BIJDENDIJK, een keuken voor de Lage Landen.

 foto: cover BIJDENDIJK.

 

Bijdendijk, een keuken voor de Lage Landen. Gereons Keuken Thuis gaat (opnieuw) leren koken. Volgens de vier pijlers van Joris BijdendijkHet mooie product, de techniek en bereiding, consistentie van je gerecht, perfectie van de recepten met oog voor de details. Joris wist in zijn jeugd in de Ardennen al wat hij wilde worden. Nee, geen brandweerman, geen rockster of piloot, maar topchef. Geïnspireerd door het moois uit de moestuin, boomgaard en de beek bij het huis van zijn ouders ontwikkelde hij een plan om eens de sterren van de hemel te koken. In een notendop: Joris ging aan de slag in de Amsterdamse horeca, werkte bij Ron Blaauw, ging in de leer bij de gebroeders Pourcel in Montepellier en kookte bij Bridges een ster bij elkaar. Never a dull moment. Nu zeventien jaar later kookt hij in restaurant Rijks® met Nederlandse producten. Je zou het de culinaire eregalerij van de nationale kunsttempel kunnen noemen. Ik mocht daar eens proeven van zijn kunsten en was verrukt.

 foto: de “plaatjes” van gerechten.

En nu is er dan het langverwachte kookboek van Joris Bijdendijk met een duidelijke missie. Hij werkte er drie jaar aan, want deze kok gaat nooit over een nacht ijs. De nationale keuken prolifereren. Onze keuken naar een hoog niveau tillen. Zodat we er toe doen. wat een ambitie. Dat koken begint voor Joris bij de bron. Goed producten zijn leidend voor een gerecht. Hij herkent feilloos een verse kriel van een wat ouder exemplaar. Door met je vinger te wrijven over de schil. Al is je recept nog zo prachtig, de kwaliteit van je ingrediënten is een must. Een kookboek kan niet zonder recepten, maar deze zijn geen dogma’s. Er is aan de bron zoiets als weglaten en toevoegen. Je eigen draai eraan geven. Zoals in het recept voor radijs en piccalilly of de versheid van Opperdoezer ronde met een oestercrème. In ons land groeit, bloeit, zwemt, graast en vliegt zoveel moois. Dat verdient om er ook iets moois mee te maken. Dat is de bron voor Bijdendijk.

 foto: potten @ RIJKS®

De koolraap in zoutkorst, zijn jeugdherinnering van Bastenaakse kip met dragon, een gebakken forel, zeebaars in zoutkorst. Mooie basisgerechten en voor iedere thuiskok goed te maken. Voorzien en dat vind ik altijd leuk een wijnsuggestie. Bovendien besteedt Joris per recept aandacht aan de opmaak. Want zijn gerechten zijn echte kunststukjes. Dat kan net als sommige recepten wat afschrikken. Maar oefening baart kunst. Ik zelf heb het laatste nog niet in de vingers maar ga het proberen, gestimuleerd door dit prachtige boek. Het is een leerschool. Bijdendijk vertelt er graag over, hoe hij als blonde jongen uit Zuid aan de deuren van de culinaire tempels in Parijs en klopte zonder resultaat, maar uiteindelijk door de gebroeders Pourcel in het diepe werd gegooid. Daar leerde hij doen, doen, faire, doen en nog eens doen. Net zolang tot het perfect is. Dat zie je ook aan Bijdendijk, een keuken voor de lage landen.

 foto: inspiratiebron Bras uit Laguiole.

De missie, het derde deel van het boek, wil laten zien, wat je kunt doen met al het moois uit ons land. En Bijdendijk is niet zonder ambitie. Hij wil de aanstichter worden van een Gouden Eeuw van de Nederlandse gastronomie. Sterallures? Nee, die zijn hem vreemd. Het is de band, die door het samenwerken in een keuken wordt gecreëerd. Samen met sterke, niet anonieme producten creatieve nieuwe vondsten op het menu zetten. “Ik hoop, dat iedereen zin krijgt om met een boodschappentas vol Hollandse lekkernijen achter het fornuis te kruipen” Dat gaat Gereons Keuken Thuis zeker doen. Ik weet zeker dat dit kookboek met een grote Wow factor nu al veel toevoegt aan mijn “al zo brede” kennis. (dank voor deze leuke woorden voorin Joris!) Bijdendijk, een keuken voor de Lage Landen krijgt van mij een plaatsje in de eregalerij van Gereons kookboekenhoek. En ik ga eruit leren koken!

 foto: dank voor de krabbel!


BIJDENDIJK, een keuken voor de Lage Landen, Joris Bijdendijk (ISBN 9789038804084) is een uitgave van Nijgh&VanDitmar en is liever “lokaal” te koop voor € 39,99


Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

De Wijn-Spijsbijbel, Victoria Moore.

 foto: cover Wijn-Spijs bijbel.

De Wijn-Spijsbijbel van wijnkenner en smaakexpert Victoria Moore. Plof daar lag ie op de mat in Gereons Keuken Thuis. Het deed mij er meteen aan denken, dat wijn en spijs de laatste periode  wat ondergeschoven kindjes zijn geworden op mijn blog. Een beetje weggemoffeld. Eigenlijk onzinnig, omdat wijn en spijs eigenlijk de reden zijn waarom ik ooit met mijn blog Gereons Keuken Thuis ben begonnen. En niet de vele boekrecensies van de laatste herfst. Maar tja, in deze post ga ik ook weer een boek bespreken. Zij het een wijnboek in plaats van een kookboek. De recepten vormen een ondergeschikt onderdeel in de veelheid van informatie, die Victoria Moore je geeft over eten en drinken.  Hoe wijn te combineren met spijs en spijs te combineren met wijn. Altijd een leuke puzzel. Te meer omdat ik in het najaar nogal eens word verzocht om een wijnproeverij te hosten door diverse kookstudio’s. Wat ga je dan vertellen en hoe? De Wijn- Spijsbijbel is daarbij een heerlijk hulpmiddel gebleken. Ik zeg altijd dat je wijnkennis net zo moet categoriseren als spijskennis. Een groot klavier met allerlei registers vol smaak en combinaties. Dat is nu exact waar het boek van Victoria Moore over gaat. Het gaat over de geneugten van lekker eten met goede wijn. En andersom, welk gerechtje serveer je bij een wijn. Je bent immers nooit uitgespeeld. Het boek start met een eenvoudige uitleg over smaak en beleving ervan in onze hersenen. Als je dat onder de knie hebt vertelt de schrijfster hoe het boek te gebruiken. Hoe je wijn te kiezen en hoe je gerecht te selecteren? De criteria waarop en waarmee je dat doet. De druivenrassen of regio? Hierna gaan we echt aan het werk, van aardbei als ingrediënt tot zwaardvis en alles wat daar tussenin zit. Drink bij een gegrilde hamburger van rund eens een Chileense pinot noir of een nero d’avola van Sicilië. Of een gerecht van kikkererwten met rosé uit de Languedoc. Vanavond eet ik uientaart, daarbij zou die witte Jurançon, die ik van Xavier Kat proefde bij Bougainville prima smaken.

