Spaghetti alla carbonara.

 foto: spaghetti alla carbonara

Spaghetti alla carbonara. Op de wijze van de houtskoolstoker. De eerste keer dat ik dit gerecht at was bij Vesuvio in Cannes in 1981. Nu 35 jaar later kun je me er nog voor wakker maken. En is onze relatie nog steeds springlevend.  Ik eet dit gerecht direct warm geserveerd met een extra eidooier of het restje koud direct uit de de ijskast. Ik maakte spaghetti alla carbonara vaak klaar in ons studentenhuis. In die tijd kende men alleen de pasta’s met rode sauzen het liefst uit een zakje van een Zaanse fabrikant. Spaghetti gemaakt van zachte estivum tarwe. En de saus was standaard bolognese. Andere bereidingen kende men niet.  Grote ogen zette ik op toen huisgenoot B. naar de ijskast liep en de ketchupfles pakte. Full force ging deze over de carbonara. Heiligschennis!!! Maar ja het waren de eighties. De hogere pastakunde was nog niet uitgevonden.

Spaghetti alla carbonara, een klassieker, die volgens de mare is uitgevonden in het na-oorlogse Rome. Om de Amerikaanse soldaten hun scrambled eggs en bacon te serveren. Of dat zo is, weet ik niet maar het is een mooi verhaal.

Een ander heikel onderwerp is of carbonara met of zonder room, met of zonder champignons ( getuige het nieuwe product van een multinational, carbonara in 20 minuten) wordt gemaakt. Het antwoord hierop is driewerf NEE!

Spaghetti carbonara is een gerecht van spek ei en schapenkaas, eventueel een teentje knoflook en wat peterselie als garnering.  Voor mij is het als niet ei liefhebber een van de enige gerechten waar er niet genoeg eidooier in kan zitten. dat maakt de pasta zo onctueux om maar eens een Franse term te nomen. Romig, gebonden…. Ik houd erover op, want het water loopt mij al in de mond. Spaghetti alla carbonara  met een fris glas wit uit de Castelli Romani. En wat de twist betreft: natuurlijk bij puristen niet toegestaan. Ik voeg soms een dash cayennepeper en wat citroen rasp toe. (niet verder vertellen)

Nodig:

400 g biologische spaghetti

6 eieren

200 g kinnebakspek of anders gerookt spek.

100 g geraspte oude pecorino

olijfolie

peper en zout

3 gehakte tenen knoflook

gehakte peterselie

voor de twist:

een snuif cayennepeper

wat citroenrasp

Bereiding:

Snijd het spek in kleine blokjes en bak het uit in wat olie.  Fruit de gehakte knoflook kort mee. Scheid de eieren en bewaar 4 dopjes voor de garnering. Kook in heet water de spaghetti gaar volgens gebruiksaanwijzing. Voeg wat kookvocht, peterselie en peper en zout toe aan de gebakken spek. Roer de afgegoten spaghetti erdoor. Daarna de geraspte kaas. Als laatste twee eidooiers, nadat de pasta iets is afgekoeld. Je wilt immers geen roerei. Serveer de spaghetti alla carbonara direct met voor ieder een dopje met eigeel erboven op.

Zeebaarsfilet met spek en gremolata.

 foto: gebakken zeebaarsfilet.

Zeebaarsfilet met spek en gremolata. Het idee ervoor ontstond spontaan in Gereons SeaSpot, nadat ik twee knoeperds van zeebaarzen had gekocht in IJmuiden. De uitdaging was om er zelf filets van te maken. Dat viel nog behoorlijk tegen, want het waren taaie rakkers. Met andere woorden een scholletje is makkelijker te doen. Kan ook aan het gebruikte mes hebben gelegen. Maar het lukte. Op het aanrecht lagen twee mooie filets. De kop en resten kun je mooi verwerken tot een visbouillon, altijd handig. Echt SeaSpot food noem ik dat. Snel wat gremolata gemaakt van wat peterselie, knoflook en citroenrasp. Een paar plakjes spek uitgebakken als bodem. De zeebaars filets door zout, peper en bloem gewenteld. Het bakken kon beginnen. In de pan bruiste de roomboter. Om en om bakte ik de dubbelgevouwen filets. Ik haalde ze uit de pan en dekte ze af. Vlug de gremolata erbij en afblussen met een glas witte wijn. De vis nog even kort warmen en de borden konden naar buiten. We dronken er feestelijk glas Pouilly Fumé bij terwijl het aan de horizon leek of Engeland in vuur en vlam stond.

 foto: klaar voor de start.

Nodig:

4 zeebaarsfilets met huid

2 tenen knoflook

peterselie

rasp van citroen

8 plakjes spek

bloem

zout en peper

boter

glas witte wijn.

Bereiding:

Maak van de zeebaars filets of laat je visman dit doen. Dep de filets droog en haal ze door een mengsel van bloem, zout en peper. Bak in een pan het spek uit en laat het uitlekken op keukenpapier. Verhit een ferme klont boter in een pan en bak de dubbelgevouwen filets om en om aan. Haal ze uit de pan en leg afgedekt opzij. Voeg de gremolata van gehakte knoflook, peterselie en citroenrasp toe en blus af met wat witte wijn. Laat kort sudderen. Doe de vis terug in de pan om op te warmen. Maak de borden op. Eerst het gebakken spek, daarop de gebakken zeebaarsfilet en een beetje saus. Serveer direct. Met wat gekookte tagliatelle en wat zeekraal.

Spaghetti met tonijn en kerstomaatjes.

 foto: spaghetti met tonijn en kerstomaatjes

Lunchpasta, spaghetti met tonijn en kerstomaatjes. Het is maandag, nog steeds zomer en het strand lonkt. Sinds de fusie van twee niet nader te noemen supermarktketens. (Ja, die blauwe en die met die leeuw) is het assortiment danig uitgebreid. Ineens stonden er hier in de schappen blikken met echte Italiaanse tomaten, van zongerijpt Italiaans, via gehalveerde Romatomaat, hele kerstomaatjes op sap tot datterini, dadeltomaatjes. Wat een feest vergeleken met die blikken tomaat, die we jaren voorgeschoteld kregen. En die smaak. Zo’n blik is instant feest, Butta la pasta zou ik zeggen. Fruit wat knoflook, een scheut olijfolie, rasp wat Parmezaan en klaar is Gereon. Houd ik in ieder geval tijd over om het strand te verkennen. Een als je er dan zo’n heerlijk blik tonijn bij doet en wat basilicum van het balkon is je maaltijd compleet in nog geen kwartier. Zomer op je bord. Zonnebommetjes in je mond. Vandaag een spaghetti met tonijn en kerstomaatjes. Ik guts er dan voor de pit nog een scheut je piri piri over.

Nodig (4 personen):

1 pak biologische spaghetti

1 blik tonijn op water of olie

1 blik Mutti kerstomaatjes op sap

sap van een halve citroen

4 tenen knoflook gehakt.

basilicumblaadjes

1 tl oregano

peper en zout

1/2 tl chilipoeder

geraspte Parmezaanse kaas

olijfolie

Bereiding:

Kook de biologische spaghetti volgens de aanwijzingen op het pak. Verhit in een pan wat olie en fruit hierin kort de knoflook en chilipoeder aan. Voeg het blik tomaatjes toe en breng het geheel aan de kook. Voeg het citroensap, oregano en basilicum toe. laat kort sudderen. Voeg naar smaak wat peper en zout toe. Giet de spaghetti af en bewaar wat vocht. Laat het blik tonijn uitlekken. ( indien op olie wat visolie bewaren) Meng de spaghetti met de saus en schud om en om tot het geheel goed is gemend. Voeg eventueel wat visolie of kookvocht toe. Garneer de spaghetti met de uitgelekte tonijn en serveer direct. Met of zonder geraspte Parmezaanse kaas. ( of een dash piri piri)

Rook! van Steven Raichlen.

foto: cover Rook!

Rook!, culinair roken op de BBQ en in andere rookkasten. In dit nieuwe boek vertelt bestsellerauteur en barbecue-goeroe Steven Raichlen  je alles over roken. De schrijver laat in zeven stappen zien, tenminste als je ze goed in acht neemt, hoe het beste uit je gerookte gerechten te halen.In Rook! staan vlees, vis gevogelte en groente centraal, maar Raichlen deinst ook niet terug voor gerookte cocktail of wat te denken van mayonaise?

Stap 1 is de keuze van je smoker, een barbecue met deksel, een Green Egg, kamado of rookoven. Bij stap 2 vertelt Raichlen alles over de soorten brandstof van hout tot kolen. In stap 3 gaat het over het juiste gereedschap. Heel belangrijk stap 4 gaat over het op smaak maken met rubs, marinades en infusers. Stap 5 gaat over de rookmethode, die bij een gerecht past. Stap 6 over vuur stoken en rook genereren. En tot slot stap 7 over hoe de juiste gaarheid en rokerigheid te constateren. Deze zeven treden in Rook! leiden volgens de schrijver uiteindelijk tot het Rooknirwana. Raichlen beschrijft het uitvoerig aan de hand van duidelijke schema’s.

Na deze basistraining gaat het boek verder met voorgerechten, gerookte eieren, camembert met jalapeño pepers of gerookte leverpaté. De schrijver schuwt het experiment niet.

Hierna komt rundvlees aan bod, runderribben, zelf gerookte pastrami of stripsteak met kersenhout. Alle recepten voorzien van duidelijke technische uitleg. Hierin gaat het boek verder dan het gemiddelde BBQ boek. Het varken, geheel of in delen gerookt, Slimme tips voor gerookte ribben of zelfgemaakt spek. Delicaat lamsvlees om te roken. Raichlin noemt het jammer dat schapen- en lamsvlees zo weinig op het menu staat. Want dit vlees leent zich er prima voor. Rook! gaat verder met burgers, worstjes en meer. Hooi gerookte hamburgers, gehaktballetjes uit Montréal met maple syrup. Gevolgd door gevogelte, kip aan het spit of dubbelgerookte whiskykalkoen.

Vis staat ook op het menu, gerookte oesters, garnalen of warm gerookte zalm. Dit experiment haalde ik al zelf eens uit met zalmforel op mijn Amsterdamse balkon. Gewoon op een elektrisch pitje en met een oude pan. Er is ook aandacht voor groente, bijgerechten en vleesloos roken. Het boek sluit af met warme nagerechten en heel speciaal cocktails met rook. Bijvoorbeeld bacon Bourbon. Niets is Raichlen in Rook! te gek.

Rook! Culinair roken op de BBQ en in andere rookkasten is mooi vormgegeven boek, dat een goede handleiding geeft aan alle mannen en vrouwen, die zich willen bekwamen in het rookmeesterschap. Zij het professioneel of als hobbyist. Wat ik een nadeel aan de gebruikte apparatuur en methoden vind is dat niet iedereen de ruimte of de mogelijkheden heeft om zelf aan de slag te gaan. Zo is het op mijn Amsterdamse balkon verboden om met open vuur te werken en rook. Daarom ging ik te rade bij Belgische BBQ expert en blogger Simon Vanbecelaere, ook bekend als de BBQ bastard. Deze bevlogen man gaat binnenkort op Gereons Keuken Thuis uit Rook! koken. Ben benieuwd.

Rook! Culinair roken op de BBQ en in andere rookkasten, Steven Raichlen. (ISBN 9789045209371) is een uitgave van Karakter en kost € 24,99

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Foodblogevent augustus, het ultieme vakantiegevoel.

 foto: rode mul op spek met limoen.

Het ultieme vakantiegevoel, Wat is dat? Hoe beleef je dat? Daar moet een vreselijk niet vakantiegevoel tegen overstaan dus. Ik ken dit soort scherpe demarkeringslijnen niet. Gelukkig hoef ik niet bij de pontifex maximus in Rome te rade te gaan om voor mij het verschil tussen ultiem vakantiegevoel en ….  je ne sais quoi te beschrijven. Maar dat terzijde. Wat is voor Gereons Keuken Thuis het ultieme vakantiegevoel? Dat is #LUBM, elke dag een moment inbouwen van vreugde.

