Kerststress, kent u dat?

Kerststress, kent u dat? Ik zie deze krachtterm al weer regelmatig opduiken op de sociale media, in bladen en elders. Wat moeten we koken, wat doen we met de versiering, hoe dekken we de tafel en wie nodigen we uit? Gedragen mijn bloedjes van kinderen zich wel, wordt manlief niet een tikje aangeschoten en balorig? Is mijn schoonmoeder wel te genieten? En hoe in hemelsnaam krijg ik al die sociaal wenselijke plaatjes van mijn geweldige kerstbeleving op InstafacegramtwitterbookSTOP! Ik raak van dit soort vragen in de verleiding om een ds Gremdaat preek te houden. Over stilte en contemplatie, de blik op de periode na de kerst, samenzijn…..Maar dat doe ik niet op deze laatste zaterdag van de novembermaand. Want december kan zo leuk zijn in de aanloop naar kerst. Zonder stress. Lekker likkebaarden van al het eten. Proeven van wijnen, naar eetfestivals gaan, zoals dat van de blauwe grootgrutter in Utrecht, lekkere kook- en wijnboeken scoren bij je lokale boekhandel of iets bestellen bij je buurt traiteur. Er is zoveel mogelijk. Laten we eens kijken, alvorens echt aan de slag met de planning te gaan. Zomaar wat tips tegen kerststress!

Tip 1, Altijd Feest, vier Kerst en het leven met Janneke Vreugdenhil.

 foto: cover Altijd Feest!

In haar boek Altijd Feest geeft Janneke Vreugdenhil heerlijke menusuggesties zoals een Italiaans BYO (bring your own), een Peruaans diner, dat ze afsluit met un suspiro Limeño (een zucht uit Lima) of een vega op aarde kerstdiner. Als je geen zin hebt om te koken kun je ook je gasten vragen iets mee te nemen en jijzelf verzorgt dan de tafel en drank. Tja het is wat afstemmen, maar daar hebben we tegenwoordig Whatsapp of FB messenger voor, toch?

Tip 2, het decembernummer van foodies, vol kerstgeluk.

 foto: cover decembernummer foodies.

Een week geleden plofte het heerlijke nummer van foodies op de mat in Gereons Keuken Thuis. Kosten noch moeite zijn gespaard om de lezer alvast in de juiste mood te brengen. Feestelijke oesters ontbreken niet. Mezzeprinses Nadia Zerouali en taartjeskoningin Janny van der Heijden ontdekken de geheimen van Turkse zoetigheden. Er is genoten door de redactie van een echt glitter & glamour diner. Kerst around the world. Het citrusfruit seizoen. Cranberry’s van het waddeneiland Terschelling. Wijntips van Lendl Mijnhijmer, sommelier bij Bougainville, het nieuwe restaurant op de Dam. Thee & spijs. Borrelplankjes en kersttulband. En speciaal voor degenen, die ook qua decoratie met hun handen in het haar zitten een special vol met styling tips van bloggers. Het kan dus niet op. Dus mocht je nu al kerststress ervaren? Ga dan in gestrekte draf richting je tijdschriftenverkoper en koop het decembernummer van foodies!

Tip 3, bekwaam je als sommelier! *

 foto: cover Dat smaakt naar meer.

Top sommelier Jan-Willem van der Hek schreef een boek, waar je dorst van krijgt. In zijn nieuwe boek Dat smaakt naar meer maak je kennis met 17 wijnsmaken en geeft hij duidelijke uitleg over druiven. Hij leert je wat over wijnetiquette. Over glazen. Het schenken van wijn op de juiste temperatuur. Geen stoffige cursus, maar praktisch met een wine bucketlist, waardoor je meer geniet van je wijn tijdens het kerstdiner. Benoem je vrouw of man tot thuis-sommelier en laat haar/hem dit praktische boek doornemen. Niks kerststress over de te schenken wijnen, maar feest in je glas.

Tip 4, Voer voor vrienden, het menuboek voor zorgeloze etentjes van Eva Posthuma de Boer. *

Eva Posthuma de Boer schreef dit boek niet per se voor de kerststress types, maar voor iedereen en voor elk moment van het jaar. Gezellig samen aan tafel, de borden en glazen gevuld, zonder al een halve zenuwinzinking te hebben vooraf. Hoe deel jij als kok in de feestvreugde? Hoe zorg je ervoor dat je klaar bent voor je etentje of feestje als de eerste gasten op de bel drukken? Eva Posthuma legt het allemaal fijntjes uit aan de hand van haar beproefde menu’s en recepten. Harold Hamersma verzorg de wijntips. Kerststress verdwijnt als sneeuw voor de zon.

Tip 5,  mini winterslaap tijdens het kerstgedruis.

Een probaat geneesmiddel ter bestrijding van kerststress is een mini winterslaap. Sla op 23 december basic food in, kant en klaar maaltijden van de supermarkt, voldoende drank en oordopjes. Ga op Kerstavond tijdig naar bed en slaap tot de ochtend van 27 december met oordopjes in en hoofd onder het dekbed. Opstaan doe je alleen voor een korte maaltijd, een lekker drankje of sanitaire stop. Je zult zien dat je kerststress door dit middel direct over is.

Heb je na deze 5 tips zin in meer? Maar dan zonder kerststress? Volg dan deze maand mijn kerstberichten op Gereons Keuken Thuis. Altijd een wijn- of spijstip op je (kerst) bord. Stay tuned!

* Recensies van deze leuke boeken volgen nog op Gereons Keuken Thuis.

Altijd Feest, Janneke Vreugdenhil.

foto: cover Altijd Feest.

Altijd feest! Zo lang als Janneke Vreugdenhil zich kan heugen, werd vroeger alles gevierd in het ouderlijk huis. Verjaardagen, Kerstmis, Oud&Nieuw, Koninginnedag en alles ertussenin. Maar ook de dag dat haar ouders verliefd werden, zich verloofden of gehuwd waren. Zelfs als er een grote order werd geplaatst in het bedrijf van vader Vreugdenhil, bakte moeder een taart. Altijd feest dus. Een kneitervolle feestkalender. Soms schoot het door zoals de viering van de aanschaf van de eerste BH, maar over het algemeen mocht dat de pret niet drukken. Janneke Vreugdenhil is hier nog steeds mee behept, want een leven zonder feestjes is als een lange reis zonder pleisterplaatsen. Ook in haar eigen gezin zet zij deze traditie voort. Niet alleen je verjaardag vieren maar ook je halve verjaardag. Haar zoons vinden het, net als Janneke destijds, de normaalste zaak van de wereld.

Tijd voor een feestelijk kookboek dus, om alle momenten in het jaar te vieren. Ik start met het hoofdstuk vieren van december.  Recepten voor deze tijd van het jaar. De goedheiligman is al gearriveerd en dat vraagt om onorthodoxe Sinterklaassoep of een hartige banketletter met appel en salie. Natuurlijk drinkt Vreugdenhil bisschopswijn ter ere van de Sint. Als de Sint is vertrokken beginnen de ideeën en recepten te borrelen voor Kerstmis met een Peruaans “Noche Buena” diner, met als afsluiter de suspiro limeño. Vega op aarde is een andere trouvaille. Of een Italiaans BYO diner. Degenen, die kerststress ervaren raad ik dringend aan bij Janneke te rade te gaan. Die jaarlijkse stress verdwijnt als sneeuw voor de zon met de recepten in dit boek! Tot slot het vieren van het einde van het jaar of moet ik zeggen het begin van het nieuwe met een antikater-recept.

Maar Vreugdenhil stopt niet bij de maand december. Zij viert de winter, met een echte stoof-es in, waarbij er genoten wordt van heerlijke hartverwarmende stoofpotten, zoals de Chinezerige runderstoof. Blue Monday ligt op de loer, tijd voor een kloeke kaastosti. Gewoon vieren die saaiste dag van januari. Net zoals Valentijnsdag en St. Patricksday of Pannenkoekendag!

Janneke Vreugdenhil viert hierna de lente, van aspergefestival tot Suikerfeest en alles wat daartussenin ligt. Een klapper op Koningsdag is de canard à l’orange. Zij viert de zomer met een picknick. Zodra het weer zover is, gaat Gereons Keuken Thuis voor de watermeloen-wodka gazpacho of een pan bagnat. De herfst vier je met een mosselfeest, ein richtiges Oktoberfest, Leidse hutspot op 3 oktober en Halloween met zombie-ogen. En zo is het Altijd Feest in de keuken en aan tafel van Janneke Vreugdenhil. Tot slot vier je ook nog het leven van kraamkost tot rouwkost. Geboortekoekjes en begrafenissoep. Het hoort er allemaal bij.

Altijd Feest is een boek om met aandacht en smaakvol al die speciale feest- en andere levensmomenten te vieren. De schrijfster geeft hiervoor smakelijke recepten. Op deze manier is het altijd feest. En wat de kerststresskippen betreft, spurt naar je lokale kookboekenhandelaar en koop Altijd Feest. Kerst wordt dan een gegarandeerd succes. Have fun!

Altijd Feest, recepten om het leven te vieren. Janneke Vreugdenhil (ISBN 9789057598678) is een uitgave van Podium en is on- en offline te koop voor € 25,00

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Chilean Wine Experience.

 foto: de verborgen wijngaarden van Chili.

Chilean Wine Experience. Op een natte maandagavond trok Gereons Keuken en Route oostwaarts richting hotel Casa 400, altijd een beetje thuiskomen, om heritage wijnen uit het zuiden van Chili te ontdekken en proeven. Chili is natuurlijk een bekend wijn-exporterend land, maar wij kennen in Nederland vooral de wijnen uit de noordelijker gelegen wijnregio’s. Verborgen in het zuiden van Chili liggen de wijngaarden van MauleItata en Biobio. Hier worden rode en witte wijnen gemaakt van oude druivensoorten, als cinsaultcarignanpaísmuscat en sémillon. In tegenstelling tot wat velen denken, zijn veel druivenranken in deze streken meer dan honderd jaar oud. Toch worden deze viñas viejas  als noviteit beschouwd. Gebieden vol terroir en wijnmaaktraditie. Een moeilijke taak voor de wijnmakers, gezien de droge gronden en veelvuldige aardbevingen. Maar zij zetten door, want hun toekomst komt uit het verleden. Met hun old Chilean bush wines. Nieuw voor Nederland.

 foto: espumante Brutall.

Niet alleen de kwaliteit en smaak,  maar ook de sociale cohesie, de symboliek, geschiedenis en ontwikkeling van deze wijngebieden op droge gronden maken, dat deze heritage wijnen zich onderscheiden van de andere Chileense wijnen. Tijd dus voor een echte Chilean Wine Experience!

Gereons keuken Thuis startte met Brutall van Viña Piedras del Encanto, een gedurfd experiment, dat zo’n twee jaar geleden startte. Een nieuw label, Brutall voor mousserende wijnen uit de Itata vallei. Gemaakt volgens de méthode traditionelle van 100% muscat. Een mooie begeleider voor bij de appetizer, die bestond uit “pan amasado” (Chileens brood) en een “chanco en piedra“, een salsa van tomaat, peper en knoflook.

 foto: El Perla.

Van Terroir Sonoro  proefde ik een 100% mucat, wit voor bij de surf&turf gang, bestaande uit een empanada en gamba met maissalade en krabmayo. Een apart verhaal is dat sommige druiven van Terroir Sonoro opgroeien met speciaal voor hen gecomponeerde muziek.

 foto: ceviche met bruine bonensalsa.

Bij de ceviche van makreel met bruine bonensalsa proefde ik een sémillon El Perla van Bisogno Wines uit de Maule vallei.

 foto: viña Gonzalez Bastias.

Tijd voor rood, van de typische druif país, rood van Viña Gonzalez Bastiashandgeplukt en geperst met minimale interventie en natuurlijke gisten. Twaalf maanden lagering in aardewerk potten. Dat proef je, alhoewel de wijnen wat koud werden geschonken. De kippendijtjes met merken, Chileense zoete aardappelfrites lieten zich er goed bij smaken. Tijd voor een uitstapje naar de carignan druif van Moretta Wines, gedreven jonge vrouwen, die van deze druif een fruitige en sappige rode Carigno del Maule maken, die ondanks dat deze wijn op hout rust verbazend fruitig blijft.

 foto: ossenhaas met Trifulca.

Bij de gebakken ossenhaas met broodsalade, mais puree en salsa diablo en mojo, proefde ik de 100% cinsault van Viña Trifulca, een fermentatie van 10 dagen, waarbij 30% van de druiven een macération carbonique ondergaat. Daarna gaat de wijn op oude Franse vaten.

Het wijnfeest eindigde met een dessert wijn van Erasmo, gemaakt van 100% torontel druiven, die twee maanden worden gedroogd, daarna geperst en gefermenteerd in oude Franse vaten. Zoet met behoud van de zuren. Het vormde een mooie pairing met het dessert van crème caramel met hazelnoot, ananascake met méringue en mojito ijs.

 foto: het slotakkoord met Erasmo.

Wat een feest, de Chilean Wine experience en wat een keur aan wijnen en smaken. Opgetogen vertrok Gereons Keuken en Route huiswaarts. De wijnen uit Zuid Chili zijn een echte descubremiento, ontdekking. ¡Disfrutalos!

De wereld van de HAPPY Pear.

 foto: cover De wereld van de HAPPY PEAR.

De wereld van de HAPPY PEAR.  Het is weer het seizoen van de feesten en partijen in Gereons Keuken Thuis. Lunch hier, culi-event met hapjes, een wijnproeverij daar, een kookworkshop hosten of boekpresentatie bezoeken. Allemaal hartstikke gezellig en lekker. Maar soms schiet mijn eigen eet-regime er een beetje bij in. Zwemmen sla ik dan eens over, wat minder sit ups in de ochtend en ik snoep meer. Gelukkig plofte het kookboek over de wereld van de Happy Pear op de mat. Twee Ierse tweelingbroers, die afzonderlijk besluiten vegetariër te worden.  De mannen startten in 2004 een groentewinkel in hun woonplaats Greystones aan zee en voelen zich sindsdien gelukkiger met hun plantaardig dieet, dat naar hun zeggen veel endorfines in hun lichamen laat vrijkomen. So far so good. Dat is hun ding. Lezers van Gereons Keuken Thuis weten inmiddels dat ik niet zo een fan ben van dit soort lifestyle en gezond eten boeken. Dat heeft vaak nog niet eens met de materie gezond voedsel te maken, maar met de toon, die wordt gebezigd. Van de kansel wordt dan geschreeuwd, dat het einde der tijden nabij zal zijn als er niet minimaal elke dag een flinke portie zaden, groenten en andere superfoods naar binnen worden gestouwd. Los nog van het hoge “kijk mij nou toch eens” gehalte.

Tijd dus om de theorie van deze twee heren eens langs de lat te leggen. Want Stephen en David Flynn zijn er van overtuigd, dat je door een plantaardige leefstijl niet alleen gezonder wordt, maar ook gelukkiger.  Hun kreet is #eatmoreveg  Ze bereikten met hun leefstijl een grote schare fans, waaronder Jamie Oliver. Wat houdt hun leefstijl in?

 foto: 4 minuten “gevangenisgym” per dag.

Het boek begint met een stevig, edoch gezond ontbijt. De bekende smoothies, chiazaad pap, granola en pannenkoeken van quinoa. Ik vind hun Griekse dakos en frittata met groente leuke recepten. Ze zijn niet 100% vegan, maar dat is ook niet het doel. Het vegan Ierse ontbijt vind ik wat bewerkelijk en vergezocht. Ga je dan gewoon eens te buiten aan bonen, worst, spek en eieren.  Soepen, dit hoofdstuk start met tips voor het maken van een krachtige groentebouillon, te gebruiken in een linzensoep of voor een fluwelige witte soep, van selderij, pastinaak en bloemkool. Een mooi voorgerecht als je vegan gasten hebt met de kerstdagen.

Naast een filosofie over plantaardig eten hebben de broers Flynn ook een duidelijke mening over leven in een community als het stadje Greystones. Zij genieten duidelijk van de dagelijkse contacten met bewoners en klanten in winkel en café. Van welke leeftijd en type dan ook. Iedereen doet op zijn of haar manier mee in tegenstelling tot community’s op social media. Hierna volgen portretten van klanten, bezoekers en virtuele volgers, zoals inderdaad Jamie Oliver.

Het boek gaat verder met salades, een intermezzo over gezondheid en calcium en eiwitten in planten. Maar het meest in het oog springende vind ik hun betoog over bewegen. Gereons Keuken Thuis kan het beamen, want van veel bewegen word je inderdaad minder stressvol en in mijn geval ook creatiever. Veel blogs bedenk in tijdens een zwem- of yogasessie. Daarnaast verbroedert sport, getuige het feit dat de broers Flynn en medewerkers van de Happy Pear elke dag een work out doen op de binnenplaats.

Hoofdgerechten volgen, burrito’s, een groentepaella, wat Indiase gerechten en ideeën voor een groente BBQ. De regenboog groenteterrine zal niet misstaan op de vegan kerstdis. En kookboek vol simpele balansdag recepten. Prima voor tussen de partijen door, zal ik maar zeggen.  Er volgen nog wat dips, een hoofdstuk vol zoete dingen en een hoofdstuk vol tips om te gaan leven volgens het Happy Pear principe. Geen preken, maar gewoon doen. Dat laatste vind ik misschien wel het allerleukste aan dit boek. Als je je lifestyle kunt delen, in dit geval de plantaardige van de Happy Pear, met de mensen om je heen word je vanzelf een gezonder en gelukkiger mens. Fijne dinsdag heren Flynn!

 foto: every day swim!

De wereld van de Happy Pear, Stephen & David Flynn (ISBN 9789463190848) is een uitgave van Scriptum en is on- en offline te koop voor € 24,95

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

BIJDENDIJK, een keuken voor de Lage Landen.

 foto: cover BIJDENDIJK.

 

Bijdendijk, een keuken voor de Lage Landen. Gereons Keuken Thuis gaat (opnieuw) leren koken. Volgens de vier pijlers van Joris BijdendijkHet mooie product, de techniek en bereiding, consistentie van je gerecht, perfectie van de recepten met oog voor de details. Joris wist in zijn jeugd in de Ardennen al wat hij wilde worden. Nee, geen brandweerman, geen rockster of piloot, maar topchef. Geïnspireerd door het moois uit de moestuin, boomgaard en de beek bij het huis van zijn ouders ontwikkelde hij een plan om eens de sterren van de hemel te koken. In een notendop: Joris ging aan de slag in de Amsterdamse horeca, werkte bij Ron Blaauw, ging in de leer bij de gebroeders Pourcel in Montepellier en kookte bij Bridges een ster bij elkaar. Never a dull moment. Nu zeventien jaar later kookt hij in restaurant Rijks® met Nederlandse producten. Je zou het de culinaire eregalerij van de nationale kunsttempel kunnen noemen. Ik mocht daar eens proeven van zijn kunsten en was verrukt.

 foto: de “plaatjes” van gerechten.

En nu is er dan het langverwachte kookboek van Joris Bijdendijk met een duidelijke missie. Hij werkte er drie jaar aan, want deze kok gaat nooit over een nacht ijs. De nationale keuken prolifereren. Onze keuken naar een hoog niveau tillen. Zodat we er toe doen. wat een ambitie. Dat koken begint voor Joris bij de bron. Goed producten zijn leidend voor een gerecht. Hij herkent feilloos een verse kriel van een wat ouder exemplaar. Door met je vinger te wrijven over de schil. Al is je recept nog zo prachtig, de kwaliteit van je ingrediënten is een must. Een kookboek kan niet zonder recepten, maar deze zijn geen dogma’s. Er is aan de bron zoiets als weglaten en toevoegen. Je eigen draai eraan geven. Zoals in het recept voor radijs en piccalilly of de versheid van Opperdoezer ronde met een oestercrème. In ons land groeit, bloeit, zwemt, graast en vliegt zoveel moois. Dat verdient om er ook iets moois mee te maken. Dat is de bron voor Bijdendijk.

 foto: potten @ RIJKS®

De koolraap in zoutkorst, zijn jeugdherinnering van Bastenaakse kip met dragon, een gebakken forel, zeebaars in zoutkorst. Mooie basisgerechten en voor iedere thuiskok goed te maken. Voorzien en dat vind ik altijd leuk een wijnsuggestie. Bovendien besteedt Joris per recept aandacht aan de opmaak. Want zijn gerechten zijn echte kunststukjes. Dat kan net als sommige recepten wat afschrikken. Maar oefening baart kunst. Ik zelf heb het laatste nog niet in de vingers maar ga het proberen, gestimuleerd door dit prachtige boek. Het is een leerschool. Bijdendijk vertelt er graag over, hoe hij als blonde jongen uit Zuid aan de deuren van de culinaire tempels in Parijs en klopte zonder resultaat, maar uiteindelijk door de gebroeders Pourcel in het diepe werd gegooid. Daar leerde hij doen, doen, faire, doen en nog eens doen. Net zolang tot het perfect is. Dat zie je ook aan Bijdendijk, een keuken voor de lage landen.

 foto: inspiratiebron Bras uit Laguiole.

De missie, het derde deel van het boek, wil laten zien, wat je kunt doen met al het moois uit ons land. En Bijdendijk is niet zonder ambitie. Hij wil de aanstichter worden van een Gouden Eeuw van de Nederlandse gastronomie. Sterallures? Nee, die zijn hem vreemd. Het is de band, die door het samenwerken in een keuken wordt gecreëerd. Samen met sterke, niet anonieme producten creatieve nieuwe vondsten op het menu zetten. “Ik hoop, dat iedereen zin krijgt om met een boodschappentas vol Hollandse lekkernijen achter het fornuis te kruipen” Dat gaat Gereons Keuken Thuis zeker doen. Ik weet zeker dat dit kookboek met een grote Wow factor nu al veel toevoegt aan mijn “al zo brede” kennis. (dank voor deze leuke woorden voorin Joris!) Bijdendijk, een keuken voor de Lage Landen krijgt van mij een plaatsje in de eregalerij van Gereons kookboekenhoek. En ik ga eruit leren koken!

 foto: dank voor de krabbel!


BIJDENDIJK, een keuken voor de Lage Landen, Joris Bijdendijk (ISBN 9789038804084) is een uitgave van Nijgh&VanDitmar en is liever “lokaal” te koop voor € 39,99


Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

De Wijn-Spijsbijbel, Victoria Moore.

 foto: cover Wijn-Spijs bijbel.

De Wijn-Spijsbijbel van wijnkenner en smaakexpert Victoria Moore. Plof daar lag ie op de mat in Gereons Keuken Thuis. Het deed mij er meteen aan denken, dat wijn en spijs de laatste periode  wat ondergeschoven kindjes zijn geworden op mijn blog. Een beetje weggemoffeld. Eigenlijk onzinnig, omdat wijn en spijs eigenlijk de reden zijn waarom ik ooit met mijn blog Gereons Keuken Thuis ben begonnen. En niet de vele boekrecensies van de laatste herfst. Maar tja, in deze post ga ik ook weer een boek bespreken. Zij het een wijnboek in plaats van een kookboek. De recepten vormen een ondergeschikt onderdeel in de veelheid van informatie, die Victoria Moore je geeft over eten en drinken.  Hoe wijn te combineren met spijs en spijs te combineren met wijn. Altijd een leuke puzzel. Te meer omdat ik in het najaar nogal eens word verzocht om een wijnproeverij te hosten door diverse kookstudio’s. Wat ga je dan vertellen en hoe? De Wijn- Spijsbijbel is daarbij een heerlijk hulpmiddel gebleken. Ik zeg altijd dat je wijnkennis net zo moet categoriseren als spijskennis. Een groot klavier met allerlei registers vol smaak en combinaties. Dat is nu exact waar het boek van Victoria Moore over gaat. Het gaat over de geneugten van lekker eten met goede wijn. En andersom, welk gerechtje serveer je bij een wijn. Je bent immers nooit uitgespeeld. Het boek start met een eenvoudige uitleg over smaak en beleving ervan in onze hersenen. Als je dat onder de knie hebt vertelt de schrijfster hoe het boek te gebruiken. Hoe je wijn te kiezen en hoe je gerecht te selecteren? De criteria waarop en waarmee je dat doet. De druivenrassen of regio? Hierna gaan we echt aan het werk, van aardbei als ingrediënt tot zwaardvis en alles wat daar tussenin zit. Drink bij een gegrilde hamburger van rund eens een Chileense pinot noir of een nero d’avola van Sicilië. Of een gerecht van kikkererwten met rosé uit de Languedoc. Vanavond eet ik uientaart, daarbij zou die witte Jurançon, die ik van Xavier Kat proefde bij Bougainville prima smaken.

In het tweede gedeelte draait Moore de rollen om. Druiven, wijnsoorten en hun smaken geven richting aan het gerecht, dat erbij kan horen. Van de albariño tot zinfandel (primitivo) Lamsvlees bij de cabernet franc. Chardonnay gaat voor eggs Benedict en de pinot noir uit de Bourgogne bij de umami van eend met Japanse soyasaus. Wat een combinaties! Ik krijg daar geen genoeg van. Tot slot schreef wijnkenner Niek Beute speciaal voor de Nederlandse uitgave een wijn-spijs hoofdstuk met klassiekers als de Bossche bol en cream sherry. ( ik heb er vaak ook andere dranken bij gedronken) of kibbeling met picpoul de pinet. Nederlandse wijnen van de auxerrois druif met vichysoisse of riesling met tegenwoordig alom aanwezige rivierkreeftjes.

Zal ik nog even doorgaan? Helemaal niet nodig, elke wijn en spijs adept moet gewoon dit boek in zijn kookboekenhoek hebben staan. De Wijn-Spijsbijbel van Victoria Moore is verplichte kost voor elke wijnfreak, thuisrestaurateur of foodblogger, die zijn (blog) posts, diners of receptuur wil  uitbreiden met wijn- en spijsadviezen. Dat is exact wat Gereons Keuken Thuis met deze bijbel in de hand weer gaat doen.

De Wijn-Spijsbijbel, Victoria Moore, met appendix van Niek Beute. (ISBN 9789045034690) is een uitgave van Atlas Contact en is on- en offline te koop voor € 34,99

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Recepten uit Los Angeles.

 foto: cover Recepten uit Los Angeles.

Recepten uit Los Angeles, een ode aan deze Tinseltown aan de Pacific. Ik denk altijd aan de song van de Village People: “Go West life is peaceful there, Go West where the skies are blue….” De stad der Engelen heeft vanaf de eerste Spaanse kolonisten in de 16e eeuw tot op heden grote aantrekkingskracht gehad. Fortuinzoekers in de olie, vliegtuigbouwers, de film- en entertainmentindustrie. Alles onder de blauwe hemel van Zuid Californië. De Franse schrijver Victor Garnier Astorino raakte tijdens een studie uitwisseling ook begeesterd van deze stad en schreef in zijn verslag twee hoofdstukken vol over zijn reis naar L.A. Dit kwam hem op een reprimande te staan van zijn mentor. Maar de kiem was gelegd. Hij opende samen met een kompaan hamburger restaurant BLEND  in Parijs. Amerikaans eten met een gourmet twist. Het werd een instant succes. Maar het ging kriebelen. Een andere passie van Victor is fotograferen. Ja wie doet dat tegenwoordig niet? Het bijzondere aan de passie van Garnier Astorino is dat hij dat doet op analoge wijze. Dus niente Instagram kiekjes met een filtertje erover, maar afwachten met een te ontwikkelen rolletje, wat het oplevert. Hij vertrok naar Los Angeles en dit cult kookboek is het uiteindelijke resultaat.

L.A. is Amerika’s grootste meltingpot. Qua landschap, bergen, canyons, stranden, zee en bos. Qua verstedelijking van mansions tot suburbs, verbonden door brede snelwegen. En qua bevolking, from all over the world. Dit heeft natuurlijk zijn weerslag op de culinaire tradities van deze stad. Garnier Astorino is hierdoor gefascineerd en ging op pad door alle stadsdelen van de stad. Het werd een eerbetoon aan een stad, die zowel je lichaam als geest voedt.

De schrijver start in West Los Angeles, Santa Monica en Brentwood. Ik ga niet alle namen noemen, want dan moet je een kaart naast je kookboek hebben. Gerechten als een hickory hamburger, old fashioned apple pie, een Venice muscle beach smoothie  (L.A. is natuurlijk health and fitness stad numero uno) of een hartverwarmende visschotel uit Santa Monica. Thais eten of een sake bomb cocktail. Het lijken allemaal wel filmtitels. En in het eten zie je telkens de kracht van het samenvoegen terug. Wat te denken van een avocado- pesto–ricotta toast met chia zaad pudding. Die combi zag ik niet terug bij Nederlandse superfood bloggers. More is more zullen we maar zeggen. een Sophia bowl onder de hoge palmen in Hollywood. Matzeballensoep bij de grote studio’s. en tot slot een salad pizza in Venice. Tot slot nog wat basisrecepten en een adressenlijst van diners, deli’s en restaurants. Wat een feestelijke parade.

Maar de klapper zit voor mij in de fotografie. Zo hip, modern en gevarieerd als de keuken van L.A. is, Victor Garnier Astorino speelde het klaar alles in Technicolor vast te leggen. Niet iedereens smaak, maar Gereons Keuken Thuis vindt het een vondst. De filmische en retro kleuren van de gefotografeerde gerechten naast foto’s van Californische stijliconen. Dat maakt Recepten uit Los Angeles precies dat cult kookboek, dat je op je moet laten inwerken. Instant style!

Recepten uit Los Angeles, Victor Garnier Astorino (ISBN 9789059567535) is een uitgave van Fontaine en on- en offline te koop voor € 24,95.

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Kookboek van het jaar 2017.

 foto: covers winnende boeken.

 

Kookboek van het jaar 2017, alweer de 11e editie op vrijdag 10 november. Hulde aan Fusina Verloop, kookboeken duizendpoot, die dit spektakel wederom con brio organiseerde. Een selectie van zes titels uit de stapels kookboeken, die Fusina en de vakjury elk jaar ontvangen. Kookboeken, die meedingen naar een vakjury- en publieksprijs. En er verschijnt wat elk jaar. Kookboeken zijn goed voor 7% van de verkoop bij boekhandels.

foto: #momentje met Fusina.

Ter gelegenheid van deze verkiezing toog Gereons Keuken Thuis naar het kakelnieuwe TwentySeven hotel boven de Groote Industrieele Club op de Dam. In dit hotel zwaait creatieve chef Pascal Jalhay de scepter over restaurant Bougainville. Een nieuw concept, waar hij graag voor ieders budget wil koken. Ondanks de ultieme deftigheid van het erboven gelegen hotel. Een belofte wordt dit restaurant aldus één van mijn disgenoten tijdens deze lunch.

 

 

 

 foto’s: creaties van Pascal Jalhay

 

Jalhay maakte uit de zes genomineerde boeken, zes spannende gerechten. Gadogado met zoete pindasaus uit hoe kan het ook anders het genomineerd Pindakaas kookboek. Een crème van wortel met gepocheerd ei en paddenstoelen uit Leafs. Een bouillabaisse zonder vis uit Bowls of Goodness. Zeeduivel/spinazie uit Zot van de Noordzee (één van mijn favoriete kookboeken van 2017). Speenvarken-racks met roodfruit uit Smokey Goodness 2 en tenslotte een mokkamoussetaart met zwarte bonen van The Green kitchen at home. Wat een smaken op je bord en wat een mooie creaties. Dat wordt nog wat daar op de Dam, als eind november de deuren opengaan voor het publiek. Xavier Kat van Okhuysen in Haarlem tekende deze middag voor de wijnen, waaronder een witte Jurançon, een vinho verde gemaakt van alvarinho, rosé uit de Var, een rode Crozes Hermitage en als showstopper een PX uit het gebied Montilla in Zuid Spanje van -heel zeldzaam- 150 jaar oud. Geblend speciaal voor Okhuysen uit soleras tussen 1820 en 1910. Wat een wijn.

 foto: PX uit Montilla van 150 jaar oud.

Toen was het tijd om samen met mijn tafeldame en -heren Jean Beddington , Hoeben, Kellerhuis en Polman te horen uit de mond van spreekstalmeester Ellemieke Vermolen, wie de winnaars van de publieks- en vakjuryprijs waren. In de eerste categorie was de prijs voor Smokey Goodness 2 van Jord Althuizen. Vorig jaar nog de favoriet van de vakjury, dit jaar door het publiek beloond met de gouden garde. Knap gedaan, zeker omdat dit Jords tweede BBQ boek in korte tijd is en het dan altijd afwachten is, wat het publiek ervan vindt.

 foto: gerecht uit Smokey Goodness 2

De winnaar van de vakjuryprijs ging naar The Green Kitchen at Home, gezond, vegetarisch en snel eten voor elke dag, het genomineerde kookboek van het duo David Frenkiel en Luise Vindahl. Gereons Keuken Thuis kende dit boek niet, noch deze bestsellerauteurs. De jury prees het stel voor hun recepten en fotografie. En het feit dat alles wordt geproduceerd aan de keukentafel. Persoonlijk ben ik niet zo kapot van dit genre kookboeken, millennial vegetarisch met een hoog Ikea gehalte zal ik maar zeggen. Ik had in de categorie vegetarisch ingezet op Leafs. Maar dat is mijn smaak. Zo zie je maar!

 foto: dessert uit Green Kitchen at Home.

Na de lunch ging het via een korte pitstop thuis naar Foodyard op het markthallenterrein aan de Van Galenstraat. Daar, in de buik van de stad werden de winnaars en alle andere genomineerden nogmaals in het zonnetje gezet. Een feestelijk besluit van deze verkiezing van het kookboek van het jaar 2017. Gespijsd en gelaafd toog Gereons Keuken Thuis weer westwaarts. Benieuwd wie er volgend jaar op het podium staan.

Eigentijdse WILD gerechten.

 Foto: cover Eigentijdse WILD gerechten.

Eigentijdse WILD gerechten. De wilde weken breken weer aan in Gereons Keuken Thuis. Karakter Uitgevers begreep dit en stuurde mij het nieuwe kookboek van Duitse chef-kok Harald Rüssel, die graag kookt met wild en experimenteert met nieuwe recepten en bereidingen. Rüssel is eigenaar en chef-kok van Rüssels Landhaus in Duitsland. In de restaurants van deze charmante auberge kookt hij met lokale producten op het hoogste niveau. De kok noemt dit “neudeutscher Stil” Daarnaast is hij een groot wildliefhebber en fervent jager. Wild heeft dus een prominente plaats in zijn keuken. Door zijn passie voor jagen ontwikkelde Rüssel ook als kok een speciale kijk op zijn vakgebied en vooral op de voedingsproducten in onze geglobaliseerde wereld, gekenmerkt door een steeds intensievere landbouw en voedselproductie. Harald Rüssel werkt liever lokaal, met product dat kleinschalig is gemaakt en dat hij goed kent. Terug naar de oorsprong, groenten en kruiden uit eigen tuin, vlees van een diervriendelijke veehouder, ambachtelijk brood van de bakker en ook -heel duurzaam- jacht. Een middel, dat, als het zich richt op een gezonde wildstand, geen inbreuk maakt op de natuurlijke groei en het vrije leven van de dieren. In het elegante Landhaus St. Urban kookt hij, nadat hij afscheid nam van luxeproducten op de kaart, met streekproducten. Voorheen was het de Franse cuisine, die de scepter zwaaide. Rüssel maakte er een nieuwe Duitse keuken van. Met eigentijdse wild gerechten.

Het boek begint met een uiteenzetting over jacht versus intensieve veehouderij, een pleidooi van de chef om meer wild te eten. Daarna volgen praktische jagerszaken, als een jachtkalender, verkoopadressen en het bewaren van wild. We beginnen met koken. Harald Rüssel besteedt veel aandacht aan basics, het gebruik van de vleesthermometer, het kort of rosé bakken, roosteren, smoren of sous vide bereiden van wild. Bouillons en fonds komen aan bod. Heel spannend is zijn Spätburgundersaus. Hoe Duits wil je het hebben?

Roosteren van wild is iets wat je in Nederland weinig tegenkomt. In Duitsland is dit een geliefde wildbereiding. Homemade braadworst van wild, Rüssels eigener Art Currywurst, dips en chutneys voor het geroosterde wild, een reeburger en gebraad van het spit in de stijl van de Hunsrück. Of wat te denken van een echte wildpizza met een bolognese van wild zwijn. Prima foodtruck eten.

Video: Harald Rüssel maakt risotto met wildzwijn.

Hierna gaat het verder per wildsoort. Het wildzwijnzwartwild, is de laatste jaren enorm in populatie toegenomen. Wildzwijnsvlees is sappig en heeft het hoogste vetgehalte. Toch is het vetpercentage lager dan bij tamme varkens. Heerlijk vlees voor een klassieke cordon bleu of -moderner-een pulled pork burger. De ree is de volgende. Deze leven in het bos en aan de randen van akkers, zijn geen herten. Reeën zijn herkauwers. Het vlees is zacht van textuur en een ware delicatesse. Voor een in het geheel gebraden reerug, reeragout of gebakken lever van ree.  Het hoofdstuk over de ree sluit af met een “verdwaald?” recept voor wafels met slagroom en kersenragout, waarin geen reevlees is te bekennen.

Het hert, roodwild. de grootste groep in het Duitse wildbestand, leeft in roedels. Het hertenvlees is donkerder en krachtiger van smaak dan dat van een ree. Voor een hertenfilet met aardappelrisotto en schorseneren of een gesmoorde hertenschouder met knolgroenten. Gevolgd door een hoofdstuk over vederwild, eenden, patrijzen, duiven en fazanten. Voor zoetzure wilde eend met Chinese kool, klassieke fazantenborst of fazantenessence. Patrijs met bietjes of duivenborst met bloemkool op drie manieren. Allemaal simpele gerechten vol smaak.

De haas, tegenwoordig helaas zeldzaam. Jagers zien tegenwoordig vrijwillig af van jacht op deze dieren. Ze worden alleen geschoten als er teveel in één gebied lopen. Hazenvlees is iet speciaals, donker en krachtig. Je moet ervan houden. Een klassieke hazenpeper of hazenrug blijft een traktatie.

Het laatste deel gaat over ingelegd en ingemaakt. Over sauzen en bijgerechten. In Rüssels Landhaus worden veel zelfgemaakte producten gebruikt, zoals wildzijns– of reepaté of aspics. Bramenjus of vlierbessensaus met vermout, noga-kaneelsaus, de klassieke financière of pruimenjus. Wat een variatie. Nog wat brood- en groente recepten en je hebt een goede indruk van de eigentijdse WILD gerechten van Harald Rüssel, die dagelijks met zijn familie zijn Landhaus en Umwelt bestiert. Soms is de toon en setting wat Duits en stevig, maar daar houd ik wel van. Een fijn boek voor de wilde weken!

Eigentijdse WILD gerechten, Harald Rüssel. (ISBN 9789045212241) is een uitgave van Karakter en is “liever lokaal” te koop voor € 24,99

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Amsterdam Kookboek, recepten en verhalen.

 foto: cover Amsterdam Kookboek.

Amsterdam Kookboek, recepten en verhalen van culinair journaliste Laura de Grave. Gereons Keuken Thuis en de schrijfster van dit nieuwe kookboek hebben een aantal dingen gemeen. Onze liefde voor Neerlands hoofdstad, lekker fietsen door de stad, op zoek gaan naar leuke culinaire adressen en erover verhalen. Bovendien zijn we allebei import Amsterdammers, Laura sinds 2012 en ik sedert 1985. (Ja zo oud ben ik nu eenmaal) Laura’s Kookboek over Amsterdam is het gevolg van de wens van Laura om het roer om te gooien. Teksten schrijven kon ze wel, maar ze miste nog de broodnodige culinaire ervaring om zich in het vervolg culi journalist te noemen. Ze bedacht een plan. Laura meldde zich bij diverse restaurants en andere ambachtelijke keukens met de originele vraag: “Mag ik hier een dag komen werken, dan schrijf ik er een verhaal over?” Inherent aan onze stad zwaaiden de deuren open voor Laura. Want welke kok of ambachtsman is nu niet trots op zijn product? De aanpak werkte en inmiddels is ze een gevestigd culischrijver, die al heel wat publicaties op haar conto heeft staan. Haar mooie Amsterdam Kookboek is hiervan de apotheose. Een kookboek met typisch Amsterdamse, Nederlandse en multiculturele recepten, die zijn ingebed in de stad. Maar nog belangrijker vind ik de verhaallijn van het Centrum via Noord naar Oost naar West. Met de medewerking van al die oude en nieuwe Amsterdammers, die zich dagelijks inspannen om de lekkerste dingen te maken. Om de stad te laven. Een bijdrage aan het “terroir” van Amsterdam. Er staan voor mij niet veel nieuwe/onbekende adressen of specialiteiten in. De kracht van het boek ligt in de persoonlijke verhalen erbij. Van patissier Cees Holtkamp, slagerij Louman, over de enige echte ossenworst van de Wit, distilleerderij van Wees (waar ik tijdens de entreeweek van de UVA in 1985 de likeurproef wedstrijd won) en de oesters van Nam Kee op de Zeedijk. Wat een variatie. Ik ga niet alle deelnemers aan het boek opsommen, want het Amsterdam van Laura moet je zelf zien, proeven en voelen. Pannenkoeken in de Taksteeg bij Gartine, de koolraap van Rijks® of de stoofaal van stadsvisser Piet Ruijter. Allemaal verhalen en recepten, die de buik van Amsterdam laten zien, voorzien van sfeervolle foto’s van fotograaf Hans de Kort. (ook import) Ik kan er nog meer woorden aan wijden, maar mijn devies is, stap op je fiets met dit boek in je hand en ontdek de smaak van de  stad. Of zoals de schrijfster het zelf zegt: “Spring maar achterop!”

Amsterdam Kookboek, recepten en verhalen. Laura de Grave (ISBN 9789492037695) is een uitgave van Uitgeverij Brandt en is “liever lokaal” te koop voor € 25,00

N.B. Binnenkort verschijnt ook de Engelstalige editie, leuk voor je expat vrienden of buitenlandse gasten, die willen kennismaken met al het moois, dat Laura verzamelde.

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten