Spaghetti alla carbonara.

 foto: spaghetti alla carbonara

Spaghetti alla carbonara. Op de wijze van de houtskoolstoker. De eerste keer dat ik dit gerecht at was bij Vesuvio in Cannes in 1981. Nu 35 jaar later kun je me er nog voor wakker maken. En is onze relatie nog steeds springlevend.  Ik eet dit gerecht direct warm geserveerd met een extra eidooier of het restje koud direct uit de de ijskast. Ik maakte spaghetti alla carbonara vaak klaar in ons studentenhuis. In die tijd kende men alleen de pasta’s met rode sauzen het liefst uit een zakje van een Zaanse fabrikant. Spaghetti gemaakt van zachte estivum tarwe. En de saus was standaard bolognese. Andere bereidingen kende men niet.  Grote ogen zette ik op toen huisgenoot B. naar de ijskast liep en de ketchupfles pakte. Full force ging deze over de carbonara. Heiligschennis!!! Maar ja het waren de eighties. De hogere pastakunde was nog niet uitgevonden.

Spaghetti alla carbonara, een klassieker, die volgens de mare is uitgevonden in het na-oorlogse Rome. Om de Amerikaanse soldaten hun scrambled eggs en bacon te serveren. Of dat zo is, weet ik niet maar het is een mooi verhaal.

Een ander heikel onderwerp is of carbonara met of zonder room, met of zonder champignons ( getuige het nieuwe product van een multinational, carbonara in 20 minuten) wordt gemaakt. Het antwoord hierop is driewerf NEE!

Spaghetti carbonara is een gerecht van spek ei en schapenkaas, eventueel een teentje knoflook en wat peterselie als garnering.  Voor mij is het als niet ei liefhebber een van de enige gerechten waar er niet genoeg eidooier in kan zitten. dat maakt de pasta zo onctueux om maar eens een Franse term te nomen. Romig, gebonden…. Ik houd erover op, want het water loopt mij al in de mond. Spaghetti alla carbonara  met een fris glas wit uit de Castelli Romani. En wat de twist betreft: natuurlijk bij puristen niet toegestaan. Ik voeg soms een dash cayennepeper en wat citroen rasp toe. (niet verder vertellen)

Nodig:

400 g biologische spaghetti

6 eieren

200 g kinnebakspek of anders gerookt spek.

100 g geraspte oude pecorino

olijfolie

peper en zout

3 gehakte tenen knoflook

gehakte peterselie

voor de twist:

een snuif cayennepeper

wat citroenrasp

Bereiding:

Snijd het spek in kleine blokjes en bak het uit in wat olie.  Fruit de gehakte knoflook kort mee. Scheid de eieren en bewaar 4 dopjes voor de garnering. Kook in heet water de spaghetti gaar volgens gebruiksaanwijzing. Voeg wat kookvocht, peterselie en peper en zout toe aan de gebakken spek. Roer de afgegoten spaghetti erdoor. Daarna de geraspte kaas. Als laatste twee eidooiers, nadat de pasta iets is afgekoeld. Je wilt immers geen roerei. Serveer de spaghetti alla carbonara direct met voor ieder een dopje met eigeel erboven op.

Zeebaarsfilet met spek en gremolata.

 foto: gebakken zeebaarsfilet.

Zeebaarsfilet met spek en gremolata. Het idee ervoor ontstond spontaan in Gereons SeaSpot, nadat ik twee knoeperds van zeebaarzen had gekocht in IJmuiden. De uitdaging was om er zelf filets van te maken. Dat viel nog behoorlijk tegen, want het waren taaie rakkers. Met andere woorden een scholletje is makkelijker te doen. Kan ook aan het gebruikte mes hebben gelegen. Maar het lukte. Op het aanrecht lagen twee mooie filets. De kop en resten kun je mooi verwerken tot een visbouillon, altijd handig. Echt SeaSpot food noem ik dat. Snel wat gremolata gemaakt van wat peterselie, knoflook en citroenrasp. Een paar plakjes spek uitgebakken als bodem. De zeebaars filets door zout, peper en bloem gewenteld. Het bakken kon beginnen. In de pan bruiste de roomboter. Om en om bakte ik de dubbelgevouwen filets. Ik haalde ze uit de pan en dekte ze af. Vlug de gremolata erbij en afblussen met een glas witte wijn. De vis nog even kort warmen en de borden konden naar buiten. We dronken er feestelijk glas Pouilly Fumé bij terwijl het aan de horizon leek of Engeland in vuur en vlam stond.

 foto: klaar voor de start.

Nodig:

4 zeebaarsfilets met huid

2 tenen knoflook

peterselie

rasp van citroen

8 plakjes spek

bloem

zout en peper

boter

glas witte wijn.

Bereiding:

Maak van de zeebaars filets of laat je visman dit doen. Dep de filets droog en haal ze door een mengsel van bloem, zout en peper. Bak in een pan het spek uit en laat het uitlekken op keukenpapier. Verhit een ferme klont boter in een pan en bak de dubbelgevouwen filets om en om aan. Haal ze uit de pan en leg afgedekt opzij. Voeg de gremolata van gehakte knoflook, peterselie en citroenrasp toe en blus af met wat witte wijn. Laat kort sudderen. Doe de vis terug in de pan om op te warmen. Maak de borden op. Eerst het gebakken spek, daarop de gebakken zeebaarsfilet en een beetje saus. Serveer direct. Met wat gekookte tagliatelle en wat zeekraal.

Rook! van Steven Raichlen.

foto: cover Rook!

Rook!, culinair roken op de BBQ en in andere rookkasten. In dit nieuwe boek vertelt bestsellerauteur en barbecue-goeroe Steven Raichlen  je alles over roken. De schrijver laat in zeven stappen zien, tenminste als je ze goed in acht neemt, hoe het beste uit je gerookte gerechten te halen.In Rook! staan vlees, vis gevogelte en groente centraal, maar Raichlen deinst ook niet terug voor gerookte cocktail of wat te denken van mayonaise?

Stap 1 is de keuze van je smoker, een barbecue met deksel, een Green Egg, kamado of rookoven. Bij stap 2 vertelt Raichlen alles over de soorten brandstof van hout tot kolen. In stap 3 gaat het over het juiste gereedschap. Heel belangrijk stap 4 gaat over het op smaak maken met rubs, marinades en infusers. Stap 5 gaat over de rookmethode, die bij een gerecht past. Stap 6 over vuur stoken en rook genereren. En tot slot stap 7 over hoe de juiste gaarheid en rokerigheid te constateren. Deze zeven treden in Rook! leiden volgens de schrijver uiteindelijk tot het Rooknirwana. Raichlen beschrijft het uitvoerig aan de hand van duidelijke schema’s.

Na deze basistraining gaat het boek verder met voorgerechten, gerookte eieren, camembert met jalapeño pepers of gerookte leverpaté. De schrijver schuwt het experiment niet.

Hierna komt rundvlees aan bod, runderribben, zelf gerookte pastrami of stripsteak met kersenhout. Alle recepten voorzien van duidelijke technische uitleg. Hierin gaat het boek verder dan het gemiddelde BBQ boek. Het varken, geheel of in delen gerookt, Slimme tips voor gerookte ribben of zelfgemaakt spek. Delicaat lamsvlees om te roken. Raichlin noemt het jammer dat schapen- en lamsvlees zo weinig op het menu staat. Want dit vlees leent zich er prima voor. Rook! gaat verder met burgers, worstjes en meer. Hooi gerookte hamburgers, gehaktballetjes uit Montréal met maple syrup. Gevolgd door gevogelte, kip aan het spit of dubbelgerookte whiskykalkoen.

Vis staat ook op het menu, gerookte oesters, garnalen of warm gerookte zalm. Dit experiment haalde ik al zelf eens uit met zalmforel op mijn Amsterdamse balkon. Gewoon op een elektrisch pitje en met een oude pan. Er is ook aandacht voor groente, bijgerechten en vleesloos roken. Het boek sluit af met warme nagerechten en heel speciaal cocktails met rook. Bijvoorbeeld bacon Bourbon. Niets is Raichlen in Rook! te gek.

Rook! Culinair roken op de BBQ en in andere rookkasten is mooi vormgegeven boek, dat een goede handleiding geeft aan alle mannen en vrouwen, die zich willen bekwamen in het rookmeesterschap. Zij het professioneel of als hobbyist. Wat ik een nadeel aan de gebruikte apparatuur en methoden vind is dat niet iedereen de ruimte of de mogelijkheden heeft om zelf aan de slag te gaan. Zo is het op mijn Amsterdamse balkon verboden om met open vuur te werken en rook. Daarom ging ik te rade bij Belgische BBQ expert en blogger Simon Vanbecelaere, ook bekend als de BBQ bastard. Deze bevlogen man gaat binnenkort op Gereons Keuken Thuis uit Rook! koken. Ben benieuwd.

Rook! Culinair roken op de BBQ en in andere rookkasten, Steven Raichlen. (ISBN 9789045209371) is een uitgave van Karakter en kost € 24,99

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Tour du terroir.

 foto: van alles in pot en blik.

Tour du terroir. Het is zo’n mooie term dat terroir. Het klimaat, de bodem en de inspanning van de boer zorgen er voor, dat er in elke uithoek van Frankrijk de mooiste producten zijn te vinden. Met specifieke smaken behorend bij de streek. Streekproducten en -gerechten en wijnen, al dan niet voorzien van een AOP. Want de Fransen zijn trots op hun eigen producten. In supermarktfolders zie je steevast de term “production Française” staan als het om vlees en groente gaat. Het is een aanbeveling. Nobody does it better. (ook de titel van één van de Franse kookboeken van TV kok Trish Deseine)

Een rondje Frankrijk levert dan ook een karrenvracht aan producten op. De buren van Gereons Keuken Thuis fronsten regelmatig de wenkbrauwen als na een trip naar Frankrijk de auto werd uitgeladen. Dozen met wijn en tassen met allerlei aangeschafte waar stonden voor het gebouw. Culisouvenirs. Kruiden, blikken confit de canard, olijfolie, cassis de Dijon, stokbroodplank, zeep…. Het paste allemaal ternauwernood in de kofferbak en op de achterbank.

Terroir dus met de klok mee: potten met krabbensoep uit Le Touqet, macarons uit Picardië, champagne en roze biscuit uit de koninklijke stad Reims, mirabellenjam uit Lotharingen, Elzasser wijnen, cassislikeur en mosterd uit Dijon, comté uit de Jura. Verder zuidwaarts nougat uit Montélimar, herbes de Provence, roze knoflook uit Cavaillon, potten gevulde mosselen uit Sète en rode Banyuls. Alles zorgvuldig bij elkaar gescharreld.

Uit het westen piment d’espelette, wijnen uit de Bordelais, boekweitmeel uit Bretagne, witte Muscadets. Cider en kaasjes uit Normandië, Dan is het rondje nog niet eens compleet. Gereons Keuken Thuis kan uren struinen over markten, door grandes surfaces en langs wijnhuizen. Ondanks het voornemen om deze keer eens niet zoveel te kopen. Het lukt gewoon niet. De lokroep van het terroir en al het lekkers.

Een leuke tip en makkelijk te doen voor een dagje is gaan shoppen in Ronq net boven Lille aan de Frans/Belgische grens. Naast een mega Auchan vind je er ook  wijnwinkel en        -kelder Hyperwine. De laatste heeft altijd leuke aanbiedingen op wijngebied. En in de Auchan is gewoon alles te krijgen. Food en non food. Een andere tip is de Leclerc of Cora net onder de Frans/ Luxemburgse grens. Ideaal om nog wat laatste inkopen (vers) te doen tijdens je terugreis naar Nederland. Zo kom je in ieder geval bepakt en bezakt terug van je vakantie. Na een tour du terroir.

franse kook kunst.

 foto: franse kook kunst

Franse kook kunst. In de Ardèche bestiert chefkok Nort van Hoof (de Fransen noemen hem Norbert) Eclats de Vie, een chambre et table d’hôtes. Nort is geen onbekende kok. Op zijn 26e werkte hij al in een gerestaureerd benedictijner klooster in de Cevennen. Ook schreef hij in 1998 zijn eerste kookboek “Koken op een Berg. je kunt dus zeggen dat Nort zijn sporen wel heeft verdiend. Mensen eten graag bij hem. Hij kookt graag à l’improviste met al het moois dat het land van de Ardèche voortbrengt. Schrijfster Margriet Weenink en beeldend kunstenaar Willem Weenink gingen samen met Nort aan de slag. Het resultaat van hun inspanningen is franse kook kunst  geworden. Een kookboek dat kunst, tekst en recepten verenigt. Willem Weenink tekende voor de illustraties, Margriet dichtte en schreef de teksten en Nort kookte. Het is een sfeervol geheel geworden.

De indeling van het boek is niet op basis van gerechten maar op producten. Het start met tomaten, rood en sappig van de Franse zon. Dan volgen de kastanjes, lang een belangrijke voedselbron voor de lokale bevolking. Olijven ontbreken niet. Vis, zoetwatervis uit de rivier de Ardèche. Knoflook doet de schrijvers terugverlangen naar de sixties en Ramses Shaffy. Paddenstoelen, geteeld of geplukt. Kip, vooral de poulet fermier of jaune. Appels symboliseren de herfst, pruimen uit rijke oogst. Varkensvlees, eieren, schapen, citroenen en tot slot kruiden&groenten. De schrijfster en tekenaar hebben kosten noch moeite gespaard om al deze producten te voorzien van een kunstzinnige connotatie. Met leuke verhalen, gedichten, foto’s en tekeningen. In mijn optiek geldt dat niet voor de recepten. Die hadden best wat creatiever gemogen en met wat meer couleur locale. Ik mis terroir. Het zijn meer alledaagse internationale recepten. Dat is jammer.

Dat neemt niet weg dat dit kook- en leesboek een prima passe temps is voor je aanstaande vakantie. Je huurt een huisje in de Ardèche of elders in Frankrijk, leest wat en kookt wat zoals Nort dat doet. Bij vertrek laat je dit kookboek voor de volgende gasten of je gastheer/vrouw liggen.

franse kook kunst, Nort van Hoof, Margriet Weenink en Willem Weenink (ISBN 9789089896988) is een uitgave Terra en kost €20,00

 

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Het Insecten kookboek.

 foto: het insecten kookboek.

Het Insecten kookboek. Nee niet Erik of het klein insectenboek, maar een heus boek met inspirerende recepten en uitleg over het eten van de toekomst.  Het lag al een tijdje ter bespreking in Gereons Kookboekenhoek. Maar ik was er nog niet echt aan toegekomen. En…. vond het net als de meeste Europeanen een beetje eng, zo’n sprinkhaan, krekel, meel- of buffaloworm. De enige wijze waarop ik insecten consumeer is met het drinken van Campari. (rood door de cochenilleluis) Eigenlijk best vreemd terwijl ik zaterdag nog een kilootje Noordzeegarnalen sta te pellen @Gereons Seaspot. Die eten we namelijk wel. Folke Dammann en Nadine Kuhlenkamp pogen de acceptatie met dit mooie boek en 38 recepten te verhogen.

In het eerste deel van het boek geven de schrijver uitleg over deze uiterst duurzame en eiwitrijke voedselbron. Want insecten zijn overal te vinden en worden op andere continenten gretig verorberd. De Grieken en Romeinen beschouwden insecten als een waardevol voedingsmiddel. In de 19e Eeuw at men in Duitsland nog meikeversoep. Echt waar.Dan de duurzaamheid van deze eiwitleveranciers. Insecten verwerken hun voedsel zeer efficiënt. Ter illustratie: acht kilo voedsel levert één kilogram rundvlees, terwijl het 4 kilo insectenvlees oplevert. Zover het pleidooi.

Hierna gaan Damman en Kuhlenkamp verder met de vier alom verkrijgbare insecten, die worden gekweekt voor consumptie, sprinkhanen, krekels, meel- en buffalowormen. Alle vier voorzien van een declaratie van hun voedingswaarde. De gedroogde en verse vorm. Als designer was Dammann ook geïnteresseerd in de mogelijkheden voor de gastronomie.In vele landen experimenteren koks met insecten. In Nederland geeft Pierre Wind zelf workshops met insecten.

Dan is het tijd om te koken. Onder het mom van laat je niet bang maken, laat het je smaken. Voorgerechten als geroosterde buffalowormen op een bedje van wilde kruiden of een kokossoepje met sprinkhanenspiesjes. Hoofdgerechten zoals een tagliatelle met pesto en krekels of gebakken insecten met rode groentecurry. En de toepassingen in desserts. Chocorotjes met meelwormen of appelcompote met gebrande sprinkhanen. Het boek sluit af met wat snacks.

Folke Dammann, oprichter van “snack insects” en Nadine Kuhlenkamp, senior art director, hebben met dit insecten kookboek een mooi pleidooi vormgegeven voor de acceptatie van het eten van sprinkhanen. De insecten springen van de begeleidende foto’s. Even wennen, maar het eten ervan, dat zouden we allemaal eens moeten proberen. Ik ga het eens proberen. Verslag volgt.

Het Insecten kookboek, Folke Dammann (ISBN 9789045208251) is een uitgave van Karakter en kost € 19,99

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Zomerse leesparade.

 

foto: boeken op mijn balkon.

Zomerse leesparade. Het is half juli, het zonnetje verwarmt mijn zomerse balkon. Buiten ligt een grote stapel kookboeken voor mijn neus om op de foto te zetten. Nog te lezen en sommigen nog te recenseren. Of gewoon ter inspiratie. Ik ben eens in de oogst  voor deze zomer gedoken. Ter lering ende vermaeck zullen we maar zeggen. Laten we niet langer dralen. Dit is mijn vrolijke selectie voor 2016. Een zomerse leesparade.Fado klinkt uit de speakers, Lekker fris glas rosé erbij en de zomer kan niet meer stuk.

 Bonen! van Joke Boon bevat vele vrolijke zomerse gerechten. 2016 is tenslotte het jaar van de peulvrucht.

Het is altijd feest met Karin Luiten, plan eens een zomers diner uit haar boek De vrolijke tafel. Zonder pakjes en zakjes.

 Grieks eten hoort bij de #alfresco zomer, GREEK Nu eens met een moderne twist door George Calombaris.

De grote vakantiespecial van Smult met 101 recepten voor elke thuiskok. Nu in de kiosk. Met bijdragen van Janny van der Heijden, Bart van Olphen en Susan Aretz.

  De Zuid Japanse keuken, Nanban.

Elke zomer wordt er heel wat fruit in de pot gehakt in Gereons Keuken Thuis. Of tot ijs verwerkt. Rijp zomerfruit. Vier de zomer met Janneke Philippi

Italiaans maar dan Quick and easy voor na een dagje strand. Uit de Zilveren Lepel kookschool.

  Zilt Zoet Zeeland met dat zomer in Zeeland gevoel. Niet te weerstaan zomerboek.

 Thuis aan de slag met Pasta di Janny!

  Het boek  Fish Tales van Bart van Olphen. Je maakt direct een omweg naar Gereons SeaSpot via IJmuiden. Om verse vis te scoren.

 En om mijn wijnkennis up to date te houden is er Wine Folly.

Happy summer!

Zilt Zoet Zeeland.

 foto: cover zilt zoet Zeeland

Zilt Zoet Zeeland. Zomers bij mijn grootouders op de camping in Zeeland. Op het strand van Westerschouwen garnalen vangen. Vliegeren in de duinen bij Burgh Haamstede. Het is al weer lang geleden, maar ik koester er nog steeds mooie herinneringen aan. Oma bakte scholletjes in het schuurtje, die diezelfde dag nog waren gevangen door mijn opa in zijn bootje. Het leek een tijd waarin zomers eeuwenlang duurden. De tocht met de pont van Breskens naar Vlissingen op mijn veertiende, een echte zeereis in mijn eentje. Met in mijn tas verse langoustines van de visafslag om mee naar huis in Den Bosch te nemen.

Vanuit Gereons SeaSpot kijk ik op deze middag naar de grauwe Noordzee. Zou het  nog zomer worden? Als het aan Anette van Ruitenburg, Ruth de Ruwe en Tanja van den Berge ligt wel. Want zij schreven het mooie boek Zilt Zoet Zeeland. Natuur, cultuur en gastronomie van misschien wel de mooiste provincie van ons land. In het boek maken de culischrijfsters van Ruitenburg en van den Berge en landschapsfotografe de Ruwe een tocht door het land omringd door water en zee. Op de grens van Zilt en zoet. Dat levert mooie verhalen, smakelijke recepten en plaatjes op. Over de vloedlijn waarin de scheermessen goed gedijen. Het getij dat van belang is voor de mossel- en oesterteelt. Een mosselpotje op twee manieren. Over het fruit dat rijpt in de Zeeuwse zon. Voor een kersenclafoutis. Zeeuwse boterbabbelaars ontbreken niet. Net zomin als hun verhaal over het kreeftenvissen. De wijn van Schouwen Duiveland. Het lamsvlees van Noord Beveland. Zeewierteelt. Alikruiken, krukels of kreukels met krentenbrood. De jacht op de eilanden. Hertenham met kweepeer en zuurkoolsalade. Zeekat, een soort inktvis uit de Oosterschelde. Wat een overvloed allemaal in deze provincie. Zilt Zoet Zeeland. Eigenlijk is het in een korte blog als deze moeilijk samen te vatten. telkens als je het boek openslaat ontdek je iets nieuws. De drie dames hebben kosten noch moeite gespaard om met producenten van al het lekkers te spreken. Boeren te bezoeken. Op pad te gaan met vissers. En vooral van alles te proeven. Met dit boek maak je een reis door het eilandenrijk vol met gepassioneerde mensen met een verhaal. Opgeschreven en gefotografeerd. Want naast de mooie verhalen en recepten staan er prachtige foto’s van het Zeeuwse land in, die je meteen doen verlangen op pad te gaan om het allemaal zelf te beleven en natuurlijk proeven.. Dat Zilt en Zoet Zeeland. Gereons Keuken en Route moet er snel weer eens naartoe.

Zilt Zoet Zeeland, Anette van Ruitenburg, Ruth de Ruwe en Tanja van den Berge (ISBN 9789059567078) is een uitgave van Fontaine en is te koop voor € 39,95

Meer informatie over alle activiteiten van deze drie dames vind je op de websites van Annette van Ruitenburg, Ruth de Ruwe en Tanja van den Berge

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

GREEK

 foto: GREEK 

GREEK.  Is hij een Griekse kok? Welnee! George Calombaris (niet Giorgos) is een Australische chef met een Helleens hart en dito bloed. (met nog wat drupjes Egypte en Sicilië) Hij wordt blij van de vrolijke keuken van het land van zijn ouders en voorouders. Maar zegt zelf Australisch te  koken, terwijl hij luistert naar de ritmes van bouzouki en baglamaGereons Keuken Thuis zou in deze recensie veel aandacht kunnen besteden aan de opmerkelijke CV van Calombaris. Maar dat laat ik aan de bekende chefs zoals Blumenthal en Carlucci over, die in het begin van het boek vertellen wat zij van George en zijn kookkunsten vinden.

Voor Grieks eten kun je mij wakker maken. Traditioneel, wat exotischer of een mengvorm. Glas koele retsina erbij of een ouzaki. Niets mis mee. Er staan dus heel wat boeken over Helleense eterij in mijn kookboekenhoek. Maar GREEK is heel speciaal. Het haalt traditionele gerechten uit hun setting door er wat aan toe te voegen, te vervangen of juist weg te laten. Dit deed de moeder van de kok en schrijver ook al met haar kipnuggets van hersentjes. Hoe creatief. En dat is Calombaris ook. Zonder zijn Griekse wortels te vergeten.

Greek is een vrolijk en zomers boek. (dat kunnen we wel gebruiken) In pennenstreken en felle kleuren laat de kok zien wat er allemaal mogelijk is als je wilt afwijken van het blauw witte Cycladische pad. Het boek begint met hoe kan het ook anders snacks (mezedes) Ingelegde komkommers in ouzo of krokante kwartel met een tzatziki van biet. En de emblematische kipnuggets van zijn moeder. De klasgenootjes likten hun vingers er bij af. We gaan verder met de dips. Onlosmakelijk verbonden met de Griekse eetcultuur. Een worteltzatziki of bloemkoolskordalia voor bij krokant varkensvlees. Calombaris combineert taramosalata met kroepoek. Spannend.

Pasta mag niet ontbreken. Hilopites, lintpasta van Kreta met eend en tuinbonen of gnocchi met avgolemono. De klassieker pastitsio houdt George klassiek. Zo hoort dat bij dit soulfood gerecht.We gaan via een Weens uitstapje met Carlucci verder naar nog zo’n instituut. De souvlaki. Calombaris legt het uit in zeven geboden. Een heerlijk hoofdstuk vol streetfood volgt. Stel je de markt voor in Athene met zijn beroemde patsas soep. Deze staat niet in Greek maar wel Griekse tosti’s van limabonen, pasticciokroketten of omelet met Griekse worst. Net als de patsas soep een stevig begin van de dag of einde van een nacht stappen.

Calombaris besteedt veel aandacht aan de keuken van zijn moeder. Keftedes van Cyprus, gehaktpasteitjes of artisjokken met avgolemono. Bij haar aankomst moest de moeder roeien met de riemen, die ze had en dat deed ze in de keuken. Nog een hoofdstuk salades en dan op naar de desserts. Wat een zoete hemel vol Turks fruit en prachtige fotografie. Niets in dit boek schijnt aan het toeval overgelaten te zijn. De goden van de Olympus kunnen zo aanschuiven. Het boek eindigt met wat spannende drankjes. Tafels opzij en voetjes van de vloer.

GREEK is een vrolijk vormgegeven boek met spannende recepten. En hele mooie fotografie. De schrijver neemt je mee in zijn Australische keuken met een Helleens hart. Een fijn boek voor deze natte Hollandse zomer. Dan maar binnen #alfresco aan de slag. Met een buffetje of zo!

GREEK, uit de keuken van George Calombaris (ISBN 9789461431479) is een uitgave van Good Cook en is te koop voor € 29,95

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Lijstjes. Foodblogevent juni 2016

 foto: salade Baltique.

Lijstjes, papiertjes, krabbeltjes, hele planningen. We maken ze allemaal. Om er vervolgens niets mee te doen. In Gereons Keuken Thuis wordt nooit gekookt volgens recepten, noch volgens lijstjes. Omdat het simpelweg niet werkt. Als ik een boodschappenlijstje maak vergeet ik steevast twee of drie dingen. Niet erg want dan kun je bij wijze van extra lichaamsbeweging nog een keertje naar de supermarkt fietsen. Of, als je daar geen zin in hebt, improviseren. Dat overkwam me onlangs met een recept van Bilder & DeClerq. Zij grossieren in leuke recepten en je schaft bij hun de suggestie en afgemeten ingrediënten per persoon aan. So far so good! Maar bij thuiskomst bleek dat er nogal wat dingen vanuit je voorraadkast bij moesten. Geen handig lijstje dus. Het sterkte me in mijn mening maar niet meer volgens lijstjes te koken. Ik hoef van mijzelve geen varken te kunnen uitbenen, noch glazuur van suikervervangers te maken of een ingewikkelde sartu. (Een Napolitaans gerecht uit de 18e eeuw)

Ik ben gewoon gestopt met het bijhouden van een to do list van culinaire dingen. Ik maak het of niet. Het is net het Nederlandse zomerweer. Zo gaat dat ook tijdens mijn jaarlijkse #applemania. Tenminste als ik genoeg appels in huis heb. Hetzelfde geldt voor tomaten saus. Als ik genoeg tomaten kan scoren, belanden deze als pasta saus in de pot. Lijstjes en het ultieme recept, dat je als foodblogger nog ooit op je geweten moet hebben. Het thema van het foodblogevent juni.  Ik ben eens gaan graven in de spelonken van alle berichten, die ik wereldkundig maakte in de bijna 5 jaar van Gereons Keuken Thuis. Zou ik gaan voor de babas au rhum, de kip uit Louhans (verbeterde versie) of de stoof met Trappist, die ik maakte voor een van mijn Talk and Table gasten. Het werd geen van dat alles. Voor het foodblogevent van juni zend ik het recept in van een easy salade. Een salade Baltique met wilde en gerookte zalm. Easy voor bij de BBQ en altijd hoog op de hitlijst in Gereons SeaSpot.

Nodig:

1 groot blik wilde rode zalm

1 kg vastkokende aardappels

200 g gerookte zalm

bieslook

peterselie

kleine pittige cornichons

4 el mayonaise

2 el sour cream

peper en zout

Bereiding:

Schil en kook de aardappelen gaar. Zet ze iets eerder uit dan gewoonlijk, want in de pan garen ze nog behoorlijk na. Laat de aardappels afkoelen. Snijd de augurkjes fijn. Hak de peterselie en bieslook fijn. Meng deze door de in blokjes gesneden aardappel. Open het blik zalm en laat uitlekken. Verwijder graatjes en vel en vet. meng door aardappels. Voeg de mayo en sour cream toe en roer voorzichtig. Maak het geheel op smaak met peper en zout. Roer als laatste de in reepjes gesneden gerookte zalm erdoor.

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten