La cuina de la meva mare. De keuken van mijn moeder. Begin maart was GKT in Girona, een mooie stad met gekleurde façades, zo’n honderd kilometer boven Barcelona. In de nucli antic (oude centrum) loop je over keienstraatjes omhoog naar de kathedraal, vanwaar je een mooi uitzicht hebt op de besneeuwde Canigou. In de Middeleeuwen had Girona één van de grootste Joodse wijken van Europa. Nog steeds zijn hier de sporen van te vinden, net als van een oud Arabisch badhuis. Een melting pot dus in die tijd. Nu trouwens nog, want tot mijn grote verrassing is Girona een magneet voor millennials op stedentrip. Dat doet wel wat af aan de authenticiteit. Veel wafels, churros en inwisselbare koffietenten. In de oude stad zit ook NORMAL, ontdekte GKT, het bistrozusje van El Celler de Can Roca, het wereldberoemde restaurant van Joan Roca en zijn broer. Normal staat gepland voor het volgende bezoek aan Girona.
foto: cover La cuina de la meva mare.
Toevalligerwijs stuitte GKT op een alleraardigst kookboekje, in het Catalaans, La cuina de la meva madre. Het was de moeder van de gebroeders Roca, die hun passie voor het koken aanwakkerde in het etablissement, dat hun ouders bestierden in de buitenwijk Taialà. In het boek vertelt Joan Roca over de favorite recepten van zijn moeder Motserrat Fontané, die jarenlang de scepter over de keuken zwaaide. In 1986 namen Joan en zijn broers Josep en Jordi El Celler de Can Roca over en wisten zich naar 3 Michelinsterren te koken en de status van beste restaurant ter wereld.
La cuina de la meva mare is het verhaal van de traditionele Catalaanse keuken, met de tomatensaus sofregit, picada van pijnboompitten en namandel, sauzen als allioli en romesco, geroosterd speenvarken, slakken, eend, botifarra worst en de mar i muntanya combinaties. De basis van de keuken van Roca. Er wordt in deze keuken veel gekookt en gestoofd in varkensvet. Verse vis uit de Middellandse Zee ontbreekt niet. De keuken van Roca’s moeder is een stevige boerenkeuken met mediterrane trekjes.
RECEPTvoor Sopa de rap. Soep van zeeduivel met verse picada.
Vissoep, sopa de peix, is in Catalonië een klassieker. Net als in heel de mediterrane bocht, die loopt van Livorno tot aan Valencia.** In Catalonië wordt deze gemaakt met wit- of klipvis en vaak gevuld met schaaldieren. Een uitzonderlijk fijne soep is volgens Joan Roca, sopa de rap, gemaakt met het fijne vlees van zeeduivel. Je maakt deze soep enkel met zeeduivel, dit geeft een verfijnde smaak. Drink er een koel glas witte Penedès bij.
Nodig:
1 kg zeeduivel.
1 1/2 l water, Roca gebruikt mineraalwater, gezien de kwaliteit van het Spaanse water.
2 middelgrote uien, gesnipperd
2 grote sappige tomaten
peterselie
4 knoflooktenen
een handje amandelen
1 snee oud brood, het kruim
zout & peper
olijfolie
Bereiding:
Maak de zeeduivel schoon, verwijder ingewanden, schubben en huid. Snijd de vis in 4 grote stukken en doe deze met koud water in een pan. Breng aan de kook en laat het geheel een half uur koken op zacht vuur. Verwarm wat olie in een andere diepe pan en fruit daarin de gesnipperde uien kort aan. Voeg als de uien mooi glazig bruin zijn de tomaten in stukjes toe en roer totdat de tomaat is opgelost. Haal de stukken vis uit de bouillon, zeef de bouillon en voeg toe aan de pan met het tomaat/ui mengsel. Pluk het visvlees van de graten en voeg deze toe aan de soep.. Maak de soep op smaak met wat peper en zout. Hak de amandelen en peterselie fijn, snijd de knoflooktenen in stukjes en verkruimel het brood. Maak hiervan in een vijzel of met de staafmixer de picada voor in de sopa. Voeg als vocht een lepel soep toe. Serveer de sopa de rap direct op een bord of in een kom een schep picada.
BON PROFIT!
foto: NORMAL van El Celler de Can Roca.
El Celler de Can Roca, Carrer de can Sunyer 48, 17007 Girona.
NORMAL, Plaça de l’Oli 1, 17004 Girona.
La cuina de la meva mare*, Joan Roca. (ISBN 9788499301761) is een uitgave van La Butxaca en is te koop voor € 9,95
Aspergefestival 2024. Tot en met 24 juni, Sint Jansdag, zijn ze er weer volop. De koningin der groenten van de zandgronden in het Zuiden. De één noemt het Limburgs goud, de volgende categoriseert het onder de drie A’s van Bergen op Zoom en GKT heeft vooral de herinnering van de eerste dikke asperges in Liempde eind maart. Onlangs plofte de eerste portie van het jaar op de mat hier in Zandvoort, met dank aan het Aspergecentrum, dat jaarlijks zich inzet voor de proliferatie van deze groente, met name onder jongeren. Tenslotte is het schillen en bereiden een karweitje. Iets, wat voor veel citydwellers, gewend aan restaurants en take away wel een dingetje is. GKT zou zeggen: “Doe eens raar, sla een yogaklasje over en ga aan de slag in je keuken. Dan kun je die grote lichtroze Le Creuset pan ook eens aan het werk zetten op je volautomatische inductieplaat.” Maar alle gekheid op een stokje, asperges zijn gewoon lekker. GKT at ze onlangs a la flamenca, zoutarm, met ensaladilla Rusa, ik zag een gerennomeerd culischrijver er iets Thais mee maken en een foodblogger uit Den Haag ging creatief aan de slag met bakjes gevuld met de verse asperges. Genoeg variatie dus, doe er je voordeel mee. Voor deze blogpost dook GKT in de archieven en vond een aantal recepten.
foto: cover Bier & Food van Puck Kerkhoven.
Asperges van Puck met bier. Uit het boek Bier & Food van deze culi schrijfster komt een klassieke bereiding met een biertip. In haar bierboek gaat zij dieper in op bier en spijs. Leuk, zeker in deze tijd, waarin speciaalbieren zo langzamerhand een zekere culinaire waarde krijgen naast wijn. Verras iemand eens met dit originele boek. Omdat het apsergeseizoen al flink van start is gegaan een recept uit Bier & Food. de bereiding van asperges op Hollandse wijze. Voor de verandering drinken we er geen witte wijn bij maar een witbier bij de asperges à a la Puck Kerkhoven. Leve de lente!
Hollandse asperges met boerenham.
Nodig:
1600 g witte asperges
1 suikerklontje
1 mespunt zout
1 klontje boter
125 g boerenachterham (biologisch)
1 gekookt ei, fijngehakt
1 el verse peterselie
extra roomboter en zeezout voor het botersausje
vers geraspte nootmuskaat, naar keuze
Bereiding:
Schil de asperges zorgvuldig. Breek de achterkant van de asperge (niet snijden!), zo bepaalt de asperge zelf vanaf waar hij sappig genoeg is om te worden gegeten. Leg hem dwars voor je, houd de stengel vast bij de kop. Schil met een dunschiller vanaf 2 cm onder de kop tot onderaan, draai steeds een slagje en zorg dat de schilbanen elkaar overlappen. Valt er zonlicht op je handen, dan zie je gelijk waar je bent gebleven. Geschild glinstert de stengel, niet geschild is hij dof. Je kunt het ook voelen met je vingertoppen. Reken 400 gram witte asperges per persoon. Leg de geschilde asperges in een grote kookpan met ruim koud water. Leg de schillen en de kontjes bovenop – zo geven ze smaak af en met hun gewicht drukken ze de asperges onder water. Voeg zout en suiker toe. Laat aan de kook komen en kook 8 minuten Zet het vuur uit, do ehet deksel op de pan en laat de asperges circa 10 minuten in het kookvocht nagaren. Check of de asperges soepel zijn maar nog wel beet hebben. Snijd ondertussen de boerenham in dunne repen of snippers, of maak rolletjes Smelt de roomboter (niet bruin laten worden.) Schik de hete asperges op een voorverwarmde schaal, leg er dwars overheen een band peterselie, een band gehakt ei en een band hamsnippers. Serveer met gekookte nieuwe aardappels bestrooid met peterselie. Zet een kommetje gesmolten roomboter met zout op tafel. Rasp er, naar smaak, nootmuskaat over.
Bieradvies van Puck: Een veilige keuze is witbier, bijvoorbeeld Hoegaarden of Mongozo Buckwheat White. Maar probeer ook eens een lentebockbier en verbaas je over de krachtige combinatie.
Bier & Food, Puck Kerkhoven met illustraties van Daan Brand. (ISBN 9789401604147) is een uitgave van Xander en kost € 22,95
foto: spicy duck met witte asperge tijdens het Grand Blogger Dinner.
foto: pinot noir uit Nieuw Zeeland.
Verder met een spicy touch explosion, eendenborst met een saus van vijf kruiden van Verstegen, geserveerd met witte asperges en tartaar van knolselderij. De wijnkeuze voor pinot noir toonde zich een mooie match. Waar de wat koele bio pinot noir bij de eerste slok wat strak overkwam, smaakte hij bij dit gerecht heel goed.
foto: aspergesoep au bord de la mer.
Sea Spot Fun zo noemt GKT deze aspergesoep, die ik in elkaar knutselde van aspergebouillon en stukjes asperge. Lekker roeien met de riemen die je hebt. En hij werd rustiek, want een staafmixer had Gereons Keuken Thuis even niet bij de hand. (terwijl GKT het ding wel helemaal meesleepte naar de Languedoc) Het werd een geplette soep met de pureestamper. De smaak was er niet minder om. Door de touch van pimentón de la Vera en het koele glas viognier werd het maaltijd als vanouds in Sea Spot. Lang leve de voorzomer en aspergesoep.
Nodig:
750 g asperges
2 sjalotjes
1 teen knoflook
2 kruimige aardappels (1 als het een grote is)
1 tl pimentón de la Vera
2 bouillonblokjes
1 liter water
2 el olie
3 el crème fraîche
zwarte peper
gehakte peterselie
Bereiding:
Schil de asperges met de dunschiller en snijd de houtachtige delen weg. Snipper de sjalotjes en hak de look fijn. verhit olie in de pan en fruit de sjalotjes, knoflook en pimentón kort aan. Voeg 1 liter water en de bouillonblokjes toe. Doe de schillen in de pan. Breng aan de kook en laat zeker een half uur trekken. Schil de aardappel en snijd deze in kleine blokjes. Snijd de geschilde asperges in korte stukjes. Hak de peterselie. Als de bouillon getrokken is, verwijder je de schillen. Voeg de aardappel en asperges toen en laat nog 15 minuten koken.Als alles gaar is, kun je de helft van de asperges stukjes er uithalen. Pureer de rest met de staafmixer tot een gladde soep. (in mijn geval gebruikte ik de pureestamper en werd het geheel wat rustieker). Voeg als laatste de stukjes asperge, de peterselie en crème fraîche toe. Serveer direct.
foto: asperges met ensaladilla rusa.
Het is weer aspergetijd! GKT eet asperges graag op klassieke wijze, met boter, ham en een aardappeltje. Geen ei, want dat lust ik niet, alleen in mayonaise en carbonara. Maar je kunt ook creatief aan de kook met asperges. En met daslook, dat ik normaliter in de duinen pluk of op mijn balkon plant. oor recepten met asperges ging ik ten rade in mijn blogarchief en in het leuke EEN KOOKBOEK van Seppe Nobels. Zo vond ik bij deze chefkok een heerlijk recept voor een lauwwarme Mechelse andijviesalade met asperges, daslook en buffelmozzarella. Toevalligerwijs had ik deze ingrediënten in huis, behalve de andijvie, in huis. Maar wel pluksla, dus ik kan aan de slag. In mijn blogarchief vond ik ook een heerlijk aspergegerecht, dat Guillaume Beer van BREDA eens maakte voor bij de niet te versmaden witte Lugana. En zo kan ik nog wel eventjes doorgaan.
foto: recept van Seppe Nobels.
RECEPT Seppe Nobels: Gestoofde andijvie met asperges, lente-uien en buffelmozzarella.
Nodig:
1 bussel Mechelse asperges, mogen natuurlijk ook uit Limburg komen.
1 bussel lente-uien
25 ml lokale honing, bijv. van Kees van de Laar uit Liempde
1 struik andijvie
1 lange sjalot, fijngesnipperd
2 el daslookolie
10 gram verse daslook
1 rode ui
peper & zout
2 bollen buffelmozzarella
1 bakje tuinkers
Bereiding:
Schil de asperges en verwijder het vezelige uiteinde. Kook ze in 3 minuten beetgaar in gezouten water. Maak de lente-uien schoon en blancheer deze 2 minuten in kokend water. Snijd ze overlangs in tweeën en gril ze zonder vetstof in een pan met antiaanbaklaag. Besprenkel met de honing. Was de andijvie en verwijder de buitenste bladeren. Stoof de sjalot kort in de daslookolie Doe er de gesneden andijvie en resterende daslook bij. Breng op smaak met peper en zout. Snijd de rode ui in halvemaantjes. Leg de gestoofde andijvie in een schaal met de asperges, de lente-uien, de rode ui, gescheurde buffelmozzarella en de tuinkers. Werk af met wat daslookolie en breng op smaak met versgemalen peper en zout.
EEN KOOKBOEK, 450 klassiekers van Seppe Nobels. (ISBN 9789481474830) is een uitgave van Lannoo en is te koop voor € 45,00.
foto: smullen uit de box van het Aspergecentrum.
Dank aan het Aspergecentrum voor de asperges, tot volgend jaar!
Aspergefestival 2024 werd mede mogelijk gemaakt door Het Nederlands Aspergecentrum, De Kroon op het Werk, Puck Kerkhoven, Uitgeverij Xander, Lannoo, Lurpak Nederland, Seppe Nobels, Guillaume de Beer, archief GKT en Gereons E&W. Alle producten, boeken en andere zaken werden mij als samples gestuurd door de uitgeverijen, pr bureaus en producenten. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Koken à la française met Joris Bijdendijk. Thuis leren koken met deze Lage Landen kok volgens Franse keukenprincipes. Niets nieuws onder de zon, want de Nederlandse restaurantkeuken is in wezen op de Franse keuken gebaseerd. Elke kok leert zijn métier volgens Franse basisprincipes. Dat is iets anders dan Aziatisch of mediterraan. Joris Bijdendijk was al op jonge leeftijd niet uit de keuken weg te meppen. Als kind bracht hij met zijn ouders veel tijd door op een autarkische boerderij in de Ardennen, waar elk zijn taakje had. De jonge Joris was dol op koken. Een stage wakkerde het vuur verder aan en hij leerde de fijne kneepjes van het vak in de Hérault, waar hij als coup de foudre zijn vrouw ontmoette. In huize Bijdendijk wordt Franco-Néerlandais gekookt en gegeten. Het beste van twee werelden. Dat vindt deze chef belangrijk. Het lijkt GKT geweldig om in twee (kook) culturen op te groeien. Na zijn boek over een keuken voor de Lage Landen en eentje over thuiskoken, kon Chez Bijdendijk, want dat is de titel van zijn nieuwe boreling, niet uitblijven.
foto: gegratineerde oesters met champagnesabayon.
Chez Bijdendijk, koken à la française neemt je mee aan de hand van 70 Franse klassiekers, die je thuis in alle rust kunt uitproberen. GKT vindt dat de moeite waard, zeker om in de nabije toekomst in de Hérault te kunnen tonen, dat de integratie naast de taal ook via de keuken verloopt. GKT zag al heel wat leuke recepten staan in het boek om buren en Franse vrienden mee te verwennen. En…. zo’n bord voor gegratineerde oesters heb ik onlangs ook op de kop getikt in Servian. Terug naar Joris Bijdendijk. Hij stelt, dat hij regelmatig periodes heeft, dat hij teruggrijpt op de technieken van Franse klassiekers. In zijn ogen leer je goed koken door deze in de vingers te hebben. Wat hem het meest aanspreekt is het seizoensgebondene en het maîtriseren ( is dat Nederlands?) van basisgerechten, zoals bouillons, brood en sauzen. Want saus is toch wel de Heilige Graal van de Franse keuken. Tevens vindt hij de keuzes van wijn erg belangrijk. Hij wijdt hier zelfs een heel hoofdstuk aan. Keukengerei komt aan bod, een uitleg over kaas ontbreekt niet, charcuterie, de beste boter en je voorraadkast. Aan de slag.
foto: Lièvre à la royale.
Chez Bijdendijk begint met de quintessentie van de Franse maaltijd, net als een caraffe d’eau komt er altijd een mandje met knapperig stokbrood op tafel. En Joris gaat daarvoor niet, zoals GKT, naar de boulanger, maar geeft een recept om zelf baguettes te bakken. Het kookboek gaat verder met de entrées, waarbij de klassieke oeufs à la mayonnaise niet ontbreken, evenals de eerder genoemde gegratineerde oesters. Een andere appetizer is de vacherin Mont d’Or, die in het seizoen op de menukaart van het lokale dorpsrestaurant een regelrechte knaller is. (helaas tegenwoordig te zout voor GKT) Vis en schaaldieren ontbreken niet. GKT verbaasde zich er gisteren nog over dat in een land als Nederland, dat omgeven is door zee, zo weinig gevarieerd wordt met vis. De Franse keuken is een voorbeeld hoe het wel zou kunnen en/of moeten. Kreeftenbisque, het Oosterscheldekreeftseizoen is zojuist begonnen. Een afvoriet van GKT zijn de quenelles de brochet. Bijdendijk laat de snoekballetjes zwemmen in sauce Nantua. Wild en gevogelte komen natuurlijk op tafel, konijn met cider, coq au vin en lièvre à la royale, haas met koningssaus. De laatste een huzarenstukje uit de Franse keuken. Hij bakt in de oven een paté en croûte. De eerste indruk van dit blauwe kookboek ligt er: het zou te ver voren om alle klassiekers hier te melden. Een apart hoofdstuk gaat over groente. Tot slot de desserts en patisserie, want een Franse maaltijd sluit je af met iets zoets. Fransen eten niet een taartje uit het vuistje zoals GKT regelmatig doet.
foto: een onverbeterlijke pêche Melba.
Koken à la française met Joris Bijdendijk. Chez Bijdendijk boek is wederom een avontuur, waarin de kok en schrijver zich met hart en ziel heeft gestort. Vol klassiekers uit de Franse keuken, die je thuis kunt maken, fotografie van Jessie le Comte om van te smullen. GKT had het echter nog mooier gevonden als bij elke klassieker een lokale wijnsuggestie had gestaan. Dan was het plaatje compleet geweest. GKT heeft wel een paar wijnideeën. De modieuze Parijse sfeerfoto’s van Studio Unfoldeld maken het kookboek compleet. Uit Chez Bijdendijk koken is één van de Olympische prestaties (GKT gaat aan de slag met het lokale nummer cassoulet), die iedereen dit jaar zeker eens moet gaan proberen. Bonne chance!
foto: cover Chez Bijdendijk.
Chez Bijdendijk. Joris Bijdendijk (ISBN 9789038814711) is een uitgave van Nijgh Cuisine en is te koop voor € 34,99.
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
foto: kabouters voor je tuin bij Tiger op het Leidseplein.
Voorjaar in GKT, lente 2024. Het lekkere weer van vandaag kondigt het al aan, het voorjaar staat in de steigers. Dat betekent, dat onze Duitse badgasten weer naar de bollen in de “Koikenhoof” kunnen gaan kijken, Op Schiphol weer kisten vol low budget toeristen landen, om Amsterdam onveilig te maken, dat terwijl het erotisch attractiepark van de burgemeester van Amsterdam nog niet eens in aanbouw is. Druk wordt het ook aan de kust met strandgangers en op de fietspaden met kekke senioren, die hun elektronische fiets hebben afgestoft voor een lentetochtje. Eigenlijk zijn dit allemaal voorbodes van de lente van 2024. Die eraan staat te komen, althans volgens de weerpersonen. Dat betekent doorpakken, ook voor GKT. Want flierefluitend is het een seizoen vol nieuwe smaken.
foto: cover Chez Bijdendijk, uitgave van Nijgh & Van Ditmar.foto: de inhooud van de foodybox Pasen van Kroon op het werk.
Wat gaat GKT allemaal doen dit voorjaar? Er is zeker een groene component, want het moet nu eens uit zijn met dat wind-, zout- en zandgestraalde balkon aan zee. De potten uit Empuriès staan al klaar om gevuld te worden met bloeiend goed. Enwie weet kan er vandaag al al fresco worden geluncht in det zonnetje. Er staan kookboeken op de rol, Chez Bijdendijk, de nieuwe boreling van Joris Bijdendijk, die je in 70 recepten leert koken à la française. Mooie klassiekers in een Parijse setting in dit blauwe kookboek.
foto: cover De Mosterd van Meus.
foto: cover Proeven van Italië, uitgave van Lannoo
De mosterd van Meus, daar kijkt GKT naar uit. Jeroen ging voor de VRT op pad en verzamelde dagelijkse kost recepten van over de hele wereld. Een dikke pil over de Italiaanse keuken, Proven van Italië van François Régis Gaudry. Ik zag dit lijvige boek, althans de Franse versie al liggen bij Cultura in Béziers Het nodigt GKT meteen uit om eens een Italiaans rondje te maken op GKT.
foto: de keuken van Avenue, dank aan Joan de Vries.
foto: rosé bio van domaine Castan in Cazouls les Béziers.
GKT gaat aan de slag met een recept uit het Avenue retro boek, geschreven door grand culi lady Wina Born. Eén van de leden van de Facebook groep Gay cooking club stuurde dit op. GKT gaat zich verder verdiepen in de zoutarme keuken. De wijntour ziet het licht in mei. Een beeldblog met gedronken en geproefde wijnen. Catalaanse bouillon voor fidéua uit de foodybox Pasen. Daar moet GKT nog achteraan. Inspiratie opdoen in de keuken van Joan Roca. GKT kocht in Girona het leuke kookboek La cuina de meva mare. Dit vormt de bais van zijn succesvolle restauarant El Celler de Can Roca, waar overigens in het centrum van Girona een leuke dependance zit, NORMAL. Er zijn asperges van Limburgese telers, die deze week op de deurmat ploften.
foto: apsergetijd, de box van het Nederlands aspergecentrum est arrivé.
foto: soep zonder zout!
Tot slot kijkt GKT alvast vooruit naar de Occitaanse voorzomer. Aan de slag dus….met het voorjaar in GKT. Fijn weekend! Geniet van het lenteweer.
foto: paneren maar die karbo’s.
RECEPT: chuletas Madrileñas.
Karbonaadjes a la Madrileña, chuletas de cerdo in een krokant korstje. Zouden de Habsburgers hierop patent hebben? Immers ook in Wenen en Milaan wordt er wat af gepaneerd en niet alleen karbonades, maar ook schnitzels, scaloppine of escalopes. In Spanje meestal gemaakt van varkensvlees of speenvarken. Bij een slager in Oud West koop ik regelmatig speenvarkenkarbonaadjes, met een lekkere dikke rand spek eraan. Voor op de BBQ, of in de grillpan. Of om te paneren op één van de hierboven beschreven methodes, daar wil ik vanaf zijn. Vandaag chuletas, karbonaadjes a la Madrileña. Ik meng door de bloem een flinke snuif pimentón de la Vera en een mix van ajo & pejeril van de Mercadona, lekker pittig en rokerig. Geen zout nodig dus. Serveer de chuletas met een witte bonen- en tomatensalade. We drinken er een jong rood uit Valdepeñas bij.
foto: chuletas in d epan
Nodig:
4 schouder- of speenvarkenkarbonades zonder bot
1 ei, losgeklopt
2 el bloem
2 tl pimentón de la Vera
2 tl ajo & pejeril van Mercadona
zout en peper, naar smaak en behoefte
paneermeel
olie om te bakken
gehakte peterselie ter garnering
2 tenen knoflook gehakt
Bereiding:
Meng 2 eetlepels bloem, 1 theelepel pimenton, knoflook peterseliepoeder, eventueel peper en zout op een bord door elkaar en haal de karbonades erdoor. Klop het ei los en haal het vlees erdoor. Paneer de chuletas. Verhit olie in een pan en bak de karbonades om en om aan. Hak de peterselie en knoflook fijn. Haal het vlees uit de pan en giet de overtollige olie weg. Fruit kort een theelepel pimentón de la Vera, peterselie en knoflook aan en garneer de karbonaadjes hiermee. Serveer de chuletas direct met deze garnituur.
Gereons Mag lente-editie 2024. Het voorjaar staat weer voor de deur. GKT verheugt zich op altijd op het begin van de lente. Het ontluiken van de natuur. De zon, die voelbaar in kracht toeneemt. Het geeft een doenerige boost aan het leven. Ramen open, stof eruit, vrolijke bloemen naar binnen en het buitengebeuren op orde maken. Maar niet alleen rund ums Haus dient de lente zich aan. Bij uitstek is het de tijd, om op pad te gaan met je benenwagen of al dan niet elektronische fiets. De paden op de lanen in. Naar tentoonstellingen, fris lente eten en nieuwe ontdekkingen. GKT nam dit jaar al twee maanden een voorproefje in Occitanië, waar de lentevibes al wat eerder zijn te proeven. Mocht je nog geen plannen hebben voor de meivakantie? De Bitterois en de Aude zijn zeker de moeite waard. En wil je wat meer temperament? Dan is de Roussillon, onder het wakend oog van de berg Canigou de streek voor jou. Een nieuwe Gereons Mag, de lente-editie, neemt je deze keer mee naar Moldova, maakt arroz con pollo van één van de leden van de gay cooking club, GKT zoekt inspiratie voor de tuin op en maakt mixen van Caroline Wimmers zonder MEUK. By the way, degene, die een leuke mix inzendt in een commentaar onder deze blog kan haar nieuwe boek winnen. GKT verdiept zich in een gedicht van Jan- Simon Minkema, Maakt pasta van een dorpsgenoot met truffels uit de Aude. Er is kunst uit Narbonne en Perpignan, een recept van René Meesters voor boles de picolat, brocante uit Béziers, fotografie van Cathérine Cuartero en vismousse uit de Ardennen. Wat GKT betreft wordt het een goedgevulde lente. Hey ho, let’s go!
foto: haussez les couleurs in St. Chinian.
foto: Provençaalse jeannette dans le sable.
Fotografie van Cathérine Cuartero. Vrijdagavond in de mooie mairie van wijnstadje Saint Chinian. Hier werd de expositie haussez les couleurs geopend met de mooie foto’s van Catherine Cuartero. Voor haar prenten deed ze inspiratie op in Normandië, de streek rond Béziers, Marokko, Mexico, BCN en Zuid Frankrijk. Bijzonder kleurrijk en met oog voor detail. Waar te zien? Tot en met eind maart te zien in de Jules Verne mediathèque van Saint Chinian, Grand Rue 1. Vergeet ook niet de entree van dit stadhuis te bewonderen. En de bijzondere duiker.
foto: Jules Verne duiker bij de ingang van de mediathèque van St. Chinian.
foto: wit uit Moldova.
foto: één van de lunchcreaties uit de kueken van Van Oost.
Moldavische wijnen. Als GKT aan Moldavië denkt is het vaak aan de briljante Eurovisie inzending “hey ho here we go…” Maar er is meer onder de Balkan zon.Het is alweer een tijdje geleden, dat GKT aanschoof voor een lunch in de brasserie van het Pillow’s hotel aan het Oosterpark. Pitch PR verzorgde samen met MV Cees van Casteren en sommelier Saskia van restaurant Van Oost een parade van pareltjes uit het Oost Europese Moldavië. Proeven van gerechten en matchen met wijnen uit dit land. Een onbekend land nog, maar als het aan Moldavië ligt, staan ze weer snel op de kaart in Nederland. Laten we het terug van weggeweest noemen, want het land is een oud en gerenommeerd wijnland. Er werden aan de koninklijke hoven in Europa in de 19e eeuw heel wat Moldavische wijnen geschonken. Maar terug naar nu: de USSR tijd ligt ver achter de wijnmakers en er worden meer en meer internationale rassen geteeld. Naast de nog veel gebruikte inheemse rassen en rassen uit de Kaukasus. Op de keper beschouwd zijn het de inheemse druiven,(zoals feteasca alba, feteasca regala, feteasca negra en rara neagra die deze wijnen spannend maken en zodoende een asset kunnen vormen voor meer export, denkt GKT.Wie weet vallen deze fijne wijnen binnenkort ook in Nederland te proeven voor een groter publiek.
Video: Zdob și Zdub & Advahov Brothers – Trenulețul, the train.foto: arroz con pollo van Bas.
RECEPT voor éénpansgerecht. Bas van Montfrans verrast de leden van de gay cooking club op Facebook telkens weer met leuke recepten. In deze editie van Gereons Mag zijn recept voor een Spaans eenpansgerecht met kip en rijst, ook wel bekend als “arroz con pollo”
Nodig:
500 g kipdijen of kipdijfilet, in stukken gesneden
1 kopje ongekookte paellarijst
1 ui, fijngehakt
2 teentjes knoflook, fijngehakt
1 rode paprika, in blokjes gesneden
1 tomaat, in blokjes
handvol diepvries doperwten
1 kopje kippenbouillon
1 tl gerookt paprikapoeder (pimentón)
zout en peper naar smaak
olijfolie
citroenpartjes voor garnering
Bereiding:
Verhit olijfolie in een paellapan of grote pan op middelhoog vuur. Bak de kipdijen tot ze goudbruin zijn. Haal ze uit de pan en zet opzij. Voeg meer olie toe en bak de ui en knoflook tot ze zacht zijn. Voeg de paprika en tomaat toe, roerbak tot ze zacht zijn. Voeg de paellarijst toe en roer goed om deze te bedekken met olie. Giet de kippenbouillon in de pan. Voeg gerookt paprikapoeder, en eventueel zout en peper toe. Roer goed door. Leg de kipdijen terug in de pan en voeg de doperwten toe. Laat sudderen tot de rijst gaar is en de kip volledig is gekookt. Serveer met citroenpartjes voor een verfrissende smaak. ¡Buen provecho!
foto: le gîte met zicht op het heerlijke zwembad.
foto: les yuccas.
De meivakanties komen eraan! Les Yuccas, Un petit coin du paradis kun je het noemen, deze heerlijke gîte in een oud wijnboerenhuis in Cazouls lès Béziers. Een fijn klein appartement met privacy en zicht op de mooie tuin met een zwembad, waar GKT tot verbazing van de eigenaar elke dag in zwom. Voor Zuid Franse begrippen een koude bedoening. Hartelijke ontvangst door gastvrouw Cathy, die ervoor zorgt, dat het je aan niets ontbreekt en veel leuke tips geeft voor uitstapjes in de omgeving. Van wandelen in de bergen tot markten vol brocante. Of bezoek eens een wijndomein. Ook zin om er eens uit te zijn. Boeken kun je hier.
foto: à brocante Béziers.
A brocante Béziers. Het gonst in de faubourg van Béziers. Die wordt na jaren verwaarlozing onder handen genomen. En op niet mis te verstane wijze. De verderop gelegen 9 sluizen van Fonserrane liggen nu te schitteren in een mooi park, dat je in 20 minuten lopen vanuit de oude stad bereikt. In de bovenstad en rond de Pont Vieux gonst het van de opknapactiviteiten. Zelfs gentrificatie. Ga Béziers, de oudste stad van Frankrijk. eens verkennen!
foto: pont vieux en zicht op de acropole.
Midden in de faubourg ligt à Béziers brocante, een initiatief van vier brocanteurs, waaronder meubeldeskundige en vriend Mathieu. Hij tovert door middel van zandstralen oude meubelen om tot nieuwe parels voor je interieur. Ook de bric-à-brac is de moeite waard. GKT kon het niet laten twee cochonneries te kopen in de vorm van een piraatvarken en een cochonailleschaal. Maak eens de wandeling via de pont vieux van boven naar beneden of andersom en bezoek dit walhalla voor brocante- adepten!
Spice it up, zonder MEUK met Caroline Wimmers, de huismanager. Spice it up zonder MEUK is een bijzonder origineel boek, omdat het uitgaat van kruidenmixen, die je zelf thuis maakt. Het voordeel is, dat je de zoutpot kunt laten staan, niet meer afhankelijk bent van non descripte mixen vol additieven in de supermarkt en je geld bespaart. Huismanager Caroline ging ermee aan de slag en het resultaat is een praktisch boekje met 25 kruidenmixrecepten, telkens vergezeld van een recept. Voor deze lente-editie ging GKT aan de slag met de Hollandse bami kruidenmix. Voor een lekker bordje bami na al die buitenactiviteit. Wat GKT trouwens leuk vindt, is, dat hij van Caroline Wimmers een exemplaar mag verloten. Daar moet je als lezer van deze blog wel wat voor doen, namelijk je eigen originele kruidenmix plaatsen in een reactie onder deze editie. Kopen kun je je het boek natuurlijk ook. Alle informatie vind je hier.
foto: de huismanager dans les tomates.
RECEPT voor Hollandse bami.
Bami kruidenmix van Caroline:
2 tl gemalen koriander
2 tl paprikapoeder
1 tl gemalen komijn
1 tl knoflookpoeder
½ tl uienpoeder
½ tl gemalen gember
¼ tl zwarte peper
¼ tl chilipoeder
¼ tl zout (additioneel)
Gebruik van de Hollandse bamikruidenmix ongeveer 2 à 3 theelepels per 300/400 gram gekookte bami.
Hollandse bamischotel.
Nodig:
250 g bami of andere noedels
2 kleine kipfilets in blokjes
2 el soyasaus (GKT vond zoutarme bij de Carrefour)
2 el oestersaus
2 tl bamikruidenmix
2 teentjes knoflook geperst
1 ui fijngehakt
1 rode paprika in dunne reepjes
1 wortel in dunne plakjes
100 g spitskool in fijne reepjes
olie
peper & zout. (additioneel)
100 g cocktailgarnalen (extra tip van GKT)
Ter garnering kun je wat lente-ui in ringetjes of gebakken uitjes toevoegen.
Bereiding:
Kook de bami volgens de instructies op de verpakking. Giet af en speol na met koud water en laat de bami afkoelen. Verhit de olie in een grote pan of wok. Voeg de ui en knoflook toe en fruit deze kort aan. Voeg de kleine stukjes kipfilet toe met de bamikruidenmix en eventueel wat zout. Bak het geheel kort aan. Roerbak de groente mee voor ongeveer 3 à 4 minuten. Maak het geheel af met soya- en oestersaus. Tot slot bak je kort de afgekoelde bami mee en voeg je de gepelde garnalen toe. Serveer de Hollandse bami direct op borden en gearneer met wat lente-ui. Succes!
foto: word een TOP tuinier!
Tuinieren met Good Cook. Lees dit boek en word een TOP tuinier. Op 2 februari, is het Maria Lichtmis, in Frankrijk heet die dag La Chandeleur of pannenkoekendag. Het markeert in de Midi het einde van de Kerstperiode en het begin van het zaaiseizoen. Dat ziet GKT op het ogenblik volop om zich heen hier in de Hérault. De wijngaarden worden aangepakt, er worden akkers geploegd en mondjesmaat zag je de eerste klanten in het tuincentrum met perkgoed sjouwen. Geldt in Nederland het adagium kerstboom eruit, groene plant erin. Hier gaat men al aan de slag met wat buitengoed om de boel op te vrolijken. Zelfs de gemeente heeft op het plein voor de abdij de bakken met maartse viooltjes gevuld. GKT kon het gisteren ook niet laten en er staan nu primula’s te glunderen in de vensterbank. De lente komt eraan. Begin hier met tuinieren. Lees meer.
Lees dit boek en word een TOP tuinier is een uitgave van GOODCOOK.
foto: George Beentjes op de achterkant, foto van René Zuiderveld.
De Bokser. Een gedicht geschreven door Jan-Simon Minkema voor zijn muze George, die naast pianist ook bokser is. Het komt uit de bundel In mijn ogen, waar Minkema zich afvraagt of een man ook muze kan zijn. Dat dit een retorische vraag is, lees je in zijn bundel In mijn ogen uit 2023.
DE BOKSER.
Verliefdheid slaat hij van zich af
met ferme rake klappen.
Verliefdheid voelt voor hem als straf,
hij heeft goed leren trappen.
Verliefdheid breekt bij hem geen lans,
want hij wil overwinnen.
Verliefdheid krijgt dus nooit een kans,
gewoon niet aan beginnen.
Verliefdheid is een lastig kreng,
een rotmug in de zomer.
Verliefdheid is verwarrend eng,
toch blijft hij ergens dromer.
Verliefdheid op een man als hij,
Die net zo goed kan vechten,
Die geeft hij maar wat graag partij.
Maar ja, dat stomme hechten.
Gedicht uit de bundel In mijn ogen van Jan- Simon Minkema.
foto: spaghetti met truffel van Paolo.
Truffels uit de Aude. Het zwarte goud van de markten in de Aude.Het is dit jaar een moeilijk seizoen in deze regio. De aanhoudende droogte in de Languedoc eist zijn tol dit jaar. Toch valt er op truffelgebied veel te beleven, vindt GKT, in de Minervois. Er zijn in maart nog enkele markten te bezoeken en je kunt altijd terecht bij Maison Occitan in Villeneuve Minervois. Of als je in de buurt bent, 23 maart a.s. op de grote laatste truffelmarkt is van dit seizoen. Meer over truffels in de herfsteditie 2024.
Spaghetti met boter en verse truffel van Paolo. Tijdens de zoektocht naar een stek onder de Occitaanse zon troffen wij, al kijkende naar een huis in een straatje Paolo en zijn man uit Los Angeles. Een toevalstreffer uit de boeken, want via hem leerden wij iemand in ons huidige dorp kennen, wat uiteindelijk leidde naar ons huidige onderkomen. Paolo is een virtuoze kok en kookte in Californië heel wat af voor bekende gasten, waaronder een Amerikaanse president. Tegenwoordig verwent hij in zijn charmante Franse huis vol prachtige trouvailles van brocantes zijn gasten. Onlangs genoot GKT bij Paolo van boeuf bourguignon à la Julia Child en een pannacotta casalinga. Pure verwennerij. Net als onderstaande truffelspaghetti.
Nodig:
300 g spaghetti
1 mooie truffel in plakjes en wat schaafsel voor de boter.
1 teentje knoflook geperst
peper en zout
flinke klont boter
gehakte peterselie voor de kleur
Bereiding:
Kook de spaghetti beetgaar volgens de instructies op het pak. Smelt een klontje boter in een koekenpan en fruit kort het geperste teentje knoflook, voeg nog wat boter toe en het truffelschaafsel. Maak op smaak met wat peper en zout en doe de spaghetti erbij. Roer de gehakte peterselie erdoor en meng het geheel goed. Dek kort af om de truffel in te laten trekken. Serveer direct in diepe borden, een dot olijfolie van Oulibo erop en tot de dunne plakjes truffel als afsluiter.
Paolo drinkt bij deze traktatie graag rood van Sardinië, gemaakt van de cannonau druif.
foto: één van de werken van Wong.
Nieuwe tentoonstelling in het Van Gogh Museum. Vanaf 1 maart is in het Amsterdamse Van Gogh Museum de tentoonstelling Vincent van Gogh, painting as a last resort te zien. Het is de eerste overzichtstentoonstelling met werken van de Chinees-Canadese kunstenaar Matthew Wong (1964-2019) op Europese bodem. Werken, die stralen, kleurrijk zijn en heel expressief. Het werk van Wong laat een sterke persoonlijke en kunstzinnige band zien met de werken van Vincent van Gogh, die hij als één van zijn grootste bronnen van inspiratie zag. Voor meer informatie en kaartjes ga je naar de site van het Van Gogh Museum.
foto: bubbels van le petit béret bij Carrefour.
NO & LO in Frankrijk, Een bijzonder palet. Op zoek naar alcoholvrije alternatieven voor wijn in Frankrijk. GKT vindt het maar moeilijk. Daar waar je in Nederland prima alternatieven vindt in het supermarkt schap van veelal Duitse of Spaanse makelij, is het bij de Franse supers tobben. Veel Jip en Janneke-achtige bubbels, die eigenlijk geen wijn zijn, maar limonade. Dat lees je in de declaratie achterop. Gedealcoholiseerde wijn en wijn met minder alcohol zie je nauwelijks in de schappen. Het verbaasde GKT, dat er zo weinig van is te krijgen in de winkels. Dat terwijl 29% van de Franse consumenten op zoek is naar alcoholvrije alternatieven. Vlakbij hier in Puisserguier zit een “wijn” chateau, Le Petit Béret, dat zich geheel richt op alcoholvrije wijnen en dranken. Ze timmeren daar in heel Frankrijk behoorlijk mee aan de weg. GKT denkt dat de bestaande regelgeving een rol speelt. Ten eerste is er de botsing tussen de definitie van wijn als gefermenteerde drank en alcoholvrij. In Frankrijk is wijn pas wijn als er alcohol fermentatie heeft plaatsgevonden, maar ja als je de alcohol daarna eruit haalt, blijft er alleen een gefermenteerde drank over. Dat is geen wijn. Reden twee is, dat veel wijnproducenten vrezen hun IGP of AOP status te verspelen met alcoholvrije wijn, want er bestaan geen criteria voor toegestane druivenrassen. Ook verlies je je bio-certificatie. Al met al moet je dus een behoorlijke dare devil zijn om wijnstokken aan te planten, om geen wijn te maken. Dat is denk ik voor veel boeren een brug te ver. Voorlopig haalt GKT de bubbels maar aan de andere kant van de Pyreneeën of importeer ik zelf de prima ¡HOLA! cava vanuit Nederland. Wordt vervolgd.
foto: cover Cuisine ardennaise.
RECEPT. Forel terrine uit de Ardennen.
Nodig:
500 g filet van een grote zalmforel zonder huid en graten.
500 g filet van forel met wit vlees.
3 eieren
50 g crème fraîche, volvet
30 g boter
zout en peper
Bereiding:
Snijd de zalmforel in filets. Doe het vlees van de kleine witte forellen in een blender, zonder vel, graten en hoofden en pureer kort, Scheid de eieren, voeg de dooiers en crème fraîche toe aan de gepureerde forel. Maak op smaak met wat peper en zout. Klop de eiwitten op en voeg deze toe aan de farce. Smeer een kleine vorm in met wat boter en bekleed deze met de dunne zalmforelfilets. Vul de rest op met de farce en vouw dicht. Bedek met folie en laat de terrine au bain-marie 40 minuten bakken in de oven. Laat de terrine afkoelen en serveer deze op een bordje met roze zalmeitjes en een lik mayonaise.
foto: de kunst van Coderch & Malavia.
Kunst in Narbonne. Het loont altijd de moeite, om het paleis van de aartsbisschoppen in Narbonnen binnen te stappen. Tegenwoordig is dat het gemeentehuis. Regelmatig vinden hier mooie tentoonstellingen (vaak gratis) plaats in één van de zalen van dit historische gebouw van . Met allerlei onderwerpen. Zo bezocht GKT in oktober 2023 een expositie over middeleeuws Narbonne in stripvorm en was er vorige lente een overview van de textielindustrie en kleding in de Middeleeuwen te zien. Blij verrast werd GKT door de sculpturen tentoonstelling Millenium, die nog tot en met Pasen is te zien. Beelden in allerlei maten van het Spaanse tweetal Coderch & Malavia.
foto: Perpignan is een klein Barcelona.
Perpignan, la Catalane. GKT gaat, ik vertelde het al eerder, regelmatig even naar Perpignan. Nog even je bent op het Iberisch schiereiland. Zo voelt de sfeer ook aan in deze stad met een vleugje Catalunya. De zinderende stad Perpinyà. (warmste stad van Frankrijk) Stad van de rugbyploeg, de Arléquins, die meerdere keren nationaal Frans kampioen werden. Dan wordt er meteen gefeest. Koffie in de Halles de Vauban, Vrolijke street art, die GKT graag vastlegt. Lunch bij Café de la Bourse met een fijn ménu du jour. Struinen door de oude stad met opmerkelijk veel leuke designwinkels. Kleurrijke Catlaanse gestreepte stoffen. Maar…. er is ook een andere kant. Loop je richting de markt van Cassanyes, dan betreed je een hele andere wereld, die van de zigeunerbevolking van deze stad. Ga daar eens kijken en vorm je oordeel. Meer over Perpinyà vind je hier.
foto: de besneeuwde Canigou vanuit Rivesaltes.foto: boles de picalat van René, de schrijver van het eten is klaar.
RECEPT van René Meesters, boles de picolat uit de Roussillon.
Roussillon, ook wel Frans Catalonië genoemd ligt tegen de Pyreneeën aan. Zo voelt de sfeer ook aan in deze streek. Catalaans! De prachtige Côte Vermeille met het schilderachtige Collioure, plaats van Matisse en consorten. Een explosie van kleur. De mooie brede stranden met zicht op het gebergte. De Mont Canigou als top erboven uit stekend . De heilige berg van alle Catalanen aan beide zijden van de grens. Dessertwijnen uit Banyuls en Rivesaltes. Tapas, zoals in dit recept van René Meesters.
Nodig:
700 g gehakt (half-om-half) 1 ei 50 gram bloem 2 uien 2 teentjes knoflook 1/2 bosje verse koriander of platte peterselie 250 gram groene olijven 100 gram eekhoorntjesbrood (of gedroogd eekhoorntjesbrood of champignons) tomatenpuree, olijfolie, zout, peper.
Bereiding:
Reinig het eekhoorntjesbrood of week ze als ze gedroogd zijn. Hak één ui zeer fijn samen met een teentje knoflook en de koriander (of peterselie). Voeg zout en peper toe en meng met het gehakt en het ei. Maak kleine balletjes, Rol door de bloem en bak bruin in olijfolie. Houd warm. Snipper ook de overgebleven ui en de knoflook en fruit dit aan in olijfolie. Doe ook de tomatenpuree en een half glas water in de pan. Laat gedurende 15 minuten sudderen (voeg eventueel een kleingesneden winterwortel toe). Voeg dan de gehaktballetjes, het eekhoorntjesbrood en de groene olijven toe. Doe er zoveel water bij dat de balletjes net onder staan, voeg zout en peper toe, doe de deksel op de pan en laat dit gedurende 45 minuten stoven. Doe er naar smaak kruiden bij. Als volledige maaltijd worden boles de picolat meestal geserveerd met witte bonen. Meer leuke verhalen over de Franse avonturen van René Meesters vind je op het eten is klaar
foto: elk voorjaar maakt GKT deze foto in de haven van Grau d’Agde.
Tot zover de lente-editie 2024 van Gereons Mag. GKT gaat eens hard mindmappen over de zomereditie, met als thema vakantie en eten! Voor nu alvast een mooie goene lente en Vrolijk Pasen!
Noot: de lente-editie 2024 van Gereons Mag werd mede mogelijk gemaakt door Bas van Montfrans, Cathérine Cuartero, Pitch PR, wines of Moldova, gîte les Yuccas, à Béziers brocante, Béziers Mediterranée, Caroline C. Wimmers, GoodCook, RHS, Jan-Simon Minkema, Paolo Sacca, Coeurs d’Óc, Van Gogh Museum, Marmiton, Éditions Bonneton, Coderch y Malavia, René Meesters, hetetenisklaar.com, gereonskeukenthuis-archief en Gereons E&W. Alle producten, boeken en andere zaken werden mij als samples gestuurd door de uitgeverijen, pr bureaus en producenten De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Identità. Cucinare è un’arte. Cucinare con il cuore è la piu grande arte! De roots en recepten van Peppe Giacomazza, komen samen in het lijvige kookboek Identità. Samen met fotograaf Max Vicca wilde deze kok een boek maken, waarin je hem en zijn drijfveren beter leert kennen. Zijn habitat Italië, dat bestaat uit familie en vrienden. E piu, het lekkerste eten ter wereld! Koken, de Bel Paese en familie vormen de roots van deze Italo-Belg, die in Genk restaurant La Botte bestiert. Samen met zijn broer Gaspare, die aldaar als sommelier tekent voor de wijnen. Giacomazza vindt het een feest, om elke dag zijn gasten te ontvangen en verwennen met al dat heerlijks uit de Laars. Koken is voor hem kunst. Koken met zijn hart en voor familie en vrienden is voor hem de grootste kunst. Andiamo!
foto: cover Identità.
Peppe en Max gingen samen op reis door het beeldschone Italië, een lappendeken van allerlei landschappen, kookstijlen, regionale gerechten en overlevering. Van Noord naar Zuid verkende Peppe de “Italiaanse” keuken en Vicca legde alles vast op de gevoelige plaat. Het werd een kookboek, waarvan Peppe hoopt, dat het je reisgezel is door dit land en door de keuken.
Identità is een lust voor het oog geworden en de recepten zijn prachtig, maar ook alledaags. In zeven hoofdstukken, of pijlers, neemt Giacomazza je mee langs de dingen en recepten, die zijn roots en hele wezen vormen. Numero uno: la famiglia. De kok groeide op in een typisch Italiaanse familie. Hij stapte al jong in de zaak van zijn vader, net als zijn broer. Eten doe je met familie is het credo in deze van oorsprong Siciliaanse familie. Een bordje pasta alle sarde, gepaneerde zwaardvis en toe natuurlijk cannoli van het eiland Sicilië. Pijler twee zijn de tradizioni. De manier waarop het hoort in het Italiaanse leven. Een sterk concept, waaraan volgens Peppe niet valt te tornen. Denk hierbij eens aan een kloeke risotto alla Milanese met merg op zondag.
De insegnanti (leermeesters). komen voorbij. De kok koestert nog steeds zijn grote voorbeelden. Gevolgd door cumpari, kompanen, de overtreffende trap van vriendschap. Vrienden, die deel zijn van je famiglia. Samen met je cumpari eet je een bord parmigiana di melanzane, een flukse bistecca alla Fiorentina en sluit je vrolijk af met een tartufo affogato.
FEEST, la Festa. Dit is een groot onderdeel van de identiteit van de Italiaan. Natale con i tuoi, Pasqua con chi vuoi. ( Kerst vier je met je familie, Pasen met wie je wilt) is het adagium. Feest en eten is wel toevertrouwd aan Italianen, ook aan Giacomazza. Cin cin met een klassieke negroni, risotto met tong alla mugnaia (molenaarsvrouw) en een zoet dessert van amarena kersen. La squadra, het team van La Botte wordt niet oversgeslagen in het kookboek. Op hen draait het leven van het restauarant La Botte.
Tot slot Peppe zelf. Wie goed met zichzelf overweg kan, kan overweg met iedereen, vindt hij. Ondanks, dat er Siciliaans bloed vloeit door zijn aderen, is Peppe Giacomazza ook een kind van het Limburgse Waterschei. Een pluriforme wereld. Deze componenten maken voor hem zijn keuken in La Botte. Meer heeft deze kok niet nodig. En elke dag is zijn dank hiervoor groot. FINE!
Identità is een kookboek vol heerlijke en originele recepten van de hand van deze maestro. Voor de fotografie in zijn bijna filmische stijl tekende Max Vicca. Ga deze winter eens al lezend en kokend op reis met deze twee heren zou GKT zeggen.
Gereons Mag de wintereditie 23/24. De decembereditie van Gereons Mag ging helaas niet door, maar er bleven genoegen onderwerpen op de plank liggen, om een winterse editie samen te stellen. Het is januari 2024, elke keer verbaast GKT zich hoe snel de jaren omvliegen en seizoenen wisselen. Na het gedruis van de feestdagen in december valt me elke keer op, hoe snel de dagen alweer lengen. Of is dat wishful thinking? Het aftellen naar de lente is begonnen. Toch wil je daarbij niet helemaal de winter overslaan, althans, mits het niet continu regent, want wat dat betreft is ons land wel aan de beurt geweest. In tegenstelling tot het Zuid Europese gebied, waar de droogte nog immer voortduurt. En er geen spatje regen valt. Enfin, we gaan het over enkele weken zien. Voor nu een verkorte wintereditie van Gereons Mag met zuurkooltaart, kunst, een tzatziki in een modern jasje van DOOR73, heren uit Palm Springs, wintersporteten, Italiaanse kookkunst, schaatsen en een Romeinse keizer.
foto: zuurkooltaart voor de winter.
Zuurkooltaart Bas van Montfrans. We trappen de wintereditie van Gereons Mag af met een gezellig winterrecept van Bas, een fervent lid van de Gay Cooking Club op Facebook. Proef eens zijn zuurkooltaart.
Nodig:
500 gram zuurkool
1 ui, fijngehakt
200 gram spekjes
200 gram geraspte kaas
4 eieren
200 ml zure room
zout en peper naar smaak
1 ongebakken taartbodem
Bereiding:
Verwarm de oven voor op 180°C. Bak de spekjes in een koekenpan tot ze knapperig zijn. Voeg de fijngehakte ui toe en bak tot de ui zacht is. Laat de zuurkool uitlekken en druk het vocht er zoveel mogelijk uit. Meng de zuurkool met de gebakken spekjes en ui. Verdeel het zuurkoolmengsel gelijkmatig over de ongebakken taartbodem. Klop de eieren en zure room samen in een kom. Voeg zout en peper toe naar smaak. Giet het eimengsel over de zuurkool. Strooi de geraspte kaas over de bovenkant. Bak de quiche in de voorverwarmde oven gedurende ongeveer 30-35 minuten, of tot de bovenkant goudbruin en de vulling stevig is. Haal de quiche uit de oven en laat hem een paar minuten rusten voordat je hem aansnijdt. Serveer direct.
foto: het kleurrijke werk van Eulderink.
Jos Eulderink. GKT biedt altijd een podium aan mensen met een bijzondere passie, verhaal of talent in de vorm van een gastblog of ingezonden stuk. Deze schilder uit het Twentse land wilde graag een bijdrage leveren aan Gereons Mag. Eulderink werd in 1967 geboren in Losser en nadat hij op zijn 23ste zelfstandig woonde, ging hij uiting geven aan onder andere zijn creativiteit. Hij had immers op zijn eigen plek de vrije hand, om zijn leven en gevoelens op het canvas vast te leggen. Het begon in de Kerstperiode. Voor Jos in die tijd de meest creatieve tijd van het jaar. Zelf ontworpen kerstkaarten maken. Het voelde allemaal te gek. Hij schilderde kasten in primaire kleuren, maar in zijn beginperiode als schilder speelden vooral zwart en rood als kleuren een hoofdrol.
foto: Jos Eulderink.
Zijn leven kreeg een wending met de verhuizing naar nabijgelegen stad Enschede. Hij vond daar werk, kon er uitgaan in het gay circuit en er was sport. Jos ging schilderen, aanvankelijk in groepsverband, maar merkte al rap, dat hij zich solitair beter kon concentreren op zijn creatieve proces. Exit groepsverband, de gezelligheid zou hij gaan missen. Hij kocht een schildersezel, verf en penselen en ging thuis aan het werk. Zijn woonkamer werd het atelier. Wel zo gemakkelijk, want dan kon hij du moment aan het schilderen slaan. Eulderink ontwikkelde een abstracte stijl met grotendeels primaire kleuren. Over zijn schilderkunst meldt hij aan GKT, dat het hem rust geeft en hij er, al dan niet met muziek op de achtergrond, zijn creativiteit in kwijt kan. Schilderijen maken vormt een soort mediatie, maar heeft ook een helende werking op oude en pijnlijke herinneringen. Overigens niet alleen pijnlijke, maar ook mooie tijden beleeft Jos al schilderend. Naast schilderen is deze schilder ook model voor fotografen en heeft hij meerdere malen geposeerd in ruimtelijke kunstwerken. De groei is er. Exposities van zijn werk volgden, o.a. in Enschede en Amsterdam. Maar in zijn creativiteit is Jos Eulderink altijd op zoek naar groei en kleurrijke ideeën. Meer lees je op zijn website colorfulworld.
foto: Haute Savoie spiegeling van de besneeuwde toppen in een meertje.
Recept voor tartiflette van professeur Circonflexe. SAVOIE. Hoge Alpen, gletsjers, blauwe luchten, weergaloze meren en diepe lange dalen. Savoie, oú les savoyards savent à vivre délicieusement. Savoie is een wintersportparadijs en dat skiën en snowboarden maakt hongerig. Eenmaal terug in het chalet eet professeur Circonflexe graag tartiflette, een stevige aardappel-ovenschotel met Reblochon, de lokale kaas. Overigens geen oud gerecht, want dit gerecht werd in de jaren tachtig bedacht voor de hongerige wintersporter.
Nodig:
1 kg vastkokende aardappelen
250 g spekblokjes
4 sjalotten gesnipperd
200 ml crème fraiche
1 hele Reblochon in plakken
peper & zout
Bereiding:
Schil de aardappelen en kook deze in 20 minuten gaar met wat zout naar smaak. Laat afkoelen en snijd er plakjes van. Fruit de sjalotten in wat boter en voeg daarna de spekblokjes toe. Voeg de crème fraiche toe. Maak op smaak met wat peper uit de molen. Maak in een ovenschotel om en om laagjes van aardappel en het spekjes/roommengsel. Snijd de Reblochon in plakken en leg deze erbovenop. Bak de tartiflette af in een oven van 180° Celsius gedurende 25 minuten. Serveer de tarfiflette met wat waterkers.
Tip: je kunt de tartiflette ook maken met de raclettekaas van Emmi, die ik aantrof in de foodybox kersteditie van Kroon op het werk.
foto: animatie van buste Julius Caesar.
Julius Caesar. De Bello Gallico, ik heb het lesboek, dat verplichte kost was op Beekvliet nog steeds. Het boek, dat is geschreven door Julius Caesar, veldheer en staatsman, die later imperator zou worden. En zo de Romeinse Republiek veranderde in een keizerrijk dat in het Westen stand zou houden tot en met het jaar 476. Onlangs bezocht ik de mooie tentoonstelling over het leven van deze icoon. Een flashback naar de lessen Latijn en klassieke geschiedenis op het gymnasium. Een herhalingsoefening, deze tentoonstelling met veel tekst van Suetonius, ook zo’n klassieker in het eindexamenrepertoire. Ik vond deze tentoonstelling zeer de moeite waard en duik nu mijn boekenkist in om verder te lezen. Want over deze Romeinse man en zijn opvolgers heeft GKT literatuur genoeg
foto: Julius en zijn Galllische opponenten.
Met de blik van nu vertelt de tentoonstelling over één van de spannendste verhalen uit de wereldgeschiedenis, het levensverhaal van Julius Caesar. Zijn dood is misschien wel de bekendste politieke moord ooit. Ruim 2000 jaar later is zijn nalatenschap nog steeds actueel. De alleenheerser naar wie de maand juli is vernoemd, aan wie we de titel keizer ontlenen, die een hartstochtelijke relatie met Cleopatra zou hebben gehad en die delen van het huidige Europa wreed aan zijn gezag onderwierp. De bezoekers leren de dictator kennen als een veelzijdig en complex figuur met vele gezichten. Hoe kijken we anno 2024 naar hem? Vinden we hem een roemruchte strateeg of een tiran?
foto: Julius Caesar in licht.
Ik kwam, ik zag en ging ten onder. De tentoonstelling Julius Caesar is tot en met mei 2024 te zien in H’art museum Amsterdam Aanrader!
foto: Ijspret van Hendrick Avercamp in het Rijks.
Kippensoep met balletjes. Zo’n handig gerecht om te maken op een koude dag, zodat je de hele week ervan kunt genieten. Warme kippensoep voor na een wandeling door de kou of rit op het ijs. Want alle harten gaan weer sneller slaan deze week. het ging vriezen, dus schaatsen uit de kelder en afwachten wanneer het kan. In Gereons Keuken Thuis geen onbekend fenomeen. Kan het of niet? In ieder geval is er niets Hollandser dan verlangen naar ijs, schaatsen en zwieren. De schilderijen van Hendrick Avercamp in het Rijksmuseum laten niets aan de verbeelding over. Wij Nederlanders trokken er in de 17e eeuw en masse op uit om van dit natuurverschijnsel te genieten. Gezellig! Met koek en zopie. Of warme kippensoep.
De vorst heeft ook een ander voordeel. Mijn balkon doet dienst als extra ijskast. Ideaal om de verse kippensoep overnacht te laten inklinken. De volgende dag schep je dan zo het vet eraf. Want het is per slot van rekening nog steeds januari en dan dienen we aan onze lijn te denken toch?
Nodig:
3 kippenbouten
1 prei in dunne ringetjes
2 tenen knoflook
2 wortels in plakjes
1/2 selderijknol in blokjes
250 g kippen gehakt
1 tl nootmuskaat
2 tl kerriepoeder
gehakte bieslook
gehakte peterselie
peper en zout
2 l water
1/2 citroen
Bereiding:
Doe de kippenbouten en water met een schep zout, kerriepoeder en peper in een pan en breng aan de kook. Meng het gehakt met wat nootmuskaat, zout en peper en draai er kleine balletjes van. Snijd de groenten en knoflook fijn. Als de bouillon kookt schuim je deze af. Voeg de gesneden groenten, kruiden, knoflook en balletjes toe. Laat de kippensoep 2 uur trekken. Doe een stevige deksel op de pan en laat de kippensoep buiten afkoelen. De volgende dag schep je het vet eraf. Je vist de bouten uit de kippensoep en verwijdert het vlees van de botten. Snijd het vlees fijn en doe terug in de soep. Verwarm de kippensoep opnieuw en laat hem goed doorwarmen. Voeg eventueel nog wat zout en peper toe. En voor de liefhebbers van pittig een snuifje chilipoeder. Maak de de soep af met het sap van een halve citroen. Want soep kan niet zonder wat zuur. Serveer de soep met dikke sneden boerenbrood met gezouten boter. Want zo strikt is dat lijnen in Gereons Keuken Thuis ook weer niet.
foto: cover The Old Gays,
The Old Gays, le book. Stel je eens voor. Palm Springs, gay mekka, op een kleine compound wonen 4 totaal verschillende mannen, met samen zo’n 240 jaar levenservaring. Ze noemen zichzelf The Old Gays. Het begon allemaal op You Tube als een uitdaging van een millennial filmmaker, die bij hen inwoonde. Nu vormen ze een wijdverbreid fenomeen op Instagram. Er verscheen een boek van hun hand, hun guide to the good life. Leeftijd is slechts een nummer, ieder heeft zijn eigen talenten, gender en sexualiteit zijn fluide en deze vier mannen zijn geenszins van plan te stoppen, vanwege hun senioriteit. Zoveel lol hebben ze samen daar in Palm Springs. Want…, ouder worden kan best intimiderend zijn, de uitdagingen, waar je voor komt te staan te veel, maar de remedie, die The Old Gays willen meegeven is: Sometimes the best is being saved voor last! Lees dus hun vrolijke memoires.
Uitgave van WilliamCollins Books
foto: tzatziki van rode biet.
Door73, tzatziki van rode biet. De food vibes van Eric Ivanidis en Marcelo Ballardin. Twee vrienden, die elkaar hebben ontdekt in de keuken. Eerst in het pittoreske Zeeuws Vlaanderen, later verder samen in het restaurant OAK en nu separaat in DOOR73. Je zou deze twee bijna een culinaire tweeling noemen, die veel gemeen hebben. Vooral fusion eten. Ballardin door zijn Italo-Braziliaanse roots en Ivanidis door zijn Kretenzische. De twee heren zijn behalve goede vrienden ook concullega’s aan het fornuis. Na jaren samenwerking werd het tijd voor Eric Ivanidis om zelf aan het roer te staan. Resto DOOR73 werd geboren in het Gentse. Met de onverlate steun van Ballardin. Ze combineren hun vriendschap en foodvibes hier met cocktails, hapjes, shared dining en heerlijke gerechten. Mediterrane gerechten met Zuidamerikaanse vibes en Aziatische kruiding. En dat verhaal vertellen ze samen in dit nieuwe kookboek, waarin je de weerslag vindt van hun symbiose. Een vrolijke, maar ook spannende fusionkeuken, waarin wereldwijde stijlen elkaar ontmoeten.
RECEPT: tzatziki van rode biet.
Nodig:
voor de ingelegde mosterdzaad:
50 g mosterdzaad
50 g suiker
100 ml witte azijn
50 ml water
voor de taztziki:
30 g rode biet
100 g Griekse yoghurt 10%
2 g zout (additioneel)
10 ml olijfolie
4 ml witte wijnazijn
10 g ingelegd mosterdzaad
2 tenen knoflook geperst
10 g rauwe biet, wat snijbiet ter garnering
20 g feta verkruimeld
2 neden geroosterd desembrood
1 g oregano
lik/scheutje olijfolie
Bereiding:
Ingelegd mosterdzaad; Doe alle ingredienten in een steelpan en kook alles gedurende 3 minuten. Giet over in een schone pot en laat het geheel rusten in de ijskast.
Tzatziki: Verpak de bieten in aluminiumfolie en bak deze 45 minuten of langer in een oven, voorverwarmd op 180° C. tot ze zacht zijn. Laat afkoelen. Schil de biet en rasp fijn. Meng alle ingrediënten, behalve brood, feta, oregano, snijbiet en lik olijfolie, in een kom en meng het geheel goed door. Serveer de tzatziki als bolletjes in een kom met een blad van snijbiet. Serveer er een snee geroosterd brood bij met daarop verbrokkelde feta, een dash olijfolie en wat oregane. Kali Orexi sas!
DOOR73 is een uitgave van Lannoo.
foto: cover OAK, de memoires van Marcelo Ballardin.
Over OAK: “de smaken van Marcelo Ballardin vertelt het warme verhaal van een Italo-Braziliaanse man, die zich uiteindelijk ontpopte tot de Belg, die hij nu is. Het land van zijn man omarmde hem culinair en bleek een geschenk uit de hemel. Tijdens zijn reisjaren leerde hij koken en in België verblijdt hij zijn gasten in OAK met zijn mooie gerechten. OAK is een genot om te lezen. De recepten zijn fijn en mooi vormgegeven.. Het is een geluk, dat Marcelo Ballardin toch gezwicht is, om dit kookboek te maken.” Lees meer.
foto: cover Identità.
Identità. Het leven van Italo-Belgische chef, auteur en TV-cook Peppe Giacomazza is elke dag een feest in zijn restaurant La Botte in Genk. Vernieuwing en klassieke gerechten vormen de pijlers van zijn identità. In een mooi vormgegeven kookboek reist hij door de Bel Paese, op zoek naar de ziel en roots van de Italiaanse keuken. Maar ook op zoek naar inspiratie voor zijn restaurant. Dat voordeel heb je als Italo-Belg. Je kunt over de verscheidene regio’s heen kijken en koken. Een belangrijk element voor Giacomazzo is tafelen met familie, kompanen en vrienden. De quintessentie van het Italiaanse leven: samen eten! Identità is een kookboek vol heerlijke en originele recepten van de hand van deze maestro. Voor de fotografie in zijn bijna filmische stijl tekende Max Vicca. Ga deze winter eens al lezend en kokend op reis met deze twee heren zou GKT zeggen.
Uitgave van Pelckmans.
foto: zoutarme pastasalade.foto: velouté van tante Doubs sans sel.
Zoutarm eten, een hele puzzel. Na het nieuws van half november over de conditie van zijn hart, startte GKT met een zoutarm dieet. Geen sinecure. Ik kan begrijpen, dat veel mensen daarvoor een diëtiste nodig hebben. De queeste in de supermarkten begon, want 95% van de producten in de schappen valt af. Vanwege een veel te hoog zoutgehalte. Wat doe je dan, als je maar maximaal 5 gram zout (zijnde 2 gram natrium) op een dag binnen mag krijgen? Overigens raadt het Voedingscentrum iedereen aan om niet meer dan 6 gram zout per dag te consumeren. En reken maar, dat er heel wat toegevoegd zout zit in kant en klare producten. Dan ga je zoveel mogelijk dingen zelf zoutloos of -arm bereiden. En je gaat je natriumconsumptie managen. Een hele puzzel. En het kost veel energie. In de groep Foodbloggers BENELUX op Facebook verzuchtte ik, dat ik me soms net een wandelende rekenmachine voel. Inmiddels heb ik de zout- en natriumcalculatie en het zoutarm koken goed onder de knie. GKT ontdekte zelfs, dat er voorheen helemaal niet zo zout werd gekookt in het keukentje. Het zijn de pre fab producten, die het verschil maken. Een leuke uitdaging dus. GKT is benieuwd hoe dat in het Occitaanse land gaat, met alle verleidingen. In ieder geval was ik niet ontevreden over een zoutarme velouté à la tante Doubs, pastasaus en Luikse balletjes. Wordt vervolgd!
foto: cover Cuisine Atlantique.
Cuisine Atlantique. GKT reisde op 1 november noordwaarts naar Nederland en na de buitenring A86 van Parijs te hebben gerond, was het tijd voor een kop koffie bij een tankstation. Meestal kan GKT het dan niet laten even te snuffelen in de rekken met Franse ramsj, kookboekjes per regio, cultuur- en geschiedeniswerken en andere hebbedingen. Meestal vind ik wel iets van mijn gading, zoals op deze Allerheiligendag een boekje over de keuken van de Atlantische kust. Een breed begrip. Want de Franse Atlantische kust loopt zo’n beetje van van Hendaye aan de Spaanse grens tot aan tot aan kaap Finistère in Bretagne. Ik scoorde een boekje, dat niet mag ontbreken in de kookboekenhoek van SeaSpot.
Uitgave van Editions Christine Bonneton
RECEPT: Cuisses de grenouille à la Nantaise.
Nodig:
4 dozijn kikkerbillen
150 g boter
1 doosje champignons
1/4 l bouillon van groente of kip
sap van halve citroen
2 eidooiers
40 g bloem
peper & zout
fijngehakte peterselie
Bereiding:
Bak de kikkerbillen in de helft van de boter met een draai peper en wat zout naar believen. Houd de kanpperig gebakken billetjes warm in een afgedekte schaal. Bak de fijngesneden champignons in wat boter en bewaar het vocht, dat vrijkomt. Smelt de rest van de boter in een steelpan, voeg de bloem toe en bak deze kort. Voeg het vocht van de champignons toe en de boeuillon en maak een roux. Laat de rous iets afkoelen en klop de eidooiers en het citroensap erdoor. Voeg tot slot de gebakken champignons toe. Serveer de kikkerbillen op een schaal met de saus Nantaise en bestrooi deze met wat gehakte peterselie.
Wijntip: Muscadet prestige van domaine Guindon, Ancénis.
foto: Minerve in de lente.
De volgende editie van Gereons Mag staat in het teken van lente in Occitanië. Eind maart online.
Noot: De wintereditie 23/24 van Gereons Mag werd mede mogelijk gemaakt door Lannoo,, Kroon op het Werk, Zandvoortfoto.nl, Bas van Montfrans, Jos Eulderink, Rijksmuseum H’art museum, Eric Ivanidis, Marcelo Ballardin, DOOR73, Pelckmans, Emmi Nederland, The Old Gays, Editions Christine Bonneton, gereonskeukenthuis-archief en Gereons E&W. Alle producten, boeken en andere zaken werden mij als samples gestuurd door de uitgeverijen, pr bureaus en producenten De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
DOOR73. De food vibes van Eric Ivanidis en Marcelo Ballardin. Twee vrienden, die elkaar hebben ontdekt in de keuken. Eerst in het pittoreske Zeeuws Vlaanderen, later verder samen in het restaurant OAK en nu separaat in DOOR73. Je zou deze twee bijna een culinaire tweeling noemen, die veel gemeen hebben. Vooral fusion eten. Ballardin door zijn Italo-Braziliaanse roots en Ivanidis door zijn Kretenzische. De twee heren zijn behalve goede vrienden ook concullega’s aan het fornuis. Na jaren samenwerking werd het tijd voor Eric Ivanidis om zelf aan het roer te staan. Met de onverlate steun van Ballardin. Resto DOOR73 werd geboren in het Gentse. Ze combineren hun vriendschap en foodvibes hier met cocktails, hapjes, shared dining en heerlijke gerechten. Mediterrane gerechten met Zuidamerikaanse vibes en Aziatische kruiding. En dat verhaal vertellen ze samen in dit nieuwe kookboek, waarin je de weerslag vindt van hun symbiose. Een vrolijke, maar ook spannende fusionkeuken, waarin wereldwijde stijlen elkaar ontmoeten.
foto: het motto van de twee vrienden.
DOOR73. GKT is vooral onder de indruk van de moderne Griekse keuken. Ivanidis geeft de thuiskeuken van zijn moeder een nieuwe schwung. Denk aan de tzatziki van rode biet. Gemaakt met zijn gulle Griekse roots. Maar behalve modernismen, draait Ivanidis zijn hand ook niet om voor een traditionele kalitsounia taart. De Zuidamerikaanse touch vind je in een Peruviaanse tiradito de pescado. Hierin vermoedt GKT de hand van vriend Marcelo. Tarama in een nieuwe versie komt aan bod, in een moderne setting, gevolgd door moussaka. Maar ook een recept voor het voorjaar in de vorm van gebarbecuede lentekip. Je kun bij Door73 dus alle kanten op.
foto: cover DOOR73.
Net als het eerder door mij besproken boek OAK is ook DOOR73 weer een inspiratievol kookboek geworden, waarin de vriendschap en liefde voor goed eten van afspat. Het brengt GKT in ieder geval weer op genoeg (al dan niet zoutarme) ideeën voor 2024. Een mooie aftrap van dit nieuwe jaar.
Over OAK: “de smaken van Marcelo Ballardin vertelt het warme verhaal van een Italo-Braziliaanse man, die zich uiteindelijk ontpopte tot de Belg, die hij nu is. Het land van zijn man omarmde hem culinair en bleek een geschenk uit de hemel. Tijdens zijn reisjaren leerde hij koken en in België verblijdt hij zijn gasten in OAK met zijn mooie gerechten. OAK is een genot om te lezen. De recepten zijn fijn en mooi vormgegeven.. Het is een geluk, dat Marcelo Ballardin toch gezwicht is, om dit kookboek te maken.”
DOOR73. De food vibes van Eric Ivanidis en Marcelo Ballardin. (ISBN 9789401492669) is een uitgave van Lannoo en is te koop voor € 34,99.
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Dit was 2023! 2024 komt eraan. Het jaar is weer bijna om. het aftellen naar het nieuwe jaar en de oversteek naar Occitanië is begonnen. GKT kan er niet op wachten, want met name de verrassende apotheose van het jaar 2023 kwam na een jaar van plannen maken en nieuwe horizonten als een donderslag bij heldere hemel. Maar daar heb ik inmiddels genoeg over verteld. Vandaag een terugblik op 2023. De meest heugelijke gebeurtenis was in februari de sleuteloverdracht van het huis in een heerlijk dorp in het zuiden van Frankrijk. Vijf heerlijke maanden volgden. Aan de slag, er een eigen nest van maken, wennen aan de Franse mores, gezellige apéro’s en voor GKT heel belangrijk koken in de andere keuken en het inrichten van een wijnruimte in de grote kelder. Mission acclomplished. Met een tevreden blik keek GKT het Franse huis in de rondte. Mijn blog werd ook niet vergeten en GKT struinde zowel door het Occitaanse land als over de Hollandse dreven naar leuke dingen voor den mensch, om over te berichten. Hieronder vind je een volstrekt willekeurige bloemlezing per maand.
foto: open de luiken en het raam voor 2024.
Een nieuw jaar dient zich aan, 2024. GKT is al stevig aan het mindmappen over de content. Gereons Mag gaat in het nieuwe jaar niet verdwijnen. As we speak staat de nieuwe wintereditie al in de steigers voor eind januari vanuit de Midi. Even geduld dus nog. De fit for fun weken gaan op een laag pitje, niet persoonlijk in mijn mini gym of buiten op het dak, maar wel op mijn blog. Dat stokje draag ik over aan andere fitgirls en -boys. Verder is 2024 op GKT een blanco canvas, dat gevuld gaat worden met nieuwe avonturen en trouvailles uit het Franse land, koken met minder zout, wijntours met tips voor, al dan niet alcoholvrije, wijnen en een vleug kunst & cultuur. Want GKT weet zeker, dat er weer heel wat paden worden gebaand. Dit was 2023! 2024 komt eraan.
foto: No of low?
JANUARI.No of low in januari? Steeds meer mensen houden een maand lang Dry January na het feestgedruis van december, dat veelal is overgoten met alcohol. Niet drinken in januari is voor velen een vaste parameter geworden in de voornemens voor het nieuwe jaar, net als het stoppen met roken, meer sporten en afvallen. Het past in een meer bewuste en gezonde leefstijl. Helemaal niets mis mee, maar het werpt direct de vraag op: Wat drink je dan een maand lang? Want niet iedereen houdt van frisdranken en fruitsappen, met als bijkomend nadeel de verhoogde suikerinname. En 31 dagen aan de thee en het water is ook weer zo saai. Een leuk dilemma om te tackelen zo aan het begin van 2023. Lees meer.
foto: familie Van Gogh.
FEBRUARI. Kiezen voor Vincent. Het Amsterdamse Van Gogh Museum bestaat dit jaar 50 jaar. Dat is niet in de laatste plaats te danken aan de familie van Vincent van Gogh, die met hun collectie aan de wieg stonden van dit unieke museum. Op 10 februari opent de tentoonstelling Kiezen voor Vincent, een portret van een familiegeschiedenis. Het persoonlijke verhaal van allen rond Vincent van Gogh. Een verhaal van twijfel tegenslag, trots en uiteindelijk triomf. Met grote dilemma’s, die worden gezien door de ogen van de schilder Vincent, zijn broer kunsthandelaar Theo, de vrouw van Theo: Jo en hun zoon Vincent, die was vernoemd naar zijn beroemde oom. Een tentoonstelling, waarin je de familie van Vincent van Gogh leert kennen. Hoe? Door te kijken, te luisteren en te doen! Lees meer
foto: de tunnel van Malpas, Canal du Midi.
MAART. Hameau du Somail Begin maart bezocht GKT het slaperige Le Somail aan het Canal du Midi. Een pleisterplaats voor schepen met reizigers in de 17e eeuw, maar ook nog tegenwoordig. In le Somail vind je diverse adressen om je te laven en te restaureren. Dat is niet veranderd sinds de dagen, dat het Canal du Midi door 12.000 man sterk werd gegraven. In amper 13 jaar. De geestelijk vader van dit 240 kilometer lange kanaal is Pierre Paul Riquet. Van hem staat een groot standbeeld op de naar hem vernoemde Allées Riquet in de stad Béziers. Behalve belastinginner op zout voor de Zonnekoning, omringde Riquet zich met ingenieurs, wetenschappers, geografen en landmeters. Hij werd uiteindelijk de bouwmeester voor Lodewijk XIV, die het Etang du Thau verbond met de Garonne. Zo onstond het Canal Royal du Languedoc, dat je van Sète naar de monding van de Gironde bracht. Een slingerend meesterwerk met bruggen, sluizen en zelfs een tunnel (Malpas) die onder de heuvel van Ensérune doorloopt. Lees meer
foto: april in Cazouls lès Béziers.
APRIL.Gereons Mag, art de vivre editie. GKTis neergestreken in een dorp de Hérault, een stukje Zuid Frankrijk met in het voorjaar velden vol rode klaprozen en ontbottende wijnstokken. Op elke hoek valt hier wat nieuws te ontdekken. Deze editie van Gereons mag wil daar wat art de vivre aan toevoegen, met recepten van Marcelo Ballardin, Oded Oren en een feestelijke Napoléon taart. De dorstige mens wordt gelaafd met de bio rosé van Mouton Cadet. (die ik overigens ook hier bij de lokale supermarkt aantrof) Dit wil niet zeggen, dat er geen lokale wijnen worden gedronken, want de Hérault is het hart van het grootste wijngebied ter wereld, met een keur aan prachtige wijnen. Op 11 mei gaat GKT hiervoor naar domaine Castan, een bio wijnproducent, die in de zomermaanden speciale wijnspijsavonden organiseert. Dus mocht je in de buurt van hun domaine op vakantie zijn. Lees meer
foto: koken in bad, misschien een idee?
MEI. Big Mamma in 30 minuten. De Franse facteur* had zorgvuldig het pakje in de typische Franse boîte à lettres gepropt. Het was een grote verrassing om een vrolijk kookboek van Big Mamma in het kastje aan te treffen. Italiaans koken in dertig minuten. Dat is aan GKT wel besteed ook hier in het zuiden van Frankrijk. En een fijne afwisseling op het menu. Gereons Keuken Thuis kende Big Mamma al van hun vorige boek Big Mamma’s cucina popolareEen verzameling bonte recepten alla Italiana, die door de hippe chefs worden geserveerd in de filialen van deze restaurantketen in o.a. Parijs en Londen. Even een kanttekening, voordat de serieuze Italo-adepten gaan schreeuwen: “Maar dit is helemaal niet echt Italiaans” Daar kunnen we later nog een boom over op zetten, want net als taal evolueert een keuken ook. En Big Mamma weet een grote doelgroep aan te spreken. Met Italiaans eten in een modern internationaal jasje. En ze brengen het met humor, getuige de fotografie en kleurstelling. GKT wordt hier vrolijk van onder de mediterrane zon. Lees meer.
foto: mijn seizoenen.
JUNI. Te lezen op het Seizoenenblog van Elsa: “Het favoriete seizoen van Gereon de Leeuw zijn er eigenlijk 2. Wil je weten welke het zijn? In dit artikel kun je het lezen. Gereon “ken” ik al een tijd, niet in echt maar virtueel en het is altijd leuk om zijn blog te volgen. Zijn manier van schrijven is heel bijzonder en super interessant om te lezen. Vooral als je van eten en wijn houdt, net als ik… haha … Voor nu heel veel leesplezier!”
Mijn favoriete seizoenen zijn de lente en de herfst. In de lente op pad naar de duinen achter Zandvoort om de eerste daslook te plukken, het licht aan zee te zien toenemen en de temperatuur te zien stijgen. Genieten van het aankomende seizoen, de komst van de eerst badgasten en de tulpenvelden achter de duinen. Ook geniet ik van de stad in het voorjaar. De terrassen gaan open, er is nieuwe mode en Amsterdam ontwaakt. Lees meer
foto: flirt op de boot.
JULI. Welkom aan boord…. een nieuwe editie van Gereons Mag, met een verzameling leuke zomerse zaken. Kook- en leesboeken, van ansjovis tot een huis in Frankrijk. Een editie vol lekkere recepten, al dan niet plant based. Een koekjesdessert van Lotus zonder oven. Fijne tentoonstellingen in het Van Gogh Museum en De Balie. Bier met als doel schonere zeeën. Een gezondheidsdrankje voor je huid uit de foodybox van Kroon op het Werk. Mosselpakketjes, want het Zeeuwse mosselseizoen is weer begonnen. Snelle citrus-pesto van Frances Mayes. Nederlands zomerfruit op je bord. Het is zomer laat je inspireren! Lees meer
foto: GP van Zandvoort
AUGUSTUS. VROEM VROEM….. Als Gereons Keuken Thuis uit het raam richting de anders zo stille duinen kijkt, ziet hij de laatste weken een ander tafereel, want er wordt af en aan gereden met Boels lorries, er worden hekken geplaatst, bruggen gebouwd en tenten opgezet. Met als klap op de vuurpijl gisteren een heus knipperend reuzenrad, gesponsord door de gele supermarktreus uit Veghel. Vooruit nog één rondje dan is de slogan. Ook in het dorp is het een drukte van belang overal wapperen guirlandes met oranje en zwartwitgeblokte vlaggetjes, er staat een 1/2/3 podium op het Raadhuisplein en op de boulevard is een bolide achter glas te bewonderen. VROEM VROEM …. het kan je gewoon niet ontgaan in Zandvoort, het drie dagen durende festival gaat van start: The Dutch Grand Prix 2023. Heel het dorp staat op zijn kop. De middenstand wrijft in zijn handen en het gonst onder de bewoners. Gevels van huizen worden versierd en de BBQ’s alvast klaargezet. Lees meer
foto: Wijn met Onno Kleyn.
SEPTEMBER. Wijn van Kleyn. Het moest er eens van komen! Een nieuw boek, dat op 19 september verscheen. Na de Grote Kleyn, de Italiaanse verhalen en zijn werk over Frankrijk, bedacht Onno Kleyn, dat de tijd rijp was voor een boek over wijn. Een toverdrank, die je meeneemt naar andere oorden, mensen en verhalen. GKT verkeert momenteel in Occitaanse sferen en nam het nieuwe boek (de virtuele versie) van rasverhalenverteller Kleyn mee. Buiten ronken de motoren van de karretjes vol druiven op weg naar de cave coopérative. Waarschuwingsborden staan langs de wegen. C’est le temps des vendanges. Een mooie setting om aan mijn Franse keukentafel de nieuweling van Kleyn over wijn door te snuffelen. Voor Onno Kleyn kleeft geen betekenis aan gedestilleerde drank, maar vanaf jongs af aan, zijn vader was een groot aficionado, is hij begeesterd door deze drank, Het liefst uit landen, waarvan hij de taal en cultuur begrijpt. En de keuken kent. Wijn van Kleyn vertelt over zijn kennismaking met deze drank en alle avonturen, die tot op heden volgden. Lees meer
foto: Montpellier
OKTOBER.Gereons Mag, de herfsteditie 2023. Het is herfst en er staat veel op de rol op GKT, die nu nog in Occitaanse sferen verkeert. Midden tussen de wijngaarden van de Languedoc, las GKT de wijnverhalen van Onno Kleyn. Ik verheug me al op de nieuwe tentoonstelling in het Van Gogh Museum. Wat is Frankrijk zonder een apéro,? Voor deze editie van Gereons Mag ging ik aan de slag met hapjes voor je uitgebreide borrel. Herfst in de Corbières met een recept voor varkenswangen van chef Gilles Goujon. Roberto’s in het Amsterdamse Hilton viert zijn dertigste verjaardag met leuke activiteiten najaar. Een eyecatcher was een boek over duurzamer omgaan met je resources. Iets wat je veel ziet hier in de dorpen op het Franse platteland. Overal zie voor huizen en in schuren rommel, die nog altijd van pas kan komen. GKT vind dat wel inspirerend. Want als ik de berg zie, die hier dagelijks de deur verlaat als vuilnis. Eke Mariën en Annemieke Coopmans maakten een mooi nieuw boek Van aardappel tot zeewier, over de kunst van plantaardig koken. De foodybox van Kroon op het Werk arriveerde, zij het een dagje later. Deze editie van Gereons Mag sluit af met en gejodeerd Bretons recept uit het nieuwe boek van Anouck en Joris Delanghe, de uitbaters van B&B la maison blanche aux volets bleus. Lees meer
foto: lunch in mijn tijdelijke kuuroord.
NOVEMBER. Struck by lightning. Nieuws op GKT. Zo ben je nog in een klein Occitaans dorp aan het donderstraaljagen met DaPeppa en OINK. ’s Anderendaags bevind je je in een kuuroord op een mooie kamer met uitzicht richting Amsterdam. Je eten wordt gebracht, je wordt goed verzorgd en je maakt leuke excursies naar plekken waar je nog nooit geweest bent, waarbij je vrolijk wordt rondgereden.
Vandaar deze kort nieuwsflits, zonder tot in den treure in te gaan op alle fysieke en medische details. Een chronische hartaandoening noopt GKT voorlopig tot een pauze. Lees meer
foto: kerst in de Hérault.
DECEMBER. Kerstmis 2023, de recepten. GKT kan het toch niet laten, om als afsluiting van de kerstrally 2023, te duiken in het archief op zoek naar leuke kerstrecepten. Al dan niet zoutarm, want dat is sinds november de realiteit in mijn keukentje. Het was een turbulente herfst, met veel onverwachte dingen, die het pad kruisten. Geheel gelaafd en doorzond terug uit het Occitaanse land, nam het dagelijkse leven in GKT een wending van 360 graden. Het dreunt hier nog steeds na. Met een nieuwe scope op eten & drinken, veel medicijnen en vooral veel vragen. Dit proces gaat nog zeker maanden, zo niet jaren duren, dus de realiteit van GKT diende drastisch te worden aangepast. De ene keer lukt dat heel goed, maar er zijn ook dagen, dat je vreselijk uitgekookt en afgeblogd bent. Met de handen in het haar speuren naar varianten op eerder gepubliceerde thema’s. Zo verging het GKT ook in de maand december. Aanvankelijk was elke motivatie weg. Lees meer
foto: een blik terug en vele vooruit.
GKT wenst jullie allen een gezonde en sprankelende duik in het nieuwe jaar 2024!
Fijn leesvoer voor de decembermaand. Geen recensies in deze decembermaand, maar een selectie van leuke boeken, die het leven tijdens de feestdagen veraangenamen, met voor ieder wat wils.
foto: cover Klassieke kost van Jeroen Meus.
Klassieke Kost. Op zondagavond, zeker in de wintertijd kijkt GKT regelmatig naar de weekeditie van Dagelijkse Kost op VRT één. Al jaren verblijdt Jeroen Meus zijn kijkers met lekkere en originele recepten van, zoals hij dat zelf zegt “bij ons” of elders. Eten op klassieke basis maar met zijn onmiskenbare Leuvense twist. Onlangs trof GKT zijn nieuwe boreling aan in de brievenbus. Klassieke Kost, uitgegeven bij Standaard. In dit kookboek tref je 100 klassiekers aan van vroeger en nu met die originele handtekening van Meus. Hij wil in dit boek een ode brengen aan de klassieke keuken. We kennen hem als TV kok, maar Meus is opgeleid tot klassiek kok. En dat blijkt uit bijvoorbeeld de vol au vent (met frites graag), een klassieker, die GKT zich sinds kort niet zomaar meer kan veroorloven, rogvleugel met kappertjes, hete bliksem met varkenswangen of zeetongrolletjes met daglérésaus en pommes duchesses. Van deze recepten moeten in mijn keukentje zeker natriumarme varianten te maken zijn! GKT gaat het de komende tijd uitproberen. Zit je nu niet in hetzelfde schuitje als ik, sprint dan naar je kookboekenvakhandel voor deze verzameling van 100 recepten van bij ons. Even wat oefenen en je kunt stralen als Jeroen Meus tijdens de kerstdis. Laat het u smaken!
Klassieke Kost, 100 klassiekers van vroeger en nu. Jeroen Meus is een uitgave van Standaard en is te koop voor € 29,99
foto: cover TAPAS, vol verhalen en recepten.
TAPAS. Het nieuwe kook- en leesboek van Janneke Vreugdenhil en Edwin Winkels vol verhalen en recepten van de Peninsula. Het begon als un flechazo over een gedeeld bordje gebakken ansjovisgraatjes in Barceloneta. Sindsdien zijn beide schrijvers een setje en delen ze behalve hun liefde voor elkaar ook de liefde voor tapas. Dit resulteerde in een vuelta over het Iberisch schiereiland in verhalen en recepten. Vanuit homebase Sitges gingen ze op pad via la isla blanca Eivissa, het immer groene Asturiè en het ver westelijke Galicische land. Op zoek naar TAPAS zij het op een klein bordje bij una copa of als ración voor een echte maaltijd. Baskenland ontbreekt niet en Janneke en Edwin streken neer in Andalucia, volgens de mare de bakermat van de tapa. Maar laat dat de Catalanen of Basken maar niet horen. Een kook- en leesboek, waarvan GKT nu al weet, dat hij gaat smullen. Het gaat uiteindelijk mee naar Occitanië, zodat GKT in ieder geval de op boogscheut afstand gelegen adressen eens kan gaan checken, om onder te duiken in de tapascultuur.
TAPAS is een uitgave van Brandt en is te koop voor € 27,50
foto: cover Wijnboek voor foodies.
Wijnboek voor foodies. GKT kan het niet genoeg benadrukken. Als je een foodblogger bent of foodie ontkom je niet aan basiskennis van het combineren van wijn & spijs. Zelfs niet als je zelf alleen maar thee drinkt. Sinds de terugkomst van GKT uit het wijnlandschap van Sud de France is dit hand- en leerzame boek van Kristel Balcaen blijven liggen om verscheidene redenen. Sinds mensenheugenis horen een goed gerecht en wijn bij elkaar. Maar hoe weet je nu als foodie of foodblogger, waar je moet beginnen? De Belgische Balcaen is wijnschrijver, docent en kan verschillende wijnpublicaties op haar conto bijschrijven. Alweer een wijnboek, zou je zeggen? Wijnboek voor foodies is niet zomaar een boek. Het brengt je stap voor stap inzicht in wijnstijlen, essentiële kennis over eigenschappen en de schrijver neemt je mee, zoals ze het noemt, langs de meest food friendly druiven. Alles in klare taal en duidelijk voorzien van illustraties. Dus foodies, wat let jullie? In december aan de slag en verras je lezers en familie of vrienden aan de kerstdis met de opgedane kennis uit dit boek.
Wijn voor foodies, Kristel Balcaen is een uitgave van Pelckmans en te koop voor € 29,50
foto: cover Geshmak!
Geshmak, joods koken met Tulli Pawda. Op zondagavond is op dit moment op VRT1 de serie Rough Diamnds te zien, over het wel en wee van diamantairsfamilies in Antwerpen. Een bijzondere wereld vlakbij het Centraal Station van Het Stad. Maar genoeg over deze serie. Van Uitgeverij Manteau ontving GKT een bijzonder kookboek van chef Tulli. Een van geboorte Engelsman, die nu in Antwerpen woont en kookt. Hij neem je in zijn nieuwe boek Geshmak!, dat heerlijk betekent, mee door de Joodse keuken, in recepten en tradities. Het boek start op zondag, het begin van de week en eindigt op zaterdag, Sabbat. Deze laatste dag is omgeven met kookvoorschriften. Een boek met standaard-repertoire uit de Joodse keuken. Dat maakt het interessant, als naslag over traditionele recepten. Maar vertrouw op je eigen smaak, vertelt Tulli, want soms is het schipperen tussen en met de regels om een goed resultaat te bereiken. In die zin is Geshmak! een leerzaam boek met originele recepten voor Amsterdamse ossenworst op roggebrood met csalamâdé, latke burgers, creatief koosjere gerechten of challe voor Sjabbes.
Geshmak! Joodse recepten en tradities. Tulli Padwa is een uitgave van Manteau en is te koop voor € 30,00
foto: cover Brutto.
BRUTTO. Laten we het eens hebben over de eenvoudige Florentijnse keuken. Want in de stad Firenze wordt wonderbaarlijk basic gekookt. Vorige week las GKT het nieuws, dat restaurateur en kookboekenschrijver Russell Norman, bekend van o.a. Polpo en Spuntino, ploteseling was overleden op 57 jarige leeftijd. Hij laat nu dit mooi vormgegeven boek achter over zijn queeste door de stad van de Medici’s. Geheel in Norman zijn eigen stijl. De gerechten zijn basic en ingedeeld volgens het Italiaanse menuprincipe, met antipasti en spuntini, zoals de crostini neri, coccoli en crespelle. Allemaal fingerfood om je maaltijd alla Fiorentina mee te starten. Primi ontbreken niet, de Toscaanse pappardelle met een wildragu en natuurlijk een bonensoep. Want Florentijnen zijn boneneters. Via de insalate belanden we bij de secondi in Brutto. Natuurlijk een Bistecca alla fiorentina van het Val di Chiana runderras, kip met druiven en stufato di vitello con piselli. Cotorni en dolci volgen en een apart hoofdstuk is gericht op bevande, cocktails en drankjes. Dat noemt GKT dan de Londense touch in Brutto. Tot slot neemt Russell Norman je mee door zijn Firenze met tips voor je bezoek aan deze indrukwekkende stad. Een combinatie van brutto (lees lelijk), schoonheid en eenvoud. De ingrediënten voor de briljant eenvoudige keuken van Florence, geheel geschreven en met recepten in de stijl, die we van Norman kennen.
Brutto, de briljant eenvoudige keuken van Florence is een uitgave van Fontaine en is te koop voor € 34,99
RIP Russell Norman. 8-12-1965 * 23-11-2023.
Noot: deze kookboeken werden mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Reacties laden....
Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.
