Pascale Naessens: Eén Pan.

Pascale Naessens: Eén Pan. Een nieuw boek van deze Belgische vedette, die geen nadere introductie behoeft op GKT. Maar….. voor degenen, die wat hebben gemist: Pascale Naessens is een Vlaamse bestseller auteur. Zij schrijft met de regelmaat van de klok nieuwe kookboeken, waarin zij naast recepten, ook haar levensfilosofie over eten deelt. Speels koken, opdat je licht in je vel blijft zitten. Hierop heeft zij patent. Alles uit eigen jarenlange ervaring en in eenvoud. Want dat is de basis voor een goede gezondheid en maakt, zoals deze schrijfster het zelf zegt gelukkig. In Eén Pan etaleert Naessens opnieuw haar motto: lekker eten is geen straf, maar een verrijking van je leven. Ja makkelijk gezegd, hoor ik mijn lezers nu denken. Je moet er wel tijd voor hebben en kennis. In Eén Pan rekent Pascale af met de mythe, dat gezond eten omslachtig is. Geen stress in de keuken, alles klaargemaakt in één pan, ideaal dus voor wie weinig tijd heeft. Eerste tegenwerping hierbij getackeld.

foto: Cover Eén Pan, speels in de keuken, licht in je vel.

Eén Pan staat vol met kakelvers eten en pure prodcuten. Precies, zoals we gewend zijn van Pascale Naessens. Geen kunstmatige toevoegingen en bomvol sfeer & inspiratie. Vers en gezond koken en eten, zeker zoals de schrijfster het presenteert, is geen enkele moeite, op welk moment van de dag dan ook. Voor GKT zijn de boeken van Naessens altijd welkom voor “balansdagen”, als er weer eens teruggekeerd moet worden naar het regime van GKT. Lekker bladeren door Eén Pan geeft GKT dan ook weer direct inspiratie voor de komende herfst in het Occitaanse land. Een dagje te veel zout, te veel zoet of andere verboden vruchten kun je mooi afwisselen met een fijn speels en licht gerecht van Pascale. Vooral als het met liefde is gemaakt, lijkt GKT dat geen slechte optie.

Eén Pan, speels in de keuken, licht in je vel, start met ontbijtjes, vaak klaargemaakt door haar partner Paul. Kleine verwennerijtjes, zoals cashew-kokospudding met gebakken aardbeien of voor de eierenliefhebber oeufs en cocotte met champignons en gerookte forel. Zo begin je de dag goed. Plant based in de hoofdrol, een rode draad in het dagelijkse dieet van Pascale. Veel vlees eten is helemaal niet nodig, ook met groenten kom je een heel eind. Plan eens een vegetarisch dagje in. De aubergines met krokante kikkererwten op het mooie diepgroene keramiek van haarzelf zien er aanlokkelijk uit. Of wat te denken van groene gazpacho met burrata en pistacchio’? En vlak de huisgemaakte peterselie-olie niet uit. Overal voor te gebruiken. Via vis in vele hoedanigheden, een zelfgemaakte citrus – en gembertonic belandt Eén Pan bij vlees, dat je met respect bereid. Eet hiervan minder, maar kies voor beter vlees. Bijvoorbeeld in een pittige lamsstoofpotje met bloemkool. Gepresenteerd op de nieuwe keramieklijn van Pascale met de naam Verde Lanza (verweerd groen), dat je vaak op het eiland Lanzarote ziet. Witte huizen met door zon gebleekte groene luiken. Koffie en wat lekkers worden niet vergeten en fijne desserts. Wat te denken van pistachenoten-ijscrème? En zo is de cirkel in dit nieuwe kookboek van Pascale weer rond. Met lichaam en ziel al je zintuigen laten genieten van met liefde bereid eten. Al is het dan bereid in Eén Pan.

Eén Pan, speels in de keuken, licht in je vel. Pascale Naessens. (ISBN 9789020981612) is een uitgave van Lannoo en is te koop voor € 29,99

Meer Pascale Naessens: www.purepascale.com & www.pascalenassens.com

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Een taart voor de prinses.

foto: Cover Een taart voor de prinses.

Een taart voor de prinses. In Gereons kookboekenhoek staan heel diverse werken van culinair historica Lizet Kruyff. Een kookboek van de dekselse keukenmeid Rijntje Biljardt, een verhalen- en kookboek met in de hoofdrol Jeroen Bosch, Mozarts Menu en een verhalenbundel over wijlen koningin Elizabeth II. Lizet is van vele markten thuis, doet onderzoek en publiceert daarover op haar website. GKT leest deze verhalen altijd graag en komt hierdoor weer aan nieuwe inspiratie. Samen mat patissier Hidde den Brabander schreef Lizet onlangs Een taart voor de prinses, een boek over het studentenleven van voormalige koningin Juliana. Kruyff en Den Brabander nemen je mee naar de tweede helft van de roaring twenties, toen dan nog prinses Juliana ging studeren in Leiden. Voor haar een fijne tijd met vele herinneringen, los van het hofprotocol. Een dimensie aan deze vorstin, die we nog niet eerder kennen. Juliana sloot zich aan bij een vrouwelijke studentenvereniging en had samen met de andere studentes veel lol tijdens het lunchen op de club, het theedrinken en etentjes op de kamer. Wanneer zij de zomer bij haar ouders op Het Loo doorbracht miste zij haar vriendinnenschaar. Zij kon niet wachten tot het studiejaar weer begon. Drie jaar lang verbleef de prinses in Leiden, waar zij op haar 21e afscheid van moet nemen, omdat haar koninklijke taken zich aandienen. Deze periode wordt besloten met een heuse promotietaart, een prinses waardig.