In het tweede gedeelte draait Moore de rollen om. Druiven, wijnsoorten en hun smaken geven richting aan het gerecht, dat erbij kan horen. Van de albariño tot zinfandel (primitivo) Lamsvlees bij de cabernet franc. Chardonnay gaat voor eggs Benedict en de pinot noir uit de Bourgogne bij de umami van eend met Japanse soyasaus. Wat een combinaties! Ik krijg daar geen genoeg van. Tot slot schreef wijnkenner Niek Beute speciaal voor de Nederlandse uitgave een wijn-spijs hoofdstuk met klassiekers als de Bossche bol en cream sherry. ( ik heb er vaak ook andere dranken bij gedronken) of kibbeling met picpoul de pinet. Nederlandse wijnen van de auxerrois druif met vichysoisse of riesling met tegenwoordig alom aanwezige rivierkreeftjes.

Zal ik nog even doorgaan? Helemaal niet nodig, elke wijn en spijs adept moet gewoon dit boek in zijn kookboekenhoek hebben staan. De Wijn-Spijsbijbel van Victoria Moore is verplichte kost voor elke wijnfreak, thuisrestaurateur of foodblogger, die zijn (blog) posts, diners of receptuur wil  uitbreiden met wijn- en spijsadviezen. Dat is exact wat Gereons Keuken Thuis met deze bijbel in de hand weer gaat doen.

De Wijn-Spijsbijbel, Victoria Moore, met appendix van Niek Beute. (ISBN 9789045034690) is een uitgave van Atlas Contact en is on- en offline te koop voor € 34,99

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Talk & Table met Jan-Simon Minkema.

 foto: Talk & table gast Jan-Simon

In mijn jeugd en ook daarna keek ik vaak naar “De familie Knots”, een kinderserie, waarin acteur Jan-Simon Minkema de rollen vertolkte van meester Arend Vogel, Onkel “hands up” X en “ouwe zemelaar” opa Knots. Wat hebben mijn broer (onkel X), een neef (opa) en ik vaak de dialogen geïmiteerd, waarbij ik vaak tegen mijn zin tot neef Herbert werd gebombardeerd. De Knots gekte ging destijds zo ver, dat, als wij het (ook nu nog) over tante Til hebben, precies weten wie we in de kennissenkring bedoelen. De dame in kwestie is nooit meer van haar bijnaam afgekomen. Jaren later leerde ik Jan-Simon opnieuw kennen, weliswaar niet via TV, maar virtueel. We werden Facebook vrienden en ik ontdekte dat er achter de man een cornucopia van creativiteit, schrijverschap en storytelling schuilgaat. Wat veel talenten en een ijver. Daar wilde ik meer van weten, dus vroeg ik Jan-Simon mee te doen aan talk&table, de herfsteditie. Gereons Keuken Thuis laat nu Jan-Simon zelf aan het woord in deze  nieuwe aflevering van talk&table. Ik wil alles van hem weten en beloon deze getalenteerde en creatieve man met een speciaal recept en bijpassende wijntips.

  foto: covers van Jan-Simons boeken.

Wie is Jan Simon Minkema? Vertel eens iets over jezelf?

Ik ben een man van 67 jaar, die geniet van het feit dat hij AOW-er is. Na een leven lang freelancer (ZZP-er) te zijn geweest geeft het me rust dat ik nu een vast maandsalaris heb. Dat wil niet zeggen dat ik niets meer doe, integendeel.

Wat doe je op dit moment? Wat houd je bezig?

Ik schrijf korte verhalen die ik af en toe op mijn FB-pagina zet. Die verhalen zullen een keer in een nieuw te verschijnen boek terecht komen. Ik geef al jaren boeken uit in eigen beheer.

Ik zie op Facebook vaak kleurige creaties van jouw hand voorbij komen.Vertel eens iets over je creatieve interesses? Hoe zijn die ontstaan?

Ik noem het ‘woonkunst’ en dat kan van alles zijn. Een beschilderd kastje of een dienblad op een kandelaar die ik op mijn eigen manier oppimp. De meeste basisspullen vind ik in kringloopwinkels en het is elke keer weer een uitdaging om er iets kleurrijks van te maken. Ook maak in kleine kastjes met daarin een heilige-medaille of plaatje dat ik opsier met kralen en pailletten. Die kastjes noem ik ‘heiligdommekes’.

Wat zou je doen als je één keuze had tussen het acteurschap en een ander beroep? Wat was je dan geworden? Geen compromis mogelijk.

Beeldend kunstenaar. (wat ik nu stiekem een beetje ben!)

Met veel plezier lees ik altijd jouw beschouwingen van een gesprek, dat jij hebt gevoerd of hoorde op straat. In zo weinig woorden treffend karakters neerzetten. Hoe doe je dat?

Door op straat, in winkels, op terrassen en eigenlijk overal heel goed naar mensen te kijken en naar de manier van omgaan met elkaar. Ik hoor vaak flarden van een gesprek die mij inspireren. Soms kan zo’n gesprek dagen door mijn hoofd spoken. Uiteindelijk belanden die mensen dan in een verhaal.

Wat is minst aantrekkelijke kant van het schrijven van voor jou?

Het wakker liggen als je zou moeten slapen. Af en toe gaat de inspiratie met me aan de haal en dan lig ik te bedenken hoe een verhaal of een gedicht moet gaan ‘lopen’. Als dat te lang duurt kan ik maar beter mijn bed uit gaan. Vaak doe ik dat dan ook. Dus het nachtbraken is wel eens een nadeel.

En wat is de meest aantrekkelijke kant van het schrijven voor jou?

Ach, wat zal ik zeggen: Het geeft een goed gevoel om op papier te zien staan wat je zo bezig gehouden heeft, en als het verhaal of het gedicht gelukt is en ‘naar buiten mag’, dan is het heel fijn om er reacties op te krijgen. En die krijg ik vaak, en vaak erg enthousiast. Dat doet me goed.

Staan er nog andere projecten op stapel? Jij als bezige bij.

Ik ga de tweede helft van november ‘Open Huis’ houden. Dan verkoop ik o.a. mijn boeken en dichtbundels, maar ook de woonkunst die ik het afgelopen jaar heb gemaakt.

 foto’s: de vrolijke woonkunst.

Jij hebt een neus voor koopjes, hoe is dat ontstaan?

Ik heb het altijd leuk gevonden om naar rommelmarkten en kringloopwinkels te gaan. Lekker ‘struinen’. Vaak zie ik iets in een voorwerp waar een ander niets in ziet en dan is het meestal ook niet duur. Een lampenvoet kan dan een standaard worden voor een beeldje. De buitenkast van een bimbamklok wordt dan opeens een leuk prullenkastje. Op die manier dus.

Wat vind jij een goddelijke maaltijd?

Een maaltijd met goede vrienden. Lekker lang tafelen met verschillende gangen vind ik het allerleukste dat er is. En mooie wijn erbij en inspirerende gesprekken maken zo’n maaltijd.  Goddelijk.

En natuurlijk welke wijnen, ik weet dat één keuze niet mogelijk is?

Ik ben geen kenner, en kan je dus ook geen namen noemen. Ik houd wel veel meer van rode dan van witte wijn. Hoewel een enkele keer witte wijn bij een zomerse salade natuurlijk heerlijk is.

Wat lust je echt niet en waarom niet?

Doperwten vind ik niet lekker. Die kreeg ik in mijn jeugd te gaar gekookt op mijn bord, bah.

Waarheen ga je het liefst naar op reis? En met wie?

Ik heb een hele goede vriend waar ik vaak mee op reis ben geweest, die noem ik ook mijn ‘reisvriend’. Tegenwoordig gaan we vaker dagjes uit, naar een museum of een bedevaartsplaats en zo’n dag besluiten we dan met een etentje. Dat zijn dagen met een gouden randje.

En als je niet creatief bezig kon zijn, wat zou je dan doen?

Ik kan me dat bijna niet voorstellen, want bezig zijn hoort heel erg bij mij. Maar ik lees ook graag, dus als ik niet creatief zou zijn dan zou ik nog meer boeken gaan lezen dan ik nu al doe.

  

Wil je nog iets anders vertellen….delen?

De laatste tijd denk ik vaker aan vroeger, aan mijn jonge jaren. Ik was wel geen hippie maar ik had toch ook een tik van de flowerpower, de mode, de muziek, en het gevoel dat de wereld mooi zou gaan worden. ‘The times they are a-changing’. Dat gevoel mis is soms als ik naar de huidige wereld kijk. Het kan ook zijn dat ik gewoon last krijg van het klimmen der jaren en dat ik zo langzamerhand een ouwe zemelaar begin te worden. (van dat ouwe zemelaar gelooft Gereons Keuken Thuis niets)

  foto’s: heiligdommekes.

Het recept voor Jan-Simon.

Op basis van zijn antwoorden zou Jan-Simon een op het lijf geschreven recept met wijntip als beloning krijgen. Hij noemt niet expliciet één gerecht of ingrediënt, waar hij dol op is. Wat wijnen betreft is hij meer van het rood, dan van het wit. Wat voor Jan-Simon belangrijk is is het delen van de maaltijd met vrienden. Ik zie het helemaal voor me, daar in zijn huis tussen alle kleurrijke woonkunst en “heiligdommekes” Voor deze creatieve duizendpoot dus niet een gerecht, maar 3 gangen herfstig menu met recepten uit mijn kook- en leesboek Gereons Keuken Thuis en een recept voor kalfsgehaktballetjes du chasseur. Met rode wijn uit de Beaujolais en Bourgogne en een afsluiter van Banyuls, zoet en gerijpt.

Salade Beaujolaise aux oeufs croustillants.


Nodig 4 personen:

1 krop frisée sla

1 krop eikenblad sla

250 g gerookte spekjes

3 sneden oud witbrood

4 eieren

olijfolie

2 tenen knoflook

1 el mosterd

rode wijnazijn

1 tl dragon

bloem

peper en zout

Bereiding:

Bak de spekjes uit en laat uitlekken op een stuk keuken papier. Pluk en was de salade. Snijd het witbrood in blokjes en bak er krokante croutons van met wat uitgeperste knoflook. Maak van de olie, azijn mosterd en dragon een dressing. Verhit een ruime hoeveelheid olie in een diepe pan.  Breek de eieren één voor één in het vet. Bestrooi de boven kant met wat bloem en draai het ei om. Bestrooi ook de andere kant met wat bloem en draai nog eens om tot er een mooi krokant ei ontstaat. Laat de eieren uitlekken op papier en bestrooi met zout en peper. Doe de sla op vier borden en schep de dressing erover. Daarna de spekjes en croutons. Erboven op komt het krokante ei.

Wijntip: Fleurie van domaine de la Rizolière.

Kalfsgehaktballetjes op jagerswijze.

Nodig 4 personen:

500 g kalfsgehakt

1 ei

paneermeel

bakje champignons

100 g spekblokjes

2 rode uien

2 tenen knoflook

glas rode wijn

tijm

1 tl paprika poeder

1 dl wildfond

50 g boter

olijfolie

peper

zout

gehakte peterselie

Bereiding:

Maak het gehakt aan met ei, paneermeel, peper en zout. meng goed en draai er kleine balletjes van. Verhit de helft van de boter en olie in een pan. Braad snel de balletjes aan tot ze bruin zijn aan beide kanten. Haal ze uit de pan en dek even af met aluminium folie. Snipper de uien en knoflook. Snijd de champignons fijn. Voeg aan het braadvet de spekjes toe en bak ze kort. Fruit kort wat paprikapoeder mee. Bak daarna de uien en knoflook.. Als laatste gaan de champignons en tijm erbij. Bak alles even door. Blus af met een glas wijn, Giet de wildfond erbij. Laat 10 minuten op laag sudderen. Leg de gehaktballetjes weer in de pan. Deksel erop en laat nog 10 minuten garen. Voeg op het einde wat kleine klontjes boter en de peterselie aan de saus toe. Serveer dit gerecht met wat aardappelpuree.

Wijntip: Rood uit de Les Essentiels collectie van de Caves de Mancey.

Monte Bianchini, kastanjebergjes met room.


Nodig (4-6 personen):

500 g ongepelde kastanjes

1 eetlepel venkelzaad

4 el warme melk

2 el suiker

3 el cognac of rum

4 dl slagroom

1/2 eetlepel poedersuiker

cantucini

Bereiding:

Kerf de kastanjes in met een mesje. Breng een pan water aan de kook met een snufje zout en het venkelzaad. kook de kastanjes in een uur gaar. Giet de kastanjes af en laat ze afkoelen. pel de kastanjes en verwijder ook de vliesjes. Pureer de kastanjes met een fijne draaizeef of in de keukenmachine. Voeg de warme melk, suiker en cognac of rum toe. Klop de slagroom met de poedersuiker lobbig.Vul de glazen onderin met 1 of  2 verkruimelde cantucini koekjes. Schep het kastanje mengsel erop en garneer met een flinke schep slagroom. Ook kun je op een bodem van de koekjes er één  berg van maken en er bovenop een flinke dot slagroom. Een echte Monte Bianco.

En nog een toegift: 

 

 

 

 

 

 

Home Sweet Home, Yvette van Boven.

 foto: cover Home Sweet Home.


Home Sweet Home. Nieuw Iers comfortfood. Iedereen kent inmiddels Yvette van Boven, of het nu van haar TV serie, haar HOME kookboeken, de Volkskrant of Libelle is. Gereons Keuken Thuis maakte kennis met deze dame via de laatste, toen Yvette mijn recept voor eieren in rode wijnsaus in de Paaseditie van het blad opnam. Sindsdien ben ik haar sporadisch blijven volgen. We keuvelen wat op de sociale media, bijvoorbeeld over maismeel. Dat was het zo ongeveer. Maar nu, ik heb er een tijdje op gewacht, ligt er een recensie in het verschiet. Grappig, ik realiseerde me pas bij de persaankondiging, dat ik nog nooit iets over Yvette van Boven had geschreven. Daar komt nu met Home Sweet Home verandering in. Gezeten met een blik op de grijsgroene Noordzee en een glas Guinness in den rechterhand dook ik in het boek of moet ik zeggen reisde ik mee met Yvette door haar geboorteland. Het groene eiland in de wilde Atlantische Oceaan, Ierland.

Yvette werd geboren in Ierland en groeide op vlak buiten Dublin. Je bent daar direct in de natuur. Als kind vond zij het doodnormaal om wild fruit te plukken voor jams of limonade, brandnetels voor soep of waterkers voor bij een picknick. So far so good. Ierland heeft een mild klimaat, vee kan het hele jaar buiten blijven, er zijn vis en schaaldieren in overvloed en de vruchtbare grond levert de mooiste producten. Voor Yvette is Ierland altijd memory lane. Het comfortfood van het land. De traditie, maar ook de geweldige draai die hedendaagse koks geven aan de geweldige producten. Ierland is een feest. Van Boven is daar trots op en ging met partner en fotograaf Oof Verschuren op pad. Laten we haar eens volgen.

Home Sweet Home start met een kleine geschiedenis van de traditionele Ierse keuken. Het is namelijk niet altijd feest geweest op het groene eiland. De bekendste ramp is natuurlijk de grote hongersnood, die vele Ieren noopte te emigreren. Maar de bewoners zijn inventief en wisten altijd een goed maal te bereiden met de producten van hun eiland. De Engelsen brachten thee mee, maar voor de rest is het lokaal wat de klok slaat. Van wier tot whiskey. Inderdaad met een “e” ertussen.

We starten na wat basics met BAKKEN, voor het ontbijt, voor bij de thee of brood.In dit hoofdstuk geeft Yvette recepten voor rozijnenscones, tea of barm brack (een kruising tussen cake en brood), shortbread shamrocks (die het nationale symbool de klaver verbeelden) en Guinnessbrood. Mooie ingetogen baksels met veel smaak.

De BORREL, een nationaal instituut in Ierland. De pub is de huiskamer van de Ier. Na de kerk of het sporten komt men  samen voor een goed glas, bij te praten en om te zingen en dansen. Men komt er om craic, lol, te hebben. De Ierse pub is vooral huiselijk. Je drinkt een rhubarb fizz, een gin tonic -waarbij Van Boven een recept geeft voor eigen tonicsiroop of gekruide dillisk gin-, punch komt voorbij en lekkere borrelhapjes.

Voor doordeweeks en op de dag zijn er de KLEINE HAPJES. Beans on toast,gebakken mosselen met Worcestershiresaus-vinaigrette (dat is pas een pubquiz woord) of krabbenpoten, op de bekende wijze geillustreeerd à la Van Boven. Boxty, een ingenieuze manier van kliekjes opmaken. Een restje puree, een geraspte oude aardappel en wat bloem maken heerlijke pannenkoekjes. #nowaste.

We maken een sprongetje naar SOEP. Het Ierse weer vraagt om stevige soepen, om je aan te verwarmen. Een bonensoep met boerenkool en parelgort, romige aardappel-venkelsoep, chowders, en hoe kan het ook anders uiensoep met Guinness! De laatste heerlijk na een herfstige strandwandeling. Die houden we deze herfst erin @Gereons SeaSpot.

HOOFDGERECHTEN Wat te denken van een lamsschenkelpie? Of coddle, een winters comfortfood gerecht om restjes op te maken? Yvette van Boven maakt coddle met semolina gnocchi. Het meest in het oog springende recept is voor mij de Irish carbonara. Ik ben al gek op pasta met room, spek, eieren en kaas. Maar de toevoeging van boerenkool maakt het da bomb. Warm en koud comfortfood.

Varkensvlees ontbreekt niet in dit hoofdstuk, voor homemade worstjes en een krokant gebakken procureurstoof met zachte uiensaus. De smaken spatten van de foto’s af. Via stevige bijgerechten, zoals  “Ierser kan het niet” champ of in witbier gestoofde savooiekool belanden we bij TOE (nee geen teen), de zoete desserts. Een vermout-roséjelly (daar gaat Gereons Keuken Thuis mee aan de slag voor de jaarlijkse wijnwandeling aan zee), zoute karameltaart of een Irish cream liqueur fudge. Maar de meest emblematische in TOE is natuurlijk de perfecte Irish Coffee. Sláinte!

Nog wat opmerkingen en praktische recepten voor de provisiekast en het “greenhappiness” gevoel voor de komende herfst en winter is compleet. Home Sweet Home krijgt een mooi plekje in de keuken van SeaSpot. Wat nou superfoods? Kook en eet gewoon Iers net zoals Yvette van Boven doet!

Home Sweet Home, nieuw Iers comfortfood, Yvette van Boven. (ISBN 9789059567542) is een uitgave van Fontaine en is “liever lokaal” te koop voor € 29,95.

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Puur Pascale 2.

 foto: cover Puur Pascale 2.

Puur Pascale 2, de lang verwachte opvolger van het kookboek Puur Pascale, waarover ik vorig jaar schreef op Gereons Keuken Thuis. Met wederom de ondertitel beter eten is beter leven. Op dat gebied is vedette Pascale Naessens ervaringsdeskundige. In dit inmiddels achtste kookboek van haar hand gaat Pascale verder met waar zij was gebleven. Haar permanente zoektocht naar mooi en gezond eten. Geen dieet, maar balans proberen te vinden in je dagelijkse patroon. Volgens Pascale is koken geen sleur meer. Koken met verse en mooie ingrediënten, die ook nog wat voor je body doen, is fun. Geen straf. Niet zo vreemd als je bedenkt dat gezondheid tegenwoordig de nieuwe rijkdom is. Troep eten in ieder geval niet. Gereons Keuken herkent dit wel. Hoe meer je met bewust en kwalitatief eten bezig bent, hoe slechter je lichaam gaat reageren op bijvoorbeeld fastfood. Hoe lekker ik bij tijd en wijle een bamischijf uit de muur vind, ik wordt direct afgestraft met maagpijn.

Puur Pascale 2 start in het voorwoord met de voedselbenadering van Amerikaanse professor Dariush Mozaffarian. Hij stelt onder andere dat zelf koken één van de beste maatregelen is om beginnen gezonder te eten. Hierna werkt Pascale zijn theorie verder uit.

We gaan koken, Puur Pascale start, nu volop in de winkels, met de veelzijdige courgette, als voorgerecht in courgetterolletjes met makreel, courgetteburgers met een slaatje of een lasagne van courgette met tomaten en feta. Ze maakt zelfs een heel courgettemenu. En zoals we dat kennen van haar is alles weer prachtig gestyled.

De aristocratische artisjok komt voorbij. Een fotogenieke bloemknop, aldus ex model Pascale. Voor een salade met linzen of geserveerd met lamsvlees. Pascale kan niet zonder spinazie, rauw of bereid. Met brie en oh la la truffel. Of als pannenkoek. Broccoli, ook zo’n aantrekkelijke groente, geschikt voor vele bereidingen. In Puur Pascale 2 voor zeetong met broccolipuree. Ik vind het allemaal chique gerechten. Kool staat op het menu bij Pascale. Zij heeft een bijzondere methode van garen. Ze snij de kool in dunne plakken en gaart deze in een beetje water met een flinke scheut olijfolie. Of ze maakt thuis zuurkool. Voor hesprolletjes met zuurkool.

Paddenstoelen komen aan bod, zeker nu de herfst in aantocht is. Gemarineerde champignons of gewokte noedels met shiitake, groenten en cashewnoten. Knolselderij ontbreekt niet in het boek. een favoriet in Gereons Winterkeuken Thuis. Wat te denken van een combi met gerookte makreel? Of in een zoutkorst gegaard?

Als intermezzo legt Pascale een aantal voedsel thema’s uit aan de hand van vragen, die zij door de jaren heen van haar fans kreeg. Thema’s als Westerse voeding, we zijn allen anders dus hebben een ander patroon van eten, geraffineerde koolhydraten, cravings, bewegen, stress en slaap. De conclusie van dit hoofdstuk is, dat je niet de keuken van Pascale moet volgen, maar jouw eigen keuken. Op een gegeven moment bepaal jij wat goed voor je is. Hier wordt het kookboek naar mijn smaak een tikje te theoretisch, maar voor anderen is dit misschien wel een steuntje in de rug.

We gaan verder met noten een mooie bron van eiwitten en vetten. Notensaus voor bij je groentespaghetti, appeltaart met noten of mosselen met cashewnotensaus. Chocolade recepten ontbreken niet. Het boek sluit af met kikkererwten, als mooie basis, de Vlaamse klassieke witlof, spruiten en wortels. En even zovele prachtige suggesties.

Ik vind Puur Pascale 2 een mooie opvolger van het vorige boek. Pascale Naessens slaagt er opnieuw in een kijkje in haar flamboyante keuken te geven. Chique koken met basic ingrediënten, bijna zonder moeite. En vers en gezond. Dat willen we toch allemaal. Een kookboek met prachtige fotografie. Handelsmerk van Naessens. Ik vul aan: beter koken is beter eten is beter leven.

Puur Pascale 2, Pascale Naessens (ISBN 9789401443944) is een uitgave van Lannoo en is te koop voor € 29,99

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Bio10daagse 2017 @RIJKS.

 foto: de welvoorziene keuken.

Bio10daagse 2017, van 14 tot en met 23 september kun je in het kader van deze actie bij retailers en biologische producenten allerlei moois en lekkers komen bekijken en proeven, want zeg nu zelf: Bio is toch doodgewoon? Om dit te ervaren spoedde Gereons Keuken Thuis zich op dinsdagochtend naar het Rijksmuseum, alwaar Bionext bij wijze van voorproef een gezelschap van culischrijvers, journalisten en bloggers had uitgenodigd.

Het spits werd afgebeten door culinair historica Lizet Kruyffstoryteller pur sang. Zij startte met de vraag, wat er ontbreekt tussen al dat moois in onze nationale cultuurtempel? Juist schilderijen van de boerenstand. Incidenteel zie je wel een verdwaald dier of een schamele hoeve op de achtergrond, maar schilderijen à la de wanner of dorser van Millet ontbreken. Niet getreurd, er is heel veel te beleven op foodgebied en allemaal biologisch, want voordat grootschalige landbouw zich aandiende in de 20e eeuw was er gewoonweg niets anders. Eeuwenlang boerde men volgens de principes, die de Romeinen al achterlieten in ons koude kikkerland. Op vruchtbare bodems, natuurlijke wijze, met dierlijke mest. Mens en dier stonden dichter bij elkaar.

 foto: de verleidende bakker van Jan Steen.

We startten bij een Antwerps schilderij uit de 16e eeuw, met als titel de welvoorziene keuken van Joachim Beuckelaer. Een cornucopia van de keuken van de adel en gegoede burgerij. Diervriendelijk was het allemaal niet, voegde Lizet eraan toe. Gevogelte werd levend aan de poten vastgebonden. Dit was bij gebrek aan koeling de beste methode om het vlees vers te houden. Verder ging het naar de eregalerij, waar een lachende bakker van Jan Steen zijn waar toonde. Een schilderij, dat ons laat zien hoe men bakte en welke granen men gebruikte, maar ook een zinnenprikkelend tableau door de verborgen erotische signalen. Iets wat in die tijd zeer gebruikelijk was. Via een schilderij van Albert Cuyp, waar Lizet alles uitlegde over bodems en wat bemesting doet met smaak, belandden we bij de Bedreigde Zwaan van Jan Asselijn. Het was eeuwenlang zeer gebruikelijk om te jagen op zwanen voor consumptie, eigenlijk heel duurzaam. Hier eindigde de leerzame bio-culitour van Lizet.

Het volgende adres was RIJKS®, het restaurant van het museum, waar Joris Bijdendijk scepter zwaait over de keukenbrigade. Joris probeert zoveel mogelijk biologische en lokale producten te gebruiken in zijn nieuwe Hollandse keuken, gebaseerd op oude kennis, die in het museum volop aanwezig is. Smaak staat voorop en continuïteit, vertelde hij, want RIJKS® is 7 dagen per week open. Deze chef is dus zeer secuur op wat hij gebruikt. Hij demonstreerde hoe je het voorgerecht van in zoutkorst gegaarde koolraap maakt. Verwerking van een oer Hollandse groente, dat niet zou misstaan tussen alle 17e-eeuwse portretten. Joris gaf aan, dat het jammer is dat er geen ongeraffineerd zout bestaat van eigen bodem. dat zou de smaak alleen maar intensiveren. (Dus is er iemand die een tip voor hem heeft?)

 foto: huzarenstukjes @RIJKS.

Het werd tijd om aan tafel te gaan, te proeven van de specialiteiten van RIJKS®. De lunch startte met een blini van rijstmeel, gevuld met kaas. Een soesje dat in je mond smolt. Voor de wijndrinkers werd er een witte wijn geschonken van de Apostelhoeve. Wijn van de lössbodems van Zuid Limburg. Verder ging het met de gegaarde koolraap met maismeelkrokantje, kaas en jus Bordelaise van cassisbessen. Heel speciaal is het zout/jeneverbes mengsel, dat Joris zelf maakt en gebruikt. De pièce de résistance was een gegaarde hesp, met krokant vel en appel als een opgerolde dropveter, gegaard in bietensap. Erbij werd een pinot noir geschonken uit Nieuw Zeeland. Het geheel werd afgesloten met een carrotcake met een crème van witte chocola en koffie. Wat een feestelijke voorproef van de aanstaande Bio10daagse.

 foto: Les délices @RIJKS.

Met een goed gevulde buik en een tas gevuld met biologische waar keerde Gereons Keuken Thuis westwaarts. Om zelf aan de slag te gaan met biologische producten. Zou iedereen moeten doen, want het is diervriendelijk, divers, natuurlijk en van vruchtbare bodems. Ik zou zeggen: ga eens naar Bio10daagse om te ontdekken, wat er bij jou in de buurt te proeven is. Ik sta #achterbio.

 foto: veel keuze in biologisch.

J.P. Chenet maakt wijn kiezen makkelijk.

 foto: de nieuwe iconen van J.P. Chenet.

J.P. Chenet maakt wijn kiezen makkelijk. Het is natuurlijk een luxeprobleem. Met je handen in het haar zitten, welke wijn te kiezen. Maar toch is je keuze bepalend hoe je je gerecht en wijn beleeft. Een uitdaging voor de makers van J.P. Chenet uit Sud de France. Zij bedachten iconen, die je helpen tijdens de aanschaf van een wijn. Het wijnmerk wil het je gemakkelijk maken. De fles van J.P. Chenet is nooit te missen door zijn vorm, met de vermelding van de druivenrassen en de nieuwe iconen. Het moet allemaal bijdragen aan een nieuwe beleving van wijn in combinatie met spijs. Gereons Keuken Thuis begrijpt dat het veel mensen, enkele wijnschrijvers of -bloggers daargelaten, vaak niet lukt een leuke wijnsmaak bij een gerecht uit de mouw te schudden. Ik heb eens een lezing over bloggen en wine-pairing gegeven, waar ik wat foefjes onthulde. Met deze iconen kun je nu ook zelf aan de slag. Oefening baart kunst.

 foto: wit en rosé als blend

 

Terug naar J.P. Chenet. Dit Franse merk ademt joie de vivre. Het merk voert toegankelijke betaalbare wijnen van een goede kwaliteit, verkrijgbaar bij de groothandel, slijter en supermarkt. Naast cépagewijnen, gemaakt van Merlot en Chardonnay, heeft het merk ook een aantal blends. Gereons Keuken Thuis proefde de Colombard-Sauvignon (wit) en de Grenache-Cinsault.(rosé). Ideale wijnen voor mijn Franse #zomerweken. De Colombard voor bij dungesneden rauwe ham met meloen en de rosé voor bij champignons gevuld met kaas uit de oven. (Suggesties van J.P. Chenet) Tijdens de culiperslunch maakte TV-kok Mathijs Vrieze een tasty quinoa bowl met zalm voor bij de chardonnay.

 foto: coup de coeur.

Ik ging ook zelf aan de slag in het kader van mijn Franse #zomerweken. Met een gerechtje voor bij de colombard-sauvignon en voor bij de grenache-cinsault. Dan kom je al snel uit op Saint Tropez style cooking. De frisse witte wijn voor bij een pissaladière van bladerdeeg met ansjovis en vijgen. De rosé voor bij caviar d’aubergines. Lekkere gerechtjes voor bij je apéro in het zomerse avondzonnetje.

 foto: de colombard-sauvignon doet het goed bij rauwe ham en meloen.

Pissaladière van bladerdeeg met anchois en vijgen.

Nodig 4 stuks:

4 plakken bladerdeeg

4 verse vijgen

3 rode uien in ringen

8 ansjovisfilets

3 el olijfolie

1 el balsamico azijn

peper uit de molen

tijmblaadjes

1 tl suiker

Bereiding:

Rol de plakken bladerdeeg uit op een bakplaat bekleed met bakpapier. Bak het bladerdeeg krokant in ongeveer 20 minuten.op 180 graden. Verhit 2 el olie en fruit hierin de in ringen gesneden rode ui. Blus af met balsamico en voeg de suiker toe.Laat de uien licht karamelliseren. Dep de ansjovisfilets droog. Als ze te zout zijn leg ze dan even in wat melk.
Snijd de vijgen in partjes. Bestrijk het bladerdeeg met het uienmengsel, leg hierop de ansjovis en de stukken vijg. Bestrijk de rand met wat olijfolie. Strooi wat tijmblaadjes erover heen en plaats het geheel nog 10 minuten in de hete oven. Maak af met wat verse zwarte peper.

 foto: Côté Sud

Caviar d’aubergine.

Nodig:

2 flinke aubergines

6 teentjes knoflook

2 takjes rozemarijn

2 el olijfolie

1 uitje gesnipperd

zeezout en zwarte peper

dressing van 1 el rode wijnazijn, 3 el olijfolie, peper en zout.

2 tl Provençaalse kruiden

1/2 pakje boter

bieslook

zwarte olijven zonder pit

Bereiding:

Verwarm de oven voor op 200 graden. Snijd de aubergines in de lengte doormidden. Bestrooi de delen met wat zeezout. Laat de aubergines een kwartiertje staan. dep ze daarna droog met papier. Maak een ruitpatroon in het vruchtvlees. Snijd de teentjes knoflook in stukjes en doe deze tussen de inkepingen. Doe hetzelfde met de naalden van de rozemarijn. Voeg zout en peper toe en schenk er wat olijfolie overheen. Wikkel de aubergines in aluminiumfolie en bak ze 45 tot 50 minuten in de oven tot het vruchtvlees helemaal zacht is.

Haal de pakketjes uit de oven en laat iets afkoelen. Hak het vruchtvlees van de aubergines, de knoflooktenen en rozemarijn fijn en doe in een kom. Laat de caviar d’aubergine afkoelen in de ijskast. Snipper een uitje en meng dit door de caviar d’aubergine, Maak een dressing van azijn, olijfolie, peper en zout en roer deze door de pasta. Hak de bieslook fijn en roer deze samen met een el grof zeezout door een half pakje zachte boter. Serveer de caviar d’aubergine op vers stokbrood met de boter en olijven.

The Amsterdam Cook Book.

 foto: cover Amsterdam Cook Book

The Amsterdam Cook Book, a celebration of the amazing food & drink on our doorstep. We wijken vandaag even af van het Franse pad. Op de deurmat van Gereons Keuken Thuis plofte onlangs dit aardige kookboek neer. In het Engels, gericht op al dan niet buitenlandse bezoekers van onze leuke stad. Amsterdam kent 180 verschillende nationaliteiten en even zovele keukens, een echte melting pot dus van geur, kleur en smaak. Dat vonden de samenstellers en uitgever van dit leuke boek ook. Op pad door de smalle straatjes, langs de grachten en over de bruggen. Op de fiets, te voet langs al het lekkers wat Amsterdam heeft te bieden. In 35 recepten van verschillende Amsterdamse cuisiniers.

Zullen we eens een wandelingetje maken door dit boek?

Het boek start met een voorwoord van Alain Caron, die samen met zijn zoons Café Caron begon in de Pijp. Volgens hem moeten we de Amsterdamse foodcultuur veranderen en betaalbaar en goed eten gaan serveren. Dit slecht barrières op en brengt mensen samen aan tafel. En daar draait het om volgens deze kok.

 

 foto: steak @Loetje

Hierna gaan we kris kras op pad door de stad. Ik ga niet alle adressen noemen, maar begin bij Blauw, het Indonesische restaurant, waar ik onlangs nog proefde van hun rijsttafel. Eigenaar Henk van Hees verhaalt over de smaken van de gordel van Smaragd en geeft een recept voor asam pade met corvina.

Verderop in Zuid belanden we bij Loetje, het biefstukparadijs van Amsterdam. Behoeft geen verdere uitleg  Voor thuis geeft Loetje een recept voor ossenhaas “de rode waard” met spek, kippenlevers en uienringen.

In de Frans Halsstraat even verderop, mogen de slakken, escargots met zeeduivel fritters van de Carons niet ontbreken. In de Gravenstraat vind je de wentelteefjes van De Drie Graefjespain perdu, prima als ontbijt voor je de stad in gaat.

 foto: pasta @Duchess

Sinds 2008 waait er een andere wind door de stad. Hotels cateren met hun bars en restaurants meer en meer op locals. Dit leidde tot leuke nieuwe plekken zoals de Duchess en Mr Porter beide in het funky W hotel. Aan de locatie van het eerste restaurant heb ik veel herinneringen.  Het is de voormalige kashal van de KasAssociatie, waar ik tijdens mijn studietijd kwam als verfbezorger voor een schildersbedrijf,  later in mijn tijd bij een bank voor settlementzaken en tegenwoordig als trensdspotter. Telkens een nieuwe kennismaking met dit in oude luister herstelde pand. The Duchess verwent de lezer met een caviar pasta. Op het dak van het W hotel kun je loungen en cocktails drinken met uitzicht op het zwembad en de overburen Willem en Max.

 foto: rooftop  @W Hotel

Als laatste adres in deze bespreking noem ik Instock, het heerlijke #nowaste restaurant in de Czaar Peterstraat. Zij geven een recept voor een spannende bubble & squeak. Het boek besluit met een index van alle adressen en een kaartje, om zo je tochtje te plannen.

Ik vind The Amsterdam Cook Book een vrolijk boek om mee op pad te gaan op je fietsje door de stad en daarna het thuis in je keuken nog eens dunnetjes over te doen. Een geslaagd boek, niet alleen voor je expat-kennissen, foodbloggers of burgers en buitenlui, maar ook om zelf de stad en haar smaken te (her) ontdekken!

The Amsterdam Cook Book (ISBN 9781910863398) is een uitgave van MEZE publishing en is te koop voor € 19,95

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

De keuken in met whisky.

 foto: cover De keuken in met whisky



De keuken in met whisky. Met wijn- en spijscombinaties is Gereons Keuken Thuis wel behept, maar dat je ook een heel diner kunt componeren rond het destillaat whisky wist ik niet. Eigenlijk nog niet eens zo gek. Want net als bij wijn kent een whisky een caleidoscopisch palet aan nuances, waarbij je de mooiste gerechten kunt creëren. Whisky in de keuken heeft een enorme vlucht genomen. Kenner Hans Offringa ging aan de slag samen met Jonnie en Thérèse Boer, het gastronomisch duo van de Librije in Zwolle. En zo ontstond het idee voor dit nieuwe kookboek. De keuken in met whisky. Offringa is schrijver en fotograaf met een indrukwekkende staat van dienst all over the world. Hij schreef 50 boeken, waarvan er 20 over zijn passie, whisky, gaan. Deze man ademt whisky in al zijn publicaties.

Voor dit boek selecteerden “the whisky couple” Hans en Becky Offringa ruim twintig excellente whisky’s. Ze daagden het “gastronomy couple” Jonnie en Thérèse Boer uit hierbij evenveel passende gerechten te verzinnen/vinden. Het resultaat mag er zijn. Eens een keer iets anders dan wine and food pairing. Een uitdagend boek voor de whiskyliefhebber en gevorderde thuiskok met een voorwoord van Felix Wilbrink, die verhaalt over zijn eerste whiskydiner, met als resultaat een houten hoofd. Hij leerde wel dat lopende brie een goede match is met Cutty Sark.

Nu is het tijd voor whisky in de keuken 2.0.  Sinds jaren ontbreekt op geen enkel whiskyfestival een whisky diner. Een goede malt whisky laat zich pellen als een ui. Steeds nieuwe lagen komen naar boven. De primaire smaken als zoet, zuur, zout bitter en umami. Het mondgevoel, coating, verwarmend, strak, dun vet en droog. En het olfactorische effect zoals prikkelend, scherp verwarmend of droog. Vanuit deze basis kun je aan de hand van specifieke kenmerken een hele waaier opzetten aan smaken en combinatiemogelijkheden. Offringa legt het allemaal uit. Daarna geeft hij wat basisregels voor verschillende voedingsmiddelen en whisky. Welke kaas, chocolade, welk vlees of vis past bij whisky? En welke vega gerechten?

Genoeg theorie, aan de slag! Er wordt bij elke whisky een proefnotitie gegeven en een suggestie voor een gerecht van de Librije. De whisky’s Octomore Edition 06.1 en Bowmore 18 year old vechten en vrijen met een Zeeuwse platte. De eerste geeft een beestachtig luctor&emergo feeling door zijn rokerigheid. De zachte fruitige Bowmore gaat voor de verleiding van de oester. Wat een idee om een verse oester te dopen in een whisky. Na elke creatie van de Librije volgt tekst en uitleg over het whiskyhuis.

Vetzoet, een pairing van soepel aromatische Dalwhinnie 15 jaar oud met heide en turfrook. Drink deze bij rivierkreeftjes met ganzenlever en blauwe bes. wat een combinatie. En wat te denken van een oerhollandse langoustine met kombucha en gerookte ui? Voor bij een Dewar’s 18 year old blended whisky? Zoet en soepel met honing, toffee, butterscotch en amandel. Geparfumeerd. En zo gaat het door, wat niet zo verwonderlijk is als je een topkok en whiskyspecialist aan het werk zet. Alles voorzien van mooie receptuur en dito fotografie. Gereons Keuken Thuis had er wel bij willen zijn om als dit schoons te proeven. Ook desserts kun je pairen met whiskey. onder het kopje: “Beter dan de finale van 74” creëren de twee duo’s ijskoffie met kardemom (en dan gaat het niet om een kopje koffie) voor bij een 21 jaar oude Glennfiddich. een vleugje rook, eikenhout, limoen en gember. Tot slot wordt er nagetafeld met een kloeke sigaar en een geselecteerde whisky. Het diner is compleet.

De keuken in met whisky is een boek voor de whiskyliefhebber, die van koken houdt en de thuischef, die graag whisky drinkt. Het koppelt smaken aan gerechten en dat vind ik heel inspirerend. Recepten en combinaties om eens te proberen. Er is in het boek goed nagedacht over bereiding en presentatie. Een fijn geschenk voor aanstaande Vaderdag of gewoon voor jezelf als whisky afficionado.

De keuken in met whiskey, Hans Offringa in samenwerking met de Librije (ISBN 9789045214320) is een uitgave van Karakter en is te koop voor € 29,99

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten