Winter in de Languedoc.

foto: De aloë vera bloeit als voorbode van de lente.

Winter in de Languedoc. Als GKT de berichten mag geloven beleeft Nederland een zonnige nawinter. GKT ziet op foto’s blauwe luchten en zon. Een fenomeen, dat in de Languedoc normaliter de standaard is, maar dit jaar node ontbrak. Waarschijnlijk ben ik verwend geraakt de eerste twee droge en te warme winters hier. Met stof op de wegen, zon en temperaturen boven de 20 graden in februari. Twee winters van droogte. Maar niet getreurd en heel fijn voor de boeren: deze winter werden we getrakteerd op behoorlijk wat regen. De beken stroomden vol, de rivieren traden buiten hun oevers en als de tramontane na twee dagen net de boel had drooggeblazen, begon het een week lang van voor af aan. In het Frans worden zulke buien episodes méditerranéannes genoemd, wanneer het warme vocht van de Middellandse Zee botst tegen de koude bergen. De buien waren ook wel nodig gezien de twee droge jaren ervoor. Want de wijnbouw in deze streek is een grootverbruiker van water. Naast overlast levert het ook spectaculaire plaatjes op van wilde rivieren en hagelwit besneeuwde Pyreneeèn. De lente laat nog wat op zich wachten, maar zo gauw de regen ophield en de zon zich aandiende ging GKT op pad, de bergen in, om de boel te aanschouwen. De Gorges d’Héric met watervallen, de snel stromende Orb bij Cessenon of de nog kolkende zee van de storm bij Cap d’Agde. Een voordeel van de regenval is dat het lijkt alsof Persephone ontwaakt en verfrist door een koele douche haar mooiste kleed aantrekt. Overal popelen de bloemen en het groen, om hun lentedracht te laten zien. En dat gaat snel nu de zon de bodem verwamt. Het wordt lente.

Winter in de Languedoc. Een fotoblog……

foto: De besneeuwde Canigou vanuit Rivesaltes.
video: de bron van de Cesse in Ferrals les Montagnes.
foto: het stille Carcassonne in de Aude.
foto: Op een koude zaterdag brandt de kachel bij een vriend in de bergen.
foto: De Orb bij Cessenon.
video: De zeevlakte vlakbij Gruissan.
foto: Hopperdepop de bergen in. Gorges d’Héric.
video: Kathedraal van Narbonne met orgelmuziek.
foto: Iemand is zijn boot vergeten…..
foto: Roquebrun in spiegelbeeld.
video: Waterloop bij de krachtcentrale in de Orb.
foto: bloeiende amandel in Minerve.
foto: De rivier bij Roquebrun.
foto: Seiche op zondagmorgen in Saint Chinian.
video: De Kaap van Agde na de storm.
foto: Iris als lentebode.

Winter in de Languedoc, met een recept uit Bonen! van Joke Boon voor warme cassoulet.

foto: Cassoulet van Joke.

Cassoulet met kievietsbonen. uit het boek Bonen!

Nodig:

200 g kievitsbonen of andere witte bonensoort, 6 tot 12 uur geweekt in koud water.

2 laurierblaadjes

plantaardige olie

2 uien gesnipperd

2 teentjes knoflook gehakt

300 g dunne speklapjes

1 klein blikje tomatenpuree

1  tomaat fijngesneden

3 takjes tijm

250 ml witte wijn of groentebouillon

100 g gerookt ontbijtspek in plakjes

250 g varkensbraadworst, 2 à 3 stuks

65 g gr4of paneermeel

25 g boter in blokjes

3 el gehakte peterselie

zout en versgemalen peper

Bereiding:

Breng de bonen aan de kook met het weekwater en de laurierblaadjes. Laat ze in 45-60 minuten gaar koken. Controleer door er  een te proeven. Kook zo nodig langer. Verwarm de oven voor op 160 graden. Verhit een scheut olie in een koekenpan en fruit daarin de ui en knoflook gedurende 5 minuten. Snijd de speklapjes in dobbelstenen en kruid deze met zout en peper. Doe de blokjes bij de uien en bak ze al omscheppend een paar minuten mee tot het vlees begint te kleuren. Voeg de tomatenpuree toe en bak even mee, zodat de puree kan ontzuren. Voeg de fijngesneden tomaat, de takjes tijm en 150 ml van de wijn of groentebouillon toe en laat 10 minuten zachtjes pruttelen.

Verhit in een andere koekenpan een scheut olie. Snijd het gerookte ontbijtspek in stukjes en de worsten in plakken. Bak het spek en de worst in circa 6-8 minuten bruin. Laat nu de bonen uitlekken, maar houd de laurierblaadjes bij de bonen. Neem een ovenschaal of braadpan. Doe eerst de helft van de  bonen erin, dan de helft van het vlees tomatenmengsel en de helft van het spek- en worstmengsel Bestrooi met de helft van het paneermeel en giet de resterende wijn of groentebouillon erbij. Herhaal deze laagjes maar voeg geen wijn meer toe. Leg wat klontjes boter op het laagje paneermeel en schuif de ovenschotel in het midden van de warme oven. Laat 1 1/2 à 2 uur stoven Schep tussendoor één of twee keer het geroosterde korstje door de bonen. Of zeven of acht keer! Serveer de cassoulet in diepe borden bestrooi met gehakte peterselie. 

Wijn erbij: een donkerrode Corbières.

Easy does it fun food.

foto: Een pan keftedakia, altijd handig voor een apéro met vrienden en de dag erop heb je een easy does it maaltijd. Door het gebruik van kaneel en oregano kun je het zout achterwege laten.

Easy does it fun food. De dagelijkse maaltijd moet makkelijk zijn zonder naar bremzoute producten te grijpen uit de supermarkt. Dat is de uitdaging waar GKT dagelijks voor staat, ook hier in het Franse land. Want als GKT voor de etalage staat van een traiteur, de foodafdeling van een grande surface zoals de Hyper U in Agde bezoekt, loopt het water hem letterlijk in de mond. Wat een keuze aan heerlijke k&k gerechten, maar zoals gezegd vol met zout. En dat is nu letterlijk al anderhalf jaar un fruit defendu. Maar je heb niet zin om altijd lang in de keuken te staan. Inmiddels is GKT daardoor al redelijk behept met het bereiden easy does it zoutluw eten. Vers bien cuit stokbrood erbij. Dat wordt hier op het dorp namelijk tweemaal daags gebakken. (Nee niet afgebakken) Soms een glas lokale wijn. Makkelijker kan niet. Een korte fotoblog.

foto: Mijn makkelijke ensalada catalana, met magnetron krieltjes, tomaatjes augurkjes en komkommer. Voor de smaak een touch van espgnole kruiden uit de lijn van Ducros.
foto: Een easy does it Griekse kikkererwtensalade met feta en Grikese olijven. Deze eet GKt zelf met mate.
foto: Kip met courgette, ui en paprika. Prima easy does it gerecht voor een balansdag.
foto: Er wordt door GKT ook no waste gekookte zoals deze ensalada mexicana met mais, tonijn, komkommer en cayennepeper.
foto: Sautée de porc à la Balinaise. Easy does it met gember, knoflook een schutje sojasaus en een lepeltje sambal. Erbij komkommer en wat witte rijst.
foto: Velouté van GKT, dat rijmt. Altijd makkelijk om een pan courgettesoep te hebben voor een apéro, met wat crème fraiche en zoutarme gebakken spekjes voor de krokante noot.
foto: Een salade van veldsla, tomaat, rode paprika en gebakken kip met geitenkaas bolletjes. (in Nederland zijn deze te koop van Bettine)
foto: GKT is dol op coquilettes, Franse macaroni. Ik maakte eem makkelijk eenpansgercht met chorizo, kikkererwten, pimenton de la Vera en mais.
Foto: K&K charolais steak haché uit de Franse supermarkt met courgette en een uitje. Glas rood uit Corbiëres erbij. Easy does it.

Gereons Mag, de greenvibes-editie.

foto: Het groene huis in Grau d’Agde.

Gereons Mag, de greenvibes-editie. De lente zit in de lucht, althans in het hoofd van GKT, want gezien de temperaturen en grisaille hier in de Languedoc kan er wel een tandje bij. De amandelbomen bloeien wel, elk jaar een voorbode van de aanstormende lente. Remedie tegen het grijze weer is de nieuwe editie van Gereons Mag, die ik de greenvibes-editie heb gedoopt. Met een recept van Bas van Montfrans, Oekraiense honing van de Bijen Familie en het moestuinboek van Koken met Karin. GKT struinde langs brocanteurs in Pézenas, verdiepte zich in het zelfvoorzienend tuinieren en geeft tips voor tentoonstellingen. De centerpiece van deze editie is het nieuwe boek van Joke Boon: Eten en leven met kanker, waarin zij haar ervaringen en lekkere recepten deelt. Een mooie steun in de rug. Haar boek verschijnt eind februari. Laat de lente maar komen!

foto: Pasta van Bas van Montfrans.

Romige boerenkool-pasta met geitenkaas. Bas van Montfrans, inmiddels geen onbekende bijdrager, grossiert in originele recepten. Voor deze editie van Gereons Mag een pastarecept met boerenkool en geitenkaas op het breukvlak van winter en lente.