Heel makkelijk. Dit jaar bestond het  vakantiegevoel uit een heerlijke trip naar Lissabon en twee weken in Gereons SeaSpot, mijn lekkere hide away aan de mooie Nederlandse Noordzeekust. Vis halen in IJmuiden en koken maar. Een rogvleugel met room en zelf gepelde garnalen, schol, rode mul en zeebaars met spek. Dat was het try out koken deze zomer.

Maar nog even terug naar ultiem vakantiegevoel?  Dat heb ik het hele jaar door. Herinneringen aan margaritas op een Mexicaans strand, eten bij hotel du Parc in Dijon, vis op het strand van Roses, Grieks op de markt van Athene, biefstuk Esterhazy met ganzenlever in Boedapest, boquerones in Andalusië….. Ik ga niet verder. Ieder eetmoment, zowel op vakantie als in hometown Amsterdam is speciaal te noemen. Gereons Keuken Thuis heerst elke dag wel een ultiem vakantie gevoel. Want koken is mijn manier van ontspannen en de dag evalueren. Om daarna te genieten van je maaltijd en wat je erbij drinkt. Want dat is het echte gevoel, hoef je helemaal niet voor op reis.

Mijn bijdrage voor het foodblogevent augustus met als thema het ultieme vakantiegevoel is rode mul op spek met limoen en chilipoeder. We dronken er een heerlijke witte Bergerac bij.

 foto: vrolijke rode mul

Nodig:

4x rode mul schoongemaakt.

1 limoen

1 tl chilipoeder

2 el bloem

8 plakjes ontbijtspek

boter

zout en peper

Bereiding:

Knip de vinnen van de mul af. Maak op een bord een mengsel van bloem chilipoeder en zout en wentel de vissen er doorheen. Bak de spek uit. Laat spek uitlekken op wat keukenpapier. Verhit wat boter in een pan en bak de mul om en om (4 minuten per kant) Leg de uitgebakken spek op een bord en daarop de mul. Serveer direct. Met een maiskolf uit de oven of knoflookspaghetti.

Ma Bourgogne.

 foto: Vakwerk in Beaune

Ma Bourgogne. Het is alweer de laatste dag van de Franse week op Gereons Keuken Thuis. De showstopper is wat mij betreft de Bourgogne, waar ik heel wat heb rondgedwaald op zoek naar wijn, op jacht naar lekker eten en om cultuur op te snuiven. Velen rijden er aan voorbij op reis naar het zonnige Zuiden. Mijn eerste indruk in 1994 van de stad Mâcon was die van rommelig en druk met de N6 dwars door de stad. Nu jaren later is het goed toeven op de quai Lamartine aan de Saône. Zomer en winter. Ik vroeg me hier eens af hoe dichter en staatsman Lamartine zijn oeufs en meurette at. 

 foto: fromagerie in Beaune.

Dijon met zijn grote markthal, waar het in december heerlijk zuurkool eten is na je inkopen. Dat warmt de mens op. Beaune buiten het seizoen, want het is er te druk geworden. Langs de dreven van de Côte d’Or. Wijn, wijner wijnst. Bourgognes rood en wit in overtreffende trap. Lunchen met een vriendin op een regenachtige dag in Givry tussen wegwerkers. Wandelen over het monnikenpad  dat leidt van Cluny naar Châlon met in je knapzak een hartige cake.

  foto: Tournus aan de Saône

Naar Louhans, kippenhoofdstad. De adellijke dames liggen te kust en te keur opgestapeld. Bressekip in roomsaus. Tournus met zijn abdij en gekleurde gevels. De dorpen in de Mâconnais met huizen van gestapelde steen. Hier niet het noordelijker vakwerk. Licht geel en met Romeinse pannendaken. Het Zuiden lonkt.

 foto: huizen van gestapelde stenen.

En de majestueuze Roche van Solutré. Gereons keuken heeft deze eens op oudjaarsdag beklommen en werd beloond met een spectaculair uitzicht op de Mont Blanc. Een dessert uit de Mâconnais van druiven en schuimige wijn.

 foto: taartjes in Tournus.

De talloze wijnboeren, die ik bezocht van Noord tot Zuid. Met mooie witte, rode en rosé wijnen. Eigenlijk heeft de Bourgogne alles, behalve zee, maar dat is het ooit geweest La France profonde. Ma Bourgogne. In deze streek eindigt mijn Franse week. Gereons Keuken Thuis gaat met vakantie. Je vous souhaite de bonnes vacances!

 foto: op pad naar de plaatselijke cave.

Tour du terroir.

 foto: van alles in pot en blik.

Tour du terroir. Het is zo’n mooie term dat terroir. Het klimaat, de bodem en de inspanning van de boer zorgen er voor, dat er in elke uithoek van Frankrijk de mooiste producten zijn te vinden. Met specifieke smaken behorend bij de streek. Streekproducten en -gerechten en wijnen, al dan niet voorzien van een AOP. Want de Fransen zijn trots op hun eigen producten. In supermarktfolders zie je steevast de term “production Française” staan als het om vlees en groente gaat. Het is een aanbeveling. Nobody does it better. (ook de titel van één van de Franse kookboeken van TV kok Trish Deseine)

Een rondje Frankrijk levert dan ook een karrenvracht aan producten op. De buren van Gereons Keuken Thuis fronsten regelmatig de wenkbrauwen als na een trip naar Frankrijk de auto werd uitgeladen. Dozen met wijn en tassen met allerlei aangeschafte waar stonden voor het gebouw. Culisouvenirs. Kruiden, blikken confit de canard, olijfolie, cassis de Dijon, stokbroodplank, zeep…. Het paste allemaal ternauwernood in de kofferbak en op de achterbank.

Terroir dus met de klok mee: potten met krabbensoep uit Le Touqet, macarons uit Picardië, champagne en roze biscuit uit de koninklijke stad Reims, mirabellenjam uit Lotharingen, Elzasser wijnen, cassislikeur en mosterd uit Dijon, comté uit de Jura. Verder zuidwaarts nougat uit Montélimar, herbes de Provence, roze knoflook uit Cavaillon, potten gevulde mosselen uit Sète en rode Banyuls. Alles zorgvuldig bij elkaar gescharreld.

Uit het westen piment d’espelette, wijnen uit de Bordelais, boekweitmeel uit Bretagne, witte Muscadets. Cider en kaasjes uit Normandië, Dan is het rondje nog niet eens compleet. Gereons Keuken Thuis kan uren struinen over markten, door grandes surfaces en langs wijnhuizen. Ondanks het voornemen om deze keer eens niet zoveel te kopen. Het lukt gewoon niet. De lokroep van het terroir en al het lekkers.

Een leuke tip en makkelijk te doen voor een dagje is gaan shoppen in Ronq net boven Lille aan de Frans/Belgische grens. Naast een mega Auchan vind je er ook  wijnwinkel en        -kelder Hyperwine. De laatste heeft altijd leuke aanbiedingen op wijngebied. En in de Auchan is gewoon alles te krijgen. Food en non food. Een andere tip is de Leclerc of Cora net onder de Frans/ Luxemburgse grens. Ideaal om nog wat laatste inkopen (vers) te doen tijdens je terugreis naar Nederland. Zo kom je in ieder geval bepakt en bezakt terug van je vakantie. Na een tour du terroir.

Lotharingen.

 foto: château de Lunéville

Lotharingen, noordoost Frankrijk. Altijd heen en weer gepingpongd tussen Frankrijk en Duitsland., maar sinds de Eerste Wereldoorlog Frans. Ik wil het hebben over de twee steden in Lotharingen. Het in geel zandsteen gebouwde en aangename Metz en het royale Nancy. Twee steden kort bij elkaar gelegen. Verschillend in karakter, maar prima te doen in een weekend of als stop over als je op reis bent in Frankrijk.

foto’s: Metz et son marché

Zowel Metz als Nancy zijn makkelijk te bereiken vanuit Nederland. Je bent er in een halve dag en direct in Frankrijk. Beide steden hebben voldoende hotels en parkeergelegenheid. Metz, de ville jardinière, ligt aan de Moezel en vanaf de snelweg zie je de grote kathedraal in het centrum in zijn kenmerkende gele zandsteen. Beroemd zijn de ramen van Marc Chagall.  Tegenover de kathedraal ligt de markt, overdekt en vol met al het heerlijks, wat je overal aantreft in Frankrijk. Terrines, wild, groenten en vis. Een lust voor het oog. Rond het station ligt een wijk, die door de bouw meer doet denk aan een Duitse stad zoals Trier of Aken. Gebouwd in de tijd, dat Metz nog bij het Duitse keizerrijk hoorde. Vlak achter het station ligt een dependance van het bekende Centre Pompidou in Parijs. Zeer de moeite waard. Ten zuiden van de stad langs de A31 verrees in oktober 2014 een geheel nieuw winkelcentrum, gebouwd als een glimmende UFO. The Wave, een leuk uitstapje.

 foto’s: Nancy

Nancy, de stad van Poolse koning Stanislas, die door huwelijk ook hertog van Lotharingen werd. Hij deed niet onder voor Lodewijk XIV en bouwde een barok paleis en plein in zijn hoofdstad. De huidige Place Stanislas. De huiskamer van Nancy. Deze stad is een heerlijke flaneerstad door de middeleeuwse wijk over de brede lanen naar de stadspoort van Graffe, waar zondags een antiekmarkt wordt gehouden.  In Nancy is het goed toeven met de macarons van de de Soeurs Macaron en de leuke Sint Nicolaasparade elk jaar op 6 december. Een feest voor klein en groot.

foto’s: Saint Nicolas de Port, stad van Sinterklaas.

Over Sint Nicolaas gesproken. Net buiten Nancy ligt het stadje Saint Nicolaas de Port, waar in een immense kathedraal, met twee torens van honderd meter hoog, de onderarm van de goedheiligman wordt bewaard. Een euro in de gleuf en het luikje gaat open. De arm is dan te aanschouwen. Een andere bijzonderheid in het dorp is het speciale postkantoor, waar alle wensen aan de Sint van groot en klein kunnen worden gepost. Net iets verderop ligt Lunéville, het Versailles van Lotharingen. Kosten noch moeite spaarde Stanislas om een paleis te bouwen met prachtige parken. Het leuke van Lunéville is dat er tal van bistro’s zijn waar je je vingers kunt aflikken bij de heerlijke traditionele gerechten van Lotharingen. Zoals de varkensvleesbereidingen, terrines, de befaamde quiche Lorraine, de babas au rhum, de Moezelwijnen, mirabellen en onovertroffen Madeleines.

Ga er eens heen en stop er als je op doorreis bent. Lotharingen heeft voor ieder wat wils.

Franse zomerparade.

 foto: au marché

Franse zomerparade. Het is bijna vakantie. Hordes Nederlanders trekken erop uit. Vaak naar de hexagone, de zeshoek. Al dan niet met caravan. (en zak aardappels) Gereons Keuken Thuis weet al jaren, dat je helemaal niets mee hoeft te nemen naar deze grote voorraadkast. Met zijn keur aan producten. De grandes surfaces, de locale markten en detaillisten. Je kunt met recht dit land een foodie walhalla noemen. En getuige alle inzendingen voor tips voor deze Franse zomerparade denken veel bloggers daar ook zo over. Een korte selectie van de inzendingen:

 Uit  Ecuador kreeg ik dit heerlijke Franse recept van Tessa Couperus. Het is dan wel een winters recept. (dat is het ook bij haar op het zuidelijk halfrond) Maar een tarte passion framboise mag niet ontbreken in deze zomerparade.

Culinette zond een verhaal in over het stadje Châtillon sur Seine in het noordwesten van Bourgondië. Het stadje van de dame van Vix. Een bij haar geliefde plek en hotel. 

Bretonse sardienensoep van Zeeuwse blogger Christien van Oesters en Uien in deze culinaire tour. Zou niet misstaan in de keuken van Gereons SeaSpot.

 Jody ging ongewoon lekker slapen in een grotwoning aan de Loire.

Je verlaat Frankrijk natuurlijk niet zonder culinaire souvenirs. Smulpaapje Susan Aretz vertelt je er alles over. Bijvoorbeeld blikken confit een must in Gereons keuken Thuis. Bewaar het overtollige eendenvet in schoon potje om je aardappels mee te bakken. Heerlijk met wat knoflook en gehakte peterselie.

 Als kind had kookdiva Antoinette een crush voor la douce France. Een Italiaanse amore verleidde haar met tagliatelle met artisjok en geflambeerde garnalen Sa direction changeait instamment!

Martine Kramer bezocht een nougatier Le Genét d’Or. Wat een spierballenwerk om deze traktatie te maken.

 Caillette fumé van Simon Vanbecelaere. Zo van de BBQ en licht gereookt.

Carla Baas denkt bij Frankrijk meteen aan een quiche met courgette, pijnboompitten en Bleu d’Auvergne. Ook blogt zij over een spannend Frans kasteel.

Saint Tropez cooking.

 foto: BB à Saint Tropez

Saint Tropez cooking. Natuurlijk bestaat er niet zo iets als een eigen keuken van dit kleine stadje op een schiereiland aan een turkooizen baai. Maar zeg Saint Tropez en iedereen heeft daar wel een voorstelling bij. Of het nu gaat om de verse vis die aan land wordt gebracht met de lokale pointus. Kleine vissersbootjes. Vis direct wordt verkocht onder de stadspoort aan de haven. Of de danseuses van het spektakel restaurant L’Opéra, die elke avond op de tafels tussen de gerechten hun kunsten tonen op een stevige beat. Of de beroemde panier met crudités van Club 55, een emblematische beachclub in Ramatuelle. Voor ieder wat wils dus in Saint Tropez. Ook Gereons Keuken Thuis raakt er door geïnspireerd. Een kleine collage vandaag en een recept voor Antiboise, maar dat komt uit een andere plaats.

Verpakt gerechtje op je bord. kabeljauwpakketjes

 

BBQ à la Tropézienne waarom niet? Vuurtje aan op een stil strand en grillen maar.

 
 Afkoelen van de oh la la en brouhaha met een koude komkommersoep
 

NINA Parker schreef een leuk boek over alle heerlijkheden op het schiereiland van Saint Tropez.

 

Schuif de gordijnen open schreef ik eens op mijn blog. Het spektakel in de haven  van Saint Tropez gaat beginnen. oesters uit de oven

Sardines met Antiboise:

Nodig:

 4 sardines schoongemaakt

1 citroen

zout

peper

1 el peterselie gehakt

aluminium folie

2 ontvelde tomaten

50 g gehakte zwarte olijven

3 el olijfolie

2 tenen knoflook

1 el kappers

1 el rode wijn azijn

2 el gehakte peterselie

Bereiding:

 Kruis de tomaten met een mesje in en leg in heet water. Daarna laten schrikken in koud water. Ontvel de tomaten en haal de zaadlijsten eruit. Snijd fijn. Hak de knoflooktenen fijn. Verhit wat olie en fruit de knoflook kort. laat niet aanbranden, want dan wordt de saus bitter. Voeg de tomaten toe en laat kort sudderen. Als laatste de olijven. Schep uit pan in kommetje voeg peper, zout, peterselie.kappertjes en rode wijn azijn toe.

Snijd de citroen in acht partjes. Houd vier partjes apart. Vul de buik van de sardines met een partje citroen, peterselie, zout en peper. Pak de sardines in folie en zet ze in oven van 180 graden. Na ongeveer een kwartier zijn ze klaar, al naar gelang de grootte van de vis. Serveer de vis met wat Antiboise saus en een partje citroen.

Bij al dit lekkers drinken we natuurlijk een lichtbleke rosé van chateau Minuty uit Gassin.

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten