IZAKAYA van Tim Anderson. Deze Japan adept en kok behoeft geen introductie meer op Gereons Keuken Thuis. Al vanaf jongs af aan is Anderson gefascineerd door de keukens van Nippon. Hij vertrok zelfs naar het land van de rijzende zon, om alles te weten te komen over de culinaire cultuur van dit immense land. Tegenwoordig bestiert hij het Londense restaurant Nanban. Ook de schrijver van Izakaya werd de laatste twee jaar aangedaan door de lockdowns als gevolg van Covid-19. Een mooie uitdaging voor Anderson om juist thuis te gaan koken en dan gerechten uit de izakaya-wereld. Kleine eethuisjes, ooit begonnen als sakewinkels, die uitgroeiden tot een plek voor elke Japanner om een drankje te doen en wat makkelijks te eten. Geheel ontspannen de werkdag afsluiten. Toevalligerwijs besprak Mara Grimm in Het Parool dit weekend een izakaya in de Amsterdamse Koningsstraat. Easy does it eten, geen haute cuisine. Dat is het kernmerk van deze gelegenheden. Tim Anderson is er verrukt van en vertaalde, net als in zijn andere boeken de gerechten met de knipoog, die we van hem gewend zijn.
foto: Koreaanse steak tartare.
IZAKAYA, makkelijke gerechten uit de Japanse eethuisjes, start met de waarschuwing, dat Anderson graag fuseert. Bepaalde gerechten in het boek zijn niet specifiek Japans, maar je vindt deze wel op izakaya menu’s. Denk aan kaasfondue of steak op zijn Koreaans. Daarom nam hij ze op in zijn nieuwe boek. Izakaya’s zijn bij uitstek het fenomeen, waarbij je in plaats van de Japanse keuken beter kunt spreken over de keuken van Japan. Ook de Nanban keuken van het Zuideiland kent vele invloeden, van Portugese tot Amerikaanse. Dat maakt de keuken van Japan zo spannend in de ogen van Anderson.
Na een izakaya handleiding, een kennismaking en een lijst ingrediënten gaat Tim Anderson aan de bak. Met een ouverture van frisse en lichte gerechten, zoals waterkerssalade met radijs of in sake gestoomde venusschelpen. Hierna presenteert hij zwaar en rijk, vlees, kaas en eiwitrijk voedsel als contrast met het voorafgaande lichte gebeuren. een mooi fusion gerecht is de Koreaanse steak tartare. Dit gerecht ziet er toch wel heel chique uit voor een eethuisje.
foto: carbonara op de izakaya wijze.
foto: Japanse carbonara ingrediënten.
Er zijn niet echt hoofdgerechten te vinden in de izakaya traditie, maar ook moet je niet denken dat een izakaya het equivalent is van wat wij een Spaanse tapasbar noemen. Mocht er sprake zijn van een hoofdgerecht, dan vind je in het hoofdstuk DIY diner smakelijke hoofdegerechten tips. Ik zelf vind de carbonara (my all time favorite) met udonnoedels en tempura van bacon een vondst. Koolhydraatrijk eten komt aan bod en natuurlijk zoetigheden, fel gekleurd. De Mont Blanc met zoet aardappel is een plaatje. Tot slot besteedt Anderson nog aandacht, hoe kan het ook anders, aan drankjes en cocktails. Want die horen er nu eenmaal bij. Zeker als er na de izakaya nog karaoke op het menu staat. Zo smul je jezelf , met een sake in de hand door de keuze van de Japanse eethuisjes heen.
foto: Mont Blanc met zoete aardappel.
IZAKAYA van Tim Anderson is, net als zijn andere kookboeken een reis door de fascinerende keukens van Nippon met eten, waar je je vingers bij aflikt. Overigens weet ik van dat laatste niet of dat wel is toegestaan in Japan, maar Anderson kennende vindt hij dat geen probleem. Stap uit de dagelijkse sleur. Voor de grote of kleine trek, maak van je keuken een izakaya. Sayonara!
IZAKAYA, makkelijke gerechten uit de Japanse eethuisjes. Tim Anderson (ISBN 9789461432674) is een uitgave van GoodCook en is te koop voor € 27,50
foto: cover IZAKAYA.
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
foto: fit en groen februari, wandelen in de mooie duinen.
Fit en groen Februari. Er gloort alweer wat licht aan de einder. Ondanks dat het winter is, voelen de temperaturen niet zo aan. Maar wat niet is, kan nog komen. Net als vorig jaar toen ineens op 8 februari de winterkou inviel. Toch gonst het in Gereons Keuken Thuis al van de lentegerichte activiteit. Met de blik op het aankomende voorjaar. De lockdown is deels voorbij, dat geeft wat lucht. Het winterstof kan worden weggeveegd. En voorzichtig piepen er al voorjaarsbodes uit de grond, zoals de gele narcissen, die ik eergisteren ontwaarde in Aerdenhout.
foto: een spannend gerecht uit TLV Vegan.
Februari met de blik vooruit. Halverwege de maand een nieuwe Gereons Mag, die de fit de lente in editie heb gedoopt. Lekker groen en fit bezig zijn. Met vegan recepten van onder andere Jigal Krant en Alexander Hershberg. Een alcoholvrij aperitief van URB. Het interessante boek Eat to beat PDS. Huttentutolie van Drentse bodem. Fitness 95/5 shorts voor in je thuisgym. Reistips uit De Smaak van Italië (met recept). Zwemmersgeluk. Tot slot de nieuwe tentoonstelling in het Van Gogh Museum, dat gelukkig weer open is. Februari staat ook in het teken van een heuse foodbloggersparade op Gereons Keuken Thuis. Zij deelden met mij hun fijnste fitte recepten en sporttips.
foto: maart is zeemaand, daar hoort ook witte wijn bij.
De blik vooruit betreft ook de lentemaand maart met aandacht voor de zee. Zilte groente van Waddeneiland Texel door Anette van Ruitenburg. De Zeeuwse broers Hendrik en Kamiel Buysse met hun voorliefde voor koken met ingrediënten uit de zee. Zij maakten het boek Eat this Fish. Herhaalrecepten vanuit SeaSpot. En de eerste wijntour van 2022.
foto: De Franse weken staan weer voor de deur, grand tour 2022
April 2022 wordt een heel ander verhaal: met Franse weken vanaf locatie. Waar? Dat vertel ik nu nog niet, maar de voorjaarseditie van Gereons Mag krijgt een Frans tintje. Vijf weken lang Bourgondische avonturen, terroirgerechten, wijnverhalen, foto’s en nog veel meer. Gereons Keuken en route heeft er nu al weer zin in.
foto: cover De verstandige kock.
Tussentijds liggen er in februari nog wat spannende boeken in het verschiet, zoals Enak! van Humphrey Ottenhof. Ik ga op pad met Tim Anderson langs Izakaya. De verstandige kock, smaken van de zeventiende eeuw, mooi boek van Marleen Willebrands. Een nieuwe maand februari; er is nog veel om naar uit te kijken, behalve het terugkerende licht aan de einder.
RECEPT.
Nu we toch een beetje in Franse sferen zijn: “oeufs en meurette” een Bourgondische klassieker van eieren gepocheerd in rode wijn met een rode wijnsaus. Deze saus combinatie van wijn, spek en uien. lang inkoken maakt de saus dikker. We drinken er een pinot noir uit de Bourgogne bij.
foto: Libelle vond mijn bourgondische eieren zo lekker, dat ze het plaatsten.
Nodig:
1 fles rode Bourgogne wijn
100 g spek in blokjes
6 sjalotjes
100 g boter
250 ml runderbouillon
8 sneden brood
2 tenen knoflook
50 ml wijnazijn
8 verse eieren
zout, peper
gehakte peterselie/bieslook
1 l heet water
Bereiding:
Snijd het spek in heel fijne kleine blokjes. Hak de sjalotjes fijn. Verhit ongeveer 20 g boter en bak de spekblokjes en sjalotjes kort aan tot bruin. Giet er 500 ml rode wijn bij en de bouillon. Bewaar de rest van de wijn voor het pocheren. Kook dit onder telkens roeren voor de helft in zodat een dikke saus ontstaat. Rooster het brood en wrijf in met de knoflooktenen.
Giet in een pan de overige wijn, water en azijn en breng aan de kook. Let op dat het niet kookt maar borrelt. Breek de eieren één voor één in een kopje. Zet het vuur laag en roer het water kokende water zo dat er een kolk ontstaat. Voeg het ei toe en laat het 3 minuten pocheren. Schep eruit met schuimspaan. Doe dit ook met de andere eieren. Houd ze warm in een schaal met warm water. Snijd eventueel de randjes van de eieren bij. Als de saus goed is ingekookt, voeg dan peper en zout toe en de rest van de boter in blokjes om te binden. Niet meer verwarmen.
Leg het geroosterde brood op een schaal, en leg op elke snee een gepocheerd ei. Giet de saus erover en bestrooi met wat bieslook en peterselie.
Plantaardig van Alexander Gershberg. Gereons Keuken Thuis herinnert zich nog de presentatie van het eerste kookboek, Vegan for Friends, van Gershberg in de Gerard Doustraat. Een wat schuchtere jongen stond te koken in de keuken van mevrouw Hamersma. Volgens mij vond hij het allemaal heel spannend. Alexander Gershberg kwam 15 jaar geleden naar Amsterdam, om aan de slag te gaan als balletdanser. Vanwege problemen met zijn gezondheid schakelde hij over op een plantaardig & macrobiotisch dieet. Veel was er op dat moment niet te vinden over plantaardig koken en door schade en schande werd hij wijzer op het gebied van plantaardig eten en de betekenis voor je alledaagse gezondheid en algehele welbevinden.
foto: het Amsterdamse keukentje van Gershberg.
In zijn keukentjes in Mokum (Gershberg verhuisde regelmatig) kookte hij wat af, bakte in een gammel mini-oventje en wed alras een echt chef op vegan gebied. “Hoe deed hij dat toch?”, vroegen vrienden. Ik zelf ken dat fenomeen ook: wijnproeverijen voorbereiden met hapjes en wat gerechten op de gemiddelde 3 vierkante meter, die een gemiddelde Amsterdamse keuken meet. Gershberg ging kookworkshops geven en kookte voor vrienden en klanten. Nu is hij drie boeken verder, waaronder Energy & Vegan, en kun je de groei zien van deze autodidact. Want Gershberg is gegroeid, in zijn koken, maar ook zijn kookboeken.
foto: Jeruzalemsalade voor na de workout.
In Gereons Keuken Thuis ligt nu het mooie kleurige kookboek PLANTAARDIG, gevuld met 80 voedzame en smakelijke recepten uit de keuken van Alexander Gershberg. Hij verraadt nooit zijn Russische en Israëlische roots, gemixt met Aziatische invloeden. Want door de macrobiotiek is de schrijver ook begeesterd geraakt van de Japanse keuken. Naast het koken van zijn plantaardige gerechten is het voor Gershberg ook heel belangrijk, wat deze met je doen. Sinds hij zelf plantaardig eet zit hij beter en soepeler in zijn vel, is hij minder vaak ziek en hervond de vreugde van het dansen. Ik weet, dat dit voor sommigen een brug te ver is in een kookboek, maar ik vind dit de essentie van zijn boeken. Hij startte met plantaardig koken om een doel te bereiken in in dit kleurrijke kookboek lees je hoe hij daarin slaagt.
foto: in miso gesauteerde schorseneren. Fusion galore.
PLANTAARDIG is opgebouwd volgens ingrediënten en de betekenis voor je welzijn. Volkoren granen voor kracht en helderheid. Denk eens aan een romige polenta met geroosterde paddenstoelen en spinazie. Bonen en proteïnen voor kracht een spieren. Eet eens een Jeruzalem salade na je workout. Wortelgroenten voor kracht en zekerheid. Ouderwetse schorseneren, gesauteerd in pittige miso met limoen-tomaatsalsa. En zo kan ik nog even doorgaan met PLANTAARDIG, een boek vol kleur en energie, mooi vormgegeven door Yannick van Leeuwaarde en Stukk Design.
foto: gefermenteerde Israëlische pickles
Troostende ronde groenten, groene bladgroenten en zilte groenten komen aan bod in het boek. Elk met hun specifieke kenmerken. In PLANTAARDIG slaat Gershberg aan het fermenteren. Niet vreemd gezien zijn roots. denk een aan een cross over van Israëlische pickles met Indiase kruiden. Hij sluit zijn boek af met winkeltips in de stad. Fijne adressen, waar hij de ingrediënten voor zijn plant based kitchen scoort. En met een goed gevulde mand aan de slag kan in zijn Mokumse keukentje. Aan de slag dus, want met PLANTAARDIG zaait Alexander Gershberg het zaadje voor een heerlijke gerechten en een kleurrijk bestaan.
Let op: in de fit de lente in editie van Gereons Mag plaats ik een fijn recept uit dit boek.
foto: Alexander Gershberg.
PLANTAARDIG, Alexander Gershberg (ISBN 9789481562845) is een uitgave van Bertram + de Leeuw en is te koop voor € 29.95
foto: cover PLANTAARDIG
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
foto: geroosterde spitskool met chilisaus en cashews.
TLV Vegan van Jigal Krant. In tien jaar tijd heeft er in Israël een revolutie plaatsgevonden. Geen politieke, maar een culinaire. In het vorige “gouden kookboek 2019” TLV van Jigal Krant kon je al lezen over de ontwikkeling keuken van de stad Tel Aviv. Het eetniveau in Israël stond voor deze omwenteling gelijk aan een disposable maaltijd die je in het vliegtuig at bij aankomst en vertrek. Veel is er gebeurd sedertdien. In oktober 2021 verscheen, na lang wachten, TLV Vegan, een boek over eten in de vegan hoofdstad van het land zonder melk en honing. Een kookboek en tegelijkertijd persoonlijk relaas van Jigal Krant.
foto: groenten te kust en te keur op de markt.
De schrijver weet zijn recepten altijd te larderen met verhalen over en gesprekken met bijzondere mensen uit deze stad onder de Israëlische zon. Een plek waar het goed toeven is voor welk geslacht, kleur of geaardheid dan ook. Hier geniet men van het heerlijke mediterrane leven. En velen doen dat met een vegan lifestyle. In Israël bestaat het fenomeen biologisch vlees en eieren niet. Alles wordt geproduceerd in de bioindustrie. De Israëlier kan zijn geweten niet sussen met een gecertificeerd, diervriendelijk stukje vlees. Daarentegen hebben de kibboetsen bijgedragen aan de ontwikkeling van een heuse groente- en fruitcultuur. Jigal Krant is dol op de producten, die dagelijks vers van het land op je bord komen. Zongerijpte groenten, supertomaten en het sappigste fruit. Met dan aan de vergevorderde teelt en natuurlijk de zon! Eten, dat een ontdekkingsreis waard is.
foto: de kunde van het pita vullen en rollen.
TLV Vegan, land zonder melk en honing, vertelt het verhaal van een half miljoen mensen, die dierlijke producten hebben afgezworen. Dat is een grote groep, als je bedenkt dat er in Israël 9 miljoen mensen wonen. Tien jaar geleden was er in Tel Aviv maar één veganistisch restaurant te vinden. Nu na jaren van creativiteit en trial & error is er een levendig vegan aanbod in deze witte stad. Midden in het hart van het tumultueuze Midden Oosten, voegt Krant er in zijn inleiding aan toe.
foto: deze rabbijn weet het zeker: God is Vegan.
Watvalt er te beleven op vegan gebied? Jigal Krant ging te rade bij een wijnboer, een rabbijn, een soldaat, een sporter en woedende activiste. Zij vertelden hun verhalen aan de schrijver. Maar TLV Vegan draait niet alleen om verhalen. Jigal Krant dook zijn Amsterdamse keuken in, om het boek te vullen met mooie recepten en Gereons Keuken Thuis kan je vertellen, dat dit net als in zijn eerste boek TLV met een eigen signatuur gebeurt. Wederom trekt Krant alle registers open. Smaken, texturen en technieken worden gemixt. Je zou kunnen zeggen, dat de keuken van Jigal, ook de vegan, net zo’n melting pot is als bruisend Tel Aviv.
foto: choemoes met gefrituurde artisjokken.
Met je jatten heet het eerste deel. Een hoofdstuk over street food, dat in Israël overal is te vinden. Pitaplezier. Tegenwoordig ook vegan. Om lekker op te peuzelen op het strand of on the go. Sabichburgers of aubergineteefjes. Een handleiding voor het vullen en rollen van pita’s of kousenbandspaghetti. Er wordt ook aan tafel gegeten in de vele restaurants van TLV, zoals gegrilde spitskool met zoetzure chilisaus en cashewnoten, de van Jigal bekende geroosterde bieten of een carpaccio van vleestomaten. wat een eten en wat een smaken allemaal. Salatiem, het volgende hoofdstuk staat vol met heerlijke salades en choemoes-bereidingen. Ik vind de choemoes met gefrituurde artisjok heel bijzonder en wat te denken van een rauwe witte asperge salade met venkel, arak en grapefruit. Bitter, anijs en zuur tegelijkertijd. Was het maar lente hier in Holland.Tot slot geeft Jigal nog een aantal basisrecepten. En…. bij elk gerecht een wijnsuggestie. Dat maakt het feest compleet.
foto: chillen op het strand van TLV.
TLV Vegan. Land zonder melk en honing. Je kunt concluderen dat de united colors of veganism zich bundelen in dit wervelende kook- en leesboek. Jigal Krant schreef een caleidoscoop vol kleuren, geuren en smaken Meer kan ik er op deze grauwe Hollandse maandag niet aan toevoegen.. Lees en kook het zelf!
foto: cover TLV Vegan, de tweede druk heeft een andere graffiti.
TLV Vegan, land zonder melk en honing. Jigal Krant. (ISBN 9789038807654) is een uitgave van Nijgh Cuisine en is te koop voor € 34,99
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Het Vlees Boek. “Vleesch mevrouw, u weet best waarom.” In deze tijd een minder vanzelfsprekende kreet. Aan de ene kant terecht, gezien de vele misstanden in de vleessector, aan de andere kant niet, want er zijn heel veel slagers of moet ik zeggen beenhouwers, die werken met liefde voor het dier en product. Zo ook Luc De Laet. Deze slager en schrijver van Het Vlees Boek heeft een eigen methode van met vlees omgaan. Hij zet er graag zijn stempel op door te vernieuwen en met een eigen aanbod, dat nooit doorsnee is. Zoals zijn op speciale wijze gedroogd rundvlees voor een carpaccio. Vlees dat haaks staat op het industriële product. Een reden, waarom Gereons Keuken Thuis ook steeds kritischer wordt over zijn vleesconsumptie. Hij verkoopt bijvoorbeels lokaal gefokt mangalica varken, een oud Hongaars ras met krulletjes. De Laet probeert waar hij kan zijn ecologische voetafdruk te verkleinen. Het Vlees Boek moest er komen, om zijn visie op vlees en de heerlijkste bereidingen te delen. Van jongs af aan zit De Laet in het vlees. Op zijn dertiende begon hij met een slagersopleiding en hielp hij in zijn vrije tijd mee op de boerderij van oom Alois. Hij belandde op zijn 20e in de dorpsslagerij en breidde dit bedrijf alras uit tot het eerste slagerij met een restaurant van België. Met succes, want andere zaken volgden door de jaren heen.
foto: kalfsfricassee met truffel.
foto: fazant à la Brabançonne.
Het Vlees Boek is eenvoudig van opzet en behandelt per diersoort de speciale eigenschappen van het ras en het vlees. Want niet ieder ras of stuk vlees is geschikt voor elke bereiding. Hij beschrijft de onderdelen en versnijdingen en laat hierbij zien dat bijvoorbeeld een rund meer is dan alleen een kogelbiefstuk. Via tartaar, een millefeuille van de eerder genoemde carpaccio van gedroogd rundvlees en rosbief belanden we bij een ossenstaart parmentier. Het kalf komt aan bod voor bijvoorbeeld een fricassee met truffel en eekhoorntjesbrood of heel chique: kalfstartaar met oesters. Als kleine jongen herinnert Luc De Laet zich nog het buikspek, dat zijn moeder bereidde. Ingang voor vele lekkere toepassingen. Bij zuurkool of op brood met een lik mosterd. Beuling komt aan bod. Op 17 januari was het St Antonius, de patroonheilige van de slagers en daar hoort bloedworst, pens of beuling bij. Gereons Keuken Thuis kent beuling als typisch Bosch. Kipkap, Limburgse zultbereiding, prijkt in Het Vlees Boek. Allemaal ambachtelijk vlees en likkebaardend lekker op de gevoelige plaat gezet. Er is gevogelte, van oorsprong het domein van de poelier. Wat te denken van rillettes van hoevekip? Tot slot wild, niet per se een slagersding, maar in het huidig tijdsgewricht, waarin ook Nederlandse slagers geschoten wild als vleesoptie aanbieden, niet onlogisch. Konijn in bier en fazant à la Brabançonne, te zien op mooie foto’s in het boek, deden mij likkebaarden. Komt snel eens op tafel in Gereons Keuken Thuis.
foto: rillette van konijn met kinnebakspek.
Het Vlees Boek biedt een kijkje in de slagerswereld van Luc De Laet en de kunstige gerechten, die hij hier mee maakt. Vlees zoals het heurt en mevrouw weet ook tegenwoordig best waarom. Een heerlijk naslag- en terroirboek!
Het Vlees Boek, de puurste kwaliteit en de heerlijkste bereidingen. Luc De Laet (ISBN 9789401468886) is een uitgave van Lannoo en is te koop bij je boekhandel voor € 39,99.
foto: cover Het Vlees Boek
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Kabbelmaand januari. Het nieuwe jaar 2022 schiet alweer aardig op. De kop is er in ieder geval alweer vanaf. De ideeën en snode plannen zijn nog steeds legio. Maar de eerste maand van 2022 betoont zich vooral kabbelend. Bruto lijkt het door de lockdown alsof de tijd eindeloos is, vooral de avonden, maar netto onder aan de streep vliegt deze juist om. Waarmee vraag ik me soms af? Het is de week van blauwe maandag. het moment waarop bij velen de goede voornemens verdampen tot nul. Wat betreft sport kan dat niet het geval zijn, aangezien de sportscholen nu pas weer vier dagen open zijn. Inhaalslag maken zou ik zo zeggen. Roken dan? Welnee daaraan moet je nooit mee beginnen en als je ophoudt, is je verslaving gewoon binnen 5 dagen over. Minder eten? Nee hoor, in Gereons Keuken Thuis wordt hetzelfde régime aangehouden, met een kanttekening: het thuiskoken komt mij soms een beetje de neus uit. Snel weer die horeca open zou ik zeggen. Dit gezegd hebbende, ligt er mooie uitdaging, om na te denken hoe we weer wat “cookingvibes” in deze kabbelmaand en de tijd daarna gieten.
foto: de orangerie van Elswout in lockdownslaap.
Kabbelmaand januari. De lockdownweekberichten op mijn Facebookpagina gaan in ieder geval door tot de heer Rutte en consorten het licht weer op groen zetten. Gereons Keuken Thuis kijkt ernaar uit. Ik ga aan de slag met een recept voor bananenbrood à la Joke Boon. Ik ben niet zo’n bakker, dus daarin schuilt een mooi experiment. Er liggen nog wat kookboeken ter bespreking, zoals Plantaardig van Alexander Gershberg en ZILT van Anette van Ruitenburg. Daarover lezen jullie meer in februari. Ik heb deze maand de werktitel fit de lente in meegegeven. Gereons Mag verschijnt halverwege deze maand en staat bol van het groen(voer) en fitte, groene en nieuwe dingen voor de lente. Dus foodbloggers en andere scribenten, die dit lezen: doe een duit in het zakje! Reageren kun je onder aan deze blogpost. A.s. vrijdag ga ik het over vlees hebben en Belgische slager Luc de Laet. Een de laatste dagen van deze kabbelmaand staat in het teken van TLV Vegan van Jigal Krant. Een boek, dat hij al aankondigde in 2019, maar uiteindelijk in het najaar 2021 verscheen. Een verhaal over een stad zonder melk en honing.
foto: frêle zon in de duinen.
De lente nadert en in Gereons Keuken Thuis staan verschillende thema’s te dringen. April wordt in ieder geval de “Franse wekenmaand” vanaf locatie. Later lees je daar meer over. En voor maart heb ik nog geen idee. Hebben jullie nog suggesties?
RECEPT
Vandaag een recept voor winterrisotto ai funghi met truffelolie, dat soms tafel komt in de winter. een mooi kabbelmaandrecept. In deze risotto gaat geen kaas, dat zou de truffelsmaak verbloemen. En….. ik zou mijn lezers tekort doen als ik er geen wijntip bij geef. Bij deze risotto drink je een hartwarmend glas rood uit de Veneto, een Valpolicella Ripasso. Laat ik daar nog een fles van hebben liggen, over van de feestdagen.
foto: winterse risotto.
Nodig:
400 g risotto rijst 1 l funghi porcini bouillon (van blokje) of zelf getrokken met de afsnijdsels van paddenstoelen/groente 1 bakje kastanje champignons 100 g andere paddenstoelen naar keuze, zoals oesterzwammen veel roomboter 2 sjalotjes 1 middelgrote wortel 1/4 knolselderij peterselie gehakt peper en zout 1 glas rode wijn 3 el olijfolie
Bereiding:
Borstel de champignons en andere paddenstoelen goed schoon. Snijd de steeltjes eraf en trek hier al dan niet tezamen met een bouillonblokje een stevige bouillon van. Bak de paddenstoelen en champignons kort in een eetlepel olie met peper en zout. Verhit in een pan met dikke bodem 2 eetlepels olijfolie. Snipper de sjalotjes fijn. Verhit in een pan de olie en fruit de sjalot. Voeg de wortelblokjes toe en laat weer kort fruiten. Voeg de risotto rijst toe en bak deze mee totdat de rijst kleurt. Blus af met een glas rode wijn. Voeg beetje bij beetje de warme bouillon toe en blijf roeren totdat de rijst alles opneemt. Blijf de rijst tussentijds roeren. Na twintig minuten is de risotto klaar. Roer de paddenstoelen er doorheen. Maak de risotto af met wat boter, peterselie, peper en zout. Doe het deksel op de pan en laat 5 minuten nagaren. Serveer op borden met eventueel wat truffelolie en wat fijngehakte peterselie.
OTK Shelf Love. Een nieuwe Ottolenghi met simpele recepten voor elke dag. Het is het eerste deel van de serie OTK, Ottolenghi Test Kitchen en volgens de kok ook meteen een doeltreffende. Want hebben we niet allemaal een voorraadkast, vriezer of ijskast, die uitpuilen van de potten, blokken en bakjes met je ne sais quoi? Gereons Keuken Thuis wel. En mijn intentie in het nieuwe jaar is wat meer gebruik te maken van deze resources. De coronacrisis heeft me dat wel geleerd. Je eet vaker thuis en wilt er dan wat van maken. En dan is Shelf Love een mooie manier van de boel aanpakken. Dat laatste deden schrijvers Noor Murad en Yotam Ottolenghi ook met dit rozerode boek. Zij zochten op die ene plank achter in de voorraadkast, gingen aan de slag met de groentebox. Een belangrijke vraag in de dagelijkse keuken: Wie doet de afwas? Op strooptocht door je ijskast. Vaak eindigt deze tocht bij mij met een #nowaste soep van mijn tante Doubs uit de Morvan. Tot slot een hernieuwde kennismaking met uw vriend de diepvriezer.
foto: Shelf love bag and book.
Allemaal leuke thema’s, die door het tweetal zijn uitgewerkt met leuke recepten voor alledag. Polenta met kaas en tomatensaus. Laat ik nu nog heel wat zakjes van dit goedje hebben staan. Sodabrood met vijgen, steranijs en sinaasappel. Veel bonengerechten, veelal ook vegan te maken. Uit de groentebox een “easy does it” bagna cauda met groene kruiden. Geblakerde de aubergine, tomaat en tahin. Ottolenghi verloochent nog steeds zijn Midden Oosterse roots niet. Echter het zoveelste shakshuka recept had van mij niet in dit boek hoeven te worden geplaatst.
Wie doet de afwas vormt een herkenbaar fenomeen. Het gaat niet om de afwas an sich, maar om behept te geraken met wat ik hier in SeaSpot “afwasbesparend” koken noem. Eén pan. Eén bakplaat. Hergebruik van pollepels en messen. Opdat na het dagelijkse koken je keuken er niet als een ontplofte fabriek uitziet. Een hoofdstuk vol praktisch kookgenot, zoals orzo puttanesca uit de oven of cacio e pepe van kikkererwten. Bruikbare recepten met een kanttekening mijnerzijds, zoals bij de vindaloo van geplukte? pittig varkensvlees. Misschien iets te snel vertaald? Dit terzijde.
OTK Shelf Love is een leuk boek voor mannen en vrouwen, die naast dat ze Ottolenghi adept zijn, ook vaak met hun handen in het haar voor de voorraadplank staan en de ijskast in turen. Smakelijke recepten, met soms wat lange declaratielijsten à la Ottolenghi. Prima te doen voor beginner en de inspiratieloze. Een mooie aanwinst voor je keuken nu, zeker in deze lockdown en passend in het tijdsgewricht. Daarin is het OTK team geslaagd.
OTK Shelf Love, Noor Murad & Yotam Ottolenghi. (ISBN 9789464040883) is een uitgave van Fontaine en is te koop voor € 24,99
Over de schrijvers:
Yotam Ottolenghi is de restaurateur en chef-kok van de vier in Londen gevestigde Ottolenghi-deli’s, evenals de NOPI- en ROVI-restaurants. Hij is de auteur van acht bestsellers en meermaals bekroonde kookboeken. Yotam is al meer dan dertien jaar een wekelijkse columnist voor de Saturday Guardian en levert regelmatig bijdragen aan de New York Times. Zijn toewijding aan het promoten van groenten, evenals ingrediënten die ooit als ‘exotisch’ werden beschouwd, heeft geleid tot wat sommigen ‘het Ottolenghi-effect’ noemen. Dit is een afkorting voor het creëren van een maaltijd vol kleur, smaak, overvloed en zonneschijn. Yotam woont met zijn gezin in Londen.
Noor Muradis een in Bahrein geboren chef-kok wiens internationale werkervaring haar uiteindelijk in 2016 naar de Ottolenghi-keuken bracht. Sindsdien heeft ze recepten ontwikkeld voor de boeken Falastin en Flavour, en andere online Ottolenghi-publicaties. Haar Bahreinse roots hebben een sterke invloed op haar kookkunsten, waarbij Arabische, Perzische en Indiase smaken prominent aanwezig zijn in haar recepten. Noor leidt samen met Yotam het Ottolenghi Test Kitchen-team in Londen.
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Kook dit Boek! Een blauwe bonk creativiteit. Zijn we namelijk niet allemaal meer thuis gaan koken tijdens de diverse lockdowns van 2020 en 2022? Maar over die lockdowns wil ik het in het nieuwe jaar 2022 helemaal niet meer hebben. Ik wil het hebben over Kook dit Boek! van Molly Baz. Een kookboek om slimmer, sneller en creatiever te koken. Je wilt graag je thuiskeuken verdiepen. Gereons Keuken Thuis ook. Meer te weten komen over smaken en het effect ervan. Dit wordt een grote trend in 2022. Wij zijn gewend geraakt aan beter eten, dat je voorheen in de horeca verorberde. Al die uitbreng is leuk, maar zelf koken blijft leuker om te doen. En Baz biedt je de tools in dit nieuwe kookboek.
foto: zout is essentieel in Kook dit Boek!
Kook dit Boek! start met wat je allemaal nodig hebt, om je kookniveau tot hoger niveau te tillen. Voor Molly Baz was dit een trial and error proces, waarbij haar partner als proever fungeerde. Het eerste deel van het boek gaat over de inrichting van je keuken, je hardware, je voorraadkast en heel belangrijk: ZOUT. Proef je eten stelt Baz en schuw zout en andere smaakmakers niet. Daar kan ik uit ervaring over meepraten. In 2005 maakte ik eens chili con carne, die behalve te heet door teveel cayennepeper tevens te flauw was door gebrek aan zout. Proeven dus tijdens het proces van het koken, dat wordt ondersteund door originele QR codes in dit boek. En een uitleg over hoe je hersenen smaken verwerken. Molly Baz houdt niet van half werk, dat moge duidelijk zijn.
foto: venusschelpen op toast.
De recepten. Molly Baz is geen vegan nog vegetariër. In haar boek staan behoorlijk wat vleesrecepten, zoals in melk gesmoorde kippenbouten met bacon, bonen & cavolo nero. Een stevig wintergerecht. Of van het varken: schouderkarbonades, in miso gemarineerd & met en hele berg pittige komkommer. Het mag duidelijk zijn, dat de schrijfster van stevige dagelijkse kost houdt. De recepten zijn gedetailleerd omschreven en het moet voor foodbloggers en andere cookies niet moeilijk zijn ook deze schotels op tafel te toveren. Gereons Keuken Thuis was gecharmeerd van venusschelpen op toast met bacon & Old Bay mayo. Een Griekse wintersalade, eens wat anders dan choriatiki, kan ook zo op het menu in SeaSpot. Tot slot vond ik de gerookte foreldip met chips & zalmkuit een vondst. Goed op smaak allemaal. Glas crémant bij de laatstgenoemde maakt het nog feestelijker.
foto: iets anders dan choriatiki.
Kook dit Boek! Waarom zou je dat doen? Ten eerste, omdat het vol staat met goede bruikbare tips, om je keuken naar een hoger plan te tillen. De recepten zijn creatief. Het is echt eten. En vooral de aanstekelijke manier, waarop Molly Baz het presenteert. Ik zou zeggen: Koop dit Boek! , kook en maak van 2022 een heerlijk nieuw jaar in je keuken.
foto: cover Kook dit Boek.
Kook dit Boek! Molly Baz (ISBN 9789461432667) is een uitgave van GoodCook en is te koop voor € 35,00
foto: voorproefje met geroosterde pompoen.
Een voorproefje: Geroosterde pompoen met knoflook-pijnboompitten & feta
Nodig:
1,4 kg kobocha-pompoen en/of delicata-pompoen of vervang door hokkaido-pompoen of flespompoen 7 tenen knoflook ½ citroen 4 el boter, op kamertemperatuur 1 blok (115 g) feta 3 el extra vierge olijfolie zeezout en versgemalen zwarte peper 45 g ongeroosterde pijnboompitten
Bereiding:
Verwarm de oven voor tot 230 °C. Bereid de pompoen voor en rooster de pompoen: Snijd de steel van 900 gram pompoenen. Snijd de pompoenen doormidden door de wortelaanzet. Schep met een lepel de pitten en het draderige vruchtvlees dat eraan vastzit weg. Snijd iedere pompoen in de breedte in parten van 2,5 cm dik. Leg de pompoen op een grote bakplaat met opstaande rand. Plet zachtjes 7 tenen knoflook. Leg 5 tenen knoflook, ongepeld, op de bakplaat. Pel de overgebleven 2 tenen en leg ze opzij. Besprenkel de pompoen en de knoflook met 3 eetlepels extra vierge olijfolie. Breng de pompoen op smaak met 1 theelepel zeezout en veel zwarte peper. Hussel met je handen en keer de pompoen op zo’n manier op de bakplaat dat alle stukken evenredig bedekt zijn met peper en zout. Leg de stukken met het snijvlak naar beneden. Schuif de bakplaat met pompoen in de oven. Rooster de pompoen 15 tot 20 minuten tot de pompoen aan een kant intens donker verkleurd is. Keer de pompoen met een keukentang en zet de bakplaat terug in de oven, zodat de pompoen verder kan roosteren. De pompoen is klaar als na 10 tot 15 minuten het vruchtvlees zacht is en intens donker aan beide kanten.
Maak de knoflook-pijnboompittenboter: Smelt 4 eetlepels boter, terwijl de pompoen roostert, in een kleine steelpan op matig laag vuur. Voeg, zodra de boter is gesmolten 45 gram pijnboompitten toe. Bak de pijnboompitten, zwenk geregeld met de pan, tot na 4 tot 5 minuten de pijnboompitten goudbruin zijn, de boter bruin is geworden, geurig is en naar noten ruikt. Haal de steelpan onmiddellijk van het vuur. Rasp de 2 overgebleven tenen knoflook boven de warme pijnboompittenboter en roer om te mengen. Laat de pijnboompitten afkoelen. Breng de pijnboompitten op smaak met zout. Serveer: Leg de geroosterde pompoen en de tenen knoflook op een serveerschaal. Snijd 115 gram feta in plakken van ruim ½ cm dik en verdeel ze over de pompoen. Breek ze desgewenst in kleinere stukken. Schep de pijnboompittenboter op de pompoen en feta. Breng op smaak met meer zwarte peper. Knijp een ½ citroen uit over de pompoen, feta en pijnboompittenboter.
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Teruglezen 2021. Nog vier dagen te gaan en dan is het jaar weer om. Ik geraak daar altijd in een wat melancholische, maar ook gehaaste bui van. De eerste, omdat ik nog veel meer had willen toevoegen en verbeteren aan mijn verhalen van dit jaar. De tweede als rush het nieuwe jaar in; wat ben ik allemaal van plan? Je hinkt dus het oude jaar uit op twee benen. En daar horen lijstjes bij, de beste, leukste en slechtste blog. Het lekkerste recept van 2021 of juist niet. Je kunt alle kanten op. Ik heb vandaag zin om wat terug te lezen. Mijn blogposts, de lockdownweekberichten -waarvan ik hoop dat ze weldra tot het verleden behoren- en andere uitingen. Ik ga proberen een lijn te ontdekken in mijn blogs van 2021. Een jaar dat begon in een lange lockdown en eindigde in een nieuwe lockdown in december. Het Heintje Davids effect. Alleen de variant had een ander naampje. Nu genoeg aangekondigd; aan de slag! Vamos a ver*, zoals dat in mooi Spaans heet, wat er in 2021 te lezen viel op Gereons Keuken Thuis. Teruglezen!
foto: cover Het mediterrane dieet, uitgave van Lannoo.
Januari stond in het teken van een nieuwe balans na rollercoasterjaar 2020.
Het jaar 2020 was voor Gereons Keuken Thuis een soort rollercoaster van gebeurtenissen met daarbovenop alle perikelen van de Covid 19 pandemie, die ons nu ook nog in de greep houdt. Hoe lang het gaat duren deze wedstrijd, met al weer een verlenging weet ik op deze dinsdagmorgen aan zee niet. Je moet je er maar naar schikken. Deze periode had wel tot gevolg, in tegenstelling tot vele anderen, dat ik zelf mijn plezier in koken en eten een beetje ben kwijtgeraakt. Veel dingen smaken me niet. Ik ben uitgekeken op al het supermarkt en k&k (kant en klaar) voer en ben een beetje mijn dagelijkse ritme van bloggen kwijtgeraakt. Laten we zeggen dat de balans eruit is. Sporten daarentegen gaat me prima af, net als wandelen. Dat is mijn punt niet. Laten we mogelijkheden voor balans eens bekijken, zoals het mediterrane dieet. Lees meer.
foto: cover Het Mafia kookboek uit 1970.
Februari had een duidelijk historische hint, met recepten uit oude kookboeken, zoals het Mafia Kookboek. Of ik deze cyclus in 2022 ga herhalen, kan ik nu nog niet zeggen.
Het Mafia Kookboek start met het verhaal van het inwijdingsdiner:
“Mijn inwijding vond plaats in New York City in de herfst van 1911 in de wijk Little Italy. Men bracht mij naar een restaurant, waar vrienden al op mij zaten te wachten. De “stoppagilero” (de man die belast is met het inwijdingsritueel) prikte mij met en naald in de top van mijn middelvinger, om er zoveel bloed uit te persen als nodig was om een kleine papieren beeltenis van Santa Rosalia te doordrenken. Mijn peetvader stak het papier vervolgens in brand en met de as in mijn hand moest ik de volgende eed zweren: Ik zweer trouw te zullen zijn aan mijn broeders, hen nimmer te verraden, hen altijd te helpen en zo mocht ik falen tot as verbrand te zullen worden zoals de as van deze beeltenis.”
Dit citaat vind ik een mooi stukje filmische nostalgie, à la The Godfather en ik denk dat dit boekje ook zo is bedoeld. Als gekkigheidje, maar dan met serieuze Siciliaanse kost. Lees meer.
foto: dorp in baai van Asturië.
Maart was de maand van de Spaanse weken. Gastbloggers Anke Morreel en Cora Meijer vertelden over hun Spanje.
Tijdens de Spaanse weken liet Gereons Keuken Thuis Cora aan het woord:
April, de maand van de groene weken. Mijn lentevingers kriebelden en het eerste loof diende zich aan.
Ik noem het groene weken. Nee, dat groen heeft niets met CO2 uitstoot, windmolens of meer van dit soort klimaatproblematiek te maken. Het zijn groene weken op micro niveau. Tot en met de IJsheiligen van mei. Hoe je je leefomgeving vergroent, lekker in de keuken aan de slag gaat met groenten en je moestuin een boost geeft. Of guerrilla-tuinieren met de zaden, die ik ophaalde bij het Zandvoorts Museum. Dat bedoelt Gereons Keuken Thuis met groene weken. Zelf ga ik aan de slag met mijn moestuintjes van de blauwe grootgrutter en een plan maken voor wat balkonbeplanting voor mijn balkon aan zee. Want dat vergt nog wat aanpassing in verband met wind en zilte lucht. Lees meer.
foto: Joke Boon en haar nieuwe boek.
Mei was de maand van #bonendiva, #linzenlady, #reukprofesseur en vriendin Joke Boon. Zij schreef Eerste hulp bij reukverlies. Een boek dat velen na een Covid 19 besmetting wel konden gebruiken.
Eerste hulp bij reukverlies. De nieuwe Joke Boon. Het nieuwe boek van bonendiva, kleurenkookster, linzenlady en vriendin Joke Boon, die zich met recht een non-olfactorisch genie mag noemen. Ze at een jaar bonen, kookte met kleuren, werd een vega-ontdekster en maakte vorig jaar een linzenboek. En dat, terwijl ze niets kan ruiken sinds haar prille jeugd! Anosmie heet dat. Ik vind het bijzonder hoe je dan zo lekker weet te te koken zonder dat je iets ruikt? Gereons Keuken Thuis doet het haar niet na. Reukverlies is een ding, waar velen mee worden geconfronteerd door/ na een Covid-19 besmetting. Hoe actueel is dit onderwerp wel niet? Joke klom in de pen en schreef er dit fijne boek over. Lees meer.
foto: zomer, al fresco tijd.
Juni. De wereld werd wat vrijer en we verheugden ons op een feestelijke zomer, die lang zou gaan duren.
Gereons Mag al fresco-editie 2021. Zomer is in het land. Laat je inspireren! De al fresco zomer gaat weer van start op Gereons Keuken Thuis, met lange avonden, waarop we weer van het buitenleven kunnen genieten. Buiten koken en eten. Fijne wijn, al dan niet uit Amsterdam, nieuwe CK trunks en fijn zomers leesvoer. Deze editie van Gereons Mag staat bol van de leuke ideeën om deze eindelijk vrije zomer te beleven. Musea zoals het Van Gogh zijn weer open, de horeca opent meer en meer. Flaneren dus. En de vakanties staan voor de deur. Have fun en geniet van het al fresco leven. Lees meer.
foto: Bassin du Thau, Bij Sête.
Juli, reismaand, live of met het fijne Frankrijkboek van Onno Kleyn.
Tijdens één van zijn reizen door la douce France at Onno Kleyn de mosselen van Dominique in de Languedoc. De moed van de huizenjacht was het stel was in de schoenen gezakt en gelukkigerwijs waren daar de Franse vrienden van Nederlanders. Dominique en Marielle, die een DIY diner à la Française serveerden, inclusief plastic borden en bekers, paella van de traiteur en k&k sangria. Zonder enige culinaire geldingsdrang. Behalve het aperitief. Enorme mosselen uit Bouzigues, vlakbij Sète, werden pardoes aan een ijzeren haak in het hete vuur gehangen en geserveerd met een saus, die Dominique enige faam had bezorgd in de gehele omtrek. In Mijn Frankrijk is het recept door Onno Kleyn wat aangepast, om te maken in een wok. De meesten onder ons zullen niet de juiste smid kennen en aan een batch wijnrankhout kunnen komen. Lees meer
foto: herfstluchten boven zee in augustus.
Augustus stond in het teken van de zomerstop op Gereons Keuken Thuis. En de alfresco zomer werd na jaren een hit geweest te zijn gestopt.
Zomerstop 2021 in Gereons Keuken Thuis. In de aanloop naar de volgende editie van Gereons Mag bespreek ik wat leuke dingen, die bleven liggen tijdens mijn lange zomerstop. De Franse weken gingen natuurlijk onverdroten voort. Volgende week met een heuse foodbloggersparade à la Française. Door afwezigheid van enthousiaste bijdragen aan de al fresco zomerreeks, is deze voortijdig gestopt. Komt in 2022 ook niet meer terug. Maar terug naar mijn zomerstop 2021. Die bevalt goed. Wat langer nadenken, wat je met al die producten kan doen of juist niet? Lees meer.
September, dan zeg je Culiperslunch. Na maanden zonder leuke evenementen, het uitje van het jaar. Ook meteen het laatste van 2021. (zie foto-impressie)
Wat een happening was het weer op deze maandag 27 september in Duivendrecht. De twaalfde editie van de jaarlijkse Culiperslunch, een event voor allerlei foodpluimage, waar merken, uitgevers en koks hun kunsten en producten tonen. Eén groot feest en dit jaar te meer, omdat we na een lange Covid-19 periode eindelijk eens live weer konden proeven van al het lekkers en bijkletsen met alle culi-collegae. Want dat was nodig! Lees meer.
foto: pointilisme in Saint Tropez.
foto: Rocamadour.
Oktober. Een lang geplande reis, de grand tour door de Hexagone startte op 30 september in Maastricht en eindigde op 13 november, net op tijd voor de persconferentie in Valenciennes. Zes diverse weken inspiratie opdoen in Frankrijk.
Vanuit Tournus, Bourgondië een selectie van foto’s van wijnen, die Gereons Keuken Thuis , bij producenten zelf en in de wijnwinkel tegenkwam. En vanzelfsprekend dronk. Wit en rood uit de Bourgogne en Beaujolais met een uitstapje naar de wijnen uit de petites récoltes serie van Nicolas. Wijnen, die de moeite waard zijn om eens te proberen. Lees meer.
foto: hoekje in Cahors.
foto: delicatessenautomaat.
November. De wilde maand. Bij terugkomst uit Frankrijk was de milde lockdown een feit. Dat weerhield Gereons Keuken niet om eens aan de slag te gaan met wild en wijn. En de keuken van la France profonde.
Het is zondagochtend en nevelig in de Quercy, de streek rond de stad Cahors, Steile kliffen aan de rivier de Lot, Eikenbossen, waarin wordt gejaagd met beagles en gezocht naar paddenstoelen en natuurlijk truffels. Het is herfst en de houtkachels snorren erop los. Die typische Franse lucht van rook in de ochtendmist. Huizen van gestapelde stenen. Gereons Keuken Thuis kan intens genieten van Asterix & Obelixland. Eendenvet om mee te braden, het angelus in een dorp, dat je aan de tafel maant. France profonde. Bestaat het nog wel of alleen in mijn fantasie? Ach, wat doet dat ertoe. Een week hier in Cahors is een eetfeest. Stevige kost, gekonfijte eendenbouten, al dan niet met truffel of een saus van ganzenlever. Gelukkig beweeg ik genoeg, want alleen maar eten zou je aanstonds kunnen veranderen in een Holle Bolle Gijs, niet alleen vanwege het stevige eten, maar ook de niet te versmaden taartjes en desserts. Lees meer.
foto: bubbels voor het nieuwe jaar.
December 2021. Het jaar is omgevlogen. En nu? Perspectief wordt er nog niet geboden. Maar één ding weet ik zeker. Er valt in 2022 weer heel wat te beleven en vertellen. Bijvoorbeeld in Gereons Mag!
2021, een turbulent jaar, waarin we een lange lockdown meemaakten, die begon op 15 december 2020 en duurde tot ver in het voorjaar. In de zomer mochten we wat vrijer bewegen De Grand Prix hier op het dorp ging zelfs door. We werden gevaccineerd en hoopten op een summer of joy. Gereons Keuken Thuis maakte een mooie grand tour door Frakrijk en kwam vol inspiratie terug. De droom werd alras verstoord in het najaar met een lockdown mild en een intens verdrietig overlijden. Nu is het bijna Kerstmis en staan de toch wat uitgeklede feestdagen voor de deur. Weinig bezoek, de steden leeg in de avonden. Hoe het zich gaat ontwikkelen weet ik nu niet, maar één ding was wel de moeite waard: deze feestdageneditie van Gereons Mag te maken. Met leuke dingen, die mijn pad kruisten. Een spannende cocktail, een amuse van Mascha Lammes, nieuwe boeken, kaarsen van Yvonne en Marcel uit Uithoorn en een winactie daags na Nieuwjaarsdag. Op naar 2022, waarvan ik hoop, dat alles weer het oude wordt. Lees meer.
Gereons Keuken Thuis wenst jullie een mooie Oudejaarsavond en een fijne start van 2022.
Kerstrally 2021, het George Sand menu. Deze keer is het tijdens de grand tour door Frankrijk niet van gekomen om langer in de Berry, midden Frankrijk, te vertoeven. Maar hoog op mijn lijstje staat ooit nog een bezoek aan Nohant Vic, de woonstede van George Sand. De Berry is een voormalig hertogdom in het hart van Frankrijk. Het is een dunbevolkte landelijke streek met even robuuste inwoners als keuken.
foto: portret George Sand.
De Berry is beschreven in vele romans champêtres, landelijke vertellingen van schrijfster George Sand, pseudoniem van barones Amandine Lucile Aurore Dudevant. Zij was een dekselse meid en feministe avant la lettre. Velen kennen haar van haar stormachtige romance met de componist Chopin. Nadat zij haar wilde haren kwijt raakte vestigde zij zich samen met hem weer in deze landelijke streek om te schrijven. En dat was meer dan nodig. George moest “brood” schrijven om de monden van de vele gasten te vullen op haar landgoed Nohant. Die kwamen af en aan en prikten allen een vorkje mee. Tot haar dood zou zij blijven schrijven. Meer dan honderd romans, tienduizend brieven en vele toneelstukken. Er is tegenwoordig een heel parcours door de streek uitgezet aan de hand van haar boeken.
foto: cover Goerge Sand kookboek
Bij toeval kwam ik in Châlon sur Saône een heruitgave tegen van de cahiers van deze épicurienne. Eerder uitgegeven door Christiane Sand, een nazaat van de bekende Franse schrijver, nu opnieuw gestyled en voorzien van de recepten uit haar jeugd, de diners met beroemde negentiende-eeuwse kunstenaars, schrijvers, politici en componisten. En wat zij at samen met haar geliefde Fréderic. Een mooi boek. Ik zou wel eens willen aanschuiven in Nohant. Maar een fijn diner a deux uit dit kook- en leesboek maken voor de Kerstdagen is ook geen straf.
foto: potage de potiron.
Étude: potage à la purée de potiron et toasts de foie gras.
Nodig:
1,5 kg pompoen
150 g rondkorrelrijst
750 ml water of kippen/gevogeltebouillon
1 l volle melk
4 rietsuikerklontjes
200 g foie gras (mi cuit)
6 geroosterde sneetjes boerenbrood
nootmuskaat
peper & zout
Bereiding:
Schil de pompoen, haal de zaden eruit en snijd in blokjes. Verhit in een grote pan de bouillon of water met een snufje zout. Doe het deksel erop en laat op een zacht vuur 20 minuten koken. Roer van tijd tot tijd door. De pompoen is gaar, zodra hij makkelijk uit elkaar valt. Pureer met een staafmixer. Houd deze soep warm.
Spoel de rijst af en kook deze een half uur in de helft van de volle melk. Wanneer de rijst bijna gaar is voeg je de rest van de melk toe. Verwarm opnieuw en voeg de suikerklontjes toe. Roer deze riz au laut langzaam door de pompoensoep. Met een snuifje nootmuskaat. Maak op smaak met peper en zout. Giet de soep over in een mooie soepterrine. (vaak te vinden voor een prikkie op Franse brocantes of vide greniers) Rooster de sneden boerenbrood en beleg elke toast royaal met een plak foie gras.
Wijn: Malvoisie, wit, van domaine Guindon in Ancénis. (Loire Atlantique)
foto: oeufs à la Norberts.
Prélude: Oeufs à la Norberts
Nodig:
4 grote eieren
250 ml bouillon
40 g bloem
40 g boter
sap van een halve citroen
1 el gehakte kervel
bieslook als garnering
peper & zout
Water met azijn om te pocheren.
Bereiding:
Pocheer de eieren gedurende 3 minuten. Maak intussen van de boter en bloem een beurre manié: meng hiervoor de boter en bloem tot een homogene pasta. Verwarm de bouillon zonder deze aan de kook te brengen. Voeg in kleine porties de beurre manié toe en roer het geheel tot een gladde saus ontstaat. Voeg eventueel een scheutje Noilly Prat toe. (toevoeging GKT) Voeg vlak voor het serveren de kervel en het citroensap toe. Giet de saus in een schaal en leg de gepocheerde eieren erin. Garneer met wat takjes bieslook.
Wijn: Mâcon Villages, witte chardonnay van de Caves de Lugny. (Bourgogne du Sud)
foto: poulet chasseur.
Opus: Poulet chasseur
Nodig:
1 ferme boerenkip (niet zo’n plofding)
500 g champignons of andere paddenstoelen
100 ml witte wijn
75 g boter
1 sjalot
2 el espagnolesaus of bruine fond
gehakte peterselie
6 knoflooktenen
nootmuskaat
peper & zout
Bereiding:
Knip of snijd de kip in gelijke delen. Wrijf de kipdelen in met nootmuskaat, peper en zout. Verhit in een diepe pan een flinke klont boeter, voeg de kipdelen toe en laat deze langzaam braden tot gaar. (ongeveer 20 minuten) Als de kipdelen goud bruin zijn haal je ze eruit en zetje ze warm weg (in oven) Voeg voor de saus de rest van de boter, de gehakte sjalot en witte wijn toe. Bak ondertussen de in stukjes gesneden champignons in een koekenpan. Kook het geheel van de saus iets in en voeg 2 el espagnole-saus (1) of bruine fond toe. Voeg de gehakte peterselie en tenen knoflook toe. Serveer de warme kip direct op een schaal met de saus en gebakken champignons. Serveer bij dit gerecht pommes Sarladaises.(2)
Wijn; Reuilly rood van gamay (Loire)
foto: pommes cuites.
Finale: Pommes cuites.
Nodig:
6 mooie appels. Gebruik zoete appelrassen.
125 g rietsuiker
50 ml bruine rum
1 tl kaneelpoeder
2 kruidnagels
crème fraîche
Bereiding:
Schil de appels en haal met een appelboor de klokhuizen eruit. Leg de appels in een met boter ingevette ovenschaal. Bestrooi de appels met een mengsel van suiker en kaneel Voeg de kruidnagels toe, de rum en wat water. Verhit de oven op 150 graden Celsius. Bak de appels gedurende een half uur. Haal de ovenschaal uit de oven en laat de appels iets afkoelen. Serveer direct met flinke lepels crème fraîche en begiet met wat siroop uit de ovenschaal.
Wijn: Rivesaltes ambré (Pays d’Oc)
Les carnets de cuisine de George Sand, éditions Chêne 2013 (ISBN 978-2812307324)
Meer lezen over de Berry? In Beau Berry verhaalt schrijfster Rudi Wester over haar leven in deze streek en dat van George Sand. Prometheus 2005. (ISBN 978904460333)
Noot: alle recepten zijn voor zes personen en door Gerons Keuken Thuis vertaald in het Nederlands en hier en daar aangepast..
(1) bron espagnole saus: coquinaria.nl
(2) bron pommes Sarladaises: onnokleyn.nl
Reacties laden....
Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.
