Eetgenot. Over voedselproductie en lekker eten. Het lijkt wel of in deze tijd er niet meer mag worden genoten van eten. Politici, medici, vegans, slameisjes, health-goeroes, de voedselindustrie proberen telkens weer genot te bagatelliseren of zelfs uit te schakelen. Terwijl het daar volgens schrijver Jacques Meerman allemaal om draait. Genot is diep verankerd in onze hersenen en cultuur. Terwijl het daar volgens schrijver Jacques Meerman allemaal om draait. Hij gaat zelfs een stapje verder en durft te beweren dat genot nodig is om toekomstige foodproblematiek als gevolg van klimaatverandering te lijf te gaan. Eten is behalve brandstof een emotie. Al doen we graag of dat niet zo is. Je wordt geacht al hetgeen je in je mond stopt zo objectief mogelijk te beschrijven. Iets lekker noemen is niet voldoende. Dat vindt de schrijver niet: eetgenot kan een basis vormen voor verandering. Hij staaft dat met voorbeelden uit de geschiedenis en fijne verhalen. Meerman hervond de Nederlandse smaken doordat hij een lange periode Andalusisch eten at. Hij herinnert zich de eerste slok melk uit de koe als achtjarige en de gevoelens, die dat bij hem losmaakte. Iets wat hem altijd zal bijblijven. Daarna gaat hij vertellen. Over hoe sinaasappels boycotten een statement tegen Apartheid werd. Over de genderstrijd tijdens het koken. Het knutselen achter gesloten deuren van wereldwijde voedselproducenten. Honger als gevolg van oorlog. En de oermens, die in eerste instantie hartstikke vegetarisch at. Maar bovenal staat lekker eten voorop in dit fijne boek, waarvan het met een verhaaltje/hoofdstuk per dag goed de zomer doorkomen is.
Eetgenot. Over voedselproductie en lekker eten. Jacques Meerman (ISBN 9789056158989) is een uitgave van Noordboek en is te koop voor € 22,50
Over de schrijver: Jacques Meerman schrijft, blogt en vertaalt over eten in het algemeen en over de geschiedenis ervan. Hij schreef eerder de boeken Kleine geschiedenis van de Nederlandse keuken en Mediterraneo
Over Mediterraneo, een culinaire reisgids door het Middellandse Zeegebied van de 12 eeuw. Een Franse monnik, een rabbi uit Noordwest Spanje, een islamitische ambtenaar uit Granada en een geograaf uit Marokko zijn de reisgezellen van Jacques Meerman, die in dit mooie boek op zoek gaat naar wat de keukens rond de Middellandse zee hebben voortgebracht. Dingen, die wij heden ten dage nog steeds eten. Want in tegenstelling tot wat algemeen wordt gedacht zijn die Middeleeuwen helemaal niet zo duister, ook niet op culinair gebied. Lees hier de recensie
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Kook! Maarten van den Biggelaar. Een kook- en leesboek, dat als geroepen komt in Gereons Keuken Thuis in tijden van “uitgekookt en afgeblogd” zijn. Een dikke rode pil over koken. Met als ondertitel: Rust in je hoofd reuring aan tafel. We leven in een tijd, waarin alles steeds efficiënter moet en basic dingen zoals zelf koken het eerste sneuvelen. We bestellen ons het rambam. Waar pakweg 120 jaar geleden nog zes uur per dag aan het kopen en bereiden van een maaltijd werd besteed is dat nu nog minder dan een half uur. En dat vinden velen nog te veel. Maarten van den Biggelaar wil het tij keren. Want in zijn visie is niets zo heerlijk als zelf je boodschappen doen op de markt, voelen en ruiken aan de verse waar en dan als helend moment van de dag daarmee aan de slag in je keuken. Leren koken met vallen en opstaan. Je wordt er een vrolijker mens van. Doel: elke dag een heerlijke 3 gangen maaltijd om van te genieten met je gezin of vrienden. Lange leerzame gesprekken aan tafel. Dus niet hap, schrok weg en weer achter het aanlokkelijke scherm van de smartphone, om daar de kunsten van een virtuele kok te bekijken.
We kopen veel kookboeken, maken daar slechts twee recepten uit en het liefst in een zo kort mogelijke tijd. Zonde! Lekker koken met al je zintuigen kan een moment van ontspanning zijn. Zeker als je de weg volgt, die van den Biggelaar je aanreikt. Met twaalf smaken, goed gereedschap en vooral passie voor eten. Zo ontleedde Gereons Keuken Thuis deze week een currypakket en ontdekte, dat het makkelijk te doen is met zelf gekochte ingrediënten op de markt of in een winkel. Maar daarover later meer op GKT. Natuurlijk hoef je geen sterrenkok thuis te worden, dat is helemaal niet het pleidooi van de schrijver. Maar bewust bezig zijn met je dagelijkse maaltijd is naast zen, ook heel lonend voor je gezondheid. Want koken met verse ingrediënten bespaart je alle additieven, die door de wereldwijde voedselindustrie in producten worden gestoken. Want uiteindelijk blijft een mens een aapachtige, die verleid kan worden met zout, vet en suiker. Een leuk kleurstofje erbij en het feest is compleet.
Kook! is een vooral een boek vol aanstekelijke verhalen. Lekkere recepten uit de keuken van Maarten van den Biggelaar. De oprichter van Dansen bij Jansen (waar ik in mijn jeugd heel wat uurtjes heb doorgebracht) schreef met Kook! een pleidooi voor zelf koken met mooie producten. Waarom moet het zo snel allemaal? Wel een uur yoga in de ochtend, maar koken mag geen tijd kosten. Draai het eens om! Voor Gereons Keuken Thuis een heerlijk boek ter inspiratie deze zomer, want in de laatste turbulente jaren hebben de zen-momenten in mijn keukentje regelmatig onder druk gestaan. Tijd voor een revival. Kook!
Kook! Rust in je hoofd, reuring aan tafel. Maarten van den Biggelaar. (ISBN 9789463811347) is een uitgave van PODIUM en is te koop voor € 29,99.
P.S. Binnenkort tref je op GKT een leuk verhaal en recept aan uit Kook!
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
foto: cover Natuurlijk Oostenrijk en hertentartaar van RAU.
Natuurlijk Oostenrijk. Wat een culinaire ontdekking! Voor de lezer van dit boek, maar allereerst voor culischrijfster Laura de Grave, die 5 weken als een novice op Oostenrijks koken door dit gevarieerde land trok. En de aandacht trok met haar elektrische motor. Laura kende de Oostenrijkse keuken slechts van een gewonnen ski-trip naar Tirol en Kaiserschmarren, die ze deelde met een vriend. En natuurlijk het fenomeen, dat wij in Nederland Wiener schnitzel plegen te noemen. Hetzelfde geldt ook voor Gereons Keuken Thuis, Behalve Schnitzel, Spâtzle, Grüner Veltliner en Sachertorte weet ik weinig van de keuken van dit land.
Oostenrijk is een land, waar veel wordt gewerkt met lokale producten. Lokaal van boer tot bord. Een vaak terugkerend thema in de boeken van Laura. Het liefst biologisch en met veel liefde verwerkt in gerechten, die beïnvloed zijn door de geografische locatie. De Alpen, het vlakke, bijna poeszta-achtige oosten van het land en het mediterraan aandoende Karinthië. Zoveel verschillen in dit kleine land. Niet vreemd, als je bedenkt dat tot en met 1918 de Oostenrijkse Donaumonarchie half Europa bestreek en culinaire invloeden absorbeerde uit alle hoeken van het rijk. Laura de Grave ontdekte de fijne geneugten van de huidige negen regio’s. Van hoog tot laag.
foto; Kâsespâtzle van één van de chefs tijdens de presentatie.
Natuurlijk Oostenrijk trapt af in hoog Oostenrijk, Vorarlberg, land van koeien en kaas. Op drie niveaus. En wat een uitzichten hadden Laura en die koeien vanaf de alm. Daar kan geen breedbeeld TV tegenop. Die heerlijke kaas gaat natuurlijk op de verse Spâtzle, maar Vorarlberg kent ook moderne chefwaardige gerechten, zoals een Bodensee ceviche van chef Jonathan Burgervan hotel Hirschen in Schwarzenberg. Overigens proefde Gereons Keuken Thuis tijdens de presentatie van het boek heerlijke gerechtjes van chefs, die Laura tijdens haar roadtrip ontmoette, zoals een hertentartaar van restaurant RAU, een nature based restaurant in nationaal park de Kalkalpen. (Oberösterreich)
foto: moderne Kaiserschmarren ontbraken niet tijdens de presentatie.
Via Kaiserschmarren uit Tirol belanden we in mediterraan heuvelachtig Karinthië. Het zonnige zuiden van Oostenrijk. In Nederland bekend van de Weissensee, waarop gezien onze winters vaak de alternatieve Elfstedentocht wordt gereden. Een meer vol forellen, die belanden in traditionele Forellensuppe. Via Steiermak en Burgenland reizen we naar Wien, Wenen, de hoofdstad van het land en culinaire smeltkroes. Stad van de Wiener schnitzel mit Kartoffelsalat, de Naschmarkt en Heuriger, fijne wijnlokalen met zicht op de stad. Niederösterreich, rondom Wenen, wijngebied, abrikozen en maanzaad afkomstig van de klaproosvelden. Maanzaad wordt veel gebruikt in de Oostenrijkse keuken. Gebruikt in Mohnzelten, aardappelkoeken gevuld met maanzaad. Oberösterreich, met het Salzkammergut vol bossen en meren. “Im Salzkammergut kann man gut lustig sein”. dat wisten de Romeinen al. Bier, wild & Knödel. Maar ook de eerder genoemde hertentartaar van Klemens Schrami van restaurant RAU. Een keuken vol natuurlijke elementen, beetje ruw en ruig. De tocht eindigt in Mozartstad Salzburg met een barokke oude keuken sinds 1719, met de beroemde Salzburger Nockerl. Fluffy eiwitschuim met cranberryjam.
foto: Laura de Grave met één van de chefs tijdens de presentatie.
Natuurlijk Oostenrijk, wat een culinair feest is dit kook- en leesboek weer geworden. Laura onderzocht en ervoer al eerder Amsterdamse specialiteiten op de fiets, toerde langs de dreven van Nederland om lokale gerechten te ontdekken. En nu opent ze het voor velen onbekende terrein van Oostenrijk in al zijn culinaire facetten. Natuurlijk Oostenrijk is een reis an sich door dit mooie land met prachtig fotowerk van Hans de Kort. Ga het lezen en op pad met Laura. Een boek en land om van te smullen of moet ik naschen zeggen?
Für deutschsprachigen ist das Buch auch auf Deutsch erhâltlich
foto: covers van beide kookboeken.
Natuurlijk Oostenrijk/ Natürlich Österreich. Laura de Grave (ISBN 9789493095793) is een uitgave van Uitgeverij Brandt en is te koop voor € 30,00
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
SOEP, Bouillon, Brood. Via een omweg kwam dit nieuwe kookboek van Rachel Allen aan in Gereons Keuken Thuis. Soep is een belangrijk onderdeel van mijn kookrepertoire. Als het even kan trek ik bouillon van een schenkel (bot gaat naar buurhond Cjef), mix ik groenten tot een velouté op de wijze van mijn tante Doubs uit de Morvan of ik maak kippensoep van het karkas van een opgepeuzeld haantje daags ervoor. Je zult dus begrijpen, dat ik het boek van Rachel Allen gretig doorlas, op zoek naar nieuwe variaties voor lunch of avondmaaltijd. Want soep kan altijd, in elk seizoen en op elk moment van de dag. En als je er dan ook nog zelf gebakken brood bij serveert is het feest compleet.
foto: herfstige witte bonen & pastinaaksoep.
Soep, Bouillon, Brood bevat 120 (internationale) recepten. Je kunt dus eindeloos variëren. Daarnaast wijdt de schrijfster je in in het maken van mooie basisbouillons en het bakken van brood. Na enkele algemene aanwijzingen over ingrediënten, kookgerei en het bewaren of invriezen van je soepen, kun je seizoensgewijs aan de slag Met een Griekse citroen/kippensoep, fris in de lente. De zomer tekent voor een Provençaalse soupe au pistou. Witte bonensoep met pastinaak voor de herfst en een pittige boerenkoolsoep met Calabrische nduja voor de koude winter. Op broodgebied biedt Allen makkelijk te maken (soda) broden en crackers. Of wat te denken van scones bij je soep in plaats van bij de thee?
Met SOEP, Bouillon, Brood schreef Rachel Allen een fijn boek voor de soep-adepten onder ons. Want soep verveelt nooit zoveel moge duidelijk zijn na het lezen van dit kookboek. Ik vind het een aanwinst in Gereons kookboekenhoek.
De temperaturen vragen om een koude soep vandaag. Geen gazpacho, die overigens in een watermeloenversie in dit kookboek staat, maar een Cordobese salmorejo.
foto: salmorejo uit SOEP, Bouillon, Brood.
Salmorejo met serranoham en hardgekookte eieren uit SOEP, Bouillon en Brood.
Salmorejo is dikker en romiger dan gazpacho en komt uit Córdoba in het Zuid-Spaanse Andalusië. Het wordt traditioneel bestrooid met gehakte, hardgekookte eieren, serranoham en soms een beetje tonijn uit blik. Oorspronkelijk worden de tomaten ontveld voor dit gerecht, maar ik vind dat het niet nodig is om de tomaten te ontvellen als ze goed rijp en rood zijn.
Nodig:
800 g rijpe rode tomaten 100 g witbrood, indien mogelijk enigszins oudbakken 1 teen knoflook, geperst of geraspt 100 ml extra vierge olijfolie 1-2 el sherryazijn snuf kristalsuiker zout en versgemalen peper
Garnering:
2 eieren 75 g serranoham extra vierge olijfolie bladpeterselie
Bereiding:
Snijd de tomaten in vieren, verwijder de zaadlijsten en gooi ze weg. Snijd de korsten van het witbrood en breek het brood in stukken. Doe de tomaten, het brood, de knoflook, de extra vierge olijfolie en 1 eetlepel sherryazijn in een blender en pureer bijna glad. Breng de soep op smaak met zout, peper, meer azijn of een snuf kristalsuiker. Zet de soep in de koelkast om te koelen. Leg de eieren, terwijl de soep afkoelt, in kokend water en kook ze 10 minuten. Giet de eieren af, leg ze in koud water, pel ze en hak ze in kleine stukjes. Snijd de serranoham in smalle reepjes. Serveer de gekoelde soep in kommen, bestrooi ze royaal met ei en reepjes serranoham. Sprenkel een paar druppels extra vierge olijfolie over de soep en maak het af met de bladpeterselie.
foto: cover SOEP, Bouillon, Brood.
SOEP, Bouillon, Brood. Rachel Allen (ISBN 9789461432698) is een uitgave van Good Cook en is te koop voor € 27,50.
Over Rachel Allen:(@rachelallencooks) is internationaal bekend als kookboekenauteur, schrijft voor BBC Good Food en the Sunday Independent en heeft een televisieshow op de BBC. Ze werkt momenteel met de godfather van de moderne keuken Marco Pierre White (RTÉ The Restaurant).
foto: cover facsimile van De verstandige kock uit 1669.
De verstandige kock. Proef de smaak van de 17de Eeuw. Het frisse platteland, weg van Amsterdam met zijn stinkende grachten. Buitenplaatsen aan de Vecht, in de duinen en rond Den Haag. In de zeventiende eeuw wat het boek de verstandige kock een verkoopsucces in de Nederlanden. Het verscheen als onderdeel van een handleiding voor het buitenleven, dat de patriciërs uit de steden zo graag leidden. Dan moest je wel de juiste tools hebben voor de schare personeel, die je meenam naar je buiten. Het kweken van groenten en het koken van een lekkere maaltijd à la campagne. Je ziet het ook bij de kastelen aan de Loire. Een grote inspiratiebron destijds. Ik snap wel dat er bijvoorbeeld buitenplaatsen ontstonden aan de duinrand. Er was frisse zeelucht en vers water voorhanden uit ondergrondse duinmeren.
foto: lekker buitenspelen.
De verstandige kock is een boek in de trant van het eerder door Gereons Keuken Thuis besproken excellente kookboek van Carolus Battus, waarmee schrijfsters Marleen Willebrands, Christianne Muusers & Alexandra van Dongen dit jaar de Joop Witteveenprijs wonnen. Willebrands is neerlandica en culinair behept. Zij maakte voor dit kookboek een hertaling van 194 recepten uit de druk van 1669. Kunsthistorica Alexandra van Dongen tekent voor de illustraties & de gedekte tafel met prachtig beeld uit Nederlandse musea. Manon Henzen kookte de recepten in een 21e-eeuws jasje. Hartstikke leuk om eens thuis te proberen.
foto; altijd een dolle boel in de keuken, Joachim Wtewael.
Hoe proef je de smaak van de 17e Eeuw? We kennen allemaal de schilderijen in het Rijks, Mauritshuis en andere Nederlandse musea. De keuken van de gegoede burgerij was niet voor de poes. Ook niet aan tafel bij de familie Huygens, die smikkelden van de soeticheydt des buytenlevens. Oh la la met Franse chiquerigheid naast het doe maar normaal Nederlandse leven. Want dat was de rigeur. Lekker in de natuur dartelen en buiten eten in de frisse lucht. Blindemannetje spelen voor de maaltijd. Willebrands neemt ons mee naar buitenplaats Hofwijck in Voorburg. Ze doet de geschiedenis van het kookboek uit de doeken en besteedt aandacht aan de humeurenleer een belangrijk onderdeel van de dagelijkse voeding. Zo zie je maar als kok op een buitenplaats was je ook een beetje arts en diëtist tegelijk. Niets nieuws onder de zon als je kijkt naar alle health kookboeken en blogs 350 jaar later. Feestelijk eten voor de rijken. Potkost voor de gewone lieden.
foto: citroenvlade door Manon Henzen.
Voor dat eten was een heel repertoire aan servies glaswerk en allerlei bestek nodig. Nu nog steeds te zien in het Rijksmuseum. Ga eens kijken bij de bijzondere collecties zou ik zeggen. Ook sprak de 17e-eeuwse dis vele kunstenaars en poppenhuisbouwers tot grote verbeelding. En het werk dat het befaamde melkmeisje deed in de keuken. Want behalve een koksboek was de verstandige kock ook een huishoudbijbel.
foto: het melkmeisje van Vermeer.
De verstandige kock heeft een heel groot register aan gerechten, waaraan we heden ten dage kunnen zien wat er zoal werd geserveerd. Waarschuwingen over al te zure wijn, groenterecepten, gekookte salade, vlees & (zoetwater) vis, tortelduif uit je eigen toren of kapoen gevuld met oesters. Allerlei gebakken en gekookte gerechten. En tot slot pasteien en appelvla. Het houdt niet op. Heel belangrijk zijn de verwerkingsrecepten in de slachttijd. En het maken van confituur. Een luxe, want suiker was duur. Tot slot worden we in het boek ingewijd in de 21e-eeuwse vertaling van enkele recepten. Dus je kunt er thuis ook mee aan de slag. Bijvoorbeeld met citroenvlade, dat ik ga meenemen in de Noordzee editie van Gereons Mag.
Net als het eerder vermelde Carolus Battus kookboek is De verstandige kock weer een voltreffer voor diegenen, die net als Gereons Keuken Thuis likkebaardend langs de 17e-eeuwse schilderijen van food lopen in de Nederlandse musea. Proef die eeuw zou ik zeggen op deze dinsdag!
foto: cover De verstandige kock.
De verstandige kock, Marleen Willebrands, Alexandra van Dongen & Manon Henzen (ISBN 9789056157944) is een uitgave van Sterck & de Vreese en kost € 29,95
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook
Eat this FISH. Een kookboek met 70 unieke en eenvoudige visrecepten van de twee Zeeuwse broers Buysse a.k.a. Blendbrothers mag niet ontbreken tijdens de aftrap van de zilte zeemaand maart op Gereons Keuken Thuis. Een kookboek vol Zeeuws genot. Gevangen in deze zee- en waterrijke provincie. Vis uit de Noordzee, verse oesters uit Yerseke, scheermessen, zeekraal en ander zeegespuis verschijnt op de borden van deze twee alleskunners. Ze treffen het maar, om in zo’n provincie te wonen. Voeg daarbij, dat zowel Hendrik als Kamiel al heel wat stappen in diverse sterrenzaken hebben gezet en je kunt je voorstellen hoe alles uit Eat this Fish smaakt.
foto: Irih Mór oesters.
Eat this FISH heeft als doel, om thuis heerlijke vis- schelp- en schaaldierbereidingen te maken. Voor een diner à deux, familiebijeenkomst of vrienden. Allemaal combinaties, die de Blendbrothers tijdens hun reizen hebben ontdekt. Zeeuwse waar met een internationale touch. Daar grossiert dit tweetal in. En #easydoesit is de kreet. De recepten zijn niet moeilijk en je kunt er zelf je draai aan geven. De schrijvers hanteren drie categorieën: Quick, In Between en tot slot Take your Time, al naar gelang het duurt om een recept te bereiden. Gereons Keuken Thuis weet nu al dat de scheermessen sesam zullen schitteren in de Noordzee editie van Gereons Mag. Een mooi voorbeeld van quick & chique. Verras je gasten er eens mee. Of wat te denken van een oester special met margarita mezcal? Irish Mór oesters met pittige wagame zijn een traktatie.
foto: Poon Hong Kong
In Between. Recepten, die een 20 tot 35 minuten vergen. Wat langer dus met groot resultaat. Hier wederom fusion galore, dat op de gevoelige plaat is gezet door Heikki Verdurme. Poon Hong Kong style, wulken met pimentón. De naam Blendbrothers begint behoorlijk te dagen. Langere tijd ben je kwijt aan de recepten uit het deel Take your time. Het mooie gerecht van gekonfijte Oosterschelde-kreeftenstaart, met tuinbonen en Reblochon of traditionele waterzooi in een Blendbrothers jasje. De heren geven ook een bereiding voor pieterman. Juist die exoot met een stekel.
foto: waterzooi Blendbrothers style.
Eat this FISH is een boek voor foodies en visadepten, die op een makkelijke wijze mooie creaties willen voorschotelen. In dit kookboek hebben Hendrik en Kamiel Buysse hun best gedaan om het moois uit de Zeeuwse wateren te combineren met trouvailles van hun reizen. Eat this FISH geeft een moderne draai aan lokaal product. De heren vervallen echter niet in moeilijke recepten. Het is voor iedereen te doen. Een mooie ondertitel zou zijn: Eat this FISH, easy as it is!
In de Noordzee editie van Gereons Mag half juni 2022 vind je een fijn recept uit Eat this FISH.
foto: cover Eat this FISH
Eat this FISH. Hendrik & Kamiel Buysse. Met fotografie van Heikki Verdurme. (ISBN 9789401482370) is een uitgave van Lannoo en kost € 25,99
Over de Blendbrothers: Hendrik Buysse begon zijn carrière als kok in Oud Sluis (***) en vervolgde zijn parcours als chef bij Edwin Vinke (Kromme Watergang **) en als sommelier bij De Jonkman (**). Kamiel Buysse werkte jarenlang in de cocktailbar van Pure C (**) en daarna als mixologist in The Upper Room Bar van The Jane (**). Nu zijn ze fulltime Blendbrothers en reizen ze de wereld rond als foodadviseurs en cateraars.
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
ZILT. Een kookboek, dat voortkomt uit de Texelse samenwerking van Waddengastronomie-expert Annette van Ruitenburg, groenteteler Ellen van Straten en eilandcateraar Sabien Bosman, gelardeerd met fotografie van Ruth de Ruwe. Is ZILT nu hartig, zout, fris , zoet of vissig? Dat is de hamvraag als je zilte groenten in je keuken gaat gebruiken. Zilte smaken geven een oppepper aan je salades, soepen en gerechten. Zilte groenten doen dat ook, zegt ervaringsdeskundige en culinair schrijver Annette van Ruitenberg. Zij gaat voor het experiment met zilte groenten en wil samen met het hele team de bereikbaarheid voor het grote publiek vergroten. In ZILT tref je 75 heerlijke recepten aan met zilte groenten, die je zomaar op Texel kunt plukken of zelf kunt telen. Hierover vertelt Ellen van Straten meer in dit zilte boek.
ZILT start met een verhaal over de verzilting van onze bodem. Die is in de Nederlandse kustgebieden al een tijdje aan de gang. Dat heeft nadelen voor de teelt van traditionele gewassen, maar biedt ook kansen voor zilte zeegroente, een nieuwe variatie op ons dagelijks menu en om in de woorden van Annette haar andere boek te blijven: Lekker lokaal! Tips om zelf zilte groente te telen, met uitleg over het zaaien en oogsten. Een een zaaikalender. Zilte grond kan namelijk hele mooie producten voortbrengen. In de omgeving van SeaSpot worden van oudsher aan het Duinpieperpad bijzondere aardappels geteeld. Een ware delicatesse.
Na de oogst van zilte groente, volgen de lekkere recepten, gekookt door Sabien Bosman. Eén ding moet me van het hart, dan zwijg ik erover: de fotografie van de gerechten had beter gekund. Bij de mooie natuurfoto’s steken deze wat flets af. Dan de recepten: wat te denken van een fijne zilte aardappelsalade, een vrolijke tomatentaart, dips of chocoladetaart met peer en zeekraal.? Van Ruitenburg zegt dat zilte smaken de chocoladesmaak dieper maken. Ook het pekelen van een watermeloen tot hammetje is een voorbeeld van een mooi experiment. Of wat te denken van de duindoorn-maanzaadcake. Allemaal mooie gerechten met voor het grote publiek onbekende zilte groenten.
ZILT is een mooi geschreven boek met prachtige natuurfoto’s van het Waddeneiland Texel In de groene intermezzo’s wordt veel aandacht besteed aan de diversiteit van zilte groenten en zeewieren en het gebruik in de keuken. Wie weet een idee om eens deze zomer mijn zeebalkon te gaan beplanten met zilt groen? Ik houd jullie in de Noordzee-editie van Gereons Mag op de hoogte van de voortgang. Net als in haar andere kookboeken tekent Annette van Ruitenburg voor een mooi terroirverhaal en dito recepten. ZILT is een mooie samenwerking van diverse disciplines en maakt een sterk pleidooi voor mooi lokale producten.
ZILT. Annette van Ruitenburg, Ellen van Straten & Sabien Bosman, fotografie van Ruth de Ruwe (ISBN 9789464040906) is en uitgave van Fontaine en is te koop voor € 29,99
Over de schrijvers: ANNETTE VAN RUITENBURG is specialist in waddengastronomie. ‘Zoals een schilder de kleuren bij elkaar zoekt, zo heb ik dat met smaken.’ Maakte samen met Ruth de Ruwe, vormgever en fotograaf diverse boeken over natuur, cultuur en culinaire onderwerpen waaronder het prijswinnende boek ‘Liever Lokaal’. ELLEN VAN STRATEN is een professionele groenteteler, voor zowel de biologische landbouw als zilte teelt, zij bezit een mooie moestuin achter de waddendijk. SABIEN BOSMAN woont op Texel vanaf 2018 als ervaren cateraar en wildplukker organiseert zij wad excursies, is altijd op zoek naar bijzondere smaakcombinaties van Texelse en zilte producten.
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
IZAKAYA van Tim Anderson. Deze Japan adept en kok behoeft geen introductie meer op Gereons Keuken Thuis. Al vanaf jongs af aan is Anderson gefascineerd door de keukens van Nippon. Hij vertrok zelfs naar het land van de rijzende zon, om alles te weten te komen over de culinaire cultuur van dit immense land. Tegenwoordig bestiert hij het Londense restaurant Nanban. Ook de schrijver van Izakaya werd de laatste twee jaar aangedaan door de lockdowns als gevolg van Covid-19. Een mooie uitdaging voor Anderson om juist thuis te gaan koken en dan gerechten uit de izakaya-wereld. Kleine eethuisjes, ooit begonnen als sakewinkels, die uitgroeiden tot een plek voor elke Japanner om een drankje te doen en wat makkelijks te eten. Geheel ontspannen de werkdag afsluiten. Toevalligerwijs besprak Mara Grimm in Het Parool dit weekend een izakaya in de Amsterdamse Koningsstraat. Easy does it eten, geen haute cuisine. Dat is het kernmerk van deze gelegenheden. Tim Anderson is er verrukt van en vertaalde, net als in zijn andere boeken de gerechten met de knipoog, die we van hem gewend zijn.
foto: Koreaanse steak tartare.
IZAKAYA, makkelijke gerechten uit de Japanse eethuisjes, start met de waarschuwing, dat Anderson graag fuseert. Bepaalde gerechten in het boek zijn niet specifiek Japans, maar je vindt deze wel op izakaya menu’s. Denk aan kaasfondue of steak op zijn Koreaans. Daarom nam hij ze op in zijn nieuwe boek. Izakaya’s zijn bij uitstek het fenomeen, waarbij je in plaats van de Japanse keuken beter kunt spreken over de keuken van Japan. Ook de Nanban keuken van het Zuideiland kent vele invloeden, van Portugese tot Amerikaanse. Dat maakt de keuken van Japan zo spannend in de ogen van Anderson.
Na een izakaya handleiding, een kennismaking en een lijst ingrediënten gaat Tim Anderson aan de bak. Met een ouverture van frisse en lichte gerechten, zoals waterkerssalade met radijs of in sake gestoomde venusschelpen. Hierna presenteert hij zwaar en rijk, vlees, kaas en eiwitrijk voedsel als contrast met het voorafgaande lichte gebeuren. een mooi fusion gerecht is de Koreaanse steak tartare. Dit gerecht ziet er toch wel heel chique uit voor een eethuisje.
foto: carbonara op de izakaya wijze.
foto: Japanse carbonara ingrediënten.
Er zijn niet echt hoofdgerechten te vinden in de izakaya traditie, maar ook moet je niet denken dat een izakaya het equivalent is van wat wij een Spaanse tapasbar noemen. Mocht er sprake zijn van een hoofdgerecht, dan vind je in het hoofdstuk DIY diner smakelijke hoofdegerechten tips. Ik zelf vind de carbonara (my all time favorite) met udonnoedels en tempura van bacon een vondst. Koolhydraatrijk eten komt aan bod en natuurlijk zoetigheden, fel gekleurd. De Mont Blanc met zoet aardappel is een plaatje. Tot slot besteedt Anderson nog aandacht, hoe kan het ook anders, aan drankjes en cocktails. Want die horen er nu eenmaal bij. Zeker als er na de izakaya nog karaoke op het menu staat. Zo smul je jezelf , met een sake in de hand door de keuze van de Japanse eethuisjes heen.
foto: Mont Blanc met zoete aardappel.
IZAKAYA van Tim Anderson is, net als zijn andere kookboeken een reis door de fascinerende keukens van Nippon met eten, waar je je vingers bij aflikt. Overigens weet ik van dat laatste niet of dat wel is toegestaan in Japan, maar Anderson kennende vindt hij dat geen probleem. Stap uit de dagelijkse sleur. Voor de grote of kleine trek, maak van je keuken een izakaya. Sayonara!
IZAKAYA, makkelijke gerechten uit de Japanse eethuisjes. Tim Anderson (ISBN 9789461432674) is een uitgave van GoodCook en is te koop voor € 27,50
foto: cover IZAKAYA.
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Het Vlees Boek. “Vleesch mevrouw, u weet best waarom.” In deze tijd een minder vanzelfsprekende kreet. Aan de ene kant terecht, gezien de vele misstanden in de vleessector, aan de andere kant niet, want er zijn heel veel slagers of moet ik zeggen beenhouwers, die werken met liefde voor het dier en product. Zo ook Luc De Laet. Deze slager en schrijver van Het Vlees Boek heeft een eigen methode van met vlees omgaan. Hij zet er graag zijn stempel op door te vernieuwen en met een eigen aanbod, dat nooit doorsnee is. Zoals zijn op speciale wijze gedroogd rundvlees voor een carpaccio. Vlees dat haaks staat op het industriële product. Een reden, waarom Gereons Keuken Thuis ook steeds kritischer wordt over zijn vleesconsumptie. Hij verkoopt bijvoorbeels lokaal gefokt mangalica varken, een oud Hongaars ras met krulletjes. De Laet probeert waar hij kan zijn ecologische voetafdruk te verkleinen. Het Vlees Boek moest er komen, om zijn visie op vlees en de heerlijkste bereidingen te delen. Van jongs af aan zit De Laet in het vlees. Op zijn dertiende begon hij met een slagersopleiding en hielp hij in zijn vrije tijd mee op de boerderij van oom Alois. Hij belandde op zijn 20e in de dorpsslagerij en breidde dit bedrijf alras uit tot het eerste slagerij met een restaurant van België. Met succes, want andere zaken volgden door de jaren heen.
foto: kalfsfricassee met truffel.
foto: fazant à la Brabançonne.
Het Vlees Boek is eenvoudig van opzet en behandelt per diersoort de speciale eigenschappen van het ras en het vlees. Want niet ieder ras of stuk vlees is geschikt voor elke bereiding. Hij beschrijft de onderdelen en versnijdingen en laat hierbij zien dat bijvoorbeeld een rund meer is dan alleen een kogelbiefstuk. Via tartaar, een millefeuille van de eerder genoemde carpaccio van gedroogd rundvlees en rosbief belanden we bij een ossenstaart parmentier. Het kalf komt aan bod voor bijvoorbeeld een fricassee met truffel en eekhoorntjesbrood of heel chique: kalfstartaar met oesters. Als kleine jongen herinnert Luc De Laet zich nog het buikspek, dat zijn moeder bereidde. Ingang voor vele lekkere toepassingen. Bij zuurkool of op brood met een lik mosterd. Beuling komt aan bod. Op 17 januari was het St Antonius, de patroonheilige van de slagers en daar hoort bloedworst, pens of beuling bij. Gereons Keuken Thuis kent beuling als typisch Bosch. Kipkap, Limburgse zultbereiding, prijkt in Het Vlees Boek. Allemaal ambachtelijk vlees en likkebaardend lekker op de gevoelige plaat gezet. Er is gevogelte, van oorsprong het domein van de poelier. Wat te denken van rillettes van hoevekip? Tot slot wild, niet per se een slagersding, maar in het huidig tijdsgewricht, waarin ook Nederlandse slagers geschoten wild als vleesoptie aanbieden, niet onlogisch. Konijn in bier en fazant à la Brabançonne, te zien op mooie foto’s in het boek, deden mij likkebaarden. Komt snel eens op tafel in Gereons Keuken Thuis.
foto: rillette van konijn met kinnebakspek.
Het Vlees Boek biedt een kijkje in de slagerswereld van Luc De Laet en de kunstige gerechten, die hij hier mee maakt. Vlees zoals het heurt en mevrouw weet ook tegenwoordig best waarom. Een heerlijk naslag- en terroirboek!
Het Vlees Boek, de puurste kwaliteit en de heerlijkste bereidingen. Luc De Laet (ISBN 9789401468886) is een uitgave van Lannoo en is te koop bij je boekhandel voor € 39,99.
foto: cover Het Vlees Boek
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Kook dit Boek! Een blauwe bonk creativiteit. Zijn we namelijk niet allemaal meer thuis gaan koken tijdens de diverse lockdowns van 2020 en 2022? Maar over die lockdowns wil ik het in het nieuwe jaar 2022 helemaal niet meer hebben. Ik wil het hebben over Kook dit Boek! van Molly Baz. Een kookboek om slimmer, sneller en creatiever te koken. Je wilt graag je thuiskeuken verdiepen. Gereons Keuken Thuis ook. Meer te weten komen over smaken en het effect ervan. Dit wordt een grote trend in 2022. Wij zijn gewend geraakt aan beter eten, dat je voorheen in de horeca verorberde. Al die uitbreng is leuk, maar zelf koken blijft leuker om te doen. En Baz biedt je de tools in dit nieuwe kookboek.
foto: zout is essentieel in Kook dit Boek!
Kook dit Boek! start met wat je allemaal nodig hebt, om je kookniveau tot hoger niveau te tillen. Voor Molly Baz was dit een trial and error proces, waarbij haar partner als proever fungeerde. Het eerste deel van het boek gaat over de inrichting van je keuken, je hardware, je voorraadkast en heel belangrijk: ZOUT. Proef je eten stelt Baz en schuw zout en andere smaakmakers niet. Daar kan ik uit ervaring over meepraten. In 2005 maakte ik eens chili con carne, die behalve te heet door teveel cayennepeper tevens te flauw was door gebrek aan zout. Proeven dus tijdens het proces van het koken, dat wordt ondersteund door originele QR codes in dit boek. En een uitleg over hoe je hersenen smaken verwerken. Molly Baz houdt niet van half werk, dat moge duidelijk zijn.
foto: venusschelpen op toast.
De recepten. Molly Baz is geen vegan nog vegetariër. In haar boek staan behoorlijk wat vleesrecepten, zoals in melk gesmoorde kippenbouten met bacon, bonen & cavolo nero. Een stevig wintergerecht. Of van het varken: schouderkarbonades, in miso gemarineerd & met en hele berg pittige komkommer. Het mag duidelijk zijn, dat de schrijfster van stevige dagelijkse kost houdt. De recepten zijn gedetailleerd omschreven en het moet voor foodbloggers en andere cookies niet moeilijk zijn ook deze schotels op tafel te toveren. Gereons Keuken Thuis was gecharmeerd van venusschelpen op toast met bacon & Old Bay mayo. Een Griekse wintersalade, eens wat anders dan choriatiki, kan ook zo op het menu in SeaSpot. Tot slot vond ik de gerookte foreldip met chips & zalmkuit een vondst. Goed op smaak allemaal. Glas crémant bij de laatstgenoemde maakt het nog feestelijker.
foto: iets anders dan choriatiki.
Kook dit Boek! Waarom zou je dat doen? Ten eerste, omdat het vol staat met goede bruikbare tips, om je keuken naar een hoger plan te tillen. De recepten zijn creatief. Het is echt eten. En vooral de aanstekelijke manier, waarop Molly Baz het presenteert. Ik zou zeggen: Koop dit Boek! , kook en maak van 2022 een heerlijk nieuw jaar in je keuken.
foto: cover Kook dit Boek.
Kook dit Boek! Molly Baz (ISBN 9789461432667) is een uitgave van GoodCook en is te koop voor € 35,00
foto: voorproefje met geroosterde pompoen.
Een voorproefje: Geroosterde pompoen met knoflook-pijnboompitten & feta
Nodig:
1,4 kg kobocha-pompoen en/of delicata-pompoen of vervang door hokkaido-pompoen of flespompoen 7 tenen knoflook ½ citroen 4 el boter, op kamertemperatuur 1 blok (115 g) feta 3 el extra vierge olijfolie zeezout en versgemalen zwarte peper 45 g ongeroosterde pijnboompitten
Bereiding:
Verwarm de oven voor tot 230 °C. Bereid de pompoen voor en rooster de pompoen: Snijd de steel van 900 gram pompoenen. Snijd de pompoenen doormidden door de wortelaanzet. Schep met een lepel de pitten en het draderige vruchtvlees dat eraan vastzit weg. Snijd iedere pompoen in de breedte in parten van 2,5 cm dik. Leg de pompoen op een grote bakplaat met opstaande rand. Plet zachtjes 7 tenen knoflook. Leg 5 tenen knoflook, ongepeld, op de bakplaat. Pel de overgebleven 2 tenen en leg ze opzij. Besprenkel de pompoen en de knoflook met 3 eetlepels extra vierge olijfolie. Breng de pompoen op smaak met 1 theelepel zeezout en veel zwarte peper. Hussel met je handen en keer de pompoen op zo’n manier op de bakplaat dat alle stukken evenredig bedekt zijn met peper en zout. Leg de stukken met het snijvlak naar beneden. Schuif de bakplaat met pompoen in de oven. Rooster de pompoen 15 tot 20 minuten tot de pompoen aan een kant intens donker verkleurd is. Keer de pompoen met een keukentang en zet de bakplaat terug in de oven, zodat de pompoen verder kan roosteren. De pompoen is klaar als na 10 tot 15 minuten het vruchtvlees zacht is en intens donker aan beide kanten.
Maak de knoflook-pijnboompittenboter: Smelt 4 eetlepels boter, terwijl de pompoen roostert, in een kleine steelpan op matig laag vuur. Voeg, zodra de boter is gesmolten 45 gram pijnboompitten toe. Bak de pijnboompitten, zwenk geregeld met de pan, tot na 4 tot 5 minuten de pijnboompitten goudbruin zijn, de boter bruin is geworden, geurig is en naar noten ruikt. Haal de steelpan onmiddellijk van het vuur. Rasp de 2 overgebleven tenen knoflook boven de warme pijnboompittenboter en roer om te mengen. Laat de pijnboompitten afkoelen. Breng de pijnboompitten op smaak met zout. Serveer: Leg de geroosterde pompoen en de tenen knoflook op een serveerschaal. Snijd 115 gram feta in plakken van ruim ½ cm dik en verdeel ze over de pompoen. Breek ze desgewenst in kleinere stukken. Schep de pijnboompittenboter op de pompoen en feta. Breng op smaak met meer zwarte peper. Knijp een ½ citroen uit over de pompoen, feta en pijnboompittenboter.
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Reacties laden....
Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.