Nodig:

350 g fusilli, rigatoni of een andere pasta naar keuze

200 g boerenkool

200 ml slagroom

150 g zachte geitenkaas

2 teentjes knoflook

1 ui

2 el olijfolie

50 g Parmezaanse kaas

peper en zout naar smaak

Bereiding:

Kook de pasta. Breng een ruime pan met gezouten water aan de kook en kook de pasta al dente volgens de verpakking. Giet af en bewaar een kopje van het kookwater. Bereid de boerenkool. Verhit 1 el olijfolie in een grote pan of wok. Voeg de boerenkool toe en roerbak 3-5 minuten tot het slinkt en zacht wordt. Haal uit de pan en zet apart. Maak de saus. Verhit opnieuw een eetlepel olijfolie in de pan en fruit de ui en knoflook op een laag vuur tot ze zacht en glazig zijn. Voeg de room toe en breng zachtjes aan de kook. Roer de geitenkaas door de saus tot deze volledig gesmolten is. Voeg de boerenkool toe aan de saus en meng goed. Breng op smaak met peper en zout. Voeg de afgegoten pasta toe en roer alles goed door elkaar. Als de saus te dik is, voeg je een beetje van het achtergehouden pastawater toe om het smeuïg te maken. Serveer direct.

foto: De mooie honinglijn van Bijen Familie.

Bijen Familie. Onlangs werd GKT blij verrast met culipost van Monique Meulendijks. Zij importeert namelijk honing uit het al drie jaar door oorlog getroffen Oekraïne. Bijen Familie, de honing, is het verhaal van bijenvolken en imkerfamilies in Oekraïne. Samen vormen deze nijvere dieren en hun imkers een goed team. Voor de toekomst van de landbouw en imkers in dit getergde land is het belangrijk dat hun bijenteelt kan overleven. En dat zij ondanks de oorlog hun bijenvolken in stand kunnen houden. De bij is immers van groot belang voor de voortgang van de natuur en het leven. Daarin speelt dit gedomesticeerde kleine dier een grote rol. Bij aankoop van elke pot honing van Bijen Familie betaalt u één euro extra op de verkoopprijs. Deze komt ten goede aan de imkers in Oekraïne, om zo hun werk te kunnen voortzetten. Een win win situatie: zij kunnen hun werk doen en u heeft er een heerlijke pot honing voor terug in drie verschillende smaken: lente, zomer en boekweit.

foto: Cover Van Moestuin tot maaltijd, de nieuwe Koken met Karin.
foto: Infographic, die laat zien hoe je paprika maakt van paprika

Koken met Karin, van moestuin tot maaltijd. Een nieuw boek van de hand van de antipakjes & zakjeskoningin. In eerste instantie als kinderboek geschreven, maar dat weerhoudt het grote kind in mij niet er zelf mee aan de slag te kunnen. Je hoeft hiervoor geen groene vingers noch een grote moestuin te hebben. Een stadsbalkon volstaat. Karin begon ooit vier hoog in Amsterdam met een ieniemienie smulbalkon. Ze keek tuinvlogs, experimenteerde erop los en op een zeker moment ontsteeg ze het niveau van de klunzige tuinamateur. Tegenwoordig zaait en plant ze haar groente in haar Normandische moestuin. Een boek was geboren. Een vrolijk handzaam boek met ideeën en recepten voor elke moestuinliefhebber dat je nu kunt vinden in je boekhandel of online. Uitgave van Ploegsma.

foto: Blauw en Spaans in een brocante in Pézenas.
foto: Retro eighties schilderij.
foto: Klassieke frou frou brocante.

Brocante in Pézenas. De grote stroom toeristen is er nog niet, dus je kunt aan de Avenue Aristide Briand heerlijk inspiratie opdoen bij de aldaar gevestigde brocanteurs en antiquairs. De geboden waar in Pézenas isw el wat aan de prijs voor het budget van GKT, maar ik kom altijd thuis met nieuwe ideeën. En in de directe omgeving zijn er immers genoeg vide greniers en rommelmakten en -winkels, waar je voor een habbekrats je hart kunt ophalen. Zoals een oude soepterrine, die nog ontbrak in de collectie van GKT, gescoord voor slechts 9 euri in een koopjeshal. Erbij een fijn boekje over de eerste keizer van Frankrijk en je keert als een blij kind huiswaarts. Zo vond GKT in het najaar een portret van een cherubijntje, dat inmiddels Grumpy Trumpy is gedoopt.

foto: Catch of the day bij Seconde Main.
foto: Throwback oeufs en meurette voor de lente!

RECEPT: oeufs en meurette. Nu we toch in Franse sferen zijn: “oeufs en meurette” een Bourgondische klassieker van eieren gepocheerd in rode wijn met een rode wijnsaus. De gepocheerd ei met saus combinatie van wijn, spek en uien uit mijn kook- en leesboek Gereons Keuken Thuis. Lang inkoken maakt de saus dikker. We drinken er een pinot noir uit de Bourgogne bij.

Nodig:

1 fles rode Bourgogne wijn

100 g spek in blokjes

6 sjalotjes

100 g boter

250 ml runderbouillon

8 sneden brood

2 tenen knoflook

50 ml wijnazijn

8 verse eieren

zout, peper

gehakte peterselie/bieslook

1 l heet water

Bereiding:

Snijd het spek in heel fijne kleine blokjes. Hak de sjalotjes fijn. Verhit ongeveer 20 g boter en bak  de spekblokjes en sjalotjes kort aan tot bruin. Giet er 500 ml rode wijn bij en de bouillon. Bewaar de rest van de wijn voor het pocheren. Kook dit onder telkens roeren voor de helft in zodat een dikke saus ontstaat. Rooster het brood en wrijf in met de knoflooktenen.

Giet in een pan de overige wijn, water en azijn en breng aan de kook. Let op dat het niet kookt maar borrelt. Breek de eieren één voor één in een kopje. Zet het vuur laag en roer het water kokende water zo dat er een kolk ontstaat. Voeg het ei toe en laat het 3 minuten pocheren. Schep eruit met schuimspaan. Doe dit ook met de andere eieren. Houd ze warm in een schaal met warm water. Snijd eventueel de randjes van de eieren bij. Als de saus goed is ingekookt, voeg dan peper en zout toe en de rest van de boter in blokjes om te binden. Niet meer verwarmen.

Leg het geroosterde brood op een schaal, en leg op elke snee een gepocheerd ei. Giet de saus erover en bestrooi met wat bieslook en peterselie.

foto: Cover De zelfvoorzienende tuin.

De zelfvoorzienende tuin. Onlangs zag GKT op M6 een programma over creatief met je resources omgaan. Eén van de onderwerpen was de uitdaging van een stel vlakbij Grenoble, dat ernaar streefde nog maar twee keer per jaar in een grote supermarkt te komen voor hun voedsel. En dat lukte zowaar. Met zelf gemalen meel, groenten uit de tuin, jacht en ruilvlees. Een mooi project. Bij Good Cook verscheen onlangs een boek van Huw Richards en kok Sam Cooper. Over de aanleg en onderhoud van een zelfvoorzienende tuin. Is het moeilijk om zo’n tuin aan te leggen? Kost het je veel tijd? En wat als de oogst tegenvalt. De schrijvers trokken er twee jaar voor uit. Een boek dat hun reis beschrijft. Een bewijs dat met inzet en creativiteit het goed zelfvoorzienend tuinieren is. Een praktisch boek moest er dus komen voor alle tuinadepten met dezelfde wens. Vol met makkelijke tips, lekkere recepten en een plan. Sam, de andere schrijver voegt eraan toe, dat het wel planning vergt. Hoeveel tuiniers blijven niet zitten met kilo’s courgette of bergen boontjes. Een belangrijk onderdeel is dus het bewaren van je oogst, zodat je de hele winter blijft genieten van je inzet. Een boek dus met kweekinzichten en de ervaringen van een chef kok. In te passen in je drukke day tot day sitydwellers-bestaan. Een vrolijk boek om de lente mee te starten. Uitgave van Good Cook.

foto: Cover van het nieuwe boek van Joke Boon.

Eten en leven met kanker. Een nieuw bijzonder en persoonlijk boek van bonendiva en vriendin Joke Boon. Bij haar werd zo’n twee jaar geleden darmkanker geconstateerd. Een rollercoaster, die haar leven volledig veranderde. Allereerst het behandeltraject, maar ook de impact op haar eetlust. Joke voelde zich vaak moe en beroerd, maar wilde toch genieten van haar eten. In Eten en leven met kanker lees je naast algemene informatie en interviews met deskundigen 80 recepten, om je eetlust niet te verliezen. Want behalve, dat je goed beroerd bent van de behandelingen, er een aanslag wordt gepleegd op je optimisme, is ook het verlies van eetlust en misselijkheid geen sinecure bij darmkanker. Joke weet als geen ander positief te blijven en schreef een boek, net als haar columns in Trouw, waarin ze op positieve wijze haar ervaringen deelt en elke keer een troostend recept, waarmee je de dag doorkomt. Een fijne houvast voor zowel degene, bij wie darmkanker wordt geconstateerd, als de omgeving. Want als je samen geniet kom je snel een stuk verder. Binnenkort een review op GKT. Eten en leven met kanker is een uitgave van Becht.

foto: Sag mir wo die Blumen sind. Anselm Kiefer.

Anselm Kiefer in het Van Gogh Museum. Sag mir wo die Blumen sind is één tentoonstelling in twee Amsterdamse musea, Het Van Gogh en het Stedelijk Museum presenteren van 7 maart tot 9 juni 2025 het werk van Anselm Kiefer. Voor het eerst zijn zijn schilderijen te zien in het Van Gogh Museum, terwijl het Stedelijk Museum een retrospectief samenstelt van werken, die tot de collectie behoren. Ook zal er nieuw, nog nooit getoond werk van Kiefer zijn te zien, waaronder het immense titelwerk Sag mir wo die Blumen sind. Het beslaat de hele muur bij de hoofdtrap van het Stedelijk Museum. De titel van het schilderij verwijst naar een belangrijk anti-oorlogslied, dat grote bekendheid kreeg in de Duitse vertolking door Marlene Dietrich.

Een deel van de tentoonstelling reist door: in samenwerking met het Van Gogh Museum zal Kiefer/Van Gogh van 28 juni tot 26 oktober 2025 te zien zijn in de Royal Academy of Arts in Londen.

foto: Cover De traditionele Franse keuken.

RECEPT: les inhocs à la sauce verte. Het mag inmiddels bekend zijn, dat Gereons Keuken Thuis een voorliefde heeft voor de Franse keuken. En dan ook nog eens voor vintage kookboeken, die ik her en der oppik. Zoals dit werk van Brigitte Tilleray, dat ik vond in de kringloopwinkel. Spekkie voor mijn bekkie. Het heet de Traditionele Franse keuken en staat vol landelijke recepten. Opgetekend uit de monden van boerinnen en huisvrouwen. Op Corsica, in de Ardennen, de Sud Ouest en Vogezen. Stevige kost, veel wild. Ach eigenlijk staat er van alles in uit de grote provisiekast, die men Frankrijk noemt. Tilleray beschrijft alle recepten heel beeldend. Je waant je bij wijze van spreken gewoon in dat Bourgondische klooster of op die alpenwei. En dat maakt het koken uit dit soort werken een feest. Zoals het onderstaande recept. Pasta met groene saus, les inhocs. Provencaalse pasta, om zelf thuis te maken. Een van origine boerenrecept.  De schrijfster gebruikt eendeneieren, ik kippenei. Serveer les inhocs met sauce verte van grand mère Chaix. We drinken er een rode marselan bij van Domaine Castan.

Nodig:

500 g bloem

2 eieren

2 el olijfolie

3 el lauw water

zout en zwarte peper

gemalen Gruyère

voor de saus van grand mère Chaix:

handvol gehakte peterselie, 2 blaadjes munt fijngehakt, 2 tenen knoflook gehakt, 2 tl grof zeezout, 3 el geuerige olijfolie en 3 el kookwater van de pasta. Ter ganering wat daslookblaadjes als je die kan vinden.

Bereiding:

Zeef de bloem in een grote kom en druk er een kuiltje in. Klop de eieren, de olie en water door elkaar en geit in het kuiltje. Meng alles goed door elkaar tot er een stevig deeg ontstaat.  Bestrooi het werkblad met wat bloem en rol de pasta dun uit. Laat de pasta 30 minuten drogen en rol deze op en snijd in dunne linten. Kook de pasta enkele minuten in ruim kokend water. Als de pasta al dente is meng deze dan met de saus van  kruiden, olie en wat lepels kookvocht. Direct serveren met gemalen gruyère en een draai zwarte peper.

foto: Tips voor bewuster leven met je resources.

365 tips voor een groenere wereld. GKT schrikt soms weleens van al zijn afval, het vele watergebruik en het niet duurzaam zijn van zijn keukentje. In het Occitaanse dorp zie je vaak voor huizen allerlei “afgedankte” dingen staan, bakken vol troep, die wij in Nederland allang naar het vuilnis hadden verwezen. Zo anders is dat hier, de lokale biologische bloemenkweker kan oude potjes altijd gebruiken. De kattendame van het dorp weet wel raad met oud beddengoed. Vide greniers en brocantes zijn in elk dorp doodgewoon en altijd vindt iemand daar wel iets van zijn of haar gading. Zo wordt er ongemerkt heel wat gerecycled en duurzaam hergebruikt door de bewoners. Een ander onderwerp in deze streek is water. Er heerst al sinds de winter droogte en veel regen valt er ook nu (nog) niet. De plaatselijke rivier staat droog en iedereen wordt gemaand spaarzaam om te gaan met water. Een Franse vriendin met een chambre d’hôtes vraagt haar gasten om het eerst koude water tijden het open van de douchekraan op te vangen in een emmer. Daarmee kunnen dan weer de planten worden water gegeven. 365 tips voor een groenere wereld is een uitgave van GoodCook.

foto: My secret garden in de duinen.

Daslook uit de duinen. Het groeit op een chique landgoed in de duinen. Ik weet daar een plekje, waar door de vochtige bodem en kalkrijke grond in het voorjaar veel daslook staat. Lekker goedje om te gebruiken in dips en salades. Maar met een waarschuwing. Daslook, althans het blad ervan lijkt op lelietjes van dalen. En laten die laatste nu zo giftig als wat zijn. En lelietjes van dalen ruiken niet naar knoflook. Niet voor consumptie geschikt dus.  Aan de slag dus, de paden op om wild te plukken: het is tenslotte daslookseizoen. En dan vrolijke recepten maken met vers geplukt groen of verse groente. Hoe greenvibes wil je het hebben?

foto: Kunst uit de Haagse natuur.

De Mesdag collectie, nieuwe tentoonstelling. Als beeldend kunstenaar legt Anne Geene (1983) de verborgen schoonheid van het alledaagse in de natuur vast. In de tentoonstelling ‘Anne Geene. Buitengewoon’ onderzoekt zij de natuur rondom het Haagse museum De Mesdag Collectie, van de monumentale tuin tot de Scheveningse kust. Te zien van 21 maart tot en met 27 juli 2025 in de Mesdag Collectie.

video: Sag mir wo die Blumen sind, Marlene Dietrich.

De volgende editie van Gereons Mag staat in het teken van reizen en verschijnt rond 20 mei.

foto: stroomversnelling in de Orb.

Noot: de greenvibes-editie van Gereons Mag werd mede mogelijk gemaakt door Bas van Montfrans, Bijen Familie, Koken met Karin, Ploegsma, Huw Richards, Sam Cooper, GoodCook, Van Gogh Museum Amsterdam, Seconde Main in Colombiers, Becht, Joke Boon, Mesdag Collectie. gereonskeukenthuis-archief en Gereons E&W. Alle producten, boeken en andere zaken werden mij als samples gestuurd door de uitgeverijen, pr bureaus en producenten De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Brabant kookboek!

foto: cover Kookboek van Brabant.

Brabant kookboek! In Gereons Keuken Thuis ligt een rood “buukske” Het ontbrak nog in mijn kookboekenhoek. Een kookboek, dat recepten verzamelt uit de “gezelligste” provincie van ons land. (vinden dat niet alle provincies dat?) Brabant. Andréa Janssen dook in de niet altijd zo gezellige geschiedenis van culinair Brabant, waar zeker na de deling van 1648 en de industrialisering in de 19e eeuw het niet altijd feest was op tafel. Dat gold zeker voor het gebied, dat wij tegenwoordig Noord Brabant noemen. Een gebied, dat veel water had in het westen en noorden en onvruchtbare zandgronden met heide in het oosten en tegen de Belgische grens. Een gebied waar de centrale regering in Den Haag maar weinig aandacht aan besteedde, volgens Janssen. Het leven was hard. De boerenbevolking bestond voor een groot gedeelte uit keuterboeren met grote gezinnen, die leefden van hun gemengde bedrijf. Kijk eens naar de verweerde koppen van de Aardappeleters, die Van Gogh zo treffend neerzette. Tot en met de twintigste eeuw leefde de Brabander vooral in dorpen. De steden waren niet doorgegroeid sinds de Spaanse tijd en werden bevolkt door middenstand en een kleine (adellijke) toplaag. Vanaf de 19e eeuw veranderde de samenleving. Door de wol- en vleesverwerkingsindustrie onstonden industrieplaatsen zoals Tilburg en Oss. West Brabant werd een grote suikerproducent. Tot slot vestigde de Bommelse familie Philips zich in Eindhoven, wat weer een hele andere instroom aan bewoners vanuit heel Nederland veroorzaakte. Met plezier gaat de schrijfster op zoek naar al dan niet verloren gerechten. Wat aten en eten de Brabanders?

foto: de Sint Janskathedraal in ‘s-Hertogenbosch

Worstenbroodjes, Bossche bollen en zult. Deze gerechten schieten meteen te binnen bij GKT als het over Brabant gaat. Met Bossche bollen ben ik zelf opgegroeid, net zoals worstenbroodjes. En zult? Een product, waar je overigens geen recept van aantreft in het boek, is een all time guilty pleasure van GKT. Kookboek van Brabant begint met soep. Een niet geheel onlogische keuze, want dit is een goede maagvuller in grote gezinnen. Dat betekent palingsoep in het waterrijke westen en noorden van Brabant. Visserij was er volop, zowel in de rivieren als zeearemen. Vis was een goedkoop en niet onbelangrijk voedingsmiddel in de katholieke provincie. Nog steeds wordt er bij Bergen op Zoom gevist naar ansjovis. In het boekje staan ook veel aardappel- en bonen gerechten, destijds een belangrijke bron van eiwit en koolhydraten. Denk aan blote billetjes in het gras, een stamppot van snij- en witte bonen. Zeker in de winter als groente uit de Weckpot. Ook kwam er pap op tafel, zoals de bekende Begijnenrijst uit Breda.

foto: Carnavalsmaandag in Oeteldonk, een dorp in het moeras.

