Saint Tropez cooking, kabeljauwpakketjes.

 foto: Saint Tropez

Het is vrijdag tijd voor Saint Tropez cooking. Een licht gerecht van venkel en kabeljauw. De frisse anijsachtige smaak van de groente, die je aan de Zuid Franse ook overal in het wild vindt langs de kust. Ik pluk dan regelmatig wat takken af en wrijf het in mijn handen. Je ruikt direct anijs. Overigens tref je behalve venkel ook selderij, tijm en rozemarijn op je sentier littoral, je pad langs de kust. Langs de wegen in de heuvels achter Saint Tropez. Waar het kalme leven gewoon doorgaat. De tuinders in Cogolin, de groei van de druiven voor de rosé uit Gassin. Daarin ligt volgens mij de aantrekkingskracht van dit schiereiland. Het glamoureuze van de kust, de flaneurs in de haven. De petanque spelende bewoners op de Place des Lices. En het rurale achterland van het Massif des Maures, met zijn spectaculaire uitzichten. Voor ieder wat wils. En elke dag wat anders.

Saint Tropez cooking #alfresco vandaag met kabeljauwpakketjes. Uit de oven met venkel en een dash ingemaakte citroen. Fris en licht. Net als de rosé van Château Minuty, de cuvée Bailly. Bleekroze en fris na je tocht over het schiereiland.

Nodig:

3 venkelknollen.

2 tenen knoflook

1 grote ui

2 gekonfijte citroenen

3 el olie

4 kabeljauwmoten van 150 g

zout en peper

klontje boter

Bereiding:

Snijd de achterkant van de venkel en het groen eraf. Snijd de venkel in tweeën en haal de harde kern eruit. Hak in fijne reepjes daarna. Snipper de ui fijn en hak de knoflook fijn. Snijd de gekonfijte citroenen in kleine blokjes. Verhit wat olie in een  pan en fruit de ui en knoflook zachtjes aan. Voeg de venkel en citroen toe en bak deze kort mee. Voeg wat water toe en laat het geheel met een deksel op de pan ongeveer 20 minuten smoren. Verwarm de oven voor op 180 graden. Leg 4 vellen op maat geknipt bakpapier klaar op een ovenschaal. Leg hierop de kabeljauwmoten en bestrooi deze met wat zout en peper. Schep op de vis een flinke schep van het venkelmengsel. Leg op elke vismoot een klein klontje boter en bind de pakketjes dicht met keukentouw. Zet de bakplaat in de oven en laat de vis in 20 minuten garen.

 

Funky pastasalade

 foto: funky pastasalade

In mijn hoofd klinkt een heel oud nummer, begin jaren tachtig “Want you take me to funky town” van LIPPS Inc. Ik heb de 12 inch versie nog ergens in een doos liggen. Disco op zijn best. Niet op CD noch virtueel, maar op vinyl. Overigens weer helemaal funky hoor dat vinyl. Je kunt tegenwoordig op de Overtoom je gedownloade muziek weer gewoon laten persen. Tijdens een kopje hipster koffie. Wat een funky idee. Maar ik dwaal af, want vandaag is het 1 juli, dag van de pastasalade. In de tachtiger jaren aten we geen pastasalade. Dat was nog niet uitgevonden. En door wie pastasalade is uitgevonden, weet ik ook niet. Is ook niet meer te traceren. In ieder geval is het een mooie wijze om aan restverwerking te doen. Koude pasta assembleren met allerlei andere ingrediënten. Groente of vlees. Ik kies voor een gele ietwat funky pastasalade met mais, gele paprika en met honing/ras al hanout  gemarineerde speklapjes. Want geel is het nieuwe roze, als ik tenminste sommige trendgoeroes moet geloven. Maar ik dwaal alweer af. Het gaat op deze eerste julidag om de pastasalade. En niet alleen die pastasalade van mij, maar van vele deelnemers aan deze bijzondere dag. Hun links vind je onderaan deze blog. (er is zelfs een hele Facebook pagina te bewonderen over het fenomeen) Funky pastasalade. Een gerecht dat echt in het zonnetje gezet dient te worden. Vandaar dat geel, van de zon en de zomer. Ik word er vrolijk van zo’n pastasalade. Lekker koel op je bord, voor de picknick of op het strand. We drinken er een glas lichtgele viognier bij. Van Wild Pig Wineries.

Nodig:

300 g gekookte en afgekoelde penne.

1 gele paprika

1 sjalotje

1 citroen

3 speklapjes

1 el ras al hanout

1 el vloeibare honing

1 el gehakte bieslook

1 blikje mais

peper en zout

3 el olijfolie

Bereiding:

Maak van 1 el olie, 1 el honing en 1 el ras al hanout een marinade. Smeer de speklapjes hiermee in. laat de marinade 15 minuten intrekken. Verhit de grillpan en bak de lapjes tot ze krokant zijn. Zet het vlees apart onder wat folie.Was en snijd de paprika, laat de mais uitlekken en snipper het sjalotje. Hak de bieslook fijn. Meng alles door de afgekoelde penne en maak op smaak met flink wat peper en zout. Liefhebbers van pit kunnen een tl harissa pasta uit Tunesië toevoegen.Maak van 2 el olijfolie, wat citroensap en wat rasp van de schil een dressing en meng deze door de salade. Snijd hierna de speklapjes fijn en voeg deze toe aan de pastasalade. Serveer direct. Of neem mee als je de funky stad in gaat.

A propos: de links naar andere spannende pastasalades op deze zonnige eerste juli, dag van de pastasalade.

Echt eten maken etenmaken.blogspot.nl/2015/07/pastasalade-zomerfeest.html

Eten uit de Volkstuin etenuitdevolkstuin.nl/2015/07/01/koude-pastasalade-met-erwtenscheuten-en-citroen

Homecooking dept. homecookingdept.com/koude-pastasalade/

Italiaans koken met Antoinette italiaanskokenmetantoinette.nl/2015/07/lauwwarme-pastasalade-pesto-trapanese.html

Miss Foodiemoods foodiemoods.nl/pastasalade-met-tonijn/

Voor meer pastasalade volg je de Facebookgroep: 1 juli dag van de pastasalade.

De Zomer op Tafel, Stéphane Reynaud

 foto: De Zomer op Tafel

The unbearable lightness of cooking.*  Een predicaat, dat je Stéphane Reynaud zomaar kan toedichten. In Gereons Keuken Thuis, of moet zeggen al fresco ligt deel twee uit zijn serie seizoensgerechten uit de fameuze culinaire almanak 365. De Zomer op Tafel. Een vrolijk en zomers vormgegeven boek met recepten voor de drie zomermaanden. Vol zomersmaken en -producten. Elke maand begint met een kalender en een boodschappenlijstje. Wat is nu en waar te verkrijgen?

De citaten boven de recepten en de handige uitleg over technieken toveren een lach op je gezicht. “De junizon streelt je huid, de julizon slijt hem” is zo’n citaat. Daarna gaat Reynaud aan de slag met gemarineerde paprika op 2 juni. Hij maakt makreel als in Grenoble en legt uit waarom? Een pastasalade van zalm en penne op 9 juni. Allemaal makkelijke gerechten voor de zomer. Op de camping of het strand. Echt licht en luchtig koken. Wat kersen in rode wijn.

Marie en Léon Vachecrot zijn ook weer van de partij. Marie was jarig en ging op een cursus Oosters koken. Dat had gevolgen in de keuken van de Vachecrots en voor hun budget. Vermakelijke verhalen.

Juli doet zijn intrede. “In juli hebben alle tomaten maar één doel. Tegenpartij, opgelet!” Stéphane Reynaud gaat voor een Tomaten mozza en gekonfijte tomaten op 6 juli. Krabsoep en hoe je deze dieren met de deegroller goed plet voor de smaak. Marie en Léon maken aioli.  Er is zomerse pan bagnat. Een pastasalade van penne en basilicum. Snel te bereiden allemaal om daarna met een glas rosé onder de zomerse hemel of pergola te eten.

“In augustus zonneschijn, bubbelwijn en strandfestijn.” Augustus start vrolijk met gevulde courgettes, lamsspiesen op de zesde. Een zomerse salade Niçoise op de 13e, maar die kan net zo goed twee dagen later! Reynaud sluit af met een feestje voor Léon Vachecrot: “Bij regen of bij zonneschijn, tijd voor een kikkerbilletjesfestijn…”

De Zomer op Tafel is een kookboek, dat je gewoon moet meenemen naar het van vrienden gehuurde huisje in de Languedoc of in je rugzak tijdens je wandeltocht door de Savoye. Of voor bij je tentje op de naturistencamping in de Landes. Makkelijke Franse recepten. Nodig je campingburen uit et voilà instant convivialité! Een ander woord voor gezelligheid. En die kent in de zomer geen tijd.

De Zomer op Tafel, Stéphane Reynaud (ISBN 9789059566217) is een uitgave van Fontaine Uitgevers, fontaineuitgevers.nl en is te koop voor € 14,95

* wat dit boek te maken heeft met the unbearable lightness of cooking staat in mijn blog gereonskeukenthuis.nl/blog/nieuw-de-lubm/

Sea Spot food, aspergesoep.

 foto: Sea Spot aspergesoep.

De zomer heeft zijn intrede gedaan althans voor zo lang het duurt op deze vrijdag. Mensen staan rij aan rij in de file naar zee, meldt het nieuws. Wat hebben we in mei hier lang op moeten wachten. Een beetje knap weer. Dinsdag stormde het nog op het strand. Maar de zomer is in het land en dat betekent al fresco eten en koken. (à propos vergeet niet je al fresco recept in te zenden op mijn blog) Buiten barbecueën op mijn Amsterdamse balkon. Tot laat in de avond over de zee turen met een lekkere maaltijd en glas rosé of rood bij de hand. Sea Spot Fun zo noem ik het maar. Fun is ook de aspergesoep, die ik in elkaar knutselde deze week. Lekker roeien met de riemen die je hebt. En hij werd rustiek, want een staafmixer had Gereons Keuken en route niet bij de hand. (terwijl ik het ding wel helemaal meesleepte naar de Côte d’Azur) het werd een geplette soep met de pureestamper. De smaak was er niet minder om. Door de touch van pimentón en het koele glas viognier werd het maaltijd als vanouds in Gereons Sea Spot. Lang leve de zomer en aspergesoep.

Nodig 4 personen:

750 g asperges

2 sjalotjes

1 teen knoflook

2 kruimige aardappels (1 als het een grote is)

1 tl pimentón de la Vera

2 bouillonblokjes

1 liter water

2 el olie

3 el crème fraîche

zwarte peper

gehakte peterselie

Bereiding:

Schil de asperges met de dunschiller en snijd de houtachtige delen weg. Snipper de sjalotjes en hak de look fijn. verhit olie in de pan en fruit de sjalotjes, knoflook en pimentón kort aan. Voeg 1 liter water en de bouillonblokjes toe. Doe de schillen in de pan. Breng aan de kook en laat zeker een half uur trekken. Schil de aardappel en snijd deze in kleine blokjes. Snijd de geschilde asperges in korte stukjes. Hak de peterselie. Als de bouillon getrokken is, verwijder je de schillen. Voeg de aardappel en asperges toen en laat nog 15 minuten koken.Als alles gaar is, kun je de helft van de asperges stukjes er uithalen. Pureer de rest met de staafmixer tot een gladde soep. (in mijn geval gebruikte ik de pureestamper en werd het geheel wat rustieker). Voeg als laatste de stukjes asperge, de peterselie en crème fraîche toe. Serveer direct.

 foto: cabernet sunset.

 

Easy does it, salade campagnarde.

 foto: la campagne

Wat heerlijk de campagne in de lente. De zon komt op en groet het verse groen op heuvels van de Vogezen, de ooievaars hebben hun nest opgeruimd. Zij zijn weer klaar voor een nieuw seizoen. Koolzaad kleurt de flanken geel. Het platteland ontwaakt. Een stevige wandeling door de natuur en de lunch lonkt. Een stevige salade met spek en een gepocheerd ei. Dat ei geef ik altijd aan een tafelgenoot, maar dat is een detail. Drink bij deze salade campagnarde met een jonge pinot noir uit Bourgondië. Easy does it.

Nodig:

200 g gerookt spek in grove blokjes

1 grote krop bindsla

1 rode ui fijngehakt

4 eieren

3 sneden oud brood

2 tenen knoflook

1 el Dijon mosterd

gehakte bieslook

gehakte peterselie

6 el olijfolie

2 el rode wijn azijn

zout en peper

Bereiding:

Snijd de bindsla in grote stukken, was de sla en laat uitlekken. Snijd  het gerookte spek in grote blokjes en bak deze krokant. Schep het spek uit het vet en laat uitlekken. Voeg wat olie toe en fruit de gehakte knoflook kort aan. Bak hierna het oude brood in blokjes mee tot ze krokant zijn. Scheur vier velletjes folie af en doe deze in een kopje. Bestrijk de binnenkant  met olie. Breek in elk kopje een vers ei en bind de folie dicht met een draadje. Breng een pan water aan de kook en pocheer de eitjes 3 à 4 minuten. Maak van de olie, azijn en mosterd een vinaigrette. Maak deze op smaak met wat peper en zout. meng deze door de sla. Hussel de spekjes, croutons, peterselie en bieslook door de sla. Verdeel de salade over 4 borden en leg het uitgepakte gepocheerde ei erbovenop.

Tour du terroir, piperade

 foto: Biarritz 1275 km

Vandaag vervolgt Gereons Keuken Thuis zijn Tour du terroir. (in verband met het Paasgedruis even uitgesteld) De streken Béarn en Baskenland vormen samen het departement Pyrénées Atlantiques. De samenvoeging van deze streken in een provincie maakte een einde aan de discussies over welke baret superieur was, de rode Baskische of de zwarte uit Béarn. Een streek vol contrasten, de hoge toppen van de bergen, de blauwe Atlantische Oceaan. Traditionele cultuur en mondaine badplaatsen zoals Biarritz.

Frans Baskenland, in het meest zuidwestelijke puntje van Frankrijk. Een gebied met een eeuwenoude taal, Euskara en gebruiken, zoals pelota. Béarn, het land van sappige groene weiden, transhumance en herders. Beide gebieden hebben een hele eigen keuken. In Baskenland domineert vis vers uit de golf van Biskaje, ham gedroogd uit de Adour vallei en pepers, de piment d’Espelette, vastgebonden te drogen gehangen aan de balkons van de witte Baskische huizen. Surf en turf. Béarn met zijn kazen als Tomme, forel uit de koude bergrivieren, kastanjes, kool en omeletten. Stevige kost voor de winters hoog in de bergen. En alles wordt weggespoeld met cider. De Béarnaise saus komt helaas niet in het verhaal voor. Dat is een uitvinding van een kok in een voorstad van Parijs. Pyrénées Atlantique, verse smaken, pittige Baskische gerechten. Zoals vandaag een piperade. Een pittig eiergerecht zo vlak na Pasen. We drinken er een Iroulégy rosé bij, de enige wijn uit dit gebied. Maar cider uit een drinkzak kan ook.

Nodig:

100 g gekookte ham

3 el olijfolie

3 grote uien in ringen

3 grote groene paprika’s

1 kg tomaten

4 tenen knoflook

8 eieren

peper en zout

gehakte peterselie.

Bereiding:

Snijd de ham in kleine blokjes en bak deze kort in een el olijfolie. Voeg de uienringen toe en laat deze langzaam mee smoren met de deksel op de pan. Roer regelmatig. Was de paprika’s, haal de zaadjes eruit en snijd in dunne ringen. Verhit wat olie in een andere pan en bak de paprikaringen langzaam om en om. Voeg als de uien gaar zijn de groene paprika’s en gepelde tomaten zonder zaadlijsten in blokjes toe. Hak de knoflook fijn en voeg toe. Maak het geheel op smaak met zout en peper. Klop de eieren met een vork en giet bij de piperade. Het gerecht is klaar als de eieren gestold zijn. Haal de piperade uit de pan en serveer direct met wat gehakte peterselie.

 

Vintage kookboek, Elle Cuisine

 foto: vintage kookboek

Je gaat op een willekeurige middag even snel de deur uit om een vergeten boodschap te halen. Je fietst naar de supermarkt, maar onderweg lonkt de kringloopwinkel. En dan specifiek de boekenafdeling van de kringloopwinkel. Nog specifieker de kookboekenafdeling van de kringloopwinkel. Gereons Keuken Thuis kan daar namelijk niet genoeg van krijgen. Snuffelen tussen de boeken, tussen de bladzijden, vaak beschreven door de vorige eigenaar of met een boodschappenlijstje ertussen. Zo heb ik al heel wat leuks voor een prikkie gekocht. Zoals een wijnboerenkookboek, een kookboek van het vermaarde Hongaarse restaurant Gündel en een werkje over mosselen.

Deze week was het weer raak, In het schap stond Elle Cuisine, menus et recettes, geschreven door Mapie de Toulouse-Lautrec (inderdaad familie van), ergens in de jaren 50 van de vorige eeuw. Een vintage kookboek, dat je inzicht geeft in de Franse keuken van de fifties. Het kookboekje staat in schril contrast met een Nederlandstalig boekje, dat ik heb uit dezelfde periode. De Nederlandse versie is veel kariger dan de Franse.

Het boekje behandelt allerlei situaties, waarin de moderne Franse huisvrouw of -man kan belanden. Het vintage kookboek start met, hoe Frans, de keuze van de wijn. Logisch, want in de jaren 50 was wijn nog volksdrank numéro un.

Daarna gaat het verder met het hoofdstuk “Seule pour déjeuner” lichte lunchmenu’s, zoals een croque-monsieur, gevolgd door een salade à la Constance en als dessert een crème au Cointreau. Of wat te denken van makreel uit de oven, pilavrijst met saffraan en een Vlaamse fruitsalade. Allemaal licht verteerbaar, want de dame des huizes denkt ook aan haar silhouette.

In het volgende hoofdstuk komt een jeugdvriendin voor het diner. Dat is smullen van hamcroquetjes, gegrilde tong met riz créole en sinaasappels uit de oven.

Een ander hoofdstuk is ingeruimd voor een diner en tête à tête met de echtgenoot. Hij wordt na een drukke dag verwend met kleine quiches Lorraines, koolvis op de wijze van Nice met een salade en een witte wijn crème.

Hierna breidt het gezelschap zich uit, man neemt zijn kameraden mee, de kinderen hebben honger, de hele famille schuift aan voor de zondagse lunch. Mevrouw organiseert een soirée dansante met dito koud buffet. Er wordt gepicknickt in het park. Gebarbecued, cuisine en plein air En als laatste hoofdstuk is er de goûter (thee) voor het kinderfeestje.

Wat een plezier straalt dit boekje uit. Huppakee alles in een handomdraai, geïllustreerd met vrolijke tekeningen. Het werkt aanstekelijk. Laat het nu goed uitkomen, want volgende week organiseer ik een kleine wijnproeverij. Ik ga eens kijken hoe de dame uit dit boekje dat aanpakt. Wordt vervolgd….

Les diners de Gala

 foto: de Piloersemaborg

Een waddenoester op schuim van aardpeer, zilt en aards. Een groentemousse met spelt, een krokant balletje van kabeljauw, een amuse van kippenlever. Dat waren nog maar de amuses voorafgaand aan de de lunch van Gala. Gereons Keuken Thuis was te gast bij de Piloersmaborg http://www.piloersema.nl/ in Den Ham, gelegen in de fraaie Groningse ommelanden, Op deze zondagmiddag zou de kunstenaar Dali herleven en kookte Dick Soek uit het kookboek “Les diners de Gala”.

 foto: Een waddenoester

We werden ontvangen in de borg door een charmante gids, die zoals later bleek onderdeel van het toneelstuk was. Zij vertelde ronduit over de borg en de mensen, die er woonden. In de keuken werd ondertussen hard gewerkt. Na de bezichtiging begon het spektakel. In een zaal stond een grote vrieskist, waarin zich het lichaam van Salvador Dali bevond. Door wat miscommunicatie en de eerder genoemde gids en een personeelslid van het restaurant ging de kist open en herrees de grote kunstenaar. Zomaar in een zaaltje in een borg op het Groningse platte land. De gids bleek niet alleen een kenner van de borg. Zij bleek ook nog een grote fan van de kunstenaar en nam in het toneelstuk het leven van hem door in beelden, tekst en muziek. Een aanrader deze voorstelling Zie Dali. Kijk voor meer speeldata op bijzondere plekken op http://astridwarntjes.wix.com/stichtingmetafora

 foto: het kookboek van Gala

Na het stuk was het tijd voor een stukje eten. Gereons keuken Thuis had aan de patron twee boeken geleend, waaruit hij een lunch had samengesteld. Les diners de Gala. Een lunch gebaseerd op de gerechten en wijn van de grote liefde van Dali Gala. we namen plaats aan één van de tafels, die her en der in de mooie borg stonden op gesteld en de lunch kon beginnen. het ijs met de andere disgenoten was snel gebroken. De tafelgenoten hadden elkaar veel te vertellen, verrassende verhalen.

 foto: taart van langoustines

Na de eerder genoemde amuses was het tijd voor de mousse van langoustines met een saus Nantua. De langoustines komen van de UK158 en waren verwerkt in een heerlijk taart. Bedoeld als foodsharing om een lekker bordje van op te scheppen. De kop was er af, Als wijn was er gekozen voor een witte albariño van Fulget uit de rias Baixas in Noordwest Spanje

 foto: hotdog van varkenspoot

Het hoofdgerecht bestond uit een luxe hotdog gemaakt van varkenspoot en ham, geserveerd met wintertruffel en een roos van bloemkool in een zachte roqufortsaus. wat een spannend gerecht. Erbij een rode merlot van Chateau Musset uit Lalande de Pomerol.  Als bijgerecht een verse salade volgens Alexrande Dumas, met een bijzondere saus van kabeljauwlever, ansjovis, eieren en sojasaus. Deze saus ga ik nog eens een keer maken in Gereons Keuken Thuis voor bij de crudités.

De kaasgang bestond uit de favoriete kaas van de kunstenaar, camembert  met warme appel en een glas appelcider uit Normandië van Ferme de la Sapinière, het lievelingsdrankje van Dick Soek.

 foto: de boezem van Venus 

.

De lunch werd afgesloten met de boezem van Venus, romige borstjes van Génoise cake en perenijs. De middag was om, Het begon te schemeren in de ommelanden. Verzadigd door de indrukken van de borg, het toneelspel, de copieuze lunch en de gesprekken aan tafel, keerden we westwaarts in de laatste streepjes zonlicht.

Tagliata van hertenbiefstuk

De wilde weken ijlen nog wat na. Het zondag aan zee in Gereons Sea Spot. Ik lees met plezier in het nieuwe boek van Jacques Hermus Het wilde eten. (daarover meer in mijn recensie komende week)  Achter de kust in de Amsterdamse waterleidingduinen wemelt het van de herten. Met andere woorden de biefstukken huppelen er vrolijk op los in het gebied. Je wordt gewaarschuwd door borden dat ze zomaar kunnen oversteken. Er is zelfs een speciaal nog niet in gebruik zijnd ecoduct voor het oversteken aangelegd. Maar dat allemaal terzijde. Ik eet graag een hertenbiefstukje, met rode uien en homemade appelgelei. Of met rommelkruid. Of geïnspireerd op een Italiaans gerecht eens een tagliata van hertenbiefstuk. Met kastanje champignons en een lauwe dressing. We drinken er een fijne rode Lagrein bij. De druif van de hellingen van Zuid Tirol. Mond vullend met tonen van pruimen en kersen, wat aarde of een chocolade hint. Nooit te zwaar in de tannines.

Nodig:

4 kleine hertenbiefstukjes

1 bakje kastanjechampignons

2 tenen knoflook

2 el appelgelei

3 el ciderazijn

1 takje rozemarijn

olijfolie

peper en zout

75 g rucola

Bereiding:

Verhit wat olie in een pan. Bestrooi de hertenbiefstukjes met peper en zout en bak ze om en om kort aan. (3 a 4 minuten per kant afhankelijk van de dikte) Haal het vlees uit de pan en laat onder aluminium folie rusten. Snijd de champignons fijn en bak deze kort in het braadvet mee. Schep uit de pan en houd warm onder aluminiumfolie. Dep de pan schoon, verhit opnieuw wat olie en fruit daarin de hele knoflooktenen en tak rozemarijn. Blus af met de ciderazijn. Voeg een lepel appelgelei toe. Maak op smaak met wat peper en zout.Verdeel de rucola over vier borden, Schep eerst de champignons er door. Snijd de herten biefstuk in hele dunne plakjes en verdeel over de borden. Schep de dressing uit de pan over de tagliata.

 

Easy Monday, aubergines met ricotta.

foto: zomer

Het is hartje zomer. Hadden we eind juli nog net iets meegekregen van de hondsdagen, van die hete en vochtige dagen. Nu leven we al een dag of tien al fresco. Te koud voor augustus. Maar ik droom gewoon verder op deze maandagochtend. Hondsdagen hebben niets zoals ik altijd dacht met honden, die met hun tong uit hun bek in de warmte liggen, te maken. Wat is dit toch een leuk cliché om op te schrijven!  Het gaat natuurlijk om een bepaalde sterren stand, die voorkomt eind juli en vaak gepaard gaat met hete dagen. Dat is de wetenschappelijke verklaring voor hondsdagen. De eerste verklaring vind ik eigenlijk leuker. Wat is er nu heerlijker om met deze hete dagen te gaan zwemmen, fietsen en genieten van de zwoele avonden. In deze laatste zin is de wens de vader van de gedachte. Een leuke verklaring voor de huidige meteorologische wanhoop heb ik dan ook niet. Een makkelijk gerecht voor zomerse avonden is aubergines gevuld met rundergehakt en ricotta. Je kunt ze van te voren klaarmaken en later in de oven doen. Dus mocht het mooie weer er weer aankomen, ben je voorbereid. Het gerecht in de oven en jij buiten genieten van de avond. Erbij drinken we een rosé uit de Provence. Denk eens aan een rosé uit de golf van Saint Tropez.

Nodig vier personen:

2 aubergines

200 g rundergehakt

125 g ricotta

1 takje rozemarijn naalden fijngehakt

4 plakken rauwe ham

peper en zout

olijfolie

Bereiding:

Snijd de aubergines in de lengte door. Haal met lepel het vruchtvlees eruit en zet apart. Kook de aubergines 8 minuten in water met zout. Laat ze uitlekken op papier. Meng het gehakt, het vruchtvlees, de ham in dunne reepjes, gehakte rozemarijn, peper en zout in een kom. Vul de aubergines met het mengsel. Zet de aubergines in een ovenschaal 30 minuten in een oven op 180 graden. Serveer de gevulde aubergines met een tomatensalade met basilicum.

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten