zoutarm in de keuken Archives - Gereons Keuken Thuis

17/12/202417/12/2024

Kerstrally 2024.

Kerstrally 2024. Elk jaar hetzelfde liedje in GKT. Hoe korter de dagen, hoe meer taakjes. projecten en ideeën er liggen te wachten op afronding. Het kerstmenu, jaaroverzicht, wijnsuggesties, tips voor uitjes….. Ontelbaar zijn de dingen, waarmee GKT nog wat wil doen. Van de goedheiligman kreeg GKT een heel leuk boek, gemaakt door restaurants de coeur en 40 vooraanstaande Franse chefs. Het is een goede Gallische gewoonte in de strips van Astérix om een avontuur te besluiten met een banket. Smullen maar, al 40 albums lang. De geslecteerde Franse chefs nemen je mee in 40 banketten en de gerechten erbij. Gallia galore!

De kerstrally heeft meer om handen. Uit het GKT archief verzamelde ik recepttips, een menu van bonendiva Joke Boon en ik ging aan de slag met wijnen voor de laatste aflevering van wijntour 2024. Binnenkort is deze finale te aanschouwen op mijn blog. Kerststallen in Zandvoort. Herhaalboeken en -verhalen voor de donkere dagen. 2025 komt eraan, een jaar van grote veranderingen voor GKT. Verandering van spijs doet eten, niet waar? Die verrassingen bewaart GKT voor later. Nu eerst nog vroem vroem door de bochten van de kerstrally.

RECEPT: crème du Barry à la Catalane.

La Rayonnante:. Perpignan, de Catalaanse stad van Zuid Frankrijk heeft een temperamentvol karakter. Alles aan deze stad is net iets Iberischer dan andere steden in Occitanië. Dat merk je aan de sfeer op straat, de Catalaanse vlaggen en de joie de vivre van de inwoners. En niet te vergeten: het eten! Het inspireerde mij tot onderstaand recept. GKT geeft aan een eerder in mijn kook- en leesboek verschenen crème du Barry een Catalaanse draai. Erbij een glas muskaatwijn uit het nabijgelegen Rivesaltes en Kerst kan beginnen. Bon Profit!

Nodig:

4 plakken rauwe ham

250 g aardappels

500 g bloemkoolroosjes

4 dl melk

1 l water

pimentón de la Vera

zwarte peper

zout

30 g boter

olijfolie

1 eidooier

Bereiding:

Kook de bloemkool en aardappels gaar in een liter heet water. Laat het geheel dertig minuten doorkoken. Giet af maar bewaar wat kookvocht. Pureer de bloemkool en aardappels met een staafmixer. Breng op smaak met peper en zout. Doe de crème terug in een pan en voeg de melk toe. Breng op nieuw aan de kook. Voeg de boter in blokjes en pimentón toe. Als de soep te dik wordt kun je nog wat kookvocht toevoegen. Maak op smaak met wat zout en zwarte peper. Leg de plakken Serrano ham op bakpapier en rooster kort in een hete oven. Laat de crème iets afkoelen en klop de eidooier erdoor. Serveer direct in diepe borden met de geroosterde ham en een scheut olijfolie als garnering.

foto: scheepsmodel in de protestantse kerk van Zandvoort.

Kerstallen in de Zandvoortse kerk. Tot en met 5 januari 2025 kun je in de charmante protestantse dorpskerk van Zandvoort 400 kerststallen bekijken uit een privé verzameling. Ze komen uit alle delen van de wereld, zijn gemaakt van diverse materialen en elke beeldengroep heeft zijn eigen stal of entourage.

De kerk met zijn blauwe plafond, scheepsmodelen, blazoenen van belangrijke Zandvoortse families en 175 jaar oud Knipscheer orgel is ook de moeite waar. Je verwacht te midden van het badplaatstoerisme niet zo’n mooi onderhouden monument. Openingstijden van 6 december 2024 tot en met 5 januari 2025 van woensdag tot en met zondag van 12.00 tot 17.00 uur. Toegangsprijs is € 1,50. Deze komt geheel ten goede aan het kerstpakkettenfonds van Zandvoort.

Je vindt de dorpskerk aan het Kerkplein.

foto: Skywalk Monte Bianco (bron: visit Italy)

Monti bianchini. Een kerstdessert met kastanjes. In Nederland zie je weinig desserts met kastanjes. Daarom eens leuk om te proberen. In het recept uit het Toscaanse kookboek van Tessa Kiros wordt gebruik gemaakt van een heel ouderwetse draaizeef, waarmee vroeger appelmoes gemaakt werd. Het leuke van het gebruiken van deze draaizeef is dat je na afkoelen van de kastanjes de puree nogmaals door de grove zeef kan draaien en je leuke sliertjes krijgt. Natuurlijk kun je ook gewoon een keukenmachine gebruiken. Voor de knapperigheid voeg ik onderaan verbrokkelde cantucini toe. In plaats van een grote Monte Bianco een aantal Monti Bianchini Wijn bij dit dessert is een vin santo, versterkte witte wijn uit Toscane.

Nodig:

500 g ongepelde kastanjes
1 eetlepel venkelzaad
4 el warme melk
2 el suiker
3 el cognac of rum
4 dl slagroom
1/2 eetlepel poedersuiker
cantucini

Bereiding:

Kerf de kastanjes in met een mesje. Breng een pan water aan de kook met een snufje zout en het venkelzaad. kook de kastanjes in een uur gaar. Giet de kastanjes af en laat ze afkoelen. pel de kastanjes en verwijder ook de vliesjes. Pureer de kastanjes met een fijne draaizeef of in de keukenmachine. Voeg de warme melk, suiker en cognac of rum toe. Klop de slagroom met de poedersuiker lobbig. Vul de glazen onderin met 1 of 2 cantucini koekjes. Schep het kastanje mengsel erop en garneer met een flinke schep slagroom. Ook kun je op een bodem van de koekjes er één berg van maken en er bovenop een flinke dot slagroom. Een echte Monte Bianco.

Kerstboek. Een vrolijk boek voor grote en kleine kinderen. Mirjam de Leon schreef Egeltje Eigenwijs. Het verhaal van een bijzonder egeltje, dat bij toeval terecht is gekomen in een klein paradijs. De tuin van tante Cato en haar lakeien. Zij bieden hem een heus bed and breakfast. Eigenwijs kan goed ruiken, heeft uithoudingsvermogen en gaat op zoek naar vriendjes om mee te spelen. Aangestoken door de verhalen van een roodborstje maakt hij een grote reis, over land en water. Hij ontmoet hierbij de leukste zeedieren. En december is helemaal speciaal, want onder de hooggeëerde ontmoetingen bevinden zich zelfs Sinterklaas en de kerstman…..

Egeltje Eigenwijs, Mirjam de Leon met tekeningen van Fred Rosenhart is een uitgave van Boekscout.

RECEPT uit de Corbières Varkenswangen met olijven uit de Languedoc. Gilles Goujon (Bourges 1961) is de eigenaar en chef een hotel en restaurant in Fontjouconde, 33 kilometer ten westen van Narbonne, in het hart van de Corbières. Het heet Auberge du Vieux Puits. Goujon belandde al jong in de horeca. In 1978 werd hij al de “meillieur apprenti” van Frankrijk en stages en werkervaring bij verscheidene gerenommeerde Michelin zaken volgenden. Op zijn 31^e kocht hij Auberge du Vieux Puits en ging aan de slag. Het leverde hem in 1997 zijn eerste Michelinster op, gevolgd door nummer twee in 2001, in het jaar,dat hij de auberge uitbreidde met hotelaccommodatie. De bekroning kwam in 2010, toen dit adres getooid werd met 3 Michelinsterren en sindsdien is het restaurant van Gilles Goujon niet meer weg te denken in de Aude.

foto: op het terras van Auberge du vieux puits.

Auberge du Vieux Puits, 5 Avenue St Victor, 11360 Fontjoucouse (Aude)

RECEPT: GKT kwam op het spoor van een recept voor varkenswangen met Lucques olijven, de lokale groene variant. Gilles Goujon kookt het in het groot met zeker 12 wangen. Voor Gereons Mag, de herfsteditie 2023 paste ik de hoeveelheden en receptuur iets aan.

Nodig:

6 varkenswangen met been

75 g wortel in blokjes

75 g selderij in blokjes

2 rode uien in ringetjes

olijfolie

75 g geplette Lucques olijven

500 g tomaten in blokjes

4 tenen knoflook

½ l witte wijn

½ l kalfsfond

2 laurierblaadjes, takjes tijm en rozemarijn als bouquet garni

peper en zout

Bereiding:

Bestrooi de varkenswangen met peper en zout. Verhit de olie en braad de wangen ome en om aan, to ze mooi bruin zijn. Haal het vlees eruit en zet afgedekt apart. Voeg de uienringen, knoflook en groenten toe en bak deze kort aan aan. Wanneer je klaar bent met het fruiten van de groenten voeg je de groene olijven toe en de tomaten toe. Bak kort aan op hoog vuur Blus het geheel af met de wijn en voeg de warme fond en bouquet garni toe Kook het geheel iets in en voeg de varkenswangen toe. Doe het deksel op de pan en zet deze in een voorverwarmede oven van 100 graden. Laat de stoofpan daarin 2 uur staan. Kijk bij tijd en wijle naar de garing en roer. Serveer de wangen met de jus en brood.

Wijntip: rode Corbières.

foto: Italo Spaans rood van Chateau Amsterdam.

Chateau Amsterdam. Geen wijngaarden, maar in Amsterdam Noord huist de eerste urban wijnmakerij van Europa. GKT schreef al een keer over hun wijnen bij de HEMA in de zomer van 2021. Chateau Amsterdam maakt blends van diverse druivenrassen uit verschillende landen. Dat is de vrijheid, die zij zichzelf toestaan. Mooie huwelijken tussen wijnlanden en druiven. Zoals deze Italo Spaanse rode wijn gemaakt van tempranillo en nero d’avola. Leuk storytelling product voor je kersttafel. Te koop bij de blauwe grootgrutter.

MENU voor de kerst: koken uit de mooie boeken van bonendiva, linzenlady, kleurenkook* en vriendin Joke Boon. GKT stelde in 2021 een menu samen met kerstwijnen. Een reprise tijdens deze kerstrally. In Frankrijk kocht GKT zwarte Beluga linzen. Eens kijken, of deze een mooie basis zijn voor onderstaande amuse uit het menu.

Joke Boons paté van linzen, sardien & tomaat. “Dit is echt zo’n recept, dat je in no time maakt met ingrediënten, die je nog op voorraad kunt hebben. Het is een lekkere, grove paté, die het goed doet op toast of brood.”

Wijntip: Albada, witte macabeo van oude wijnstokken uit DO Catalayud.

Nodig:

75 g bruine linzen gewassen, ook leuk is het om Berry linzen te gebruiken

1 teen knoflook

1 laurierblaadje

1 blikje sardientjes op olie à 125 g

50 g zongedroogde tomaat op olie, uitgelekt

2 el olie uit de pot zongedroogde tomaat

1 tl azijn of citroensap

1 el bieslook, fijngehakt

peper & zout

Bereiding:

Kook de linzen met de gepelde knoflookteen en het laurierblaadje gaar in ruim water. Controleer door er een te proeven. Giet af en laat uitlekken in een zeef. Verwijder het laurierblaadje en de knoflookteen. De knoflookteen gebruik je hierna nog.

Maak de sardientjes schoon: verwijder de graatjes. Snijd of knip de zongedroogde tomaatjes in stukjes. Doe de linzen met het knoflookteentje in de keukenmachine en pulseer kort. Voeg de tomaat, sardientjes, olie, azijn en bieslook toe. Pureer tot een grove of iets fijnere paté. Proef en maak op smaak met peper en zout of een extra drupje azijn. Doe in een schaaltje of potje. In de ijskast 3-5 dagen houdbaar. Recept uit Linzen van Joke Boon.

De rest van het menu vind je hier.

foto: Dolly als Frau Antje (van het verkeerde kantje) op de Alkmaarse kaasmarkt.

Teruglezen: talk &table met Dolly Bellefleur. Kerst bestaat niet alleen uit koken en taakjes. Aan het einde van een jaar struint GKT graag door 18 jaar bloggen. Eén van de leukere blogonderwerpen vond ik zelf mijn serie talk and table (zo gedoopt door Frances Mayes), die meer dan 12 jaar geleden het licht zag en werd afgetrapt met tuindesigner Jeff Minnich. Daarna volgde een reeks van vele gewaardeerde gasten, waaronder Ruud Douma aka beauty & brains Dolly Bellefleur. Tot en met mei 2025 is er in het Haarlemse Verwey Museum een vrolijke tentoonstelling over 35 jaar Dolly Bellefleur te zien.