Een taart voor de prinses start met een eredoctoraat voor koningin Wilhelmina. Kruyff & den Brabander doken in de menu’s voor deze speciale gelegenheid. Juliana ontmoet tijdens het promotiediner van haar moeder Laurence Dufour, die haar enthousiast maakt voor het studeren in Leiden en studentenvereniging VVSL. Haar studententijd begint in 1927, voor de prinses een bevrijding van het knellende korset van het hof. Op kamers wonen en vorm geven aan de vurige wens om “gewoon” te zijn. Althans binnen bepaalde kaders. Als GKT zo naar de menu’s in het boek kijkt zij die niet per se “gewoon” te noemen. Op haar 18e verjaardag is er een menu van Windsorsoep, koude zeekreeft met ketchupsaus (een noviteit in de twenties), gebraden lamsrug, ganzenlevermoes, gebraden eend, hazelnoten soufflé-ijs en kaaskoekjes. Vooral het catsup recept is een knaller. De schrijvers geven het recept in het boek. Op de menu’s zie je regelmatig ketchup terugkomen. De afstand tusssen aankomend vorstin moet gewaarborgd blijven. Julian betrekt daartoe een villa in Katwijk, zodat ze toch de nabijheid heeft van haar vriendinnen en in betrekkleijke vrijheid haar studententijd kan beleven. Helaas mag ze van haar moeder geen gebruik maken van de tram tussen Katwijk en Leiden. Dat is te gewoon. Met haar vriendinnen beleeft ze een heerlijke tijd aan Rapenburg 65.

foto: Koude kreeft met catsupsaus. Binnenkort recept voor deze saus in Gereons Mag.

Studeren betekent overigens niet, dat de vorstin in spe ontslagen is van al haar plichtplegingen. Die gaan gewoon door. Buitenlandse bezoeken, op reis door het land en de Olympische Spelen van 1928 lopen als rode draad door haar studentenbestaan. Aan alles komt een einde en in 1930 neemt prinses Juliana afsscheid als promovendus van Leiden. Het echte werk kan beginnen! Haar studententijd wordt op 31 januari afgesloten met een heus, zij het een beetje saai promotiediner. Het klapstuk van de avond een Nougattaart, waarlijk een taart voor de prinses. De schrijvers geven hun interpretatie van deze taart.

Een taart voor de prinses. Behalve de heerlijke recepten is het smullen van al het speurwerk, dat is verricht voor het schrijven van dit boek. Dat is aan Lizet Kruyff wel toevertrouwd. GKT las regelmatig op haar socials, dat ze wederom een trouvaille had. Waarover kon Lizet toen nog niet zeggen. Nu kun je het allemaal lezen, al dan niet onder het genot van een stukje taart of nog mooier koude kreeft met catsupsaus. Wat een werk is er in dit mooie boek gestoken. Een taart voor de prinses is een echte pageturner!

Een taart voor de prinses. Lizet Kruyff & Hidde den Brabander (ISBN 9789083455648) is een uitgave van Sauberhaus en is te koop voor € 28,99

Meer lezen: https://gereonskeukenthuis.nl/blog/talk-table-lizet-kruyff/

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

For the love of lemons.

For the love of lemons. Het is zomer in GKT en op de keukentafel ligt een kookboek met een vrolijke kaft. Het gaat over de liefde van Letitia Clark voor citroenen. Van die leuke gele vruchten, die je overal voor kunt gebruiken. De liefde van Clark voor de citroen en Italiaanse keuken zit diep. Als kind al was ze gebiologeerd door de plastic knijpflesjes met Italiaans citroensap. Later maakte zij tijdens een baantje in een restaurant kennis met het echte werk, een mooie Italiaanse citroen. Sindsdien zijn deze vrucht en de schrijfster met elkaar verbonden en hoe kon het ook anders: ze schreef een boek over de gele rakker. Italiaanse recepten, hartig en zoet, met een vleugje citroen.

foto: Cover For the love of lemons.

For the love of lemons geeft je een kijkje in het leven van Letitia Clark op Sardinië en de haar liefde voor het eiland. In haar nieuwe boek laat ze op speelse wijze de zomer proeven, daarbij geholpen door de citroen. Logischerwijs heeft ze zoals iedereen in het Zuiden een citroenboom, waaraan het hele jaar deze vruchten groeien. GKT kent het verschijnsel in de Midi. Er zijn altijd citroen voorhanden en ik kan je vertellen, dat een versgeplukte citroen een groot verschil maakt, qua smaak en geur. Eigen teelt van een boompje in GKT is tot op heden echter geen succes gebleken. Maar ik blijf het proberen.

De recepten. Letitia Clark vertelt over de geschiedenis, het fysieke aspect en de gebruiksmogelijkheden van de citroen. Van schil tot sap en zelfs het blad kun je gebruiken, om je gerechten een zomerse touch te geven. Van in citroen gemarineerde olijven, burrata met citroenige lentegroenten tot fijne pastagerechten, zoals romige citroenlinguine. Of varkenballetjes met citroen en venkel. Prima recepten voor de alfresco zomer. Verder gaat het met de mogelijkheden om de bladeren van de citroen te gebruiken. Als pakketje of als smaakmaker. Wrijf een citroenbladeren in Zuid Europa door je handen en je merkt meteen de geur. Overigens is dat met verwilderde venkel langs de weg ook zo. Vul met beide ingrediënten eens een zeebaars of andere vis voor je deze in de oven schuift.

Zoete citroenen. Het mag bekend zijn, dat citroen en zoetigheden een mooi team vormen. GKT eet graag een tartelette citron méringuée. Clark geeft in haar boek recepten voor cookies, smeuïge citroencake of een echte ciambellone, een feestelijke Sardijnse cintroentulband. For the love of lemons, je kunt nog veel meer over zeggen over dit kookboek, maar the proof of the pudding is deze vrucht te ruiken en te proeven. Kook ermee, net als Clark en je haalt instant zomerse geuren op je bord,

For the love of lemons. Letititia Clark. (ISBN 9789023017479) is een uitgave van BECHT en is te koop voor € 29,99

A propos: Laat voor 10 september a.s. een reactie achter onder deze blogpost en wie weet win jij een exemplaar van dit zomerse boek!!!!

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Le SUD.

Le SUD, un si grand soleil. Mediterraan Frankrijk, zo heeft GKT eens vernomen, kun je in drie verschillende entiteiten verdelen. Er is de Languedoc Roussillon vanaf de Rhône tot aan de Spaanse grens, een ruw gebied vol hardwerkende wijn- en olijfboeren. GKT noemt het soms het wilde Zuiden. Wars van frou frou en image. Land van zon, ferias en rugby. Een verhaal op zich is de tweede stad van Frankrijk, het eeuwenoude Marseille. Het derde personage is PACA* wat staat voor Provence, Alpes & Côte d’Azur. Gebied met veel Franse en buitenlandse, al dan niet gefortuneerde, inwijkelingen. Provençaalse folklore meets stadse brouhaha. Truitje om de schouders, al flanerend over La Croisette in Cannes, koele rosé op een terras in Aix en dolce far niente in de Lubéron. In PACA is veel om door een ringetje te halen. Het gedroomde mediterrane vie douce.

Le SUD, het kookboek van Amerikaanse foodstyliste Rebekah Peppler gaat over dit zoete leven in de Provence, de Alpes Maritimes en de Azurenkust. Vanuit Parijs reisde zij lange tijd rond in dit gebied. En dat is te zien aan de dromerige zonnige plaatjes, apéro’s à la plage en dineren wanneer de laatste zonnestralen nog wat licht werpen over de baai van Saint Raphaël. Een instant vakantiekookboek, dat je direct meeneemt naar de Midi. Of in het geval van GKT direct werd meegenomen naar zijn Franse keuken au Sud. Want het is tenslotte (voor) zomer!

La Canicule. De dagen zijn op dit moment heet en lang. De eerste canicule* is dit weekend alweer opgevolgd door de tweede. Dan moeten de hoogzomermaanden juli en augustus nog komen. Met Le SUD is dat binnen met gesloten luiken tegen de zon geen probleem. Lekker bladeren en lezen tijdens de dagelijkse siësta. Peppler trapt af met apéro* suggesties. Koele drankjes voor in de vooravond, zoals een rosé piscine, wijn met ijs en spuitwater. Ze geeft een recept voor vin d’orange, ook een echte zomerhit. Erbij iets te knabbelen of grignoter zoals dat in mooi Frans heet. Le snacking bestaat voor Rebekah Peppler uit olijven, verschillende tapenades, soesjes met ansjovis en panisse. Heel leuk vind ik het kader over andere belangrijke snackzaken, want het is in het Zuiden niet ongebruikelijk bij een apéro een schaal cornuco’s of popcorn neer te zetten.

Le répas. De schrijfster laat het in het midden of ze daarmee de middagmaaltijd of het avondeten bedoelt. GKT gaat maar uit van het eerste. Kip van de Provençaalse markt uit de kippenkar ontbreekt niet, net als mosselen met aioli. Een beetje een vreemde eend in de bijt vindt GKT de clams met raito, is hier sprake van een vertaalomissie? Het gerecht ziet er appetijtelijk uit, maar door de Amerikaanse term clams is niet geheel duidelijk wat voor schelpen? Tapijtmosselen? Of venusschelpen? Een ander visgerecht is de paella Camarguaise en als no waste tip is er voor ’s avonds een macaronade met een restje saus van bijvoorbeeld je daube. Via de pasta’s belanden we bij de groentegerechten du Sud. Natuurlijk ontbreken een zondoorstoofde ratatouille en een tian niet. Ik mis de groenten met aioli of tomates farcies. De Franse frites hadden van GKT niet gehoeven. Ik denk, dat dit een gebaar naar de Amerikaanse lezer is. Salades volgen en Peppler sluit af met desserts, waarvan ik het recept voor tarte Tropézienne niet onvermeld wil laten.

Le SUD. Recepten uit de Provence, Alpen & Côte d’Azur is een mooi vormgegeven vakantieboek. Met lekkere klassiekers uit de mediterraan Franse keuken. De fotografie neemt je mee naar het zonnige zoete leven aan de Middellandse Zee. Het beantwoordt aan het beeld, dat velen (en in dit geval Amerikanen) hebben van het zoete Franse leven. Daardoor mist het wat diepgang in de keuze van gerechten. Maar voor de rest: Le SUD is een heerlijk boek om mee te nemen naar je gehuurde gîte, om daar met heerlijke verse streekproducten uit te koken of voor tijdens je staycation. Met het boek van Rebekah Peppler haal je instant PACA in huis.

Le SUD, Rebekah Peppler (ISBN 9789023017509) is een uitgave van Becht/ Harper Collins en is te koop off- en online voor € 34,99

*PACA: term, die in Frankrijk voor het gebied ten oosten van de Rhône wordt gebruikt.

*canicule: hittegolf

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Tapas de verduras. Johan Björkman.

Tapas de verduras. Johan Björkman. Tapas bestaan vaak uit vleeswaar, vishapjes, olijven en een enkele ensalada rusa. Tenminste dat is het beeld, dat GKT heeft. Buiten Spanje is het helemaal bon ton om een zogenaamde “tapasplank” om te delen te serveren, wat in de praktijk neerkomt op een plank vol charcuterie, olijven, gevulde pepertjes en wat vis- en garnalenspiesjes. Voor GKT niet echt handig, gezien het hoge zoutgehalte. Daarom was ik blij, toen het boek van chefkok Björkman op de mat plofte. Deze Zweed verdeelt zijn tijd tussen zijn restaurant annex bierbrouwerij Poppels Citybryggeri in Göteborg en Barcelona. In de laatste stad werd hij, tijdens een skateboardtour, verliefd op de easy lifestyle en tapas. Hij keert er elke keer terug, zeker als in het Noorden de dagen korter en kouder worden. Volgens Björkman is het dan in deze Midddellandse Zee stad nog prima buiten tafelen. met tapas natuurlijk en een koude caña of glas Catalaanse vermut.

Tapas de Verduras, de titel zegt het al gaat over vegetarische tapas. Natuurlijk komen de klassiekers als papas bravas, tortilla en de eerder genoemde ensalada rusa aan bod. En… een keur van door Björkman zelf bedachte tapas. De schrijver geeft aan deze van oorsprong Russische salade een geheel eigen draai. Daarnaast bevat het boek een keur van door Björkman zelf bedachte groentetapas. Het kookboek telt 90 vegetarische recepten, dus tijdens de alfresco zomer valt er voor GKT in het Zuiden heel wat te experimenteren. Na een opsomming van typische Spaanse ingrediènten, die GKT vaak in huis haalt als hij de Pyreneeën oversteekt, gaat Björkman aan de slag. Picas picas, kleine hapjes, die je met een prikkertje eet, voor bij een glas vermout of wijn. Denk aan gefrituurde tuinbonen, Arbequina-olijven met citroen of asperges met alioli. Canarische papas arrugadas met groene mojo ontbreken niet. Waar je deze in Catalonië eet vraag ik me af, maar dat terzijde. Van de picas gaan we naar de salades. Sommige at de schrijver daadwerkelijk, andere salades zijn van zijn hand. Salades, behalve de ensalada rusa, die in Spanje op elke bar staat, zijn eigenlijk meer een gerecht dan een tapa. De ensalada van lauwe spinazie met rozijnen en pijnboompitten komt zeker deze zomer eens op tafel in GKT. Een echt easy does it gerecht. ( het recept vind je hieronder)

De tapeo van Björkman gaat verder met de frituur. Wat zijn tapas zonder croquetas in alle soorten en maten. Eén ding hebben ze gemeen: ze zijn plantbased. Hierna volgen gestoofde gerechten en soepen, zoals samfaina, het Catalaanse antwoord op ratatouille. Ook ontbreken de salmorejo en ajo blanco niet. De plancha gaat aan, een geliefd instrument ook in Gereons Keuken Thuis, waarop je behalve met vlees en vis, ook prima met groente aan de bak kunt. Lekker zoutarm met eventueel wat romesco erbij. (deze sla ik vaak in bij de Mercadona) Hetzelfde geldt voor de brasa, de houtskoolgrill. Het is GKT niet geheel duidelijk, waarom de schrijver in het boek dit ondersceid maakt, want calçots maak je ook prima op de plancha. Tot slot besteedt Björkman aandacht aan brood, dat in Spanje niet van de zelfde kwaliteit is als in Frankrijk. Desalniettemin leent het zich goed voor tapasvarianten of geroosterd met beleg.

Tapas de Verduras is een kookboek vol vegetarische gerechten, die al dan niet een volledige maaltijd kunnen vormen. Een vrolijk kleurrijk boek met sfeerplaatjes van de stad Barcelona. Met het boek van Johan Björkman heb je net als hij het beste van twee werelden, je dompelt je onder in het Spaanse leven of kookt op de wat minder zonnige zomerdagen in Noordwest Europa zijn groenterecepten. Instant zomers alfresco succes.

RECEPT: Espinacas con uvas pasas y piñones.

Nodig:

2 el olijfolie

3 knoflooktenen gehakt

60 g gewelde rozijnen

50 pijnboompitten

800 g (wilde) spinazie of snijbiet

zout en peper naar smaak

Bereiding:

Verhit de olie en fruit hierin de knoflook gedurende 2 minuten. De knoflook hoeft geen kleur te krijgen. Voeg de rozijnen en pijnboompitten toe en bak ze al roerend. Let erop, dat de pijnboompitten niet aanbranden. Voeg beetje bij beetje de spinazie toe en roer goed om, totdat allles gemengd is en de spinazie zacht is geworden. Breng op smaak met een draai zwarte peper en voeg eventueel zout toe. Serveer direct.

Tapas de Verduras, meer dan 90 vegetarische recepten. Johan Björkman (ISBN 9789461433398) is een uitgave van Good Cook en is te koop voor € 24,95

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Ugly Belgian Food.

Ugly Belgian Food. Laten we het eens over de Belgische keuken hebben op GKT. En dan vooral over de geschiedenis van lelijke, maar o zo lekkere Belgische klassiekers. Want wie zegt, dat eten er per se mooi uit moet zien om te smaken? Dat is een concept uit het smartphone tijdperk. Naast verfijning à la Française in de Belgische restaurantkeuken, kent men in België al sinds de Middeleeuwen echte gerechten, die er misschien qua styling niet uit zien, maar die het hart van elke Belg harder doen slaan. Fleur Willems, de schrijfster van Ugly Belgian Food dook in de culineuze geschiedenis van dit wonderbaarlijke voedsel. In haar optiek vertelt juist de lelijkheid het beste verhaal.

foto: Cover Ugly Belgian Food.

De geschiedenis van de Belgische keuken start met de invloeden van vele culturen door de eeuwen heen. België ligt op het kruispunt van verscheidene Europese cultuursporen. Niet voor niets gaf Jacques Brel elke windrichting een karakter in zijn lied Mijn vlakke land. Van Kelten via Romeinen tot Fransen, Duitsers en Nederlanders. Je ziet het terug in de huizen, de taal, tradities en natuurlijk de keuken. De rijkdom van middeleeuws Vlaanderen en Bourgondisch Brabant brachten luxe goederen uit het Oosten zoals specerijen, maar ook kookkennis. Het is heden ten dage nog steeds te zien in bepaalde gebaksoorten zoals kruidkoek, maar ook in stoverijen. De schrijfster vindt misschien het meest kenmerkende aan de Belgische keuken de gulheid van de gerechten. Kom daar maar eens om bij die zuinige Nederlanders. Een keuken zonder de frou frou van Frankrijk. Maar een keuken vol convivialité*, waarbij de buik en de ziel worden gevoed. (Dat zie je bij de ch’tis in Noord Frankrijk ook) Hartverwarmend eten en dat hoeft niet mooi te zijn in vorm. Laat het u smaken, voegt een bekende Belgische TV kok toe.

Het eten in Ugly Belgian Food. Wat is Belgisch eten? En wat is een maaltijd zonder een kloek glas bier? Een foodparade in 3 Engelstalige categorieën. Ugly, uglier en tot slot ugliest. In het taalpuristiche België is er gekozen om het in het Engels te doen, denk ik. (GKT had gekozen voor Nederlands, maar dat terzijde.) In het hoofdstuk Ugly ontbreken frieten met stoofvlees, waterzooi en fazant op Brabantse wijze niet. Let wel, Willems geeft geen recepten, het is geen kookboek. Uglier grossiert in paling in het groen, een klassieker uit het Scheldeland, de emblematische toast Kannibaal en vogelnestjes in tomatensaus. Echt goede burgerlijke keuken. Met erbij op elke foto een bijpassend bier. Tot slot ugliest, het lijkt wel het Euro-songcontest: de twaalf punten gaan naar matoufet, een kruising tussen pannenkoek en omelet. Op de foto ziet dit gerecht eruit als een bord gele brokjes. Maar het zal goed smaken, want er is ook een formele Confrèrerie du Matoufet.

Ugly Belgian Food is een fijn vormgegeven boek. Vol klassiekers uit de Belgische keuken, gefotografeerd in Technicolor kleuren. Bij elk gerecht ga je via het verhaal terug in de tijd. Een lekker leesboek over de geschiedenis van een keuken, die zoals gezegd, je buik en ziel voedt. Niet meer en niet minder.

Ugly Belgian Food. Een culinaire geschiedenis van lekker lelijke Belgische klassiekers. Fleur Willems. (ISBN 978943410350) is een uitgave van Borgerhoff-Lamberigts en is te koop voor € 24,99

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

*convivialité: gezelligheid, gemoedelijkheid, samen zijn.

Ontbijten met Pascale Naessens.

Ontbijten met Pascale Naessens. Pascale is geen onbekende in GKT. Al heel wat boeken van haar passeerden de revue op mijn blog. Net als een leuke deelname jaren geleden aan mijn serie “talk & table”. Onlangs verscheen De beste ontbijtrecepten van Pascale, een bloemlezing van de gezonde en favoriete recepten van deze Belgische schrijfster. Een nieuwe loot aan de Naessens stam, vol met ontbijtjes, ter variatie, zoet, hartig vega en koolhydraatarm. Dus voor ieder wat wils in de vroege ochtend. Toegegeven GKT komt vaak niet verder dan een kom Brinta met krentjes of een smoothie van havervlokken. Ik ben er namelijk achter gekomen, dat ik eigen het meest snak naar enkel zwarte koffie in de ochtend. Maar wie weet kan Pascale mij over de streep trekken. Want gezien mijn zoutarme regime en het feit dat ik geen eieren eet valt er veel af op ontbijtgebied.

foto: Cover De beste ontbijtrecepten van Pascale.

Het boek van Naessens biedt uitkomst, omdat de gerechten makkelijk zijn te verschuiven naar de brunchklok, het moment, waarop GKT vaak een suikerspiegeldip krijgt van de medicijnen. In Frankrijk peuzel ik dan snel een chocolatine of croissant op, in NL een krentenbol, maar dat kan gezonder en beter.  Haar essentiële keuze is een fruitontbijt, kleurrijk en vol vitaminen en vezels. Hierna legt ze nog andere specifieke voordelen uit van secondaire pantaardige elementen, die goed zijn voor je metabolisme.

Variatie. Naast fruit kun je ook aan de slag gaan met zelfgebakken brood, lekker gebak, pancakes en een grote keuze aan hartige ontbijten. Als dan niet vega. Voor de vegan recepten, zonder dierlijk toevoegingen wordt een speciaal icoontje gebruikt in de vorm van twee blaadjes. Zoals bekend zijn de recepten van Pascale Naessens vaak koolhydraatarm en maakt zij vaak gebruik van fruit met kokosmelk. Overigens het laatste is prima te vervangen door magere kaas of yoghurt. Er is gebak zonder meel en suikers, er zijn fruitrecepten met een kruidenhint, warm en vers brood en tot slot een keur aan eiergerechten, waarmee GKT het thuisfront wel kan verwennen.

De beste ontbijtrecepten van Pascale is een vrolijk en mooi uitgevoerd kookboek, met de voor haar kenmerkende styling. Zonnige fotografie en mooi keramiek. Er is voor iedereen, ook GKT, een recept, dat het proberen waard is. De bakker zal mij wat minder zien…..

De beste ontbijtrecepten van Pascale. Pascale Naessens. (ISBN 9789020955361) is een uitgave van Lannoo en is te koop voor € 22,99

foto: Cover Chez Pascale.

Meer over Pascale Naessens: “Pascale kookt con brio en maakt van elke maaltijd een waar feest. En ze schuwt  het gebruik van in Nederland tamelijk ongebruikelijke ingrediënten niet, zoals hondshaai of rog.  Voeg daarbij haar mooie lijn met tableware en je kunt je voorstellen dat het thuis aan tafel bij Pascale goed toeven  is. Een fijne gast dus voor mijn serie talk & table. Ik wil alles van haar weten en beloon deze vrouw dan met een speciaal recept voor haar met een bijpassende wijntip.” Talk & table.

Over Chez Pascale: “Gereons Keuken Thuis zou graag eens aanschuiven in het restaurant, dat Pascale Naessens denkbeeldig al zo’n 20 jaar runt. Een restaurant voor elk moment van de dag met de signatuur van deze bezige bij. Een echt restaurant zal er wel niet komen. Zeg overigens nooit nooit! Maar Pascale heeft weer veel tijd en energie gestoken in 80 recepten, die je zomaar op de menukaart van haar restaurant zou kunnen tegen komen. Eten is voor dit kookboekenkanon een belangrijk onderdeel van het leven.” Chez Pascale.

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Tim Anderson: Hokkaido.

foto: de sfeervolle cover van Hokkaido.

Tim Anderson: Hokkaido. Recepten uit Noord Japan van het land en uit de zee. Tim Anderson is geen onbekende kok en schrijver in GKT. Eerder smulde ik al van zijn verhalen over de Nanban* keuken, de makkelijke Japanse keuken, de vegan variant en de hapjes uit Izakaya, de beroemde streetfood-barretjes in Tokio. Anderson is al sinds zijn jeugd in Wisconsin bevlogen door de Japanse keuken. Hij smulde van Japanse chefs op TV, net als van ramen, toen hij in Los Angeles ging wonen. Een groot connaisseur werd hij toen hij in Japan woonde en alles savoureerde. Sindsdien is hij een expert op het gebied van deze Oosterse keuken. In zijn nieuwe boek Hokkaido reisde hij af naar het noordelijkste eiland van de archipel. Hokkaido, grensland, dat in de 19e eeuw werd toegevoegd aan het keizerrijk. Een eiland met een bevolking, die oorspronkelijk  uit Oost Siberië kwam en er andere cultuur- en eetgewoonten op na houdt dan de rest van Japan. Op dit eiland heerst de Aino keuken, de gastronomie van de nog resterende oorspronkelijke bevolking.

De Aino keuken rust op drie pijlers, de Japanse keuken, het gebruik van wilde kruiden en wild en Westerse landbouwproducten, die werden geïntroduceerd door de Amerikanen. Dit laatste doet hem aan Wisconsin denken, grapt de schrijver. Tegenwoordig zit de Aino keuken weer in de lift, de Aino keuken wordt inmiddels ook buiten Hokkaido meer en meer gewaardeerd.

De keuken van Aino. Tim Anderson start met de uitleg van de keuken op dit noordelijke eiland. Het klimaat kan bar zijn met hete zomers en strenge ijskoude winters. In de winter kunnen gemeenschappen door de sneeuw afgesloten zijn. Hierna gaat hij verder met een opsomming in infographics van alle specifieke smaken en ingrediënten. Veel nieuwe dingen, die niet altijd even makkelijk verkrijgbaar zijn. Dat maakt het speuren des te leuker. Of gebruik een alternatief, dat er dichtbij komt. In een bijdrage van chef Hiroaki Kon tref je een aantal Aino recepten aan, zoals stevige varkenshielsoep of rijst met rozenbottels. Je ziet dat deze keuken dicht bij de natuur staat.

Na dit Aino intermezzo gaat Anderson zelf aan de slag en maakt hij maaltijden in de Hokkaido stijl. Speciaal eten, gelardeerd met verhalen over dit eiland. Aparte seafood en land based recepten, zoals rijst met gerst en groentesoep met zalm. Anderson besteedt aandacht aan het conserveren van wilde look als smaakmaker. Dat kun je doen met de magnetron. Er zijn aardappelgerechten en hertenbiefstuk. GKT ziet het een beetje als de robuuste variant van de Japanse keuken. Stevig eten voor de inwoners in dit klimaat. Ramen mag natuurlijk niet ontbreken. En er is veel zuivel te vinden in het boek in kaas en zoete puddinkjes met lavendel.

Hokkaido is een mooi gemaakt boek in vrolijke kleuren, met heerlijke robuuste recepten, van een eiland, dat absoluut de term grensland niet verdient. De keuken van dit eiland is een entiteit op zich. Daarin is Tim Anderson met zijn gedegen onderzoek, zijn achtergrond verhalen in geslaagd. GKT is benieuwd welk aspect van de Japanse keuken hij in zijn volgende werk gaat belichten? Hokkaido is een must voor elke Nippon-adept.

In de alfresco-editie deze zomer van Gereons Mag tref je een zomers recept uit dit leuke boek!

Hokkaido, recepten uit Noord Japan van het land en uit de zee. Tim Anderson. (ISBN 9789461433350) is een uitgave van GoodCook en is te koop voor € 32,50.

*Nanban keuken is de door kolonisators beinvloede keuken van Okinawa, het zuideiland.

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Brabant kookboek!

foto: cover Kookboek van Brabant.

Brabant kookboek! In Gereons Keuken Thuis ligt een rood “buukske” Het ontbrak nog in mijn kookboekenhoek. Een kookboek, dat recepten verzamelt uit de “gezelligste” provincie van ons land. (vinden dat niet alle provincies dat?) Brabant. Andréa Janssen dook in de niet altijd zo gezellige geschiedenis van culinair Brabant, waar zeker na de deling van 1648 en de industrialisering in de 19e eeuw het niet altijd feest was op tafel. Dat gold zeker voor het gebied, dat wij tegenwoordig Noord Brabant noemen. Een gebied, dat veel water had in het westen en noorden en onvruchtbare zandgronden met heide in het oosten en tegen de Belgische grens. Een gebied waar de centrale regering in Den Haag maar weinig aandacht aan besteedde, volgens Janssen. Het leven was hard. De boerenbevolking bestond voor een groot gedeelte uit keuterboeren met grote gezinnen, die leefden van hun gemengde bedrijf. Kijk eens naar de verweerde koppen van de Aardappeleters, die Van Gogh zo treffend neerzette. Tot en met de twintigste eeuw leefde de Brabander vooral in dorpen. De steden waren niet doorgegroeid sinds de Spaanse tijd en werden bevolkt door middenstand en een kleine (adellijke) toplaag. Vanaf de 19e eeuw veranderde de samenleving. Door de wol- en vleesverwerkingsindustrie onstonden industrieplaatsen zoals Tilburg en Oss. West Brabant werd een grote suikerproducent. Tot slot vestigde de Bommelse familie Philips zich in Eindhoven, wat weer een hele andere instroom aan bewoners vanuit heel Nederland veroorzaakte. Met plezier gaat de schrijfster op zoek naar al dan niet verloren gerechten. Wat aten en eten de Brabanders?

foto: de Sint Janskathedraal in ‘s-Hertogenbosch

Worstenbroodjes, Bossche bollen en zult. Deze gerechten schieten meteen te binnen bij GKT als het over Brabant gaat. Met Bossche bollen ben ik zelf opgegroeid, net zoals worstenbroodjes. En zult? Een product, waar je overigens geen recept van aantreft in het boek, is een all time guilty pleasure van GKT. Kookboek van Brabant begint met soep. Een niet geheel onlogische keuze, want dit is een goede maagvuller in grote gezinnen. Dat betekent palingsoep in het waterrijke westen en noorden van Brabant. Visserij was er volop, zowel in de rivieren als zeearemen. Vis was een goedkoop en niet onbelangrijk voedingsmiddel in de katholieke provincie. Nog steeds wordt er bij Bergen op Zoom gevist naar ansjovis. In het boekje staan ook veel aardappel- en bonen gerechten, destijds een belangrijke bron van eiwit en koolhydraten. Denk aan blote billetjes in het gras, een stamppot van snij- en witte bonen. Zeker in de winter als groente uit de Weckpot. Ook kwam er pap op tafel, zoals de bekende Begijnenrijst uit Breda.

foto: Carnavalsmaandag in Oeteldonk, een dorp in het moeras.

Carnaval, het feest van het jaar. Dan ligt drie dagen lang in de steden en dorpen het openbare leven stil. Het feest voor de katholieke vastenperiode. GKTheeft hier fijne herinneringen aan. Bijvoorbeeld de bekende nonnevotten van bakker Sonnemans in Sint Oedenrode. Echt een baksel voor de carnavalstijd. Over bakken gesproken: Andrea Janssen vermeld een recept voor Bossche Koek, een traditionele koek, die al werd gebakken in de tijd van schilder Jeroen Bosch. Bijna was deze lekkernij verloren gegaan in de jaren tachtig van de vorige eeuw. Maar gelukkig weer nieuw leven ingeblazen. De Bossche bol wordt genoemd, een van oorsprong Haagse soes, die aan zijn honderdjarige zegetocht begon door onder andere bakkerij De Groot aan de Stationsweg in Den Bosch. Wie is er niet groot mee geworden. En wat ook Brabants is: de eierkoek! Landelijke furore kreeg deze naar mijn beleving wat droge koek door Sonja Bakker, de dieetdiva.

foto: Een Vlaamse schuur in de Meierij.

Andere hoogtijdagen worden gevierd met o.a. worstenbroodjes (na de nachtmis met Kerst), balkenbrij met bruine suiker bij een boterham of een uitgebreide Brabantse koffietafel. De laatste zie je nog regelmatig na communies of begrafenissen. Kookboek van Brabant is een leuk geschreven boekje, zeker voor Brabantse uitwijkelingen zoals GKT. Met voor mij ook nieuwe recepten. Ik mis de recepten voor zure zult en Bossche beuling, waarvan ik vrees, dat ze niet meer zo tot de hedendaagse smaak behoren. Het “buukske” krijgt een (ere) plek in mijn kookboekenhoek tussen het Bossche koekkookboek, Puntneuzen en Kersenpitten en het Bossche bollenboek.

Kookboek van Brabant. Andréa Janssen (ISBN 9789492821270) is een uitgave van Het Zwarte Schaap en is te koop voor € 17,95.

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Over Andréa Janssen: Wat leuk dat je even op mijn site langskomt. Ik ben Andréa en ik woon in het Zuiden van Nederland, in de buurt van Oss. Mijn passie is koken en eten. En dat begon al toen ik heel klein was. Want ik hou van lekker eten en voor de meeste wereldkeukens kun je me ’s nachts wakker maken (en dat zegt heel wat). En de recepten op mijn blog zijn precies gemaakt zoals ik graag eten klaarmaak: snel, lekker én makkelijk te maken zijn! En het liefst met een leuke twist. Met de recepten die je op deze site terugvind, maak je gerechten waar iedereen blij van wordt. Elke dag en elk moment. Of het nu een lekkere verse maaltijd met je gezin is, een dinertje met familie of een feestje met lekkere hapjes. En waarom niet allemaal tegelijkertijd? (Janssen op haar site)

Culinair leesvoer in januari.

Culinair leesvoer in januari. Het nieuwe jaar trapt GKT af met twee heel verschillende en bijzondere boeken. Een culithriller van smaakprofessor Peter Klosse en een canon van 500 jaar kookboeken in Nederland, samengesteld door Jonah Freud en Garrelt Verhoeven.

Jaloersmakende wijn. De nieuwe culithriller van smaakprofessor Peter Klosse. Het boek begint op Spitsbergen in de winterkou. Daar ligt in het donker en tussen de hongerige ijsberen in het diepe permafrost een kluis met alle zaden van de wereld, een reusachtig bezit. Het trekt de aandacht van ene Victor, die in opdracht iets te zoeken heeft op Spitsbergen. We zakken af, zuidwaarts, naar voor GKT bekender terrein. De wijngaarden van de Bitterois. Philippe Charpentier maakt benijde wijnen op natuurlijke wijze, zonder pesticiden en andere chemische middelen. Zijn wijn is jaloersmakend. Dit wekt wrevel op bij de directeur van chemie-multinational Cropinova. Tijdens een belangrijke wijnproeverij in Béziers wordt bekend dat Philippe bewusteloos en bloedend is aangetroffen in zijn wijngaard. De idylle van chateau La Vieille Tour hangt aan een draadje. Rond dit thema ontwikkelen de lijnen van het verhaal, dat Klosse baseerde op waargebeurde feiten zich razendsnel, van de Languedoc vis New York tot Hawaii. Waar ligt de jaloezie richting de wijnen van Philippe en welke belangen zijn er voor zijn ex, zijn neef of Cropinova? Peter Klosse neemt je mee in deze thriller op een inspirerende reis door caves, keukens en wijngaarden. Een spannend boek voor iedereen , die van wijn houdt en voor GKT bijzonder door de zo bekende omgeving. De rest van het verhaal leest GKT binnenkort uit in de Languedoc.

Peter Klosse is eigenaar van Hotel De Echoput in Apeldoorn en oprichter van de Academie voor Gastronomie. Klosse benadert de begrippen smaak en proeven op een wetenschappelijke manier. Hij publiceerde meerdere boeken en ontwikkelde het moderne smaakdenken dat inmiddels overal wordt toegepast. De chefs Theus de Kok en Peter Paul van den Breemen werken al jaren voor De Echoput en zijn wildkenners pur sang.

Eerder schreef GKT een review over Het nieuwe Proefboek van Klosse.

Jaloersmakende wijn, Peter Klosse. (ISBN 9789081496155) is een uitgave van Academie voor Gastronomie en is te koop voor € 22,50

Het Kookboek van Nederland. Een culinair canon door Jonah Freud en Garrelt Verhoeven. Deze twee schrijvers doken in vijf eeuwen kookboekgeschiedenis. Hoe kookte en kookt Nederland? Waar vroeger alleen welgestelde Nederlanders zich kookboeken konden veroorloven, zie je tegenwoordig in elke moderne keuken wel een rijtje op de afzuigkap staan. Met briefjes ertussen en vlekken of smetteloos. Kookboeken zijn in de 21e eeuw een identiteitsbepalend iets geworden. Zeker voor foodies. En het aanbod is schier onuitputtelijk. Dat was in voorgaande eeuwen anders. Freud en Verhoeven hebben getracht met 100 kookboeken en recepten eruit een beeld te schetsen van de evolutie van het kookboek in Nederland. Startpunt is 1514 met het oudste kookboek van de Lage Landen. Een notabel boecxken van cokeryen, een vertaling van de geschriften van Bartolemeo Sacchi. De bedoeling van dit boek was om mensen te leren gerechten op de juiste tijd in het kerkelijk jaar te serveren met op de Bijbel geïnspireerde recepten. Dat luisterde heel nauw. Bij deze episode serveren de schrijvers ghecloven nonnen, een eiergerecht uit de 16e eeuw. Via een plattelandskookboek belanden we bij De verstandighe kock, een kookboek uit de Republiek, een tijd van overvloed in de Nederlandse keuken. Het recept voor olipodrigo is hierbij een mooie illustratie.

De Franse keuken doet zijn intrede en kookboeken richten zich tot de koks en keukenmeiden. Er verschijnen in de opvolgende eeuwen heel wat keukenmeiden- en kookmeestersboeken voor het personeel downstairs op buitenplaatsen, met namen als De volmaakte Hollandsche keukenmeid. In de 19e eeuw krijgt deze keukenmeid een naam zoals Aaltje. Zij is een voorbeeld hoe het heurt aan tafel. GKT maakt nu een stap naar het onderwijs, met het receptenboek van de Haagsche Kookschool. Huisvrouwen in de dop leerden hoe thuis te koken en het gezin een gezonde maaltijd voor te zetten. In de 20e eeuw gaat het rap, meer en meer verschrijnen er kookboeken voor thuisgebruik. Zelfs een heus oorlogskookboek aan het begin van de Tweede Wereldoorlog, om er het beste van te maken. Na de oorlog publiceert Margriet een eigen kookboek voor nieuwe tijden en zo evolueert het kookboek verder. Wina Born doet een duit in het zakje. Smaken uit nieuwe buitenlandse keukens doen hun intrede. Er is het Avenue kookboek en op TV verschijnen koks zoals Joop Braakhekke en Cas Spijkers. Tegenwoordig zijn dat de Jamie Olivers en Yvette van Bovens. Commerciëler en de tuttigheid is ervan af. Zij dragen bij aan het eerder genoemde fenomeen van kookboeken als lifestyle statement. En zo kan GKT nog wel even doorgaan over dit lijvige monnikenwerk, dat Jonah Freud en Garrelt Verhoeven hebben samengesteld. Enerzijds een mooie bloemlezing, anderzijds met leuke recepten. Een must have voor elke foodie. Met Het Kookboek van Nederland heeft GKT weer een mooi naslagwerk in zijn kookboekenhoek.

Het Kookboek van Nederland, onze keuken van 1500 tot nu. Jonah Freud & Garrelt Verhoeven. (ISBN 9789401492508) is een uitgave van Lannoo en is te koop voor € 39,99

Noot: deze boeken werden mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten