Kerstrally 2022 met wijnen van Argento. Over een dag of tien begint het Kerstweekend, Voor velen dagen om eens uit te pakken met wijn en spijs. In de zestien jaar dat GKT nu over eten en drinken blogt ontbrak er nooit een kerstwijnspecial. Na Spaans, Bourgondisch en Occitaans is het dit jaar tijd voor biologisch Argentijns van Bodega Argento. De meest bekende druivensoort van Argentinië is de malbec, die we ook rond het Franse Cahors aantreffen. Wijndrinkers denken vaak, dat het bij Argentijnse wijnen alleen gaat om BBQ wijn. Niets is minder waar, want dat de wijnen van Argento het ook prima doen bij groentegerechten, was te proeven eind november in het Amsterdamse restaurant De Kas. (dat binnenkort overigens tijdelijk zijn deuren sluit). Argento is één van de meest duurzame wijnproducenten van Zuid Amerika en het is hun er alles aan gelegen, om hun productie in overeenstemming met natuur en milieu te houden.
foto: witte malbec bij een makreelcreatie van De Kas.
Argento presenteerde behalve rode malbec varietals ook een aantal witte wijnen, waaronder een witte malbec. Heel bijzonder, want door precies en voorzichtig te persen maken zij een witte wijn van dit rode druivenras. Biologisch. De smaak van deze witte wijn is fris, crsip en fruitig. De Kas serveerde er een verfijnd voorgerecht bij op basis van makreel met komkommer, koolrabi en dille. GKT denkt, dat deze witte malbec het ook goed zal doen bij je huisgemaakte Japanse pickles, tsukémono. Kijk hiervoor eens in het kookboek van Peter van Berckel.
foto: restaurant De Kas in Watergraafsmeer.
Bodega Argento werkt duurzaam en doet constant onderzoek naar de impact van hun teelt op de biodiversiteit, de grond en hun productie. Tussen de wijnranken worden bloeiende planten geplant. Dat oogt heel vrolijk, maar heeft als doel insecten te lokken of juist te weren. De bloemenstruiken dienen ook als detector voor ziektes en schimmels.
foto: Argento rosado en malbec at SeaSpot.
Argento produceert een heel assortiment biologische rode malbecs, maar ook wijnen, gemaakt van cabernet franc, zijn vertegenwoordigd. Mooie rijpe wijnen met veel fruit en afgeronde tannines. Probeer thuis eens uit of je deze wijnen met vleesgerechten of met wat steviger plant based eten combineert. Een leuke uitdaging voor aan de kerstdis. En de verkrijgbaarheid? Nou dat is makkelijk. Je vindt Argento wijnen bij je lokale Gall & Gall filiaal of online. Zij zijn in elke prijsrange te krijgen. De witte Artesano de Argento kost € 9.29, de Argento single vineyard cabernet franc bio is € 15,99 en de de topwijn Argento single block malbec bio (93 punten) is verkrijgbaar voor € 21,99. Meer wijnen van Argento vind je hier.
foto: rode malbec, echt Argentijns.
Feliz Navidad. Aan het einde van het jaar staat het slot van de wijntour 2022 online op GKT.
Dank aan Ghislaine Melman van Melman Communications voor het sturen van de wijnen en het fotomateriaal.
No waste GROENTEN. Op de keukentafel van Gereons Keuken Thuis ligt een kookboek, dat mijn tante Doubs, van de no waste velouté, uit de Morvan zou verslinden tot op de draad. Een groentenboek, dat je in zes seizoenen meeneemt van wortel tot loof? Zes seizoenen zagen we al eens eerder bij Joshua McFaddden en er zit een kern van logica in, want de voorzomer biedt nu eenmaal andere groente- en fruitsoorten dan de nazomer. En in het midden van de winter is het anders koken met groente dan in de vroege lente. No waste GROENTEN van Sophie Gordon bevat meer dan 130 smakelijke plantbased recepten. En het is nog duurzaam ook, want deze schrijfster ge- en herbruikt alles. Daar moet je juist bij GKT mee aankomen. Tevens goed voor de portemonnee. Want zuinigheid met vlijt…
foto: een chique pastinaak-notenpaté
Maak groenten het middelpunt van je maaltijd is de gedachte van Gordon en gooi niets weg. Tante Doubs knikt nu instemmend mee. Want weggooien is zonde. Nu heeft de schrijfster een voorsprong, want zij staat bekend om haar goedgevulde groentelade en het feit, dat ze van elk onderdeel iets weet te maken. Koken volgens de seizoenen is het credo in No waste groenten. Het begint met orde op zaken stellen. Maak een planning voor je ijs- en voorraadkast. Let op wat je inkoopt en de THT en TGT informatie. Plan vooruit (iets waar GKT een broertje aan dood heeft in de keuken), doe slim boodschappen (dat doe ik dan weer wel) en kijk hoeveel en wanneer je wat gebruikt. Je kunt dan direct aan de slag met het koken in zes seizoen à la Gordon. Aucun gaspillage! Geen verspilling. Taal naar het hart van GKT en zijn tante uit de Morvan.
foto: koken in de herfst.
Via de lente, de vroege- en midzomer beland ik in het seizoen waar we nu nu leven: DE HERFST. Het seizoen, waar de vruchten worden geplukt van een jaar telen. het favoriete seizoen van Sophie Gordon en voor haar een begin van nieuwe culinaire avonturen. Bieten, pastinaak, boerenkool en pompoen zijn de runners up in dit seizoen. Voor taco’s gevuld met bieten en witte bonen, heel spannend: een pastinaak-noten paté (die komt terug tijdens de kerstrally 2022 op GKT), palm- en boerenkool recepten. als aanloop naar de vroege winter. Elk recept en onderwerp gaat vergezeld van no waste tips.
No waste GROENTEN is een boek, dat je niet snel even uitleest. Vanwege de vele lagen. Het is een kookboek, dat je telkens weer pakt bij een bepaalde groente, om zo de mogelijkheden te ontdekken, die elke soort biedt. Daar is Sophie Gordon in geslaagd. Als een echte tante Doubs gaat dit fijne kookboek door Gereons Keuken Thuis nog heel wat geraadpleegd worden in mijn Occitaanse keuken. In elk van de zes seizoenen.
foto: cover No waste Groenten.
No waste GROENTEN. Van wortel tot loof in 6 seizoenen. Sophie Gordon. (ISBN 9789461432865) is een plantbased uitgave van uitgeverij GoodCook en is te koop voor € 32,50
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
foto: cover Natuurlijk Oostenrijk en hertentartaar van RAU.
Natuurlijk Oostenrijk. Wat een culinaire ontdekking! Voor de lezer van dit boek, maar allereerst voor culischrijfster Laura de Grave, die 5 weken als een novice op Oostenrijks koken door dit gevarieerde land trok. En de aandacht trok met haar elektrische motor. Laura kende de Oostenrijkse keuken slechts van een gewonnen ski-trip naar Tirol en Kaiserschmarren, die ze deelde met een vriend. En natuurlijk het fenomeen, dat wij in Nederland Wiener schnitzel plegen te noemen. Hetzelfde geldt ook voor Gereons Keuken Thuis, Behalve Schnitzel, Spâtzle, Grüner Veltliner en Sachertorte weet ik weinig van de keuken van dit land.
Oostenrijk is een land, waar veel wordt gewerkt met lokale producten. Lokaal van boer tot bord. Een vaak terugkerend thema in de boeken van Laura. Het liefst biologisch en met veel liefde verwerkt in gerechten, die beïnvloed zijn door de geografische locatie. De Alpen, het vlakke, bijna poeszta-achtige oosten van het land en het mediterraan aandoende Karinthië. Zoveel verschillen in dit kleine land. Niet vreemd, als je bedenkt dat tot en met 1918 de Oostenrijkse Donaumonarchie half Europa bestreek en culinaire invloeden absorbeerde uit alle hoeken van het rijk. Laura de Grave ontdekte de fijne geneugten van de huidige negen regio’s. Van hoog tot laag.
foto; Kâsespâtzle van één van de chefs tijdens de presentatie.
Natuurlijk Oostenrijk trapt af in hoog Oostenrijk, Vorarlberg, land van koeien en kaas. Op drie niveaus. En wat een uitzichten hadden Laura en die koeien vanaf de alm. Daar kan geen breedbeeld TV tegenop. Die heerlijke kaas gaat natuurlijk op de verse Spâtzle, maar Vorarlberg kent ook moderne chefwaardige gerechten, zoals een Bodensee ceviche van chef Jonathan Burgervan hotel Hirschen in Schwarzenberg. Overigens proefde Gereons Keuken Thuis tijdens de presentatie van het boek heerlijke gerechtjes van chefs, die Laura tijdens haar roadtrip ontmoette, zoals een hertentartaar van restaurant RAU, een nature based restaurant in nationaal park de Kalkalpen. (Oberösterreich)
foto: moderne Kaiserschmarren ontbraken niet tijdens de presentatie.
Via Kaiserschmarren uit Tirol belanden we in mediterraan heuvelachtig Karinthië. Het zonnige zuiden van Oostenrijk. In Nederland bekend van de Weissensee, waarop gezien onze winters vaak de alternatieve Elfstedentocht wordt gereden. Een meer vol forellen, die belanden in traditionele Forellensuppe. Via Steiermak en Burgenland reizen we naar Wien, Wenen, de hoofdstad van het land en culinaire smeltkroes. Stad van de Wiener schnitzel mit Kartoffelsalat, de Naschmarkt en Heuriger, fijne wijnlokalen met zicht op de stad. Niederösterreich, rondom Wenen, wijngebied, abrikozen en maanzaad afkomstig van de klaproosvelden. Maanzaad wordt veel gebruikt in de Oostenrijkse keuken. Gebruikt in Mohnzelten, aardappelkoeken gevuld met maanzaad. Oberösterreich, met het Salzkammergut vol bossen en meren. “Im Salzkammergut kann man gut lustig sein”. dat wisten de Romeinen al. Bier, wild & Knödel. Maar ook de eerder genoemde hertentartaar van Klemens Schrami van restaurant RAU. Een keuken vol natuurlijke elementen, beetje ruw en ruig. De tocht eindigt in Mozartstad Salzburg met een barokke oude keuken sinds 1719, met de beroemde Salzburger Nockerl. Fluffy eiwitschuim met cranberryjam.
foto: Laura de Grave met één van de chefs tijdens de presentatie.
Natuurlijk Oostenrijk, wat een culinair feest is dit kook- en leesboek weer geworden. Laura onderzocht en ervoer al eerder Amsterdamse specialiteiten op de fiets, toerde langs de dreven van Nederland om lokale gerechten te ontdekken. En nu opent ze het voor velen onbekende terrein van Oostenrijk in al zijn culinaire facetten. Natuurlijk Oostenrijk is een reis an sich door dit mooie land met prachtig fotowerk van Hans de Kort. Ga het lezen en op pad met Laura. Een boek en land om van te smullen of moet ik naschen zeggen?
Für deutschsprachigen ist das Buch auch auf Deutsch erhâltlich
foto: covers van beide kookboeken.
Natuurlijk Oostenrijk/ Natürlich Österreich. Laura de Grave (ISBN 9789493095793) is een uitgave van Uitgeverij Brandt en is te koop voor € 30,00
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
ZILT. Een kookboek, dat voortkomt uit de Texelse samenwerking van Waddengastronomie-expert Annette van Ruitenburg, groenteteler Ellen van Straten en eilandcateraar Sabien Bosman, gelardeerd met fotografie van Ruth de Ruwe. Is ZILT nu hartig, zout, fris , zoet of vissig? Dat is de hamvraag als je zilte groenten in je keuken gaat gebruiken. Zilte smaken geven een oppepper aan je salades, soepen en gerechten. Zilte groenten doen dat ook, zegt ervaringsdeskundige en culinair schrijver Annette van Ruitenberg. Zij gaat voor het experiment met zilte groenten en wil samen met het hele team de bereikbaarheid voor het grote publiek vergroten. In ZILT tref je 75 heerlijke recepten aan met zilte groenten, die je zomaar op Texel kunt plukken of zelf kunt telen. Hierover vertelt Ellen van Straten meer in dit zilte boek.
ZILT start met een verhaal over de verzilting van onze bodem. Die is in de Nederlandse kustgebieden al een tijdje aan de gang. Dat heeft nadelen voor de teelt van traditionele gewassen, maar biedt ook kansen voor zilte zeegroente, een nieuwe variatie op ons dagelijks menu en om in de woorden van Annette haar andere boek te blijven: Lekker lokaal! Tips om zelf zilte groente te telen, met uitleg over het zaaien en oogsten. Een een zaaikalender. Zilte grond kan namelijk hele mooie producten voortbrengen. In de omgeving van SeaSpot worden van oudsher aan het Duinpieperpad bijzondere aardappels geteeld. Een ware delicatesse.
Na de oogst van zilte groente, volgen de lekkere recepten, gekookt door Sabien Bosman. Eén ding moet me van het hart, dan zwijg ik erover: de fotografie van de gerechten had beter gekund. Bij de mooie natuurfoto’s steken deze wat flets af. Dan de recepten: wat te denken van een fijne zilte aardappelsalade, een vrolijke tomatentaart, dips of chocoladetaart met peer en zeekraal.? Van Ruitenburg zegt dat zilte smaken de chocoladesmaak dieper maken. Ook het pekelen van een watermeloen tot hammetje is een voorbeeld van een mooi experiment. Of wat te denken van de duindoorn-maanzaadcake. Allemaal mooie gerechten met voor het grote publiek onbekende zilte groenten.
ZILT is een mooi geschreven boek met prachtige natuurfoto’s van het Waddeneiland Texel In de groene intermezzo’s wordt veel aandacht besteed aan de diversiteit van zilte groenten en zeewieren en het gebruik in de keuken. Wie weet een idee om eens deze zomer mijn zeebalkon te gaan beplanten met zilt groen? Ik houd jullie in de Noordzee-editie van Gereons Mag op de hoogte van de voortgang. Net als in haar andere kookboeken tekent Annette van Ruitenburg voor een mooi terroirverhaal en dito recepten. ZILT is een mooie samenwerking van diverse disciplines en maakt een sterk pleidooi voor mooi lokale producten.
ZILT. Annette van Ruitenburg, Ellen van Straten & Sabien Bosman, fotografie van Ruth de Ruwe (ISBN 9789464040906) is en uitgave van Fontaine en is te koop voor € 29,99
Over de schrijvers: ANNETTE VAN RUITENBURG is specialist in waddengastronomie. ‘Zoals een schilder de kleuren bij elkaar zoekt, zo heb ik dat met smaken.’ Maakte samen met Ruth de Ruwe, vormgever en fotograaf diverse boeken over natuur, cultuur en culinaire onderwerpen waaronder het prijswinnende boek ‘Liever Lokaal’. ELLEN VAN STRATEN is een professionele groenteteler, voor zowel de biologische landbouw als zilte teelt, zij bezit een mooie moestuin achter de waddendijk. SABIEN BOSMAN woont op Texel vanaf 2018 als ervaren cateraar en wildplukker organiseert zij wad excursies, is altijd op zoek naar bijzondere smaakcombinaties van Texelse en zilte producten.
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Kerstmenu met Joke Boon. Het kan niet uitblijven in de kerstrally 2021 op Gereons Keuken Thuis. Een kerstmenu uit de boeken van bonendiva, kleurenkookster, linzenlady, vega-optioneer, reukprofesseur, maar vooral lieve vriendin Joke. Zij schreef dit jaar Eerste hulp bij reukverlies (Nächstem Jahr auch auf Deutsch erhãltlich) en ging haar mooie vegan recepten delen met de lezers van Trouw op dinsdag. In deze krant geeft zij tips voor een stressvrije kerst. Reden voor Gereons Keuken Thuis om een compilatiemenu te maken uit haar kookboeken met een wijntip van mijn hand. Overigens zijn onderstaande recepten niet per se vegan, maar met een beetje creativiteit en wat aanvullen of weglaten kom je een heel eind!
foto: Joke’s linzenpaté.
Joke Boons paté van linzen, sardien & tomaat. Recept uit Linzen van Joke Boon.
“Dit is echt zo’n recept, dat je in no time maakt met ingrediënten, die je nog op voorraad kunt hebben. Het is een lekkere, grove paté, die het goed doet op toast of brood.”
Wijn: Albada, witte macabeo van oude wijnstokken uit DO Catalayud.
Nodig:
75 g bruine linzen gewassen, ook leuk is het om Berry linzen te gebruiken
1 teen knoflook
1 laurierblaadje
1 blikje sardientjes op olie à 125 g
50 g zongedroogde tomaat op olie, uitgelekt
2 el olie uit de pot zongedroogde tomaat
1 tl azijn of citroensap
1 el bieslook, fijngehakt
peper & zout
Bereiding:
Kook de linzen met de gepelde knoflookteen en het laurierblaadje gaar in ruim water. Controleer door er een te proeven. Giet af en laat uitlekken in een zeef. Verwijder het laurierblaadje en de knoflookteen. De knoflookteen gebruik je hierna nog.
Maak de sardientjes schoon: verwijder de graatjes. Snij of knip de zongedroogde tomaatjes in stukjes. Doe de linzen met het knoflookteentje in de keukenmachine en pulseer kort. Voeg de tomaat, sardientjes, olie, azijn en bieslook toe. Pureer tot een grove of iets fijnere paté. Proef en maak op smaak met peper en zout of een extra drupje azijn. Doe in een schaaltje of potje. In de ijskast 3-5 dagen houdbaar.
Wijn: Noilly Prat uit Marseillan aan het bassin du Thau (Languedoc)
Nodig:
1 kipkarkas, restje gebraden kip of kippenpoot
zout en peper
1 laurierblaadje
1/2 el versgeraspte gemberwortel
sap van 1/2 citroen
2 à 3 aardappels in blokjes
1 middelgrote ui gesnipperd
1/2 appel (Jonagold of Elstar) in blokjes
125 g preiwit
1 kleine rode biet in blokjes
75 g zachte roomkaas
4 hardgekookte eieren
1/2 bosje krulpeterselie fijngehakt
Bereiding:
Begin met de bouillon. Doe de kip in een passende pan en giet er 750 ml koud water op. Doe er 1 tl zout, het laurierblaadje, de gember, versgemalen peper en citroensap bij en breng aan de kook. Laat op een heel zacht pitje trekken met het deksel op de pan. Doe de aardappels, ui, appel, preiwit, biet, en een flinke snuif zout samen met 500 ml water in een andere ruime pan en breng aan de kook. Laat 45 minuten zachtjes koken tot alles volledig gaar is. Schep het aardappelmengsel in de kom van een keukenmachine en pureer met de roomkaas, helemaal glad. Doe terug in de pan. Giet de bouillon als hij lang genoeg heeft getrokken door een zeef. Pluis het vlees van de botjes en doe deze bij de bouillon. Voeg de bouillon en kippenvlees bij het gepureerde aardappel-bietenmengsel en warm al roerend goed door. proef even en maak zo nodig op smaak met zout en/of peper. pel voor de eiermimosa de eieren, doe in een kom en prak met vork goed fijn. Meng er 1 el gehakte peterselie door. Schep de soep in borden of ruime kommen Verdeel de eiermimosa erover en strooi er nog wat gehakte peterselie over.
Onnodig te zeggen, dat je voor een vegan soep de kippenbouillon ook kunt vervangen door homemade groentebouillon en de eiermimosa kunt vervangen door peterselie of gremolata.
“Ik ben heel gedreven in de dingen die ik doe en houd me alleen maar bezig met wat ik nu doe. Schrijven over eten. Dat was voorheen niet zo, tot iemand mij de gouden tip gaf: “Focus je” Ik koos één onderwerp uit en ben daarvoor gegaan. Heb me erin in vastgebeten. Onderzoek en het schrijven van mijn eerste boek over het reukzintuig: Het mysterie van de reuk.” (gesprekken en gerechten met Joke in 2018)
foto: de onvervalste saté-burger.
Saté-burger uit de Vega Optie. Een heerlijk boek, om zelf vleesvervangers te maken.
Wijn: frisse Spaanse rosé, bijvoorbeeld van BORN uit Catalonië
Onderstaand recept is verrassend makkelijk en illustreert hoe je met bijvoorbeeld bonen een heerlijke vegetarische hamburger maakt voor op de BBQ of in je pannetje. Morgen ben ik jarig en staan er steevast satéballen op het menu. Deze editie dus een keer als Vega Optie! Glas koude rosé erbij en laat de zomer maar komen.
Ingrediënten voor 4 stuks:
75 gr gekookte kidneybonen, uitgelekt
1 ui, in stukken
1 teen knoflook, gepeld
150 gr gezouten pinda’s
15 gr havermout
1 ei
1/2 el sambal badjak (10 gr)
1/4 tl chilipoeder
1 tl gemalen komijn
1 tl gemalen koriander
1/2 tl vijfkruidenpoeder
1/2 tl gemberpoeder
olie om in te bakken
Bereiding:
Als je kidneybonen uit pot of blik gebruikt, doe ze dan in een bolzeef, spoel af onder de kraan en laat goed uitlekken. Doe ui, knoflook, pinda’s, bonen, havermout, ei, sambal en alle specerijen in de keukenmachine en draai tot een samenhangende massa. Vorm 4 burgers van het mengsel. Laat 15-30 minuten opstijven in de koelkast. je kunt ze hierna meteen bakken of tot gebruik bewaren in de koelkast. Invriezen kan ook. verhit 2-3 eetlepels olie in een koekenpan en bak de burgers in 5-7 minuten rondom bruin en krokant.
“Een aptoniem, van het Latijnse aptus (geschikt) en het Griekse onuma (naam), is het verschijnsel, waarbij de drager van een naam zich bezighoudt met het onderwerp van de naam. Beter kan het niet in het geval van Joke Boon, die een kookboek schreef over Bonen! Een jaar lang peulvruchten in diverse recepten. Boon stelde zich tot doel elke dag iets met bonen te eten. In haar geval geen straf, want Joke is dol op bonen. Altijd al geweest. Hierin schuilt een soort “nomen est omen”. Dat geldt niet voor alle Nederlanders. De peulvrucht is een beetje in het verdomhoekje geraakt door de jaren heen. Maar als gevolg van kennismaking met andere culturen zit de boon weer in de lift. En Joke draagt hier haar steentje aan bij met het boek Bonen! Elke maand 12 verrassende recepten met bonen.”
foto: cover van Bonen!
Bijgerecht voor het kerstdiner: wortelhummus uit Bonen! Joke at een jaar lang elke dag Bonen!
Nodig:.
100 g worteltjes (van een bos) gewassen
plantaardige olie
1 tl paprikapoeder (of rokerige pimentón)
snufje chilipoeder
150 g canellini bonen (75 g gedroogd gewicht) zelf gekookt of uit blik (laat ze in beide gevallen goed uitlekken)
1 1/2 el pindakaas
2 el versgeperst sinaasappelsap
2 el citroensap
2 el extra vergine olijfolie
zout en versgemalen peper.
Bereiding:
Rooster eerst de worteltjes. Verwarm de oven voor op 200 graden. Snijd de worteltjes in schuine plakjes, schep ze om met twee eetlepels olie, paprikapoeder, chilipoeder en een snuf zout. Rooster de plakjes in 25 minuten gaar. Laat iets afkoelen.
Doe alle ingrediënten en de extra vergine olijfolie in de keukenmachine en pureer. Voeg zoveel warm water toe tot je een romige en goed smeerbare hummus hebt Voeg naar eigen smaak zout en peper en eventueel nog wat water toe.Joke over deze pudding in Eerste hulp bij reuk verlies: “Ik weet niet of je het herkent, maar ik heb soms periodes dat ik één ingrediënt of gerecht heel erg lekker vind en dat dan gedurende een bepaalde tijd steeds eet. Ik noem het een fase. Zo verkeerde ik een poosje in een anijszaadfase. Dat lichtzoete beviel me zo goed dat ik het fijnstampte en er thee van zette, en het overal door of in deed. Zo ontstond deze pudding min of meer. Hij is geïnspireerd op het Midden-Oosterse Malabi, een zijdezachte pudding van maizena en melk. Behalve anijs bevat deze pudding ook koffie en andere kruiden, zoals gember, en dat maakt hem onweerstaanbaar. Voor een feestelijk etentje maak je het extra mooi met een toefje slagroom en wat chocoladekoffieboontjes.
foto: kruidige koffiepudding uit Eerste hulp bij…..
Kruidige koffiepudding.
Wijn: als feestelijke tegenhanger een glas zoete Madeira van Enriques.
Nodig:
30 g maizena
1½ theel. anijszaad
400 ml volle melk
100 ml espresso of heel sterke koffie
75 g fijne kristalsuiker
1 theel. gemberpoeder
1½ theel. gemalen kaneel
slagroom
+ chocolade en koffieboontjes (optioneel), om te garneren
Bereiding: Los de maizena op in 40 ml water, roer goed zodat er geen klontjes zijn. Maal het anijszaad in een vijzel of specerijenmolen tot fijn poeder. Doe de melk, koffie, suiker, het gemalen anijszaad, gemberpoeder en de kaneel in een pan. Roer goed door en breng zachtjes aan de kook. Voeg als het melkmengsel kookt al roerend het maizenapapje toe en laat 5 minuten zachtjes doorkoken. Blijf goed roeren. Zet de pan in een bak koud water en roer koud om velvorming te voorkomen. Giet de pudding in kopjes, glaasjes of schaaltjes en laat in de koelkast verder koud worden. Garneer – eventueel – met een toefje slagroom en wat chocolade-koffieboontjes.
Vegetalia. Italo Antwerpse Luna Trapani kreeg in het restaurant van haar ouders Gallo Nero de Italiaanse keuken met de paplepel ingegoten. Zij werkte vaak mee en zo ontstond haar passie voor koken en eten. Uiteindelijk leidde dat ertoe, dat zij zelf ook de keuken in ging om achter het fornuis te staan. In 2018 ruilde zij haar bestaan als onmivoor in voor een plantbased dieet en opende Spritz in Antwerpen, een vegan Italiaans restaurant. Hiervoor ging zij op zoek naar plantaardige alternatieven voor Italiaanse klassiekers uit haar jeugd. Trapani ging aan de slag met de regionale keukens en bundelde 100 recepten in dit nieuwe boek Vegetalia. Een geheel andere kijk op Italiaans eten. Een vooraankondiging op Facebook van deze recensie kwam Gereons Keuken Thuis op zowel vragen als commentaar te staan. Italiaans eten zonder vlees? Gerechten zonder kaas? Alleen maar groente? Dat hoort toch niet zo? Ja het kan allemaal wel en Luna Trapani is living proof. Zelf zegt de schrijfster, dat het motto in Spritz, maar ook in haar boeken simpel en lekker is.
foto: Arancini alla Norma.
Andiamo! Vegetalia start, bijna zoals elk kookboek, met de basis. Trapani voegt hieraan alternatieven toe voor kaas en vlees. Producten, waar zij graag mee werkt. Ik heb het idee, dat je ook voor andere vervangers kunt kiezen. Denk aan de vegan producten van Euro Company. La base is een hoofdstuk vol basissauzen. Een mooie aftrap om je vegan keuken wat body te geven. Gereons Keuken Thuis vind de Sugo al Marsala een mooie vondst, een rijke bruine saus vol smaak. Vegan koken vraagt namelijk vaak om dat extra scheutje umami. Na smaakmakers, brood en verse pasta komen de antipasti op tafel, risottoballetjes alla Norma, een bloemkool sformato en carciofi met een sjalottenvinaigrette. Rijst voor diverse risotto’s en aardappel voor gnocchischotels volgen plus een onnavolgbare timballo di riso. De nationale primo piatto pasta ontbreekt ook niet in de vorm van een linzen bolognese of spaghetti con scarola, met andijvie.
foto: vegan tagliatelle alla Bolognese.
De secondi in Vegetalia laten zien , dat Trapani overal heeft gezocht naar originele vertalingen van klassieke gerechten, bijvoorbeeld een cotoletta Milanese van bloemkool. Deze komt zeker eens op tafel in Gereons Keuken Thuis, omdat ik benieuwd ben naar de structuur. Heel bijzonder vind ik het stoofpotje van eekhoorntjesbrood. Een fijn herfstgerecht. Via de cotorni belanden we uiteindelijk bij de finish, de zoetigheden, dolci op vegan basis.
foto: Bloemkoolkotelet op Milanese wijze.
Vegetalia is een kookboek geschreven voor mensen, die er een vegan leeftsijl op nahouden en ook willen genieten van de Italiaanse keuken. Maar het boek is ook een welkome aanvulling voor degenen, die thuis hun Italiaanse repertoire willen uitbreiden met een plantbased versie. Met veel creativiteit verzamelde en bewerkte Luna Trapani Italiaanse klassiekers voor haar restaurant en boek. Gereons Keuken Thuis vindt Vegetalia een uitdaging. Dat is de Italiaanse keuken alla vegan, #trueitaliantaste. Dit vormt direct mijn antwoord op de eerder genoemde vragen op Facebook.
foto: cover Vegetalia.
Vegetalia, 100 recepten uit de Italiaanse vegan keuken. Luna Trapani (ISBN 9789089898692) uitgave van Terra en is te koop voor € 26,99
SPRITZ is gevestigd aan de Oude Koornmarkt 11, 2000 Antwerpen
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Wijntour 2021, episode 2. Een blog zonder tekst, maar met des te meer plaatjes van veel witte wijn deze keer. Drink ik dan geen rood? Jawel, maar sinds de vorige wijntour heb ik dat kennelijk niet zoveel gedaan. Behalve dan de ripasso in dit overzicht. We reizen vandaag van de Bourgogne via Amsterdam naar Nieuw Zeeland.
foto: Blanco sol y nieve, Rueda, verdejo viura. (Spanje)
foto: Crémant de Bourgogne, brut , cuvée Lucien. (Frankrijk)
foto: Valpolicella ripasso, rood uit de Veneto. (Italië)
foto: Weiss und Grau Ankermann Rheinhessen, gemaakt van twee Burgunders (Duitsland) foto: i.p.v. tulpen rosé en wit uit Amsterdam Noord (Nederland)
foto: Dorst krijg je ervan, riesling 2020 (Duitsland)
foto: retsina is in Gereons Keuken Thuis jeugdsenteiment. (Griekenland)
foto: Spy Mountain sauvignon blanc uit Marlborough. (Nieuw Zeeland)
Tot de volgende keer! Wijntour 2021, deel 3 met nazomer- en vakantiewijnen.
Groene weken foodbloggersparade. Een heuse foodbloggersparade mag op deze mooie zondag niet ontbreken. De zes groene weken lopen ten einde. Gereons Keuken sluit af met groene recepten. Ik vroeg een aantal vooraanstaande foodbloggers om hun ultieme groene recept. Zij stuurden mij dat recept van harte toe. Dank voor jullie moeite, dames!
foto: de rucola/amandelpesto van Esmée.
Als het om originele en mooi gefotografeerde recepten gaat moet je bij Esmée van EsFactory zijn. Zij stuurde haar recept voor rucolapesto met amandelen. Een mooie variatie op al het potjesspul uit de supers. Lees meer: rucolapesto
foto: koude komkommersoep van Anne-Marie.
My happy kitchen van Anne-Marie staat garant voor dit zomerse koele recept. Komkommersoep uit haar cocon. Wist je dat Anne-Marie binnenkort in Gereons Mag van alles vertelt over foodbloggen? Lees meer; komkommersoep
foto: Cora gaat zoor zilte oogboontjes.
Cora van Cultfood mag natuurlijk niet ontbreken in deze groene weken foodbloggersparade. Zij stuurde dit recept in met hetzelfde enthousiasme, waarmee ze regelmatig gastblogt op Gereons Keuken Thuis. Lees meer: zilte oogboontjes.
foto: groene smoothiebowl.
Judith shakes things up tijdens de #groeneweken Alles in één bowl. Zo maak je direct een groene start. Lees meer: smoothiebowl.
foto: gestoofde pittige snijbonen van Sabine.
Sabine de Gaspari houdt van pittig zoals deze snijbonen met chilipepers. Lees meer: gestoofde snijbonen.
foto: cocktailtime met Jody.
Een cocktail, zo groen als gras hoort erbij, moet Jody Mijts van Ongewoon Lekker hebben gedacht. Zij maakte met Rutte (nee, niet de premier) een baby yoda cocktail. Zomerfun gegarandeerd! Lees meer: cocktail
foto: ricottataart van Anke Morreel.
Anke uit Andalucia, aka Doña Caramella, kookte groen, groener groenst à la Rudolph van Veen met een recept voor een hartige ricotta taart. Lees meer: ricottataart.
foto: de groene gnocchi van Ingrid.
Ingrid Vinissima Larmoyeur staat altijd garant voor originele gerechten, zoals deze gnocchi met groene matcha. En zij doet er direct een scheutje wijn in het glas erbij als wijnkenner. Lees meer: matcha gnocchi
NB: Raakte je nu ook geïnspireerd door de recepten van deze bloggers in de groene weken foodbloggersparade? Doe dan eens gek deze zomer en meld je aan als #zomergast of #gastblogger op Gereons Keuken Thuis. Ik ben benieuwd naar jullie verhalen.
Nordic family kitchen. Gezond, natuurlijk en eenvoudig eten met je gezin. Dat stond Mikkel Karstad voor ogen, toen hij samen met fotograaf Anders Schønnemann zijn nieuwste boek presenteerde. Een boek, dat start in Kopenhagen, toen Mikkel 12 of 13 jaar oud was. Eens in de zoveel tijd maakte zijn moeder hem verantwoordelijk voor de avondmaaltijd. Geen sinecure, want van inkoop tot bereiding moest de jonge Mikkel alles zelf organiseren. Dat deed hij met verve en de kiem voor zijn latere bestaan in de culinaire wereld was gelegd. Sedertdien houdt hij zich al meer dan dertig jaar bezig met twee dingen, die hem aan het hart gaan: eten en mensen. Deze waarden tracht hij ook door te geven aan zijn vier kinderen en rondom en vanuit hun huis in Kopenhagen worden regelmatig uitstapjes gemaakt, waar bij de Karstad kinderen kennismaken met eetbare natuur en wat daar te vinden is. Hoe klein hun tuin van de stadsboerderij ook is, er valt ook in de stad heel wat te verbouwen, zoals kruiden en verse groenten.
foto: pannenkoekjes met rabarber en verbenasuiker.
Deze uitganspunten resulteerden in het kakelnieuwe kookboek nordic family kitchen. Eenvoudiger dan Gereons Keuken Thuis gewend is uit eerdere boeken van Karstad, maar wel met die onmiskenbare Deense en natuurlijke signatuur. Laat ik het de onderkoelde Scandinavische touch noemen. Geen gefriemel met eten, dat is zijn stijl. Je kunt merken, dat NOMA voor Mikkel nooit ver weg is geweest.
Net als in andere boeken deelt Mikkel Karstad zijn hoofdstukken in naar de vindplaats van zijn eten en het moment waarop wordt gegeten. Nordic family kitchen start in de tuin, want daar valt veel te vinden voor lekkere gerechten. Zoals vlierbloesem voor limonade. Mikkel en zijn vrouw proberen veel te gebruiken uit hun stadsoase. Gebruik vlierbloesem eens voor rozemarijn-pannenkoekjes met rabarber. Het ontbijt, het eerste eetmoment van de nieuwe dag komt aan bod met kersen uit de oven of havermoutpap met gebakken pruimen. Er wordt brood en koek gebakken in huize Karstad, vers roggebrood en Deense kaneelbroodjes ontbreken niet.
foto: krokante kikkererwten met ingelegde ui.
Op naar het strand. Ik weet uit andere kookboeken, dat Mikkel en fervent ochtendzwemmer is, zomer en winter. Zijn liefde voor de zee zat er al ook jong bij zijn kinderen in. Dus krabben vangen voor de soep. Kruiden plukken op het duin. De krabbisque in het boek is wederom een plaatje. Lunchen doe je met gefermenteerde radijsjes met daslookbloemetjes of krokante kikkererwten met ingelegde uien.
De boomgaard vormt een belangrijk aspect in het leven van gezin Karstad als kind speelde hij veel op de boerderij van tante en oom op een nabijgelegen eiland. Appels plukken recht uit de boom. Gereons Keuken Thuis kent het fenomeen van fruit vers uit boom vanuit mijn Betuwse jonge jaren. Heel apart vind ik de ingemaakte klokhuizen, die je net als ingelegde citroenen kunt gebruiken voor je dressings en sauzen. Deze ga ik natuurlijk proberen en ik hoop op meer succes dan mijn ingelegde -te zoute- blauwe bessen. Pasta gerechten komen aan bod, waarvan ik de spaghetti met kokkels en daslook wil noemen. Het is het seizoen. Dagelijks varen voor mijn raam de kokkelvissers voorbij.
foto: ingemaakte klokhuizen #nowaste.
Wat te zeggen over nordic family kitchen? Ik vind de keuzes die Mikkel maakt getuigen van respect voor eten en wat hij zijn kinderen wil leren. Zij moeten dan ook bevoorrecht zijn om in zo’n milieu en van zo’n gepassioneerde vader te eten te krijgen. Zonder snobisme en dat maakt nordic family kitchen behalve een kookboek ook een echt snuggle boek. De hygge druipt er vanaf. En hebben we daar allemaal in deze pandemie-tijd niet behoefte aan?
nordic family kitchen. Mikkel Karstad met foto’s van Anders Schønnemann. (ISBN 9789089898616) is een uitgave van Terra en is te koop voor € 34,99
Eetbare Natuur, Michiel Korthals. Een boek over de essentie van landbouw en voeding. Want in tegenstelling tot wat er in de media wordt bericht is landbouw niet een eenzijdig proces. Het gaat verder dan alleen maar reguleren. Dat maakte de stikstofcrisis wel duidelijk. Er zijn verscheidene aspecten aan landbouw, allereerst de samenwerking van alle elementen en organismen om het product te laten groeien. De samenwerking vindt daar plaats volgens de schrijver. Onder de grond. Dat is een gegeven. Wij als mensen mogen bovengronds meedoen en zijn zodoende in dienst van deze natuurlijke processen. Maar de mens heeft de drang om te reguleren en zodoende kennen wij tegenwoordig een systeem van efficiënte landbouw met als doel optimalisatie van het produceren en uiteindelijk exporteren van al dan niet halfproducten. Met alle gevolgen voor het milieu, de boer en het landschap. En heel belangrijk smaak van het eten. Want de wereldwijde landbouw wordt gedomineerd door de vraag naar ingrediënten door grote speler als Cargill, Unilever en McDonalds. Een ontwikkeling, die Korthals aanzag en wilde beschrijven. Hij ging op onderzoek uit.
Hoe te produceren? Na een beschrijving van landbouw in het algemeen gaat Michiel Korthals dieper in op de materie. Hij maakt een onderscheid tussen efficiënte en robuuste landbouw. Hij geeft daarbij voorbeelden van de geoliede landbouwmachine, die niet produceert voor de lokale behoefte, ten opzichte van de boeren, die de lokale voedselproductie ter hand namen. Overigens vindt niet iedereen, dat getuige het voorbeeld van mevr. Louise Fresco, die juist zegt dat lokale en biologische landbouw niet haalbaar is. Voor Korthals is dat juist wel een streven.
De filosofie achter de verandering. Het tweede hoofdstuk van Eetbare Natuur is wat filosofischer van aard en gaat over de samenwerking tussen natuur en landbouw. De mens is een vreemd wezen, onderdeel van de natuur, maar met allerlei andere componenten, die hem daarbuiten plaatsen. Maar een mens moet ook eten, dus zal moeten samenwerken met de natuur. Hierna bespreekt de schrijver allerlei elementen, die hierbij komen kijken. in het volgende hoofdstuk bespreekt hij hoe te komen tot robuuste landbouw. Gesteund op voedselvaardigheden en een eerlijke verdeling van voedselresources. Voedselvervreemding komt veel voor, volgens Korthals is hier nog heel wat te winnen, door mensen bewust et maken van wat ze eten en vooral waar het vandaan komt. Denk eens aan eetbare natuur in de stad. Of zoals Gereons Keuken Thuis vaak doet: wildpluk. Een fijne groene manier om kennis te maken met waar je eten vandaan komt. Of in je keuken moestuinieren. En dat gebeurt heus niet alleen in de hippe steden, maar overal in Nederland. De schrijver maakt een rondgang door de veranderende wereld van de landbouw in Nederland en beschrijft twee directe ervaringen.
De essentie van landbouw en voeding. Ik vind het voorgaand beschrevene een interessante materie en in zijn boek Eetbare Natuur neemt Michiel Korthals je met zijn gedegen onderzoek aan de hand langs aansprekende filosofische vraagstukken omtrent voeding en natuur. Zijn ideeën kunnen nog wel eens een grote gaan spelen in hoe wij eten en landschap gaan beleven in de komende decennia. Maar vooralsnog is het heerlijk om dit boek te lezen en vooral erover na te denken.
Eetbare Natuur, de essentie van landbouw en voeding. Michiel Korthals. (ISBN 9789056157487) is een uitgave van Noordboek en kost € 14,90.
Bio: Michiel Korthals is een Nederlandse filosoof, die tot 214 doceerde aan o.a. De Wageningen Universiteit en de Vrij Universiteit. Hij gaf vooral les in toegepaste filosofie, gericht op diverse aspercten van levenswetenschappen. Tegenwoordig is hij docent aan de University of Gastronomic Sciences in Noord Italië. Het onderwerp milieu, landbouw en slow food ia al jaren een geliefd onderwerp voor Korthals. Hij is voorzitter van de Foundation for the Restoration of European Ecosystems en actief in diverse slow food groepen. Hij schreef al eerder het boek Goed Eten. Korthals houdt lezingen bij boeren en op andere plaatsen, om te komen tot een andere vorm van produceren en consumeren. Dat is goed voor de natuur en uiteindelijk voor de mens. Tot slot boert hij graag zelf op kleine schaal.
Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.