Lees hier het talk & table verhaal uit 2016.

Foodybox van Kroon op het Werk. Hey ho…. let’s go. Daar is de foodybox van Kroon op het Werk weer! De kersteditie, zo vlak voor hun jubileumjaar 2025. Vol producten, die door GKT en speciale reporters zullen worden bekeken, betast en geproefd. In het geval van GKT ook op zoutgehalte. Vertrouwde smaken deze keer van Old Amsterdam , Melvita en Maza, maar ook stroopwafels van Daelmans, Wilhelmina pepermunt. Unfished vegan zalm en Flax kombucha. Een heel leuk product vond GKT de verse nootmuskaat van Silvo met een raspje, ideale smaakmaker bij een zoutarm dieet. Het wordt een vrolijke boel deze Kerst. Meer in de volgende editie, thema greenvibes, van Gereons Mag. Dank aan Robert Kroon.

Nieuwsgierig. GKT is benieuwd naar hoe jullie Kerstmis vieren. Wat voor een tradities houd je in ere, wat eten jullie en welke versieringen? Laat het weten in een reactie op deze post.

UITSMIJTER: Beentjes van de vloer met Patrick Hernandez. Born to be alive. Een saillant detail is , dat Hernandez ook rode wijn maakt voor de coöperatie van Saint Jean de Minervois. Born to be a wine! Hoe kan het ook anders.

13/12/202413/12/2024

Kerstrally 2024: de 40 banketten van Astérix.

foto: een goede Gallische gewoonte, le banquet.

Kerstrally 2024: de 40 banketten van Astérix. In Gallië is het de goede gewoonte, om na gedane arbeid of een geslaagd avontuur gezamenlijk de tafel te delen voor een heuse grande bouffe. Lekker smullen van allerlei gerechten in goed gezelschap en heel belangrijk: elkaar verhalen vertellen. Dat zonder gestoord te worden door muziek van een Gallische bard of een aandacht vragende smartphone. Dat is en was zo. In de veertig albums van Asterix komt elke keer deze Gallische gewoonte als hekkensluiter voorbij. Des te blijer was GKT, dat hij van de goedheiligman het fijne boek Astérix, les 40 banquets cadeau kreeg, waarin 40 vooraanstaande chefs hun recept voor een heus Gallisch banket delen. Want eten doe je niet alleen, dat doe je samen. Partager is het toverwoord, beter gezegd de toverdrank. Want een banket: dat maakt de Galliër echt onoverwinnelijk. En…. niet om Obelix teleur te stellen, een banket is meer dan enkel everzwijn. GKT koos voor de kerstrally een fijn recept van Gilles Goujon, chef uit de Aude.

RECEPT: Salade de pommes de terre à la Bitteroise van oma Lulu. GKT paste de receptuur wat aan, waar nodig, want niet iedereen heeft tijd om eieren gedurende 40 minuten op precies 62° C. te garen. Hetzelfde geldt voor de adviestemperatuur van het spekschuim uit de kidde. Deze bewerkingen laat ik aan maestro Goujon over in zijn *** restaurant in de Aude.

Nodig:

200 g gerookt spek in blokjes

6 grote aardappelen

6 eieren

2 gele uien

50 g gekonfijte trostomaatjes uit de oven. (noot: Goujon geeft in het boek geen recept hiervoor)

bundeltje bosuitjes

balsamico azijn

300 ml room

een scheutje EV olijfolie

zeezout en zwarte peper uit de molen

Voor de mayonaise:

3 eidooiers

2 el citroensap

2 tl Dijon mosterd

200 ml zonnebloemolie

1/2 tl zout (dit laat GKT afwezig)

Bereiding

Bak de blokjes spek uit en laat deze als ze bruin zijn uitlekken op wat papier. Giet het vet uit de pan, voeg de room en spekjes toe en laat het geheel 40 minuten zacht trekken. Haal hierna de spekje eruit en zet apart. Zeef de room en doe deze in een kidde. Voeg twee gaspatronen toe en probeer het roommengsel au bain marie op 62° C te houden. Kook de eieren zoals je bent gewend en laat ze schrikken in koud water. Pel ze hierna voorzichtig, om de eieren heel te houden. Zet de eieren apart. Kook de aardappelen in de schil gaar en laat afkoelen. Snijd de aardappelen in fijne blokjes. Snijd de gele uien in dunne rinegtjes. Hetzelfde doe je met de bosuitjes. Halveer de gekonfijte tomaatjes. Meng alle ingrediënten in een slakom door elkaar. Maak met de eidooiers, mosterd en citroensap een glad mengsel, giet hier straaltje voor straaltje de zonnebloemolie door totdat er een fijne mayonaise ontstaat.

Schep in een diep bord de gemengde salade en schenk hierover wat een klein beetje balsamico en olijfolie. Roer er wat zelf gemaakte mayonaise door en maak af met wat zout en een draai zwarte peper. Leg er een doorgesneden ei op. Spuit op het ei de licht lauwe spekroom uit de kidde en garneer het geheel met wat drooggedepte spekjes.

Een “easy does it” Gallisch recept. Niet uit het Astérix kookboek, maar uit de Morvan, het land van Vercingetorix. Je verschalkt niet elke dag een wild zwijn in het bos.

Wild zwijn? Op GKT vertelde ik over de jagers, die ik tegenkwam in de heuvels van de Maconnais. Mannen in oranje hesjes, die op zaterdag een robbertje achter de wilde zwijnen aan gaan rennen. In de hoop, als waren zij Asterix en Obelix, een wild zwijn te verschalken. Ik vroeg me direct af of Théo erbij was? Die oranje hesjes zijn er voor het geval ze elkaar per ongeluk in de bil schieten. Het is geen demonstratie. Uitstappen uit de auto voor foto’s was derhalve geen optie. Het bracht me meteen op het idee, om weer een karbonaadjes te maken met een wildsmaak. Het verschil tussen varken en zwijn is dat de laatste erop los scharrelt en veel meer dingen zoals jeneverbessen, wilde kruiden en ander natuurlijk spul eet. En…, voegde een Facebook vriendin, die voorheen in de Bourgogne woonde, eraan toe, veel meer spiermassa heeft. Dus roder vlees. Natuurlijk is het geen wild zwijn, maar niet getreurd, met kruiden en specerijen in een marinade kun je een heuse wilde stoof van varkensvlees maken. Dat leerde ik van mijn tante Doubs, juist ja, die van de soep, uit de Morvan. Lekker stevig glas rood erbij en smikkelen maar.

Nodig:

1,5 kg schouderkarbonaden

2 sjalotten

1 prei in ringen

1 winterwortel

1 tak rozemarijn geritst

2 laurierbladeren

3 tenen knoflook

genoeg rode wijn om het vlees onder te laten staan

2 cm gember

8 kruidnagels

15 gekneusde jeneverbessen

1 el Dijon mosterd

bloem

peper en zout

boter

Bereiding:

Maak een marinade van de wijn, grof zout peper, mosterd, gehakte knoflook, gember in dunne reepjes, de jeneverbessen, laurier en rozemarijnnaalden. Leg de ontbeende schouderkarbonaden in deze marinade en dek af. Laat het geheel minimaal 24 uur in de ijskast staan. Haal het vlees uit de marinade, dep het droog en haal het door de bloem met wat zout en peper. Verhit boter en bak het varkensvlees aan. Snijd ondertussen de prei, sjalot en wortel fijn. Breng in een steelpan de marinade aan de kook. Haal de karbonades uit het vet en zet apart. doe de groenten in de pan en zet ze kort aan. Blus af met de warme en gezeefde marinade. Doe de karbonaden terug en laat het geheel een uur stoven op heel zacht vuur. Bind de saus met wat beurre manié.

Serveren met fluffy aardappelpuree en geroosterde pompoen uit de oven en je banket is compleet.

foto: Museo Parc Alésia, monument voor Vercingetorix (visit Borgogne)

09/08/202409/08/2024

Het Syrië van Imad.

foto: zelg gegaarde lamsschenkel, tabakh roho.

Het Syrië van Imad. Een culinaire liefdesbrief aan een stad, die hij verliet en nu niet meer zou herkennen. GKT las het verhaal van deze restaurateur uit Damascus, die zijn gezin en stad node verliet als vluchteling. Zijn leven was niet meer mogelijk en veilig in deze stad vol oppressie en geweld. Beschuldigd van anti Assad regime activiteiten en daarvoor gearresteerd en op voorspraak van een buurman weer vrijgelaten, zat er niets anders op dan met pijn in zijn hart te vluchten. Het werd via een lange reis uiteindelijk Londen, waar de schrijver van dit kookboek via allerlei baantjes en een dosis geluk weer terecht kwam in zijn oorspronkelijke métier: koken voor mensen. Hij opende een restaurant en zijn gezin voegde zich na jaren bij hem.

foto: Sahan khundra, het Syrische kruidentuiltje.

De Syrische keuken. Wetende , dat hij Damascus nooit meer terug zal zien, schreef Imad een liefdesverklaring. Niet in zoetgevooisde woorden, maar in zijn favoriete smaken en recepten. Imad leerde, zo zegt hij zelf, de Syrische zomer pas te waarderen, toen hij deze niet meer aan den lijve ondervond in 2015. Nadat hij in het Verenigd Koninkrijk aankwam via vele omzwervingen, waaronder de jungle van Calais, waardeerde hij zijn achtergrond des te meer. Wat hij in zijn hoofd en hart meenam waren de Syrische ingrediënten, smaken en de manier van eten.

foto: Syrische fish & chips uit het kookboek.

Het kookboek start met smaakmakers en basisbereidingen. Bij smaken denk je aan bijvoorbeeld baharat, dat ook in het keukenkastje van GKT staat, weliswaar van Jonnie Boer, maar door het recept van Imad weet ik nu ook hoe makkelijk het zelf is te maken. Van de smaakmakers gaan we verder naar de basisbereidingen. Sahan khundra, je zou dit een Syrisch bouquet garni kunnen noemen ter opvrolijking van veel gerechten. Heel bijzonder vindt GKT de gekonfijte knoflookolie. Ideaal voor in een zoutarm dieet. Op naar de mezze, een tafel vol kleine gerechten, die je overal tegenkomt in de Levant. Hoemmoes, tabbouleh, baba ganoush en falafel. Hoemmoes komt vaak op tafel in GKT, dus de variaties van deze schrijver zullen ook wel hun plekje veroverren. Ook ontbreekt de Syrische dip muhammara niet. De hoofdgerechten bestaan uit een bijzondere Syrische fish & chips, met tahinsaus, mujadara en tabakh roho, zelfgegaarde lamsschenkels. Tot slot ontbreken kibbeh niet. Het kookboek sluit, hoe Midden Oosters af met zoete desserts.

GKT denkt, dat het bijzondere aan dit boek niet per se de gerechten en de recepten zijn, maar de context. Natuurlijk zijn de recepten heel smakelijk en bruikbaar als variatie op het Middern Oosterse repertoire, dat GKT al kende en maakte. De portée van dit boek zit hem in het verhaal en de veerkracht van deze kok en schrijver, die door middel van de smaken uit Damascus zijn nieuwe woonomgeving beetje bij beetje de zijne maakte. Al kokend uit zijn hart. Eten deel je samen! De Syrische keuken van Imad is daarmee een fijn kook- en leesboek.

foto: cover De Syrische keuken van IMAD.

De Syrische Keuken van IMAD. Imad Alarnab (ISBN 9789461433190) is een uitgave van GoodCook en is te koop voor € 29,95

‘Het is een enorm eerbetoon aan de auteur, die, ondanks al zijn openhartige opgewektheid, zoveel heeft moeten doorstaan om hier te kunnen zijn. Als Syrische vluchteling die bijna alles verloor – zijn huis, zijn restaurants, zijn land – kwam hij in 2015 met niets naar Groot- Brittannië, en sindsdien heeft hij zijn gezin in veiligheid gebracht en zich hier gevestigd met een restaurant. Hij beweert dat hij geluk heeft dat hij hier is, maar ik heb eerder het gevoel dat wij de gelukkigen zijn.’ Nigella Lawson (6 juli 2023)

_{Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer}

20/07/202421/07/2024

Zoutarm koken.

foto: albondigas voor de apéro met de kruiden van Jonnie Boer.

Zoutarm koken. Een natriumbeperkt dieet volgen, het is me allemaal wat, als GKT de verhalen op de social media mag geloven. Mensen, die met handen in het haar zitten, wat te maken, het gemis van smaak en flauw eten. GKT heeft er ook aan moeten wennen. Inmiddels ben ik 9 maanden verder en merk ik het zoutloze niet meer. Maar de queeste naar origineel eten blijft. Al dan niet met een beetje zout. GKT struinde het internet af en kwam tot de conclusie, dat het met name in Nederland belabberd is gesteld met natriumbeperkt eten en zoutarm koken. Het paradoxale daaraan is dat dit niets met het gemis aan zout heeft te maken, maar met de lokale eetgewoonten. Die zijn op zijn Hollands gezegd: “doe maar gewoon” Gevolg daarvan is dat GKT niet uit de voeten kon met het lijstje, dat de diëtiste van het ziekenhuis had opgesteld. Want 85% van de daar genoemde voedingsmiddelen komen hier nooit op tafel. Empirisch onderzoek in de supermarktkar van de boodschappen doende mens liet zien, dat Nederland massaal verslaafd is aan processed food, dus….. ZOUT! Dan wordt het inderdaad moeilijk om natriumbeperkt voedsel te bereiden.

foto: farfalle alla carbonara zoutbeperkt.

Zoutarm koken. Op internet vond GKT een alleraardigst document van een schrijver, die, bravo voor het monnikenwerk, een lijvig werk had geschreven over natriumarm koken, met veel recepten. GKT had direct het idee, dat dit zou kunnen aanslaan en niet alleen bij hartpatiënten. Echter op mijn vraag of ik eens wat aandacht aan de recepten mocht besteden kreeg ik een hartgrondig NOPE* als reactie, want de schrijver vond GKT te “commercieel”. Zo kom je dus niet veel verder. Hoe anders is het op buitenlandse sites. In Frankrijk trof ik aardige en maakbare recepten “pauvre en sel”. Daarnaast is het eetritme in dit land anders. Natuurlijk proppen ook de Fransen zich vol met pizza’s en fastfood. Maar de basics van het Franse menu: licht ontbijt, warme lange lunch en ’s avonds een lichte maaltijd lijken GKT een goede methode, om schwung te geven aan een natriumbeperkt dieet.

foto: pasta met vis! als lunchsuggestie.

Zoutarme lunch. Weg met de “tussen de middag boterhammen” vol natrium en belegd met zout beleg. Natuurlijk kun je dat vervangen door zoet beleg of zoals een vrolijke diëtiste op internet suggereert door rijstwafels met sesampasta. Ga daar maar aanstaan! Of nog viezer: Hüttenkäse!!! Driewerf bah en wederom een staaltje van de Hollandse houding ten opzichte van eten. Vooral niet van genieten, het is maar maagvulling. GKT is benieuwd naar de natriumwaardes van Bix-korrels? Maar alle gekheid op een stokje, er is veel te beleven in de wereld van de zoutarme keuken. Tenminste, dat ondervond GKT al doende. Maak salades, al dan niet met rijst en pasta. Zet voor de zoutadepten gewoon een goed vaatje Camargue zout op tafel, gebruik de fijne mixen van Jonnie Boer, zoutloos, voor je bereidingen, schaf een plancha aan en gebruik eendenvet! Koop geen voorbewerkt (BBQ) vlees en grill je groenten met herbes de Provence. Zomers en alfresco eten zonder te veel fratsen en natrium.

Be smart! Ook na de zomer kun je prima koken zonder teveel aan zout, gebruik gruyère in plaats van volvette Cantalkaas in je aligot*, maak zelf je sauzen en vegetarische lasagne in de oven. Konijn kan ook de oven in met wat rode wijn en veel groen uit de maquis. En trakteer je zelf zo nu en dan eens op een spaghetti alla carbonara met zoutarme spekjes en extra eidooiers. Helaas zonder pecorino, maar verdiep je in wat minder zoute kaassoorten. En kom je er helemaal niet uit en mis je bepaalde dingen: eet die dan een keer met mate en houd de volgende dag een balansdag. Be smart, dat is veel fijner dan alle lijstjes op internet.

_{*NOPE als vervanging van Njet in het huidige tijdsgewricht.}

_{*aligot is een stevige aardappelpuree uit de Aveyron met kaas en knoflook.}

15/05/202415/05/2024

Gereons zoutarme Keuken Thuis.

foto: albondigas met salsa brava en aioli voor de apéro.

Gereons zoutarme Keuken Thuis. Een half jaar geleden sloeg letterlijk en figuurlijk de angst mij om het hart. GKT had een week doorgebracht op een fijne afdeling van het ziekenhuis en de conclusie was niet mis. Ik kreeg een berg medicijnen mee om de pompfunctie van mijn hart te verbeteren en een hele set leefregels, zoals vochtbeperking, geen tot weinig alcohol en een zoutbeperkt dieet. De paniek sloeg toe, want hoe ga je dat in je dagelijks bestaan incorporeren? Stap maar eens een gemiddelde supermarkt binnen en kijk op de declaraties van het gemiddelde product. Alles zit bomvol zout. Ja, dat maakt het lekker! Daar is de mensheid op geconditioneerd. Nu is het zo, dat het niet om zout maar om natrium gaat. Dat is 0,4 gram per gram tafelzout. (natriumchloride) En het is de bedoeling om niet meer dan 5 à 6 gram zout per dag binnen te krijgen. Of 2 tot 2,4 gram natrium. Overigens is dat niet alleen een advies, dat voor GKT geldt, maar voor elke Nederlander. Die eet gemiddeld 9 à 10 gram zout per dag. Het rekenen kon beginnen. Horendol kon ik ervan worden. En in het begin vooral bozig.

foto: kip met kerrie/kokosmelksaus en bloemkool uit de oven.

We zijn nu een half jaar verder in Gereons zoutarme Keuken Thuis en mijn conclusie is dat het allemaal wel meevalt. Natuurlijk kan het verlangen naar een haring op de boulevard, een kipsateetje of zelfs een bitterbal buitensporige proporties aannemen. Maar dat gevoel is vaak van korte duur. GKT kwam er zelfs achter dat de moeilijkheid van zoutarm koken niet in het koken zelf zit. De warme maaltijd is een makkie. Ik kwam erachter, dat ik nooit zo zout at. Ook buiten de deur eten gaat prima, mits je bij je bestelling aangeeft, dat je zoutloos wilt eten. De rest hangt af van je “zout” management. Per dag bepalen en bekijken, hoe je de balans vindt. Nu houdt GKT van bezig zijn met getallen. Het meest vervelende aan dit dieet is de Nederlandse lunch met boterhammen en beleg. Eén snee brood bevat 0,35 g zout. Als je drie sneden eet zit je dus al op 1/5 van je dagtotaal aan zout. Dan tel ik het beleg niet mee, want vleeswaren en kaas zijn verleidelijke doch bremzoute producten. Eieren lust GKT niet en de meeste Hollandse vis, zoals haring en gestoomde makreel, is ook een no go. De adviezen van het voedingscentrum helpen ook niet mee. GKT is niet gebouwd om boterhammen met Hüttenkâse of sesampasta te eten. En….. fruit en groenten at ik sowieso al bij de lunch. En om nu zout te gaan compenseren met veel zoete troep. De lunch blijft dus een dingetje. Dat is de reden, dat ik me verheug op de aanstormende Franse voorzomerweken. In de Hexagone ontbreekt ten ene male aan die boterhammencultuur.

foto: gnocchi met polpette en courgette.

foto: een traktatie le “burgur”met sjalot en Comté

Gereons zoutarme Keuken Thuis. Het koken is zoals gezegd geen probleem. Ga eens naar de blauwe grootgrutter voor de mixen van Jonnie Boer. Zoutloos en in een handomdraai maak je lekkere gehaktballetjes of een pastagerecht. Eén van mijn favorieten is de funghi trifolati. De lol ervan is dat ik hiermee ben geslaagd een zoutarme carbonara te maken. Nee, niet met pecorino, maar met gruyère, dat minder zout bevat dan andere kazen. Kijk eens tijdens je vakantie op markten of ga voor de kruiden van de Spaanse keten Mercadona. Schaf een elektrische plancha aan en ga grillen. Werk met verse groenten, EV olijfolie, pepervarianten of de combinatie kerrie/kokosmelk voor een bloemkoolcurry. En zo kent de creativiteit geen grenzen. Ik zou er een kookboek over kunnen maken. Wie weet gaat dat eens gebeuren. Maar nu eerst de lunch nog tackelen.

foto: Zoutarme farfalle alla carbonara met extra eidooiers.

Volgende keer: leven met vochtbeperking!