Ceviche, de keuken van Peru.

 foto: Ceviche, de keuken van Peru.

Kleurrijk en fantasievol eten uit Peru. Geuren en smaken verenigd. Al millennia lang. Van de kust van de Stille Oceaan, in de straten van Lima, in het hooggebergte van de Andes en de wouden van de Amazone. Dat is de rijke keuken van Peru. De Inca’s aten al quinoa, physalis (goudbes) en een vorm van de emblematische ceviche. Grootmoeders in de bergen hielden cavia’s in hun keuken. De conquistadores brachten knoflook, citrusvruchten en gember mee. De Afrikanen hun voedsel, zoals de spiesjes van runderhart. Veel gegeten streetfood in Lima. De Italianen kwamen met pasta en wijn. De Chinese arbeiders leerden Peru wokken. En de Japanners vervolmaakten de bereidingen van vis in de Peruaanse keuken. Ik kan er nog heel veel meer over vertellen.

Maar nog beter kun je Martin Morales, veelzijdige man, laten praten over zijn passie. De keuken van zijn geboorteland. En praten kan hij over food. Niet vreemd als je bedenkt, dat de vorige carrière van deze man in de entertainment business lag. Maar zijn Peruaanse bloed kroop waar het niet gaan kon. Al sinds zijn elfde. Hij startte een restaurant met de klassieker van dit mooie land. Ceviche. In dit restaurant kookt Martin Morales puur soulfood, natuurlijk gebruik makend van de rijkdommen van Peru.

Deze kok heeft een missie, het delen van zijn passie en koken con cariño, met zorgzaamheid. Na een pisco sour cocktail van de maestro lonkten de tafels.We mochten het allemaal proeven onder de warme luchten van Amsterdam. Martin Morales kwam zijn kunsten vertonen en zijn boek Ceviche presenteren in het Rijk van de Keizer. Verse zeebaars verwerkte hij live tot Don ceviche. Het zuur van de limoen en pepers garen de vis. Hij serveerde een timbaaltje van quinoa en verscheidene groenten met een mangodressing. Daarna een escabeche van makreel. Dat is een soort zoet zure vis. Die kun je warm, lauw of koud serveren. Wat een smaken.

 foto: timbaaltjes van quinoa

Het diner eindigde met een meringue van port op een Peruaanse dulce de leche, vergezeld van een homemade likeur. Met goudbes? Dit mooie zoete nagerecht wordt de zucht van de vrouw uit Lima genoemd. Hoe dichterlijk kan je een dessert vernoemen?

Martin Morales bundelde al deze mooie gerechten in het boek Ceviche, de keuken van Peru. Het staat vol met heerlijkheden en achtergronden van deze verfijnde keuken. Van ceviches, via straatvoedsel, vis uit de Stille Oceaan, vlees (nee geen cavia), vegetarisch, salades en desserts. Alle componenten van deze boeiende keuken komen aan bod. Ten slotte besteedt de schrijver ook nog aandacht aan de Peruaanse voorraadkast.

Ik ben betoverd, door deze entertainer, door de keuken van zijn geboorteland en zijn prachtig vormgegeven kookboek. In Gereons Keuken Thuis gaat dit zeker navolging vinden. Ik heb Martin Morales al uitgenodigd voor gesprekken en gerechten. Hij beantwoordt mijn vragen en krijgt zijn reward dish. Dat wordt dus oefenen uit Ceviche.

Ceviche de keuken van Peru (ISBN 978 90 7790 213 4)  is een uitgave van Fontaine uitgevers, http://www.fontaineuitgevers.nl/ en is te koop voor € 29,95

Applemania, kipdijtjes met appel en calvados.

 foto: blozende appeltjes

 
 

Applemania. Al enkele dagen bestook ik mijn volgers op Facebook met allerlei appelige berichten. Misschien is het ter voorbereiding van de verwerking van een batch appelen volgende week. Of kwam het door de 15 liter appelsap, die door een schoolvriendin aan mij werd aangeboden. Of de kist appels, die ik maandag ga afhalen in de Watergraafsmeer. In ieder geval: volgende week ga ik appels tot moes hakken,  tot stroop koken, of verwerken in appelgelei met boerenjongens. Zelfs mijn vriendinnen in het zwembad lusten er wel pap mee. Lekker zoet allemaal. Maar van appels kun je nog meer maken. Meneer Wateetons, zo las ik, ging cider brouwen. Sandra Ysbrandy wijdt er zelfs een heel boek aan, dat ze morgen signeert. Ik kan niet anders concluderen dat appels van eigen boom of bodem hot zijn. Applemania. Dat is in Normandië altijd zo geweest. Boomgaarden vol. Appels in de taart, appels voor de calvados en appels voor bij de kip. Applemania, kipfilet met appels en een beetje calvados. Dat is het appelrecept voor vandaag. Met wat in eendenvet gebakken aardappels. We drinken er cider bij en ter afsluiting een trou Normand, klein glaasje calvados. Als toegift een stukje Livarot en je bent een content mens.

Nodig 4 personen:
8 kipdijen
3 zoete appels
1 bosje bieslook
2 tenen knoflook
50 g boter
olie
1 potje crème fraîche
glaasje calvados.
peper en zout
Bereiding:
 Was de appels en snijdt ze in vieren. Haal het klokhuis eruit. Snijd de parten in dunne schijfjes. was de bieslook en hak deze fijn. Hak de knoflooktenen fijn.  Bestrooi de kipdijen met peper en zout. Verhit de boter en wat olie en fruit daarin de knoflook. Bak de kipdijen aan beide zijden bruin. Als de kip bruin is voeg je de appel toe en bak die dan 1 minuut mee. Giet het glas Calvados erbij en als deze warm is flambeer je het geheel kort. Laat de kip en de appel nog een half uur sudderen op laag vuur. Voeg eventueel wat water toe. Als het gerecht gaar, leg dan de kip op een schaal samen  met de appel. Verhit de jus en voeg al roerend de crème fraîche toe. Giet de saus over de kip en bestrooi met wat bieslook.

Gereons Keuken al fresco, round up.

001 - kopie foto: het BBQ Boek

Het is vandaag 15 september. Vier maanden al fresco zijn voorbij. En in Gereons Keuken Thuis is wat buiten gekookt, gegrild en gebakken. Tja, augustus viel wat tegen, maar elke keer als het mogelijk was en is, zoals vandaag, wordt er buiten gekookt en gegeten. Al fresco. Binnen zitten is gereserveerd voor de seizoenen, die komen gaan. Daarvoor ligt er al een nieuwe actie op de plank. “Boeken en wijn” Wie weet wat daar allemaal voor een moois uit komt?  De lezers van mijn blog deelden het enthousiasme voor het buiten koken en eten. Wendy van  http://foodiemoods.nl/ stuurde een recept in voor spannende kippendijen met saffraan en couscoussalade. Kookdiva Antoinette uit Verona, http://www.italiaanskokenmetantoinette.nl gaf mij een recept voor polenta, gegrild met lardo, speck of salami. Als extraatje kreeg ik een mooie zak polenta van haar, omdat ze vond dat ik nog wel wat spierballen kon kweken. (niks geen instant polenta)  Culioot Rienk ging voor een maaltijdsalade van zalm met quinoa en avocado. Pazza di cucina Wilma, http://kookgekwilma.wordpress.com maakt een zomerse fusillisalade voor op mijn balcone. Bezige bij Maria vertelde mij de geheime van een goede appel- of perenstroop recht uit haar boomgaard. De Zeeuwse Christien, http://oesters-en-uien.blogspot.nl/2013/06/sardines-van-de-barbecue-met-gegrilde.html had vis in petto. Zij stuurde een recept in voor sardines op de barbecue met gegrilde citroen en geblakerde peper. Tenslotte kwam Johanneke, http://www.bijnanetzolekkeralsthuis.blogspot.nl haar belofte op de haringparty na. Een heerlijk Aziatische mango salade met koriander en garnalen viel Gereons Keuken al fresco ten deel. Bedankt allemaal lieve en begeesterde foodies! Maar nu komt mijn deel van het gebeuren. Tombola al fresco! Ik maak lootjes met namen en woensdag 17 september maak ik bekend wie het leuke boek van Paul Svensson,  Het BBQ Boek, heeft gewonnen. Deze Zweedse kok laat zien dat barbecueën niet alleen grillen is maar veel meer mogelijkheden biedt. Van brood bakken, rubs, groentegerechten tot desserts. Noem het maar op. De winnaar plaats ik op Facebook!  Ik stuur hem of haar meteen dit boek. De weersomstandigheden blijven nog gunstig.

 

 

Foodblogevent september, zarzuela.

Zijn het de heerlijke taartjes bij Gerbeaud in Boedapest? Of de margaritas en snacks op een Mexicaans strand? De eendenborst als waaier in Dijon?  Butternut squash in Londen? De geweldige pasta met langoesten in Rome? Ik heb zoveel herinneringen aan eten op reis. Zou me niet meer kunnen heugen wat het lekkerste was. Is dat belangrijk? Welnee. Die boquerones van de grill in Zuid Spanje? De schnitzels met gefrituurde peterselie in een hotel in Frankfurt? De Griekse lunches op het strand van Rethymno? Het à la minute gerookte rendiervlees in Helsinki? Allemaal herinneringen aan eten, zowel tijdens vakantie als voor het werk.

De rogvleugel in Normandië, was dat het? Of de cassoulet in Toulouse? Of dichter bij huis toast met kipkap in Hasselt? Of een frietje zoervleis bij Reitz in Maastricht?

Alles is een deel van mijn eetherinneringen. En die zijn onuitputtelijk. Een eenduidig antwoord kan ik niet geven op het thema van het foodblogevent van september. Beschrijf je lievelingsoord en dito eten tijdens de zomervakantie.

Ik moet bekennen dat ik nooit met zomervakantie ga. Te druk met mijn gasten aan zee en het genieten van de stad. Misschien doe ik daar wel de mooiste vakantiegerechten op. Een lekkere friandise van Kuyt, weggesmikkeld met een kookdiva uit Verona. Een lekkere Arabische lunch in Bazar met de echtgenoot, kop muntthee erbij. Een bakje frambozen van de markt opsnoepen. Een haring uit het vuistje. Een lekkere burger van blonde d’Aquitainevlees tegenover Artis. Allemaal mooie eetmomenten in de zomerse stad Amsterdam. Misschien vormen dat soort genoegens wel mijn mooiste vakantie herinneringen. Een boottripje door het Waterland met gegrilde kip, een makreelsandwich en genieten van de blauwe hemel en zon. Je zelfgemaakte broodjes op de pont naar Noord. Eens ijsje al wandelend de stad in. Roken en grillen op mijn stadsbalkon. Allemaal mooie (zomervakantie) eetherinneringen.

Wat ik hiermee wil zeggen is dat ik geen specifieke vakantie herinnering heb. Ik herinner me alles wat ik eet, vakantie of niet. Lekker eten is elke dag een beetje vakantie. En als ik dan iets uit moet zoeken voor het foodblogevent september is het toch wel zarzuela, een Spaans visgerecht, waarover ik eerder schreef in mijn kook- en leesboek Gereons Keuken Thuis. Zowel binnen als op een pitje buiten te fabriceren. Instant zomergevoel. Vis in een pan met saus om je brood in te dopen. We drinken er een witte verdejo uit de Rueda bij.

Nodig (4 personen):

6 el olijfolie
1 grote ui gesnipperd
3  tenen knoflook in stukjes
1 laurierblad
4 draadjes saffraan
1 tl paprikapoeder pittig
1 Spaans pepertje in kleine ringetjes (let op zonder zaadjes)
2 el tomatenpuree
4 tomaten
250 ml witte wijn
1 visbouillonblokje
500 g zeevruchten gemengd
500 g visfilet bijvoorbeeld kabeljauw in stukken
10 grote gamba’s (garnering)
peterselie gehakt
peper, zout
citroen

Bereiding:

Verwarm de olie in een pan en fruit zachtjes de ui aan. Voeg het laurierblad, de knoflook, saffraandraadjes, paprikapoeder en Spaanse peper toe en laat dit kort fruiten, zodat de aroma’s vrij komen. Bak dan even de 2 el tomatenpuree mee. En voeg daarna de tomaten toe. Laat alles even sudderen.
Doe de witte wijn en het visbouillonblokje erbij en kook alles even door. Voeg de kabeljauw en zeevruchten toe. Doe een deksel op de pan en laat nog 15 minuten doorsudderen.
Garneer daarna de Zarzuela met partjes citroen, wat gehakte peterselie en de verwarmde gamba’s.

Rillettes van varkensvlees uit de Loirestreek.

Het is alweer half september, de dagen worden weer wat korter. De druiven zijn rijp en worden weldra geplukt. Wordt het een goed wijnjaar?  In de Beaujolais, in de Loire?  Hebben de druiven niet te veel te lijden gehad van de stevige onweersbuien met hagel deze zomer. We gaan het beleven. De tekenen zijn goed melden veel bekende wijnbouwers op hun sites. Ik wens ze bonne chance.

We nemen afscheid van het al fresco eten in Gereons Keuken Thuis. De lezers van mijn blog zullen wel gemerkt hebben dat mijn toon verschuift naar Franse recepten. Het recenseren van homemade boeken en Franse kookboeken hebben de Galliër wakker gemaakt in mij. Net als het recept van Esmée Scholte voor reuzel, http://es-factory.nl/blog/2014/08/reuzel-zelf-maken/  Tijd dus voor wat steviger kost voor de herfst. Zoals deze rillettes van varkensvlees uit de Loire streek. Ambachtelijk gemaakt met varkensvlees en reuzel of eendenvet. Lekker op een stevige boterham of een korst knapperig stokbrood. Met augurkjes of zonder. Het uitgeplozen vlees smelt in je mond. En dan de wijn erbij. Een witte wijn uit de Touraine. De Loire vallei is bekend vanwege de frisse witte wijnen gemaakt van de sauvignon blanc druif. Fris met appeltjes en een zuurtje. Mooie tegenhanger van de rillettes.

Nodig:

1 kg varkenskrabbetjes

1 kg ontbeend schoudervlees

1 kg licht gezouten varkenspoot

4 grote sjalotten

3 dl witte wijn

4 dl water

50 g reuzel of eendenvet

peper en zout

3 laurierblaadjes

Bereiding:

Verhit de oven voor op 120 garden. Pel en hak de uien grof. Snijd al het vlees in grove stukken zonder de botten te verwijderen. Bak al het vlees kort aan in een grote pan, voeg de uien, laurierbladeren de witte wijn en het water toe. Voeg wat zout en peper toe en zet de pan in de oven. laat het geheel 3 uur sudderen in de oven. Haal de pan er elk uur uit en roer het vlees goed door met een vork. Laat het vlees daarna nog 5 uur sudderen. Voeg eventueel nog wat water toe. Dit kan onderbroken worden. Na 8 uur stoven is het vlees totaal gaar en kunnen alle botten en de laurierbladeren uit de pan worden gehaald en het vlees met een vork worden fijn geprakt. Voeg eventueel nog wat zout toe. Vul gesteriliseerde potten met de rillettes en dek af met wat reuzel of eendenvet. Laat de potten rillettes 48 uur rusten in de ijskast.

Bon Appétit, genieten van de Franse keuken.

 foto: Bon Appétit

Op het nazomerbalkon van Gereons Keuken Thuis ligt een sfeervol kookboek. Bon Appétit van 24Kitchen kok John Gerdsen. Hij staat stralen op de cover van zijn nieuwe kookboek. Het lijkt alsof hij wil zeggen tegen zijn disgenoten: “Geniet van de Franse keuken!” John Gerdsen houdt van Frankrijk, reist er graag doorheen en geniet van de joie de vivre. Fransen nemen nog de tijd om met elkaar van eten te genieten. Dat wil de schrijver van dit boek meegeven, in de sfeer en in de gekozen recepten. Een feest van herkenning. Klassiekers waar Joh zelf een twist aan geeft, om van te genieten met je gasten.

Een ander feest van herkenning zijn voor Gereons Keuken Thuis de foto’s in het boek. John poserend voor een muurschildering in Chalon sur Saône, bij de rots van Solutré, tussen de wolken van koeien in de Charolais, bij de fontein voor het stadhuis van Lyon en met een wijnproducent bij de emblematische molen van Moulin à Vent in de Beaujolais. Ik ben grote liefhebber van dit stuk Frankrijk, de zuidelijke Bourgogne en de Lyonnais.

En dan de recepten in het boek, beginnend met entrées en amuses. Oesters mogen niet ontbreken, net als de coquilles, crudités en een salade van kwartel. Allemaal mooie voorgerechten, makkelijk te maken. Van verse ingrediënten. In dit hoofdstuk misstaat het recept voor céviche een beetje, omdat dit geen Frans gerecht is.

John Gerdsen besteedt in zijn tweede hoofdstuk aandacht aan potages en consommés. Dat vind ik erg goed gevonden, omdat bij het tegenwoordige beeld van Frankrijk la soupe een beetje op de achtergrond is geraakt. Terwijl dit land juist bekend is om soepen en sauzen. John gaat voor kalfsbouillon, de traditionele uiensoep, een zuidelijke venkelsoep met Pernod en natuurlijk ontbreekt de bisque met kreeft niet.

Dan de plats, de hoofdgerechten, les plats. Fijne recepten met vis, vlees en wild. Krokant gebakken schar, het plateau met zeevruchten, de magret de canard, eendenborst met dadeljus en blanquette de veau. John Gerdsen staat op de foto in St. Christophe, de grootste koeienmarkt van Frankrijk en poseert met een mooie dame uit de Bresse, die later in de witte wijnsaus verdwijnt. Smaakvolle recepten, die je instant doen verlangen naar Frankrijk.

De kok sluit af met de vierde gang, kaas en desserts. Hij geeft heerlijke recepten voor zoetigheden en patisserie. De kazen komen er ietwat bekaaid vanaf, maar de crème van Epoisses, de Bourgondische kaas, mag er zijn. Evenals de tarte tatin, deze keer met abrikoos. Bon Appétit!

John Gerdsen sluit af met wat basic keukentermen. dat vind ik leuk, omdat deze vaak worden vergeten. Zeker de keukentermen, die in Frankrijk een bijna academische status hebben. Hij vertelt over vlees, soepen en sauzen, snijtechnieken en het who is who in de keukenbrigade.

Bon Appétit is een leuk kookboek voor de keukenprins of prinses, die wordt afgeschrokken door ingewikkelde recepten. Dat straalt dit boek in alles uit. Frans eten is niet moeilijk. Duidelijke en makkelijke recepten uit la douce France. Niet te veel foto’s van de gerechten zelf. Het is een sfeerboek, neemt je op reis door de keuken van dit land. John Gerdsen geeft wat achtergronden over de producten. het vlees, de kip, de markten en wijn. Ik had het leuk gevonden als hij bij zijn recepten ook een wijnsuggestie had gegeven. Dat had het boek compleet gemaakt. Bon Appétit is een welkome aanvulling voor de jongere kookgek en zet Frans eten weer op terug de kaart.

Bon Appétit, genieten van de Franse keuken  ISBN 978 90 452 0656 1 is een uitgave van Karakter Uitgevers www.karakteruitgevers.nl en kost € 24.95

La rentrée, gevulde vijgen

 foto: nazomer in Collioure

Ik vind het een mooi werkwoord, rentrer, binnenkomen, terugkeren of thuiskomen. La rentrée geeft mijn gevoel van september aan. De zomervakanties zijn voorbij, de arbeid roept, de dagen worden korter. De zon heeft nog kracht, maar schijnt minder. We gaan weer naar binnen. In Gereons Keuken Thuis betekent september het nagenieten van alles wat de zomer nog biedt. Een laatste barbecue voordat de zon ondergaat. Een lunch al fresco. Maar het is ook een vooruitblik op de herfst in alle geuren en tinten. Er is volop fruit om nog van alles mee te maken, dan wel tot moes of in potten te hakken. Er staat een nieuw wijnseizoen voor de deur met veel wijnproeverijen en bijpassende hapjes.

Ik lees ter inspiratie in deze tijd vaak tijdschriften zoals Cuisine&Vins de France, Vins et Mets of Bourgogne Aujourd’hui. Bladen, die geen Nederlandse equivalent kennen, omdat ze uitgaan van wijn en wat erbij gekookt kan worden. Dat vind ik spannend. Smaken verenigen, zoals ik deze week nog deed op een proeverij in Leusden.  Dat is de methode van Gereons Keuken Thuis. Daags na een wijnproeverij  kreeg ik vaak verzoeken om de recepten van de hapjes bij de wijnen. Die moest ik dan ad hoc verzinnen. Want om eerlijk te zijn doe ik vaak maar wat. En het pakt meestal goed uit, gezien de reacties van de proevers Ik neem me altijd voor mijn leven te beteren en te documenteren wat ik bij de wijnen serveer. Dat gaat in het begin goed, maar naarmate het aantal wijnproeverijen toeneemt, gaat alles meer met de Franse slag. Ach, wat geeft het.

Maar terug naar la rentrée. Een vrucht, die daarbij hoort zijn vijgen. Paars, groen of zelfs zwart. Met mauve of robijnrood vruchtvlees. Zoet, sensueel en verleidelijk. Om zo te eten, met een stukje kaas of gedroogde ham. Met een glas zoete Madeira erbij. Zal ik nog even doorgaan? Ik dacht meteen aan een gouwe ouwe uit mijn keukentje. Gevulde vijgen met kalfsgehakt, gedroogde vruchten en tijm. Dan even de oven in. Heb je een mooi nazomer gerecht voor bij een Maury sec, een wijn uit Côtes de Roussillon. De Maury sec is een versterkte rode wijn gemaakt van grenachecarignan en syrah. Deze wijn verschijnt in geoxideerde of ongeoxideerde vorm. Meer daarover in een volgende blog. De herfsttinten en smaken maken je rentrée gevoel compleet.

Nodig 4 personen:

12 verse vijgen

50 g gedroogde abrikozen

50 g gedroogde vijgen

200 g kalfsgehakt

2 tenen knoflook

zoete witte ui

40 g boter

2 el crème fraîche

paneermeel

1 tl tijm

1/2 tl nootmuskaat

peper en zout

Bereiding:

Snijd de kapjes van de verse vijgen en hol de vruchten met een lepel uit. Bewaar het vruchtvlees. pel de ui en knoflook en snipper deze heel fijn. Snijd de gedroogde abrikozen en vijgen in hele kleine stukjes. Meng in een grote kom het kalfsgehakt, de crème fraîche, het vijgenvruchtvlees, de ui en knoflook, de gedroogde vruchten met paneermeel goed door elkaar. Maakt het mengsel op smaak met de nootmuskaat, tijm, peper en zout. Laat het mengsel even rusten in de ijskast. Vul de vijgen met het gehaktmengsel en zet de vijgen in een ovenschaal. Verwarm de oven voor op 180 graden. Doe op elke vijg een klontje boter en zet het kapje erop. Bak het geheel gaar in ongeveer een half uur. Serveer de gevulde vijgen lauwwarm met wat salade.

 

Reis om de wereld in wijn en spijs

 foto: de flessen staan klaar.


Een reis over de wereld in wijn en spijs. Dat vindt Gereons Keuken Thuis een prima nazomer thema. Vorige week verzorgde ik een thema wijnproeverij voor vriendin G. Zij was jarig en wilde iets aparts. Zo gezegd zo gedaan. We brainstormden en maakten een programma. Het werd een wereldwijnen proeverij in een sfeervolle galerie. Vriendin G. is hoog culinair begaafd en maakte de hapjes bij de wijnen. Spannende combinaties. Dus laten we op pad gaan.
De tour startte in Zuid Afrika met een rosé vonkelwijn NO House, Deze bubbel is gemaakt van pinot meunier (ja die uit de Champagne) en de Zuid Afrikaanse pinotage druif. Een mond vol framboos en viooltjes. Deze wijnmaker begaan met het lot van mensen zonder huis. van elke fles gaat een halve euro naar zijn huisvestingsproject. Nog een reden om deze wijn in te slaan. Wij aten er een groentespiesje met een spicy salsa bij. Ik moet haar nog steeds het recept ontfutselen.
De Atlantische Oceaan werd overgestoken en wij belandden op de flanken van de Andes. Een witte wijn, La Padrera uit Mendoza stal de show. Gemaakt van de emblematische torrontés druif. Fris en kruidig voor bij de céviche van witvis.
De volgende halte lag 180 kilometer boven Mumbai. India dus, waar je niet van zou verwachten dat er mooie wijnen vandaan komen. In het Nashik gebied, oorspronkelijk een gebied voor de productie van tafeldruiven, maakt Rayeev Samant mooie wijnen van de grote druivenrassen. Hij leerde de kneepjes van het vak in Californië, waar hij jaren woonde en werkte in Sillicon Valley. We proefden een mooie riesling van Sula wines, vol en aromatisch bij de curry in een klein potje. En daar lijkt deze wijn voor bedoeld te zijn.
De reis ging verder naar Nieuw Zeeland, waar een ex mosselkweker een fijne en duurzame pinot noir maakt. Iedereen verklaarde hem voor gek om op de onherbergzame zuidpunt van het eiland te starten. Het resultaat mag er zijn, de Flaxbourne pinot noir. Voor bij de lansham met saus Monégasque.
Nu we toch op het zuidelijk halfrond waren bezochten we South East Australia, voor een volle hout gerijpte shiraz. Nottage Hill van Hardy’s, één van de oudste wijnbedrijven van Australië.  Donker, peperig een tikje chocola. Vriendin G maakte er een spannende combinatie van gerookte eendenborst, sinaasappelgelei en een draai rode peper bij. wat een smaken.
We  reisden verder over de Stille Oceaan om via Charleston op het eiland Madeira te belanden. Het kaas plateau lonkte aan de einder. We besloten de reis om de wereld in wijn en spijs met een 5 jaar oude fine rich Madeira van San Justino, vol. bruin en zoet. Deze proeverij liet eens te meer zien dat je ook kan reizen via je zintuigen. Zo zie je maar. Er komt een mooie nazomer aan.

Wil je ook eens op reis met wijn en spijs? Gereons Eatery & Winery verzorgt het graag bij je thuis of voor je bedrijf. 

329

Ook zin in een middag of avondje wijnproeven met vrienden, familie of collega’s?
Dan moet je zeker eens een wijnproeverij van Gereons E&W  organiseren! Wat heb je nodig? Een goed humeur en een aantal andere wijnliefhebbers.  Gereons Eatery and Winery neemt alles mee, niet alleen de wijnen maar desgewenst ook bijpassende hapjes. Geef ons door waar en wanneer je jouw proeverij wilt organiseren en wij verzorgen deze.

Hoe organiseer je een wijnproeverij?

Je hebt minimaal 8  personen van 18 jaar en ouder nodig. In bezit van een grote tafel? Dan kunnen we direct aan de slag en zorgen wij voor de rest!  Een staande proeverij kan natuurlijk ook!  Wij nemen de wijnen, wijnglazen, spuugbakjes, proefformulieren, pennen en eventueel de hapjes mee.
Je leert in informele sfeer proeven en beoordelen, hoe wijn en spijs te combineren en nog veel meer!  De gastheer/vrouw ontvangt van ons een lekkere fles wijn of andere attentie.
Een proeverij duurt ongeveer 2- 2,5 uur.

Prijzen vanaf € 25,- per persoon.

Wil jij ook eens een Gereons Eatery & Winery wijnproeverij organiseren?
Neem dan contact met ons op via  mail gereonseateryandwinery@gmail.com of vul het contact formulier in op de pagina Gereons Eatery and Winery op deze blog.

 

Easy Monday, aubergines met ricotta.

foto: zomer

Het is hartje zomer. Hadden we eind juli nog net iets meegekregen van de hondsdagen, van die hete en vochtige dagen. Nu leven we al een dag of tien al fresco. Te koud voor augustus. Maar ik droom gewoon verder op deze maandagochtend. Hondsdagen hebben niets zoals ik altijd dacht met honden, die met hun tong uit hun bek in de warmte liggen, te maken. Wat is dit toch een leuk cliché om op te schrijven!  Het gaat natuurlijk om een bepaalde sterren stand, die voorkomt eind juli en vaak gepaard gaat met hete dagen. Dat is de wetenschappelijke verklaring voor hondsdagen. De eerste verklaring vind ik eigenlijk leuker. Wat is er nu heerlijker om met deze hete dagen te gaan zwemmen, fietsen en genieten van de zwoele avonden. In deze laatste zin is de wens de vader van de gedachte. Een leuke verklaring voor de huidige meteorologische wanhoop heb ik dan ook niet. Een makkelijk gerecht voor zomerse avonden is aubergines gevuld met rundergehakt en ricotta. Je kunt ze van te voren klaarmaken en later in de oven doen. Dus mocht het mooie weer er weer aankomen, ben je voorbereid. Het gerecht in de oven en jij buiten genieten van de avond. Erbij drinken we een rosé uit de Provence. Denk eens aan een rosé uit de golf van Saint Tropez.

Nodig vier personen:

2 aubergines

200 g rundergehakt

125 g ricotta

1 takje rozemarijn naalden fijngehakt

4 plakken rauwe ham

peper en zout

olijfolie

Bereiding:

Snijd de aubergines in de lengte door. Haal met lepel het vruchtvlees eruit en zet apart. Kook de aubergines 8 minuten in water met zout. Laat ze uitlekken op papier. Meng het gehakt, het vruchtvlees, de ham in dunne reepjes, gehakte rozemarijn, peper en zout in een kom. Vul de aubergines met het mengsel. Zet de aubergines in een ovenschaal 30 minuten in een oven op 180 graden. Serveer de gevulde aubergines met een tomatensalade met basilicum.

Grandma’s Boy, risotto met paddenstoelen

 foto: risotto ai funghi.

Ik kijk met grote regelmaat naar 24 Kitchen, de TV zender, die over eten gaat, over koken, over bakken. Wijnen mis ik soms. Met veel ingekochte producties, zoals laat op de avond een Portugese kok in het programma “Market Flavors”. Gerechten vers van de markt, om van te smullen en duidelijk uitgelegd. Zonder poespas. Heerlijk saudade. Met programma”s zoals “Tales of the bush larder” van mijn vriend Kiran Jethwa, kok uit Kenia. Ik heb hem al eens te gast gehad in mijn blogserie Talk and Table. Over hem ga ik nu niet uitweiden.

En Annabel Langbein, Jamie & Jimmy. Doldwaze avonturen in de wildernis van Canada ’s avonds om half elf. Ik kan nog wel even doorgaan. Heerlijke producties allemaal.

Maar één programma spant toch wel de kroon. “Grandma’s boy” En dat bedoel ik nu eens niet positief. Clichés tuimelen over je heen. Italië uit de folder. De Ierse culi-schrijver Donal Skehan reist door Italië en kookt en passant voor de nonne of grandma’s een favoriet gerecht. So far so good. Het zijn heerlijke recepten met veel lokale producten. Totdat de laatste scène aan tafel voorbij komt. Donal zet zijn schotel op tafel en er valt een grote stilte. Oma kijkt meewarig. Hij bijt op zijn lip. La nonna neemt een hap. Nog grotere stilte. Zelfs de andere gasten houden hun adem in. “Zou het la nonna behagen, zijn gerecht?” Dan wordt de stilte doorbroken. Grandma zegt: Buonissimo!” Iedereen slaakt een zucht van verlichting. En de grootmoeder krijgt twee stevige pakkerds.

Ik bemerk dat ik stiekem hoop dat de dame in kwestie een keer een volmondig bah of gatsie laat horen. Dat zou de boel opschudden in dit programma. Helaas werkt het niet zo. Ik zal dat er maar zelf bij moeten verzinnen. Dat blijf ik dan ook doen.

Ik troost me vandaag met een risotto met paddenstoelen. Een prima gerecht voor het herfstige weer van vandaag. Als wijn bij dit gerecht vandaag een Côtes de Nuits Villages van Domaine Petitoit in Corgoloin, rood als herfstbladeren. Pinot noir. Net dat tikkeltje fruit met wat nat hout.


Nodig 4 personen:

400 g risotto rijst
1 l  funghi porcini bouillon (van blokje) of zelf getrokken van de afsnijdsels
1 bakje kastanje champignons
200 g cantharellen
100 paddenstoelen
roomboter
2 sjalotjes
peterselie gehakt
peper en zout
1 glas rode wijn
3 el olijfolie

Bereiding:

Borstel de champignons en cantharellen goed schoon. Snipper de sjalotjes fijn. Verhit in een pan de olie en fruit de sjalot. Voeg de rijst toe en bak deze mee totdat de rijst kleurt. Blus af met de rode wijn. Voeg beetje bij beetje de warme bouillon toe en blijf roeren totdat de rijst alles opneemt. Bak in andere pan in een klont boter alle paddenstoelen aan met wat peper en zout. Blijf de rijst tussentijd roeren. Na twintig minuten is de rijst klaar. Roer de paddenstoelen er doorheen. Maak de risotto af met wat boter, peterselie, peper en zout. Serveer op borden met eventueel wat truffelolie.

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten