Ma Bourgogne Archives - Pagina 4 van 12

15/10/2016

Herfstparade

foto: het verlaten strand.

Herfstparade Turend over het grijze zwerk van de Noordzee met uitzicht op wel twaalf tall ships.. Een solitaire garnalenvisser waadt door het water. Dat wordt pellen aan de tafel vanavond. Noordzeegarnaal. Gereons Keuken Thuis is helemaal in herfststemming Of het nu komt door het bezoek aan de visafslag vorige week vrijdag. De perstrip naar de mooie Achterhoek waar ik allerlei wild proefde. De presentatie van ZUUR van jeune premier Bas Robben. Of het minicollege authenticiteit van culimeester Onno Kleyn vanwege de launch van De Grote Kleyn.. Het nieuwe seizoen is in ieder geval daverend aan de gang. Andere smaken, kleuren. Binnen bij de kachel genieten van verwarmend eten na een stevige wandeling op het strand. De jaarlijkse wijnbrief van mijn vrienden Canard uit de Beaujolais. De pluk is gedaan en de wijn komt er weer aan. Zomaar allerlei mijmeringen op deze herfstige zaterdag. Tijd voor een herfstparade.

foto: hertenbiefstukje met stroopjus

Het wilde seizoen is weer begonnen in Gereons Keuken Thuis. dat betekent aan de slag met eend, bijvoorbeeld het recept van José Pizarro uit Basque voor gedroogde eendenborst. Of hertenbiefstuk met appelstroopjus en selderijpuree. Of een homemade terrine de campagne..

foto: Comtesse du Barry

Eind september bezocht ik een delicatessen beurs in Houten. Een van de deelnemers was Bommels conserven. Ik heb uit hun range al vaker producten besproken. Maar deze nieuwe range mag niet ontbreken in mijn herfstparade. De producten van het Zuidwest Franse huis Comtesse du Barry. Schattige blikjes en blikken met al het lekkers uit deze streek. gemaakt van gans en eend. Rillettes, terrines, maar ook confit en cassoulet. De blikjes zijn om op te vreten. Nou ja de inhoud dan bij een stevig glas rood.

foto: paddenstoelenrisotto

Op de markt trof ik paddenstoelen aan. Herfst op je bord met een stevige paddenstoelen risotto. We drinken er een aardse rode Côtes de Nuits Villages van domaine Petitot bij. Dat tikkeltje humus van de pinot noir.

foto: Puntneuzen en kersenpitten

Koken als Bosch is ook zo’n avontuur, dat bij de herfst hoort. In het boek Puntneuzen en kersenpitten vertellen Lizet Kruyff en Jeroen Thijssen alles over de keuken en de mensen in de tijd van Jeroen Bosch. Dat wordt middeleeuws experimenteren In Gereons Keuken Thuis.

foto: pulled pork

Op Gereons Keuken Thuis verwelkom ik deze herfst ook mannelijke gastbloggers. Simon Vanbecelaere beet het spits af. Vanaf 25 oktober gaan we de avonturen van Rienk Andriessen, Thomas Jansen en René Meesters beleven. dus mocht je ook eens willen vertellen over je koken en keuken sluit je aan.

foto: Gone Fishing

Een stevig herfstprogramma dus. Aanstaande maandag 17 oktober trap ik af met een Scandinavische week. Mooie boeken van Mikkel Karstad en Darra Goldstein. En de Nordisk Mad inzendingen van foodbloggers. Stay tuned……

RECEPT

Nodig 4 personen:

300 g risotto rijst
1 l funghi porcini bouillon (van blokje) of zelf getrokken van de afsnijdsels
1 bakje kastanje champignons
100 g cantharellen
andere paddenstoelen/ boleten
roomboter
2 sjalotjes
peterselie gehakt
peper en zout
1 glas witte wijn
3 el olijfolie

Bereiding:

Borstel de champignons, boleten en cantharellen goed schoon. Snipper de sjalotjes fijn. Verhit in een pan de olie en fruit de sjalot. Voeg de rijst toe en bak deze mee totdat de rijst kleurt. Blus af met de rode wijn. Voeg beetje bij beetje de warme bouillon toe en blijf roeren totdat de rijst alles opneemt. Bak in andere pan in een klont boter alle paddenstoelen aan met wat peper en zout. Blijf de rijst tussentijd roeren. Na twintig minuten is de rijst klaar. Roer de paddenstoelen er doorheen. Maak de risotto af met wat boter, peterselie, peper en zout. Serveer op borden met eventueel wat Parmezaanse kaas. (vind ik zelf zonde van de bossmaak)

21/09/201621/09/2016

Puntneuzen en kersenpitten.

foto; cover puntneuzen en kersenpitten.

Puntneuzen en kersenpitten, verhalen en recepten uit de keuken van Jeroen Bosch. Het is nog steeds Boschjaar in ‘s-Hertogenbosch, stad van deze schilder en in de 15e eeuw een hub van activiteit en voorspoed. Als kind dacht ik vaak als ik bij de put op de markt stond te wachten, hoe het zou zijn om laat Middeleeuws Den Bosch te bezoeken. Bijvoorbeeld met de teletijdmachine van professor Barabas. (Hij stuurde ook Suske en Wiske overal heen) Om te kijken, hoe de mensen leefden, wat ze deden en om de kathedralenbouwers aan het werk te zien. Want veel meer dan het verhaal van de erwtenman had ik op de lagere school niet meegekregen. En het blije lied, dat ik als kind leerde over de incomste van de hertog. ( refrein: Harba lorifa zong den hertog…harba lorifa…. na zevenhonderd jaren in dit edel Brabants land)

Den Bosch in de 15e en 16e eeuw dus. Een handelsstad, de vierde stad van het Brabantse hertogdom, gelegen aan de grens. Later gezien de toevloed van de vele clerici klein Rome genoemd. Jeroen Thijssen en Lizet Kruyff doken onder in het wel en wee van deze booming stad. In verhalen en recepten. Mariëlla Beukers verzorgde de wijn. De gerechten werden gefotografeerd op aardewerk uit de tijd van Bosch, dat is te zien in het Groot Tuighuis. Een soort teletijdmachine dus, zij het in boekvorm. De auteurs zijn grondig te werk gegaan, om een mooi beeld van het leven, eten en drinken van de bewoners van de stad van Bosch te schetsen. Want eten is nooit ver weg op de indrukwekkende schilderijen van Bosch. Op basis van wat er over is vastgelegd en is opgegraven. De puntneus bijvoorbeeld, een drinkbeker uit deze tijd.

Laten we eens een rondje maken langs wat personen en gerechten.zoals mevrouw Beckers, de bakster, die warme gevoelens koestert voor knecht Jacomo terwijl de man zich verpoost in de kroeg. Dit kan alleen maar tot ellende leiden. Wie weet bakte deze vrouw wel liefcoecken, waarvan direct na dit verhaal het recept wordt gegeven. Cees Holtkamp hielp de schrijvers met de juiste receptuur. Kersenpitten. Een ingesloten non, een heremiet krijgt elke dag wat te eten terwijl zij in volle stilte en duisternis bidt. Op een dag schuift een vreemdeling pannenkoeken en kersenmoes naar binnen. Ze wordt verleid. Dit maakt bij haar heel wat los. Een recept voor boekweit pannenkoeken en kersenmoes.

Het mooie verhaal van slagersvrouw van Straten. Een potige tante die al het werk deed in de slagerij. Zoals het roeren in de potten van de beuling. Gereons Keuken Thuis schreef hier in blog 500 nog iets over. Beuling is nog steeds een traditioneel gerecht in Den Bosch.De visser, die een monster wil vangen. Vis was in deze drassige streken overal en het is verbazingwekkend te lezen hoeveel vissoorten er werden gegeten. Had ook met vasten te maken en wat vis is in deze tijd was, was een zeer ruim begrip.

Peren in Ypocras, in wijn met specerijen. Anders dan ik ooit dacht waren specerijen al ruim voorhanden in deze stad. Lizet Kruyff legt het allemaal haarfijn uit. Timmerman Lambert die met zijn kornuiten een streek uit haalt tijdens het kapittel van de ridders van het Gulden Vlies. hij tovert zowaar een lach op het gezicht van hertog Maximiliaan. Zoals Jeroen Thijssen het beschrijft lijkt het wel of je erbij zat in de kathedraal.

Het verhaal van Louis Beys, notabele met één makke. Hij heeft geen erfgenaam en gaat op pelgrimstocht naar het Heilige Land. Wie weet bracht hij de granaatappels mee voor bij de witte kip. Een populair gerecht in deze dagen.

We krijgen een wijnimporteur te spreken, die naast witte Rijnwijn een beeld van de heilige Jan naar Den Bosch toe weet te smokkelen door vijandig Gelre. Naast witte wijn gemaakt van de elbling druif dronken de Bosschenaren, hoe kan het ook anders, rode pinot noir uit Beaune. En ook wijnen uit de Poitou. Mariëlla Beukers vertelt erover in puntneuzen en kersenpitten.

Ik sluit mijn rondgang op voor mij bekend terrein af met de komst van de keizer. De blijde incomste van de jonge Karel de Vijfde. wat moet dat een spektakel zijn geweest in de stad van Bosch. Zouden sommigen in de stoet van Karel en langs de weg stiekem model hebben gestaan voor de Hooiwagen? Ik weet het niet en het blijft gissen. Of moet ik zeggen fantaseren. Want dat doet dit boek met me. Je duikt in de caleidoscopische wereld van Jeroen Bosch door de mooie verhalen van Jeroen Thijssen, de duidelijke uitleg en recepten van Lizet Kruyff tezamen met een mooi glas rood uit de Bourgogne. Puntneuzen en kersenpitten is een echte teletijdmachine.

Puntneuzen en kersenpitten, Jeroen Thijssen en Lizet Kruyff* (ISBN 9789492206237) is een uitgave van Loopvis en is te koop voor € 27,50

* met medewerking van Mariëlla Beukers (teksten wijn), Cees Holtkamp (baksels), Joke Boon (grauwe erwten recept) en Saskia Lelieveld (fotografie)

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

24/07/201624/07/2016

Ma Bourgogne.

foto: Vakwerk in Beaune

Ma Bourgogne. Het is alweer de laatste dag van de Franse week op Gereons Keuken Thuis. De showstopper is wat mij betreft de Bourgogne, waar ik heel wat heb rondgedwaald op zoek naar wijn, op jacht naar lekker eten en om cultuur op te snuiven. Velen rijden er aan voorbij op reis naar het zonnige Zuiden. Mijn eerste indruk in 1994 van de stad Mâcon was die van rommelig en druk met de N6 dwars door de stad. Nu jaren later is het goed toeven op de quai Lamartine aan de Saône. Zomer en winter. Ik vroeg me hier eens af hoe dichter en staatsman Lamartine zijn oeufs en meurette at.

foto: fromagerie in Beaune.

Dijon met zijn grote markthal, waar het in december heerlijk zuurkool eten is na je inkopen. Dat warmt de mens op. Beaune buiten het seizoen, want het is er te druk geworden. Langs de dreven van de Côte d’Or. Wijn, wijner wijnst. Bourgognes rood en wit in overtreffende trap. Lunchen met een vriendin op een regenachtige dag in Givry tussen wegwerkers. Wandelen over het monnikenpad dat leidt van Cluny naar Châlon met in je knapzak een hartige cake.

foto: Tournus aan de Saône

Naar Louhans, kippenhoofdstad. De adellijke dames liggen te kust en te keur opgestapeld. Bressekip in roomsaus. Tournus met zijn abdij en gekleurde gevels. De dorpen in de Mâconnais met huizen van gestapelde steen. Hier niet het noordelijker vakwerk. Licht geel en met Romeinse pannendaken. Het Zuiden lonkt.

foto: huizen van gestapelde stenen.

En de majestueuze Roche van Solutré. Gereons keuken heeft deze eens op oudjaarsdag beklommen en werd beloond met een spectaculair uitzicht op de Mont Blanc. Een dessert uit de Mâconnais van druiven en schuimige wijn.

foto: taartjes in Tournus.

De talloze wijnboeren, die ik bezocht van Noord tot Zuid. Met mooie witte, rode en rosé wijnen. Eigenlijk heeft de Bourgogne alles, behalve zee, maar dat is het ooit geweest La France profonde. Ma Bourgogne. In deze streek eindigt mijn Franse week. Gereons Keuken Thuis gaat met vakantie. Je vous souhaite de bonnes vacances!

foto: op pad naar de plaatselijke cave.

23/07/201623/07/2016

Tour du terroir.

foto: van alles in pot en blik.

Tour du terroir. Het is zo’n mooie term dat terroir. Het klimaat, de bodem en de inspanning van de boer zorgen er voor, dat er in elke uithoek van Frankrijk de mooiste producten zijn te vinden. Met specifieke smaken behorend bij de streek. Streekproducten en -gerechten en wijnen, al dan niet voorzien van een AOP. Want de Fransen zijn trots op hun eigen producten. In supermarktfolders zie je steevast de term “production Française” staan als het om vlees en groente gaat. Het is een aanbeveling. Nobody does it better. (ook de titel van één van de Franse kookboeken van TV kok Trish Deseine)

Een rondje Frankrijk levert dan ook een karrenvracht aan producten op. De buren van Gereons Keuken Thuis fronsten regelmatig de wenkbrauwen als na een trip naar Frankrijk de auto werd uitgeladen. Dozen met wijn en tassen met allerlei aangeschafte waar stonden voor het gebouw. Culisouvenirs. Kruiden, blikken confit de canard, olijfolie, cassis de Dijon, stokbroodplank, zeep…. Het paste allemaal ternauwernood in de kofferbak en op de achterbank.

Terroir dus met de klok mee: potten met krabbensoep uit Le Touqet, macarons uit Picardië, champagne en roze biscuit uit de koninklijke stad Reims, mirabellenjam uit Lotharingen, Elzasser wijnen, cassislikeur en mosterd uit Dijon, comté uit de Jura. Verder zuidwaarts nougat uit Montélimar, herbes de Provence, roze knoflook uit Cavaillon, potten gevulde mosselen uit Sète en rode Banyuls. Alles zorgvuldig bij elkaar gescharreld.

Uit het westen piment d’espelette, wijnen uit de Bordelais, boekweitmeel uit Bretagne, witte Muscadets. Cider en kaasjes uit Normandië, Dan is het rondje nog niet eens compleet. Gereons Keuken Thuis kan uren struinen over markten, door grandes surfaces en langs wijnhuizen. Ondanks het voornemen om deze keer eens niet zoveel te kopen. Het lukt gewoon niet. De lokroep van het terroir en al het lekkers.

Een leuke tip en makkelijk te doen voor een dagje is gaan shoppen in Ronq net boven Lille aan de Frans/Belgische grens. Naast een mega Auchan vind je er ook wijnwinkel en -kelder Hyperwine. De laatste heeft altijd leuke aanbiedingen op wijngebied. En in de Auchan is gewoon alles te krijgen. Food en non food. Een andere tip is de Leclerc of Cora net onder de Frans/ Luxemburgse grens. Ideaal om nog wat laatste inkopen (vers) te doen tijdens je terugreis naar Nederland. Zo kom je in ieder geval bepakt en bezakt terug van je vakantie. Na een tour du terroir.

21/07/201608/04/2019

Franse wijn.

foto: Franse wijn

Franse wijn. Gereons Keuken en Route heeft er al heel wat wijntripjes opzitten in het Franse land. In de heuvels van de Beaujolais, langs de dreven van de Côte d’Or, de Châlonnais en langs de Sâone waar de witte wijnen van de Mâconnais lonken. Klinkende namen zoals de wijnen uit Ladoix, Meursault of Pommard. De rode wijnen van domaine Petitot vlakbij Beaune. Of de zuidelijker gelegen gaarden van Mancey en Uchizy. Als je op de A6 de afslag Tournus (nummer 27) neemt zie je aan je linkerhand het mooie Maison des vignerons de Mancey liggen, waar een keur aan Borgondische wijnen wordt verkocht, Ik heb al vaak over de wijnen van Mancey geschreven.

Mijn wijntripjes leidden me ook naar Lille, alwaar ik vaak afsprak met Pierre Guindon, Een wijnmaker uit, what’s in a name, het dorp Saint Géréon aan de Loire. Ik las over deze man in een Frans tijdschrift en kort daarna spraken we af op een parking in Turnhout. Hij maakt behalve een knisperende Muscadets ook een moelleux van pinot gris, de Malvoisie. Zwoel wit van laat geoogste druiven, vendange tardive. En dan zijn rode gamays vol fruit, om jong en koel te drinken.. Een rondje langs de wijngaarden van Gassin en Cogolin in de Var voor die kenmerkende rosés. Of Banyuls met zijn rode gemaderiseerde dessertwijnen. Ik kan het niet laten als ik in Frankrijk ben. Elke streek heeft zo zijn mooie wijnen. Ik moet proeven en erover schrijven. Over de herkomst van de chardonnaydruif, het rood dat werd gemaakt voor de paus, het organiseren van een kleine proeverij of de Beaujolaiswijnen van domaine de la Rizolière. Ik kan er nog uren over doorgaan. Want behalve eten is wijn ook iets waarvoor je naar Frankrijk gaat. In deze Franse week een korte bloemlezing. Ook hoor ik graag jullie tips over Franse wijn. Je kunt ze plaatsen als reactie onder deze blogpost.

In het dorpje Chardonnay worden witte wijnen gemaakt van inderdaad de chardonnaydruif. De witte druif van Bourgondië

De combi Paus, Polen en Bourgogne in Morey Saint Denis.

Van mijn vriendin”On Rue Tatin“Susan uit Louviers heb ik het recept voor sinaasappelwijn.

Een kleine wijnproeverij thuis met je trouvailles uit Frankrijk. Altijd leuk om te organiseren

Vakantiewijn herbeleven doe je zo!

Ik ben dol op de Beaujolais en de wijnen van Didier en Marieke Canard.

Encore une fois: Franse wijn!

29/02/201629/02/2016

Oesters en wilde etenswaar.

foto: oesters met limoen.

Gisteren zag ik op Facebook het bericht, dat het nieuwe boek van mijn vriend Jeffrey Greene uit Parijs binnenkort gaat verschijnen. Meteen moest ik denken aan het gesprek dat ik had met hem in de serie Talk and Table op dit blog. Zijn beloningsrecept werd een tagliatelle met allerlei verzameld eten uit de natuur. Jeffrey reisde stad en land af, kocht zelfs een boot in Amsterdam om op zoek te gaan naar zijn “wild edibles” En nu is het zover, na zijn poëzieboeken, zijn roman over de Bourgogne en een mooi boek over everzwijnen verschijnt binnenkort “In pursuit of wild edibles, a forager’s tour”

foto: Wild Edibles.

Een boek vol avonturen, anekdotes. want deze schrijver gaat nooit over één nacht ijs, gelardeerd met recepten, waarvan eentje uit Gereons Keuken Thuis. Nu begrijpen jullie waarom ik op deze maandag zo blij ben. Kan gewoon niet wachten het te lezen. Maar Jeffrey en ik deelden andere dingen voor een artikel over oesters zocht hij mij in 2013 op. Hij wilde alles weten over de betekenis van de oester in de 17e eeuwse schilderkunst en deed onderzoek in het Rijksmuseum. Ik vertelde hem het verhaal, wat daarna in de Amerikaanse pers verscheen.:

“Jeffrey Greene from Paris: “I wrote to my Dutch friend Gereon de Leeuw, a food writer and chef, asking what the oyster represented to his country’s Golden Age still-life painters. He said that people believed oysters possessed aphrodisiac powers, and symbolically represented fertility and prosperity. “Rendering oysters was a bit naughty,” he added, “since they stood for sexual freedom in a time when Calvinism swept the Netherlands.” (Wild Oysters)

foto; oesters in het Rijks.

Over oesters gaat het dus op deze maandag. Meteen uit het vuistje met een glaasje Priorat Cava zoals gisteren op een feestje in het Grachtenatelier of gegratineerd. Wat is seafood toch lekker. Je proeft de zee. Ik kwam meteen weer terug bij het recept voor oesters zoals staat in Gereons Keuken Thuis, mijn kook- en leesboek. Nu nog inspiratie op doen uit het nieuwe boek van Jeffrey Greene.

Gevulde oesters uit de oven. We drinken er een witte Mâconnais bij what else?

Nodig 4 personen:

1 dozijn oesters
3 sjalotjes
bosje peterselie fijngehakt
100 g boter
peper
zout
1/2 Spaans pepertje
2 el paneermeel

Bereiding:

Snipper de sjalotjes fijn. Snijd het Spaanse pepertje in hele kleine stukjes. Meng de peterselie, Spaanse peper en sjalot door de boter. Voeg weinig peper en zout toe. Leg de oesters op een met aluminium folie bedekte bakplaat. Verwarm de oven op 180 graden en zet de plaat erin. Haal de oesters eruit als ze open zijn en haal de bovenste schelp eraf. Kijk hierbij uit dat je jezelf niet brandt !!
Vul de schelpen met het botermengsel en strooi er wat paneermeel over. Zet hierna nog enkele minuten onder hete grill. Serveer daarna direct.

12/02/2016

Coq au vin.

foto: deftige kippetjes in Mâcon.

Het februariweer vraagt erom, een stevig en hartverwarmend gerecht. Coq au vin uit de Auvergne. Het is tenslotte Valentijnsdag a.s. zondag. Ik kwam op het idee door Leo van Heereveld. Hij vroeg mij om het recept op Facebook, want hij had zin om coq au vin te maken dit weekend. Un coup de coeur. Ik speurde Gereons Keuken Thuis af en ontdekte dat ik nooit kip in rode wijn had gemaakt. Noch beschreven. Wel over Bressekip in roomsaus. Daar is het dus tijd voor. Ik dook in mijn all time favorite kookboek Cuisine du Terroir en vond daar een heel bewerkelijk recept voor coq au vin, met in citroen en suiker geglaceerde kleine uien en wat bloed van het dier voor de marinade. Ik denk niet dat dat is wat Leo voor ogen had. Ik ook niet. Vandaar een versimpelde versie. We drinken bij de coq au vin een stevige rode Cahors. Ook zo hartverwarmend.

Nodig:

1 flinke kip in stukken

1 fles Bourgogne rood

3 el zonnebloemolie

2 takjes tijm

1 laurierblad

3 takjes peterselie

1 tl grove zwarte peper

200 g gerookt spek in blokjes gesneden

75 g boter (geen margarine)

1 glas cognac of marc de Bourgogne

20 g bloem

3 tenen knoflook

zout en zwarte peper uit de molen

3 kleine uien in ringen

1 doosje champignons schoongeboend

Bereiding:

Snijd de kip in stukken. Doe in een grote schaal met de tijm,laurierblad, peterselie. zwarte peper. Giet de wijn eroverheen. Laat 12 tot 15 uur in de ijskast staan. Snijd de spek in blokjes. Haal de kip uit de marinade, dep het vlees droog en bak de stukken aan in de hete olie en el boter om en om. Zeef de marinade en breng deze in een steelpan aan de kook. Haal de kip uit het vet en bak de spekjes kort aan. Voeg de uienringen toe en bak deze kort aan. Voeg de marc of cognac toe en flambeer. Voeg twee el bloem toe en bak deze goed mee ter voorkoming van een bloemsmaak. Doe de kipdelen terug in de pan en giet beetje bij beetje de warme wijn erbij. Voeg als laatste de gehakte knoflook en wat zout en peper toen. Deksel erop en een uur zacht stoven. Bak de champignons 5 minuten aan en voeg deze de laatste 10 minuten toe aan het gerecht. Indien de saus wat te dun is kun je deze met wat klontjes boter gewenteld door de bloem binden. (beurre manié)

19/01/201620/01/2016

Het keukenkastje.

foto: Onweerstaanbaar in pot en blik.

Het keukenkastje, de voorraadkast of laden van het keukenblok. Als foodblogger moet je toch behept zijn met een soort verzamelwoede. Van kruiden tot blikken confit. Van homemade potten vol ingemaakt fruit tot een vriezer met vlees. En dan ook nog wat ik onderweg allemaal oppik. In pot en blik op Franse markten. Ik kan het gewoon niet laten. Tel daarbij op de talloze bezoeken van beurzen, het all you need is food evenement en wat er per post arriveert. Resultaat een keukentje vol voorraad. En soms fronsende blikken van buren als ze mij weer eens met een boodschappentas of drie aan het stuur zien fietsen. (voor de hele week boodschappen gedaan? Welnee!) En daar moet je toch eens een keer iets mee…

Niet getreurd, het is, op deze fraaie dinsdag in januari, meteen de opmaat naar een nieuwe rubriek op mijn blog. Het keukenkastje. Van Gereons Keuken Thuis zelf maar ook van anderen. Daarnaast ben ik ben ook zeer benieuwd naar trouvailles en verzamelingen van andere bloggers. Dus schroom niet en laat het me weten. Wat doe jij met een uitpuilend keukenkastje? Wat maak je?

Zelf vond ik op de plank een pot artisanale cassoulet met eendenbout. Ooit in een opwelling gekocht in Frankrijk. In een vlaag van leuk voor thuis, kan ik wel iets mee. Deze pot stond er al sinds 2012 en de THT datum kwam erg dichtbij. Zonde om weg te gooien, want volgens mij kon deze pot nog jaren mee.

Aan de slag dus, assembleren maar. Ik kocht een stokbrood, rucola, in de groentelade van de ijskast lag nog wat witlof. Een ruwe salade was geboren. Voor bij de pot cassoulet, opgewarmd en opgepimpt met wat paprikapoeder en knoflook. Het smaakte prima, niet meer en niet minder. Volgende keer maak ik weer zelf een makkelijke bonenschotel met eendenboutjes, eendenvet en paprika. Instant winterkost met hulp uit het keukenkastje. Hieronder alvast het recept. We drinken er een stevige Cahors bij.

Nodig:

2 eendenbouten (blik), vlees van het bot

4 el eendenvet

2 kleine varkensworstjes

2 potten witte Griekse reuzenbonen

2 el tomatenpuree

1 rode paprika

2 sjalotjes

4 tenen knoflook

1 tl tijm

gehakte peterselie

1/2 glas witte wijn

Bereiding:

Haal het eendenvlees van het bot. Snijd de paprika fijn, snipper de sjalotjes en hak de knoflook fijn. Bak de varkensworstjes in een eetlepel eendenvet rondom. Voeg hierna de sjalot toe en bak mee. Voeg de paprika, tomatenpuree, tijm en knoflook look toe. Bak kort aan en blus af met wat wijn. Doe het eendenvlees hierbij. Laat de bonen uitlekken en voeg deze toe. Voeg het resterende eendenvet toe en laat het geheel goed doorwarmen op laag vuur. Als de bonenschotel klaar is maak deze dan op smaak met wat peper en zout. Serveer de bonenschotel met wat gehakte peterselie. Instant winterkost.

A propos: hebben jullie en leuke tip voor koken uit het keukenkastje? Laat een reactie onder deze post achter!

15/01/201615/01/2016

Douce France, een foodparade.

foto: Gallia

Ik heb op mijn blog al heel wat geschreven over eten en drinken in Frankrijk. Douce France. Over avonturen in de Bourgogne, beschouwingen in de haven van St. Tropez, wandelen door de Rue Mouffetard. Een land vol lekkernijen, waarover ik niet uitgepraat en uitgeschreven raak. Soms met de Franse slag, dan weer een boekbespreking of over wijnen. Toevallig staat a.s. dinsdag weer het Sopexa Vins de France voor de deur met inspirerende producenten. Ik ga het allemaal weer bekijken en proeven.

foto: Rue Mouffetard

Op deze druilerige januaridag een foodparade douce France. Het verhaal van Théo over de jagers uit Mancey, een dorp in de zuidelijke Bourgogne. Glunderend vertelt deze zestienjarige jongen dat hij mee mocht op verkenning naar jonge zwijntjes.

foto; het rustige Mancey.

De brouhaha van Saint Tropez, wie kijkt nu naar wie? Nina Parker schreef er een heel kookboek over. En het is het thema van de wijnwandeling in maart.

foto: pointues in St Tropez

Of een boerse Normandische appelomelet. Zomers voor bij je picknick in de boomgaarden van de Calvados. Tussen de brilkoeien.

foto: Honfleur

En het moment van de apéro, met een knabbel en een babbel. Glaasje Noilly Prat of juist een crémant. Instant feestje aan het einde van de dag.

foto: apéro!

De inspirerende, guitige en smakelijke kookboeken van Stéphane Reynaud, bijvoorbeeld het leuke kookboek over wild in je keuken. Ik krijg er instant trek van.

foto: sanglier de Beaune.

Ik kan nog wel doorgaan, over Lotharingen, salade pissenlit, kaasjes en wijn. De madeleines van Proust of de babas van Stanislasz. De wijnen van Pierre Guindon uit Saint Géréon. Of de keur aan Beaujolais wijnen van domaine la Rizolière. Een heuse foodparade douce France, behaaglijk op deze vijftiende januari. Het wapent je tegen de Lundi bleu, die nakende is.

foto: Nancy place Stanislasz.

Een mooie vrijdag met uiensoep als afsluiter. La douce France in een kom.

Nodig:

1 kg uien

50 g boter

2 el olijfolie

2 takjes tijm

1 takje rozemarijn

1 el mosterd

1 liter runderbouillon (vers of van blokje)

1 glas rode wijn

1 laurierblaadje

stokbrood

geraspte oude kaas of Gruyère

gehakte peterselie

peper en zout

Bereiding:

Pel de uien en snijd ze in grove stukken. Verhit de boter en olie in een diepe pan. Voeg de uien toe en laat op laag vuur in een kwartier glazig worden. Zet het vuur hoger en bak de uien in circa 10 minuten bruin. Blus af met een glas rode wijn. Voeg de mosterd, tijm en rozemarijn toe. Als laatste de warme runderbouillon. Laat het geheel nog zeker een half uur pruttelen. Voeg naar smaak nog wat peper en zout toe. Snijd plakken van het stokbrood en leg deze bestrooid met de kaas kort onder de grill. Serveer de Franse uiensoep in diepe kommen met het stuk stokbrood erin. Strooi er wat fijngehakte peterselie overheen.

13/12/201519/12/2018

De wilde Keuken, Stéphane Reynaud.

foto: De Wilde Keuken.

Het is december een wildmaand bij uitstek. In deze tijd van het jaar verschijnt bij menigeen een stukje everzwijn, ree, konijn of fazant op tafel. In zijn boek De Wilde Keuken nodigt Stéphane Reynaud de lezer en koker uit in de wondere wereld van jacht op het Franse platteland.

Stéphane behoeft nauwelijks nog introductie. Ik verslind zijn boeken, vol anekdotes, verhalen, fictief of niet, leuke woordspelingen en natuurlijk likkebaardend lekker eten. Reynaud spijkerde mij bij over varkensvlees, over paté’s en pasteien, over de echte Bistro keuken. En hoe je een kinoupaté assembleert. Deze keer vertelt de schrijver alles over veder- of haarwild. De wilde keuken, 120 gerechten van de echte jager. Instant Astérix– en Obélixgevoel.

Het boek start met haarwild. Het ree, mannetje van de reegeit en papa van de reekalfjes, verblijft dakloos in het bos. Jager Didier uit Landira schiet er twee en rijgt ze aan het spit. De vrouw des huizes zet een magnum rouge op tafel et voilà. Hierin ademen de boeken van Reynaud gewoon terroir. Met een klassiek recept voor reebout, ree-noisettes of ree met chocolade zoals kok Big Ben hem maakt.

Het wildzwijn komt aan bod, mannetje van de bache (zeug) en papa van de biggetjes. Verblijft graag in modderpoelen. Het bos geurt op 1100 meter hoogte naar wilde zwijnen. De familie Faure gaat op jacht. In vol tenue. De honden zijn opgewonden. Er wordt een ever van 70 kg geschoten, schoon aan de haak. Voor een gerecht van wildzwijn met worteltjes, met ansjovis of een homemade terrine. Ruk de fles Cahors maar aan.

Het haas (in jagerskringen wordt altijd gesproken in het i.p.v. de), het springende dier komt aan bod. Zijn soortgenoot het wilde konijn. Voor hazenpeper of de zeer actuele haas à la royale. Het stropen van een konijn, voor een gebraden konijn, voor wie tegen een stootje kan. Rillettes.

De Wilde Keuken gaat verder met vederwild. Fladderend door de campagne en de bossen. Wilde eend, sneeuwhoen, patrijzen en fazant. Maar ook kwartels, lijsters en leeuwerik. In Frankrijk is namelijk de natuur een grote provisiekast.

foto: terrine van fazant.

De fazant verblijft in een nest en maakt een jengelend geluid. Aldus de schrijver. Kleinzoon Jean beleeft zijn vuurdoop en kan niet met lege handen thuiskomen. Fazant met kool, een doodgewone fazant of een prachtige chartreuse levert deze vogel op.De Patrijs vliegt langs, wederom met kool of chiquer met foie gras. De kwakende eend, hier zijn vele bereidingen voor, gebraden, de borst of confit. Reynaud beschrijft een paté en croûte van de kwak-kwak. Een gerecht van kok Mayol.

De kwartel komt aan bod, de duif en ander gevleugeld en eetbaar, genot. De schrijver, de jagers en de koks weten er wel raad mee. Duif in een cassoulet of met doperwtjes. Lijsters en leeuweriken staan niet zo vaak op het menu in de lage landen. Het deel vederwild wordt afgesloten met de sneeuwhoender en de snip.

Het boek De Wilde Keuken sluit af paddenstoelen, bramen en bessen voor in een soepje, omelet, een confiture of dessert. Want ook die kun je in het bos scoren.

Stéphane Reynaud heeft in dit boek kosten noch moeite gespaard je mee te nemen op reis in de wereld van de Franse jager, met down to earth verhalen, mooie foto’s, vrolijke illustraties, un clin d’ oeil (knipoog) op zijn tijd en heerlijk eten. Een kookboek naar mijn hart. En aanwinst in Gereons Keuken Thuis. Bon Noël!

De Wilde Keuken, Stéphane Reynaud (ISBN 9789059566460) is een uitgave van Fontaine Uitgevers en is te koop voor € 34,95