Konijn in Palmjus met stroop

040 foto: detail schilderij Rijksmuseum

Het zijn nog steeds #wildeweken in Gereons Keuken Thuis. ik kan er gewoon niet genoeg van krijgen. Konijn, hert, barbarieeend…. ga zo maar door. Als biefstukje met wat rode wijnsaus en selderijpuree, gestoofd in bier en stroop of op de huid gebakken met homemade appel/chilipeper chutney, die ik maakte tijdens de #applemania. Ik moet zeggen dat ik de smaak te pakken heb. Het huis ruikt heerlijk naar rommelkruid. In mijn keuken ruikt naar zoet en bier. Een uitzondering op de hoofdregel. Dit is zoet van een andere orde, #ACBM verantwoord. Want dit zijn de geuren van konijn in Palmjus met stroop. Het staat te sudderen in de keuken en je vergeet dat het buiten kil en nat is. De warmte verplaatst zich naar binnen. Daarom houd ik zo van  het najaar. Konijn in Palmjus met stroop. We drinken er een fruitige Merlot bij, uit de Languedoc of een amberbiertje.

Nodig 4 personen:

4 konijnenbouten

1 flesje Palm bier

1 el appel- of perenstroop

2 rode uien

1 teen knoflook

1 tl rommelkruid

1 laurierblad

jeneverbessen

kruidnagels

zout en peper

bloem

boter

olie

Bereiding:

Dep de konijnenbouten droog. Bestrooi ze met peper en zout. En wentel de bouten even door een beetje bloem. Verhit een flinke klont boter in een pan met wat olie. Braad het vlees om en om bruin. Snipper de rode uien, hak het teentje knoflook fijn. Verhit wat olie in een pannetje en laat de uien en knoflook even zweten. Voeg een theelepel rommelkruid toe en een eetlepel stroop. Giet hierna langzaam het flesje bier erbij. Voeg de jeneverbessen, laurier en kruidnagels toe. Breng het geheel aan de kook en laat rustig even sudderen. Giet de biersaus bij het konijn. Laat het gerecht hierna een uur rustig stoven. Haal als het vlees gaar is de bouten uit de pan en dek deze af met aluminiumfolie. Zeef de jus en doe terug in de pan. Meng wat klontjes boter door de bloem. (beurre manié) Voeg toe en meng de beurre manié door de saus. Hierna niet meer roeren. Doe de konijnenbouten terug in de pan en warm nog even mee. Serveer het vlees met wat aardappelpuree en de gebonden jus.

 

Lifestyle Lab in Amsterdam

foto: fruits de mer

Als uit de aarde ontsproten stonden daar alle producten op de Lifestyle Lab aan de Prinsengracht. We PR en MissPublicity organiseerden op deze donderdag in september wederom dit laboratorium van noviteiten. Gereons Keuken Thuis nam een kijkje op dit leuk vormgegeven evenement. Ik sprak met de eigenaresse van Kookpunt, die de mooie gietijzeren pannen van het Amerikaanse merk Lodge presenteerde. Onverwoestbaar en value for money begreep ik. Daarna was het de beurt aan de dames van restaurant Toujours met hun smakelijke plateaus van zeevruchten en vleeswaar, of moet ik zeggen fruits de mer et charcuterie. Ik ga dit restaurant in Haarlem snel eens bezoeken. Ik proefde een stukje rundvlees van Koop een Koe. Leuk initiatief, om samen met anderen een koe te kopen en het vlees te delen. Er was chocola. Er stond een bed opgemaakt van het Bilderberg Parkhotel, uitnodigend om eens in Rotterdam te gaan logeren. Kun je meteen door naar de tentoonstelling 1001 Invention in het oude postkantoor. Want Rotterdam heeft tegenwoordig veel te bieden. En passant maakte ik, hoe ontzettend on ACBM een zeepje, geholpen door de dames van de tentoonstelling. Ik bewonderde de flessen wodka van New Amsterdam en zag uit de zakken aarde de flessen Canei groeien. Nieuwe teelt zal ik maar zeggen. Nieuwe smaken, want daar gaat het om. Denk aan de wijnen van Barefoot. Ik proefde hun pinot grigio ter plekke en nam bij afscheid een fles merlot mee. Hierover eens meer op Gereons Keuken Thuis. Vol nieuwe indrukken stapte ik op mijn fiets richting de wijnproeverij, met mij als gastheer. Het was weer een mooie donderdagmiddag in oktober. Dank aan We PR en MissPublicity.

foto: koop eens een koe

Foodblogevent, een Gallo Romeins gerecht.

018 foto: mijn eigen Gallië

 

Op deze oktober morgen vernam ik dat de host van september, Anke van www.donnacaramella.blogspot.be mij had geselecteerd als de volgende host voor het foodblogevent van de maand oktober 2014. dank je wel voor de eer Anke!

Ik neem het stokje deze maand over. Met het thema “Maak een een leuk Gallo Romeins gerecht”  Laat je inspireren door Galliërs zoals Asterix en Obelix. Neem een kijkje in de keuken van de Romeinen van het nabij gelegen kamp. Of door de huidige moderne wilden met baard en knot. Wat koken deze hipsters op hun stadsvuurtjes? Of laat je inspireren door de aardse kok en bevlogen boer Jonathan Karpathios of door de Gebroeders de Wolf met hun jacht op ganzen en de verwerking ervan. Of ga wild fourageren! Het waren spannende tijden in het oude Gallië en elk avontuur eindigde met banket aan de tafel. Natuurlijk drinken we bij Gallo Romeinse gerechten een kloeke wijn. Hoe verzorg jij zo’n banket.  Dat is het thema voor het foodblogevent oktober 2014. In mijn samenvatting neem ik alle drie de elementen mee, je Gallo Romeinse gerecht, de wijn en de vormgeving van het banket. Gooi alle creatieve remmen los en maak er iets moois van.

Zo kun je mee doen:

Beschrijf wie je zou uitnodigen voor een maaltijd, waarbij jullie een gezamenlijk thema bespreken. Mag een bekende of fictieve figuur zijn. Koppel jullie uitkomst aan een menu of gerecht.

 

Beschrijf het thema waar jullie over gaan praten, het bijpassende gerecht en de wijn op je eigen blog en vermeld daarbij dat het voor het Foodblogevent oktober 2014 is,


Plaats een berichtje onder dit artikel met de mededeling dat je meedoet aan het foodblogevent met een link naar het recept op je blog.

 

Je kunt ook een tweet sturen naar @gereon_DL met het bericht dat je meedoet aan het foodblogevent met de link naar het recept op je blog.

 

Heb je geen weblog en wil je toch meedoen? Mail mij dan je recept (bij voorkeur met foto) dan plaats ik het op mijn weblog bij de round-up. Mijn mail is vinsdegereon@hotmail.com

 

Zegt het voort, maak reclame voor dit event, op welke wijze dan ook.

 

Je kunt je recept insturen tot en met vrijdag 31 oktober 2014. De samenvatting van alle inzendingen is op maandag 3 november. Ik zal dan ook bekendmaken wie ik kies als de host van het foodblogevent voor deze maand.

Grandma’s Boy, risotto met paddenstoelen

 foto: risotto ai funghi.

Ik kijk met grote regelmaat naar 24 Kitchen, de TV zender, die over eten gaat, over koken, over bakken. Wijnen mis ik soms. Met veel ingekochte producties, zoals laat op de avond een Portugese kok in het programma “Market Flavors”. Gerechten vers van de markt, om van te smullen en duidelijk uitgelegd. Zonder poespas. Heerlijk saudade. Met programma”s zoals “Tales of the bush larder” van mijn vriend Kiran Jethwa, kok uit Kenia. Ik heb hem al eens te gast gehad in mijn blogserie Talk and Table. Over hem ga ik nu niet uitweiden.

En Annabel Langbein, Jamie & Jimmy. Doldwaze avonturen in de wildernis van Canada ’s avonds om half elf. Ik kan nog wel even doorgaan. Heerlijke producties allemaal.

Maar één programma spant toch wel de kroon. “Grandma’s boy” En dat bedoel ik nu eens niet positief. Clichés tuimelen over je heen. Italië uit de folder. De Ierse culi-schrijver Donal Skehan reist door Italië en kookt en passant voor de nonne of grandma’s een favoriet gerecht. So far so good. Het zijn heerlijke recepten met veel lokale producten. Totdat de laatste scène aan tafel voorbij komt. Donal zet zijn schotel op tafel en er valt een grote stilte. Oma kijkt meewarig. Hij bijt op zijn lip. La nonna neemt een hap. Nog grotere stilte. Zelfs de andere gasten houden hun adem in. “Zou het la nonna behagen, zijn gerecht?” Dan wordt de stilte doorbroken. Grandma zegt: Buonissimo!” Iedereen slaakt een zucht van verlichting. En de grootmoeder krijgt twee stevige pakkerds.

Ik bemerk dat ik stiekem hoop dat de dame in kwestie een keer een volmondig bah of gatsie laat horen. Dat zou de boel opschudden in dit programma. Helaas werkt het niet zo. Ik zal dat er maar zelf bij moeten verzinnen. Dat blijf ik dan ook doen.

Ik troost me vandaag met een risotto met paddenstoelen. Een prima gerecht voor het herfstige weer van vandaag. Als wijn bij dit gerecht vandaag een Côtes de Nuits Villages van Domaine Petitoit in Corgoloin, rood als herfstbladeren. Pinot noir. Net dat tikkeltje fruit met wat nat hout.


Nodig 4 personen:

400 g risotto rijst
1 l  funghi porcini bouillon (van blokje) of zelf getrokken van de afsnijdsels
1 bakje kastanje champignons
200 g cantharellen
100 paddenstoelen
roomboter
2 sjalotjes
peterselie gehakt
peper en zout
1 glas rode wijn
3 el olijfolie

Bereiding:

Borstel de champignons en cantharellen goed schoon. Snipper de sjalotjes fijn. Verhit in een pan de olie en fruit de sjalot. Voeg de rijst toe en bak deze mee totdat de rijst kleurt. Blus af met de rode wijn. Voeg beetje bij beetje de warme bouillon toe en blijf roeren totdat de rijst alles opneemt. Bak in andere pan in een klont boter alle paddenstoelen aan met wat peper en zout. Blijf de rijst tussentijd roeren. Na twintig minuten is de rijst klaar. Roer de paddenstoelen er doorheen. Maak de risotto af met wat boter, peterselie, peper en zout. Serveer op borden met eventueel wat truffelolie.

Alles voor de doe-het-zelver in de keuken

 foto: Ambachtelijk Culinair

Ik sta al een aantal dagen in de doe-het-zelver modus, grapte ik op Facebook. Ik had daags ervoor een batch tomatensaus gemaakt, een kilo of wat peren in de pot gehakt met riesling en was nog van plan een ciabatta te bakken en likeur te maken. Immers alles wat je zelf maakt smaakt beter. En meer nog: het geeft je voldoening!
Zouten, drogen roken, karnen, bakken en stoken. Alles voor de doe-het-zelver in de keuken. Met een dikke streep onder doe het en keuken. Dat is de ondertitel van het boek Ambachtelijk Culinair van Tim Hayward. En gelijk heeft deze culinaire schrijver, uitgever en radiomaker. We zijn aan het vergeten hoe we dingen moeten doen in de bereiding van voedsel. En als je het dan zelf gaat doen, geeft het voldoening en levert het kennis op. Daar gaat dit boek over.
Tim Hayward wil de kennis delen met de lezer. Niet alleen mooie recepten. Nee juist de wijze van het produceren van voedsel. En betrek zo jong mogelijk je kinderen erbij. Dan leren zij ook hele waardevolle dingen in de keuken. Ook klungelen, daar is de schrijver voorstander van, lekker prutsen in de tuin met een rookoven van kartonnen dozen. Of snel met diepvrieszakken wat bacon pekelen.
Dit is niet tegen dovemansoren gezegd in Gereons Keuken Thuis. Ik rookte al eens zalmforel op mijn Amsterdamse balkonnetje, maakte terrines in mijn kleine keukentje en liet likeuren in potten trekken in de berging. Mijn buren zouden eens moeten weten. Het geeft me dat instant padvinders gevoel. En dat straalt dit boek ook uit.
Ambachtelijk Culinair neemt de lezer aan de hand, geeft uitleg over wegen en meten, vertelt de verschillende achtergronden van culinaire technieken. Dat doet de schrijver heel uitvoerig en het boek leest als een trein.
Achtereenvolgens behandelt Tim Hayward het zouten van vlees en vis, zowel nat als droog. Hij geeft een recept voor guanciale, het kinnebakspek voor de carbonara.
Hij doet zijn verhaal over inleggen en inmaken. wat te denken van zure haring. Hij gaat in op het koud en warm roken. Bakken en fermentatie, waarbij hij uitleg geeft over de hogere broodkunde. Taarten en hoe Brits pasteien passeren de revue. Conserveren. ik ga zeker zijn easy confit de canard eens maken. En dan helemaal in Gereons Keuken al fresco’s straatje: Buiten Koken. En dat is niet alleen barbecueën.Ten slotte komen vleesbewerking, doe-het-zelf fast food en zuivel aan bod.
Al met al heel wat nieuwe dingen om mee aan de slag te gaan. Ik krijg het nog druk. Buiten en binnen, wanneer de dagen korter worden. Weet niet waar ik mee moet beginnen, maar dat zal zich wel gaan ontwikkelen. Ik vind dit boek een aanwinst. Het bezorgt je ook dat “scheikundedoos gevoel” uit je jeugd.   Niet per se om de recepten, maar om de kennis die wordt gedeeld. Dat maakt het Ambachtelijk Culinair een boek dat je moet hebben. Je leert er wat van en het is prettig geschreven. En het is leuk om te doen. Ik heb besloten mezelf voortaan geen foodie meer te noemen, maar aspirant doe-het zelver in mijn keuken.

Ambachtelijk Culinair, alles voor de doe-het-zelver in de keuken(ISBN 9789045206462) is een mooi verzorgde uitgave van Karakter Uitgevers, www.karakteruitgevers.nl en is te koop voor € 29,95.

Over Rook, het handboek voor warm & koud roken

 foto: Over Rook

Vele reacties kreeg Gereons Keuken Thuis toen hij eens meldde op Facebook, dat hij weer was begonnen met roken. “Jij bent gek na 10 jaar” Echter het ging niet om het roken van een sigaret, maar over het rookexperiment met een oude pan op mijn stadsbalkon. Zelfgemaakt om zalmforelfilet te roken. En ik moet toegeven dat smaakte naar meer. Wel even goed om de hoek van het balkon kijken of de buren niet thuis zijn.

En nu is er dan Over Rook, het handboek voor warm & koud roken. Van de hand van Meneer Wateetons. Ja, die van het eerdere boek over zelf worst maken. Ik heb hem dat eens zien doen tijdens een kookboekenruil bij Oldenhof in Hilversum.

In dit lijvige boek verklapt Meneer Wateetons de geheimen van koud en warm roken. Het stoer vormgegeven boek start met een uitleg van de materialen, die je nodig hebt om te roken. Van simpel tot high techAnything goes. Er wordt zelfs uitgelegd hoe je als stoere vent zelf je rooktempeltje kunt bouwen. Daarna doet Meneer Wateetons de verschillen tussen koud en warm roken uit de doeken. Hij gaat in op soorten hout en hun eigenschappen. In onze tijd is de conserveringsmethode van het roken niet meer de belangrijkste. Het gaat om de smaak. Het boek Over Rook gaat ook in op de juiste manier van zouten en pekelen. Voor de veiligheid en de smaak.

Dan kun je aan de slag. Er worden twee stappenplannen gegeven. Voor koud en warm roken. Het heeft iets van een uitje. Je hebt je hele kamp opgebouwd en dan komt het moment suprême. Je gaat echt roken. Dat vind ik een van de leuke aspecten aan het boek. Het gaat niet alleen om koken, maar ook het technische aspect komt sterk naar voren. Wat te denken van het zelf maken van een koudrookgenerator.

En de recepten, de klassiekers gerookt ontbijtspek en de Gelderse rookworst, gerookte Amsterdamse ossenworst, gerookte zalm, gerookte knoflook voor je mayonaise en gerookte paprika’s. Heerlijke recepten met een smokey touch. Je ruikt het gewoon al lezende. Als toegift geeft de schrijver nog wat tips voor rubs en pekelmelanges. In mijn ogen kun je die ook gebruiken als je gaat barbecueën. Heel handig is ook de fouten analyse, waarin veel voorkomende fouten en vragen worden geanalyseerd en opgelost.

Ik vind Over Rook een helder boek. Het doet recht aan alle aspecten van het roken. En het heeft een stoer aspect. Een avontuurlijk kookboek. Als ik de ruimte had zou ik ook een rookkast willen. Vol zelfgerookte vlees- en visbereidingen. Het boek heeft bij mij een plaatsje gekregen tussen de andere mannen(kook)boeken. Vooralsnog blijf ik roken met mijn oude Creusetpan voorzien van een stoomrooster van het Zweedse woonwarenhuis. Niets mis mee, dat mag ook van Over Rook, het handboek voor warm & koud roken

 

 foto: Gereons rookmethode

 

 

Over Rook, het handboek voor warm & koud roken (ISBN 9789461430977) is een uitgave van Good Cook uit Hilversum en kost € 24,95

Koken bij Winfrieds woonkamer, pittig varkensvlees.

 foto: Gereons BBQ cheese

Op deze warme woensdagavond in april sloeg ik mijn wekelijkse yogales van YogaSofie over. Doel was Hilversum, op bezoek bij het  radioprogramma Winfrieds Woonkamer. Te beluisteren op http://www.radio6.nl/programma/360/winfrieds-woonkamer Gezellig koken , bijpraten en swingende Soul en Jazz gedraaid door Winfried Baijens de gastheer.
Met een mandje vol lekkernijen vertrok Gereons Keuken en Route naar Radio 6. Met pittig varkensvlees, door Winfried omgedoopt in Spaanse pork chops. Een pot Gereons BBQ kaas, homemade hoemmoes als late night snack. Het dessert was simpel doch doeltreffend, peertjes gekookt in spätlese met gorgonzola. Donnerwetter, die combinatie.
Zoals gezegd werd er gekookt en bijgepraat. Over eten, de foodbloggerstrend. Winfried deed een duit in het zakje. Hij voorzag een komende Furby trend. ik zie de blogs al voor me. We aten, dronken een glas tempranillo uit La Mancha. De luisteraars maakten kennis met het fenomeen droogkoken, hetgeen een inbellende meekoker, ook zo’n mooie term, direct beaamde.
De ACBM kwam ter sprake. Winfried vertrouwde me toe, dat hij als schooljongen ook altijd anticlubjes oprichte. Ik ben dat blijven doen en verklaarde het het verschijnsel cupcake behaviour.
Na een korte uitstap na het steriliseren van inmaakpotten  Na een kort verhaal over de wieg van de echte pimentón de la Vera, was het tijd om afscheid te nemen. Phil Horneman stond voor de deur om zijn selectie te gaan draaien. Ik hoop dat de kaas en hoemmoes hebben gesmaakt.
Ik kom zeker nog eens langs bij Winfried en zijn kornuiten. Wat ik dan maak? Who knows?
In ieder geval vandaag het recept voor pittig varkensvlees, een ouwetje uit mijn boekje Gereons Keuken Thuis. Ik varieerde met wat blokjes chorizo en wat pimentón de la Vera. En de tempranillo? Deze rode wijn smaakte er prima bij.

Nodig 4 personen:

800 g niet te mager varkensvlees.
1/2 chorizoworstje in blokjes
2 rode paprika’s
2 uien
1 Spaans pepertje
2 el tomatenpuree
2 tenen knoflook
1 tl tijm
6 ontvelde tomaten zonder pitjes
olijf olie
klontje boter
1 glas rode wijn
1 laurierblad
2 el bloem
2 tl paprika poeder of pimentón de la Vera
2 tl suiker
peper en zout

Bereiding:

Snijd de paprika in ringen, snipper de uien en snijd het Spaanse pepertje in ringetjes. Snijd het varkensvlees in blokjes. Bestrooi het vlees met zout, peper. paprikapoeder en wat bloem. Meng goed door. Verhit de boter en olie in een pan en bak het vlees aan. Voeg de gesneden ui, paprika en Spaanse peper toe en fruit even mee. Voeg de tomaten puree toe. Bak alles nog kort en blus af met de rode wijn. Voeg gehakte knoflook, laurier en tijm toe. En als laatste de ontvelde tomaten en de suiker. Laat het geheel anderhalf uur sudderen. Voeg eventueel wat water toe om aan branden te voorkomen. Serveer deze stoofschotel met wat tuinbonen met roomboter en bieslook.

ACBM gegrilde zalm met amandelsalsa

foto: Pleamar van Nestor de la Torre

De ACBM alarmbellen gingen aan in Gereons Keuken Thuis. Het stond er echt op Facebook. Een recept voor gegrilde zalm met vloeibare marsepein uit een potje. In de smaken mango en munt. Ik keek nogmaals naar het recept, maar het stond er met een plaatje erbij. Arme zalm, onder een laag marsepein. Of is dit een nieuwe trend?  Een recept voor tartaartjes met chocopasta of een kipfilet met wat fondant. Zoethoudertjes zonder grenzen. Dit kun je gewoon geen guilty pleasure meer noemen. Marsepein gebruiken in zoetigheden, dat kan nog. Maar in een visrecept? Zijn we dan zo verslaafd geraakt aan alles wat zoet is? Een teken dat de ACBM nog steeds nodig is? Ik denk het zo onderhand wel. Ik blijf speuren naar dit soort extravanganza. Terwijl je een lekkere gegrilde moot zalm ook kunt opsieren met een salsa van munt en amandel. Daar is helemaal geen suiker of mango bij nodig. We drinken er voor het mollige gevoel een witte Pays d’Oc wijn van de viognierdruif bij. Stuivende abrikozen in je glas voor bij de zalm. Dat is dan weer het zoetje.

Nodig 4 personen:

4 zalmmoten
peper en zout
100 g fijngehakte witte amandelen
3 el verse gehakte muntblad
olijfolie
sap van 1/2 citroen
pimentón de la Vera.

Bereiding:

Rooster de amandelen in een pan met een 1/2 tl pimentón. Laat afkoelen. Doe de munt, amandelen, citroen sap en olijfolie in een smalle kom. Voeg iets peper en zout toe. Pureer tot een gladde saus. Als de saus te dik is kun je eventueel wat water toevoegen.
Verhit de grillplaat of grillpan. Bestrooi de zalmmoten met peper en zout. Bestrijk met wat olie.Grill de zalm moeten gedurende 4 minuten per kant. Laat even rusten. Serveer de vis  op een bord met een schep salsa.

Lasagne op vrijdag

 foto: pruttelende ragu

Uit allerlei hoeken en gaten komen de laatste tijd de meest geweldige lasagne varianten voorbij. Lasagne di mama, het ovengerecht, gemaakt met pompoen en appel of wat te denken van lasagne met twee soorten zalm. En op deze zonnige morgen in januari de nieuwste loot aan de stam “lasagne cupcakes” Mijn hart ging sneller kloppen, niet van vreugde, maar van schrik. Eerst verzinnen we een zoete lasagne en daarna, het was te raden, komen de cupcakes. Tijd voor ACBM spoed overleg. Wat moet Gereons Keuken Thuis op dit soort trends antwoorden? Wat gaat mijn blog er van vinden?

Het antwoord op deze lasagne variatie overkill moge duidelijk zijn. Met dit soort fratsen behoor ik niet tot de rekkelijken. De enige echte lasagne is die met ragu, kaas en bechamelsaus. In de oven gegaard. Dit is mijn uitspraak en daar moet u het mee doen. Ik lijk wel de rijdende rechter. Lasagne dus op deze vrijdag. Met er bij een mooi ronde Chianti classico van Fattoria la Vialla.

 

Nodig:

250 g lasagne

500 g rundergehakt

1 winterwortel

2 stengels bleekselderij

2 tenen knoflook

1 rode ui

2 blikken gepelde tomaten

1 glas rode wijn

suiker

olijfolie

zout en peper

tijm

rozemarijn

oregano

1 laurier blad

40 g boter

40 g bloem

4 dl lauwe melk

120 g geraspte Parmezaan

Bereiding:

Snijd de wortel, bleekselderij, ui en knoflook heel fijn. Verhit de olie in een pan en fruit de gesneden groenten aan. Voeg het gehakt toe en bak dit snel aan. Blus af met rode wijn. Voeg de blikken tomaat toe, een klein schepje suiker. Voeg de kruiden en laurier toe. Laat het geheel zeker een uur pruttelen. Maak de ragu op smaak met wat peper en zout. Ma non troppo!. Er komt nog kaas bij. Verhit de boter in een pan, voeg de bloem toe en laat kort aan bakken. Voeg beetje bij beetje de lauwe melk toe. Breng aan de kook. Klop tot een mooie bechamelsaus. Meng wat Parmezaan door de bechamelsaus. Nu kan de lasagne laagje voor laagje opgebouwd worden in een ingevette ovenschaal. Schep de ragu in  de schaal dan wat lasagne, dan wat kaas dan weer ragu etc.. Dicht het geheel af met wat kaas en de bechamelsaus. Zet de schaal in een oven van 180 graden. Na een half uur is de lasagne klaar. Laat iets afkoelen voor het serveren.

Liebster Award dankzij Chris.

 184foto: emaille in Londen

De Liebster Award wordt uitgereikt aan (beginnende) bloggers met minder dan 1000 volgers op Bloglovin. Dat vind ik een heel interessant gegeven. Ik kreeg een Liebster Award van Chris uit Zoetermeer. Chris is de schrijfster van http://perfecthousewife2b.blogspot.nl/ Erg leuk. Normaliter  ga ik niet meteen aan de slag met dit soort dingen, Eerder nomineerde mijn vriendin Es van www.es-factory.nl me voor deze award. Waarvoor mijn dank. Ik vond de motivatie en reactie op mijn blog van Chris dusdanig leuk, dat ik op deze zondagavond achter de PC ben gekropen. Sorry Es, destijds was ik met andere dingen bezig. 😉  Hier zijn mijn antwoorden op de vragen van Chris. Ik, op mijn beurt, nomineer George Hahn van www.foodcrazy.nl Ben benieuwd naar zijn antwoorden. Zijn vragen staan hieronder.

Wat vind je het leukst aan bloggen?
Ik ben gestart met bloggen als ondersteuning voor mijn wijncursussen en kookworkshops in den lande. Alras bleek dit een leuke formule om mijn mening over eten en wijn wereldkundig te maken. Het bloggen leidde in ieder geval tot Gereons Keuken Thuis. mijn eerste kookboek. Een tweede is inmiddels in de maak. Wanneer het uitkomt?  Geen idee  Bloggen doe ik met veel plezier. De meeste blogs schrijf ik in de ochtend meteen vers uit bed. Haren in de war, in gymthights en T-shirt. Koffiemok ernaast. Of als ik mijn hoofd heb leeggemaakt in het zwembad. Mijn blog leverde in ieder geval interessante gesprekken op, Talk and table. De ACBM werd er geboren. Ik kan nog wel even doorgaan. Dat vind ik dus leuk aan bloggen.
Wat is jouw levensmotto?
Ik heb geen levensmotto. Elke dag ontmoet ik een andere Gereon en moet ik het daar mee doen. Overigens ben ik creatief genoeg om hem dan in te vullen die dag.
Aan welk gerecht heb jij de fijnste herinnering?
Balkenbrij. Stapels cakeblikken, borden met stollende massa in de kelder van mijn grootmoeder. Balkenbrij is voor mij homemade ++++ Onlangs kwam ik weer eens balkenbrij tegen in Deventer.
Wat staat nog op jouw to-bake / to cook lijstje?
Worsten maken en zelf roken op mijn balkon en confit van Schiphol gans.
Wat is jouw guilty pleasure?
Mijn guilty pleasure is een pasta met extra kaas room spek en veel eidooiers. Nog lekkerder als ie koud in de ijskast staat. Ik heb deze studentenpasta beschreven in mijn kookboek.
Welk kookboek vind je het fijnst en waarom?
Mijn lievelingskookboek is “Cuisine du Terroir”The lost domain of French cooking. Ik heb het als sinds 1987. Ik sla het altijd na als ik gerechten wil bloggen uit bijvoorbeeld de Berry. Een goede tweede is “Ricordi e Ricette” van Sofia Loren, dat ik tijdens een stage in Rome kocht. Haar boek ademt Napoli!
Wat is je favoriete seizoen?
De lente, de belofte dat alles weer gaat beginnen! Ik ben zelf geboren in mei, wie weet misschien daarom. Ik moet wel zeggen dat alle seizoenen hun charmes hebben.
Wat doe je op een vrije pyjama-dag (of wat doe je als je geen pyjama-dag hebt maar gewoon een vrije dag)?
Helaas doe ik niet aan vrije dagen. Ik ben elke dag bezig met de dingen die ik doe. Tussendoor zwem ik drie maal per week, ik doe elke ochtend 60 sit ups. Ik ga naar musea. Kook als ontspanning. Ik ken al een aantal jaren niet meer die scherpe division line tussen werk en vrije tijd.
Waar ga je het vaakst uit eten?
Ik ga vrij weinig uit eten. De reden daarvoor is tweeledig. Ik wil niet uit eten uit convenience en ten tweede vind ik veel restaurants niet de moeite waard. Echte top daargelaten.
Welke foto vind je het mooist van jouw blog?
De mooiste foto staat bij een recept voor waterzooi. Het zijn zeilhijsende schippers op een email dat ik in Londen fotografeerde.
Hoe ziet jouw leven eruit over tien jaar?
Over tien jaar hoop ik de nieuwe Ivo Niehe te zijn (joke) Nee, alle gekheid op een stokje. Over tien jaar ben ik 57. hoop ik nog meer van de wereld te hebben gezien of gedroomd. In ieder geval de roman geschreven te hebben, die al sinds mij 21e in mijn hoofd rondwaart. En ach,… wie weet een eigen productenlijn.
George Hahn kan aan de bak, dit zijn mijn Liebster Award vragen voor hem. Succes!
 
Wie is George Hahn Vertel eens iets over jezelf?
Wat doe je op dit moment? Wat houd je bezig?
Vertel eens iets over je interesses? Hoe zijn die ontstaan?
Wat zou je doen als je één keuze had tussen schrijven of een kantoorbaan? Wat was je dan geworden? Geen compromis mogelijk.
Je komt over als een heel rustig en onderzoekend persoon, hoe doe je dat?
Wat is minst aantrekkelijke kant van het schrijven over culinaire dingen voor jou?
En wat is de meest aantrekkelijke kant van koken en bloggen voor jou?
Staan er nog andere projecten op stapel?
Wat vind jij een goddelijke maaltijd?
En natuurlijk welke wijnen, ik weet dat één keuze niet mogelijk is?
Wat lust je echt niet en waarom niet?
 Waar ga je het liefst naar op reis?
En als je niet zou kunnen reizen hoe zou je dat dan vormgeven?
Wil je nog iets anders vertellen….delen?

 

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten