons Keuken Thuis smulde ervan. Een aanrader voor foodbloggers en -lovers, die met wat meer bagage over dagelijks eten hun keuzes willen maken.

Gij zult goed eten, Mac van Dinther (ISBN 9789095966675) is een uitgave van Fontaine en kost € 14,95

27/01/2016

Wijn van eigen bodem.

foto: wijn van eigen bodem

Wijn van eigen bodem. Nederland wordt een steeds serieuzer wijnland. Nederlandse producenten winnen prijzen, worden geroemd door vooraanstaande wijnschrijvers en Nederlandse wijn wordt geschonken in het vliegtuig. Mariëlla Beukers en Irene de Vette onderzochten waarom je eigenlijk Nederlandse wijn zou drinken? Samen met wijnboeren, sommeliers, restaurateurs en andere winos gaan de twee dames op pad door Nederland wijnland. Ik ben er ook wel nieuwsgierig naar.

Na een stukje geschiedenis over de wijnbouw in ons land, bespreken Beukers en de Vette de natuurlijke omstandigheden, het terroir van ons kikkerland. De gangbare druivenrassen, want sommige rassen gedijen beter dan andere. Want makkelijk is het niet wijn produceren in Nederland.

De schrijfsters gaan op bezoek in wijngaarden. Je kunt bijkans spreken van een heus wijntoerisme. er zijn wijnwandelingen (die organiseer ik zelf ook @Gereons SeaSpot), wijnroutes en je kunt tegenwoordig heel wat wijnhuizen bezoeken. Toerisme dus. Net als in la douce France.

Ook restaurants gaan meer en meer over op Nederlandse wijnen. Mariëlla en Irene zochten uit waar je terecht kunt voor een lekker glas wijn. Ze geven kooptips, voor het online of offline kopen van dit mooie Nederlandse product. Ten slotte geven de schrijfsters tips voor het maken van je eigen wijn. leuk om te doen. Hoe word je een startende wijnboer.

Wijn van eigen bodem doet ook recht aan de verschillende regio’s. Het behandelt wijngaarden in Noord, West, Oost en Zuid Nederland. Want ieder gebied heeft zijn eigen kenmerken. Een eigen bodem en terroir. Specifieke omstandigheden Tussen de informatie over wijn vind je ook lekkere wijn spijs combinaties in de vorm van recepten. Bijvoorbeeld tartaar van Pietjesveld met gepocheerd scharrelei in combinatie met een pinot noir rosé.

Wijn van eigen bodem is een boek dat helemaal past in de lekker lokaaltrend. Het is een praktisch boek met voor elke wijnliefhebber, die meer van Nederlandse wijn wil weten, een passend thema. Daarin zijn beide dames geslaagd. Je blijft in het boek nieuwe dingen in ontdekken. In je hand een lekker glas Nederlandse wijn. Daarnaast is er een speciale website Wijn van eigen bodem met nog veel meer informatie en verhalen over Nederlandse wijn.

Wijn van eigen bodem, ontdek de lekkerste Nederlandse wijnen. Mariëlla Beukers & Irene de Vette (ISBN 9789462500723) is een uitgave van Simplylife en kost € 24,95

25/01/2016

Taste of Holland 2016, winactie

Het Hollandse landschap wordt steeds mooier. Culinair gezien dan. En Taste of Holland draagt daar van 12 tot en met 14 februari een aardig steentje aan bij. Drie dagen lang genieten van al het moois dat de Dutch cuisine te bieden heeft. Een vol programma! De jaarbeurs in Utrecht wordt een culinaire hemel voor Hollandse heerlijkheden. Naast vertegenwoordigde restaurants en foodtrucks vind je op deze beurs bierbrouwers, wijnboeren en allerlei andere kleine producenten.. Lekker rondlopen tussen al het moois, wat ons land op foodgebied heeft te bieden.

Ga naar het Taste Theater! Een mooi programma met Janny van der Heijden. Zij bijt het spits af op vrijdag. Ramon Beuk,en Alain Caron presenteren het geheel. Masterchef kandidaten zullen hun kunsten vertonen. Gaat het bekijken. Er is veel te zien, proeven en beleven op Taste of Holland. Op de website staan de lekkerste recepten

Gereons Keuken Thuis zou zeggen: Ga erheen met je Valentijn. En om het nog leuker te maken geef ik drie maal twee vrijkaarten weg. het enige wat je hoeft te doen is onder deze blog te reageren met je favoriete Hollandse product. De eerste drie inzenders krijgen dan een code waarmee ze gratis naar deze experience kunnen. Dat wordt proeven van al het moois dat de deelnemers te bieden hebben tijdens Taste of Holland 2016.

22/01/2016

Blog 500, de stad van Bosch

foto: het wakende oog in de kathedraal.

Blog 500! Na vierenhalf jaar bloggen is het zover. Op Facebook plaatste Gereons Keuken Thuis een oproep: wat willen jullie lezen in blog 500? Rijntje Biljardt stelde voor een willekeurige kookencyclopedie open te slaan op pagina 500 en dat recept te maken. Anderen stelden de knalblauwe cupcakes van de foto of gefillter fisch.voor, die ik in het bericht noemde. Sophie van Wijnen ging voor een Bourgondisch familiemenu. Miss Foodie zag het wel zitten, dat ik 500 rode wijnen ging bebloggen. Monnikenwerk. Er was een voorstel voor zalm met asperges, een ander wilde weer iets met zuurkool. Jacqueline Backers stelde wintersportgerechten voor. Claudia Reina zag het wel zitten als Gereons Keuken Thuis ging schrijven over zijn favoriete etenswaren. Allemaal leuke ideeën, waarmee ik zeker het komende jaar iets kan doen op mijn blog. Hartelijk dank voor het inzenden!.

Eén inzending prikkelde mijn fantasie voor Blog 500. Yvet van Hilten kwam met het idee voor een recept van 500 jaar geleden met een anekdote à la Gereon. Dat wordt het. Ik kwam direct uit op de stad waarin ik opgroeide. De stad van Bosch.

We gaan dus 500 jaar terug in de tijd, naar de markt van de stad ‘s-Hertogenbosch, één van de vier kwartiersteden van het machtige hertogdom Brabant. Een vinexplaats avant la lettre, want deze stad was gegroeid als kool in de 15e eeuw.. En had aantrekkingskracht op velen, die zich er vestigden. Adel, burgers en heel veel geestelijken. Er kwam een grote kathedraal op de plek, waar voorheen een Romaanse parochiekerk stond. De Sint Janskathedraal, een waardig onderkomen voor het mirakelbeeld van Onze Lieve Vrouw. Kosten noch moeite werden gespaard. Het was me allemaal wat. Niet zonder slag of stoot. Denk aan het verhaal van de erwtenman, die als beeldhouwer werkte aan deze kathedraal. Elke dag bracht zijn vrouw hem een pannentje grauwe erwten. Hij vond dat geen maal voor een hardwerkende man en schopte de pan erwten naar benee. Sindsdien zit hij versteend boven de ingang van de Onze Lieve Vrouwekapel. Ga eens kijken of je hem kunt ontdekken.

Op de markt werd Jheronimus van Aken geboren. (zijn standbeeld staat voor het pand met de groene gevel). Hij werd een bekende kunstschilder onder de naam Jeroen Bosch. Want zo kennen wij hem. Ik probeer me regelmatig voor te stellen waardoor deze man zich liet inspireren. Waren het de spugers op de bogen van de kathedraal, de Middeleeuwse koppen van de bevolking in de straten van deze drukke marktplaats of ontsproot alles aan zijn eigen fantasie? Door zijn allegorische figuren werd Bosch ook wel de schilder van de duivel genoemd.

Jheronimus Bosch trad toe tot het Illustere Onze Lieve Vrouwe broederschap, een club, die in 1318 werd opgericht ter verering van de Zoete Moeder. Het was een gilde van clerici en leken. De broederschap kwam regelmatig bij elkaar en genoot dan van een geschonken zwaan als maaltijd. De schenker, meestal van adel, kreeg door zijn gift de naam zwanenbroeder. Zo heet in de volksmond het gilde nog steeds het Zwanenbroedersgilde. Hun onderkomen aan de Hinthamerstraat is nog steeds te bezoeken en het gilde bestaat nog steeds.

Tot zover de anekdote, nu nog het gerecht van 500 jaar oud. Het wordt geen zwaan kan ik verzekeren, want dat eten we niet meer. Maar in Den Bosch wordt tot op heden beuling gegeten. Bossche beuling voor deze blog 500. Nog steeds te verkrijgen bij enkele slagers, waarvan er één op de Pensmarkt huist. Een gerecht, dat de zwanenbroeders niet zouden versmaden, Jheronimus Bosch incluis.

De basis voor Bossche beuling bestaat uit zacht gegaard varkensvlees, boekweitmeel en rugspek. Het mengsel hiervan wordt in een kromme runderdarm gestopt met geheime kruiden, die per slager verschillen. Daarna wordt het geheel gegaard in bouillon tot een kerntemperatuur van 78 graden. Beuling wordt gebakken en gegeten met brood, net als balkenbrij.(bron: streekproducten/ Zuid Nederland)

Omdat de receptuur voor Bossche beuling per bron verschilt geef ik in deze blog 500 een recept voor mijn eigen homemade zure zult, ook zo’n oude Brabantse klassieker. Eet smakelijk Yvet van Hilten!

Zult kan worden gemaakt van kalfs-, varkens- of rundvlees. Restvlees dat lang word gegaard. Wordt zult gemaakt van een de kop, dan heet het hoofdkaas. Denk aan tête de veau. Als je veel botten en kraakbeen houdende vleesresten (zoals oor) mee kookt gaat er al een gelerende werking vanuit. Mocht het vocht te dun blijven kun je altijd wat gelatine toevoegen. Ik maak de zult met wat witte wijnazijn. Zult doet het ook goed als borrelhap bij een koud glas bier…., want 500 jaar geleden dronk men (in ieder geval) geen water. That’s sure.

Nodig:

1 kg schouderkarbonades

500 g krabbetjes

zout en peper

150 ml witte wijn azijn

zure augurkjes

nootmuskaat

3 kruidnagels

3 laurierbladeren

2 takjes tijm

gehakte peterselie

Bereiding:

Zet al het vlees net onder water in een pan. Maak een bouquet garni van de laurier en tijm. Voeg zout, peper, kruidnagels, nootmuskaat en de witte wijn azijn toe. Breng het geheel aan de kook, schuim eventueel af. Laat het vlees 2 à 3 uur trekken op laag vuur. Haal het vlees uit de pan en snijd heel fijn. Haal de harde stukjes eruit. Haal ook het vlees van de krabbetjes. Zeef de bouillon en laat afkoelen. Schep het vet eraf. Als het vocht is afgekoeld en het is niet dik genoeg, kun je het inkoken. Of wat gelatine toevoegen. Meng het vlees, gehakte zure augurkjes en de gehakte peterselie door de stollende bouillon. Giet het in een vorm en laat opstijven in de ijskast.

NB in het kader van de 500ste sterfdag van Jeroen Bosch gonst het van de activiteiten in het bruisende Den Bosch. Kijk op Bosch 500 voor alle info!

19/01/201620/01/2016

Het keukenkastje.

foto: Onweerstaanbaar in pot en blik.

Het keukenkastje, de voorraadkast of laden van het keukenblok. Als foodblogger moet je toch behept zijn met een soort verzamelwoede. Van kruiden tot blikken confit. Van homemade potten vol ingemaakt fruit tot een vriezer met vlees. En dan ook nog wat ik onderweg allemaal oppik. In pot en blik op Franse markten. Ik kan het gewoon niet laten. Tel daarbij op de talloze bezoeken van beurzen, het all you need is food evenement en wat er per post arriveert. Resultaat een keukentje vol voorraad. En soms fronsende blikken van buren als ze mij weer eens met een boodschappentas of drie aan het stuur zien fietsen. (voor de hele week boodschappen gedaan? Welnee!) En daar moet je toch eens een keer iets mee…

Niet getreurd, het is, op deze fraaie dinsdag in januari, meteen de opmaat naar een nieuwe rubriek op mijn blog. Het keukenkastje. Van Gereons Keuken Thuis zelf maar ook van anderen. Daarnaast ben ik ben ook zeer benieuwd naar trouvailles en verzamelingen van andere bloggers. Dus schroom niet en laat het me weten. Wat doe jij met een uitpuilend keukenkastje? Wat maak je?

Zelf vond ik op de plank een pot artisanale cassoulet met eendenbout. Ooit in een opwelling gekocht in Frankrijk. In een vlaag van leuk voor thuis, kan ik wel iets mee. Deze pot stond er al sinds 2012 en de THT datum kwam erg dichtbij. Zonde om weg te gooien, want volgens mij kon deze pot nog jaren mee.

Aan de slag dus, assembleren maar. Ik kocht een stokbrood, rucola, in de groentelade van de ijskast lag nog wat witlof. Een ruwe salade was geboren. Voor bij de pot cassoulet, opgewarmd en opgepimpt met wat paprikapoeder en knoflook. Het smaakte prima, niet meer en niet minder. Volgende keer maak ik weer zelf een makkelijke bonenschotel met eendenboutjes, eendenvet en paprika. Instant winterkost met hulp uit het keukenkastje. Hieronder alvast het recept. We drinken er een stevige Cahors bij.

Nodig:

2 eendenbouten (blik), vlees van het bot

4 el eendenvet

2 kleine varkensworstjes

2 potten witte Griekse reuzenbonen

2 el tomatenpuree

1 rode paprika

2 sjalotjes

4 tenen knoflook

1 tl tijm

gehakte peterselie

1/2 glas witte wijn

Bereiding:

Haal het eendenvlees van het bot. Snijd de paprika fijn, snipper de sjalotjes en hak de knoflook fijn. Bak de varkensworstjes in een eetlepel eendenvet rondom. Voeg hierna de sjalot toe en bak mee. Voeg de paprika, tomatenpuree, tijm en knoflook look toe. Bak kort aan en blus af met wat wijn. Doe het eendenvlees hierbij. Laat de bonen uitlekken en voeg deze toe. Voeg het resterende eendenvet toe en laat het geheel goed doorwarmen op laag vuur. Als de bonenschotel klaar is maak deze dan op smaak met wat peper en zout. Serveer de bonenschotel met wat gehakte peterselie. Instant winterkost.

A propos: hebben jullie en leuke tip voor koken uit het keukenkastje? Laat een reactie onder deze post achter!

11/01/201613/01/2016

Over Rot.

foto: cover Over Rot

Een rotboek ligt er in Gereons Keuken Thuis. Beter gezegd een boek Over Rot. Na Over Rook, dat mij verleidde om weer eens te gaan roken (geen tabak), is er nu een boek dat mij gaat leren fermenteren. Het spelen met microben om aan voedsel een extra dimensie te geven. Meneer Wateetons, vorser par excellence, schreef een handboek voor fermenteren. Een soort scheikundedoos in boekvorm. Want fermenteren is makkelijk thuis te doen. Geheel in de trant van zijn eerdere boeken schuwt hij het experiment niet. Hij bouwt een oude ijskast om tot fermentatiekast. Laat zien hoe je met weinig middelen vlees, vis, groenten, zuivel, brood en bonen kunt laten rotten. Geeft uitleg over de theorie, schoon werken en de verschillende methoden. Daarna kun je aan de slag. Met zuren, bacteriën en yoghurtbloempjes. Een soort Micropia in je keuken of garage. Startculturen en de werking van kruiden. Geïllustreerd met tabellen en tekeningen.Over Rot is een boek waar je even voor moet gaan zitten. Meer dan 300 pagina’s over allerlei processen. Het is geen kookboek. Het hoofdstuk groenten start met uitleg van Oos Kesbeke, de Amsterdamse tafelzuurmaker. Wat melkzuur en zout doen met je augurken of andere groenten. Een ander fermentatieproces is het maken van dranken, bier, wijn of sake. Een meer en meer voorkomende hipsterbezigheid. Meneer Wateetons vertelt er alles over. Ben benieuwd wanneer Gereons eerste biertjes van de band rollen. Ga in ieder geval beugelflessen verzamelen.

Over Rot besteedt ook veel aandacht aan vlees, vis en eieren. Hoe je zelf vleeswaar maakt of trassie. En zelf kaas maken ontbreekt ook niet. Door Over Rot te lezen kom je erachter dat ons leven vol gefermenteerd voedsel is. Zo had ik het nog nooit bekeken, maar logisch vind ik het wel. Het is een mooie methode om je voedsel te conserveren en extra smaak te geven. Na het in de pot hakken van peren wellicht een nieuwe uitdaging in dit nieuwe jaar.

Over Rot is wederom zo’n typisch jongensboek (ook voor meisjes), waarin Meneer Wateetons laat zien hoe leuk en spannend het is om processen te doorgronden en er zelf mee aan de slag te gaan. Dat deed hij in Over Rook en doet hij nu weer in Over Rot. Dit boek nodigt uit om direct aan de slag te gaan. Met simpele middelen. Mijn handen jeuken.

Over Rot, Meneer Wateetons (ISBN 9789461431226) is een uitgave van Good Cook en is te koop voor € 29,95

05/01/2016

Het nieuwe proefboek.

foto: cover het nieuwe proefboek

Het nieuwe jaar begint goed in Gereons Keuken Thuis. We gaan leren proeven. Twintig 16 gaat mede bepaald worden door het nieuwe proefboek van gastronoom Peter Klosse en meesterkok Angélique Schmeinck. Zij schreven dit lijvige boek over wat we eten en drinken. En dat is meer dan zomaar wat in je mond stoppen. Een 3D beleving zoals Thérèse en Jonnie Boer het noemen in de inleiding. De omgeving, het gerecht, de bediening en de wijn-spijscombinatie. Alles draagt bij aan hoe we smaken beleven. Albert Kooij vindt dit boek onmisbaar voor de ontwikkeling van de Dutch Cuisine. Want na alle Nordische keukens is nu de Nederlandse keuken en vogue. Net als de wijn, maar daar meld ik wat meer over tijdens een speciale wijnweek later deze maand.

Terug naar het nieuwe proefboek. De inleiding start met wat basis over smaken, de nieuwe voedselwereld, de verwondering over de vele mogelijkheden van smaak, echt koken, keep it simple en de gastronomie als wetenschap. Klosse laat zijn kunde zien.

Het eerste deel gaat over de smaak van gerechten, de samenstelling, de basis van ons voedsel, het benoemen van smaken, keuzes voor bereidingen en kooktechnieken en tenslotte smaakcomposities in de praktijk. Meteen besloten met inspiratie en flavour graphics. Elk hoofdstuk in dit deel wordt aan het einde samengevat. Met duidelijke illustraties bijvoorbeeld over de umami smaken en wat daaronder valt. Of een schema met smaaktype groenten. Ik vind dat interessant omdat het erg aansluit op hetgeen ik vaak vertel tijdens wijnproeverijen of kookworkshops. de schrijvers laten zien hoe je smaak kunt ontleden. Want dat is wat het nieuwe proefboek doet.

In het laatste hoofdstuk van het deel wordt veel aandacht besteed aan culinaire inspiratie door middel van flavour graphics. Nu eens geen kant en klaar recept maar een staalkaart van smaakbelevingen. het gaat om flavour design. Een combi van tomaat en Hollandse garnaal. Hoe verhouden smaak en textuur zich? Angélique Schmeinck laat dit duidelijk zien. Met asperges en ansjovis, rode biet en makreel of geitenlam in het groen. Naast elke foto staat een duidelijk omschrijving van de compositie en smaaktonen. Experimenteren dus.

Deel twee gaat over de smaak van dranken. De samenstelling ervan. Denk aan thee, koffie, bier en natuurlijk wijn. Het nieuwe proefboek behandelt alle aspecten van wijn van productie tot distributie. Aan het einde vat Peter Klosse de verschillen tussen wijn en bier nog eens samen.

Deel drie gaat over drank en spijs, het terrein van Gereons Keuken Thuis. Hoe combineer je gerechten en dranken, welke overwegingen maak je. Een stukje kennis, dat elke hobbykok of foodblogger zou moeten beheersen. In deze zin is het een interessant boek.

Het boek besluit met verdieping, achtergrondinformatie. Over mondgevoel, olfactorische aspecten (wat ruik je?). Wat doen je hersenen met al die smaakinformatie? Een wetenschap op zich. Uiteindelijk resulteert dit alles in een gedragsmodel van en voor je voedselkeuze. Meer ga ik er niet over zeggen in deze recensie, maar interessante materie is het. En leergierig als ik ben.

Het nieuwe proefboek is een aanrader voor degenen, die smaken willen ontrafelen, Zich willen verdiepen in de essentie van gerechten en hun beleving. Daarin is het boek geslaagd. Het vormt een mooie aanvulling op al eerder opgedane kennis. En zoals gezegd een must voor elke hobbykok of foodblogger, die wil gaan creëren in plaats van koken. Dit complete en leerzame werk zal in Gereons Keuken Thuis nog heel wat keren gebruikt gaan worden.

Het nieuwe proefboek, Peter Klosse en Angélique Schmeinck (ISBN 9789059566408) is een uitgave van Fontaine Uitgevers en is te koop voor € 39,95

13/12/201519/12/2018

De wilde Keuken, Stéphane Reynaud.

foto: De Wilde Keuken.

Het is december een wildmaand bij uitstek. In deze tijd van het jaar verschijnt bij menigeen een stukje everzwijn, ree, konijn of fazant op tafel. In zijn boek De Wilde Keuken nodigt Stéphane Reynaud de lezer en koker uit in de wondere wereld van jacht op het Franse platteland.

Stéphane behoeft nauwelijks nog introductie. Ik verslind zijn boeken, vol anekdotes, verhalen, fictief of niet, leuke woordspelingen en natuurlijk likkebaardend lekker eten. Reynaud spijkerde mij bij over varkensvlees, over paté’s en pasteien, over de echte Bistro keuken. En hoe je een kinoupaté assembleert. Deze keer vertelt de schrijver alles over veder- of haarwild. De wilde keuken, 120 gerechten van de echte jager. Instant Astérix– en Obélixgevoel.

Het boek start met haarwild. Het ree, mannetje van de reegeit en papa van de reekalfjes, verblijft dakloos in het bos. Jager Didier uit Landira schiet er twee en rijgt ze aan het spit. De vrouw des huizes zet een magnum rouge op tafel et voilà. Hierin ademen de boeken van Reynaud gewoon terroir. Met een klassiek recept voor reebout, ree-noisettes of ree met chocolade zoals kok Big Ben hem maakt.

Het wildzwijn komt aan bod, mannetje van de bache (zeug) en papa van de biggetjes. Verblijft graag in modderpoelen. Het bos geurt op 1100 meter hoogte naar wilde zwijnen. De familie Faure gaat op jacht. In vol tenue. De honden zijn opgewonden. Er wordt een ever van 70 kg geschoten, schoon aan de haak. Voor een gerecht van wildzwijn met worteltjes, met ansjovis of een homemade terrine. Ruk de fles Cahors maar aan.

Het haas (in jagerskringen wordt altijd gesproken in het i.p.v. de), het springende dier komt aan bod. Zijn soortgenoot het wilde konijn. Voor hazenpeper of de zeer actuele haas à la royale. Het stropen van een konijn, voor een gebraden konijn, voor wie tegen een stootje kan. Rillettes.

De Wilde Keuken gaat verder met vederwild. Fladderend door de campagne en de bossen. Wilde eend, sneeuwhoen, patrijzen en fazant. Maar ook kwartels, lijsters en leeuwerik. In Frankrijk is namelijk de natuur een grote provisiekast.

foto: terrine van fazant.

De fazant verblijft in een nest en maakt een jengelend geluid. Aldus de schrijver. Kleinzoon Jean beleeft zijn vuurdoop en kan niet met lege handen thuiskomen. Fazant met kool, een doodgewone fazant of een prachtige chartreuse levert deze vogel op.De Patrijs vliegt langs, wederom met kool of chiquer met foie gras. De kwakende eend, hier zijn vele bereidingen voor, gebraden, de borst of confit. Reynaud beschrijft een paté en croûte van de kwak-kwak. Een gerecht van kok Mayol.

De kwartel komt aan bod, de duif en ander gevleugeld en eetbaar, genot. De schrijver, de jagers en de koks weten er wel raad mee. Duif in een cassoulet of met doperwtjes. Lijsters en leeuweriken staan niet zo vaak op het menu in de lage landen. Het deel vederwild wordt afgesloten met de sneeuwhoender en de snip.

Het boek De Wilde Keuken sluit af paddenstoelen, bramen en bessen voor in een soepje, omelet, een confiture of dessert. Want ook die kun je in het bos scoren.

Stéphane Reynaud heeft in dit boek kosten noch moeite gespaard je mee te nemen op reis in de wereld van de Franse jager, met down to earth verhalen, mooie foto’s, vrolijke illustraties, un clin d’ oeil (knipoog) op zijn tijd en heerlijk eten. Een kookboek naar mijn hart. En aanwinst in Gereons Keuken Thuis. Bon Noël!

De Wilde Keuken, Stéphane Reynaud (ISBN 9789059566460) is een uitgave van Fontaine Uitgevers en is te koop voor € 34,95