Carnaval, het feest van het jaar. Dan ligt drie dagen lang in de steden en dorpen het openbare leven stil. Het feest voor de katholieke vastenperiode. GKTheeft hier fijne herinneringen aan. Bijvoorbeeld de bekende nonnevotten van bakker Sonnemans in Sint Oedenrode. Echt een baksel voor de carnavalstijd. Over bakken gesproken: Andrea Janssen vermeld een recept voor Bossche Koek, een traditionele koek, die al werd gebakken in de tijd van schilder Jeroen Bosch. Bijna was deze lekkernij verloren gegaan in de jaren tachtig van de vorige eeuw. Maar gelukkig weer nieuw leven ingeblazen. De Bossche bol wordt genoemd, een van oorsprong Haagse soes, die aan zijn honderdjarige zegetocht begon door onder andere bakkerij De Groot aan de Stationsweg in Den Bosch. Wie is er niet groot mee geworden. En wat ook Brabants is: de eierkoek! Landelijke furore kreeg deze naar mijn beleving wat droge koek door Sonja Bakker, de dieetdiva.

foto: Een Vlaamse schuur in de Meierij.

Andere hoogtijdagen worden gevierd met o.a. worstenbroodjes (na de nachtmis met Kerst), balkenbrij met bruine suiker bij een boterham of een uitgebreide Brabantse koffietafel. De laatste zie je nog regelmatig na communies of begrafenissen. Kookboek van Brabant is een leuk geschreven boekje, zeker voor Brabantse uitwijkelingen zoals GKT. Met voor mij ook nieuwe recepten. Ik mis de recepten voor zure zult en Bossche beuling, waarvan ik vrees, dat ze niet meer zo tot de hedendaagse smaak behoren. Het “buukske” krijgt een (ere) plek in mijn kookboekenhoek tussen het Bossche koekkookboek, Puntneuzen en Kersenpitten en het Bossche bollenboek.

Kookboek van Brabant. Andréa Janssen (ISBN 9789492821270) is een uitgave van Het Zwarte Schaap en is te koop voor € 17,95.

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Over Andréa Janssen: Wat leuk dat je even op mijn site langskomt. Ik ben Andréa en ik woon in het Zuiden van Nederland, in de buurt van Oss. Mijn passie is koken en eten. En dat begon al toen ik heel klein was. Want ik hou van lekker eten en voor de meeste wereldkeukens kun je me ’s nachts wakker maken (en dat zegt heel wat). En de recepten op mijn blog zijn precies gemaakt zoals ik graag eten klaarmaak: snel, lekker én makkelijk te maken zijn! En het liefst met een leuke twist. Met de recepten die je op deze site terugvind, maak je gerechten waar iedereen blij van wordt. Elke dag en elk moment. Of het nu een lekkere verse maaltijd met je gezin is, een dinertje met familie of een feestje met lekkere hapjes. En waarom niet allemaal tegelijkertijd? (Janssen op haar site)

Culinair leesvoer in januari.

Culinair leesvoer in januari. Het nieuwe jaar trapt GKT af met twee heel verschillende en bijzondere boeken. Een culithriller van smaakprofessor Peter Klosse en een canon van 500 jaar kookboeken in Nederland, samengesteld door Jonah Freud en Garrelt Verhoeven.

Jaloersmakende wijn. De nieuwe culithriller van smaakprofessor Peter Klosse. Het boek begint op Spitsbergen in de winterkou. Daar ligt in het donker en tussen de hongerige ijsberen in het diepe permafrost een kluis met alle zaden van de wereld, een reusachtig bezit. Het trekt de aandacht van ene Victor, die in opdracht iets te zoeken heeft op Spitsbergen. We zakken af, zuidwaarts, naar voor GKT bekender terrein. De wijngaarden van de Bitterois. Philippe Charpentier maakt benijde wijnen op natuurlijke wijze, zonder pesticiden en andere chemische middelen. Zijn wijn is jaloersmakend. Dit wekt wrevel op bij de directeur van chemie-multinational Cropinova. Tijdens een belangrijke wijnproeverij in Béziers wordt bekend dat Philippe bewusteloos en bloedend is aangetroffen in zijn wijngaard. De idylle van chateau La Vieille Tour hangt aan een draadje. Rond dit thema ontwikkelen de lijnen van het verhaal, dat Klosse baseerde op waargebeurde feiten zich razendsnel, van de Languedoc vis New York tot Hawaii. Waar ligt de jaloezie richting de wijnen van Philippe en welke belangen zijn er voor zijn ex, zijn neef of Cropinova? Peter Klosse neemt je mee in deze thriller op een inspirerende reis door caves, keukens en wijngaarden. Een spannend boek voor iedereen , die van wijn houdt en voor GKT bijzonder door de zo bekende omgeving. De rest van het verhaal leest GKT binnenkort uit in de Languedoc.

Peter Klosse is eigenaar van Hotel De Echoput in Apeldoorn en oprichter van de Academie voor Gastronomie. Klosse benadert de begrippen smaak en proeven op een wetenschappelijke manier. Hij publiceerde meerdere boeken en ontwikkelde het moderne smaakdenken dat inmiddels overal wordt toegepast. De chefs Theus de Kok en Peter Paul van den Breemen werken al jaren voor De Echoput en zijn wildkenners pur sang.

Eerder schreef GKT een review over Het nieuwe Proefboek van Klosse.

Jaloersmakende wijn, Peter Klosse. (ISBN 9789081496155) is een uitgave van Academie voor Gastronomie en is te koop voor € 22,50

Het Kookboek van Nederland. Een culinair canon door Jonah Freud en Garrelt Verhoeven. Deze twee schrijvers doken in vijf eeuwen kookboekgeschiedenis. Hoe kookte en kookt Nederland? Waar vroeger alleen welgestelde Nederlanders zich kookboeken konden veroorloven, zie je tegenwoordig in elke moderne keuken wel een rijtje op de afzuigkap staan. Met briefjes ertussen en vlekken of smetteloos. Kookboeken zijn in de 21e eeuw een identiteitsbepalend iets geworden. Zeker voor foodies. En het aanbod is schier onuitputtelijk. Dat was in voorgaande eeuwen anders. Freud en Verhoeven hebben getracht met 100 kookboeken en recepten eruit een beeld te schetsen van de evolutie van het kookboek in Nederland. Startpunt is 1514 met het oudste kookboek van de Lage Landen. Een notabel boecxken van cokeryen, een vertaling van de geschriften van Bartolemeo Sacchi. De bedoeling van dit boek was om mensen te leren gerechten op de juiste tijd in het kerkelijk jaar te serveren met op de Bijbel geïnspireerde recepten. Dat luisterde heel nauw. Bij deze episode serveren de schrijvers ghecloven nonnen, een eiergerecht uit de 16e eeuw. Via een plattelandskookboek belanden we bij De verstandighe kock, een kookboek uit de Republiek, een tijd van overvloed in de Nederlandse keuken. Het recept voor olipodrigo is hierbij een mooie illustratie.

De Franse keuken doet zijn intrede en kookboeken richten zich tot de koks en keukenmeiden. Er verschijnen in de opvolgende eeuwen heel wat keukenmeiden- en kookmeestersboeken voor het personeel downstairs op buitenplaatsen, met namen als De volmaakte Hollandsche keukenmeid. In de 19e eeuw krijgt deze keukenmeid een naam zoals Aaltje. Zij is een voorbeeld hoe het heurt aan tafel. GKT maakt nu een stap naar het onderwijs, met het receptenboek van de Haagsche Kookschool. Huisvrouwen in de dop leerden hoe thuis te koken en het gezin een gezonde maaltijd voor te zetten. In de 20e eeuw gaat het rap, meer en meer verschrijnen er kookboeken voor thuisgebruik. Zelfs een heus oorlogskookboek aan het begin van de Tweede Wereldoorlog, om er het beste van te maken. Na de oorlog publiceert Margriet een eigen kookboek voor nieuwe tijden en zo evolueert het kookboek verder. Wina Born doet een duit in het zakje. Smaken uit nieuwe buitenlandse keukens doen hun intrede. Er is het Avenue kookboek en op TV verschijnen koks zoals Joop Braakhekke en Cas Spijkers. Tegenwoordig zijn dat de Jamie Olivers en Yvette van Bovens. Commerciëler en de tuttigheid is ervan af. Zij dragen bij aan het eerder genoemde fenomeen van kookboeken als lifestyle statement. En zo kan GKT nog wel even doorgaan over dit lijvige monnikenwerk, dat Jonah Freud en Garrelt Verhoeven hebben samengesteld. Enerzijds een mooie bloemlezing, anderzijds met leuke recepten. Een must have voor elke foodie. Met Het Kookboek van Nederland heeft GKT weer een mooi naslagwerk in zijn kookboekenhoek.

Het Kookboek van Nederland, onze keuken van 1500 tot nu. Jonah Freud & Garrelt Verhoeven. (ISBN 9789401492508) is een uitgave van Lannoo en is te koop voor € 39,99

Noot: deze boeken werden mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

2025 kickstart.

foto: de eerste zon van 2025 op het strand van Zandvoort.

2025 kickstart. Het nieuwe jaar is bijna een week oud. GKT maakt nooit goede voornemens, omdat die toch na een paar dagen sneuvelen. En gezien de leefregels vanwege hartfalen hoef ik ook geen feestkilo’s weg te werken. Laat dat nu een voordeel van het nadeel zijn. Dus geen extra sportdieet, dry january of andere voornemens. Waarom dan een 2025 kickstart? Eind 2024 heb ik besloten te stoppen met Gereons Eatery & Winery als bedrijf. Dat betekent, dat Ik stop met het geven van wijnproeverijen, het hosten van kookworkshops en andere activiteiten. GKT gaat in 2025 zijn vleugels uitslaan. Met wat weet ik nog niet, dat blijft nog even een verrassing, ook voor mijzelf. Stilzitten ga ik in ieder geval niet, want op eet- en drink gebied, kunst- en cultuurzaken of andere leuke dingen, die op het pad van GKT komen, valt nog genoeg te beleven en te beschrijven. Gereons Eatery & Winery mag dan uit de lucht zijn, op mijn blog blijf ik konde doen van hetgeen GKT dagelijks tegenkomt. Te beginnen dit jaar met culinair leesvoer, een groene editie van Gereons Mag in februari, een boekje met Brabants eten, de wijntour krijgt een nieuw thema en nog te beleven Occitaanse avonturen. Tot slot wordt dee pagina van Anatole Circonflexe afgestoft. Voorlopig genoeg voor een 2025 kickstart lijkt mij.

foto: beer Bruneau ging op de eerste dag van het jaar al voortvarend aan de slag.

RECEPT: cromesquis au Chaource. Kaasballetjes met kaas uit de Aube.

Nodig:

450 g/ 500 g kaas uit Chaource

1 kleine appel

3 middelgrote eieren

80 g fijn paneermeel

80 g fijngemalen sesamzaadjes

50 g boter

5 cl marc de Champagne

80 g gezeefde bloem

pan met hete frituurolie

Bereiding:

Snijd de korst van de Chaource en prak met een vork de kaas fijn in een kom. Snijd de appel in dunne plakjes, verhit de boter en bak de appelschijfjes kort aan. Flambeer de gebruinde appel met de marc de Champagne. Doe de kaas en appels in een keukenmachine en draai het geheel tot een niet te fijne massa. Laat de massa afkoelen in de ijskast. Draai er hierna balletjes van. Pak 4 diepe borden en vul deze met de eieren, de bloem, paneermeel en fijne sesamzaadjes. Kluts de de eieren met een vork. Wentel de balletjes door de gezeefde bloem, daarna door het geklutste ei en als laatste door het sesampoeder. Zet even apart. Haal vlak voor het frituren de balletjes nogmaals door het ei en daarna door het paneermeel. Verhit de frituurolie tot 180 graden en bak de cromesquis in 2 à 3 minuten bruin. Laat uitlekken op papier en serveer direct met een salade en uiencompote.

foto: cromesquis au Chaource in Troyes.

Het Syrië van Imad.

foto: zelg gegaarde lamsschenkel, tabakh roho.

Het Syrië van Imad. Een culinaire liefdesbrief aan een stad, die hij verliet en nu niet meer zou herkennen. GKT las het verhaal van deze restaurateur uit Damascus, die zijn gezin en stad node verliet als vluchteling. Zijn leven was niet meer mogelijk en veilig in deze stad vol oppressie en geweld. Beschuldigd van anti Assad regime activiteiten en daarvoor gearresteerd en op voorspraak van een buurman weer vrijgelaten, zat er niets anders op dan met pijn in zijn hart te vluchten. Het werd via een lange reis uiteindelijk Londen, waar de schrijver van dit kookboek via allerlei baantjes en een dosis geluk weer terecht kwam in zijn oorspronkelijke métier: koken voor mensen. Hij opende een restaurant en zijn gezin voegde zich na jaren bij hem.

foto: Sahan khundra, het Syrische kruidentuiltje.

De Syrische keuken. Wetende , dat hij Damascus nooit meer terug zal zien, schreef Imad een liefdesverklaring. Niet in zoetgevooisde woorden, maar in zijn favoriete smaken en recepten. Imad leerde, zo zegt hij zelf, de Syrische zomer pas te waarderen, toen hij deze niet meer aan den lijve ondervond in 2015. Nadat hij in het Verenigd Koninkrijk aankwam via vele omzwervingen, waaronder de jungle van Calais, waardeerde hij zijn achtergrond des te meer. Wat hij in zijn hoofd en hart meenam waren de Syrische ingrediënten, smaken en de manier van eten.

foto: Syrische fish & chips uit het kookboek.

Het kookboek start met smaakmakers en basisbereidingen. Bij smaken denk je aan bijvoorbeeld baharat, dat ook in het keukenkastje van GKT staat, weliswaar van Jonnie Boer, maar door het recept van Imad weet ik nu ook hoe makkelijk het zelf is te maken. Van de smaakmakers gaan we verder naar de basisbereidingen. Sahan khundra, je zou dit een Syrisch bouquet garni kunnen noemen ter opvrolijking van veel gerechten. Heel bijzonder vindt GKT de gekonfijte knoflookolie. Ideaal voor in een zoutarm dieet. Op naar de mezze, een tafel vol kleine gerechten, die je overal tegenkomt in de Levant. Hoemmoes, tabbouleh, baba ganoush en falafel. Hoemmoes komt vaak op tafel in GKT, dus de variaties van deze schrijver zullen ook wel hun plekje veroverren. Ook ontbreekt de Syrische dip muhammara niet. De hoofdgerechten bestaan uit een bijzondere Syrische fish & chips, met tahinsaus, mujadara en tabakh roho, zelfgegaarde lamsschenkels. Tot slot ontbreken kibbeh niet. Het kookboek sluit, hoe Midden Oosters af met zoete desserts.

foto: spannende hoemmoes.

GKT denkt, dat het bijzondere aan dit boek niet per se de gerechten en de recepten zijn, maar de context. Natuurlijk zijn de recepten heel smakelijk en bruikbaar als variatie op het Middern Oosterse repertoire, dat GKT al kende en maakte. De portée van dit boek zit hem in het verhaal en de veerkracht van deze kok en schrijver, die door middel van de smaken uit Damascus zijn nieuwe woonomgeving beetje bij beetje de zijne maakte. Al kokend uit zijn hart. Eten deel je samen! De Syrische keuken van Imad is daarmee een fijn kook- en leesboek.

foto: cover De Syrische keuken van IMAD.

De Syrische Keuken van IMAD. Imad Alarnab (ISBN 9789461433190) is een uitgave van GoodCook en is te koop voor € 29,95

‘Het is een enorm eerbetoon aan de auteur, die, ondanks al zijn openhartige opgewektheid, zoveel heeft moeten doorstaan om hier te kunnen zijn. Als Syrische vluchteling die bijna alles verloor – zijn huis, zijn restaurants, zijn land – kwam hij in 2015 met niets naar Groot- Brittannië, en sindsdien heeft hij zijn gezin in veiligheid gebracht en zich hier gevestigd met een restaurant. Hij beweert dat hij geluk heeft dat hij hier is, maar ik heb eerder het gevoel dat wij de gelukkigen zijn.’  Nigella Lawson (6 juli 2023)

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Het grandioze groenteboek.

Het grandioze groenteboek. 90 nieuwe vegetarische recepten van Britse groentenkookster Alice Hart, die we kennen van haar eerdere boeken Vegalicious en Het grote groenteboek. Een boek met een zomerse cover. “Dat belooft veel”, dacht GKT al bladerend door het boek. Hart kookt graag klassieke gerechten met een eigen twist. Het ene recept is geschikt voor de totaalvegan, het andere weer voor een startende flexitariër. Haar idee is je te voorzien van een kookboek, dat je gaat beduimelen en dat het vegetarische kookboek van jouw keuken wordt. GKT vindt dit allemaal wat slogantaal. De bedoeling is goed, Hart wil mensen op het goede vegetarische been zetten met haar kennis als voedingsdeskundige en haar vegetarische kookrepertoire. Maar dat lukt niet telkens. Daarin is dit boek maar ten dele geslaagd te noemen.

foto: de zomerse cover van Het grandioze groenteboek.

Brunch en lunch is de kick off van de grandioze groente-avontuureis van Hart. Recepten voor avocadotoast (is dat nog wel hip?), kaastosti’s en boekweitcrêpes met bietjes. Het hoofdstuk sluit af met shakshuka met linzen en spinazie. Shakshuka mag van GKT vanaf nu worden verboden in boeken. Redacties let daarop!. Deze aftrap deed GKT het ergste vrezen, maar de schrijver revancheert zich met haar hoofdstuk Kleine gerechten. Pikilakia, mezze, voor bij een apéro. Een originele Griekse salade met knapperig dakos beschuit, dat bijna verloren was gewaand. een prachtige spliterwtenpuree en een soep van geroosterde bloemkool. Laten we die laatste een crème du Barry à la végétarienne noemen. Tot slot de fritters van wortelsoorten. De originaliteit, die ontbrak bij lunch & brunch is ineens weer lees- en kookbaar door dit hoofdstuk.

De avondmaaltijd. Een sterk basic hoofdstuk voor vegetarische, weinig avontuurlijke avondmaaltijden, zonder echte uitschieters, maar wel maakbaar voor de beginnende vega. Dolmades met bietentaztziki, een Thaise salade, hartige taart of pasta met verse tomaten en geroosterde paprika. Erg doordeweekse kost. Net zoals de nasi goreng van zilvervliesrijst. Gevolgd door de bijgerechten, die echt leuk zijn te noemen, zoals de citroenige voorjaarsgroenten, shiitakespiesjes of geblakerde groene apserges. Dit kookboek gaat als een achtbaan heen en weer, want met de bijgerechten toont Hart wederom haar creativiteit.

Sauzen. Alice Hart heeft helemaal gelijk, als ze vertelt, dat sauzen in de vegetarische keuken vaak een ondergeschoven kindje zijn. In het boek geeft ze suggesties hoe je thuis mooie sauzen ter begeleiding van haar gerechten maakt. Roze pickles, chili-paprikajam, pesto van zomerkruiden en pistou, een heerlijke Provençaalse smaakmaker. Via de desserts beland je bij de menusuggesties. GKT vindt dit een mooie aanvulling van het hiervoor beschrevene. Als Hart al wil dat je telkens teruggrijpt naar dit boek, zijn het naast de kleine gerechten, bijgerechten en sauzen, deze menusuggesties, voor als je met je handen in het kookhaar zit. Niet meer en niet minder. Het grandioze groenteboek had op sommige plekken wel wat grandiozer gekund, maar is desalniettemin een fijn vega startersboek.

Het grandioze groenteboek. 90 vegetarische klassiekers met een verrassende twist. Alice Hart. (ISBN 9789089899828) is een uitgave van Terra en kost € 32,50

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Zoutarm koken.

foto: albondigas voor de apéro met de kruiden van Jonnie Boer.

Zoutarm koken. Een natriumbeperkt dieet volgen, het is me allemaal wat, als GKT de verhalen op de social media mag geloven. Mensen, die met handen in het haar zitten, wat te maken, het gemis van smaak en flauw eten. GKT heeft er ook aan moeten wennen. Inmiddels ben ik 9 maanden verder en merk ik het zoutloze niet meer. Maar de queeste naar origineel eten blijft. Al dan niet met een beetje zout. GKT struinde het internet af en kwam tot de conclusie, dat het met name in Nederland belabberd is gesteld met natriumbeperkt eten en zoutarm koken. Het paradoxale daaraan is dat dit niets met het gemis aan zout heeft te maken, maar met de lokale eetgewoonten. Die zijn op zijn Hollands gezegd: “doe maar gewoon” Gevolg daarvan is dat GKT niet uit de voeten kon met het lijstje, dat de diëtiste van het ziekenhuis had opgesteld. Want 85% van de daar genoemde voedingsmiddelen komen hier nooit op tafel. Empirisch onderzoek in de supermarktkar van de boodschappen doende mens liet zien, dat Nederland massaal verslaafd is aan processed food, dus….. ZOUT! Dan wordt het inderdaad moeilijk om natriumbeperkt voedsel te bereiden.

foto; easy does is chicken salad.
foto: farfalle alla carbonara zoutbeperkt.

Zoutarm koken. Op internet vond GKT een alleraardigst document van een schrijver, die, bravo voor het monnikenwerk, een lijvig werk had geschreven over natriumarm koken, met veel recepten. GKT had direct het idee, dat dit zou kunnen aanslaan en niet alleen bij hartpatiënten. Echter op mijn vraag of ik eens wat aandacht aan de recepten mocht besteden kreeg ik een hartgrondig NOPE* als reactie, want de schrijver vond GKT te “commercieel”. Zo kom je dus niet veel verder. Hoe anders is het op buitenlandse sites. In Frankrijk trof ik aardige en maakbare recepten “pauvre en sel”. Daarnaast is het eetritme in dit land anders. Natuurlijk proppen ook de Fransen zich vol met pizza’s en fastfood. Maar de basics van het Franse menu: licht ontbijt, warme lange lunch en ’s avonds een lichte maaltijd lijken GKT een goede methode, om schwung te geven aan een natriumbeperkt dieet.

foto; roosteren maar in de oven!
foto: pasta met vis! als lunchsuggestie.

Zoutarme lunch. Weg met de “tussen de middag boterhammen” vol natrium en belegd met zout beleg. Natuurlijk kun je dat vervangen door zoet beleg of zoals een vrolijke diëtiste op internet suggereert door rijstwafels met sesampasta. Ga daar maar aanstaan! Of nog viezer: Hüttenkäse!!! Driewerf bah en wederom een staaltje van de Hollandse houding ten opzichte van eten. Vooral niet van genieten, het is maar maagvulling. GKT is benieuwd naar de natriumwaardes van Bix-korrels? Maar alle gekheid op een stokje, er is veel te beleven in de wereld van de zoutarme keuken. Tenminste, dat ondervond GKT al doende. Maak salades, al dan niet met rijst en pasta. Zet voor de zoutadepten gewoon een goed vaatje Camargue zout op tafel, gebruik de fijne mixen van Jonnie Boer, zoutloos, voor je bereidingen, schaf een plancha aan en gebruik eendenvet! Koop geen voorbewerkt (BBQ) vlees en grill je groenten met herbes de Provence. Zomers en alfresco eten zonder te veel fratsen en natrium.

foto: burgers van de plancha.
foto: zoutarme aligot.

Be smart! Ook na de zomer kun je prima koken zonder teveel aan zout, gebruik gruyère in plaats van volvette Cantalkaas in je aligot*, maak zelf je sauzen en vegetarische lasagne in de oven. Konijn kan ook de oven in met wat rode wijn en veel groen uit de maquis. En trakteer je zelf zo nu en dan eens op een spaghetti alla carbonara met zoutarme spekjes en extra eidooiers. Helaas zonder pecorino, maar verdiep je in wat minder zoute kaassoorten. En kom je er helemaal niet uit en mis je bepaalde dingen: eet die dan een keer met mate en houd de volgende dag een balansdag. Be smart, dat is veel fijner dan alle lijstjes op internet.

*NOPE als vervanging van Njet in het huidige tijdsgewricht.

*aligot is een stevige aardappelpuree uit de Aveyron met kaas en knoflook.

Gereons Mag, de alfresco editie ’24.

foto: de alfresco zomer 2024 is begonnen.

Gereons Mag, de alfresco editie 2024. Het is juli, een echte zomermaand en voor velen staat de zomervakantie voor de deur. Dat kan een actief gebeuren zijn, een stedentrip of gewoonweg se lézarder* op één van de mediterrane stranden. GKT nam een voorproefje tijdens zijn Franse voorzomer en genoot van al het moois en lekkers, dat de Languedoc heeft te bieden. GKT las diverse boeken, zoals een sportvoedselboek, dat elke klimmer, die deze zomer de Ventoux gaat doen, zou moeten proberen. Overigens finisht de Tour de France niet in Parijs, maar in Nice. Houd daar rekening mee met je vakantiereis. GKT was op zoek naar zoutarme ideeën voor deze editie, maar moet helaas bekennen dat die gecrasht zijn. In Nederland is men gewoonweg niet zo behept met fantasierijk zoutarm koken is de conclusie. De queeste wordt vervolgd. Met boeken over Champagne & Kaas of een voedselbos in je eigen tuin. Leuke combinaties voor deze zomer. GKT heeft het over Béziers in deze zomerse editie, recepten voor je alfresco lunch of diner, een bijzonder ondergoedmerk uit Parijs en tot slot een lekker recept van Bas van Montfrans. In deze zomereditie wederom geen boekverloting, gezien de geringe inzendingen tijdens de vorige edities . Anyway maak er een mooie alfresco zomer van.

foto: plaattaart van Bas van Montfrans.

RECEPT met inspiratie van Bas van Montfrans. GKT vond dit gerecht op de Facebook pagina van de Gay cooking club. Een zomerse al fresco plaattaart.

1 rol kant-en-klaar bladerdeeg

 1/2 tube tomaten verdure

 1 kleine courgette, in dunne plakjes

 1 rode ui, in dunne ringen

 1 rode paprika, in reepjes

 1 tomaat, in plakjes

 150 g feta

 1 el kruidenmix (bijv. tijm, basilicum) • Zout en peper naar smaak.

Bereiding:

Verhit de oven voor op 180­° C. ­ Rol de lap bladerdeeg uit op een bakplaat en prik de bodem in met een vork. Smeer de bodem in met wat tomaten pasta. Snijd de courgette in dunne plakjes, de tomaat in dunne plakjes, de rode ui in dunne ringen en de paprika in reepjes. Verbrokkel de feta. Bekleed de taartbodem met de ingrediënten, betrooi met gedroogde kruiden (in het geval van GKT herbes de Provence) en bak het geheel in 25 minuten af.

Dank aan Bas voor dit zomerse recept.

foto: cover de Voedselbostuin.

Ontwerp je eigen voedselbostuin. Zou het niet heerlijk zijn om elke dag naar buiten te gaan in je eigen plukoase, vol eetbare dingen, die op natuurlijke wijze zijn gegroeid en elkaar duurzaam in stand houden? Een Romeinse lusthof, waar het elke dag feest is voor plant, mens en dier. Weg met die geplaveide tuinen en kale balkons. Maar veel groen om je heen en je kunt het nog gebruiken in de keuken ook. Dat zou voor GKT een win/win situatie zijn. Helaas blijft het, vanwege klimatologische omstandigheden, voor GKT bij het lezen van het boek van Evelyn De Bruecker, die je op speelse wijze inwijdt in het hoe en wat van het voedselbostuinieren, ook op je balkon. In haar boek Ontwerp je eigen  voedselbostuin neemt de schrijfster je mee door het proces van het aanleggen en onderhouden van zo’n tuin. 

Na het lezen van dit groenboek jeuken de groene vingers van GKT. De Bruecker heeft een makkelijk leesbaar boek geschreven, waarmee je op een kleine oppervlakte direct aan de slag kunt. Dus direct die tegels wippen vandaag, voor je het weet heb je je eigen voedselparadijs binnen handbereik. Daar kan geen Romeinse lusthof tegenop. Uitgave van Sterck & De Vreese. Lees meer

foto: kookboek/standaardwerk over de Zuidwest Franse keuken.
foto: bezoek de Périgord.

RECEPT: Salade met gésiers de canard.

Nodig:

75 g spekblokjes

1 el eendenvet

200 g gésiers vers of uit blik

300 g gemengde eikenblad/friséesla

3 tenen knoflook fijngehakt

50 g gehakte walnoten

fijngesneden cornichons

1 tl mosterd

2 el olijfolie

1 el rode wijnazijn

peper uit de molen

gehakte peterselie

Bereiding:

Verwarm een eetlepel eendenvet in een pan en bak de spekjes rustig uit. Als ze mooi krokant zijn kun je ze laten uitlekken op wat keukenpapier. Hak de walnoten “niet te “fijn. Verdeel de gewassen salade over 4 borden. Maak van de olie, azijn en mosterd een vinaigrette en verdeel deze over de sla. Voeg de fijngesneden augurkjes, noten en spekjes toe en meng. Snijd de gésiers in dunne plakjes en garneer de salade ermee. Bestrooi met wat verse fijngehakte peterselie. Serveer direct met stokbrood en desgewenst boter.

foto: de feria is dit jaar van 14 t/m 18 augustus.
foto: Béziers aan de Orb.

Béziers. Er waait een frisse wind door de stad Béziers. GKT ziet de laatste jaren, dat men overal in het stadscentrum aan het werk is. De openbare ruimte wordt aangepakt. De hoofdader Allées Paul Riquet is totaal vernieuwd, de markthallen worden gerenoveerd en er openen weer nieuwe winkels. Dat was enkele jaren geleden nog anders. Door de bouw van het grote winkelcentrum Polygone, dat overigens de moeite waard is, verpauperde het centrum van de oudste stad van Frankrijk. Leegstand, criminaliteit en vervuiling. De huidige burgemeester heeft er abrupt een einde aan gemaakt. Béziers ligt er weer opgepoetst bij, om Franse en internationale gasten te ontvangen. GKT vindt het altijd leuk om beneden op het nieuw aangelegde parkeerterrein in de faubourg te parkeren (gratis) en dan via een wandeling over de gerestaureerde Pont Vieux naar de bovenstad te lopen. Een behoorlijke klim via de trappen, ware het niet dat er ook voor de luiere of mindere mobiele mens liften zijn. In mum van tijd sta je op het kathedraalsplein met een magnifiek uitzicht over Béziers, de Audevlakte en in de winter bij helder weer de besneeuwde Pyreneeën. Van hieruit kun je via de gezellige straatjes wandelen naar het plein voor het stadhuis en de nabijgelegen hallen. Op dit plein vind je het Office de Tourisme, die je graag vertellen, wat er zoals valt te beleven in deze stad. Dus ben je het strand een dagje zat, trek dan je citygear aan en bezoek deze wat minder bekende zuiderse en temperamentvolle stad. A suivre!

foto: cover Grieks!

Recept uit GRIEKS! Recepten voor elke dag. Niet dat GKT nu in Griekenland vertoeft, maar hij verkeert wel in mediterrane sferen. De hemel is blauw en de witte muren van de tropézienne* weerkaatsen het licht van zon. Het is, weliswaar in de schaduw van een grote parasol, goed lunchen of dineren op het dak. En zeg nou zelf, daar past Grieks eten toch prima bij? Vrolijke gerechten voor elke dag. Het kookboek Grieks van Georgina Hayden komt daarbij prima van pas. Zij kookt, zoals ze het zelf zegt Grieksachtig. Ik noem dat Grieksig eten. Van de grill, groentegerechten en vis. Zomers eten alfresco. Uitgave van GoodCook.

foto: Grieksige kleverige garnalen.

Kleverige garnalen met honig/vissaus.

Nodig:

500 g rauwe gepelde gamba’s

1 kleine groene chilipeper

2 rode uien

1 bosje verse oregano

3 el olijfolie

2 el vissaus

2 el honing

versgemalen peper

sap van een halve citroen en wat partjes ter garnering

Bereiding:

Pel de uien en hak deze fijn. Halveer de groene chilipeper en verwijder de zaadjes. Snijd in dunne ringetjes. Maak de garnalen schoon, verwijder eventueel het darmkanaal. Ris de blaadjes oregano van de takjes. Verhit de olijfolie in een koekenpan en fruit de gesnipperde uien aan. Voeg de rauwe gamba’s en ringetjes chilipeper toe. Bak het geheel  kort aan en voeg hierna de oregano, vissaus en honing toe. Maak op smaak met een draai zwarte peper. Knijp tenslotte het sap van een halve citroen erboven uit en laat nog kort sudderen. Serveer direct met wat partjes citroen en een stukken Turks sesambrood.

foto: schilderij van Slapende Clovis.

Aankoop Van Gogh Museum. De collectie van het Van Gogh Museum in Amsterdam is uitgebreid met een belangrijk werk van Paul Gauguin, het schilderij Slapende Clovis. Een portret met een diepere betekenislaag, die de aanzet vormde tot zijn latere werken in symbolisme.

Zoon van Gauguin: “Het jongetje met de lange blonde haren is Clovis, de zoon van Gauguin. Liefdevol portretteerde de kunstenaar zijn vijfjarige oogappel in diepe slaap. Naast het kind staat een grote Noorse pul. Wat dit schilderij zo bijzonder maakt, is dat Gauguin Clovis en de pul naar de waarneming schilderde, maar dit vermengde met het imaginaire. Het decoratieve motief op de achtergrond suggereert namelijk de droomwereld van Gauguins slapende zoontje. Dit geeft het werk symboliek, ambiguïteit en mysterie.”  

Door een droom van zijn kind als thema te schilderen wilde de schilder duidelijk maken, waarover kunst volgens hem zou moeten gaan. Een wereld vol ideeen en fantasie. Zo zette Guaguin zich af tegen obeservatie als startpunt voor kunst  en nam hij afstand van zijn Franse leermeesters. Tijdens de productie van dit werk woonden Clovis en zijn broertje bij hun vader, terwijl hun moeder en de andere kinderen in Kopenhagen waren. Later nam Gauguin zijn livelingszoon mee naar Parijs, alwaar het kind terecht kwam in een te duur kosthuis. Gauguin vestigde zich in Pont Aven. Daar schilderde hij vele meesterwerken. Guaguin werd later een goede vriend van Vincent van Gogh en samen betrokken zij het gele huis in Arles. Het was niet altijd pais en vree, omdat de uitgangspunten van de twee, waarnemening versus verbeelding niet altijd strookten. Clovis overleed op 21 jarige leeftijd, hij had zijn vader nooit meer gezien. Die wooonde in de Stille Zuidzee op Tahiti.  

foto: de jonge Clovis.

Slapende Clovis is nu te zien in het Van Gogh Museum en een bijzondere aanwinst binnen de collectie.  

 

foto: een champagne line up.

Champagne & Kaas. Champagne en kaas, een mooi stel. Een gewaagde combinatie, maar ook weer niet zo’n hele vreemde. Dit vertelde één van de gasten, afkomstig uit Troyes, bij een BBQ ook aan GKT. In de Champagnestreek heel gewoon. Dat vinden de schrijvers van het boek Champagne en Kaas, Peter Doomen en topsommelier Tom Ieven ook. Zij proefden zich een weg door de wereld van champagnes en kaas. A la recherche naar de mooiste combinaties met dagelijkse en heel bijzondere wijnen. GKT vrindt het wel het proberen waard, zeker in de Franse voorzomer. Maar vlak ook de aankomende tijd van de vendanges niet uit. Wordt vervolgd in het najaar. Champagne & Kaas is een uitgave van Bogerhoff & Lamberigts. Ik zou zeggen: verras je zomergasten eens en zet ze een champagne/kaascombinatie uit dit fijne boek voor. Meer hier.

foto: cover Champagne & Kaas
foto: Monsieur by FM in Parijs.

Monsieur by FM. Via Instagram maakte GKT kennis met het Parijse herenmodemerk Monsieur by FM, dat mooi passend en klassiek kwaliteitsondergoed ontwerpt voor elke man. Alleen in zwart en wit, gemaakt van bio katoen. En voor elke man, dun, dik, gespierd, kaal, behaard, zwart, wit, met, stoer of juist verfijnd. Alle smaken tellen. GKT vindt dit vanuit bodypositivity oogpunt wel sympathiek, want we leven in een visueel georiënteerd tijdperk, waarbij weleens wordt vergeten, dat niet iedere man een  alpha male is met een sixpack. Monsieur by FM speelt hier mooi op in vanuit Parijs. Basic wear gemaakt van 100% gecertificeerd katoen. Ben benieuwd wanneer dit merk gaat landen in Nederland?

foto: aubergines op de markt.

RECEPT. Caviar d’aubergine.

Nodig:

2 flinke aubergines

6 teentjes knoflook

2 takjes rozemarijn

2 el olijfolie

1 uitje gesnipperd

zeezout en zwarte peper

dressing van 1 el rode wijnazijn, 3 el olijfolie, peper en zout

2 tl Provençaalse kruiden

1/2 pakje boter

bieslook

zwarte olijven zonder pit

Bereiding:

Verwarm de oven voor op 200 graden. Snijd de aubergines in de lengte doormidden. Bestrooi de delen met wat zeezout. Laat de aubergines een kwartiertje staan. dep ze daarna droog met papier. Maak een ruitpatroon in het vruchtvlees. Snijd de teentjes knoflook in stukjes en doe deze tussen de inkepingen. Doe hetzelfde met de naalden van de rozemarijn. Voeg zout en peper toe en schenk er wat olijfolie overheen. Wikkel de aubergines in aluminiumfolie en bak ze 45 tot 50 minuten in de oven tot het vruchtvlees helemaal zacht is.

Haal de pakketjes uit de oven en laat iets afkoelen. Hak het vruchtvlees van de aubergines, de knoflooktenen en rozemarijn fijn en doe in een kom. Laat de caviar d’aubergine afkoelen in de ijskast. Snipper een uitje en meng dit door de caviar d’aubergine, Maak een dressing van azijn, olijfolie, peper en zout en roer deze door de pasta. Hak de bieslook fijn en roer deze samen met een el grof zeezout door een half pakje zachte boter. Serveer de caviar d’aubergine op vers stokbrood met de boter en olijven.

foto: kunstenaarshuisje bij Villa Antonine.
foto: sculptuur van Injalbert in de tuin van Villa antonine.

Ecluses de l’art. Een organisatie, die regelmatig leuke kunstzinnige evenementen organiseert in Villa Antonine, een jaren 20 buitenhuis in de buurt vlak achter de Arènes van de stad Béziers. Het was het buitenhuis van de vader van beeldhouwer Injalbert, die in de zomer het nog steeds op het terrein staande atelier gebruikte voor zijn monumentale werken. Tegenwoordig is Villa Antonine, althans de tuinen ervan, opengesteld als parkje en worden het huis en bijgebouwen uitgeleend door de stichting Ecluses de l’art aan kunstenaars en andere typjes met artistieke aspiraties. GKT zou ook wel op zo’n plek willen werken.

foto: Schotse paella van Alan Murchison.

RECEPT: Schotse paella voor 1 persoon uit De cycling chef on the go. Een easy does it recept van Alan Murchison. Lees hier meer over het leuke boek. Uitgave van LUCHT.

Nodig;

1 el olijfolie

60 g gerookte chorizo in blokjes

50 g diepvries doperwten

snuifje pimentón de la Vera (gerookt paprikapoeder)

snuifje gemalen kurkuma

250 g panklare voorgekookte rijst met een smaakje. (GKT gebruikt espagnole mélange van Ducros of anders Al Andalus uit de Jonnie Boer lijn Beiden geschikt voor zoutarm dieet)

Bereiding:

Verhit de olijfolie in een koekenpan op middelhoog vuur en bak de chorizo gedurende twee minuten. Voeg de doperwten, kurkuma en pimentón de la Vera toe en bak één minuute mee. Voeg de voorgekookte koude rijst met een smaakje toe en bak gedurende twee minuten mee op een hoof vuur. Blijf ondertussen roeren.zodat de Schotse paella niet aan de bodem van de pan plakt. Easy does it à la Murchinson, alles klaar in vijf minuten.

foto: Du Barry à la Catalane.

RECEPT Crème du Barry à la catalane

Nodig:

4 plakken rauwe ham

250 g aardappels

500 g bloemkoolroosjes

4 dl melk

1 l water

pimentón de la Vera

zwarte peper

zout

30 g boter

olijfolie

1 eidooier

Bereiding:

Kook de bloemkool en aardappels gaar in een liter heet water. Laat het geheel dertig minuten doorkoken. Giet af, maar bewaar wat kookvocht. Pureer de bloemkool en aardappels met een staafmixer. Breng op smaak met peper en zout. Doe de crème terug in een pan en voeg de melk toe. Breng op nieuw aan de kook. Voeg de boter in blokjes en pimentón toe. Als de soep te dik wordt kun je nog wat kookvocht toevoegen. Maak op smaak met wat zout en zwarte peper. Leg de plakken serrano ham op bakpapier en rooster kort in een hete oven. Laat de crème iets afkoelen en klop de eidooier erdoor. Serveer direct in diepe borden met de geroosterde ham en een scheut olijfolie als garnering. Erbij een glas muskaatwijn uit  Rivesaltes en het feest kan beginnen. Bon Profit!

foto: GKT in zijn Occitaanse keuken.

Foodybox zomer. Geen aandacht voor de foodybox in deze editie. GKT begreep van de special reporter, die de doos in ontvangst nam, dat de box nogal gemankeerd was afgeleverd. Dat leverde op korte termijn geen leuke plaatjes op voor de social media en deze editie van Gereons Mag. In juli meer hierover.

foto: zelfporttret Rosa Bonheur.

Vooruitkijken: Rosa Bonheur in de Collectie Mesdag. Dit najaar is er voor het eerst in Nederland een tentoonstelling te zien van de werken van Rosa Bonheur. (1822-1899) De Mesdag Collectie presenteert haar monumentale dierenschilderijen, waarmee zij uitgroeide tot één van de beroemdste kunstenaars uit haar tijd. Ze ontving hiervoor zelfs een prijs van keizerin Eugénie. Saillant detail: Bonheur hoefde daarvoor niet naar het paleis, maar de vorstin kwam de prijs zelf brengen. Rosa Bonheur was de eerste Franse vrouw, die een Légion d’honneur verwierf. Ze raakte in de 20e eeuw wat in de vergetelheid. Maar tegenwoordig is ze weer alom aanwezig in de werld van de kunst. Het Franse TV programma Secrets d’histoire wijdde een lange documentaire aan haar leven en werk. Ook werd niet lang geleden haar landgoed bij Fontainebleau in oude glorie hersteld. Daar leefde Bonheur gelukkig met haar vriendinnen Nathalie Micas en later de Amerikaanse Anna Klumpke.

‘Rosa Bonheur was in Frankrijk een belangrijk boegbeeld voor vrouwen in de kunst, net zoals Sientje Mesdag-van Houten dat was in Nederland. Hoewel Bonheurs kunst diepgeworteld is in de 19de eeuw, is het interessant om via haar werk te reflecteren op het heden.’  Aldus Renske Suijver, conservator van De Mesdag Collectie

Rosa Bonheur. De kracht van het dier is vanaf 20 september 2024 tot en met 19 januari 2025 te zien in De Mesdag Collectie in Den Haag.

video: de mooie aflevering van Secrets d’histoire over het leven van Bonheur.
foto: het wordt een vrolijke alfresco zomer.

De volgende editie van Gereons Mag staat in het teken van vendanges, de wijnoogst.

foto: de druiven hebben er dit jaar zin in.

*se lézarder betekent als een hagedis de warme zomerzon opzuigen en is een andere term vorm voor zonnebakken.

*tropézienne is een andere term voor dakterras.

Noot: de lente-editie 2024 van Gereons Mag werd mede mogelijk gemaakt door Bas van Montfrans, Tourisme Béziers Mediterranée, GoodCook, De Mesdag Collectie, Monsieur by FM, Van Gogh Museum, uitgeverij LUCHT, Kroon op het Werk, Ecluses de l’art, Secrètes d’histoire, Sterck & De Vreese, gereonskeukenthuis-archief en Gereons E&W. Alle producten, boeken en andere zaken werden mij als samples gestuurd door de uitgeverijen, pr bureaus en producenten De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten