Talk and Table, writer Ann Mah, who masters the art of French eating.

 ann mahpicture: Ann Mah

Via Twitter invited Ann Mah to join in in my blog series “gesprekken en gerechten” Talk and Table American writer and traveler Ann Mah is the author of  the book “Mastering the Art of French Eating”  Her story on eating all kind of French delicacies when she stayed in Paris. Her husband, a diplomat took off for a year and Ann decided to discover the French fare. It took her from Troyes to Lyon, from the Provence to Cap Finistère. From andouillettes to soupe au pistou. Ann tried it all and wrote a book on it. At first glance the title suggests a connection with that other American writer, Julia Child, who made her way through Cordon Bleu and wrote “Mastering the Art of French Cooking”. The book of Ann Mah takes you in another direction. Not the preparation but the enjoyment and discovery.  My friend Susan Herrmann Loomis says on the cover: “Ann Mah goes straight to the esential in this lively, mouthwatering book, as she explores the foundations of French cuisine. Bravo!”  She did the same in a book on China.  I am really happy to meet Ann in my series Talk and Table. Based on her answers Ann Mah will be rewarded a customized recipe. To pair with a wonderful wine.

Who is Ann Mah and what would you like to share with us?
I’m a writer, Francophile, devoted home cook, and tea drinker. I love to eat and travel and I never feel like I’ve truly experienced a new place until I’ve eaten the regional specialty.
You once stayed in China, wrote a book on it , can you give us a brief description of that special country?
I lived in China for four years, thanks to my husband’s post at the US Embassy in Beijing. I am ethnically Chinese and grew up eating Chinese food, and before I moved to China, I thought I was an expert on the cuisine. I was surprised and delighted to find an extremely diverse regional cuisine—one of my favorite discoveries was the food ofYunnan, a province in the south that borders Vietnam. They use a lot of ingredients found in European cuisine—fresh herbs, morel mushrooms, and even a special kind of cheese!
You ate yourself around France, in order to capture the flavours, can you tell something on that period?
I’d always wanted to take a road trip through France, using Julia Child’s classic cookbook,Mastering the Art of French Cooking, as a guide. When my husband and I moved to France for three years, it seemed like the perfect opportunity. Unfortunately, he left for Baghdad shortly after our arrival in Paris, and my dream of living in France changed. But with his encouragement, I still traveled throughout the country – albeit, on my own. The book grew from those travels, from my eating adventures, my fascination with the history I discovered, and my admiration for the home cooks and food artisans I met along the way. But, really, writing the book was just an excuse to tour around France and eat!
Your website  speaks to the imagination, recipes, wines, travel, certainly to me. How do you do that?
Thank you for reading my blog! It’s been fun to meet fellow Francophiles and food lovers through my blog. Writing and taking photos for it certainly takes a lot of time, but it’s also a labor of love.
My parents were/are very French food oriented. The last two decades there has been a shift from French to a more international cuisine, certainly in my generation. Do you notice that  too?
Definitely! Global flavors play a huge role in many popular new Paris restaurants. It’s exciting to see the Parisian palate expand—though I still love classic French country cooking.
What is your favorite cuisine? I think this is a needless question, but anayway nice to ask
Honestly, I don’t have a favorite cuisine, but prefer a diet of varied international foods – Indian dosa for breakfast, falafel for lunch, sushi for dinner… that would be a wonderful day! Perhaps that means my favorite cuisine is American?
What  would  you like to tell on your book “Mastering the Art of French Eating” ?
The book explores a topic that fascinates me: the connection between food, and place, and history in France, the sense of continuity, the way a recipe grows from the land, takes root, and is cooked and eaten in that same spot for hundreds of years.
Culinary speaking, you must be very experienced in cooking, which one is your favorite recipe?
Just as I don’t really have a favorite cuisine, I don’t have a favorite recipe—I tend to choose what I cook based on factors like time, season and mood. But I will say, my favorite recipe in the book is for soupe au pistou! I worked hard to get it (if you read the book, you’ll find out why).
For me as a French wine man, I would like to ask you: what do you think of French wines?
I love French wine and one of my favorite parts of living in France is getting to know the different appellations. Happily, I still have a lot to learn!
Which are your favorite wines?
I fell in love with Burgundy wine while researching an article about Thomas Jefferson in the Côte d’Or. I’m also fond of Beaujolais, particularly Moulin à Vent and Brouilly.
Do you know anything about the Dutch cuisine?
I have several Dutch friends who love to cook—though they always seem to make fantastic Italian food! I would love to learn more about Dutch cuisine—rijsttafel sounds especially delicious.
Tons of food are wasted every day in Western societies. Can you tall us something about your ”foodprint” ?
I used to go grocery shopping every day, which allowed me to buy just enough food for one or two meals and created very little waste. But as a new mother, this is now impossible. Instead, I find myself freezing a lot of food and raiding the freezer when I don’t have time to cook (which is often).I also hope it’s another way of curtailing waste!
Are you working on a new book?
I would love to write a novel about French wine one day. At the very least, it would give me the excuse to do some delicious research.
If you were to start all over in the Netherlands, what would you want to teach us? I know this is a though question.
It would be wonderful to discover the regional cuisine of the Netherlands—I’m more of a sharer than a teacher!
Last but not least, do you want to share anything else in my blog? Please be welcome

Thank you so much for inviting me on your blog—I’m very honored! I would be delighted to connect with your readers via my blog, www.annmah.net, or Twitter  and Instagram (@annmahnet).

 002 (7)picture: Ann Mah’s delicious book. 

The recipe:

Ann Mah tells she is a sharer, likes French food and  and Beaujolais wines, wants to know about Dutch rijsttafel, dwells on soupe au pistou. She takes a global tour in her daily meals from, mornings in India, Middle Eastern food for lunch and dinner from the country where the Sun rises, Nippon.
To stay with her book I would make Ann my easy bean and confit de canard dish. Not a real cassoulet, that is not for me to do, since I am just a Dutch guy. (wouldn’t like to offend the confrères du cssoulet) You may either choose to make your duck confit yourself. But when you buy a good brand form the Bresse or so, like the one of Georges Blanc in Vonnas, it makes you a hearty and warming dish. So fill you plate and share it with a good glaas of Juliénas. Ann may thanks for your answers and bon appétit!

Ingredients 4 persons:

1 tin/jar of confit de canard
2 large pots of white beans/cannellini beans
1 carrot
1 red  bell pepper
1 tsp dried thyme
2 red onions
2 cloves of garlic
2 tsp pimentón de la Vera or piment d”Espelette
1 glass of white wine

4 pork sausages

salt and pepper
chopped parsley

Preparation:

Open the tin/jar carefully  and get duck bolts out of it and place them in a baking dish. Preheat  the oven to 180 degrees Celsius/ 356 degrees Fahrenheit and bake the meat  in some of its own  grease for 20 minutes until crispy.
Cut the onion, carrot and bell pepper into small cubes. Chop the garlic finely. Heat 1 tbs olive oil in a skillet p and fry the pork sausages on. Remove the sausages when they are done from the skillet and  put them on kitchen paper towel. Then add 2 tbs duck fat to the skillet and fry the vegetables and garlic. The garlic last, because it can burn and add bitterness. Add the thyme, paprika and pimentón  Followed by the beans. Cut the sausages into pieces and put back into pan. Pour the glass of wine and leave to simmer for 15 minutes. Add some extra salt and pepper. Serve the beans in big dish, together with the crispy fried duck bolts. Garnish with some parsley. Serve the dish with bread e.g a crisp baguette.
Let’s not waste food. What to do with te leftover grease from the confit? I always put it in a clean jar to keep it in the refrigerator  The fat can be kept for quite a while and it is delicious to fry  potatoes or vegetables in it.

Foodblogevent februari, ma France.

 foto: descendant la Rue Mouffetard

De bloemkoolsoep van Madame du Barry, aligot uit de Auvergne, boeuf Bourguignon. Hoe kan het ook anders met het Bourgondische bloed in mijn aderen. Mosselen in appelcider uit Honfleur. Potage Crécy voor mijn vriendin Marieke uit het vlakke land. Poulet Basquaise voor een vriend, die l’hexagone parfaite met zijn vélo doorkruiste. En in de Berry eten we forel met Georges Sand. Salade Beaujolaise, zoals in Bar du Sport in Fleurie. Makkelijke vissoep met ingrediënten van de Rue Mouffetard. Interviews met koks en geleerden uit het land van eten, drinken en surtout discours. want daar gaat het om.  Je moet praten over eten. Natuurlijk moet je het ook proeven, maar de discussie après! Gelukkig kom ik uit een geslacht waar zowel ouwehoeren als eten in de genen zit verankerd. De steak marchand du vin, dat zowel in het Thuisafgehaald kookboek, als in mijn bibelot Gereons Keuken Thuis is vereeuwigd. In omgekeerde volgorde.
Frankrijk, land van de wijnen. Mijn avonturen in Givry met vader Parize, die met verve Canadese en Amerikaanse toeristen van wijnen voorziet. Hij zal inmiddels 96 jaar zijn. Of buurvrouw Madeleine, spring in het veld van 93, die haar eieren inpakt per stuk in gespaarde reclamefolders. Zij is kleiner dan de dahlia’s, waar ze achter staat. Théo met zijn brommertje. Mocht voor het eerst mee op zwijnenjacht. Mémoires, herinneringen zijn het aan la douce France. Van de Mediterrane kusten tot het potje vleesch in het Noorden. De babas au rhum uit Nancy, de wijnen van Pierre Guindon vlak aan de Atlantische kust. In een dorp dat mijn voornaam draagt.
Le défi , de uitdaging dus nu met het thema van februari. wat ga ik maken uit de zeshoek? Gaan we naar het Zuidwesten, met cassoulet? Doen we eens lekker gek Niçois met een pissaladière? Of toch een choucroute Alsacienne?

Het recept dat ik heb gekozen voor het foodblogevent is een “navarin printanier”, stoofpot van lamsschouder met groenten. Een Franse klassieker. Het voelde vandaag bijna aan als  lente.  De wijn erbij is een rode Bandol uit de Provence.

 

 

Nodig 4 personen:

1 kg lamsvlees (van de schouder)
4 middelgrote tomaten
150 g sperziebonen
4 wortelen
6 lente-uitjes
3 stengels bleekselderij
1 bosje dunne groene asperges
1 rode ui
3 teentjes knoflook
250 ml kippenbouillon
6 el olijfolie
250 ml droge witte wijn
1 el bloem
zout en versgemalen zwarte peper
vers gemalen nootmuskaat

 

Bereiding:

Spoel het lamsvlees af en dep het met wat keukenpapier. Snijd het vlees in blokjes van circa 5 cm. Bestrooi het vlees met zout en vers gemalen zwarte peper. Verwijder de huid van tomaten op de klassieke manier, met behulp van warm en dan koud water. Snijd de tomaten in vier parten, verwijder de zaadjes en hak in blokjes. Schrap de wortelen en snijd deze niet te kleine reepjes. Was de sperziebonen, snijd de uiteinden eraf. Snijd de lente-uitjes in kleine ringetjes, snijd de selderij in stukjes. Was de asperges en snijd de houtige eindjes eraf. Hak de knoflook en de ui fijn.
Verwarm de helft van de olie in een pan. Bak het vlees in ongeveer 10 minuten bruin. Voeg de bloem toe, de gehakte knoflook en ui. Bak dit 2 minuten mee. Giet de witte wijn erbij en voeg de tomaatblokjes toe. Breng aan de kook en laat met deksel erop gedurende 45 minuten sudderen.
Verwarm de rest van de olie in een pan. Roerbak de wortelen en lente-uitjes, blijf voortdurend roeren. Voeg de sperziebonen en selderij toe en bak deze nog eens 2 minuten. Giet de kippenbouillon erbij en laat de groenten ongeveer 10 minuten sudderen. Kook in een andere pan de asperges ongeveer 8 minuten tot ze beetgaar zijn. Haal de asperges uit de pan en leg ze apart op een schaaltje. Voeg wat vers gemalen nootmuskaat toe. Haal alle groenten uit te pan en leg ze op een ovenschaal. Houd alles warm in de oven.
Giet de helft van de bouillon in de vleespan en laat het geheel nog 5 minuten sudderen. Haal het lamsvlees eruit en leg het op dezelfde schaal als de groenten.
De saus voor de helft inkoken, proeven en, indien nodig, wat extra zout en peper toevoegen. Giet de saus over het vlees en de groenten. Serveer het gerecht direct. Geef bij dit gerecht knapperig brood en rijke romige Normandische boter.

Wat staat er op het menu? Farfalle.

foto: beeld op Art Zuid

Ik lees vaak op allerlei fora de vraag: “Wat staat er op het menu deze week?” Meestal ben ik nooit zo van de menu’s. Moet daarom het antwoord op deze vraag vaak schuldig blijven. Eén uitzondering daargelaten, het begin van het nieuwe jaar. Dan stel ik een menuutje samen vol plannen, ideeën, projecten en wensen. Het vlindert dan in mijn hoofd. Zullen we dit jaar de ACBMversterken of op een laag pitje zetten?  Ga ik door met mijn gasten in Talk and Table? Wat is nieuw en wat blijft op mijn blog? De eerste dagen denderen deze vragen door mijn bolletje. En dan ineens, op een mooie winterse morgen aan zee weet je de grote lijn, je vertrekpunt. Ik kan het nu al opsommen.
In januari komt de digitale versie van Gereons Keuken Thuis uit.* Ben benieuwd wat lezers van dit E book gaan vinden?  In 2014 blijf ik gasten uitnodigen voor Talk and Table, waaronder een creatieve onderneemster en een culinair meisje uit de grote stad. Nieuw dit jaar is dat hun verhalen ook op mijn nieuwe Engelstalige blog www.gereonscityflavours.blogspot.com zullen verschijnen. Een blog vol smaken uit de stad voor city dwellers. Ondernemers in Amsterdam vraag ik zich te komen voorstellen.

Een enkel hapje ACBM als de gelegenheid zich voordoet. Met inzendingen voor het #foodblogevent stop ik na twee jaar. Thuisafgehaald doe ik als de tijd er voor is. Met meer simpele gerechten voor buurtbewoners. Wijnen en vragen over wijn van lezers blijven in ieder geval op de agenda staan, evenals de recensies van nieuwe kookboeken of spannende events. En ik blijf in 2014 wandelen door stad, koken aan de kust of culinaire ontdekkingen doen op het land. Allemaal input voor mijn tweede boek “Gereons Keuken en Route” Ik ben hier al hard mee aan de slag.
Maar je hebt ook energie nodig. De vlinders in mijn hoofd maken mij hongerig. Vandaag een gerecht, dat smaakt naar de zee, farfalle met mosselen.Snel klaar, ik heb nog veel te doen vandaag. we drinken bij deze pasta een mollige witte wijn uit Apulië, gemaakt van de bombino druif.Nodig:

500 g mosselvlees
500 g farfalle
rasp van 1/2 citroen
3 tenen knoflook
2 glazen witte wijn
2 visbouillonblokjes
gehakte peterselie
2 el bloem
1 tl chilipoeder
olijfolie
peper en zout

Bereiding:

Bestrooi de mosselen met wat peper en bloem. Meng goed door elkaar. Snijd de knoflook fijn. Boen een citroen goed schoon en rasp de schil. Zet een pan water op met ruim water en 1 visbouillonblokje. Breng aan de kook. Verhit olie in een pan en bak de mosselen kort aan. Voeg de citroenrasp, 1 tl chilipoeder en knoflook toe. Bak kort mee. Verbrokkel het andere bouillonblokje. Blus het geheel af met de wijn en laat sudderen. Kook de farfalle beetgaar. Schep de pasta door de vissaus en proef. Voeg eventueel nog wat zout of pasta kookwater toe. Meng gehakte peterselie door het gerecht.

* Kijk op http://gereonskeukenthuis.nl/blog/boek-van-gereon/ hoe je het E book kunt bestellen.

Easy Kerstmis, kalfsschnitzels voor de kaasmeisjes uit Bourgondië

 suus v.d. linden  foto: Het Feuilleton van Suus
Ik heb het mezelf beloofd, nog één hoofdgerechtje in het kader van de makkelijke kerst en dan basta. Ga ik me concentreren op het nieuwe jaar 2014. Berichten daarover volgen in de laatste week van 2013. We hebben de antipasti voorbij zien komen, een kaasplank vanwww.delekkerstekaas.nl als dessert. En nu de creatie, een ouwetje, die ik maakte voor de kaasmeisjes uit de zuidelijke Bourgogne. Dat wordt het hoofdgerecht voor Eerste Kerstdag. Suus van der Linden heeft een mooi boekje geschreven  “Het Feuilleton”, een dagboek over hun avonturen in Frankrijk. Mocht je nog iets onder de boom willen leggen, kijk dan op http://ma-deuxieme-vie.com/frankrijk/12/0/930/Het-Feuilleton-%E2%80%93-Het-Kerstcadeau-van-2013-of-leespret-voor-2014 Ik ga het in ieder geval bestellen. Blijf graag op de hoogte van alle reuring in departement 71. Een recept voor kalfsvleesrolletjes gevuld met salami en natuurlijk wat belegen Hollandse kaas. Erbij een saus van tomaat, courgette en witte wijn. Samen met de rosé van domaine la Rizolière uit de Beaujolais een heerlijke combinatie voor deze donkere dagen. En ik weet dat tegen elke Italiaanse regel in druist, maar ik serveer er wat gebakken spaghetti bij. Zo mijn Kerstmenu is compleet.

 

Nodig 4 personen:

4 kalfsschnitzels
100 g belegen kaas
100 g salami
1 eigeel
1 el citroenrasp
8 tomaten
1 courgette
1 sjalot
2 tenen knoflook
1 glas witte wijn
oregano blaadjes
tijm blaadjes
peterselie gehakt
bloem
150 geraspte oude kaas
boter
olijfolie
peper en zout
touw of prikkers

Bereiding:

Rasp de belegen kaas. Snijd de salami heel fijn. Voeg de eidooier toe en meng goed. Vul de schnitzels met dit mengsel en zet vast met prikker. Rasp de oude kaas en strooi deze op bakpapier. zet de oven op 180 graden en bak de kaas kort tot een krokantje. Dit is later garnering. Bestrooi het vlees met wat bloem waar peper en zout aan is toegevoegd. Verhit de boter en olijfolie in een pan. Bak de kalfsschnitzels kort aan. zet het vlees afgedekt met folie in een oven van 80 graden. Ontvel de tomaten en haal zaadjes eruit. Snijd de tomaten in hele fijne blokjes. Snipper het sjalotje, hak de tenen knoflook fijn. Haal de zaadlijsten uit courgette en snijd in hele kleine blokjes. Fruit het uitje en de knoflook in wat olie. Voeg de courgetteblokjes toe en roerbak kort. Blus met glas witte wijn. Voeg de tijm, oreganoblaadjes en citroenrasp toe. Laat kort sudderen. Voeg als laatste de tomaten blokjes toe en zet vuur uit. Haal het vlees uit de oven, leg in schaal en giet de groentesaus erover. Bestrooi met gehakte peterselie. Garneer met de krokantjes van oude kaas.
Serveer dit gerecht met wat met knoflook en olie gebakken spaghetti.

 

De keuken van de vendanges

 foto de heuvels bij Veauxrenard

Deze week krijg ik ze binnen, mijn portie Beajolais wijnen van dit jaar. Een Juliénas, de Nouveau en de Villages vieilles vignes. Het gonsde weer van de activiteit op domaine la Rizolière in Veauxrenard. Een dorpje in de groene heuvels van de Beaujolais. Didier en Marieke Canard waren weer begonnen met de jaarlijkse druivenpluk. In enkele dagen moeten alle druiven van de ranken. Druiven waarvan dit echtpaar een grote verscheidenheid aan wijnen maakt. Een rode Beaujolais Villages, een ferme Juliénas, een sprankelende witte wijn van de chardonnay druif, een  Morgon en hun elegante Fleurie. Het is elk jaar weer hard werken, maar de resultaten mogen er dan ook zijn. Dit jaar was de oogst op 8 oktober binnen. Als je hun domaine bezoekt vertellen ze er graag over! Nu natuurlijk niet want er moest eerst geoogst worden. Naast het plukken is de van oorsprong Drentse Marieke ook gastvrouw voor de plukkers. Dat betekent er naast de verzorging van een slaapplaats ook gezorgd wordt voor de inwendige mens. En dat op Franse wijze met tweemaal per dag een warme maaltijd. Nieuwsgierig naar het menu mailde ik Marieke. Zij vertelt dat er in de middag vooral stevige potten op tafel staan, de boeuf Bourguignon, blanquette de veau en poulet à la Provençale. Vooraf natuurlijk de heerlijke charcuterie uit deze streek en we sluiten af met kaas en dessert. En daarna weer plukken…., plukken. Tot het avondmaal. Dan doet Marieke het dunnetjes over, zij het met een  lichtere maaltijd. Groentesoep met daarna een quiche, gevulde pannenkoeken of een visschotel. Eén recept wil ze me niet onthouden, haar saucisson brioché, gekookte worst  in een deegkorst, dat zij serveert met een frisse salade. de basis voor dit gerecht is de kookworst die je veel vindt in deze contreien. In Nederland is hij waarschijnlijk verkrijgbaar bij Alain Bernard in Amsterdam of bij ambachtelijke slagers. Kun je deze worst niet vinden kun je het altijd proberen met sausijsjes. Wat drinken we erbij? Ik adviseer een koel glas rosé van de hand van Didier en Marieke, fruitig en licht bij dit stevige gerecht en beloning na de gedane arbeid in de velden. Kijk voor alle wijnen eens op de site van deze kanjers. www.larizoliere.com

Nodig 4 personen:

1 grote kookworst of 4 saucijzen
250 g meel
200 ml slagroom
3 eieren
gist
snufje zout

Bereiding:

Kook de worst in 15 minuten gaar. Maak met de meel, room eieren en gist een beslag. Vet een cakevorm in  en doe hierin de worst. dek af met een laag beslag. Bak de saucisson brioché in 30 minuten goudbruin in een oven van 180 graden. Serveer dit gerecht in plakken met een frisse tomaten salade met bieslook.

Nederlanders verkopen Nederland, Noord Holland door Marion Oudhoff

297foto: Haarlem, Bavokerk
In de serie Nederlanders verkopen Nederland vandaag wederom een dame uit de Bourgogne. Volmondig antwoordde zij dat ze mee deed aan deze serie. Marion Oudhoff komt uit Noord Holland. Zij zendt een recept in voor Haarlemmer Halletjes. Wat dat zijn vertelt ze zelf in het verhaal over deze provincie.
Eerst iets over Marion:
Wij hebben sinds 2003 een boerderij in het zuiden van de Bourgogne en daar wonen we permanent sinds 2009. Ik heb in Nedrland heel ander werk gedaan, maar koken en mijn groententuin waren wel  al mijn grote hobby’s. Wonend in de Bourgogne kan ik me helemaal uitleven met alle dieren die we hebben, de moestuin op permacultuurbasis en de gite die ook geschikt is voor mensen met een handicap.  Daardoor ben ik ook meer gaan koken voor anderen.
Wij proberen met veel elementen uit het leven (meer) onafhankelijk te zijn. Proberen zelfvoorzienend te leven. Denk dan aan zaken als je voedselvoorziening (groenten, natuur, kippen, vissen etc), je kleding (reden voor de schapen), gezondheidszorg (kruiden), verwarming (oa op hout kunnen  koken) etc etc. Back to basic.Ik organiseer momenteel voor zowel individuen als kleine groepen kookworkshops en excursies, bijvoorbeeld zelf geitenkaas maken.  Mijn kookworkshops voor Nedrlanders zijn gericht op de traditionele keuken uit de Bourgogne. Lekker het terroir! Daarnaast vervlecht ik het voedsel uit de natuur (de wildpluk) in mijn maaltijden. Hier start  ik daar binnenkort ook workshops in.
Marions verhaal over Haarlem en haar recept:
Haarlem de hoofdstad van Noord-Holland. Stad waar ik geboren en getogen ben. Haarlem heeft niet echt een hele roerige historie, los van de religieuze opstanden is er ooit wel een boter (belasting-)opstand geweest en natuurlijk is het Haarlems beleg van de hertog van  Alva bekend met een heldinnenrol voor Kenau Simonsdochter Hasselaer (of is dat nu toch een mythe?) en kreeg Haarlem een bijnaam : het Spanjaardsgraf.
In de Haarlemse culinaire historie zie nog steeds terug het Jopenbier. Dat de herinneringen doet herleven aan de honderd brouwerijen die er ooit waren. Het heeft de Haarlemmer Olie, dat overal goed voor lijkt te zijn en nog steeds verkocht wordt bij o.a. van der Pigge, een heerlijk ouderwets zaakje waar ze je in stofjassen helpen en het zo heerlijk ruikt. En de Damiaatjes, de klokjes die geschonken werden aan de stad na een kruistocht op Damiate, maar nu in eetbare variant, want ze zijn van chocolade. Trouwens de Droste chocolade is ook wel bekend. Echte oude traditionele Haarlemse recepten zijn er echter niet veel. De fontijnkoek was er ooit, maar die heb ik nooit gegeten. Iets voor een volgende speurtocht misschien? En nu kennen we eigenlijk alleen nog het Haarlemmer of Haarlemsche Halletje, een krokante koek die ook nog eens opnieuw uitgevonden moest worden. Het is aan het eind van de Gouden Eeuw, 1693, ontwikkeld door Eymert van der Schee. Die woonde toen in de Korte Veerstraat in het Oude Halletje, vandaar de naam. Ze zouden destijds zelfs internationaal bekend zijn geweest. Wie weet komt dat er weer van.
Er zijn diverse recepten. In 1768 wordt een recept beschreven in “de volmaakte Geldersche keukenmeid” met potasch, waarvoor we nu bakpoeder gebruiken. Ook worden daar eerst balletjes van het deeg gedraaid en dan platgedrukt. Tegenwoordig rollen we het uit en snijden we dit met een uitsteekvormpje, alhoewel ik de oude methode praktischer vind. Ook werden toen veel eieren gebruikt en was de hoeveelheid specerijen nog royaler. En ze bakten ze in een niet te warme oven. In het moderne recept zien we geen eieren meer in het recept, en bakken we in een hete oven, zodat het een hard koekje wordt. De specerijen blijven gelukkig wel een hoofdrol spelen. Voor de smaak van nu gaan we uit van het recept dat Cees Holtkamp heeft herontwikkeld en het echte Haarlemmer Halletje wordt nog steeds alleen in Haarlem verkocht bij Michel, de patisserie-chocolaterie in de Grote Houtstraat 173. En…dat recept blijft geheim.
Wat heb je nodig voor Haarlemmer Halletjes:
125 gram zachte boter
225 gram bruine basterdsuiker
12 gram gemalen kaneel
5 gram gemalen kruidnagelen
120 gram water
375 gram Zeeuws bloem gezeefd (is bloem uit een land met zeeklimaat)
12 gram bakpoeder gezeefd
Hoe ga je te werk:
Meng in een kom de boter, de suiker, kaneel en kruidnagel en voeg het water toe al werkende. Als dit goed gemengd is doe dan de bloem en bakpoeder erbij. Kneden tot een egaal deeg. Dit deeg is en blijft kleverig. Afgedekt in de koelkast zetten voor minimaal 1 uur zetten, langer mag ook.
Dan kun je voor 2 technieken kiezen om ronde koeken te krijgen. Je rolt het deeg uit (met bloem en folie) tot 2 mm dikte en steek je rondjes uit met een vormpje van 6 cm doorsnede. Of je snijdt deegstukjes af van ca. 30 gram, rol tot een balletje en duw dit onder wat folie tot de 2 mm dikte. Leg de rondjes op een bakplaat met bakpapier o.i.d. met een kleine afstand, want ze zetten nog iets uit.
De oven heb je al voorverwarmd op 190 graden, hetelucht,  en je laat de Haarlemmer Halletjes 10 minuten bakken. Daarna laten afkoelen op een rooster. Je krijgt met deze hoeveelheid zeker 25 koeken of meer als je ze kleiner maakt, dan ook ietsje korter bakken. Dit recept geeft grote krokante koeken met een wat brosse binnenkant.
306foto: Haarlem, Frans Halsmuseum
Meer informatie over Marions activiteiten? Ga naar de volgende websites:

Bonenschotel met gekonfijte eendenbout

foto herfstlicht op deur

 

Wij Nederlanders eten weinig bonen, waarom zou ik niet weten. Gedroogde, ingeblikte of opgepotte bonen vormen niet een uitdaging om eens iets mee te maken. Hoe anders is dat in Frankrijk of Italië waar bonen vaak een groot bestanddeel zijn van het hoofdgerecht. Ja, maar wij eten in Nederland chili con carne!  Klopt als een bus, vooral gemaakt met een zakje van een kruidenboer. Er is, laten we die chili con carne maar snel vergeten, eindeloze variatie mogelijk met bonen. Zo zet je zo, zonder zakjes een heerlijke warme maaltijd op tafel. Ik had nog een blik confît de canard staan, een verplichte aankoop, als ik in Frankrijk kom. Gewoonlijk geef ik bij deze eendenbouten wat tagliatelle. Maar vandaag maak ik eens een witte bonenschotel  bij de eend. Cassoulet? Nou nee, ik zou het niet zo durven noemen, maar meer een simpele bonenschotel met worstjes en het vet van de eend uit het blik. Snel klaar. Bij dit stevige herfstgerecht drinken we een  rode Cahors.

 

Nodig 4 personen:

 1 blik confît de canard

2 grote potten witte bonen uitgelekt

1 winterwortel

1 rode paprika

1 tl tijm gedroogd

2 rode uien

2 tenen knoflook

2 tl paprikapoeder

1tl cayennepeper

25 cl witte wijn

3 varkensworstjes

peper en zout

gehakte peterselie

schone pot

 

Bereiding:

Haal de eendenbouten voorzichtig uit het blik en leg ze in een ovenschaal. Verwarm de oven op 180 graden en zet de eendenbout er een kwartier in. Eventueel kun je ze insmeren met wat vet uit het blik.

Snijd de ui, wortel en paprika in kleine blokjes. Snijd de knoflook fijn. Verwarm 1 el olijf olie inde pan en bak de varkensworstjes aan. Haal de worstjes als ze gaar zijn uit de pan en laat uitlekken op papier. Voeg daarna 2 el eendenvet toe aan de pan en fruit hierin de groenten en knoflook. De knoflook als laatste, want deze mag niet aanbranden. Voeg de tijm, paprikapoeder en cayennepeper toe. Daarna de uitgelekte bonen. Snijd de worstjes in stukjes en doe terug in pan. Giet het glas wijn erbij en laat het geheel nog 20 minuten sudderen. Voeg eventueel wat extra peper en zout toe. Serveer de bonenschotel  in een schaal er bovenop met de warme eendenbouten. Bestrooi het geheel met wat peterselie. Geef bij het gerecht wat stokbrood.

 Waarom staat bij de benodigdheden een schone pot? Een tip die ik eens van culinair schrijver Onno Kleyn kreeg is om het vet  uit het blik apart te bewaren in een potje. Het vet blijft lang goed in de ijskast en is heerlijk om aardappels of groenten mee te bakken.

Vin aux oranges, sinaasappelwijn

 foto: stilleven aux oranges

Wanneer je bij overbuurvrouw Madeleine uit Bourgondië op bezoek gaat, komt steevast l’apéro op tafel. Om 11 uur in de ochtend. Een grote fles met vermout, gekruide zoete wijn of haar lievelingswijn. ” Mon vin préferé c’est le traminer”, glundert ze dan en schenkt de glazen tot de rand vol. Je neemt een slok en ze schenkt meteen weer bij. Dan gaat de dop erop en gaat de fles weer de kast in. Nog een handje koekjes erbij. Gezellig!  Madeleine kletst honderduit en na een uurtje sta je weer buiten. Lichtjes in je hoofd en ietwat slap in de benen van de gezoete wijn.
In Frankrijk wordt op veel plaatsen zelf een apéro gemaakt. Bijvoorbeeld een vin aux oranges. Een aperitief op basis van wijn, sterke drank, sinaasappels en kruiden. Alle ingrediënten bij elkaar en een dag of 40 laten staan. Is het aperitief precies klaar voor de feestdagen.
Aangezien ik niet van te zoet houd, maak ik een vin aux oranges met wodka, droge rosé en minder suiker dan in de recepten, die je overal vindt. Ik voeg extra peper, nootmuskaat en kruidnagel toe. Lekker stevige smaken. Je kunt  dit drankje in de winter op kamertemperatuur drinken. In de zomer is het lekker om gekoeld te drinken. Maar naar verwachting zal dit aperitief het voorjaar niet eens halen.

Nodig:

2,5 l rosé
0,5 l wodka
8 sinaasappels, biologisch
1 citroen, biologisch
300 g suiker
6 kruidnagels
1 tl nootmuskaat
1 kaneelstokje
6 zwarte peperkorrels

Bereiding:

Boen de sinaasappels en citroen goed schoon en schil ze. Meng de schillen met suiker, peperkorrels, kaneelstokje, nootmuskaat en kruidnagels goed door elkaar. Doe het mengsel in een pot en schenk de rosé en wodka erop.
Roer alles goed door en laat de suiker oplossen. Sluit de pot goed af en laat een dag of 40 op een donkere plek staan. Zeef het drankje daarna en giet het in goed gesteriliseerde flessen. Santé!

La treuffe, een Bourgondische aardappelkoek

foto: de luiken gaan toe.

De mist dwarrelt vanaf de Saônevlakte naar de heuvels. De wijngaarden van de Mâconnais verkleuren van groen naar allerlei tinten rood, bruin en geel. Het landschap wordt een groot schilderij. De oogst is binnen. De wijn gaat rusten in de kelder. Net als deze dromerige streek. En ook de wijnboer. De luiken gaan toe. Boven alle wijngaarden torent de rots van Solutré uit. Hij zal deze winter een oogje op de velden houden. Binnen wordt de haard aangestoken en schenkt men een glas in. Een mooie Viré of een Pouilly om maar eens wat te noemen. Of rood uit de kelders van Mancey. En er moet gegeten worden. Stevige kost. Een aardappelkoek.
La treuffe is een aardappelgerecht uit Bourgondië. Een lekker hartverwarmende aardappelkoek. Zeker na het werk in de wijngaard gaat dat er wel in.

Nodig:

500 g aardappels
3 grote eieren
2 el bloem
500 witte verse kaas, bijv.. ricotta
2 el crème fraîche
olie om te bakken

Bereiding:

Schil en kook de aardappels. Laat ze iets afkoelen verbrokkel ze in een kom. Breek de eieren en klop deze door de aardappel. Voeg 2 el bloem, de crème fraiche, peper, zout ende ricotta toe. Roer de massa tot een beslag. Verhit in een pan wat olie en giet het mengsel erin. Bak kort op hoog vuur en laat de koek daarna 15 minuten rustig garen onder een deksel. Keer met behulp van een groot bord de aardappelkoek om en bak de andere kant in korte tijd krokant.
Serveer de treuffe met een salade van veldsla en gebakken hazelnoten.

Hammousse op vrijdag.

 foto Caves de Mancey

Het is een herfstige vrijdag. Mooi moment voor het maken een eenvoudig voorgerecht. Een hammousse met een knipoog naar de Bourgondische klassieke jambon persillé. Deze ham in gelei zie je in Bourgondië bij elke traiteur staan, rond, conisch gevuld met ham en gehakte peterselie. Een handig voorgerecht of gezellige hap bij een wijnproeverij. ik weet nu als dat deze in deel twee van “Gereons Keuken Thuis” komt.  De wijn bij dit gerecht is een witte Mâcon Mancey.

 

Nodig 4 personen: 

3 blaadjes gelatine

koud water

olie

50 ml slagroom

2 dl witte wijn

1 el Dijon mosterd

250 g ham

peterselie

2 el mayonaise

citroensap

peper en zout

4 glaasjes en plasticfolie

 

Bereiding:

Week de gelatineblaadjes in koud water. Klop de slagroom stijf. Bekleed de glaasjes van binnen met plastic folie. Verwarm de wijn in een pan, los hierin de gelatine op. Hak de ham heel fijn. Voeg de ham en peterselie toe aan de wijn. Laat iets afkoelen. Voeg wat peper en zout toe. Als het geheel goed is afgekoeld roer je de mayonaise,wat citroensap en mosterd door het mengsel. Om te voorkomen dat de ham naar de bodem zakt spatel je als laatste de slagroom erdoor. Proef of de mousse goed op smaak is.Vul de glaasjes met de mousse en zet enkele uren in de ijskast. serveer de mousse op een bordje. de mousse eruit halen gaat makkelijk door het folie. Garneer met wat cornichons, kleine zure agurkjes

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten